JAARGANG
1942 WEDSTRIJDEN L
T/M Z |
LEEUWARDEN.(1942.06.28) Een sportieve
geslaagde Ronde van Leeuwarden De gisteren voor de
tweede maal gehouden houden Ronde van Leeuwarden is in alle opzichten
uitstekend geslaagd, en zoowel wel sportief alsorganisa- torisch een succes
geworden. Toen het Permanent Ronde-Comite voor het eerst den strijd om den
Leeuwarder Brassard - den Dresselhuysprijs - liet ontbranden moest hier op
enkele zwakke punten in de organisatie worden gewezen. Het Comite heeft zich
intusschen volkomen in de moeilijke materie van het
verrijden eener Ronde ingewerkt en thans was van zwakke plekken dan ook geen
spoor meer te bekennen, alles liep als gesmeerd en zoo kon deze wedstrijd ten
volle tot zijn recht komen. Hiertoe werkte ook mee de uitstekende regeling
van de Leeuwarder politie, geassisteerd door mare- chaussee, onder leiding
van den plaatsvervangenden commissaris den heer S. J. M. Schilderman,
bijgestaan door de inspecteurs Dreeuws en Fijlstra. De ronde der
Nieuwelingen Het was de groep
Nieuwelingen die na het startsignaal gegeven door den burgemeester jhr mr J.
M. van Beijma het eerst over het parcours ging dat wederom was
uitgezet langs de Willem Lodewijkstraat, Prins Mauritsstraat, Emmakade, Johan
Willem Frisostraat, een afstand van tusschen de 1800 en J. Pelser en den
Haarlemmer Neeft, die vooral al zij op kop liepen goede dingen lieten
zien en toonden uit het goede hout te zijn gesneden. Sirach zag zijn harde werken
beloond met den eersten prijs, terwijl hij en passant een tweetal premies
in de wacht sleepte. Hij won deze race in den goeden tijd van 1 uur 5 min 40
sec. G Ravestijn van Amsterdam werd tweede met eenige lengten
achterstand. Dat de derde prijs gewonnen werd door een Fries stemt hoopvol
Jaap de Vries uit Terhorne – bij velen misschien beter bekend als succesvol
kortebaanrijder op ijswedstrijden - heeft zijn tegenstanders van naam
uitstekend partij gegeven. Steeds was hij mee vooraan en schroomde ook niet
het zware werk aan den kop mee te doen. In de sprints liet hij zich nog te
veel naar den kant dringen. De andere plaatsen werden als volgt bezet 4. K.
Neeft Haarlem; 5. J. Pelser Amsterdam; Een hartelijk
applaus was zijn verdiende belooning. De groote strijd En ten slotte de
groote strijd om den Brassard voor amateurs een strijd die ging over verscheidene
waren, die reeds naam maakten op ronden elders in den lande gehouden. We
noemen slechts van der Dungen uit Den Bosch zijn stadge- noot Savelkouls den
Hagenaar van Meetelen. In den beginne toonde dit drietal reeds dat zij niet
zoo weinig in hun mars hadden. Er werd een hoog tempo gereden een tempo dat
voorspelde dat spoedig slachtoffers zouden den vallen. En inderdaad
duurde het niet lang of de eerste deelnemers zochten het rennerskwartier weer
op. Er waren 10 ronden gereden toen J. Pool uit Schoorl genoeg kreeg van het
lintje-rijden en er tusschenuit trok. Een ronde lang wist hij een In straf tempo
ging deze groep door en vergrootte elke ronde zijn voorsprong sprong op het
hardnekkig achtervolgende hoofdpeloton. Dit nam ziender- oogen in aantal af
voor en na verdwenen er renners, onder wie ook een drietal Friezen. Slechts Jan
Zwerver en Japie Blaauw beiden Leeuwarders hielden den moei- lijken strijd
vol en handhaafden zich rondenlang in het peloton. In de 30e ronde kregen v d
Dungen en Vooren aansluiting en hadden een ronde voorsprong genomen. Pool was
afgezakt maar deze moedige renner hield kranig vol en streed den moeilijken
strijd tegen de jagende kopgroep alleen verder. Hij had succes en schaarde
zich weer naast v d Dungen en van Vooren. Dit drietal
betwistte elkaar in de sprint de zege. Van Vooren werd met wiel-lengte
overwinnaar voor van der Dungen, terwijl Pool op den derden prijs beslag
legde De tijd van den winnaar was 2 uur 15 min 14 sec. Jan Zwerver de
eenige Fries die deze zware course uitreed, kwam niet binnen den
vastgestelden tijd na de winnaar binnen en kon dus niet geplaatst worden. Hij
verdient echter een pluim voor zijn kranig volhouden. De speciale jury
welke had te beslissen over het toekennen van een extraprijs voor den renner
die de beste sportieve prestatie leverde kende deze toe aan J. Pool die
daarmee loon naar werken kreeg. Amateurs: 1. Arie Vooren, 2. Tonnie van de Dungen, 3. Jacq Pool, 4. van
Rijsbergen (Schiedam) 5. I. Ekkers; 6. Savelkouls; 7. P. van Meeterem; LEIDEN.(1942.05.14) SPRINTZEGE VAN
HOFSTEDE Zeer groot waqs gisteren de belangstelling
voor de Ronde van leiden, welke op een parcours van Ceven ronde voor het einde kregen De
Korver, Stet en De Groot een kleinen voorsprong, maar de groep liet hen niet
los. Meer succes hadden Stet, Buuron, v. d. Zande en De Gans, die, met nog
slechts vier ronden te rijden, op de vlucht gingen. Hofstede wist zich bij
hen aan te sluiten en hen tenslotte in den sprint te verslaan. De resultaten
waren: Profs en
Onafhankelijken: 1. Jan Hofstede, Gouda Amateurs: 1. P. Ott, Amsterdam Nieuwelingen: 1. Cas Kleefstra, Amsterdam MAARSSEN
( 1942.00.00 ) BOERSMA
WINNAAR VAN DE RONDE VAN MAARSSEN GESLAAGDE
„RONDE VAN MAARSSEN”. Onder
levendige belangstelling werd Zondag voor het eerst de „Ronde van
Maarssen" verreden, welke In alle opzichten uitstekend geslaagd mag
heeten Dank zij de medewerking Van enkele Maassenaars, o.a. de heeren Fokker.
Zuidam en Otten, was het mogelijk deze race in zulk een korten tijd tot in de
puntjes voor te bereiden. Wat de wedstrijden betreft, zoowel bij de
nieuwelingen, als bij de amateurs waren er spannende duels te zien. waarin
bij de nieuwellngen C. v.d. Lingen (Utrecht) en bij de amateurs J. Verwoerd
(Nieuwersluis) uitblonken, echter konden beiden zich door pech niet meten met
de renners en kregen eenige achterstand, hoewel zij in den einduitslag kwamen.
Alle
renners hebben zich van begin tot eind tenvolle gegeven en het publiek leefde
enthousiast met hen mee. Speciaal Verwoerd, die zooveel pech had, kreeg
menige ovatie. Ook de medewerking van politie en autoriteiten was
voortreffelijk en wij gelooven, dat het publiek van Maarssen en omgeving (ook
vele Utrechtenaars waren opgekomen) graag ‘n volgende race hier zal bezoeken
De organisatie der wedstrijden was bij de UW.C. “De Volharding", terwijl
de jury onder leiding stond van den heer Hogenkamp te Maarssen. De
nieuwelingen reden 25 ronden (30 K.M.), de amateurs 65 ronden (78 K.M.). Nieuwelingen: 1. R. van Zalingen, Bussum, 2. Th. v. d. Heuvel, den
Bosch; 3. R. van Heyningen, Bussum; Amateurs:
1. K. Boersma, Haarlem, 2 uur 28
min. 49 sec; 11.
J. Schaafsma, Medemblik; MADE.(1942.06.07) De Pel in
topvorm! Vijf maal pech,
maar Schulte werd geslagen.... Ondanks
het minder gunstige weer was de belangstelling voor de tweede ronde van Made
overweldigend; ruim 40 renners vertrokken om 3 uur nadat Burgemeester A. J.
A. van Gils 't sein tót vertrek had gegeven, voor een koers van Verschuren
uit Rotterdam en de Eindhovenaar Jansen ondernemen de eerste uitlooppoging en
er ontstaat al vrij spoedig een felle jacht onder commando van den veteraan
van Oers. Eenige ronden later zijn de vluchtelingen ingehaald. Na 13 ronden
ontbrandt de strijd opnieuw; 9 renners, waaronder wederom Verschuren en
Jansen zijn los, het peleton wordt dan geheel uit elkaar gerukt en kort
daarna zijn ook Pellenaars én Schulte mee op kop gekomen. Het regent premies,
0.a., een van f 25,— voor den renner, die het eerst een ronde uitloopt op de
heele familie. Van Oers, die met Verschuren zich heeft los gemaakt van de
kopgroep, wint in knappen stijl eenige premies. Na vele ronden hebben
Schulte, Evers en De Korver aansluiting gevonden en tezamen met van Oers en
Verschuren loopen zij meer en meer uit op een groep van 9 renners, waaruit
Pellenaars door een lekken band is weggevallen. Terwijl de Pel zich inspant
om bij te komen, heeft Schulte de beenen genomen. Braspennincx, die door den
kop is gedubbeld, heeft zijn wieltje gepakt. Pellenaars heeft intusschen na
12 ronden weer contact gevonden met de leidersgroep. Er wordt hard gejaagd en
het geheele veld ligt uit elkaar. Met vereende krachten worden Schulte en
Braspennincx vrij spoedig ingeloopen. De Rotterdammer Verschuren, die steeds
bij de kopgroep is geweest, probeert het nog eens in zijn eentje en brengt
daardoor opnieuw leven in de brouwerij, want de Rotterdammer wordt te sterk
geacht om hem te laten gaan. Onder aanvoering van den Pel wordt hij dan ook
achterhaald. Schulte komt ten val, verwisselt van rijwiel en toont dan zijn
kracht door in no time weer zijn plaats ln de kopgroep in te nemen. Na een
sprintje nemen Pellenaars en Steenbakkers plotseling een sprong, Schulte er
echter achterna; twee ronden later heeft hij ze te pakken en om beurten
trekkende wint het drietal meer en meer terrein. Pel pikt een aantal premies
mee, doch ook lange Gerrit neemt er op tijd eentje voor zijn rekening. Zij
blijven elkaar angstvallig bewaken en het gaat er weer op lijken, dat de
koers weer zal worden beslist door een duel Schulte—Pellenaars, waarbij
Steenbakkers gevaarlijke derde is. Het gelukt hen slechts een aantal renners
te dubbelen, de rest blijft jagen om aan dat lot te ontkomen, waardoor de
strijd aantrekkelijk blijft en de extra premie van f 25 niet gewonnen wordt.
Het verwachte duel komt inderdaad; in de laatste ronde hebben Pel en Schulte
zich los gemaakt en in ečn schitterenden sprint wint Pellenaars met een kwart
wiel dezen inderdaad prachtigen koers. De eindstand was: Beroepsrenners: 1. Kees Pellenaars, Terheijden; 2. Gerrit Schulte, Den Bosch; 3.
