JAARGANG 1948 WEDSTRIJDEN A
T/M G |
ALKMAAR.(1948.05.30) Grift
won de Ronde van Alkmaar De
wielrenner Grift uit Soest, die In een grote kopgroep lag, wist In de
eindsprint gistermiddag de Amateurs: 1. Grift, Soest, 2 uur 38,4 sec; 2. Neef, Haarlem; 3.
Jan Stakenburg, Amsterdam; 4. Witteveen, Amsterdam; 5. Henk Stakenburg,
Amsterdam; ALKMAAR.(1948.08.08) Witteveen
wint Ronde van Alkmaar De
Ronde van Alkmaar, Zondag in storm en regen gehouden, werd zowel bij de
amateurs als bij de nieuwelingen in de eindsprint beslist. De uitslagen
luiden: Amateurs
80 km: 1. Witteveen (Adam) 2 u. 15 min. 35
sec.; 2. Petrie (Adam); 3. Ladenius (Adam); 4. Henneman (Beverwijk); 5.
Hennink (Alkmaar); 6. De Ruiter (Adam); 7. Koeman (Wormerveer) ; 8. Duif (Zaandam);
9. Baumgartner (Zaandam); 10. Van Breenen (Adam); Nieuwelingen 30 km: 1
Donker Adam; 2. Snijders (Halfweg); 3. Cornelisse (Halfweg) ALPHEN
AAN DE RIJN.(1948.05.17) Bakker's
magistrale zege Cor Bakker... Cor Bakker...! Sneller dan de
kloeke Zaankanter de pedalen ln een machtige cadans deed rondwentelen,
ging zijn naam van mond tot mond langs de duizenden die zich koesterend
in een warm lentezonnetje langs het knusse Alphense parcours hadden
opgesteld. Cor Bakker! Men had het rugnummer in het programmablaadje
gezocht en ontdekt dat het de grote man uit de Ronde van Nederland was
die daar ver voor zijn jagende achtervolgers naar voren stormde en men
juichte. Daar zagen te iets groots en zelfs de meest oningewijde in de
wielersport zag dat hier de beslissing viel. Dat was na 75 kilometer van de
100-kilometerstrijd welke onze beroepsrenners in de Ronde van Alphen
aan de Rijn moesten afdraaien. Zijn streekgenoot Gerard van Beek, die
door pech een ronde achterstand moest boeken, zag hier een kans deze weer
weg te werken. Met nijdige pedaalstoten stoot hij achter Cor Bakker aan en
dit Zaanstreek-duo kreeg aansluiting bij de Amster- dammer Henk Lakeman die
door kramp een achterstand kreeg. Goede samenwerking kwam bij dit trio
tot stand en zo geschiedde het dat met nog Zeventig renners,
waaronder het puikje van ons Nederlandse beroepsrenner- corps en een tweetal
befaamde Belgen, n.l. Lode Poels, in het voorjaar winnaar van de klassieke
wegkoers Parus—Brussel en Gust van Mirlo die dit jaar de
wedstrijd om de Schaal Sels won, waren eerst te kwart voor vijf van start
gegaan nadat nieuwelingen en amateurs hun wedstrijden over resp. 45 en had een kleine
voorsprong genomen maar kreeg geen schijn van kans verder weg te komen want
De Best en Van Beek joegen fel achter hem aan. Hem eenmaal ingelopen, was
toet Van Beek die er tussenuit trok, maar hij al spoedig hetzelfde lot
beschoren was als Smits. Het was ook moeilijk weg te komen want het
tempo liep tegen de km. opnieuw een kopgroepje
bestaande uit Motké, H, Smits, Schellinger- houdt, De Hoog en Wijdenes. Cor Bakker zag
dat het gevaarlijk werd en met forse pedaaltrappen joeg hij achter de
vluchtelingen aan. Hierbij werd hij bijgestaan door Liebregts en
Steenbakkers. Ook Vooren, Van Beek en Pellenaers kwamen in actie en zo
geschiedde het door die heftige jacht dat de pechvogel Van Beek een ronde
achterstand kreeg te boeken ( gevolg van het
hoge tempo en het pechdulveltje. Van Amsterdam moest door een gebroken rem
opgeven, Poels en Reuter kwamen in een der bochten lelijk ten val en toen
ontsnapte Cor Bakker. Uit de aanhef
weet u hoe het verder verliep. Daar begon de zegetocht van Cor Bakker, die
met steun van Van Beek en Lakeman zijn ronde voorsprong verkreeg. Van Beek
had hierdoor zijn ronde achterstand terug en Lakeman verdween later
van het strijdtoneel. De nieuwelingen
hadden de wielermiddag ingezet met een en dit werd een
vrij vlakke vertoning. Weliswaar heeft zich daarin de Hagenaar v. d. Putten
danig doen gelden, maar weg kwam hij toch niet en zelfs toen hij in
de laatste ronde er nogmaals tussenuit was getrokken, werd hij Ingelopen door
W. Snijders uit Halfweg die in een formidabele sprint de zege behaalde. De amateurs reden
daarna dag won, was de
grote figuur en hij kon ten slotte met een ronde voorsprong winnen, hoewel
het gezegd dient te worden dat de Léidenaar De Groot kranige prestaties
geleverd doch later in moeilijkheden kwam. De uitslagen waren als volgt: Nieuwelingen 48
km: v. d. Putten, Den
Haag, Halfweg. Amateurs 110 km: Ouwehand, Den
Haag; 6. Beining, Den Haag, 7. v. d. Kut, Profs 110 km: 1. Cor Bakker, Zaandam, tijd 2 uur 28 min. 14 sec, 2. op één ronde De
Best, Haarlem, 8. Schellingerhóudt, Zaandam, 4. Loos, Amsterdam, 5. v.
Beek, Oostzaan, 6. H. Smits, Amsterdam, 7. Vooren, Beverwijk, 8.
Hulshof, Den Bosch, 9. De Kort, Oisterwljk, 10.Chr. Smits, Rotterdam, 11.
Van Straten, Rotterdam, 12. Bijl, Den Haag, 13. Pellenaers, Terheide, 14.
verschuren, Rotterdam, 15. Wijdenes, Eindhoven, 16. v. d. Dungen, Den Bosch,
17, Buijsse, Rotterdam, 18. De Hoog, Amsterdam, 19. Vilters, Rotterdam, 20.
v. Mirlo (België); AMERSFOORT.(1948.07.11) Lambrichts
5de in Ronde van Amersfoort De
uitslagen van gistermiddag verreden „vijfde ronde van Amersfoort"
luiden: Nieuwelingen: 25 K.M. 18 ronden: 1. Verhoeven, Overschie, 45
min. 10.3; 2. Nolten, Geleen; 3. Klejjn, Zaandam; Profs
en onafhankelijken: 100 K.M. 74 ronden:
1. Bakker. Zaandam; 2 uur 42 min. 56.5; 2. Schulte. Den Bosch; 3. De Best,
Haarlem; 4. Steenbakkers, Den Bosch; 5. Lambrichts, Bunde; AMSTERDAM.EILANDEN.(1948.08.15) „De
Eilanden” hebben hun klassieke koers gekregen GISTEREN
is voor het eerst in de geschiedenis der Eilanden een grote wielerwedstrijd
gehouden. Vrijwel de gehele bevolking was uitgelopen om de zwoegers toe te
juichen. Om
ongeveer één uur traden de eerste pedaalridders binnen het krijt. Onder luid
gejuich van de samengestroomde Kattenburgers werden de eerste meters
afgelegd, maar toen herinnerde men zich dat 's middags de „groten"
kwamen en het geloei luwde spoedig van een storm, tot een
boven-bramzeilskoelte. Voor
het publiek was P. van Roon favoriet en het verwonderde dan ook niemand, dat
hy, toen er nog twee ronden te rijden waren, een uitlooppoging waagde met
Opdam aan zijn wiel. Toen de bel luidde voor de laatste ronde hadden ze een
voorsprong van ongeveer zestig meter op de kopgroep en na een vinnig
eindsprintje ging Van Roon als eerste over de finish. Bepaald teleurstellend
moet de race zijn geweest voor Nauta, die de hele wedstrijd aan de kop heeft
gelegen en twee ronden voor het einde ten val kwam. De uitslag luidt: Nieuwelingen: 1. P. van .Roon, tijd over Nu
kreeg het publiek een half uurtje om uit te blazen en het aanwezige
muziekcorps om in te blazen. Na de pauze werd door de amateurs, die het
parcours van ruim twee kilometer zes en dertig maal moesten afleggen, direct
in een hoog tempo gereden. Na enkele ronden kwam de eerste serieuze
uitlooppoging van de Haarlemmer Kiekens, die echter spoedig door het peloton
tot orde werd geroeipen. Toen, na acht ronden, stak de blonde Sieveking de
lont in het kruitvat en ging er samen met Schouten van door. Ook zij werden
terug gehaald. Voorlopig bleef het peloton in hoog tempo doordraaien met nu
en dan een fel sprintje voor een van de vele beschikbaar gestelde prenries.
