JAARGANG 1950

WEDSTRIJDEN F T/M P

FRANEKER.(1950.08.25)

Eerste ronde van Franeker

C.Nijkamp werd na felle sprint winnaar

De wielersport begint populair te worden in Friesland. De publieke belangstelling bij de eerste ronde van Franeker,-die daar gistermiddag werd gehouden, was tenminste zeer groot en de Leeuwarder wielervereniging „De Friese Leeuw" en de Vereniging voor Handel en Nijverheid te Franeker, die deze wielerwedstrijd organiseerden, kunnen zeer zeker tevreden zijn. De deelnemers waren ook tevreden over deze middag: het parcours was zeer goed en de organisatie was in goede handen.

Om drie uur werd het startschot gelost en stoven de 33 renners weg: door de Voorstraat, over het Raadhuisplein, langs het Noord. en door de Sjaerdemastraat weer naar de Voorstraat. In het begin werd zeer snel gereden en in de 15e ronde slaagde Andriessen van Leeuwarden er in de baan, die 800 meter lang is, af te leggen in de tijd van 71 seconden.

In de kopgroep kwam eerst vrij geregeld verandering, maar toen er nog onteveer 12 ronden te rijden waren, slaagen A. van Andel en C. Nijkamp, beiden van Harlingen, er in zich van het koppeloton log te maken en voeling te krijgen met het peloton dat bijna een ronde achter lag. De strijd om de eerste plaats ging in de laatste ronden tussen de beide Stadgenoten. Herhaaldelijk wisselden ze van plaats en nog op een afstand van twintig meter voor de finish reden ze naast elkaar. Beide renners spanden toen nog even hun uiterste krachten in, waarbij Nijkamp de sterkste bleek. Met een bünddikte verschil stoof na deze enerverende sprint A. van Andel als tweede door de finish. Nijkamp kreeg bloemen en reed, voorafgegaan door de motorpolitie, die de weg vrij moest maken van de toestromende toeschouwers, een ereronden.

Voor de wedstrijd waren er door Franeker zakenlieden premies uitgeloofd, maar tijdens de wielerronde werden er nog veel meer premies aangeboden.

Amateurs: le prijs C. Nijkamp, Harlingen; 2e A. van Andel, Harlingen; 3e F; Soepboer, Leeuwarden; 4e T. Botenga, Leeuwarden; 5e A. Andriessen Jr., Leeuwarden; 6e J. Stobbe, Stiens; 7e T. de Boer, Harlingen.

GELDROP.(1950.08.20)

Amateurs: 1. Ab Donker, 2. Leo Cantineau, 3. Wim Snijders,

Nieuwelingen: 1. Cees Raymakers, 2. H. Deelen, 3. M. van de Broek,

Nieuwelingen: 1. Rien van Grinsven, 2. G. Luchies, 3. P. van de Heuvel,

GELDROP.(1950.04.23)

Dekkers wint Ronde van Geldrop.

De Ronde van Geldrop voor amateurs over 100 km, die Zondag werd verreden, is gewonnen door de Eindhovenaar Dekkers in 2 uur 40 min. en 55 sec. Op twee lengten volgden Plantaz (Eindhoven) en Van Gelderen (Eindhoven), resp. als tweede en derde. Als vierde arriveerde op 100 meter Verhoeven (Overschie) en als vijfde de Rotterdammer Alblas.

Amateurs: 1. Hans Dekkers, Eindhoven; 2. Jan Plantaz, Eindhoven; 3. Antoon van Gelderen, Endhoven; 4. Wout Verhoeven, Overschie; 5. Thijs Alblas, Rotterdam;

Nieuwelingen: 1. Piet Zwiers; 2. Cees Raymakers; 3. Juul Maenen;

GEMERT.(1950.07.23)

Amateurs: 1. Cees Paymans, 2. A. Veeke, 3. Wim Dielissen,

Nieuwelingen: 1. Jos Marien, 2. L. Fitters, 3. Arie de Jong,

GOES.(1950.06.03)

Janus Braspenninx won de Ronde van Goes

Zeeuwse nieuwelingen deden als amateurs mee.

Janus Braspenninx, een stevige knaap uit het Brabantse land, die vorig jaar nog als nieuweling reed en blijkbaar een familietraditie wil hooghouden, heeft Zaterdag in de amateurscourse te Goes en fraaie overwinning geboekt.

Het was deze Braspenninx die vrijwel de gehele wedstrijd onopvallend tussen de wielen gebleven was, met nog zeven van de tachtig te rijden ronden zijn tegenstanders eens aankeek en aan de haal ging. Zijn uitlooppoging kwam niet onvoorbereid en precies op tijd. Daarom was het een groot winnaar die uit handen van Goes’eerste burgeresse, mevrouw Ten Kate, de bloemen in ontvangst mocht nemen en van het organiserend comite tevens een fraaie wisselbeker.

De N.W.U. had voor deze wedstrijd compensatie verleend aan enkele Zeeuwse nieuwelingen, als Huizen, Oosthoek e.a., die dus deze middag hun krachten mochten meten met de amateurs. Van hen heeft alleen Oosthoek van zich doen spreken. Huizen liep hard van stapel en reed geruime tijd op kop, maar kreeg tenslotte zo´n gevoelige tik van de bekende man met de hamer, dat hij de pijp aan Maarten moest geven.

Burgermeester W.C. ten Kate, die samen met zijn echtgenote de gehele wedstrijd met belangstelling volgde, gaf aan 42 renners het sein tot vertrek.

Reeds in de eerste ronden verspilden de Zeeuwen van ´t Westeinde en Huizen een gedeelte van hun energie en wel volkomen onnodig. Samen met enkele anderen reden zij enkele ronden op kop, maar vergaten dat de weg lang en zwaar is voordat de finish is bereikt.

De moedige Vlissinger Mouthaan moest reeds in de tweede ronde van fiets verwisselen en was daardoor meteen kansloos. Damen moest ook noodgedwongen de strijd staken.

Enkele schermutselingen vooraan hadden weinig om het lijf. Gevaar dreigde er pas voor de rest toen Konings, Huizen en Verstraeten enige voorsprong namen. Geluk en v.d. Elshout sprongen toen uit de groep en voegden zich bij de leiders.

Uitlooppogingen

Nadat de kopgroep Geluk door pech verloren had, liet Harry van den Elshout zich wat afzakken om zijn maat Piet Verwijmeren op sleeptouw te nemen. Deze twee Brabanders voegden zich inderdaad bij Huizen, Konings en Verstraeten. We kregen dus Een kopgroep van vijf man met nog 45 ronden te rijden. De voorsprong van de eerste groep slonk en halfweg kwam vrijwel alles wat nog enige naam had, weer netjes bij elkaar.

Met nog 34 ronden voor de boeg, staakte Huizen wegens gebrek aan courage de strijd. Nog een ontsnappingspoging werd teniet gedaan. En zo was het tenslotte de jonge Bras, die het goede moment koos.

Amateurs: 1. John Braspenninx, Zundert, de 100 km in 2 uur 53 min.; 2. Co Mangelaars, Hoogerheide; 3. F. Pierel, Breda; 4. J. Konings, Breda; 5. A. Lodewikes, Raamsdonkveer; 6. M.C. van ’t Westeinde, Nieuwdorp; 7. W. Drost, Haarlem; 8. C.Oosthoek, ’s-Heerenhoek;

GOIRLE.(1950.06.11)

Amateurs: 1. Mat Sonnemans, 2. Frans van Sambeek, 3. Jef Roovers,

Nieuwelingen: 1. Tinie Wolfs, 2. Paul Marchand, 3. Harrie Timmermans,

GOOR.(1950.10.01)

Amateurs: 1. Jan Reuver, 2. Henk Budde, 3. J. Beumkes,

Nieuwelingen: 1. J. Roessink, 2. Th. Rodel, 3. T. Nijmeijer,

GRAAUW.(1950.08.15)

Amateurs: 1. Jos Suykerbuyk, 2. Anton van Oers, 3. Manus Brinkman,

GROENENDIJK.(1950.09.03)

Amateurs: 1. Manus Brinkman, 2. Eddie de Waal, 3. M. A. Roovers,

Nieuwelingen: 1. Harrie Jansen, 2. M. Borghsteijn, 3. Cas Oosthoek,

GRONINGEN.(1950.07.29)

Petri, onder bewaking van Hazewinkel werd geen winnaar Haarlemmer Peters won in de eindsprint

Freek Petri, de sterke en succesvolle Amsterdamse coureur, heeft Zaterdagmiddag het zesde Groninger wielercriterium niet gewonnen. En dat was min of meer een grote verrassing. Want Petri, de in onze contreien langzamerhand onverslaanbare amateur, was veruit favoriet. Maar de 70 km. koers der amateurs is op deze kille Zaterdagmiddag heel anders verlopen. Petri speelde deze keer niet zulk een dominerende rol als gewoonlijk.

Hij zat doorlopend tussen de wielen van het peleton en hij kon zich niet losmaken van het gezelschap van Anton Hazcwinkel, die schier de gehele course de blauwe trui van de Amsterdammer met een voor deze laatste pijnlijke nauwkeurigheid in de gaten hield En dat was van onze Noordelijke topman nog niet zon verkeerde tactiek. Vooral omdat Drewes Kooistra reeds na acht ronden met de Haarlemmer Piet Pieters, de Nederlandse kampioen, was weggevlucht en het dus helemaal zaak was Petri een beetje „aan de praat" te houden totdat Kooistra en Pieters hun ronde zouden hebben genomen. Zover is het niet gekomen, al bedroeg de voorsprong van de beide vluchtelingen op een gegeven ogenblik zelfs 34 sec. En het was tenslotte Petri zelve, die 17 ronden voor het einde het peleton de inspiratie wist te geven de beide koplopers definitief terug te halen. Het was ook min of meer het gevolg van de ontvluchting van Piet Peters, de latere winnaar, en A. Visser, twee Haarlemmers, stadgenoten dus van Pieters. Zo zou het Haarlemse front worden opgetrokken, waartegen Petri en de andere favorieten uit het peleton zich te pletter zouden rijden. Petri voorzag het spelletje en hij zag meteen de kans schoon het peleton bij de reeds terrein verliezende koplopers te brengen. Hij sprong achter Peters en Visser mee naar voren, en het ganse peleton sprong mee. In de volgende ronde waren Piet Pieters en Drewes Kooistra weer „in huis" teruggekeerd, waarmede deze aanvankelijk beslissend lijkende voorsprong teniet was gedaan. Pieters en Kooistra waren na acht ronden niet alleen ontvlucht. Bep Andriessen zat er bij, ook de Amsterdammer Start en Wolbers uit Borne. Andriessen had niet terug van dit tempo en werd al spoedig weer liefderijk door het peleton opgenomen. Start verdween door pech uit deze groep en de moedige Wolbers moest lossen, toen de persmensen voor de kopgroep een premie bij elkaar „lapten", een premie, die met verbluffend gemak- en met de allure van een werkelijke kampioen door Pieters werd gewonnen. Zo restte dus de Haarlemmer alleen het gezelschap van de uitstekend draaiende Kooistra en het is voor ons nog>niet helemaal duidelijk waarom deze twee niet zijn doorgegaan, totdat ze hun ronde, waarbij het peleton zich min of meer reeds had neergelegd, hadden genomen. Snelheid bezaten ze toch zeker in voldoende mate om hun ontvluchting te doen slagen. Al te lang echter bleven Pieters en Kooistra hangen bij de achterblijver Fokkema uit Sint Anna Parochie, die reeds meerdere ronden achterstand had; waarschijnlijk is dit de oorzaak geweest, dat ze hun knap veroverde voorsprong geheel moesten prijsgeven. Een mannetje, dat herhaaldelijk in de 25 ronden, waarin Pieters err Kooistra ver voor het peleton uit aan de kop draaiden, heeft geprobeerd de grote sprong te maken was de Amsterdammer Nico Withoud, Nu eens in gezelschap van Jan Trompetter, dan weer alleen of met Piet Peters en Jan Nieuwenhuis probeerde Withoud bij de koplopers te komen, doch al deze pogingen draaiden tenslotte op niets uit. 17 ronden voor het einde was het peleton dus weer broederlijk verenigd en in die laatste ronden is er weinig anders gebeurd dan enkele kleine en onbeduidende schermutselingen.

Even dachten we nog, dat Petri In de laatste ronde toch nog zijn meesterschap zou gaan bewijzen door er alleen tussen uit te „dreunen". Het peleton gaf echter in deze allerlaatste phase Petri geen kans meer en zo moest de eindsprint de beslissing brengen, een sprint, die met glans werd gewonnen door de Haarlemmer Peters.

Zo eindigde deze coursè, ondanks het mislukken van de ontvluchting van Pieters, toch nog in een Haarlemse zege. Anton Hazewinkel werd tweede en daarmee gaf deze ambitieuze en felle renner uit Haren aan zijn eigen publiek het bewijs, dat hij ook in de sprint wel zijn mannetje weet te staan. De uitslag werd:

Amateurs: 1. P. Peters (Haarlem) 70 km. in 1 uur 43 min. en 20 sec; 2. A. Hazewinkel (Haren); 3. J. Trompetter (Wieringen); 4. P. Pieters (Haarlem); 5. D. Kooistra (Groningen); 6. F. Petri (Amsterdam) en 7. N. Withoud (Amster- dam).

De 35 km koers der nieuwelingen bracht een doorlopend gevecht tussen de Groningers Johan Tebbens en Herman Zevenberg en de Veendammers Huisman, Bakker, Schuur, Mik, Hendriksen en Willy Reintke, van wie de rappe Reintke steeds aan de staart van het peleton hing — iets te onopvallend — om zich slechts naar voren te wagen als één van de schaarse premies werd aangekondigd.

Een gevecht tenslotte, waarin „the third man", Kloosterziel uit Wezep, winnaar in een gelanceerde spurt werd. Elf ronden voor het einde dreigde de Veendammer tactiek te zullen slagen. Jurrie Huisman nam een voorsprong van 50 meter. Hendriksen en Reintke stonden klaar om Tebbens in bedwang te houden en Piet Bakker sprong achter Huisman aan om hem de helpende hand te bieden. Maar Johan Tebbens wist het peleton tot een hoger tempo aan te zetten en vier ronden later lag heel de nieuwelingenschare weer bij elkaar.

Herman Zevenberg, die steeds beter begint te draaien en Vegter Gols probeerden het daarna nog eens. Gols viel al spoedig terug en ook Herman Zevenberg kon, ondanks het gezelschap van Kloosterziel, zich niet aan de kop handhaven. Het was deze keer Willy Reintke, die het peleton weer bij de twee koplopers bracht.

Nieuwelingen: 1. E. Kloosterziel (Wezep) 35 km. in 56 min. 55 sec; 2. C. Cooper (Amsterdam); 3. J. Tebbens (Groningen); 4. H. Zevenberg (Groningen) ; 5. J. F. Piekardt (Amsterdam); 6. A. van der Rijet (Groningen); 7. H. J. Schuur (Veendam) en 8. M. D. Bulthuis (Eenrum).

GRONINGEN.(1950.06.16)

Ronde van Groningen voor amateurs over 120 km.:

Amateurs: 1. Petrie (Amsterdam) tijd 2 uur 12 min. 37.3 sec; 2. Hazewinkel

(Haren); 3. Van der Veen (Amsterdam); 4. Trompetter (Wieringen) en 5. Kettenis (Den Haag)

GRONINGEN.STADSPARK.(1950.04.22)

Witteveen eerste te Groningen

In het Stadspark te Groningen werd een wielerwedstrijd over 100 km voor amateurs gehouden. De uitslag luidt:

Amateurs: 1. Witteveen (Amsterdam) 2 uur 24 min. 35 sec; 2. Petri (Adam); 3. Kooistra (Groningen); 4. Van Breenen (Adam); 5. De Booy (Alkmaar); 6. Duif (Zaandam); 7. Van der Pauw (Scheveningen); 8. Klein (Zaandam); 9. Hennink (Alkmaar); 10. Owerhand (Amsterdam).

HAARLEM.EDO.(1950.06.27)

Amateurs: 1. Piet Sieveking, 2. --- 3. ---

Nieuwelingen: 1. van Dijk, 2. Henk Kuitwaard, 3. H.Kramer,

HALSTEREN.(1950.06.25)

Beroepsrenners: 1. Wout Wagtmans, 2. Gerrit Voorting, 3. Huub Vinken, 4. Piet de Vries, 5. Antoon Steenbakkers, 6. Frans van de Zande, 7. Andre de Korver, 8. J. de Groot, 9. Piet de Reijer, 10. Bouk Schellingerhoudt,

HARLINGEN.(1950.08.26)

WIELRENNEN Ronde van Harlingen

De derde ronde van Harlingen, over een afstand van 100 km is ondanks het niet grote veld van renners (25) een interessante en levendige strijd geworden, waarin prominente Hollandse renners als Pafort, Trompetter, Eelzing, Holleeder en Leo de Booy een rol van betekenis hebben gespeeld, maar ook de Groninger Kooistra en de all-round sportman Charisius hebben een voortreffelijke en moedige course gereden, als resultaat dat deze twee het Noorden op waardige wijze hebben vertegenwoordigd.

Kooistra vooral heeft, meestal in samenwerking met de Amsterdammer Pafort, bergen werk verzet; ze ondernamen ernstige uitlooppogingen, welke echter door de felle jachten van het grote peleton geen effect sorteerden. Een uitlooppoging van de jeugdige Harlinger Nykamp scheen wel succes te zullen afwerpen, doch later bleek, dat hij zijn krachten niet economisch had verdeeld.