Antoon Steenbakkers, Sint Michielsgestel; 4. Bouk Schellin- gerhoudt,
Zaandam; 5. Piet Verschuren, Rotterdam; 6. Andre de Korver, Rotterdam; 7. Cor
van de Star, Den Haag; 8. Thijs van Oers, Langeweg; 9. Aad van Amsterdam,
Princenhage; 10. Piet Evers, Wormerveer; 11. John Braspennincx, Princenhage;
12. Cees Joosen, Made; 13. J. de Gans, Amsterdam; MEERSSEN.(1942.07.12) SIJEN
RIJDT EEN PRIMA COURSE EN IS EEN DER UITBLINKERS, v. AMSTERDAM WINT DE 2e
RONDE. SIRACH
WINT BIJ DE NIEUWELINGEN. Onder
buitengewone groote belangstelling werd Zondag een zeer spannende 2e Ronde
van Meerssen gereden, die een groot succes is geworden, dank zy de goede
regeling van het comité. Het begon met de nieuwelingen die een flinken stryd
leverden doch allen bij elkaar bleven zoodat tenslotte de overwinning in den
sprint werd betwist. De uitslag luidde als volgt: Nieuwelingen: 1. W. Sirach. (Den Bosch) in 56 min. 43 sec; 2.
Beenen (Geleen) 3. Stoffes (Geleen), 4. Verstraeten (Breda); 5. Zanetti
(Heerlen)) 6. Huysmans (Maastricht)) 7. Neeft (Haarlem); 8. Diederen
(Spaubeek), 9. Schoutrop (Geleen), 10. Laumen (Sittard). Hierna
is het woord aan de profs en onafhankelijken die met ruim 40 deelnemers aan
den start verschijnen. In een snel tempo wordt begonnen en na 9 ronden doet
Braspenninx een uitlooppoging en neemt een tiental seconden voorsprong,
hetgeen hij ruim 8 ronden weet vol te houden. Doch dan gaat de Belg Evena
zich er mee bemoeien en trekt het peleton in een geweldig tempo de
vluchteling achterna die dan ook wordt ingeloopen. Even later probeert de
Belg Evena er alleen van door te gaan doch wordt apotdig ingeloopen. De helft
van den wedstrijd 62 ˝ km, wordt afgelegd in 1 uur 44 min. A. BRASPENNINX EN
MOTKE OP KOP. Bras en Motké
gaan er dan samen van door en weten ruim 25 sec. voor- sprong te nemen op
Hoffman die uit het peleton is gesprongen en 5 sec. voor de groep rijdt. De uitloopers
vergroten hun voorsprong en hebben na enkele ronden een voorsprong van 34
sec. op Hoffman ca 45 sec. op Joossen en 54 sec. op de groep. By het passeeren
der tribune gaat de ketting van de fiets van Braspennincx af, waardoor hij 16
sec op Motké verliest. Hoffman verachter, doch dan komt Syen opzetten en met
Joossen samen gaat hij op de vluchters af en komt op 25 sec. achter de
koploopers voorbij. Joossen en Sijen verstaan elkaar prachtig en weten
geregeld terrein te winnen. Als er nog 14 ronden te tijden zijn zien we Motké
alleen voorbij komen op 15 sec. gevolgd door Sijen, Joossen en
Braspennincx op 27 sec. door Konings. V. d. Zand, Verveer, Lakeman en
Heerland en op 65 sec. de groep. Nog 12 ronden zijn er te rijden en dan heeft
Sijen het klaar gespeeld om ook Motké in te halen. Hy komt als eerste over de
meet, gevolgd door Lakeman en direct hierachter Konings v. d. Zand, Motké,
Heerland en Braspennincx, terwijl de groep op 50 sec. volgt. Sijen heeft
hierdoor een drietal premies in de wacht gesleept. Dan krijgen we een drietal
klassementssprints welke gewonnen worden door Lakeman 11 punten Konings 10
punten, Braspenninx 5 punten en Sijen 3 punten. leder denkt dat
thans de strijd voorbij is doch v. Amsterdam en Lambrichst denken
er anders over en zetten een geweldig tempo in om de koploopers te halen.
Geregeld mindert hun achterstand en eindelijk hebben ze hun poging beloond
gezien en weten allen weer bij elkaar te komen zodat de sprint de beslissing
zal moeten brengen. Hierin toonde v. Amsterdam zijn capaciteiten door
Lakeman, Syen en Braspenninx te kloppen en hierdoor de 2e ronde van Meerssen
evenals vorig jaar voor zijn rekening te nemen. De uitslag luidt, Beroepsrenners: 1. Aad van Amsterdam, Rincenhage; 2. Henk Lakeman, Amsterdam; 3. Huub
Sijen, Maastricht; 4. John Braspennincx, Princenhage; 5. Mathijs Verveer,
Rotterdam; 6. Charles Hofman, Roermond; 7. Cees Joossen, Made; 8. Frans van
de Zande, Bergen op Zoom; 9. Jan Lambrichs, Bunde; 10. Henri Maas, Geldrop; 11. Konings,
Belgie; 12. P. Smits, Tegelen; 13. Louis Motké, Sittard; 14. Schweitzer,
Maastricht; 15. Henk de hoog, Amsterdam; 16. Heerland, Amsterdam; 17.
Evens, Belgie; NATIONALE
NIEUWELINGENWEDSTRIJD.CHAAM ( 1942.00.00 ) Nieuwelingen B: 1. W. Sirach, NIJMEGEN.(1942.09.06) Te
Nijmegen viel beslissing in de sprint Ongeveer
25.000 toeschouwers stonden hedenmiddag opgesteld in het stadspark de
Goffert, waar het wielercriterium, het zgn. pfeil-criterium, gehouden werd.
Voor de amateurs bestond grote belangstelling en de spanning was zo groot,
dat de beslissing moest vallen in de sprint. Het criterium voor amateurs over
een parcours van Beroepsrenners: 1. Kees Pellenaars, 2. Gerrit Schulte, 3. Marcel van de Vivere, 4.
Cees Joossen, 5. Cor van de Star, 6. Henk Anneese, 7. Odiele van de
Meerschaut, 8. Adolf van de Bossche, 9. Piet Evers, 10. Willem Reuter, OOSTERHOUT.WARANDA.(1942.04.26) Verschuren
wint met één ronde De Waranda kan
zich, hoewel het niet de eerste wegwedstrijd van het nieuwe seizoen toch
beroepen op een primeur. Deze altijd zo interessante koers werd dit keer n.l
verreden zonder de grootheden van het wieler-firmament, zodat namen als Pellenaars,
Schulte, Van Amsterdam, Van Nek, Joosen, Motké en anderen niet
op het programma voorkwamen. Laten we voorts buiten – beschouwing of we het
al of niet eens zijn met eis van de renners, een feit is, door het ontbreken
van deze kopstukken deze wedstrijd minder interessant was. Aan
merkwaardigheden heeft het echter niet ontbroken, Winnaar werd de
Rotterdammer Verschuren, die in de eerste helft niet opviel, doch in de
tweede helft van de koers op gemakkelijke wijze aan de kop kwam, om deze,
zonder zich extra in te spannen te behouden. Vanaf de start
werd een stevig tempo ingezet en was het opvallend hoe. De Korver zich
inspande om een ronde uit te lopen. Eerst liep hij weg met de Zaandammer
Bakker en zij behaalden een behoorlijke voorsprong op het peloton. Remkes
probeerde er bij te komen doch dit mislukte. Even later loste Bakker en toen
De Korver na achttienronden het hopeloze van zijn poging om alleen verder te
rijden inzag, was alles weer bijeen. Echter niet lang, want weer ging hij er
van door met Spenkelink, Stet en De Best. Ook deze poging mislukte, waarna een
periode met tal van wisselingen. In kopgroep en peloton intrad. Na veertig
ronden kwam er toen een poging van De Korver in gezelschap van stadgenoten
Van Genk en Verschuuren. En dit keer lukte het na veertien ronden de
staartgroep te pakken te krijgen. Een tweede groep renners, welke eveneens.
uitgelopen was, kreeg ongeveer, op de helft van de wedstrijd eveneens
aansluiting, zodat alles toen weer, bijeen was. Ronde na ronde werd toen in
elkanders - gezelschap afgedraaid en menig premie werd ver-reden, waarbij
vooral de 43 jarige veteraan Thys van Oers heel wat in de wacht sleepte. De Korver zakt
af Bij eén
hernieuwde poging tot uitlopen kon De Korver niet meer mee. Blijkbaar had hij
te veel van zijn krachten gevergd en hij zakte zelfs zo ver af, dat hij het
grootste gedeelte van de koers alleen heeft moeten rijden, hetgeen hij moedig
volhield. Toen er nog
veertig ronden te rijden waren was er de aardigheid reeds af. De situatie
was toen zo, dat de overwinning Verschuren niet meer kon ontgaan, meer daar
serieuze pogingen niet meer voorkwamen. Zelfs de premiesprints gaven weinig
strijd te zien. Het laatste uur van de wedstrijd werd daardoor erg saai. Van
de vijftig renners, die aan start verschenen waren er toen slechts negentien
over, die het elkaar niet bijzonder lastig maakten. Thijs van Oers die uitstekend reed, kreeg zeven ronden
voor tijd een mankement aan zijn fiets; bij het verwisselen verspeelde hij tijd,
zodat een goede klassering voor hem verloren ging. Met een ronde voorsprong Ging
Verschuren ten slotte over de eindstreep. Aan het eind deed zich de
merkwaardigheid voor, dat de jury het niet eens was over de uitslag.
Oorspronkelijk gaven zij Maas als winnaar. Het publiek en de renners protesteerden,
waarna Verschuren zeer terecht tot winnaar werd verkoren. Beroepsrenners: 1. Piet Verschuren, 2. Ben Remkes, 3. Henny Keijzer, 4. Henri Maas,
5. Chris van Gent, 6. Jan Schweitser, 7. Het Peloton,. --- Amateurs Bij de
amateurs startten 80 renners. Reeds na vijftien ronden werd gedubbeld. Veel
pogingen werden gedaan om uit te lopen, waarbij Dumoulin zich onderscheidde.
De sprint ging tenslotte tussen dertien á veertien renners, waarbij Ott uit
Amsterdam als eerste over de streep ging; 2. Schellingerhoudt; 3. De Reyer;
4. Vooren; 5. Savelkouls; 6. Lakeman;
7. Dumoulin; 8. Vilters; 9. Dening; 10. Heerland. PURMEREND.(1942.06.28) Van Amsterdam
wint in de sprint Van Straten, eerste der amateurs Eindelijk zijn
de Brabantse rondenkoningen Van Amsterdam en Braspennincx er in geslaagd om
hun meesterschap weer eens te bewijzen. De ronde van Purmerend die door
10.000 mensen was bezocht, hadden ze reeds halverwege de strijd in hun
voordeel weten te beslissen. Vooral Johny
Braspennincx was buitengewoon actief en van het eerste ogenblik af
demarreerde hij en opende het offensief. Daarna was het Piet van
Nek, die voor eigen pupliek rijdende veel opvallende dingen deed. Geruime
tijd leidde Van Nek, doch tenslotte bezweek hij voor de felle achtervolging
van de groep, waaruit reeds verscheidene renners waren weggevallen, o.a.