Af en toe waren er uitvallers te noteren, maar er gebeurde toch niets
bijzonders, tot er veertien ronden voor het einde een zware regenbui losbrak
die zelfs de jury noopte de wijk te nemen onder de tafels, waarop zij anders
gewoon was haar arbeid te verrichten. Ook in de stand van het peloton had
deze regenbui beslissende veranderingen aangebracht. Er was een valparty
geweest en ten minste de helft van de renners was uitgeschakeld. Er ging nu
een groep van ongeveer 10 man aan de kop. Petri waagde, een uitlooppoging,
die aanvankelijk lukte, maar na drie ronden werd hij weer ingehaald en vormde
zich een kopgroep bestaande uit Petri, Baumgartner, Elswijk en Remmers. Het
lukte Petri nog in de laatste ronde weg te lopen en zodoende op fraaie wijze
deze enerverende wedstrijd te winnen. De uitslag luidde als volgt: Amateurs:
1. Petri; 2. Remmers; 3.
Baumgartner; 4. Elswijk; 5. Krever; 6. van de Veen; 7. Koeman; AMSTERDAM.FLORAPARK.(1948.05.09) Amateurs: 1. Witteveen; 2. Grift; 3. Harmans; 4. van de Veen; 5. de Groot; AMSTERDAM.FRANKENDAEL.(1948.07.11) Amateurs en
Nieuwelingen: 1. E. Grift; 2. Stakenburg; 3. Witteveen; 4. Bakker;
5. Fasel; 6. Vlietman; 7. de Bruijn; 8. Koster; 9. La Grouw; 10. Ouwehand; AMSTERDAM.JORDAAN.(1948.09.05) Lakeman
won Ronde van Jordaan, maar premies voor Bijster en Peters Van
Boon won als nieuweling koers met bergen, zelfs geep heuveltjes, ja zelfs
geen kinderhoofden die aan een rennersmaag hoge eisen stellen, maar
doodgewoon een ronde op asphalt op de Lindengracht, waar op andere dagen vis,
textiel, groenten en van alles aan de man gebracht wordt, of juister
uitgedrukt: aan de vrouw, omdat „lappies keren" nu eenmaal geen
mannelijke bezigheid is. Doodgewoon op asphalt? ]a, maar dan toch evengoed
afmatend genoeg om meer dan de helft van de beroepsrenners reeds lang voor
het einde naar het trottoir te laten verhuizen. Maar wie er niet uitgereden
werd, was Henk Lakiman, die twintig ronden voor het einde zijn slag sloeg en
won. Zo
op het oog geen zwaar karwei. Asphalt en tussen de huizen, dus geen felle
wind! Niettemin vielen de slachtoffers bij bosjes. Dat had zijn oorzaak.
Tweehonderd maal aan het uiteinde van een recht stuk, een korte bocht draaien.
Tweehonderd maal inhouden en tweehonderd maal opnieuw aanzetten. Dat sloopte
de krachten van velen en voor de rest warrelde telkens het stof op en dat
droogde bovendien de kelen uit. Nee de Ronde van de Jordaan, die natuurlijk
grote belangstelling trok, was zo gemakkelijk niet als het er op het oog wel
uitzag. Er sneuvelde dan ook meer dan de helft der beroepsrenners, namelijk
22 van de 38.... Bijster
en Peters op de premiejacht Het
heeft er een hele tijd geduurd alvorens het menens werd. Tot zolang was het
eigenlijk meer een jacht naar de ontelbare premies. Ja. het regende premies,
aangeboden door groentehandelaren, vishandels, slagers, rijwielzaken,
particulieren en ieder die om een of andere reden met deze Ronde van de
Jordaan meeleefde. Vooral een goede kans voor Cor Bijster die als sprinter of
stayer met aan de kost kan komen als professional, maar hier heel wat premies
in de wacht sleepte. De Haarlemse sprinter zat steeds in de kopgroep én als
de bel voor een premiesprint was geluld was het voor hem een koud kunstje
even eerder dan de anderen over de eindstreep te flitsen. Zijn stadgenoot
Gerard Peters verstaat dat werk eveneens en op z'n beurt sleepte onze
achtervolgingsspeclalist ook heel wat van die briefjes van tien. twintig of
vijfentwintig gulden in de wacht. Mislukte
ontsnapping Natuurlijk
werden er ook uitlooppogingen gedaan. Wanneer je het vol kan houden met zon
regen van premies er tussendoor, biedt dat meteen de gelegenheid een deel van
de gouden oogst binnen te halen, maar steeds werden de weglopers na enkele
ronden weer bijgelopen door het peloton. Zo hadden Lakeman, Riethoven en
Wijdenes tien ronden lang een tweehonderd meter voorsprong, maar toen was het
voor dit drietal weer uit met de pret. Halverwege de wedstrijd, waarvan de
eerste vijftig kilometer in 1 uur 20 minuten en 35 seconden was gegaan, was
er ineens een nieuwe ontvluchtlngspoging. Vier ontsnapten er uit het peloton,
namelijk Gerard Peters, De Kort, Liebrechts en Toon Steenbakkers, de altijd
stomende renner uit Sint Michielsgestel, die het niet van sprintjes moet
hebben, maar zich het prettigst voelt als er weer die specifieke wegrensfeer
heerst. Dat was het overigens nu niet. Dit leek Henk Lakeman te gevaarlijk,
die drie Brabanders met Peters samen er tussen uit, en enkele ronden joeg de
stevige Amsterdammer achter het viertal aan, maar toen vond hij het teveel
van zijn krachten gevergd, liet zich weer door de groep bijlopen en wachtte
verder op de dingen die zouden komen... Twintig
ronde voor tijd Dat
was verstandig bekeken, want de vier moesten ten slotte toch het hoofd voor
het peloton buigen en in dat peloton kon Henk zijn krachten sparen voor
nieuwe kansen die zich voor zouden doen. Het begon er langzamerhand de schijn
van te krijgen dat verder geen renner het meer zou wagen een ronde te nemen
en op zon manier werd het min of meer een saaie vertoning. Dat werd echter
anders toen gestopt werd met de premieregen, want toen gingen de renners ook
aan het nemen van een rondje denken.... Peters en Steenbakkers hadden het nog
eens geprobeerd, maar het had niet geholpen, totdat Henk Lakeman, met nog
twintig van de honderd ronden te rijden, ineens fel aanzette. Er ging plots
een golf van enthousiasme door het publiek en de aanmoedigingen voor de
Amsterdammer waren niet meer van de lucht. Samen met de Hagenaar Groen trok
Henk er tussen uit, maar al gauw moest hij het alleen doen, want zijn
metgezel kon het hoge tempo niet lang draaien en moest lossen. Lakeman alleen
Voor Lakeman was nu de zware taak, alleen door te zetten en dat deed Henk.
Enkele ronden schommelde zijn voorsprong rond 17 seconden, doch toen het
peloton niet fel genoeg doorzette, werd de voorsprong langzamerhand vergroot
tot meer dan een halve minuut. Met nog vijf ronden te rijden was de zaak voor
Lakeman bekeken en slechts pech zou hem de gewonnen prijs nog uit handen
kunnen slaan, maar daarvoor bleef hij gespaard en met 38 seconden voorsprong
op de anderen ging hij onder enorm enthousiasme van de Jordaan als eerste
door de finish in een tijd van 2 uur 43 min. en 23 sec. over de Beroepsrenners: 1. Henk Lakeman, Amsterdam; Bij
de Nieuwelingen, die daarvóór hadden gereden won de Haarlemmer Van Roon de
dertig kilometer in 49 minuten 28 seconden, met op 1 min. 31 sec. allen in
dezelfde tijd; Nieuwelingen: 1. van Roon, Haarlem; 2. Donker (Amsterdam); 3.
Tienstra (Halfweg); 4. Snijders (Halfweg); 5. Wiese (Adam); 6. Cornelissen
(Halfweg); 7 Pieters (Haarlem) en 8. Hottinga (Oostzaan). AMSTERDAM.SPAARDAMMERBUURT.(1948.07.10) Drost
wint ronde van Spaarndammerbuurt te Amsterdam Vijftig
amateure startten Zaterdag voor de Ronde van de Spaarndammer- buurt te
Amsterdam, georganiseerd door „Le Champion" en slechts negen van hen
bereikten de finish. Talloze
lekke banden op dit Amateurs: 1. Drost (Heemstede) AMSTERDAM.TUINDORP.OOSTZAAN.(1948.05.23) Grift snelste in
de eindspurt De Ronde van
Amsterdam Noord was ditmaal een
jubileumrit, want de A.S.C. Olympia, de organisatrice van deze Ronde, bestaat
50 jaar. Alleen amateurs, nieuwelingen en veteranen verschenen aan de start,
echter niet de prominenten, daar de Olympische ploeg in de Ronde van
Noordbrabant reed. De amateurs
hadden Door pech kreeg
Van de Neut een halve ronde achterstand; moedig zette hij alleen de
achtervolging in en na zes ronden was hij weer bij het peloton. Toen hij
echter later weer tweemaal van fiets moest verwisselen, staakte hij de
strijd. Inmiddels was er in het peloton leven gekomen. Voorting
„trok" W. Voorting liep
weg en even later gingen Baumgartner, Petri, Fleurt, Ouwehand en Grift er
achteraan. Baumgartner viel al gauw terug en de andere vijf vormden nu een
kopgroep, die tot het einde onbedreigd bleef. Daar zorgde Voorting wel voor
die het tempo erin hield. Zoals altijd toonde Grift zich de sterkste in de
sprint, zodat hij twee premies won. In het peloton
zaten ze inmiddels ook niet stil. Henk Stakenburg en Janbroers waren
weggelopen en nadat ze een voorsprong van de jacht op de
uitlopers. Het bleek echter al te laat te zijn om die twee nog in te halen.
De verwachting van velen, dat Grift ook de eindspurt zou winnen, werd
bewaarheid, zodat hij in de tijd van 2 uur 37 min. 10 sec. winnaar werd, gevolgd
door respectievelijk de jarige Ouwehand, Voorting, Fleury en Petri. Zes werd
Henk Stakenburg; zeven: Janbroers; acht: Joop Stakenburg; negen: Hubrechts;
tien: Fasel en elf: Timmermans. De prestatieprijs was voor W. Voorting. Bij de veteranen
toonde Wijnberg zich verreweg de meerdere, door bijna de gehele rit alleen op
kop te rijden, zodat hij zowel de eerste prijs als de prestatieprijs won. Hij
legde de drie: Schoor;
vier: Bakker; vijf: Nagel. Bij de
nieuwelingen ging de strijd tussen Snijders, Donker, Van Putten, De Winter, Van
Schalk, Westmaas, V. d. Pal, Peters, Van Roon en Klein, die in bovengenoemde
volgorde over de finish gingen. De tijd van Snijders óver de AMSTERDAM-NOORD.(1948.07.14) De
Ronde van Amsterdam Noord voor amateurs werd gewonnen door Koeman uit
Krommenie, gevolgd door Sieveking, Keizer, Vlietman, Latenius en Petri (allen
uit Amsterdam), daarna kwam Henneman uit Beverwijk door de finish, gevolgd
door Lelieveld en Remkus uit Amsterdam. Bij
de nieuwelingen won Donker, voor de andere Amsterdammer Nauta. Als derde kwam
een van de Voortings uit Haarlem binnen, als vierde Wiesse uit Amsterdam en
de vijfde was Andringa uit Amstelveen. AMSTERDAM-ZUID.(1948.09.11) Freek
Petri winnaar Ditmaal
was Amsterdam-Zuid aan de beurt voor een wielerronde en wel de omtrek van het
Henrick de Keyserplein. “Le Champion" en de jubilerende
speeltuinvereniging „District V" hadden deze “ronde" georganiseerd.