Intussen was het veld van renners vanwege gladheid en loslopende honden aanmerkelijk ingekrompen, want toen er nog 20 ronden waren te rijden, waren nog slechts een 10-tal renners in de course. Angstvallig bleef het veld bijeen, totdat een flinke premie werd uitgeloofd. Op dat moment trokken Pafort en Leo de Booy er tussen uit. Zij ontwikkelden een tempo, dat te machtig bleek voor het peleton, en met de laatste ronde in zicht werd deze formidabele uitlooppoging van deze twee koene renners met succes bekroond. Leo de Booy uit Alkmaar finishte in de tijd van 2 u. 50 min. tenslotte als eerste, gevolgd door de Amsterdammer Pafort. Op één ronde volgden Trompetter (Wieringen), Kooistra Groningen, Pranger, (Anna Paulowna), Eelzing (IJmuiden), Charisius, en op 2 ronden G. Holleeder (Amsterdam, die nota bene 9 premies verwerf en qua sprinter de sterkste indruk maakte) en zijn stadgenoot A. Snyders- De Harlinger Godthelp sloot de rij met 4 ronden achterstand.

Amateurs: 1. Leo de Booij, Alkmaar; 2. Jan Pafort, Amsterdam; 3. Jan Trompetter, Wieringen; 4. Kooistra, Groningen; 5. Pranger, Anna Paulowa; Eelzing, IJmuiden; 6. Charisius; 7. G. Holleeder; 8. A. Snijders; 10. Godthelp, Harlingen;

HEERENVEEN.(1950.06.24)

Achttien-jarige Van der Velde bracht eerste Ronde van Heerenveen op zijn naam

De toeschouwers van de eerste Ronde van Heerenveen hebben zeker

geen reden tot klagen gehad over wat de levendigheid van de wedstrijd

betrof. Vaak gebeurt het bij dergelijke wedstrijden dat, met uitzondering

van enkele minder snelle renners, de hele troep bijelkaar blijft en dat de

heren elkaar de eer en de prijzen pas in de laatste ronden betwisten. Van

deze eerste Ronde van Heerenveen waren nauwelijks twintig kilometers

afgelegd, of de Twentenaren Van der Velde en Nieuwenhuis liepen weg.

Later vormde zich een kopgroep van vijf renners, waarbij de Leeuwarder

Charisius en toen er nogmaals twintig kilometer op zaten en de directie

van het circus Mullens bekend liet maken dat hij die het eerst een ronde

zou uitlopen, 'n ponnie verdiend had, ontbrandde de strijd in alle hevigheid

Startpistool weigerde

Zo is dan de eerste Ronde van Heerenveen achter de rug en we kunnen niet

anders zeggen, dan dat de opzet volkomen is geslaagd. Ér werd sportief gestreden door het flinke aantal renners en het is alleen te betreuren, dat de publieke belangstelling tegenviel. Zij, die menen dat alleen een voetbal- wedstrijd kan bekoren, hebben ongelijk en de volgende „Ronden" zullen zeker meer publiek trekken. We hopen tenminste niet, dat het bij deze ene ronde blijft.

Nadat de omroeper, de heer Matthijsen van Groningen, de reeds opgestelde renners en het publiek welkom had geheten, was het woord aan de Burgemeester van de gemeente Heerenveen, de heer G. H. Kuperus. Heerenveen's eerste burger hoopte o.a. op een sportieve strijd, waarna hij zijn rechter arm omhoog hief om het startschot te lossen. leder verwachtte

natuurlijk een harde knal, maar terwijl de Burgemeester blikken van verontwaardiging op het onwillig pistool wierp, zetten de renners de sokken er in.

Er moesten vijftig ronden van twee kilometer gereden worden en Verstraeten

uit Breda was de eerste die een ronde had afgelegd. Natuurlijk bleef de groep

eerst bijelkaar, maar het tempo was zodanig, dat er spoedig achterblijvers waren. Het aantal aangeboden premies was zó groot, dat er reeds in de derde ronde begonnen werd met het verrijden er van.

De Leeuwarder schaatsenrijder Charisius won een taart en Verstraeten bemachtigde een kaas. De Harlinger Visser was de eerste die wegvluchtte, maar zijn aanvankelijk verkregen voorsprong van 50 meter ging spoedig weer verloren.

Kokkes (Alkmaar) en Trompetter (Wieringen) sleepten ieder een kaas in de wacht, Verstraeten een dienblad en Van der Velde een wandlampje. De aankondiging van de premies geschiedde aanvankelijk op een wijze, die de renners in de war bracht en dit had als gevolg, dat er vaak een ronde te vroeg gesprint werd.

Het tempo bleef vrij hoog en af en toe moest een renner opgeven, hetzij door

pech of door gebrek aan doorzettingsvermogen.

Jeen Nauta van Wartena moest ook al spoedig z’n fiets aan de kant zetten.

De premies brachten steeds de nodige spanning. Charisius won een strijkijzer en de Wieringer Kaptein een taart.

Vluchtelingen

In de elfde ronde sprongen van der Velde en Nieuwenhuis plotseling weg en,

nadat de Haarlemmer v. d. Eijkhof een vergeefse poging had ondernomen om de beide vluchtelingen tot de orde te roepen, zetten Kokkes, Trompetter en Charisius de achtervolging in. Een ronde later zaten de vijf man bijelkaar en hadden reeds een behoorlijke voorsprong gekregen, die gaandeweg groter werd.

Van der Velde stampte bij een premiesprint een fietslamp uit zijn benen en de voor het peloton uitgeloofde zaklantaarn kon op naam van Verstraeten

gezet worden. De achterblijvers werden tot meer snelheid gedwongen toen er een fles masseerolie werd uitgeloofd. Deze was voor de Harlinger Visser.

Het gat tussen vluchtelingen en achtervolgers bleef aanzienlijk en bedroeg na

40 kilometer reeds meer dan een minuut.

Nieuwenhuis won nog een premie, waardoor hij 's avonds in de loge van circus Mullens mocht zitten, terwijl van der Velde een fles masseerolie inpikte. Nieuwenhuis is zeker een circusliefhebber, want ook de tweede uitgeloofde logeplaats was voor hem. Charisius had meer idee in een

bon van ’ 5.—, evenals Verstraeten.

Een Ponnie!!

Het hoofdpeloton zag blijkbaar moeilijkheden aankomen. Het tempo werd

enigszins verhoogd, wat zijn oorzaak vond in het feit, dat er af en toe iemand probeerde de vijf koplopers achterna te jagen. Het was dan ook zeer de vraag, over wat voor reserves de vijf man beschikten. Toen kwam de mededeling, dat de directie van het circus Mullens een ponnie aanbood voor de renner die het eerst een ronde zou uitlopen. De stem van de omroeper was nauwelijks verstomd, of er kwam leven in de brouwerij.

De heren hadden blijkbaar zin in de ponnie, de ruggen kromden zich nog meer en van dat moment werd de ruimte tussen kopgroep en hoofdpeloton groter. Kokkes won temidden van deze ponniejacht een tube en Charisius een gramofoonplaat.

Een kettingblad was voor Pierel (Breda) en Verstraeten kreeg een handpomp.

Toen de helft van de 100 kilometer er op zat, was het gat reeds twee minuten. De beide knapen uit Breda, Pierel en Verstraeten, sprongen uit het peloton weg, maar werden weer ingehaald. Men was niet van plan nog meer mensen aan de kop toe te laten. Het tempo dat de kopgroep er uitperste, werd nog meer opgevoerd, en toen er nog twintig ronden waren te rijden, scheidde hen nog slechts 55 seconden van de ponnie. Van der Velde bracht tussen de bedrijven door een naaimachinelamp achter zijn naam en

Nieuwenhuis een bon van a 5.—. De beide Bredanaars probeerden nogmaals weg te lopen, maar alleen Verstraeten hield vol.

In de 37ste ronde kreeg Van der Velde de grote groep te pakken, en verheugde zich al over het bezit van de ponnie, totdat hem duidelijk werd gemaakt, dat Verstraeten nog tussen hem en de viervoeter in lag. Drie ronden later had v. d. Velde ook deze hindernis genomen. Charisius zat behoorlijk ingesloten en kon geen kant uit. De omroeper had intussen bekend gemaakt, „dat v. d. Velde de ponnie heden avond zou worden overhandigd."

De positie van de “ponnie-man" was door al deze gebeurtenissen dermate gunstig, dat alleen de pechduivel hem de eerste prijs afhandig kon maken. Dat gebeurde evenwel niet en, terwijl de Almeloër onvermoeid op de zege afstormde, ontspon zich tussen zijn vier voormalige ploeggenoten een fel gevecht om een zo goed mogelijke plaats. Temidden van die jachten werden er nog verschillende premies gewonnen, door Van der Velde (’ 10 en ’l5) en Budde (’10).

Eerstgenoemde liep, niettegenstaande het door onderlinge strijd verhoogde tempo van het peloton, steeds verder uit en met grote voorsprong bracht hjj deze eerste Ronde van Heerenveen op zijn naam. De andere renners moesten het in hoofdzaak in de sprint uitmaken.

Amateurs: 1. Bram van de Velde, Almelo, Super de Luxe Sportrijwiel, aangeb. door de Batavus Rijwielfabr., en een beker, aangeb. door de beschermheer jhr. De Blocq van Scheltinga, Oranjewoud; 2. Jan Trompetter, Wieringen, waardebon van ’40, aangeb. door de H'veense Koerier en een medaille, aangeb. door de heer C. Bosma, H'veen: 3. Henk Kokkes, Alkmaar, waardebon van ’30; 4. J. Nieuwenhuis, Wierden, waardebon van f 25; 5. J. Charisius, Leeuwarden, waardebon van ’20 en wisselbeker voor de eerst aankomende Fries, aangeb. door het Nieuwsbl. v. Friesland; 6. C. Verstraeten, Breda, waardebon van l5; 7. F. Pierel, Breda, waardebon van ’10; 8. H. Budde, Zutphen, waardebon van ’7.50; 9. A. Andriessen, Leeuwarden, waardebon van ’5; 10. H. Elling, Meppel, waardebon van ’ 2.5

HELMOND.(1950.05.14)

Amateurs: 1. Wout Wagtmans, 2. Freek Petri, 3. Frans van Sambeek,

Nieuwelingen: 1. Cees Raymakers, 2. J. Maas, 3. Hoedemakers,

HELMOND.(1950.08.13)

Beroepsrenners: 1. Harm Smits, 2. Jan Lambrichs, 3. Frans van de Zande, 4. Piet van As, 5. Gerrit Voorting, 6. Andre Maelbrancke, 7. Eugene Jacobs, 8. Maurice Buuron, 9. Gerard van Beek, 10 Antoon Steenbakkers,

HENGELO.(1950.06.25)

Amateurs: 1. Nol Roelofs, 2. Toon Ooink, 3. J. Mol,

Nieuwelingen: 1. J. van Dijk, 2. Erik Meijer, 3. K. Hilhorst,

HENGSTDIJK.(1950.08.28)

Nieuwelingen: 1. S. Balemans, 2. C. de Weert, 3. M. Borghsteijn,

HILVERSUM.(1950.06.19)

Amsterdammer Kempff na felle eindsprint winnaar

Gooise renners sloegen goed figuur bij de nieuwelingen

Met een breede zwaai van zijn rechterarm en de glimlach van een gelukkig man flitste de Amsterdammer C. Kempff gistermiddag als eerste over de eindstreep bij de veertiende Ronde van Hilversum, waarvan de organisatie in handen was van de Gooise Wielerclub „De Adelaar". Zegebelust was hij met zijn stadsgenoot W. Holleder halverwege de strijd, toen de zeventig kilometer, die hij en zijn mede-amateurs moesten afleggen, tot 33 waren geslonken, naar voren geschoten. Holleder had zich aan zyn wiel vastgeklampt en toen was het tweetal vooruitgeschoven. Wel, dit kon het veel-kleurige peleton aanvankelijk weinig verontrusten. Lagen er immers nog niet een vlotte dertig kilometer voor de boeg en die luttele voorsprong kon met één machtige ruk geliquideerd worden.

Zeker, maar de Amsterdammers dachten daar anders over. Het handjevol seconden groeide allengs uit tot driekwart minuut en toen het peleton serieus aanstalten ging maken de weglopers op te halen was de strijd reeds tè ver gevorderd om zulks mogelijk te maken. Weliswaar trok Hendriks uit Oss verwoed aan het tempo en trok hij er óók tussenuit maar deze „eenzame" kon de kracht niet opbrengen in vijf ronden bijna een minuut voorsprong ongedaan te n maken. Neen, Kempff en Holleder hadden van de anderen niets meer te vrezen, maar des te meer van elkaar! Kempff reed listig „boven de wind" en liet zijn mede-strijder gezapig tegen de wind du- wen. „Kempff is de slimste", hadden de insiders al gauw bepaald en Kempff was het, die enige honderden meters voor de finish Holleder met verbluffend gemak losreed en toen alle tijd had om bij de eindstreep zijn overwinningsge- baar te maken. Voordat Kempff breeduit kon gaan grijnzen omdat hij het toch maar gewonnen had, was er natuurlijk al het nodige gebeurd. De Naarder J. Meyer. favoriet van de wielersportminnende jeugd, trok er, toen de strijd nog maar nauwelijks begonnen was, opgewekt tussen uit. Met soepele gang — de genieters werden er opgewonden van --- ging hij voorwaarts, tot een valpartij zijn vroegtijdige illusies een gevoelige knauw gaf. Zijn fiets moest hersteld en omdat een renner tenslotte net zo goed stil kan gaan leven als hij voor zo'n „kleinigheid" er uit trekt, ging Meyer verder op een geleende fiets. Zulks is geen pretje en Meyer, die niet gemakkelijk “zat" had inmiddels een ronde achterstand gekregen, welke hij niet meer goed kon maken.

Er zat voor hem tenslotte niets anders dan het parcours te verlaten. Toen ging de publieke belangstelling uit naar de Rotterdamse boerenzoon N. Verheul, die premies veel aardiger vindt dan een zege en deswege alleen in volle actie komt als de luidspreker een waardebonnetje aankondigt. Maar dan was het ook de moeite waard om hem zijn rivalen te zien „lappen".

Bij de nieuwelingen had de strijd een kalmer verloop. De Eemnesser Hilhorst en de Hilversummer Van Dijk waren weliswaar actiever dan ooit, hetgeen hun de nodige premies opbracht, maar tot een serieuze voorsprong kwam het niet. De veelkleurige wielerbent finishte tenslotte en masse en daarbij was M. van Tricht uit Zevenhoven iets sneller dan zijn wielrennende makkers, weshalve hij de eerste prijs af kon gaan halen. De Gooise renners

sloegen bij de nieuwelingen overigens een goed figuur: zes Gooiers werden bij de eerste negen geklasseerd. De uitslagen waren:

Amateurs: 1. C. Kempff (Amsterdam), 70 km in 1 uur 42 min. 14 sec.; 2. W. Holleder (Amsterdam); 3. D. Hendriks (Oss); 3. N. Verheul (Rotterdam); 5. N. de Leeuw (Laren); 6. G. Holleder (Amsterdam); 7. H. de Korte (Utrecht); 8. J. van Wouden (Ooltgensplaatt; 9. A. Leeuwenhagen (Arnhem); 10. A. Roelofs (Arnhem); 11. A. Pol (Amersfoort); 12. J. Gieseler (Rotterdam).

De diverse premies bij de amateurs werden gewonnen door C. Kempff (vijf maal), W. Holleder (twee maal), N. Verheul (drie maal), H. Mutter (Arnhem) en B. Eykhof (Haarlem).

Nieuwelingen: 1. M. van Tricht (Zevenhoven), 40 km in 57.03; 2. J. van Dijk (Hilversum); 3. C. Verschoor (Soest); 4. G. Meyer (Laren); 5. K. Hilhorst (Eemnes); 6. S. de Graaf; 7. P. Leeuwen (Weesp); 8. B. Lute ('s-Graveland) 9. J. van Es (Waalwijk).

Bij de nieuwelingen werden de premies gewonnen door Van Dijk (drie maal), Hilhorst (tweemaal) en Meyer.

HOEVEN.(1950.08.06)

Amateurs: 1. Piet Braspennincx, 2. H. de Rooij, 3. Thijs Roks,

Nieuwelingen: 1. P. Nuyten, 2. Cees Aanraad, 3. A. van Laarhoven,

HOOGERHEIDE.(1950.07.30)

De Ronde van Hoogerheide voor profs en onafhankelijken verreden over een afstand van 120 km. De uitslag luidde:

Profs en Onafhankelijken: 1. Huub Seijen (Maastricht) in 2 uur 59 min. 5 sec; 2. Toon Steenbakkers (Den Bosch) op drie lengten; 3. Piet van As (Roozendaal); 4. Harry Schoenmakers (Eindhoven); 5. Piet Verschuren (Rotterdam); 6. Huub Vinken (Geleen); 7. Harm Smits (Amsterdam); 8. Hulshof (Den Bosch); 9. Gerard van Beek (Oostzaan) en 10. Cor Bakker (Zaandam).

