|
REIS DOOR AUSTRALIE VAN 5 WEKEN DE VOORBEREIDING Wij zijn Kitty en Koos ’t Hart uit Pijnacker. Het plan om een reis door Australie te maken is 5 jaar geleden ontstaan toen wij op familie bezoek waren in Australie. De familie in Australie ging op vakantie en zij hadden ons gevraagd om op hun huis te passen. Bij het afscheid zeiden wij tegen de familie over 5 jaar komen wij terug en dan gaan we een reis door Australie maken. Ik ben dan 65 jaar en heb dan alle tijd. De eerste jaren na thuiskomst zit het plan wel in je achterhoof, maar je besteed er nog niet zoveel aandacht aan. Dat begon twee jaar gelden toen ik een paar reisgidsen over Australie kocht. Na deze te hebben doorgelezen kwamen we tot de conclusie dat een reis door heel Australie niet haalbaar is in drie weken. Daar moet je zeker drie maanden voor uittrekken wil het niet een grote racepartij worden om het allemaal te zien. En de kosten zouden dan voor ons te hoog worden. Daarom besloten we een reis te maken door een stukje Queensland, New South Wales en Victoria. Ik heb daarna 3 landkaarten gekocht van Queensland, New South Wales en Victoria en de Grote Road Atlas van Australie. Deze kaarten zijn van het merk Hema. (zijn de beste kaarten die in Nederland te krijgen zijn.) Daarna eerst eens globaal een route uitgezet op papier. Toen gekeken op internet of er in de plaatsen waar wilden gaan overnachten een motel beschikbaar was. Dat heb ik allemaal uitgezocht op de website wotif.com. Dat is overkoepelde organisatie waar je voor vele motels kunt boeken. Met de uiteindelijke route die we gereden hebben ben ik wel een paar maanden bezig geweest om hem op papier te krijgen. Maar toen dat uiteindelijk gelukt was heb ik hem in de Road Atlas helemaal aangekruisd met een viltstift.Toen de route op papier stond heb ik alle motels via intenet besproken. Met dit als resultaat.
Daarna heb
ik op Google alle route’s na gelopen en alle namen van straten en wegen
opgeschreven en per dag genoteerd. Zodat Kitty naast mij in de auto de route
kon aanwijzen. (zie voorbeeld).
Een half jaar van tevoren de vliegtickets besproken en een hotel in Brisbane voor 2 nachten bij aankomst en 1 nacht bij het vertrek. Toen kon het aftellen beginnen voor ons vertrek. VRIJDAG 25 SEPTEMBER HET VERTREK.DE VLUCHT AMSTERDAM
VIA SINGAPORE NAAR BRISBANE Om vier uur opgehaald door een vriendin van Kitty om ons weg te brengen naar Delft om daar de trein te nemen naar Schiphol. Het eerste probleem was er al op het station Delft, de treinen hadden allemaal vertraging omdat er halverwege Rotterdam – Delft een trein kapot stil stond. Toen maar de eerste trein genomen die op Delft stopte en naar Den Haag Centraal ging. Daar konden we de trein nemen die rechtsstreeks naar Schiphol ging. Zodoende bleek de de vertraging bij aankomst op Schiphol nog mee te vallen. Op Schiphol aangekomen naar de incheckbalie gegaan om in te checken. Dat moet tegenwoordig automatisch gedaan worden. Het lukte ons niet om onze tickets er uit te krijgen. Toen maar hulp gevraagd aan een jonge dame die meer mensen hielp. Maar ook deze dame lukte het niet. Daarom werden we door verwezen naar een balie waar allemaal mensen stonden waarbij het niet gelukt was. Er stond een behoorlijk lange rij voor deze balie zodat het zowat een uur duurde voordat we aan de beurt waren. Het probleem waarom wij geen ticket kregen was dat wij een elektronische visum hadden, zei het meisje aan de balie. Toen kwam het volgende probleem. Toen zij onze koffers had gelabeld zei zij dat wij in Singapore onze koffers moesten ophalen en dat weer moesten inchecken voor de reis naar Brisbane.Dit kwam omdat wij met twee verschillende vliegmaatschappijen vlogen. Tot Singapore met de KLM. En van Singapore naar Brisbane met Singapore Airlines. Toen dit allemaal achter de rug was lekker even nog op Schiphol rond gelopen en wat rond gesnuffeld in alle winkels. Daarna lekker naar onze gate gelopen en daar zitten wachten dat we ons vliegtuig in konden.Onze vlucht met de KLM was goed verzorgd en alles liep volgens schema zodat we op tijd in Singapore landen. Wij op zoek in Singapore naar onze koffers, en wij waren niet de enige die met dat probleem zaten. Maar wij vertrouwden het niet zodat we eerst maar eens bij een inlichtingsbalie gingen vragen hoe het precies zat met onze koffers. Wij ons probleem uitgelegd, waarop de mevrouw achter balie ons vertelde dat het helemaal geen probleem was daar onze koffers gewoon automatisch door vlogen naar Brisbane. Dus we waren op Schiphol gewoon verkeerd voorgelicht. We moesten in Singapore 6 uur wachten op onze vlucht naar Brisbane. We hebben lekker even rond gelopen om onze benen (die na 13 uur zitten wel even in beweging wilden zijn) even weer soepel te krijgen. En in Singapore heb je ruimte zat om te lopen, het is enorm groot. Onder weg kwamen wij nog een vlindertuin tegen met hele mooie vlinders.
Wij moesten naar Terminal 1 en dat was een half uur lopen. Je kon ook met een treintje, maar wij hebben de benenwagen genomen. Onze vlucht naar Brisbane met Singapore Airlines verliep zeer vlotjes. ZONDAG 27 SEPTEMBER DE AANKOMST IN BRIBANE. Na vlucht van 6 ½ uur kwamen we aan in Brisbane.Even was spannend of onze koffers wel in Brisbane zouden arriveren. Maar na even wachten aan de band zagen we ze aankomen. Dus de mevrouw in Singapore had het bij het rechte eind gehad. Toen we door de douane waren (wat in Australie altijd heel wat tijd in beslag neemt) en wij een taxi wilden opzoeken stond daar tot onze verrassing onze familie ons op te wachten. Dit was toch wel een hele leuke verrassing. Zij waren zaterdag naar Brisnane gekomen hadden een hotel genomen zodat ze ons konde verwelkomen. We hebben eerst even op het vliegveld een lekker bakje koffie genomen om ondertussen alles even bij te praten. Na een uurtje hebben zij ons naar het hotel gebracht en afscheid van ons genomen voor een paar dagen daar wij dinsdag naar hun toe zouden gaan. Wij wilden ons inchecken (het was ondertussen 10 uur geworden) maar dat ging niet, dat ging pas na een uur.We konden wel onze koffers daar achterlaten. Zo gezegd zo gedaan. Om de tijd te overbruggen zij we Brisbane maar ingegaan. We hebben het rondje gelopen dat we ook bij de eerste keer dat we in Brisbane waren hebben gelopen. Om 1 uur zijn we terug gegaan naar ons hotel om ons in te checken. Eenmaal op onze kamer waren we toch wel moe na de vliegreis uit Nederland. We hadden ongeveer 2 dagen niet op bed gelegen. Daarom was het ook lekker om even uit te rusten op bed. Maar we zijn niet gaan slapen omdat we gelijk in het ritme van Australie wilden komen met pas s’avonds naar bed te gaan. Na een uurtje rusten zijn we weer gelijk de stad in gegaan. Nu naar het zeer gezellige winkelcentrum van Brisbane. Daar hebben we gelijk wat gegeten en lekker zitten kijken naar mensen die er in veelvoud rond liepen. Wat is het druk in het centrum van Brisbane. s’Avonds om 8 uur lekker naar bed gegaan om gelijk in slaap te vallen. MAANDAG 28 SEPTEMBER EEN DAGJE BRISBANE Vanmorgen om 9 uur wakker geworden ( dus we hebben een lang nachtje gemaakt) daarn ontbeten in ons hotel. Gelijk maar begonnen met gebakken ei en bacon op mijn brood. Thuis eet ik dat nooit, maar hier vind ik het erg lekker. Daarna zijn we de stad ingetrokken om Brisbane nog wat verder te verkennen. Veel gezien, veel gewandeld. Eerst kwamen bij een kerk terecht waar ze aan het oefenen waren voor de politie slachtoffers van de afgelopen honderd jaar. We werden gelijk uitgenodigd om binnen te komen kijken. Daarna zij we in een museum geweest waar alle kleding van de afgelopen jaren waren tentoongesteld. Verder nog naar een paar parken geweest. En lekker langs de rivier gelopen. Maar het hoogte punt was het bezoek aan de zoon van de familie op zijn werk. Deze zoon Mike werkt als opzichter van alle elektriciteit voorzieningen in een
groot kantoor gebouw van Wij ons aangemeld bij de balie van dat bedrijf en gevraagd naar de naam Mike Beekman aan de dames die aan de balie zaten, zij konden hem niet. Maar bij een man aan de balie ging een lichtje branden. Hij vroeg werkt hij bij dit bedrijf toen hij met vinger naar zijn borst wees waar een naam op stond. Ja zeiden wij dat klopt. Toen wist de man gelijk over wie het ging. Hij zei ik bel hem wel even op. Wij zeiden je moet niet zeggen wie er naar je vraagt het moet een verrassing blijven. Nadat de man had gebeld zei hij ik breng je wel even naar Mike toe. Zo gezegd zo gedaan. Maar toen wij bij Mike aankwamen was het toch geen verrassing want hij had op de monitor gezien dat wij het waren. Nadat hij ons het gebouw had laten zien zei hij: we gaan nog even naar boven. Wij dachten hij wil zeken boven in het gebouw ook nog wat laten zien.Nadat de lift bij verdieping nr 39 stopte en de deur open ging kwamen we in kleine ruimte met een trap daar in die eindigde onder een luik. Mick klom op de ladder en zei volg mij maar. Toen hij het
luik had geopend en wij er doorheen waren geklommen stonden wij Je keek over alle wolkenkrabbers heen, wat een machtig gezicht was.Zonder Mike hadden we dit nooit meegemaakt.Na afloop zijn we met Mike nog even gezellig een kopje koffie gaan drinken.
