|
JAARGANGEN 1925
t/m 1929 |
|
1925 AMSTERDAM.A.S.C.OLYMPIA.(1925.03.08) Wintercompetitie van Olympia. Gisteren hield de A. S. C. „Olympia" haar
derden rit der wintercompetitie, over een afstand van De uitslagen waren als volgt: Amateurs: l.Brilman in 54
min. 47 sec.; Nieuwelingen: 1. v.
Wijk; 2. v. Gompel; 3. Hendriks; 4. Maaswinkel; Beginnelingen: 1. J.
Kalb; 2. Gooyaards; 3. Schimmel; 4. J. Muller; 5. N. H. v. Hengel; 6. W.
Nieuwendijk. Veteranen: 1. J. C. Lamens
Sr.; 2. H. Overmars; AMSTERDAM.RECORDRIT
R.E.T.A.(1925.03.08) Gisteren liet de Amsterdamsche Sportclub R.
E.T.A. een recordrit verrijden over het traject Sloterdijk, Haarlem en terug. De uitslag was als volgt: 1. N. F. v. Leeuwen in
53 min. 57 soc.; 2. J. Schep in 54 min. 55 sec.;3. J. Kissling in 55 min. 53
sec.; DEN HAAG.(1925.08.30) De Residentie Rennersclub Sparta
heeft gisteren met haar wedstrijd De Ronde van Haag, veel succes geboekt. In
de vier (categorieën, amateurs, nieuwelingen, veteranen en adspiranten,
hadden niet minder dan 197 renners ingeschreven. Maar meer zegt, dat er van
de inschrijvers 175 waren opgekomen. Te 7 uur 's ochtends had op de Boorlaan
de start plaats en zette de groep der amateurs zich in beweging. De route
ging over de Josef Israëlslaan, Oostduinweg, Carel v. Bylandtlaan, Kanaal, N.
Parklaan, rond Palace-Hotel, Boulevard, voor de Kerk langs Kranenburgerweg,
Houtrustweg. Sportlaan, Kijkduin, Zeestraat, Loozerlaan (naar Rijswijk), Van
Vredcnburchweg, Heerenstraat, Geestbrugweg, Prinses Mariannelaan, Laan v.
Middenburg, Laan van Nieuw Oost-Indië en Leidsche weg, welke gronde tweemaal
moest worden gereden, een afstand van 96 K.M. Er werd steeds een scherp tempo in
gehouden en door J. Oudenaarde, v. d. Berg en Boven werden verscheidene
pogingen om weg te loopen gedaan. Steeds echter schoof het peloton weer
bijeen en een groep van ongeveer 15 man vloog op de eindstreep toe. In den
sprint bleef de derde aankomende van het Wereldkampioenschap, de Amsterdammer
v. d. Berg, gedecideerd winnaar. Hij sloeg Oudenaarde met ongeveer een lengte.
De uitslag was, 1e. G. v. d. Berg,
Amsterdam, in 1 uur s min. u sec.; 2e. J. Oudenaarde, Rotterdam; 3e. J. v.
Boven, Amsterdam; 4e. A. Zonneveld, Amsterdam; 5e. Joh. v. Boven, Amsterdam;
6e. W. Metz, Haarlem en 7e J. v. d. Ende, den Haag. Van de 73 nieuwelingen won W.
Heskes, den Haag in den besten tijd van 2 uur 4 min. 10 sec.; 2e werd B.
Duyker, Rotterdam; 3e J. van Rossum, Rijswijk; 4e J. Jilink, Amsterdam; 5e J.
v. d. Kooy, Rijswijk en 7e G. v. d. Heide, Amsterdam. De. veteranen (20 vertrekkende)
deden er 2 uur 15 min. 28 sec. over. Winnaar in deze afdeeling werd de
Hagenaar J. v. d. Burg, 2e M. v. d. List, Roosendaal; 3e W. Buitendijk,
Rotterdam; 4e H. v. Heyningen, den Haag; 5e P. Wouterse, Heemstede en 6e P.
v. Rossum, den Haag De adspiranten reden slechts een
ronde, dus pl.m. 33 K.M. Winnaar werd E. van Leeuwen, den Haag, in 1 uur 6
min. 34 sec, 2e J. Kohier, den Haag; 3e H. Raymans, Maastricht; 4e J.
Lieshout, den Haag; 5e S. Rijpstra, den Haag; 6e M. J. v. d. Leur, Delft. ,
De regeling was uitstekend en het verloop zeer ordelijk. De motorpolitie
assisteerde bij vertrek en aankomst en deed haar werk voortreffelijk. DEN HAAG.R.R.C „SPARTA”.(1925.03.08) Gistermorgen hield de R. R. C. „Sparta" ter
voorbereiding van den betrouw- baarheidswedstrijd naar Brussel op 22 dezer,
een betrouwbaarheidsrit langs den weg over tot aau de „Hommel" even voor Utrecht, heen
en terug. Om half negen vertrokken van het beginpunt 30
deelnemers. Leddy, Innemee, Wortel, Lut en Knoop bereikten
gelijktijdig het keerpunt. Op den terugweg, tegen den wind in, liet Lut na De uitslag is: 1. Leddy, 4 uur, 22 min. 33 sec.;
2. Innemee, 4 uur, 23 min. 21 sec.; 3. Wortel, 4 uur, 23 min. 28 sec. No. 4.
v. d. Ende, kwam een half uur later aan, terwijl in het geheel 7 deelnemers
het eindpunt bereikten. DEN HAAG-BRUSSEL.(1925.03.22) WIELRENNEN Sparta's Den
Haag-Brussel rit. Leddy voor de derde maal winnaar. Voor de derde maal heeft gisteren
de door de Residentie Renners Club Sparta georganiseerde betrouwbaarheidsrit
den Haag-Brussel, plaats gehad. En evenals de beide vorige keeren is deze rit
een groot sportief succes geworden. De deelnemers hebben het met het weer
bijzonder getroffen. Men heeft wel de vraag gesteld waarom deze rit zoo vroeg
in het seizoen plaats heeft en opgemerkt, dat het minder riskant zou zijn
wanneer hij later in den tijd werd gehouden. Doch de organisatie stelt zich
op het standpunt, dat deze rit alleen tot zijn recht komt wanneer de ook bij
haar aangesloten beroepsrenners van de partij zijn en waar die verder in het
seizoen hun verbintenissen hebben, welke hen elders roepen, moét de plaats
hebben voor het baanseizoen is geopend. Het had kunnen sneeuwden en hagelen,
doch toen wij ons gisterochtend te 6 uur aan de start (voor het clublokaal in
de Wagenstraat) meldden, was liet (voor den tijd van het jaar) lekker,
windstil en zonnig weer. Ondanks het vroege uur was er toen reeds een groote
schare van belangstellenden aanwezig die geïnteresseerd toezag hoe de
deelnemers zich voor den rit prepareerden. Auto's en motorfietsen reden af en
aan en toen de twee vrachtauto's verschenen die door wielerenthousiasten
gehuurd waren om den rit te volgen, werden deze direct volgepropt. Men weet,
dat deze rit in sterke mate geprotegeerd wordt door den Belgischen
gezant," Prins de Ligne, en het Belgische gezantschap had zich dan ook
doen vertegenwoordigen door den kanier, de heer J. Borremans, die in een auto
den geheelen rit medemaakte. Van den Nederlandschen Wielerbond was de heer P.
T. de Jong aanwezig. Te kwart voor zeven stelden de renners zich aan de start
op en werden de namen afgeroepen waarbij bleek,dat 67 inschrijvers waren
opgekomen. Van de deelnemende beroepsrenners noteerden wij Leddv (die de
beide voorgaande keeren winnaar werd) Erkelens, Vreeswijk, Hulst en Asberg;
van de amateurs Innemee. Krens, v. Oers, H. v. Duyn, Renbergen, Krijgsman en Veldkamp
; van de veteranen Fr. Rutten en van de juniores, die het grootste contingent
leverden, D. v. Heyningen. Precies op den vastgestelden tijd, klokslag 7 uur,
werd het sein tot vertrek gegeven en zette het peloton zich, onder aanvoering
van Innemee, in beweging. In matig tempo werd via het Huygensplein naar den
Rijswijkschen weg gereden en het tempo bleef matig tot de Hoornbrug
gepasseerd was. Toen, op den nu nog stillen Delftschen straatweg begon er wat
schot in te komen. Men pacede in behoorlijk tempo voort zonder te demarreéren
hetgeen ook niet noodig was want eerst over den Moerdijk zou feitelijk den
wedstrijd eerst beginnen. Nadat de
gewone en een extra pont de deelnemers en volgauto's over het Hollandsch Diep
had gebracht, ving subiet een felle strijd aan. Er werd direct gedemarreerd,
kennelijk met de bedoeling een heele boel van die lastige aanhangertjes kwijt
te raken. Nu, die bedoeling slaagde opperbest. Want toen Leddy, Vreeswijk,
Innemee en Hulst er eens een paar maal aan hadden getrokken, was het
hoofdpeleton spoedig tot 15 man geslonken. In snel tempo werd Breda bereikt,
waar de bondsgedelégeerde voor Noord-Brabant, de heer Dekkers, de renners
opwachtte en waar noodig, assisteerde. Breda eenmaal door, op den mooien weg
naar de grens, werd het tempo nog aanmerkelijk opgevoerd met dit gevolg: dat
Bakker. Knijf, N. Krens en v. d. Ende die tot nog toe de leiding
hadden.kunnen houden, successievelijk móesten loslaten, waardoor het
hoofdpeleton nog slechts gevormd werd door Leddy, Asberg, Vreeswijk,
Erkelens, Hulst en de amateurs: Lut, Knoop, Krijgsman, Innemee en Wartel.
Knoop maakte hier een duikeling, doch slaagde er weer vrij spoedig in weer
bij de hoofdgroep te komen en v. d. Ende verrastte hier allen door zich uit
de tweede ploeg los te rukken en weer contact met de leiders te verkrijgen,
een mooi stukje werk. Met Strijbeek in zicht werd er voor de extra prijzen
gespurt die voor de eersten die de grens bereikten waren uitgeloofd. Leddy
toonde zich hier de matador door zonder bijzondere inspanning Asberg en
Vreeswijk in den spurt te slaan. In de buurt van Oostwolle kon de kleine
Krijgsman het niet meer houden en tóen bij Rijkevorssel Asberg een lekken
band kreeg, bestond het hoofdpeleton nog slechts uit 8 man. te weten Leddy.
Vreeswijk. Erkelens, Lut, Knoop. Hulst, Innemee en Wartel, die als rijder een
puiken indruk maakte. Een tiental kilo- meters voor Lier werden de renners
opgewacht door den zesdaagschen crack Piet van Kempen. Het was heel
vriendelijk van v. Kempen hier te komen om den weg te wijzen, doch hij, kweet
zich al bijzonder slecht van zijn taak. Bij Mechelen sloeg hij een
verkeerden weg in. Hierdoor maakten Leddy, Vreeswijk. Holst en ook Wartel en
Lut een omweg van pl.m. 4 K.M met dit gevolg, dat plotseling de tweede groep
die den juisten weg had gevolgd, met wel 2 K..M. voorsprong aan de leiding
kwam De vergissing van v. Kempen bracht begrijpelijkerwijze bog al
consternatie, maar a quelque chose malheur est bon en zoo ook aan deze. Want
deze vergissing deed een pracht race ontstaan. Leddy. Vreeswijk en Hulst, die
al gedacht hadden, dat zij het bedaard aan konden doen en het op een spurtje
konden laten aankomen, moesten nu rijden wat zij konden om hen, die zoo
fortuinlijk op de eerste plaats waren gekomen, te achterhalen. En reeds waren de heuvels voor Brussel in zicht. Beurtelings leidend
vlogen zij op de leiders toe. Wild werd tegen den eersten heuvel opgetornd en
Vreeswijk kwam daarbij ten val. Doch hij springt direct weer op zijn machine
krijgt weer contact, en zet met de beide anderen de achtervolging voort. Den
eerste die zij te pakken kregen was Innemee, die een lekken band had gehad en
ook een beetje moe ontmoedigd was en een sigaret opstekend, het verder kalm
aan deed. En dan omhoog schietend, wordt de felle jacht ook Vreeswijk te
machtig. Hij moet loslaten, doch Huist klemt zich aan Leddy vast en zij
passeeren v d Ende en Asberg, die nu gezelschap van Vreewijk krijgt. Leddy en Hulst jagen zoo hard zij
kunnen en eerst even over de eindstreep slagen zij er in Bakker, die alleen voorop
ging te pakken te krijgen. Bakker spurt nog fel mee. doch Leddy en Hulst
weten met gering verschil voor hem binnen te komen. In den spurt won Leddy
nog van Hulst. De total, klassifi- catie wees dus Bakker als derde aan. Maar
deze jongeman is amateur en werd dus eerste in deze categorie. Vreeswijk
eindigde als vierde doch werd (op grond dat hij den omweg had gemaakt) met
Asberg derde geplaatst. De uitslag was: 1e. F. Leddy, in 5
uur 48 min. en 7 sec. (tijd van den Haag af met aftrek van het oponthoud bij
de ponten); 2e. Hulst (1/2 wiellengte); 3e. Asberg en Vreeswijk (allen
profs.); 5e. H. J. Bakker (1e amateur), 6e. J. v. d. Ende, 7e. Erkelens
(prof.), 8e. Joolen (buiten mededinging) 8e. J. Wartel, 9e. Innemee, 10e. R.