Honderd kilometer (90 ronden) hadden de amateurs af te leggen. Het werd een
wedstrijd, die het publiek niet in extase kon brengen. Slechts twee renners
waren er, die voor enige afwisseling zorgden en dat waren Petri (alweer 1) en
Blankenaauw. Vijf en dertig renners waren gestart, doch Freek en Theo trokken
zo hard aan de groep, dat die al gauw in stukken gevallen was. Blankenaauw
kon het tempo van Petri het langst bijhouden, doch ook hij moest het later
opgeven. Jammer was het, dat Blankenaauw later ten val kwam en daardoor de
strijd moest staken. Slechts tien man reden de wedstrijd uit: de regen, die
de laatste dertig ronden neerviel was hieraan niet vreemd. De uitslag luidt: Amateurs:
APELDOORN.(1948.05.06) Harmans
wint de Ronde van Apeldoorn De
Amsterdammer Harmans heeft Donderdagmiddag de Ronde van Apeldoorn gewonnen.De
uitslag luidt: Amateurs: 1. Harmans (Amsterdam); 2. Faanhof (Amsterdam); 3.
Stakenburg (Amsterdam); 4. Grift (Soest); 5. Blankenaauw (Nijmegen); Nieuwelingen:
1. J. van der Putten (Den Haag); 2. Snijders. (Zwanenburg); 3. Hofland
(Beverwijk); 4. Peters (Haarlem); 5. Van der Pal (Scheveningen); AXEL.(1948.05.18) Fraaie zege van
Rijvers in Axel Het is in de
ronde van Axel geen der grote geweest uit ons amateurscorps die de course
heeft gemaakt, maar de jeudige nieuweling Wim Rijvers uit Breda. Nadat Vos reeds
in de eerste ronden door pech had moeten opgeven evenals Drost uit Haarlem,
die vele ronden lang alleen op kop gelegen had met een minuut voorsprong, zag
Rijvers kans om te ontvluchten uit het peloton dat hem liet gaan. Toen
Rijvers zijn voorsprong echter tot een minuut had opgevoers begon het menens
te worden. Toch konden de groten het niet met elkaar vinden en lieten het
zware werk zowel voor de een als voor de ander over. Hiervan profiteerde de
koploper. Voorting gaf op
toen hij voor de tweede maal bandbreuk leed. Rijvers kreeg eveneens ’n gaatje
in zijn achterband en moest een ronde op een gewoon rijwiel de strijd
voortzetten Spoedig kwam hij zijn inzinking te boven en wist alleen aan de
leiding te blijven. Verstraeten
volgde met twee Belgen en daarna Bindels, die eveneens van fiets had moeten
verwisselen. 15 ronden voor het einde dubbelde Rijvers deze groep en zijn
zege stond dus vast. Amateurs: 1. W. Rijvers, Breda AXEL.(1948.09.01) Brinkman
winnaar in Axel Onder
grote belangstelling werd Woensdag voor een enthousiast publiek de ronden van
Axel voor Amateurs gereden. Wim
van Est speelde ook in deze course een eerste viool en ontsnapte in de 12e
ronde met Brinkman nadat Vos lange tijd alleen aan de kop gelegen had. maar
door pech weer ingelopen was, Van
Est en Brinkman voerden hun voorsprong steeds op en wel ontsnapten Geerts en
Suijkerbuijk uit het peleton met de Belg van Voorde, maar hun jacht om de
leiders te bereiken had geen succes. Vele renners onder wie Groeneveld,
Meesters, e.a. moesten de strijd staken. Toen
van Est tot tweemaal toe bandbreuk leed had Brinkman tenslotte geen moeite de
bloemen in de wacht te slepen terwijl Suijkerbuijk de Belg in de einsprurt
voor de derde plaats klopte. Amateurs: 1. H. Brinkman, Maasland, BAARLE-NASSAU.(1948.05.31) Wielrennen
Lakeman wint Baol Draaiom De
7de Ronde van Baarle Nassau- Hertog, De Baol Draaiom, Beroepsrenners: 1. Lakeman (Amsterdam) 3 u. 37 min. 34 sec. 2. Vooren
(Beverwijk). 3. Evers (Wormerveer). 4. Bakker (Zaandam). 5. Mathijssen
(Breda). Allen zelfde tijd. Op 2 ½
min. volgden: 6. Van der Verre (België). 7. Loos (Amsterdam). 8.
Joosen (Made). 9. Van den Dungen (Den Bosch). 10. Van der Zande (Halsteren). BAARN.(1948.07.24) Grift
won met 1 ronde voorsprong de „eerste ronde van Baarn” Organisatie was
uitstekend De
Baarnse Sportweek is weer voorbij. Vanzelfsprekend ging de meeste
belangstelling uit naar het grote gebeuren, „De eerste Ronde van Baarn".
Hiervoor stonden 67 renners ingeschreven, waarvan circa veertig aan de start
verschenen. Om half vier klonk het startschot, gegeven door burgemeester Mr.
F. J. van Beeck Calkoen en daar gingen de mannen met hun stoere body's en
gespierde benen hun rondjes draaien. Bij iedere ronde waren natuurlijk aller
ogen gevestigd op Grift, die zich evenwel ln den beginne heelmaal niet druk
maakte en soms midden of soms achteraan in het peleton voorbijschoot. Ook de
uitgeloofde premies interesseerden hem aanvankelijk weinig. De eerste premie
werd gewonnen door A. H. Schotman uit Amsterdam. Doch toen de eerste veertig
ronden er op zaten begon de Soestenaar iets meer interesse te krijgen voor de
uitgeloofde fraaie prijzen. HU sleepte dan ook achter elkaar twee zilveren
bekers in de wacht, resp. uitgeloofd door de V.V.V. „Baarns Bloei" en
het publiek van de Torenlaan. De premie, uitgeloofd door de erevoorzitter van
de Baarnse Sportbond was voor de renner J. Schoen uit Zaandam. De jury deelde
mede, dat de eerste veertig ronden waren afgelegd in de tijd van 1 uur 36
min. 35 sec. En voort ging het maar weer. Aanvankelijk hadden drie renners de
kop genomen, maar deze werden al gauw opgelost ln het grote peleton. Een paar
renners werden door de Jury uit de strijd genomen. Nog steeds bevond Grift
zich ln het grote peleton, totdat hij, na een vijftigtal ronden te hebben
afgelegd, zich met een drietal renners losmaakte en een behoorlijke
voorsprong kreeg. Met deze reed hij nog een zevental ronden, maar schudde ze
toen definitief af. Met het grootste gemak, waarbij vooral de soepelheid
waarin hi) deze laatste ronden reed, opviel, nam hij thans definitief de
leiding. De renners, die hem enige ronden hadden kunnen bijhouden, losten
zich dra op in het grote peleton. Grift had, met nog twee ronden te rijden,
inmiddels een halve ronde voorsprong gekregen, doch liep langzamerhand in en
passeerde in het laatste rechte eind de hoofdgroep, waardoor hU een ronde was
uitgelopen. Een prestatie, die door het enthousiaste publiek met een luid
applaus werd beloond. Amateurs: 1. E. Grift, Soest, 2 uur 26 min. 35 sec.; 2. J.
Winkelman, Zeist, 2 uur 28 min. 12 sec.; 3. N. v. d. Pol, Hilversum', 2 uur
29 min. 7 sec.; Nieuwelingen: 1. W. Snijders (Halfweg) 1 uur 8 min. 31 sec; BLERICK.(1948.05.31)) VINCKEN
WON LONDE VAN BLERICK. De
Ronde van Blerick is door Vincken gewonnen, die de 108 K.M. aflegde in de
tijd van 2 uur 39 min. 57 sec; 2. P. Duyf, Zaandam; 3. Joris, Geleen: BLERICK.(1948.09.12) Loos won de ronde
van Blerick BLERICK, 12 Sept.