Dit was dan een dagje Brisbane.. DINSDAG 29 SEPTEMBER OP WEG NAAR DE FAMILIE Vandaag gaan we naar de familie van Kitty in Allora een
rit van ongeveer Na het ontbijt hebben we ons uitgecheckt in ons hotel om onze auto op te halen. Het bedrijf waar wij de auto moesten op halen was gelukkig drie straten verder dan ons hotel.Nadat alles geregeld was konden we beginnen aan onze rit. Met de auto een Ford Teritory moest ik gelijk door het drukke verkeer van Brisbane leiden. Her was weer even wennen om links te rijden vooral met al drukte om ons heen. Ze hadden ons uit gelegd hoe we in de stad moesten uit rijden richting Allora. Maar bij de eerste beste afslag bleek later zijn we al verkeerd gegaan. Maar nadat we onze auto hadden stil gezet en goed op de landkaart hadden gekeken wisten we weer hoe we op goede weg terecht moesten komen. Eenmaal de grote stad uit werd het al gauw rustig op de wegen. Mijn bijrijdster Kitty leide mij via het gemaakte route boek naar de goede route. Aan het links rijden raakte ik al weer gauw gewend. Alleen in het begin als ik de bocht om moest gingen de ruitenwisser aan inplaats mijn richtingaanwijzers. Dat kont omdat die knoppen ook zijn omgewisseld. Gelukkig was mijn auto een automaat zodat het schakelen niet verkeerd kon gaan. Onderweg nog even koffie gedronken in het plaatsje Aratula waar de HWY gewoon door heen gaat. Op deze wegen mag Na Aratula kregen we een klim van De vrachtwagens die hier veel voudig rijden kruipen dan omhoog. Gelukkig is bij vele van deze beklimmingen er een rijbaan bijgemaakt zodat het snelle verkeer deze vrachtwagens kunnen passeren. Het was nu nog een klein uurtje rijden naar Allora.we moesten nog even zoeken naar het huis van Kitty’s nicht. Het is een echt Australies huis. Het staat op poten. We werden weer hartelijk verwelkomt bij aankomst. Het werd de rest van de dag nog een gezellige dag met veel verhalen over Nederland en Australie. WOENSDAG 30 SEPTEMBER EEN DAGJE IN DE OMGEVING VAN
WARWICK Deze morgen ons al gauw aangepast aan het Australiese leven. 7 uur uit bed en om half acht aan het ontbijt. Deze tijden zijn heel normaal in Australie. Na de koffie zijn op weg gegaan naar Warwick dat is Ongeveer 25km rijden. Warwick is de dichts bijzijnde grote plaats. Hier komen alle mensen uit de buurt hun boodschappen doen. Het was al behoorlijk druk in het
winkelcentrum. Nadat we enkele boodschappen hadden gedaan zijn we een rondje
gaan maken rond Warwick. Eerst zijn we naar de Lake Leslie dam gereden. Hier
wordt al het regenwater opgeslagen wat nodig is voor de water voorziening van
Warwick. Daarna zij we verder gereden door een streek waar veel tuinderrijen
zitten. Een klein rondje hier betekend al gaauw zó n DONDERDAG 1 OKTOBER EEN RITJE DOOR EEN STUKJE VAN
QUEENSLAND Vanmorgen na de koffie vertrokken voor een bezoek aan de Queen Mary Falls in de buurt van Killary. Het was een mooie rit naar deze watervallen. Na het bezoek
van de Queen Mary Falls zijn we verder gereden richting Boohah. Er stond wel
een bord verboden voor caravans maar daar heb niet zoveel aandacht aan
besteed. Maar na Als je naar links keek zag je een grote diepte naast je. Het was voor mij voor het eerst dat ik op z’n bochtige weg omhoog heb gereden. Als je een tegenligger tegen kwam was het wel even uitkijken met passeren. Gelukkig staat er bij elke bocht een bord met daarop de advies snelheid om de bocht te nemen. Sommige bochten waren zo scherp dat de advies snelheid Na Boohah gingen we weer richting Aratula waar we op de
eerste dag koffie hadden gedronken. We kwamen ook weer de zelfde klim tegen
van Boven op de klim is een rustplaats waar we gestopt zijn. Ik heb toen maar even mijn fototoestel te voorschijn gehaald om de vrachtwagen te fotograveren die hier langzaam omhoog rijden.
Daarna weer op ons gemak naar huis gereden. VRIJDAG 2 OKTOBER DE VOORBEREIDING Vandaag voorbereidingen getroffen voor onze rondrit van drie weken door Nord South Wales en Victoria. Van onze koffers een koffer gemaakt die dan de gehele reis in de auto zou blijven. Ook een grote weekend tas ingepakt die telkens zouden meenemen naar onze motelkamers, zodat we niet steeds die zware koffer naar binnen moesten dragen. s’Avonds zijn we met de familie gaan eten in een RSL club in Warwick. Een RSL club is een club voor de nabestaande van de Australise oorlog slachtoffers. Iedereen kan daar van lid worden. En ben je geen lid dan kan je bij aankomst in schrijven als gast. Alleen de leden betalen iets minder voor hun eten dan de gasten. Je kan er voor een redelijke prijs eten. Verder kan je er gokken. Er staan gok kasten en er worden loodjes verkocht. En verder wordt er Bingo gespeeld. Wij hebben ook nog even aan de gok kasten gezeten maar het geluk was ons niet goed gezind. Om een uur of negen weer naar huis gegaan om te gaan slapen om morgen uitgerust aan onze eerste rit te beginnen. ZATERDAG 3 OKTOBER
1e RIT ALLORA NAAR DORRIGO OVER Vanmorgen vroeg na het ontbijt afscheid genomen van onze familie om aan onze eerste rit te beginnen. De eerste kilometers waren niet nieuw voor ons daar wij
die in de afgelopen dagen al een keer hadden gereden. Het nieuwe begon voor
ons na Killaney de Lindesay weg opreden en gelijk weer een erg kronkelde weg
op gingen. Maar we waren er nu al beetje aan gewend. Deze kronkelde weg naar
boven en dan weer naar beneden was ongeveer gestopt om wat te eten te kopen. Na Casino zijn we
richting Grafton gereden een weg van Deze weg waar geen een stukje mooie landschappen. Aangekomen in Dorrigo was het niet
moeilijk om ons Motel te vinden daar het dorp maar uit een viersprong bestond
en op die viersprong stond ons Motel. Ik denk dat het Motel al 100 jaar oud
was. Het zag er uit als in een coboy film. Onze kamer was op de eerste
verdieping, maar had geen douche of wc. Die waren op de gang en waar alle
kamers gebruik van moesten maken. Na onze spullen op de kamer gebracht te
hebben zijn we even de omgeving gaan verkennen. Eerst zijn we naar de Danger
Falls gereden. Een waterval die nu heel rustig was. Maar in 2008 na een
neerslag van Als je deze Skywalk op loopt tot het einde heb je een fantastisch uitzicht over de kruinen van de vele bomen die daar staan.