Veldkamp (2e amateur), 11e. van Oers, amateur, die twee lekke banden kreeg,
12e. D. Stam, 1e der nieuwelingen, 13e. J. Oudshoorn, 14e.
Krijgsman 15e. Knijf, 16e. H. Rutten, 17e. M. Innemee. 18e. B. v. Graf-
horst, 19e. Fr. Rutten (1e veteraan) en 20e N. Krens. LEIDEN-UTRECHT-LEIDEN.(1925.09.06) Wegwedstrijd Leiden—Utrecht. Heden — Zondag — heeft de Leidsche
Ren. en Toeristenvereeniging Swift een nationalen wedstrijd gehouden van
Leiden naar Utrecht en terug (afstand ongeveer De uitslagen waren : Veteranen: J.
J. Sybrands (Germaan) 3 u. 2 min. 53 sec; 2. H. van Heijningen (D. O. S.) op
2 lengten; 3. J. E. van den Burg (Excelsior) .4. W. Buitendijk
(Pedaalriders), 5. P. van Rossum (Hollandia). Keerpuntprijs: W. Buitendijk
(Pedaalridders). Nieuwelingen : 1. W. Heskes
(Sparta) 2 uur 45 min. 40 sec; 2. W. Kesting (Germaan): WERELDKAMPIOENSCHAP.(1925.08.22) Het wereldkampioenschap op den
weg.(Amateurs) Een onzer sportcorrespondenten
seint ons nog uit Apeldoorn: In tegenstelling met de algemeene verwachting en
ook met die der deelnemers zelven, is men in een groep van meer dan twintig
man op de finish toegevlogen. Men had gemeend, dat enkele der kopstukken zich
al kort na het vertrek van de overigen zouden losscheuren en dat dan een na
langen, wanhopigen strijd ten leste moederziel alleen de eindstreep zou
passeeren. Nadat ongeveer 40 K.M. waren afgelegd, kreeg het er ook den schijn
van dat het aldus zou geschieden. De Franschman Blanchonnet liep toen na de
Woeste Hoeve, tegen den heuvel op, weg. De Zwitser Leimer vloog hem na en ook
de Belg Hoevenaers slaagde er in hem te pakken te krijgen En met hun drieën
zetten, zij er veel spoed achter. De slag was aangevangen en toen het drietal
na eenige minuten zijn voorsprong tot een paar honderd meter had vergroot,
meenden wij, dat de blijvende scheiding was tot stand gekomen. Er werd nu met
41,42, zelfs 45 K.M. snelheid gereden en de groep werd dan ook uit elkaar
getrokken. De Engelschman Temme, de Deen Hansen en Jan Maas wisselen elkander
om de paar honderd meter aan den kop af. Eerst ging er gedurende vele
kilometers geen terrein meer verloren en daarna, toen ook de Italianen te hulp
kwamen, werd met veel moeite meter aan meter gewonnen. Van onze renners had
van der Aar moeten loslaten. Mulder had een lekken band gekregen en v. d.
Bergh was naar het derde peloton afgezakt. Onze hoop was dus nog uitsluitend
gevestigd op Maas, die bijzonder soepel draaide, in de achtervolging een
groote rol speelde en dus mede oorzaak was, dat na een zeer lange, harde
jacht de vluchtelingen werden achterhaald. Deze werkelijk opwindende strijd is
voor ons het hoogtepunt van dit kampioenschap geweest. Daarna werd de race
vlak en regelmatig. Het bleef met ongeveer 32 K.M.
gaan, toen dan ook nog 15 K.M. gereden moesten worden en in het hoofdpeloton
nog bijeen waren 4 Engelschen, 4 Belgen, 2 Duitschers, 3 Italianen, 3
Nederlanders, 1 Deen, l Hongaar, 2 Franschen en 3 Zwitsers, dus 23 man, zijn
wij maar naar de finish gesneld, in de stellige overtuiging, dat het een
eindspurt en masse zou worden. Er werd daar gestreden tusschen een Belg, een
Franschman, drie Nederlanders en een Engélschman. Dc spurt was fel en vinnig
en met een half wiel voorsprong liep de Belg Hoevenaers het eerst over den
streep. Tweede was de Franschman Boeher (en niet Leducq zooals eerst
medegedeeld werd) en derde met handbreedte de Amsterdammer G. v. d. Bergh,
die weer enkele centimeters voer zijn stadgenoot van der Aar lag. Vader en
moeder Hoevenaers, dié uit Antwerpen waren overgekomen, vlogen op hun zoon
toe en omhelsden den gelukkigen jongeman vele malen. En toen begaven zij zich
gedrieën van officials omringd naar Prins Hendrik, die staande op de streep
in gezelschap van den burgemeester van Apeldoorn de aankomst der deelnemers
had afgewacht. De Prins overhandigde den winnaar een fraaie krans en wenschte
hem geluk. Er werden van geluk tranen gestort en moeder Hoevenaers omhelsde
haar zoon telkens weer opnieuw. De Prins leefde in dit tafereeltje zichtbaar
mee en de Belgische officials konden hun aandoening nauwelijks bedwingen. De
regeling was in een woord voortreffelijk. Niemand heeft eenige hinder gehad,
niemand, ook de renners niet, zijn ook maar een seconde verontrust geworden.
Ook de buitenlanders hadden geen woorden van lof genoeg. Wat de deelnemers betreft, de
Franschen maakten den indruk vermoeid te zijn. Na de groote poging in het
begin kwam Blanchonet weinig meer naar voren. Hij begon meer en meer in het
laatste gelid te raken, trapte al zwaarder en zwaarder en gaf ten leste
totaal uitgereden na ongeveer 155 K. M. den strijd op. Leducq hield zich ook
erg stil en Bocher maakte nog den besten indruk. De twee Denen Haysen en Maansson
reden best. Laatstgenoemde kwam met Maas te vallen en kon niet verder gaan.
Hansen toonde zich een best koplooper, hij voerde het peloton gedurig aan,
was, toen hij gevallen was, er weer direct bij en zou het heel wat verder
hebben gebracht, indien hij zich op het eind gunstiger positie had gezocht.
De Duitschers hadden geen initiatief; zij reden alleszins behoorlijk, doch
volstonden er mee een wieltje te houden. Uitstekende racerijders zijn de
Engelschen; hun beste man leek ons Wild, die telkens, wanneer hij pech had in
no time het peloton weer achterhaalde. De spurt werd hem noodlottig. De Hongaren konden niét mee komen,
evenmin als de Egyptenaar, die het na 25 K.M. liet zitten. Zeer goed hebben gereden de
Oostenrijkers Hang èn de Pool Lange, die eerste vooral. Hang is een man van
gelijke kwaliteit als de besten uit West-Europa. De Zwitsers vonden het
traject te vlak. Tegen de heuvels op, trokken zij hard op. Het kostte hun
geen inspanning. Na de poging van Lehner was er ook bij hen het initiatief
uit. De Belgen weerden zich eerst
lustig, maar halverwege den wedstrijd deed alleen Hoevenaars nog pogingen om
te ontsnappen. Toen het een kwestie van de sprint werd, leefde in Hoevenaars,
een zeer bekend wegrenner, die in België tallooze groote wedstrijden won, het
zelfvertrouwen geheel op en hij sprintte als iemand, die slechts een toertje
voor zijn genoegen had gemaakt. Hij won welverdiend en aan het zoeken van
zijn plaats viel de geroutineerde knaap te herkennen. Tot slot de
Nederlanders. Volmondig verklaren wij, dat Maas de beste was. Bij de groote
poging was hij niet alleen de eenige die in het formidabele tempo mee kon,
maar hij droeg er ook het zijne toe bij, dat die poging mislukte. Tot het
moment, waarop hij over den Deen Hansson heen viel en zijn voorwiel brak, was
hij zeer frisch en draaide hij soepel en licht. Direct na hem noemen wij
Muller, die veel pech had. Toen hij zijn eerste lekke band had, ontstond de
groote jacht. Ruim dertig kilometer heeft hij toen alleen gereden, maar hij
hield vol en kwam er bij. Direct volgde de tweede lekke band en hij liep weer
in, hij marcheerde goed aan den kop en zat bij het inzitten goed aan het wiel
van Hoevenacrs. Toen hij den Belg zou aanvallen, liep zijn stadgenoot, van
den Bergh naar buiten. Muller raakte een paaltje en viel. Wellicht had hij
Bocher de tweede plaats ontnomen, wellicht nog meer gedaan. Van der Aar was
de minste, doch zijn energie dient geprezen. Van den Bergh reed moedig en
zonder uit te blinken, viel hij ons zeer mee. Zijn spurt was brutaal. Met groote voldoening mogen wij op
dit wereldkampioenschap terugzien. Ten eerste is liet sportieve succes onzer
landgenooten alleszins bevredigend. Maar wie weet van welke beteekenis dit
kampioenschap nog voor de vader-landsche wielersport kan zijn! Wat dit betreft
hopen wij in onze verwachtingen niet teleurgesteld te worden. Het was een
ware succes dag voor de organisatiecommissie en voor de N.W.B. Zij ten leste
nog vermeld dat het 1926 AMSTERDAM-UTRECHT-AMSTERDAM.(1926.09.14) RECORDRIT AMSTERDAM—UTRECHT v.v. Zondag werd door de A. S. C.
„Olympia" een recordrit gehouden over het traject Amsterdam— Utrecht en
terug, afstand Amateurs: 1. E. G. Bremer, in 1 uur 58 min. 11 sec; Beginnelingen: 1. 11. Brouwer, 2.05.40; 2. K. Voorn, 2.09.14; Veteranen: 1. H. Voorn, 2.10.17; 2. J. C. Lamens Sr., 2.14.22; 3.
P. Bijl, 2.15.09; 4. H. Krist, 2.15.15; DEN HAAG.(1926.08.29) De Ronde van den Haag. De jaarlijksche, reeds klassiek
geworden, wedstrijd van de R. R. C. Sparta de Ronde van Den Haag geheel en,
welke gisteren heeft plaats gehad, is ook ditmaal een groot succes geworden.
De regeling was best, het aantal deelnemers groot en het weer — alsmede de
autoriteiten — werkten mee, zoodat het geheel best geslaagd mag heeten.
Gereden werd van de Boorlaan over Scheveningen, Kijkduin en Voorburg naar den
Haag (eindpunt Bezuidenhoutsche weg) welke route tweemaal moest worden
afgelegd, in totaal -78 K. M. In de categorie der amateurs waren
35 deelnemers, en die der nieuwelingen 73 en van de veteranen kwamen en 21
uit. Er is hard gereden, hetgeen de gemaakte tijd uitwijst. In de stille
ochtenduren (het vertrek had even over zevenen plaats) was dit ook mogelijk.