Willem Reuver. De serieuze slag begon toen Braspennincx, Lakeman, Demmenie,
De Groot, Anneese en Van Amsterdam, er tussen uit gingen. De achtervolgers,
onder leiding van Motké, deden wanhopig om de vluchtelingen terug te halen. Moedig stond
Jan Lust die van de jongeren één der uitblinkers was, hem terzijde. Doch de
uitlopers verstonden elkaar goed, dat zij definitief wegbleven. Op
fortuinlijke wijze kwamen Van Amsterdam en Braspennincx alleen op kop. Eerst
moest Demmenie hen laten gaan. Vervolgens bleef Lake- man achter door een
lekbandje en tenslotte werd Anneese door een valpartij uitgeschakeld.
Zodoende bleef het driemanschap De Groot, Van Amsterdam en Braspennincx
alleen op kop. Zonder moeite wisten
beide Brabanders De Groot van zich af te schudden. Van de
overigen herstelde Demmenie zich meesterlijk. Samen met Sprenkelink joeg hij
fel achter de uitlopers, zij wisten de Groot terug te halen. Braspenninnicx
en Van Amsterdam bleven onbetwist aan de kop. Een mooie eindsprint was het
besluit van hun fraaie strijd. Van Amsterdam bleef met een wieltje in de
meerderheid over zijn plaatsgenoot. Demmenie werd voor zijn moedig rijden
beloond met een fraaie derde plaats, doordat hij in de sprint met glans De
Groot en Sprenkeling versloeg. De strijd der
amateurs Bij de
amateurs was de strijd tot het einde buitengewoon spannend en interessant
Jammer was het, dat kort voor het einde enkele der favorieten, onder wie Van
Bohemen, door een val werden uitgeschakeld, op het ogenblik dat Van Straten
en v. d. Bos de beslissende uitlooppoging ondernamen. Door de algehele
verwarring werd de voorsprong van beide knapen zodanig, dat de achtervolgers
geen kans meer hadden hen te bedreigen. Van Straten liet in de eindsprint aan
Van den Bos geen kans versloeg hem met vele lengten. De
nieuwelingenwedstrijd werd op fraaie wijze door Kleefstra gewonnen, die op
het laatste ogenblik als een pijl uit de boog naar voren schoot en zijn
tegenstanders met vele lengten versloeg.De volledige uitslagen waren als
volgt: Profs en
Onafhankelijken 100 km: 1. Aad van Amsterdam,
Princenhage; 2. John Braspennincx, Princenhage: 3. Joop Demmenie Rotterdam;
4. Cor de Groot, Amsterdam; 5. Gerrit Sprenkelink, Hengelo; 6. Henk Lakeman,
Amsterdam; 7. Rinus Segaar, Leiden; 8. Louis Motké Amsterdam; 8. J. Lust, 10.
Piet van Nek, Amsterdam; Nieuwelingen: PURMEREND.(1942.09.27) Sprintzege
in de ronde van Purmerend. VAN
AMSTERDAM SLAAT SCHULTE. Het
wielerseizoen is besloten met de ronde van Purmerend die thans niet — zooals
eenige maanden geleden — door de stad ging, doch over de smalle, moeilijke
wegen van den Polder de Purmer. En toch was het dezelfde, die de overwinning
voor zich opeischte. Opnieuw ging Aat van Amsterdam, de stoere renner uit
Princenhage, die zich na een ongelukkig begin zoo kranig herstelde, als eerste
over de eindstreep. Meer voldoening dan deze reprise zal hem evenwel
geschonken hebben het feit, dat hij zijn grooten rivaal Gerrit Schulte in den
eindsprint met een halve lengte klopte. Bij de amateurs kwam voor de negende
maal Arie Vooren, de Beverwijksche D.T.S.'er, clubgenoot van kampioen Dirk
Mooy, als triomphator over de streep. De volledige uitslagen waren: Profs
en onafhankelijken Amateurs
Nieuwelingen
RIJSBERGEN
( 1942.06.21 ) WIELRENNEN
VAN BOHEMEN WINT DE RONDE VAN RIJSBERGEN. Nelemans sterkste tourist. Bij
de derde ronde van Rijsbergen hadden de organisatoren, aan het hoofd waarvan
de energieke burgemeester van Rijsbergen, mr. T. Raaymakërs, wel volkomen den
wind in de zeilen. Prachtig zomerweer, enorme belangstelling en een sterk
veld met amateurs, dat bij voorbaat de kans bracht op een goeden en
spannenden strijd. Evenals
bij de beide vorige malen had er voor den aanvang van den amateurskoers een
kamp plaats tusschen „toeristen", derhalve „renners" op een gewoon
„huis-tuin- of keukenfiets", eventueel met of zonder gelapte banden;
evenals voor de echte coureurs werden ook voor hen een aantal premies ter
beschikking gesteld en er werd voor gesprint dat het een lieve lust was,
terwijl al om al het tempo zoo snel was dat er vrij spoedig uitvallers te
noteeren waren, onder wie zelfs de winnaar van het vorige jaar, Broeken uit
Rijsbergen. Twee
ronden voor het einde wist Nelemans uit Zundert zich los te maken van de
overigen om daardoor onbedreigd en met grooten voorsprong winnaar te worden. De
uitslag was: Te
ruim drie uur kwamen plm. 70 amateurs aan den start voor een koers van De
organisatie klopte als een bus, de uitstekende geluidsinstallatie van de
Bredasche firma C. Brosens hield het talrije publiek volkomen op de hoogte
van den gang van den koers, die in een straf tempo werd ingezet. Voorloopig
blijft de geheele familie bij elkaar, een valpartijtje schakelt een aantal
renners uit, doch loopt zonder persoonlijke ongelukken af. De eerste premie
wordt gewonnen door den Hagenaar Bijl, die een uitlooppoging waagt, doch vrij
spoedig wordt ingeloopen. De volgende premie is voor den Hagenaar Den Rijer,
De ronde van De
derde sprint komt op naam van den Haarlemmer Boersma, de volgende is weer
voor den Rijer uit Den Haag, die een goeden koers rijdt. Op half koers zijn
er nog slechts 48 renners in actie, zoodat er al bijna 20 als slachtoffer van
het te hooge tempo of van lekke bandjes of anderszins zijn gevallen. Boersma
uit Haarlem, die steeds in het voorste gelid te vinden is, wint opnieuw een
premie. Na 12 ronden is de bekende Amsterdammer van Bohemen naar voren
gekomen om een premie in de wacht te sleepen. Van den Dungen uit Den Bosch
heeft een lekke band gehad, is van rijwiel gewisseld en loopt dan meer en
meer in op het groote peleton, dat nog uit slechts 22 man bestaat en waarin
van Bohemen wederom de sterkste is in den strijd om een nieuwe premie,
terwijl van Voren uit Beverwijk na mooien sprint met den Chinees Ming de
volgende premie wint. Als er nog ruim 2 ronden te rijden zijn, heeft Ming een
sprong genomen die echter niet groot genoeg is want even later is hij weer
opgeslokt en alles is weer bij elkaar, gereed voor den allerlaatsten sprint,
die de beslissing moet brengen, wie winnaar zal worden, van dezen zwaren en
prachtigen koers, waarin het uiterste van de krachten der renners werd
gevergd. In een razend snellen eindsprint komt het peleton op de eindstreep
afstormen en wat we verwachtten geschiedt: de Amsterdammer van Bohemen is de
snelste en wint de derde ronde van Rijsbergen. De eindstand luidde: Amateurs: 1 van Bohemen, Amsterdam, ROERMOND.(1942.05.14) De eerste ronde
van Roermond een groot succes. Schulte wint na
fellen eindstrijd met Pellenaers. Charles Hofman
reed best, maar moest ten slotte uitvallen. Ondanks dreigend
weer enorme belangstelling. Het hoogtepunt
van de Ronde van Roermond was wel de formidabele eindsprint tusschen Schulte
en Pellenaers. Schulte, de man, die over een enorme sprint beschikte in deze
koers, zooals hij herhaaldelijk bewees, en die met zijn krachten speelde,
wist zelfs den man met de vlijmscherpe sprint,
Pellenaers, op de knieën te krijgen en hem met eén banddikte te verslaan. De eerste Ronde
van Roermond is voor de organisatoren ondanks het minder gunstige weer in de
morgenuren en tegen den middag een succes geworden, zoodat de grondslag voor
een nog grootschere Ronde het komend jaar gelegd is. Ook sportief was deze
Ronde een succes, zoodat het comité in alle opzichten tevreden mag zijn. Duizenden en
duizenden stonden langs het circuit, en vooral aan den Kazernesingel was de
publieke belangstelling buitengewoon groot. Maar ook langs de rest
van het traject stonden de menschen den strijd met aandacht te volgen en
velen hadden in de vensterramen een gemakkelijke en eventueel droge
plaats gevonden, waar zij onder het genot van koffie of thee of in beide
gevallen van surrogaat genoten. En waarachtig, ware het weer in de
ochtenduren beter geweest, nog duizenden meer hadden deze eerste ronde
bijgewoond. Ook de
edelachtbare heer burgemeester mr. Reymer, gaf blijk van zijn belangstelling
en volgde den wedstrijd met groot interesse. Reeds vroeg in den ochtend
heerschte er een gezellge drukte in onze stad. Ook in het rennerskwartier bij
den heer Den Dolder, heerschte er drukte van belang. Hier voerde de heer J.
Hofman den scepter. Alles had een vlot verloop en geen klachten werden
gehoord. Jammer dat de zon niet scheen, anders zou het gelaat van den
voorzitter van het Comité, den heer Hartoungh ook nog wat zonniger geweest
zijn. Maar hij mag tevreden zijn, deze eerste ronde is een doorslaand succes
geworden. HET CIRCUIT. Het circuit werd
algemeen geroemd. Alleen bevreemdde het ons ten sterkste, dat de renners de
bocht tegenover het woonhuis van den heer Steegmans verkeerd namen. Allen
namen den binnenkant en toch lag het voor de hand, dat men hier de
buitenzijde had moeten nemen. Men kon daar het tempo- hooger houden en
behoefde niet bang te zijn te vallen. Verder heeft het parcours geen moeilijkheden
opgeleverd en valpartijen met ernstige gevolgen vonden niet plaats. DE RENNERS De renners waren
zeer goed opgekomen en slechts een zevental ontbrak op het appčl. Tot groote
voldoening der wielerliefhebbers verscheen ook Charles Hofman aan den start
en we moeten zeggen, dat hij een goeden wedstrijd gereden heeft. Jammer dat
hij op het laatste moest uitvallen. Nog een beetje meer offensief optreden
Charles en de zaak is in orde. Zijn val deed hem natuurlijk nog een beetje
voorzichtig zijn. Maar overigens heeft hij den naam van onze stad goed hoog
gehouden en daarom van deze plaats ons eeresaluut aan Charles. De groote
verrassing jn deze ronde was Schulte, die een uitstekenden course reed,
soepel en uiterst regelmatig. Ons dunkt dat de Bosschenaar weer
langzaam de oude wordt. Hij had — men kon het goed merken — het gevoel, dat
hij het op dit traject kon halen, daarvan daan reed hij met een zeker
zelfvertrouwen. Dit kwam ook
duidelijk uit in den grooten puntenrit van de premie van de Mebo. In deze
felle sprinten toonden ook Charles Hofman en Motké hun capaciteiten.. Van de overige
Limburgsche renners reed voorts Lambrichts een zeer goeden course, terwijl
Seijen absoluut tegenviel en in de 23ste ronde gedubbeld werd met Henk de
Hoog. Piet Gommans viel evenmin op. Het ging nogal wat stroef bij den
Reuverschen jongen. Clignet moest ongeveer op de helft van den wedstrijd den
strijd staken. Heel goed gereden heeft ook Pepels uit Stein. Een vroegtijdige
uitvaller was Ben v. d. Voort, die reeds na enkeleronden uit het veld
verdween. Pellenaars mag hier eveneens met eere genoemd worden; hij was-dé groote
concurrent van Schulte en reed een zeer, regelmatigen course en wist daarbij
verschillende premies in de wacht te sleepen. De tweede helft
van den strijd was de meest spannende en ook de meest interessante. Schulte,
Pellenaars, van Swelm en Lambrichts demarreerden in de 59ste
ronde. Maar het peleton was op zijn hoede en zette direct de achtervolging
in. Deze groep van vier viel spoedig op drie terug doordat van Swelm afviel.
