|
JAARGANG 1950 WEDSTRIJDEN A
T/M E |
|
AALST.(1950.06.18) Amateurs: 1. Jules Maenen,
2. Jan Konings, 3. Couwenberg, Nieuwelingen: 1. Piet
Zwiers, 2. Henk van den Velden, 3. Jos Marien, AARDENBURG.(1950.06.13) Roks wint kermisronde van Aardenburg Ter gelegenheid van de kermis werd gistermiddag in
Aardenburg de eerste Ronde van Aaardenburg, ’n wegwedstrijd voor amateurs en
nieuwelingen over Het aantal deelnemers bedroeg ruim 90. Amateurs en Nieuwelingen: AARDENBURG.(1950.07.10) ) Nieuwelingen: 1. Cas
Oosthoek, 2. J. van Hassel, 3. Karel Inghels, (Bel) ACHT VAN BLADEL.(1950.08.20) Nieuwelingen: 1. Piet
Smolders, 2. Jos Marien, 3. Jozef van Zummeren, ACHTMAAL.(1950.08.13) Amateurs: 1. Cees
Verstraeten, 2. J. Massuger, 3. Harrie van de Elshout, Nieuwelingen: AFFERDEN.(1950.07.23) Amateurs: 1. Dick Maclean,
ALKMAAR.(1950.06.04) Amateurs: 1. P. Hofland,
2. Cor Ris, 3. Piet Duif, Nieuwelingen: 1. Andre
Reijnders, 2. Daan de Groot, 3. Dirk Meier, ALMELO.(1950.05.05) Amateurs: 1. Anton
Hazewinkel, 2. Antoon Verstraeten, Nieuwelingen: 1. Henk
Haalbom, 2. Piet van Herk, ALPHEN AAN DEN RIJN.(1950.07.08) Alphense wielerronde was groot succes Jac. De Groot eerste der profs Ten einde de Alphense Wielerronde, die
Zaterdagmiddag werd verreden, attractief te maken, was voor de eerste maal
een omniumwedstrijd voor professionals ingelast. Andre de Korver, Rotterdam;
G. Loos, Amsterdam; C. Bijl, Den Haag; J. de Groot, leiden en A. van
Amsterdam, Princenhage kwamen tegen elkaar uit, achtervolgens in een tijdrace
over 1 ronde, een sprint over 1 ronde en een klassementsrace over 10 ronden. Sprint en tijdrace waren voor J. de Groot, het
klassement voor C. Bijl. De Groot won met beide eerste plaatsen de
omniumwedstrijd De nieuwelingenrace over 50 ronden ( De De uitslagen waren: Beroepsrenners: 1. Jac.
De Groot (tijdrace in 1 min. 0.4 sec., sprint 1 min. 38.6 sec.); Amateurs: 1. Cas Kleefstra
(2 uur 15 min. 27 sec.); 2. Piet Kooyman; 3. Jan Cornelisse; 4. Th. Hofland;
5. N. Siebeling; Nieuwelingen: 1. Wout
Verhoeven (55 min. 51 sec.); 2. Henk Kuitwaart; 3. Jan Hofland; 4. J.
Bruggenkamp; 5. S. de Graaf; 6. W. van Trigt; 7. W. van Brunschot; 8. J.
Matema; 9. R. Wallet; 10. P. Vermeulen; AMSTERDAM.ALBERT CUYP.(1950.04.16) Arie Vooren wint Ronde van de
Albert Cuyp Gerard van Beek echter de grote
man! VOOREN heeft de Ronde van de Albert
Cuypstraat in Amsterdam op zijn naam gebracht, maar toch is hij niet de grote
man geweest in deze eerste wedstrijd voor profs in het nieuwe seizoen. Zeker,
de vinnige Beverwijker heeft een uitstekende wedstrijd gereden. Hij zat
voortdurend van „voren", schuwde niet het zware werk op te knappen, maar
mocht toch niet tippen aan Gerard van Beek, de zwarte Oostzaner, die de
course heeft gemaakt en slechts wegens gebrek aan sprintcapaciteiten de
overwinning aan zyn neus voorbij zag gaan. Zoals Van Beek de uitblinker bij
de beroepsrenners was, zo was Appie Donker de beste bij de amateurs. Zestien
ronden voor het einde liep hij weg uit het peleton, dat hem niet meer kon
achterhalen en met een paar honderd meter achterstand door de finish ging. Het was een snel parcours, dat over
de Tweede Jacob van Campenstraat, de Eerste van dér Helststraat en de Gerard
Doustraat voerde. Niets anders dan asfalt. Er zat echter een bocht in, die de
renners iedere keer de angst op het lijf moet hebben gejaagd. Hy was
messcherp. Op zulk een snel circuit zou iedere uitlooppoging wel in de kiem
worden gesmoord, meende men. Het bleek echter anders uit te pakken. In de
eerste ronde reeds kwam Gerard van Beek als eerste door met een paar meter
voorsprong. Eventjes kreeg hij gezelschap, kwam terug in de grote groep, maar
ging er toen als een locomotief vandoor. Er was geen mens, die het wiel kon
houden van de Oostzaner en in korte tijd voerde hij zijn voorsprong op van
enkele tientallen meters tot een kleine drie honderd. Cor Bakker, Cor de
Best, Piet Evers, Arie Vooren, Storm, Lakeman, Blaauw en Grift, zij allen
werkten als paarden in het peleton om die achterstand weg te werken, maar hun
werken bleef zonder resultaat. De zwarte vogel was gevlogen en niemand, die
hem kon benaderen. In soepele cadans, zonder noemenswaardige inspanning,
draaide de Oostianer zijn rondjes. Kuijpers, De Koste, Reyen, Mosterd, Tolen
en Fransman waren „gelapt", nog voordat er vijftien kilometer waren
verreden. Toch werd de wedloop tussen Van Beek er zijn achtervolgers niet tot
het einde toe uitgevochten, want die scherpe bocht deed Gerard de das om! In
de veertigste ronde viel hij daarin, gleed een paar meter over het asfalt,
had nogal lang werk voor hij op zijn fiets zat en was bovendien zijn rhythme
kwijt. Toen konden de verenigde krachten der achtervolgers hem inhalen en
voorlopig onschadelijk maken. Een lange periode van vrij eentonig rondje
rijden brak aan. Evers ging er nog eenmaal in zn eentje vandoor, Vooren en
Van Beek waagden het, Lakeman en Schellingerhoudt trokken er hard aan, maar
alle pogingen bleven zonder resultaat. De premie-sprintjes moesten het leven
in de brouwerij houden, Vooren won een schemerlamp, Evers een van de vele
theemutsen, Schellingerhoud vijf pond vis naar keuze. Boeyen een van de
talrijke kilo's bonbons, Cor de Best drie paar nylonsokken, Gerard van Beek
een tientje. Er waren sprintjes genoeg. En prijzen ook! Uit een van die
-vele-sprints kwam de beslissende slag. Van Beek en Piet de Vries, die elkaar
in hun amateurtijd al zo dikwijls hadden dwars gezeten, leverden een heftige
strijd om de beschikbaar gestelde tien gulden. Zy kwamen los van het peleton
en gingen ogenblikkelijk door( namen dertig meter) en behoefden hun tempo
niet te verlagen. Arie Vooren zag het gevaar en met een geweldige sprong kwam
hij bij de twee weglopers. Ook Cor Bakker en Wim de Ruijter werkten zich los,
zetten de achtervolging in en sloten zich aan. De kopgroep was gevormd! Uit
het peleton gingen anderen er vandoor. Evers, Schellingerhoudt en Van As
waren het eerste drietal, Frans Vos, oud amateur-kampioen Gerrit Blaauw en
Jac de Groot het tweede. Deze groepjes sloten zich bij elkaar aan, werkten
goed samen, maar konden de vijf man aan de kop niet ernstig meer bedreigen.
Piet de Vries viel tien ronden voor het einde nog terug, doordat hij een
lekke band kreeg. De eindsprint moest de beslissing brengen en daarin toonde
Arie Vooren zich de beste. Honderd meter voor de eindstreep lag Gerard van
Beek nog meer dan een lengte voor, maar met een katachtige sprong passeerde
Arie Vooren zijn koppelgenoot uit de Amerikaanse Zesdaagsen. De spurt van de
tweede groep werd gewonnen door Van As, voor Schellingerhoudt en Evers. Met
Bakker en Blaauw op resp. de derde en tiende plaats waren er dus vijf
Zaankanters onder de eerste tien. De amateurs Bij de amateurs was Donker de
snelste. Zestien ronden voor het einde liep hij uit het peleton en nam een
voorsprong van ruim vierhonderd meter. Vooral in de laatste toeren begon het
peleton echter een geweldige achtervolging in te zetten, zodat de
Amsterdammer toen nog veel van zn voorsprong verloor, zonder echter ernstig
te worden bedreigd. Snijders was de snelste in de sprint van het peleton. De
uitslagen luiden: Professionals AMSTERDAM.BLOEMENKWARTIER.(1950.08.13) Amateurs: 1. Leo de Booij,
2. Jan Eelsing, 3. Freek Petri, 4. W. Holleeder, Nieuwelingen: 1. Cor
Bakker, 2. Jan Rietman, 3. Jan Bredius, AMSTERDAM.BETONDORP.(1950.06.04) Henk van Breenen van de ene zege naar de andere Men zegt tegen de
Amsterdammer Van Breenen graag „Tarzan". Waarom? Omdat hij in zijn
jeugdige overmoed verleden jaar een tikje roekeloos is geweest, in het
voorjaar in de bossen van het Gooi ging trainen, aan de bomen slingerde en
ook in de Wedstrijden slingerde. Niet dwars en
scheef over de weg, maar wel met zijn krachten. Nu is Henk echter „met zijn
hoofd" gaan werken. Hij bekijkt de wedstrijden beter, en dankt het daar
aan, dat hij dit seizoen reeds verscheidene wedstrijden heeft gewonnen. Ditmaal was het
de Ronde van Betondorp, waarin hij de sterkste was! Ook zijn
clubgenoot Witteveen uit „De Germaan", de club, die deze ronde voor de
tweede maal organiseerde ten bate van de speeltuinvereniging Amsterdam-Oost,
mag met ere genoemd worden. Ook hij weert zich goed. Nu was hij weer tweede. Samen
zette zij alle anderen op een ronde achterstand, ook Dick Kempff. Bij de
nieuwelingen won de Amsterdammer Zahradnik, gevolgd door Wiese. Nieuwelingen: 1. Zahradnik (Adam), Amateurs: 1. H. van Breenen (Adam), 6. Timmerman
(Zaandam); 7. Hooijschuur (Zaandam); 8. Groepenhoff (Amsterdam); 9. Koster
(Adam); 10. Holleeder (Amsterdam); 11. Vos (Leiden). AMSTERDAM.CZAAR
PETERSTRAAT.(1950.04.23) Sieveking wint ronde van de Czaar Peterstraat Van Dijk eerste bij nieuwelingen HET gaat in Amsterdam haast als in België.
Wielerronden bij de vleet. Zo waren er Zondagmiddag zelfs twee in onze
hoofdstad. Dat vinden we te veel van het goede, hoezeer we ons ook verheugen in de
bloei van de wielrennerij en hoe goed beide wedstrijden ook zijn geslaagd. Piet Sieveking was in de Ronde van de Czaar
Peterstraat de man, die de bloemen om de schouders kreeg. Voor de vereniging
Le Champion, waarvan Piet lid is en die de wedstrijd organiseerde ten bate
van de Oosterspeeltuin, dus een dubbel succes. In de nieuwelingen-wedstrijd, die aan het treffen
der amateurs vooraf ging, ontsnapten Eelsing, Van Dijk en Zahradnik na verscheidene pechvogels te tellen geweest. Na dertig km. kwam de beslissende slag pas, toen
Zahradnik en Van Dijk er beiden vandoor gingen. Het ging goed met die twee.
Zahradnik won premie na premie en scheen de sterkste te zijn, maar
werd in de eindsprint geklopt. De Hilversummer Van Dijk offerde de
eind-overwinning niet op voor een paar premie-sprintjes. En daar had hij
gelijk in. Tenslotte gaat het niet om de premie's, maar om de einduitslag! Nog maar veertien man De Hagenaar Kettenis was de eerste vluchteling in
de amateurs, maar het Amsterdamse trio Sieveking,
Kunst en Hijzelendoorn zorgde er voor dat hij niet ver kwam. Toen vervolgens
Kunst en Hijzelendoorn het zelf probeerden, faalden zij ook, doordat Keizer
het spel doorzag en met Sieveking en Visser de uitlooppoging in de kien
smoorde. Kettenis gaf zich na zijn eerste mislukte aanval nog niet gewonnen
en bleef hard doorvechten voor de overwinning. Maar dat gejaag had tot
gevolg, dat met nog De beslissende slag kwam toen de wedstrijd voor
tweederde was verreden. De Haarlemmer Piet Peters joeg naar voren, gevolgd
door Bennie Keizer. Toen hij bij de Haarlemmer aanhaakte, was het pleit nog
niet beslecht, want ook Opdam, Kunst en Willemsen gingen deel uit maken van
de kopgroep. Kettenis en Sieveking volgden dit voorbeeld. Inmiddels echter hadden Sieveking en
Hijzelendoorn onderling een felle strijd uitgevochten, omdat de een de ander te
veel voor trekpaard wilde gebruiken. Toen Hijzelendoorn uit de baan was, kon
Sieveking eindelijk z’n gang gaan en sloot hij zich ook aan bij de kopgroep,
waarin hij bovendien nog de belangrijkste rol ging vervullen. Hij was door
niemand meer tegen te houden en vloog als het ware naar de overwinning. In dat laatste gedeelte van de wedstrijd deed
Willemsen eveneens goed werk en zijn zesde plaats was daar een wel wat te
kleine beloning voor. Maar tegen pech doe je nu eenmaal niets Vredesvrienden uit de Czaar Peterstraat hebben de
wielerronde aangegrepen om duizenden sportliefhebbers te wijzen op het
bijzonder grote belang, dat ook de sport bij het in stand houden van de vrede
heeft. Met grote letters stond er op een spandoek: „Geen sport zonder
vrede”. Amateurs: 1. Piet
Sieveking, 2. Jan Pafort, 3. Piet Peters, 4. Kunst, 5. Opdam, 6. Willemse, 7.
van de Putten, 8. Hulscher, 9. Braak, 10. van Rijn. Nieuwelingen: 1. Andre
Rijnders, 2. Jan Bredius, 3. Cor Keeman, AMSTERDAM.DE
RUIJTERSTRAAT.(1950.06.03) Adrie Voorting in Sportpark de Ruijter Felle jachten!
Die hebben de aan de Ronde van Sportpark De Ruijter te zien gegeven.
In het bijzonder de amateurs. Hun wedstrijd was een aaneen schakeling van
uitlooppogingen en achtervolgingen. Peters, Aad Visser en W. Snijders gingen
al spoedig aan de haal. Eerstgenoemde
viel af door een lekkeband, maar na korte tijd werd de kopgroep veel groter.
Fleury, Voorting, De Booij,(prima cours!), Witteveen en Petri konden zich bij
de twee koplopers voegen. Met deze renners aan kop was het natuurlijk geen
verrassing, dat A. Voorting in de
eindsprint won. Bij de
nieuwelingen was Henk Beerens de uitblinker door zijn strijdlustig rijden. Hij
moest zich echter vergenoegen met de vijfde plaats, doordat er in de eindsprint
snellere jongens waren dan hij. Hier zijn de
resultaten: Amateurs: 1. Adrie
Voorting, Nieuwelingen: 1. Cor
Keeman, AMSTERDAM.EILANDEN.(1950.06.04) Solorace van De Ruijter Wim de Ruijter
heeft zijn goede indruk uit de Ronde van Nederland bevestigd door de Ronde van
de Eilanden op overtuigende wijze te winnen na een solo race van zon
zeventig kilometer. Vergeleken met hem, vielen alle andere ren- ners in het niet.
Met groot gemak peddelde hij zijn rondjes, rustig jagend op het peloton, dat
hij graag zou willen lappen. Dat hem dit niet lukte doe niets af aan zijn
prachtige cours. Uit de achterhoede werd verscheidene male gepoogd hem te
achtervolgen, maar niet eenmaal leverde dat succces op. In een sprintje
moesten de renners in het peloton toen de andere plaatsen ver- delen. Jammer was
het, dat daarbij enkele onregelmatigheden gebeurden, die nogal wat stof deden
opwaaien. Bij de amateurs
was het Hans Dekkers die weer prima voor de dag kwam en met een
voorsprong van bijna een halve minuut als eerste over de meet ging; De uitslagen
luidden: Amateurs: 1. Hans Dekkers,
Eindhoven, Beroepsrenners: 1. Wim de
Ruijter, Rotterdam, AMSTERDAM.FLORAPARK.(1950.05.13) KLEEFSTRA ZEGEVIERT IN FLORAPARK Cas Kleefstra heeft in Amsterdam de gewonnen. De uitslagen luidden: Amateurs 75 km: 1. Cas
Kleefstra, Amsterdam, 2 uur 2 min. 49 sec; 2. Piet Duyf, Zaandam; 3.