Van de amateurs won met een eindspurt in groep, de Amsterdammer v. Boven. De
overwinning kwam hem ten volle toe, want reeds in de eerste ronde had hij een
voorsprong van plm. Amateurs: 1e. J. C. A. van Boven.
(Amsterdam) in 2 uur 12 min. 46 sec.; 2e. E. Witte (Schiedam); 3e. A. Stephan
(Amsterdam); 4e. J. v. d. Ende (Den Haag), Nieuwelingen: 1e. A. v. Herpen
(Rotterdam) in 2 uur 12 min. 44 sec.; 2e. M. Capteijn (Den Haag); 3e. F. W.
Janbroers (Amsterdam); 4e. C. Mulder (Amsterdam). Veteranen: 1e. W. Buitendijk
(Rotterdam) in 2 uur 19 min. 52 sec.; 2e. R. J. H. Veldkamp (Leidschendam);
3e. F. Cleeren (Velseroord); 4e. J. P. v. d. Berg (Den Haag). DEN HAAG-BRUSSEL.(1926.03.22) Vreeswijk winnaar. Onze sportredacteur schrijft ons
uit Brussel. De jaarlijksche wedstrijd Den Haag— Brussel, georganiseerd door
de Residentie Rennersclub „Sparta" is ditmaal weer een groot succes
geworden voor de kranige Haagsche vereéniging en de wielersport, ondanks het
feit, dat de deelneming dit jaar minder groot was dan andere jaren. De
oorzaak van die geringere deelneming moet men in hoofdzaak zoeken in de vrij
groote kosten welke van den renner, die in zulk een grooten wedstrijd wil
uitkomen, gevergd worden. Dat heeft vele rijders, die anders zelden of nooit
ontbreken in een wegwedstrijd als deze belet om ook te trachten in dezen,
vrijwel een der voornaamste ritten van het seizoen, lauweren te oogsten.
Toch, zooals wij reeds zeiden, is de rit desondanks een succes geworden, in
hoofdzaak doordat sportief de deelnemers iets fraais hebben laten zien,
organisatorisch omdat alles tot in de puntjes is verloopen. Geen wanklank
werd gehoord, er ontbrak niets aan de regeling en waar het geluk tevens met
de rijders was, deed zich geen enkel incident voor dat een schaduw had kunnen
werpen op dezen vierden Den Haag - Brusssel rit. Het eenige waarover men op
dezen eersten lentedag wellicht te klagen zou kunnen hebben was het weer. Het
had den ganschen nacht sterk gevroren en een ijskoude wind blies den rijders
op hun vroegen tocht naar de Moerdijk-pont in het gelaat. Er was echter een
troost: de zon. Een staalblauwe hemel koepelde over het landschap en 't
zonnetje, dat nu reeds een flinke kracht begint te krijgen, was een welkome
warmtebron op deze guren dag. Dank zij de vriendelijke bemiddeling van den
heer Louwman, een der firmanten van de firma Louwman en Farqui alhier, waren
wij in de gelegenheid om in diens Dodge Touring, welke ons veilig langs de
route der renners voerde, den strijd van nabij te volgen, een strijd welke
overigens spoediger gestreden was dan men algemeen verwacht had. De wedstrijd begon feitelijk pas na
de pont. dus in Willemsdorp. Alle deelnemers En van dat ogenblik af werd er een
straffe pace gereden, zoo zelfs dat er vrij spoedig teekening in den strijd
kwam. Er was een hoofdpeloton van een man of 20 en een tweede van de
overigen, dat van lieverlede afzakte. Slechts enkelen van die achterblijvers
wisten dezelfde snelheid te ontwikkelen als het hoofdpeloton, ja zelfs zagen
een viertal rijders met den veteraan Rutten aan 't hoofd. Kans zich weer bij
de leiders te voegen, die met een gemiddelde van iets onder de 40 K.M. op de
grens aanstormden. Rutten zelf echter moest op het zelfde oogenblik dat hij
de achterblijvers bij de hoofdgroep had gebracht, aan den kant met een lek
bandje achterblijven, wat hem een achterstand van een vijf minuten bezorgde.
Aan de grens waar de wedstrijdleiding alles zoodanig voor de rijders verzorgd
had, dat deze direct konden doorrijden, bestond de hoofdgroep uit 18 man met
van Oers, van Rossum en Kersbergen aan den kop. Ongeveer 5 minuten later
volgde Rutten alleen en daarna in groepjes de achterblijvers, die steeds meer
afzakten. Er was in alle dorpen en gehuchten een groote belangstelling voor
den rit, in Holland zelfs nog meer, dan in België, wat wel verwondering mag
baren, aangezien men in België uiterst veel liefhebbers telt voor de
wielersport. Even over de grens kwam de groote
verrassing. Daar was het leidende peloton reeds tot acht rijders geslonken,
te weten Krijgsman, Bobby, Vreeswijk, van Oers, Knoop, van Rossum, v. d.
Horst en de Wolf. Plotseling na Rijckevorsel ging Knoop er met een
sneltreinvaartje van door en in weinig tijd had hij zich een voorsprong
verzekerd van ongeveer drie honderd meter. Van de overigen deed men
aanvankelijk geen poging om den vluchteling te achterhalen, maar ten slotte
kregen dé Wolf, van Oers en Vreeswijk toch den geest en in een snel tempo
zetten zij den vluchteling achterna én hadden hem na ongeveer tien minuten
van hard jagen bij den kraag. Het viertal bleef aanvankelijk goed bij elkaar,
maar even voorbij Lier moest De Wolf toch achterblijven, zoodat de hoofdgroep
daarna nog maar uit drie man bestond. Van Oers kon blijkbaar ook het tempo
niet volgen, zoodat ten slotte alleen nog Vreeswijk en Knoop aan den kop
zaten. Tezamen gingen zij, steeds in flinke vaart rijdend op Vilvoorde aan,
waar een mooie macadam èn betonweg gelegenheid gaf om de snelheid nog wat op
te voeren. Langs de buitenwijken van Brussel bereikte men toen den prachtig
gelegen, spiegelgladden boulevard, welke naar de Cinquantenaire leidde, waar
dc finish plaats had. Maar even te voren plm. Want toen kwam de routine den
beroepsrijder Vreeswijk goed te pas, Knoop moest loslaten en alleen stoof
toen de ander op de finish aan, waar hij door tal van enthousiaste Hagenaars,
die den strijd hadden gevolgd in auto's en vrachtwagens, luide werd toegejuicht
slechts 59 seconden later volgde Knoop als eerste amateur. En met langer of
korter tusschenpoozen volgden toen de andere rijders die niet minder fel om
de plaatsen hadden gestreden, zooals uit den volgenden uitslag blijkt,
waarbij wij opmerken dat de tijd alleen werd opgenomen over den afstand
Moerdijk—Brussel pl.m. 124 K.M. 2. J. G. Knoop, Den Haag in 3 uur
48 min. 5 sec. 3. W. de Wolf, Den Haag in 3 uur 54
min. 37 sec. 4. P. v. d. Horst, Klundert in 3
uur 50 min. 48 sec 5. J. G. v. d. Ende, Den Haag in 3
uur 58 min. 27 sec. 6. J. H. M. van Rossum, Rijswijk in
4 uur 3 min. 5 sec. 8. E. A. van Riet, Den Haag in 4
uur 6 "min. 15 sec. 9. H. J. Bakker, den Haag in 4 uur
6 min. 16 sec 1927 DEN HAAG.(1927.09.04) De ronde van den Haag. Gisteren heeft wederom de door de
's Gravenhaagsche Renners-Vereeniging Sparta uitgeschreven wedstrijd „de
Ronde van den Haag" geheeten,
plaats gehad. Dat deze inmiddels klassiek geworden wedstrijd onder de renners
populair is geworden, bewijst wel dat in de afdeeling der amateur, 53 man
deelnamen, in de afdeeling der nieuwelingen 71 en in die der veteranen 22.
Ook nu mocht de Haagsche vereeniging zich weer in de volle medewerking der
autoriteiten verheugen en vooral mag de assistentie van de zijde der politie
gememoreerd worden. Op de regeling viel dan ook niet, af te dingen. Precies
te 7 uur 's morgens werd het sein tot vertrek gegeven. De start was aan de
Boorlaan en vandaar liep het traject over Scheveningen, via Visschershaven
naar Kijkduin en dan over Loosduinen, Rijswijk, Voorburg, rond Marlot naar de
voorlaan terug. Dit traject moest tweewaal worden afgelegd. De totaalafstand
bedroeg pl.m. 75 K.M. In de 1e ronde had (wat de categorie der amateurs
betreft) nabij de Visschershaven de eerste valpartij plaats. Van Riet moest
dientengevolge opgeven en Hofland kon hier niet langer volgen. En eenige
kilometers voor Rijswijk kwamen weder een aantal renners over een steen, die
op den weg lag, te rollen met dit gevolg. dat Buis (uit Halfweg) en Innemee
(den Haag) wegens blessuren moesten ophouden. In de 2e ronde was het de
Scheveninger Evenbly die door de badplaats een snelle race aangaf. Hier was
hij op eigen terrein en liet hij zijn dorpsgenooten zien wat hij kon. Doch
over het algemeen waren het Bakker, v. d. Ende en den Rotterdammer v. Herpen
die het tempo aangaven en gezegd moet worden dat er een beste tijd is
gemaakt. In de eindspurt had er een onregelmatigheid plaats, doordat een
motorrijder tusschen de hoofdgroep van 6 man in bleef. Maar met v. Herpen
heeft uit deze hoofdgroep toch wel de beste man gewonnen. De uitslagen
luiden: Amateurs: (gestart 53) 1. J. van Hennep, Rotterdam, 2 uur Nieuwelingen (gestart 72): 1. J.
van Dompeling, Amsterdam 2 uur 18 min. 45 sec., 2. Schiesbergen. Amsterdam.
3. Robben. Amsterdam, 4. Van Wilkom, Den Haag, 5. Rijken, Den Haag en
Warmoeskerk, Antwerpen, 6. Van de Bijlaardt, Den Haag. 7. Hoogendijk,
Amsterdam, 8. De Jong Den Haag. 9. Egberts Deventer, 10. Biggelaar,
Zevenbergen. Veteranen: (gestart 22): 1.
Schouwman, Den Haag 2 uur, 25 min. 32 sec, 2. Bakkermans, 3. Gravendijk,4 Van
Heijne allen Den Haag, 5. J. v. Daal, Amsterdam. DEN HAAG-BRUSSEL.(1927.03.27) De wedstrijd Den Haag—Brussel. De Belg J. Aerts wint
den open wedstrijd voor amateurs. Evenals
vorig jaar werd deze rit tot Willemsdorp ingezet met één 30 K.M. Nadat de
pont de deelnemers zou hebben overgezet, zou te Moerdijk de eigenlijke
wedstrijd beginnen. Doch er is een kink in den kabel gekomen, De aanvrage om
dezen internationalen wedstrijd te mogen houden, welke eind Januari bij den Nederl.
