JAARGANG 1948

                              WEDSTRIJDEN A T/M G

ALKMAAR.(1948.05.30)

Grift won de Ronde van Alkmaar

De wielrenner Grift uit Soest, die In een grote kopgroep lag, wist In de eindsprint gistermiddag de 100 km lange Ronde van Alkmaar te winnen. De uitslag luidt:

Amateurs: 1. Grift, Soest, 2 uur 38,4 sec; 2. Neef, Haarlem; 3. Jan Stakenburg, Amsterdam; 4. Witteveen, Amsterdam; 5. Henk Stakenburg, Amsterdam;

 

ALKMAAR.(1948.08.08)

Witteveen wint Ronde van Alkmaar

De Ronde van Alkmaar, Zondag in storm en regen gehouden, werd zowel bij de amateurs als bij de nieuwelingen in de eindsprint beslist. De uitslagen luiden:

Amateurs 80 km: 1. Witteveen (Adam) 2 u. 15 min. 35 sec.; 2. Petrie (Adam); 3. Ladenius (Adam); 4. Henneman (Beverwijk); 5. Hennink (Alkmaar); 6. De Ruiter (Adam); 7. Koeman (Wormerveer) ; 8. Duif (Zaandam); 9. Baumgartner (Zaandam); 10. Van Breenen (Adam); Nieuwelingen 30 km: 1 Donker Adam; 2. Snijders (Halfweg); 3. Cornelisse (Halfweg)

 

ALPHEN AAN DE RIJN.(1948.05.17)

Bakker's magistrale zege Cor Bakker... Cor Bakker...!

Sneller dan de kloeke Zaankanter de pedalen ln een machtige cadans deed

rondwentelen, ging zijn naam van mond tot mond langs de duizenden die

zich koesterend in een warm lentezonnetje langs het knusse Alphense

parcours hadden opgesteld. Cor Bakker! Men had het rugnummer in het

programmablaadje gezocht en ontdekt dat het de grote man uit de Ronde

van Nederland was die daar ver voor zijn jagende achtervolgers naar voren

stormde en men juichte. Daar zagen te iets groots en zelfs de meest oningewijde in de wielersport zag dat hier de beslissing viel. Dat was na 75

kilometer van de 100-kilometerstrijd welke onze beroepsrenners in de

Ronde van Alphen aan de Rijn moesten afdraaien. Zijn streekgenoot Gerard

van Beek, die door pech een ronde achterstand moest boeken, zag hier een

kans deze weer weg te werken. Met nijdige pedaalstoten stoot hij achter

Cor Bakker aan en dit Zaanstreek-duo kreeg aansluiting bij de Amster- dammer

Henk Lakeman die door kramp een achterstand kreeg. Goede samenwerking

kwam bij dit trio tot stand en zo geschiedde het dat met nog 2 kilometer voor het stuur een ronde voorsprong van Cor Bakker werd verkregen, een kostbare voorsprong die hij met hand en tand zou verdedigen tot het einde waar hij in een machtig grote bloemenkrans dook. De beloning voor een magistrale zege!

Zeventig renners, waaronder het puikje van ons Nederlandse beroepsrenner- corps en een tweetal befaamde Belgen, n.l. Lode Poels, in het voorjaar winnaar van de klassieke wegkoers Parus—Brussel en Gust van Mirlo die

dit jaar de wedstrijd om de Schaal Sels won, waren eerst te kwart voor vijf van start gegaan nadat nieuwelingen en amateurs hun wedstrijden over resp. 45 en 110 km hadden geleverd. Er ontstonden schermutselingen in de eerste 10 km waarin de Amsterdammer Harm Smits zich deed gelden. Hij

had een kleine voorsprong genomen maar kreeg geen schijn van kans verder weg te komen want De Best en Van Beek joegen fel achter hem aan. Hem eenmaal ingelopen, was toet Van Beek die er tussenuit trok, maar hij al spoedig hetzelfde lot beschoren was als Smits. Het was ook moeilijk weg

te komen want het tempo liep tegen de 47 km per uur. Toen kreeg Van Beek een lekke band en hoewel snel van flets verwisselend, kreeg hij toch een grote achterstand. Toen alles weerbroederlijk bijeen was, ontstond na 25

km. opnieuw een kopgroepje bestaande uit Motké, H, Smits, Schellinger- houdt, De Hoog en Wijdenes.

Cor Bakker zag dat het gevaarlijk werd en met forse pedaaltrappen joeg hij achter de vluchtelingen aan. Hierbij werd hij bijgestaan door Liebregts en Steenbakkers. Ook Vooren, Van Beek en Pellenaers kwamen in actie en zo geschiedde het door die heftige jacht dat de pechvogel Van Beek een ronde achterstand kreeg te boeken (830 m). Het peloton kwam weer broederlijk bijeen. Nauwelijks was dit het geval toen Motké ontsnapte. Van der Star en Vooren sprongen, er achter en ook deze poging ging teloor zoals dat even later met Luijendilk en Bijl het geval was toen Pellenaars, Liebregts en Vooren deze poging teniet deden. Loos, Wijdenes, Schellingerhout en Lakeman waagden het eens en inmiddels slonk het peloton zienderogen als

gevolg van het hoge tempo en het pechdulveltje. Van Amsterdam moest door een gebroken rem opgeven, Poels en Reuter kwamen in een der bochten lelijk ten val en toen ontsnapte Cor Bakker.

Uit de aanhef weet u hoe het verder verliep. Daar begon de zegetocht van Cor Bakker, die met steun van Van Beek en Lakeman zijn ronde voorsprong verkreeg. Van Beek had hierdoor zijn ronde achterstand terug en Lakeman

verdween later van het strijdtoneel.

De nieuwelingen hadden de wielermiddag ingezet met een 45 km wedstrijd

en dit werd een vrij vlakke vertoning. Weliswaar heeft zich daarin de Hagenaar v. d. Putten danig doen gelden, maar weg kwam hij toch niet en

zelfs toen hij in de laatste ronde er nogmaals tussenuit was getrokken, werd hij Ingelopen door W. Snijders uit Halfweg die in een formidabele sprint de zege behaalde.

De amateurs reden daarna 110 km en hierin toonden de meesten dat zij nog geen 100 km kunnen rijden. Wim Voorting, een broer van Gerard die zoals het bericht uit Utrecht doorkwam de Ronde van Midden-Nederland op deze

dag won, was de grote figuur en hij kon ten slotte met een ronde voorsprong winnen, hoewel het gezegd dient te worden dat de Léidenaar De Groot kranige prestaties geleverd doch later in moeilijkheden kwam. De uitslagen waren als volgt:

Nieuwelingen 48 km: 1. A. Snijders, Halfweg, tijd 59 min. 44 sec., 2. A.

v. d. Putten, Den Haag, 3. F. Cornelissen, Halfweg, 4. C. Bakker. Halfweg.

5. A. v. d. Pal, Scheveningen, 6. Nulle, Den Haag, 7. W. M. Snijders,

Halfweg.

Amateurs 110 km: 1. A. Voorting, Haarlem, tijd 2 uur 40 min. 59 sec, 2. Brinkman, Maasland, 3. De Groot, Leiden, 4. Fasel, Amsterdam, 5.

Ouwehand, Den Haag; 6. Beining, Den Haag, 7. v. d. Kut, 8. A. Peeters, Haarlem, 9. G. v. d. Graf, Hilversum.

Profs 110 km: 1. Cor Bakker, Zaandam, tijd 2 uur 28 min. 14 sec, 2. op

één ronde De Best, Haarlem, 8. Schellingerhóudt, Zaandam, 4. Loos,

Amsterdam, 5. v. Beek, Oostzaan, 6. H. Smits, Amsterdam, 7. Vooren,

Beverwijk, 8. Hulshof, Den Bosch, 9. De Kort, Oisterwljk, 10.Chr. Smits,

Rotterdam, 11. Van Straten, Rotterdam, 12. Bijl, Den Haag, 13. Pellenaers,

Terheide, 14. verschuren, Rotterdam, 15. Wijdenes, Eindhoven, 16. v. d. Dungen, Den Bosch, 17, Buijsse, Rotterdam, 18. De Hoog, Amsterdam, 19. Vilters, Rotterdam, 20. v. Mirlo (België);

 

AMERSFOORT.(1948.07.11)

Lambrichts 5de in Ronde van Amersfoort

De uitslagen van gistermiddag verreden „vijfde ronde van Amersfoort" luiden: Nieuwelingen: 25 K.M. 18 ronden: 1. Verhoeven, Overschie, 45 min. 10.3; 2. Nolten, Geleen; 3. Klejjn, Zaandam; 

Profs en onafhankelijken: 100 K.M. 74 ronden: 1. Bakker. Zaandam; 2 uur 42 min. 56.5; 2. Schulte. Den Bosch; 3. De Best, Haarlem; 4. Steenbakkers, Den Bosch; 5. Lambrichts, Bunde;

 

AMSTERDAM.EILANDEN.(1948.08.15)

„De Eilanden” hebben hun klassieke koers gekregen

GISTEREN is voor het eerst in de geschiedenis der Eilanden een grote wielerwedstrijd gehouden. Vrijwel de gehele bevolking was uitgelopen om de zwoegers toe te juichen.

Om ongeveer één uur traden de eerste pedaalridders binnen het krijt. Onder luid gejuich van de samengestroomde Kattenburgers werden de eerste meters afgelegd, maar toen herinnerde men zich dat 's middags de „groten" kwamen en het geloei luwde spoedig van een storm, tot een boven-bramzeilskoelte.

Voor het publiek was P. van Roon favoriet en het verwonderde dan ook niemand, dat hy, toen er nog twee ronden te rijden waren, een uitlooppoging waagde met Opdam aan zijn wiel. Toen de bel luidde voor de laatste ronde hadden ze een voorsprong van ongeveer zestig meter op de kopgroep en na een vinnig eindsprintje ging Van Roon als eerste over de finish. Bepaald teleurstellend moet de race zijn geweest voor Nauta, die de hele wedstrijd aan de kop heeft gelegen en twee ronden voor het einde ten val kwam. De uitslag luidt:

Nieuwelingen: 1. P. van .Roon, tijd over 40 km. 54 min. 20 sec; 2. R. Opdam, 3. P. Pieters, 4. A. Kleyn, 5. W. M. Snijders.

Nu kreeg het publiek een half uurtje om uit te blazen en het aanwezige muziekcorps om in te blazen. Na de pauze werd door de amateurs, die het parcours van ruim twee kilometer zes en dertig maal moesten afleggen, direct in een hoog tempo gereden. Na enkele ronden kwam de eerste serieuze uitlooppoging van de Haarlemmer Kiekens, die echter spoedig door het peloton tot orde werd geroeipen. Toen, na acht ronden, stak de blonde Sieveking de lont in het kruitvat en ging er samen met Schouten van door. Ook zij werden terug gehaald. Voorlopig bleef het peloton in hoog tempo doordraaien met nu en dan een fel sprintje voor een van de vele beschikbaar gestelde prenries. Af en toe waren er uitvallers te noteren, maar er gebeurde toch niets bijzonders, tot er veertien ronden voor het einde een zware regenbui losbrak die zelfs de jury noopte de wijk te nemen onder de tafels, waarop zij anders gewoon was haar arbeid te verrichten. Ook in de stand van het peloton had deze regenbui beslissende veranderingen aangebracht. Er was een valparty geweest en ten minste de helft van de renners was uitgeschakeld. Er ging nu een groep van ongeveer 10 man aan de kop. Petri waagde, een uitlooppoging, die aanvankelijk lukte, maar na drie ronden werd hij weer ingehaald en vormde zich een kopgroep bestaande uit Petri, Baumgartner, Elswijk en Remmers. Het lukte Petri nog in de laatste ronde weg te lopen en zodoende op fraaie wijze deze enerverende wedstrijd te winnen. De uitslag luidde als volgt:

Amateurs: 1. Petri; 2. Remmers; 3. Baumgartner; 4. Elswijk; 5. Krever; 6. van de Veen; 7. Koeman; 8. L. Bakker; 9. H. Stakenburg; 10. P. Sieveking;

 

AMSTERDAM.FLORAPARK.(1948.05.09)

Amateurs: 1. Witteveen; 2. Grift; 3. Harmans; 4. van de Veen; 5. de Groot; 6. L. Bakker; 7. T. Withoud; 8. G. Prijs; 9. van de Neut; 10. Henneman;

 

AMSTERDAM.FRANKENDAEL.(1948.07.11)

Amateurs en Nieuwelingen: 1. E. Grift; 2. Stakenburg; 3. Witteveen; 4. Bakker; 5. Fasel; 6. Vlietman; 7. de Bruijn; 8. Koster; 9. La Grouw; 10. Ouwehand;

 

AMSTERDAM.JORDAAN.(1948.09.05)

Lakeman won Ronde van Jordaan, maar premies voor Bijster en Peters

Van Boon won als nieuweling koers met bergen, zelfs geep heuveltjes, ja zelfs geen kinderhoofden die aan een rennersmaag hoge eisen stellen, maar doodgewoon een ronde op asphalt op de Lindengracht, waar op andere dagen vis, textiel, groenten en van alles aan de man gebracht wordt, of juister uitgedrukt: aan de vrouw, omdat „lappies keren" nu eenmaal geen mannelijke bezigheid is. Doodgewoon op asphalt? ]a, maar dan toch evengoed afmatend genoeg om meer dan de helft van de beroepsrenners reeds lang voor het einde naar het trottoir te laten verhuizen. Maar wie er niet uitgereden werd, was Henk Lakiman, die twintig ronden voor het einde zijn slag sloeg en won.

