JAARGANG 1947

                              WEDSTRIJDEN L T/M Z

LAREN.(1947.05.05)

Amateurs: 1.Lero Coupier, 2. Leo de Booij, 3. Jan Hennink,

Nieuwelingen: 1.L. Spierenburg, 2. Wim Snijders, 3. Aad Schotman,

 

LEEUWARDEN.(1947.05.28)

Voor de derde maal is de ronde van Leeuwarden over 75 km georganiseerd,

en opnieuw is het een groot succes geworden uit sportief oogpunt bezien. De

publieke belangstelling was gering, daar de Woensdagmiddag niet het meest geschikte tijdstip bleek te zijn om een wedstrijd te organiseren.

Aan de wedstrijd nam ook een groep renners uit Norwich deel terwijl er in

totaal een dertigtal renners aan de start verscheen. Onder hen bevonden zich o.a de prijswinnaars van de Acht van Bolsward.

De gehele strijd werd van begin tot eind beheerst door de Engelsen Farrington en Neave. Toen er nog slechts vier ronden van de 58 verreden waren, trok Neave reeds uit alle macht aan het peleton en nog enkele ronden later voegde Farrington zich bij hem. Dit tweetal reed voortdurend aan de kop. Niet bijzonder tactisch misschien, maar de beide renners waren geen sprinters die het op een eindspurt aan konden laten komen. Enkele premies brachten een paar maal wat spanning.De meeste daarvan won A. Andriessen Jr uit Leeuwarden. Thommy de Boer trok er na 22 ronden tussenuit. Neave had het peleton al spoedig bijgetrokken. Daarna probeerde P. van Bruchum uit Rotterdam het kunstje. Vijf ronden lang vergrootte hij zijn voorsprong. Neave leidde het peleton in de achtervolging, waardoor het geheel uit elkaar raakte. Na 30 ronden lagen Neave, Farrington, Smith, de Boer, Andriessen, Schuiten (Amsterdam), Verhagen (Assendelft) en Hennink (Alkmaar) aan de kop. Van Bruchum kreeg pech en raakte daardoor ver achter. De Buer moest met een lekke band de baan enkele ogenblikken verlaten, hetgeen hem ook een niet meer in te halen achterstand bezorgde. Smith zakte al gauw af. De twee andere Engelsen bleven trekken. Andriessen moest in de 48ste ronde lossen. In de laatste ronde kwam het op de sprint aan die door Schuiten

gewonnen werd. De kleine Farrington bezette de tweede plaats.

Amateurs: 1.Mac Schuiten; 2. P. Farrington(Eng); 3. H. Verhagen; 4. Neave; 5. Hennink; 6. Adriessen; 7. van Bruchum; 8. Smith; 9. J. van de Velde, Groningen; 10. Moore;

 

LEIDEN.(1947.05.17)

Beroepsrenners 1e Manche: 1. Henk Meesters, Amsterdam; 2. Rijsbergen, Leiden; 3. J. van Vliet, Gouda; 4. R. Riethoven, Leiden; 5. de Reijer, Den Haag; 6. Segaar, Leiden;

Beroepsrenners 2e Manche: 1. Henk Meesters, Amsterdam; 2. J. Schüller; 3. Rijsbergen; 4. R. Riethoven; 5. J. van Vliet; 6. de Reijer;

Beroepsrenners Totaal: 1. Henk Meesters; 2. Rijsbergen; 3. J. van Vliet; 4. R. Riethoven; 5. P. de Reijer; 6. J. Schüller;

 

M.P.M.KOERS.LIMBURG.(1947.06.08)

Wegrenners tonen hun Tour-geest

Unieke prestatie van Sijen

Meer dan 30 km lang heeft de Limburgenaar Jacques Sijen heel alleen

moeten stompen en beulen voor hij de tweede Maas-Peel-Mtjn-wedstrijd

gewonnen had. Maar toen was zijn zege ook wel zo overtuigend, dat wij

niet aarzelen het een van de beste wielersuccessen van de laatste jaren

in ons land te noemen. Deze overwinning wettigt het vertrouwen, dat

voor de komende Tour de France in hem is gesteld. Met ruim drie minuten voorsprong op de winnaar van het vorige jaar, Arie Vooren, legde hij het buitengewoon zware parcours van 238 km met zijn talrijke scherpe berghellingen, zijn moeilijke afdalingen en zijn einde, loze wegen door stof en grint, dikwijls in een striemende regen en tegen een gierende storm in, af, in 6 uur, 21 minuten, 57. seconden, hetgeen dus een gemiddelde uursnelheid van ongeveer 38 km betekent.

De M.P.M., daar was ieder het over eens, was ditmaal zwaarder dan het vorig jaar. De slechte wegen in De Peel waren vermeden, doch daar stond tegenover, dat de omlegging door het heuvelland van Zuid-Limburg

een extra verzwaring had meegebracht. Zelden hebben wij op de weg in Nederland zo zien fietsen en vechten als op deze Limburgse kermis-Zondag

Zware M.P.M-course een goede training

Wij hebben ze met hun bemodderde, bezwete koppen en verbeten gezichten met hoog opgetrokken schouders zien strijden tegen inzinkingen, maar wij hebben ze ook fris en lenig in het zadel zien zitten. Wij hebben het prachtige spel van hun gespierde benen bewonderd en wij hebben overal langs de weg in de steden en de dorpen de mensen hun horen toejuichen. Opnieuw is

deze M.P.M. een sportief succes geworden en deze wedstrijd behoort voor goed op ons wedstrijdrooster thuis.

Wij hebben ons zelfs afgevraagd of het geen aanbeveling zou verdienen het kampioenschap van Nederland op dit traject te rijden. Het lijkt ons beter en gevarieerder voor onze renners en dus leerzamer dan het tot in den-treure herhaalde Cauberg-circuit.

De M.P.M. is nog maar een voor- spelletje geweest voor de grote tweedaagse zes-provinciënrit, die Zaterdag en Zondag van Maastricht naar Amsterdam en terug gereden wordt. Dat wordt tevens de vuurproef voor onze Tour de

France-rijders, die zich gisteren allen kranig geweerd hebben, al was de één gelukkiger dan de ander en het wordt tegelijk de revanche op de strijd van vandaag. De Nederlandse kampioen Schellingerhout en André de Korver

hadden pech, maar zij waren moreel sterk genoeg om vol te houden en daarop komt hetvoor hen straks in de Tour vooral aan. De renner, die bij het eerste het beste lekke bandje opgeeft, is de ware broeder niet, ook al voelt hij dat hij-kansloos is. Hij behoort weer op te stappen en door te gaan. Die moed bezaten gisteren ook De Hoog en Verhoeven, Van Gerven, Loos en De Ruiter. Zij vormden een groepje mindere goden, dat zich niettemin dapper geweerd heeft. Joossen daarentegen was al vroeg uit de strijd. Hij was een der eersten, die bandbreuk kreeg en wij hebben hem niet meer teruggezien. 

De wedstrijd begon pas aardig te worden toen na ca. 90 km het peloton, in enkele groepen uiteen was gevallen. Plotseling, tussen Horst en Maasbree, knetterde het vuurwerk los. Er ontstonden twee grote groepen, met daartussen een paar kleine. In de voorste Unie zaten de kanonnen: Arie Vooren, Lambrichs, Jansen, Francke, Bakker, Schellingerhout, Schweitser, Lust, Lakeman en De Ruiter, op 300 meter volgden Motké, de Belg

Putgens, de Fransman Riga, Sijen, Evers, De Hoog, Bijl en Piet van Nek. Tien km verder waagde Lambrichs zijn sprong, hij ging er ineens tussen uit, nam 100 meter voorsprong en het was duidelijk dat hij, nu hij niet voor de Tour is gekozen en zich meer op het rijden achter de motor specialiseert, toch wilde tonen, dat hij als weg- renner ook nog altijd meedeed. Het is henv echter, niet gelukt daarvan het bewijs te leveren. In het begin draaide hij inderdaad zeer goed, zijn voorsprong hield hij niet lang. Vooren haalde de vluchteling

in en na de verzorging te Venlo, was er spoedig weer een kopgroep, die de staart ver vooruit was. Sijen had zich inmiddels ook in de eerste groep gewerkt. Er heerste na Venlo een tijdlang rust. Het was duidelijk, dat de voorbereidingen getroffen werden voor de grote slag, die straks in „de bergen" geleverd zou worden. De krachten waren nu genoeg verkend.

Lambrichs kreeg zijn eerste ram en viel terug. Van Nek moest opgeven, Loos bleef achter. De rijen dunden, maar voort joeg de kopgroep. Nog tachtig km was er te rijden en er kon nóg van alles gebeuren.

Nog vijftig km en dan gaan er nog maar twaalf man aan de kop: Lakeman, Bakker, Evers, Sijen, Schweitzer, Claesens (Belg), De Hoog, Motké, Vooren, De Ruiter. Jansen en Verveer.

Daar in eens, op 32 km voor het einde, juist door Eternaeken, aan het begin van de Geulener Berg. gaat het van mond tot mond in de bonte karavaan van renners en automobilisten, die over de weg krioelen en waarin de Rijkspolitie met straffe -hand orde houdt:

Sijen is los!