HOOGLAND.(1950.09.10)

Amateurs: 1. Noppie Koch, 2. Joop de Gans, 3. J. Pol,

Nieuwelingen: 1. Michel Stolker, 2. J. Mulder, 3. A. den Ouden,

HOORN.(1950.06.11)

Won de Beverwijker Hofland vorige week de Ronde van Alkmaar, gisteren

was hij de snelste in Hoorn. Tweede werd Ris, derde Timmerman, vierde

Duif en vijfde De Moor. De tijd van de winnaar was 2 uur 27 min. 17 sec

De nieuwelingen wedstrijd werd gewonnen door 1. Klaas Kwantes; 2. Havik; 3. Jaap Bruggekamp;

Amateurs: 1. Ton Hofland, 2. Cor Ris, 3. Gerrit Timmerman,

Nieuwelingen: 1. Klaas Kwantes, 2. C. Havik, 3. Jaap Bruggenkamp,

HULST.(1950.05.23)

Amateurs: 1. Wout Wagtmans, Breda, 108 km in 2.58.00.; 2. B. de Booy, Alkmaar; 3. Cor Witteveen, Amsterdam; 4. A. Suykerbuyk, Breda; 5. Wout Verhoeven, Overschie; 6. J. Rovers, Etten; 7. J. Konings, Breda; 8. A. Geluk, Rotterdam; 9. B. Inghels, Sint Niklaas; 10. Thijs Roks, Sprundel; 11. P. Duijf, Zaandam; 12. J. de Kever, Kieldrecht;

HULST.(1950.08.06)

Nieuwelingen: 1. Jaap Bruggenkamp, IJmuiden; 2. P. Versluis, Waddinx- veen; 3. A. Defijn, (Bel); 4. C. Oosthoek, ’s-Heerenhoek; 5. J. de Kever, Kieldrecht;

Beroepsrenners Dernys: 1. Theo Middelkamp, 2. Wim van Est, 3. Wout Wagtmans, 4. Isidore De Rijck, 5. G. Buyl, 6. J. De Beukelaar,

HULST.(1950.10.03)

Goddaert wint te Hulst

De Belg Goddaert heeft een wegwedstrijd over 108 km voor amateurs gewonnen met grote voorsprong op de tweede aankomende, Brinkman uit Maasland. De uitslag luidt:

Amateurs: 1. M. Goddaert (Kieldrecht) 3u. 18 min. 2. Brinkman (Maasland). 3. Witteveen (Amsterdam). 4. Mangelaars (Hoogerheide). 5. J. Dekkers (Eindhoven). 6. Geluk (Rotterdam). 7. A. Voorting (Haarlem). 8. C. Ingels (St Nicolaas, B). 9. Oosthoek ('s Heerenhoek). 10. W. Dekkerver (Kieldrecht, B).

Nieuwelingen: 1. H. Jansen; 2. Cees Raymakers; 3. Adrie Romeijensen

IJZENDIJKE.(1950.05.30)

Wagtmans winnaar in IJzendijke

Strijd werd op eindstreep beslist

De amateur kampioen van Nederland op de weg, Woutje Wagtmans uit Breda, heeft de 12^e ronde van IJzendijke gewonnen, die Dinsdag onder grote belangsteliing werreden werd.

Zeven en dertig renners verschenen aan de start, onder wie vijf Belgen. Reeds na drie ronden kwamen twee renners naar voren, Wagtmans en Roks. Zij wisten in de volgende ronden een voorsprong te nemen op het peloton, die tot twee minuten uitgroeide. Een groot aantal renners moest de strijd staken.

Het was al mgeruime tijd voor het einde duidelijk, dat de beslissing in de einsprint moest vallen. Woutje Wagtman wist Roks op de eindstreep te kloppen.

Amateurs: 1. Woutje Wagtman, Breda, de 100km in 2 uur 31 min.; 2. M. Roks, Sprundel; 3. P. Verwijmeren, Terheijden; 4. J. Mangelaars, Hoogerheide; 5. L. Damen, Vlissingen; 6. A. Geluk, Rotterdam; 7. J. Konings, Breda; 8. J.H. Rovers, Etten; 9. W. Verhoven, Overschie; 10. J.J. Vielvoye, Roosendaal;

KAALHEIDE.(1950.04.16)

ATTRACTIEVE COURSE IN KAALHEIDE

Bakkers en van Zummeren triompheerden na felle jachten en vinnige strijd

In de eerste ronde kwam de amateur Bakkers nog „schoon en wel" met een dertig meter voorsprong door de finish. En bet was dezelfde Bakkers, die na 82 ronden vuil en bezweet, met enige machtige duwen op de pedalen als eerste door de finish stoof daarmede zrjn concurrent mei enkele banddikten versloeg en de Ronde van Kaalheide op zjjn naam schreef. Deze ronde van Kaalheide mag wonderwel geslaagd heten! We schreven reeds in een voorbeschouwing dat er veel „pedalleurs" waren, die zich vandaag wilden re vaneheren, n.l. de renners die door weer en wind vorige Zondag in Elsioo uit de course geslagen werden. En de heren renners hebben wraak genomen in de Oude Mijnstreek! Demarrage na demarrage, jacht sa jacht: dit was het coursebeeld in het Kaalheidse. Doch de man die in deze hele ronde een rol speelde en die op het laatst nog kracht over had om er een sprintje uit te halen werd de winnaar. Bakkers won inderdaad verdiend!

Publiek was tevreden

Zoals we reeds schreven kwam Bakkers reeds in de eerste ronde met een dertig meter voorsprong door de finish en meteen in deze ronae waren er al achterblijvers: v. d. Maas, v. d. Weyden, Rutgens en van Nijnalten. Alleen v. d. Weyaen bleef in de,course, weliswaar met een hoop achterstand, maar alle lof voor deze jongeman, die wetende dat alle hoop veruwenen was, toch zijn rondjes uitreed. Drie ronden duurde die ontsnapping van Bakkers, toen was echter weer de hele bende bij elkaar en onder aanvoering van Willemse werd de course voortgezet. De ontsnapping van Bakkers moedigde anderen aan ook het peleton vaarwel te zeggen. Maar telkens zagen we die steeds veranderende kop ingelopen worden door een fel jagend peleton. En onder al deze bedrijven door verliet v. Nijnatten de course, terwijl Laenen, Wetermans en Bosch voorgoed uit het kielzog van het peleton verdwenen. Borghans die enige ronden de kop had genomen, liet zich inlopen en dit was nog niet gebeurd of het was Willemse die er weer tussenuit kneep! Willemse bleef op kop maar weer was het nu Borghans die de vluchteling achterna ging en samen gingen ze dan ook de 60e ronde in. Joris bewoog in het peleton hemel en aarde om de beide „dravers" terug te halen. Niet Joris en de zijnen zou het gelukken veranderingen in de kop teweeg te brengen, maar Willemse zelf was het die Borghans terug wees en alleen doorging.

Het was echter de sprong van Bakkers die weer alles bij elkaar bracht Als een steen viel hij op de koploper Wnlemse en trok zodoende het hele peleton by. Ook Terstroote ging aan de haal, maar ook hij kon het tegen de samengebalde krachten van een nerveus peleton niet bolwerken en werd na enige ronden weer ingelopen. Het pechduiveltje en de „man met de hamer" waren ook in Kaalheide weer aanwezig: Petit maakte een niet ernstige valpartij, v. d. Heyden verliet voor goed de course en Merx reed tegen een meisje, dat de weg overstak en meteen de verzorgerswagen kon opzieken.

De rest werd voorlopig gespaard en dat was maar goed ook, want het leverde een brok echte wielersport op die de moeite waard was! Bakkers die zich reeds enige ronden in het peleton niet kon stilhouden, sprong er voor de afwisseling maar weer tussen uit, in gezelschap van de vermetele Willemse en het raspaard Gelissen. Doch in de volgende ronde al kon Willemse het tempo niet meer houden, viel terug en bleef tussen de kop en het peleton schommelen. Doch de grote slag was gestreden, dit zou de beslissende ontsnapping worden en het peleton zag de twee vluchters niet meer terug, of het zou moeten zijn dat Bakkers en Gelissen hun kameraden terugzagen bij de doublering! En dit gebeurde dan ook! Maar voor we aan dit bedrijf van het wielerstuk Kaalheide bezig waren, zagen we eerst Borghans het slachtoffer worden van 'n serie lekke tubes en waren we getuige dat Frusch en Savelsberg het peleton tabé wensten en er tussenuit trokken! En dit was dan eigenlijk het einde, want nadat we het peleton hadden gedubbeld, wachtten we alleen nog maar op de eindsprint tussen Bakkers en Gelissen. Reeds 300 m. voor de finish trok Gelissen de sprint aan, maar met machtige duwen op de pedalen vloog Bakkers met zeer weinig verschil over de witte streep! De course-animator Bakkers had verdiend gewonnen. Tweede werd Gelissen en vervolgens Stevens, Willemse, Joris, Savelsberg en de groep. De tijd van Bakkers was 2.38.34.

Bij de nieuwelingen won Van Zummeren de massasprint in een tijd van 1 uur en 32 min., gevolgd door Marien, v. d. Velden, L. Stevens, Daenen, de la Roy en Buchhein

Amateurs: 1. Jan Bakkers, 2. Hein Gelissen, 3. Stevens, 4. Willemse; 5. Joris; 6. Savelsberg;

Nieuwelingen: 1. Jozef van Zummeren, 2. Jos Marien, 3. N. van de Velden, 4. L. Stevens; 5. Daenen; 6. de La Roy; 7. Buchhein;

KAATSHEUVEL.(1950.07.30)

Amateurs: 1. Jos Suykerbuyk, 2. Willie Kouwenberg, 3. VAN HUGTEN.JO

Nieuwelingen: 1. P. Nuyten, 2. Jan Kuys, 3. G. Verkerk,

Nieuwelingen: 1. Leo van de Brand, 2. W. van Tricht, 3. Dick Wallet,

KAMPIOENSCHAP VAN GELDERLAND-UTRECHT.(1950.06.04)

Amateurs: 1. George de Korte, 2. W. van Zetten, 3. Alfons Leeuwenhagen,

KAMPIOENSCHAP VAN LIMBURG.(1950.06.12)

Nolten kwam, fietste en won! Stevens bood het langste weerstand

Die Nolten is een zeer sterke knaap. Het kwam namelijk hier op neer dat deze jongen uit Geleen die met zijn Limburgse amateursmakkers (5 minuten na de profs) startte, zo hard fietste, dat van lieverlede alleman uit zijn wiel gereden werd en hij dus het Limburgse amateurskampioenschap op de weg won! 't Was allemaal een beetje rommelig die profs en amateurs eerst achter en later door elkaar, maar Nolten verduidelijkte de situatie door vrijwel van in den beginne de kop te nemen. Een man slechs kon hem zeer lang volgen. Dat was Stevens uit Elsloo, die pas in de allerlaatste ronde gelost werd, maar toen dan ook 23 seconden verloor op Nolten, in wie Limburg een groot kampioen en een veelbelovende renner bezit. Twee minuten na Nolten stoof als derde de energieke Willemsen uit Nuth over de streep. Willemsen had met Joris, W. Borghans en Gelissen zeer lang weerstand geboden aan het bombardement van de oppermachtige heer Nolten. Het was alles bij elkaar erg jammer, dat deze amateurs moesten rijden in de schaduw van de grote profs en wij zouden gaarne deze Limburgse amateurs eens aan het werk zien zónder prof-omlijsting, want in die amateur-gelederen zitten enkele veelbelovende krachten. Het was 'n onzalig idee van de N.W.U. om deze jongens als derde wiel aan 'n fiets gelijktijdig met de profs te laten rijden. De uitslag:

Amateurs: 1. Nolten (Geleen) 3 uur 21 min. over 117,8 km.; 2. Stevens (Elsloo) op 23 sec; 3. Willemsen (Nuth) op 2 min. 10 sec; 4. Joris (Geleen) op 2 min. 21 sec; 5. Borghans (Kerkrade) op 3 min. 57 sec; 6. Gelissen (Beek) z. t.; 7. Bakker (Puth Schinnen) op 5 min. 22 sec; 8. Kersenberg (Heerlen) z. t.; A. Kuntzelaer (Tegelen) z. t; 10. Franssen (Übachsberg) z. t; 11. Courtens (Guttecoven) op 6 min. 30 sec.

KAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND.BEROEPSRENNERS.(1950.06.18)

HET WAS WARM EN DE CAUBERG WEER ERG ZWAAR

Schulte won het landskampioenschap voor de derde maal in zijn carrière

VALKENBURG. Zondagavond — Gerrit Schulte, koning en keizer van de Nederlandse wielrenners, werd voor de derde maal in zyn carrière prof-kampioen op de weg. Hij reed een knappe race op 't Cauberg-circuit, waar we op deze warme dag en als andere jaren de uitvallers bij halve dozijnen telden. Er startten in deze wedstrijd zeven Limburgers, waarvan Jansen als- 3e,

Lambrichs als 10e, Seijen als 16e en Vinken als 17^e eindigden. Savelsberg, Schweitzer en Van de Kamp moesten wegens pech de strijd staken.

De publieke belangstelling was lang niet zo groot als het vorig jaar. De aanwezigen genoten van een goede wedstrijd en zagen een groot renner, Gerrit Schulte, kampioen worden, maar een andere coureur, Wout Wagtmans, de beste prestatie leveren.

Vóór de wedstrijd stond Wouter Wagtmans. ’n Jongen uit het Brabantse dorpje St. Willebrord, op eerbiedige afstand en met gepast ontzag toe te zien hoe Gerrit Schutte en zijne familie zich uit de rood-lederen kussens van een gloednieuwe drie-en-een-halve liter Jaguar hesen en gereserveerde apparte- menten in hotel Limburgia betrokken. Een Jaguar van, pak weg, 15.000

florijnen. En Woutertje Wagtmans maar kijken.

Hij — het speciaal voor deze gelegenheid tot gloed nieuw professionaltje gebombardeerde manneke — moet stoute auto-dromen gedroomd hebben !

Wel, hij deed later, in de wedstrijd, ook stoute dingen.

Het schriele kereltje, dat ventje met die verontrustend magere beentjes en dat kippen-kopje, eindigde in zijn eerste prof-koers als 2e en slechts Gerrit Schulte de Grote bleek in staat Woutje met 'n goede meter te kloppen ! Vanavond droomt een volwassen Wouter beslist concreet van een zwart-glanzende Jaguar met rood-lederen bekleding

Sef Jansen móet naar de Tour

Ruim een kwartier over tfijd vertrokken 66 profs voor de 216.304 km lange rit. ‘n Kwartier over tijd, omdat de NWU voorzitter Wim van Est nogal langdradig huldigde in verband met zijn — Van Est's — zege in Bordeaux—Parijs. De voorzitter maar praten en Van Est maar somber kijken! Van Est heeft namelijk van huis uit de meest duistere blik en bovendien een broertje dood aan huldigingen.

Om kwart over 1 liep men echter zonder ongelukken van stapel en noteerden

we zonder al te veel enthousiasme de eerste uitloperijen. Mindere goden wierpen balletjes op en veroverden wat voorsprong, maar werden prompt tot de orde geroepen of zagen zelfs de ijdelheid van hun pogingen tijdig in.

Lambrichs, De Korver en Blankenauw behoorden ook nog tot de avonturiers, die wat voor de troep gingen uitrijden. Maar toen de voorsprong van dit edele trio ruim een minuut ging bedragen, zaten we meteen in een meer serieus hoofdstuk.

Het zou wel niet blijven duren, veronderstelde men, maar je kon nooit weten!

Men kon het helemaal niet meer weten, toen het kopgroepje versterkt werd met Schoenmakers, Steenbakkers en de bolronde Van der Zande. Tegen die tijd hadden de heren er al de helft van de koers opzitten, hadden elf Cauberg-beklimmingen hun slopend werk gedaan en waren er nog slechts een vijfentwintig renners ter been, of beter op de fiets.

Nadat De Korver enige hartelijke woorden gesproken had tegen zijn gebroken

ketting en de strijd gestaakt had, lagen dus voorop Lambrichs (de beste

van het stel). Blankenauw, Schoenmakers, Steenbakkers en Van der Zande.

Dat nu werd de grote heren te bar en vooral te gevaarlijk. Men bekeek elkaar

eens, vatte het stuur in felle greep, kromde de ruggen en danste furieus snel

tegen de Cauberg op. Kort en goed, een ronde later had men de vluchters te

pakken en konden de overlevenden (nog een twintigtal) van voren af aan beginnen.

Met nog vyf ronden voor de boeg en zeventien ronden achter de rug draaiden

de benen zo snel niet meer en was by velen het vuur in de ogen gedoofd.

Niet zo bij Jansen, Schulte en bij Voorting.

Ook niet bij het zeer verwonderd rondkijkende Wagtmansje, die er tot zijn eigen verbazing er nog steeds bij was. Hij reed bescheiden, maar enigszins lustig aan de staart van de troep in de geest van; jullie nemen het mij toch niet kwalijk, Jongens?

De voorlaatste Cauberg-klim, de eenentwintigste!, bracht de beslissing.

Schulte en Jansen demareerden en Gerrit Voorting ging er achter aan. „Een

van die drie wordt kampioen", zo luidde het oordeel van de deskundigen.

Maar halverwege de berg sprong Wout Wagtmans uit het zadel, lapte het hele

peleton aan zijn laars en ging, parmantig met Schulte, Sjef Jansen en Voorting mee. Dit viertal ging met overtuiging door en de sprint besliste. Schulte de-machtige ging als eerste over de streep, voor Wagtmans, Jansen en Voorting. Middelkamp won de sprint van het peleton voor Wim van Est.

Schulte werd kampioen. Jansen bewees de aangewezen man voor de Tour

France te zijn en Wagtmans legde de grondslag voor een Jaguar!

Beroepsrenners: 1. Gerrit Schulte, Den Bosch, 216 km in 5.35.18.; 2. Wout Wagtmans, Breda; 3. Jef Jansen, Elsloo; 4. Gerrit Voorting, Haarlem; 5. Theo Middelkamp, Kieldrecht; 6. Wim van Est, Sint Willebrord; 7. Frans van de Zande, Halsteren; 8. Gerrie Loos, Amsterdam; 9. Henk de Hoog, Borgerhout; 10. Jan Lambrichs, Bunde; 11. H. Schoenmakers, Den Bosch; 12. ---; 13. Blankenauw, Nijmegen; 14. Pauwels, Kieldrecht; 15. van Gelderen, Sluiskil; 16. H. Sijen, Maastricht; 17. Hub Vinken, Geleen;

KAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND.AMATEURS.(1950.07.02)

Amateur Dielissen greep in Zandvoort de wegtitel

Hans Dekkers kwam net iets tekort in de eindspurt

HONDERDZEVENTIG amateur-renners hadden Zondagmiddag voor het kampioenschap in Zandvoort het rijk alleen. Het was voor het eerst na de oorlog, dat er niet op dezelfde dag met de beroepsrenners over de weg gejakkerd behoefde te worden.