Wielerbond was ingediend, was door dit lichaam niet naar de U.C.I.
doorgezonden. Doch aan Sparta was daar geen bericht van gegeven. Omdat nu
bedoelde aanvrage den secretaris van de U.C.I niet had bereikt, heeft deze,
op het laatste moment, telegralisch bericht, dat hij voor dezen wedstrijd
geen vergunning kon verleenen. Om nu conflicten te vermijden werd toen
besloten, dat van Moerdijk tot aan de grens in een tempo zou worden gereden,
dat door een auto van den Belgischen Wielerbond, die de renners was tegemoet
gegaan, zou worden aangegeven. Van de grens zou dan de eigenlijke wedstrijd
aanvangen. Zoo is het dan ook geschied. Iets minder dan de helft van den geheelen
afstand (nl. 84 van de 147 K.M.) is dus een temporit geweest en 63 K.M. zijn
als wedstrijd verreden. Maar die eerste 84 K.M. hadden toch reeds van een
groot aantal der renners de krachten gesloopt en wel hierdoor wij tegen den
harden wind in werd gereden. Het was voor de grens reeds te zien, dat het
uren lange worstelen tegen den feilen wind velen te machtig was geweest en
slechts weinige minuten nadat aan de grens (waar Belgische autoriteiten en
grensbeambten de grootste welwillendheid betoonden) het sein tot vertrek was
gegeven, begonnen er afvallers te komen. Ook in België blies de wind krachtig
en tot Brussel toe hebben de renners er tegen op moeten tornen. Het is dan
ook de wind geweest die dezen wedstrijd heeft beheerscht en hem van veel
kleur heeft geroofd. „Eerst zagen we, enkele kilometers na Strij. Meek, Evers
loslaten, toen gingen we v. Akelyen voorbij die zijn fiets repareerde, toen
Rust en vervolgens J. v. Herpen. Stappers, Verburg. Bramsen (gevallen), een
Belg wiens nummer we niet konden zien, Verhoeven, Brinkhof, J. Kooyman,
Koejemans. Overman. Witte, toen een groepje gevormd door J. Visschers. A.
Kuip en Fens, toen vervolgens Schrijvenaar, Visschers. Jansen. R. Kooyman, dé
Belg Legien, Spierdijk, en Möntemann en toen het was nog even voor Oostmalle,
zagen wij L. Buis. die een lekken band had gehad en juist weer was opgestapt.
Hij reeds bewonderenswaardig tegen den wind in, vloog nog een tiental renners
voorbij die even hadden losgelaten en nauwelijks Oostmalle achter den rug had
hij de hoofdgroep weer te pakken. Hij bleef er niet achter hangen maar ging
in eens door naar voren en meer dan duidelijk was het reeds toen dat hij een
groot woord in de beslissing zou meespreken, van Rooy die een geblesseerde hand
had moest toen ook loslaten doch later kwam hij weer bij om nog geen Twee
derde van de deelnemers waren we dus reeds verloren. Tot nog toe waren er
niet veel demarrages geweest, doch nu begonnen ze te komen. Eerst trok de
Amsterdammer J. v d. Heijden er tusschen uit, toen Buis en even tater was het
weer Buis die ging. Daarna gingen een paar Belgen, later weer Braspenning en
ten leste van Oers. Het hielp allemaal niets en telkens schoof de ploeg weer
in elkaar. Een paar kilometer voor het eindpunt moes- ten echter de hoogten
bij Vilvoorden beklommen worden en bij dit, bij tegenwind, dubbel zware werk
lieten er weer een paar los waaronder van Rooy en van Oers die zich niet
lekker gevoelde. Op den rechten weg naar de Cinquantenaire, waar de finish
was. (een prachtig stuk van In
den spurt viel ook nog bijzonder op de kleine W. Ransen uit Eindhoven, die
zich uit het laatste gelid plotseling tot de 7e plaats opwerkte en met gering
verschil eindigde. De uitslag werd: 1e.
J. Aerts (Brussel); 2e. L. Buis (Halfweg) 1 lengte; 3e. T. v. d. Hey. den
(Amsterdam) ;4e. J. Stephan (Amsterdam); 5e. A. Braspenning (Noord.Brabant);
6e. J. Oudenaarde (Rotterdam) 7e. W. Ransen (Eindhoven) 8e. H.J
Bakker (Den Haag). 9e. W. de Wolf (den Haag); 10e Pauwels (Antwerpen), het
verschil tusschen nummer 3 en 10 bedroeg slechts 2 lengten, zoo dicht zaten
allen op elkaar. Als elfden werden geklasseerd Duiker (Rotterdam), v. d. Wulp
(Amsterdam), v. d. Boechel (Brussel), Janbroers (Adam). Buitendijk
(Rotterdam), v. Bugenhout (Brussel), Lovagie (Brussel), v. d. Meersen
(Brussel). J. Adaw (Adam) en nog een Belg die vlak achter de 10 prijswinnaars
aanspurtten. De rijtijd beroei. 3 uur en 15 minuten voor de laatste 90 K.M De
clubprijs (plaatsing van de beste vier) was voor Laecken Sportif; 2e. Antwerp
Bicycle Club 3e. Sporting Club Brussel en 4e. Sparta (Den Haag) Bij
de finish was de belangstelling zeer groot doch bij de doortocht te Breda was
de belangstelling toch nog grooter. Wat nu de clubwedstrijd van Sparta
betreft: voor dezen was geen toestemming noodig en werd dus van den Moerdijk
af als wedstrijd gereden. Wij zagen het dertigtal deelnemers enkele
kilometers van Moerdijk passeeren en op dat moment gingen Stam en de
beroepsrenners Jan Snoek en Vreeswijk aan het hoofd. Doch kort daarop is J.
Knoop er moedig tusschen uit getrokken. Vermoedelijk in de veronderstelling
dat deze jongeling het geen 100 K.M. moederziel alleen in den wind zou
uithouden, liet men hem even gaan, met dit gevolg .... dat geen mensch hem
voor Brussel heeft teruggezien. Aan den grens had hij reeds 5 minuten
voorsprong. Hij zette prachtig door en hield energiek vol en hoewel hij te
Mechelen nog een lekken band kreeg behield hij voldoenden voorsprong om niet
meer verontrust te worden. Hii kwam RONDE DOOR ZUID-LIMBURG.(1927.06.20) Maandag heeft te Heerlen de ronde door
Zuid-Limburg als selectie-wedstrijd plaats gehad. Tevens was hieraan
verbonden het kampioenschap van Limburg voor profs. De route liep over Heerlen, Valkenburg, Cauberg,
Maastricht, Meerssen, Valkenburg, Heerlen, Sittard, Beek, Maastricht, Gulpen,
Nyswiller, Simpelveld, Heerlen, afsand Om 12 uur gaf wethouder Schroeder het teeken van
vertrek voor profs. Er waren 5 deelnemers o.a. Franssen, Kampioen vau
Nederland en Rinus van der Wiel, Rotterdam. Om 12.15 starten 27 amateurs,
waarbij de beste Limburgsche, verder Buis, Halfweg van Oers, Jan Maas enz. Wij hebben de amateurs hallweg gevolgd; er werd
gemiddeld met een vaart van 32—35 K. M. gereden. Aan den Gauberg gingen Maas,
Buis, Sprakelaar en Bockem aan den haal en in Maastricht was het peloton tot
15 man hervormd. Tal van demarrages volgden waarbij Sprakelaar,
Bockem en vooral Buis zich onderscheidden. Met Bockem aan het hoofd kwam hét
hoofdpeloton om half twee Heerlen binnen. Er waren toen 48 K. M. in 1 uur 18
min. afgelegd. Bij de profs, hadden van der Wiel en Franssen de leiding. De
Amsterdammer Wijnberg passeerde als eerste nieuweling Heerlen, gevolgd door
een viertal andere renners. Van Heerlen werd de tocht naar Sittard
voortgezet. Er was langs den weg vooral te Heerlen, Valkenburg en Maastricht
een enorme belangstelling. De uitslag was: 1ste Buis (Halfweg) in 3 uur 56
min. 11 sec.; 2de Joh. Maas (Roosendaal) op 11/2 lengte; 3de B. Duiker
(Rotterdam) in 3 uur 57 min. 2 sec (deze renner arriveerde met een afgebroken
stuur); 4de N. v. Deursen (Venlo) 3 lengten; 5de J. Gremers (Beek) in 3 uur Meulen (Heerlen) 3 uur Gober (Heerlen) 4 uur 1 min. 4 sec.; 9de
op den Camp (Kerkrade) 4 uur 2 min. 3 sec. ; 10de van Oers (Langenweg) 4 uur Van den strijd der vijf beroepsrenners die om het
kampioenschap van Limburg streden. Kregen wij de volgende inlichtingen. Voor
de tweede maal in Heerlen terug, dus ongeveer na die buiten mededinging reed, en Franssen, de drie
overige deelnemers v. Hal. Ramakers en Snackcrs van zich af. Zij bleven, niet
hun tweeën aan het hoofd gaan en liepen meer en meer uit tot dat ten leste de
zelfde heuvel na Nijswiller die Buis deed winnen, ook de overwinning aan den
Limburger Franssen bracht. Ongeveer 15 K.M. voor het eind moest v. d. Wiel
loslaten om met 3e A. Ramakers (Schaesberg) 3 uur 52 min. 10 sec;
4e. M. v. Hal (Heerlen) in 4 uur 5 min. 11 sec; 5e M. Snackers (Eijgelshoven)
4 uur 5 min. 13 sec. In de categorie der Nieuwelingen overheerschten
de twee Amsterdammers de Graaf en Wijnberg. In het begin durfde nog de
Limburgers, nog de Hollanders zich geheel te geven. Zij waren een beetje bang
van elkaar en vandaar dat het tempo zwak bleef. Geen der deelnemers reed den
Gauberg op. Zij liepen allemaal op een drafje naast hun fiets. Na den Gauberg
werd er stevig aan getrokken en toen viel de ploeg uiteen. Wijnberg ging toen
alleen aan het hoofd, gevolgd door een peloton van 12 man. Toch kreeg deze
groep hem niet te pakken en eerst in Heerlen, met het klimmen over de
spoorbrug, kon de Graaf, die een meester in het trappen klimmen is, zich bij
hem aansluiten. Zij zetten met hun tweeën door en wonnen met vele minuten
voorsprong. De uitslag was: 1e de Graaf (Amsterdam) in 3 uur
58 min. 38 sec; 2e G. Wijnberg (Amsterdam) op 2 lengten; 3e J. Dehlen
(Tegelen): 4e P. Ramakers (Schaesberg) ; 5e W. Stoop (Lutterrade); 6e J.
Snackers (Eijgelshoven) allen in 4 uur 11 min, 59 sec: 7e L Willimse (Nuth)
op eenige lengten, 8e W. Goumans (Hoensbrock) 4 uur 15 min. 38 sec; 9e Fr.
Otermans (Sittard) 4 uur 19 min. 18 sec; 10e Jan de Groot (Amsterdam) 4 uur
28 min. 57 sec RIT DOOR ZUID-HOLLAND.(1927.05.23) De toer van de Pedaalridders. Ridders waren immers, helden het verhaal van
Cervantes zelfs heeft aan die idee der heldhaftigheid voor het nageslacht
geen afbreuk kunnen doen. Want Don Quicbotte bleef toch waar de dwaas, de
ridder van de droevige figuur…. Zou het mogelijk zijn dat wielrijders, die
pedaalridders heeten, zich door wat regen weerhouden lieten van 'n
voorgenomen tocht? Kom kom! Die wedstrijd ging door; dat stond 's ochtends om half 9, toen
't water bij stroomen neerplendte, toch wel vast. Men zou als 't kon nog wat
wachten, maar er moest gereden worden. Niet alleen de leden der R. R. O. De
Pedaalridders wilden dat —, ook de mededingers uit andere vereenigingen en
andere plaatsen. Wielrijders schijnen welhaast allen ridders te zijn. Gelukkig klaarde ’t omstreeks 9 uur wat op, en
toen ging men maar gauw naar Overschie waar de start was voor dezen door De
Pedaalridders georganiseerden rit door Zuid-Holland, over een afstand van
plm. 135K-M. Het bleek dat er 39 deelnemen, waren, 6 veteranen, 5 amateurs en
29 nieuwelingen (lieden die in open wedstrijden nog geen eerste prijzen
hebben behaald). Binnen 4.1/2 uur tyds was het meerendeel terug in
onze goede stad. Er was dus in doorsnee gereden met 'n snelheid van 30 K.M.
per uur, zonder dat de renners een oogenblik rust hadden gehad. En na afloop
leken ze allemaal zoo frisoh als 'n hoen. Gezeten in 'n voortreffelijke Essex
van den heer J. Th. Vollebregt, van de Motorclub Rotterdam, hebben wij dezen
rit gevolgd. Een uitvoerig relaas van hetgeen wy aanschouwen mochten zal hier
niet volgen, — wy volstaan met den stoeren fietsers een woord van lof te
brengen voor hun flinke „werk" en verwijzen voor het overige naar den
uitslag. Amateurs. 1e prijs Job. Maas (tyd 4u. Veteranen: 1e prijs A. van Gent (tijd 4 u. Nieuwelingen: le prijs O. Heere (tijd 4 u. SCHEVENINGEN.(1927.05.24) „De Kampioen". Scheveningen. Gisteren heeft, wij meenen voor de vierde maal,
de jaarlijksche veldrit van De Kampioen plaats
gehad. En evenals voorgaande keeren trof de uitschrijvende véreeniging slecht
weer. Zeer slecht weer zelfs, tengevolge waarvan even zoovelen honderden er
getuige van waren als er duizenden bij gunstiger omstandigheden getuige
van zouden zijn geweest. Gereden werd ditmaal een traject van 14 K.M. van den
boulevard rond Scheveningen naar den boulevard terug. Er werd een deel van
het strand genomen, er moesten stukken duin beklommen
worden, trappen moesten beklommen worden, enfin, er waren uiteenscheurende
obstakels genoeg. Ondanks het slechte stormachtige weer liep het geheel goed
van stapel. De uitslagen waren: Afdeeling wielrenner, 100 deelnemers: 1. W. Krens
in 21 min 7 sec; 2. van 't Riet, 3. Heslinga, 4. W. Kruis, 5. Duquesnoy. 6.