De snelle Maastrichtenaar was niet meer te temmen. Hij leek tegen de Cauberg op te vliegen. Jansen en Vooren spanden tezamen al hun krachten in om de vluchteling te achterhalen. In een duivelse afdaling stortten de renners zich omlaag, de Geulener Berg af. Maar Sijen was al niet meer te zien. Zijn afdaling was nog brutaler geweest.

In de groep, die achter hem aanjoeg, zaten nog Lakeman, Evers, Bakker, Schweitser, Jansen en Vooren, maar zij konden niets meer tegen de soepel draaiende Limburgenaar uitrichten. Het pleit was beslecht.

Met een voorsprong van 3 minuten 48 3/5 seconden stoof Sijen over de eindstreep.

Uit het groepje van vijf, dat daarna volgde, won Vooren in een pittig sprintje vóór Bakker, Lakeman, Evers en Claesens. Als no. 7 en. 8 kwamen Schweitser en Jansen, die op het laatste moment nog een lekke band hadden gekregen, gearmd binnen. Tenslotte volgden nog Verveer, De Hoog, Putgens, Motké, Van Gerven, met ruim 10 minuten achterstand en Bijl, Loos, Schellingerhout, Steenbakkers, De Reijer, Lambrichs en De Korver.

Beroepsrenners: 1. Huub Sijen; 2. Arie Vooren; 3. Cor Bakker; 4. Henk Lakeman; 5. Piet Evers; 6. J. Claessens; 7. Sjefke Jansen; 8. Jan Schweitzer; 9. Thijs Verveer; 10. Henk de Hoog; 11. Putgens; 12. Motké; 13. van Gerven; 14. Bijl; 15. Loos; 16. Schellingerhout; 17. Steenbakkers; 18. de Reijer; 19. Lambrichts; 20. de Korver;

 

MAASTRICHT.(1947.07.27)

Amateurs: 1.Dolf Spronk, 2. Smeets(Bel), 3. J. Wilemans(Bel),

Nieuwelingen: 1. Joop Terstroote, 2. L. Spierenburg, 3. Gerrit Voorting,

 

MADE.(1947.07.27)

Beroepsrenners: 1.Harrie Maas; 2. Cor van de Star; 3. Henk de Hoog; 4. Toon Steenbakkers; 5. Philip Vethaak; 6. Wim de Ruiter; 7. Thijs Verveer; 8. Chris Smits; 9. Frans van de Zande; 10. Jan Lambrichs;

 

NIJMEGEN.(1947.08.31)

Amateurs: 1. Frans Vos, 2. Johan Fleury, 3. Jan de Turck,

 

OOSTBURG.(1947.08.30)

Amateurs: 1. Emiel Verhoeckx, Den Haag; 2. Wim van Est, 3. de Laere, Belgie; 4. Stroop; 5. Geerts;

 

OOSTERHOUT.(1947.09.21)

Beroepsrenners: 1. Piet Verschuren; 2. Arie Kuilman; 3. Frans van de Zande; 4. Harm Smits; 5. Henk Lakeman; 6. Harry Schoenmakers; 7. Tonny van den Dungen; 8. M. Jansen; 9. Kees Joosen; 10. P.Reijnders;

 

OOSTERHOUT.WARANDA.(1947.05.11)

Het Waranda Criterium

Het sinds 1942 weer gehouden Waranda-criterium te Oosterhout had een bijzonder spannend verloop. Gedurende de gehele wedstrijd werden er talrijke jachten gehouden door het sterke veld van renners. Vooral Seyen uit Maastricht en Pellenaers waren uitstekend op dreef Hoe hoog het tempo is geweest blijkt wel hieruit dat de 125 km (140 ronden) door de winnaar afgewerkt werden in 3 uur en 8 minuten. Uiteindelijk werd Seyen uit Maastricht na een enervedende strijd nummer een.

Beroepsrenners: 1. Huub Sijen, Maastricht; 2. Chris Smits, Rotterdam; 3. Henk Lakeman, Amsterdam; 4. Frans van de Zande, Halsterne; 5. Bouk Schellingerhoudt, Zaandam; 6. Philip Vethaak, Vlaardingen; 7. Marinus Buuron, Bergen op Zoom; 8. Louis Motke, Amsterdam; 9. Alex Bouchee, Eindhoven; 10. Janus van de Heijden, Wouw;

 

OSS.(1947.09.01)

Beroepsrenners: 1. Gerrit Schulte; 2. Arie Vooren; 3. Harrie Schoenmakers; 4. Toon Steenbakkers; 5. Kees Joosen; 6. Tonny van den Dungen; 7. Jan Liebregts; 8. Cor Bakker; 9. Jan Lambrichs; 10. Jos de Kort;

 

OSSENDRECHT.(1947.09.13)

Amateurs: 1.Jos De Beukelaer(Bel); 2. C. van Gool; 3. F. van Iersel;

Beroepsrenners: 1. Janus van de Heijden; 2. Gerard van Beek; 3. Theo Hopstaken; 4. Frans van de Zande; 5. Henk de Hoog; 6. Dolf Verschueren; 7. Leijsen; 8. A. Meijnders; 9. Piet van As; 10. Tonny van den Dungen;

 

OUD-GASTEL.(1947.08.02)

Amateurs: 1. Mac Schuiten, 2. Ko Geerts, 3. Ed Koeman,

Nieuwelingen: 1.Cees Paymans, 2. Wim Smijders, 3. Vic de Rooy,

 

OVERSCHIE.(1947.09.02)

Van der Putten won voor Putten

Dinsdagmiddag werd te Overschie ten bate van het Gelderse dorp Putten, de Ronde van Overschie verreden, een wegwedstrijd voor nieuwelingen en amateurs over resp. 40 km (30 ronden) en 100 km (75 ronden). De uitslagen luiden:

Nieuwelingen: 1 Van der Putten, Den Haag, 40 km in 1 uur 5 min. 57 sec; 2 Schotman, Amsterdam; 3 Keijzer, Amsterdam; 4 Hofland, Beverwijk; Amateurs: 1 Van Dorst, Overschie, 100 km in 2 uur 32 min. 5 sec; 2 Van Bruchen, Rotterdam; 3 Van der Neut, Amsterdam; 4 Alblas, Overschie; 5 Scholmeyer, Den Haag; 6 Kiekens, Haarlem.

 

PURMEREND.(1947.05.11)

Amateurs: 1.Piet de Vries; 2. Jan Hennink; 3. Han Krevers; 4. W. Post; 5. P. Sieveking; 6. L. Copier; 7. A. van de Neut; 8. van de Wetering; 9. Lelieveld; 10. Duijf;

Beroepsrenners: 1. Cor Bakker; 2. Klaas Ternede; 3. Henk Meesters; 4. Cor van de Star; 5. Jan Pronk;

 

PURMEREND.(1947.06.01)

Amateurs: 1.Jan Hennink; 2. Piet de Vries; 3. Jan van de Veen; 4. G. van Beek; 5. A. van de Neut; 6. G. Rijnders; 7. J. van de Weijer; 8. Groeneveld; 9. K. Vet; 10. Verhagen;

Nieuwelingen: 1. Cees Paymans, 2. J. de Zoon, 3. Piet Huet,

 

ROERMOND.(1947.05.18)

Lakeman wint Ronde van Roermond

Geen enkele der talrijke uitlooppogingen in de jaarlijkse Ronde van Roermond slaagde, hoewel De Korver, Van Gent, Joossen, Liebregts, Verhoeven, Steenbakkers en Pepels hun uiterste best deden om 'n voorsprong te behalen De beslissing moest in de sprint vallen, welke gewonnen werd door Lakeman. Het resultaat was:

Beroepsrenners: 1. Henk Lakeman; 2. Cees Bijl; 3. Gerrie Loos; 4. Cor Bakker; 5. A. Meijnders;

Amateurs: 1. Wout Verhoeven; 2. Cees Paymans; 3. Piet Huet;

 

RONDE VAN NOORD-HOLLAND.(1947.04.07)

Van Beek won ronde van Noord-Holland

Tweede Paasdag is voor de tweede maal de ronde van Noord- Holland voor amateurs verreden. Er verschenen 90 renners aan de start. De uitslag was als volgt:

Amateurs: 1. G. v. Beek, Oostzaan, 5 uur 33 m. 7 sec; 2. P. de Vries, Vlaardingen; 3. G. Voorting, Haarlem; 4. H. Smits, Amsterdam; 5. Sieveking, Adam; 6. D. Spronk, Utrecht; 7. J. Overweg, Amsterdam; 8. J. v. Os, Oostzaan; 9. L. de Booy, Alkmaar; 10. B. Hulpen, Amsterdam.