Een pracht van een gelegenheid voor die honderdzeventig om de 10000 wielerliefhebbers langs het fraaie parcours in de Zandvoortse duinen te tonen, wat amateur-renners te presteren hebben. Die honderdzeventig hebben de kans echter niet gegrepen, want nog geen dozijn van dit grote aantal — groot ondanks selectie —heeft het einde van de 168 kilometer kunnen of mogen halen. Een kleine groep werd namelijk, vijf ronden voor het

einde, door de jury wegens te grote achterstand, uit de koers genomen.

Van de 170 renners mochten er slechts 9 uitrijden.....

Het waren negen jonge renners die tenslotte om kwart over zes, na veertig golvende en moeilijke ronden van ruim vier kilometer, onder het finishdoek door konden gaan, en van die negen waren er nog zes geheel kansloos. Drie renners streden de eindstrijd. Van die drie was het Verhoeven uit Overschie, die zich bij voorbaat in de eindspurt geslagen wist, daarom links van de weg bleef en schuin voor zich de Limburgse sigarenmaker Dielissen met een halve lengte over de favorie Hans Dekkers zag zegevieren. Limburg had niet alleen zijn voetbal- en hockeijkampioen van Nederland, Limburg had nu ook zijn wegkampioen een titel die het bij de profs dit jaar aan Gerrit Schulte uit Brabant had verspeeld.

OP die eindstreep sloeg de 26-jarige Dielissen dus een van de grootste favorieten, maar er waren er meer die men in staat had geacht de greep naar de rood-wit-blauwe kampioenstrui te doen. In elk geval had men er Nolten uit Geleen capabel toe geacht, wellicht nog het meest van allen! De lange Limburger was echter al ver voor het einde kansloos tot de grauwe middelmaat teruggevallen. Maar in het begin toen Nolten nog de indruk maakte alleen uit tactische overwegingen niet in de steeds wisselende

kopgroepjes te zitten, zou niemand aan zo’n teleurstellende rol van deze renner hebben gedacht. Hij zat er nog sterk genoeg bij alsof hij zou gaan uitmaken op welk moment in de koers de slag zou worden geslagen. Het was ook Nolten die na vijftien van de veertig ronden met een groep van negen renners achter een ploeg van acht weglopers op een halve minuut joeg. Bij die jagende troep zat tevens Thijs Roks uit het Heike en de jonge Verhoeven uit Overschie. Het kon dus menens worden!

Toen het zover was, was daarvóór nog niet veel gebeurd, dat men sensatio- neel kon noemen of zelfs maar naar sensatie zweemde. In de eerste phase van de strijd was er het gebruikelijke beeld geweest uit zovele wegwed- strijden. Een lange uitgerekte sliert van in de zon blinkende racekarretjes, een wirwar van alle denkbare en ondenkbare shirts in een bonte parade, tobbende brekebenen, overmoedigen die de 168 kilmeter op dat hellende en dalende pad wel eens even zouden wegmalen, favorieten die zich nog niet over de kop reden

Rustig tegen een duinrand....

VOORLOPIG konden de toeschouwers er nog heerlijk bij blijven liggen met

de rug tegen een duinrand. De microfoon, gaf bij elke passage van het finishdoek de eerste renners door. Niemand die het serieus nam, zolang daar telkens met andere namen kwistig werd rond ge strooid.

Stakenburg, Van der Elst, Trompetter, Verhoeven, Koeman, Verheul, Hazewinkel, Hennink, Nulkes, W. van der Voort en Adri Voorting, het was slechts een greep uit al die namen die in het begin door de luidsprekers tot in alle hoeken van het circuit klonken als de koplopers.

Er kwam een nieuwe phase en tekening in de stryd, toen na de tiende

Ronde de zes van voren los lagen. Dat waren de Zuidelijke renners Dielissen,

Joris en Nulkes en het Westelijke trio Koeman, Hennink en Petri.

Daarachter waren Adri Voorting en Hans Dekkers uit de tweede groep

gesprongen en zorgden in die elfde ronde voor aansluiting by het zestal.

De eerste belangrijke scheiding was daarmee gemaakt en op iets meer dan

een halve minuut kwam eerst de tweede groep door. Het was uit deze tweede groep dat nog de Lochemse renner Stern zich bij het reeds tot acht aangegroeide aantal voegde, waarmee negen renners de kop hadden.

Gepakt maar gevlogen!

VIER ronden zou deze Oostelijke renner zich tussen de half Westelijke, half Zuidelijke kopgroep handhaven, maar in de zestiende ronde, na een kleine

zeventig kilometer wegdraaien in een nog niet zware, maar toch niet onbetekenende kustwind, moest Stern het vaarwel van de acht anderen over zich heen laten gaan, zonder er meer dan een machteloos gebaar tegenover te kunnen stelen.

West en Zuid zouden het verder uitvechten!

Het was in deze zestiende ronde dat een Dekkers en Dielissen het gevaar

bespeurden van de aanstormende groep Van Nolten, Thijs Roks, en Verhoeven met Brinkman, Pafort, Plantaz, Wijntje en de taaie Mouthaan uit Valkenswaard.

Die angst voor dat jagende negental bleek niet ten onrechte te zijn, want

In de achttiende ronde moest de gevluchte schare zich overgeven aan de

negen, om er verder broederlijk samen mee op te trekken. Samen?!

Maar zonder Dielissen, Dekkers en Verhoeven. Die waren er opnieuw vandoor gegaan en met tien seconden voorsprong begonnen Een nieuw hoofdstuk.

Ballast overboord

EEN nieuw hoofdstuk, dat achteraf zou blijken al het beslissendehoofdstuk te zijn. Immers, terwijl in de negentiende ronde het zich sterk genoeg voelende drietal voor alle uit jakkerde en elkaar steunde, verbrokkelde daarachter de eerste volggroep het aantal van veertien. In deze ronde, waarin Cas Kleefstra bij een val met Nieuwenhuis uit Wierden uitgeschakeld raakte, evenals de ander, die er het ergst aan toe was, uit de tweede groep een kleiner groepje gekristalliseerd. Een flink kwartet dat met minder ballast de strijd achter Dekker, Verhoeven en Dielissen met meer succes hoopte voort te kunnen zetten.In dat kwartet bliezen Petri, Voorting, Thijs Roks en Nulkes hun partij in wielrengalop door Zandvoorts golvende duinvlakten.

Zij die voor de op Maandag lezende sportschare en ook daarbuiten de

aantekeningen hadden te maken konden hun blocnotes voor de notities

voorlopig in hun zak laten.De chronometer moest er méér aan te pas komen. Een kwestie van indrukken als de drie koplopers voorbij gingen en de achterstand aflezer als het verwoed jagende viertal passeerde.

Die achterstand bleef rondom de anderhalve minuut schommelen en die chronometers wezen ook uit dat Tarzan van Breenen, de Haarlemmers Peters en Van Roon en deLimburger Willemsen op een kleine drie minuten lagen.

Dat bleef vele ronden lang zo, alleen kwam er met nog twaalf ronden van

de veertig te rijden de niet onbelangrijke wijziging dat Witteveen van groep op

groep in de tweede terecht was gekomen en in plaats van Nulkes tegen die anderhalve minuut achterstand vocht met Voorting, Roks en Petri.

De eindphase

TOEN nog negen maal die kronkels door het circuit waren te maken en in de achterste gelederen, pech, vermoeidheid en te geringe geestelijke weerstand

tegen teleurstelling, de gelederen schrikbarend hadden gedund, zodat er nog twee dozijn van de honderdzeventig renners over was, toen was al dat gejaag

van de eerste volggroep voor niets geweest.

De achterstand was op dat moment tot een volle twee minuten aangegroeid

en groep drie lag zelfs op de dubbele afstand. Nog steeds had de jury het gevluchte drietal niet ontdaan van de twaalf renners met één of meer ronden

achterstand, twaalf die nu al enkele ronden gelijk, en dan aan de staart van het dappere trio, langs de tribunes kwamen.

Een rol speelden die twaalf als bloedzuigers meedraaiende renners al niet meer. Ook de inmiddels zonder Peters en Witteveen in derde positie jakkerende Van Breenen en Van Roon waren al lang kansloos geworden. Het begon zelfs al een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid te worden, dat niemand meer kans zou krijgen de drie vluchtelingen in te lopen.

Met nog vijfmaal jachten tussen het duinhelm en luierende toeschouwers, kwam de order van de wedstrydleiding, dat ieder met één of meer ronden achterstand de stryd zou staken, een lot dat ook de telkens moedig alleen verder rijdende De Vos uit Wassenaar trof en wat later Maenen; een lot dat men in elk geval de Brabander niet gegund had met zijn kans op de tiende plaats in het eindklassement.

Zo gingen negen renners en geen renner meer de laatste vier ronden in. In die laatste vier ronden gebeurde er niets anders meer dan een schommeling in de tijden tussen de drie groepjes.

Van dat eerste groepje, dat na de laatste Tarzanbocht zich op ging maken voor de greep naar de kampioenstrui, schakelde Verhoeven zichzelf uit door de eindspurt aan Dekkers en Dielissen te laten.

Dielissen was de gelukkige die de trui over z’n schouders kreeg, zoals de Haarlemmer Voorting in het eigen Keunemer gebied de zege in de tweede groep met ruim verschil bevocht. In de derde was het een andere Haarlem- mer, die de gelukkigste was. Van Roon liet Heintje v. Breenen achter zich over de streep gaan.

Op dat ogenblik stond een gelukkige Dielissen al in de nieuwe trui en mocht Hans Dekkers somber bedenken, dat hij evenals vorig jaar juist een handgreep tekort was gekomen bij de greep naar die trui Valkenburg en Zandvoort.Uitslag Zandvoort Kampioen van Nederland:

Amateurs: 1. W. Dielissen (Beek en Donk), de 167 kilometer in 4 uur 29 min. 47 sec. 2. Hans Dekkers (Eindhoven) op een halve lengte. 3. W. Verhoeven (Overschie) zelfde tijd; Op 1 min. 43 sec: 4. A. Voorting (Haarlem). 5. Thijs Roks (Sprundel). 6. F. Petri (Amsterdam). 7. C. Witteveen (Amsterdam). Op 6 min. 28 sec: 8. Piet van Roon (Haarlem). 9. Tarzan van Breenen(Amsterdam).

KAMPIOENSCHAP VAN NOORD-BRABANT/ZEELAND.(1950.06.17)

Roovers kampioen Noord-Brabant van't Westeinde van Zeeland

De amateurs van Noord-Brabant en Zeeland reden in Chaam om de titels van Noord-Brabant en Zeeland. Van Noord- Brabant werd Roovers kampioen. Hij reed de 170 km. in 4 uur 34 sec. Tweede in dezelfde tijd werd Van Elderen (Eindhoven), derde Nulkens (Tilburg), vierde Massaguer (Oisterwijk) en vijfde Rijvers (Breda).

Kampioen van Zeeland werd Van 't Westeinde uit Nieuwdorp. Hij was 13

min. en 13 sec. achter bij Roovers. Tweede Zeelander werd Mouthaan uit

Vlissingen. Aan de wedstrijd werd door tachtig renners deelgenomen, van wie

er echter slechts achttien de course uitreden.

KAMPIOENSCHAP VAN NOORD-HOLLAND.(1950.05.05)

„Tarzan" van Breenen wielerkampioen van Noord-Holland

Met een paar forse trappen kon de Amsterdammer Van Breenen juist voor Willem Snijders uit Halfweg over de eindstreep gaan. Daarmee had hij het kampioenschap van Noord-Holland voor amateurs over een afstand van 185 kilometer in de tijd van 4 uur 43 minuten 41 seconden op zijn naam gebracht. Van begin af aan viel de regen, waardoor de strijd enorm zwaar is geworden. Van Zaandam tot Castricum bleef het reeds sterk gedunde peleton bijeen. Men had Purmerend nog maar nauwelijks achter zich, of de gehele groep sloeg een verkeerde weg in, tengevolge van pijlen, die een wandelsportvereniging had uitgezet. Dat betekende voor de renners vijf kilometers extra . . . De eerste uitlooppoging waagde de Haarlemmer Visser bij Andijk. Hij slaagde er in een voorsprong van 500 meter te nemen, maar bij Medemblik moest hij zich weer terug laten vallen. Zijn uitlooppoging tegen de wind in had zoveel van zijn krachten gevergd, dat hij later geen rol van betekenis meer kon spelen. Voorbij Medemblik begon de afbrokkeling van het peleton, dat 40 kilometer draaide. Het tempo werd opgevoerd, waardoor Reuman, Matze, Mol en Hofland in het peleton moesten lossen. In Alkmaar waren van de 123 renners, die gestart waren, nog 24 bij elkaar, onder wie Cas Kleefstra, Snijders, Van Breenen. Bij Castricum waagden Remkes en Van Breenen het, er tussenuit te trekken, maar nog vóór Zaandijk zouden zij worden ingelopen. Het waren Snijders en Willekes, met wie zij tenslotte door de Oostzijde op de finish bij de Prins Hendrikkade te Zaandam aftrokken. Van Breenen sloeg Snijders in de eindsprint. De uitslag werd:

Amateurs: 1. Hein van Breenen in 4 uur 43 min. 41 sec; 2. Wim Snijders (Halfweg); 3. Patsie Willekes (Amsterdam); 4. Remkes (Amsterdam); 5. Ris (Den Helder); 6. De Booy (Alkmaar); 7. Cornelissen (Halfweg); 8. Siebeling (Wormerveer); 9. Boersma (Amsterdam); 10. Eelsing (IJmuiden). De uitslag van de nieuwelingenrace over 60 km luiden:

Nieuwelingen: 1. Koeman; 2. Zieleman; 3. De Groot; 4. Wentink; 5. Boellaard (allen uit Amsterdam).

KAMPIOENSCHAP VAN NOORD-NEDERLAND.(1950.06.04)

Noordelijke wielerkampioenschappen

Jan Charisius vierde Andriessen negende

Kort nadat het lieflijke torentje van het plaatsje Saasveld in de buurt van

Borne zijn zeven slagen had laten horen tooide de burgemeester van

Weerselo de dappere Groninger renner Anton Hazewinkel met de lauwerkrans der overwinning. De comingman van het Nederlandse amateurcorps wielrenners was er in geslaagd op onbetwistbare wijze zijn meesterschap te tonen in de strijd om de kampioenschappen van de provincies Groningen, Friesland, Drente, en Overijsel alsmede om het kampioenschap van de Ronde van Saasveld. Het betekende voor hem de grootse zegepraal uit zijn nog maar korte wielerloopbaan die hij door zijn harde werken zeker heeft verdiend.

Maar ook de Friese rijders hebben zich in dit milieu ongetwijfeld kranig geweerd. Vier en dertig rijders waren onder voor wielrennen ook wel haast

abnormale weersomstandigheden aan de start verschenen en slechts 14 hebben de race kunnen uitrijden. Wel een bewijs hoe sterk de afslachting is geweest. Het verheugende was wel dat onder die veertien ook twee Friezen waren. Deze eindigden bij de eerste tien en zullen zodoende ook ons Noordelijk district kunnen vertegenwoordigen bij de Nederlandse kampioen- schappen die op 2 Juli a.s in Zandvoort worden gehouden

Uitlooppoging van Charisius

Vooral Charisius heeft een grote rol gespeeld in deze course. Hij was het die

in de zevende ronde van de wedstrijd het spel van de uitlooppogingen begon en toen met een grote voorsprong als eerste doorkwam. Het was duidelijk dat hij deze niet zou kunnen behouden doch hij had er in elk geval mee bereikt dat de strijd eerst recht kon ontbranden en daarmede had onze stadgenoot zijn aandacht blijvend gevestigd.

Na de 14de ronde van het traject dat 165 km lang was waren er negen rijders op kop waaronder Charisius. Andriessen Jr. en de Groningers Hazewinkel en Kooistra. De bekende Westerterp had ontijdig de strijd moeten beeindigen, hij werd wederom achtervolgd door het noodlot,lekke banden, dat nu eenmaal steeds voor hem weggelegd schijnt te zijn.

Na 17de ronde had zich een kopgroep gevormd van drie bestaande uit

Schaepers uit Oldenzaal Van den Heuvel uit Hengelo en Hazewirikel uit Groningen. Onze beide stadgenoten bezetten de vierde en vijfde plaatsen en kwamen tegelijkertijd door. Later slaagde Van der Velde uit Almelo er in de Friezen te passeren. Na de twintigste ronde (elke ronde bedroeg 6 km), was

Schaepers ineens afgezakt naar het peleton zodat er nu nog slechts twee renners aan kop lagen. Charisius was inmiddels gestegen tot de zeer eervolle

vierde plaats en Andriessen was door het peleton opgeslokt.

De beslissing

Het was dan ook duidelijk dat Hazewinkel en Van der Heuvel de strijd zouden moeten uitvechten. In de 24^ste ronde viel de beslissing. Hazewinkel

had zich losgewerkt van zijn rivaal en vergrootte zijn voorsprong in de laatste

ronde nog meer Charisius behield zijn vierde plaats voor de Drentenaar Dekker uit Emmen die ook goed voor den dag kwam. Kooistra eindigde als zesde en Andriessen als negende zodat het succes voor de Noordelijken in Saasveld wel heel groot was.

