JAARGANG 1936 WEDSTRIJDEN G T/M O |
GULPEN.(1936.06.14) Prachtig werk van
Piet Smits en Charles Hofman, eerste en tweede bij de amateurs. Duerloo
Belgie winnaar bij de Profs en Onafhankelijken. Bedriegen de
voorteekens ons niet dan zal weldra ook het toppunt van de massale bezoeken
der diverse Ronden bereikt zijn. Dit was reeds
duidelijk merkbaar bij de derde Ronde die Zaterdag te Gulpen verreden werd. In den tijd toen
de wielerbanen als paddestoelen uit den grond verrezen in Limburg kwam na
betrekkelijk korten tijd een geweldige tegenslag van dien aard dat op ’t oogenblik nog maar drie a vier banen konden verder
draaien wilde dit niet geheel op een debacle uitloopen. Juist dit zelfde
beeld begint reeds merkbaar te worden bij de te
houden ronden en als op slot van zaken ieder gehucht of dorp zijn ronde gaat
organiseeren, zal dit op een fiasco uitdraaien doordat ’t’sportlievend
publiek hier geen interesse meer voor heeft. Dan zullen ook
nog enkele gemeenten hun ronden blijven houden die zich kunnen permitteeren
de groote kopstukken aan den start te brengen en de rest zal men zich
niet meer voor interesseeren. Voor de
wedstrijden begonnen werd eerst Piet Gommans door het bestuur der Ronde van
Gulpen gehuldigd voor zijn buitengewone prestatie door het algemeen
Kampioenschap van Nederland op den weg te winnen, waarna hij een eere-ronde
met de bloemetjes reed. In plaats van
twee uur werd het ruim twintig minuten later toen de amateurs voor de Bij de amateurs
waren het hoofdzakelijk Hofman, Smits, Schulte, Saarloos, Tilburgs, H Janssen
en Peters die gedurende dit rennen altijd in de kopgroep te vinden waren. In de tiende
ronde was Hofman met Peters en van Loo Meter Hofman die
altijd den kop trok en geen der beide anderen eens wilde overnemen, hier
speelde de afgunst onder elkander weer een groote
rol, liep zoodoende de rest van het peleton weer bij, daar met onderlinge
samenwer- king dit trio den wedstrijd vanaf de dertiende ronde in handen had,
dus toen nog 7 ronden te rijden waren, doch de collegialiteit faalde hier ook
absoluut. Deze wedstrijd
werd dus met een groote kopgroep groep in den sprint beslist. Hierin hadden
de concurrenten het klaar gespeeld Hofman totaal in te sluiten en ofschoon
als jongste van het rennersgetal verkoos hij de verstan- digste manier om
niet door te trekken hierdoor zijn overwinning aan een ander overlatend beter
dan een valpartij uitlokkend in vollen sprint waarvan de gevolgen niet te
overzien waren geweest. Piet Gommans
Nederlandsch kampioen kwam in de 9de ronde zoo ongeluk- kig te vallen dat hij
van den verderen strijd moest afzien. Lammertz was ook al niet fortuinlijker,
kwam ook door een valpartij uit den wedstrijd, terwijl Motke door
kettingdefect ook den strijd moest staken. Laten wij nog
vermelden Hofman die in den sprint Janssen (Breda kampioen 1935 van Nederland
klopte alsook Saarloos uit Rotterdam, die in Parijs een
uitstekenden wedstrijd reed. Door hun prachtig
samenwerken wisten de Belgen weer de overwinning bij de Profs en
Onafhankelijken te behalen. De amateurs reden
de snelste ronde met 3 minuten 52 seconden, terwijl de profs en
onafhankelijken hun beste tijd voor de ronde 3 min 56 seconden was. De jury
gaf den volgenden uitslag bekend: Nieuwelingen (10
ronden Amateurs (20
ronden Profs en
onafhankelij ken (40 ronden HEERLEN.(1936.06.13) PIJNENBURG
TRIOMFEERT IN EEN WEGRACE. Knappe sprintzege
in den „Duivelsrit". Heel
wieler-Limburg stond verbaasd, om den Tilburger dan een prachtige huldiging
te bereiden. Het is het
geheele seizoen Pijnenburg's vurigste wensch geweest op zijn
overwinningenlijst een in een wegrace behaalde zege te schrijven. Die zege is
er nu. Een klinkende zege, want na het criterium van Scheveningen in
midden-zomer is binnen onze grenzen nog slechts éénmaal een „Ronde"
georganiseerd geworden — het Criterium van Bergen op
Zoom — welke om zijn illustre
bezetting zou kunnen concurreeren met die van den Zater- dagmiddag verreden
„Duivelsrit" door het centrum van de mijnstad Heerlen. Pijnenburg heeft
zijn lang-begeerden wegtriomf de glorie gegeven, die de beste
Pijnenburg-overwinningen in het verleden hadden. Dat onze stadgenoot Zaterdag te Heerlen zegevieren kon over een peloton van 80
renners, dat bijvoorbeeld in het eerste uur van den 125 K.M. kamp niet minder
dan ruim 41 K.M. kon afleggen, een peloton met de Tour de France-grootheden
Sylver Maes, Mersch, Middelkamp e.a. en met andere kampioenen als Pellenaars,
Vissers, Duerlo, Billiet, Gommers, Gommans, Hardiquest enz. enz. spreekt
boekdeelen over Pijnenburg's knappe prestatie. De „Duivelsrit
leed in den aanvang onder het feit, dat bijna voor iedere ronde van einduitslag een
behoorlijke plaats veroverde ontnamen de premie-jagers zich bovendien zelf de
kans om in het laatste uur van den strijd nog het hunne te zeggen in den
wedloop om de overwinning. Hoe heel anders deden dit de Belgen en de meer
eerzuchtige Nederlandsche renners als Slaats, Pijnenburg, Pellenaars, v.
Amsterdam, Martens, Valentijn jr. PREMIE-JAGERIJ. Het gejaag aan
den kop om de premies maakte het dit contingent renners met serieuze
bedoelingen ten opzichte van de eindrangschikking niet gemakkelijk. Want men
diende toch op zijn hoede te zijn, dat de premie-verslinders nooit te grooten
voorsprong bemachtigen konden. En het werd op deze manier een
rommelige vertooning van telkens uitschietende demarrages, die om den aard
van deze race geen van alle tot resultaat brachten, dat het peloton voorgoed
in stukken getrokken werd en de duizenden langs den weg genieten konden van
machtige achtervolgingen tusschen groepen. Maar het tempo, waarin gereden
werd, bleef door een en ander zeer hoog. En in het kielzog van het over de
geheele breedte van den weg zwermende peloton werden ook de zwakke broeders
meegezogen, die anders niet veel kans zouden gehad hebben de snelheden, welke
hier bereikt werden, uit de beenen te halen. Tien kilometer
voor het einde was het uit met het sprintgedoe om de premies en kwamen de
kanonnen naar voren, die het gemunt hadden op de sportieve lauweren, welke in
dezen Duivelsrit te plukken waren. En voor de
Limburgsche toeschouwers was het een hard gelag te moeten ervaren, dat het er
naar ging uitzien alsof het op een volledige Belgische overwinning zou
uitloopen. Immers, toen hadden van de twintig aan dezen wegwedstrijd
deelnemende Belgen er vier met zeer groote capaciteiten den kop veroverd. Triomfantelijk ging tien KM voor de finish
Wardje Vissers, F. van Hassel, Duerlo en Cardinaals in uiterst snellen draf
op bijna ONGELIJKE STRIJD. Alleen de in de
laatste helft van het bijna geëindigde wegrace-seizoen sterk naar het
voorplan gekomen Zuid-Hollandsche renner v. Amsterdam lag in dit tweede
groepje om de kansen van het Nederlandsche wegrennersdom te verdedigen. Maar
wat zou v. Amsterdam vermogen tegen de concurrenten in zijn onmiddellijke
nabijheid: den Tour de France-winnaar Sylver Maes, Maurice Raes, Billiet en
hun landgenoot Staeren. Of het zou moeten zijn, dat Pellenaars succes
zou hebben met zijn juist ondernomen vlucht uit het peloton, Pelleraars met
den hem op den voet volgenden Willy Vroomen, die dezen middag voor een
pistier wel bijzondere daden verrichtte. Pellenaars en
Vroomen jr. hadden inderdaad succes. Zij kwamen aan de wielen van groep twee,
op het moment dat deze groep op haar beurt juist aansluiting gekregen had met
de vier aan den kop: Wardje Vissers en collega's. Thans elf man dus voorop,
met twintig seconden voorsprong op de tot ongeveer 50 man geslonken troep,
waarin zich in deze minuten het kaf ging scheiden van het koren. Om beurten
verschenen anderen aan het hoofd van het peloton: Slaats, Martens Pijnenburg.
De veldslag werd
prachtig. Want ofschoon alle nog in den strijd betrokken renners op 2 ronden
voor de finish zich voor de laatste maal tot een groote groep verzamelden,
schoot thans Pellenaars alleen weg. Voor een laatste wanhopige 5 K.M. waarin
hij de overwinning wilde forceeren. Pellenaars nam PELLENAARS
VERLIEST. Er waren te
groote figuren bij de achtervolgers. Pellenaars had het peloton weliswaar
verrast met zijn ontsnapping, (de concurrentie had er op gerekend, dat de
uitmuntende wegsprinter Pellenaars al zijn troeven zou bewaren tot de
eindrush) maar thans jaagden de kanonnen in zoon feilen vaart over den
gladden weg, dat Pellenaars het niet langer dan 2 K.M. volhield. Toen werd
hij ingeloopen door de dichte drom achter hem, die zich thans kon zetten voor
de laatste nerveuse ronde, waarin alles gegeven kon worden moest worden. Circa 50 man, waaronder de roode Trui van Pijnenburg, die zijn course
uitmuntend belegd had. Er werd gerukt en getrokken en op driehonderd meter
voor de finish steeg plotseling een daverend gejuich uit de zich daar
bevindende menschenmassa's op: men had het daar gezien, dat de pistier
Pijnenburg op dit oogenblik nog over de meeste reserve beschikken moest. De
roode trui duikelde in angstige vaart van achter naar voren. Pijnenburg had
inderdaad het meeste in reserve. Tien meter voor het peloton stoof Pijnenburg
in eenlaatste wilderuk als eerste overde meet. Om na deze sprekende
verrichting in handen te vallen van de enthousiaste Limburgers, tusschen wie,
zeer sportief, Billiet en Martens zich gewrongen hadden om maar de eersten te
zijn, die door hun hartelijke felicitaties -blijk konden geven, dat ook zij
diepe bewondering hadden voor de allerkranigste verrichting van hun
concurrent. De uitslagen
waren: Nieuwelingen: 25
K.M.: 1 S. Vroomen, Heerlen, 40 min. Amateurs 52 K.M.