Zo op het oog geen zwaar karwei. Asphalt en tussen de huizen, dus geen felle wind! Niettemin vielen de slachtoffers bij bosjes. Dat had zijn oorzaak. Tweehonderd maal aan het uiteinde van een recht stuk, een korte bocht

draaien. Tweehonderd maal inhouden en tweehonderd maal opnieuw aanzetten. Dat sloopte de krachten van velen en voor de rest warrelde telkens het stof op en dat droogde bovendien de kelen uit. Nee de Ronde van de Jordaan, die natuurlijk grote belangstelling trok, was zo gemakkelijk niet als het er op het oog wel uitzag. Er sneuvelde dan ook meer dan de helft der beroepsrenners, namelijk 22 van de 38....

Bijster en Peters op de premiejacht

Het heeft er een hele tijd geduurd alvorens het menens werd. Tot zolang was het eigenlijk meer een jacht naar de ontelbare premies. Ja. het regende premies, aangeboden door groentehandelaren, vishandels, slagers, rijwielzaken, particulieren en ieder die om een of andere reden met deze Ronde van de Jordaan meeleefde. Vooral een goede kans voor Cor Bijster die als sprinter of stayer met aan de kost kan komen als professional, maar hier heel wat premies in de wacht sleepte. De Haarlemse sprinter zat steeds in de kopgroep én als de bel voor een premiesprint was geluld was het voor hem een koud kunstje even eerder dan de anderen over de eindstreep te flitsen. Zijn stadgenoot Gerard Peters verstaat dat werk eveneens en op z'n beurt sleepte onze achtervolgingsspeclalist ook heel wat van die briefjes van tien. twintig of vijfentwintig gulden in de wacht.

Mislukte ontsnapping

Natuurlijk werden er ook uitlooppogingen gedaan. Wanneer je het vol kan houden met zon regen van premies er tussendoor, biedt dat meteen de gelegenheid een deel van de gouden oogst binnen te halen, maar steeds werden de weglopers na enkele ronden weer bijgelopen door het peloton. Zo hadden Lakeman, Riethoven en Wijdenes tien ronden lang een tweehonderd meter voorsprong, maar toen was het voor dit drietal weer uit met de pret. Halverwege de wedstrijd, waarvan de eerste vijftig kilometer in 1 uur 20 minuten en 35 seconden was gegaan, was er ineens een nieuwe ontvluchtlngspoging. Vier ontsnapten er uit het peloton, namelijk Gerard Peters, De Kort, Liebrechts en Toon Steenbakkers, de altijd stomende renner uit Sint Michielsgestel, die het niet van sprintjes moet hebben, maar zich het prettigst voelt als er weer die specifieke wegrensfeer heerst. Dat was het overigens nu niet. Dit leek Henk Lakeman te gevaarlijk, die drie Brabanders met Peters samen er tussen uit, en enkele ronden joeg de stevige Amsterdammer achter het viertal aan, maar toen vond hij het teveel van zijn krachten gevergd, liet zich weer door de groep bijlopen en wachtte verder op de dingen die zouden komen...

Twintig ronde voor tijd

Dat was verstandig bekeken, want de vier moesten ten slotte toch het hoofd voor het peloton buigen en in dat peloton kon Henk zijn krachten sparen voor nieuwe kansen die zich voor zouden doen. Het begon er langzamerhand de schijn van te krijgen dat verder geen renner het meer zou wagen een ronde te nemen en op zon manier werd het min of meer een saaie vertoning. Dat werd echter anders toen gestopt werd met de premieregen, want toen gingen de renners ook aan het nemen van een rondje denken.... Peters en Steenbakkers hadden het nog eens geprobeerd, maar het had niet geholpen, totdat Henk Lakeman, met nog twintig van de honderd ronden te rijden, ineens fel aanzette. Er ging plots een golf van enthousiasme door het publiek en de aanmoedigingen voor de Amsterdammer waren niet meer van de lucht. Samen met de Hagenaar Groen trok Henk er tussen uit, maar al gauw moest hij het alleen doen, want zijn metgezel kon het hoge tempo niet lang draaien en moest lossen. Lakeman alleen Voor Lakeman was nu de zware taak, alleen door te zetten en dat deed Henk. Enkele ronden schommelde zijn voorsprong rond 17 seconden, doch toen het peloton niet fel genoeg doorzette, werd de voorsprong langzamerhand vergroot tot meer dan een halve minuut. Met nog vijf ronden te rijden was de zaak voor Lakeman bekeken en slechts pech zou hem de gewonnen prijs nog uit handen kunnen slaan, maar daarvoor bleef hij gespaard en met 38 seconden voorsprong op de anderen ging hij onder enorm enthousiasme van de Jordaan als eerste door de finish in een tijd van 2 uur 43 min. en 23 sec. over de 100 kilometer. Daarachter won Gerard Peters de sprint in het zwaar uitgedunde peloton. Achter Peters eindig-den in dezelfde tijd:

Beroepsrenners: 1. Henk Lakeman, Amsterdam; 2. G. Peters, Haarlem; 3. Bijl (Den Haag); 4. Smits (Amsterdam) ; 5. Kuilman (Beverwijk); 6. Ravenstein (Den Haag); 7. De Kort (Oisterwijk); 8. Riethoven (Leiden); 9. Storm (Den Haag:); 10. Liebrechts (Eindhoven).

Bij de Nieuwelingen, die daarvóór hadden gereden won de Haarlemmer Van Roon de dertig kilometer in 49 minuten 28 seconden, met op 1 min. 31 sec. allen in dezelfde tijd;

Nieuwelingen: 1. van Roon, Haarlem; 2. Donker (Amsterdam); 3. Tienstra (Halfweg); 4. Snijders (Halfweg); 5. Wiese (Adam); 6. Cornelissen (Halfweg); 7 Pieters (Haarlem) en 8. Hottinga (Oostzaan).

 

AMSTERDAM.SPAARDAMMERBUURT.(1948.07.10)

Drost wint ronde van Spaarndammerbuurt te Amsterdam

Vijftig amateure startten Zaterdag voor de Ronde van de Spaarndammer- buurt te Amsterdam, georganiseerd door „Le Champion" en slechts negen van hen bereikten de finish.

Talloze lekke banden op dit 1 km lange parcours, dat 90 maal afgelegd moest worden, bezorgden een groot aantal renners de achterstand, die niet meer in te halen was en velen gaven daarom op. Enige valpartijen, waarvan o.a. de in goede positie liggende Henneman het slachtoffer werd, hielden opruiming in het peleton. Henneman had binnen 20 ronden samen met Drost een ronde genomen, toen hij ten val kwam. Drost ging door en kon zijn voorsprong tot het einde beihouden.De uitslag luidde:

Amateurs: 1. Drost (Heemstede) 90 km in 2 uur 37 min. 53 sec; 2. Ton (Hoorn) op 1 ronde; 3. De Groot (Leiden); 4. Fasel (Amsterdam); 5. Schuiten (Amsterdam); 6. Petri (Amsterdam) ;7. Piet Peters (Haarlem): 8 Tonny Peters (Haarlem) op 2 ronde; 9. Voorting (Haarlem) op 2 ronde.

 

AMSTERDAM.TUINDORP.OOSTZAAN.(1948.05.23)

Grift snelste in de eindspurt

De Ronde van Amsterdam Noord  was ditmaal een jubileumrit, want de A.S.C. Olympia, de organisatrice van deze Ronde, bestaat 50 jaar. Alleen amateurs, nieuwelingen en veteranen verschenen aan de start, echter niet de prominenten, daar de Olympische ploeg in de Ronde van Noordbrabant

reed.

De amateurs hadden 100 km (70 ronden) af te leggen. Reeds in de eerste ronden werden uitlooppogingn gedaan door Keizer, Fleury, Stakenburg, Fase, en Voorting, doch het tempo van het peloton was te hoog, om reeds nu succes te hebben. Een zestal renners viel terug, doch in de grote groep gebeurde voorlopig niets bijzonders.

Door pech kreeg Van de Neut een halve ronde achterstand; moedig zette hij alleen de achtervolging in en na zes ronden was hij weer bij het peloton. Toen hij echter later weer tweemaal van fiets moest verwisselen, staakte hij de strijd. Inmiddels was er in het peloton leven gekomen.

Voorting „trok"

W. Voorting liep weg en even later gingen Baumgartner, Petri, Fleurt, Ouwehand en Grift er achteraan. Baumgartner viel al gauw terug en de andere vijf vormden nu een kopgroep, die tot het einde onbedreigd bleef. Daar zorgde Voorting wel voor die het tempo erin hield. Zoals altijd toonde Grift zich de sterkste in de sprint, zodat hij twee premies won.

In het peloton zaten ze inmiddels ook niet stil. Henk Stakenburg en Janbroers waren weggelopen en nadat ze een voorsprong van 300 meter hadden, begon Joop Stakenburg aan het peloton te trekken. Dit werd weer velen te machtig. Samen met Hubrechts, Fasel en Timmermans begon nu

de jacht op de uitlopers. Het bleek echter al te laat te zijn om die twee nog in te halen. De verwachting van velen, dat Grift ook de eindspurt zou winnen, werd bewaarheid, zodat hij in de tijd van 2 uur 37 min. 10 sec. winnaar

werd, gevolgd door respectievelijk de jarige Ouwehand, Voorting, Fleury en Petri. Zes werd Henk Stakenburg; zeven: Janbroers; acht: Joop Stakenburg;

negen: Hubrechts; tien: Fasel en elf: Timmermans. De prestatieprijs was voor W. Voorting.

Bij de veteranen toonde Wijnberg zich verreweg de meerdere, door bijna de gehele rit alleen op kop te rijden, zodat hij zowel de eerste prijs als de prestatieprijs won. Hij legde de 28 km af in 46 min. 12 sec. Twee: Vonhof;

drie: Schoor; vier: Bakker; vijf: Nagel.

Bij de nieuwelingen ging de strijd tussen Snijders, Donker, Van Putten,

De Winter, Van Schalk, Westmaas, V. d. Pal, Peters, Van Roon en Klein, die in bovengenoemde volgorde over de finish gingen. De tijd van Snijders óver de 42 km bedroeg 1 uur 8 min. 1 sec.

 

AMSTERDAM-NOORD.(1948.07.14)

De Ronde van Amsterdam Noord voor amateurs werd gewonnen door Koeman uit Krommenie, gevolgd door Sieveking, Keizer, Vlietman, Latenius en Petri (allen uit Amsterdam), daarna kwam Henneman uit Beverwijk door de finish, gevolgd door Lelieveld en Remkus uit Amsterdam.

Bij de nieuwelingen won Donker, voor de andere Amsterdammer Nauta. Als derde kwam een van de Voortings uit Haarlem binnen, als vierde Wiesse uit Amsterdam en de vijfde was Andringa uit Amstelveen.