Hierna zijn terug gegaan naar Dorrigo om het innerlijke van de mens te versterken. We zijn in de RSL club van Dorrigo gaan eten. Dit was een kleine uitgave vergeleken met die van Warwick. Wij de dagschotel besteld (vis met Chips en Saled). De prijs was 12,50 Dollar is omgerekend ongeveer 7.50 euro, en we kregen voor die prijs ook nog twee speelkaarten die we konden omwisselen voor een drankje. En het smaakte ook nog verrukkelijk. Na het eten nog een paar dollar vergokt in de speelautomaten. Ook nog even een klein stukje gelopen om daarna naar onze kamer te gaan. Na ons te hebben gewassen op de gang zijn we maar in ons bed gekropen wat uit oma’s tijd stamde.
ZONDAG 4 OKTOBER 2e RIT DORRIGO NAAR
TAMWORTH Lekker een beetje uitgeslapen op deze Zondag ochtend. We hadden maar een kort ritje voor de boeg. Op deze Zondagmorgen was het nog zeer rustig op de weg. We hebben de Waterfall Way genomen richting Ebor. Deze weg heet zo omdat hij langs een paar hele mooie watervallen loopt. Als op deze weg rijdt krijgt U ook nog hele mooie uitzichten. In Ebor aangekomen zijn we de Ebor Falls gaan bezoeken. Deze waterval bestaat uit twee verdiepingen. Hebben daar
nog even rond gelopen en diverse uitkijkplaatsen bezocht. Na Ebor weer verder
gegaan richting Armidale en daar de weg naar Tamworth genomen. Dit stuk weg
van (Uralla) heen. Voor de rest zijn de plaatsjes die je passeert niet het vermelden waard. Soms staat de naam wel op de landkaart maar je merk alleen aan de snelheids borden dat je een dorp passeert. We waren eigelijk te vroeg in Tamworth daarom zijn we eerst maar even de stad in gegaan. Het weer leek een beetje op een hollands weertje een beetje regen harde wind en niet al te warm. In de stad was niets te beleven daar het zondag was en de meeste winkels dicht waren. Tamworth gezien als de Country Music stad van Australie. Het in januari gehouden Country Music Festival trekt jaarlijks tienduizende muziekliefhebbers van Countrymuziek.Als U Tamworth in of uit gaat wordt U door een levens grote gitaar er aan herrinnert dat Tamworth de country stad van Australie is.
Toen wij ons gingen inchekken in ons motel in Tamworth schrok de mevrouw achter de balie enorm. Want toen zij onze papieren zag van onze boeking waarop stond dat wij op 4 oktober hadden geboekt schrok zij omdat zij dacht dat wij op 5 oktober hadden geboekt. Maar de schrik was gauw over want ze greep gelijk de telefoon om een collega motelhoudster te vragen of zij nog plaats voor ons had. Gelukkig had deze collega nog plaats voor ons. Het was een motel verder dan dat van ons. Het vervangend motel was ook heel netjes. Dus we hadden toch nog een dak boven ons hoofd. MAANDAG 5 OKTOBER
3e RIT TAMWORTH NAAR DUBBO OVER Tijdens het ontbijt kwamen we er achter dat er in Nord
South Wales zomer tijd was. Het was hier een uur later dan in Queensland. Wij
gingen om kwart over acht (onze tijd) ontbijten en dachten toen we tijd zat
daar je kon ontbijten tot half tien. Maar toen na een kwartier alles werd
afgeruimd en wij op de klok in de ontbijtruimte keken, was het daarop half
tien. Toen ging er bij ons een lichtje branden. We mochten wel ons ontbijt
afmaken. Daarna in de auto gestapt om aan rit van In Scone kregen we trek in koffie met iets lekkers erbij.
Er is in Australie in ieder dorp of plaats wel iets te vinden waar je koffie
kan drinken. Kitty nam een kop cappucino en ik een cola met allebei een
lekker stukje gebak er bij.Scone geldt als het paradijs voor
paardenliefhebbers. In Scone zijn we van de grote weg afgeweken om bij
Merriwa op de Golden Hwy te komen. De weg tussen Scone en Merriwa voert ons
door een zeer verlate streek. We zijn een heel klein dorp tegen gekomen
(Bunnan) met een kerk en drie huizen en dat was alles. Na Merriwa bleef het
ook rustig op de weg. De kilometers gleden rustig onder onze auto door die
met een gangetje van ongeveer s-Avonds lekker lopend naar de RSL club gelopen om te gaan eten. Het eten begint pas na 6 uur. We hebben weer lekker gegeten en weer een paar dollars vergokt. DINSDAG 6 OKTOBER BEZOEK AAN DE DIERENTUIN IN DUBBO Vandaag een bezoek gebracht De Western Plains Zoo,
Australies grootste dierentuin met veel ruimte voor de dieren. De dierentuin
ligt intree voor ouderen. Dat bracht ons op een idee. Toen wij
aan de beurt waren om een kaartje te kopen lieten wij onze paspoorten zien en
zeiden dat we allebei ouder dan zestig waren. Dat was goed zei de mevrouw aan
de kassa en wij hoefden maar 28 dollar per persoon te betalen. Dus mensen bij
vele actractie kun je deze korting krijgen. De dierentuin is zo groot, de
hele route is Bij elk dierenverblijf is een parkeer plaats o enkele verblijven te bezoeken en dan weer terug te lopen naar je auto om vervolgens met je auto weer een stuk verder te rijden. Het hele bezoek van ons aan deze dierentuin duurde ongeveer drie uur.
Na het bezoek van de dierentuin zijn we weer naar het centrum van Dubbo gelopen om een internetcafé te vinden. Gelukkig was er een in Dubbo zodat we even konden kijken of er nog mailtjes voor ons waren. De mailtjes die er waren hebben we even antwoord gestuurd en laten weten hoe wij het hadden in Australie. Vanavond het zelfde patroon gevolgd als gisteravond. WOENSDAG 7 OKTOBER
4e RIT DUBBO NAAR
WAGGA – WAGGA OVER Dit is z’n dag om van punt A naar punt B te komen. Er zijn
wel eens afstanden die afgelegd moeten worden om ergens te komen. s’Morgens
om 7.45 vertrokken uit Dubbo om een afstand van Ik had wel een adres gevonden maar waar vind je deze straat in een vreemde stad als je de weg nog niet weet. Daarom eerst maar een boekenwinkel binnen gestapt en gekeken of ze stadsplattegrond hadden. Toen we de stadskaart hadden gevonden even gekeken waar de straat lag die we zochten. Even opgeslagen in mijn hoofd waar wij ongeveer moesten zoeken. Wij op zoek, maar zoeken in een vreemde stad is toch moeilijker dan dat ik dacht. Toch maar even vragen aan iemand waar deze straat is. Gelukkig kwamen we een wandellaarster tegen waar we aan vroegen waar de RSL club is.eerst begreep ze ons niet, maar nadat Kitty het had opgeschreven wist deze mevrouw precies waar het was. Het was vlakbij waar ze woonde. Ze was zo vriendelijk om te zeggen loop met mij mee dan breng ik je wel even. Het was toch verder dan wij dachten. Want het duurde ongeveer 20 minuten voordat wij er waren. Onderweg nog even gepraat ze vroeg waar wij vandaan kwamen. Ondanks dat ons Engels niet zo best is zijn we toch nog heel wat van elkaar te weten gekomen. Zij woonde haar hele leven al in Wagga Wagga.Haar man had in 1980 een rondtour door Europa gedaan en daarbij ook Nederland aangedaan. Ze liep elke morgen een flink stuk, maar omdat het vandaag zo koud was, was zij vanmiddag gaan lopen. Tijdens het zoeken naar een Intenet Cafe kwamen we langs het station waar net de trein arriveerde richting Sydney. Het leek net de NS want de trein had twintig minuten vertraging. Daarna de auto even gepakt om te kijken of we route naar de RSL club ook met de auto konden vinden. En dat lukte ons prima. Toen zijn we terug gegaan naar ons motel. Na zessen zijn we naar de RSL club gereden om daar een lekker pilsje en een wijntje te nemen om daarna lekker te gaan eten. Even nog een paar dollars vergokt voordat we weer naar het motel gingen. DONDERDAG 8 OKTOBER 5e RIT WAGGA WAGGA NAAR BENDIGO OVER Vandaag vroeg uit de veren gekomen. Daar we gingen ontbijten bij de RSL club. Het continal breakfaest in de motels weren wij even zat. Ik hou wel van zoetigheid, maar om elke morgen brood met jam te eten gaat gauw vervelen. Toen we de auto in wilde stappen bleek dat het de afgelopen nacht had gevroren. De voorruit van onze auto was bevroren. Het was dus even
schrappen geblazen. In de RSL club lekker ontbeten. Lekker ei op met gebakken
bacon. Heerlijk na al die zoetigheid. Om een uur of acht in de auto gestapt
om onze weg te vervolgen naar Bendigo. De eerste Na
De slager was dichtgetimmerd een bakker was er niet meer enz. De koffie shop had lekkere koffie en gebak. En de koffie shop was zeker het middelpunt van de omtrek, want iedereen die er binnen kwam kon elkaar. Je kon er zelf geld pinnen. Er kwam een jongen geld pinnen die zeker een lekker kontje had, daar het meisje dat ons had geholpen er eens lekker in kneep. Na de koffie weer op weg naar Bendigo. Kitty met de route op haar schoot leide mij goed door het onbekende land. Het is wel een beetje uitkijken op die smalle wegen als
een vrachtwagen met een snelheid van Aangekomen in Bendigo lag ons motel vlak bij het centrum. Het was wel een verschil met het motel waar we gisteren hadden geslapen.We zitten nu in een schitterende kamer. Een badkamer met een groot bad. Alles keurig netjes verzorgd. Voor het ontbijt moest je even een briefje invullen wat je wilde eten en hoe laat. Dat werd dan netjes s-morgens gebracht zodat je op je kamer kon eten. s-Middags even de stad wezen verkennen. Het stadpark in
Bendigo leek net het keukenhof allemaal tulpen, viooltjes, leewebekjes enz.