De talrijke premies hielden den strijdlust bij de renners er in en bezorgden
den toeschouwers de noodige sensatie. Charles Hofman viel langzaam terug,
terwijl Lambrichts onweerstaanbaar kwam opzetten, zoodat we in de eerste
groep kregen Schulte, Pellenaars en Lambrichts. De tweede groep werd
geformeerd door Motké, van Swelm, Wijdenes, Keizer en Steen- bakkers. Spoedig
viel van Swelm uit. De kopgroep bestaande uit Schulte, Lambrichts en
Pellenaars bleef volhouden en verwierf zich een voorsprong van 10 seconden.
Maar toch liep de tweede groep in; van deze groep reed vooral Keizer goed. Vijf en twintig
ronden voor het einde moest Charles Hofman uitvallen. De gevolgen van zijn
val van verleden weck maakten hem verder rijden onmogelijk. Ik
zag niets meer, verklaarde hij ons. Jammer, Charles, want desondanks mag hij
op een goeden wedstrijd terugzien, welke hem ongetwijfeld de noodige kracht
zal geven voor zijn verder rennerswerk. We spreken den wensen uit dat Charles
spoedig weer volkomen hersteld zal zijn. Sterkte,
Charles en spoedig en algeheel herstel. Inmiddels wist
het trio Schulte, Lambrichts en Pellenaars een ronde uit te loopen. Daarna
kwam weer een wijziging in den kopgroep. Lambrichts werd gelost, en
Pellenaars en Schulte reden alleen op kop. Jammer voor Lambrichts want dat
kostte hem de 3de plaats. De eindstrijd was
bijzonder spannend en leverde en fel duel tusschen Schulte en Pellenaars op,
dat door Schulte met banddikte gewonnen werd. Zoo kwam het einde van dezen
sportievenkamp, waarvan wij hieronder het
verslag laten volgen. GESLAAGD. De eerste Ronde
van Roermond is verreden en met succes. Duizenden stonden langs het circuit
en hebben genoten van een sportieven kamp, welke na een feilen eindsprint
tusschen Schulte en Pellenaers, door den blonden Bosschenaar gewonnen werd. Het publiek heeft
zich uitstekend gedragen en geen moment hadden politie of marechaussee
last. Een woord van lof aan politie en marechaussee en allen, die hebben
meegewerkt tot een ordelijk verloop, is hier op zijn plaats. Dat er bij de
duizenden belangstelling bestond en meeleven, bleek wel uit- het feit, dat er
voor ongeveer f 600 premies verreden werden. Een woord van lof
aan de jury en aan de leden van het Roode Kruis, afdeeling Roermond, is hier
eveneens op zijn plaats. Het Ronde-comité had eer van zijn werk. De
organisatie zat goed in elkaar en waarborgt onze stad voor het volgende jaar
een nieuwe groote ronde met nog meer perspectief. Een woord van dank past
hier aan de autoriteiten en instanties, die het doorgaan der Ronde
mogelijk maakten. DE WEDSTRIJD. Om 2 uur vertrok
een rennersveld van 47 van de beste profs in deze eerste Roermondsche ronde.
Het was te voorzien dat op dit korte, maar uiterst snelle parcours, ook
alleen de snellen een kans zouden hebben. Jammer, dat een
man als de Groot, reeds na 10 ronden wegens een valpartij in een bocht moest
opgeven, evenals B. v. d. Voort en P. Verschuren. Geleidelijk aan dunde het
veld, waarin pas na 12 ronden eenig leven kwam door een uitlooppoging van C.
Bakker en Stcenakkers. Sijen en de Hoog
zijn een heel stuk achter geraakt, wegens een valpartij en hun achterstand
wordt alsmaar grooter. Ondertusschen vergrooten de wegloopers hun voorsprong
op de hoofdgroep van 25 renners, waaruit nu eens Schulte, dan weer Lambrichts
en Braspenning demarreeren, echter zonder voorloopig resultaat. Het eenigst
resultaat voor de wegloopers is, dat zij in de 22e ronde Sijen en de Hoog
konden dubbelen. Een staartgroepje
van zes renners met P. v. Nek, V. Amsterdam, P. Evers, p. Gommans, J. Clignet
en J. Damen, sukkelt achteraan, waaruit zoowel van Nek, noch van Amsterdam
kunnen wegkomen en ook deze groep loopt gevaar gedubbeld te worden. P.
Gommans is de eerste de uit dit groepje moet lossen en nog wel op 't moment
dat er in de hoofdgroep een geweldige jacht op de vluchtelingen C. Bakker en
Steenbakkers ontstaat. In de 30e ronde waren de vluchtelingen achterhaald en
lag ér weer een groote groep aan den kop. SENSATIE. Een premiejacht
van Schulte en Pellenaers was een sensatie voor het duizendkoppige en sportieve
publiek, vooral toen direct daarop Schulte een uitlooppoping deed, die echter
door Jan Lambrichts met Johnnie Braspennincx teniet werd gedaan. In deze
hoofdgroep die na 40 ronden weer een compact beeld van veelkleurige trui's
bood, loerden de kopstukken van Neerlands profs op elkander; om elke
weglooper direct terug te halen. Het was dan ook voor
't publiek een ongekende sensatie, toen- na enkele rustige ronden, Gerrit
Schulte alleen wegliep. Motké met v. Swelm, aan zijn wiel zetten
oogenblikkelijk de jacht in, evenals Lambrichts met Heerland, en Gerrit moest
dan ook na enkele ronden ervaren, dat het nog te vroeg was om er alleen
tusschen uit te gaan. Charles Hofman,
Roermonds favoriet, die nog nauwelijks hersteld was, van een ongelukkigen val
tijdens de training, die tot nog toe zeer listig in de kopgroep was blijven
zitten, nam op de helft van de koers, pas ernstig aan den strijd deel, toen
er spannende premiesprints verreden werden in Massificatie. Een
premie van f 100 geschonken door de „Mebo." Deze sprints
gingen over 5 ronden, en hierin kon onze stadgenoot Hofman, zoowel als onze
oudstadgnoot L. Motké toonen, wat ze waard waren. Vooral Charles
bewees in vinnige sprint, dat hij nog heelemaal geen last van de eerste Schulte moest
afleggen. Schulte klasseerde zich. no. 1 met een premie van Ł 50, terwijl
Hofman 2e werd met f 30 en Motké derde, met f 20. Wie gedacht had
dat na deze formidabele spurts er een slapte in het tempo zou komen vergistte
zich degelijk, want onmiddellijk sloeg Schulte zijn slag en tezamen met
Lambrichts, Pellenaars en v. Swelm nam hij de beenen. Dit groepje zette er
direct een moordend tempo in en vergrootte spoedig zijn voorsprong tot op
ruim Braspennincx,
Keizer en Steenbakkers bemerken het groote gevaar in deze laatste beslissende
40 K.M.; maar ook Motké springt achter de vluchtenden aan, en Seijen,
die een ronde achter ligt, voegt zich eveneens bij de achtervolgers. Hij moet
echter spoedig lossen. v. Swelm kan in de kopgroep het tempo niet houden en
laat zich terugvallen om in het gezelschap van Motké, Wijdenes, Keizer en
Steenbakkers de jacht op Schulte, Lambrichts en Pellenaart voort te zetten.
Het schijnt meenens te worden thans, en met 35 K.M. voor den boeg hebben
Schulte, Pellenaars en Lambrichts hun kans gewaagd. Maar op dan ook opgeeft —
met bewonderenswaardige strijdlust om het gevaarlijke trio té achterhalen. De derde groep,
waarin onze stadgenoot Hofman strijdt, wordt in stukken en brokken uit elkaar
gereden. De gevolgen van
den val kan Charles doen zich even later voelen, als hij wegens lichte
duizeligheid den strijd moet staken. Jammer voor Charles, die zoo moedig in
dezen koers heeft gereden en die aan het publiek heeft kunnen laten zien dat
hij in goeden vorm was. Intusschen hebben
de uitloopers op de groep 17 sec. voorsprong, en gezien de kwaliteiten van
deze 3 renners, zullen de eerste drie plaatsen wel aan deze
„grooten" toebebooren. Motké, die een
uitstekende koers gereden heeft, moest 20 K.M. voor het einde zich laten
terugvallen in de laatste groep, en daarmede een goede kans op tenminste
de vierde plaats zich zag ontgaan. De tweede pech voor de Roermondsche
supporters zoowel voor wat Hofman als Motké betreft. Maar Roermond zag
zich bijna in hetzelfde oogenblik beloond door de mededeeling dat de
voetblaclub „Roermond" met 3—o een overwinning had behaald op Helmond en
daarmede het eerste klasseschap veilig gesteld. . Lambrichts werd na een val
eveneens in datzelfde oogenblik gelost, doordat Schulte met Pellenaars en
enkele achterblijvers er opnieuw vandoor gingen en wel met zoon
snelheid dat hun voorsprong al vrij spoedig een halve ronde bedroeg. Intusschen zijn
Keizer, de Best en Smits van Schulte en Pellenaars wegge- loopen, ze wisten
zelfs een ronde te nemen en zoodoende Lambrichts te verrassen, en de
twee rivalen voor de eerste en tweede plaats met 5 ronden voor den boeg
kunnen met tevredenheid op hun „werk" terugzien: alle rivalen die een
ernstige, bedreiging vormden werden „gekraakt" en van zich afgeschud. Intusschen gingen
de laatste ronden in, die ons de prachtigste sprint zou laten zien, n.l.
tusschen Schulte en Pellenaars en inderdaad op ruim 300 meter, werd de
sprint ingezet tusschen de vlijmscherpe spurter Pellenaers en de oersterke
Schulte. Het werd een strijd van kracht tegen kracht. In wilden cadans
sprongen de rénnersruggen boven de racekar in pijlsnelle vaart naar de
streep, die de zege beloofde. Met een banddikte verschil kwam Schulte
zegevierend uit den strijd, ónder daverend applaus van de menigte. Schulte
zegevierde in dezen, koers, waarin hij zooals vroeger steeds, een hoofdrol
speelde. De uitslag was als volgt: Profs en
Onafhankelijken: 1. Gerrit Schulte, Den Bosch, in 3 uur 3 min.;
2. Kees Pellenaers, Terheyden; 3. Cor de Best, Haarlem; 4. Henny Keijzer,
Amsterdam; 5. Cor Wijdenes, Ouderkerk; 6. Jan Lambrichs, Bunde. Op 1 ronde.