Jan Pafort, Amsterdam. Op 400 meter: 4. Koeman, Krommenie; 5. Stakenburg,
Amsterdam; 6. Ammeraal, Wormer; 7. Donker, Amsterdam; 8. Snijders,
Halfweg. Nieuwelingen 60 km: 1. Jan Rietman, Amsterdam, 1 uur 45 min. 37 sec; HALFWEG.HOUTRAKPOLDER
( 22 juli 1950 ) Piet van win Ronde van Halfweg „De
Bataaf" liet Zaterdagmiddag" de traditioneel in de Houtrakkerpolder
Ronde van Halfweg verrijden voo nieuwelingen en amateurs en weer is in het
wilde polderland een echte wegwedstrijd geworden. Ditmaal ter bate van de
Ouden van Dagen. Winnar van deze rit werd de bekende Piet van Roon. Toen
Kiekens, Holleeder, Eelsing, Remkes en Van Maris er na Amateurs: 1. Piet van
Roon; 2. Daan Hooyschuur; 3. Freek Cornelisse; 4. Ab Donker; 5. J. Eelsing;
6. K. Neeft; 7. W. Remkes; 8. J. Trompetter; Nieuwelingen: 1. Peter
Tienstra; 2. S. de Graaf; 3. Harrie de Koning; 4. Bakker; AMSTERDAM.IJ-BOS.(1950.08.24) Wachtman wint ronde van IJ-Bos Onder auspiciën van De Germaan werd Zondagmiddag
de jaarlijkse IJbos-ronde verreden voor amateurs. Van de 76 deelnemers zagen slechts 13 kans de
wedstrijd uit te rijden. Het uiterst slechte parcours vergde teveel van het
toen al niet beste materiaal, terwijl ook de renners zelf weinig pieizier van
de rit beleefden. Fris en schoon vertrokken ze om reeds na de eerste ronde
meer te gelijken op een schoor- steenveger, terwijl die de rit uitreden als
een neger de eindstreep passeerden. Het was een vieze geschiedenis op
deze sintelweg. Ook het vrij talrijke publiek kreeg zijn deel van
de roetlawines. De wedstrijd was overigens het aanzien ten volle waard. Fel
werd er dikwijls om de leiding gestreden. Nadat diverse renners getracht
hadden er alleen van door te gaan, vormde zich een klein kopgroepje,
bestaande, uit Simonis, Lelieveld en Wachtman, op ca. 3 minuten gevolgd door
v. d. Neut en Petri. De overige renners hadden één of meer ronden
achterstand, terwijl het grootste gedeelte van het peloton reeds vóór de helft van de
wedstrijd door pech werd uitgeschakeld. De einduitslag luidde als volgt: Amateurs: 1. Wachtman,
Beverwijk, 3 uur 1 min. 10 sec; 2, Lelieveld, Adam op Onvoorzichtig publiek In de voorafgaande wedstrijd voor nieuwelingen
viel nog een ongeluk te betreuren. Door de onhebbelijke gewoonte van, het
publiek om tijdens de rit het parcours over te steken, kwam de jeugdige Mul
in botsing met een der overtreders en moest naar het ziekenhuis
getransporteerd worden. Ook na dit ongeval bleven de herhaaldelijke verzoeken
van de wedstrijd- leiding zonder gevolg. Over wielersportliefhebber
gesproken... De uitslag luidde hier: Nieuwelingen: 1.
Spierenburg, 1 uur 58 min. 30 sec; 2. Keyzer, 3. Donker, 4. Snijders, 5.
Nolten; 6. Westmans, 7. Withoud. De wedstrijd voor veteranen werd gewonnen door
Wijnberg in de tijd van 1 uur, 5 min. 4 sec vóór Bakker, Sluyter, De Vos en
Eikelboom. Met achterstand kwamen hierna nog Krijgsman, Stoeltie, Korf en
Ruyper binnen. AMSTERDAM.INDISCHE
BUURT.(1950.05.21) Ronde van de Indische Buurt voor Snijders Wim
Snijders uit Halfweg, die in Zaandam op het allerlaatste moment zich de
provinciale titel zag ontgaan, heeft de tweede Ronde van dc Indische Buurt op
zijn naam gebracht. In een prachtige spurt wist hij Leo de Booy achter zich
te houden. Bij de Nieuwelingen, die in twee series reden, zegevierden resp.
H. Wiese uit Amsterdam en E Meyer uit Laren. In samenwerking met de
buurtvereniging “Ceram" organiseerde de „Supportersclub" van de ASC
Olympia voor de tweede maal de Ronde van de Indische Buurt. De
weersomstandigheden en het parcours lieten niets te wensen over. Duizenden
belangstellenden zagen op het asphalt van de Javastraat de spannende
premiespurts van de Nieuwelingen en later van de Amateurs. In deze laatste
categorie was het aanvankelijk de Zuiderling Kuiten, die de aandacht vroeg.
Deze veelbelovende en ondernemende knaap uit Nuenen reed een goede wedstrijd
en voelde reeds kort na de start zijn concurrenten danig aan de tand.
Ongeveer 40 ronden voor het einde brak de grote groep Amateurs in tweeën
uiteen. Beurtelings probeerden in de eerste groep Han Krever en Kuiten een
voorsprong te nemen. Dit gelukte echter niet. De Amsterdammer Kempff ging ten
slotte, nadat Krever had opgegeven, alleen dóór. Er waren toen nog 19 ronden
te rijden. Wim Holleeder en J. van Leeuwen volgden onmiddellijk. Vijf ronden
later was de volgende situatie ontstaan: voorop Kempff. gevolgd door een
groep bestaande uit Leo de Booy. J van Leeuwen, W. Holleeder. C. Witteveen,
W. Snijders en M. Snijder. Enige honderden meters daarachter de tweede groep
met A. Matzen, C. Kleefstra. J. Kuyten. W Remkes, A. Kleyn en A. de Moor.
Daarachter op enige honderden meters de rest. Wim Holleeder kreeg in de
laatste ronden pech en daardoor achterstand op de eerste groep. Energiek zette
hij door en stelde ten slotte zijn zevende plaats veilig. Kempff werd door
groep l ingelopen, doch de prestatiepriis kwam hem ruimschoots toe. Hij had
door zijn moedig rijden voor een zeer emotioneel slot gezorgd Hiervoor hadden
ongeveer 150 Nieuwelingen in twee series om de zege gestreden. Ook hier
werden v innige premiespurts uitgevochten en ook de eindklassering werd eerst
na hardnekkige strijd op de streep beslist. Uit deze categorie zullen in de
toekomst ongetwijfeld goede krachten naar voren komen. Amateurs: 1. Wim Snijders, Halfweg, Nieuwelingen le Serie 1. H. Wiese. Adam Nieuwelingen 2e Serie: 1. Erik Meyer Laren, AMSTERDAM.KATTENBURG.(1950.04.02) Bij de opening van het
wiélerseizoen Petri nam ronde voorsprong op Kattenburg Andrè Reynders begon goed FREÊK Petri is een onzer amateurs,
die al vele jaren in de wielersport meeloopt. Menigmaal zagen we hem na
afloop van een wedstrijd in de bloemetjes gezet worden. Zo ook gistermiddag
weer, by de opening van het wiélerseizoen na de eerste wielerronde in
Amsterdam, die de naam „Ronde van Kattenburg" droeg en georganiseerd was
door „Le Champion" ten bate van de Stichting Kinderuitzending Eilanden.
Petri was uit het peleton gevlucht, samen met Willekes, op jacht naar een
ronde. Willekes had echter pech gekregen en toen was Petri verder gegaan met
Woutje Verhoeven, die ook pech had gehad en poogde iets van zijn achterstand
terug te winnen. Zodoende kreeg Petri zijn ronde toch en won hij onbedreigd.
De tweede plaats was voor Patsy Willekes. Gezellige drukte HET was ondanks de minder gunstige
weersomstandigheden gezellig druk rond het parcours van een kilometer, dat
over de Kattenburgerkade, Mariniersplein, Kleine Kattenburgerstraat en eerste
Kattenburgerdwarsstraat liep. Duizenden stonden op de trottoirs en honderden
hingen uit de opengeschoven ramen, waardoor zij een prachtige kijk kregen op
het veld renners. Zo genoot Kattenburg van zijn wielerwedstrijd en kon mén
zich in de handen wrijven over de grote belangstelling. Pa Mesman, de „vader
van de Eilanden", de man die veel voor de kinderen deed in de Stichting
Kinder- uitzending Eilanden, lachte toen we hem even aanspraken. „Het was een
goeie dag", zei hij. En zo dacht Henk Spelten er ook over. „Ik vind het
erg leuk van die wielrenners, dat ze iets voor onze kinderen over hebben. Van
de winkeliers in de buurt hebben we ook veel steun gehad voor deze
wedstrijden." Opa Gerrit Vlaanderen genoot in de Kleine
Kattenburgerstraat van zn „bakkie leut" en vertelde, dat hij zelf niet
kon fietsen, maar toch in vroeger jaren als een liefhebber van de wielersport
was. Hij had op de oude Zeeburger-wielerbaan Jaap Eden en Jan Tulleken hun
rondjes nog zien trappen, maar kreeg de wielersport nu als het ware in huis. Bij de opening van het
wiélerseizoen „Hij gaat 'm winnen", zei vader Wever van de Kattenburgerkade
toen hij zag dat de Amsterdammer Muijs verschillende premies won bij de
nieuwelingen. Maar hij had het mis, want Muijs mocht dan wel vijf premies
winnen, maar in de eindsprint verloor hij van André Reijnders, die zijn kans
had afgewacht en op het juiste moment zijn slag sloeg. Muijs, Zieleman en
Gersen werden resp. tweede, derde en vierde. De amateurs DE wedstrijd voor amateurs over
honderd km was veel levendiger, al zag het daar in de eerste Nieuwelingen, 60 km: 1. Andre Reijnders, tijd 1.20.15; 2. Karel Muijs; 3. J.
Zieleman; 4. H. Gersen; 5. H. Wiese; 6. H. Jun; 7. J. Cooper: 8. R. Altink
(allen Amsterdam); 9. Meijer ('s-Graveland); 10. Kuijtwaard (Beverwijk). Amateurs,
100 km: 1. Freek Petri (Amsterdam), tijd 2.12.26; 2. Patsie Willekes
(Amsterdam): 3. Piet Peters (Haarlem); 4. J. Fleury (Amsterdam) ; 6. Keisers
(Hoofddorp); 6. H. van Breenen (Amsterdam); 7. Verhoeven (Overschie); 8.
Geluk (Rotterdam); 9. Munti (Rotterdam); 10. Vermeulen (Ter Aar). AMSTERDAM.KINKERBUURT.(1950.05.07) Kinkerbuurt-criterium met spannend slot Willekes hindert La Grouw en wordt op tweede
plaats gezet Zes renners schoten uit de Jan Hanzenstraat de
Kostverlorenkade op. Nog enkele honderden meters moesten onder de
wieltjes door gaan. Dan was het Kinkerbuurt-criterium ten einde.
Voorop reed Patsy Willekes, achter hem de tengere Jan la Grouw. Honderd meter
voor de streep zag Willekes eenverwoed spurtendeLa Grouw naast zich,
die met iedere pedaaltrap een paar centimeters naar voren kwam.
Het was een emotioneel gevecht. Maar toen, vijftig meter voor
de streep, deed Willekes iets wat tegen de reglementen indruiste: hij week
uit naar links en ontnam daardoorLa Grouw de kans voluit te
spurten. Na ampele overweging besliste de jury: Willekes gedistancieerd! Zo
verkreeg Jan la Grouw zijn eerste overwinning in dit seizoen. Aan die amateurstrijd gingen wedstrijden voor
nieuwelingen en veteranen vooraf. Ook de oude renners, die het maar niet kunnen
laten een fiets met een krom stuur te berijden, waren van de partij. En hoe
kon het anders ? Deze ronde was immers georganiseerd door de veteranenclub
„Amsterdam" en die kon de eigen „jongens" toch niet thuis laten
zitten? En hoe ze dat zaakje in elkaar hadden gezet? Welnu, in één woord
gezegd: 't was af! Alleen het weer werkte niet mee. Toen de amateurs
hun rondjes gingen draaien begon het te regenen. En het bleef
regenen, net zo hard als de premies in de drie wedstrijden. Daardoor werd er
ook niet zo hard om voorsprong gestreden. De premies waren al aanlokkelijk
genoeg. In de nieuwelingenritover Hij kreeg zijn kans om weg te komen, drie ronden
voor het einde en was door niemand meer te achterhalen. En wat er van de amateurs te vertellen is? Na
twintig ronden lag Adrie Voorting plotseling op kop, belust als hij was op
het radiotoestel, dat als premie was beschikbaar gesteld voor de man die als
eerste een ronde zou uitlopen. Maar de concurrentie was sterk en zo gebeurde
het, dat de Amsterdammer Petri en de Haarlemmer Visser hem gezelschap kwamen houden. Vijf en vijftig km zou dat trio bijeen
blijven. Toen was ook hun kans op de overwinning verkeken, want La Grouw,
Suikerbuijk en Willekes waren aan de achtervolgingbegonnen, al moeten we er
eerlijkheidshalve aan toevoegen, dat die achtervolging vyftig km lang was. Na
de aansluiting tot stand te hebben gebracht, wilde La Grouw direct doorgaan,
maar hij kwam niet ver, doordat Patsy Willekes hem als een terriër vasthield. Hoe het tenslotte in de eindspurt ging weet je
reeds. De uitslagen waren: Nieuwelingen 50km: 1. J. Zieleman (Adam), tyd 1.20.53, 2. H. Scheffer (Adam); Veteranen, 30 km: 1. P. Vrins (Breda), tijd 55 min. 1 sec; 2. op Amateurs, 77 km: 1. Jan la Grouw (Adam) tijd 2.1755; 2. Patsie Willekes (Adam),
gedistancieerd; 3. Adrie Voorting (Haarlem); AMSTERDAM.JORDAAN.(1950.09.03) Vrijgevige Jordaners Op de Lindengracht zagen duizenden Jordaanbewoners wederom hun
Ronde. Mede door het vrij goede weer werd deze ronde voor Olympia en het Jordaancomité een groot succes. De premieregen bracht spannende spurts die vanuit de ramen en dakgoten met spanning
werd gevolgd. “Henk de Mop" en „Jantje van drie hoog" waren enkele
van de grote groep vrijgevige Jordaanbewoners die thans nog eenmal de
wielersport in hun eigen straat te zien kregen. De kloeke en veelbelovende Daan de Groot won hier het Nieuwelingen-
nummer terwijl Wim Snijders zich dit keer op ouderwetse wijze deed gelden.
Samen met de Amsterdammer Van Breenen en Trompetter uit Wieringen was hij er in geslaagd de groep te dubbelen. Uit deze groep waren velen door pech en vallen verdwenen. Leo de
Booy was een der pechvogels toen hij kort voor het einde een flinke tuimeling
maakte. Kleefstra had kennelijk zijn dag niet en Jan la Grouw moest op net
moment, dat hij goed in de course lag door kramp stoppen. Patsy Willekes
wisselde tweemaal van rijwiel en bracht de buurtbewoners door felle en
geslaagde achtervolgingen in vervoering. Jammer was het dat de nationale
baankam- pioén, de Haarlemmer Pieters, die uitstekend had gereden en in de
einduitslag vijfde werd door de jury moest worden gedistancieerd, omdat hij verzorging
had aanvaard, hetgeen verboden was. Opmerkelijk was het goede rijden van de pas gepromoveerde amateur Zieleman. Deze renner die
tot voor kort nog bij de Nieuwelingen startte, won de eindspurt van de groep
en eindigde als vierde. Bravo. De uitslagen luidden hier: Amateurs: 1. W. Snijders. Halfweg, Cornelisse, Halfweg; 9. J. v. d. Veen, Amsterdam; Nieuwelingen: 1. D. de Groot, AMSTERDAM.OLYMPISCH
STADION.(1950.06.11) Massa-sprint rondom het Stadion Cor Bijster de
snelste! EVEN na het vertrek van zestig professionals voor
de wedstrijd rondom het Olympisch Stadion werd bekend gemaakt, dat er vijftig
gulden was beschikbaar gesteld voor de renner, die het eerst een ronde van
achthonderd meter zou uitlopen. Het zouden er echter net zo goed honderd of
twee honderd geweest kunnen zijn, want die premie was gewoonweg niet te winnen. Op het verbazingwekkend snelle asfaltdek was het
onmogelijk verder dan twintig meter weg te komen. Veele renners hebben dat
aan den lijve moeten ondervinden. Van Beek, Faanhof, Schoenmakers, Evers,
Verschuren, Van den Dungen, Bakker, Lakeman, Schellingerhoudt, Piet de Vries
— allen werden ze teruggeroepen door het peloton, dat van geen wijken wist en
pas na veertig ronden de eerste man verloor. Op zulk een parcours was het
onbegonnen werk een uitlooppoging te wagen, laat staan een ronde te nemen.