Amateurs: 1. Hazewinkel Groningen 165 km in 4 u 42 min 12 sec kamp van

Groningen en Noord kampioen; 2. M. van den Heuvel Hengelo op 40 sec.

kamp van Overijsel; 3. A. van der Velde Almelo; 4. J. Charisius Leeuwarden op 4 min. 40 sec. kampioen van Friesland; 5. H. Dekker Emmen op 4 m 45 sec. kamp van Drente; 6. D. Kooistra Groningen; 9 A. Andriessen Jr. Leeuwarden

KAMPIOENSCHAP VAN ZUID-HOLLAND.(1950.05.03)

Wout Verhoeven Zuidhollands amateur-kampioen op de weg

Georganiseerd door de Scheveningse rennersclub „De Kampioen" is Zaterdag op de Zg. „Stompwijkronde", een parcours van 17 km, het provinciaal kampioenschap van Zuid- Holland voor amateurs verreden. Bij schitterende weersomstandigheden werd voor slechts weinig toeschouwers een afstand van 170 km (10 ronden van 17 km) afgelegd.

Dit provinciaal kampioenschap gold tevens als selectiewedstrijd voor de kampioenschappen van Nederland welke 2 Juli a.s. te Zandvoort worden gehouden. Om 1 uur werd op de Middelweg te Stompwijk door 52 van de 75 ingeschreven renners gestart en na 2 ronden wisten 9 concurrenten, t.w. Breedveld, v. d. Korput, Kormann, gebr. Muilwijk, Verhoeven, Verheul, Volwerk en Petersen een kleine voorsprong te nemen. De Hagenaar v. d. Putten reed ook in deze groep, doch was te laat aan de start verschenen en lag op 1 ronde. Achter déze renners bevonden zich verschillende kleine groepjes, waarin het peloton uiteengevallen was. Na 5 ronden voegden W. van der Voort, Brinkman en Ouwehand zich bij de kopgroep doch in de 7e en 8e ronde deed W. Verhoeven uit Overschie, in uitstekende stijl rijdend, een uitlooppoging en nam weldra een flinke voorsprong op de renners, Breedveld, P. Muilwijk, Huizer, Vermeulen, Ouwehand, v. d. Voort, Brinkman en v. d. Putten (de laatste op 1 ronde). Verhoeven won in 4.26.41 met een voorsprong van 4 min. en 9 sec. op nummer twee, Brinkman. Gemiddelde snelheid 38,2 km per uur.

Van de 52 gestarte renners reed slechts een tiental de wedstrijd uit.

Amateurs: 1 W. Verhoeven, Overschie 170 km in 4.26.41; 2 H. Brinkman, Maasland 4.30.50; 3 W. v. d. Voort 's-Gravenzande z.t.; 4. P. Muilwijk, Rotterdam; z.t.; 5 G. Ouwehand, Den Haag, z.t.; 6 J. Huizer, Rotterdam, 7 H. Vermeulen Ter Aar.

KAPELLE.(1950.05.20)

Amateurs: 1. Wout Wagtmans, Breda; 2. Wout Verhoeven, Overschie; 3. Ab Donker, Amsterdam; 4. Manus Brinkman, 5. C. Paymans, Tilburg; 6. van Oers, Langeweg; 7. J. Kuiten, Nuenen; 8. Gijnaert, Zelzaete; 9. J. van de Smissen, Breda; 10. J. Mangelaars, Hoogerheide;

KOEWACHT.(1950.05.05)

Wagtmans won in Koewacht ondanks Belgische combine

Wout Wagtmans uit Breda is het tengere Woutje van voorheen niet meer. Dat bleek vijdag in de bevrijdingsronde van van Koewacht op overduidelijke wijze. Deze course eist elk jaar vele slachtoffers door het bijzonder zware parcours over de Vlaamse kasseinen en alleen de mannetjesputters van ons wielercorps kunnen op dit parcours met succes slag leveren tegen de Belgen, die hier elk jaar in groten getale vertegenwoordig zijn.

Wagtmans heeft ondanks de zware Belgische concurrentie met zijn tegenstanders gespeeld. Door steeds maar te demarreren reed hij zijn rivalen murw en sloeg toe op het goede moment. Er was niemand bij machte dit machtsvertoon het hoofd te bieden en de slotfase van deze wedstrijd bracht Wagtmans ver voorop. Ja, het scheelde niet veel of Wout had de anderen gedubbeld.

Het pleit voor de stevige Verwijmeren dat hij eveneens het peloton in de steek liet en nog fraai als tweede eindigde.

Amateurs: 1. Wagtmans, Breda, de 100 km in 2 uur 49 min.; 2. P. Verwijmeren, Terheijden; 3. De Wachter, Belgie; 4. Braspenninx, Zundert;

KOOG AAN DE ZAAN.(1950.08.27)

DE EERSTE RONDE VAN KOOG AAN DE ZAAN

Piet Evers verloor zijn ronde, maar won toch

Sensationeel slot van eentonige course

PIET EVERS, de altijd goedlachse Wormerveerde, kon gistermiddag zelfs

geen grijnslach meer tonen, toen hij werd gehuldigd als overwinnaar van de eerste Ronde van Koog aan de Zaan, zó had hij moeten vechten voor de overwinning, zó had hij zich moeten inspannen om zijn belagers in de laatste ronden op veilige afstand te houden. Voor de duizenden en duizenden langs de kant was dat overigens maar gelukkig, want na bijna niets anders te hebben gezien dan eentonig rondjes draaien, vonden zij het heus geen overtollige luxe, dat ze in die laatste ronden mochten genieten van een beetje spanning en zelfs wat sensatie. En toen Piet zich ondanks alles toch kon handhaven en de eerste prijs in de wacht sleepte, juichten de Zaankanters hun streekgenoot enthousiast toe, een streekgenoot, die ons op de Cauberg zei beter te gaan rijden, naarmate hij meer ernstige ongelukken heeft gehad.

Overigens, of die eerste Koger Ronde een onverdeeld succes is geworden, mag worden betwijfeld, want er was een parcours voor uitgezocht, dat bepaald slecht was. Korte rechte stukken en drie venijnig scherpe bochten maakte het onmogelijk goed uit te halen. En het zal vooral hieraan wel te wijten zijn geweest, dat het peloton het tempo niet noemenswaard ging opvoeren, toen Piet Evers en Toon Steenbakkers reeds vrij spoedig op drift sloegen en een grotere voorsprong namen dan Gerard van Beek en Piet de Vries hadden gedaan, drie ronden na de start.

Piet en Toon draaiden gemakkelijker door de bochten dan de rest van de karavaan en zo konden zij een voorsprong veroveren van een halve ronde.

Op streep aansluiting

MET 50 van de 135 ronden achter de rug konden Piet en Toon weer aan- haken bij het peloton, dat zelfs niet aan tien liter motorolie als beschikbaar

gestelde premie voldoende had om de zaak wat gesmeerder te laten lopen.

Een paar maal had het er wat van weg dat enkele renners zouden proberen ook een ronde te nemen, maar Evers en de ondanks zijn voorsprong stroef draaiende Toon Steenbakkers konden steeds de gemaakte gaten weer dicht trekken.

Toen even na Vos, wiens ketting brak, ook De Korver verdween en Cor Bakker een lekke band kreeg en geen andere fiets te pakken kon krijgen, ontstond er de figuur, dat er vijfentwintig prijzen te verdelen waren onder drie-en-twintig overgebleven renners...

Solo-rit

VEERTIG ronden voor het einde konden Lakeman, Geerts, Sprenkeling

en Van As de groep eindelijk vaarwel zeggen. Maar zij werden gevolgd door

Voorting, Storm, De Groot en Van Beek, die zich bij hen konden aansluiten. Acht achtervolgers dus, die Evers en Steenbakkers wel eens mores zouden leren.

Van de vrij onschuldig schijnende honderd meter werd er tweehonderd gemaakt en toen die zelfs werden opgevoerd tot een halve baan werd de situatie voor de koplopers wel heel erg slecht. Tot overmaat van ramp belandde Toon Steenbakkers in de tweede groep. Evers stond dus alleen voor de taak, zijn voorsprong te bewaren. En dat gelukte hem niet...

Jan Sprenkeling, een der weinigen, die er voortdurend naar hadden gestreefd, leven in de brouwerij te brengen, wist tenslotte Evers gezelschap te gaan houden. Opnieuw twee man op kop dus, maar ondanks krampachtig verzet van Evers en de Hengeloër zou dat niet zo blijven, want de groep-Van Beek joeg onweerstaanbaar voort en naderde het tweetal met achtergebleven aanhang steeds meer.

En het scheen helemaal gedaan met de Wormerveerse kansen toen bij het luiden van de bel voor de laatste ronde van nog geen kilometer lang, de overige zeven ook aanhaakten en we tot slot een eindspurt van tien man tegemoet gingen.

Maar de onverzettelijke Evers was niet van plan zich zo maar te laten kisten

en tot grote verbazing, maar tot nog groter vreugde van zyn luid juichende

streekgenoten, veegde hy in de spurt al zijn concurrenten van de baan. Alleen Storm kon het wiel houden, maar Voortuig, De Groot, Van Beek, Sprenkeling, Geerts, Steenbakkers, Lakeman en Van As kwamen allen met meters achterstand op de winnaar over de streep.

Zo veel had deze winnaar echter vaa zijn krachten verspeeld, dat hij niet meer in staat scheen nog een meter verder te fietsen. Maar ja, de tijd is ook voorbij dat wielrenners alle dagen zo'n kleine driehonderd gulden in drie en een half uur kunnen verdienen. En daar zal iedereen wel even voor willen „afzien". De uitslag luidde:

Profs en Onafhankelijken: 1. Piet Evers (Wormerveer), 125 km in 3 uur 28 min. 32 sec; 2. Jac. Storm (Den Haag); 3. Gerrit Voorting (Haarlem); 4. Jacques de Groot (Leiden); 5. Gerard van Beek (Oostzaan); 6. Sprenkeling (Hengelo); 7. Jan Geerts (Teteringen); 8. Toon Steenbakkers (Den Bosch); 9. Henk Lakeman (Amsterdam); 10. Piet van As (Bergen op Zoom); 11. Op een ronde: Henk Maas (Geldrop); 12. Joh. Hulshoff (Den Bosch); 13. Cor Bijl (Den Haag); 14. Evert Grift (Soest); 15. Ekelmans (Eindhoven).

De overigen, die de wedstrijd uitreden waren: De Groen, Buuron, v. d. Wal,

Schellingerhoudt, v. d. Dungen, De Reijer en Tolen.

KRABBENDIJKE.(1950.08.05)

Amateurs: 1. Antoon Verstraeten, 2. Cor Witteveen, 3. Jan Pafort,

KROMMENIE.(1950.06.18)

Amateurs: l. Cor Witteveen (Amsterdam) tijd 2 uur 40 min. 57 sec; 2. Piet Duif (Zaandam);3. Ed Koeman (Krommenie); 4. Siebeling (Wormerveer); 5. Peters (Haarlem) en 6. Timmerman (Zaandam).

KRUININGEN.(1950.07.01)

Kermis in Kruiningen, natuurlijk met een course!

Wagtmans kwam halve lengte tekort tegen Van der Zande

Het was Zaterdagmiddag gezelliger dan anders in het dorpje Kruiningen.

Niet alleen dat er kermis was, er was ook een kenniskoers! En al wilden Gerrit Schulte en Wim van Est en Theofile Middelkamp er niet rijden omdat er „alleen maar" prijzen waren en geen vast geld, de renners die wel zouden

meedoen hadden naam genoeg om toch een paar duizend mensen langs de kant te trekken. En zij hebben gezien, hoe Frans van der Zande de verrassing van de dag was en juist vóór Woutje Wagtmans de eerste prijs in de wacht sleepte!

Voordat het feest van de beroepsrenners begon hadden de nieuwelingen in eentonigheid langs Hansweert, Scheldevaart en terug naar Kruiningen hun 25 ronden gedraaid. Het was de Zeeuw Eddy de Waal, die met een forse sprint deze wedstrijd op zijn naam bracht en daarmee zijn carrière als amateur goed afsloot.

In de stamineetjes en de Korenbeurs werden tussen de bedrijven door een

paar “pintjes" meer gepakt, gaf men wat dubbeltjes aan het patates-frites- kraampje en mochten de kinderen een ritje meer doen in het hobbelpaarden- spul van de kermis.

Maas op drift!

Maar toen, de profs aan de slag waren gegaan, waren al die bezoekers langs

het parcours; dicht opeen gepakt in de buurt van de Markt, waar de streep lag en premiesprintjes waren te zien. Wagtmans sloofde zich hierin erg uit en had slechts concurrentie te duchten van de Rotterdammer Piet Verschuren. De Amsterdammer Tolen en de stoere Zeeuw Jan van Geldern pakten er ook een paar mee, maar voor de rest gebeurde er weinig.

Totdat de oude Jan Maas ontsnapte. Dat was na 27 km. Toen was de „hel" losgebroken. André de Korver sprong achter hem aan, samen met z’n stadgenoot Piet de Vries en Bernard Franken. Ook Willem Matena weerde zich kranig. Toen alles weer broederlijk bijeen ronddraaiden ging hij er tussen uit, maar ook zonder resultaat.

Halverwege de course ontsnapten Buuron, Geerts, De Groot, Verhoef, Steen- bakkers, De Korver en Lauwers, even later gevolgd door Franken en Van As.

De slag was gevallen!

Woutje Wagtmans kon er niet bij zijn, want hij had tweemaal van fiets moeten verwisselen en op de tanden bijten om weer bij te komen.

Schellingerhoudt was in het gevecht ten onder gegaan, Franken brak zijn zadel en ook Pellenaars gaf er de brui aan. De Vries en Smits gingen de kopgroep nog een beetje groter maken, te groot om stand te houden. Dank

zij een jacht van Wagtmans en Loos kwam alles weer by elkaar. Wim de Ruijter sprong toen naar voren, samen met Wagtmans en Gerrit Voorting.

Zij kwamen niet ver en verloren hun kans helemaal toen Van der Zande,

Piet de Rijer, De Vries en Steenbakkers de achtervolging begonnen.

„Baasje" van der Zande deed toen wat niemand van hem verwachtte door

Wagtmans in de eindspurt met een halve lengte te verslaan.

Beroepsrenners: 1. Frans van de Zande, 2. Wout Wagtmans, 3. Gerrit Voorting, 4. Antoon Steenbakkers, 5. Piet de Reijer, 6. Jan van Gelderen, 7. Harm Smits, 8. Piet de Vries, 9. Piet van As, 10. Gerrit Blaauw,

Nieuwelingen: 1. Eddie de Waal, 2. J. Maas, 3. Pol Hermes, 4. Jansen. 5. Oosthoek. 6. Borgsteijn. 7. Poortvliet. 8. De Rooij. 9. Neijsen. 10. v. d. Kloot

LAMSWAARDE.(1950.09.10)

Nieuwelingen: 1. Cas Oosthoek, 2. Rien Verhelst, 3. W. Mathijssen,

LAREN.(1950.06.03)

Amateurs: 1. Lambert Hendriks, Oss, 78 km in 1 uur 51 min. 05 sec.; 2. Jan Hennink, Alkmaar; 3. Jan Eeelsing, IJmuiden; 4. Jan Meijer, Laren; 5. W. Siebeling, Wormer; 6. H. Hulscher, Amsterdam; 7. H. Kokkes, Alkmaar; 8. N. van Pol, Hilversum; 9. P. Veerhuis, Bussum; 10. M. van Gelder, Amsterdam;

Nieuwelingen: 1. H. Scheffer, Amsterdam, 51 km in 1 uur 20 min. 53 sec.; 2. Eric Meyer, Laren; 3. Jac van Dijk, Hilversum; 4. J. Hofland Jr. Beverdijk; 5. J. Verhoeven, Overschie; 6. C. Verschoor, Soest; 7. C. Bakker, Halfweg; 8. L. Bas, Haarlem; Prestatieprijs: R. Zaradnik, Amsterdam;

LEEUWARDEM.WILHELMINAPLEIN.(1950.06.07)

162 maal om het Wilhelminaplein

Voor Alkmaarder De Booy begon de victorie in Leeuwarden

In de tachtigjarige oorlog mag dan de victorie in Alkmaar zijn begonnen

voor de Alkmaarder Leo de Booy ving zij niet aan in z’n eigen stad waar hij door de week melk uitvent doch in de Friese hoofdstad waar hij gisteravond z’n eerste wielerzege behaalde in een wedstrijd over tachtig kilometer. Na een

uitstekende race zag deze 24-jarige knaap kans z’n vier concurrenten met wie hij een ronde op het peleton voor lag in een goede eindsprint te kloppen

precies 1 uur 48 minuten en 22 seconden nadat het startschot was gelost. Een uitnemende tijd dus

Goede wedstrijd met snelle tijd

Ook dit onderdeel van de Leeuwarder Sportweek is een succes geworden.

Onder ideale weersomstandigheden en op een behoorlijk goed parcours van

ongeveer 500 meter rond het Wilhelminaplein slaagde deze wedstrijd uitstekend. Er werd een aanhoudende snelle strijd geleverd waarvan het vrij

talrijke publiek met volle teugen heeft kunnen genieten. En de talloze premiesprints zorgden tussen de bedrijven door voor nog wat extra spanning en aantrekkelijkheid.

Toch bleek het parcours met z’n vier bochten iets te klein om een groot- scheepse strijd te ontwikkelen. Uitlopers die in het begin van de wedstrijd een kansje waagden werden snel tot de orde geroepen. En zo bleef het veld in de eerste vijftig ronden - het veelkleurige lint moest zich in totaal 162 keer rondom het plein kronkelen - in vrijwel gesloten gelederen bijeen.

Er tussen uit

Met zo’n honderd ronden voor de boeg zagen we pas de eerste serieuze

Uitlooppoging. A Klein van Zaandam, Ed Koeman van Krommenie en C Boersma van Haarlem sprongen uit het peleton weg. Beurtelings aan kop liggende vergrootten zij dank zij voorbeeldig teamwork langzaam maar zeker hun voorsprong.