1 Seyen, Maastricht; 2 H. v. .d. Loo Gulpen; 3 Lebon Maastricht; 4 Gemonde Arnhem ; 5 Banken Eygelshoven 6 Beulen Swalmen; 7 Bastings
België; 8 v. Oosterbosch Schinveld; 9 Kleintjes Heerlerheide 10 De Silva
Heerlen. Professionals
(120 K.M.) 1 Pijnenburg, tijd 3 uur 12 min. 30 sec. 2 Duerlo (België) 3
Billiet (België) 4 Hardiquest (België) 5 Willy Vroomen (Ned.) 6 Pellenaars
(Ned.) 7 Raes (België) 8 Lambrichts (Ned.) 9 Sylv. Maes (België) 10 Van
Amsterdam (Ned.) 11 Van Klinken (Ned.) 12 Heslinga (Ned.) 13 Lemmens (Nederland)
15 Dignef (België) 16 Kolvenbach. HEERLEN.(1936.09.13) Charles Hofman
winnaar der amateurs doch gediskwalificeerd Menschelijke
berekeningen zijn op zand gebouwd, en vele voorspellingen zijn dit keer bij
de eerste Ronde van Heerlen absoluut niet in vervulling gegaan. Het af te leggen
parcours ruim twee Kilometer, was in buitengewoon prach- tigen toestand met
bijna uitsluitend asphaltwegen, en de laatste Verschillende
pogingen van diverse renners om weg te komen, slaagden dan ook niet, en het
geheele peleton sloot dan weer successievelijk aan,
het was eigenlijk meer en baan dan dan een wegwedstrijd op dergelijk raject. Pijnenburg die
gedurende den wedstrijd steeds in de achterhoede te vinden was, kwam in de
laatste ronde zoo geweldig opzetten dat hij met drie fiets- lengten
zegevierde, direct bij elkaar hebben we dan Duerlo, Billiet en Hardiquest,
daarna een peleton van circa 30 renners. Niet om critiek op de Jury uit te
oefenen, doch daar uit tot de zestiende plaats de renners te klasseeren is
bijna bovenmenschelijk werk. De meeningen liepen zeer uiteen, toen na ruim
een uur de uitslag bekend gemaakt werd. Bij de amateurs
won Charles Hofman dit rennen uit vijfde positie na een harden sprint met
Seijen, dien hij met een wiellengte klopte, wat regelmatig was. Later kwam
bij de Jury een protest in, met drie getuigen dat Hofman gehinderd zou
hebben, met ’t gevolg de Jury Hofman
diskwalificeerde en heelemaal niet plaatste. Door Hofman is
later een tegenprotest ingediend, ook met getuigen. Men zal over deze zaak de
beslissing van de N.W.U moeten afwachtten. In elk geval een
onaangename zaak den wedstrijd strijd winnen en dan geheel uitgesloten
worden. Motke en v d Baan
die ook een uitstekenden wedstrijd reden hadden ook
onder de prijswinners gehoord in hun categorie, doch zijn zeker in den stormloop door de
te groote groep niet opgemerkt, die gelijk over den eindstreep ging. Gommans kreeg in
de 45e ronde lekken band, zijn eerste debuut als prof was dus niet
fortuinlijk. A Vaessen kwam in
de zesde ronde tamelijk ernstig te vallen en staakte den strijd. Bij de
nieuwelingen was de jonge Vroomen de beste, die met een voorsprong van 30
seconden op zijn concurrent de overwinning behaalde. Nieuwelingen 12
ronden ( Amateurs 25
ronden ( 1. Seyen
Maastricht; 2. van Loo; 3. Lebon; 4. Gemonde; 5. Baschen; 6. Beulen; 7.
Bastings; 8. v Oosterbosch; 9. Kleintjes; 10. De Silva; Profs en Onafhankelijken
60 ronden ( 5. W Vroomen
Heerlen; 6. Pellenaars Terheyden; 7. Raes Belgie; 8. Lambrichts Maastricht;
9. Silvere Maas Belgie; 10. v Amsterdam Gouda; 11. v Klinken Eindhoven; 12.
Heslinga Den Haag; 13. Lemmens Gulpen; 14. van Hasselt Belgie; 15. Dignet
Belgie; 16. Holvenbach Keulen; De
diskwalificatie van Hofman Over deze
kwalificatie deelde men ons nog het volgende mede. De jury nam zoo maar
voetstoots aan wat een paar renners kwamen vertellen, zonder ook de getuigen
van Charles Hofman te hooren. Het eigenaardige is dat Seyen niet werd
gehinderd en dat deze ook niet geprotesteerd heeft en nog eigenaar diger is
dat Charles Hofman ondanks zijn diskwalificatie toch zijn premies in ontvangst kon
nemen. Hier moet dan ook
geen sprake geweest zijn van werkelijk hinderen. Hofman reed een schitterenden wedstrijd. Wij zullen inmiddels afwachten wat de N.W.U van het geval zal zeggen; HEINKENSZAND.(1936.08.16) De Ronde van
Heinkenszand. Zaterdag werd te
Heinkenszand een wielerwegwedstrijd de Ronde van Heinkenszand, gehouden, over
’n afstand van ongeveer HILVERSUM.(1936.05.18) RONDE
VAN HILVERSUM VOOR JAN VAN DER HEIDEN. Zaterdag
is voor het eerst de wegwedstrijd de „Ronde van Hilversum" verreden. De
„Ronde" was 3 ½ K.M. lang en
moest door de nieuwelingen tienmaal en door de amateurs en onaf
hankelij ken twintigmaal gereden worden. De uitslagen waren: Nieuwelingen
( Amateurs
en onafhankelijken (70 K.M.): I1 Jan van der Heyden, onafh. (Amsterdam) in 1 uur HOENSBROEK.(1936.05.17) Twintigduizend
menschen bij de Ronde van Hoensbroek Interessante wedstrijd op een prachtigen zomermiddag. Wals en Pijnenburg
verongelukken. De
meest optimistische verwachtingen voor wat den toeloop en de kwaliteit van
den wedstrijd te Hoensbroek betrof zijn Zaterdag
overtroffen. Meer dan twintigduizend wielrenenthousiasten waren naar het
rondeterrein rond het kasteel gekomen, om van den strijd tusschen vele
tientallen renners getuige te zijn. En het i.s een strijd geworden, die in
alle opzichten het aanzien waard geweest is. Het K. K. K.-Comité, dat dit
massaspel regisseerde, heeft de rolverdeeling zoo gekozen, dat er een boeiend
geheel werd verkregen, een rennersgroep, die op vele momenten een waar
gevecht leverde, zoodat het massaal opgekomen publiek zich niet teleur
gesteld kan hebben gevoeld, en de Koensbroelsche ronde als een der
voornaamste wedstrijden van het seizoen is gaan beschouwen, wat deze
wedstrijd dan ook is, al was het dan teleurstellend, dat Wals en Pijnenburg,
die elkaar in uitgesproken rivaliteit te lijf wilden
in dezen wedstrijd, de een kort na den ander uitviel, Wals wegens bandenpech
en Pijnenburg, omdat hij in een der bochten in botsing kwam met een anderen
renner, juist op het moment, dat hij door zijn uitloopen goede verwachtingen
wekte. Als pastoor Röselaers omstreeks 2 uur het startschot lost voor de
Amateurs en Nieuwelingen en deze resp. met 1 minuut tusschenruimte vertrekken
is de tweede Ronde van Hoensbroek ingezet. Het verloop van de NIEUWELINGENKOERS waarbij slechts
16 vertrekkers, begon al met groote spanning. De eerste ronde werd gewonnen
door S. Vroomen. 't jeugdige broertje van de gebrs.
Vroomen Al spoedig komt hierin de Belgische kracht naar voren. Slechts 1
Belgische nieuweling, die zich buitengewoon handig wist te ontdoen van de 15
Hollanders. Van de 10 ronden die gereden werden, passeerde hij 7 maal het
eerst de finish. In de laatste 3 ronden probeerde Cardijnaals
herhaaldelijk om weg te komen, hetgeen hem door
Vroomen en Geurts echter werd belet. De eindstrijd werd uitgevochten in eeh
vinnige sprint tusschen
dit drietal waarbij de Belg met 1 lengte wist te winnen. Vroomen die veel
trekwerk had verricht plaatste zich 3e. De uitslag luidt: Nieuwelingen: 1. Cardijnaals (B) DE AMATEURS. Een troep van 51
liefhebbers vertrekt om 20 ronden of 56 K.M. af te leggen De eerste 5 ronden
blijft de groep vrijwel bij elkaar. De premies worden heftig betwist. De kop
wisselde aanhoudend. Twee nummers 6 en 42 resp- Seyen en Hofman strijden veel
in het hoofdpeleton. Na de 6e ronde werkt dit
tweetal zich los en neemt een Dat drietal heeft
in de 12e ronde den voorsprong vergroot tot heftigheid om de
overwinning. Hierbij toonde Seijen dat hij over een prachtsprint beschikt en
schitterend den zege wist te behalen. Deze groep zat zoo dicht bij elkaar,
dat allen met weinig verschil de eindstreep passeerden. De tweede groep,
aangevoerd door Scherens volgde op Amateurs: 1. Seyen in 1 uur 3 min. 45 sec; 2. Kleynen; 3 Verschakelen (B.); 4
Tielens (B.); 5. Schoenmakers; 6 Banken; 7 Scherens: 8
Dijkstra; 9 Smits; 10 Montfroije (Bj; 11. Lammerts; 12 v. Ommeren; 13
Derey; 14 Gommers; 15 Schippers. DE GROOTE SLAG
BIJ DE 90 PROFS. De geweldige
menschenzee rond het traject was inmiddels
aangegroeid tot ruim 20.000 personen. Dit was te voorzien, want een deelname
van 90 beste renners is een unicum voor een “Ronde". Zeer vele renners
van Nederland zouden hier alles op alles zetten omdat aan deze koers veel
gelegen lag voor hun toekomst. In de eerste plaats was de Sportcommissie van
de N. W. U. aanwezig om
de renners gade te slaan om straks een keuze te doen voor de “Tour de
France" waarvoor tal van renners o zoo gaarne in aanmerking komen. Op de
tweede plaats zien vele renners hun taak verlegd naar den weg en zoodoende
komen ook de beste baanwielrenners den weg op, ook al om aldaar
naam te maken. Het volledige peleton passeert na de eerste ronde
met Lambrichts op kop de finish. Duizenden oogen zijn telkens gericht op
Pijnenburg en Wals, die door witte truien waren te onderscheiden. Er wordt al
spoedig gedemareerd en pogingen gedaan om los te komen. In de 5e ronde lukt
dit C. Valentijn, die met C. Heeren aan het wiel een In de 6e ronde
ligt C Valentijn alleen op kop met De premies worden
verreden op het peleton, zoodat de uitloopers
daaraan geen kans hebben. De eerste f 5 neemt M. Vroomen voor zijn rekening. In de 8e ronde
ligt weer alles bij elkaar. Een premie van f 5 wint Mater. Dan komt de premie
van notaris Beckers, nl. een zilveren beker t.w.v. f 35.—, bestemd voor de
Limburgsche renners en die in 3 sprints moet verreden worden. De eerste
sprint hiervan luidt: 1 Clignet 5 p.. 2 Muller 4 p.. 3 Heyenrath 3 p., 4 Mater 3 p., 5 Vaessen K. 1 p. In deze
sprintronde werkt Gijsen zich naar voren en daar hij een geducht wegrenner
is, denkt Pijnenburg: “Zoo'n concurrent moet je in eere houden", en
zoodoende wipt Pijn uit het peleton en voegt zich
bij Gijsen. Te zamen demareeren ze beurt om beurt en hebben in de 12e
ronde Daarna staakt
Wals wegens lekke band, zoodat een populair man buiten strijd is. Als in de
14e ronde Gijsen alleen de finish passeert, vragen zich duizenden personen af
waar de Pijn gebleven is. Een telefoontje vanaf de Overbroekstraat meldt, dat
Pijnenburg met den grond heeft kennis gemaakt. In een bocht komt hij in
botsing met het achtewiel van Gijsen. met het noodlottig gevolg dat hij tegen
den grond smakt. Een teleurstelling voor het publiek, maar zeer zeker nog
meer voor den Pijn zelf, die inderdaad goed uit den weg kon en weer van zich
deed spreken. Zijn verwonding bleek later van dien aard,
dat doorrijden onmogelijk was. Inmiddels waren al
tal van renners wegens vallen en machinedefect uit den strijd verdwenen. In
het eerste uur werd afgelegd 39.2 K.M. Na de 15e ronde
liggen Duerloo. Bras en nog 4 andere renners op kop met is uitgesloten.