ook waren er veel prachtige oude gebouwen te bewonderen. Deze heb ik even op
de gevoelige plaat vast gelegd. Verder van de dag de dagelijkse dingen
gedaan. VRIJDAG 9 OKTOBER BEZOEK AAN BENDIGO Vanmorgen eens lekker uitsgeslapen, ons ontbijt genuttigd en om 10 uur de stad ingegaan om deze te bezichtigen. Eerst zijn we even naar station gelopen om te kijken hoe het hier allemaal aan toe ging. Er stond net een trein klaar die richting Melbourne ging. Er maken toch veel mensen gebruik van de trein. De trein was zo goed als vol toen hij vertrok. Net voordat hij vertrekt wordt er omgeroepen bij welke plaatsen hij zou stoppen. En als de trein weg rijdt gaar er bel bel op het perron ten teken dat de trein zich in beweging zet. Voor de mensen die waren uitgestapt en nog verder moeten naar andere plaatsen die niet met de trein bereikbaar zijn staan er bussen klaar. De bussen en de trein zijn van de zelfde maatschappij zodat de aankomst- en vertrektijden goed op elkaar zijn afgestemd. Hierna zijn we een paar oude gebouwen gaan bekijken, we zijn nog even gaan kijken bij een oude mijn en diverse mooie parken bezocht. In een van die parken staat op het hoogste punt van Bendigo en uitkijktoren die een fraai uitzicht geeft over de stad. Ondertussen begonnen onze voeten wel een beetje te protesteren tegen al dat geloop. En gelijk hadden ze daar het ondertussen 3 uur was geworden. Terug naar ons motel om de beentjes even wat rust te geven. ’s-Avonds zijn we in de stad gaan eten. Na het eten naar een James Bond film gekeken. Normaal duurt een Bond film om en nabij de 2 uur, maar hier op de TV in Australie duurde hij 3 uur daar hij 12 keer werd onderbroken door reclame. ZATERDAG 10 OKTOBER 6E RIT BENDIGO NAAR
HALLS GAP We beginnen al aardig te wennen aan het ritme in Australie. We worden nu al vanzelf wakker om 6 uur. Dat vinden we niet erg daar we toch altijd vroeg met de auto op pad gaan. Vandaag stond de rit naar Halls Gap op het programma. Het is geen lange rit. De landschappen langs de route werden steeds mooier. En omdat het op de weg vrij rustig is kan ik als chauffeur aardig mee genieten van de vaak fraaie uitzichten. Na zestig kilometer in Maryborough even gestopt en onze auto even in een winkelstraat geparkeerd. Maryborough is echt een Australiese stad met een grote winkelstraat met aan weerzijde de auto’s geparkeerd. Alleen de grote levensmiddelen winkels staan ergens anders. Ook nog even onze dagelijkse inkopen gedaan. (fruit, broodjes, en papjes).Daarna onze weg vervolgd richting Halls Gap. Even voor Halls Gap maar even benzine getankt. Doe dit in
Australie altijd op tijd. Rij nooit door tot dat je benzine bijna op is. Want
je weet nooit waar de volgende pomp
is.Het kan voorkomen dat je bij een pomp wil gaan tanken en dat de benzine op
is. Hebben we zelf meegemaakt. Dus tank altijd als je nog ongeveer
Omringd door bergen en heel park om in te wandelen. Na het uitladen van de auto zijn we heerlijk gaan wandelen om ons motel heen. De eerste tijd zijn we bezig geweest naar het kijken naar allerlei soorten vogels en kangaroes die daar zomaar los lopen. Om vijf uur naar het dorp gereden om daar wat te gaan eten. ZONDAG 11 OKTOBER
EEN DAG IN HALLS GAP Om half acht
opgestaan gedouchd. (Een overheerlijke douche waaronder het heerlijk
vertoeven was). Na ons ontbijt zouden we even een klein wandelingtje maken,
maar het werd er een van ruim
Het einde kwam maar niet in zicht, en we hadden al heel wat zweetdruppels verloren.Eindelijk waren we halverwege de klim en dat werd beloond met een schitterend uitzicht over de omgeving.Daar wij dachten dat we rond konden lopen en dus weer naar beneden zouden gaan gingen we verder met onze klauterpartij. In het begin gingen we ook iets naar beneden maar dat was maar voor kort. Maar uiteindelijk gingen we niet naar beneden maar steeds verder omhoog. Maar vlak onder de top zijn omgekeerd, want het pad werd heel stijl en heel moeilijk te beklimmen. Maar naar beneden gaan op z’n pad is nog moeilijker dan
naar boven klimmen. Je glijd veel eerder uit als je naar beneden gaat.
Uiteindelijk kwamen we weer op de bewoonde wereld terecht allebei We hadden dan ook niet veel moeite na het eten om in slaap te komen. We hebben het geen negen uur meer zien worden. MAANDAG 12 OKTOBER
7E RIT HALLS GAP NAAR APOLLO BAY Weer vroeg op pad deze morgen voor de rit naar Apollo Bay.