 

RONDE VAN ZUID-BEVELAND.(1947.08.23

Amateurs: 1. Emiel Verhoekx, den Haag; 2. Wim van Est, 3. L. Mittertreiner; 4. J. de Turck; 5. J. Bode; 6. H.J. van de Elshout; 7. W. Mensen; 8. Stroop; 9. Wagtmans 1e Nieuweling; 10. P. Sieveking;

 

ROOSENDAAL.(1947.07.06)

Nieuwelingen: 1.Cees Paymans; 2. Piet Huet; 3. Petrijs;

Amateurs: 1. Frans van de Zande; 2. Han Krever; 3. Piet Maas;

Beroepsrenners: 1.Cees Joossen; Frans van de Zande; 3. Arie Vooren; 4. Piet Meijs; 5. Kees Valentijn; 6. Theo Hopstraten;  7. Ger Ravenstein; 8. Cees Bijl; 9. Henk Lakeman; 10. Marunis Buuron;

 

ROTTERDAM.(1947.08.17)

Beroepsrenners: 1. Wim de Ruiter, 2. Piet van Gerven, 3. Verveer,

 

ROTTERDAM.(1947.09.07)

Beroepsrenners: 1. Piet de Vries, 2.--------, 3.--------

 

ROTTERDAM.FEIJENOORD.(1947.09.01)

VAN DE STAR won na felle strijd de RONDE VAN FEIJENOORD

Zeker  150.000 toeschouwers volgden het wielerfestijn

 Enorm was de belangstelling voor de zevende “Ronde van Feijenoord”, die Maandag op het circuit aan de Maashaven te Rotterdam werd verreden, want zeker 150.000 bezoekers vormden een compacte massa langs het 2,5 km lange parcours. Zij hebben hun tocht naar de Maashaven niet tevergeefs gemaakt, want vooral bij de professionals is een levendige strijd gevoerd om de overwinning. Het gelukte de Hagenaar Cor van der Star een goed bezet veld, dat zich hardnekkig verdedigde, achter zich te laten. Bij de Amateurs zegenvierde Koot uit Eindhoven. Begunstigd door fraai weer en dank zij een goede organisatie, is dit wielerfestijn een succes geworden. Er werd in hoog tempo gereden, want zowel bij de amateurs als daarna bij de profs werd een gemiddelde snelheid van 40 km bereikt.

  In verband met de opvoering van het Openluchtspel in het stadion, moest de wedstrijd vroeg achter de ruig zijn. De amateurs starten daarom in de ochtenduren, terwijl de Profs daarna in plaats van 125 km maar 100 km reden.

  Bij de amateurs startten 55 deelnemers die onmiddellijk een hoog tempo inzetten. Het gevolg er van was, dat het uitermate moeilijk werd om te ontsnappen. Er ontstond derhalve weinig strijd en de wedstrijd had daardoor een eentonig karakter. Toen nog bijna 29 km afgelegd moesten worden, ontsnapten Geers, Koot en Kiekens. Zij kregen weldra een behoorlijke voorsprong, die tot ruim 29 seconden groeiden. Het peloton, dat toen nog 34 renners telde, joeg achter de vluchtelingen aan, evenwel zonder resultaat. Het veld werd totaal uitelkaar gerukt, doch in moordend tempo vochten de drie renners aan de kop door en het gelukte Koot uit Eindhoven als eerste over de streep te gaan. Geerts werd tweede en de Haarlemmer Kiekens derde. De schaatsenrijder Van der Voort had in de aanvang al pech gekregen. Geruime tijd probeerde hij zijn achterstand in te lopen, doch dit lukte niet.

  Een geheel ander beeld gaf de strijd bij de Profs, waarvan er 23 vertrokken toen burgermeester Oud precies om 12 uur het startschot loste. Ook nu werd duidelijk de snelheid hoog opgevoerd, doch toch zagen Van Beek, Evers,  …..  en Hopstaken in de eerste ronde al kans om weg te vluchten. Dat bracht natuurlijk leven in de brouwerij. Piet de Vries ging hen na, doch even later was hij weer in het peloton terug. Ook de vier vluchtelingen werden tot de orde geroepen. Intussen was De Korver door een lekke band achter geraakt en vocht ronden lang om weer bij te komen. Het ging echter te hard en De Korver slaagde niet.

  Ondanks het hoge tempo deden zich voortdurend wijzigingen voor, totdat Hopstaken, Valentijn en Den Oer hun kans schoon zagen en los kwamen. Een wilde jacht volgde, onder aanvoering van Van gerven en ook dit trio werd terug gehaald. Dit  ontmoedigde Matena. Van der Star en Van de Zande geenszins, want ook zij trachten kort daarop weg te komen. Verhoeven ging hen na, maar bevond zich even later weer in de hoofdgoep. Langzamerhand kwam er enige rekening in de strijd. De slag was nog wel niet gevallen, doch toen het trio de voorsprong vergroten, bestond de mogelijkheid, dat er zouden slagen. In ieder geval viel het peloton in stukken en de spanning er in om de kopgroep te bereiken, terwijl in de achterhoede ook kleine groepjes bijeen kwamen, zodat, toen nog enkele ronden gereden moesten worden, twee ploegen met ongeveer 20 seconden verschil achter elkaar joegen. Op het laatste nippertje wilde Piet de Vries, die voortdurend in de achterhoede had gezworven, naar de kopgroep. En wellicht zou hij geslaagd zijn ald het pechduiveltje hem niet achtervolgd had en hem kansloos had gemaakt. Ook Teuns speelde een voorname rol. Alleen wist hij bij de kopgroep te komen en daar zelfs tot hoger tempé aan te zetten. Een ronde voor het einde was ook de kopgroep uiteen gevallen. Teuns, Van der Star, en Van de Zande waren ontsnapt om in een moordend tempo uit te vechten voor wie de fraaie krans zou zijn. Van der Star bleek de snelste te zijn en werd winnaar, op de voet gevolgd door Teuns en Van de Zande.

  Al hadden Schulte, Pellenaars, Lakeman en Schellingerhoudt niet meegereden, aan spanning en Kwaliteir had de Ronde van feijenoord daarvoor niet ingeboekt, ook deze “zevende”werd een succes.

Amateurs: (30 ronden) – 75 km: 1. M. Koot, Eindhoven tijd 1 uur 57 min. 15 sec; 2. J. Geerts, Teteringen; 3. M. Kiekens, Haarlem; 4. J. Gisseler, Rotterdam; 5. M. Kettenis, Den Haag; 6. P. Zwanenburg, Rotterdam; 7. P. van Dors, Overschie; 8. G. Bontekoe, Den Haag; 9. J. Deijs, Den Haag; 10. A. van de Elshout;

Beroepsrenners (40 ronden) – 100 km: 1. C. van de Star, Den Haag tijd 2 uur 22 min. 40 sec.; 2. A. Teuns, Breda; 3. F. van de Zande, Halsteren; 4. J. Mathijssen, Rijsbergen; 5. J. Storm, 6. Th. Hopstaken, Roosendaal; 7.J. Braspenninx, Princenhage; 8. C. Bijl, Den Haag; 9. Harry Maas; 10. J. de Haas;

 

ROTTERDAM.FEIJENOORD.STADION.(1947.10.04)

Wielerstrijd in het Stadion droeg levendig karakter

De verwachting, dat de wereldkampioen Middelkamp Zaterdagmiddag om al zijn tegenstanders zou heendraaien, tóen hij in de 100-km-wedstrijd uitkwam, die op de Sintelbaan van het Feijenoord-stadion werd gehouden, is niet bewaarheid. Middelkamp en ook Gerrit Schulte werden een teleurstelling. Beide kopstukken waren naar Rotterdam gekomen om hun zeer hoge gages op te strijken, doch van hun kunnen hebben de ruim 15000 toeschouwers bitter weinig gewaar kunnen worden. Alleen toen een vrij grote premie in de wacht moest worden gesleept, was Middelkamp er bij, terwijl Schulte met steun van Piet de Vries en Liebrechts een ronde veroverde, lieten ze wat zien, maar eindigden tenslotte in de achterhoede. De Vries was in de eerste helft van de wedstrijd de grote man, Steenbakkers de beste in de tweede helft, terwijl toen ook Lakeman wat meer op de voorgrond trad. Het eerste wieiercriterium in het Stadion werd een geslaagd experiment en we mogen de verwachting uitspreken, dat volgend jaar Rotterdam weer in het middelpunt van wielerminnend Nederland zal staan.

Er verschenen 25 van de beste Nederlandse wegrenners aan de start om elkaar de zege te betwisten op de 430 meter lange baan, die wel was gewalst, maar uitermate zwaar reed en nog al ongelijk was. In de eerste ronden verkenden de renners het circuit, maar ook hun concurrenten. Het was Liebrechts uit Eindhoven, die het sein gaf tot een felle jacht, waaraan ook Cor de Best, Hopstaken en De Korver deelnamen. Intussen was een wilde jacht ontstaan, tengevolge waarvan ook de kopgroep uiteen viel en De Vries, Liebrechts en Schulte eindelijk hun achtervolgers kwijt waren. Ze vochten door, totdat na 50 .ronden De Vries er alleen tussen uit - trok en even later het eerst een ronde veroverde, kort daarop gevolgd door Liebrechts en Schulte. Intussen had een ploeg van 7 man een voorsprong op het peloton- genomen. De Vries voegde zich bij hen en toen na 72 ronden deze groep ook een ronde had genomen, ging de Vlaardinger alleen aan de kop. Het tempo bleef hoog, want ondanks het zware wegdek werd toch 40 km in één uur afgelegd. Geen ogenblik keerde de rust weer, want nu was het Steenbakkers, die was ontsnapt en alleen hardnekkig streed om zijn achterstand op de leider weg te werken. Hij slaagde daarin en voegde zich bij De Vries. Zienderogen daalde het tempo en daaraan moet het toegeschreven worden, dat vrij gemakkelijk nog ronden werden veroverd door enkele andere deelnemers. Schulte, Middelkamp, Lakeman en Jef Jansen speelden geen rol meer. Het veld was uit elkaar getrokken en in kleinere groepen joegen de renners achter elkaar. Steeds weer was Steenbakkers erbij, als er een ontsnapte en zo handhaafde hij zich niet alleen op de eerste plaats, maar vergrootte tevens als een ronde werd genomen, zijn voorsprong. Enkele fraaie sprints verlevendigden de strijd, evenals een weglooppoging van Middelkamp en Schulte..'t. Was echter .maar van zeer. korte duur en het bewees/ dat ze wel anders konden als ze maar wilden. De Vries bleek totaal uitgereden en raakte lelijk achter. Een valpartij, waarbij Van Gerven, Verschuren,'De Korver, De Best, Vooren en Schulte betrokken waren, liep goed af. Het einde kwam met een zeer fraaie en welverdiende overwinning voor Steenbakkers. De uitslag was:

Beroepsrenners: 1. Toon Steenbakkers, Den Bosch; 2. Theo Hopstaken, Roosendaal; 3. Frans van de Zande, Bergen op Zoom; 4. Cees Bijl, Den Haag; 5. Jan Liebregts, Eindhoven; 6. Frans Pauwels, Kieldrecht; 7. Piet de Vries, Vlaardingen; 8. Marinus Buuron, Bergen op Zoom; 9. Philip Vethaak, Vlaardingen; 10. Frans Buysen,

 

ROTTERDAM.GOUDSESINGEL.(1947.05.03)

Voorting won Goudsesingelronde

De ronde-van de Goudsesingel is niet bepaald een zacht eitje geworden voor de renners. Van de 80 man, die startten, reden slechts een twaalftal hem uit. Maar voor de kijkers was het een course in optima forma. In tegenstelling tot

Vele ronden liep het parcours gedeeltelijk over onvervalste „kinderhoofdjes"

en het was-hier dat het zeer hoge tempo de man met de hamer iedere ronde

nieuwe slachtoffers maakte. In de 17e. ronde liepen de sterksten, Voorting, Van Beek, De Vries en De Booij weg. De Booij werd echter door een val uitgeschakeld en ook De Vries raakte door een val achter. In de 69e ronde viel de beslissing. Voorting en Van Beek gingen er vandoor en namen een ronde. Voorting won de eindsprint, Piet de Vries, die op zijn eentje, moedig

doorgevochten had, werd derde met een ronde achterstand; Vierde Ris

en vijfde Weijer. De ronde werd afgelegd in 2.53.0;

Amateurs: 1.Gerrit Voorting; 2. Gerard van Beek; 3. Piet de Vries; 4. C. Ris; 5. J. H. van de Weijer; 6. G. Keizerswaard; 7. N. Henneman; 8. H. Brinkman; 9. C. Faasel; 10. J. van de Vaart;

 

ROTTERDAM.OUDE PLANTAGE.(1947.06.15)

Wedstrijd in Oude Plantage viel tegen

De wielerwedstrijd in de Oude Plantage, die  Zondagmiddag door de Rennersvereniging „De Rotter. damse Leeuw" was georganiseerd ten bate van de Niwin, is een tegenvaller geworden. Slechts 21 renners namen deel aan de 100-km wedstrijd, terwijl ook de publieke belangstelling tegenviel. Het was een vrij eentonige wedstrijd die weinig belangwekkende strijd bracht.

Amateurs: 1. Theo Alblas, Overschie (100 km in 2 uur, 48 min. en 42 sec.); op één ronde 2 G. v. d. Kaa, R'dam; 3 Piet van Dorst, Overschie; 4 J. G. de Bruin, Schagerbrug; 5 B. Bitter, R'dam; op 3 ronden 6 L. Lambregts, Breda.

7. A. de Best, 8. C. Hofland, 9. J.H. Weijer, 10. J. H. Deijs,

 

ROTTERDAM.OVERSCHIE.(1947.09.02)

Van der Putten won voor Putten

Dinsdagmiddag werd te Overschie ten bate van het Gelderse dorp Putten, de Ronde van Overschie verreden, een wegwedstrijd voor nieuwelingen en amateurs over resp. 40 km (30 ronden) en 100 km (75 ronden). De uitslagen luiden:

Nieuwelingen: 1 Van der Putten, Den Haag, 40 km in 1 uur 5 min. 57 sec; 2 Schotman, Amsterdam; 3 Keijzer, Amsterdam; 4 Hofland, Beverwijk; Amateurs: 1 Van Dorst, Overschie, 100 km in 2 uur 32 min. 5 sec; 2 Van Bruchen, Rotterdam; 3 Van der Neut, Amsterdam; 4 Alblas, Overschie; 5 Scholmeyer, Den Haag; 6 Kiekens, Haarlem.

 

ROTTERDAM.VARKENOORD.(1947.06.29)

Op Varkenoord won Wim de Ruiter

Voor het eerst na de oorlog, werd er op het circuit op Varkenoord een wielerwedstrijd gehouden. Het wegdek, dat erg geleden had, was dit voorjaar in orde gebracht en zo kon dan Zondagmiddag - een aantal renners hun krachten meten. Het was er flink druk. maar zoals ook vroeger, hadden velen een plaats, gezocht buiten het sport, complex om van een hoger gelegen dijk af de wedstrijden gade te slaan. By een volgende gelegenheid zal alleen tegen betaling toegang verleend worden tot deze buiten het sportveld liggende plaatsen.

Het programma bevatte voor Rotterdam iets nieuws, namelijk een wedstrijd achter handelsmotoren, die in twee ritten van 40 km.werden verreden. Er kwamen vijftien renners aan de start, Al spoedig bleek dat de meeste niet aan hun gangmaker gewend waren en moeilijk achter de rol konden blijven. De Ruiter ontsnapte en wist zich tot het einde op de eerste plaats te handhaven. Achter hem speelde Van Gerven een voorname rol. Deze ging eerst tot de aanval over op Riethoven; die gepasseerd werden, daarna, kwam hij ook Pellenaars voorbij;: zodat hij op de tweede plaats eindigde. Wel enigs-zins verrassen was het, dat de gangmaker Van Boeyen in de eerste ronde zonder benzine kwam te staan. In die tweede rit ging het eigenlijk tussen De Ruiter en Matena, terwijl nu ook Braspennincx mee een rol speelde. Een aanval van De Ruiter om opnieuw de kop te nemen werd door Matena afgeslagen en die behield de leiding tot het einde.

Beroepsrenners: 1. Wim de Ruiter; 2. Willem Matena; 3. Kees Pellenaars; 4. Piet van Gerwen; 5. Mathijs Verveer; 6. Chris Smits; 7. John Braspennincx; 8. Piet Verschuren; 9. U. Pakes; 10. Piet Evers;

Een klassementrit voor amateurs over 24 ronden (25.4 km) werd gewonnen door W. v. d. Voort uit s-Gravenzande. Met Jan Gieseler kreeg hy een flinke voorsprong en behield deze. De uitslag was: 1 v. d.-Voort 35 p; 2 Jan Gieseler 32 p; 3 P. v. Bruchem 26 p; 4 J. Cooiman 10 p; 5 De Graaf 7 p; 6 Bitter 4 p; 7 Hubregtse 4 p; 8 Verheul 2 p, Piet de Vries, die-vorige week kampioen van Nederland is geworden, werd gehuldigd en reed met de bloemen, een ereronde luide toegejuicht door het publiek.

 

SAS VAN GENT.(1947.09.09)

Beroepsrenners: 1. Albrecht De Paepe(Bel); 2. R. Adriaenssens(Bel); 3. Frans van de Zande; 4. Henk Lakeman; 5. E. Alpaerte; 6. Robert Eenaeme; 7. Theo Hopstaken; 8. Albert Hendrikckx; 9. Piet van Gerven; 10. Gerard van Beek;

 

SCHEVENINGEN.(1947.04.13)

Chr. Smits eerste te Scheveningen

Voor vele duizenden toeschouwers startten de amateurs gisteren te Scheveningen voor een wedstrijd over 80 km (64 ronden). De Vries en Voorting reden een uitstekende koers en ondernamen verschillende uitlooppogingen. 25 ronden vóór het einde slaagden zij er in weg te komen en ook v. d. Elshout kon zich bij hen voegen. Gedrieën dubbelden zij het peloton. De uitslag was:

Amateurs: 1. P. de Vries, Vlaardingen; 2. G. Voorting; 3. v. d. Elshout; 4. Smits; 5. v. Beek; 6. Post; 7. De Booy; 8. Slop; 9. Sieveking; 10. Hennink. Door een abuis van de jury konden de tijden niet worden gegeven. Bij de profs ging het direct fel toe. Ondanks enkele pogingen van Verschuren, Joossen en Liebreghts zaten alle renners na 26 ronden nog bij elkaar. Met nog 40 ronden te rijden, Hepen Evers en De Rulter een stuk uit, weldra gevolgd door Motké en v. Dungen. Vier ronden later voegden zich hierbij Loos, De Korver en Vethaak, terwijl De Ruiter terugviel. Bij deze zes uitlopers kwamen dan nog Lambrichts en Steenbakkers, dan Lakeman, Smits, Bakker en weer De Ruiter. Steeds verder liep deze groep uit en 10 ronden vóór het einde bedroeg de voorsprong op het grote peloton 80 seconden. De finish was, doordat verscheidene renners zich in de kopgroep hadden gemengd die reeds een ronde achter waren, zeer verward. Een kwartier nadat de eerste renners over de streep waren gegaan, wist de jury nog niet wie de winnaar was. Eindelijk kwam deze uitslag uit de bus:

Beroepsrenners en Onafhankelijken: 1. Chris Smits; 2. Cees Bijl; 3. Piet Evers; 4. Cor Bakker; 5. Philip Vethaak; 6. Henk Lakeman; 7. Toon Steenbakkers; 8. Andre de Korver; 9. Gerry Loos; 10. Jan Lambrichs;

 

SCHIEDAM.(1947.05.05)

De Vries heer en meester in Schiedam

De tweede „Rondevan Schiedam", die Maandag op een parcours van 1460. meter op de Stadhouderslaan werd gehouden, werd op zeer overtuigende wijze door Piet de Vries uit Vlaardingen gewonnen. Met Van Beek en Voorting speelde hij een voorname, rol in deze wedstrijd. Doch toenVan Beek door- machinedefect moest opgeven en later ook Voorting moeilijkheden met zijn fiets kreeg en achter raakte, bleef de Vlaardinger die intussen een ronde voorsprong had veroverd, alleen aan de kop. Er werd zeer hard gereden, hetgeen bleek uit het feit dat in 1 uur ruim 41 km was afgelegd, terwijl de 100, km werden gereden in: 2 uur. 20 minuten, dat een gemiddelde van 43. km per uur betekent. Heel wat van de bijna 60 deelnemers konden dat tempo niet volgen en werden tot opgeven, genoopt.

Nieuwelingen reden vooraf een wedstrijd over 35. km. De resultaten,warén:

Nieuwelingen: 1.Piet Huet, Scheveningen; 2. Antoon van Elderen, Eindhoven; 3. C. Schouten, Zwanenburg; 4. Wout Verhoeven; 5. F. Peters, Haarlem; 6. A.J. van de Putten; 7. A. Hofland; 8. P. van Beek;

Amateurs: 1. Piet de Vries, Vlaardingen; 2. Gerrit Voorting, Haarlem; 3. Harm Smits, Amsterdam; 4. E. Verhoeckx, Den Haag;  5. P.Peters, Haarlem; 6. M. Schuiten, Amsterdam; 7. H. Brinkman, Maasland; 8. J. Persoon, Amstelveen; 9. P.van Ekelen, Rotterdam; 10. A. Bersee, Rotterdam;

 

SCHIEDAM.(1947.08.30)

ALBLAS in vorm te Schiedam

  De “Ronde van Schiedam” die zaterdagmiddag verreden werd, heeft een bijzondere levendig karakter gekregen, doordat zowel bij de nieuwelingen als bij de amateurs, voordurend fel werd gekampt om de overwinning. De 19 nieuwelingen moesten 35 km (24 ronden) rijden, terwijl de 42 amateurs voor een strijd over 100km (69 ronden) startten. Snijders uit Halfweg won in de eerstgenoemde categorie, terwijl Alblas zich onderscheide bij de amateurs en met een ronde voorsprong als eerste eindigde. Met Alblas speelden ook Brinkman en Koot een rol, evenals J. van Dorst. Maar tegen Alblas was geen hunner opgewassen. Toen deze alle aanvallen doorstond en zijn voorsprong handhaafde, kon Alblas beslag elggen op de bloemen.

Nieuwelingen: 1. Wim Snijders, Halfweg; 2. Wout Verhoeven, Overschie; 3. Ton Hofland, Beverwijk; 4. A. van de Putten, Den Haag; 5. A. Schotman, 6. B. Keizer. 7. C. Paymans, 8. J. Zoon,

Amateurs: 1. Theo Alblas, Overschie; 2. Ed Koeman, Krommenie; 3. H. Breedveld, Rotterdam;p 4. A. Hubrechtse, Den Haag; 5. B. J. Bitter, Rotterdam; 6. J. H. Deijs, Den Haag; 7. J. van Dorst, Overschie; 8. G. van Gaalen,

 

SCHOONDIJKE.(1947.06.30)

Amateurs: 1. Harm Smits; 2. Piet de Vries; 3. Gerard van Beek; 4. A. Bloemers; 5. M. van der Stappen; 6. P. Maas; 7. Verwijmeren; 8. H. v.d. Elshout;

 

SINT JANSTEEN.(1947.07.02)

Amateurs: 1.Gerard van Beek; 2. Gerrit Voorting; 3. Theo Blankenauw; 4. H. Smits; 5. H. v.d. Elshout; 6. J. de Turck; 7. E. Pauwels;

 

SINT MAARTENSDIJK.(1947.08.30)

Amateurs: 1.Arie van de Neut, 2. Cor Elswijk, 3. Henk Faanhof,

 

SOESTERBERG.(1947.07.06)

Amateurs: 1. Wim Post, 2.-------, 3.------

 

ST.WILLEBRORD.(1947.06.14)

Amateurs: 1.Harrie van de Elshout, 2. Ko Geerts, 3. Nico Henneman,

 

STEENBERGEN.(1947.08.10)

Beroepsrenners: 1. Theo Middelkamp, 2. Gerrit Schulte, 3. Frans Pauwels, 4. Wim de Ruiter, 5. Frans van de Zande, 6. Rene Mertens, 7. John Braspennincx, 8. Janus van de Heijden, 9. Philip Reijnders, 10. Jan Lambrichs,

 

STEIN.(1947.04.07)

Beroepsrenners: 1. Arie Vooren, 2. Toon Steenbakker, Huub Sijen, 4. Sjef Jansen, 5. Cor Bakker, 6. Piet verschuren, 7. ------, 8. R. Hardy, 9. Piet Evers, 10, De Tacken,

 

VALKENSWAARD.(1947.08.17)

Nieuwelingen: 1. Cees Paymans; 2. Wim Rijvers; 3.-----

Amateurs: 1. Gerard Geboers; 2. Rien van de Veeken; 3. Wim van Est;

 

VLAARDINGEN.(1947.04.19)

Smits winnaar in de Babberspolder

De tweede „Ronde van de Babberspolder" die Zaterdag in Vlaardingen werd verreden, is niet geworden wat er van verwacht werd. Enkele krachtfiguren als de Zaandijker Van Beek en de Hagenaar Kettenis, lieten verstek gaan, terwijl noch De Vries, noch De Booy. Elshout of de Maaslander Brinkman een grote rol speelden in deze course.

Amateurs: 1. Harm Smits, Amsterdam; 2. Piet Sieveking, Amsterdam; 3. J. van de Weijer, Hardewwijk; 4. J.Hennink, Alkmaar; 5. L. de Booij, Alkmaar; 6. H. Brinkman, 7. J. Fleury, 8. H. van de Elshout, 9. M. Smits, 10. D. Hooijschuur,

Nieuwelingen: 1. Piet Huet, Scheveningen; 2. Wout Verhoeven, Overschie;

3. Wim Snijder, Zwaneburg; 4. L.Spierenburg, Hilversum; 5. B. Keizer, Amsterdam; 6. J. Peters, 7. M. Putten

 

VOORBURG.(1947.10.11)

De Rennersvereniging „Hollandia" uit Den Haag organiseerde Zaterdagmiddag op een circuit te Voorburg een wedstrijd voor amateurs over 55 ronden. Een uitstekend bezet veld bond de strijd aan. Het werd een levendige wedstrijd, waarvoor grote, belangstelling bestond. De Haarlemmer P. Peters werd winnaar. De uitslag was:

Amateurs: 1. Piet Peters, Haarlem, tijd 1 min. 135 min. 47 sec; 2. Cor Ris, Assendelft; 3 Theo Alblas, Overschie;

 

WEERT.(1947.08.15)

Amateurs: 1. Cees Koot, 2.------.3. -------,

 

WERELDKAMPIOENSCHAP.AMATEURS.(1947.08.02)

Ook Van Beek zorgde Kor een ereplaats

Een derde plaats achter twee Italianen, dat was het succes van Pronk bij de stayers, de tweede aangename verrassing die de wereldkampioenschappen deze week voor de Nederlanders opleverden. Maar tevens kunnen wij de overige amateurs noemen, want zij reden allen een zeer goede wedstryd. 's Morgens om zes uur waren de amateurs reeds gestart, om hun 21 ronden van 7.8 km. af te leggen. Het was Van Beek, die zich in deze aantrekkelijke wedstrijd in de tweede ronde reeds begon te roeren in gezelschap van o.a. de Zweed Harry Snell, die eveneens zulk een belangrijke rol zou gaan vervullen. Rondenlang heeft deze strijd om de leiding geduurd en ook Voorting was steeds mee vooraan. Zy stelden zich in op de Italianen, welke terecht als favorieten vertrokken waren. Halverwege de wedstrijd lag Van Beek aan de kop met de Engelsman Flemming en de Italiaan Pedroni, terwijl de poging van de Zwitser Schaer om bij te komen, mislukte. Alles weer bijeen. Na twaalf ronden lagen die drie met driekwart minuut voorsprong op kop, maar tenslotte werden ze toch weer ingelopen. Vijf ronden voor het einde liep de Zweed Snell weg uit de grote groep van vijftien renners en de Italiaan Ferrari liep mee. Er waren nog twee ronden te rijden toen de beide renners met 45 seconden voorsprong alleen door kwamen te Reims en op dat ogenblik slaagde de Italiaan er in de Skandinaviër te lossen. Pedroni had ondertussen in de volggroep zyn rol prachtig gespeeld en voor zijn weggelopen landgenoot Ferrari steeds het tempo gedrukt. Elke poging van onze landgenoot Gerrit van Beek om de Italiaan Ferrari te „halen" belette Pedroni op zijn beurt door Gerrit te halen en tenslotte liep Pedroni zelf nog vlak voor het einde van de koers weg, zodat hij achter zijn landgenoot de eervolle tweede plaats kon veroveren. In de groep besliste Van Beek de sprint en kon zich juist voor de Zwitser Schaer en de Zweed Snel! plaatsen. De totale uitslag luidde:

Amateurs: 1 Ferrari (It.), 164 km in 4u. 18 min. 58 sec, gem. snelheid per uur 38 km 108. 2 Pedroni (It.) op 39 sec. 3 Van Beek (Ned.) op 40 sec. 4 Schaer (Zwlt.), zelfde tijd. 5 Snell (Zwed.), zelfde tyd. 6 Baldassari (Fr.), op 1 min. 20 sec. 7 Sommers (Zwit.), zelfde tyd. 8 Schlebel (005 t.),, zelf de tyd. 9 Gielen (Belg.), zelfde tijd. 10 Voorting (Ned.), zelfde tyd. 11 Beyart (Fr.), zelfde tijd. 12 Ex Aequo Kemp (Lux.); Ernzer (Lux.); Johansson (Zwed.); Clements (Eng.); Larsson (Zwed.); Zanotti (It.); Smits (Ned.);De Vries (Ned.); Nielsen (Den.). 21 Valenta (Oost.). 22 Goldschmld (Lux.). 23 De Lo Santo (Urug.).

 

WERELDKAMPIOENSCHAP.PROFS.(1947.08.03)

MIDDELKAMP WERELDKAMPIOEN OP DE WEG BIJ DE PROFS

Jansen (derde)was de grote man

Op de laatste dag van de wereldkampioenschappen land dan toch heeft Nederland ook nog zijn wereldkampioen gekregen. Ook onze vlag heeft aan de hoogste mast gewapperd. Theo Middelkamp heeft het wereldkampioen- schap op de weg, na een heldhaftige strijd tegen de zon, het stof, de pech en zijn concurrenten, behaald. In een moordende temperatuur, die onder de renners een ware slachting aanrichtte, heeft de Kieldrechtenaar zijn achterstand van 2 ˝  minuut ingelopen en toen zijn meest gevreesde tegenstander, de Belg Sercu, van de wielen gereden, een prestatie, die alle teleurstellingen van de afgelopen week uitwiste. En om hét succes te completeren werd onze Tour-de-France-man Jansen derde en bezette,Van Beek in de strijd der amateurs de derde plaats.

Schulte zonnesteek, Lakerman pech

Duizenden Belgen-en tien duizenden Fransen hadden hun favorieten met de hartstocht hun temperament eigen, aangemoedigd, doch het kleine groepje Nederlanders had zich stil gehouden, omdat het nauwelijks meer in een

Nederlandse zege. kon geloven. Schulte had immers na acht ronden al moeten opgeven, getroffen door een zonnesteek en Lakeman had moeten stoppen, omdat hij, terwijl hij in de kopploeg lag, een schoen verloor. Hoe kon men dan nog optimistisch zijn? Middelkamp en Jansen lagen inderdaad gunstig in de koers, maar iedereen was er bijna van overtuigd, dat er weer iets zou gebeuren, dat onze kansen zou vernietigen, net als vorig jaar in Zürich. Er gebeurde werkelijk iets: Middelkamp kreeg in de laatste ronde, toen hij Jansen had ingehaald, een lekke band.

Zou hij dan weer net als vorig jaar een overwinning voor het grijpen moeten opgeven? Zeer snel verwisselde hij van wiel en toen toonde hij zijn grote kracht. Met geen ronde meer te rijden haalde hij het groepje renners, dat aan de kop lag, toch nog in, schudde met het grootste gemak Sercu van zich

af en stoof, blij als een kind en als een groot wereldkampioen over de streep. Het was de beloning van een jarenlang volharden en steeds weer opnieuw proberen. Het was een van zijn mooiste prestaties in deze zo zware kampioensstrijd. Zo werd het tenslotte dan toch nog een dag van grote glorie voor ons land.

De acht kilometer lange autobaan van Reims was een weinig geschikt parcours voor een wereldkampioenschap: Een keurig geplaveide, hier en daar wat heuvelige weg, meer niet. Echte wegrensport dient van stad tot stad en niet op een afgesloten circuit plaats te vinden, maar ter wille van de kas van de TJ.C.I. was dit circuit gekozen, met zijn grote overdekte tribunes, waar elegante vrouwen met over dikke portefeuilles beschikkende vrienden, in de koele schaduw champagne uit het ijs en kreeft consumeerden.

Eén maal in de twaalf minuten waren zij dan wel zo vriendelijk een blik te werpen op in de brandende zonnewarmte worstelende renners, die vochten om een wereldtitel.

Het parcours mocht dan niet zwaar, zijn, bulten als de Cauberg mochten ontbreken, keien en grint mochten er dan niet zijn, dit alles verhinderde niet, dat deze wedstrijd ęen moeilijke was. Het rijden van ongeveer 260 km in deze temperatuur was een verschrikking en zo werd dit wereldkampioenschap in de eerste plaats een strijd tegen de zon en het stof. Vraag niet wat het kost aan inspanning, volharding en uithoudingsvermogen.

Schulte, op wie bij deze wereldkampioenschappen onze grootste hoop gevestigd was, werd er het eerste het slachtoffer van. Hij heeft de wedstrijd niet kunnen uitrijden. Zijn conditie was bij de start al niet zo goed en zijn rijden in de eerste ronde miste niet alleen de overtuiging, maar ook het onweerstaanbare, dat wij zo van hem gewend zijn. Hij zat „dood", zoals het heet; de warmte kreeg hem spoedig te pakken.

Schulte vecht liever in storm en regen. In de achtste ronde kon hij het niet meer volhouden en hij was gedwongen op te geven; een voor hem wel bijzonder teleurstellend einde. Schulte was echter niet de enige die de strijd tegen de zon moest staken. Ook de Fransman Teisseire, die in de Tour de

France toch wel iets had meegemaakt en die ook nu weer tot de

favorieten behoorde, kon het niet harden.

De sterke Belgen Masson en Van Steenbergen, de Zwitser Litschi, konden het evenmin volhouden. Masson moest zelfs per ziekenauto worden wegge- bracht. Een lot, dat honderden toeschouwers, die uren in deze Sahara-temperatuur hadden gestaan, met hem deelden. Juist in de ronde, dat Schulte de strijd staakte, begon de grote slag. Lakeman en Jansen voegden zich bij een groepje weglopers. Daartoe behoorden de Fransen Fachleitner en

Idee, de Belg Sercu, de Italiaan Magnl en de Luxemburger Diederich.

Grote mannen als Coppi, Van Steenbergen, Masson, Ricci en Leoni werden van de wielen gereden.

Zij vormden met Middelkamp een tweede groep, die spoedig een paar minuten achterstand had en ook weer uiteenviel. Steeds groter werd de voorsprong der leiders; op de helft van de strijd bedroeg die zelfs 2 m. 40 sec. Toen verloor Lakeman zijn schoen en het was met hem afgelopen.

Het wereldkampioenschap kan van kleinigheden afhangen. Lakemans schoenveter brak, zijn schoentje schoot uit de pedaalriem. Het zoeken duurde zo lang, dat de tweede groep hem reeds gepasseerd was, voor hij het terughad. Hij vond niet meer de moed om de strijd te hervatten. Hij zou toch kansloos geweest zijn. Middelkamp had intussen kans gezien een minuut van zijn achterstand in te lopen. Hij joeg met een groep van vier renners achter de vluchtelingen aan. Dat ging zo ronde na ronde en het publiek ging zich tenslotte méér interesseren voor de vraag waar het in deze alles verzengende hitte wat te drinken kon krijgen.

Middelkamp naar de kop

Plotseling zorgde Middelkamp weer voor een emotie door een bombardement op de kopgroep te ontketenen. Geroutineerd circuit rijder als hij is, waagde hij, toen er nog ongeveer 90 km te rijden was, zijn sprong, die hem in de

kopgroep bracht. Jansen, Middelkamp, Sercu, Magni en Fachleitner vormden een nieuw leidersquintet, op ongeveer een minuut gevolgd door Diederich, Leoni en Idee. Van het peloton was inmiddels maar weinig overgebleven. Van de 32 renners waren er in totaal nog zeven over. Bij het ingaan van de laatste ronde plotseling nieuwe emotie, die de harten der Hollanders deed opspringen. Jansen had een, voorsprong van 50 meter genomen. Middelkamp sprong eveneens weg en ging Jansen zelfs voorbij 50,

100 meter! Daar hadden we een dubbele kans op de overwinning.

In het volgende ogenblik sloeg de vreugde echter om in sombere teleurstel- ling, want Middelkamp kreeg een lekke band en daarmee leek alle kans voor hem verkeken.