7. Chris Smits, Rotterdam; 8. Jan Pepels, Stein; 9. John Braspennincx,
Princenhage; 10. Cees Joosen, Made; 11. Thijs van Oers, Langeweg; 12. Henry
Maas, Geldrop. 13. Loos, Amsterdam; 14. Chris van Gent, Amsterdam; 15. Louis
Motké, Sittard; 16. Schweitser, Maastricht; 17. Hordijk,
Rotterdam; 18. Boeijen, Oss; 19. Bakker, Assendelft; ROTTERDAM.VARKENOORD.(1942.05.09) Criterium
Oost- Varkenoord Pellenaars wint den Zondagmiddag
werd te Rotterdam aan den Oost-Varkenoordscheweg het nieuwe criterium geopend
met een Er
verschenen 83 renners aan den start. Kort na het begin werd een viertal
renners de dupe van een ie sterk afremmen in de bochten, zoo kwam o.m Jan
Verveer uit Lokeren ten vat doordat hij van den rijweg afgedrukt werd. In
deze korte periode zagen we o.m. Piet van Nek afstappen voor een lek bandje
en dat overkwam nog een flink aantal renners. Intusschen
hadden Bakker, Pellenaars, de Korver, van Gent en Dietvorst zich van het
groote peloton losgemaakt en in een moordend tempo wisten deze renners eefl
voorsprong van 21 sec. op het peloton te behalen. Het peloton roerde zich
geducht en een tweede groep van vijf man scheidde zich af van het peloton
onder aanvoerder van Rich. Schollens en W. de Ruiter. Na
26 ronden bleek de kopgroep uit vijf renners te bestaan, o.m Pellenaars. K.
Bakker, A. de Korver, Braspennings en Dietvorst. De Hveede groep bestaande
uit Evers. C Bakker. W de Ruiter en Jan van Swelm joeg ronden lang op de
kopgroep los. doch deze sloeg alle aanvallen met Plan? af Plntselir.2 maakte
Arie van Vliet zich met een enormen sprint uit het peloton los en kwam
daardoor op de tweede groep te zitten. Ondertusschen waren de uitloopers er
in geslaagd een ronde on het peloton ta ne. men, doch het zou daar niet bij
blijven. Een felle demarrage van de Korver en Pellenaars en het veld werd
wederom aan stukken en brokken getrokken. Braspennings begon nu een woordje
mee te spreken en ook hij kreeg spoedig aansluiting op de uitloopers evenals
de Ruiter en Dietvorst. Het
werd een nrarhtt«e striid met Pellenaars en de Korver in absolute
meerderheid. Vóór de helft van de 100 ronden verreden was. wisten de 10.000
toeschouwers reeds, dat de winnaar in de kopgroep moest zitten. Scholtens en
de Bras leverden een gigantischen strijd om een premie, die door de Bras
gewonnen werd. Weer gaan de Korver en Pellenaars er vandoor, nemen voor de
tweede maal een Thijs
Verveer deed uitstekend werk door zich van het peloton los te maken en
rondenlang maakte hij jacht op het tweede peloton. Zoo naderde het einde. Nog
steeds leidden Pellenaars en de Korver met den Amsterdammer Loos, die er bij
gekomen was. Tenslotte probeerden Pellenaars, de Korver en Loos voor de derde
maal weg te komen en zij namen een halve baan op het geheele veld, dat danig
geslonken was. Ruim 50 renners hadden den strijd moeten staken wegens pech en
anderszins. Dan stormen Pellenaars en de Korver op de eindstreep af en
Pellenaars wist de Korver met enkele meters te kloppen. Derde werd Loos. Beroepsrenners: 1. Kees Pellenaars, Princenhage; 2. Andre de Korver, Rotterdam; 3. Gerrie Loos, Amsterdam; 4. John
Braspennincx, Princenhage; 5. Piet Evers, Wormerveer; 6. Antoon Steenbakkers,
Sint Michielsgestel; 7. Kees Bakker, Assendelft; 8. Theo Hopstaken,
Roosendaal; 9. Jan Lambrichs, Bunde;
10. Henny Keijzer, Amsterdam; ROTTERDAM.VARKENOORD.(1942.08.09) EVERS
WINNAAR IN VARKENOORD De
tweede wegwedstrijd op het circuit in den polder Varkenoord achter het
Stsdion-Feijenoord moest het Zondagmiddag zonder de groote keien doen. Toch
is het een spannende race geworden Het zwaartepunt lag evenals de vorige maal
in het begin en nu waren het Smits, De Korver en Hordijk, die de eerste
ontvluchtingspoging waagden. Braspennincx, Evers en Van Oers haalden hen
echter terug en dit had tot gevolg, dat er een flink tempo in zat, hetwelk
velen boven hun macht ging. Het aantal uitvallers was dan ook groot, vooral
ook. doordat de jachten bleven aan houden. Braspennincx. Evers, Anneese en
Verschuren voerden daarbij den boventoon. De groep lag geheel in stukken en
brokken en van de zes koploopers scheidden zich tenslotte Braspennincx en
Evers af Elke ronde bracht hen winst en in de dertigste ronde lapten ztj het
geheele peloton Practischsesproken was de wedstrijd hiermede oesltst. Wel
deden er zoo nu en dan eentge hun best om alsnog weg te komen, o a.
Westerveld, Lakeman, Hofman. De Beer en later Dietvorst. die in zijn eentje Beroepsrenners: 1. Piet Evers, Wormerveer; 2. John Braspennincx, Princenhage; 3.
Charles Dietvorst, Beek; 4. Henk Lakeman, Amsterdam; 5. Cees Joossen, Made;
6. Cor van de Star, Den Haag; 7. Henk de Hoog, Amsterdam; 8. Charles Hofman, Roermond; 9. Piet
Verschuren, Rotterdam; 10. Bep van de Wal, Rotterdam; 11. Smits, Tegelen; 12.
Terneede; 13. Bos, Zaandam; 14. Jan Hofstede, Gouda; SCHEVENINGEN.(1942.09.13) Bijl
en De Booy winnen wielerronde van Scheveningen Gisteren
organiseerde de Scheveningsche Rennersclub „De Kampioen", onder zeer
groote belangstelling..de „Ronde van Scheveningen". Er werd in twee
categorieën gestart, t.w. amateurs en nieuwelingen. Start en finish waren
uitgezet in de Zwolschestraat. Vandaar werd gereden naar den Watertoren en
terug langs den pompstationsweg en de v. Alkemadelaan De nieuwelingen, die De
nieuwelingen startten eerst. Weldra was een kopgroep gevormd van tien renners
die tenslotte elkaar in de sprint de prijzen betwistten. De Amsterdammer De
Booij bleef een halve lengte voor Stoffels uit Lutterade en eindigde dus één.
In deze categorie, maakte Droog met 4 min. 5 sec. de snelste ronde. Ook bij
de amateurs viel de beslissing in een eindsprint waaraan acht renners
deelnamen. Hier ging v. Vooren het eerst over de eindstreep, doch hij werd
wegens hinderen van den Hagenaar Bijl naar de tweede plaats gewezen. In beide
coursen werden enkele premies verreden waarbij v. Vooren. Neef. Loring en
Voorting het meest succes boekten. De
resultaten waren: Amateurs,
76 deelnemers: Nieuwelingen
62 deelnemers: 1. De Booy. Adam in SITTARD.(1942.08.15) C. de Best
winnaar van de Ronde van Sittard W. SIRACH, DEN
BOSCH, WINT BIJ DE NIEUWELINGEN A. VOOREN,
BEVERWIJK, BIJ DE AMATEURS. Onder
begunstiging van fraai zomerweer en bij een geweldige belangstelling is
Zaterdag de ronde van Sittard gereden. Om half 1 startten een 40-tal
nieuwelingen die 10 ronden of 26
˝ km te rijden hadden. Tot in de
laatste ronde bleef het peleton bij elkaar hangen. Alleen minder
snellen waren gedwongen den strijd op te geven. Met een formidabelen
eindsprint wist Sirach, Den Bosch, als eerste de finish te passeeren, op
enkele meters gevolgd door het peleton. De uitslag
luidde: 1. W. Sirach, Den Bosch in 41 min. 40 sec.; 2.
Th. v. d. Heuvel, den Bosch; 3. R. van Zallage, Bussum; 4. K. Neeft,
Haarlem; 5. A. Huismaas,
Maastricht; Amsterdam; 8. H.
Boer, Den Bosch; 9 J. Laumen, Sittard. Hierna kwamen de
amateurs, ten getale van 50 aan dee start en deze moesten 25 ronden of 66. te samen komt.
Snelders, Breda, probeert het dan ook eens, maar weer is het
Mulders die de zaak bijtrekt, zoodat het peleton geregeld bij elkaar blijft.
Bij een botsing wordt Mulders, Schaesberg, de dupe daar zijn achterwiel in
het gedrang komt en met een goede plaats in het vooruitzicht moet hij thans
dee strijd staken. Met een flink peleton komen we aan de laatste ronde en
ligt het voor de hand, dat het een massasprint zal worden. Vooren en de Kort
toonen zich iets sneller en met gering verschil weet Vooren zijn rivaal te
kloppen. De uitslag luidt: Amateurs: Amsterdam op ˝
wiel. 5. B. Savelkoul, Den Bosch; 6.K. de Vries, Rotterdam; 7. T. v. d. Dungen, Den Bosch; 8. D. Mooy,
Assendelft; 9. Snelders, Breda; 40 profs en
Onafhankelijken nemen dan het vertrek voor 47 ronden of Ook van Nek is
een der ongelukkigen en moet eveneens van rijwiel verwis- selen, ook hij
geraakt achter. In de 10e ronde hebben Motké, de Best, Chr. Smits, Wijdenes
ca C. Bakker een kleine voorsprong op de groep. v. Nek volgt op 1 min. 29
sec. ca Lambrichts op 2 min. Er worden diverse premies geschonken voor deze
twee renners, indien ze het peleton zouden inloopen. Het omvat een bedrag van
pl.m. f 80.—. In de 12e ronde zijn Lambrichts ca v. Nek samen en doen alle
pogingen om hun achterstand in te loopen maar het peleton wacht
er niet op en zet alle zeilen bij om hun voorsprong te vergrooten, hetgeen
hun ook gelukt. In de 20e ronde zien we de Körver alleen doorkomen en weet
een voorsprong te behalen van ruim 20 sec, doch na 4 ronden wordt hij weer
ingeloopen. Syen probeert het ook eens maar zonder succes. In de 29e ronde
gaat Steenbakkers aan den haal doch wordt in de 33e ronde weer
ingeloopen. In de 37e ronde worden Lambrichts en v. Nek
ingeloopen. In de volgende ronde beginnen er 4 klassementssprints voor f De Best weet zijn
voorsprong op Motké te verhoogen en deze vergroot hem op het peleton dat in
stukken valt. In de voorlaatste ronde krijgt v. Nek nog bandenpech en geeft
den strijd op. Zoo geraken we aan het eind dat dan nog even spannend is. De
uitslag luidt: Profs en
Onafhankelijken: 1. Cor de Best, Haarlem in 3 uur 7 min. 37 sec.;
2. Louis Motké, Sittard op 21 sec.; 3. Leo de Beer, Amsterdam op 35 sec.; 4.
Jan Lust, Oostzaan id.; 5. Toon Steenbakkers, St. Michielsgestel ld.; 6.