 

AMSTERDAM-ZUID.(1948.09.11)

Freek Petri winnaar

Ditmaal was Amsterdam-Zuid aan de beurt voor een wielerronde en wel de omtrek van het Henrick de Keyserplein. “Le Champion" en de jubilerende speeltuinvereniging „District V" hadden deze “ronde" georganiseerd. Honderd kilometer (90 ronden) hadden de amateurs af te leggen. Het werd een wedstrijd, die het publiek niet in extase kon brengen. Slechts twee renners waren er, die voor enige afwisseling zorgden en dat waren Petri (alweer 1) en Blankenaauw. Vijf en dertig renners waren gestart, doch Freek en Theo trokken zo hard aan de groep, dat die al gauw in stukken gevallen was. Blankenaauw kon het tempo van Petri het langst bijhouden, doch ook hij moest het later opgeven. Jammer was het, dat Blankenaauw later ten val kwam en daardoor de strijd moest staken. Slechts tien man reden de wedstrijd uit: de regen, die de laatste dertig ronden neerviel was hieraan niet vreemd. De uitslag luidt:

Amateurs: 1. F. Petri, 100 km in 2 u. 30 min. 46 sec; op een ronde 2. Keizer; 3. P. Sieveking, 4. L. Copier, 5. J. v. d. Veen; op 2 ronden: 6. M. Schuiten, 7. H. Stakenburg, 8. H. Koster; 9. Willemsen; 10. Bruinsma;

 

APELDOORN.(1948.05.06)

Harmans wint de Ronde van Apeldoorn

De Amsterdammer Harmans heeft Donderdagmiddag de Ronde van Apeldoorn gewonnen.De uitslag luidt:

Amateurs: 1. Harmans (Amsterdam); 2. Faanhof (Amsterdam); 3. Stakenburg (Amsterdam); 4. Grift (Soest); 5. Blankenaauw (Nijmegen);

Nieuwelingen: 1. J. van der Putten (Den Haag); 2. Snijders. (Zwanenburg); 3. Hofland (Beverwijk); 4. Peters (Haarlem); 5. Van der Pal (Scheveningen);

 

AXEL.(1948.05.18)

Fraaie zege van Rijvers in Axel

Het is in de ronde van Axel geen der grote geweest uit ons amateurscorps die de course heeft gemaakt, maar de jeudige nieuweling Wim Rijvers uit Breda.

Nadat Vos reeds in de eerste ronden door pech had moeten opgeven evenals Drost uit Haarlem, die vele ronden lang alleen op kop gelegen had met een minuut voorsprong, zag Rijvers kans om te ontvluchten uit het peloton dat hem liet gaan. Toen Rijvers zijn voorsprong echter tot een minuut had opgevoers begon het menens te worden. Toch konden de groten het niet met elkaar vinden en lieten het zware werk zowel voor de een als voor de ander over. Hiervan profiteerde de koploper.

Voorting gaf op toen hij voor de tweede maal bandbreuk leed. Rijvers kreeg eveneens ’n gaatje in zijn achterband en moest een ronde op een gewoon rijwiel de strijd voortzetten Spoedig kwam hij zijn inzinking te boven en wist alleen aan de leiding te blijven.

Verstraeten volgde met twee Belgen en daarna Bindels, die eveneens van fiets had moeten verwisselen. 15 ronden voor het einde dubbelde Rijvers deze groep en zijn zege stond dus vast.

Amateurs: 1. W. Rijvers, Breda 100 km in 2 uur 47 min.; 2. M. Thijsman, Sint NIkolaas; 3. A. Verstraeten, Breda; 4. F. Bindels, Breda; 5. Mangelaars, Hoogerheide; 6. Groeneveld, Haarlem;

 

AXEL.(1948.09.01)

Brinkman winnaar in Axel

Onder grote belangstelling werd Woensdag voor een enthousiast publiek de ronden van Axel voor Amateurs gereden.

Wim van Est speelde ook in deze course een eerste viool en ontsnapte in de 12e ronde met Brinkman nadat Vos lange tijd alleen aan de kop gelegen had. maar door pech weer ingelopen was,

Van Est en Brinkman voerden hun voorsprong steeds op en wel ontsnapten Geerts en Suijkerbuijk uit het peleton met de Belg van Voorde, maar hun jacht om de leiders te bereiken had geen succes. Vele renners onder wie Groeneveld, Meesters, e.a. moesten de strijd staken.

Toen van Est tot tweemaal toe bandbreuk leed had Brinkman tenslotte geen moeite de bloemen in de wacht te slepen terwijl Suijkerbuijk de Belg in de einsprurt voor de derde plaats klopte.

Amateurs: 1. H. Brinkman, Maasland, 100 km in 2 u. 47. min.; 2. W. van Est; 3. A. Suijkerbuijk; 4. van de Voorde; 5. Verwijmeren; 6. Thijsman; 7. Geluk;

 

BAARLE-NASSAU.(1948.05.31)

Wielrennen Lakeman wint Baol Draaiom

De 7de Ronde van Baarle Nassau- Hertog, De Baol Draaiom, 150 km in 12 ronden, is gewonnen door de Amsterdammer Henk Lakeman. Schulte, Pellenaers. Van Amsterdam, Rik van Steenbergen en verschillende andere Belgen maakten een val, waardoor zij werden uitgeschakeld, terwijl renners als de Luxemburger Goldschmit lekke bandjes kregen. In drie ronden trokken Lakeman, Vooren, Evers, Bakker en Mathyssen er tussen uit en vergrootten geleidelijk aan hun voorsprong op het peloton tot 2 ½ min. De gemiddelde snelheid tijdens de wedstrijd was 41.364 km. De voornaamste uitslagen luiden:

Beroepsrenners: 1. Lakeman (Amsterdam) 3 u. 37 min. 34 sec. 2. Vooren (Beverwijk). 3. Evers (Wormerveer). 4. Bakker (Zaandam). 5. Mathijssen (Breda). Allen zelfde tijd. Op 2 ½  min. volgden: 6. Van der Verre (België). 7. Loos (Amsterdam). 8. Joosen (Made). 9. Van den Dungen (Den Bosch). 10. Van der Zande (Halsteren).

 

BAARN.(1948.07.24)

Grift won met 1 ronde voorsprong de „eerste ronde van Baarn” Organisatie was uitstekend

De Baarnse Sportweek is weer voorbij. Vanzelfsprekend ging de meeste belangstelling uit naar het grote gebeuren, „De eerste Ronde van Baarn". Hiervoor stonden 67 renners ingeschreven, waarvan circa veertig aan de start verschenen. Om half vier klonk het startschot, gegeven door burgemeester Mr. F. J. van Beeck Calkoen en daar gingen de mannen met hun stoere body's en gespierde benen hun rondjes draaien. Bij iedere ronde waren natuurlijk aller ogen gevestigd op Grift, die zich evenwel ln den beginne heelmaal niet druk maakte en soms midden of soms achteraan in het peleton voorbijschoot. Ook de uitgeloofde premies interesseerden hem aanvankelijk weinig. De eerste premie werd gewonnen door A. H. Schotman uit Amsterdam. Doch toen de eerste veertig ronden er op zaten begon de Soestenaar iets meer interesse te krijgen voor de uitgeloofde fraaie prijzen. HU sleepte dan ook achter elkaar twee zilveren bekers in de wacht, resp. uitgeloofd door de V.V.V. „Baarns Bloei" en het publiek van de Torenlaan. De premie, uitgeloofd door de erevoorzitter van de Baarnse Sportbond was voor de renner J. Schoen uit Zaandam. De jury deelde mede, dat de eerste veertig ronden waren afgelegd in de tijd van 1 uur 36 min. 35 sec. En voort ging het maar weer. Aanvankelijk hadden drie renners de kop genomen, maar deze werden al gauw opgelost ln het grote peleton. Een paar renners werden door de Jury uit de strijd genomen. Nog steeds bevond Grift zich ln het grote peleton, totdat hij, na een vijftigtal ronden te hebben afgelegd, zich met een drietal renners losmaakte en een behoorlijke voorsprong kreeg. Met deze reed hij nog een zevental ronden, maar schudde ze toen definitief af. Met het grootste gemak, waarbij vooral de soepelheid waarin hi) deze laatste ronden reed, opviel, nam hij thans definitief de leiding. De renners, die hem enige ronden hadden kunnen bijhouden, losten zich dra op in het grote peleton. Grift had, met nog twee ronden te rijden, inmiddels een halve ronde voorsprong gekregen, doch liep langzamerhand in en passeerde in het laatste rechte eind de hoofdgroep, waardoor hU een ronde was uitgelopen. Een prestatie, die door het enthousiaste publiek met een luid applaus werd beloond.

Amateurs: 1. E. Grift, Soest, 2 uur 26 min. 35 sec.; 2. J. Winkelman, Zeist, 2 uur 28 min. 12 sec.; 3. N. v. d. Pol, Hilversum', 2 uur 29 min. 7 sec.; 4. A. Pol, Amersfoort; 5. J. Schoen, Zaandam; 6. J. Meyer, Laren N.H.; 7. H. v. d. Laan, Amersfoort; 8. F. Berghuis, Huizen; 9. A. Snijders, Amsterdam; 10. Th. Nagtegaal, Utrecht.

Nieuwelingen: 1. W. Snijders (Halfweg) 1 uur 8 min. 31 sec; 2. A. J. Donker 1.8.35; 3. Opdam 1.8.35;

 

BLERICK.(1948.05.31))

VINCKEN WON LONDE VAN BLERICK.

De Ronde van Blerick is door Vincken gewonnen, die de 108 K.M. aflegde in de tijd van 2 uur 39 min. 57 sec; 2. P. Duyf, Zaandam; 3. Joris, Geleen: 4. A. van Elderen, Eindhoven; 5. Koot. Eindhoven; Op een ronde: 6. P. Schoof, Lieshout. Op twee ronden: 7. Ch. Meer, Nijmegen. Op drie ronden: 8. Dernissen; 9. Sambiel; 10. J. Bedeaux, Tegelen.

 

BLERICK.(1948.09.12)

Loos won de ronde van Blerick

BLERICK, 12 Sept. — De uitslagen van de Zondag gehouden ronde van Blerick voor professionals over 125 K.M. luidt:

Profs: 1 Loos, 3 uur, 3 min., 50 sec: 2 Savelsberg; 3 Braspennincx; 4 Lambrichs; 5 Janssen; 6 Lakeman; 7 Sprenkeling, allen zelfde tijd; 8 De Kort op 1 min., 10 sec; 9 Bijl 10 Smit, allen zelfde tyd.

 

BREDA-ANTWERPEN-AMSTERDAM.(1948.07.18)

Dragers onzer wielertoekomst in 274-kilometerrit

Jan Hennink, de vermetele vluchteling, maar Kees Koot de tacticus

Er kwamen tachtig moedige amateurwegrenners Zaterdagmiddag in Breda

bijeen. Onze wielersporttoekomst, jonge kerels uit ons wielersportlandje,

die meer lef hadden dan de Belgen en Luxemburgers die hun amateurs

niet durfden sturen zodat niets van het woord Benelux-Tour overbleef.

Die tachtig hebben nu misschien zonder het te weten, een wedstrijd gereden,

welke mogelijk in de toekomst met gulden letteren in de annalen

van ons wielergeschiedboek geschreven mag worden, want het was voor

de eerste maal dat we zo maar, zonder al die grensformaliteiten, door

konden rijden naar het land onzer Zuiderburen en van die tachtig zullen

de namen van de Alkmaarder Jan Hennink en de Eindhovenaar Kees Koot

onvergetelijk aan dit, naar we hopen jaarlijks steeds groter en belangrijker

wielersportgebeuren verbonden, blijven. De kleine blonde, blozende Noord-

Hollander Jan Hennink, die vermetele vluchteling, eerst met de Haarlemmer

Keijzerswaard weg, daarna zeventig kilometer alleen, heeft de grootste

rol gespeeld in deze ongekend lange wegwedstrijd voor amateurs. De

slanke zwarte Brabander Kees Koot was de tactische renner die daar in

het Olympische Stadion kwam als winnaar na een rit die ruim zeven uur

duurde, hetgeen betekende dat amateurs in staat bleken hierin een gemiddelde van 39 km te bereiken!