— De uitslagen van de Zondag gehouden ronde van Blerick voor professionals
over 125 K.M. luidt: Profs: 1 Loos, 3 uur, 3 min., 50 sec: 2 Savelsberg; 3 Braspennincx; 4
Lambrichs; 5 Janssen; 6 Lakeman; 7 Sprenkeling, allen zelfde tijd; 8 De Kort
op 1 min., 10 sec; 9 Bijl 10 Smit, allen zelfde tyd. BREDA-ANTWERPEN-AMSTERDAM.(1948.07.18) Dragers onzer
wielertoekomst in 274-kilometerrit Jan Hennink, de
vermetele vluchteling, maar Kees Koot de tacticus Er kwamen tachtig
moedige amateurwegrenners Zaterdagmiddag in Breda bijeen. Onze
wielersporttoekomst, jonge kerels uit ons wielersportlandje, die meer lef
hadden dan de Belgen en Luxemburgers die hun amateurs niet durfden
sturen zodat niets van het woord Benelux-Tour overbleef. Die tachtig
hebben nu misschien zonder het te weten, een wedstrijd gereden, welke mogelijk in
de toekomst met gulden letteren in de annalen van ons
wielergeschiedboek geschreven mag worden, want het was voor de eerste maal
dat we zo maar, zonder al die grensformaliteiten, door konden rijden
naar het land onzer Zuiderburen en van die tachtig zullen de namen van de
Alkmaarder Jan Hennink en de Eindhovenaar Kees Koot onvergetelijk aan
dit, naar we hopen jaarlijks steeds groter en belangrijker wielersportgebeuren
verbonden, blijven. De kleine blonde, blozende Noord- Hollander Jan
Hennink, die vermetele vluchteling, eerst met de Haarlemmer Keijzerswaard
weg, daarna zeventig kilometer alleen, heeft de grootste rol gespeeld in
deze ongekend lange wegwedstrijd voor amateurs. De slanke zwarte
Brabander Kees Koot was de tactische renner die daar in het Olympische
Stadion kwam als winnaar na een rit die ruim zeven uur duurde, hetgeen
betekende dat amateurs in staat bleken hierin een gemiddelde van Om een uur waren
ze losgelaten en in Princenhage waren de Amsterdam- mers Fasel en Holleeder
al in actie gekomen als gold het hier een ritje van de beloning van
de bewonderende lach van wat aardige Kwattameiskes. Fasel zocht hulp
en ging door met Backer uit Amstelveen. Het peloton zou
het gat wel even dichten... Opgeslokt door het peloton, zo verging het ook
Schuiten, Toet, Lelieveld, Keijzerswaard, De Groot, Groeneveld, Duijf, De
Bruijn, v. d. Neut, in diverse formaties. Het peloton ging broederlijk de
grens over, waar op Belgische bodem een falpartij ontstond waarvan de
Tilburger de dupe werd. Hij moest in de Rode Kruis-wagen worden gedragen. Vermeulen (de
schaatsenrljder van de Elfsteden-tocht), was met de Schiedammer Breur
en de Scheveninger Toet zo brutaal er ook al vandoor te gaan. Ingelopen!
Zelfs toen daar Mol, Groeneveld, Hennema, Koot, Matze, Hennink en even later
ook Duijf, Boer, Bakker en Kroon bekwamen. Achtervolgingsrace Toen we de
situatie in de achterhoede gingen opnemen,ontdekten we daar een eenzame
figuur in een rode trui zonder rugnummer: Evert Grift! Hij was door autopech
te laat uit Breda vertrokken en alleen de achtervolging begonnen. In Merksen,
waar de Amsterdammers Fleury en v. d. Veen zich met de Alkmaarder Hennink uit
het peloton hadden losgewerkt, was Grift in het grote
peloton beland. Een mooie
prestatie van Grift, waarna het niet mogelijk was toen al achter de
vluchtelingen aan te gaan. De inspanning heeft trouwens zijn verdere
prestaties gedrukt. Er waren door de valpartijen, waarvan Slop o.a. de dupe
werd, doch desondanks weer bijkwam en lekke banden, toen al vele
achtertblijvers, om maar niet te spreken van hen die een knauw gekregen
hadden van de beruchte Belgische “kasseien". Zestig kilometer na de
start had het vluchtelingen-trio een voorsprong van 30 sec. op Schuiten en
Farlo en 1 min. op het peloton. Zo werd de grens gepasseerd waar Wim Voorting
en Keijzerswaard er een quintet weglopers van maakten. Maar het boterde
niet en pech speelde ook een rol zodat het peloton weer bijeen kwam. In de
Langstraat was een nieuwe kopgroep ontstaan welke bestond uit Van Breenen,
Lelieveld, Keijzerswaard, Hennink, Suijckerbuijk, en Korput die malheur aan
z’n versnellingsapparaat kreeg. Na los, die toen in
het peloton terugvielen. Krever poogde
even voor ’s Hertogenbosch wel de sprong naar de vluchtelin- gen te maken,
maar werd ingelopen doordat hy geen steun en ook nog spierkramp kreeg. Ingelopen In Zalbbommel. na
laten gaan die in
Vianen ( Stadiontoaan de
voorsprong nog slechts 7 seconden was! Han Krever kreeg
weer kramp; Stakenburg spurtte fel naar voren, Grift voorbij, maar hij werd
nog gepasseerd door Jan Hennink, die zijn tweede plaats dubbel en dwars
verdiend had. Amateurs: 1. Kees Koot, (Eindhoven), in 7 uur 13 min. 17 sec; 2. Jan Hennink
(Alkmaar) op 7 sec; 3. Joop Stakenburg (Amsterdam), 4. Evert Grift (Soest), 5.
Han Krever (Duivendrecht), 6. Jaak de Groot (Alkmaar), 7. P. Peters (Haarlem)
met een gebroken frame, BRESKEN.(1948.09.04) Zaterdag 4 Sept.
Werd alhier de traditioneel geworden wielerwedstrijd gehouden voor amateurs
en nieuwelingen over een afstand van Onder grote
belangstelling wordt vooraf door de voorzitter der Oranje- vereniging de
renner Wim van Est gehuldigd voor zijn prestatie en vierde plaats in de
wereldkampioenschappen te Valkenburg behaald. Om kwart over
twee wordt dan gestart en gaan 24 renners het zeer zware parcours op. De eerste ronde
wordt kalm afgelegd, maar daarna komen de sterkste renners naar voren. In de
vierde ronde verliezen wij al een onzer grootste favorieten Wout Wagtmans,
die door een val uitgeschakeld werd. Ook H. v.d. Elshout wordt door pech
uitgeschakeld en daarna J. Geerts. De overige renners houden er steeds een
straf tempo in van om en nabij de Van Est pikt dan
achtereenvolgens een drietal premies weg; oo Dorst uit Haarlem en Jansen uit
Axel laten zich niet onbetuigd in deze strijd. Maar in de 10e
ronde komt van Est sterk naar voren en laat aan het medelevend publiek zien
wat hij in z’n maars heeft door de cours als groot overwinnaar mat een
voorsprong van 2 minuten te winnen. Amateurs en
Nieuwelingen: 1. Wim van Est, Sint Willebrord; 2. jansen,
Axel; BRUNSSUM.(1948.09.06) RENNERS IN DE
REGEN Wim de Ruiter zegevierde
in de Kroningsronde te Brunssum De Kroningsronde
te Brunssum werd niet wat de organisatoren er van veracht en verhoopt hadden,
daar had het slechte weer schuld aan en het publiek, dat drie en een half uur
lang met bewondenswaardig moed regen en ontij trotseerde — er waren nog
altijd ettelijke duizenden rond het parcours verzameld — was eigenlijk op de
eerste plaats gekomen om Schotte, de stunt van Valkenburg, zij het dan nu in
wat bescheidener formaat, te zien herhalen en om al die andere Belgische
„groot- heden" eens van nabij aan de slag te zien. Het werd in het
geheel geen Belgische overwinning en toen de laatste ronde van deze uiterst
zware koers inging was Schotte reeds lang uit de stryd en zijn Belgische
spitsbroeders met hem. Een buitenlandse crack van formaat heeft te Brunssum
getoond behalve een crack een uitstekend sportman te zyn: de Fanse Pool
Klabinsky. Hy veroverde door zijn voortreffelijk rijden bde harten van de
toeschouwers en vooral de jeugd had het kennelijk op hem staan. Belgen stapten
maar af Banden pech nam
deze stoere knaap ten slotte uit de strijd, nadat hij vrijwel van meet af aan
in de voorste gelederen had gestreden. Misschien was deze pech voor
Klabinsky achter af een behoedmiddel tegen veel teleurstelling. Hij was namelijk drie
ronden te laat gestart (samenloop van omstandigheden), maar was er schijnbaar
niet van bewust, dat hij door dit feit alleen reeds bij voorbaat voor een
overwinning was uitgeschakeld. Doch Klabinsky
mag gerust het volgend jaar in Brunssum terugkomen. Ze mogen hem daar
wel. En zeer terecht! Overigens is deze ronde zonder zeer veel
schokkende dingen verlopen. DE WEDSTRIJD. De wedstrijd
begon al direct in een flink tempo en Librechts sleepte als eerste enkele
premies in de wacht. Steenbakkers en Seyen namen vervolgens een kleine
voorsprong, doch werden spoedig weer gehaald. In de tiende ronde gaat De
Körver enkele ronden alleen op kop. Hy heeft een voorspong van ongeveer kleine
voorsprong. In dezelfde ronde geeft Schotte op. In het eerste uur werden afgelegd
39. K.M. Successievelijk verwijnen Impanis, Ockers, Rogiers en Breuer uit de
stryd. Even later volgt de opgave van Kirchen. Liebrechts gaat er alleen van door
en neemt Na een drietal
ronden wordt hij weer ingelopen. Hierna scheidt een klein groepje zich van de
grote rest af. ’t Zijn Liebrechts, De Körver, Bakker, Wijdenes, De Ruiter en
Janssen. Hun voorsprong bedraagt aanvankelijk 20 seconden op Vooren en Smits.
Het peleton volgt op 25 seconden. Klabinsky rukt zich los uit het peleton en
halverwege de wedstrijd hebben we het volgende beeld: de groep De Körver, op
30 seconden Klabinsky, op 35 seconden Maas, Lambrichs en M. Jansen, op 40
seconden de grote groep. In de 32ste ronde rukken De Korver en Wijdenes zich
los en nemen De totaaluitslag
luidt als volgt: Beroepsrenners: 1. De Ruiter in 3 uur, 20 minuten, 32 seconden; 2. H. Maas; 3.