Ook Wim van Est, die met Lakeman vóór de wedstrijd was gehuldigd en van wie men na zijn triomf in Bordeaux—Parijs
alles verwachtte, kon als krachtmens op zulk een „baan met vlakke
bochten" weinig presteren. Hij reed rustig met de handen op het stuur en
beperkte zich er toe het peloton bij te trekken toen Blankenauw en Verschuren
een vijftien meter voorsprong hadden genomen. Onder deze omstandigheden was het in het geheel
niet te betreuren, dat de wedstrijd in verband met de aankomst van de
amateurs moest worden ingekort met zo’n veertig ronden. We kregen daardoor
een sprint van zestig man, wat nog even de spanning er in bracht. Cor Bakker
zat bij het uitkomen van de laatste bocht aan de binnenkant van de baan met
een halve lengte voorsprong in de meest gunstige positie, maar langs de
buiten- kant stormde baanrenner Cor Bijster naar voren. Het werd een verwoed
duel, dat eerst op de eindstreep werd beslist in het voordeel van de
Haarlemmer. En toen moest de jury maar uitmaken, wie er van
de andere 59 renners tot de eersten behoorden. Een moeilijk karwei, dat zij
echter kon opknappen zonder kwade gezichten te maken! De uitslag
luidde: Profs en Onafhankelijken: 1. Cor Bijster, AMSTERDAM.OOSTERPARK.(1950.05.14) De Ronde van het Oosterpark is niet geworden wat
men er van mocht verwachten wanneer men de deelnemerslijst eens doorkeek.
Immers, alhoewel vele grote mannen uit de rijen der amateurs aan de start
waren gekomen, is het een vervelende en eentonige course geworden, waarin
slechts tegen het einde een klein beetje spanning kwam. Veel was ook dat nog
niet, want de belangrijkste vraag — wie zou gaan winnen — was voor degenen
die de premiesprintjes van de kopgroep hadden gezien ook reeds beslist. Dat
zou Adri Voorting wel zijn, de man, die met grote souplesse iedere keer weer
aan de tegenstanders zijn achterwiel liet zien en hen geen schijn van kans
bood. En inderdaad won hij de wedstrijd, na vijf km voor het einde nog
eventjes een fauteuil in de wacht te hebben gesleept. En dan te bedenken, dat hij verleden week een radio-toestel
won.... Halverwege de wedstrijd had zich een kopgroep
gevormd van zeven man. Zij waren Faas, Kempff, Van der Voort, Matzen,
Voorting, Van Leeuwen en Van der Horst (wie had ooit eerder van deze jongen
gehoord?) Op het snelle asfaltparcours konden zij hun veroverde voorsprong
gemakkelijk verdedigen tegen de achtervolgers Witteveen, Hofland en Kunst.
Deze drie zagen na verloop van tijd af van hun verdere pogingen en zo kregen
we alleen een rondjes-draaien te zien van peleton en kopgroep, waaruit Faas,
Van der Voort en Van Leeuwen wegvielen. Uit de grote groep sprong Arie Kleijn paar ronden
voor het einde weg en in deze formatie ging het toen op de laatste ronde
af. En daarin was Adri Voorting heer en meester, zij het dan ook, dat
hij veel tegenstand ondervond van de tot nu toe onbekende Van der Horst. De
uitslagen luidden: Amateurs: Grouw, Amsterdam. Nieuwelingen ( AMSTERDAM.ORTELIUSSTRAAT.(1950.04.23) Albert Donker jaagt van de ene zege naar de
andere Nu winnaar in Ronde van Orteliusstraat De Amsterdamse amateur Albert Donker jaagt van de
ene naar de andere overwinning op kleine parcoursen. Vorige
week won hij in de Albert Cuypbuurt. Toen vertelde men: „Zijn
clubmakkers hebben hem aan de overwinning geholpen omdat hij jarig
is". Maar wij weten, dat hij het niet cadeau kreeg van zijn vrienden.
Zondag, toen „Olympia" een wielerronde organiseerde ten bate van het
Bouwfonds „Mercator", zagen vele duizenden liefhebbers hoe moedig, sterken
vol kwaliteiten die 19-jarige amateur is. Dat was in de Ronde van de
Orteliusstraat, waarin hij op grootse wijze naar de zege snelde. Hij reed
Jan la Grouw en Adrie Voorting, waarmede hij een kopgroep vormde, murw,
zo erg zelfs, dat die twee achter in het peloton terecht kwamen. Dat was in de enerverende tweede helft van de 100
km-cours, waarin J. Pafort de tweede plaats bezette door aan het
sterke peloton te ontsnappen. André Rijnders de snelste nieuweling Heel wat minder spannend is de wedstrijd voor
nieuwelingen geweest. Er waren er 71 van start gegaan. Al spoedig was het een
lang gerekt lint, dat zich door de Orteliusstraat en over de Orteliuskade
slingerde. Soms werd dat in stukjes geslagen door de vlucht van een renner.
Overigens wachtten zij steeds meer op het aankondigen van premies, waarbij
Bredius, Hofland, De Groot (de broer van zwemster Jannie de Groot) en Muijs
zich onderscheid- den. Ook hadden we André Rijnder een sprinter zien winnen,
maar overigens hield hij zich kalm. Zijn grote kans
kwam in de eindspurt, waarin de officieuze nieuwelingenkampioen zich ook nu
weer de meerdere toonde over o.a. Bredius, Wiese en Zieleman. Hevige strijd Toen de grote groep amateurs aan de start kwam
voor de vergeefs naar de winnaar van de eerste ronde, Leo
de Booij. Maar wel waren er Schotman en Kleefstra (die natuurlijk favoriet
van de buurt was), Willekes, Kempff, Simonis, Vlietman, La Grouw, Donker, de
gebr. Voorting, Timmer- man en Koeman. Daar was ook Han Krever, die de lont
in het kruitvat stak en al direct ontsnapte. Adrie Voorting deed deze poging
mislukken. Toen Adrie Voorting na En toen kwam het dramatische deel van de wedstrijd.
Toen de renners voorbij joegen wilde een juffrouw over steken,
met gevolg., dat een botsing en een valpartij onvermijdelijk waren. Hevig
bloedend bleven Van Beek en Backer liggen. De vrouw viel van schrik in zwijm.
Van Beek was een groot deel van zijn tanden kwijt. Het was een jammerlijke
gebeurtenis, waaruit blijkt hoe onverantwoordelijk het is om de weg over te
steken tijdens een wielerronde. Premie-sprints hielden de strijd levendig.
Kleefstra zagen we één der premies van ónze krant winnen. Krever won ook een
premie, maar kreeg daarop een lekke band. Zo waren we halverwege gekomen, juist toen Buis,
De Moor en Hoorjschuur ontsnapt waren. In dit gedeelte van de strijd zagen we
een mooi staaltje van de Rotterdammer Van de Stel, die in een felle sprong
bij de vluchtelingen kwam en gelijk door ging. Maar dat was teveel voor de
tengere knaap uit de Maasstad. De Beverwijker Hofland liep hem in en ging er
alleen tussen uit. Jan van Veen volgde hem, evenals Schotman en Remkes. Het
werd een enervarende jacht, waaruit een kopgroep van negen renners ontstond: Willekes, Krever, Simonis, Donker, Pieters,
Kleefstra, La Grouw, Hofland en Kiekens. Spoedig waren allen echter weer bijeen.
„Mik" Snijders, Wim Snijders, Hofland, v. d. Stel, Voorting, La Grouw en
Kempff vormden met Willekes vervolgens een kopgroep, maar Buis, Krever,
Cornelissen, Post en Hooijschuur brachten alles wéér bijeen. Maar opnieuw
ontstond een kopgroep, bestaande uit Jan la Grouw, Donker en Adrie Voorting.
Donker reed La Grouw en Voorting toen murw, zo erg, dat zij naar het peloton terug moesten, waaruit v. d. Stel, Remkes en
Matzen nog wegliepen. Zij slaagden niet. Wel Pafort, die daardoor tenslotte
tweede werd. De laatste Amateurs 100 km: AMSTERDAM.SPAARDAMMERBUURT.(1950.07.22) Zaandammer Klein won gemakkelijk Ronde van
Spaarndammerkwartier De
Zaanstreek levert goede renners af! Daar zijn Dirk Mooij, die de aandacht
vroeg, maar helaas door een ongeval een zijner benen moest missen, de beide
Bakkers, nu nog goede renners, Van Beek, Evers en Schellingerhoudt. En nu is
daar dan de jeugdige Zaandammer Arie Klein, die meer en meer de aandacht op
zich gaat vestigen. En degenen, die Zaterdagmiddag de overigens slecht
bezette vierde Ronde van het Spaarndammerkwartier beleefden, zagen van die
kleine Zaanse renner grote dingen. Op zijn eentje nam hij een ronde
voorsprong, nadat zijn vrienden Kwantes en Siebeling uit Wormer moedig werk
hadden verricht, maar onder de overmacht van achtervolgers waren bezweken ...
Na
Amateurs: 1. Arie Klein,
2. N. Siebeling, AMSTERDAM.STAATSLIEDENKWARTIER.(1950.08.06) Wim Snijders wint Ronde van
Staatsliedenkwartier Prima werk van Hein v. Breenen.
Adrie Klein in sprint geklopt Als de staalharde Amsterdammer
„Tarzan" Van Breenen Zondagmiddag in de Ronde van het
Staatsliedenkwartier nu eens niet zoveel pech had ondervonden, had hij
stellig nog wel een kansje gekrgen om zowel de Zaankanter Adrie Klein als de
Zwanenburger Wim Snijders van zijn wiel te schudden. Heel even zag het er naar
uit dat hij daar in zou slagen, maar toen kreeg hij weer een lekke band. Hij
moest toezien, dat zijn beide concurrenten er gezamenlijk vandoor gingen. Hij
begon nogmaals een hardnekkige achtervolgingspoging die echter geen succes
meer zou hebben. Hij schudde moedeloos het hoofd en gaf zich verloren. Toen konden Wim Snijders en Adrie
Klein het in de laatste kilometers uitvechten. Tot strijd kwam het echter
niet, want Klein, die vooral in het begin moedig werk liet zien, kreeg een
inzinking en loste in de laatste kilometer.. Wim Snijders won op verdienstelijke
wijze, maar Van Breenen en Klein waren de grote mannen geweest. Vooral Van
Breenen! Wim Snijders was er in het begin vandoor gegaan, doch hij werd
teruggehaald. Zo verging het ook Petri. Na andere fiets. Zijn kans was nu
eenmaal verkeken. Éen toeschouwer had zoveel waardering voor zijn stadgenoot,
dat hij Van Breenen een aparte premie beloofde. Bij de nieuwelingen was het
plei in een eindsprint beslecht, een
rit over Amateurs AMSTERDAM.STADSHOUDERSKADE.(1950.07.09) Amateurs: 1. Joop Kunst,
2. Dicky Kempff, 3. Jan Pafort, 4. Ab Donker, Nieuwelingen: 1. Leen
Boellaard, 2. Jaap Bruggenkamp, 3. Marinus Zahradnik, AMSTERDAM.TRANSVAALKWARTIER.(1950.05.06) Ronde van het Transvaalkwartier voor A. de Moor C. Keeman zegevierde bij de nieuwelingen Met een felle spurt schoot de amateur A. de Moor
uit Amsterdam voor zijn Zaandamse rivaal A. Kleyn door de finish aan de
Tugelaweg: hij had de Ronde van het Transvaalkwartier gewonnen. Een geslaagde
ontsnapping, op de helft van de course gewaagd, had de grondsteen
gelegd voor zijn overwin- ning. Ruim dertig ronden had hij, eerst met Douwes
en Backer, en later, toen dezen door bandbreuk en machinedefect waren
achtervolgd, met Kleyn gejaagd over het parcours, steeds meer veld winnend op
het peloton, dat in het laatste half uur tot een kleine groep was geslonken. Maar ook Kleyn, die reeds in de derde ronde leven
in de brouwerij had gebracht, reed een kranige course, evenals zijn
stadgenoot P. Duyf, die wegens pech op de zesde plaats eindigde, maar voor
zijn dapper volhouden de prestatieprijs verwierf. Er vielen heel wat premies in deze wedstrijden,
die door de winkeliers- vereniging „Transvaalkwartier" was aangeboden. Bij de nieuwelingen toonde de Zaandammer C. v. d.
Havik zich een actief rennertje. Hy legde beslag op de meeste premies en
sleepte ook de door De Waarheid beschikbaar gestelde tube (raceband) in de
wacht. Meestal was hij op kop te vinden en tot twee keer probeerde hy een
ontvluchting. In de eindsprint, toen een grote groep op de finish afstormde,
legde hy echter het loodje en werd als zesde geklasseerd. Winnaar werd C.
Keeman uit Amster- dam, gevolgd door zijn stadgenoten P. Smit, L. Boelaard,
D. v. d. Burg en G. Meyer. De amateurs, die om 2 uur startten, hadden de
dubbele afstand ( te leggen. Al dadelijk zette de groep van 85
renners er een straf tempo in, echter niet straf genoeg naar de zin van
Kleyn, die er al in de derde ronde vandoor ging. Maar twee ronden later was het veelkleurige lint weer
gesloten, op enkele renners na, die niet bij konden blijven. Vooral
de oude rot Tinus van Gelder werd door pech achtervolgd. Bandbreuk, een ronde
achter, rembreuk, twee ronden achter. Hij werd uit de strijd genomen, toen de
renners protesteerden tegen zyn activiteit bij de premiesprints. Tot de helft
van de course bleef het peloton waakzaam en verijdelde achtereenvolgens
uitlooppogingen van J. Tienstra; P. Duyf en J. Pafort; J. v. d. Veen, D. v.
Renswoude en L. Groene- wegen. Totdat plotseling de Moor er in gezelschap van
Douwes en Backer tussenuit ging. Hun voorsprong werd geleidelijk groter;
soepel draaiend zat het drietal al spoedig Om combine te voorkomen gaf de jury Duyf te
verstaan, dat deze niet kop mocht lopen, waarop Duyf maar ineens doorzette en
zich losmaakte. De anderen lieten hem rustig gaan: hij vormde toch
geen bedreiging. In de eindspurt won, zoals wij reeds in de aanhef meldden,
De Moor. De volledige uitslagen luiden: Amateurs ( Nieuwelingen ( AMSTERDAM.WEST.(1950.07.07) Nieuwelingen: 1. Daan
de Groot, 2. Karel Muis, AMSTERDAM.WESTERSTRAAT.(1950.04.30) Amateurs: 1. Patsy
Willekes, 2. Daan Hooyschuur, 3. Jan La Grouw, 4. J. Eelsing, Nieuwelingen: 1. Daan
de Groot, 2. Gijs Cooper, 3. Henk Beerens, AMSTERDAM.WETBUURT.(1950.07.01) Amateurs: 1. W. Geerlings,
Nieuwelingen: 1. Henk
Kuitwaard, 2. Arend van 't Hof, 3. Jaap Bruggenkamp, AMSTERDAM.ZUID.(1950.06.11) Freek Petri, in de wedstrijd Breda-