Een zilveren beker van de K.V.W. wint P. Vluggen. De tweede sprint
voor den notaris Beckers-beker luidt: In de 23e ronde
komt Gommers alleen voorbij en op In de 27e ronde
is Gommers teruggevallen naar de eerste groep. Savelberg. die op dat moment
nog frisch bij de eerste groep zit komt kort daarop met een
platten band bij de jury. Jammer dat hij met zoo’n positie den strijd moet
opgeven. Hetzelfde geldt voor Clignet Kortis, Vluggen, Pisters, Lehaen.
Mater, Velraeds Courians, die allen wegens defect moeten staken. MIDDELKAMP EN
PELLENAERS Na de 30e ronde
begint er eenig teeken te komen van scheiding. Middelkamp en Pellenaers
hebben de kopgroep weten in te halen, twee der meest in aanmerking komende
Nederlanders. In de 32e ronde demareert Middelkamp en komt alleen met De tweede groep
kwam stormenderwijs op de finish af, waarbij Pellenaers de snelste was en de
tweede plaats bezette. De uitslag was verder als volgt: Profs en
Onafhankelijken: 1. Middelkamp 2 uur 33 min. 4 3/5 sec. 2. Pellenaers
op 7. Gommers. 8.
Braspenning 9. Muller (eerste Limburger); 10. Valentijn Jr. 11. Nuyten. 12.
Peeters. Op HOOGERHEIDE.(1936.09.22) HELLEMONS WINT DE
„ACHT" VAN HOOGERHEIDE EEN DER ZWAARSTE
WEGRACES VAN DIT SEIZOEN Hellemons, Bras
jr., v. d. Baan, Gommers en Saarloos maakten er „de koers der jongeren"
van. Lest best schijnt
ook in de wielersport waar te kunnen zijn, want op het einde van het
overdrukke Nederlandsche wegrennersseizoen is het de laatste twee dagen in
den uithoek van onze provincie, waar altijd de Nederlandsche kampioenschappen
van den weg verreden worden — rond Hoogerheide dus — gekomen tot
prachtig-sportieve duels, tusschen onze wegrenners. Eergisteren snorden de
wieltjes voor de clubkampioenschappen en voor den jaarlijkschen
„titel"-strijd der nieuwelingen. Maar Dinsdag was het dan ook wel de dag der jongeren. Niet
alleen Hellemons, die midden-zomer nog deel uitmaakte van de
N.W.U.-selectieploeg voor de Olympische Spelen, was in de 120 K.M.-wedstrijd
op de keien der „Acht van Hoogerheide een uitblinker, ook de jeugdige
Limburger Baan, ook Braspenninx
Jr., ook Saarloos, ook Gommers staken door hun energieke
verrichtingen een heel eind boven grooten als Middelkamp en v.d. Ruit
bijvoorbeeld uit. Braspenninx—v.
Nek ontsnappen. De acht van
Hoogerheide voor beroepsrijders was zoo interessant, ook omdat de beslissing
eerst kort voor het einde uitgevochten kon worden, nadat het in alle kilometers
in het peloton gestormd had van je welste. Braspenninx Jr. en Piet van Nek
hadden dien orkaan ontketend. Na 20 K.M.
ongeveer had dit tweetal uit het peloton kunnen ontsnappen en het scheen maar
niet te kunnen lukken deze twee brutalen tot de orde te roepen. Daarvoor had zich
eerst het trio v. d. Baan, Stuijts en de Groen aangemeld, doch nadat de Groen
bij een valpartij stukken gekregen had aan zijn fiets, werden v. d. Baan en
Stuijts ingeloopen door drie andere uit het peloton ontsnapten, zoodat zij
thans met vijven de achtervolging op Bras Jr.—v. Nek door konden zetten. Bras jr. en v.
Nek wilden echter voorloopig nog van geen wijken weten. Het kwintet achter hen
onderging daarentegen zelf wel enkele wijzigingen,
zoodat dit bij den vijftigsten kilometer bestond uit Baan, Stuijts, Duijker,
v. Isselt en Hiddes. Dit groepje
slaagde er inderdaad in aan Bras—v. Nek een tiental seconden van hun
voorsprong te ontnemen, maar dit was voor een deel ook het gevolg van het
feit, dat v. d. Baan en zijn collega’s thans zelf
ernstig bedreigd werden door een derde groep, bestaande uit bijna enkel
Belgen. En op regelmatige
afstanden volgden dan nog Middelkamp in gezelschap van twee Belgen
en de Nederlandsche kampioen Gommers, voordat pas het peloton aan de beurt
was. In de groote
groep werd in deze kilometers zeer- hard gewerkt. Gerrit v. d. Ruit was al
minuten naarstig bezig zich Jos te werken, doch in deze race wilde den Rotterdammer
weinig lukken, zoodat hij de karwei eindelijk maar overgaf aan Duerlo,
Valentijn senior en junior, en Gommers. Tusschen den kop
en den staart was een afstand van verscheidene kilometers ontstaan, waar
tusschen in thans de strijd een hoogtepunt bereikte. Na ruim 60
minuten alleen voorop gestormd te hebben, moesten Bras Jr. en P. v. Nek
eindelijk het hoofd buigen. En van voren kwam het tot heel andere formaties. Bij het ingaan
der vijfde ronde — na 80 K.M. dus — hadden Baan, Hellemons, Stuijts, Dénis en
Hiddes de leiding. Nieuw werk voor
de jagers. Maar ook deze
rangorde was niet blijvend. Toen er nog 35 K.M. te rijden waren, melden v.
Isselt en Nuijten zich aan als de nieuwe prooi waarop het veld van deze- race
jacht kon maken. En in deze periode kwam het tot de formatie van een kopgroep
van 15 renners, waarachter Cattel zich als eerste man van het op 30 seconden
liggende peloton deed opmerken. Middelkamp had
den strijd inmiddels gestaakt en ook v. d. Ruit kon
men niet meer tusschen de strijdenden ontdekken. En het voorbeeld dezer twee zou spoedig
gevolgd worden door Valentijn jr. Strobbe en Dekkers. De laatste ronde
bracht om de haverklap andere groepjes naar voren, die het spel eindelijk
wilden beslechten. Braspenninx jr.
had in deze minuten aller aandacht, omdat hij na het uitput tende begin der
course thans wederom zooveel krachten bijeengespaard had, dat hij de
klasse-man was, die Duerlo „halen" kon. En met de tot standkoming van
dit heldenfeit was het voor de overige vóór het peloton liggenden niet zoon
groote moeite meer zich bij Duerlo en Braspenninx jr. te voegen.
Het ging thans tusschen een kleine twintig renners,
die nog kans hadden; met de groote groep was nl. definitief afgerekend. De beslissing. Tien K.M. voor de
finish viel de beslissing. Hellemons
verraste zijn buurtgenooten met een puike demarrage, de Belg De Mondt werkte
zich eveneens los en na deze renner ontsnapte nog Duerlo. Een prachtige
achtervolging ontstond tusschen deze drie renners onderling en het dozijn der
kopgroep. Maar Hellemons was de sterkste. Zoo goed als Duerlo zijn landgenoot
De Mondt niet meer bereiken kon en de volgende groep Duerlo niet. Met 8 seconden
voorsprong kwam Hellemons als eerste aan de streep, waarop, nadat De Mondt en
Duerlo, eveneens afzonderlijk, gepasseerd waren, de Dongenaar Gommers met
zeer gering verschil winnaar werd in den sprint tusschen zestien man om de
vierde plaats. Men stond te
kijken van dien laatsten sprong van Gommers, van wien men wist, dat hij op
weg is een puik wegrenner te worden, die evenwel
over geen eindsprint beschikt. Maar die laatste rush van Gommers gisteren was
er toch werkelijk een, die deed afvragen of Gommers tenslotte
ook niet het afvuren van het eindschot onder de knie gekregen heeft. De uitslagen
waren: Amateurs en
nieuwelingen: 1 Van Gent. (Bergen op Zoom) 60.9 K.M. in 1 uur
37 min. 11 2-5 sec. 2. Douze (Hoek), 3. Smits (Tegelen), 4. Hofstede (Gouda),
5. Jansen (Amsterdam) (Amsterdam),
Vervolgens kwam een peloton van 25 renners op de 11e plaats. Professionals en
onafhankelijken: 1. Hellemons (Nederland) 120 K.M. in 3 uur 11
min. 10 4-5 sec. 2. De Mondt (België), 3. Duerloo (België), 4. Gommers
(Nederland), 5. Reijns (België), 6. J. Braspenning Jr. (Nederland), 7.
Mertens (België), 8. Saarloos (Nederland), 9. Van Hoof (België). Op de tiende
plaats een groot aantal renners. ILPENDAM.(1936.07.08) Ronde van
IIpendam een sportief succes. Schippers
overtuigend door de Beer geslagen. FIK HAUSER KAMPIOEN-VETERAAN. De ronde van
Ilpendam, een wegwedstrijd voor nieuwelingen, veteranen, amateurs en
onafhankelijken, georganiseerd door de Amsterdamse rennersclub
„Germania" is sportief tot een zeer groot succes geworden. Er was van
rennerszijde een goede opkomst. Plm. 100 renners namen deel terwijl de
belangstelling voor een dag in de week niet onbevredigend was te noemen. Een
speciaal woord van lof mag de jury waarin de heer Vroom als
voorzitter-kamprechter fungeerde, niet onthouden worden, terwijl als van ouds
de heer Frumeau voor het opnemen der gemaakte tijden zorgde. De nieuwelingen De wedstrijd der
nieuwelingen kenmerkte zich door een betrekkelijk groot aantal
valpartijen die echter allen zonder ernstige gevolgen bleven. Ondanks de zeer straffe
wind werd er een scherp tempo gereden. en de 50 K.M. (4 ronden) gingen in 1
uur, 16 min. 48 seconden. Na felle strijd
wist Vis op de eerste plaats beslag te leggen voor de Belgische Renner Panman uit
Wenimel. De totaal-uitslag was: Nieuwelingen: 1. Vis, tijd: 1 uur 16 min. 48 sec; 2. Panman; 3. V. Duuren; 4.