De eerste heeft afgelegd en komt in Torquay aan dan besef je pas wat
het een giganties werk dat moest zijn geweest. Bij Warrnambool kom je nog
niet gelijk langs de Oceaan te rijden dat begint pas na z’n
Na bijgekomen te zijn vele foto’s gemaakt van deze
natuurmonumenten.Er zijn zo verschillende uitkijkpunten langs deze weg. We
zijn er bij een paar gestopt. De laatste waar we zijn gestopt zijn de 12
Apostelen. Als je ze telt zijn het er maar 11, dat komt omdat er een in 2005
is ingestord. Dit zijn wel de bekendste. Bij de twaalf Apostelen is ook een
groot informatie centrum. (wat vandaag dicht was). En je kan er met een
helikopter een rondvlucht maken over deze natuur monumenten. Was de weg tot
nu nog vrij recht dat veranderde toen wij het plaatsje Princetown hadden
gepasseerd. Hier voorbij komt je de eerste Bij elke bocht staat de advies snelheid aangegeven. De
meeste opschriften waren 20km De naam van ons motel was Iluka Motel en Restaurant. We werden zeer gastvrij ontvangen en naar onze kamer gewezen. Wij vonden de naam van het Motel al een beetje Grieks en toen wij de eigennaresse hoorde praten werd ons vermoeden steeds duidelijker dit moeten grieken zijn. Toen wij het vroegen bleek ons vermoeden juist te zijn. Haar vader was naar Australie geemigreert en was een Resaurant/Motel begonnen en zij regelde nu alles. Ondanks het slechte weer zijn we toch nog even het plaatsje gaan verkennen. Een lange boulevard scheid de Ocean Road met strand en de Oceaan. Een heel mooi strand wat nu helaas door het slechte weer er verlaten bij lag. Ook alle winkels die er zijn in Apollo Bay liggen aan de Ocean Road. Waaronder vele restaurants en nog enkele motels en hotels. Het is plaats dat het echt van de toeristen moet hebben. Het is toch wel makkelijk als er bij je motel een restaurant is. De menukaart lag op onze kamer. Dat was makkelijk voor ons want als je dan een woord tegen komt wat je niet weet kijk eerst even in het woorden boek. Zodat je zeker wist wat je bestelde. Het eten was lekker. Daarna ondanks de lichte regen toch maar even de boulevard afgelopen en terug langs alle winkeltjes gelopen. Terug op onze kamer tikte de regen behoorlijk tegen ons raam. Het was echt een Hollands weertje. Om een uur of negen weer lekker gaan slapen na deze vermoeiende dag. DINSDAG 13 OKTOBER 8E RIT APOLLO BAY NAAR BACCHUS
MARSH Vandaag staat er maar een korte rit op het programma. Om
in Bacchus Marsh te komen moeten we maar
In Aireys Inlet zijn we de vuurtoren Split Point gaan bezichtigen. Ook nog even benzine getankt (de goedkoopste benzine van de hele reis 1.13 dollar/ 70 euro cent). Daarna verder gereden tot Totquay waar de weg weer eindelijk recht weg. Na Torquay nog een ommetje gemaakt naar Queenscliff waar de veerpont vertrek naar Sorrento. Deze veerpunt verbind de twee delen van Australie rondom de Port Phillip Bay. Elke uur vaart hij af. Even staan kijken hoe alles wordt ingescheept en hoe de veerpont weg vaart. Daarna onze weg vervolgd via Geelong richting Bacchus Marsh. In Geelong hebben we ook gezien dat het in Australie bij de grote steden heel erg druk kan zijn. Grote driebaans wegen. Iedereen blijft op z’n eigen baan rijden. Het is goed op letten want ze komen je links en rechts voorbij. Maar eenmaal de grote stad voorbij wordt het weer gelijk rustig op de weg. Op ons gemak naar Bacchus Marsh gereden. Het landschap is na wat we gisteren gezien hebben vlak. In Bacchus Marsh weer onze dagelijkse dingen gedaan. Ons motel ziet keurig en schoon uit. WOENSDAG 14 OKTOBER BEZOEK AAN MELBOURNE Deze morgen begonnen met een heerlijk ontbijt op de kamer.
Lekker geklutst gebakken ei met Bacon er op. Lekker op ons gemak naar de
trein gereden die ons naar Melbourne moest brengen. Dat er veel Australiers
met de trein reizen zagen we gelijk al bij het station. Het grote parkeer
terrein vlak voor het station was al helemaal vol. Maar op het iets verder
gelegen parkeerterrein was nog voldoende plaats.En het is helemaal gratis.Het
trein kaartje kan je lekker aan het loket kopen.Ook is er op elk station een
openbaar toilet.(ook gratis).Het openbaar vervoer is in Australie redelijk
goedkoop. Een retourje Bacchus Marsh naar Melbourne betaalde we 9,90 dollar
en dat is omgerekend 6,20 euro. De
afstand tussen de plaatsen is
Zijn standbeeld staat voor het Rod Laver Stadion. De tijd gaan toch snel. Zonder dat je het merkt waren we alweer 4 uur aan het lopen. Het was nog een half uur lopen naar het station waar de trein reeds klaar stond.Hij bracht ons weer in 40 minuten naar Bacchus Marsh. DONDERDAG 15 OKTOBER 9E RIT BACCHUS MARSH
NAAR MOUNT BEAUTY Weer eens vroeg uit bed gekomen. Lekker ontbeten en daarna
weer de auto op gang gebracht om ons Zoals ik een vorig verslag al vermelde over fietser op de snelweg, we kwamen er nu twee tegen. Het is misschien gek gezegd maar op deze snelwegen is het vaak veiliger voor fietser dan op de smalle binnenwegen.Hier rijden ze op de vluchtstrook en op de binnenwegen is er niet veel ruimte voor hun over.De vorige keer hadden wij na het verlaten van de snelweg koffie gedronken in Violet Town en dat was ons toen zo goed bevallen dat we nu de snelweg maar weer verlaten hebben om in Violet Town koffie de drinken. Het was nu in de Koffie Shop nog drukker dan de vorige keer. Na een lekker bakje koffie voor Kitty en een Cola voor mij en wat lekkers erbij zijn we weer verder gegaan.Het was nu nog stukje snelweg om deze dan te verlaten en de Snow Road op te gaan richting Myrtleford. Hoe verder we de Snow Road opreden hoe meer het gebergte in zicht kwam. De naam van de weg veranderde van Snow Road in Great Alpine Road. Na het plaatsje Ovens verlieten we ook deze weg om de Happy Valley Road op te gaan. Dit was in het begin een schitterende weg door een vallei heen. Hoe verder we deze weg opreden hoe triester werd het aangezicht van de bossen die rondom deze weg stonden. We zien in Nederland wel eens op het journaal dat er in Australie bosbranden zijn.We vinden dat dan erg maar verder staan we er niet bij stil. Wij hebben nu zelf gezien wat voor schade dat aan de bossen veroorzaakt. De Happy Valley Road is z’n gebied wat in brand heeft gestaan. Links en rechts van de weg alleen maar verbrande bomen. Soms reed je onder een haag van verbrande bomen door. Heel triest omdat te zien. Na deze weg waren we niet ver meer weg van onze eindbestemming. Hoe dichter we bij Mount Beauty kwamen hoe mooier het
werd. We kregen het gevoel dat we in Oostenrijk reden. Hoge bergen met
schitterende valleien.We waren te vroeg bij ons motel om in te checken.
Daarom even doorgereden naar het centrum van Mount Beauty. Dit stelde niet
veel voor. Een straat van
Weer terug naar ons motel waar we nu wel konden inchecken. De kamer ziet er prachtig en schoon uit. Je kon zien dat de kamer net was gerenofeert. Het is als je via internet een motelkamer boekt toch altijd afwachten hoe ziet het er uit. Met deze keer had de kamer een 8,5 verdiend. Het was ondertussen weer droog geworden wat ons deed besluiten om maar een stukje te gaan wandelen.De omgeving is schitterend met veel groen en bloemen en planten die in bloei staan. Alleen is er na het winterseizoen niet zo veel meer te beleven in het plaatsje. Een hoop zaken zijn dicht.Vooral de zaken die het van de wintersport moeten hebben. Er is een bedrijf die s-winters de mensen die willen skien naar boven brengt met bussen, maar deze bussen stonden nu allemaal bij elkaar niets te doen. Om half zes op zoek gegaan naar een restaurant waar we wat konden eten. Het viel niet mee om wat te vinden. De meesten zaken waar je wat kon eten zijn alleen open s-morgens voor breakfast en’s-Middags voor de lunch en gaan dan om 5 uur dicht. Maar eindelijk iets gevonden en ondanks dat wij in het begin de enigste klanten waren smaakte het eten voortreffelijk. VRIJDAG 16 OKTOBER
EEN DAGJE MOUNT BEAUTY Vandaag voor ons doen redelijk lang op bed gelegen. Om 8
uur werd er op deur geklopt door de man die ons ontbijt kwam brengen. Lekker
ei met Bacon. Na het ontbijt zijn we maar gauw gaan wandelen want de zon
scheen nu heerlijk en de temparatuur was ook heerlijk. Door een heel mooi
villa wijk gelopen met mooie huizen (waarvan er veel te koop stonden) en
mooie tuinen. De weg liep omhoog en de uitzichten werden steeds mooier. Als
tegen de bergen op kijkt en je ziet dan die mooie groene valleien is dat een prachtig
gezicht. De weg liep naar het dorp toe waar nog niet veel te beleven was.