Antwerpen-Amsterdam door pech uitgeschakeld, heeft de Ronde van Amsterdam-
Zuid voor amateurs op schitterende wijze gewonnen. Twintig kilometer voor het
einde trok hij er alleen tussen uit, zonder ook maar iemand de kans te geven
hem in te lopen. Hij won hierdoor niet alleen de eerste prijs, maar tevens de
prestatieprijs. Zijn voorsprong op Appie Donker bedroeg 2 min. 15 sec. Derde
werd Kleefstra, vierde Fleury en vijfde Simonis. De Amateurs: 1. Freek Petri,
2. Ab Donker, 3. Cas Kleefstra, 4. Fleury, 5. Rijnders, 6. Simonis, 7.
Sieveking, 8. Opdam, Nieuwelingen: 1. Marinus
Zahradnik, 2. Karel Muis, 3. Dirk Meier, 4. Zieleman, 5. Bakker, 6. Harten, AMSTERDAM-ARNHEM-AMSTERDAM.(1950.07.08) Snelle, eentonige Amsterdam-
Arnhem-Amsterdam-course DE wedstrijd
Amsterdam—Arnhem—Amsterdam voor amateurs is dit jaar weinig interessant
geworden. Hoog lag het tempo — voortdurend tegen de veertig kilometer —
onmeedogenloos was het scheiden van de zwakke en van de sterkere broeders en
moeilijk het met succes demarreren. De gehele wedstrijd door is er van een
serieuze uitlooppoging geen sprake geweest. Hadden de renners in het peloton
elkaar niet heimelijk bewaakt en aangekeken over de vraag wie de kop zou
nemen, toen met nog ongeveer Ed. Koeman zegeviert in eindsprint
van drie man AL is deze wedstrijd ook zonder
veel spanning verlopen, toch is er nog wel iets gebeurd, al heeft hij als
selectie voor de wereldkampioenschappen weinig waarde gehad. Immers de
keuze-commissie van de NWU had hierin voor het laatst de renners willen
testen, die in aanmerking komen voor de uitzending naar Moorslede. Alle
renners, op wie reeds een officieus oog was gevallen, hebben een goede
prestatie geleverd, zeer zeker ook de nieuwe kampioen Dielissen uit Beek en
Donk, maar veel wijzer zal men niet geworden zijn. Jammer was het dat over
deze wegwedstrijd nog de schaduw viel van een ongeval. In de buurt van
Ankeveen, nog geen uur na de start, botste de Amsterdammer Kanon tegen een
langs de weg stilstaande auto, waarby hy zulke bloedende verwondingen opliep,
dat hy naar de Majella Stichting in Bussum moest worden vervoerd. Het
parcours leidde voor een groot deel over tweederangs provinciewegen, van
Amsterdam over Amstelveen, Weesp, Hilversum, Baarn, Nijkerk, Apeldoorn naar
Arnhem, terug over Ede, Woudenberg, Amersfoort, Hilversum, Weesp, Amstelveen
naar Amsterdam. Slechts korte splitsingen TUSSEN Hilversum en Baarn spurtte
een groepje van vier man weg, Mak- kinje. Van Roon, Sieveking en Voorting. Ze
kregen zowaar een voorsprong van enkele honderden meters, maar toen begon het
gehele peloton te jagen. Zó hard, dat lang vóór Voorthuizen de waaghalzen
waren achterhaald. Bij het bereiken van de grote weg naar Apeldoorn waagden Nulkes,
Gielissen, De Booy, Witteveen, Van Breenen, Van der Heyden, Eelsing en
Hennink een sprong. Zij zetten zo hard aan, dat ze al spoedig Thijs Roks zet aan BIJ Hilversum waagde Pleury nog een
kansje en toen Pafort hem achterna joeg, leek het even of hier de klap zou
vallen, maar ditmaal was het Voorting met Roks, Petri, Donker, Van Breenen en
enkele anderen die de rust herstelde nog vóór Bussurn was bereikt. Bij Weesp
zag de Brabander Thijs Roks zijn kans schoon. Met Voorting en Koeman zette
hij als de weerlicht aan en voordat in het peloton uitgemaakt was wie als
trekpaard zou fungeren, hadden zij reeds een zeshonderd meter voorsprong. Met
grote snelheid ging het nu op Amsterdam af, om de Amateurs: 1. Ed Koeman (Krommenie) 5 uur 58 min. 0.4 sec. over de
ARNHEM.(1950.00.00) Nieuwelingen: 1. Arend
van 't Hof, 2. Andre Romeijnsen, 3. Nol Ehlen, ASSEN.(1950.06.17) Amateurs: 1. Jan
Nieuwenhuizen Nieuwelingen: 1. W.
Reintke, 2. Johan Tebbens, 3. P. Bakker, ASTEN.(1950.04.30) Amateurs: 1. Antoon
Verstraeten, 2. Cees Paymans, Nieuwelingen: 1. Arie de
Jong, 2. Jules Maenen, ASTEN.(1950.08.27) Amateurs: 1. Jos
Suykerbuyk, 2. Jan Konings, 3. Willie Kouwenberg, Nieuwelingen: 1. Henk
van den Velden, 2. Cees Raymakers, 3. Arie de Jong, AXEL.(1950.05.30) Verhelst uit Axel, winnaar in Axel Onder grote belangstelling werd gisteren te Axel
de ronde van deze stad voor nieuwelingen verreden, onder auspiciën van de
N..W.U was deze ronde de wielersupportersclub “Axel” georganiseerd. Winnaar werd de platselijke favoriet M. Verhelst,
die voor eigen publiek rijdende, reeds halverwege de koers de leiding had
genomen en die niet meer afstond. Nieuwelingen: BAARLE-NASSAU.(1950.05.27) Amateurs: 1. Wout
Wagtmans, 2. Jos Suykerbuyk, 3. Piet Verwijmeren, BAARN.(1950.07.22) Boelens en Koch zegevierden in de
Ronde van Baarn Nationale nieuwelingenkampioen Jac. van Dijk moest door
bandenpech opgeven Zaterdagmiddag werd onder guustige
weersomstandigheden de derde wielerronde van Baarn verreden, verdeeld over
wedstrijden voor nieuwelingen en amateurs. Deze wedstrijden waren
georganiseerd door de Goolse wielerclub „de Adelaar". De publieke
belangstelling voor deze ronde was zeer bevredigend. Om half vier werd eerst
verrreden de wedstrijd voor nieuwelingen over 40 ronden van 1400 Hiervoor
hadden zich 43 deelnemers aangemeld, die alle aan de start verschenen. De
favoriet Jac. van Dijk uit Hilversum, de nationale kampioen nieuwelingen
moest helaas na de zesde ronde opgeven wegens bandenpech. E. Boelens uit
Hilversum en S. de Boer uit Laren namen de kop over en liepen tamelijk ver
uit, zodat ze met 20 seconden voorsprong op het peleton de finish passeerden.
De uitslag was als volgt: Nieuwelingen: 1. E. Boelen met voorsprong van een halve wiellengte, 1
uur 42 min. 7 sec.; Voor de strijd over 45 ronden van Amateurs: 1. N. Koch, Utrecht, 1 uur 41 min. 3 sec.; 2. J. Meyer,
Laren; 3. J. Mackaay, Oudewater; 4. N. de Leeuw, Laren; 5. P. Veerhuis,
Bussum; 6. P. Niewold, Bussum; 7. J. Veerman. Hilversum; BAARN.(1950.07.29) Jan la Grouw eerste in Baarn In Baarn reden de amateurs Zaterdagmiddag zilveren jubileum van „Baarns Bloei". De
uitslag was: Amateurs: 1. Jan la Grauw (Amsterdam) in 2 uur 13 min. 24
sec; 2. E. Koeman (Krommenie); 3. Wim Snijder (Amsterdam);
4. Koch (Utrecht); 5. Matsen (Amsterdam); 6. v.d. Horst (Amsterdam); 7.
Reuman Amsterdam) en 8. Mehagneul (Amsterdam); Nieuwelingen: 1. H. Wiese, Amsterdam, BEEK EN DONK.(1950.04.09) Nieuwelingen: 1. Jan
Swinkels, 2. Arie de Jong, 3. W.Manders, BEEK.(1950.04.30) LIMBURGERS TROEF IN BEEK Jan Lambrichts en Jan Nolten zegevierden beiden
verdiend en onbedreigd Parcours stelde zware eisen aan de renners BEEK, 30 April. Toen de laatste km. van de grote
ronde van Beek voor profs en amateurs was ingegaan, stonden daar
ergens aan de finish twee kleins meisjes met helzwarte kijkers vol spanning
en met ingehouden adem naar een voorbyflitsende renner te kijken. Achter hen
stond een charmante vrouw, met even zwarte kijkers eveneens vol spanning naar
die voorbi- racende renner met die rode shirt te turen. En dit drietal had
wel meer dan reden zo zo intens te ogen naar die coureur die niemand meer of
minder was dan Jan Lambrichts uit Bunde en ditzelfde drietal was zijn liefste
bezit op aarde. En toen dezelfde Lambrichts na een formidabele rush deze
ronde van Beek op zijn naam schreef en hij lachend over de finish stoof, was
het moment toen hij vrouw en kinderen een pakkende zoen gaf voor hem het
mooiste ogenblik van deze middag vergeleken tegen de rest, die toch ook zo mooi was.... Veel publiek In een stralend zomerweer, waarin de spaken en
wielen der diverse racekarretjes blonken in de fel schijnende zon, werd het
startsein gegeven voor de eerste prof-ronde van dit jaar. Deze eerste ronde
die toch niet zo mak was, want in dit parcours was de beruchte en
evean-bekende Adsteeg opgenomen bestaande uit een lange klim en in verhouding
even lange afdaling. Dit parcours vergde haar slachtoffers en reeds in de
eerste ronde toen JanLambrichts, als een voorbode wellicht voor zijn
aanstaande zege, met een zou wagen, timeden we in de volgende ronde eerst
de briesende durver Blankenauw af die vol vuur het peleton leidde in de
eerste van de Blankenauw die intussen gezelschap gekregen had
van de Körver en Evers raasde maar voort en insiders langs het parcours
schudden hun grijze wielerhoofd, voorspelden dat dit drietal het niet lang
zou bolwerken. Zij kregen gelijk want in de 6e ronde al was weer
alles tot een groep samenbesmolten en onder aanvoering van Voorting en de
twee vorige koplopers, gingen we de komende dingen tegemoet. En was het
wonder dat we eens keken naar onze Limburgers? Zij zaten goed, bruine
Lambrichts steeds waakzaam in de voorste gelederen van het peleton. Vinken
uitdagend peddelend, Sjefke Janssen als altijd betrouwbaar
en wachtend op de zware dingen terwijl Jaak Sijen, de onberekenbare, steeds
op zijn qui vive langs het peleton voer. Nog steeds waren Voorting en
Blankenauw in de voorste gelederen in een enerverende strijd gewikkeld, doch
Jan Lambrichts waagde een op het oog gevaarlijke sprong en toen de stand van
zaken in de 18e ronde werd opgenomen had Jan zich verstaan met Cor Bakker, de
Körver en de onafhankelijke Schoenmakers. Tezamen met 57
sec. voorsprong op good old horse Steenbakkers die ziels alleen tussen
peleton en kopgroep bengelde begonnen aan deze ontsnapping. En op kop van dit
peleton zagen we de werker Sefke Janssen, die alles in het werk stelde om de
1 minuut en 15 sec. achterstand van deze groep te verkleinen. Reeds nu was
voor velen de beslissende klap gevallen o.a. voor Verhoef, Reijnen, Kuipers
en de reeds genoemde Mostert. BESLISSENDE SLAG GEVALLEN. Tja, wanneer men de forme en het elan bekeek van
de vier koplopers dan kon men rekening er mee houden dat de beslissende slag
reeds nu geslagen was. En deze conclusie bleek juist te zijn. Een Jan
Lambrichts rijdend als we dat vroeger van hem gewend waren, een vechtende de
Körver, een uitgekookte Cor Bakker en de onverschrokken tamboer Schoenmakers,
neen tegen deze mannen was niet te strijden. Uit hun voorovergebogen koppen
straalde de overwinnings- en strijdlust; dit vuur was niet te temperen!
Niettemin dat er een fel laaiende vlam in de vorm van de Körver uit deze
vuurhaard verdween en later nog de kleine, maar onblusbare Bakker. Het was rond deze tijd dat het gejuich rond het
parcours heftiger werd door het feit dat twee Limburgers, Janssen en Vinken,
het peleton gelaten hadden en de achtervolging op de kopgroep inzetten. En
toen deze groep eindelijk gewaar werd dat het menens zou worden was het te
laat, en al de samengebundelde krachten van het peleton ook vermochten te
presteren het mocht niet baten. Arie Vooren viel zelfs terug en
de enigste buitenlandse deelnemer de Belg met snorretje Hardy, werden het
slachtoffer van de verwoede pogingen van het jagende peleton. Doch het bleef
niet bij deze attaque. Aan de overkant van het front wees Sefke Janssen
Vinken onverbiddelijk terug, hoewel later bleek dat deze jonge Geleense prof
met krampen te stellen had gehad. En toen we met nog vier ronden te rijden
papier en potlood namen en de stand op onze blocnote overnamen werd de kop
gevormd door Lambrichts en Schoenmakers, hierna volgden Sefke Janssen en Cor
Bakker en daarachter met tussenpozen van de Kamp, H. Smits en Voorting,
gevolgd door het peleton. Iedereen sloeg met iedereen aan het rekenen. Lambrichts
was beter in de spurt dan zijn compagnon beweerde de een nietwaar beweerde de
ander. Doch het was Lambrichts him-self die het antwoord gaf op deze vraag.
Reeds voor het schone kerkje van Genhout wist hij zich ietsjes af te scheiden
van Schoenmakers, enkele bandlengtes, die door Lambrichts formidabele rush in
de afdaling, hij reed hier tegen laatste klim en overal rond het parcours sprongen
opgetogen supporters in de lucht en met Limburgs enthousiasme vuurden ze hem
aan in de laatste honderd meters. Een gelukkige Lambrichts stoof in Beek over
de finish. Bij de amateurs, waar het veld danig gedund werd,
was het Nolten die in de voorlaatste ronde onweerstaanbaar er tussen
uit trok en ook deze ronde onbedreigd op zijn naam bracht. Een pracht
wielermiddag. Dit waren de uitslagen: Profs: 1. Lambrichts Amateurs was het als volgt: 1. Nolten BENELUXRONDE.(1950.06.10) Na SNIJDERS UIT HALFWEG WINT
DE DERDE BENELUX-WEDSTRIJD Prestatieprijs was voor
Van Breenen De derde door de A.S.C. georganiseerde wegwedstrijd over een
afstand van die hem konden volgen tot een onvergetelijke wielerwedstrijd. Zeer spannende finish Welk
een stof tot schrijven levert een Zwoegende Van Breenen Achter
de groep reed Van Breenen, de ijzeren Amsterdammer. Een lekke band had hem
achterstand bezorgd, doch verbeten zette hij een achtervolging in. Hij de
kampioen van Noord-Holland, had zijn vrienden verteld, dat de Benelux door
hem zou worden gewonnen. Een stoute bewering kwam nu in gevaar. Sneller
draaide bij steeds sneller, tot eindelijk de staart van het peloton in zicht
kwam. Handig werkte „Tarzan" zich langs volgauto’s en motoren, die het
stof hoog opjoegen. Eindelijk aansluiting, en uitblazen, en dan naar voren,
naar de kop... Op dit moment, juist toen Van Breenen zich even oprichtte na
de inspannende jacht, klapte weer een band. Toch zou hij niet opgeven. Weer
kilometers lang zagen we hem ploeteren, maar de macht van de eerste vlucht
was er nu uit. De Zuiderling Kuyten, die ook pech had gehad, werd door hem gelopen.
Het duo had op de kop 3. minuut achterstand. Dit was even na het passeren van
Den Bosch. De verwachting was, dat Van Breenen met Kuyten rapper aansluiting
zou krijgen. De man uit Nuenen kon hem echter geen voldoende steun geven. Met
Van Breenen verdween een der grote favorieten voor de eindzege. Zijn arsenaal
van wilskracht bezorgde hem ten slotte de 10e prijs. Over de toekenning van
de prestatieprijs behoefde de jury zich niet lang te beraden. Het was unaniem
Van Breenen. Vóór
Zaltbommel was Leo de Booy uitgeschakeld en daarna Kleefstra. Bij Buurmalsen
gaf Han Krever op wegens spierpijn. Bij Vianen was de stand aldus: Hans
Dekkers uit Eindhoven en Theo Roks uit Sprundel op kop; op Te
Hilversum bracht een onwillige autobus het verloop even in de war, doch alles
liep goed af. Wij zagen, dat de positie van de twee leiders, die bij Vianen
nog onaantastbaar leek te worden, in gevaar kwam. Weliswaar bedroeg de
voorsprong van hun bij het passeren van de Radiostad nog 55 sec, maar de
groep versterkt door de teruggevallen Mangelaars, zag de mogelijkheid van
aansluiting met de beide avonturiers groeien en zette eensgezind de laatste
achtervolging in. Vluchtelingenjacht Soms was in de verte een der volgwagens zichtbaar in de zon 'n dan
wisten de achtervolgers, dat daar de Zuiderlingen voortjaagden op weg naar
het Stadion, dat was nog ver voorlopig. Bij Weesp waren de vluchtelingen voor
de groep reeds duidelijk zichtbaar. Dit zichtbaar zijn had twee gevolgen. Het
deed de groep versnellen zoals de jacht hond, die voor zich uit de haas ziet. Het verlamde echter het tempo van de vluchtelingen. De souplesse
was reeds lang verdwenen en wanhopig stampten zij voort, steeds nog hopende
op het onmogelijke, steeds omziende naar de snel naderende groep, waar de
samenwerking uitstekend klopte. Voorbij Ouderkerk streken de achtervolgers
neer op hun prooi en sloten de moedige Roks uit St. Willebrord en Dekkers uit
Eindhoven, met hangend hooft zich aan. Dit was een der hoogtepunten van deze
fraaie wedstrijd geweest. De thans gevormde kopgroep, waarachter Witteveen, Van
Breenen, Nolten, allen door pech ahtergeraakt, zich inspanden om er nog het
beste van te maken, viel toch nog uiteen. Snijders en Mangelaars namen bij
Amstelveen enige voorsprong. Niemand volgde, uitgezonderd de Amsterdammer
Matzen, die deze dag de race van zijn leven reed. Zijn wilskracht werd
beloond, daar hij in de zelfde tijd als de winnaar over de finish in het
Stadion flitste. Winnaar werd de sympathieke renner uit Halfweg, Wim Snijders, die dolgelukkig was
en handen te kort kwam om de gelukwensen te beantwoorden. Van de tweede groeo
won de rappe Patsy Willekes. Na de ingelopen Dekkers en Roks eindigde de Amsterdammer
Holleeder na een puike wedstrijd als zevende. De volledige uitslag luidde: Amateurs: 1. Wim Snijders Halfweg, tijd over 7.0.5; 10e H. v. Breenen, Amsterdam: 11e J. Nolten. Geleen: 12e F
Cornelisse. Halfweg. 7.1.25; 13e A. v. Elderen. Eindhoven: 14e W. Dielissen.