Al spoedig lagen de drie musketiers een halve ronde voor. En toen ontspon

zich een interessante jacht om het peleton te lappen. Zeer snel werd er nu

gereden, de eerste 40 km in 56 minuten. Het einde van dit liedje was evenwel

dat de drie uitlopers tenslotte dan toch hun ronde kregen.

Nog twee

Intussen waren L. de Booy uit Alkmaar en C. Ris uit Den Helder er met

Z’n tweeen op uit getrokken. Lang moesten zij vechten om de ronde achter- stand op de drie koplopers teniet te doen, maar in de 127ste ronde te rijden slaagde hun dit.

Vijf man lagen dus nu met een ronde voorsprong aan de kop. Middelerwijl

was het hoofdpeleton uitgedund tot dertien man. Alle Friezen waren uit de

course verdwenen behalve Charisius (op een vrijwillig door Bep Andriessen afgestane fiets nadat z’n eigen het had begeven. Een sportieve geste.!

Als een bom

De spanning was er nu wat uit. Rustig hoewel snel werden de ronden er doorgemaald. En toen zorgde plotseling de jongste Groninger Anton

Hazewink er voor wat sensatie. Het rondebord stond op 12. Als een

bom ontplofte de soepel rijdende Groninger. Met een enorme snelheid schoot

hij vooruit Charisius zag z’n kans schoon en volgde. Ineens was er volop

spanning. Het peleton liet zich evenwel niet verschalken. Hazewinkel had geen kracht genoeg om dit tempo vol te houden.

Deze uitlooppoging - te laat ingezet ook - faalde dan ook jammerlijk.

Bovendien kreeg Charisius die een goede wedstrijd reed op het laatste ogen- blik nogmaals pech met z’n fiets. Een Hollandse collega stelde hem echter

in staat de race uit te rijden.

En zo werd de uitslag:

Amateurs: 1. L. de Booy Alkmaar; 2. Ed Koeman Krommenie; 3. C. Boersma Haarlem; 4. C. Ris Den Helder; 5. A. Klein Zaandam; 6. H. Brinkman Den Haag; 7. F. Petrie Amsterdam; 8. C. Witteveen Amsterdam; 9. A. J. Hazewinkel Haren; 10. C. Witteveen Amsterdam;

LEIDEN.DE KOOI.(1950.04.26)

Jac. de Groot wint Kooi-ronde in eindsprint.

Toeschouwers lieten zich niet wegjagen door de regen.

Het slechte weer ten spijt, heeft de wielerronde, welke gisteravond door het Sportweekcomite in de Kooi georganiseerd werd, een macht volk op de been gebracht.

Het waren allen renners van de “Swift-Combinatie”, die aan de start verschenen en die begrepen, dat het hier propaganda voor hun sport betrof. Zij zorgden voor een aardige, spectaculaire strijd, zodat vrijwel niemand zich door de halverwege de race beginnende regen naar huis liet jagen. Na de eerste tien ronden – de race ging over 40 ronden van 12oo meter – waren de zwakken van de sterken gescheiden en vormde zich een kopgroep van ongeveer tien man. In deze groep speelden de bekende Jac. de Groot en Bouthoorn de hoofdrollen. Telkenmale waagden zij een uitlooppoging, doch steeds werden zij door het jagende peleton, aangevoerd door de jeudige vechtjassen v. d Vos en Wallet, terruggehaald. Tussentijds gerden premiesprints werden gewonnen door Riethoven, v. d. Fits (2x) en Bouthoorn.

Tegen het einde, toen de snel invallende duisternis het rijden gevaarlijk maakte, besloot de wedstrijdleiding, welke in handen was van de “Swift-Combinatie”’de race met enkele ronden te bekorten. In deeindsprint klopte Jac. de Groot met een halve lengte J. v. d. Fits, terwijl het peleton op enkele meters volgde. De uitslag luid:

1.Jac. de Groot; 2. J. v. d. Fits; 3. P. Bouthoorn; 4. R. Wallet; 5. H. v. d Vos; 6. van Tricht;

Na afloop reikte de heer J. C. Koers, voorzitter van het Sportweekcomite, met een toepasselijk woord de prijzen uit. Een compliment verdient de politie, die voor een keurige afzetting zorg had gedragen.

LEPELSTRAAT.(1950.05.21)

Amateurs: 1. Jos Suykerbuyk, 2. Wout Verhoeven, 3. Harrie van de Elshout,

Nieuwelingen: 1. Eddie de Waal, 2. J. Vlamings, 3. Cees Aanraad,

MAASTRICHT.(1950.07.02)

Verstraeten won te Maastricht

MAASTRICHT. 4 Jull (Eig. corr.) — De ronde van Maastricht voor nieuwelingen en amateurs, welke Zondagmiddag in het Wittevrouwenveld gehouden werd is een zege geworden voor de amateur C. Verstraeten uit Breda. Bij de nieuwelingen ging C. Raaymakers, Veldhoven, 't eerst over de finish. Bij de amateur» verschenen 35 deelnemers aan de start, die het parcours van 1600 m 50 maal moesten rijden. Zeven ronden bleef het peleton bijeen, toen sprongen v. d. Heijden en J. Kollenberg weg en wisten een voorsprong van 200 m te verkrijgen. Op 100 m volgden Fr. Pirelle met C. Verstraeten en dan het peleton. Na 12 ronden hadden Pirelle en Verstraten de koplopers ingehaald en samen hielden zij het zo 10 ronden vol. Pirelle en Verstraeten moesten toen wederom “lossen", doch slechts voor korte duur, want plotseling schoot Verstraeten weer weg om zich andermaal bij de koplopers te voegen. Hij behield hier de kop en had zelfs de kracht om na 28 ronden alleen weg te lopen en de leiding niet meer af te staan. Hierdoor sleepte hij tevens alle premies in de wacht. In het peleton probeerden telkens v. d. Linden. Maklijne. Kimmenade. v. d. Heijden, de Rooy door het tempo op te voeren de weglopers in te halen, doch de meesten reageerden hierop zeer laks, zodat hun pogingen nutteloos bleken. De uitslag was als volgt:

Amateurs: 1. Cees Verstraeten, Breda. 2. Piet van de Linden, Helmond, 3. J. Boonen, Sittard. 4. Maklijn. 5. Kimmenade. 6. v. d. Heijden, Helmond, 7. L. Daenen, Elsloo Bij de nieuwelingen was de uitslag als volgt:

Nieuwelingen: 1. Cees Raaymakers, Veldhoven, 2. Leo van de Brandt, Schijndel, 3. Kees Boelhouders, Bunde, 4. Kicken. 5. H. Schoenmakers, Blerick. 6. L. Stevens, Elsloo. Deze categorie startte met 49 deelnemers en moest het parcours 30 maal rijden.

MADE.(1950.08.06)

Amateurs: 1. Jos Suykerbuyk, 2. Cees Verstraeten, 3. Manus Brinkman,

MARRUM.(1950.06.25)

Wiebe Hoekstra won de ronde van Marrum

De traditionele ronde van Marrum voor Friese amateurs en nieuwelingen

mocht zich ook dit jaar weer in een grote belangstelling verheugen zowel van

de renners als van het publiek. In afwijking van vorige jaren was de strijd echter slap daar door het hoge tempo het ontbreken van de kopstukken, Henk Hoekstra en Piet Schreur, en de scherpe bochten de wedstrijd in een ware slijtageslag ontaardde. Ook een paar valpartijen zorgden voor uitdun- ning van het peloton. Bij een der valpartijen kwam de renner H Sikkema uit Nijbeets zo ongelukkig terecht dat hij zijn sleutelbeen brak. Verder brachten alleen de vele premiesprints enige spanning. In de eindspurt tussen de zeventien overgebleven renners greep Wiebe Hoekstra voor M. Wierda uit Heerenveen de zege.

Amateurs en Nieuwelingen: 1. W Hoekstra Ureterp; 2. M. Wierda Heeren- veen; 3. A. Koopmans Jubbega; 4. G. v Dijk Oranjewoud; 5. H. Zwaagstra Bolsward; 6. J. de Vries Luinjeberd; 7. N. Hoekstra Leeuwarden;8. B.

Aardema Ureterp; 9. G. Vierstra Franeker; 10. H. de Vries Jubbega;

MECHELEN.(1950.05.14)

Gelissen won Ronde van Mechelen

Zondag werd door de supportersclub „De Sprinter" de Ronde van Mechelen verreden. Bij de nieuwelingen, die 39 in getal startten, ging Ehlen uit Broeksittard na een harde strijd als eerste door de finish. Bij de amateurs was de strijd nog levendiger. Plantaz (Eindhoven) en v. Elshout (Breda) bleken direct de sterksten te zijn. Zij namen een flinke voorsprong op het peleton. v. Elshout kreeg echter met pech te kampen en ook Plantaz kon zich niet in zijn leidende positie handhaven. Er ontstonden spannende jachten en het resultaat daarvan was. dat Gelissen (Beek) als eerste over de streep stoof,

Amateurs: 1. Gelissen Beek; 2. Stevens (Elsloo), 3. v. Elshout (Breda), 4. Boersma (Haarlem), 5. Plantaz (Eindhoven). 6. Savelsberg (Treebeek). J. Fransen (Übachsberg), 8. Voorjans (Maastricht), 9. Courten (Guttecoven), 10. Fooy (Maastricht), 11 Holka (Heerlen), 12. Vermeulen (Kerkrade), 13 Borghans (Kerkrade).

MEERSSEN.(1950.05.07)

MACHTIGE STRIJD IN MEERSSEN

Gelissen won andermaal na boeiende course in een felle sprint Gerrit Otte zag zijn sprong gelukken

„Het was een zware course en ik ben blij dat ik lese ronde gewonnen heb. Ik dank ook nog mijn supporters voor hun trouwe opkomst". Dit waren de woorden van de winnaar van de Ronde van Meerssen, Gelissen. die hij via de microfoon door de vele luidsprekers langs het parcours deed klinken; Dan nam Gelissen de bloemen, deelde het bouquet met de Groninger Hazewinkel, die hij in een felle sprint klopte, en samen reden ze de ereronde. toegejuicht door duizenden die het parcours omzoomden. In de eerste ronde zagen we Gelissen op kop liggen van een nu al uiteengerafeld peleton. Doch deze vroege ontsnappingspoging zou blonde Gelissen niet ver voeren, want bij de tweede doorkomst kwam h(j door een of andere 'oorzaak te vallen, liep een onbeduidende hoofdwonde op en zag zodoende zijn voorsprong verloren gaan. Het ging hard, zeer hard in deze eerste ronden en men haalde een rondetijd van 3 min., 26 seconden.

Rennersveld gehalveerd

Een der favorieten, Joris uit Geleen. verdween wegens machinedefect uit de course en ook Merx zag zich gedwongen af te stappen. Gelissen die na zyn valpartij moedig doorgeraced was, kwam weer bij de kop te liggen en reeds in de volgende ronde wist hij zich van het peleton los te maken en in gezelschap van de stijlvolle athleet Hazewinkel liepen ze steeds meer uit en niemand zal in de eerste fase van deze ontvluchting gedacht hebben, dat dit de beslis- sende sprong zou zijn ! Weldra groeide de voorsprong van beide koplopers uit tot 27 sec, toen de .sterke Otte, pas terug uit de ronde van Chaudfontaine, het welletjes vond en het duo daar vooraan aan de kop achternasprong. Met forse du- wen op de pedalen, steeds die kop maar op en neer, knabbelde hij langzaam maar zeker, de voorsprong van beide koploper die intussen al tot 35 sec. was uitgegroeid af en in de 19e ronde had Otte aansluiting. Zijn sprong was gelukt! Met drie man op kop. Toen we nu de stand opnamen zag het rennersfront er als volgt uit: op kop de drie uitlopers met 30 sec. voorsprong, tussen het peleton en de kopgroep reed Voorjans in vol tempo en in het peleton dat 13 man telde, zagen we o.a. Ramakers. Reiriders, Frusch. Karsenberg en Willemse. Hierachter volgde een groepje van drie man met Savelberg, Boonen en J. Jacobs. Dan nog 'n hard jagende groep met Frans- sen, Holka en Weijzen. De Utrechtenaar van den Brink moest op zijn beurt het rennersveld verlaten en Savelberg volgde, wegens een valpartij, zijn voorbeeld. In het peleton hadden nu ook wijzigingen plaats gevonden. Achter de kop joeg een trio met Kouwenberg, v. Meel en de durver Willemse. Want deze laatste liet na enige ronden zijn twee compagnons in de steek en ging op zoek naar de koplopers. Tussen deze bedrijven door werd nog een klasse-

mentsproef verreden, die ook al door Gelissen in de wacht werd gesleept.

NAAR HET EINDE

Het liep stilaan tegen het einde, de wedstrijd was getekend en ook de moedige poging van Willemse werd een mislukking.

Bakkers stond ook langs het circuit, een machine-defect was daar de oorzaak van! Met vijf man ging dan de laatste ronde in. Want twee coureurs, weliswaar met achterstand, hadden kans gezien zich op de kopgroep vast te bijten. Zij werden in de laatste km. losgerukt en het drietal beloerde

elkander met een verbetenheid en felheid, dat iets beloofde voor de komende

spurt! Eindelijk verbrak Otte de stilte die de renners in deze laatste honderd meters omgaf en meteen brak het vuurwerk los, een ontploffing die resulteerde in een zege van Gelissen op Hazewinkel. Gelissen's tijd was 2 uur en 40 min. Hazewinkel volgde zoals gezegd op een halve lengte en het laatste lid van het trio, Otte, op 15 sec, 4e werd de Haarlemmer Boersma op 2 min. En 45 sec. Vervolgens liepen binnen: Stevens, Reimiers, Frusch, Franssen, Willemse, Voorjans, v. Meel, de rest op een ronde.

Bij de nieuwelingen was het Ehlen, die in de laatste ronden er tussen uitkneep en een afgetekende zege veroverde in een tijd van 1 uur. 19 min, 30 sec. de 2e man was Zwiers uit Eindhoven. Vervolgens zagen we de finish passeren Maenen, Luchies, Rongen. Stevens, Piketh. Collard, Schoenmakers.

Wollf en la Roy. De rest volgde op een ronde.

Amateurs: 1. Hein Gelissen; 2. Anton Hazewinkel; 3. G. Otte; 4. Boersma, Haarlem; 5. Stevens; 6. Reimiers; 7. Frusch; 8. Franssen; 9. Willemse; 10. Voorjans; 11. van Meel;

Nieuwelingen: 1. Nol Ehlen, 2. Piet Zwiers, 3. Juul Maenen, 4. Lucies; 5. Rongen; 6. Stevens; 7. Piketh; 8. Collard; 9. Schoenmakers; 10. Wollf; 11. La Roy;

MEPPEL.(1950.07.22)

Sport Ronde van Meppel voor „klasse-paard” Petri Reintke snelste bij de nieuwelingen

Evenals het vorige jaar was het ook Zaterdag in de Ronde van Meppel voor amateurs de Amsterdammer Petri, die met kop en schouders boven de overige deelnemers uitstak en zijn wiel het eerst over de eindstreep drukte.

Reeds in de zestiende van de tachtig te rijden ronden waagde hij een uitlooppoging, die aanvankelijk scheen te zullen slagen. 15 seconden kon hij op de hoofdgroep uitlopen, een voorsprong, die gedurende 28 ronden kon worden gehandhaafd. Het peleton, dat gedurig werd opgejaagd door de talrijke premies slokte hem in de 44ste ronde echter weer op, en rustig meedraaiend, wachtte Petri toen maar op een nieuwe kans. Alles scheen er op te wijzen, dat de ronde in de eindsprint beslist zou worden, daar niemand genoeg durf bezat om te trachten te ontsnappen. Doch zie! Acht ronden voor het einde sleepte Petri zijn zoveelste premie in de wacht om uit deze spurt meteen tot de aanval over te gaan. Wel pakten de Twentenaren Nieuwenhuis en Krabhuis zijn wiel, maar na enkele ronden waren ook zy losgereden. En zo ging de Amsterdammer met ruime voorsprong als eerste door de finish in de tyd van 1 u. 53 m. 44 s. over de 100 km.

De strijd om de tweede en derde plaats ging het tussen de jeugdige Krabhuis en Nieuwenhuis, beiden uit Wierden. Krabhuis leverde in deze ronde wel een bijzondere prestatie, doordat hij als nieuweling in een amateurwedstrijd startte. Een kettingbreuk bracht hem reeds in de eerste ronde van de nieuwelingencourse de zo zeer gevreesde pech, waardoor hij genoodzaakt werd op te geven. Hij vroeg en kreeg echter toestemming de course met de amateurs te mogen rijden, al werd de afstand te groot voor hem geacht. Deze kans greep hij met beide handen aan en had het succes, dat de derde plaats door hem werd veroverd. Nieuwenhuis was in de sprint iets te sterk voor hem.

De hierop volgende plaatsen werden door de hoofdgroep in de eindsprint uitgevochten, waarbij bleek, dat de Amsterdammer Cordes, die de gehele course niet was opgevallen, de man met de meeste ervaring was. 5. G. de Korte (Utrecht), 6. F. v. d. Vijver (Emmen). Voor de Meppeler organisatoren was het jammer, dat hun favoriet Helling, die een uitstekend figuur sloeg, dóór een val in de laatste ronde werd uitgeschakeld.