Blauw; 5. H. de Hoog; 6. D. v. d- Stroom; 7. Houtzeil; 8. Wijdenes; 9. T. de
Boer; De strijd der
veteranen. Bij de veteranen,
de “oudjes" noemde men hen, zegevierde de populaire „Fik" Hauser. Na een
spannende strijd met Sluyter en Koppen was zijn sprin- capaciteit zeer
opvallend. Reeds na de eerste ronde waren er nog slechts zes
renners bijeen. Sluiter waagde een poging
en kwam inderdaad weg, doch het was maar voor kort. Schoor kreeg
kettingpech en moest zodoende zijn plaats in het leidend peloton verspelen.
De tweede ronde bracht nog slechts een hoofdpeloton van 4 renners, Hauser,
Kat. Koppen en Sluyter, terwijl in de volgende achter- volging Draaier,
Broeders en Bakker volgden. Korff die in het begin slecht ging, kwam na
ongeveer een minuut met Voorn, terwijl geheel alleen de oude Mast tegen
de stugge wind opkampte. Bij het ingaan van de vierde ronde lagen Hauser en
Sluyter alleen aan de kop, achtervolgd door Draaier, Bokker en Broeders,
daarachter kwam Koppen die blijkbaar een inzinking had gehad, doch zich
schitterend herstelde. Hij wist met
Bakker de vluchtelingen te achterhalen, terwijl Draaier en Broeders lossen
moesten. Zo kwamen met “Fik" Hauser aan
de kop de leiders op de eindstreep aan. „Fik" schoot weg, gevolgd door Sluyter, doch enige
hevige rukken brachten Koppen op de
tweede plaats. Hauser gaf echter niet thuis en stoof als eerste over de streep
(50 K.M. in 1 uur 22 min. 37 sec.) Bravo Victor, ge
deed een schone koers, zulle! Totaal-uitslag: Veteranen: W. Kuyper. De Beer wint bij
de amateurs. De strijd der
amateurs (8 ronden in totaal 100 K.M.) begon met een teleurstelling. Door een
valpartij geraakt Schulter, die favoriet word
beschouwd, uit de strijd en na de eerste ronde ligt het veld uit elkaar. Anneese neemt de
benen en Lodewijks achtervolgt. Als beiden samen zullen gaan slipt
eerstgenoemde en Lolewijks kan het alleen niet houden. In de tweede ronde
hebben de Beer en Terpstra het er op gewaagd en zijn plm. op zijn beurt
achtervolgd door het peloton onder leiding van Schippers. Anneese is door
zijn val heel wat achter gekomen, doch zet met nog drie renners taai
voort. De derde ronde brengt vrijwel hetzelfde beeld. Terpstra en de Beer
zijn nog steeds weg en hebben hun voorsprong tot enige honderden meters
vergroot. Het peloton achtervolgt niet al te scherp en het blijft als een kluitje
bijeen. In de vijfde
ronde zijn de vluchtelingen achterhaald na een scherpe jacht waardoor het
peloton ernstig gedund is. Slechts elf renners zijn er nog bijeen. Wanneer in de
volgende ronde de Beer, die een pracht-koers rijdt, er tussen uitgaat, valt
alles uit elkaar. Voor ligt dan de Beer, Schippers op zijn hielen op ongeveer
De grote slag. Dit is de grote
slag, dat voelt iedereen. Wie deze jacht overleeft, doet mee in de eindspurt.
Do volgende ronde brengt ons de kanonnen weer bij elkaar doch het peloton
is dan nog slechts vijf man sterk. De laatste ronde
gaat in met twee groepen. Aan de kop Schippers, de Beer, Reuter, Bakker en
Groot, op ongeveer 2 minuten gevolgd door Terpstra, Schellingerhout,
van Haeften en Lodewijks. De spanning
stijgt. Zal Schippers de Beer weten te weerstaan? De
eindspurt toont het ons. Als de wind schiet de Beer in een verrassend fraaie
spurt, onhoudbaar voor Schippers, naar voren. Reuter, die een moedige koers
deed, kwam helaas in de eindspurt te kort. De Alkmaarder Groot werd een
fraaie derde. Totaal-uitslag: Amateurs: 1. De Beer, 100 K.M. in 2 uur 58 min. 56 sec; 2. Schippers op 1 lengte; 3.
Groot op een lengte; 4. Reuter; 5. Bakker; 6. Schellingerhout; 7. v. Haeften;
8. Terpstra; 9. Lodewijks. De
onafhankelijken. De
onafhankelijken werden op het laatste nippertje nog verblijd met de inschrijving van
Braspenninx Jr., Stuyts, Roeke, de Reus en anderen, zodat de
concurrentie zeer verscherpt werd. In deze categorie
hebben v. d. Star en Brouger het paardenwerk gedaan en de koers door hun
felle uitlooppogingen zeer verlevendigd. Dat zij tenslotte maar een
bescheiden deel van de haver kregen, mag betreurd worden, hoewel Bras Jr. ook
een goede koere liep. Jammer was, dat
Korridon, doordat een der renners van een motor schrok, met Stekelenburg
ten val kwam. Het begon in deze rit al erg fel. Er waren nog geen 3 K.M.
gereden of er waren al drie man weg (Dieterman, Medik en Stekelenburg.) Medik
werd deze dag wel zeer door de pechduivel achtervolg!!
en een betere plaats dan de twaalfde had hij zeer zeker verdiend. De tweede ronde
bracht ons de genoemde ontsnapping van v. d. Star en Bronger, die hun
voorsprong tot in de zesde ronde wisten te handhaven. Toen pas gelukte
het Braspenninx, Hiddes en Stuyts om er bij te komen, doch uitverkocht
waren de jongens geenszins. Medik was intussen er
weer bijna bijgekomen,
een pracht-prestatie. In de achterhoede vochten Cuvelier en Jesse (de
laatste moest tweemaal van rijwiel wisselen) om bij
te komen doch het ging té
straf aan de kop. Intussen waren er van de 36 inschrijvers nog slechts Als de achtste ronde
ingaat, heeft Stuyts een kleine voorsprong, doch werd op de voet door
Bronger, v. d. Star, Braspenninx en Hiddes gevolgd. Do pechvogel
Medik was weer geslipt en daardoor kansloos geworden. Tenslotte
moest de eindspurt onder de vijf eerstgenoemden de beslissing brengen en het
was bewonderenswaardig hoe v. d. Star en Bronger Braspenninx partij gaven.
Tenslott konden zij hem echter toch niet houden en zo won dc jonge Bras met
een lengte in de fraaie tijd van 2 uur 29 min. 52 seconden. Totaal-uitslag: Onafhankelijken: 1. Braspenninx 2. Bronger; 3. v. d. Star; 4. J. Hiddes; 5. Stuyts; 6. Roeke; 7.
v. Stek; 8. Kroese; 9. v. Nek; 10. Markus; 11. de Reus; 12. Medik; 13. Jesse. KAMPIOENSCHAP
VAN NEDERLAND.(1936.06.08) De
Limburgsche amateur Gommans wint het Kampioenschap Het
is een zwaar kampioenschap geweest maar een mooi kampioenschap. Een
kampioenschap waarin de sterkste renners, de “Harde" renners die tegen
een stootje kunnen, deel hebben genomen. Een kampioenschap, hetwelk voor de Nederlandsche wielersport verblijdend is,
omdat de amateurs, dus de jonge garde waaruit geput moet worden, zich zoo
kranig hebben geweerd. De groep onzer wegrenners, die den strijd tegen de
buitenlanders met kans op succes kan ondernemen. Is gisteren te Hoogerheide
met eenige sterk belovende krachten uitgebreid. Nederland heeft op den weg
„reserve" gekregen. Hetgeen zich het laatste
halve jaar zoo verrassend openbaarde, n.l. dat Nederland op den weg
bedreigend komt opzetten, heeft zich gisteren nog sterker geopenbaard. Meer
dan 300 deelnemers waren er, en slechts 22, let wel twee en twintig, hebben
den wedstrijd volbracht. Nog een ander detail om te doen zien, hoe dit groote
veld van vertrekkers op de keien en door den stevigen bries die er stond uit
elkaar viel. Na 5 ronden, dus op de helft van de course, waren er geen 40
renners meer in den wedstrijd. Men zat ons vragen waar de groote favorieten,
de gebroeders Van Schendel, de titelhouder Valentijn waar Jan Verveer en waar
zoovele anderen zijn gebleven. Wie is er in staat, vragen wij, bij meer dan
300 deelnemers op te nemen wie er pech hebben gehad en waarom zij de course
verlieten. Albert van Schendel zagen wij na eenige ronden met defecten langs
den weg staan. Anton werd naar men ons mededeelde,
in een valpartijtje betrokken, maar anderen vertelden ons weer, dat hij ook
een defecte machine had gehad. Jan Verveer kreeg een
lekken band waar wij toevallig getuige van waren en M. Valentijn deelde het
lot van zijn broer en had ook bandenpech. Maar van de overigen kunnen wij
niets meer zeggen. Want de renners vielen uit per kilometer en soms bij tien
man tegelijk. Na
den massa-start, welke ook door een massa belangstellenden werd bijgewoond,
werd de slag geopend door drie amateurs en wel door den Amsterdammer
Schipper, den Bredanaar N. v. Gageldonk en den Limburger Gommans. die er als
de wind tusschenuit trokken en een uiterst moedigen strijd voerden. Want
men denke er toch niet gering over: er moesten op dit zware traject 10 ronden
van Onmiddellijk
maakte genoemd drietal zich van de massa los en er werd zoo hard gejaagd, dat
deze drie amateurs in de 2e ronde reeds een
voorsprong hadden van 1 minuut. Het geheele veld lag toen reeds
ver uiteen en het waren er niet weinigen die na 2 ronden reeds zagen, dat
uitscheiden het verstandigst was. In die tweede ronde ging een groep van 12
man (gevolgd door 3 verspreid liggende groepjes van 8 en 10 man) waaronder
Pellenaars naar de 3 leiders op jacht en aan het eind van deze tweede ronde
begon Pellenaars hoog spel te spelen. Hij demarreerde en maakte zich uit den
groep los en zoo hard ging hij in zijn eentje op de drie leiders, die
vanzelfsprekend om beurten overnamen, dat hij aan het einde van de derde
ronde nog maar 20 sec op hen achter was. In de 4de ronde bereikte hij de drie
leiders en wat hij toen deed was vermetel. Hij bleef maar eventjes bij hen
uitblazen en demarreerde toen opnieuw. Hij maakte zich los en ging alleen
door en aan het eind van deze ronde had hij 30 sec voorsprong op een groep
van 6 man waarin wij opmerkten Sluijts. Verschueren. v. d Voorden en de
Amster- damsche amateur Schulle, die te Parijs zoo goed had gereden. Op een
paar honderd meter daarachter volgden 10 man. waarin wij G. v. d. Ruit,
Braspenninx Jr., Jan Gommers, Valentijn, Van Schijndel, Saarloos, Middelkamp,
Martens en Roeken herkenden. En daar weer achter lagen nog eenige enkelingen,
die toen reeds kansloos waren geworden. Pellenaar,
joeg maar voort en hij wist zijn voorsprong nog op te voeren tot 1 minuut en
19 sec op den amateur Schulte die zich niet had kunnen beheerschen en zijn
groep had verlaten om alleen op jacht te gaan naar Pellenaar,. Deze daad werd gestraft. Hij reed zich in de zesde
ronde „leeg” en aan het eind daarvan moest hij opgeven. Het liet zich toen al
aanzien dat de vluchteling Pellenaars het tegen de groep waarin v. d. Ruit
zeer sterk reed niet zou kunnen houden. Gommans trok ook terdege zijn deel
mee en zoo werd de afstand steeds kleiner. Het kon ook niet anders.