Beek en Donk: 15e J. v. d. Veen. Amsterdam. BIERVLIET.(1950.07.24) Nieuwelingen: 1. Piet
de Bruin, Roosendaal; 2. Jaap Bruggenkamp, IJmuiden; 3. H. van Hasselt,
Zundert; 4. W. Herwyers, Zundert; 5. Oosthoek, ’s-Heer-Hendrikskinderen; 6.
H. Jansen, Axel; 7. J. Goossens, Zundert; BOLSWARD.(1950.07.04) Fraaie zege van Hagenaar Kooyman in Ronde van
Bolsward KOOYMAN de 21-jarige Hagenaar die z’n boterham op
een kantoorkruk verdient heeft Dinsdagavond in Bolsward z’n
tweede overwinning in de amateurwielersport behaald. Na twee weken terug
in Waddinxveen als triumfator uit de strijd te zijn gekomen wist hij
gisteren na een fraaie race waarin hij meer dan de helft eenzaam aan de kop
lag onbedreigd de Ronde van Bolsward op zijn naam te brengen. Een
uitnemende respect afdwingende prestatie die het hartelijke applaus van de
Bolswarder ingezetenen tijdens het ere-rondje dubbel en dwars verdiende. Sprint bracht Leo de Booy op tweede plaats Veel spanning heeft deze eerste Ronde van
Bolsward die in het kader van de Heamielwike werd gehouden, overigens niet
gebracht, niettegenstaande het goed bezette veld. En dat is eigenlijk ook
geen wonder want de te geringe lengte van het circuit (ruim Dat ondervond al in het begin van deze 80
km-wedstrijd de Amsterdammer Willekes. Reeds na drie ronden nam deze Mokumer
de kop. Met lofwaardige energie en volharding trachtte hij z’n voorsprong te vergroten. Tevergeefs. Na twintig ronden lag hij nog maar slechts zo’n In de 23ste ronde trapte de Wieringer Trompetter
zich uit het peleton los en voegde zich by Willekes. Tezamen probeerden ze nu
het peleton te lappen. Doch ook deze pogingen bleken ijdel. En in de veertigste
ronde lag het veelkleurige lint dan ook weer zonder gapingen in de course. Even later waagden Wim v d Voort en Donker een
gokje, dat evenwel na een tiental ronden ook al weer met een niet werd
beloond. De schermutselingen gedurende de eerste vijftig
van de 150 ronden hadden dan oök heel weinig betekenis. Ernst werd het pas
toen in de 59ste ronde de Lekkumer Charisius met Eelsing uit
IJmuiden en Kooyman uit ’s Graven- hage het verraste peleton hun ruggen liet
zien. Met een ontzettend tempo - zo venijnig op de pedalen dat reeds drie ronden
later Charisius en hem Eelsing moesten loslaten en in het peleton
terugvielen. Alleen ging Kooyman nu aan de kop. In een fraaie
stijl draaide hij de ronden er uit met de regelmaat van een klok z’n
voorsprong vergrotend. De eerste die gelapt werd was de moedige Jan Trompetter die
enige genadeloze klappen van de pechduivel te incasseren had gekregen Getweeen zetten ze nu de aanval op het peloton in
en sloegen ze de verwoede inhaalpogingen
van de Amsterdammers De Moor, Fleury, La Grouw en Holleder af. Drie en dertig ronden lang moesten Kooyman en
Trompetter deze eenzame strijd strijden. Pas in de 95ste ronde gaf
het hoofdpeleton zich over. Maar nóg had Kooyman geen ronde voorsprong. Nog
steeds jachtten de Am-sterdammers voor hem uit. Doch de Hagenaar was
onverbiddelijk. En na 104 ronden moesten ook de Mokumers voor zijn
vechtlust en uithoudingsver- mogen bukken. Geen kans Kooyman had dus eindelijk z’n ronde voorsprong
gekregen. En hy zou de enige blijven. Want hoe de Amsterdamse renners
ook samenspanden de Hagenaar liet zich niet verschalken. Steeds trok hij met de uitlopers mee naar voren.
Ondertussen werd de span- ning er wat in gehouden door talloze
premie-sprints waarin vooral De Moor en De Booy een grote rol speelden. Nog niet beslist Het leek er zo langzamerhand op dat de strijd
reeds was beslist. Doch De Moor bleek er anders over te denken Na een sprint liep hij in de 130ste ronde
plotseling er tussen uit. De Amsterdammer Baumgarten voegde zich bij hem en
weer ontstond een felle jacht. Zo fel en zo snel dat De Moor het dra al niet
meer kon bijfietsen en terugviel. Baumgarten kreeg nu in zijn plaats steun
van Holleder. Het hoofdpeleton. Het zich evenwel niet in de
luren leggen. Onder sublieme aanvoering van Kooyman werd de achtervolging
ingezet. En zo verstreken de laatste ronden. Op twee ronden schoot de Alkmaarder melkventer
Leo de Booy - de winnaar van de Ronde van Leeuwarden – plotseling naar
voren en in een machtige sprint wist hij zich zelfs als tweede te plaatsen
Prima werk. De volledige uitslag luidde: Amateurs: 1. Piet Kooyman Den
Haag; 2. Leo de Booy Alkmaar; 3. Ab Donker A’dam; 4. Baumgarten A’dam;
BORGER.(1950.09.03) Nieuweling Kuitwaard klopte vele
amateurs in Ronde van Borger Henk Kuitwaard, een nieuweling uit
Velzen, heeft het gistermiddag in de tweede Ronde van Borger klaar gespeeld
om tal van amateurs met klinkende namen, zoals de beide gebr. Holleeder uit
Amsterdam, Ed Koeman uit Krommenie en Piet Peeters uit Haarlem achter zich te
laten. Dat zat zo. De nieuwelingen reden dezelfde course als de amateurs, 70
ronden langs het traject Rozendaal, ongeveer Amateurs en Nieuwelingen: 1. Henk Kuitwaard (Velsen) 2 uur 8 min. 4 sec; 2. Ed
Koeman (Krommenie); 3. Willem Holleeder (Amsterdam); BOSSCHENHOOFD.(1950.09.10) Nieuwelingen: 1. Henk
van de Kloot, 2. J. Vlamings, 3. Pol Hermes, BOXMEER.(1950.08.13) Amateurs: 1. Jef Roovers,
2. Nol Roelofs, 3. Piet Peters, Nieuwelingen: 1. Henk
van den Velden, 2. Joep Hillebrink, 3. B. van Hoorn, BREDA.(1950.09.02) Amateurs: 1. Hans Dekkers,
2. Cees Paymans, 3. Thijs Roks, Nieuwelingen: 1. J.
Sommers, 2. Cees Aanraad, 3. Bram Heeren, BREDA.(1950.09.16) Amateurs: 1. Hans Dekkers,
2. J. Massuger, 3. Thijs Roks, Nieuwelingen: 1. W.
Hereijgers, 2. P.J. van Bracht, 3. P. Nuyten, Nieuwelingen: 1. Rien
Verhelst, 2. Henk van den Velden, 3. Piet van Herk, BREDA.(1950.04.10) Suijkerbuijck wint In Breda Te Breda werd Tweede Paasdag een wegwedstrijd
gehouden voor amateurs en nieuwelingen. Bij de amateurs werd Suijkerbuijck
eerste. Hij legde de Bij de nieuwelingen werd Mol eerste. De Amateurs: 1. Jos
Suykerbuyk, 2. Piet Verwijmeren, Nieuwelingen: 1. Mol,
2. Piet Jacobs, 3. Coor de Rooy, 4. Jochems; 5. Wirx; BREDA.HAAGS SPORTPARK.(1950.05.20) Amateurs: 1. Piet
Verwijmeren, 2. S. Vermeiren, Nieuwelingen: 1. Piet
Emmen, 2. Driessen, 3. Coor de Rooy, BREDA-AMSTERDAM-BREDA.(1950.06.11) Onverwachte overwinning van Wim Snijders Mangelaars en Matsen in eindsprint geklopt NAUWELIJKS waren de beroepsrenners van het asfalt
rondom het Olympisch Stadion verdwenen of er verschenen drie
amateurs in de baan. Wim Snijders, Mangelaars en Matzen hadden alle anderen
van zich afgeschud en kwamen als de drie uitblinkers bij de finish aan. Nog enkele meters hard spurten restten hun.
Mangelaars ging aan kop, grimmig en met de vurige wil deze course op zijn
naam te brengen. Maar reeds vóór zij de laatste bocht waren uitgekomen
ijlde Wim Snijders naar voren. Diep voorover gebogen, met alle macht rukkend
aan zijn stuur en de benen harder rondwentelend dan die twee anderen, joeg
hij op de eindstreep af. Tientallen meters vóór de streep was de tegenstand
van Mangelaars en Matzen reeds gebroken en zijn overwinning een feit. ZELDEN hebben wij een mooiere strijd kunnen
volgen dan die van de amateurs in Breda—Antwerpen—Amsterdam. Met noeste ijver hebben zij zich van hun taak
gekweten en van het begin tot het einde felle strijd geleverd. Het begon al op Belgisch grondgebied. Even was de
aandacht afgeleid door een valpartij van Reuman, Liebregts en Visser. Het
peloton scheen er van geschrokken te zijn en ging in ganzenmars. Van Dongen,
Holleeder en Verstraeten zagen hier hun kans in. Een flitsende demarrage en
weg waren ze. Over de Belgische kasseien, over wegen met
„kinderhoofdjes" en keislag joegen zij voor het peloton uit, alsof de
eindstreep reeds in zicht was en geen mens hun meer wat kon doen. Maar de
achtervolgers mochten hun dan geen kwaad doen, de kilometers wel. Als
rasechte Bredanaars streefden Van Dongen en Verstraeten er naar aan de kop
hun stad binnen te trekken, maar nadat zij daarin waren geslaagd, zakten zij
ogenblikkelijk terug. Holleerder kon stand houden en toen hij de steun kreeg
van Patsy Willekes en Matzen speelde hij weer even dapper zijn partijtje mee
als daar in België met die Brabantse coureurs. Kopgroep van elf man HOE die drie dapperen hun best ook deden, zij
konden toch niet verhin- deren, gezelschap te krijgen van niet minder dan
acht anderen. En daar waren „manhetjesputters" onder zoals Hans Dekkers,
Witteveen en Snijders. Met vereende krachten ging het verder, ook nadat Cor
Witteveen wegens bandenpech was moeten achterblijven. Bandenpech! Witteveen was niet de enige, die er
door werd getroffen. Ook Van Breenen werd er de dupe van, zodat hij in de
achterste gelederen terecht kwam. Het pleit echter voor de onverzettelijkheid
van Tarzan, dat hy zich toch weer naar voren kon werken en in het laatste
bedrijf zelfs nog een bescheiden rolletje kon vervullen. In de Betuwe begonnen de koplopers hun onderlinge
strijd. De veroverde voorsprong van bijna drie minuten was groot
genoeg om vooralsnog geen gevaarlijke aanval van het in stukken gevallen
peloton meer te verwachten en waar de te rijden afstand nog „maar"
negentig kilometer bedroeg werd het langzaam maar zeker tijd de beslissing te
gaan forceren. Tot Ouder-Amstel HANS DEKKERS, rijk aan ervaring uit de Belgische
etappe-wedstrijden, maakte de sprong en met hem mee ging Roks uit Sprundel,
een jongen, die nog niet veel van zich heeft laten horen, maar plotseling
goed voor de dag kwam. In Utrecht hadden zij reeds een voorsprong
van twee minuten op een groep van zes, namelijk Snijders, Holleeder,
Mangelaars, Matzen, Willekes en Ris. De anderen waren onder het geweld
bezweken en ver teruggevallen, behalve Witteveen en Tarzan van Breenen, die met
niet al te grote achterstand volgden. Een goed samenwerkende groep van zes man kan
echter meer tot stand brengen dan twee renners en ondanks hun taaie
volharding en wilskracht zagen Dekkers en Roks hoe hun voorsprong geleidelijk
aan kleiner werd. In Hilversum bedroeg die nog maar anderhalve minuut, bij
Ouderkerk nog maar vijfhonderd meter en bij Ouder-Amstel was-ie er helemaal niet
meer. De slag! TIEN kilometer vanaf het Stadion zat de groep
weer bij elkaar. Met Argus- ogen volgden de renners elkaars bewegingen, er
vast van overtuigd geen man weg te laten gaan, wanneer de krachten toereikend
genoeg waren om dat te verhinderen. Echter, dat was niet het geval! Toen
Snijders, Mangelaars en Matzen er vandoor gingen, konden zij niet
teruggehaald worden. Genoeg reserves hadden zij nog overgehouden om met het
Stadion in zicht de groep vaarwel te zeggen en er een sprint uit te halen, die
vooral in de eerste tientallen meters een prachtige strijd te zien gaf. Een
prachtige krans voor Snijders was zijn eerste beloning; een
spiksplinternieuwe fiets de tweede. Samen met Matzen reed Wim zijn ere-ronde.
Van het tweede groepje won Willekes de sprint, terwijl Witteveen Tarzan van
Breenen versloeg. De uitslag luidde: Amateurs: 1. Snijders
(Zwanenburg) tijd 6.52.34; 2. op Mangelaars (Breda); 3. Matzen (Amsterdam); 4. op 2 min. 15 sec:
Willekes (Amsterdam); 5. Dekkers (Eindhoven); 6. Roks (Sprundel); 7.
Holleeder (Amsterdam); 8. op 3 min. Ris (Den Helder); 9. op 7 min. 29 sec.
Witteveen (Amsterdam); 10. Van Breenen (Amsterdam). BRUMMEN.(1950.08.19) Amateurs: 1. Freek Petri,
2. Toon Ooink, 3. Noppie Koch, Nieuwelingen: 1. J. van
Dijk, 2. Eddie Kloosterziel, 3. Dirk Meier, BRUNSSUM.(1950.09.17) WIJZE JURY-LEDEN SCHUDDEN HUN HOOFD „Locomotief" Stevens uit Elsloo won na lange solo-vlucht
ronde v. Brunssum Ehlen winnaar bij de nieuwelingen Uitgerekend 22 ronden voor 't einde van de Brunssumse
wielerronde, toen een sterk rennersveld in machtige cadans reeds 48 ronden
getoerd had op een spiegelglad wegdek, sprong uit dit arena der sterken een
kleine man, Stevens uit Elsloo. Hij deed dit zo koppig en zelfverzekerd dat
de wijze juryleden, hun wielerervaren hoofden schudden en onder elkaar
mompelden “Dat haalt hij nooit." Maar ondanks deze jury-uitspraak,
ondanks het feit dat een fel-jachtend peleton onophoudelijk in gestaag tempo
voortjakkerde achter de vluchteling en klinkende namen als Nolten, Haan en
Plantaz al hun wielerstratigie ten beste gaven joeg „locomotief" Stevens
door, ronde voor ronde zijn kostbare voorsprong vergrotend en won onbedreigd
met liefst 45 seconden voorsprong op no. 2 Plantaz. . Toen
Burgemeester Quint omstreeks half 4 een uitgelezen schare de bochtige straten
opstuurde bleek al dadelijk dat men van plan was om enig kunst en vliegwerk
ten toon te spreiden. Borghans reed al direct in een formidabel tempo en
mocht als tastbaar resultaat enige premies in de wacht slepen. Er werden
verscheidene kleine uitlooppogingen onder nomen maar een waakzaam peloton
riep de vluchtelingen telkens weer tot de orde. Gielissen trok even fel van
leer maar wordt spoedig weer ingelopen. Intussen draait Borghans fantastisch
snel de een na de andere ronde uit zijn benen, alsmaar premies in de wacht
slepend. Plantaz demarreert en spoedig heeft hij Borghans ingehaald, die in
het begin blijkbaar teveel van zijn krachten gevergd heeft. Uit het peloton
heeft zich een groepje van vier onder leiding van Nolten losgemaakt en na een
wilde jacht worden de vluchtelingen ingehaald. Dan komt 't moment voor
Stevens. Met een fantastische sprong schiet hij weg uit het peloton, Nolten
en Haan springen mee. In een weergaloos tempo draait dit drietal een uiterst
snelle ronde. Dan zet Stevens zich schrap, oerhard trekt hij er tussen uit.