Steenbakkers; CHAAM.ACHT
VAN.(1948.07.18) Beroepsrenners: 1. Andre de Korver, Rotterdam; 2. Theo Hopstaken, Roosendaal; 3. Cees
Joosen, Made; 4. Louis Motke, Amsterdam; 5. Koos Mathijssen, Breda; 6. John
Braspennincx, Breda; 7. Piet van As, Roosendaal; 8. Piet Meijs, Tilburg; Nieuwelingen: 1. Donker (Amsterdam) Veteranen: CLINGE.(1948.07.20) Voorting won in
Clinge De kermiscourse
te Clinge voor amateurs en nieuwelingen, stond weer in het teken van de
groten uit ons amateurscorps, n.l; Wagtmans en Voorting. Wim van Est reed
in de 4e van de elf te rijden plat en raakte op de achtergrond,
maar herstelde zich daarna schitterend en maakte en ruime achterstand weer
goed, zodat hij toch nog op een ere plaats beslag wist te leggen. In de derde ronde
trokken Voorting, Wagtmans, Brinkman e.a. het peloton geheel uit elkaar en
vormden met v.d. Veeken, Suijkerbuijk en van der Stappen een kopgroep, die 1
minuut voorsprong had op de groep met o.a. Verstraeten, Duijf e.a. Achter hen
volgden verschillende groepjes en Van Est alleen op 4 min. Vos, Groeneveld,
Geerts e.a. hadden inmiddels door epch de strijd moeten staken. In de 6e
ronde schudden Voorting en Wagtmans de anderen van hun wiel en Wim van Est
sprong van de ene groep op de andere en ontpopte zich aldus als ’n prima
treinloper. Het begon er op
te lijken, dat beide winnaars van de ronde van Zuid-Beveland hun rivaliteit
nu eens in een regelmatige eindsprint zouden kunnen uitvechten, maar in de
laatste ronde kreeg Wagtmans bandenbech, zodat Voorting de bloemen cadeau
kreeg. Jansen uit Axel
reed weer een goede course en eindigde als eerste Zeeuw. Amateurs en
Nieuwelingen: 1. Voorting, Haarlem, CLUBKAMPIOENSCHAP
VAN NEDERLAND.(1948.09.27) Limburg won
wielerslag op de Veluwe Niet het Zaanse
D.T.S. maar Maastricht clubkampioen op de weg Ze waren met z’n
zessen uit het land van bronsgroen eikenhout, mijnen en Maas begin van deze
week naar de Veiuwe gekomen, kloeke renners die de jonge club
„Maastricht" zouden vertegenwoordigen in de strijd om het Clubkampioenschap
van Nederland, vastberaden kerels die bezield waren met het heilige vuur daar
in het wondermooie Gelderse heuvellandschap alles te geven wat in hun
rennersbody zat. Neen, niet om wat zilverlingen te verdienen, want geld stond
er ditmaal voor de beroepsrenners niet op het spel; het ging slechts om de
eer van hun club, om de naam van Limburg hoog te houden. Beroepsrenners, die
stuk voor stuk deze dag in hun hart amateur waren; renners die deze Maandag
waarlijk wel ergens in België om de begeerlijke frankjes konden rijden, maar
dat alles lieten voor dat ene doel: de titel naar Limburg te brengen. En dat
deden ze ditmaal, na vorig jaar in Hoogerheide misgegrepen te hebben. Jan
Lambrichs met z’n mysterieuze lach, die leutige Jefke Jansen, de stoere
stille Jaak Sijen, die jonge, naar grotere, daden strevende Max Snellen en
die piepjonge Martin Joris als enige amateur in dit selecte gezelschap. En ze
deden nog meer: ze onttroonden daar in een zuivere strijd de viervoudige
titelhouder „D.T.S." uit het land van de Zaan, dat toch weer een puike
ploeg had met Cor Bakker, Bouke Schellingerhoudt, Piet Evers, Gerard van
Beek, Kees Bakker en-waarin de amateur Piet Duijf onder de maat was. Eindelijk is er
weer strijd om het Nederlandse Clubkampioenschap op de Veluwe geleverd. Na 15
jaren werd het dank zij „Olympia" mogelijk, dat dit weer kon gebeuren,
dank zij natuurlijk ook de autoriteiten die ten slotte begrip er voor
toonden, dat het Veluwe-traject inderdaad toch het meest geschikte is voor
dit wielergebeuren. En waarlijk niet daarvoor alleen, maar nu mogelijk weer
voor meer titelwedstrijden, waarbij we denken aan het landskampioenschappen
onzer amateurs, dat toch zeker geen geld behoeft op te brengen, doch slechts
de ware kampioen. Op dit parcours, voor zoiets te verkiezen boven dat van
Limburg met die gruwelijke Cauberg kan een zuivere titelstrijd worden
gestreden. Daar op de Veluwe treft de wegrenner heuvels, zelfs zeven in
getal, hier zijn lange stukken waarop ook de “flyer" zich kan uitleven,
hier is geen gevaar voor massale valpartijen zoals deze tijdens het
laatstgehouden amateurwegkampioenschap in de omgeving van Valkenburg
voorkwamen. Hier is het zelfs mogelijk, dat een eindsprint met desnoods
zestig renners tegelijk wordt gehouden, zoals dat deze Maandagmiddag het
geval was toen de nieuwelingen er hun nationale wedstrijd, als het ware om de
officieuze titel, kregen. In zon
massa-sprint, als gevolg van het feit, dat de afstand — Toen ontbrandde
de. strijd.... Ja, pech zagen we genoeg, ook onder de overige zeventien
gestarte ploegen, maar dat wil niet zeggen dat deze clubs anders wél onder de
eerste vier geëindigd zouden zijn. Nee, dat allerminst want daarvoor waren de
krachtsverschillen te groot! Na één ronde lag „D.T.S." met z’n renners,
Cor Bakker, Kees Bakker, Bouke Schellingerhoudt, Piet Evers en Gerard van
Beek (Duijf was al afgevallen) met 11 seconden voorsprong aan de kop, vóór
„Maastricht". „Olympia" en “De Kampioen" hadden toen resp. l
min. 43 sec. en 2 min. 2 sec. achterstand op „D.T.S”. De Limburgers hoorden
op de Schelmseweg dat het verschil met „D.T.S." slechts 11 sec. was.
Toen ontbrandde de strijd eerst fel. Toen kwam Jef Jansen en vooral Jan
Lambrichs op toeren, nadat in het begin Jean Schweitzer goed werk had gedaan,
zonder iets af te doen aan het zeker wel keurige rijden van Jaak Sijen en de
jonge Martin Joris. Savelberg was door kettingpech los geraakt en deed toen
nog moedige pogingen bij zijn makkers terug te komen, maar slaagde daar niet
in, vooral niet toen dat heftige gevecht om de eerste plaats gaande was.
Hoger en hoger werd het tempo dat soms boven de DELFZIJL.(1948.07.17) Koeman
eenzame winnaar te Delfzijl Sportieve strijd op fraai circuit De
grote man van de „Singelronde van Delfzijl" was Zaterdag de renner
Koeman uit Krommenie, van wie jury en het vrij talrijke publiek tot slechts
luttele ronden voor het einde meenden, dat hij een halve ronde achterstand
had op een vermeende kopgroep van vier a vijf renners. Een uitgevallen
collega attendeerde er echter op, dat de man uit Krommenie een halve ronde
voorsprong had, verkregen na een uitlooppoging in de tweede ronde Tezamen
met Without was hij weggesprongen en toen de Amsterdammer het tempo niet kon
volgen zette hij alleen door. De gehele race reed hij op zijn eentje en het
pleit voor zijn capaciteiten, dat hii de fel jagende Andriessen. Monkelbaan, Westerterp
en anderen geen schijn van kans gaf om in te lopen. Doch al met al was hem
toch bijna de eerste prijs ontgaan, als collega's niet voor hem in de bres
waren gesprongen en een eresaluut dient te worden gebracht aan zijn vier
belangrijkste achtervolgers, die bij monde van Ahdriessen enkele ronden voor
het einde de jury een grote mate van zekerheid schonken door onder het rijden
door te kennen te geven dat er één renner voor hen was. Dit moest dus wel de
uitstekend rijdende Koeman zijn, die daardoor de plaats kreeg welke hem toe
kwam. Aanvankelijk evenwel gold natuurlijk de meeste aandacht de groep
waarvan men dacht dat zij de leiding had, bestaande uit de sterke Monkelbaan.
Roel Westerterp. Andriessen, J. Smit uit Hengelo, R. van der Berg uit Amsterdam,
Without. Van der Werff, Beining en Vlietman. Na 25 ronden zorgden Smit en
Beining uit Den Haag voor „vuurwerk", door een serieuze uitlooppoging te
ondernemen, welke hen een Even
bleef het rustig, doch toen waren het weer Smit en Beining die er tussen uit
trokken, maar met nog 21 ronden voor de boeg hadden Tabak, Andriessen en
Monkelbaan — Westerterp had (natuurlijk) weer pech en verloor een halve ronde
— zich bü hen gevoegd. Tabak kon het hoge tempo niet meer volgen en dus
bleven er vier renners over die probeerden Koeman te achterhalen. Zonder
succes evenwel, want deze reed in fraaie stijl zonder zich bovenmatig in te
spannen de resterende ronden uit om met een halve ronde voorsprong de
eindstreep te passeren. Om de tweede plaats werd fel gevochten, maar de
sprint moest toch de beslissing brengen. De sympathieke Leeuwarder Andriessen
was de snelste en ging vóór Smit, Beining en Monkelbaan over de finish. De
uitslag luidde: Amateurs: 1. Ed Koeman; 2. Bep Andriessen, 3. J. Smit; 4. Beining,
5. Monkelbaan, 6. Westerterp, 7. Van der Werff (Apeldoorn), 8. Van der Berg,
9. Without (Ardam), 10. Tabak. Bij
de nieuwelingen was Klein uit Zaandam oppermachtig; nu en dan liep hii eens
uit, liet zich weer inhalen en eerst toen zich een groepje van vier renners.
Klein, Trompetter (Wieringen). Kraan en De Jager beide uit Groningen, had
afgescheiden van de rest, bleek het dat er voor Klein toch wel iets te
duchten was. Niettemin won hij. De verdere uitslag was: 2. Trompetter. 3.