Om een uur waren ze losgelaten en in Princenhage waren de Amsterdam- mers Fasel en Holleeder al in actie gekomen als gold het hier een ritje van 100 km. Dat liep natuurlijk op niets uit. Het enige succes dat zij hadden was

de beloning van de bewonderende lach van wat aardige Kwattameiskes.

Fasel zocht hulp en ging door met Backer uit Amstelveen.

Het peloton zou het gat wel even dichten... Opgeslokt door het peloton, zo verging het ook Schuiten, Toet, Lelieveld, Keijzerswaard, De Groot, Groeneveld, Duijf, De Bruijn, v. d. Neut, in diverse formaties. Het peloton ging broederlijk de grens over, waar op Belgische bodem een falpartij ontstond waarvan de Tilburger de dupe werd. Hij moest in de Rode Kruis-wagen worden gedragen.

Vermeulen (de schaatsenrljder van de Elfsteden-tocht), was met de

Schiedammer Breur en de Scheveninger Toet zo brutaal er ook al vandoor te gaan. Ingelopen! Zelfs toen daar Mol, Groeneveld, Hennema, Koot, Matze, Hennink en even later ook Duijf, Boer, Bakker en Kroon bekwamen.

Achtervolgingsrace

Toen we de situatie in de achterhoede gingen opnemen,ontdekten we daar een eenzame figuur in een rode trui zonder rugnummer: Evert Grift! Hij was door autopech te laat uit Breda vertrokken en alleen de achtervolging begonnen. In Merksen, waar de Amsterdammers Fleury en v. d. Veen zich met de Alkmaarder Hennink uit het peloton hadden losgewerkt, was Grift

in het grote peloton beland.

Een mooie prestatie van Grift, waarna het niet mogelijk was toen al achter de vluchtelingen aan te gaan. De inspanning heeft trouwens zijn verdere prestaties gedrukt. Er waren door de valpartijen, waarvan Slop o.a. de dupe werd, doch desondanks weer bijkwam en lekke banden, toen al vele achtertblijvers, om maar niet te spreken van hen die een knauw gekregen hadden van de beruchte Belgische “kasseien". Zestig kilometer na de start had het vluchtelingen-trio een voorsprong van 30 sec. op Schuiten en Farlo en 1 min. op het peloton. Zo werd de grens gepasseerd waar Wim Voorting en Keijzerswaard er een quintet weglopers van maakten.

Maar het boterde niet en pech speelde ook een rol zodat het peloton weer bijeen kwam. In de Langstraat was een nieuwe kopgroep ontstaan welke bestond uit Van Breenen, Lelieveld, Keijzerswaard, Hennink, Suijckerbuijk, en Korput die malheur aan z’n versnellingsapparaat kreeg.

Na 124 km. rukten zich Hennink en Keijzerswaard van hun medestrijders

los, die toen in het peloton terugvielen.

Krever poogde even voor ’s Hertogenbosch wel de sprong naar de vluchtelin- gen te maken, maar werd ingelopen doordat hy geen steun en ook nog spierkramp kreeg.

Ingelopen

In Zalbbommel. na 163 km., moest Keijzerswaard de moedige Hennink

laten gaan die in Vianen (196 km.) al 50 sec. op Keijzerswaard had, terwijl het peloton toen meer dan 4 min. achter lag. Maas loste uit het peloton en kwam er later weer in terug via een nummertje stayeren. Toen kwam het dramatische hoogtepunt. Hennink werd ingelopen bij Hilversum toen hij 70 km. alleen had gereden. Een nieuwe vluchteling, Daan Hooijschuur, kreeg geen kans. Maar wel de „zwarte zigeuner" Kees Koot, toen er nog slechts 10 km. te rijden waren. De Brabander zette door en redde het hoewel op de

Stadiontoaan de voorsprong nog slechts 7 seconden was!

Han Krever kreeg weer kramp; Stakenburg spurtte fel naar voren, Grift voorbij, maar hij werd nog gepasseerd door Jan Hennink, die zijn tweede plaats dubbel en dwars verdiend had.

Amateurs: 1. Kees Koot, (Eindhoven), in 7 uur 13 min. 17 sec; 2. Jan Hennink (Alkmaar) op 7 sec; 3. Joop Stakenburg (Amsterdam), 4. Evert

Grift (Soest), 5. Han Krever (Duivendrecht), 6. Jaak de Groot (Alkmaar), 7. P. Peters (Haarlem) met een gebroken frame, 8. C. Witteveen (Adam), 9. A. Matze (Haarlem), 10. D. Hooijschuur (Zaandam), 11. A. Reinders (Adam), 12. Kiekens (Haarlem), 13. Petrl (Adam), 14. Le Grouw (Adam), 15. Van Breenen;

 

BRESKEN.(1948.09.04)

Zaterdag 4 Sept. Werd alhier de traditioneel geworden wielerwedstrijd gehouden voor amateurs en nieuwelingen over een afstand van 100 km. Deze cours, die anders de Zaterdag van de kermis plaats heeft, was nu, in samenwerking met de Oranjevereniging, ingelast in het kader der feestelijkheden.

Onder grote belangstelling wordt vooraf door de voorzitter der Oranje- vereniging de renner Wim van Est gehuldigd voor zijn prestatie en vierde plaats in de wereldkampioenschappen te Valkenburg behaald.

Om kwart over twee wordt dan gestart en gaan 24 renners het zeer zware parcours op.

De eerste ronde wordt kalm afgelegd, maar daarna komen de sterkste renners naar voren. In de vierde ronde verliezen wij al een onzer grootste favorieten Wout Wagtmans, die door een val uitgeschakeld werd. Ook H. v.d. Elshout wordt door pech uitgeschakeld en daarna J. Geerts. De overige renners houden er steeds een straf tempo in van om en nabij de 38 km.

Van Est pikt dan achtereenvolgens een drietal premies weg; oo Dorst uit Haarlem en Jansen uit Axel laten zich niet onbetuigd in deze strijd. Maar in de 10e ronde komt van Est sterk naar voren en laat aan het medelevend publiek zien wat hij in z’n maars heeft door de cours als groot overwinnaar mat een voorsprong van 2 minuten te winnen.

Amateurs en Nieuwelingen: 1. Wim van Est, Sint Willebrord; 2. jansen, Axel; 3. M. v.d. Veken, Sint Willebrord; 4. M. G. Drost, Haarlem; 5. J. Mangelaars, Hoogerheide; 6. H. Dam, Oudenbosch; 7. L. v.d. Eijnden, Ossendrecht; 8. M.van Erp; 9. J. Konings, Breda; 10. J. de Coninck, Schoondijke;

 

BRUNSSUM.(1948.09.06)

RENNERS IN DE REGEN

Wim de Ruiter zegevierde in de Kroningsronde te Brunssum

De Kroningsronde te Brunssum werd niet wat de organisatoren er van veracht en verhoopt hadden, daar had het slechte weer schuld aan en het publiek, dat drie en een half uur lang met bewondenswaardig moed regen en ontij trotseerde — er waren nog altijd ettelijke duizenden rond het parcours verzameld — was eigenlijk op de eerste plaats gekomen om Schotte, de stunt van Valkenburg, zij het dan nu in wat bescheidener formaat, te zien herhalen en om al die andere Belgische „groot- heden" eens van nabij aan de slag te zien. Het werd in het geheel geen Belgische overwinning en toen de laatste ronde van deze uiterst zware koers inging was Schotte reeds lang uit de stryd en zijn Belgische spitsbroeders met hem. Een buitenlandse crack van formaat heeft te Brunssum getoond behalve een crack een uitstekend sportman te zyn: de Fanse Pool Klabinsky. Hy veroverde door zijn voortreffelijk rijden bde harten van de toeschouwers en vooral de jeugd had het kennelijk op hem staan.

Belgen stapten maar af

Banden pech nam deze stoere knaap ten slotte uit de strijd, nadat hij vrijwel

van meet af aan in de voorste gelederen had gestreden. Misschien was deze

pech voor Klabinsky achter af een behoedmiddel tegen veel teleurstelling. Hij

was namelijk drie ronden te laat gestart (samenloop van omstandigheden), maar was er schijnbaar niet van bewust, dat hij door dit feit alleen reeds bij voorbaat voor een overwinning was uitgeschakeld.

Doch Klabinsky mag gerust het volgend jaar in Brunssum terugkomen.

Ze mogen hem daar wel. En zeer terecht! Overigens is deze ronde zonder

zeer veel schokkende dingen verlopen.

DE WEDSTRIJD.

De wedstrijd begon al direct in een flink tempo en Librechts sleepte als eerste enkele premies in de wacht. Steenbakkers en Seyen namen vervolgens

een kleine voorsprong, doch werden spoedig weer gehaald. In de tiende ronde gaat De Körver enkele ronden alleen op kop. Hy heeft een voorspong van ongeveer 50 meter, doch tenslotte trekt Klabinsky de groep bij de vluch- teling. In de 15de ronde waagden Schweitzer en Steenbakkers een ont- snapping, doch Klabinsky reageerde onmiddellijk en kwam met een kleine voorsprong op het pelolon voorbij, dat geweldig jaagt en de vluchters achter- haalt. Onder een hevige regenbui nemen Maas, Verhoeven en Hendriks een

kleine voorsprong. In dezelfde ronde geeft Schotte op. In het eerste uur

werden afgelegd 39. K.M. Successievelijk verwijnen Impanis, Ockers, Rogiers

en Breuer uit de stryd. Even later volgt de opgave van Kirchen. Liebrechts gaat er alleen van door en neemt 100 meter voorsprong op het peleton, dat wordt aangevoerd door de Körver. De pret is voor Liebrechts slechts van korte duur.

Na een drietal ronden wordt hij weer ingelopen. Hierna scheidt een klein groepje zich van de grote rest af. ’t Zijn Liebrechts, De Körver, Bakker, Wijdenes, De Ruiter en Janssen. Hun voorsprong bedraagt aanvankelijk 20 seconden op Vooren en Smits. Het peleton volgt op 25 seconden. Klabinsky rukt zich los uit het peleton en halverwege de wedstrijd hebben we het volgende beeld: de groep De Körver, op 30 seconden Klabinsky, op 35 seconden Maas, Lambrichs en M. Jansen, op 40 seconden de grote groep. In de 32ste ronde rukken De Korver en Wijdenes zich los  en nemen 100 M. voorsprong. Op 32 seconden volgt de groep Klabinsky, die in de volgende ronden steeds meer veld wint, terwijl de hoofdgroep achterop raakt. In de 35ste ronde hebben Klabinsky c.s. de weglopers ingehaald. Op 1 minuut volgt Storm en op 1 min. 13 seconden de grote groep. In de 36ste ronde gaat De Körver er alleen van door en en behoudt een kleine voorsprong zes ronden lang. In het algemeen wedstrijd-beeld komt verder maar weinig wijziging, meer. ln de eindsprint toonde zich tenslotte De Ruiter de snelste.

De totaaluitslag luidt als volgt:

Beroepsrenners: 1. De Ruiter in 3 uur, 20 minuten, 32 seconden; 2. H. Maas; 3. Steenbakkers; 4. C. Bakker; 5. Lambrichs; 6. Wijdenes; 7. De Körver, op 24 sec.; 8. Savelberg, op 1 min. 54 sec; 9. Verschuren; 10. Hulshof; 11. De Kort, op 2 min. 34 sec; 12. Seijen; 13. Koot, op 3 min. 30 sec; 14. Storm, op 4 min. 20 sec; 15 Smits, op 1 ronde; 16. Snellen; 17. Cammu (B.); 18. Van de Camp, op 2 ronden; 19. Sprenkelink op 4 ronden.

 

CHAAM.ACHT VAN.(1948.07.18)

Beroepsrenners: 1. Andre de Korver, Rotterdam; 2. Theo Hopstaken, Roosendaal; 3. Cees Joosen, Made; 4. Louis Motke, Amsterdam; 5. Koos Mathijssen, Breda; 6. John Braspennincx, Breda; 7. Piet van As, Roosendaal; 8. Piet Meijs, Tilburg; 9. M. Snellen, Hoensbroek; 10. Lode Poels(Bel);

Nieuwelingen: 1. Donker (Amsterdam) 44 km in 1 uur 5 min. 33 sec.; 2. v. d. Pol (Overschie); 3. Verhoeven (Overschie); 4. Nolten (Geleen); 5. Houtepen (Bossehoofd) allen zelfde tijd. 6. Stoop (Zevenbergen) 1 uur 5 min. 53 sec.