Charles Hofman, Roermond op 42
sec; 7. John Braspenninx, Princenhagen ld.; 8. Gerrie Loos, Amsterdam
id.; 9. Henny Keyzer, Amsterdam id.; 10 Kees Bakker Assendelft; UTRECHT.ZUILEN.(1942.05.23) SCHULTE WINT
DE RONDE VAN ZUILEN Pellenaars
overtuigend in den sprint geklopt De eerste
Ronde van Zuilen is prachtig geslaagd Vele duizenden toeschouwers hadden zich
op het afgesloten parcours, dat De amateurs en
nieuwelingen. Om drie uur
werd het startsein gegeven voor 60 amateurs en nieuwelingen, waaronder vele
bekenden. Jammer was, dat de sterke amateur Ott (Amsterdam) reeds spoedig
wegens pech op moest geven, er zou anders wellicht nog vinniger strijd in
deze gelederen zijn geweest. Tal van weglooppogingen werden ondernomen, o.a.
door Savelkouls (den Bosch) en een groepje van drie, bestaande uit v.d.
Dungen, Mooij en v.d. Bos, maar steeds opnieuw werden zij door de groote
groep steeds ingehaald. Toen ongeveer
de helft van den wedstrijd achter den rug was, bevonden zich nog wel een
40-tal renners bijeen en dan te weten, dat een snelheid van rond 40 K.M.
aangehouden werd. Het uitloven van premies was aan dit hooge tempo natuurlijk
niet vreemd. Een keer slaagde de Zaandammer v.d. Bos er in een voorsprong van
circa In een fellen
sprint viel de beslissing. Het merkwaardige daarin was, dat bekende amateurs
als de Kort en W. v.d. Vliet door A. Vooren (Beverwijk) geklopt werden, zij
het vlak voor den eindstreep en met gering verschil. De uitslag
was: Amateurs en
Nieuwelingen: ( Den Bosch);
5. W. Sirach, Adam (1e nieuweling); De
beroepsrenners. De profs en
onafhankelijken, waaronder zich het puikje der Nederlandsche wegrenners bevond,
alsmede o.m. Ben v.d. Voort, v. Swelm en Boeijen, werden te drie uur op weg
gezonden. Deze moesten
100 K.M. of 72 ronden afleggen. Čr is in dezen wedstrijd met een bijzonder
hoog tempo gereden. Wel liet het snelle parcours dit in de allereerste plaats
toe, maar de uitermate groote felheid waarmede onophoudelijk het geheele veld
elkaar bestreed, was toch voor een ander deel aan het feit toe te schrijven,
dat zooveel premies werden uitgeloofd en men alles in het werk stelde om
Gerrit Schulte een overwinning trachten te onthouden. Bijna was dit
gelukt, toen Scltulte met een lekken band te kampen kreeg. Op een circuit als
dit gevoegd bij de omstandigheid dat steeds op hoog toerental gedraald werd
(soms werd de 50 K.M. overschreden ), een leelijk ding en de Bosschenaar zou
misschien ook niet meer de leidende groep hebben bereikt, indien in den
persoon van Wim Reuter geen hulp was komen opdagen, juist op het kritieke
moment. Tezamen met dezen kon Schulte, die nog een keer van rijwiel had
moeten verwisselen, de hoofdgroep weer bereiken en hoe populair
Gerrit is, kon men toen pas goed uit het niet tot zwijgen komende
enthousiasme der toeschouwers vaststellen. De Korver,
Pellenaars, Lambrichs en — op het laatst — ook Steenbakkers hebben
herhaaldelijk uitlooppogingen gedaan, de laatste met aanvankelijk goede kans
op succes, maar de premies joegen deze renners steeds opnieuw op, zoodat al
die pogingen op niets uitdraaiden. Intussen had
een en ander ook tot gevolg, dat het veld sterk dunde, terwijl lekke banden
en een enkele valpartij de gelederen eveneens meehielpen in te krimpen. Mčt
uitzondering van Boeijen, Sijen, v.d. Voort, Wijdenes, de Hoog en nog enkele
andere cracks, die waren uitgevallen na de 25ste ronde, bleven alle grooten
waaronder ook Piet v. Nek. v. Amsterdam, v. Swelm, Braspenninx, Motké, de
Korver enz. tot het laatst toe in den strijd, die geen moment verslapte en de
gemoederen tot de laatste seconden bezig hield. Pellenaars kreeg twee lekke
banden, de Korver Idem en Motké eveneens, doch slechts Pellenaars slaagde er
steeds opnieuw in de groep weer te bereiken; de Korver en Motké geraakten nl.
tegen het slot op de achtergrond, hetgeen vooral
voor de Korver, die zoo uitstekend gereden had, minder prettig was. Naar de
beslissing Toen nog
twaalf ronden te rijden waren, maakten Schutte en Pellenaars zich van het
peleton los. Een poosje namen zij om beurten den kop, doch dit spel beviel
den beiden concurrenten voor de overwining toch maar matig en weldra lieten
zij zich weer naar de groep terug zakken, uiteraard om in de resteerende
ronden krachten te sparen voor een eindsprint. Nu nam
Steenbakkers den kop, verkreeg enigen voorsprong en wederom moesten Schulte
en Pellenaars, die gezelschap van Demmenie, Braspennincx en Hofstede kregen
zich ernstig gaan inspannen, om Steenbakkers tot de orde te roepen, hetgeen
pas in de voorlaatste ronde gelukte. Onder steeds
toenemende spanning naderde het einde Wij waren zeer benieuwd of het Schulte
opnieuw gelukken zou Pellenaars in den sprint te slaan, zooals dit te
Roermond was gebeurd. Schutte zette den sprint reeds op ongeveer Een spannende
zware wedstrijd was achter den rug, een wedstrijd welke den organisatoren
geweldig succes opleverde en die voor de wielersport hier, zooals reeds
gezegd, een uitstekende propaganda is geweest. Beroepsrenners: 1. Gerrit Schulte; 2. Kees
Pellenaars; 3. Joop Demmenie; 4. Antoon Steenbakkers; 5. Jan Lust; 6. Henri
Maas; 7. Chris Smits; 8. John Braspennincx; 9. Henny Heerland; 10. Cees
Joossen; 11. Jan Hoftede; 12. Aad van Amsterdam; 13. Piet Verschuuren; 14.P.
Evers; VALKENBURG.(1942.05.03) Cauberg-triomphen!
Tactiek! Lowie
won en de Belgen gingen aan den haal, met een
wedstrijd waarin favoriet
Lambrichs en De Korver een hoofdrol speelden Cauberg-slachtoffers bij de
vleet. Reusachtige belangstelling. Dertiende ronde… Meer dan tachtig
kilomeier was het vierde Cauberg –criterium oud. Meer dan twee uren lang
hadden de renners in een bonten wir-war van deinende ruggen, vlammende
sprints. haarscherpe afdalingen de duizenden gehouden in den ban van een
boeiende jacht, die wel een zeer merkwaardig karakter droeg. Want in de eerste
de beste ronde, nadat Jaak Sijen in een daverende klim als eerste tegen den
Cauberg was opgestormd, was er tusschen Cauberg-top en afdaling iets gebeurd,
waarover de geleerden wijs het hoofd schudden en de rest van de
belangstellende menigte een beetje ongeloovig aan de schouders trok. Daar, in de
eerste de beste ronde, sleurde Lambrichs, de groote favoriet voor dit
gebeuren, zich in een machtige demarrage uit het peleton en er was er maar
één, die den moed had onmiddellijk méé te gaan, en dat was — natuurlijk! — De
Korver- Het
peleton lachte zoon beetje om deze uitlooppoging. Het was nog zoo verbazend
vroeg, zeiden de concurreerende grootheden, en dat was het inderdaad. Maar
het peleton vergiste zich. Want De Korver kan in het begin van een wedstrijd
aan den kop wonderlijke dingen vertoonen, en hij dééd het nu hij gezelschap
had van een Lambrichs die, in een harde training niet alleen zijn kracht,
maar ook zijn weergaloos mooien stijl en zijn wonderlijk-rustigen zit
teruggevonden hééft. En de geleerden keken naar de chronometers. Daar telden
nerveuze wijzers de seconden en die seconden beteekenden winst voor Lambrichs
en De Korver, steeds weer winst. Traag reageerde het peleton. Daar waren er
een paar, die af en toe een sprongetje naar voren waagden, die in een fellen
Cauberg-klim een beetje afstand wonnen op de wegloopers, maar zij hielden het
geen van allen, niet alleen omdat het peleton hen geen kans gaf en het hen
onmiddellijk gladweg op slokte, maar ook en vooral omdat de beide koplieden
er een ongenadig tempo op na hielden, een tempo waarvan er heel veel in de
fietsende menigte maar heel weinig terughadden. KLIM-CAPRIOLEN Hard ging het
vooral op den Cauberg, waar Lambrichs de menigte leerde, dat het niet waar
is, dat hij alleen maar tegen een Alp zoo snel naar boven kan. De Korver
kreeg op dien Cauberg steeds weer geen kans. Hij deed er overi- gens
wijselijk niet bijzonder veel moeite voor en zoo kwam onze Bundensche crack
niet minder dan zestien van de twintig klims als eerste op den Cauberg-top
aan en was hij maar éénmaal niet bij de eerste vijf. Hij liep hierdoor
niet alleen de Cauberg-premie straal in de armen; maar hij conserveerde
daardoor bovendien den voorsprong, die tegen half-wedstrijd reeds meer dan
een minuut bedroeg en later nog tot voorbij anderhalve minuut liep. Het
achtervolgende peleton had intusschen reeds zware verliezen geleden. Motké en
Hofman raakten we kwijt met lekke banden, de Belg Simon trok in de eerste
ronde zijn derailleur in gruizels, werd toeschouwer en kreeg wat later
gezelschap van zijn vrienden Staeren, Thones en Dominicus, die ook al zwaar
onder de pech hadden gezeten, net als De Hoog en Hofstede. DE EERSTE KLAP De situatie was
eigenlijk zoo, dat Lambrichs en De Korver hun voorsprong rond 1 min. 30 sec
bleven stabillseeren, dat het peleton er voorloopig wel snel, maar niet
bepaald vurig bijliep en half Limburg rond het circuit ongetwijfeld al te
hopen zat op de laatste ronden waarin we — we praatten niet eens over De
Korver! — een zegevierenden Jan Lambrichs tusschen een haag van jubel zouden
doorsturen, zooals we dat verleden jaar Jaak Sijen, die nu wat dof reed en
zijn briljantse dingen ongetwijfeld voor een volgende gelegenheid opspaarde,
hadden laten doen. We vonden het
niet eens zoo boos, al was het dan een tikje tam, enkele wilde, moedige
sprongen van Reuter, die het later zwaar bekocht, ten spijt. Toen echter
gingen we de dertiende ronde in, en deze dertiende ronde, 45 K.M. ongeveer
voor de finish, zou eindelijk een keer brengen in den wedstrijd. Piet Van Nek
sprong uit het peleton. Plots ontdekten we hem in die dertiende ronde op den
Cauberg tusschen de eerste vijf en twee ronden lang ging de man. wien
Cauberg-populariteit sedert het eerste Cauberg-Criterium onsterfelijk
geworden is, inderdaad verbazend hard, zóó hard dat de afstand tusschen hem
en de kopridders werkelijk wat kromp, zóó hard ook, dat het peleton in een
korte, maar nijdige jacht eveneens wat korter op de leiders kwam te zitten. BELGEN NAAR
VOREN! Het leek nogal
onschuldig, zoo op het eerste oog, vooral toen het peleton Van Nek weer
rustig inliep en alles bij het oude scheen te blijven. Maar dat bleef het
niet. Want in het peleton zochten de Belgen, die men eigenlijk alleen maar op
den Cauberg zag, waar Van Dijck zich inderdaad een kei-van-een klimmer toonde,
waar Lowie en Ritserveldt weinig voor hem onderdeden en Riga en Vécray
alleraardigste ontdekkingen bleken, nu naar behoorlijke posities, rukten zij
steeds weer met haast grappige sprongetjes aan de, langzaam kleiner
wordende sliert, waarin we op dat oogenblik nog twee Limburgers hadden:
Pepels, die later in den grooten slag zou afzakken en Schweitzer. die in zijn
eerste jacht op de leiders enkele moedige dingen vertoonde, maar
later door een onwillig versnellingsapparaat het contact met het peleton
verloor en daardoor uiteraard een moreelen opdoffer kreeg, waarvan hij zich
niet meer herstelde. GATEN EN BROKKEN Zestiende
ronde.... Het ging
verbazend hard in den Cauberg. Breeduit en stieren-sterk stampte Lowie naar
boven, met Van Dijck minzaam in zijn wiel. Daar sloegen de Belgen een bres in
het peleton, daar belisten zij zoo ongeveer den wedstrtjd. Tactiek! Dat
speelde nu een hoofdrol. Want de Belgen hadden de zaak alleraardigst bekeken.