Pellenaar, had nu al Gerrit
v. d. Ruit meenende dat Pellenaars hem gecoupeerd had, werd jegens Pellenaars onhebbelijk. Ook diende hij een protest
in. Dit werd verworpen en v. d. Ruit werd beboet met f 25. De
uitslag werd als volgd: Alg. kampioen van Nederland Gommans (Reuver) in 3 uur
5» mln. 51 sec Professional:
le Pellenaarsd (Terheide). 2e v. Schijndel (Eindhoven), 3e J. Gommers
(Dongen). Onafhankelijken:
1. J. Braspenninx (Princenhage). 2. H. Roeken (Putte). 3. J. Martens
(Tilburg). Amateurs:
1. Gommans (leuver), 2. Saarloos (Rotterdam), 3. Schoemaker» (Eindhoven). 1.
Gommans (amateur), 2 Pellenaars (profs), 3. Saarloos (amateur), 4.
Schoenmakers (amateur), 5. v. Schijndel (prof.). 6. J. Gommers (prof.), 7.
Strobbe (amateur). 8. Braspenninx (onafhankelijke), 11. v. Asd. 12. de Groen.
13, de Lauwers. 14. Stuyf. 15. v. d. Lynden. 16. Martens,.
17. v. Gerven. 18 Kleijnen. 19. Markus. 20. J. Slikker. Volgorde
In de aankomst: Naar wij vernemen moet Gommans de toezegging hebben
gekregen — welke nog door de sportcommissie moet worden bekrachtigd — dat hij
Nederland in het wereldkampioenschap in Zwitserland mag vertegenwoordigen. «Ochtends
werd nog een wedstrijd voor veteranen verreden (8 ronden) waarvan de uitslag
als volgt was: 1.
D. Vermeulen. Adam alleen; KERRADE.(1936.00.00) Amateurs: 1. Joop Demmenie; 2. Charel Hofman; 3. Henk Anneese; KRUININGEN.(1936.06.26) Zaterdag werd de
Ronde van Kruiningen, uitgeschreven door de “Rentoc” gehouden. Er moesten 24
ronden, in totaal ongeveer De belangstelling
was groot. Bij de nieuwelingen reed de Goesenaar Jac. de Coninck een goeden
wedstrijd. Er werd heel den wedstrijd met een gemiddelde snelheid van 38 á Amateurs en
Nieuwelingen: MAASTRICHT.(1936.07.19) De eerste Ronde
van Maastricht Zesduizend
menschen op het terrein van den strijd. — Een spannende koers. De “Ronde van
Maastricht" de eerste, is al met al, meer geworden, dan de organisators.... en het publiek zich ervan hadden voorgesteld.
Ongeveer zesduizend menschen stonden langs het lijntje, de autoriteiten van
de stad toonden belangstelling door hun aanwezigheid, en de renners, die aan
dit wielerfeest mee
deden, zullen tot hun vreugde hebben ondervonden, hoe men in Maastricht voor
de wielersport een daadwerkelijke belangstelling heeft.Dit laatste getuigde
het groot aantal premies, dat in den loop van den middag binnenkwam, en dat tenslotte bijna te groot was, om verreden te kunnen
worden. Hieruit bleek
bovendien, hoe de Maastrichtsche Zaakkenman het op prijs stelt, wanneer er
iets ondernomen wordt, dat menschen op de been
brengt, dat vreemdelingen trekt naar de hoofdstad der provincie. Dit alles houdt
in een compliment voor het comité uit de Maastr. Renners- vereen.
„Rennersbelang", dat de leiding van dezen wedstrijd op zich had genomen. De organisatie
had. — natuurlijk zouden we haast zeggen, — de gebruike- lijke fouten, die men
telkens bespeurt, wanneer ergens voor het eerst een ronde wordt
georganiseerd. Bij een dergelijken opzet heeft toen
rekening te houden met duizend en een kleinigheden, die het vlot verloop van
een en ander moeten in de hand werken. Mist men een of meer dezer organisato-
rische kleinigheden, dan beteekent dit een schakel uit de ketting, en dit kan soms heel wat narigheid geven. Maar het
bespeuren van deze kleine feilen beteekent tevens een les voor een volgenden keer, en wanneer tegen dien tijd het organiseerend
comité van verschillende zijden nog meer medewerking mag ondervinden aan dit
keer het geval was, dan moet de ronde van Maastricht een wielerfeest worden
van de eerste orde. Viel er voor wat
deze medewerking betreft wellicht hier en daar nog iets te wenschen, dit is
zeker niet het geval voor wat de medewerking betreft van het Maastrichtsche
politiecorps, dat in samenwerking met Marechaussee en Rijksveldwacht onder de
feillooze generale leiding
van den Commissaris dhr. Van 't Hoff voor zeer
belangrijk deel aan het welslagen heeft meegewerkt, voor wat de
voorbereiding betreft zoowel als tijdens het verloop van de wedstrijden. Ook de
medewerking van den Garnizoenscommandant Overste Keg en van de zijde der
directie van de Radiocentrale kwam spontaan en werd zeer gewaardeerd. Doordat op het
laatste moment hier en daar nog een en ander moest worden geregeld, werd iets
later, — ongeveer een half uur, — gestart, dan aanvankelijk in de bedoeling
lag. zoodat het wielerprogram in zijn geheel wat te gerekt werd. Overigens
was een aantal bezoekers van zesduizend. Voor een
eersten keer, — men wil altijd de kat eens uit den boom kijken, — zeer
appreciabel. De kwaliteit van het gebodene waarborgt een veel grootere
belangsteling in de toekomst. DE WEDSTRIJDEN NIEUWELINGEN B. Als te half drie
de renners zich opstellen om de eerste ronde van Maastricht in te zetten, is
er rond het parcours al een flinke bezetting en kan de organiseerende
wielerclub M. R. C. Rennersbelang reeds tevreden
zijn met het resultaat. Door den N. W. B. zijn de nieuwelingen hier gesplitst
in twee categorieën nl. klasse A en klasse B.Deze goed gezien, daar in de
eerste plaats het groote leger van nieuwelingen een beetje wordt gedund en in
de tweede plaats de renners zelf eene betere kans hebben op een prijs. De
kleinste of wel de minder geschoolde krachten werden onder gebracht onder klasse B.
die wij beter beginnelingen kunnen noemen. Deze klasse had de eer de eerste
ronde van Maastricht te openen. Zij staan reeds
geruimen tijd klaar en hunkeren naar het startschot. Zoodra dit door het
hoofdbe- stuurslid van den N. W. B, dhr. Leunissen 's gelost, stuiven deze
jongens weg. Het is al direct een vechten om den kop te krijgen, want de
snaken weten dat hier
veel premies te verdienen zijn, premies die de waarde van de prijzen zelfs
nog te boven gaan. De 15 ronden worden in een snel tempo afgereden, de
laatste ronde nog in een korteren tijd dan de eerste. Deze renners in
den dop hebben keurig werk geleverd. Ze reden de 21 K.M. in 36 minuten. In de sprint wist
van Wunninck uit Maastricht den snellen Schoffelen uit Hulsberg te kloppen en
als overwinnaar uit den strijd te treden Nieuwelingen-B: 1. van Wunninck. Maastricht 36 min. 35 sec. 2. Schoffelen. Hulsberg.
3. Bertram, Nieuwenhagen. 4. Roijen, Wijnandsrade. 5. Lejeune, Maastricht. 6.
Buets, Treebeek. 7. Habets, Maastricht. 8. Jesmiatka, Kerkrade. 9. Jongen,
Nieuwenhagen. 10. van Look, Treebeek. NIEUWELINGEN A. De klasse
nieuwelingen A. was rijkelijk vertegenwoordigd. Er starten 60 van deze
strijders waaronder tal van zeer goede krachten. De
eerste ronde is voor van den Berg, die het er op gemunt heeft om de premies
te veroveren want hij is niet uit het voorplan weg te slaan. Deze Berg a. d.
Maasche jongen rijdt een zeer sterken wedstrijd, o.i. een te veel spektakel-maker
in den beginne, hetgeen hem voor den eindstrijd kan
berouwen. Hij werkt echter zoo hard, dat reeds in de
derde ronde het peleton tot een lang uitgerekte sliert is uitgeknepen. Velen hebben het
hard te verantwoorden om bij te blijven. In de 5de ronde komt Nacken Kerkrade
naar voren, doch dit is maar van korten duur want van den Berg is er weer als
de kippen bij en in de 10de ronde ligt hij alleen ongeveer Wanneer hij nog
enkele premies heeft veroverd en het het einde begint te loopen, komt zijn
groote concurrent den kop naar voren steken, die van den Berg eens terzijde
aan kijkt alsof hij zeggen wil „is het vandaag gemeend". Die concurrent
is Scheeren van Terwinselen die dit jaar de beste nieuweling blijkt te zijn,
zoowel op de baan als in de wegwedstrijden. Als er nog een vijftal ronden te
rijden zijn, laat hij niemand meer gaan en houdt hij zich schuil achter de
eerste renners om straks op handige manier als eerste over de eindstreep te
vliegen. Zoo komt het uit, daar in de sprint tegen Scheeren niet te vechten
is al deed de sterke Nacken uit Kerkrade daartegen nog zooveel moeite, in de
eindspurt is Scheeren niet te vermurwen en zoo wordt hij dan
voor de zooveelste maal winnaar. Nieuwelingen-A: 1. Scheeren, Terwinselen, tijd 46 min. 30 sec. 2. Nacken, Kerkrade. 3.
Bijsmans, Heerlen. 4. v. d. Berg, Berg a. d. Maas. 5. N. Janssen, Waubach. 6.
v. Kimmenade, Weert. 7. J. Palm, Treebeek. 8. H. Steijns, Maastricht. Bij deze jonge
renners is weer duidelijk aan den dag getreden, dat te vroeg kraaien meestal
uitkraaien is. Van den Berg reed vanaf den beginne een zeer sterken wedstrijd
en vele dachten dan ook dat hij zou gaan winnen. Nacken en Bijsmans hebben
zich schuil gehouden en men ziet dat zij op het einde met gemak den sterken
v. d. Berg nog voorbij gingen en de tweede en derde plaats bezetten. Het is
een leer voor de volgende keer. Aan Scheeren was niets te doen, daar hij
inderdaad een klasse sterker is, bovendien een tactische rijder. DE AMATEURS. De amateurs klasse
is nog altijd een zeer geziene groep en dit komt omdat de overgang van de
amateurs naar de hoogste, afdeeling een examen eischt waarbij veel punten
behaald moeten worden om bij de profs direct mee te kunnen. Een renner die
met goede papieren overgaat naar de profs, heeft reeds
dit voor dat bij het eerste treffen al rekening met hem wordt gehouden en dat is veel
waard. En om deze goede papieren te krijgen is er in een amateurs-wedstrijd
altijd een grooten naijver om de eere-palm te
bemach- tigen. Van de veertig deelnemers waren er een achttal Belgen, een
Duitscher, drie Nederlanders en de overige waren Limburgers. De
Maastrichtenaren hebben zich in dezen wedstrijd met veel succes laten gelden.