De nieuwelingenklasse heeft ook nu weer een strijd geleverd tussen de „kemphanen" Willy Reintke uit Veendam en Johan Tebbens uit Groningen. De course ging over 30 ronden, in totaal 35 km. Er werd in een flink tempo gereden, waarbij men elkaar in de hoofdgroep goed in de gaten hield. De premies wezen echter uit, dat Tebbens en Reintke de gunstigste papieren hadden en zo is het ook inderdaad geworden. Met zijn beiden trokken zij op de finish af en het scheen, dat Tebbens de zege onder zijn bereik had. Maar ook nu maakte de Groninger de fout, die hij tot dusver telkens maakte. Hij kon niet nalaten achterom te kijken naar zijn tegenstander en dat werd hem wederom noodlottig. Reintke finishte iets eerder in een tijd van 58 m. 42 s., terwijl Tebbens in dezelfde tijd tweede werd. De derde plaats was voor E. Prinsen (Coevorden) 4. J. Bezema (Hengelo), 5. E. Kloosterziel (Wezep), 6. J. Huisman (Muntendam), 7. Th. Rödel (Borne).

Amateurs: 1. Freek Petri, 2. Jan Nieuwenhuizen 3. G. Krabshuis, 4. Cordes; 5. G. de Korte; 6. F. v.d. Vijver,

Nieuwelingen: 1. W. Reintke, 2. Johan Tebbens, 3. E. Prinsen, 4. J. Bezema, hengelo; 5. E. Kloosterziel, Wezep; 6. J.Huisman, Muntendam; 7. Th. Rödel, Borne;

MIDDELBURG.(1950.08.19)

Amateurs: 1. Co Mangelaars, Hoogerheide; 2. Gentiel Saelens, Belgie; 3. P. Roks, Sint Willebrord; 4. L. Daamen, Vlissingen; 5. F. van Schaik, Middelburg; 6. W.J. Mouthaan, Vlissingen; 7. M. Valentijn, Bosschenhoofd;

Nieuwelingen: 1. C.Konings, Sprundel; 2. E. Hermus, Oud-Gastel; 3. Harrie Jansen, Axel; 4. C. Konings, Sint Willebrord; 5. M.A. Verhulst; 6. C. Oosthoek; 7. M. van Poortvliet, Oud-Vossemeer; 8. C. Hermans, Hengstdijk;

MIERLO.(1950.06.25)

Amateurs: 1. Jan Kuyten, 2. Tinie Cuijten, 3. Antoon Verstraeten,

Nieuwelingen: 1. Piet Zwiers, 2. Arie de Jong, 3. Jos Marien,

MONSTER.(1950.08.05)

Kunst- en Sportdag voor het Wit-Gele Kruis te Monster.

Wielerronde werd een evenement

Onder zeer goede weeromstandigheden werd Zaterdagmiddag over een parcours van 900 meter de tweede Ronde van Monster verreden, met twee ritten, en wel een van 40 km voor nieuwelingen en een van 90 km. Voor amateurs. Dat de organisatie bij de Residentie Renners Club “Sparta”in uitstekende handen was, behoeft geen betoog. Middels het talrijke publiek kon een flinke recette aan het chariatieve werk van het Wit Gele Kruis worden overhandigd. De jury, welke door de N.W.U was samengesteld, bestond uit de heren A. Slootweg, kamprechter, F. D. Meyer, tijdwaarnemer, W. Krens, starter, P. le Blanc, microfoon/omroeper en de wedstrijd/commissarissen H. Pieterse, H. Ammerlaan en A. van Reinsbergen. Nadat het startsein om 1.30 noor de nieuwelingen was gegeven, werd eerst enkele ronden het parcours verkend. De eerste 20 ronden werden afgelegd in de tijd van 26 min. En 6 sec. De renner R. Xahradnik nam een kleine voorsprong, welke hij voor het gehele peleton tot de finish wist te behouden. Nog zeer fris bereikte deze renner de eindstreep, nadat hij over deze 40 km. )45 ronden’ een tijd van 1 uur 2 min. En 8 sec. had laten afdrukken. Gesierd met een bouquet anjers reed de Amsterdammmer Zahradnik, achter de gemotoriseerde Monsterse politie, over het gehele parcours een ererondje.

De verdere uitslag: 2. J. Verhoeven, Overschie; 3. H. Kuitwaard, Velzen; 4. J.v.d.Lely, Maasland; 5. J. Hofland, Beverwijk; 6. Piet Versluis, Waddinxveen; 7. A. Warmerhoven, Rotterdam; 8. R. Wallet, Leimuiden; 9. T. Bergmans, Aalst N.B; 10. W. Eelsing, IJmuiden; 11. W. Veldman, Amersfoort; 12. P. Vis, Wateringen; Jammer was het dat de Monterse renner A. Voskamp, die de gehele rit in de kopgroep had gezeten, in de laatste ronde werd losgereden.

LEVENDIGE STRIJD BIJ DE AMATEURS

Om 3 uur werd het startsein voor de c.a 70 ameteurs gegeven, een afstand van 90 km (100 ronden). Bij deze rit ontspon zich direct een levendige strijd, daar velen belust waren op de uitgeloofde gans voor de eerste die een ronde voorsprong kon laten noteren. De vele door de Monsterse Middenstand geschonken premies, verhoogden van tijd tot tijd de spanning. Doch het was na een twintig ronden rijden, zo goed als alle toeschouwers duidelijk dat de renner H. Brinkman uit Maasland, wel met zijn zichtbare suprematie over het gehele veld zou zegevieren. Op slechts ’n tweetal premies na, werden alle uitgeloofde premies door hem in de wacht gesleept. De eerste 40 ronden werden afgelegd in de tijd van 40 min. En 34 sec. Na 2 uur 17 min. En 19 sec. ging H. Brinkman tenslotte als overwinnaar over de eindstreep, nadat hij met de renners A. geluk en T. Hofland het peloton gedubbeld had. Gestoken in de gele trui welke door de brood-en banketbakker C. Schalke was geschonken, reed Brinkman zijn ereronde en oogstte een verdiend appalus. De verdere uitslag is als volgt: 2. T. Hofland, Beverwijk; 3. A. geluk, Rotterdam; 4. T. Alblas, Overschie; 5. F. v. d. Vaart, Maassluis; 6. P. Kooyman, Den Haag; 7. F. Corneliise, Halfweg; 8. A. de Mooi, Amsterdam; 9. P. Muilwijk, Rotterdam; 10. M. van Gils, Rotterdam; 11. A. van de Voort, Den Haag; 12. J. Petersen, Leidschendam; 13. M. van Rijn, Den Haag; 14. T. v. d. Stel, Overschie;

NAALDWIJK.(1950.05.05)

Amateurs: 1. Wout Verhoeven, 2. M. Alblas, 3. Manus Brinkman,

Nieuwelingen: 1. E. Nihof, 2. J. van de Lely, 3. T. Radijs,

NAARDEN.(1950.08.26)

Koch en Meyer winnaars in Ronde van Naarden

Zaterdagmiddag werd te Naarden een wielerwedstrijd verreden, waaraan door ongeveer 120 renners werd deelgenomen.

Dp bekende zwemster Nel Koudijs—Van Vliet gaf het startschot (dat weigerde!) voor de nieuwelingen, die een parcours van 40 km aflegden. Hoewel er over het algemeen nogal vlak gereden werd. noteerde de winnaar, E. Meyer uit Laren, een goede tijd. n.l. 1.04.50.

De amateurs hadden het zwaar te verduren toer, tijdens de race een zware slagregen hen doornat maakte en de bochten zeer gevaarlijk werden De belangstellenden langs de wegen, wier aantal de gehele middag zeer bevredigend was, zochten haasstig een droog onderkomen. Toen de hemel opklaarde en men weer eens een kijkje ging nemen, bleek J. van Leeuwen uit Haarlem zich van het peleton te hebben losgemaakt. Ongeveer zestien ronden lang behield hij de leiding, doch toen werd hij ingehaald door de Utrechtenaar Koch. Vlak achter elkaar verreden zij ronde na ronde, doch tenslotte bleek Koch over de meeste reserves te beschikken en hij passeerde met een flinke voorsprong op Van Leeuwen de finish. Koch noteerde in deze 100 km-rit een tijd van 2.36 45.De eerste tien aankomenden waren:

Amateurs: 1. Noppie Koch, Utrecht; 2. J. van Leeuwen. Haarlem; 3. Piet Duyf, Zaandam: 4. L. Hendriks, Oss: 5. W. Geerlings: 6. H. G. F de Korte. Utrecht: 7. J. v. d. Horst, A'dam; 8. VV. Remkes, A'dam: 9. A. Klein, Zaandam; 10. J. W. Stakenburg, A'dam; 11. M. G. M. Drost, Haarlem; 12. G. Reinders.

Nieuwelingen: 1. Erik Meyer. Laren: 2. R Altink. A'dam: 3. C. Verschoor, Soestdijk: 4. C. Bakker. Halfweg; 5. J. Bruggenkamj.. ÏJmuiden: 6. J. H. van Dijk. H'sum; 7. A de Hoog. A'dam: 8. H. Haan, A'dam; 9. F. Mahn. A'dam: 10. P. Tienstra. Halfweg: 11. D. de Groot. A'dam: 12. P. Smit, A'dam; 13. W Jun. A'dam: 14. M. Zahradnlk, A'dam;

NIBBIXWOUD.(1950.09.17)

Koeman wint in Nibbixwoud

Ed Koeman uit Krommenie heeft gisteren de tachtig km lange Ronde van Nibbixwoud gewonnen. Hij reed de afstand in 1 uur 49 min. 2 sec. Hij werd gevolgd door 2. Trompetter uit Wieringen, 3. Petri uit Amsterdam, 4. Kwantes uit Wormer en 5. Eelsing uit Amsterdam.

Amateurs: 1. Ed Koeman, 2. Jan Trompetter, 3. Freek Petri,

Nieuwelingen: 1. C.v.d. Havik; 2. Arend van ’t Hof; 3. H. van de Sluis;

NIEUW-NAMEN.(1950.09.12)

In de wedstrijd voor nieuwelingen en amateurs te Nieuw-Namen kwamen 66 renners uit. Er was veel belangstelling voor deze wedstrijd, die bijzonder spannend was. De uitslag was:

Amateurs en Nieuwelingen: 1. A. van Oers, Langeweg; 2. H. Brinkman, Maasland; 3. M. Godaert, Kieldrecht; 4. C. Witteveen, Amsterdam; 5. P. Braspenninx, Zundert; 6. C. Oosthoek, ’s-Heerenhoek; 7. J. de Kver, Nieuw-Namen; 8. A. Gerluk, Rotterdam; 9. F. Braspenninx, Zundert; 10. F. Jansen, Tholen; eerste van de nieuwelingen was J. de Kever.

NIEUW-VOSSEMEER.(1950.09.09)

Beroepsrenners: 1. Frans van de Zande, 2. Piet van As, 3. Andre de Korver, 4. Gerrit Sprenkelink, 5. Piet Ekelmans, 6. P. de Groen, 7. Harry Maas, 8. Koos Storm, 9. Jos de Kort, 10. Piet de Reijer,

NIJMEGEN.(1950.08.06)

Amateurs: 1. Hans Dekkers, 2. Mat Sonnemans, 3. J. van de Fits,

Nieuwelingen: 1. P. van de Heuvel, 2. Jac van Dijk, 3. G. Hilhorst,

NOORDWIJKERHOUT.(1950.05.21)

Amateurs: 1. Ed Koeman, 2. Piet Duif, 3. Hein van Breenen,

NUTH.(1950.09.03)

RONDE VAN NUTH WAS SPANNEND

Door Dech werd Piet Haan voor zege uitgeschakeld

Plantaz werd winnaarin de sprint

Als er ooit een koers is verreden waarin de aspecten zo dikwijls veranderden, dan was het wel in deze ronde van Nuth, waarin de spanning zijn hoogte- punt bereikte. Nadat de burgemeester hulde had gebracht aan de nationale kampioen der Amateurs, W. Dielissen, vertrokken de renners om 105 K.M. te verhapstukken.

Henk Stevens was de eerste die leven in de brouwerij bracht door van start af een kleine voorsprong te nemen, die hij enkele ronden volhield, maar toen moest zwichten voor de overmacht van het jagende peleton.

Na vijftien ronden ontbrandde voor de tweede maal de strijd in 't peleton en thans waren 't Plantaz, Haan en Massuger die zich loswerkten. De groep draaide zo’n hoog tempo dat ook weldra deze drie er aan moesten geloven. De Nederlandse kampioen Dielissen moest zelfs lossen, waarna hij opgaf. Nauwelijks was de rust teruggekeerd of de Eindhovenaar T. van Elderen

koos alleen het hazenpad. In de volgende ronde kreeg hij gezelschap van Piet Haan. Druppelsgewijs kwamen hier nog enkele renners bij. Zo ontstond er 'n kopgroep die een onnoemelijk aantal keren veranderde door het steeds afvallen en bijkomen van renners en waarvan Haan, Gelissen, Plantaz,

Elderen en Stevens de kern vormden.

Toen er nog 26 ronden te rijden waren liet Piet Duif, die er intussen bijgekomen was, de kop z’n hielen zien. In de volgende ronden deed een andere Piet, n.l. Piet Haan, hetzelfde en werd hierbij gevolgd door v. Elderen. Deze twee zagen er kans om Duif in te lopen en gedrieën zetten zij de strijd voort. In de groep sliep men echter niet. Gelissen, Plantaz en Massuger zetten de achtervolging in en de 30 sec. die de koplopers hadden weten te behalen, werden ziender ogen minder en toen het rondenbord nog 9 aanwees, slaagden Plantaz en Messuger er in bij de weglopers te komen. Toen de beslissende slag viel had Gelissen genoemd tweetal moeten lossen

en zelfs Paas passeerde hem.

Bij het ingaan van de laatste ronde kreeg Piet Haan met pech te kampen. Geheel gedemoraliseerd zette hij de strijd voort en zag zo zijn kans op de overwinning voorbij gaan. De eindsprint moest nu de overwinnaar brengen. En in deze gprint toonde Plantaz zich de sterkste. De uitslag luidde:

Amateurs: 1. J. Plantaz, Eindhoven, 105 K.M. in 2 u. 41 m. 20 sec; 2. P. Duit. Zaandam, z.t.; 3. T. v. Elderen, Eindhoven; 4. Massuger. Oisterwijk; 5. P. Haan, Mechelen, op 28 sec; 6. J. H. Paas, Munstergeleen, op 48 sec; 7. H. Gelissen, Beek, op 1 m. 20 sec; 8. H. Fransen, Übachsberg; 9. G. Panhuyzen, Helmond; 10. H. Stevens, Elsloo.

A. EHLEN WINNAAR BIJ DE NIEUWELINGEN

Het 45 man sterke rennersveld werd onmiddellijk uit elkaar getrokken, v. d. Linden en L. Stevens probeerden een uitlooppoging te forceren, maar konden slechts enkele meters nemen, daar de grote favoriet van deze wedstrijd streng waakte en geen enkele man liet lopen. En zo stormde men met een groot aantal renners op de finish af, waaruit Arnold Ehlen zich wederom de sterkste toonde. De uitslag was:

Nieuwelingen: 1. A. Ehlen, Sittard, 52 K.M. in 1 uur 10 min. 20 sec; 2. J. Höppener, Waubach; 3. Bucheurs, Geleen; 4. A. v. d. Linden, Eindhoven; 5. G. Kuntzelaar, Tegelen; 6. C. Grijseels, Tegelen: 7. H. Höppener, Übach

over Worms; 8. R. Vek, Übach over Worms; 9. H. Schoenmakers, Blerick; 10. G. Luchies Hoensbroek

OBBICHT.(1950.04.23)

BOCHTENWERK IN OBBICHT

Gelissen en vek triompheerden beiden in venijnige sprint

Selectie ronde van Limburg

Geen uitlopers

Wat iedereen hier in Obbicht gedacht had is niet gebeurd. In tegenstelling met alle prognoses van uitlopen en het winnen van deze ronde door een renner met zoveel minuten voorsprong; dit alles is niet uitgekomen.

Een groep renners van 11 man ging met nu niet bepaald daverend geweld

de laatste ronde in. Een laatste ronde waarin zich Gelissen lichtjes wist af te scheiden en zodoende de spurt en de ronde van Obbicht op zijn naam te brengen. En verdiend. Want deze Gelissen bewijst wel in forme te zijn door zijn tactisch rijden vandaag en door zijn eerste win-ronde van dit seizoen, de zware ronde van Elsloo, waarin hij enige weken geleden wist te zegevieren. Gelissen was steeds te vinden, waar strijd geletterd werd, al is het in deze ronde van Obbicht niet zo woest toegegaan, als we van onze amateurs in onze Limburgse courses nu eenmaal gewend zijn.

En dit vond wel zijn oorzaak in een psychologische factor. In de 38e ronde van deze course, gebeurde er iets wat misschien wel op de sensatielust van sommige toeschouwers gewerkt moet hebben, maar toch „sensatie" die van elke billijkheid ontbloot was. In deze 38e ronde stak een oude man, met alle onvoorzichtigheid die een mens zich maar kan veroorloven, het parcours over om schijnbaar aan de andere kant van het parcours een kijkje te gaan nemen. Dit kijkje is hem echter duur te staan gekomen. Het peleton dat in alle heftigheid kwam aanzetten wist, natuurlijk deze man niet meer te ontwijken en in een fractie van een seconde was het gebeurd en lagen vier, vijf renners en de oude man over elkaar heen op de grond. Het liet zich

op het eerste gezicht ernstig aanzien. Beinders, de plaatselijke favoriet, Holka, Kollenberg, Boonen en Klooth werden het slachtoffer van deze valpartij. Holka vertoonde een vrij diepe hoofdwonde, trouwens zij allen moesten onder dokters behandeling gesteld worden. Naderhand is alles, gelukkig maar, nog meegevallen, terwijl de oude man met een diepe hoofdwonde, een ontwrichte schouder en schaafwonden, nog lang van deze escapade over het parcours plezier zal hebben.