Veteranen: 1. A. Duquesnoy, 2. Antoon Krijgsman, 3. Marinus Valentijn,

 

CLINGE.(1948.07.20)

Voorting won in Clinge

De kermiscourse te Clinge voor amateurs en nieuwelingen, stond weer in het teken van de groten uit ons amateurscorps, n.l; Wagtmans en Voorting.

Wim van Est reed in de 4e van de elf te rijden plat en raakte op de achtergrond, maar herstelde zich daarna schitterend en maakte en ruime achterstand weer goed, zodat hij toch nog op een ere plaats beslag wist te leggen.

In de derde ronde trokken Voorting, Wagtmans, Brinkman e.a. het peloton geheel uit elkaar en vormden met v.d. Veeken, Suijkerbuijk en van der Stappen een kopgroep, die 1 minuut voorsprong had op de groep met o.a. Verstraeten, Duijf e.a. Achter hen volgden verschillende groepjes en Van Est alleen op 4 min. Vos, Groeneveld, Geerts e.a. hadden inmiddels door epch de strijd moeten staken.

In de 6e ronde schudden Voorting en Wagtmans de anderen van hun wiel en Wim van Est sprong van de ene groep op de andere en ontpopte zich aldus als ’n prima treinloper.

Het begon er op te lijken, dat beide winnaars van de ronde van Zuid-Beveland hun rivaliteit nu eens in een regelmatige eindsprint zouden kunnen uitvechten, maar in de laatste ronde kreeg Wagtmans bandenbech, zodat Voorting de bloemen cadeau kreeg.

Jansen uit Axel reed weer een goede course en eindigde als eerste Zeeuw.

Amateurs en Nieuwelingen: 1. Voorting, Haarlem, 102 km in 2 uur 55 min. 45 sec.; 2. W. Wagtmans, 3. M. Brinkman; 4. W. van Est; 5. R. van de Veeken;

 

CLUBKAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND.(1948.09.27)

Limburg won wielerslag op de Veluwe

Niet het Zaanse D.T.S. maar Maastricht clubkampioen op de weg

Ze waren met z’n zessen uit het land van bronsgroen eikenhout, mijnen en Maas begin van deze week naar de Veiuwe gekomen, kloeke renners die de jonge club „Maastricht" zouden vertegenwoordigen in de strijd om het Clubkampioenschap van Nederland, vastberaden kerels die bezield waren met het heilige vuur daar in het wondermooie Gelderse heuvellandschap alles te geven wat in hun rennersbody zat. Neen, niet om wat zilverlingen te verdienen, want geld stond er ditmaal voor de beroepsrenners niet op het spel; het ging slechts om de eer van hun club, om de naam van Limburg hoog te houden. Beroepsrenners, die stuk voor stuk deze dag in hun hart amateur waren; renners die deze Maandag waarlijk wel ergens in België om de begeerlijke frankjes konden rijden, maar dat alles lieten voor dat ene doel: de titel naar Limburg te brengen. En dat deden ze ditmaal, na vorig jaar in Hoogerheide misgegrepen te hebben. Jan Lambrichs met z’n mysterieuze lach, die leutige Jefke Jansen, de stoere stille Jaak Sijen, die jonge, naar grotere, daden strevende Max Snellen en die piepjonge Martin Joris als enige amateur in dit selecte gezelschap. En ze deden nog meer: ze onttroonden daar in een zuivere strijd de viervoudige titelhouder „D.T.S." uit het land van de Zaan, dat toch weer een puike ploeg had met Cor Bakker, Bouke Schellingerhoudt, Piet Evers, Gerard van Beek, Kees Bakker en-waarin de amateur Piet Duijf onder de maat was.

Eindelijk is er weer strijd om het Nederlandse Clubkampioenschap op de Veluwe geleverd. Na 15 jaren werd het dank zij „Olympia" mogelijk, dat dit weer kon gebeuren, dank zij natuurlijk ook de autoriteiten die ten slotte begrip er voor toonden, dat het Veluwe-traject inderdaad toch het meest geschikte is voor dit wielergebeuren. En waarlijk niet daarvoor alleen, maar nu mogelijk weer voor meer titelwedstrijden, waarbij we denken aan het landskampioenschappen onzer amateurs, dat toch zeker geen geld behoeft op te brengen, doch slechts de ware kampioen. Op dit parcours, voor zoiets te verkiezen boven dat van Limburg met die gruwelijke Cauberg kan een zuivere titelstrijd worden gestreden. Daar op de Veluwe treft de wegrenner heuvels, zelfs zeven in getal, hier zijn lange stukken waarop ook de “flyer" zich kan uitleven, hier is geen gevaar voor massale valpartijen zoals deze tijdens het laatstgehouden amateurwegkampioenschap in de omgeving van Valkenburg voorkwamen. Hier is het zelfs mogelijk, dat een eindsprint met desnoods zestig renners tegelijk wordt gehouden, zoals dat deze Maandagmiddag het geval was toen de nieuwelingen er hun nationale wedstrijd, als het ware om de officieuze titel, kregen.

In zon massa-sprint, als gevolg van het feit, dat de afstand — 60 km. — te kort was om de boel uit elkaar te gooien, werd de Amsterdammer Ab Donker, een klein pittig kereltje, die qua stijl veel doet denken aan Cas Kleefstra, op waarlijk fraaie wijze winnaar. En hier won de ware kampioen der veteranen, Krijgsman uit Den Haag, ook dit jaar weer de titel. Keren we terug tot de strijd om het clubkampioenschap van Nederland, dan denken we weer aan de strijd welke in de eerste ronde (60 km) van de Schelmse weg bij Arnhem af, op de Veluwe over Schaarsbergen, Oud Reemst, Otterlo, Uchelen, Beekbergen, Woeste Hoeve over Terlet terug naar Arnhem werd geleverd, aan die wielerdrama's, die zich in deel één van deze titelkamp afspeelden. Dan zien we twee favoriete clubploegen door pech in elkaar storten, althans de beste kansen ontnemen. Dat was „Olympia". dat door een val, in het begin in een der bochten," al spoedig Reuter kwijtraakte en als gevolg daarvan even later ook v. d. Neut verloor, die door de zenuwen zijn benen niet meer „rond" kon krijgen. En dan die Henk Paanhof, die door een lekke band uitviel en het aan Henk Lakeman, Gerrie Loos en Louis Motké over moest laten ervan te maken wat er van te maken viel. We zien dan ook na ongeveer 38 km weer die twee „Kampioen"-vertegenwoordigers uit Haarlem, Cor de Best en Bob Groeneveld, en even later ook al Cor Bijster door pech uitgeschakeld. Verder die ploeg van het Amsterdamse „Germaan", die nog, met Petri, Witteveen en Kuilman, een goede kans verloren zag gaan door kettingpech.

Toen ontbrandde de. strijd.... Ja, pech zagen we genoeg, ook onder de overige zeventien gestarte ploegen, maar dat wil niet zeggen dat deze clubs anders wél onder de eerste vier geëindigd zouden zijn. Nee, dat allerminst want daarvoor waren de krachtsverschillen te groot! Na één ronde lag „D.T.S." met z’n renners, Cor Bakker, Kees Bakker, Bouke Schellingerhoudt, Piet Evers en Gerard van Beek (Duijf was al afgevallen) met 11 seconden voorsprong aan de kop, vóór „Maastricht". „Olympia" en “De Kampioen" hadden toen resp. l min. 43 sec. en 2 min. 2 sec. achterstand op „D.T.S”. De Limburgers hoorden op de Schelmseweg dat het verschil met „D.T.S." slechts 11 sec. was. Toen ontbrandde de strijd eerst fel. Toen kwam Jef Jansen en vooral Jan Lambrichs op toeren, nadat in het begin Jean Schweitzer goed werk had gedaan, zonder iets af te doen aan het zeker wel keurige rijden van Jaak Sijen en de jonge Martin Joris. Savelberg was door kettingpech los geraakt en deed toen nog moedige pogingen bij zijn makkers terug te komen, maar slaagde daar niet in, vooral niet toen dat heftige gevecht om de eerste plaats gaande was. Hoger en hoger werd het tempo dat soms boven de 50 km per uur was en daartegen kon „D.T.S." niets meer uitrichten. „De Kampioen" ontnam de derde plaats aan „Olympia", dank zij het voortreffïlijke rijden van Gerard Peters, Piet Peters en Voorting. De volledige uitslagen publiceerden we reeds.

 

DELFZIJL.(1948.07.17)

Koeman eenzame winnaar te Delfzijl Sportieve strijd op fraai circuit

De grote man van de „Singelronde van Delfzijl" was Zaterdag de renner Koeman uit Krommenie, van wie jury en het vrij talrijke publiek tot slechts luttele ronden voor het einde meenden, dat hij een halve ronde achterstand had op een vermeende kopgroep van vier a vijf renners. Een uitgevallen collega attendeerde er echter op, dat de man uit Krommenie een halve ronde voorsprong had, verkregen na een uitlooppoging in de tweede ronde

Tezamen met Without was hij weggesprongen en toen de Amsterdammer het tempo niet kon volgen zette hij alleen door. De gehele race reed hij op zijn eentje en het pleit voor zijn capaciteiten, dat hii de fel jagende Andriessen. Monkelbaan, Westerterp en anderen geen schijn van kans gaf om in te lopen. Doch al met al was hem toch bijna de eerste prijs ontgaan, als collega's niet voor hem in de bres waren gesprongen en een eresaluut dient te worden gebracht aan zijn vier belangrijkste achtervolgers, die bij monde van Ahdriessen enkele ronden voor het einde de jury een grote mate van zekerheid schonken door onder het rijden door te kennen te geven dat er één renner voor hen was. Dit moest dus wel de uitstekend rijdende Koeman zijn, die daardoor de plaats kreeg welke hem toe kwam. Aanvankelijk evenwel gold natuurlijk de meeste aandacht de groep waarvan men dacht dat zij de leiding had, bestaande uit de sterke Monkelbaan. Roel Westerterp. Andriessen, J. Smit uit Hengelo, R. van der Berg uit Amsterdam, Without. Van der Werff, Beining en Vlietman. Na 25 ronden zorgden Smit en Beining uit Den Haag voor „vuurwerk", door een serieuze uitlooppoging te ondernemen, welke hen een 100 meter voorsprong op Monkelbaan es. opleverde. Laatstgenoemde moest van het peleton het meeste werk verzetten, want de anderen weigerden de kop te nemen. Maar de Amsterdammer deed het kranig en hii mocht het genoegen smaken de weglopers weer in het peleton te trekken.

Even bleef het rustig, doch toen waren het weer Smit en Beining die er tussen uit trokken, maar met nog 21 ronden voor de boeg hadden Tabak, Andriessen en Monkelbaan — Westerterp had (natuurlijk) weer pech en verloor een halve ronde — zich bü hen gevoegd. Tabak kon het hoge tempo niet meer volgen en dus bleven er vier renners over die probeerden Koeman te achterhalen. Zonder succes evenwel, want deze reed in fraaie stijl zonder zich bovenmatig in te spannen de resterende ronden uit om met een halve ronde voorsprong de eindstreep te passeren. Om de tweede plaats werd fel gevochten, maar de sprint moest toch de beslissing brengen. De sympathieke Leeuwarder Andriessen was de snelste en ging vóór Smit, Beining en Monkelbaan over de finish. De uitslag luidde:

Amateurs: 1. Ed Koeman; 2. Bep Andriessen, 3. J. Smit; 4. Beining, 5. Monkelbaan, 6. Westerterp, 7. Van der Werff (Apeldoorn), 8. Van der Berg, 9. Without (Ardam), 10. Tabak.