Van de 30 ronden die genomen moesten worden, waren 16 maal de
Maastrichtenaren het eerste over de streep. Zoodoende werden door hen ook de
meeste premies, die zeer talrijk waren, in de wacht gesleept. De amateurs
rijden een aanhoudend hoog
tempo een bewijs dat de strijd hard zal worden. V. d. Weide Kerkrade en Sneider
Aken zijn de eerste achterblijvers, doch na hen volgen er spoedig meerdere. Reeds in de 6de ronde ligt het geheele peleton in stukken
en wordt er in de achterhoede verwoed gevochten om weer bij te komen. De
trekkers — en dit zijn steeds de Maastrichtenaren — houden echter voet bij
stuk en blijven demarreeren. Het is vooral v. Ommeren die hier kunststukken
van demarrages uithaalt. Willems van Maastricht, die wegens vallen achter
geraakt is, doet alle pogingen om bij te komen. In den regel is het onbegonnen
werk, om, wanneer men eenmaal wegens pech achter geraakt, weer bij de groep
te komen. Deze Maastrichtenaar houdt echter zoo flink vol, dat het op den
groep komen reeds een prestatie op zich zelf genoemd
mag worden, en inderdaad slaagt hij er in het hoofdpeleton weer te bereiken. Als er nog een
ronde of 5 te rijden zijn werkt van Ommeren zich los en neemt een flinken voorsprong, Sichterman, de winnaar van de
ronde van Voeren- daal en Amstenrade begint zich echter te roeren en weet met
Bemelmans aan zijn wiel den reeds ver weg zijn den van Ommeren op te halen,
d.w.z. in den laatste ronde krijgen ze hem te pakken. Als Sichterman dan
denkt, dat dit werk hem de eerste plaats zal bezorgen, vergist hij zich want
achter hem loert een groot gevaar. De slimme Bemelmans die zich steeds schuil
heeft gehouden achter
den sterksten rondeman, komt in de sprint naar voren om Sichterman de
overwinning juist voor zijn voeten weg te kapen. Dit was door dezen
Maastrichtenaar wel overwogen en goed gezien. Hij deed niets anders dan
Sichterman te bewaken en liet de anderen maar gaan. Hoe het zij, Bemelmans
heeft dezen koers op prachtige wijze gewonnen, ofschoon de bloemen voor de
helft ook aan Sichterman toekwamen. Amateurs:1. Bemelmans, Maastricht, tijd 1 uur 7 min. 51/5 sec. 2. Sichterman,
Heerlen. 3. Bellem (B.). 4. Penders (B.). 5. Janssen, Eijgelshoven. 6.
Tobben, Heerlen. 7. Paternotte (B.). 8. Dirriks, Maastricht. 9. Donnoy (B.).
10 en 11 Vossen en Willems resp. Heerlen. Maastricht, 12 tot 15e plaats van
Ommeren, Troifontaine, van Doorn en Cuipers. Zoals wij reeds hebben gezegd in het verslag, heeft Bemelmans een
handige, maar toch verdiende overwinning behaald. Sichterman heeft geleerd in
dezen koers, wat het zeggen wil een troep renners te trekken. Een woord van
lof nog aan den renner. Willems die op zoon keurige wijze het
peleton wist in te halen en nog een goede 10de plaats wist te veroveren. DE PROFS EN
ONAFHANKELIJKEN. Het was reeds vrij laat geworden eer de groote mannen aan het
woord konden komen. Op deze categorie hadden de toeschouwers lang gewacht,
want er zou een strijd ontbranden tusschen de Limburgers, de Brabanders en de Belgen. Op
het laatste moment moesten echter enkele Belgen worden uitgeschakeld omdat
deze niet voorzien waren van de vereischte papieren. De volgende renners
binden den strijd aan: Castermans, van Wunninck, J. en G. Gordijn, Vinken,
Quax, Le Haen, Pekel, Stevelmans, Huck, Thomas, Wagenaar, Courtens, Schipper,
Krol, Wolfhagen, Thomas, Kempeneers, Paffen,
Jedamzick, Helders, te Loo, Wollenberg, Bovendeaard, Verheul en Cober allen
Limburgers. Snoeren, Grind, de Rooij, van Melis, Timmers, Stokman, Velthoven,
v. d. Maagdenburg, v. d. List, Bakx allen Brabanders. Reniers, Leman, Thijs,
Claes, Conarit, Cardynaals allen Belgen en Höhnen en Reilander Duitschers. Nog nergens
hebben wij zoon vloed van premies gezien, als in deze ronde van Maastricht,
en geen kleine premies, neen allen waardevol terwijl tal van geldpremies van
’ 5.— er bij waren. Men kan begrijpen
dat de renners hun uiterste best deden, om deze te veroveren. Het tempo werd
daarom dan ook steeds ,vol gas" aangehouden,
zoodat de toeschouwers menige mooie sprint hebben kunnen zien. In den beginne
was het te Loo, v. d. Maagdenburg en Bovendeaard die de beste waren in de
sprints. Na een zestal ronden krijgt de Belg Reniers pech en zien wij hem van
fiets verwisselen. In de 12de ronde zien wij le Haen uit Sittard er tusschen
uit trekken en maar wat goed, want hij krijgt een
vrij grooten voorsprong en toch lijkt het ons alsof het hem niet gemeend is. Hij rijdt niet
serieus door, maar blijft spelenderwijs rijden, mogelijk om een vracht
premies in de wacht te sleepen. Dit gelukt hem, maar de jury oordeelt, dat er
ook premies bij zijn voor het peleton en zoodoende
worden de premies verdeeld zoodat le Haen om de ander premie in aanmerking
komt. Op deze manier weet hij toch een flink bedrag te incasseeren. Wanneer
hij nu ook nog maar serieus door bleef zetten dan had hij nog kans op den
eindpremie nl. de overwinning. Een en twintig
ronden lang heeft hij het gebolwerkt en daarna werd hy weer door het peleton
ingeloopen. In deze bedrijven waren al tal van renners gesneuveld. De Belgische
ploeg had een flinken achterstand te boeken doordat
eerst Reniers en daarna Leman wegens pech achter bleven terwijl Thijs en Conarit zich bij hen
voegden. Dit viertal heeft hard geploeterd om by te komen, doch het hooge
tempo van het peleton maakt het voor hen een
onbegonnen werk, nog in te halen.
Op de helft van den koers kan men gerust zeggen dat zij voor een overwinning
of goede plaats uitgeschakeld waren. Nadat le Haen weer in het
peleton was opgenomen, begint v. d. Maagdenburg eens uit te zien of nu zijn
kans schoon is. Deze sterke Brabander heeft ernstige plannen en zijn verbluf
in de hoofdgroep tot nog toe wijst er op dat hij de kat uit den boom heeft
gekeken om thans te gaan profiteeren van de moeheid van de anderen.
Geleidelijk maar zeker begint hy te demarreeren zonder zich ook maar om
iemand te bekommeren. Quax uit Meerssen heeft hem echter steeds bewaakt en
heeft zijn wieltje te pakken als hij er tusschen uit gaat. Dat is tactisch
werk van Quax. Al weet hij dat v. d. Maadenburg in
de eindsprint ongenaak- baar is, maakt hij in ieder geval kans op de tweede
plaats. Nadat dit tweetal enkele ronden weg is, komt ook Wagenaar uit het
peleton vliegen en stormt op de twee vluchters af. In de 44ste ronde liggen
v. d. Maagdenburg Quax en Wagenaar pl. m. we iets gebeuren
dat niemand verwacht zou hebben. De sterke
Wagenaar kan het tempo van v. d. Maagdenburg niet meer houden, althans
Wagenaar pompt en trapt maar de wielen draaien niet meer zoo snel en Hein
moet zienderoogen van het winnende terrein verdwijnen. Of wel hij is
ongesteld of hij heeft zich in het byloopen te veel
geforceerd waardoor thans zijn krachten verdwenen zijn. Hij wordt
langzamerhand door het peleton weer ingeloopen en
tenslotte verlaat Wagenaar het strijdveld. Ondertusschen is
de Brabander Velthoven uitgeloopen en tracht nog het tweetal v. d.
Maagdenburg en Quax te halen. Dapper en met een flink tempo rijdt hij steeds
door, toegejuicht door het publiek. De Belg Claes die reeds
eerder weg was wordt door Velthoven ingeloopen. De Maastrichtenaar Castermans reed
langen tijd met veel bravour. Zijn werken hield beloften in voor den
eindstrijd, maar dan juist als alles beter gaat heeft hij pech. Een band
begeeft het en zijn remmen trekt hij door, waarna hij op zijn beste oogenblik
jammer genoeg moet staken. Als er nog een
zestal ronden te rijden zijn begint het peleton zich
ook te roeren, doch aangezien v. d. Maagdenburg en Quax nog slechts plaats moet
Velthoven in den Belg Claes zijn meerdere erkennen. Profs en
Onafhankelijken: 1. v. d. Maagdenburg, Oud Castel, 2 uur 13 min.
en 51 sec. 2. Quax. Meerssen. 3. E. Claes. Velroux (B). 4. Velthoven,
Geertruidenberg. 5. Bovendeaard. Sittard. 6. de Rooij. Tijnaart. 7. te Loo.
Heerlen. 8. Vinken, Geleen. 9. Höhnen, Herzogenrath (D.). 10. Snoeren.
Oosterhout. 11. Courtens, Sittard. 12. Kempeneers. Oirsbeek. 13. Cober.
Hoensbroek. 14. Reilander. (D). 15. Bakx, Zegge bij Breda. 16. Paffen,
Kerkrade. 17. Le Haen. Sittard. 18. Stevelmans. Geleen. 19. Heidens, Heerlen. MEDEMBLIK.(1936.08.02) Bij
de amateurs wint Houtman in den eindsprint De
eerste open wielerwedstrijd, welke in de Wieringermeer werd gehouden, trof het wal bijzonder slecht met de weersomstandigheden. Reeds vroeg in den middag begon het te regenen, waarvan de
renners begrijpelijkerwüze zeer veel hinder ondervonden. Bovendien was het
wegdek vry glad geworden, waarvan verschillende valpartüen het gevolg waren. Bü
de nieuwelingen viel wederom op het uitstekende rijden van Vis uit Leimuiden,
die zich voortdurend in de kopgroep bevond en tenslotte met van Buren een kleinen voorsprong op het hoofdpeleton wist te nemen.