Maar toen de renners voor de laatste maal op het rechte gedeelte verschenen had Middelkamp weer de kop, Sercu deed nog alles om hem voorbij te komen, maar het gelukte niet. De Belg werd tweede, Jansen ging zowaar Magni nog voorbij en bezette een zeer eervolle derde plaats. De uitslag luidt:

Beroepsrenners: 1. Middelkamp (Ned.), tijd over 274 Km: 7 uur 28 min. 17 sec; 2. Sercu (B.) 7 uur 28 min. 27 sec., in de sprint gewonnen van: 3. Jansen (Ned.) zelfde tijd; 4. Magni (lt.) delfde tijd; 5. Pachleitner (Pr.)

7 uur 29 min. 1 sec; ver achter: 6. Diederich (Lux.).

 

WOUW.(1947.06.29)

Beroepsrenners: 1.Marinus Buuron; 2. Cees Bijl; 3. Piet van As;

 

YPENBURG.(1947.06.15)

Nieuwelingen: 1.Wim Snijder; 2. Piet Huet; 3. Cees Paymans;

Amateurs: 1.Leo Copier; 2. W. Westerduin; 3. Harrie van de Elshout;

 

ZAANDAM.(1947.05.10)

Amateurs: 1.Gerrit Voorting; 2. Harm Smits; 3. Arie van de Neut;

Nieuwelingen: 1.Ad Schotman; 2. Wim Snijders; 3. C. Schouten;

 

ZAANDAM.(1947.05.27)

Vethaak wint ron-de van Zaandam

In de ronde van Zaandam heeft Vethaak bewezen dat, hij tot de beste wegrenners in ons land behoort. En door zijn tactisch rijden čn door zijn grote uithoudingsvermogen won hij deze course op prachtige wijze. De wedstrijd was nog maar kort aan de gang, toen de Zaandammer Cor Bakker er alleen vandoor ging en na ongeveer 60 km het veld dubbelde. Kort daarop was het Schellingerhout, die samen met Vethaak uit het peloton wegsprong en meter voor meter op de groep inliep om zich ten slotte daar weer bij aan te sluiten.

Bakker had te veel van zijn krachten gevergd, want na de 86e ronde moest hij opgeven. Nu lagen alleen nog Schellingerhout en Vethaak aan de kop. Vethaak liet het niet op een eindsprint aankomen en negen ronden voor het eind vluchtte hij weg om ten slotte als eerste door de finish te gaan.

Van Beek bij amateurs

Bij de amateurs staken Voorting en Van Beek met hoofd en schouders boven de andere renners uit. Veel spanning is er in deze wedstrijd niet geweest, want reeds direct zetten twee bovengenoemde renners een offensief in en dubbelden het peloton. Soepel draaiden zij hun rondjes en even voor

het eind leek het of Van Beek zou gaan winnen.

Voorting moest afstappen omdat zijn achterwiel losraakte, maar sportief wachtte de Oostzaner om het met zijn concurrent in de eindsprint uit te vechten.

Profs en Onafhankelijken: 1. Vethaak (Vlaardingen) in 3 uur 12 m. 17 sec.; 2 Schellingerhout (Zaandam); 3. Joosen (Made) 4. Hulshoff (Den Bosch); 5. Bijl (Den Haag); 6. de Rijer (Scheveningen); 7. van Straten (Rotterdam); 8. Lakeman (Amsterdam): 9. Smits (Rotterdam); 10. de Hoog (Amsterdam);

Amateurs: 1. G. van Beek, Oostzaan; 2. G. Voorting; 3. Kettenis; 4. v.d. Weijer; 5. Hooijschuur;

Nieuwelingen: 1.C. Schouten; 2. Aad Schotman; 3. Wim Snijder;

 

ZANDVOORT.(1947.06.15)

Matena won, maar Koblet de grote man

Het prachtige parcours te Zandvoort, waar het ondernemende Olympia uitstekende wedstrijden had georganiseerd, werd in de ochtend herhaaldelijk door regenbuitjes bezocht. Dat het bezoek van wielersportllefhebbers hierdoor ongunstig werd beďnvloed is jammer. In een wedstrijd achter motoren kwamen naast de Fransen Testu en Reynes, de Zwtitsers Koblet en Keiler en de Belg De Meulemeester, diverse prominenten der Nederlandse garde aan de start; G. Peters, Matena. De Best, Boeyen en vele anderen. In de eerste manche (40 km — 16 ronden) nam al spoedig de Zwitser Koblet de leiding en ver grootte zijn voorsprong goed gevolgd door Matena. Koblet passeerde in prachtige stijl de eindstreep (tijd 44 min. 54 sec), 2. Matena, 3. De Best, 4. Reines (Fr.) en 5. Testu (Fr.). Ook de 2 e manche zou zonder kettingpech voor Koblet geweest zijn. Thans won Matena in 45 min. 36 sec.; 2. De Ruiter; 3. Koblet Zw.; 4. De Beer en 5. Verschuren. In de totaaluitslag was Matena winnaar met 9 pt.; 2. Koblet 8 p.; 3. De Ruiter 4 pt.; 4. Reynes Fr. 2 pt. en 5. De Beer 2 pt.

Amateurs

De wedstrijd voor amateurs over 100 km (40 ronden) werd na felle strijd gewonnen door Schuiten (Adam) in 2 uur 23.48; 2. Harm Smits (gedistancieerd); 3. Vet; 4. Faanhof; 5. Kettenis; 6. Bruinsma, waarna nog volgden, v d. Neut. Hutte, Duif, Fleur, Sieveking. Drost W. Remkes, Henneman, Slop. Meening. Van Steenbergen en Cramer.

 

ZEIST.(1947.06.12)

Amateurs: 1.Harm Smits; 2. Leo de Booij; 3. Han Krever;

 

ZES PROVINCIËN RIT.03E RIT.(1947.06.15)

In Tilburg was het een janboel aan de finish en er werd een uur te laat gestart voor de laatste etappe naar Heerlen. Het leek erop, dat het peloton iets geleerd had. Het hield zich rustig en verzamelde krachten voor de laatste slag. De laatste druppels waren uit de bidons gezogen, maar uit de hemel vloeiden de druppels overvloedig! Bij stromen viel de regen neer en maakte de renners soms volkomen onzichtbaar. Maar voort, voort ging het door het uitgelopen Eindhoven, waar zeker 60.000 toeschouwers aanwezig waren.

Van Weert naar Roermond. Er kwam weer onrust in  het nauwelijks 31 van

(van de zeventig geslonken peloton).

Vooren deed zijn laatste poging om met

Legt en Jansen weg te komen. Het ging niet, het was te zwaar. Henk de Hoog, die zich in deze twee dagen zeker heeft onderscheiden, probeerde het nog eens alleen. Het mocht niet baten. Sijen zette, voor het laatst nog even alles op alles, maar ook hij werd het slachtoffer van lekke band. De spitse toren van Sittard rees reeds uit de regennevelen omhoog, toen Schulte zijn

alleenheerschappij ging demonstreren. Hij gaf nu plotseling alles...... en weg was de rest.

In een krankzinnig tempo, dat de 70 kilometer haalde, donderde hij de hellingen af. Overal, vond hij juichende mensen en overal ging het van mond tot mond: „Schulte"!

Na Schulte volgde.op 57 seconden Jansen; op l m. 30 sec. Lakeman

En Verveer, op l m..55 sec. Motkę, Leenen, Sijen, Evers en Pellenaars.

Beroepsrenners: 1. Gerrit Schulte; 2. Jef Jansen; 3. Jean Schweitzer; 4. Henk Lakeman; 5. Thijs Verveer; 6. Georges Claes; 7. Arie Vooren; 8. Kees Joosen; 9. van der Elst; 10. Louis Motke;

Beroepsrenners Eindklassement: 1.Gerrit Schulte; 2. Henk Lakeman; 3. Georges Claes; 4. Arie Vooren; 5. Louis Motke; 6. Hubert Sijen; 7. Piet Evers; 8. J. Claessens; 9. Sjef Janssen; 10. Kees Joosen;

 

ZES PROVINCIÉN.01E RIT.(1947.06.14)

Maastricht- Amsterdam - Tilburg-Heerlen

Renners reden door zes provinciën Schulte, de „oppermachtige”, won

Het waren moedige mannen, die het aandurfden de Zes Provinciën Koers van stapel te laten lopen. Maar het waren meer dan moedige mannen, die op een zonnige Zaterdag van Maastricht naar Amsterdam fietsten en daarna een Zondag, waarop storm en regen en noodweer elkaar opvallend regelmatig afwisselden, van Amsterdam naar Tilburg en vandaar naar Heerlen togen. Hoogtepunten van het tweedaags wielerfestjjn? De start in Maastricht, waar het Marktplein een bijna Belgisch aandoende wielren-drukte beleefde. De manmoedige poging van Kees Joossen, die met 'n grimmige blik op een wegwijzer, die vertelde dat Amsterdam nog maar 10 K.M. verwijderd was, uit de groep sprong, om te ervaren, dat de weg via Amstelveen naar de Amstelbrouwerij wel 20 K.M. was!. Joossen's sprong reikte zo ver niet en een duizendkoppige menigte juichte Lakeman toe, die grootheid Schulte in de sprint klopte.