Soepel draaiend ronde voor ronde telkens zijn snelheid verhogend jakkert hij
op zijn eentje over de natte asphalt. De chronometers wijzen 30 sec, 40 sec.
en steeds maar weer is het Stevens die in zijn eentje grimmig op zijn fiets
gebogen voorbijsuist. Dan vinden de grootheden in de achterhoede het
welletjes en een felle jacht wordt ontketend. Landskampioen Dielissen, die
rondenlang fel attaqeerde, komt tien ronden voor het einde te vallen en moet
de strijd staken. Paes heeft zich op dat moment uit het peloton weten los te
maken en solo-t achter de vluchteling aan. Maar die vluchteling, dat
ontembare manneke Stevens draait soepel snel door, steeds zijn voorsprong
vergrotend. In de laatste ronde wordt Paes door Plantaz ingelopen. De
vluchteling is echter niet meer te halen. Stevens won onbedreigd in de tijd
van 2 uur 44 min. 47 sec. Pietje Haan won de sprint voor het peloton. Precies
13 renners bereikten de finish. De totaal-uitslag luidt: Amateurs: 1. Henk Stevens, Elsloo Bij de
nieuwelingen, die om 2 uur van start gingen was Luchies uit Hoensbroek in het
begin de animator, die de strijd levendig hield. Favoriet Ehlen reed een zeer
tactische rit en toonde zich in de sprint de sterkste. De uitslag bij de nieuwelingen
luidde: Nieuwelingen: 1. Nol Ehlen, Sittard, BUSSUM.(1950.07.01) Amateurs: 1. Noppie Koch,
2. Jan Hennink, 3. Johan Fleury, CASTRICUM.(1950.07.30) Amateurs: 1. Adrie
Voorting, 2. Arie Klein, 3. Jan Trompetter, Nieuwelingen: 1. Frans
Mahn, 2. Henk Wiese, 3. R. Alting, CHAAM.ACHT VAN.(1950.08.09) Wout Wagtmans wint „Acht van Cham”
niet een ruime voorsprong Bij de amateurs was zege voor Anton
van Oers WAGTMANS heeft door een klinkende
prestatie aan degenen, die hem na zijn mislukte Ronde van Frankrijk hadden
afgeschreven, laten zien, dat die mislukking te wijten was aan gebrek aan
ervaring, niet aan gebrek aan capaciteiten. Nadat hij al in de eerste ronde
met enkele anderen was ontsnapt, liet hij, toen het peleton naderde, ook zijn
metgezellen in de steek en met nog WAS de course voor beroepsrijders
in feite gauw beslist, anders was het met die van de amateurs, die dezelfde
afstand, n.l. Amateurs: 1. Anton van Oers, DE wedstrijd voor beroepsrijders
was in vele opzichten een soortgelijk geval als die van de amateurs. Ook hier
was er reeds in de eerste ronde een groepje van drie man, Harm Smits, Toon
Steenbakkers en Wout Wagtmans, dat het peloton te groot vond en een
voorsprong nam. Hier was het Gerrit Voorting, die telkens weer een poging
waagde om bij te komen. Een keer zag het er naar uit dat hij in gezelschap
van de Belgische Tour de France-rijder, Isidoor de Rijcke, erin zou slagen,
maar na een ronde vielen ook zij weer terug in de groep, die door pech en
„slecht marcheren", al vele goede krachten, als Lakeman, Evers, Vineken,
Savelsberg, Schellingerhoudt en vele anderen had verloren. Wat Voorting niet
gelukt was, lukte wel aan de Eindhovenaar Harrie Schoenmakers. Met Piet de
Vries en Ko Geerts scheidde hij zich van het hoofdpeloton af en tenslotte
deed hij het laatste stuk alleen en kwam hij bij de leiders, die inmiddels
Harm Smits hadden achtergelaten. Op een kleine minuut hierachter vormde zich
toen een peloton van een vijftiental renners, waarin o.a. zaten Van Est, Vos,
De Vries, Jef Jansen, Lambrichts, Cor Bakker, Ko Geerts, Van den Dungen, De
Rijcke, Van der Zande, Buron en Voorting. Hieruit waagde weer Voorting de
sprong naar de eersten en dit keer had hij goed gemikt, al kwam hij ook pas
bij de leiders toen Wagtmans weer was gaan lopen. Bakker moest de strijd nog
verlaten wegens zadelbreuk en Vos liet het er om «n andere reden weer bij
zitten, terwijl deza groep bovendien nog De Rijcke, Buron, Geerts en Van der
Dungen uit de wielen reed. Op kop draaide Woutje Wagtmans inmiddels kalm zijn
rondjes, de één na de andere achterblijver inlopend. Ook de drie
overgeblevenen uit de tweede groep, Voorting, Van Beek en Schoenmakers werden
niet meer verontrust. Wagtmans werd natuurlijk eerste, en Gerard van Beek
toonde zich in de sprint de meerdere van Gerrit Voorting en Schoenmakers.
Frans van der Zande was de rapste, vóór Van Est, van de volgende groep. De
uitslag luidde: Beroepsrenners: 1. Wout Wagtmans, Nieuwelingen: 1. Cas
Oosthoek; CLINGE.(1950.07.18) Amateurs: 1. Jos
Suykerbuyk, 2. Karel Inghels, (Bel) 3. Elsink; 4. Roks; 5. Alblas; 6.
Verwijmeren; CLUBKAMPIOEN VAN
NEDERLAND.(1950.09.27) Toer- en Wielerclub Maastricht
onverwacht de kampioen van Nederland Janssen, Vinken, Nolten, Stevens,
Gelissen en Haan „helden" van de dag In de laatste kilometers viel de
beslissing ARNHEM. 37 Sept. (Limb. pers) — Tot
verbazing van jan en alleman stond na afloop van de nationale clubkampioenschappen
weer een groepje Limburgers voor de jury-tent, in afwachting van de
gebruikelijke ceremonie waarmede winnaars worden gehuldigd. Voor de derde
maal achter elkaar schreven zes stoere knapen — in de rood-witte shirts van
de T. en W „Maastricht” — via een zware Sefke Janssen stimuleerde al weken
van tevoren de mentale gesteldheid van zijn gezellen. Aan dit opofferend werk
dankte Limburg nadien voor een groot deel het heel bijzondere succes. Het
begin was inmiddels voor van Est en maten nu niet bepaald hoopvol. Na een kilometer
of acht was het met de jonge Roovers gedaan, na Limburg raakte Stevens na COEVORDEN.(1950.08.26) Amateurs: 1. Freek Petri,
2. Piet Peters, 3. Piet Pieters, Nieuwelingen: 1. Henk
Kuitwaard, 2. Jurien Huisman, 3. Henk de Roo, DELFZIJL.(1950.07.08) 3e Ronde van Delfzijl Tactisch
spelletje brengt Kooistra de zege Opnieuw een overwinning van Tebbens Anton Hazewinkel en Drewes Kooistra
hebben Zaterdagmiddag in de 3de Ronde van Delfzijl een aardig tactisch
spelletje gespeeld. Een spelletje, dat lange tjjd door de Fries Jan Charisius
werd doorkruist en daardoor dreigde (e mislukken, maar dat zowaar tien ronden
voor het einde toch nog slaag-e, toen Roel Westerterp er nog een duit In het
zakje bij deed. Drewes Kooistra was vrij gemakkelijk weggelopen en Anton aan
de kop van het peloton toonde al bijzonder weinig haast. Zo kon Kooistra
onbedreigd en met nog bijna een ronde voorsprong een „zege volgens plan"
behalen. De beide Groningers reden elkaar danig in de kaart. Heel het rijden
van de wakkere en pientere Hazewinkel was er deze keer zelfs op afgestemd
zijn clubgenoot Kooistra aan de zege te helpen. Misschien had Anton in
gezelschap van Kooistra wel weg willen vluchten, maar de mogelijkheid daartoe
was uiterst gering. Jan Charisius torpedeerde deze plannen. Hazewinkel zag
dit maar al te gauw in en daarna heeft hij geen enkele serieuze poging weer
gedaan het peloton achter zich te laten. Amateurs: 1. Drewes Kooistra (Groningen) 2 uur 9 min.; 2. Jan
Charisius (Leeuwarden); 3. Bep Andriessen Jr. (Leeuwarden); Bij de nieuwelingen was de zege
voor Joh. Tebbens De les, die Tebbens het vorige jaar op dit parcours heeft
gekregen, heeft hij ter harte genomen. Hij wist, dat de beslissing viel voor
de bocht op ongeveer Nieuwelingen: 1. Johan Tebbens (Groningen) 54 min. 12 sec; 2. W.
Reintke (Veendam); 3. Marinus Zahradnik (Amsterdam); DEN BOSCH.VEEMARKT.(1950.06.11) Ook Adrie Voorting heeft een prachtig succes
behaald. Hij won het Bossche Veemarktcriterium met een ronde voorsprong. Er
werd bijzonder hard gereden. Honderd kilometer in 2 uur 15 min. Tweede werd
Piet Peeters, derde Peye, vierde Nulkes en vijfde Kouwenberg. De nieuwelingen wedstrijd werd gewonnen door Piet
Zwiers Amateurs: 1. Adrie
Voorting, 2. Piet Peters, 3. Wim Dielissen, Nieuwelingen: 1. Piet Zwiers, 2. --- 3. --- DEN BOSCH.VEEMARKT.(1950.09.03) Rik van Steenbergen wint eentonige Ronde van Den
Bosch ZOALS op een kermis het daverende „Komt dat zien,
komt dat zien" de mensen moet lokken om naar binnen te treden,
zo waren het de affiches met vet gedrukte rennersnamen, die
het publiek naar de Ronde van Den Bosch moesten trekken. Rik van
Steenbergen, Gerrit Schulte, Albert Ramon, Wim van Est, Wagtmans en
al die andere groten zouden voor het vuurwerk zorgen, dat deze
Ronde met zijn sterke internationale bezetting tot de beste van
dit jaar zou maken. En de Brabanders waren in groten getale
verschenen: met zn vijfen- twintigduizenden liefst. Maar wat ze hebben gezien
gedurende die ruim drie uur, beantwoordde in geen enkel opzicht
aan de verwachtingen. Geen felle jachten, geen succesvolle
uitlooppogingen, geen brillant werk van „Den Rik" of sterk rijden van
Gerrit Schulte of van Wim van Est. Niets van dat alles. Het bleef maar bij wat schuchtere
uitlooppogingen, die echter bij voorbaat tot mislukken waren gedoemd omdat het parcours
uiterst snel was en de karavaan dus in een hoog tempo kon blijven
volgen, maar ook omdat er niet voldoende kracht achter die aanvallen zat. De
Korver, de agressief wordende Jan Sprenkeling, Harm Smits, Woutje Wagtmans, in
wat latere instantie Evers, Schoenmakers, Steenbakkers en Van Beek, ze
kregen allen een dikke nul op het request en moesten als brave jongens
blijven meedraaien met het peloton, dat de trekpleisters nog in het midden
had en waarvan niet één de lust toonde voor wat sensatie of, op z’n minst,
wat spanning te zorgen. De heren meenden kennelijk, dat zij het publiek al
meer dan genoeg voor z’n dure geld bezorgden door het tempo er behoorlijk
in te houden. Vijf kwartier tijd voor twee en vijftig kilometer mag tenminste
niet zo maar weggevlakt worden. Schulte breekt strijdwil Echter, niet het tempo maakt uit of een
wegwedstrijd aardig is, maar de manier, waarop zon tempo wordt gedraaid. En om
daar nu wat verbetering in te brengen ging men met milde hand met premies
smijten, wat scheen te helpen. Renners en publiek kregen er eindelijk
allebei aardigheid in. Lakeman, Jeu Jansen, Smits, Jefke Jansen en Jan
Sprenkelink brachten leven in de brouwerij en deden hun best er iets van te
maken. Gelukkig, eindelijk! Het sprookje was echter gauw uit, want aan de kop
van het peloton begon Gerrit Schulte er aan te trekken alsof hij zijn
stadgenoten en al die anderen uit de streek eens even wilde laten zien wat
hij er nog steeds van kan. En dat is veel. En toen Gerrit bovendien nog steun
kreeg van Cor Bakker, Gerard van Beek en Gerrit Voorting, toen was het pleit
helemaal gauw beslecht. Het peloton duldde geen kopgroep en verloor alleen
wat leden door pech of gebrek aan macht. Tot de eerste groep behoorden o.a.
Henk Faanhof, Gerrie Loos, Cees Joossen en Frans van der Zanden. Ook De Ruijter niet Toen, met nog 37 ronden voor de boeg, trok Wim de
Ruqter er tussen uit, even eenzaam als in de Tour. Hij scheen te zullen
slagen, want het tempo van het peloton was gedaald en een soloritje maken kan
Rotterdamse Wim wel. Maar ook hem gunde men het plezier niet met de
overwinning schoot te gaan. Toen het gat te groot dreigde te worden, schrok
het peloton op, met gevolg, dat alles weer bij elkaar kwam. Met een
massaspurt moest de strijd toen beslecht worden. En dat daarin een
rappe sprinter als Rik van Steenbergen won en zelfs zo goed manoeuvreerde,
dat hij Albert Ramon kon meeslepen naar de tweede plaats, dat was zeker niet
de verrassing van de dag. Wat het dan wel was? Misschien dat Gerard van Beek,
Jacques Storm en Piet van As zich konden plaatsen voor Lakeman
en Wim v. Est? En dat Gerrit Schulte op het eind geen rol meer
speelde in het stuk? Ook dat was geen verrassing. Den Bosch betaalt immers
een behoorlijke som startgeld! De uitslag luidde: Beroepsrenners: 1. Rik
van Steenbergen België, tijd 3 uur 7 min. 37 sec; 2. Al- bert Ramon, België;
3. Gerard v. Beek, Oostzaan; 4. Jacques Storm, Den Haag; 5. Piet van As,
Roosendaal; 6. Henk Lakeman, Amsterdam; 7. Wim v. Est; 8. Gerrit Voorting; 9.
Hub Vinken; 10. Tony van de Dungen; Nieuwelingen: DEN HAAG.FRUITMARKT.(1950.04.09) Het Fruitmarkt-criterium in Den
Haag Aan het Fruitmarkt-criterium, dat
Eerste Paasdag te Den Haag werd gehouden luiden de uitslagen: Omnium voor professionals.
Eerste manche, sprint over één ronde: 1. Bijl, Den Slaag; 2. Meijnders, Den
Haag; 3. De Groot, Leiden; 4. De Groen, Den Haag. Tweede manche, tijdrit over
één ronde: l. De Groot; 2. De Groen; 3. Bijl; 4. Meijnders. Derde manche,
puntenrit over Amateurs: 1.
Harrie van den Elshout (Made) Nieuwelingen: 1. Henk Kuitwaard; 2. Jac
van Dijk; 3. J. Kramer; DEN HAAG.FRUITMARKT.(1950.06.11) In Den Haag bonden slechts 25 amateurs de strijd
aan in een course over tachtig km. Niettemin werd het een levendige
course, waarin Bouthoorn, Van der Voort, Dukers, Veldhoven, Petersen en
Westeinde twee ronden voorsprong namen. De eindsprint werd gewonnen
door Dukers ( uur 2 min. 49 sec), gevolgd door Van der Voort,
Bouthoorn, Veldhoven en Westeinde. Amateurs: Nieuwelingen: 1.
P.Blankenburg, 2. Romijn, Veteranen: DEN HAAG.ORANJE PLEIN.(1950.09.16) Amateurs: 1. Ab van de
Putten, Beroepsrenners: 1. Andre
de Korver, 2. Cees Bijl, 3. Wim de Ruijter, 4. P. de Groen, Nieuwelingen: 1. Henk
Kuitwaard, 2. W. Brunschot, 3. Harrie de Koning, DEN HAAG.SOESTDIJKSEKADE.(1950.05.01) Amateurs: 1. Anton
Hazewinkel, 2. Hein van Breenen, 3. Siebeling, 4. Bertus Ouwehand, 5. Snijder,
6. van Rijn, 7. Bontekoe, 8. P. Kooijman, 9. Kooistra, 10. Cornelisse. Nieuwelingen: 1. J.
Verhoeven 2. N. leeflang, 3. Havik, 4. Bakker, 5. Hofland. DEN HAAG.ZUIDERPARK.(1950.07.29) Amateurs: 1. Jan Eelsing, Nieuwelingen: 1. W. van
Tricht, 2. B. Altink, 3. Co Zieleman, DEN HELDER.(1950.08.20) Amateurs: 1. Adrie
Voorting, 2. Gerrit Timmerman, 3. Freek Cornelisse, Nieuwelingen: DIEMEN.(1950.04.30) Tarzan van Breenen won dank zij beheersing Waar het verleden jaar zo was dat Tarzan van
Breenen maar al te vaak kwistig met zijn kracht strooide en adem te kort
kwam voor de beslissende laatste meters, heeft hij nu geleerd zich te
beheersen en zijn kansen af te wachten. Daaraan dankt hij zjjn overwinning in
de Ronde van Diemen, die Zaterdagmiddag werd verreden en waarin de renners in
de regen een felle strijd hebben geleverd. Pas in de laatste kilometers begon Tarzan nog
even met zijn kracht te smijten, maar toen kon het geen kwaad, omdat hij
werkelijk alles moest geven om de weggelopen Ris en Petri in te halen. Hij
ging direct door, tot spijt van zijn overblufte tegenstanders, van wie Ris de
tweede plaats kon bezetten. Bij de nieuwelingen namen de plaatselijke
favoriet Jan Bredius en de Zaankanter Kees Kwantus de benen. De Zaankanter
won in de eindspurt. De uitslagen luiden: Nieuwelingen: 1.