Vis zegevierde in den fraaien tijd van 1 uur 46 min. 8 sec. Bij de finish
deed zich nog een incident voor, toen de vierde aankomende v. d. Stroom door
Wijdenes op zij werd geduwd en hierbü ten val kwam.
Precies om 4 uur werd het startsein gegeven voor de categorie amateurs, onder
wie zich bevonden de Amsterdammers Anneese, Veen, en Humme, J. Groot uit
Alkmaar en Stuurman, Apeldoorn. Aanvankelük werd in een kalm tempo gereden,
waardoor het peloton voorloopig bijeen bleef. Na 20 K.M. kwam er echter meer
teekening in den strüd. Aan de leiding bevond zich thans een groote groep van
18 renners, waaronder de Utrechtenaar Poppes, Maas,
de Boer, Groot en Anneese. Het tempo werd nu aanzienlijk opgevoerd, waardoor
meerdere rüders moesten lossen. Na vyf ronden viel de regen bü stroomen neer,
doch de renners lieten zich hierdoor geenszins van
streek brengen. In fel tempo werd er aan den kop getrokken, waarbü de
Hagenaar Houtman zich onderscheidde. De Amsterdammer Ruiter moest wegens
bandenpech achter blyven. Wel zette hü moedig door, doch het gelukte hem niet
meer de leiders te benaderen. Toen er nog één ronde gereden moest worden
bestond de leidersgroep uit Anneese, Poppes, Houtman, Ammerlaan en Groot, op Beginnelingen
Nieuwelingen
68 K.M.: Amateurs
92 K.M.: 1 W. G. Houtman, Den Haag, 2 uur 27
min. 36 sec; 2 J. Groot, Alkmaar; MIERLO.(1936.00.00) Amateurs: 1. Frans Tilburgs; 2. H. van Doorne; 3. Jan van Mierlo: OLYMPISCHE
SELECTIERIT.(1936.07.09) Laatste
Olympische selectierit der wegrenners Fraaie sportieve
krachtmeting in de Haarlemmermeer. Onder leiding van
den heer Swaab de Beer van de N.W.U., bijgestaan door den seigneur Guus
Schilling. Is heden in de Haarlemmermeer de laatste
selectierit gehouden voor de keuze van de wegrenners, die zullen worden
afgevaardigd naar de Olympische Spelen te Berlijn. Het weer dat zich
aanvankelijk zeer somber liet aanzien, klaarde tegen den middag op. doch er
bleef een stijve bries waaien, die recht in de richting van het parcours
stond. Dit liep van de Ringvaart bij de Lijnden langs het kanaal over
Hoofddorp naar Nieuw Vennep, waar het de brug overging en dan weer langs den
overkant van het kanaal terug, zoodat de renners op de eene helft den straffen wind
tegen hadden en op de andere helft pal in den rug. Dit parcours
moest viermaal gereden worden. Na den eersten rit bleek de weg aan den
linkerkant van het kanaal tusschen Hoofddorp en Nieuw- Vennep
onberijdbaar te zijn, zoodat in beide richtingen de zelfde kant gehouden werd
en de renners bij Nieuw Vennep moesten keeren. Van de 14
amateurs, die aan deezen selectierit zouden deelnemen, waren Schulte en
Duyvenbode niet aan den start verschenen, zoodat 13 renners van de Lijnden
tegen den straffen wind in vertrokken. Op de eerste aan, met dezen
tegenwind in het peloton te blijven. Na ongeveer met den wind mee
bleef het tempo tusschen de 40 en Gommans. Die het
blijkbaar niet gemakkelijk bijhield, raakte weldra los en bleef achter. Na de
tweederonde kreeg Leenknegt een lekken band en gaf
op, terwijl Roes en Schipper na twee ronden er eveneens mee ophielden.
Gommans daarentegen zette, hoewel hij zijn
achterstand niet kon inhalen, door. Inmiddels
kon tijdens de derde ronde Demmenie het tempo niet volhouden, zoodat hij
afzakte naar de tweede troep, waar Stobbe, Saarloos en Groenewegen in
regelmatig tempo op een kleinen kilometer afstand
het hoofdpeleton volgden. Demmenie was echter blijkbaar uitgereden en gaf dan ook weldra op.
Het was jammer voor Groenewegen, dat hij een lekken
band kreeg en daardoor ook Saarloos en Stobbe alleen moest laten. Derhalve ging in den laatstenrit de eindstrijd tusschen
Van Gageldonk, Vethaak, Reuter en Van Hove. Mede dank zij den
krachtigen wind legden zij de laatste tien km in snel tempo af, waarbij elke
poging, door een hunner ondernomen om uit te loo- Pen, door de
anderen steeds vruchteloos werd gemaakt. Zoo moest de
beslissing dan ook vallen in de eindsprint die met slechts enkele meters
voorsprong werd gewonnen door Velhaak. In den tijd van 2 uur 54 min.
57 sec. Hij werd gevolgd door 2. Van Hove. 3. Van Gageldonk. 4. Reuter.
Ongeveer vier minuten later kwamen vrijwel gelijk als nr. 5 en 6. Saarloos en
Stobbe binnen en een kleine tien minuten daarna als
nummer 7 Groenewegen, en eenige tientallenmeters daarachter Gommans, die
ondanks zijn achterstand een fraaie prestatie heeft geleverd door bijna 90
van de 100km geheel alleen te rijden met op de helft van dezen afstand een
krachtigen tegenwind, en die tegen het einde nog een gedeelte van zijn
achterstand weet in te lopen. Binnen enkele
dagen kan de beslissing van het bestuur der N.W.U. omtrent
de keuze der amateurs wegrenners, die naar Berlijn zullen worden uitge-
zonden, tegemoet worden gezien. OOSTERBEEK.(1936.09.06) JANSEN
WINT DE RONDE VAN OOSTERBEEK. De
Beer eerste der amateurs. Na
de successen die in andere plaatsen 'm ons land met wegwedstrijden werden
behaald, is ook door de Oosterbeeksche Ver. voor Vreemdelingen- verkeer een
wegwedstrijd georganiseerd. 3000 toeschouwers volgden op het 4 K.M. lange,
vrij zware parcours op den Biklerbcrg den wedstrijd. 's Morgens om elf uur
gingen 34 nieuwelingen op weg. Zij moesten het parcours tienmaal rijden. In
de vierde ronde maakte de Amsterdammer Panman zich los en slechts Lorkamp en
Schipper zagen kans hem in te halen. Panman eindigde als eerste in een tijd
van 1 uur De
strijd tusschen de 28 amateurs was niel bijster spannend. De uitslag werd: Amateurs:
Bij
de zestig profs. lieten o.a. Braspemiinx Sr. en Jr. en Valenlijn Sr, verstek
gaan. De uitslag werd: Profs
en Onafhankelijken: OOSTERHOUT.(1936.09.15) Zondag
draaide de Ronde van Oosterhout voor nieuwelingen pl.m. 50 K.M. en voor
amateurs en onaf hankelijken pl.m. 100 K.M. plaats.
De belangstelling was overweldigend. Er waren vele autoriteiten. Als
om 12 uur wethouder Willems het start schot voor de nieuwelingen lost, gaan
er ongeveer 60 renners hun krachten meten. Al spoedig blijkt J. Matthijsen Breda, de favoriet te zijn. Na de 7e ronde weet
hij zich los te maken en wint hij als eerste met een voor spreng van bijna 2
minuten op de rest van het peloton. De uitslag luidt: Nieuwelingen: 1 J. Matthijsen, Breda, 1 uur 24 min. Gemiddelde
snelheid 35.7 K.M., 2 W.Plum Kerkrade, Te
3 uur werd door den burgemeester het startschot gelost vcor de 85 deelnemers.
De uitslag hiervan is: Amateurs
en Onafhankelijken: De
Belgen toonden zich de meesters en gingen met de hoofdprijzen huis toe.
Jammer was het dat Snoeren tegen het einde kwam te vallen. Dat
er veel enthousiasme was, bleek wel uit het groot aantal uitgeloofde premies.
Alles bijeen genomen is deze eerste ronde van Oosterhout prachtig geslaagd. OSS.(1936.06.24) DE
NEDERLANDER GIJSEN WINT DE RONDE VAN OSS DE NEDERL. WEGRENNERS KOMEN NAAR
VOREN! Saarloos
eerste bij de amateurs. De
Nederlandsche wegrenners komen naar voren. Langzaam....
maar zeker. De Fransche Hollander Albert v. Schendel moet door zijn zege in
den vierdaagschen veldtocht in den jongsten Omloop van Noord-Frankrijk het
Nederlandsche wegrennersdom een stoot gegeven hebben, dat dit klaar wakker
schrok. En zag, dat er toch heusch wel de mogelijkheid was om zich los te
werken uit den achtergrond, uit de bescheiden derde of vierde positie, welke
het maar innam, al zoo vele jaren, tusschen de routiers der wielerlanden.
Albert v. Schendel gaf de slapende een fikseben duw
en de jeugdige Piet van Nek deed iets met een frissche spons: enkele tweede
plaatsen, bevochten in wegraces in hetzelfde Vlaanderenland, dat zooveel
renners als reuzen, zeker in de oogen van den Nederlandsehen wegrenner, telt.
Er kwam een Ronde van Purmerend, die de overwinning bracht aan den Noord-
Brabander Gijsen.... en Nederland had zijn derde
hoop voor dit nieuwe seizoen. En Zondag was er een
Ronde van Oss en durfde Gijsen het wederom aan als Nederlander een wegrace te
winnen. Naast v. Schendel en P. v. Nék dus reeds een
derde man: Gijsen. De
Ronde van Oss „Maar" een kenniskoers zal men in België zeggen. Inderdaad
was het maar een kenniskoers: vijf ronden van 18 K.M. elk. Doch het vorige
jaar nog werden in de Nederlandsche kermiskoersen....
slechts oorvijgen uitgedeeld aan Nederlandsche renners. Woensdag j.l. te
Purmerend en Zondag te Oss was daar nochtans geen
sprake meer van, was het eerder andersom. Maar een kenniskoers? Men denke,
dat de slapende nog maar pas wakker geworden is. Wie weet wat het worden zal
wanneer er de zekerheid komt dat de groote Ronde van Frankrijk dit jaar een
paar plaatsjes open heeft voor Hollandsche vertegenwoordigers, die in deze
weken zoo dapper voor hun plaats onder de zon aan het vechten zijn. Gijsen's
zege in de Ronde van Oss was een beste. Om die te behalen was Gijsen met zijn
dorpsgenoot Raeken op 40 K.M. voor de finsh voor de neuzen van Dictus,
Reijns, Leijsen, v. Veldhoven, v.d. Ruit en nog een vijftiental anderen in
een kopgroep bijeen, alles-durvend weggesprongen. ....En
die kopgroep zag Gijsen noch Roeken terug. Het ging over smalle wegen,
waarvan de kuilen door den gestadig neerplensenden regen gevuld waren met
groezelig water, dat van de wielen spattend zijn vetten modder dik achterliet
op ruggen en koppen, en het was nog 40 K.M. het
peleton dacht nog allen tijd te hebben om de twee brutalen de les te kunnen
lezen. Vinnige strijd. Gijsen-Roeken
hadden echter reeds beetje onrustig.