Bij de nieuwelingen was Klein uit Zaandam oppermachtig; nu en dan liep hii eens uit, liet zich weer inhalen en eerst toen zich een groepje van vier renners. Klein, Trompetter (Wieringen). Kraan en De Jager beide uit Groningen, had afgescheiden van de rest, bleek het dat er voor Klein toch wel iets te duchten was. Niettemin won hij. De verdere uitslag was: 2. Trompetter. 3. Kraan, 4. De Jager, 5. Borgert (Hengelo). 6. Bosman (Groningen). 7. Noordman (Hoensbroek) en 8. A. J. Hazewinkel (Haren).

 

DEN BOSCH.(1948.09.12)

Gerrit Schulte toonde kunnen in eigen stad

Belgische groten onder hoge tempo verpletterd

Tweemaal zou Gerrit Schulte Zondagmiddag In 't Plantsoen van ’s-Hertogen- bosch door zijn duizenden stadgenoten worden bejubeld; vóór de 130 kilometercourse toen hij met de Belg Albert Hendrix in de bloemetjes was gezet, Gerrit omdat hij in het wellicht slopendste nummer van de wielersport, de achtervolging, de regenboogtrui veroverde, Albert omdat hij een zeker niet minder zware, in ieder geval de langste wegwedstrijd van de wielersport won: Parijs—Brest—Parijs. 1182 km aan één stuk! En na de honderd ronden over het snelle asfaltparcours stond daar ruim drie uur later weer een Gerrit Schulte, nu als winnaar van die Ronde van Den Bosch, En het was door hem slechts aan één Belg gegund een vierde plaats te veroveren: Daniël Tallieu, geen onbekende uit de Ronde van Nederland! De rest moest ervaren dat dit snelle werk iets heel anders is dan de „kasseien" van Vlaanderen en zelfs dan de „Kermiskoersen". In heel België, want van de negen overige Belgen en de Luxemburger Jean Kirchen kwam er niet één aan te pas! Alleen Theo Middel- kamp en die andere Bosschenaar, Toon Steenbakkers, speelden mee in Schulte’s grootse spel.

Het waren 38 die de strijd over 130 kilometers begonnen, tien fameuze Belgen w.o. zoals in de aanhef gezegd, Albert Hendrix, voorts Rogiers, Van Steenbergen, Didden, Alphons Hendrix, Ockers, Tallieu, Breuer, Dupon en de niet minder befaamde Luxemburger Jean Kirchen.

Het was een keur van renners, die de organisator van de Ronde Van Nederland, Lex Kuckelkorn met zijn vrienden aan de start bracht en die grote renners zouden ook een goede wedstrijd laten zien, want dat is het geworden, een wedstrijd vol leven en kleur, spectaculair en razend snel.

De course was ongeveer halverwege, toen de zoveelste brutale vluchteling

zich meldde: de Rotterdammer Piet van Gerwen. Zijn vlucht vormde de inleiding tot een jacht die dertig kilometer zou duren, de razende jacht om een ronde voorsprong. De Luxemburger Jean Kirchen en de Belg Raymond Impanis, sprongen achter die Van Gerwen aan. De Nederlander ging ten onder tegen de Luxemburger, evenals Impapanis die het wel geloofde. Kirchen bleef echter „doorgaan" en dat had tot gevolg dat een wilde jacht achter deze vluchteling ontstond, hetgeen ten slotte zeven renners aan de kop bracht. Schulte, Steenbakker, Middelkamp, Storm, Kirchen, Ockers en ook Schweitzer! Vooral de kleine Belg Stanneke Ockers had prachtig werk gedaan toen hij met onze Limburger Schweitzer eerst later de achtervolging inzette.

Jacht van dertig kilometer

Ook onze Noord-Hollander Piet Evers waagde het er achteraan te gaan doch

hij bleef, „hangen" hetgeen hem niet ontmoedigde. Hij bleef doorzwoegen, wat

Albert Hendrix en Wim de Ruiter niet konden volhouden. Impanis was inmiddels, evenals zijn landgenoot Van Steenbergen, door pech uit de strijd geworpen, zoals ook De Korver en Van Gerwen.

Dertig kilometer heeft die jacht op ronde-winst geduurd, toen hadden zij

succes. Nauwelijks was de top van het peloton bereikt en tenslotte ook de gevluchte Pellenaars, De Best en Dupon ingelopen of er ontsnapten daar weer vier. Theo Middelkamp, Gerrit Schulte, Toon Steenbakkers en de Belg Tallieu die graag een ronde terug wilde hebben.

Dat viertal had toen slechts 12 km nodig voor de volgende winst-ronde. Inmiddels was Kirchen van het toneel verdwenen, zodat nu vier renners één ronde achter lagen: Tallieu, Evers, Schweitzer en Storm. Puik vooral van die jonge Hagenaar Storm in wie we iets voor de toekomst zien!

Even kwam Schulte's overwinning nog in gevaar. En dat was toen er nog ruim vier ronden of 5 ½ km gereden moesten worden. Plotseling ging er een kreet van teleurstelling langs de duizenden! Schulte ligt er uit! Maar neen, Schulte lag er niet uit! Hij kwam in de kopgroep terug, na door een lekke band van fiets te hebben verwisseld. En dat deed hij nog tweemaal om op zijn eigen fiets terug te komen. Toen voelde hij zich veilig en zelfs toen Toon Steenbakkers in de laatste meters naar voren was gekomen en Middelkamp naar de zege scheen te vliegen, was het een groot meesterschap dat van Gerrit Schulte uitging. Geheel buiten het peloton om moest hij naar die twee toe springen om juist op de streep met een kwart wiel voor Middelkamp te eindigen. De uitslag was als volgt:

Beroepsrenners: 1. Gerrit Schulte; 2. Theo Middelkamp; 3. Toon Steenbakkers; 4. Daniel Tallieu; 5. Jan Schweitzer; 6. Koos Storm; 7. Piet Evers; 8. Kees Pellenaars; 9. Hans van de Kamp; 10. Willem de Reuter; 11. de Hoog; 12. Verhoeve; 13. van de Dungen; 14. de OLtter; 15. Dupon (Belgie):

 

DEN HAAG.(1948.06.19)

In het kader van de jubileumfeesten organiseerde de rennersclub “Hollandia”Zaterdagmiddag de Ronde van Den Haag, over een afstand van 100 km. Negentig amateurs vertrokken voor een interessante wedstrijd door het Westen van de Residentie, maar na 4 ronden was de helft al uit de strijd verdwenen, grotendeels door de stevige wind.

In de laatste ronde wisten Breedveld uit Rotterdam en Remkes uit Amsterdam zich van de grote groep los te maken. In een spannende eindsprint zag H. Breedveld kans om de Amsterdammer met een banddikte te kloppen en werd hierdoor in de tijd van 3 uur 7 min. 54 sec. winnaar van een fraaie medaille, geschonken door Prins Bernhard.

Op deze twee uitlopers volgde een grote groep waarin de Amsterdammer Stakenburg de sprint won. Hierop volge 2. De Groot, Leiden; 5. Ouwehand, Den Haag.

 

DEN HAAG.FRUITMARKT.(1948.03.29)

Arie Vooren wint eerste wegwedstrijd van het seizoen

Arie Vooren, steeds een wegrenner die blijk gaf in het begin van het wieierseizoen al puik op dreef te kunnen zijn — hij won zowel in 1946 als in 1947 de eerste wegwedstrijd van het wielerseizoen. Is ditmaal niet van die traditie afgeweken. Op waarlijk grootse wijze won de kleine Zaankanter in het eerste treffen onzer beroepsrenners op de weg. Ditmaal in het 100 km-criterium, voortreffelijk door de Haagse rennersclub „Hollandia" georganiseerd. In de eindsprint behaalde hij een glansrijke overwinning op zijn streekgenoten Cor Bakker uit Zaandam en Cerard van Beek uit Oostzaan, nadat hij met dit duo op het laatste moment nogmaals een voorsprong had genomen.

Het zag er aanvankelijk eigenlijk in het geheel niet naar uit dat deze wegwedstrijd toch zon aantrekkelijk verloop zou krijgen. De 61 gestarte profs en onafhankelijken, die, daar, waar op weekse dagen het fruit op de markt wordt gebracht de strijd over 165 ronden om de geldprijzen waren begonnen, draaiden in een weliswaar hoog tempo nogal eentonig hun rondjes langs het ruim 5000-koppig publiek en men fluisterde dat daar eigenlijk een Gerrit Schulte of een Theo Middelkamp bij moest zijn om meer leven in de brouwerij te brengen, toen daar plotseling een renner de jacht op een winst-ronde begon, aangemoedigd door een premie welke van ƒ 50 groter en groter werd. De renners, die zich aanvankelijk slechts bezig hadden gehouden met het jagen op premies, waarbij De Best, Van Beek, Vooren, Lakeman en Peters zich hadden onderscheiden, zagen dat het ernst begon te worden toen Evers wegwipte. Peters sprong er in soepele stijl achter aan en verloren was de kans.

Voorens eerste poging.

Maar daar was er wederom een tussen uit. In een flitsende demarrage sprong daar een klein kereltje in een groen maillot naar voren. Met woeste rukken aan het stuur en machtige pedaalstoten, voortgestuwd door gespierde benen, joeg daar Arie Vooren naar voren. Moederziel alleen waagde hij het op te nemen tegen die groten uit onze wegrennerswereld, een uitblinker uit de vorige week verreden Omloop der Vlaamse Gewesten, Henk de Hoog Incluis, die zich overigens op dit snelle parcours wat onwennig bewoog. Een heftige achtervolging ontstond, want men zag in dat het waarlijk al ernst begon te worden na die eerste 25 km. Daar ging de Haarlemmer De Best achter de Amsterdammer Lakeman, zijn stadgenoot Peters en de Helloër Pronk aan. Er waren nog meer in dat kopgroepje. De Hagenaar De Visser, de Eindhovenaar Schoenmakers en de Rotterdammer De Korver. Na 19 km lang jagen achter Vooren moest deze er ten slotte aan geloven.

De pechdutvel maakt slachtoffers

Vervolgens vielen De Visser door kettingpech. De Korver door een lekke band en tenslotte Pronk, doordat het tempo hem te machtig werd, uit de voorhoede weg. Er bleven er nog zes over. Tot de uitvallers door pech behoorden o.a. De Vries (door een val en een lekke band) en Van der Star, eveneens met een lekke band. Dat kopgroepje verkreeg ten slotte een winstronde, toen ruim 60 km. gereden waren, waar De Best de uitgeloofde premie van ƒ 85.— inpikte. Daarna scheen de wedstrijd een beetje eentonig te worden totdat Lakeman achter Matena en De Korver aanging en wederom een jacht om een winstronde ontstond. Joossen kwam weg en werd goed gevolgd door Motké en Bakker, waarvan vooral Bakker hard aan de kop trok. Dit trio kreeg tenslotte eveneens een ronde voorsprong met het einde in zicht.

Een Zaanse aangelegenheid

Toen men in het algemeen dacht dat de eindsprint tussen dit negental zou beslsisen, was het weer eens Vooren die het waagde en hij werd begrepen door Bakker en v. Beek, zodat drie Zaarikanters over het parcours snelden, die elkaar door en door kenden. Lakeman was te laat. De eindsprint werd al ingezet met het in de aanhef vermelde resultaat.

46 nieuwelingen, — er is gelukkig weer wat kweek! — hadden vooraf een wedstrijd over 30 km. gereden. Deze gaf te zien dat velen nog niet op afstand oefenen. Het werd een ware afvalwedstrijd. W. Rijvers, een neef van de bekende voetballer, sloeg na 3 km op de vlucht, gevolgd door Snijders, v.d. Putten, Massuger v.d. Voort, Verhoeven. Dit gezelschap verkreeg al spoedig een ronde voorsprong, waarna Snijders er met Rijvers en Verhoeven nogmaal tussen uit kneep. De uitslag werd:

Beroepsrenners: 1. Arie Vooren, Uitgeest 100 km in 2.29.38; 2. Cor Bakker, Zaandam; 3. Gerard van Beek, Oostzaan; 4. Henk Lakeman, Amsterdam; 5. Cor de Best, Haarlem; 6. Gerard Peters, Haarlem; 7. Harry Schoenmakers, Eindhoven; 8. Louis Motke, Amsterdam; 9. Cees Joosen, Made; 10. Andre de Korver, Rotterdam;

Nieuwelingen: 1. Wim Snijders, Zwanenburg; 2. Wim Rijvers, Breda; 3. Wout Verhoeven, Overschie; 4. Ab van de Putten, Den Haag; 5. J. Massuger, Oisterwijk

 

DEN HAAG.FRUITMARKT.(1948.05.16)

SLECHTE WEDSTRIJD OP DE FRUITMARKT

Zes en vijftig amateurs schreven in, 25 kwamen er aan de start en slechts acht bereikten de finish van de 100 km-wedstrijd, welke “hollandia” Zondagmiddag op het Fruitmarktparcours un Den Haag organiseerde. Uitgezonderd de eerste dertig ronden en de laatste 25, was er maar weinig aan deze wielerwedstrijd, waarvoor slechts matige belangstelling bestond.