Lowie en Van Dijck —doch zij deden elkaar géén kwaad — begonnen een wilden
stormaanval op Lambrichs en De Korver aan den kop, en het
was Voor Lambrichs wel héél erg jammer, dat juist nu zijn maat dat wat men
vroeger wel eens schilderachtig een tik van den man met den hamer kreeg. En
daarnaast liet de Belgische ploeg knapen als Ritserveldt. en Dupuisson bij de
rest van de menigte achter, voorloopig met de kennelijke bedoeling, het tempo
wat te drukken. Voorloopig. Want
later ging Ritserveldt eveneens op zijn eentje aan den haal en als knapen als
De Groot niet bijzonder goed op hun tellen gepast hadden, zou Dupuisson het
hem nagedaan hebben! Hard gingen de
Belgen, hard ook liepen zij in. En het peleton leed nieuwe verliezen. Sijen,
die krampen had, bleef wat achter en de Pel, die geen enkel oogenblik in een
hoofdrol kroop, zag zoo tegen den achttienden Caubergklim Op, dat hij
eenvoudig omkeerde. Er lag een onweer
van spanning rond het circuit in deze dramatische ronden. Want aan den kop
vocht, samen met een anderen moedige, een Limburger om
kostbare seconden en daarachter reden twee machtige Belgen, Beiden die hun
wedstrijd zoo prachtig bekeken hadden. Belgen, die kennelijk van kilometer
tot kilometer sneller en beter gingen rijden. DE LAATSTE
LOODJES Weer tuurde men
op de chronometers, weer klommen dé duizenden in de luidsprekers, maar die
luidsprekers vertelden voor het vaderland sombere dingen: hoe de voorsprong
slonk en slinken bleef, l min. 15 sec, 34 sec., 18,13, 8 seconden
en dan een laatsten sprong: De Korver en Lambrichs waren ingelopen, en de
Belgen gingen dóór. Zij demarreerden slag op slag, lieten Lambrichs die nu
even alleen met hen aan den kop bleef geen oogenblik met rust en kraakten hem
tenlotte inderdaad tusschen deze handige tacktische combinatie. Daar wonnen de
Belgen den slag. En terwijl het peleton in de afdaling door een val nog Piet
Van Nek verloor, liet Lowie nu ook maat Van Dijck in den steek en stevende
regelrecht op een overwinning aan, terwijl van Dijck zijn tweede plaats
rustig in veiligheid bracht. Maar Ritserveldt, die volgens het plannetje de
derde plaats zou moeten veroveren, werd nadat hij bij Lambrichs gekomen was,
gehaald. En daardoor gebeurden er plots in die laatsje ronde nog verrassende
dingen, kwam tacticus De Groot, die zich ditmaal wel bijzonder rustig
gehouden had, in die allerlaatste kilometers en redde hij in een prachtigen
eindsprint voor Nederland nog de derde plaats. Dupuisson, Lambrichs en
Hitserveldt vochten het om de volgende plaatsen in een
eindsprintje uit en gingen in deze volgorde over de eindstreep: Beroepsrenners: 1. Jules Lowie, Belgie; 2. Ward van Dijck, Belgie; 3. Cor de Groot;
4. Albert Dubuisson; 5. Albert Ritserveldt; 6. Jan Lambrichs; 7. Cees
Joossen; 8. Henny Keijzer; 9. Gerrie Loos; 10. Andre de Korver; 11. Huub
Sijen; 12. Wim reuter; 13. peles; 14. J. Schweitzer; 15. Dietvorst; van Oers;
van de Zande; Scholtens; Maas; en Mulders; VLIJMEN.(1942.05.17)
Hollandsche
overheersching in de ronde van Vlijmen. Voor
een groote belangstelling en op een goed traject is Zondag de ronde van
Vlijmen verreden. Bij de nieuwelingen blonk de Amsterdammer Sirach uit. Hij
was voortdurend in de voorste gelederen en won in fraaien sprint. Bij de
amateurs stelden de grooten teleur. Zoo ging er van den kampioen Nieuwelingen: 1 W. Sirach, Amsterdam, 30 k.m. ln 52 min. 58 sec. 2.
Roedolfs, Nieuwerhoorn. 3. Ravenstein, Amsterdam. 4. Van Zalinge, Bus- surn.
5. Heeft, Haarlem. 6. Voorting, Haarlem. 7. Kleefstra, Amsterdam. 8. Broer,
den Bosch. Amateurs: 1. Bert de Kort, Amsterdam, 78 k.m. in 2 u. 5 min. 38
sec. Van
den Heuvel, den Bosch, liep bij een val een ernstige verwonding op en moest
per auto naar zijn woning gebracht worden. Nieuwelingen B: 1. Cas Kleefstra, 2. xxxxx 3. xxx VOERENDAAL.(1942.08.02) Pellenaers
winnaar van de Ronde van Voerendaal STOFFELS GELEEN
WINT BIJ DE NIEUWELINGEN. EEN PELLENAERS IN
DEN VORM ZOOALS HEDEN, WAS ONMOGELIJK TE KLOPPEN, HIJ WON DAN OOK ZEER
VERDIEND. Niettegenstaande
het slechte weer voor het begin van den wedstrijd was er een groote
massa toeschouwers opgekomen, die van een interessante
strijd getuige waren. De Nieuwelingen begonnen iets later dan
wan aangekondigd. Er startten 24 renners die 10 ronden of Nieuwelingen: 1 H. Stoffels, Geleen in 58 min. 26.4 sec.; Hierna starten 47
profs die 40 ronden of Reeds aanstonds
wordt een uitlooppoging ondernomen en zijn Ritserveld, Pellenaers,
Bakker en Demmenie los. Zij weten een voorsprong te nemen doch
Demmenie valt wegens defect aan zijn rijwiel af en met hun drieën zetten de
anderen flink door, doch in de 10e ronde krijgt Ritserveld 'n lekke band.
Bakker en Pellenaers zitten dan alleen op kop en hebben reeds 37 sec. voorsprong
op Ritserveld en 1 min. op de hoofdgroep. In de volgende ronde wordt
Ritserveld door de groep ingeloopen. Ook Bakker moet dan lossen, zoodat we
Pellenaers alleen op kop krijgen terwijl er nog zoowat PELLENAERS BLIJKT
ONGENAAKBAAR. De Pel draait
zijn rondjes steeds in hetzelfde tempo en weet zijn voorsprong nog te
vergrooten. Hij steekt dan ook een aardige duit aan premies in zijn zak. In
de 30e ronde doet Motké een poging en aangezien het peleton even aarzelt
neemt bij een kleine voorsprong die hij weet te behouden. Braspenninx, die
een schitterenden wedstrijd rijdt en zijn kans in gevaar ziet, weet zich uit
het peleton los te maken en gaat op jacht achter Motké die hij na enkele
ronden weet in te loopen. De stand is dan als volgt: op kop Pellenaers, op 2
min. 5 sec. volgen dan Braspenninx en Motké, terwijl het peleton op 2 min. 45
sec. volgt. Pellenaers, die zeker van zijn overwinning is, doet er nog een
schepje op en loopt nog verder uit en heeft in de 37e ronde 2 min. 10 sec. op
Bras en Motké en 3 min. 10 sec. op het peleton en nog steeds vergroot hij
zijn voorsprong. In de laatste ronden zien we dan Hoffman nog een goed
geslaagde uitlooppoging doen waardoor hij zich van de 4e plaats weet te
verzekeren en ook v. d. Sande weet zich nog los te rukken. In het peleton
toont Lakeman zich de snelste en wint de sprint voor de Best. De uitslag luidt
als volgt: Profs en
Onafhankelijken: 1. Kees Pellenaers in 3 nur 25 min. 40 sec; 2
John Braspennincx op 2 min. 55 sec.; 3 Louis Motké id.; 4 Charles Hoffman op
3 min.; 5 Frans van de Zande op 3 min. 5 sec; 6 Henk Lakeman op 3 min. 20
sec.; 7 Cor de Best, id.; 8. Albert Ritserveld Belg id.; 9 Louis Dietvorst
id.; 10 Marcel Kint Belg id; 11. J. de
Visser, id.; WEERT.(1942.06.21) DE
TRIOMPH VAN EEN MOEDIGE. De Ronde van Weert was voor C. Bakker. Motké redde
de Limburgsche eer. - De snellen reden de taaien aan flarden. De
Ronde van Weert ? Negentig
ultra-snelle ronden over een singel die er uitzag alsof we hem geboend hadden,
en over een razend snel, maar banden moordend aarden weggetje, dat alles
bleek te zijn, behalve een rem ! Negentig ronden ook, waarin de, laten we
zeggen zesduizend-koppige, toeschouwende menigte zoo vriendelijk was, de eene
vette premie op de andere te stapelen, zoodat het langgerekte peleton
practisch voortdurend weer tegen een nieuwen sprint aanzat Groote
grutten ! — de snellen hebben het werkelijk al wel eens moeilijker gehad,
want er was in deze Weerter Ronde zoo almachtig veel, dat kennelijk in hun
voordeel was; we stuurden een heelen volksstam renners in zee (ook al
ontbraken er dan ruim twintig, waaronder Piet Van Nek), en we zetten hen op
een ultra-snel circuit aan den slag, dat toevallig zóó in elkaar stak, dat de
achtervolgers éventueele wegloopers voortdurend in het oog konden houden — en
dat is voor wegloopers doorgaans niet bijzonder bemoedigend. En dus begon de
Ronde van Weert, zooals wedstrijden als deze plegen te beginnen: het peleton
gierde in denderende vaart zijn rondjes af. Het sprintte om tallooze premies,
waarop vooral Demmenie zóó happig bleek, dat hij later, voor den eindspurt,
geen greintje sprint meer over had Het tracteerde ons zoo nu en dan op een
bescheiden uitlooppoginkje, dat weinig of niets om het lijf had en het liet hier
en daar een veer, als een van de kleinere gaden het felle tempo niet meer
houden kon, of als pech favorieten als Hofstede (die zoo ongelukkig op zijn
schouder ging staan, dat zijn sleutelbeen het niet uithield), Smits. Gommans,
Jansen en anderen uit de race haalde. DE
SLAG BEGINT. En
zoo zaten we dicht tegen half-race zonder dat we andere sensaties beleefd
hadden dan Hofstedes krakende sleutelbeenderen, en eenige aardige,
succesvolle achtervolgingen van De Korver en Motké, die met pech te kampen
hadden. Toen echter — tegen half-wedstrijd — kwamen we kennelijk onder stoom,
was er iemand, die Charles Hofman de bescheiden kleinigheid van honderd
florijnen-extra beloofde zoo hij er in slaagde, het feest op zijn naam te
schrijven, en ging van weeromstuit de uitstekend rijdende Witteveen op zijn
eentje serieus aan den haal. Hij bracht het tot 20 sec, maar toen liep Motké,
met het peleton aan zijn wiel, den vluchteling in, en schenen we weer saai te
willen worden, totdat Steenbakkers eenige ronden later met den snellen Loos
uit het peleton wegschoot en slechts Wijdenes. De Korver en C Bakker er, dank
zij 'n hypersnelle ronde, in slaagden, met het tweetal mee te gaan. EEN
VOORSPRONG GROEIT Fantastisch
hard reden deze vijf, en het peleton, dat het kennelijk zoo serieus niet
opnam, verloor seconde na seconde. Een merkwaardige vijf! Drie super-snellen.