Bollen. 7. Groos, 8. Rijinga. 9. Wolters, 10. van Tuijl; Afdeeling juniores: 60 deelnemers: 1. Polkamp
(den Haag) in 26 min. 7 sec.; 2. J. Buis (Halfweg). 3 de Ruiter. 4. Rust, 5.
Heytman, 6. Romijn. 7. v. d. Meyden. 8. Hollander. Afdeeling toeristen. 22 deelnemers: Afdeeling veteranen: 1. de Jong in 26 min. 5
sec..2. P. van Rossum, 3. Rombach, 4.
Blommestijn, 5. Daniels, 6. v. d Eyckel. 7. K. Vondeling. 8. Broekhuyzen. Afdeeling dames. 10 deelneemsters: 1. Mej M. v.
Alphen (den Haag) in 30 min. 37 sec.; 2. mej. G. Buis (Halfweg). 3. mej. M.
v. d. Putten. 4. mej. T. Sieffelaar, 5. Mej. J. v. d. Pol; WERELDKAMPIOENSCHAP.(1927.07.21) De Italiaan Binda wereldkampioen.
Hans Bockom, de eenigste aankomende Hollandsche amateur. KEULEN, 21 Juli. De renners waren
te 10.15 vertrokken. Het waren van België zes renners, van Zwitserland
eveneens zes, van Denemarken één, van Frankrijk zes, van Italië acht, van
Oostenrijk zes, van Hongarije acht, van Nederland zes, van Tsjecho-Slowakije
één, van Zweden zes, van Polen drie en van Duitschland zes. De Nürnbergring is te beschouwen
als een soort wegbaan, waarvan een traject van Ónze zes wegrenners hebben geen
groote successen te boeken. Niemand trouwens, die daarmede rekening hield.
Van Nek gaf reeds in de tweede ronde op wegens zadeldefect. Jan Maas kwam in
de tweede ronde in aanraking met een anderen renner, welke hem bijna
tweehonderd meter naar beneden deed tuimelen. Hij remde zoo heftig, dat de
rem brak. Hij kreeg hierdoor tien minuten achterstand en toen hem nog
tweemaal een banddefect trof, gaf ook Maas het op. Van der Heyden was in de
eerste ronde iets teruggevallen; in de tweede kwam hij weer bij, in de derde
ronde werd hij zoozeer vermoeid, dat hij het moest opgeven. Buis was in de
eerste ronde wegens defect achtergeraakt; hij was in de tweede ronde weer
iets ingeloopen, doch defecten en een valpartij, welke hem evenals Maas bijna
een paar honderd meter lager hadden doen rollen, deden hem de lust tot
verderen strijd ontnemen. Ook hij gaf op. De kleine Bockkom en de Limburger
Franssen hebben iets zeer buitengewoon kranigs gepresteerd. Zij behooren tot
het twintigtal, dat den rit geheel heeft uitgereden. Bockom eindigde als
achtste amateur en Franssen was negende professional. Wij bewonderen in deze beide
renners den moed en de wilskracht waarmee ze hebben volgehouden. In een
wegwedstrijd wordt zooveel geleden en gestreden achter de voorste gelederen,
waarvan het groote publiek, dat alleen oog heeft voor de overwinnaars, geen
nota neemt. De strijd van de ach- tersten is veel zwaarder; zij worden niet
bezield door de hoop op een overwinning, niet opgezweept door de
toejuichingen van het publiek. Wie onder zulke omstandigheden toch volhoudt
tot het bittere einde, die heeft althans aan wilskracht meer gepresteerd dan
de overwinnaars. Dit nu speelden de jonge Noord-Brabantsche amateur Hans
Bockom en de oudere Limburgsche beroepsrenner Josef Franssen klaar. Wij
brengen hen voor de getoonde energie, hulde, die ze ten volle hebben
verdiend. Vlak voor de finish reed de nieuwe wereldkampioen, de geweldige
Italiaan Binda hen voorbij. Toen kwamen ze met moeite door de haag van
enthousiastén, die Binda huldigden, heen. Onder een stortregen zetten zij
door om nog een volle ronde van Wereldkampioen is geworden de
Italiaan Binda, die het traject heeft afgelegd in 6 uren 37 min., 29 en 4
sec; 2 Girardengo, Italiaansche beroepsrenner in 6 uur DE TOER DOOR NEDERLAND.01E
ETAPPE.(1927.08.17) Eerste etappe Amsterdam—Maastricht. Onze bijz. corr. telefoneert uit
Maastricht: Nadat te half acht te Duivendreoht was gestart ging het in een
dertig kilometer tempo naar Utrecht. Overal waren honderden menschen langs
den weg en overal kreeg men bijzondere medewerking van de politie. Bij de
pyramide van Austerlitz kreeg de Luxemburger Rasqui pech, maar in Woudenberg
kwam hij weer bij het peleton. In Scherpenzeel vielen Oudenaarden, Buitendyk,
Laman en Erich Rösch, de laatste zoodanig, dat hij op moest geven.
Oudenaarden kwam in Renswoude weer bij het hoofdpeloton en Laman in Ede.
Buitendyk had in Arnhem acht minuten achterstand. Gebroeders Wolke kregen in
Renswoude pech en bij de Klomp trokken de Brabanders het peleton uit elkaar en
raakten Evers, „Felix" en Van der Ende los. In Arnhem was het verkeer op
bijzondere wijze geregeld en daar bleek de Amsterdammer Wynberg 20 seconden
voorsprong te hebben. Na Arnhem was de neutralisatie opgeheven en werd
opnieuw gestart. Van der Putten en Evers raken in Heune los en Felix in Mook.
Even verder kwamen Duyker, Hofstede en Wynberg te vallen. Alleen Duiker kon
zich later weer bij het hoofdpeleton voegen. In Venlo reden Schilperoort en
Van der List tegen een boom en raakten een heel stuk achter. De premie van de
club De Valk werd in Venlo door Braspenning gewonnen. Bij Echt raakte Amstein
door pech achter en nam Braspenning een grooten voorsprong, doch onder
aanvoering van de Duitsche ploeg werd hij weer achterhaald. Verder kwam er
geen verandering meer De uitslag was: 1. Heini.Kessmeyer (Duitschland); 2. 3.
Oudenaarden (Rotterdam); 3. R. Wolke (Duitschland); DE TOER DOOR NEDERLAND.02e
ETAPPE.(1927.08.18) De tweede etappe. Gisteren werd de
tweede etappe, Maastricht—Deventer, gereden. Onder bekwame leiding van den
starter, den heer Fokkinga, werd, meldt het „Hbld." om 8 uur te
Maastricht gestart. Alle deelnemers, uitgezonderd Hofstede en de Nooy
vertrokken in goede conditie. De Duitsche Rösch, die in de eerste etappe
wegens een val had opgegeven, startte weer. Tusschen Sittard en Roermond gaf
de winnaar van de eerste etappe, Kessmeye,
den strijd op. Bij Reuver brak Buitendijk zijn voorvork en staakte den
strijd. Te Nijmegen bij de neutralisatie van den wedstrijd was de stand: 1.
Van der Ende, Rud. Wolke, Bruno Wolke, Erich, Reim, Rösch, Vink. Geyer en
Bockom; 1 minuut achterstand Ebeling; 1.40 achterstand Braspenning. Lammers
en Oudenaarden. Met zeven minuten 40 sec. achterstand Bimm, Rösen en Maas,
met 12 min. achterstand Amstein en Innemee met TOUR DOOR NEDERLAND.03E ETAPPE.(1927.08.19)
De derde etappe Deventer—Groningen Om 9 uur startten de renners op het
Stationsplein te Deventer. Tot voorbij Zwolle was de wedstrijd
geneutraliseerd. Niet gestart zijn Kessmeyer, Hofstede, De Nooy, Strating en
Everts. De renners, die één der vorige etappes niet hebben beëindigd, werden
toch voor de etappeprijzen van dezen derden dag toegelaten, doch voor de laatste etappe starten alleen zij, die voor de
totaal-classificatie in aanmerking komen. Voor de etappe-prijzen Deventer—Groningen
startten de Duitscheia Rösch en Kohl en onze landgenooten Buitendijk en
Wijnberg. Alle renners zijn frisch. Langs het geheele traject was de
belangstelling zeer groot en vooral in Groningen waren duizenden menschen,
die langs het met touwen afgezette' weggedeelte stonden. Daar was de regeling
door politie en andere autoriteiten keurig in orde. Met Maas aan het hoofd
ving om 10 uur de strijd aan, waarbij Braspenning het eerste slachtoffer was
van bandenpech. Het tempo werd tot ruim Lammers en de renner uit de
Opelploeg kwamen te vallen. Eerstgenoemde zette den strijd voort maar de
Duitscher werd met een bloedende hoofd- wonde in de Opelauto opgenomen. J. Oudenaarde, Rasqui, Amsteyn en
Rossen Waren intusschen los geraakt; Het hoofdpeloton bestond toen uit J.
Maas, Braspenning, Bockom, Duyker, Gebr. Wolke, Ebeling, Geyer en W. Damm.
Braspenning probeerde een paar maal vergeefs weg te loopen, voorbij Vries
kwamen Rasqui, Bosch, Oudenaarde, Kohl en Amsteyn bij het hoofdpeloton. Bij het Drentsche Pont stond de
brug open, daardoor de leiders ruim ! drie minuten moesten wachten. De tweede
groep werd hier twee minuten vastgehouden, waarna het hoofdpeloton in No. 1 werd R. Wolke (D.), 2. E.
Rösch (D.), 3. B. Wolke (D.), 4. P. Rösen (D.), 5. J. Maas, Roosendaal; Het totaal klassement der drie
etappes luidt thans: 1. H. Wolke, 8 pnt. 2. Braspenning, 13 pnt. 8. B. Wolke,
13 pnt. ,4. Geyer, 13 pnt, 5. Oudenaarde, 17 pnt. " 6. Bockkom, 18 pnt.
7. Ebeling, 18 pnt. 8. Lammers 20 pnt., achterstand 3 min.; 9. Maas 21 p
3-40; 10 RRosen 21 p. 3-40; 11 Amstein 33 p. 10-22; 12 Duyker 30 p. 13-44; 13
Innemee 39 p. 16-44; 14 Schilperoord 43 p. 16-44; 15 Klopper 43 p, 16-44; 16
Vissehers 48 p. 22-14; 17 v. d. Eind 38 p. 23; 18 Rasquli 43 p. 27-13; 19
Kohl 48 p. q3l-46; 20 De Jonge 57 p. 33-54; 21 Regeling 53 p. 38-35; 22 v,d.
List 62 p. 42-14; 23 de Graaf 63 p: 46-53; 24 Stolwijk 66 p, 1 uur13 min. 54
sec.; 25 v. d. Putten 74 p. 1-14-6; 26 Laman 60 p. 1-23-38; 27 Paymans 68 p.