Maar de koffie tent die we tegen kwamen was gelukkig wel open. Na de koffie
weer terug naar ons motel. De zon was ondertussen ook weer verdwenen zodat we
besloten de auto te pakken en naar Falls Creek te rijden. Falls Creek is een
Skioord dat op Bij de eerste kilometer stond al een bord de volgende
Gelukkig hadden ze hoofdweg sneeuw vrij gemaakt. Maar op de weg naar het centrum toe waren ze druk bezig met sneeuw ruimen. We zijn wel even uitgestapt om foto’s te maken in de sneeuw. Het was er behoorlijk koud met net twee graden boven nul.Door de kou niet zolang buiten geweest maar weer gauw in de auto gestapt. Het naar beneden rijden is nog moeilijker dan naar boven. Je rijdt al gauw te hard en te veel remmen is ook niet goed. Dus je moet een beetje tussen gas geven en remmen. De terug rit duurde daarom net zolang als de heen weg. Ondanks de zware rit was het toch de moeite waard geweest om naar boven te rijden. We hadden na terug komst nog tijd over om naar het dorp te lopen. Even langs het informatie centrum geweest (In elke plaats staat wel z’n informatie centrum) waar we netjes werden geholpen toen we wat vroegen. In dit informatie centrum hingen allemaal foto’s van Skiers die bij de olympische spelen succes hadden geboekt. Ook was er te zien hoe Mount Beauty was ontstaan. De mevrouw die ons hielp vroeg of ook even het gasten boek wilden tekenen. Na het tekenen even in het boek gekeken En zagen wij dat wij de eerste Nederlanders waren die na maanden weer in het boek iets opschreven. s-Avonds weer in het zelfde restaurant gegeten als gisteravond. ZATERDAG 17 OKTOBER 10E RIT MOUNT BEAUTY
NAAR JUGIONG Wat een overgans rit moest worden werd een van de mooiste
ritten tot nu toe. Het eerste stuk van Mount Beauty tot Tallangatta reden we
door een vallei heen met aan beide kanten bergen.Het was een schitterend
gezicht vooral omdat alles zo mooi groen was. Na het plaatsje Bulluott
moesten we nog een berg over. Hoe hoger we kwamen des te mistiger werd het.
Gelukkig duurde het niet lang meer tot de top. Na de top was gelukkig de mist
verdwenen. Voorbij Granya hebben ze kunstmatig een Lake aangelegd door een
dam te plaatsen. Je ziet overal de verzopen bomen nog boven het water
uitsteken, wat een apart gezicht is. Daarna door een gebied gereden waar maar
een enkeling woont. Op een gegeven moment stond er een plaatsnaambordje met
even verder twee brievenbussen van mensen die daar woonden en nog geen Toen we aan de koffie zaten kwamen we er achter waarom het
zo druk was bij de bakker. Aan de muur hingen diversen oorkonde met daarop de
tekst De beste bakker van Holbroek en omgeving. Nadat wij het gebak op hadden
dat we bij de koffie hadden genomen moesten wij erkennen dat die oorkonde er
niet voor niks hingen. Het gebak was verrukkelijk.Er is in Holbrook ook nog
een marine museum. Ik ben nog even gaan kijken naar een onderzeeboot die daar
op het gras lag. Ik had nooit gedacht dat z’n onderzeeer zo groot was. Je
mocht er vrij op lopen. Eenmaal op de Hummy Hwy merketen we algauw dat ze in
Australie ook hard bezig zijn om de wegen te verbeteren. De Hummy Hwy moet
van een tweebaans weg een vierbaans weg worden. Je mocht bij de plaatsen waar
ze aan het werk waren niet harden rijden dan Eenmaal in ons plaatsje aangekomen waar we zouden
overnachten bleek dit een dorp te zijn van geen winkels, een benzinepomp, 2
motels waarvan een dicht was en een cafe.Bij ons motel/restaurant aangekomen
bleek alles gesloten te zijn. Wij maar eens op onderzoek gegaan. Uiteindelijk
moest je achterom je ergens melden. Een wat oude man op blote voeten heeft
ons toen geholpen. De boeking klopte en we kregen kamer 15. Maar wat ons
verontruste was dat het restaurant gesloten was. Nadat we lopend wat
onderzoek hadden gedaan in het dorp bleek dat er in het dorp niets open was
waar men kon eten. En het dichtstbijzijnde volgend dorp was Voor ons doen gingen we laat naar onze kamer toe. Een dag die moest doorgaan voor een overgangsetappe werd een dag met natuurschoon en gezelligheid. ZONDAG 18 OKTOBER 11E RIT JUGIONG NAAR BATHURST Deze morgen onze reis weer voort gezet richting Bathurst. We hebben de binnen wegen maar weer opgezocht. Dat is lekker rustig rijden en je ziet veel meer. Zo zachtjes aan kon je aan de natuur zien dat het hier minder regent dan in Victorua. De natuur wordt hier al iets minder groen. Bij Young draaide we de Olympic Hwy op en dat merk je gelijk aan de weg die breder wordt. Tussen Young en Cowra zagen we allemaal paarse bloemetjes tussen het gras staan. Een schitterend gezicht, maar de Australiers zijn er niet zo blij mee, want het onkruid wat niet weg te krijgen is.
In Cowra van de grote weg af gegaan om een toeristische
route te nemen over de Wyangala dam. Daar hebben wij geen spijt van gehad
want wat was dit een mooie route.Schitterende uitzichten onderweg. Bij de dam
aangekomen was er geen water te zien. Deze dam is aangelegd om een
waterresorvoir te scheppen. Op de landkaart staat het aangegeven als Lake
Wyangala. Na de dam overgereden te hebben kwamen we nog een dorpje tegen. Ik
vraag me weleens af wat doe je in z’n dorp.de dichtsbijzijnde grote plaats is
Cowra op Verder was er in Bathurst op zondag niet veel te beleven. Na het eten televisie gekeken naar Engels voetbal. MAANDAG 19 OKTOBER 12E RIT BATHURST NAAR
KATOOMBA Vanmorgen na het ontbijt eerst even onze benen gestrekt.
Wij hadden daar de tijd voor want er stond een kort ritje op het programma.
Om negen uur hebben we de auto op gang gebracht om ons via Ligtjow naar
Katoomba te brengen. De Mid Western Hwy ging over op de Great Western Hwy.
Dat woordje Great mus staat geheel niet voor deze weg. Wat een schitterende
uitzichten op deze weg. Met veel beklimmingen en afdalingen. Soms van In Ligthow zijn van de grote weg af gegaan richting
Clarence. In Clarence is het startpunt van de zig-zag trein. Na Ligthow was
het nog
Bij de zig-zag trein aangekomen waren wij een van de eerste passagiers.De trein zou om elf uur vertrekken. Even voor elf kwam de trein naar het station gereden. Het was een oude diessel locomotief met drie oude treinstellen er achter. Eerst moest de locomotief aan de voorkant van de wagons komen. Bij vertrek waren ongeveer 30 mensen die gingen. Gelijk na twee kilometer gingen we een tunnel in en het werd aarde donker. Maar na de tunnel kregen we fantastische uitzichten. Ik ben er nu achter waarom hij zig-zag wordt genoemd. Vroegen wilden ze met de trein de berg op om spullen naar boven te brengen. Bij de meeste bergen rijdt de trein dan met grote lussen naar boven. Maar hier ging dat niet. Dus wat deden ze, ze rijden zo lang het kon naar boven en stopte dan. Koppelde de locomotief af en rijdt iets door naar een wissel. Komt dan weer terug en koppelt de locomotief weer aan de andere kant aan de wagons en wordt zo weer de voorkant. Door dit regelmatig te herhalen kwamen zij boven. Op onze rit werd dit twee maal gedaan naar boven en tweemaal naar beneden.Het verwisselen van de locomotief duurt ongeveer 15 minuten. Dit hele gebeuren even op de gevoelige plaat vast gelegd. De hele rit duurde ongeveer anderhalf uur. Na dit bezoek aan de trein door gereden naar Katoomba. Ons motel in Katoomba is zeer eenvoudig. Er komt veel jeugd. Douchen en naar de wc moet je nog op de gang doen. Katoomba is net wat bij ons Valkenburg is. Een echt toeristen plaats. Elke dag komen er honderden dagjesmensen met de trein of bussen. Er is een bus die vanaf het station elk uur de toeristen rond rijdt langs alle mooie punten. De winkelstraat is gelegen aan een straat die net zo stijl is als de Cauberg in Valkenburg. Als je deze straat een paar keer hebt gelopen ga je toch wel je benen voelen. ’s-Avonds na het eten nog even gewandeld en naar de plaatselijke supermarkt geweest. Deze is van 6 uur in de ochten tot 12 middenacht open. En weer is er een dag om. DINSDAG 20 OKTOBER BEZOEK AAN SYDNEY Deze dag stond een dagje Sydney op het programma.Daar we de trein van 8.25 moesten hebben kwamen we vroeg uit de veren. En aangezien we on ons motel pas om 8 uur konden ontbijten