Kwantes, Amateurs: 1. Hein van
Breenen, DODEWAARD.(1950.09.02) Nieuwelingen: 1. Harrie
Schoenmakers, DOETINCHEM.(1950.08.27) Amateurs: 1. Nol Roelofs,
2. Mik Snijders, 3. Joop Kunst, Nieuwelingen: 1. Jos
Marien, 2. Jac van Dijk, 3. Henk Kuitwaard, DORDRECHT.(1950.07.08) Amateurs: 1. Antoon
Verstraeten, 2. Jos Suykerbuyk, 3. J. Massuger, 4. B. van oers, 5.
Verwijmeren, 6. Boersma, 7. van Elshout, 8. Geluk, Nieuwelingen: 1. J.
Vlamings, 2. Jac Driessen, 3. Jan van Geel, DRACHTEN.(1950.09.30) Jurrie Huisman reed een opmerkelijke course Cor
Witteveen werd onbetwist winnaar Cor
Witteveen uit Amsterdam heeft Zaterdagmiddag de vierde Ronde van Drachten
over een afstand van Die
renner is Jurrie Huisman uit Muntendam, een nieuweling, die dit wielerseizoen
reeds een paar overwinningen heeft geboekt. Deze tengere coureur uit de
school Koetse, heeft Zaterdagmiddag een opmerkelijke course gereden. Jurrie
Huisman is een renner, die allang heeft ingezien, dat hij geen stap verder
komt als hij in eigen omgeving rustig mee blijft draaien in al de vele en
korte courses van de nieuwelingen. Daarom ook ontvlucht hij onze provincie,
waar hij niets meer te leren heeft en trekt het land in naar courses met meer
kilometers en met tegenstanders, van wie hij kan leren. Zo verscheen hij
enkele weken geleden aan de start in Den Haag, waar hij een fraaie beker veroverde
en kwam hij j.l. Woensdag uit in het nieuwelingenkampioenschap op het
Veluwe-parcours langs de Schelmseweg. Toen we hem hiernaar Zaterdagmiddag
kort voor de start vroegen, zei hij tot ons: “Ik zat voorin, toen ik op het
laatste stuk kwam te vallen. Vast en zeker was ik bij de eerste tien
gekomen". Hoort u het? “Ik Zat voorin", zei Huisman en
Zaterdagmiddag in Drachten zat hij 90 van de Dat
hij tenslotte op de negende plaats eindigde, is van minder belang. Van veel
meer waarde is het feit, dat hij steeds in de voorste gelederen met de grote
kopstukken als Cor Witteveen, de gebr. Holleeder, Arie Voorting, Piet van
Roon, Klaas Kwantes, Leo de Booy, Piet Pieters, Ed Koeman en Piet Peters,
hard heeft „geknokt". En zich daarbij geenszins de mindere heeft
getoond. Jurrie Huisman heeft opmerkelijk goed gereden, schreven we
hierboven. 45 rondjes waren er gedraaid, toen hij na een verschrikkelijk snel
begin — waarin Klaas Kwantes nog wel in combine met Ed Koeman tevergeefs had
gepoogd weg te komen — met één van de gebroeders Holleeder er tussen uit
trok. Hij schudde zelfs de Amsterdammer van zich af en ging vijf ronden lang
met een voorsprong van Anton
Hazewinkel en Drewes Kooistra, de beide Groningers hadden in deze felle
course geen rol van betekenis kunnen spelen. Drewes Kooistra kreeg al spoedig
een mankement aan zijn fiets, waarbij hij een halve ronde achterstand opliep.
Op een vreemd karretje streed hij nog een ogenblik dapper door, doch toen hij
tenslotte, nadat hij zich reeds in het peleton had laten terugzakken, weer
terrein verloor, gaf hij op. Anton Hazewinkel volgde als een schaduw Arie
Voorting. Steeds zat hij aan het wiel van de Haarlemmer. Sprong Arie Voorting
achter een wegloper aan, Anton Hazewinkel ging mee. Toen Witteveen zijn ronde
had genomen en het pleit dus beslecht was, stapte ook Hazewinkel van zijn
fiets. De uitslag werd tenslotte als volgt: Amateurs
en Nieuwelingen: 1. Cor Witteveen (Amsterdam) EDAM.(1950.10.01) Ronde van Edam bracht zege voor Wim Snijders Wims zesde, nieuweling Bruggenkamps vijfde
overwinning De gure wind en aanhoudende regenvlagen waren
allerminst geschikt om de Ronde van Edam, die in het kader van de
Sportweek was georganiseerd, tot een succes te maken. Zo dacht het publiek er
tenminste over, want slechts weinigen waren komen opdagen. Niet echter de
renners, want zij hadden zelfs na een overladen seizoen geen verstek laten
gaan. Zwanenburger Wim Snijders boekte voor de zesde
maal in dit seizoen by de amateurs de overwinning. De IJmuidenaar jan
Bruggenkamp wilde bij de nieuwelingen blijkbaar niet veel voor hem onderdoen,
want ook hij boekte een zege en stelde daarmee zijn aantal overwinningen van
dit jaar op vijf. De een na de ander was al van het parcours op de
Zesstedensingel, Groot Westerbuiten en Westervesting gewaaid, toen de
Krommenieër Ed Koeman met een andere Zaankanter, Klaas Kwantes uit Wormer na
een moedige ontsnapping in het begin van de strijd, eerst na Plm. Het werd echter geen Zaanse zege, zoals
aanvankelijk ook gedacht was toen Koeman en Kwantes weggelopen waren. De Haarlemmer Piet van Roon die de sprint op de
tweede plaats onregelmatig reed, werd door de jury derde geplaatst in het
voordeel van Cor Witteveen. De uitslagen waren: Nieuwelingen 60 km: 1. Jaap Bruggenkamp (IJmuiden), tijd 1 uur 33 min. 44 sec.; 2. Arend van 't Hof (Haarlem); (Halfweg); 5. H. Lukken (Oostzaan); 6. W.
Biesterveld, (Amsterdam); 7. R. van Asch (Soest); 8. S. Romeijn (Zaandam); Amateurs ( 5. P. Duijf (Zaandam); 6. K. Neeft (Haarlem); 7.
J. Kunst (Amsterdam); 8. E. Koeman (Krommenie); (Soest); EERSEL.(1950.09.17) Amateurs: 1. Hans Dekkers,
2. Jules Maenen, 3. Piet Peters, Nieuwelingen: 1. Tonnie
Bergmans, 2. Cees Raymakers, 3. Piet van Herk, EGMOND AAN ZEE.(1950.07.09) Van Breenen wint Boulevard-criterium in Egmond
aan Zee Moedige race van Adri Voorting Het tweede Boulevard-criterium te Egmond aan Zee,
dat werd georganiseerd door W.V. Alcmaria Victrix en die verreden werd
over een afstand van (80 ronden), is een prachtige overwinning
geworden voor Henk van Breenen, die in de eindsprint J. Trompetter uit Wieringen
met een half wiel sloeg. Reeds in de zevende ronde ondernamen Van Breenen,
Trompetter en Visser een uitlooppoging. Visser kon echter het tempo niet
bijhouden en moest zich vier ronden later weer in het peloton terug laten
vallen. Elkaar goed aflossend, gingen van Breenen en Trompetter door en wat
het peloton ook probeerde, de voorsprong werd steeds groter. Na 28 ronden
kregen beide renners aansluiting en de ronde voor hen was een feit. Maar intussen was Adri Voorting weggeflitst en
had al spoedig een halve ronde genomen. Moedig vocht hij in zijn eentje door,
fel aangevuurd door het talrijke publiek. Veertig ronden vocht hij zo alleen
door, maar toen moest hij tenslotte het hoofd buigen voor het fel jagend
peloton met Van Breenen en Trompetter aan het hoofd. Inmiddels was het peloton sterk geslonken en was
duidelijk dat de sprint tussen Van Breenen en Trompetter moest beslissen.
Van Breenen won met een half wiel. Ook in het peloton moest de sprint
beslissen. Peters won deze sprint. De volledige uitslag was: Amateurs: 1. Hein van
Breenen; 2. Jan Trompetter; 3. Piet Peters; 4. K. Neef; 5. N. Siebeling; EGMOND AAN ZEE.(1950.08.12) Amateurs: 1. Ed Koeman, 2.
Freek Cornelisse, 3. Freek Petri, EIJSDEN.(1950.05.18) v. d. Burgt wint ronde van Eijsden Zeventig
nieuwelingen namen hedenmiddag deel aan de ronde van Eijsden over een afstand
van Nieuwelingen: 1. van de
Burgt, 2. Nol Ehlen, 3. Marinus Zahradnik, 4. Bruggeman, IJmuiden; 5. Houben,
Simpelveld; 6. Beerens, Amsterdam; 7. Lucker, Haarlem; EIJSDEN.(1950.07.23) Ehlen en Hahn wonnen te Eijsden Ruim
60 nieuwelingen verschenen om ongeveer een uur aan de start voor de Amateurs: 1. Piet Haan, Mechelen;
2. J. Bakkers, Puth-Schinnen; 3. Hein Gelissen, Beek; 4. van de Weyden, Maastricht;
5. Karssenborg, Heerlen; Nieuwelingen: 1. Nol
Ehlen, Broeksittard; 2. Marinus Zahradnik, Amsterdam; 3. Harrie Schoenmakers,
Blerick; 4. Vek, Waubach; 5. Luchies, Hoensbroek; EINDHOVEN.IJZERE MAN.(1950.05.29) Amateurs: 1. Thijs Roks,
2. Anton van Oers, 3. Hans Dekkers, Nieuwelingen: 1. Piet
Zwiers, 2. Veeke, 3. de Jonge, EINDHOVEN.IJZERE MAN.(1950.07.14) Amateurs: 1. Leo Cantineau,
2. Piet Zwiers, 3. Hans Dekkers, EINDHOVEN.IJZERE MAN.(1950.07.30) Amateurs: 1. Patdie
Willekes, 2. Jan Plantaz, 3. Jeo Joris, Nieuwelingen: 1. Arie
de Jong, 2. Cees Raymakers, 3. Piet van Herk, EINDHOVEN.TIVOLI.(1950.05.18) Amateurs: 1. Antoon
Verstraeten, 2. Mat Sonnemans, 3. Piet van de Linden, Nieuwelingen: 1. de
Haas, 2. Cox, 3. --- Nieuwelingen: 1. Piet
Zwiers, 2. Cees Raymakers, 3. Juul Maenen, ELSLOO.(1950.04.10) Janssen en Gelissen de winnaars in een zeer zware
Ronde van Elsloo Meer dan de helft verdween uit de course door
regen, wind en gladde wegen Moordend Voila, in een woord de course voor
amateurs en nieuwelingen, die op Paas-Maandag in Elsloo verreden werd. In een
hondenweer en met een harde felle regenvlagen, die een spiegelglad parcours
veroorzaakten, vochten onze jeugdige wielrenners tegen dit barre weer en
hierdoor kregen de organisatoren van de komende Ronde van Limburg voor
Amateurs een selectie, zoals ze zich wel niet gedacht hadden, want de mannen,
neen de vechtersbazen, die in Elsloo de ereplaatsen verdeelden behoorden tot
de topklasse van onze amateurs en zij allen hebben een puike prestatie verricht.
Zij bebben, om het eens in het sappig Vlaams te zeggen, afgezien zonder meer!
Elsloo zag niet veel publiek langs de wegen staan, maar zij die er waren
hebben hun favorieten ondanks oude en regen aangemoedigd en zo zullen ook zij
hoogstaande sterren aan ons amateursfirmament hebben zien vallen, want de man
met hamer liet zich vandaag duchtig gelden. Publiek kwam aan zijn trek Toen er nog ongeveer 20 ronden te rijden waren,
kon men zeggen dat de grote slag geslagen was. De weinige renners die in course
waren, waren verdeeld in twee groepen, waarvan de laatste hardnekkig vocht
tegen de steeds groter wordende gaping tussen hen de fel jagende kopgroep.
Deze kopgroep bestond uit Haan, Gelissen, Witteveen, Joris, v. d. Berg, Otte
en de gedubbelde Stevens, terwijl het jagende peleton namen kende als Bakker,
Reinders, Brands Daemen en v. Keppelen. En de rest? Deze grote rest was weg,
eenvoudig uit de koers gegaan en wanneer we, waarde lezer, vertellen dat van
de vijftig gestartte amateurs op dit ogenblik nog maar een kleine tiental op
de fietsen zat, dan kunt U wellicht op de vingers van Uw ene hand uittellen
dat er klappen gevallen waren, harde klappen zelfs! Netjes en schoon en met helle tricos aan, hoe
zouden er straks uitzien, vertrokken onze amateurs om de 100km. of de 85
ronden te verhapstukken, met Tersroote in de eerste ronde op kop. Lang zou
dit echter niet blijven. Al spoedig moesten de zwakke broeders het veld
verlateen werd ondanks de gladde wegen en twee gevaarlijke bochten het tempo
steeds maar hoger opgevoerd, en een ware premieregen zou de oorzaak zijn, dat
daar voorlopig geen verandering in kwam. Dan was het weer de lange ietwat
schriele Gelissen die de premie in de wacht sleepte of de soepeldraaiende
Joris, dan weer de bonkige Bakker of de klomp graniet genaamd. Otte die zich
meldden voor de een of andere premie. t Waren deze korte, maar venijnige jachten die
het zwoegende peleton nog meer uit elkaar rafelden. Toen we de stand bij het
ingaan van de 38e ronde in ogenschouw namen was de toestand zodanig dat het
rennersveld in drie groepen uit elkaar lag. De 1ste groep 15 sec. voorsprong
bestond uit Witteveen, Haan, en Gelissen. Hierachter kwamen Joris, v. d. Berg
en Otte gevolgd door Savelberg, Vermeulen, Reinders en Bakker. En de
achterhoede joegen op hun eentje Steven en Tersroote die uit de kopgroep
verdwenen waren. In deze ronde moest Colombon ook het loodje
leggen. Doch in de volgende ronde was het beeld weer veranderd, maar in deze
eerste regionen zaten dan ook animators van naam. Joris, Gelissen, Stevens,
Witteveen, Otte en v. d. Berg zij vochten een zware strijd uit. Steeds
brokkel de groep meer af en toen men de situatie onder ogen nam na ongeveer
55 ronden, kwam men tot de conclusie die hierboven staat n.l. dat de grote
slag gevallen was. Onherroepelijk waren allen uit gewezen die niet
mee konden onder deze zo zware omstandigheden. Hoewel de rondentijd in
vergelijking met de eerste ronden steeds groter werd, woedde in de eerste
gelederen een grote strijd. De sterksten waren overgebleven, zij mochten nu de
erepalm betwisten. Met nog 15 ronden te rijden kreeg Joris een
gevoelige slag te incasseren, toen zijn ketting het begaf en hij een achterstand
opliep die hij niet meer wist goed te maken. Jammer, hij reed een prachtige
course. Onder het voortjagend geweld van de kopgroep werd er met nog ongeveer
2 ronden te rijden de 2e groep ingelopen en bleef het der amateurs beperkt
tot Gelissen, Witteveen en Haan. De rest lag nu op een ronde. En heel wat
Beek was, sprong bij de eindsprint uit de natte modder op en juichte, want
Gelissen, die bij het ingaan van de laatste ronde er weer tussen uit
probeerde te knijpen, bleef in de eindsprint met meer dan een wiel de baas
over de Mokummers Witteveen. Als derde eindigde op 45
seconden Haan. Hierna volgden Bakker, die de sprint van het peleton op zijn
naam schreef, Reinders, Daemen, Brands, Joris en Laemen. En bij de nieuwelingen? Hier was het Janssen uit
Heijthuisen die aan de finis de bloemen in ontvangst mocht nemen. Bij deze nieuwelingen was de situatie wel
enigszins anders dan by de amateurs. Met 6 man wiel achter wiel gingen zij de
laatste ronde in en deze zes vochten 't in de sprint uit. In deze course
waren winnaar van het vorig jaar Maenen uit Valkenswaard, Luchies, Smeets,
Stevens en Smeets de grote mannen, die trokken en joegen dat 't een lust was.
Zoals gezegd vloog Janssen als eerste over de streep, gevolgd door Smeets,
Maenen, Boelhouwers, Luchies, Brouwers, Stevens, Nolten en Willems, De totaal
tijd bij de nieuwelingen was 1 uur 16 minuten en 10 seconden,
terwijl deze bij amateurs 2 uur 58 minuten bedroeg. Amateurs: 1. Hein
Gelissen, 2. Cor Witteveen, 3. Haan, 4. Bakker; 5. Reinders; 6. Daemen; 7.