1-27-2; 28 Willkomm 66 p. 1-32-29; 29 v. Aketyen 74 p. 1-39-22; 30 de Weert
68 p. 1-42-8; 31 Bruyning 80 p. 1-43-36 32 „Felix" 82 p. 1-55-47. TOER DOOR NEDERLAND.04E
ETAPPE.(1927.08.20) De vierde etappe.
Groningen—Amsterdam. Rudolf Wolke wint den wedstrijd. Zaterdagmorgen half acht werden de
renners te Groningen gestart. Aan den start verschenen vier Duitschers van de
Diamantploeg en 7 van de Opel-club, de Luxemburger Rasqui, de Zwitser Amstein
en 27 Hollanders. Het ook in de laatste etappe
toelaten van renners, die in een der vorige den strijd hadden opgegeven,
wekte bij onze renners eenige ontevredenheid. Na de start werd er direct een Het totaal klassement der vier
etappes luidt: 1. Rudolf Wolke Buiten mededinging: 11. Willkomm 1928 DEN HAAG-BRUSSEL.(1928.03.26) Precies te 7 uur zijn gisteren de
deelnemers uit de Wagenstraat te 's Gravenhage vertrokken en de
omstandigheden, waaronder dit vertrek plaats had konden niet gunstiger zijn.
Het was heerlijk zoel en zonnig voorjaarsweer en het was zoo goed als
windstil, zoodat er onder de 130 renners (enkelen waren niet opgekomen,
waaronder de drie Luxemburgers) een opgewekte stemming heerschte. Van het
geneutraliseerde gedeelte van Den Haag naar Willemsdorp valt uiteraard niet
veel te zeggen. De regeling en de wegaanduiding waren goed en tegen half tien
werd in twee ponten het Hollandse!. Diep overgestoken. Te Moerdijk zou
opnieuw worden gestart, doch daar was een gedeelte van den weg opgebroken en
zoo werd besloten de start tot voorbij dat gedeelte te verleggen. Een en
ander had tengevolge, dat het sein tot vertrek eerst te kwart voor elf kou
worden gegeven. Wij waren met de auto tot Zevenbergen vooruit gegaan en daar
passeerde ons de lange rij der kleurige renners, die door een ware stoet van
auto's en motorrijwielen gevolgd werd, onder aanvoering van v. Rossum, v. d.
Ende, Bakker, v. Muyen en van Oers, die voor een snel tempo zorg droegen. Al
dadelijk liet het zich aanzien, dat het een harde race zou worden. Er werd
ditmaal niet gelummeld en bij den aanvang van het seizoen wilde men elkanders
krachten wel eens meten. Al dadelijk begonnen er achterblijvers te komen,
deels slachtoffers van lekke banden, doch ook deels veteranen en nieuwelingen
en enkele amateurs voor wie het tempo te machtig was. Onder waarlijk groote
belangstelling werd Breda bereikt en niet zoodra was de Baroniestad achter
den rug of op den mooien breeden weg naar Princenhage ving de slag aan. Hier
werd het peloton in drie stukken getrokken. Er zat tusschen iedere groep een
afstand van plm. Tusschen Rijsbergen en Zundert
achterhaalden wij de hoofdgroep juist toen er een valpartij plaats had. Een
zevental renners duikelden over elkaar en wij konden alleen maar
onderscheiden dat er de favoriet Buis bij was, en de prof. Franssen, benevens
de amateurs van d. Horst en Vleghaar. Franssen en v. d. Horst konden na
eenigen tijd doorgaan, doch Buis en Vleghaar hebben wij niet meer terug
gezien. Op dat moment werd de leidende groep getrokken door Wijnberg, die
gevolgd werd door J. Krul, A. Graaf, v. d. Reijt, M. de Jong. W. Dompeling A.
J. Kuis, B. J. de Vos, J. G. Lorie, J. v. d. Pol, M. v. Oers, Ghr. Hendrikse.
F. v. Rooy, T. Veldman, J. Wildschut, J. Boshoff, A. J. Braspenning. v. d.
Ende, G. de Ruiter, v. Rossum, Bakker en Maas. Bij het passeeren van de grens te
Wuestwezel trok Braspcnning de groep en nu ging het zeer hard. Ondanks het feit,
dat de triptiek voor onze auto reeds een dag te voren was ingeleverd vorderde
het nog ruim 25 minuten eer de triptiek was afgeteekend en met een
achterstand van bijna een half uur konden wij dus de renners gaan najagen. Er
waren auto's, die nog 10 minuten langer aan dc grens werden opgehouden dan
wij en sommigen dezer hebben de renners niet voor Brussel teruggezien. Wij
kregen de leiders in Mechelen weer te pakken en op weg daar naar toe, terwijl
onze wagen er een zwaar tempo in had, konden wij zien hoe geweldig er op dit
traject door de leiders was huisgehouden. Zoowel de tweede als de eerste
groep was door het moordende tempo in stukken en brokken gevallen. Telkens en
telkens passeerden wij renners, die moederziel alleen voortstampten en na
Deurne reden wij achtereenvolgens voorbij Bakker en v. d. Ende, die een kapot
wiel had gehad, verder Wildschut, v. d. Legt, v. Hal, Peeters, J. Sijbrands,
J. Snijders, v. d. Velde, Duyker en Berkhout. Een heel eind daarvoor lagen
weer J. PI. Stam, W. Roest en J. v. d. Pol. Weer daarvoor kampten Stephan en
J. H. v. Renswou, de Graaf en F. v. Rooy. Dan halen wij van Oers in en v.
Kuyen. En daarna bereikten wij een groep bestaande uit G. Ramakers, A. Polak,
T. Veldman, Jos. Franssen, J. Bollinckx, Vreeswijk, J. Robbers, J. E. v. d.
Waerden, verder C. Hendrikse (alleen), J. Boshoff (alleen) en dan een groepje
van drie man, te weten v. d. Stuyft, v. Muyen en v. d. Reyt. En dan roept een
motorcontroleur ons toe, dat de hoofdgroep nog maar uit vier man bestond en
reeds een eind vooruit was. Van Oude God vlogen wij toen naar
Mechelcn, nieuwsgierig wie de 4 leiders zouden zijn. En daar even voor
Mechelcn passeeren wij den Hagenaar v. Rossum, die zooeven dc leiders heeft
moeten loslaten, zoodat er dan nog slechts drie man aan het hoofd gaan. Vol spanning wachten wij af wie het
zullen zijn en dan in Mechelcn zien wij in hard tempo voor ons uitgaan de
twee Brabanders Maas en Braspenning en de Hagenaar A. Kuis, zoodat dus drie
amateurs de leiding hebben. Bij het omgaan van een hoek loopt dan plotseling
een wiel van Braspenning vast en nu gaan Kuis en Maas, beurtelings leidend er
hard van door. Braspenning verliest stellig Dc uitslagen luiden als volgt,
waarbij in het oog moet worden gehouden, dat de opgegeven tijd slaat op het
traject Moerdijk— Brussel, plm. 120 K..M. De uitslag luidt: 1. J. Maas (eerste amateur). Tijd van af
Moerdijk 3 uur 49 min. 6 sec. 1929 DEN HAAG—BRUSSEL.(1929.04.22) Voor de 7e maal is gisteren de door
de R.R.C. Sparta georganiseerden wedstrijd Den Haag-Brussel gehouden. Deze
wedstrijd is in verband met werkzaamheden ter verbetering van de wegen in
België eenige weken verschoven moeten worden, waardoor vele renners, die
aanvankelijk van de partij zouden zijn, hun inschrijving moesten terugnemen,
terwijl inmiddels het baanseizoen was begonnen en zij door verbintenissen
elders thans verhinderd waren. Het uitstellen van den wedstrijd heeft dan ook
op de kwaliteit der deelnemers, wel ongunstig gewerkt. Ook nu konden aan den
wedstrijd verschillende categorieën deelnemen (die echter allen tegelijk
vertrokken) en wel: nieuwelingen, veteranen en amateurs en onafhankeüjken.
Tevens was er een clubwedstrijd aan verbonden. De route was dit jaar als volgt:
Den Haag Rotterdam — Dordrecht — Willérnsdorp — Moerdijk — Breda —
Princenhage — Rijsbergen — Zundert — Wernhout — Wuestwezel— Brasschaet —
Merxem — Deurne — Oude God - Contich — Mechelen — Hofstade — Perk — Elewijt —
Nosseghem — Steenokerszeel — Ophem — Sterrebeek — Tervueren — Quatre Bras —
Avenue de Tervueren — Brussel (Cinriuantenairc) een afstand van plm. 170
K.M., waarvan echter het gedeelte den Haag Moerdijk (in verband met de pont)
werd geneutraliseerd. Te zes uur begon het in de
Wagenstraat reeds druk te worden. In Hotel Regina troffen de deelnemers nog
de laatste voorbereidingen en te 7 uur kon het sein tot vertrek gegeven
worden. Ongeveer honderd renners bonden den strijd aan, waaronder plm. 40
Belgen. Zooals reeds opgemerkt, begon de eigenlijke wdstrijd eerst aan de
overzijde van het Hollandsch Diep en waar de deelnemers de pont van 10 uur
moesten nemen, konden zij het dus kalm aandoen. Om echter in geval van pech
voldoende tijd tot reparecren te hebben werd er direct toch een flink tempo
ingezet en toen Rotterdam bereikt was, vond men daar de politie en de
Rotterdamsche clubs op haar post om de deelnemers de richting aan te wijzen.
Dat de regeling goed was bewees ook Zwijndrecht. waar extra ponten gereed
lagen en daardoor kon men het verder wat kalmer aandoen. Tegen half tien was
de Moerdijk bereikt en nadat de renners zich op de pont nog eens goed hadden
geprepareerd, kon te kwart over tien aan de overzijde de ollicieele start
plaats hebben. Het eerst vertrok de groote groep
van nieuwelingen, amateurs en onalhankelijken plus de veteranen (omvattende
tevens de volledige teams van 13 Nederlandsche en Belgische clubs) en een
kwartier later vertrokken de leden van Sparta, die speciaal in den
clubwedstrijd uitkwamen. De belangstelling langs den weg was groot, vooral in
Breda, waar duizenden het passeeren der renners gadesloegen. Ook hier was de
regeling keurig in orde. De grens gaf al mede geen oponthoud en zonder te
behoeven af te stappen konden de deelnemers haar passeeren. Een kilometer voor het grensdorpje
Zundert werd een sprint gehouden, waarvoor de aldaar woonachtige renner
Braspenninx met zijn vrienden een prijs had beschikbaar gesteld. Op Bij Oude God konden wij waarnemen,
dat het hoofdpeloton hardnekkig werd nagejaagd door van Rossum en Stam
terwijl achter dezen v. Kuven. Snoek niet de bekende stayer), A. v. d.
Stuylt. Hees. de Laedt en Polak voor hunne kansen streden. Dat er daar
vooraan inmiddels een zwaar gevecht had plaats gehad werd ons duidelijk te
Mechelen waar wij gelegenheid hadden te constateeren, dat het leidende
peloton tot drie man was geslonken. Het werd gevormd door den Hagenaar Kuys,
de Brabander Valentijn en de Enschedeer Bos die het vorige jaar in
Duitschland reeds eenige opmerkelijke successen in wegwedstrijden heeft
gehoekt. Beurt om beurt zorgden ze voor het aangeven van het tempo dat
constant op 35 K.M. bleef waarmede zij zich de kans van achterhaald te worden
van het lijf hielden. Doch even voorbij Mechelen dreigde een stom voorval het
resultaat van hun harde werken te niet te doen. Want daar waren de afsluitboomen
van den spoorweg neergelaten. Maar geen nood. Want in België bloeit de
wegrensport en leeft het volk er geheel in mee. Is het dan te verwonderen dat
de overwegwachter de boomen even optrok om het trio door te laten? Wij meenden reeds, dat de wedstrijd
met een sprintje tusschen de drie genoemden zou eindigen. Doch het zou anders
loopen. Want toen nog zoowat 20 K.M. gereden moesten worden overkwam Kuys
hetzelfde wat hem in den wegwedstrijd van de Olympische Spelen overkwam. Hij
zakte n.l. door zijn fiets en stond daar in eens hopeloos langs den weg.