moesten we dat ook elders doen.In de Katoombastraat is een Cafe waar je om half acht al kunt ontbijten. Het cafe is 2 minuten lopen van het station. Om 7.15 op pad naar het ontbijt, maar we waren toch iets te vroeg alles was nog dicht. Zijn we eerst maar een treinkaartje gaan kopen. Ik vroeg aan het loket 2 retour Sydney aan het meisje aan het loket.Zij liet zien dat dat 24,70 dollar zou zijn per persoon. Toen vroeg ze of een dag naar Sydney gingen. Ja zeiden wij. Toen kwam er heel los bij het meisjes waar wij niet veel van begrepen. Uiteindelijk zij ze: gaat daar maar even zitten en kom half acht maar weer terug. Wij om half acht weer naar het loket en kregen toen twee kaartjes naar Sydney. Maar nu koste het niet 24,70 dollar maar 17 dollar per persoon. Wat was nu het geval. Hier in Australie hebben ze spitsprijzen. Na half acht wordt het goedkoper. Ook kregen we nog een plattegrond van Sydney mee. Het goedkopere kaartje is niet voor half acht verkrijgbaar daar de computer om half acht moet worden omgezet naar het goedkopren tarief.Omdat er al ‘n trein klaar stond die over 5 minuten zou vertrekken zijn we maar niet meer gaan ontbijten en gelijk maar in de trein gestapt. Het is een rit van 2 uur naar Sydney. De treinen zijn zeer geruisloos. Je hoeft in deze treinen nooit achteruit te rijden want de rugleuning kan je om klappen.De trein stopte zeker 20 keer vootdat we in Sydney waren. Bij elk station stapte er veel mensen in die naar hun werk gingen in Sydney.ook in Katoomba waar wij waren ingestapt stapte heleboel mensen in die pas in Sydney uitstapte. Deze mensen zitten elke 2 uur heen en 2 uur terug in de trein om te gaan werken.In Sydney aangekomen kan je alleen maar het perron verlaten door je kaartje door een automaat te halen zodat het poortje open gaat. De kaart die we vanochtend hadden gehad kwam gelijk goed van pas toen wij station hadden verlaten. We moesten richting Sydney Habour Bridge. Op de kaart konden we zien als we de Elisabethstraat helemaal zouden aflopen er zo tegen aan zouden lopen.Het werd een schitterende wandeling langs wolkenkrabbers en mooie parken Vooral de Royal Botanic Garden is een schitterend park. Met veel vogels en planten. Als je in het park de goede bordjes volgt kom je vanzelf het beroemde Sydney Opera House.
Het is een schitterend gebouw, alleen jammer dat de zon niet helemaal goed stond om mooie foto’s te maken. Het was een drukte van jewelste bij het Opera gebouw. Iedereen wil een foto van zichzelf met het opera gebouw op de achtergrond. Er waren ook veel scholen die het gebouw kwamen bekijken. Je kan ook van hieruit de Haybour Sydmey Bridge zien liggen. Een imposante brug met een grote hoge boog. Over deze boog kan je onder begeleiding lopen naar de andere kant van de brug. Dat duurt ongeveer 3 uur. Vanuit de plek waar wij stonden kan je goed zien lopen. Het zou niets voor ons zijn zo hoog boven de grond. Vanaf deze plek heb je ook een prachtig uitzicht over de wolkenkrabbers van de stad. Verder zijn er veel rondvaartboten en speedboten waar je tegen betaling met mee kan. Na alles te hebben beken zijn rustig verder gaan wandelen op zoek naar wat te eten. Wij een foodcourt opgezocht en daar een lekker broodje gezond op zitten eten. Een foodcourt bestaat uit een grote ronde cirkel waar rondom allemaal eetttenten staan. En in het midden staan allemaal stoeltjes en tafeltjes waar je dan je eten op kan eten. En druk dat het er is. Na het eten zijn we richting Darling Harbour gelopen. Daar heb je ook een groot park met uitzicht over de Cockle Bay. Daar zittend op een bankje alles eens bekeken wat er allemaal rondom ons gebeurde. We hadden nu 4 uur in de stad rond gelopen, en onze benen vonden het weer tijd om de trein op te zoeken voor de terug weg. Na half uur lopen kwamen we Bij het station aan waar de trein al klaar stond. Op de
terugreis zitten denken dat het een enorm werk moet zijn geweest om deze
spoorlijn aan te leggen. Je kan nu eenmaal niet net als een auto een helling
op van 8 %. Om het spoor geleidelijk omhoog te laten lopen zijn er hele
sleuven in de rotsen gehakt. Sommige rotswanden zijn wel WOENSDAG 21 OKTOBER BEZOEK AAN DE BLUE MOUNTAINS Wij als vroege vogels weer vroeg uit bed gekomen om te gaan ontbijten in het cafe aan de Katoombastraat. Gisteren was er niet van gekomen daar alle perikelen met de trein. Tijdens het ontbijt hoorde wij een taal die ons zeer bekent voor kwam. Er zat nog een stel uit Nederland hier te ontbijten. Je weet hoe dat gaat je maakt al gauw kontakt en wisseld allebei je ervaringen uit over de vacantie’s in Australie. Zij waren met een camper door Australie heen gereden. Vandaag moesten ze hun camper in Sydney inleveren en bleven dan nog drie dagen in Sydney voordat ze naar huis gingen. Na het ontbijt zijn we gaan lopen naar de Blue Mountains.We wisten niet hoe ver het was, maar op een folder met een plattegrond van Katoomba had ik in geschat dat het ongeveen een half uur lopen zou zijn. Na 25 minuten gelopen te hebben kwamen wij bij het echo punt aan waaruit je mooi een mooi zicht had over de drie Sisters.
Een van de bekenste plekken van Australie. Het was er al heel erg druk met toeristen. Er stonden al vele bussen die de dagjesmensen kwamen brengen. Maar helaas zien de drie Sisters op de anzichtkaarten en folders er veel mooier uit dan in werkelijkheid. Wat ook komt doordat de zon er ’s-morgens nog niet op schijnt. Volgens mij kun je er beter ’s-middags naar toe gaan. Maar het is wel een hele ervaring om het mee te maken. Via een wandelroute kan je heel dicht bij de achterkant van de drie Sisters komen. Na dit allemaal gezien te hebben zijn we doorgelopen naar de Katoomba watervallen en het Scenic Worldcentrum. Dit centrum is het middelpunt van de Scenic Railway en de Scenic Skyway. Dat zijn een treinje dat naar beneden rijdt en naar boven kan je weer de kabelbaan Scenic Skyway nemen. Hebben wij niet gedaan. Als je dit allemaal doet kost het nog heel wat. Wij hebben daarom onze wandeltocht maar voortgezet over hele mooie wandelpaden. Je komt dan regelmatig bij loukouts uit en heb dan een prachtig uitzicht over de Blue Mountains. Na drie en half uur wandelen vonden wij het weer wellentjes. ’s-Middag ben ik naar de Hwy gelopen om daar foto’s te maken van vrachtwagens. Kitty is het dorp ingegaan om wat te winkelen, en om de familie via internet even te vertellen hoe het met ons ging. ’s-Avonds gegeten in het zelfde cafe waar we ’s-morgens hadden ontbeten. DONDERDAG 22 OKTOBER 13e RIT KATOOMBA
NAAR TAMWORTH Vanaf vandaag wordt de terugweg aanvaard naar de familie
in Allora. De af te leggen kilometers van vandaag zijn z’n van een berggebied naar het redelijke vlak gedeelte. De volgende plaatsen waren Merriwa en Scone. Tussen Merriwa en Scone waren ze aan de weg bezig om die op te knappen.Normaal staan er dan mensen met borden daarop slow en stop er op. Nu ook weer maar er werd tevens een auto voorop de rij wachtende auto’s gezet die toen wij mochten rijden ons door de werkzaamheden heen leidde. Dan reden we links en dan weer rechts van de weg achter deze auto aan. En aan het eind van de werkzaamheden stopte hij en keerde zijn auto om de autos uit de andere richting te begeleiden.Onderweg nog koffie gedronken. Verder valt er niet zo veel nieuws te vertellen daar na Scone de route over de zelfde weg gaat als op de heen weg. We kwamen om half drie in Tamworth aan bij ons Motel/Restaurant. Bij het inchecken vroegen wij hoe laat het restaurant open ging. Helaas had de mevrouw achter de balie een trieste mededeling dat het restaurant vanavond dicht was wegens een besloten meeting. Maar zei ze kom toch maar om 6 uur even langs. Wij dit om zes uur gedaan en wat bleek ze had in een apart kamertje een tafel speciaal voor ons gedekt en konden daar eten. En het eten was nog verrukkelijk ook. VRIJDAG 23 OKTOBER 14e RIT TAMWORTH NAAR
GUYRA Als we vandaag rechtsstreek naar Guyra zouden rijden zou
het maar Tot Armidale moesten wij de New England Hwy volgen. Na
Armidale ging ons ommetje beginnen en sloegen rechtsaf de Waterfall Way op.