Gijsen-Roeken hadden Op weg, dat wil
zeggen, Dictus en zijn compagnons kwamen niet verder dan halfweg. Om daar te
blijven hangen, tusschen Gijssen-Roeken op honderd meter voor hen en het
peleton met de Nederlanders de Reus, v. Ginderen, Muller, Hiddes, Franken,
Overweel, Gommers, Martens en Schoolmeesters o.a. op honderd meter achter
hen. Er werd knap
gevochten in deze kilometers. En hét bleef maar steeds in dezelfde rangorde:
Gijsen-Roeken voorop, op 100 tot Twee slechts der
velen die vanaf dan vijftiende kilometer van deze race, als slachtoffer
vielen van de jacht van groep drie op groep twee en van deze op Gijsen,
machtig malende met zijn sterke beenen, meestal als trekker van Roeken. De
afstanden echter werden kleiner. De in vorm
komende Gerrit v. d. Ruit wilde het ook vertellen, dat hij zijn vorm aan het
vinden is. Van de Ruit was reeds viermaal vele
meters los geweest uit de zes die het dichtst den twee Hollanders op de
hielen zat en even dikwijls had de Rotterdammer zyn groepsgenooten daardoor
de doping- gegeven, die zij noodig hadden om de langzaam terrein winnende
derde groep de kans te
ontnemen hen tot opgave te dwingen. Doch nu was ook v .d.
Ruit aan het einde zijner krachten, de jacht op Gijsen— Roeken had reeds Vijftig meter nog
maar en groep drie was met groep twee ineengesmolten, zoodat fris scheren dan
v. d. Ruit en Dictus of de andere der zes de beslissende klap zouden kunnen
geven. Er werd een
beslissende klap gegeven. Maar niet door de
dertig- achter Gijsen en Roeken. Wel door Gijsen—Roeken...... aan de dertig, beter gezegd door Gijsen alleen. Gijsen deed in
de critieke volgende kilometers thans bijna alleen het kopwerk, dankte op Na v. Schendel,
P. v. Nek thans Gijsen. De Nederlandsche wegrennerswereld begint moed te
krijgen. Die moed is er noodig om koersen in den vreemde te gaan zoeken,
koersen in België. Men lette erop dat ze straks van het Noorden naar het
Zuiden zullen komen afzakken. Want er komt de durf om potten te breken.
Gijeen, v. Nek en v. Schendel zijn gangmakers. Jongeren z'n
er genoeg om revelaties op te leveren. Driehonderd waren er wel op dezen
triesten regen-Zondag in de polders rond Oss aan het werk. Knapen bij de
profs en onafhan keiijken als Mariens, Gommers .Hiddes,
enz. die veel beloven en stevige kornuiten als Saarloos, Schipper, Schulte,
Medik en v. Swelm bijv. bij
de amateurs en een heel bosje nog bij de nieuwelingen. Deze driehonderd van
Oss raakten om de zege van Gijsen in “maar" een kermiskoers een stuk van
hun minderwaardigheidsgevoel kwijt. Precies wat
wegren-Nederland nodig heeft. De uitslagen waren: Nieuwelingen 36
K.M.: 1. Demmenie, Rotterdam, tijd 1 u. 2 min. 30 sec;
2. Emans, Amsterdam (op 1 wieliengte); 3. Vis, Leimuiden, 4. H. v. Overbeek,
Rotterdam; 5. W. de Koning, Amsterdam, 6. J. Gijlings, Roosendaal, 7. J.
Pruijssen, Rotterdam. Op 1 min. 8. v. Tiggelen, Amateurs 54 K.M. 1. Saarloos, Rotterdam tijd 1 u. 30 min. 4 sec; 2. Schipper Amsterdam
op halve lengte, 3. Schulte Amsterdam, 4. v. Swelm, Nijmegen, 5. Medik, 6.
Kleine, 7. v. Gennip, 8 Overdijk, 9 Jansen, 10 Langedijk, 11 Leeuwenberg, 12
Poppens, 13 de Ruiter. Professionals en
onafhankelijken. 90 K.M.: 1. Alb. Gijsen,
Putte tijd 2u. 27 min. 41 sec: op 15 sec. 2. Roeken, Op 1 min. 22 sec
3 Reijns, 4. Dictus beide België, 5 v. de Ruit, 6, Martens, 7.
Gommers, 8 Muller Ex alquo: 9 tot en met 12: Clarijs, Hellemonds, Leijsen
en Veldhoven beide België. Op 3 min. 13 Schoolmeester, Op 4 min. 14
de Reus. OSSENDRECHT.(1936.06.24) BELG SOMERS WINT
RONDE VAN OSSENDRECHT. Gommers eerste
Nederlander. Belgen spelen de
eerste viool. Na de ronde van
Baarle-Nassau is het Nederlandsche Wegrennersleger heden in de Ronde van
Ossendrecht ten tweeden male in dit seizoen verpletterd door hun Belgische
collega's. De Dongenaar Gommers, die van onze landgenooten nog het beste
partij wist te geven, eindigde op de twaalfde plaats, terwijl Heeren en
Peeters resp. de 16de en 17e plaats bezetten. De overige eereplaatsen waren
voor de buitenlanders. De Belg Somers werd winnaar van deze ronde. De
Bergen-op-Zoomenaar Nuyten had overigens langen tijd uitstekend partij kunnen
geven aan de overmachtige Belgen. Vanaf de derde der tien te rijden ronden
van 12 K.M. elk, had Nuyten zich bevonden tusschen de vluchte- lingen, die
het harde tempo van dezen strijd bepaalden. Dertig K.M. voor de finish echter
kreeg Nuyten machinedefect en de vele seconden, die hij bij het herstel
daarvan verloor, ontnamen hem de prachtige kans het Nederlandsche contingent
wegrenners in dezen koers een andere plaats te bezorgen. Een Belgische
aangelegenheid. Middelkamp was
daartoe niet in staat geweest en ook Pellenaars niet. Pellenaars, die het ook
dezen middag ervaren moest, dat men in zijn sport niet altijd van twee wallen
kan eten, was reeds na 50 K.M. volmaakt kansloos
geworden, terwijl Middelkamp een twintigtal K.M. later opgaf. En de anderen
verdwenen successievelijk, deels door pech en deels
door het feit, dat de ronde van Ossendrecht eigenlijk van het begin af
uitsluitend een Belgische aangelegenheid was. Na 30 K.M. waren de Belgen Van
der Driesschen en Leo Derijck in gezelschap van Nuyten ontsnapt om een
tiental kilometers verderop nog gezelschap te krijgen van een drietal andere
Belgen: Loopman, Corthout en Ronsse. Albert Gyzen was toen reeds
terechtgekomen in een vierde
groep, Pellenaars, Middelkamp, Valentijn Jr. en Gommers zelfs in een
vijfde. Gommers en
Valentijn Jr. vochten in deze kilometers als kerels, waaraan
de meerbefaamden als Pellenaars en Middelkamp een voorbeeld konden nemen.
Valenijn's marsch naar de voorste gelederen werd door een ongelukje onderbroken, maar
Gommers sprong van groep tot groep, zodat hij zich gevoegd had bij de naaste
achervolgers van de vier die zich ten slotte aan den kop hadden
kunnen handhaven: drie Belgen, Corthout, Loopmans en v. d. Driesschen en de
Brabander Nuyten. Verder kon Gommers echter niet meer komen en mede doordat
Nuijten, zooals reeds gezegd, door pech uit de kopgroep
verdwijnen moest, had hij zich door zijn keurige prestatie in de tweede helft
der race van de beste plaats onder zijn landgenooten verzekerd. De uitslag
was: Profs en
Onafhankelijken: 1. J. Somers, 2. Fleurbay, 3. Loopmans, op 10
sec. 4. Caver, 5. Duerloo, 6. Haesendonck, 7. Desmet, 8. Reyns, 9. Raes, 10. Corthout, 11.
Michielsen (allen Belgen) 12. Gommers (Ned.), 13. De Vos (België) 14. v. d.
Driesschen (België 1), 15. Huijbrechts (België) 16. Heeren (Ned.) op 40 sec.
17. Peeters (Ned.) Bij de amateurs werd de uitslag: Amateurs: 1. Vethaak, Vlaardingen; 2. Schulte, Amsterdam (op banddikte., 3. P. Schin. Amsterdam (op 3 lengten); 4. Saarloos
Rotterdam, 5. Strobbe, Hulst, 6. Joosen, Breda; 7. Jansen, Breda; 8.
Hollander, Den Haag; 9. Otach, 10 Franken; ex aequo 11—17 Heeren, Schemen, De
Coninck, Feytes, Lankhorst, Gageldonk en Motké. OUDENBOSCH.(1936.08.19) LIMBURGSCHE
SUCCESSEN In de ronde van Oudenbosch. De
Ronde van Oudenbosch, verreden door de meest op den voorgrond tredende
renners uit den N.W.B., en geldend voor de N.W.B.-kampioenschappen. leverden
voor verschillende Limburgsche renners beteekenende successen op, die alles
bij elkaar de moeite waard zijn, er extra vermelding van te maken. Bij de
nieuwelingen sloegen de Limburgers een goed figuur, een
teeken, dat men elders in den lande met de opkomende rennersgeneratie in dit
gewest heeft rekening te houden. Bij de amateurs werd Diriks uit Maastricht
tweede. Tobben uit Heerlen derde, Willems uit Maastricht vierde en Van Zon.
Terwinseien zever.de. Vooral voor Diriks een bijzondere prestatie, om zich
zoo kort bij den snellen landskampioen te houden, heel den wedstrijd lang.
Een tijd wist hij het zelfs aan den kop vol te houden. Willems had met veel
pech te kampen. Zijn fiets begaf het, en hij moest eenige tientallen
kilometers alloen rijden. hetgeen nogal wat zeggen wil in een
dergelijken zwaren koers. Dat hij het toch nog tot de vierde plaats bracht,
pleit vcor zijn prachtig en tactisch rijden. Bij dc onafhankelijken waren
het, wat te verwachten was, Bovendeaard en Le Haen. die als eersten ever de
eindstreep gingen. In de. Limb. wegwedstrijden hadden zij den afgeloopen
zomer wel zooveel gepresteerd, dat hun dit succes toekomt. Castermans,
Maastricht bracht het tot goede tiende. — De
volledige uitslagen luiden: NIEUWELINGEN :
1. Th. Kicken, Heerlen. AMATEURS
15x5.7 K.M. Tijd 2 uur 9 min.: 1. Jac. v. Nijnatten, Ginneken (Kampioen N.W.B.) ONAFHANKELIJKEN
15x5.7 K.M. zelfde tijd.: 1. P. Bovendeaard. Sittard. kampioen. 2. R. Le Haen,
Sittard. 3. Chr. van Duuren. Breda. OUD-GASTEL.(1936.08.01) Profs en
Onafhankelijken: 1. Leo Derijck; 2. Aad van Amsterdam; 3. Cees
Bronger; 4. Frans Demondt; 5. Corneel Leemans; Amateurs: 1. Marijn Heeren; 2. Janus van de Heijden; 3. Jan Theunis; |