Gelukkig liep Kuys bij zijn val zoo goed als geen kwetsuren op. Nu waren dus
nog maar twee man aan de leiding en deze joegen er in steeds hooger tempo van
door. Ten leste begon v. d. Bos lichte teekenen van vermoeidheid te
vertoonen. vermoedelijk speelden de heuvels hem parten. En Valentijn die een
goed klimmer is en de heuvels goed nam, profiteerde. Tien a twaalf kilometer
voor het eind demarreerde Valentijn plotseling. Hij schudde v. d. Bos van
zich af en liep alleen op het eindpunt toe, van den Bos. die toen geen haast
meer maakte, een zestal minuten achter zich latende. De uitslag werd als
volgt: Categorie Onafhankelijker en amateurs. le. N. Valentijn. onafhankelijke, St. Willebrord,
in 3uur 44 min. 28 sec. BRUSSEL-DEN HAAG.(1929.08.04) Gisteren is de jaarlijksche
wegwedstrijd Brussel—den Haag, uitgeschreven door de Haagsche
Rennersvereeniging Hollandia, gehouden. De deelnemers vertrokken 's morgens
om halfacht uit de Belgische hoofdstad en arriveerden 's middags om halfvier
op de wielerbaan Rijswijk, waar de veteraan A. v. d. Stuyft zich het eerst
liet zien. Ongeveer 100 toeschouwers stonden hier de renners op te wachten.
Tijd werd niet opgenomen. De uitslagen zijn: Amateurs: 1. Van Rossem (den Haag);
2. v. d. Ende (idem); 3. Worries (idem); 4. H. Polak (Steenbergen); 5.
Blatter (Zwitserland); Veteranen: ROTTERDAM.FEIJENOORD.(1929.08.11) Betrouwbaarheidsrit Felle kamp tegen wind en stof. Betrouwbaarheidsrit van „Feyenoord". Ruim 80 K.M. in even twee uur. ROTTERDAM, 11 Aug. — De Rott. Rennersclub
„Feyenoord" organiseerde Zondag een nationalen betrouwbaarheidsrit over
85 K.M. Aanvankelijk was het traject Rotterdam—Numansdorp en terug
vastgesteld, doch aangezien de weg naar laatstgenoemde plaats was opgebroken,
werd nu Rotterdam —Zwyndrecht —Heerjansdam—Heinenoord— Crooswyk en
terug gereden, waarna nog eens de afstand Barendrecht—Heerjansdam-—Zwijndrecht —finish moest afgelegd worden. Totaal 85 K.M.
Voor dezen rit bestond groote belangstelling, hetgeen bleek uit het aantal
inschrijvingen. Niet alleen uit Rotterdam, doch ook uit Den Haag, Amsterdam en andere plaatsen in ons land meldden de renners
zich aan. Totaal werden 160 deelnemers ingeschreven. Van de Haagsche
vereeniging „Sparta" kwamen 32 leden uit. In „De Spil" heerschte al vroeg in den
ochtend een prettige stemming. Daar toch moesten de renners zich aanmelden en
werden de rugnummers verstrekt. Velen keken hun karretjes nog eens
goed na, controleerden hun banden en zorgden voor voldoende proviand. Een incident. Het was de Ned. Wielren Unie ter oore gekomen dat
er ook deelnemers zonder startbewijs zouden meerijden. Daarom was een der
consuls present om een en ander te controleeren. Inderdaad bleken van de 28
veteranen er 24 geen startkaart te bezitten en het bestuur van
„Feyenoord" was genoodzaakt deze klasse te laten uitvallen. Dat was voor
de gehandicapten een leelijke tegenvaller. Zij wisten zich te troosten door
een onderlingen wedstrijd in elkaar te zetten De strubbeling had echter nog
al wat tijd gevorderd en bijna een half uur te laat trok de groote stoet
renners naar de startplaats. Volgens opgave van den heer Loeff, den
volijverigen secretaris van „Feijenoord", zouden 34 amateurs en
onafhankelijken, 36 nieuwelingen, 45 juniores en 4 veteranen starten. Aan den start. Om te voorkomen, dat de renners oponthoud zouden
krijgen, was de startplaats verlegd naar de grens van Rijsoord, dus over den
overweg van de spoorlijn Rotterdam—Dordt. Onder de velen, die
den strijd aanbonden, waren bekende Rotterdamsche en Haagsche wegrenners. Er
stond een felle wind, die weinig goeds voor de deelnemers
beloofde. Het was te voorzien, dat de „Jongens" hard
zouden moeten werken om dit allesbehalve gemakkelijke traject af te leggen en
den strijd tot een goed einde te brengen. Het eerst vertrokken de amateurs en
onafhankelijken. Precies elf uur werd het sein tot vertrek gegeven. De heer Visser, een echte
wielersport-enthousiast, had ons een plaats in zijn auto aangeboden, zoodat
wij gemakkelijk „den strijd op den weg" konden volgen. Van de
verschillende groepen oordeelden we die van de amateurs het belangrijkst en
daarom vertrokken we onmiddelijk na het startsein met hen in de richting
Zwijndrecht. Een 40 K.M.-tempo. De ploeg zette er dadelijk een flink tempo in.
Niettegenstaande den fellen wind, dien men pal tegen had, werd toch in een Zwijndrecht aangestevend. De renners zaten als
een klit op elkaar en niemand dacht er aan om nu een weglooppoging te wagen.
Bij Rijsoord vorderde een stuk weg over Eerst door Zwijndrecht, in de luwte van de
fabrieken, die daar staan, waagde de Hagenaar van Rossum de eerste demarrage.
Hij was spoedig gevolg, dat er wijziging in den toestand kwam. Het tempo, dat voor Heerjansdam iets gezakt was,
werd weer opgevoerd tot A vier honderd meter. Het hoofdpeleton bestond
hoofdzakelijk uit Hagenaars, Rotterdammer Raaymakers en de Amsterdammer Knol
hadden ze niet kwijt kunnen raken. Het tweede peleton werd door de
Rotterdamsche renners gevormd. Buitengewoon mooi werk leverden tusschen
Heerjansdam en Heinenoord de renners van Gilst, v. d. Bylandt en Wildschut,
zij maakten zich van het tweede peleton los en in moordend tempo —onze
snelheidsmeter wees 45 KM- aan, toen ze voorbij vlogen — ging
het op de leiding aan. Na enkele minuten hadden ze de hoofdgroep te pakken.
Het keuren aan de controle te Crooswijk ging zeer snel en in hetzelfde snelle
tempo waarmee ze gekomen waren, werd de terugweg aanvaard. Veel verandering
kwam er niet in den stand. Vele renners hadden op de heenreis al opgegeven.
Lekke bandjes waren er weinig en het was alleen aan de felle wind, het
doordrin- gende stof en het hooge tempo te wijten, dat maar een klein deel
van de 34 renners die vertrokken waren, de finish bereikte. In den sprint won
van Rossum op overtuigende wijze. Worries werd tweede met enkele lengten
verschil De Rotterdammer Raaymaker nam de vierde plaats in. De Hagenaar reed
de Junioren en nieuwelingen. Uit den aard der zaken kunnen we geen verslag
geven van het verloop van den strijd der juniores en nieuwelingen, wij vernamen,
dat ook in deze klassen hard was gestreden. Een valparty van de
juniores op het slechte stuk weg bij Rijsoord kostte eenige fietsen, maar
gewonden waren er niet. In Heerjansdam werden de juniores ook door de
politie aangehouden om de „plaatjes-controle" uit te voeren. Zelfs
werden ze terug gestuurd. En toen ze later ten tweede male probeerden te
passeeren werden 20 hunner wegens te snel rijden naar het bureau gebracht en
moesten daar namen en adressen opgeven. Daardoor viel hun strijd geheel in 't
water en kon geen uitslag gegeven worden voor deze klasse. By de nieuwelingen en veteranen waren de
uitslagen als volgt: Nieuwelingen: 1. Dolder (2 uur 12 min., 7 sec);
2. Pieter; 3. Schulte; 4. Hiddes; 5. Roskamp; 6. De Vries. Veteranen: 1. Hilgeman (2 uur, 26 min., 40 sec);
2. Van Rossum; 3. v. d. Toolen. WERELDKAMPIOENSCHAPPEN OP DEN WEG.(1929.08.17) Zaterdag hebben de wereldkampioenschappen op den
weg plaats gehad. Het traject was Om zeven uur vertrokken de professionals en om
acht uur de amateurs. Zestien beroepsrenners, te weten drie Belgen.
drie Franschen, twee Hollanders, drie Italianen, een Luxemburger, drie
Zwitsers en een Oostenrijker vingen den strijd aan. In Rapperswil zaten de twee Hollanders, Franssen
en Polak, nog in de groep, maar met bezorgdheid zagen wij hun verrichtingen
op den berg tegemoet, die toen na De eerste die bij dit zware werk los liet was
Polak uit Zevenbergen; daarna verloren de drie Zwitsers contact, vervolgens
Franssen en J. Bidot en daarna nog Le Drogo. Toen de eerste boven op den berg was, waren
genoemden van honderd tot tweehonderd meter achter. De eerste die bij het
dalen weer bij kwamen waren Franssen en de drie Zwitsers en geleidelijk
sloten zich ook weer aan de Belg Wauters en de Hollander Polak. Langs de Zugersee reden wij nu over een slechten
scherpen weg, die maar flauw golfde naar Luzern, waar een enorme menigte
langs den weg stond geschaard en daar in Luzern kwam Dervaes met Polak aan
zijn achterwiel zich bij de leiders voegen, zoodat de groep van
zestien man weer bijeen was. Onder uitbundige toejuichingen passeerden de
renners Luzern, waar de bevoorradingscontrole was. Op den betrekkelijk vlakken weg, die toen volgde,
kreeg de race een monotoon karakter. Toen Polak na 127 K.M. een lekken band kreeg,
zagen wij hem zoowaar bij de 131 K.M. weer bijkomen. Wij naderden nu Aarau
(145 K.M.), waar van slag zou vallen. De kopstukken hadden zich tot
hiertoe gespaard. Juist toen wij den berg opgingen, kreeg de Zwitser H. Suter
een lekke band en bleven ook de 2 andere Zwitsers achter. Frantz trok het
eerst den berg op en wel in een tempo, hetwelk de heele groep uiteenrukte. Na
de Zwitsers liet Polak los, toen Franssen, daarna Bulla en Frascarelli.
Verder Piemontesie en Le Drogo. Boven gekomen gingen nog maar 4 man voorop,
te weten Binda. Ronsse, Marcel, Bidot en Frantz. Bij het dalen werden
fantastische snelheden bereikt. Toen wij op een kort vlak gedeelte kwamen was de
leidende groep weer 10 man sterk geworden en waren alleen nog maar achter de
drie Zwitsers, de Belg Wauters en de twee Hollanders. Er waren op dat moment
150 K.M. afgelegd. Omkijkend zagen wij op maal trok het leidend peleton aan stukken. Dit
drietal, benevens de Oostenrijker Bulla, was het eerste boven, doch bij het
dalen kwamen Frascarelli en Piemontesi en Le Drogo en Derveas
weer bij. Toen op ongeveer 20 K.M. van den finish was er een spoorwegovergang
gesloten. De renners konden door een tunnel passeeren, doch
wij moesten blijven wachten. Zoodra de overwegboomen omhoog waren gegaan
ontstond er een gerace om weer bij de renners te komen en toen.... toen
gebeurde het. Voor ons reed een auto en daarachter bevond zich een motor met
duo, waarop een dame zat. Dc auto voor ons remde plotseling en
met een vaart van ongeveer 30 K.M. schoot onze auto door. De bestuurder remde
wel, maar het schijnt dat de rem niet pakte en misschien lag het ook wel aan
den bestuurder, maar in ieder geval wij reden de motorfiets zoo hard aan, dat
de dame en de bestuurder met een bocht in de berm vlogen en het motorrijwiel
totaal vernield werd en wij botsten zeer hevig tegen een auto. Het
rechtervoorwiel brak en van den anderen auto vloog het achterwiel aan den
weg. Onze radiator boorde zich in de auto en al de ruiten sloegen
aanscherven. De auto's zaten eenvoudig in elkaar. Wij zagen de botsing aankomen en zetten ons
schrap en beschermden ons tegen de glasscherven. Onze bril bleef in den slag
en de rechterknie kreeg een flinke slag. Wonder boven wonder had niemand van
ons verwondingen. Wij vertrokken uit de vernielde auto en renden naar achter
waar een prachtige wagen stond, waarin 2 jonge Zwitsers zaten. Zij hadden het ongeluk gezien. „Mijne heeren wij
zijn journalisten uit België en Holland en wij moeten bij de aankomst zijn.