Deze weg die we tweede dag van de andere kant af hadden gereden zag er nu
voor ons toch weer anders uit. Na een goede Rechtsaf voor de Wollomonbi Waterfalls. Toen was het nog
Nadat we dit hadden aanschouwd via diverse lookouts zijn we verder gegaan met onze rit. We hebben ook nog even het plaatsje Wollomombi bezocht. Maar dat was in drie muniten gebeurd daar er maar drie of vier huizen staan en een cafe. Alleen stond er met grote cijfers op de weg je mag er met 50km in maar met 100km er uit. De weg naar Guyra was anders van aard dan de Waterfall Way maar ook schitterend om er te rijden. Omdat het maar z’n kort ritje was waren we te vroeg bij ons motel om in te checken. Daarom eerst maar wat gegeten bij het restaurant dat naast het motel stond. Dit was ook de enigste keer dat ik niet lekker heb gegeten in Australie. Na het inchecken bij ons motel even naar het dorp gelopen om het dorp te verkennen. Ook weer een echt Australies dorp met een grote winkelstraat met enkele zijstraten. De eigenaar van het motel had een voederbak voor vogels hangen. Er kwamen regelmatig vogels om te eten wat een mooi gezicht was. Verder is er niet zoveel meer te vertellen over deze dag. ZATERDAG 24 OKTOBER 15E RIT GUYRA NAAR WARWICK/ALLORA Vandaag de laatste rit op het programma. En niet al te lange rit maar toch maar weer vroeg op pad gegaan. We wilden vroeg bij de familie aankomen daar Kitty’s nicht vandaag jarig is. We waren er nog vroeger dan we dachten daar we er opeens achter kwamen dat Queensland geen zomertijd heeft. Daarom nog maar even wat gewinkeld in Warwick. Om een uur arriveerde we weer bij Kitty’s nicht Zodat de cirkel van onze reis nu rond was. We werden hartelijk verwelkomt en moesten natuurlijk gelijk vertellen hoe wij het gehad hadden. Het werd verder een heel gezellige dag, die we afsloten met de familie met een heerlijk etentje in Warwick. ZONDAG 25 OKTOBER
RUSTDAG Onze rondreis was dan wel voorbij, maar ons verblijf in Australie duurde nog een week. Wij dachten vandaag uit te slapen maar daar kwam niets
van. We moesten mee naar de markt in Tawoomba waar de familie planten gingen
kopen voor de tuin. Aangezien Tawoomba Op de terug weg nog even langs geweest bij een doe het zelf zaak. Deze doe het zelf zaak is veel groter dan in Nederland. Je kan zelf met je auto naar binnen rijden om langs de stellingen met platen te rijden en dan gelijk de platen op je auto leggen. Maar toen we terug waren van de markt hebben we toch maar verder een rustdag genomen. MAANDAG 26 OKTOBER T/M WOENSDAG 28 OKTOBER DRIE
DAGEN NAAR DE BUNYA MOUNTAINS De familie had het plan opgevat om met ons drie dagen naar
de Bunya Mountains te gaan. Ze mogen daar een huis gebruiken van kennissen.
En de Bunya Mountains is een schitterende plek om te vertoeven. Dus op
maandag morgen op pad naar de Bunya Mountains een rit van ongeveer
Klik hier voor foto’s Klik hier voor foto’s Ondanks de lichte regenval hebben we hier drie heerlijke dagen gehad. Je kan er mooie wandelingen maken. Deze wandelingen zijn allemaal uitgezet zodat je niet kan verdwalen. Je moet de foto’s maar bekijken om te zien wat er allemaal te zien is. DONDERDAG 29 OKTOBER
RUSTDAG Dit was de laatste dag in Allora. Je gaat alvast je koffers pakken. We zijn nog even in Warwick geweest voor een paar boodschappen. Een paar kalenders gekocht voor het thuisfront. Verder vandaag niet zoveel gedaan. Wel heeft de familie gezegd dat ze ons zaterdag op het vliegveld toch komen uitzwaaien. Ze nemen dan zaterdag een hotel in Brisbane en gaan dan zondag naar hun zoon die in Brisbane woont. VRIJDAG 30 OKTOBER
DE RIT TERUG NAAR BRISBANE Vandaag begint het eerste deel van onze terug reis naar
Nederland. De rit naar Brisbane waar we onze auto moeten inleveren. Om half
negen de auto ingepakt en een voorlopig afscheid van de familie genomen. Het
was negen uur toen wij weg reden voor de rit We hadden goed op de landkaarten gekeken hoe we naar het centrum van Brisbane moesten rijden. Na een keer de verkeerde afslag te nemen is het voor rest
goed gelukt. Toen we bij het bedrijf aankwamen waar we de auto moesten
inleveren waren we blij dat alles in de afgelopen vijf weken goed was gegaan.
We hebben in die vijf weken toch Na het inleveren zijn we naar ons hotel gegaan waar we een nachtje zouden slapen. Deze laatse dag hebben we ons nog heerlijk vermaakt in Brisbane.’s-Middags zijn we nog gaan wandelen door een park heen waar veel vogels en grote hagendissen rond liepen. Ook nog een keer ons geliefde rondje gelopen langs de rivier.
’s-Avonds lekker gegeten in de drukste winkelstraat van de stad. Het was er reuze gezellig, overal zaten muzikanten en door dat het koopavond was was het zeer druk. Na het eten lekker op een bankje gezeten en naar mensen zitten kijken. ZATERDAG 31 OKTOBER/ZONDAG 1 NOVEMBER DE TERUG REIS Deze morgen nog een keer gaan ontbijten in de stad. Daarna onze koffers gepakt en ons uitgechekt. Even zitten wachten op de familie die ons op zouden komen halen om ons naar het vliegeld te brengen. Om kwart voor elf arriveerde ze en brachten ons naar het vliegveld. Op het vliegveld eerst een bakkie koffie genomen. Voordat we gingen inchecken nog even zitten praten. Het inchecken ging vrij vlot. Toen kwam het moment om afscheid te nemen van familie waar we toch anderhalve week zeer gastvrij hebben gelogeerd. Waar we een hele gezellige tijd hebben door gemaakt. Het is toch altijd een beetje een emotieneel gebeuren.Na het afscheid komen alle handelingen op je af om in een vliegtuig te komen. Ik vind vliegen helemaal niet erg maar voordat je in een vliegtuig zit duurt zo lang. Vooral in Australie duurt het een tijd voordat je door de douane heen bent. Ze controleren alles. Nadat we probleemloos door de douane heen waren gekomen eerst even onze laatste dollars op gemaakt aan een broodje van Subweb. We moesten nog een uur wachten voordat we het vliegtuig in konden. Het vliegtuig vertrok precies op tijd. De eerste zeven uur van onze vlucht waren begonnen. We werden weer goed verzorgd door de meisjes van Singapore Airlines. In Singapore hadden we ruim 2 uur de tijd voordat onze vlucht naar Nederland zou vertrekken. Het vliegveld in Singapore is zo groot dat je van de ene terminal naar de andere terminal dit met een treintje kan doen. Maar wij zijn gaan lopen. Dat is wel zo lekker nadat je zeven uur heb gezeten. Het was zowat een half uur lopen. Onderweg nog een paar winkeltjes bekeken. Ook deze vlucht vertrok precies op tijd. De 13 uur dat deze vlucht duurde hebben we ons maar vermaakt om naar films te kijken.Slapen kan ik niet in een vliegtuig. Gelukkig ging de vlucht iets sneller dan geplant was. We kwamen drie kwartier eerder aan op Schiphol. Onze zoon stond ons al op te wachten. Na het wachten op de koffers konden we naar huis toe om lekker uit te rusten van de vlucht, en nog even na te genieten van deze heerlijke 5 weken. Groetjes Kitty en Koos ‘t Hart |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