Het was Piet van Dorst uit Overschie, die in korte tijd driemaal van fiets moest verwisselen, doch vrij spoedig zijn achterstand wegwerkte en daarna over alle concurenten heerste met grote macht. Onweerstaanbaar veroverde hij een ronde voorsprong en daarna was alle spanning verdwenen. Succeasievelijk verdween de een na de ander en het toch al slecht bezette veld dunde zodanig, dat de wedstrijd eigenlijk het aankijken niet meer waard was.

De nieuwelingen hadden vooraf 50 ronden gereden en hier was het de Hagenaar Van de Putten, die gemakkelijk de eerste plaats veroverde.

Amateurs: 1. P. van Dorst, Overschie 100 km in 2.38.36; 2. K.Vet, Amsterdam; 3. G. Ouwehand, Den Haag; 4. C. Buijing, Den Haag; 5. M. Toet, Scheveningen;

Nieuwelingen: 1. A. v. d Putten, Den Haag 30 km in 47.06; 2. P. Pieters, Haarlem; 3. A. v. d. Pal, Scheveningen; 4. J. Kuyken, Nuenen; 5. W. Rijvers, Breda; 6. A. Koolaard, Rotterdam;

 

DEN HAAG.SOESTDIJKSEKADE.(1948.07.19)

Amateurs: 1. H. Breedveld, 2. Wim Remkes, 3. Henk Stakenburg,

 

DEN HAAG.ZUIDERPARK.(1948.08.14)

Jac. De Groot wint het Zuiderparkcriterium

In het kader van de jubileumfesten werd Zaterdag in het Zuiderpark te Den Haag een criterium voor nieuwelingen en amateurs verreden.

Bij de amateurs had zich halverwege de race ’n kopgroepgevormd waarin onze stadgenoot, Jac. De Groot. Bij ’t ingaan van de laatste ronde sprong De Groot met enorme snelheid weg en met ruim 50 meter voorsprong ging hij als eerste over de eindstreep.

Amateurs (80 km): 1. De Groot, Leiden 2 uur 2 min. 22 sec.; 2. H. Brinkman, Maasland; 3. Van de Elshout, Made; 4. Van der Ka, Rotterdam; 5. Mittertreiner, Den Haag;

Nieuwelingen (40 km): 1. A. Donker, Amsterdam 1 uur 1 min. 38 sec.; 2. v. d. Putten, Den Haag; 3.

 

DORDRECHT.(1948.07.24)

Gieseler was de sterke man in de „Ronde van Dordrecht"

Het liet zich aanvankelijk niet aanzien, dat de Ronde van Dordrecht, waarin ditmaal amateurs en nieuwelingen zouden starten, Zaterdagmiddag de weergoden zou meehébben.. Na het middaguur ging het regenen en dat betekende voor de deelnemers een buitengewoon glad parcours met de daarbij behorende valpartijen. Toen evenwel de nieuwelingen vertrokken was het traject droog en fraai weer begunstigde de wedstrijd. Het nieuwelingen- nummer bracht aan de Hagenaar Van de Putten een welverdiende overwinning. Gemakkelijk hadden zijn tegenstanders het hem niet gemaakt, doch toen Woutje Verhoeven in de laatste ronde viel en achterstand kreeg, won de jeugdige Hagenaar onbedreigd. Jan Gieseler, die geruime tijd bij de amateurs rustig aandeed, werkte zich tegen het einde snel naar voren en stevende met W. van der Voort en Suykerbuyk op de eindstreep aan. Vroeg trok de Rotterdammer de sprint aan en won gemakkelijk.

Aanvankelijk ging het met een kalm vaartje en zonder moeite bleven de 37 renners bij elkaar. Dat duurde echter maar kort, want na enkele ronden werd de snelheid opgevoerd, ja zelfs zo hoog dat ontsnappen voor de een of ander onmogelijk was. Wel werd zo nu en dan een poging ondernomen, maar onmiddellijk werd zon pogen verijdeld. Heel veel actie werd niet ontwikkeld, totdat Wout Verhoeven wegtrok. Van de Putten zette de vluchteling na en toen daarna nog enkelen bij Verhoeven kwamen, ontstond een kopgroep van vijf renners. Daarvan wisten Verhoeven en Van de Putten zich los te maken om samen uit te vechten wie zou winnen. Verhoeven viel echter in de laatste ronde, waardoor Van de Putten zegevierde.

Heel wat levendiger was het dadelijk bij de amateurs. Er waren 58 renners gestart, waarvan Suykerbuyk het eerst de knuppel in het hoenderhok wierp. Een van de gebroeders Van der Voort was er dadelijk bij om hem tot de orde te roepen. Later was het Karel de Vries, die een ogenblik aan de* kop ging, maar ook dit leidde tot niets, want hij kwam tenslotte in de achterhoede terecht. Intussen had Henneman pech gehad en was ver achter geraakt. Hij vocht door en leverde daarna een zeer goede prestatie. Onophoudelijk werd getracht om te ontsnappen, maar dan volgde direct een jacht en de wedstrijd kreeg hierdoor een levendig karakter. W. van der Voort, die veelal aan de kop ging, wachtte een gunstig ogenblik af. Toen nog 17-van de vijftig ronden gereden moesten worden slaagde hij j er eindelijk in te demarreren en met Suykerbuyk een voorsprong op het peloton te krijgen. Dit verweerde zich niet al te energiek en daardoor kreeg het tweetal vluchtelingen de gelegenheid om de voorsprong regelmatig te vergroten. Jan Gieseler, die tot op dat ogenblik voortdurend in de groep had gezeten, zag het dreigend gevaar, drong zich naar voren en maakte zich los van het peloton. Hij deed dat zo krachtig, dat niemand kans zag met hem mee te gaan. Nog 14 ronden moesten gereden worden toen Gieseler met een ongelooflijke kracht op de leiders afsprong en hen bereikte. Gedrieën werd de strijd tegen het peloton, dat op 24 sec. volgde,'voortgezet. Er was geen twijfel meer aan, dat tussen dit .drietal de beslissing moest vallen. Gieseler zette vroeg de sprint in en won onbedreigd. Suykerbuyk werd tweede en W. v. d. Voort moest zich met de derde plaats vergenoegen.

Eerst tegen het einde was ook het peloton, dat inmiddels danig was gedund, in stukken gevallen, zodat de nog overgebleven renners in groepen aankwam. Er bleek hard gereden te zijn, want de gemiddelde uursnelheid was 40 km. De uitslagen waren:

Amateurs: 1. J. Gieseler, Rotterdam 2. A. Suykerbuyk, Breda;  3. Wim van de Voort, ’s-Gravenzande; 4. B. Groeneveld, Haarlem; 5. K. de Vries, Rotterdam; 6. J. Kettenis, Den Haag; 7. C. van de Berg, Dordrecht; 8. H. Visser, Dordrecht; 9. G. Buijing, Den Haag; 10. H. Breur, Schiedam;

Nieuwelingen: 1. Ab van de Putten, Den Haag;  2. Piet van de Linden, Helmond; 3. A. E Klein, Zaandam; 4. A. van Isselt, Steenbergen; 5. A. Hofland, Beverwijk; 6. J. Kuyten, Nuenen; 7. J. Balkhoven; 8. P. van Tol; 9. H. Hoogerwaard; 10. A.Koolaard;

 

DRACHTEN.(1948.07.03)

Hennink won de ronde van Drachten

Een kleurig lint van wielrenners stoof Zaterdag door een van de nieuwe buurten van Drachten. De tweede Ronde van Drachten werd daar gehouden over honderd kilometer en iedere Drachtster jongen weet nu wie Hennink is. De man die met een lachende snuit en een lok blond haar onder zijn petje vandaan als een lenige kat zijn fietsje de honderdveertig ronden langs liet snorren alsof hij niets liever deed en nooit anders heeft gedaan en zal doen. Achter hem aan kwam die steeds korter wordende sliert renners die hem driemaal een ronde lieten nemen waarmee hij de overwinning in de wacht sleepte.

Geen moment behoefden de toeschouwers zich te vervelen want het korte

parcours met zijn vele premiesprints gaf de strijd een prettig en aantrekkelijk

verloop. Al was het dan ook spoedig duidelijk dat Hennink de eerste viool

zou spelen.

Het begon met een uitlooppoging van Mol die halverwege dreigde te falen

toen de slanke zwarte duivel plotseling versterking kreeg uit het voortjagende

peloton dat meende dat de vluchteling al weer geslagen was. Hennink en

Koeman schoten hem te hulp en met zijn drieen namen zij de ronde. Wel had

het peloton onder aanvoering van de Friezen Westerterp, Andriessen en

Charisius en de Amsterdammer Boer alles gedaan om hun dit te beletten

maar tegen de vereende krachten van de drie Hollanders waren zij niet opgewassen.

Op de helft van de race ontsnapte Hennink nog eens, na vijftien ronden

was Hennink weer bij. Toen er nog vijftig ronden te rijden waren kon Charisius  - het was zijn eerste rondenwedstrijd - niet meer bijhouden en hij moest lossen. Westerterp en Andriessen vochten echter in het peloton voort en beten vinnig van zich af. Dertig ronden voor het einde zette Hennink na het winnen van een premiesprint door en met Mol pikte hij een ronde. De Weijer die als premiesprinter telkens fel uit de hoek kwam, trachtte met Hennink en Mol mee te komen waardoor hij in de eindsprint een goede gooi naar de vierde plaats had kunnen doen als niet de jury een spaak in het wiel had gestoken onder het motto dat hij Hennink niet mocht helpen. De Weijer werd de baan uitgestuurd  waartegen hij met echte rennersfelheid prote- steerde

Met Hennink aan kop Mol op een Koeman op twee en Ton, Boer, Andriessen

en Westerterp op drie ronden, ging de eindstrijd in. In de eerste drie plaatsen

kon geen verandering meer komen. Maar door een beetje samenspel kreeg

Ton de kans enkele tientallen meters voor het peloton te komen en ook Boer

peddelde zich los terwijl Hennink Andriessen en Westerterp aan het lijntje

hield zodat de beide Friezen genoegen moesten nemen met de zesde en de

zevende plaats.

Amateurs: 1. J. Hennink Alkmaar; 2. op een ronde J. Mol Groet; 3. op twee ronden Koeman Krommenie; 4. op drie ronden H Ton Hoorn; 5 P Boer Amsterdam; 6. A. Andriessen Jr; 7. R.  Westerterp;

De andere nog overgebleven renners lagen nog meer ronden achter.

 

EIJSDEN.(1948.07.18)

Vineken won de Ronde van Eijsden

Ondanks de ongunstige weersomstandigheden kunnen de organisatoren van deze ronde op 'n succesvol sportgebeuren terugzien. Er is 'n goede en spannende strijd geleverd op dit 12 K.M. lange traject, waarin Vinken, Voorting, Joris en Plum de hoofdrol speelden. Plum en Ladenius deden verschillende uitlooppogingen, doch de knapen hielden elkaar onderling zo in de gaten, dat een serieusc poging aanstonds in de kiem verd gesmoord. Zo bleef het peleton na enkele schermutselingen steeds weer bijeen. Plum kwam te vallen waardoor hij een achterstand kreeg, die hij blijkbaar niet meer kon inhalen. Er werd lustig met premies gegooid, die Vinken bijna alleen voor zijn rekening nam. Voortdurend elkaar bewakend bleven Vinken, Voorting en Joris als kopgroep steeds bijeen en in de laatste ronde maakten zij zich los van Ladenies om met zn drieën op de finish aan te stormen. Het liep op een sprint uit tussen dit drietal waarbij Vinken (Geleen) als overwinnaar te voorschijn kwam. Hij had de 126 K.M. gereden in 3 uur. 23 min. 33 sec.