Wij mogen passeeren op ons bewijs en vermoedelijk wilt U die aankomst ook wel
zien. Breng ons naar voren." Het zaakje was dadelijk in orde en
daar gingen wij weer in een fijne ruime wagen met beste remmen en beste
chauffeurs. De renners achterhalend passeerden wij
achtereenvolgens I. en Marcel Bidot. Bulla, Piemontes en Le Drogo, die hadden
moeten los laten. En even later zagen wij Frascarceli langs den weg staan.
Aan den kop gingen toen Ronsse, Frantz, Binda en Dervaes. Op 400 mêeter zagen
wij toen Frantz een spurt inzetten met Ronsse aan zijn wiel en Binda er
naast. Het scheen dat Frantz zou gaan winnen, maar in de laatste meters won
Ronsse terrein en sloeg hij den Luxmburger met een handbreedte, terwijl Binda
met een halve lengte derde was en Dervaes met een lengte vierde. En waar was Franssen nu gebleven? De pechvogel,
die nog zoo goed in den wedstrijd was, had op plm. 28 K.M. voor het einde
toen hij op laatste gelid eindigde. Hij heeft een zeer goeden
indruk gemaakt. De uitslag was: 1. Wereldkampioen Ronsse (België 6 uur 48 min. 53
sec; 2. Frantz (Luxemburg) handbreedte; 3. Binda (Italië) halve lengte; 4.
Dervaes (België) 1 lengte, en vervolgens ongeveer minuut na minuut
Frascarceli (Italië), Marcel Bidot (Frankrijk), Le Drogo (Frankrijk),
Bulla (Oostenrijk). Piemontesi (Italië), J. Bidot (Frankrijk). Wauters
(België). H. Suter (Zwitserland). Hofmann (Zwitserland), Franssen (Nederland)
en ongeveer na dezen Polak (Nederland) die de verdienste
heeft het parcours te hebben uitgereden zonder tegen de bergen op behoeven te
loopen. Polak kreeg 2 lekke banden. Het kampioenschap der amateur. Hieraan hebben dertig renners
deelgenomen. Het scheelde maar weinig of Cober had niet mogen uitkomen. Door
een misverstand zijnerzijds had hij vergeten den dag te voren zijn fiets te
laten plombeeren. Daardoor had hij zichzelf uitgeschakeld. Hij kwam dan ook
niet op de lijst der renners voor. Toen hij zich 's ochtends naar den start
begaf, stond hij daar begrijpelijker- wijs met een hopeloos gezicht. Was hij
hu daarvoor uit Nederland gekomen? De Zwitsersche amateurs, hartelijke en
beste kamaraden als zy zyn, trokken zich zyn lot aan. zy hebben voor hem
gepleit alsof het hun eigen belang gold met het gevolg, dat ten leste zyn
flets toch geplombeerd is. Hy mocht meeryden. waarop hy zich met een stralen
gezicht naar den start begaf. Wat nu den wedstryd der amateurs
betreft, deze heeft een weinig boeiend verloop gehad. In den beginne is een
scherp tempo ingezet, maar op den natten weg is de snelheid spoedig gedaald.
Men was bang voor vallen en bij den eersten berg kwam er pas weer stryd in.
De Franschen gaven het tempo by de bestyging aan en op den scherpen weg rekte
het peleton zich bedenkelijk. Er kwam wat actie maar geleidelijk sloten de
renners zich weer aan, zoo ook Vober. die niet sterk is in het bergklimmen. By het dalen deed zich in een
scherben bocht een valpartij voor, waarby Maas het slachtoffer werd. Verdoofd
bleef hy eenige minuten langs den weg liggen en toen hy weer overeind kon
komen — hy had geen noemenswaardig letsel opgeloopen — was voor hem de kan
verkeken. Hy kon naar Zurich terugkeeren. Lang, heel lang is er toen niets
bijzonders gebeurd. In een Coer werd het hier te machtig en
hij sukkelde naar achter, doch von Aurich hield zich hier kranig en bleef in
de voorste ploeg. Ten laatste lagen de renners over duizend meter verspreid
met de Italianen Gestri en Bertoni aan den kop. Slechts eenige kilometers
verder volgde een derde berg en hier bleek het dat von Aurich te veel van
zijn kracht had verspeeld. Hy moest de leiders los laten. Zich door velen
gepasseerd wetend, deed hij de nog resteerendè 35 K. M. bedaard aan. Bij het dalen voegden de Zwitsers,
de Franschen en de Deen Harmsen zich weer bij de leiders. Deze waren zoo
onverstandig om het tempo, toen zy 30 K.M. van de finish verwijderd waren,
danig te verslappen en het gevolg daarvan was dan ook dat er een groep van
twaalf op de eindstreep toeging. Italianen. Zwitsers en Pranschen. waren
daarin met hun volle ploeg vertegenwoordigd en in den laatstén K.M. ontstond
een zenuwachtig gedrang om een goede positie voor de eindspurt te verkrygen.
Op De uitslag werd: 1. Bartolazzl (Italië);
wereldkampioen, tyd 7 uur 20 min. 36 3/5 sec. 2. Bertoni (Italië), wiellengte; 3.
Brossi. (Frankryk), halve lengte: 4. Ruegg (Zwitserland) 3/4 lengte: 5.
Aumerle. (Frankryk) 1 lengte. (Deze renner arriveert op lekken band.) 6.
Wanzenried. (Zwitserland) 1 1/2 lengte. 7. Hofmann (Duitschland) op 3
lengten. 8. Caironi (Italië). 9. Gestri (Italië). 10. Remold. (Duitschland).
11. Istenes, (Hongarije). 12. West. (Engeland). 13. Szenes, (Hongarye). 14.
Jenkins (Engeland). 15. Aurich (Nederland) * * * By de aankomst was de regeling
perfect in orde. Er stonden tienduizenden belangstellenden langs den weg geschaard.
Het publiek werd achter houten rasterwerk opgesteld. Na de nederlaag van
Binda was de vreugde in het kamp der Italianen groot. Op uitbundige haast
krankzinnige wyze uitten de Italianen zich. Zij zoenden Bertolazzi tot de
jonge man er haast onder bezweek en evenals Ronsse moest hy langs de massa
menschen ryden om de toejuichingen in ontvangst te nemen. En nu morgen — Zondag — de laatste
dag. De dag der stayers. Dan zitten de wereldkampioenschappen er weer op. DOOR NOORD-BRABANT.(1929.09.22) De Limburgers blinken uit. Men schrijft ons: Zaterdag werd door de
wielerclub „Het Zuiden" te Eind- hoven, bij gelegenheid van het door
„Het Zuiden" behaalde clubkampioen- schap van Nederland op 16 Sept. JL,
een groote internationale wegwedstrijd gehouden. Voor dezen wedstrijd, waaraan 80 wielrenners
deelnamen, was door Z.Ex. den Minister van Waterstaat en de provinciale
autoriteiten toestemming verleend. Het was dan ook omstreeks twee uur
Zaterdagmiddag op den Boschdijk te Eindhoven een enorme drukte bij den start.
Duizenden stonden hier langs den weg en sloegen het vertrek der renners gade.
De regeling bij den start en finish, door de Eindhovensche politie, onder
leiding van dhr. van Keulen, adj. inspecteur, was voortreffelijk.
Motorpolitie volgde het parcours, terwijl over het geheele traject de politie
op haar post was, en voor veilige passage zorgde. Een woord van bijzonderen
dank werd dan ook aan de politie gebracht voor hare schitterende regeling.
Voor het vertrek verzamelden zich in de groote zaal van Hotel Vlemmings alle
deelnemers met het Bestuur van „Het Zuiden". Hier nam dhr. J.,Darmstadt,
bestuurslid van de N.W.U., die als kamprechter fungeerde, het woord. Spr.
wijst er op, met welke moeilijkheden „Het Zuiden" te kampen heeft gehad
en verheugt er zich over, dat Eindhoven thans voor de tweede maal het
wielerclubkampioen- schap van Nederland wist te winnen. Naast de voetbal
bezit Eindhoven thans ook de wielerclub kampioen. Hij feliciteerde de
winnende ploeg hartelijk onder aanbieding van een fraaie bloemenmand aan den
team-leider Frans Watereus namens de Limburgsche renners. Ook huldigt spreker
de andere renners van de winnende ploeg, nl. Hans Bokkom en de kleine Hanzen,
die zich zoo groot heeft getoond. Ook de voorzitter der club dhr. J. C. v. d.
Horst, feliciteert spr. met het behaalde succes. De aanwezige Limburgers hieven daarna een
driewerf hoera aan op „Het Zuiden". De woorden van spreker worden met
een daverend applaus begroet. Dhr. J. C. v. d. Horst, voorzitter van „Het
Zuiden", dankt dhr. Darmstadt voor zijne woorden namens de Limburgsche
Sportvrienden en besluit met een Leve Limburg! Hierna stelden de renners zich op en om 2.30 uur
werd het sein tot vertrek gegeven. De stoet werd geopend met den wagen waarin
hadden plaats genomen dhr. van Keulen, adj. insp. van politie, en de
kamprechter dhr. Darmstadt. Een leger van auto- en motor-controleurs ging
mede. Onmiddellijk werd er een stevig tempo in gezet, en het waren speciaal
de Belg Verdijk (bekend uit de Ronde van Frankrijk), Joep Franzen, Hans Bokkom
en Brilman, die het hooge tempo aangaven aan den kop. Gedurende bijna den
geheelen rit stond er een stevige wind, terwijl de regen neerplaste. Toch
verminderde het tempo niet. De Belg Verdijk en Hans Bokkom gingen er bij Beek
en Donk tusschen uit, en werden eerst 30 K.M. verder weer ingehaald. Bokkom,
die door een lekken band achter raakte, reed schitterend en kwam geheel
alleen weer bij de leiders, in de eindspurt liep zijn ketting af en was zijn
kans verkeken. Polak uit Steenbergen zakte door zijn fiets en moest staken.
Joep Fransen, die alleen los was, en met een voorsprong van 10 minuten het
eerst over de streep vloog, werd niet geklasseerd, omdat een controle hem bij
Tilburg een verkeerden weg had laten rijden, wel jammer voor Joep, die
schitterend reed. Hij ontving echter een troostprijs. Na Fransen moeten wij
W. Cober noemen, die ondanks driemaal bandenpech als 4e amateur aankwam. En
dan de kleine Vroomen uit Heerlen, die op schitterende wijze de le plaats
bezette bij de Nieuwelingen met 8 minuten voorsprong over 120 K.M. Na afloop
had in Hotel Vlemmings de prijsuitdeeling plaats. De drie eerst aankomende
van elke categorie werden de prijzen uitgereikt door dhr. Darmstadt, onder
passende woorden, terwijl dhr. v. d. Horst de overige prijzen uitreikte. Het
is een groot succes geweest voor „Het Zuiden" en een mooie propaganda
voor de club. Bij de finish waren duizenden aanwezig. De totaal uitslag is: Beroepsrenners: 1 Cécar
Boogaerd, St. Jansteen f 100.—; 2 R. Brilman, Amsterdam f 75.—; Amateurs: 1 P. Vermaire,
Oosterhout (nieuw rijwiel); Nieuwelingen: 1
Vroomen, Heerlen (beker); |