en twee van de taaie soort: De Korver en Steenbakkers. En met behulp van de
drie snellen Wljdenes, Bakker en Loos konden de taaien het
peleton-vol-snellen voorloopig aan. Steenbakkers en De Korver deden knap werk
en zoo groeide de voorsprong van de vijf op het peleton, dat intusschen
Hofmann na een fiets wissel kansloos had moeten achterlaten, groeide van
ronde tot ronde, ook al trachtten daar Motké, Buuron, Verschueren,
Sprenkelink, Demmenie, De Groot (die later afzakte en nog later spoorloos
verdween) de zaak met nijdige demarrages tot grooteren spoed aan te zetten.
Het leek nogal duidelijk: deze vijf zouden het peloton inlopen, dan zouden we
wel verder zien. Maar we hoefden zoo lang niet te wachten op de sensaties.
Want toen we nog een kleine 20 K.M. voor den boeg hadden, verloren, totaal
onverwacht, de taaien plotseling het pleit, kregen Steenbakkers en De Korver
zoon harden tik van het heerschap-met-den-hamer, dat het een beetje zielig
was om het allemaal aan te zien. Zij moesten de snelle compagnons Wijdenes,
Bakker en Loos laten gaan, sukkelden rondenlang gestaag achteruit, verloren
den kostbare voorsprong en verdwenen
respectievelijk mčt en zonder krampen uit den strijd : een circuit als dit
gaf den taaien nu eenmaal geen schijn van kans. VUURWERK Maar
nog waren we er niet met de sensaties, want even voor het leidend» drietal
het peleton zou dubbelen, kwamen Loos en Wijdenes wat ongelukkig door een
bocht, trachtte Bakker van de gelegenheid gebruik te maken om op zijn eentje
het peleton te halen, maar trapte hij direct zijn ketting aan diggelen,
zoodat Loos en Wijdenes hem weer voorbij gingen en het trage peleton
makkelijk te pakken kregen. Bakker gaf het echter niet op. Hoewel hij nog
eenmaal van fiets wisselde bezorgde hij de Ronde van Weert de aantrekkelijke
sensatie van een fantastische jacht op een, nu weer sneller geworden peleton,
en de afstand werd inderdaad kleiner. Toen Lust bovendien zoo vriendelijk was
om zich even af te laten zakken om vriend Bakker (die men overigens niet
dient te verwarren met zijn naamgenoot Bakker uit Assendelft, die onlangs de
Ronde van Hoensbroek won) op sleeptouw te nemen, had de Zaandammer eveneens
zijn ronde voorsprong en tot groote verbazing vooral van Wijdenes en Loos
ging hij onmiddellijk weer door, samen met Motké en hoewel vooral Loos
bijzonder zijn best deed, had het peleton het nakijken, liepen Bakker en
Motké voordurend uit en ging de Zaandammer tenslotte volkomen verdiend als
overwinnaar over de eindstreep met 25 sec. voorsprong op Loos (2) en Wijdenes
(3). Motké bezette met 1 min. 30 sec. achterstand een zeer fraaie vierde
plaats. Beroepsrenners en
Onafhankelijken: 1. Cor Bakker, 2. Gerrie Loos, 3. Cor Wijdenes,
4. Louis Motke, 5. Piet Verschuren, 6. Cees Joossen, 7. Rinus Segaar, 8. Henk
de Hoog, 9. Teuin Ooms, 10. Joop Demmenie, 11.remkes, 12. jan Gommers; 13.
Jan Lust; 14.Kuiper; 15. Maas; ZAANDAM
( 1942.05.25 ) v.d.
Star doorzag de Zaanse tactiek v.d. Bos de eerste bij de amateurs Op
zeer overtuigende wijze heeft Van der Star de wedstrijd voor onafhankelijken
in Zaandam gewonnen. Lange tijd zag het er naar uit, dat de Zaanse renners dc
strijd in hun voordeel zouden beslissen, doch op het juiste ogenblik doorzag
Van der Star de tactiek der Zaankantčrs en heeft hun zijn wieltje laten zien.
Schellingerhoudt noch Cor Bakker was in staat om hem voor de tweede maal te
volgen, nadat zij eerst met z'n drieën een ronde hadden gewonnen. Van der
Star reed zijn eigen wedstrijd. Met Sprenkelink uit Hengelo toog hij
andermaal ten strijde om een winstronde. En wederom gelukte het hem.
Schellingerhoudt trachtte nog wel zijn zege te bedreigen, doch Van der Star
hield stand en verder dan een halve ronde bracht Schellingerhoudt het niet.
Naast het opvallende werk van den winnaar moet zeker het rijden van Gerrie
Loos uit Amsterdam genoemd worden. Loos was eigenlijk de man, dié het eerst
het offensief opende. Maar hij kreeg pech. Gelukkig kon hij snel van rijwiel
veranderen en in de groep aansluiten. Later kreeg hij nog eens pech,
veranderde weer van rijwiel en werd tenslotte nog vijfde! Jan Lust, die tot
de favorieten behoorde, offerde zijn kans voor zijn clubgenoten Bakker en
Schellingerhoudt. Hij plukte daarvan wrange vruchten. Want in de tweede helft
van de wedstrijd kon Bakker zich niet handhaven. Lust bleef bij hem, doch
niettemin verspeelde Bakker zijn ronde voorsprong, zodat hij de derde plaats
voor Sprenkelink moest inruimen. Van de overige renners wisten Lademius,
Hofstede, Rijsbergen en C de Groot (Leiden) zich tenslotte het best te weren
en eveneens Bakker nog te passeren. De amateurswedstrijd was gedurende lange
tijd het aanschouwen amper waard. Het leek meer op een afvalwedstrijd. Pas
tegen het einde kwam de spanning. Hoofdzakelijk door het eminente rijden van
den Zaandammer v. d. Bos. Het enthousiasme kende bij hem geen grenzen. Nadat
eerst Ravensteijn de leiding had genomen kwamen v. d. Bos en Hoek hem
gezelschap houden. Doch v. d. Bos vuerde het tempo zo hoog op, dat er voor de
anderen geen houden aan was. RontI,enlang zwoegde het kleine ventje aan de
kop, totdat hij zijn tegenstanders kwijt was en tenslotte nog met een volle
ronde voorsprong winnaar werd. Ook Middelink kwam tegen het einde nog fel
opzetten en passeerde Hoek en Ravensteijn, die beiden totaal waren
leeggereden. De uitslagen waren: Amateurs,
Onafhankelijken:
ZAANDAM.(1942.05.26) PELLENAAES
SNELSTE IN DE RONDE VAN ZAANDAM. Onder
groote belangstelling werd Maanöag te Zaandam het tweede gedeelte van de
wedstrijden n.l. de wedstrijden voor nieuwelingen en profs verreden. De
uitslagen luiden: Beroepsrenners: 1. Kees Pellenaars, Terheijden; 2. Cor Wijdenes, Ouderkerk; 3. Louis Motke, Amsterdam; 4. Kees Bakker,
Assendelft; 5. Joop Demmenie,
Rotterdam; 6. Antoon Steenbakkers, Sint Michielsgestel; 7. Chris Smits,
Rotterdam; 8. Aad van Amsterdam, Princenhage; 9. Jan Hofstede, Gouda; 10.
Bouk Schellingerhoudt, Zaandam; 11. Charles Hofman, Roermond; 12. Theo Ooms,
Haarlem; Nieuwelingen: ZWANENBURG
( 1942.00.00 ) Amateurs: 1. Chris Rotschafer, 2. Dolf Spronk, 3. Henk Boskemper, ZWANENBURG.(1942.10.11) DE ELFDE ZEGE VAN
ARIE VOOREN. ln den laatsten
wegwedstrijd van dit seizoen, de Ronde van Zwanenburg, brak Arie Vooren de
D.T.S.'er uit Beverwijk, die Zaterdag in Alkmaar zijn tiende overwinning had
behaald, het record van Henk Lakeman, die vorig jaar tien eerste plaatsen had
opgeieischt. Vooren won voor de elfde maal met grooten voorsprong van
Middelink, die een paar honderd meter op het peleton nam op Corry Bijster,
die den sprint won. De uitslagen waren: Amateurs, 78 K.M., 65 ronden: Nieuwelingen, 30
K.M. 25 ronden: 1. W. Grift, Soest, 47 min. 48 sec; 2. J.
Ravensteyn, Amsterdam; 3. T. v. d. Heuvel, den Bosch; 4. R. van Zalingen,
Bussurn; 5. J. Westerheiden, Amsterdam; 6. H. Schoutema, den Haag; |