Kraan, 4. De Jager, 5. Borgert (Hengelo). 6. Bosman (Groningen). 7. Noordman
(Hoensbroek) en DEN
BOSCH.(1948.09.12) Gerrit Schulte
toonde kunnen in eigen stad Belgische groten
onder hoge tempo verpletterd Tweemaal zou
Gerrit Schulte Zondagmiddag In 't Plantsoen van ’s-Hertogen- bosch door zijn
duizenden stadgenoten worden bejubeld; vóór de 130 kilometercourse toen hij
met de Belg Albert Hendrix in de bloemetjes was gezet, Gerrit omdat hij in
het wellicht slopendste nummer van de wielersport, de achtervolging, de
regenboogtrui veroverde, Albert omdat hij een zeker niet minder zware, in
ieder geval de langste wegwedstrijd van de wielersport won:
Parijs—Brest—Parijs. Het waren 38 die
de strijd over Het was een keur
van renners, die de organisator van de Ronde Van Nederland, Lex Kuckelkorn
met zijn vrienden aan de start bracht en die grote renners zouden ook een
goede wedstrijd laten zien, want dat is het geworden, een wedstrijd vol leven
en kleur, spectaculair en razend snel. De course was
ongeveer halverwege, toen de zoveelste brutale vluchteling zich meldde: de
Rotterdammer Piet van Gerwen. Zijn vlucht vormde de inleiding tot een jacht
die dertig kilometer zou duren, de razende jacht om een ronde voorsprong. De
Luxemburger Jean Kirchen en de Belg Raymond Impanis, sprongen achter die Van
Gerwen aan. De Nederlander ging ten onder tegen de Luxemburger, evenals
Impapanis die het wel geloofde. Kirchen bleef echter „doorgaan" en dat
had tot gevolg dat een wilde jacht achter deze vluchteling ontstond, hetgeen
ten slotte zeven renners aan de kop bracht. Schulte, Steenbakker, Middelkamp,
Storm, Kirchen, Ockers en ook Schweitzer! Vooral de kleine Belg Stanneke
Ockers had prachtig werk gedaan toen hij met onze Limburger Schweitzer eerst
later de achtervolging inzette. Jacht van dertig
kilometer Ook onze
Noord-Hollander Piet Evers waagde het er achteraan te gaan doch hij bleef,
„hangen" hetgeen hem niet ontmoedigde. Hij bleef doorzwoegen, wat Albert Hendrix en
Wim de Ruiter niet konden volhouden. Impanis was inmiddels, evenals zijn
landgenoot Van Steenbergen, door pech uit de strijd geworpen, zoals ook De
Korver en Van Gerwen. Dertig kilometer
heeft die jacht op ronde-winst geduurd, toen hadden zij succes.
Nauwelijks was de top van het peloton bereikt en tenslotte ook de gevluchte
Pellenaars, De Best en Dupon ingelopen of er ontsnapten daar weer vier. Theo
Middelkamp, Gerrit Schulte, Toon Steenbakkers en de Belg Tallieu die graag
een ronde terug wilde hebben. Dat viertal had
toen slechts Even kwam
Schulte's overwinning nog in gevaar. En dat was toen er nog ruim vier ronden
of 5 ½ km gereden moesten worden. Plotseling ging er een kreet van teleurstelling
langs de duizenden! Schulte ligt er uit! Maar neen, Schulte lag er niet uit!
Hij kwam in de kopgroep terug, na door een lekke band van fiets te hebben
verwisseld. En dat deed hij nog tweemaal om op zijn eigen fiets terug te
komen. Toen voelde hij zich veilig en zelfs toen Toon Steenbakkers in de
laatste meters naar voren was gekomen en Middelkamp naar de zege scheen te
vliegen, was het een groot meesterschap dat van Gerrit Schulte uitging.
Geheel buiten het peloton om moest hij naar die twee toe springen om juist op
de streep met een kwart wiel voor Middelkamp te eindigen. De uitslag was als
volgt: Beroepsrenners: 1. Gerrit Schulte; 2. Theo Middelkamp; 3. Toon Steenbakkers; 4.
Daniel Tallieu; 5. Jan Schweitzer; 6. Koos Storm; 7. Piet Evers; 8. Kees Pellenaars;
9. Hans van de Kamp; 10. Willem de Reuter; 11. de Hoog; 12. Verhoeve; 13. van
de Dungen; 14. de OLtter; 15. Dupon (Belgie): DEN
HAAG.(1948.06.19) In het kader van
de jubileumfeesten organiseerde de rennersclub “Hollandia”Zaterdagmiddag de
Ronde van Den Haag, over een afstand van In de laatste
ronde wisten Breedveld uit Rotterdam en Remkes uit Amsterdam zich van de
grote groep los te maken. In een spannende eindsprint zag H. Breedveld kans
om de Amsterdammer met een banddikte te kloppen en werd hierdoor in de tijd
van 3 uur 7 min. 54 sec. winnaar van een fraaie medaille, geschonken door
Prins Bernhard. Op deze twee
uitlopers volgde een grote groep waarin de Amsterdammer Stakenburg de sprint
won. Hierop volge 2. De Groot, Leiden; 5. Ouwehand, Den Haag. DEN
HAAG.FRUITMARKT.(1948.03.29) Arie
Vooren wint eerste wegwedstrijd van het seizoen Arie
Vooren, steeds een wegrenner die blijk gaf in het begin van het wieierseizoen
al puik op dreef te kunnen zijn — hij won zowel in 1946 als in 1947 de eerste
wegwedstrijd van het wielerseizoen. Is ditmaal niet van die traditie
afgeweken. Op waarlijk grootse wijze won de kleine Zaankanter in het eerste
treffen onzer beroepsrenners op de weg. Ditmaal in het 100 km-criterium,
voortreffelijk door de Haagse rennersclub „Hollandia" georganiseerd. In
de eindsprint behaalde hij een glansrijke overwinning op zijn streekgenoten
Cor Bakker uit Zaandam en Cerard van Beek uit Oostzaan, nadat hij met dit duo
op het laatste moment nogmaals een voorsprong had genomen. Het
zag er aanvankelijk eigenlijk in het geheel niet naar uit dat deze wegwedstrijd
toch zon aantrekkelijk verloop zou krijgen. De 61 gestarte profs en
onafhankelijken, die, daar, waar op weekse dagen het fruit op de markt wordt
gebracht de strijd over 165 ronden om de geldprijzen waren begonnen, draaiden
in een weliswaar hoog tempo nogal eentonig hun rondjes langs het ruim
5000-koppig publiek en men fluisterde dat daar eigenlijk een Gerrit Schulte
of een Theo Middelkamp bij moest zijn om meer leven in de brouwerij te
brengen, toen daar plotseling een renner de jacht op een winst-ronde begon,
aangemoedigd door een premie welke van ƒ 50 groter en groter werd. De
renners, die zich aanvankelijk slechts bezig hadden gehouden met het jagen op
premies, waarbij De Best, Van Beek, Vooren, Lakeman en Peters zich hadden
onderscheiden, zagen dat het ernst begon te worden toen Evers wegwipte.
Peters sprong er in soepele stijl achter aan en verloren was de kans. Voorens
eerste poging. Maar
daar was er wederom een tussen uit. In een flitsende demarrage sprong daar
een klein kereltje in een groen maillot naar voren. Met woeste rukken aan het
stuur en machtige pedaalstoten, voortgestuwd door gespierde benen, joeg daar
Arie Vooren naar voren. Moederziel alleen waagde hij het op te nemen tegen
die groten uit onze wegrennerswereld, een uitblinker uit de vorige week
verreden Omloop der Vlaamse Gewesten, Henk de Hoog Incluis, die zich
overigens op dit snelle parcours wat onwennig bewoog. Een heftige
achtervolging ontstond, want men zag in dat het waarlijk al ernst begon te
worden na die eerste De
pechdutvel maakt slachtoffers Vervolgens
vielen De Visser door kettingpech. De Korver door een lekke band en tenslotte
Pronk, doordat het tempo hem te machtig werd, uit de voorhoede weg. Er bleven
er nog zes over. Tot de uitvallers door pech behoorden o.a. De Vries (door
een val en een lekke band) en Van der Star, eveneens met een lekke band. Dat
kopgroepje verkreeg ten slotte een winstronde, toen ruim Een
Zaanse aangelegenheid Toen
men in het algemeen dacht dat de eindsprint tussen dit negental zou
beslsisen, was het weer eens Vooren die het waagde en hij werd begrepen door
Bakker en v. Beek, zodat drie Zaarikanters over het parcours snelden, die
elkaar door en door kenden. Lakeman was te laat. De eindsprint werd al
ingezet met het in de aanhef vermelde resultaat. 46
nieuwelingen, — er is gelukkig weer wat kweek!
— hadden vooraf een wedstrijd over Beroepsrenners: 1. Arie Vooren, Uitgeest Nieuwelingen: 1. Wim Snijders, Zwanenburg; 2. Wim Rijvers, Breda; 3. Wout
Verhoeven, Overschie; 4. Ab van de Putten, Den Haag; 5. J. Massuger,
Oisterwijk DEN
HAAG.FRUITMARKT.(1948.05.16) SLECHTE WEDSTRIJD
OP DE FRUITMARKT Zes en vijftig
amateurs schreven in, 25 kwamen er aan de start en slechts acht bereikten de
finish van de 100 km-wedstrijd, welke “hollandia” Zondagmiddag op het
Fruitmarktparcours un Den Haag organiseerde. Uitgezonderd de eerste dertig
ronden en de laatste 25, was er maar weinig aan deze wielerwedstrijd,
waarvoor slechts matige belangstelling bestond. Het was Piet van
Dorst uit Overschie, die in korte tijd driemaal van fiets moest verwisselen,
doch vrij spoedig zijn achterstand wegwerkte en daarna over alle concurenten
heerste met grote macht. Onweerstaanbaar veroverde hij een ronde voorsprong
en daarna was alle spanning verdwenen. Succeasievelijk verdween de een na de
ander en het toch al slecht bezette veld dunde zodanig, dat de wedstrijd
eigenlijk het aankijken niet meer waard was. De nieuwelingen
hadden vooraf 50 ronden gereden en hier was het de Hagenaar Van de Putten,
die gemakkelijk de eerste plaats veroverde. Amateurs: 1. P. van Dorst, Overschie Nieuwelingen: DEN
HAAG.SOESTDIJKSEKADE.(1948.07.19) Amateurs: 1. H. Breedveld, 2. Wim Remkes, 3. Henk Stakenburg, DEN
HAAG.ZUIDERPARK.(1948.08.14) Jac. De Groot
wint het Zuiderparkcriterium In het kader van
de jubileumfesten werd Zaterdag in het Zuiderpark te Den Haag een criterium
voor nieuwelingen en amateurs verreden. Bij de amateurs
had zich halverwege de race ’n kopgroepgevormd waarin onze stadgenoot, Jac.