Brands; 8. Joris; 9. Laemen; Nieuwelingen: 1.
Janssen, 2. J. Smeets, 3. Juul Maenen, 4. Boelhouwers; 5. Luchies; 6.
Brouwers; 7. Stevens; 8. Nolten; 9. Willems; ELSLOO.(1950.07.09) DAVEREND SLOT IN RONDE VAN ELSLOO Outsider Smits winnaar na een
machtige sprint Savelsberg eerste Limburger op 4e plaats De uitlooppogingen welke Frans Vos,
Gerrit van Beek, Evers en Piet van Ast in een der eerste ronden van deze
ronde van Elsloo ondernamen, kon niet au serieux genomen worden. De talrijke
bezoekers rond dit circuit aan het Maasdorpje deden dit niet en ook de rest
van dc 45 gestarte profs en onafhankclijken beschouwden deze ontsnapping als
dc gebruikelijke Rundenspielerei. Edoch, 110 ronden later, om duidelijk te
zijn acht ronden voor 't einde, reed bovengenoemd viertal nog keurig aan de
kop van het rennersveld, dat intussen zwaar bloedverlies geleden had. maar waarin
mannen als Janssen, Savelberg en Lambrichts, v. d. Zande, Smits,
Schoenmakers, Steenbakker en anderen, nog hemel en aarde bewogen om
aansluiting te krijgen bij het leidende viertal, dat door machinedefect van
Vos, en een aan het eind zijner krachten zijnde Evers, terrein begon te
verliezen. Zou het dus toch nog kunnen? Alle pogingen tot daar aan toe waren
mislukt. Onder leiding van Vos hadden van As. Evers en van Beek zich van hun
beste zijde laten kennen, zonder dat de rest ook maar enige kans kreeg hen te
benaderen. Het was een strijd op leven en dood geweest. Ronden lang hadden de
bezoekers de vier uitlopers zien vechten tegen het compacte peleton, dat geen
duimbreed toegaf, maar ook niet won. Vijf en twintig ronden voor het einde
brak het peleton in twee stukken en het leidende viertal slokte enkele ronden
later, dit 2e peleton, waarin o.a. Beuron, Vinken, van Gelderen, v. d. Bunen
en de Groot, niets meer te missen hadden, op. De tacticus H. Vinken zag thans
zijn kans om zich tegenover zijn Limburgse collega's verdienstelijk te maken.
Hij zorgde er voor dat 't tempo van deze gecombineerde groep plotseling een
stuk naar beneden ging. Vos, Evers en van Ast maakten hierdoor een grote
tactische fout. Zi,j bleven bij de achterblijvers hangen en dit betekende
voor Janssen, Savelsberg en Lambrichts alles of niets. Zeven ronden voor het
einde slaagden eerst v. d. Zande, Smits en Lambrichts er in zich mede aan de
leiding te werken en enkele ronden later kwam onder machtig enthousiasme Jef
Janssen met Savelsberg de kopgroep met 9 renners uitbreiden en wat niemand
verwacht had, was gebeurd, 9 renners aan de leiding, waarbij 3 Limburgers,
die het in een adembenemende sprint zouden uitmaken met V. d. Zande, Vos,
Smit, van Beek en Evers. Het werd een adembenemende eindsprint. ' Echter geen
Limburgse overwinning. De Amsterdammer Smits bleek dê snelste. Met ruim twee
lengten voorsprong flitste hij over de streep. Het
was een goede wedstrijd deze ronde van Elsloo, waarin vooraf 46 nieuwelingen de strijd aanbonden over 48 k.m. Het
werden veertig snelle kilometers, waarin vooral de plaatselijke renner
Collard op de voorgrond trad, maar achteraf door een valpartij werd
uitgeschakeld. Enkele ronden voor het einde wisten L. Steens, Smeets en
Schoenmakers een kleine voorsprong te nemen en laatstgenoemde toonde zich
de snelste. Nieuwelingen: 1 Harrie Schoenmaker
(Blerich), 1 uur 1 min 30 sec; 2 J. Smeets (Eysden) z.t.; 3 Leo Stevens
(Elsloo) z.t.; op 6 sec. 4 De Jong (Eindhoven); op 23 sec: 5 Luchus
(Hoensbroek); 6. W. Verkamp; 7.
Hoppener; 8 J. Janssen en 9 R. Weck; Profs en Onafhankelijken: 1. Harm Smits (Amsterdam) in 3
uur 49 sec; 2 Frans van de Zande (Halsteren) z.t; 3 Piet van As
Roosendaal) z.t.; 4 Joep Savelsberg (Hoensbroek) z.t.; 5 Gerard van Beek
(Oostzaan) z.t; 6 Sjef Jansen (Elsloo) z.t.; 7 Frans Vos (Den Bosch); 8 Piet
Evers (Wormerveer); 9. Jan Lambrichs (Bunde) allen zelfde tijd. 10. Harrie
Schoenmakers (Eindhoven) op 45 sec.; ELSLOO.(1950.09.10) BLOEMEN VOOR DE SPRINTERS Donkers
en Ehlen winnaars van de Ronde van Elsloo Toeschouwers kregen waar voor hun
geld Degenen die Zondag de voortdurende
motregen trotseerden en dat zijn waarlijk niet de vtinst sportleven, hebben
zoals men dat pleegt uit te drukken hun florijnen niel wergooid. Vooral zij,
die zich aan de „meet' opstelden kregen wel degelijk waar voor hun geld, want
op die brede-biljartvlakke JvHanastraat werd er duchtig en fel gespurt.
Immers niet alleen Donkers, die bij de amateurs winnaar werd, maar ook Ehlea,
de held van de wedstrijd der nieuwe- Ibmigen. sloegen de concurrentie, dank
zij een vlijmscherpe sprint. In de amateurscourse viel de slag
omtrent de 2e ronde. Zeker, er waren pogingen geweest van lieden als Bakkers
die a la de Koryer vooral in het begin pleegt te domineren. Ook Duyf en
Borghans hadden getracht de groep in de luren te leggen en wat later had de
uitstekend rijdende Maenen op afstand gevolgd door Hendrix, via een solorit
een voorsprong weten te boeken van meer dan een halve minuut. Maar dan viel
de slag. Zes sterken, te weten Dekkers. Prantaz, Geluk. Terstrrwte, Sieveking
en Donkers zetten zich resoluut aan de leiding en langzaam maar zeker zag
Maenen, gevolgd door Duyf zijn voorsprong slinken en toen de zes op hun
vlucht, hen passeerden, waren ze zelfs niet meer bij machte in de wielen te
blijven. Onverstoorbaar daverde de trein-van-zes. om beurten op kop, vooruit
naar de rug van het opgejaagde peleton, waaruit Duyf en Maenen nog
weggesprongen waren. Maar ook Hans Dekkers en Donkers, de Amsterdammer,
bleven niet bij de pakken, in casu hun vier groepmakkers, zitten en na een
laatste torse sprong streken ze in de 81e ronde op het peleton neer, en
stoven weer naar voren, zegebelust beide. Zo ging de laatste ronde in en zij
die de eindspurt tussen deze twee ..flyers" zagen, zijn het nog steeds
niet eens of Donkers wel gewonnen zou hebben, indien dat kleine schriele
kereltje dat Hans Dekkers heet, niet zó ver naar de trottoirband was
uitgeweken dat hij haastig moest afremmen om ongelukken te voorkomen. Drie
van hun vroegere „treingenoten", Sieveking was het intussen te machtig
geworden, vochten om de volgende plaatsen met het resultaat: Amateurs: le Ab Donkers, 2 u. 41.1. 2e Hans Dekkers, 3e Jan Plantaz
op 13 sec. 4e Geluk. 5e Terstroote, 6e Duyf op 54 sec, 7e Maenen,
8e Sieveking. 9e v. Laar op 1.45, 10 Vogels. Nieuwelingen Ook bij de nieuwelingen was de spurt troef.
Immers dezen dromden de hele wedstrijd lang, oudergewoonte dicht opeen en of
een verbeten Stevens of Luchis, Marchant en Collard al hard op kop gingen, de
sprint zou toch de beslissing brengen en het was Ehlen die overigens nog wel
meer kan dan spurten, die de bloemen in de wacht sleepte in de tijd van lu,
5.17 sec. Janrsen, 3, Manders, 4e Marchant, 5e Luchis, 6e Verdonk,
7e Grijseel Amateurs: 1. Ab Donker, 2.
Hans Dekkers, 3. Jan Plantaz, Nieuwelingen: 1. Nol
Ehlen, 2. Henk van den Velden, 3. W.Manders, 4. Marchant; 5. Luchis; 6.
verdonk; 7. Grijseel; EMMEN.(1950.07.15) „Water, water!” Petri wint derde
Ronde van Emmen Strijd tegen concurrentie, afstand en..... dorst Bijna honderd kilometer hebben zes
en dertig amateurs Zaterdag met veel onderlinge concurrentie moeten afleggen,
bijna honderd kilometer op een weliswaar uitstekend parcours maar onder een
broeiend warme temperatuur, zwaar hangend tussen de omringende bomen en
huizen .... Is het wonder, dat tenslotte de
transpirerende renners door de dorst hun rappe benen voelden verlammen toen
hun busjes waren geleegd en — soms — demonstratief weggeworpen. Dat een
renner al sprintende de jury duidelijk maakte dat hij behoefte had aan drinken Helaas, die jury had eenmaal
bepaald, dat er geen verzorging zou worden toegestaan en ze handhaafde dat
voorschrift. Ook, toen menselijkerwijs een ommezwaai in alle opzichten
verantwoord zou zijn geweest. Die houding hebben we betreurd en
we zijn erover verwonderd geweest, want voor het overige heeft diezelfde
jury, diezelfde organiserende Wielervereniging Emmen en Omstreken zich
uitermate gastvrij betoond. Niet alleen regende het premies — zodat tal van
renners met allerlei extra prijzen en prijsjes huiswaarts zijn gegaan — maar
bovendien liet men zijn gasten buiten de baan niet verdorsten. Noch op de
jurywagen, noch aan de perstafels. Daarvoor, en voor de organisatie, past
alle lof — waarin we ook gaarne de politie betrekken — maar die bepaling voor
de renners was hard, zeer hard. Renners grepen in De deelnemers hebben
tenslotte zelf ingegrepen en, via hun verzorging, afgesproken liever een
diskwalificatie te riskeren, dan nog langer onder die omstandigheden te
rijden. Op één na alle renners, die de laatste In totaal waren er 36 der beste
amateurs, een bezetting, welke wellicht nog niet eerder in het Noorden is
voorgekomen. Een succes dus voor de W.V. Emmen en 0msterken, welke
krachtdadig gesteund wordt door de plaatselijke V.V.V. Ook het aantal nieuwelingen was
zeer groot en hun strijd over Amateurs: 1. Freek Petri,
2. J. van Arkel, 3. Jan Hennink, ENKHUIZEN.(1950.06.17) Amateurs: 1. Adrie
Voorting, 2. Leo de Booij, 3. Piet Peters, Nieuwelingen: 1. Jaap
Bruggenkamp, 2. V. Slot, 3. Bakker, ENSCHEDE.(1950.08.20) Amateurs: 1. Jan van de
Veen, 2. Freek Petri, 3. Adriaan Pol, Nieuwelingen: 1. Joep
Hillebrink, 2. J. Bezema, 3. J. Blankenstein, Veteranen: 1. J. Nagel, 2.
--- 3. --- ENSCHEDE.(1950.09.02) Nieuwelingen: 1. J.
Roessink, 2. P. Vermeulen, 3. W. Schipper, ETTEN.(1950.06.11) Oppermachtige Schulte wint criterium van Etten In sprint was Middelkamp sneller dan Schotte TOT ver over de helft van de twee honderd
kilometer lange wedstrijd van Etten had Gerrit Schulte zich rustig in het
peloton gehouden. Toen echter achtte hij zyn tijd gekomen en met verbluffend
gemak sprong hij samen met Jefke Jansen naar de vier man, die op dat ogenblik
een voorsprong van dertig seconden hadden. Dat er later dertien
anderen, onder wie zich Schotte, Middelkamp en Van Est bevonden, eveneens bij
de kopgroep kwamen deerde hem niet. Eén ronde voor het einde liep hij
namelijk zo onweerstaanbaar weg, dat het niemand gelukte zijn wiel te houden.
Met vijftien seconden voorsprong ging hij als eerste onbedreigd door de
finish. In de eindsprint van de groep zag Middelkamp kans revanche te nemen
op Schotte voor de nederlaag, die hij in de vierde etappe van de Ronde van
Nederland in Eindhoven tegen de Belg had geleden. HET was een zeer sterke internationale bezetting,
waarmee het criterium van Etten voor de dag kwam. Bekende figuren uit
de Ronde van Nederland als Schotte, Vanderveken en Van Kerkhoven waren,
vergezeld van hun landgenoten Raimond Impanis, Maurice Blomme, De
Meulemeester, Somers, Serin en de winnaar van de Ronde van Luxemburg,
De Rijcke. Verder waren daar de Luxemburgers Kirchen en Diederich, de
Italiaan Cerami en de Nederlandse favorieten Van Est, Schulte, Middelkamp,
Jansen, Sijen en Lambrichs en vele anderen. Het is begrijpelijk, dat Wim van Est, de jongen
van de streek, eerst nog eens van alle kanten werd gehuldigd en in de
bloemetjes gezet. De eerste ronden werden in een hoog tempo
afgedraaid. Slechts Faanhof en, Blankenauw brachten met de Belg Maurice Blomme
wat leven in de brouwerij, maar verder dan een honderd meter voorsprong en
een paar premies brachten ze het niet. De eerste ontsnapping die gevaarlijk
leek te worden, kwam van Limburgse zijde. Sijen en Vineken drukten het tempo
van het peleton en Lambrichs en Savelsberg namen een kleine voorsprong. Niet
voor lang echter, want onder de druk van De Groot en Jean Kirchen kwam enkele
ronden verder de hele groep weer bij elkaar. Steeds wisselde de stand. Eerst
was het Faanhof, die met een vijftig meter voorsprong over de meet reed; even
later zagen we de strijdlustige De Hoog een geringe voorsprong nemen. De beslissing kwam echter door een ontsnapping
van de Belg Vermeiren, die een ronde achter was. Het waren Faanhof en De
Hoog die, samen met Dolfke Verschuren en Matthijsen, aan het wiel van de
vluchteling sprongen. In het peloton was de eensgezindheid zoek en daardoor
konden de weglopers binnen enkele ronden een voorsprong van 40 seconden
krijgen. Op dat ogenblik sloeg Schulte toe. Met Jefke
Jansen sprong hij uit de groep weg en in een machtig tempo had hij een
tiental kilometers verder De Hoog met zijn metgezellen, waarbij zich ook nog
De Korver had gevoegd, ingehaald. Onder daverende toejuichingen maakten zich
toen oók Van Est,Middelkamp, Sijen, Schotte, Van der Zande, Diederich en de
Belg van Royen los van het grote peloton. Het tempo, dat de vierkante
Brabander aanhield, was zo geweldig, dat Gerrit Schulte het verstandiger vond
geen verdere pogingen te doen en de achtervolgers te laten bijkomen. Deze splitsing had tot gevolg, dat Impahis, Vos,
Peters en de teruggevallen Faanhof de strijd staakten. Op kop waren nu de
renners Schulte, Middel- kamp, Van Est, Jansen, Sijen, Van As, Schotte,
Diederich, Van der Zande, De Korver, Van Royen, Sayelsberg, Schoenmakers en
De Rijcke, op een minuut gevolgd door Vanderveken, Van Kerkhoven, Voorting,
Lambrichs, Steenbakkers en Van Gelderen. Schoenmakers en De Rijcke schenen de groep op kop
te groot te vinden, want met nog ruim zestig kilometer te rijden sprongen ze
weg. Schoenmakers liet zich weer heel gauw terugzakken, maar de jonge Belg
bleef ronden lang op kop draaien, echter steeds binnen het bereik van de
waakzame Schulte. Enkele ronden voor het einde was het dan ook met de dappere
vluchteling gedaan en werd hij ingelopen. Terwijl de duizenden toeschouwers
reeds dachten dat de wedstrijd in de sprint zou worden beslist, demarreerde Schulte plotseling bij het ingaan van
de laatste ronde. Zienderogen won hij veld en met een ruime voorsprong
passeerde hij als eerste de finish. Middelkamp kon met gering verschil beslag
leggen op de tweede plaats. De uitslag luidde: Beroepsrenners: 1. Gerrit
Schulte, 2. Theo Middelkamp, 3. Briek Schotte, (Bel), 4. Piet van As, 5.
Gerrit Voorting, 6. Frans van de Zande, 7. Sjef Jansen, 8. Joep Savelsberg,
9. Emile van de Veken, 10. Harrie Schoenmakers |