Amateurs: 1. Huub Vinken, Geleen 126 km in 3.23.33; 2. Gerrit Voorting, Haarlem; 3. Joris, Geleen; 4. Ladenius (Amsterdam) op 10 sec, 5. Plum (Kerkrade) op 2 min. 10 sec. 6. Bedaux (Tegelen) op 1 ronde, 7. Leliveld (Amsterdam) op 1 ronde. 8. Without (Amsterdam) op 2 ronden. 9. Vineken (Tegelen) op 2 ronden, 10 Peyen (Tilburg) op 2 ronden. 11 L. v. d. Meer (Nijmegen) op 2 ronden.

 

EINDHOVEN.(1948.05.06)

Amateurs: 1. Cees Koot; 2. Karel, Kroon; 3. Cees Paymans;

Nieuwelingen: 1. Toon Duffhuis; 2. Piet van de Linden; 3. Wim van Kessel;

 

EINDHOVEN.(1948.07.25)

Nieuwelingen: 1. Wim Snijders; 2. Ab Donker; 3. Wim van Kessel;

Beroepsrenners: 1. Joep Savelsberg, Hoensbroek 150 km in 3.30.49; 2. Jef Jansen, Eindhoven; 3. Jan Lambrichs, Bunde; 4. Henk Lakeman, Amsterdam; 5. Gerrie Loos, Amsterdam; 6. Gerard van Beek, Oostzaan; 7. Harry Maas, Geldrop; 8. Bouk Schellingerhoudt, Zaandam; 9. Cor de Best, Den Haag; 10. Cees Koot, Eindhoven;

 

EINDHOVEN.(1948.08.08)

Amateurs: 1. Antoon van Elderen; 2. Huub Vinken; 3. Jeu Joris;

Nieuwelingen: 1. J. Philipsen; 2. van de Sluis; 3. P. van de Heuvel;

 

ELSLOO.(1948.08.08)

Jefke Janssen won na een machtige sprong uit de achterhoede Schweitzer zag zich een overwinning op het nippertje ontgaan

Even heeft Elsloo Zondagmiddag tijdend zijn 12de grote ronde zijn hart vastgehouden. Dat was, toen Jefke Janssen een poos lang net deed alsof hy nooit meer by het jagende en jachtende peleton zou komen, dat natuurlijk niet zo vriendelijk was geweest te wachten, toen hy die buiteling tegen de grond maakte. Jefke liet de gemeente, die hem het naast aan het hart ligt, maar enige ronden in benauwenis. In gezelschap van Van der Kamp heeft de Tour de France-man even moeten worstelen met inspanning van al zijn krachten. Maar eenmaal weer by de grote rest, begon hy direct de lakens uit te delen.

Oude rotten deden het nog best

Jefke was ln deze Ronde van Elsloo danig op dreef. En eenieder, die de kleine

man uit het schilderachtige dorpje aan de Maas onder zulke omstandigheden aan het werk heeft gezien, weet wat dat wil zeggen! De Tour heeft Janssen weer goed gedaan, juist gelijk verleden jaar, toen hij — kersvers terug van deze barre monsterrit — op de Cauberg een landskampioenschap en in Reims een derde plaats temidden van een uitgelezen schare grootheden

veroverde.

Jefke Janssen won Zondag in Elsloo, en hij won in grote styi. Aan het slot

van de race was er nog slechts één serieuse concurrent voor het pittige, venynige mannetje: en dat was Jean Schweitzer, met wie hy broederlijk de laatste ronden nam, vergezeld van enige „gedubbelde" coureurs. Eigenlijk iets tegen de verwachtingen in werd Schweitzer in de sprint geklopt, zij het dan ook met gering verschil.

Heel Elsloo en allen, die Jefke een warm hart toedragen en die bij duizenden

urenlang hun favoriet in alle mogelijke toonaarden hun sympathie en hun aanmoedigingen hadden toegeschreeuwd, gingen als bezeten te keer, toen Jefke zich — voor deze keer althans — in de sprint superieur toonde aan de Maastrichtenaar.

MOEDIGE EVERS.

Voordat Janssen aan de bloemen toe was, had zich ln deze 120 toeren tellende ronde heel wat afgespeeld. Evers uit Wormerveer toonde zich van meet af aan een zeer strydbaar man. Hij trok ettelijke ronden lang als een bezetene aan de kop van het peleton, slaagde er zelfs in een tijdje lang los te geraken en sleepte zodoende een hele sliert premies ln de wacht, waarmee men overigens te Elsloo vanmiddag uiterst gul was. Maar Evers is tenslotte tot de ontdekking gekomen, dat hij teveel van zijn krachen vergde.

Doch te laat! Toen Janssen triomfantelijk over de eindstreep stormde, stond

Evers alweer in burgerpak langs de kant.

SCHWEITZER VERSTANDIGER.

Maar dan Schweitzer! Die deed het beter. Die ging pas aan de haal, toen er nog een 35 ronden te rijden waren. Doch eenmaal weg, blééf hij ook weg. Slechts Janssen is er tenslotte ln geslaagd de vinnige hoofdstedeling in te lopen. Pellenaers, die te Elsloo bewees zijn streken nog niet kwijt te zijn, was de eerste, die een serieuze poging deed om Schweitzer tot de orde te roepen. Hy slaagde er niet in. En ook Seyen niet en Lakeman niet.

Hoe fel zij ook rukten aan een kleine groep van dappere stryders, die, ondanks de hevige regenbuien, welke het de renners vanmiddag heus niet gemakkelijker maakten, er een flink vaartje in hadden. Doch Schweitzer ging harder. Hij had er vanmiddag zin ln en bovendien deden hem de hartstoch- telijke aanmoedigingskreten van een gezelschap Maastrichtse schonen

kennelijk deugd.

NA 100 TOEREN.

Maar de aanhang van Jef Janssen was groter. En die schreeuwde en tierde hem naar Schweitzer toe, die hy in de 100ste ronde te pakken kreeg, om hem verder niet meer los te laten. Samen begonnen zij aan de laatste episode van deze zware koers. In de hoofdgroep zaten behalve Seyen en Pellenaers. de reus Lakeman en Joep Savelberg, die in deze ronde bewees aan zyn tweede jeugd bezig te zyn. Savelberg reed, zoals hy dat alleen heeft gedaan in zyn beste jaren. Hij volgde welhaast spelenderwys het vrij hoge tempo. En dat was hem blijkbaar nog niet hard genoeg. Want even voor het einde ging hy er op zyn eentje tussen uit en naderde Janssen en Schweitzer met reuzen- sprongen. Was Savelberg even eerder aan zijn escapade begonnen, dan weten we nog niet op welke plaats hij zou zijn geëindigd. Nu moest hij zich met een zeer eervolle derde plaats tevreden stellen. De uitslag was als volgt:

Beroepsrenners: 1. Jef Jansen; 2. Jan Schweitzer; 3. Joep Savelsberg; 4. Henk Lakeman; 5. Hubert Sijen; 6. Kees Pellenaars; 7. Gerrie Loos; 8. Harry Schoenmakers; 9. Henk de Hoog; 10. Jo Hulshoff; 11. Tacken; 12. de Kort; 13. de Reijer; 14. van Fessem; 15. Scheeers;

Nieuwelingen: 1. Jan Nolten; 2. Wout Verhoeven; 3. Henk Wiese; 4. Broek; 5. Liebregts; 6. Boy; 7. Noortman; 8. Savelsberg; 9. Max Leon; 10. Marninerer; 11. Inenen; 12. Tocy; 13. van Fessum; 14. Jansen;

 

ENSCHEDE.(1948.04.25)

Amateurs: 1. Leo Copier; 2. Antoon Verstraeten; 3. Daan Hooyschuur;

 

ETTEN.(1948.08.01)

Amateurs: 1. Cees Paymans; 2. Manus Brinkman; 3. Piet Verwijmeren;

Beroepsrenners: 1. Arie Vooren, Beverwijk; 2. Gerrie Loos, Amsterdam; 3. Frans van de Zande, Tilburg; 4. Cor Wijdenes, Eindhoven; 5. Koos Storm, Den Haag; 6. Jos Didden(Bel); 7. Tonny van de Dungen; 8. Piet van As; 9. de Rooij; 10. Chris van Fessum;

 

GELDROP.(1948.09.06)

Amateurs: 1. Cees Paymans; 2. Wim van Est; 3. Toon Bloemers;

Nieuwelingen: 1. Ab Donker; 2. Piet van de Linden; 3. Piet van Heist;

 

GELEEN.(1948.09.19)

Geleen's Bevrijdingsronde voor Faanhof

Nolten eerste bij de nieuwelingen

Toen de Geleense favoriet Nolten by de nieuwelingen zich reeds met 1 ronde voorsprong in de bloemen had gefietst en M. Joris bij de amateurs ronde na ronde als eerste van een gevlucht driemanschap passeerde, hadden de vele kijkers reeds op een totaal onder-onsje gerekend. Inderdaad geleek het daar ook veel op, toen bij nog een 15-tal ronden (van de 90) te rijden de leiding nog steeds in handen was van Joris, de Belg Dumolin en Cor Backer, maar in de tweede groep vluchtelingen zat nog zoiets als een Faanhof, die toch ook niet zonder meer de Olympische trui had gedragen en die ook thans aan de wereld toonde tot de allersterksten te behoren door eerst mede de koplopers tot de orde te roepen, om daarna in een formidabele sprint de kroon op het werk te zetten. Tijd over 100 km. 2 uur 28 min. 30 sec. Achtereenvolgens vlogen over de finish in dezelfde tijd

Amateurs: 1. Henk Faanhof; 2. J. Backers. Puth; 3. M. Jörls, Geleen; 4. Mltteltraner, Adam; 5. v. d. Stappe, Tilburg; 6. Dumolin, Herstal (B.); 7. Ramakers, Hulsberg; op een halve ronde: 8. Vinken, Geleen; 9. de Kroon, R dam en 10. Voorting. Haarlem.

Nieuwelingen: 1. Nolten, Geleen. tijd over 40 km.: 1 uur 30 sec.; op 1 ronde: 2. v. d. Linden, Helmond; 3. Kievits, Eindhoven; 4. Fooy, Maastricht; 5. Kuipers. Helmond; 6. v. d. Broek. Hulsberg; 7. Voorjans, Maastricht.

 

GEMERT.(1948.08.30)

Nieuwelingen: 1. Piet van de Linden; 2. Wout Verhoeven; 3. J. Kuijpers;

Amateurs: 1. Cees Paymans; 2. Wil Pluim; 3. Wout Wagtmans;

 

GOIRLE.(1948.05.30)

Amateurs: 1. Bob Groeneveld; 2. Arie Geluk; 3. Theo Alblas;

Nieuwelingen: 1. Piet van Heist; 2. Adrie Braspennincx; 3. F. van de Sande;

 

GRAUW.(1948.07.25)

Meesters wint te Graauw

In Graauw, Zeewsch-Vlaanderen, werd Zondag ’n kermiscourse voor amateurs en nieuwelingen gereden. De kopstukken Voorting en Wagtmans waren niet van de partij.

Een eindsprint moest de beslissing brengen, die voor Meesters en geluk van wie de eerstgenoemde zich onbetwist de sterkste toonde. De 16-jarige de Waal die een moedige course reed, eindigde als 7e, Mouthaan (Vlissingen) werd 12e en de 15-jarige Stroosnijder van Kruiningen, werd 18e.

Amateurs en Nieuwelingen: 1. Ad Meesters, Vlijmen 120 km in 3 uur 34 min; 2. Arie Geluk, Rotterdam; 3. J. de Groot, Leiden; 4. Wim van Est, Sint Willebrord; 5. M. de Bruin, Roosendaal;

 

GRONINGEN.(1948.06.23)

Amateurs: 1. Jan Hennink; 2. Piet Peters; 3. G. Beiing;

Nieuwelingen: 1. Wim Snijders; 2. Anton Hazewinkel; 3. Dick Maclean;