De Groot. Bij ’t ingaan van de laatste ronde sprong De Groot met enorme
snelheid weg en met ruim Amateurs ( Nieuwelingen ( DORDRECHT.(1948.07.24) Gieseler
was de sterke man in de „Ronde van Dordrecht" Het
liet zich aanvankelijk niet aanzien, dat de Ronde van Dordrecht, waarin
ditmaal amateurs en nieuwelingen zouden starten, Zaterdagmiddag de weergoden
zou meehébben.. Na het middaguur ging het regenen en dat betekende voor de
deelnemers een buitengewoon glad parcours met de daarbij behorende
valpartijen. Toen evenwel de nieuwelingen vertrokken was het traject droog en
fraai weer begunstigde de wedstrijd. Het nieuwelingen- nummer bracht aan de
Hagenaar Van de Putten een welverdiende overwinning. Gemakkelijk hadden zijn
tegenstanders het hem niet gemaakt, doch toen Woutje Verhoeven in de laatste
ronde viel en achterstand kreeg, won de jeugdige Hagenaar onbedreigd. Jan
Gieseler, die geruime tijd bij de amateurs rustig aandeed, werkte zich tegen
het einde snel naar voren en stevende met W. van der Voort en Suykerbuyk op
de eindstreep aan. Vroeg trok de Rotterdammer de sprint aan en won
gemakkelijk. Aanvankelijk
ging het met een kalm vaartje en zonder moeite bleven de 37 renners bij
elkaar. Dat duurde echter maar kort, want na enkele ronden werd de snelheid
opgevoerd, ja zelfs zo hoog dat ontsnappen voor de een of ander onmogelijk
was. Wel werd zo nu en dan een poging ondernomen, maar onmiddellijk werd zon
pogen verijdeld. Heel veel actie werd niet ontwikkeld, totdat Wout Verhoeven
wegtrok. Van de Putten zette de vluchteling na en toen daarna nog enkelen bij
Verhoeven kwamen, ontstond een kopgroep van vijf renners. Daarvan wisten
Verhoeven en Van de Putten zich los te maken om samen uit te vechten wie zou
winnen. Verhoeven viel echter in de laatste ronde, waardoor Van de Putten
zegevierde. Heel
wat levendiger was het dadelijk bij de amateurs. Er waren 58 renners gestart,
waarvan Suykerbuyk het eerst de knuppel in het hoenderhok wierp. Een van de
gebroeders Van der Voort was er dadelijk bij om hem tot de orde te roepen.
Later was het Karel de Vries, die een ogenblik aan de* kop ging, maar ook dit
leidde tot niets, want hij kwam tenslotte in de achterhoede terecht. Intussen
had Henneman pech gehad en was ver achter geraakt. Hij vocht door en leverde
daarna een zeer goede prestatie. Onophoudelijk werd getracht om te
ontsnappen, maar dan volgde direct een jacht en de wedstrijd kreeg hierdoor
een levendig karakter. W. van der Voort, die veelal aan de kop ging, wachtte
een gunstig ogenblik af. Toen nog 17-van de vijftig ronden gereden moesten
worden slaagde hij j er eindelijk in te demarreren en met Suykerbuyk een
voorsprong op het peloton te krijgen. Dit verweerde zich niet al te energiek
en daardoor kreeg het tweetal vluchtelingen de gelegenheid om de voorsprong
regelmatig te vergroten. Jan Gieseler, die tot op dat ogenblik voortdurend in
de groep had gezeten, zag het dreigend gevaar, drong zich naar voren en
maakte zich los van het peloton. Hij deed dat zo krachtig, dat niemand kans
zag met hem mee te gaan. Nog 14 ronden moesten gereden worden toen Gieseler
met een ongelooflijke kracht op de leiders afsprong en hen bereikte. Gedrieën
werd de strijd tegen het peloton, dat op 24 sec. volgde,'voortgezet. Er was
geen twijfel meer aan, dat tussen dit .drietal de beslissing moest vallen.
Gieseler zette vroeg de sprint in en won onbedreigd. Suykerbuyk werd tweede
en W. v. d. Voort moest zich met de derde plaats vergenoegen. Eerst tegen het
einde was ook het peloton, dat inmiddels danig was gedund, in stukken
gevallen, zodat de nog overgebleven renners in groepen aankwam. Er bleek hard
gereden te zijn, want de gemiddelde uursnelheid was Amateurs: 1. J. Gieseler, Rotterdam Nieuwelingen: 1. Ab van de Putten, Den Haag;
2. Piet van de Linden, Helmond; DRACHTEN.(1948.07.03) Hennink won de
ronde van Drachten Een kleurig lint
van wielrenners stoof Zaterdag door een van de nieuwe buurten van Drachten.
De tweede Ronde van Drachten werd daar gehouden over honderd kilometer en
iedere Drachtster jongen weet nu wie Hennink is. De man die met een lachende
snuit en een lok blond haar onder zijn petje vandaan als een lenige kat zijn
fietsje de honderdveertig ronden langs liet snorren alsof hij niets liever
deed en nooit anders heeft gedaan en zal doen. Achter hem aan kwam die steeds
korter wordende sliert renners die hem driemaal een ronde lieten nemen
waarmee hij de overwinning in de wacht sleepte. Geen moment
behoefden de toeschouwers zich te vervelen want het korte parcours met zijn
vele premiesprints gaf de strijd een prettig en aantrekkelijk verloop. Al was
het dan ook spoedig duidelijk dat Hennink de eerste viool zou spelen. Het begon met een
uitlooppoging van Mol die halverwege dreigde te falen toen de slanke
zwarte duivel plotseling versterking kreeg uit het voortjagende peloton dat
meende dat de vluchteling al weer geslagen was. Hennink en Koeman schoten
hem te hulp en met zijn drieen namen zij de ronde. Wel had het peloton onder
aanvoering van de Friezen Westerterp, Andriessen en Charisius en de
Amsterdammer Boer alles gedaan om hun dit te beletten maar tegen de
vereende krachten van de drie Hollanders waren zij niet opgewassen. Op de helft van
de race ontsnapte Hennink nog eens, na vijftien ronden was Hennink weer
bij. Toen er nog vijftig ronden te rijden waren kon Charisius - het was zijn eerste rondenwedstrijd -
niet meer bijhouden en hij moest lossen. Westerterp en Andriessen vochten
echter in het peloton voort en beten vinnig van zich af. Dertig ronden voor
het einde zette Hennink na het winnen van een premiesprint door en met Mol
pikte hij een ronde. De Weijer die als premiesprinter telkens fel uit de hoek
kwam, trachtte met Hennink en Mol mee te komen waardoor hij in de eindsprint
een goede gooi naar de vierde plaats had kunnen doen als niet de jury een
spaak in het wiel had gestoken onder het motto dat hij Hennink niet mocht
helpen. De Weijer werd de baan uitgestuurd
waartegen hij met echte rennersfelheid prote- steerde Met Hennink aan
kop Mol op een Koeman op twee en Ton, Boer, Andriessen en Westerterp op
drie ronden, ging de eindstrijd in. In de eerste drie plaatsen kon geen
verandering meer komen. Maar door een beetje samenspel kreeg Ton de kans
enkele tientallen meters voor het peloton te komen en ook Boer peddelde zich los
terwijl Hennink Andriessen en Westerterp aan het lijntje hield zodat de
beide Friezen genoegen moesten nemen met de zesde en de zevende plaats. Amateurs: 1. J. Hennink Alkmaar; 2. op een ronde J. Mol Groet; 3. op twee
ronden Koeman Krommenie; 4. op drie ronden H Ton Hoorn; 5 P Boer Amsterdam; De andere nog
overgebleven renners lagen nog meer ronden achter. EIJSDEN.(1948.07.18) Vineken
won de Ronde van Eijsden Ondanks
de ongunstige weersomstandigheden kunnen de organisatoren van deze ronde op
'n succesvol sportgebeuren terugzien. Er is 'n goede en spannende strijd
geleverd op dit 12 K.M. lange traject, waarin Vinken, Voorting, Joris en Plum
de hoofdrol speelden. Plum en Ladenius deden verschillende uitlooppogingen, doch
de knapen hielden elkaar onderling zo in de gaten, dat een serieusc poging
aanstonds in de kiem verd gesmoord. Zo bleef het peleton na enkele
schermutselingen steeds weer bijeen. Plum kwam te vallen waardoor hij een
achterstand kreeg, die hij blijkbaar niet meer kon inhalen. Er werd lustig
met premies gegooid, die Vinken bijna alleen voor zijn rekening nam.