Hoogtepunten van de tweede dag? De overmoedige poging van de kleine Van der Zande, die van Haarlem tot achter de Zevenbergse Hoek en met een felle wind op kop met een macht van energie en kracht joeg naar de verlossende eindstreep in Tilburg. En de machtige sprong van Gerrit Schulte, die in één ruk de Wintrakerberg veroverde, de wegloper De Korver en Bernard Francken haalde en voorbij streefde op weg naar Heerlen. Juist daar in de enige helling-van-betekenis van het hele parcours toonde Schulte zich de koning der Nederlandse coureurs, want hoe de Limburgers Janssen en Schweitzer ook joegen en al hun klimmerskrachten uit hun taaie lichamen duwden, zij haalden de baan-en wegrenner Schulte niet

Zaterdag: zonnige kilometers

Het begon met de gebruikelijke uitlooppoging van De Korver, die nu eenmaal het monopolie heeft van het eerst aan de haal te gaan. In de Kruisberg had hij 200 meter, om toen — zijn traditie getrouw geweest zijnde — terug te vallen in het peleton. Het werd echter bittere ernst, toen Jaak Syen de Maastrichtenaar in Lutterade met de Fransman Martini een schuiver maakte

die hen onzacht in aanraking bracht met een stilstaande vrachtwagen.

In grote stijl echter maakte Syen — een der favorieten — een achterstand van 2 min. 10 sec. goed en hij deed dat vlug dank zij de medewerking van de altijd coulante Ned. Spoorwegen, die netjes de overweg voorbij Echt voor de neus van het peleton dichtklapte.

Gezapig peddelde men richting Venlo, maar in Tegelen zag de juichende schooljeugd, die men een kwartier vrij af gaf, Lakeman en Bouk Schellin- gerhoudt een groepje weglopers Vooren. Pepels, Bakker, Lauwers en Lust inhalen. En toen men in het peleton de ernst van de toestand onder de ogen begon te zien, naderden we Nijmegen en hadden de heren vluchters een voorsprong van anderhalve minuut.

Was de belangstelling heel Limburg door groot geweest, in Nijmegen, waar de renners “vliegend" bevoorraad werden stonden duizenden, weliswaar minder deskundigen, kennelijk verwonderd toe te zien, hoe de verzorgers en renners het klaar speelden in vliegende vaart volle voor lege buidons te verwisselen en hoe de mannen op de fiets hele cadetjes met één hap verzwolgen.

Het resultaat van de verzorging was een opvoering van het tempo en pas in Elst was er weer sprake van een gesloten peleton, dat aanvankelijk lijdelijk toezag hoe Van der Zande wegsprong, de een eind vooruit fietsende minder gevaarlijke grootheden Desmet (B) Kuipers en Van Gerwen voorbij streefde en danig doorzette.

Het moet Van der Zande echter vreemd te moede zijn geweest te ervaren

dat er vóór hem nóg een knaap blijkbaar grote plannen koesterde. De Belg Van der Helst had inmiddels het gezelschap van Van Gerwen c.s. verlaten en had eigenlijk zon beetje ongemerkt, een voorsprong genomen, die in de buurt van Ede aangegroeid was tot 1 min. 30 sec.

Een Belg op een race fiets is altijd een nogal gevaarlijk ding en prompt togen de grotere heden er op uit om de inspanningen van Van der Helst ongedaan te maken Motké, Michiels (B.) en Bernard Francken gingen het nijdigst op zoek naar de vluchteling, maar Schulte en Vooren trokken het peleton weer bij.

Schulte had in Ede inmiddels een lek bandje gehad, maar liep zijn achterstand op een dusdanig indrukwekkende manier in dat ieder, die het zag, veelbetekend keek naar iedereen die het óók zag.

Zes kilometer voor Amersfoort had Van der Helst nog slechts 35 sec. voorsprong en 40 K.M. voor Amsterdam leek de koers beslist toen Motké, Verveer, Van der Helst en.... Schulte op kop lagen. Schulte mee op kop, is voor een peleton wat de rooie lap voor de stier is!

Het peleton brokkelde uit elkaar om de eenvoudige reden, dat niet iedereen zoiets van 50 K.M. per uur kan rijden en 25 K.M. voor de eindstreep gaf Schulte het op en werd ingelopen. Toen zag Kees Joossen dan die bewuste

wegwijzer en demareerde. „Amsterdam 10 K.M." en de A.N.W.B. vergist zich niet. Joossen ging lopen en zette machtig door, totdat hij merkte dat' de A.N.W.B. zich inderdaad niet vergist had  maar de route omgelegd was. Joossen had na tien kilometer alles gegeven en tegen een ruk van Schulte was hij toen niet meer opgewassen. Andermaal racete een gesloten

Peleton over de Nederlandse wegen, die inderdaad vrij" waren voor een wielerwedstrijd.

En nog had Schulte, toen de kilometers loodzwaar gingen wegen, nog de macht om te demareren en slechts Lakeman én de Belg Claes waren sterk genoeg om hem te volgen en Henk Lakeman won de sprint toen iedereen al “Schulte*' riep.

Hier is de uitslag van de eerste etappe: Maastricht—Amsterdam. 260 km.:

Beroepsrenners: 1. Henk Lakeman, 260 km in 6.16.24; 2. Gerrit Schulte; 3. George Claes(Bel); 4. Verpoorten; 5. Piet Evers; 6. Georges Claes; 7. Sjefke Jansen; 8. Louis Motke; 9. Hubert Sijen; 10. Kees Joosen;

 

ZES PROVINCIËN.02E RIT.(1947.06.15)

Vroeg dag Zondag! 8 uur was er gezegd, maar het werd half negen

Amsterdam keek op deze trieste morgen vreemd op toen het gerucht

van de sliert renners en de nog langere sliert volgauto’s door de straten daverde. Hier en daar bleef een toevallige voorbijganger staan, zich afvragende, wat dat betekende.

Welk een verschil met de enorme belangstelling later, die vooral in Rotterdam bijzonder groot was, doch die in Eindhoven waarlijk buitenlandse proporties

aannam.

Voordat Halfweg in zicht was, was de eerste slag al geleverd. Een ploegje van een man of zestien had zich losgemaakt. Altijd weer dezelfden: De Korver, Vooren, vervuld met nieuwe plannen om aan Schultes greep te ontkomen,

Lakeman en enkele snelle Belgenen Fransen. De slag duurde maar kort en onder Haarlems St. Bavo was de vrede hersteld. Maar toen, in eens, kwam de man die hier zijn naam zou bevestigen. Het was Frans van der Zande uit Halsteren. Hij waagde in zijn eentje de koene sprong.

Het peloton liet hem gaan. Het peloton wist wel beter. Het was ook wel zeer gewaagd van Franske van der Zande, maar het was een kans!

Alles of niets! Het werd niets. André de Korver had er zijn zinnen op gezet om in zijn woonplaats Rotterdam aan de kop te gaan. Hij kreeg hulp van Ternede en Luiendijk en bij Overschie kregen zij de vluchteling te pakken.

Zestig kilometer had Van der Zande alleen op kop gezeten. Zestig kilometer had hem de illusie van een zege, voor ogen gezweefd. Nu ging De Korver triomfantelijk als eerste Rotterdam binnen. Wat juichten, die Rotterdammers hem hartelijk toe! en wat was  het een fantastisch schouwspel de karavaan door de machtige Maastunnel te zien trekken!

Maar nauwelijks door Rotterdam, op weg naar Dordrecht, moest De Korver afstappen: ęen lekke band! Ook zijn kans was verkeken.

Tot Breda bleef verder alles rustig, maar toen Tilburg in zicht begon te komen ging Gerrit Schulte op de pedalen staan. „Ik. wist daar zon beetje de weg" zij hij ons later.

Zijn ogenblik was prachtig gekozen en Lakeman deed een wanhopige poging om bij te komen, maar ditmaal kende Schulte geen mededogen en Lakeman bleef 100 meter achter. Twintig meter daarna kwam Sijen en verder volgden

de Belg Verpoorte met Pellenaars en Schweitzer.

Beroepsrenners: 1. Gerrit Schulte, 2. Henk Lakeman, 3. Huub Sijen, 4. Gerry Loos, 5. Leene, 6. Piet Evers, 7. Louis Motke, 8. Arie Vooren, 9. Henk de Hoog, 10. Verpoorten,

 

ZIJPE.(1947.09.15)

Amateurs: 1.Cees Ris; 2.--------, 3.--------,

 

ZUTPHEN.(1947.08.23)

Ronde van Zutphen voor amateurs

De eerste „Ronde van Zutfen", een wegwedstrijd over 100 km voor amateurs, bracht Zondag de volgends uitslag:

Amateurs: 1. Elswijk. Zaandam; 2. Witteveen, Amsterdam; 3. Ris, Assendelft; 4. Schuiten, Adam; 5. Kettenis, Den Haag; 6. Duyff, Zaandam; 7. Henneman, Beverwijk; 8. Bindels, Breda; 9. V. d. Wyer, Harderwijk en 10. Roelofs, Arnhem. De gemiddelde snelheid was 41.5 km. De snelste ronde (1500 m) werd gemaakt door Schuiten in 2 mim. 4.4 sec

 

ZWANENBURG.(1947.08.16)

Amateurs: 1. Wim Post; 2. Leo Copier; 3. Piet Sieveking;

Nieuwelingen: 1. Wim Snijders; 2. J. Zoon; 3. L. Spierenburg;