Voortdurend elkaar bewakend bleven Vinken, Voorting en Joris als kopgroep
steeds bijeen en in de laatste ronde maakten zij zich los van Ladenies om met
zn drieën op de finish aan te stormen. Het liep op een sprint uit tussen dit
drietal waarbij Vinken (Geleen) als overwinnaar te voorschijn kwam. Hij had
de 126 K.M. gereden in 3 uur. 23 min. 33 sec. Amateurs: 1. Huub Vinken, Geleen EINDHOVEN.(1948.05.06) Amateurs: 1. Cees Koot; 2. Karel, Kroon; 3. Cees Paymans; Nieuwelingen: 1. Toon Duffhuis; 2. Piet van de Linden; 3. Wim van Kessel; EINDHOVEN.(1948.07.25) Nieuwelingen: 1. Wim Snijders; 2. Ab Donker; 3. Wim van Kessel; Beroepsrenners: 1. Joep Savelsberg, Hoensbroek EINDHOVEN.(1948.08.08) Amateurs: 1. Antoon van Elderen; 2. Huub Vinken; 3. Jeu Joris; Nieuwelingen: 1. J. Philipsen; 2. van de Sluis; 3. P. van de Heuvel; ELSLOO.(1948.08.08) Jefke
Janssen won na een machtige sprong uit de achterhoede Schweitzer zag zich een
overwinning op het nippertje ontgaan Even
heeft Elsloo Zondagmiddag tijdend zijn 12de grote ronde zijn hart
vastgehouden. Dat was, toen Jefke Janssen een poos lang net deed alsof hy
nooit meer by het jagende en jachtende peleton zou komen, dat natuurlijk niet
zo vriendelijk was geweest te wachten, toen hy die buiteling tegen de grond
maakte. Jefke liet de gemeente, die hem het naast aan het hart ligt, maar
enige ronden in benauwenis. In gezelschap van Van der Kamp heeft de Tour de
France-man even moeten worstelen met inspanning van al zijn krachten. Maar
eenmaal weer by de grote rest, begon hy direct de lakens uit te delen. Oude rotten deden
het nog best Jefke was ln deze
Ronde van Elsloo danig op dreef. En eenieder, die de kleine man uit het
schilderachtige dorpje aan de Maas onder zulke omstandigheden aan het werk
heeft gezien, weet wat dat wil zeggen! De Tour heeft Janssen weer goed
gedaan, juist gelijk verleden jaar, toen hij — kersvers terug van deze barre
monsterrit — op de Cauberg een landskampioenschap en in Reims een derde
plaats temidden van een uitgelezen schare grootheden veroverde. Jefke Janssen won
Zondag in Elsloo, en hij won in grote styi. Aan het slot van de race was
er nog slechts één serieuse concurrent voor het pittige, venynige mannetje:
en dat was Jean Schweitzer, met wie hy broederlijk de laatste ronden nam,
vergezeld van enige „gedubbelde" coureurs. Eigenlijk iets tegen de
verwachtingen in werd Schweitzer in de sprint geklopt, zij het dan ook met
gering verschil. Heel Elsloo en
allen, die Jefke een warm hart toedragen en die bij duizenden urenlang hun
favoriet in alle mogelijke toonaarden hun sympathie en hun aanmoedigingen
hadden toegeschreeuwd, gingen als bezeten te keer, toen Jefke zich — voor
deze keer althans — in de sprint superieur toonde aan de Maastrichtenaar. MOEDIGE EVERS. Voordat Janssen
aan de bloemen toe was, had zich ln deze 120 toeren tellende ronde heel wat
afgespeeld. Evers uit Wormerveer toonde zich van meet af aan een zeer
strydbaar man. Hij trok ettelijke ronden lang als een bezetene aan de kop van
het peleton, slaagde er zelfs in een tijdje lang los te geraken en sleepte
zodoende een hele sliert premies ln de wacht, waarmee men overigens te Elsloo
vanmiddag uiterst gul was. Maar Evers is tenslotte tot de ontdekking gekomen,
dat hij teveel van zijn krachen vergde. Doch te laat!
Toen Janssen triomfantelijk over de eindstreep stormde, stond Evers alweer in
burgerpak langs de kant. SCHWEITZER
VERSTANDIGER. Maar dan
Schweitzer! Die deed het beter. Die ging pas aan de haal, toen er nog een 35
ronden te rijden waren. Doch eenmaal weg, blééf hij ook weg. Slechts Janssen
is er tenslotte ln geslaagd de vinnige hoofdstedeling in te lopen.
Pellenaers, die te Elsloo bewees zijn streken nog niet kwijt te zijn, was de
eerste, die een serieuze poging deed om Schweitzer tot de orde te roepen. Hy
slaagde er niet in. En ook Seyen niet en Lakeman niet. Hoe fel zij ook
rukten aan een kleine groep van dappere stryders, die, ondanks de hevige
regenbuien, welke het de renners vanmiddag heus niet gemakkelijker maakten,
er een flink vaartje in hadden. Doch Schweitzer ging harder. Hij had er
vanmiddag zin ln en bovendien deden hem de hartstoch- telijke
aanmoedigingskreten van een gezelschap Maastrichtse schonen kennelijk deugd. NA 100 TOEREN. Maar de aanhang
van Jef Janssen was groter. En die schreeuwde en tierde hem naar Schweitzer
toe, die hy in de 100ste ronde te pakken kreeg, om hem verder niet
meer los te laten. Samen begonnen zij aan de laatste episode van deze zware
koers. In de hoofdgroep zaten behalve Seyen en Pellenaers. de reus Lakeman en
Joep Savelberg, die in deze ronde bewees aan zyn tweede jeugd bezig te zyn. Savelberg
reed, zoals hy dat alleen heeft gedaan in zyn beste jaren. Hij volgde
welhaast spelenderwys het vrij hoge tempo. En dat was hem blijkbaar nog niet
hard genoeg. Want even voor het einde ging hy er op zyn eentje tussen uit en
naderde Janssen en Schweitzer met reuzen- sprongen. Was Savelberg even eerder
aan zijn escapade begonnen, dan weten we nog niet op welke plaats hij zou
zijn geëindigd. Nu moest hij zich met een zeer eervolle derde plaats tevreden
stellen. De uitslag was als volgt: Beroepsrenners: 1. Jef Jansen; 2. Jan Schweitzer; 3. Joep Savelsberg; 4. Henk
Lakeman; 5. Hubert Sijen; 6. Kees Pellenaars; 7. Gerrie Loos; 8. Harry
Schoenmakers; 9. Henk de Hoog; 10. Jo Hulshoff; 11. Tacken; 12. de Kort; 13.
de Reijer; 14. van Fessem; 15. Scheeers; Nieuwelingen: 1. Jan Nolten; 2. Wout Verhoeven; 3. Henk Wiese; 4. Broek; 5.
Liebregts; 6. Boy; 7. Noortman; 8. Savelsberg; 9. Max Leon; 10. Marninerer;
11. Inenen; 12. Tocy; 13. van Fessum; 14. Jansen; ENSCHEDE.(1948.04.25) Amateurs: 1. Leo Copier; 2. Antoon Verstraeten; 3. Daan Hooyschuur; ETTEN.(1948.08.01) Amateurs: 1. Cees Paymans; 2. Manus Brinkman; 3. Piet Verwijmeren; Beroepsrenners: 1. Arie Vooren, Beverwijk; 2. Gerrie Loos, Amsterdam; 3. Frans van de
Zande, Tilburg; 4. Cor Wijdenes, Eindhoven; 5. Koos Storm, Den Haag; 6. Jos
Didden(Bel); 7. Tonny van de Dungen; 8. Piet van As; 9. de Rooij; 10. Chris
van Fessum; GELDROP.(1948.09.06) Amateurs: 1. Cees Paymans; 2. Wim van Est; 3. Toon Bloemers; Nieuwelingen: 1. Ab Donker; 2. Piet van de Linden; 3. Piet van Heist; GELEEN.(1948.09.19) Geleen's
Bevrijdingsronde voor Faanhof Nolten
eerste bij de nieuwelingen Toen
de Geleense favoriet Nolten by de nieuwelingen zich reeds met 1 ronde
voorsprong in de bloemen had gefietst en M. Joris bij de amateurs ronde na
ronde als eerste van een gevlucht driemanschap passeerde, hadden de vele
kijkers reeds op een totaal onder-onsje gerekend. Inderdaad geleek het daar
ook veel op, toen bij nog een 15-tal ronden (van de 90) te rijden de leiding
nog steeds in handen was van Joris, de Belg Dumolin en Cor Backer, maar in de
tweede groep vluchtelingen zat nog zoiets als een Faanhof, die toch ook niet
zonder meer de Olympische trui had gedragen en die ook thans aan de wereld
toonde tot de allersterksten te behoren door eerst mede de koplopers tot de
orde te roepen, om daarna in een formidabele sprint de kroon op het werk te
zetten. Tijd over Amateurs: 1. Henk Faanhof; 2. J. Backers. Puth; Nieuwelingen: 1. Nolten, Geleen. tijd over GEMERT.(1948.08.30) Nieuwelingen: 1. Piet van de Linden; 2. Wout Verhoeven; 3. J. Kuijpers; Amateurs: 1. Cees Paymans; 2. Wil Pluim; 3. Wout Wagtmans; GOIRLE.(1948.05.30) Amateurs: 1. Bob Groeneveld; 2. Arie Geluk; 3. Theo Alblas; Nieuwelingen: 1. Piet van Heist; 2. Adrie Braspennincx; GRAUW.(1948.07.25) Meesters wint te
Graauw In Graauw,
Zeewsch-Vlaanderen, werd Zondag ’n kermiscourse voor amateurs en nieuwelingen
gereden. De kopstukken Voorting en Wagtmans waren niet van de partij. Een eindsprint
moest de beslissing brengen, die voor Meesters en geluk van wie de eerstgenoemde
zich onbetwist de sterkste toonde. De 16-jarige de Waal die een moedige
course reed, eindigde als 7e, Mouthaan (Vlissingen) werd 12e
en de 15-jarige Stroosnijder van Kruiningen, werd 18e. Amateurs en
Nieuwelingen: 1. Ad Meesters, Vlijmen GRONINGEN.(1948.06.23) Amateurs: 1. Jan Hennink; 2. Piet Peters; Nieuwelingen: 1. Wim Snijders; 2. Anton Hazewinkel; 3. Dick Maclean; |