Bezoekers van wielerrondes, maakt het in godsnaam de Rijkspolitie en de ordecommissarissen niet te bont. Zij hebben zorg te dragen voor de algemene veiligheid, maar zonder uw medewerking is dit onbegonnen werk. Of moeten we in de toekomst wielerrondes verrijden zonder publiek? We geloven niet dat dit de bedoeling is.

Het is dan in Obbicht een zware course geworden. Zelden zagen we zo’n parcours dat zo rijk was aan bochten als dit. Het parcours was vrij zwaar te rijden, doch ondanks alles werd snel gereden, wat tot gevolg had, dat midden-course het rennersveld met de helft verminderd was. Ontsnappingspogingen? Ja zeker, doch geen een met resultaat. We zagen Terstroote en Willemse, W. Borghans, Savelsberg, v. Meel uit de groep wegspringen, maar tegen de samengebundelde krachten van het peleton konden zij het niet bolwerken. En de durvers bleven niet doorhameren, want al gauw kregen zij in de gaten, dat het hier niet Kaalheide gold, waar we vlucht na vlucht zagen. Neen, het parcours leende zich ten eerste niet voor een ontsnapping en ten tweede moest deze renner die het aandurfde, kracht en souplesse hard nodig hebben om door te blijven jagen.

Tja, de onvermijdelijke pech was er ook weer. In de eerste ronden zagen we bij een der bochten een buiteling van Bosch en Bonne. Terwijl Bonne meteen al de verzorgerswagen kon opzoeken, beet Bonne op zijn tanden en huilend van pijn vervolgde hij de course. En het is helemaal geen schande, dat hij bij de eindklassering op 5 ronden kwam te liggen. Integendeel, een saluut voor deze jongeman, die ondanks de pijn en, de achterstand, zijn course uitreed.

Ook W. Borghans behoorde tot de favorieten, ook hij werd onbarmhartig uit

de course geslagen door pech. Toen we bij de laatste ronden nog even de zaken bekeken, ervoeren we dat Bakkers gemakkelijk reed, dat Willemse ook vandaag getoond had iets in zijn mars te hebben en dat Frusch en Terstroote met de dag er beter in komen. Een groep van elf man zagen we de laatste ronde ingaan en 10 renners werden door Gelissen onherroepelijk terug- gewezen in een venijnig harde sprint.

Gelissen bracht in dit seizoen zijn tweede ronde op zijn naam. Zijn tijd was precies 3 uur. Tweede werd Franssen en vervolgens Frusch. Bakkers, v. Meel, Terstroote, Willemse, Stevens. Courtens, Savelsberg, Jacobs en op 5 ronden de moedige knaap Bonne.

Bij de nieuwelingen was het een massasprint die de beslissing moest brengen. Een massale sprint die door Vek werd gewonnen. Zijn tijd was 1.13.20. Vervolgens zaten Stevens, de la Roy, Janssen, Griissels en als zesde een groep reners auquo w.o. Buckheim, Willemse, Danen en Bidinger.

Amateurs: 1. Hein Gelissen, 2. Franssen, 3. P. Frusch, 4. Bakkers; 5. van Meel; 6. Terstroote, 7. Willemse, 8. Stevens; 9. Courtens; 10. Savelsberg; 11. Jacobs; 12. Bonne;

Nieuwelingen: 1. Vek, 2. Henk Steevens, 3. de la Roy, 4. Janssen, 5. Grijssels;

OLDENZAAL.(1950.07.16)

Amateurs: 1. N. de Leeuw, 2. Alfons Leeuwenhagen, 3. A. van de Velde,

Nieuwelingen: 1. Marinus Zahradnik, 2. Jaap Bruggenkamp, 3. Paul Scholten,

OOSTBURG.(1950.09.23)

Beroepsrenners Dernys 1^e rit: 1. Wim van Est, 2. Alber Ramon, 3. I. de Rijck, (Bel), 4. Wout Wagtmans, 5. Theo Middelkamp, 6. Wim de Ruiter, 7. Valere Ollivier, 8. Cees Bijl,

Beroepsrenners Dernys 2^e rit: 1. Valere Ollivier, 2. Theo Middelkamp, 3. Wim van Est, 4. Isidore De Rijck, 5. Albert Ramon, 6. Wout Wagtmans, 7. Wim de Ruiter, 8. Cees Bijl,

Beroepsrenners Dernys Eindkl. 1. Wim van Est, 2. Valere Olliver, 3. Theo Middelkamp, 4. Isidore De Rijck, 5. Wout Wagtmans, 6. Albert Ramon, 7. Wim de Ruiter, 8. Cees Bijl,

OOSTERHOUT.(1950.05.07)

Amateurs: 1. C. Wouters, (Bel), 2. Harrie van de Elshout, 3. Maugh, (Bel),

Nieuwelingen: 1. Jac Driessen, 2. J. Verhoeven 3. A. Mol,

OOSTERHOUT.GLD.(1950.09.23)

Nieuwelingen: 1. T. van Herk, 2. Tonnie Bergmans, 3. J. van Dijk,

OOSTERHOUT.(1950.10.01)

Beroepsrenners 1^e serie: 1. Wout Wagtmans, 2. Henk Lakeman, 3. Piet van As, 4. Jo Geerts, 5. Frans van de Zande, 6. Wim de Ruijter, 7. Harm Smits, 8. Marinus Buuron, 9. Arie Vooren, 10. Kees Joosen,

Beroepsrenners 2^e serie: 1. Henk Lakeman, 2. Wout Wagtmans, 3. Jo Geerts, 4. Piet van As, 5. Adriaenssens, 6. Frans van de Zande, 7. Harm Smits, 8. Marinus Buuron, 9. Kees Joossen,

Beroepsrenners 3^e serie: 1. Wout Wagtmans, 2. Arie Vooren, 3. Wim de Ruiter, 4. Henk Lakeman, 5. Harm Smits, 6. Frans van de Zande, 7. Piet van As, 8. Jo Geerts, 9. Marinus Buuron, 10. Kees Joossen,

Beroepsrenners Eindkl. 1. Wout Wagtmans, 2. Henk lakeman, 3. Jo geerts, 4. Piet van As, 5. Frans van de Zande, 6. Harm Smits, 7. Wim de Ruiter, 8. Marinus Buuron, 9. Kees Joosen,

Nieuwelingen: 1. P. Nuyten, 2. Piet de Jong, 3. J. Vlamings,

OOSTVOORNE.(1950.08.12)

Amateurs: 1. Anton van Oers, 2. Jos Suykerbuyk, 3. Manus Brinkman,

Nieuwelingen: 1. A. Kooyman, 2. Henk Kuitwaard, 3. P. Versluis,

OSS.(1950.05.29)

Amateurs: 1. Wout Wagtmans, 2. Cees Paymans, 3. Piet Verwijmeren,

Nieuwelingen: 1. Henk van den Velden, 2. Leo van de Brand, 3. Jozef van Zummeren,

OSSENDRECHT.(1950.08.13)

Amateurs: 1. Anton van Oers, 2. Thijs Roks, 3. Jan Plantaz,

Nieuwelingen: 1. A. van Laarhoven, 2. Cees Aanraad, 3. Jac Driessen,

OUD-GASTEL.(1950.08.15)

Beroepsrenners: 1. Theo Middelkamp, 2. Wout Wagtmans, 3. Harrie Schoenmakers, 4. Jo Geerts, 5. Antoon Steenbakkers, 6. Piet van As, 7. Gerrie Loos, 8. Marinus Buuron, 9. Frans van de Zande, 10. Piet Evers,

OUD-GASTEL.(1950.08.26)

Nieuwelingen: 1. Henk van de Kloot, 2. G. van Geel, 3. J. Jacobs,

OUD-VOSSEMEER.(1950.07.29)

Ronde van Oud-Vossemeer door Suykerbuyk gewonnen.

Er was ditmaal slects matige belangstelling

Ad. Suykerbuyk een van de Brabantse renners, die -- naar het schijnt --- een goede carriere zal maken, heeft Zaterdag op overtuigende wijze de 3^e Ronde van Oud-Vossemeer voor amateurs gewonnen; bij de nieuwelingen was het de vrijwel onbekende Zahadnik die met de bloemen ging strijken.

Vergeleken bij voorgaande jaren was er voor dit wielerevenement in ‘t “Thoolse”slechts een matige belangstelling.

Even over half drie gaf de locoburgemeester van Oud-Vossemeer, de heer M. Daams het vertreksein aan de amateurs, die het ruim 1600 meter lange parcours 65 maal moesten afleggen.

Toen Hans dekkers reeds na enkele ronde de eerste premie op zak stak en meteen leven in de brouwerij bracht scheen het een aantrekkelijke wedstrijd te gaan worden. De Eindhovenaar, die tot de allerbeste amateurs van ons land behoort, miste echter deze middag de moed om een rol van betekenis in deze course te spelen V.d. Elshout, Suykerbuyk en Witteveen waagden spoedig een geslaagde uitlooppoging en zowel Dekkers als Thijs Roks misten de aansluiting.

Mangelaars, die wel zin scheen te hebben in een serieuze achtervolging, moest door bandbreuk het strijdperk verlaten en in het peleton bleef elke

reactie uit.

Suykerbuyk schudde reeds in de 9^e ronde zijn rivalen v.d. Elshout en Witteveen van zich af en ging alleen door, V.d. Elshout zou later de strijd staken, evenals Dekkers en Eddy van de Waal, van wie laatstgenoemde al gedubbeld was. Ook Thijs Roks moest door bandbreuk opgeven.

Inmiddels draaide Suykerbuyk in soepele cadans zijn rondjes en had halfweg al 1 min. 43 sec. voorsprong op Witteveen en nog meer op het peleton. De Bredanaar stuurde zichtbaar aan op de uitgeloofde premie van f 50 voor die renner, welke er in slaagde een rondje uit te lopen en de premie van f 25 voor hem die de meeste keren als eerste over finish ging. Suykerbuyk won gemakkelijk beide premies en dubbelde het gehele veld met nog 18 ronden voor de boeg.

Witteveen was inmiddels door de groep opgeslokt, waaruit Piet Braspenninx en Verwijmeren tegen het einde nog ontsnapten, maar geen enkel gevaar meer konden opleveren voor Suykerbuyk.

Vooraf was een zestigtal nieuwelingen gestart, onder wie verschillende Zeeuwen, die echter geen rol van betekenis in deze wedstrijd hebben kunnen spelen.

Amateurs: 1. Jos Suykerbuyk, Breda, 104 km in 3 uur 06 min.; 2. Adrie Braspenninx, Zundert; 3. Piet Verwijmeren, Terheijden; 4. A. Geluk, Rotetrdam, op een ronde; 5. C. Verstraeten, Breda; 6. C. Witteveen, Amsterdam; 7. J.A. Roovers, Etten; 8. W. Snijders, Halfweg; 9. L. Cantineau, Breda; 10. P. Roks, Sint Willebrord; de Vlissinger Mouthaan werd 13^e met 4 ronden achterstand.

Nieuwelingen: 1. Marinus Zahiadnik, Amsterdam, 40 km in 1 uur 17 min. 50 sec.; 2. J. Vlamings, Steenbergen; 3. Piet de Bruin, Roosendaal; 4. W. Heeren, Sint Willebrord; 5. J. Maas, Heerlen; 6. W. Herreijgers, Zundert; 7. P. Boogaard, Oude-Vossemeer; 8. W. Oostelink, Rucphen; 9. C. Vreezen, Steenbergen; 10. C. Oosthoek, ’s-Heerenhoek;

PHILIPPINE.(1950.07.19)

Amateurs: 1. Adrie Braspennincx, 2. Gentiel Saelens(Bel) 3. Anton van Oers, 4. J. de Douwe; 5. W. Gernaerdt; 6. J. Mangelaars; 7. W. van de Putte; 8. J. Konings; 9. N. van de Laan; 10. R. van Meenen;

PIJNACKER.(1950.08.29)

Eerste Ronde van Pijnacker werd ondanks gure weer ’n succes.

Jongens van Pijnacker deden het goed.

Ter gelegenheid van de opening van de Kerkweg werd gisteravond in Pijnacker ook een wielerronde georganiseerd onder auspiciën van de Wielerclub “Hollandiaan”uit Den Haag. Het parcours was uitgezet over de Stationstraat, Emmastraat, Emmapark, en Kerkweg.

Ondanks het gure weer en de felle wind is deze eerste “Ronde van Pijnacker”zeer goed geslaagd en zullen er, naar verluidt, later nog meer volgen.

De uitslag van de junioren is als volgt: 1. Huiberts, 2. Romijn, 3. Boudewijn, 4. Jaap Frensch, 5. Voerman, 6. Hans Termoshuizen, 7. Cor van Elst, 8. Jos Kouwenhoven, 9. Jan van Winden, 10. Kerkhof.

De nummers 4, 6. 7. 8 en 9 komen uit Pijnacker, de anderen uit Den Haag. Er moesten 25 ronden van 670 meter worden verreden.

De senioren daarentegen moesten 60 ronden, eveneens van 670 meter rijden. Bij hen werd H. Nulle uit Den haag eerste. Bij de 10^e ronde was hij de andere renners reeds een gehele ronde voor.

De uitslag luidt als volgt: 1. H. Nulle, Den Haag; 2. Simmers, Den Haag; 3. Hennie van Gent, Den Haag; 4. Rinus Rullens, Pijnacker; 5. Jaap Kouwenhoven, Pijnacker; 6. Hunting, Den Haag; 7. Petersen, Den Haag; 8. Leen Kouwenhoven, Pijnacker; 8. Bos, Den Haag; 10. Hendriks, Den Haag;

POELDIJK.(1950.09.02)

Ondanks dreigende wolken een succesvolle ronde van Poeldijk

BRINKMAN uit Maasland weer winnaar

De zwaar bewolkte lucht en de daarbij vallende regen voorspelden Zaterdagmorgen niet veel goeds voor de ronde van Poeldijk die ’s middags zou worden vereden. Toch is het weer geen spelbreker geworden van dit wielerevenement, waarvoor in de voorgaande ronden steeds belangstelling bestond. Dat Poeldijk nog steeds warm blijft lopen voor deze mooie sport, bewees het groot aantal toeschouwers dat reeds bij het rijden van de nieuwelingen aanwezig was.

Om half twee gaf de starter, de heer W. Krens, het sein tot vertrek voor de 43 km.

In de 7^e ronde reeds probeerde Hofland uit Beverwijk een uitlooppoging, hetgeen geen succes werd, daar Nederveen uit Rotterdam en van de Knaap uit Wateringen, zijn 50m. voorsprong spoedig te niet deden.

In de 13^e ronde was het Kruitwaard uit Velsen, die bij een uitgeloofde premie wegflitste. Zijn poging werd een succes. Hij draaide er 10 ronden achtereen flink op los. Toen er nog 6 ronden te rijden waren lag Kuitwaard nog steeds een halve ronde voor, terwijl A van ’t Hof uit Haarlem, 100m. op het grote peloton voor lag.

Nieuwelingen: De tijd van deze course was 1. Henk Kruitwaard 1.01.56; 2. Arend van ’t Hof, 1.02.17; 3. M. Bravenboer, 1.02.22. De volgende plaatsen werden bezet door 4. J. Matena; 5. J. van Vliet; 6. O. Dral; 7. J. Hofland; 8. H. Nulle; 9. W. van Brunschot; 10. G. van Velthoven, Poeldijk;

De Waterringer Ton van de Knaap, die als 12^e eindigde heeft zich meermalen flink geroerd en zijn prestatie werd driemaal met een premie beloond.

Hadden de nieuwelingen minder gunstig weer, toen het sein klonk voor de amateurs was de lucht hiervoor opgeklaard.

Was de belangstelling hiervoor bijzonder groot, uit de deelname van de amateurs – er waren er 51 – bleek bovendien, dat de ronde van Poeldijk zeer gewild is.

Dat de renners H. Brinkman uit Maasland en M. Kamphorst uit Poeldijk, tot de favorieten behoroden, bleek wel uit de toejuichingen, die hun ten deel vielen, ofschoon “Manus” na de eerste helft het tempo niet meer kon volgen en steeds eer afzakte.

En al eindigde “Manus”met enkele ronde op de winnaar, hij leverde toch nog een goed eprestatie, daar rijders als A.v.d. Voort uit ’s-Gravenzande, A.c.d. Pol, uit Scheveningen en J. van Arkel uit Rotterdam het tempo niet bij konden houden en tot de uitvallers behoorde.

H. Brinkman, die de eerste ronde Poeldijk ook won, heeft nu andermaal getoond, dat hij een rijder van klasse is. Dat echter P. Kooiman wederom tot een zijner rivalen behoord eis tijdens deze course meermalen bewezen. Voordat er veertig ronden verreden waren, had Kooiman reeds drie premies in de wacht gesleept. Jammer was het, dat hij, toen de helft was afgelegd, in botsing kwam meet een toeschouwer die zich niet aan de voorgeschreven regels hield. Een ernstige hoofdwonde moest hem verder meerijden doen afzien.

Ondanks de weeromstandigheden werden nog flinke tijden gemaakt. Zo werden de eerste 10 ronden afgelegd in 17 minuten en 27 seconden en de 40 ronden in 1 uur, 7 min, en 2 sec.

A. Geluk uit Rotterdam en T. Hofland uit Beverwijk waren het, die zich na 14 ronden hadden losgemaakt van het grote peleton. Had deze poging weinig resultaat, A.v.d.Vaart, de kampioen van Maassluis had meer succes en na enkele ronden bedroeg zijn voorsprong 30 seconden.

Toen het tempo van deze rijder verminderde, sloegen Brinkman en Alblas toe. Hierbij had Brinkman zelf mede de hulp van J. Pafort om zich ook los te schudden van Alblas. Voor deze bewezen dienst kreeg Pafort van Brinkman de premie, de prachtige fruitmand, geschonken door de Fruit – en Groetenveiling.

Nadat er 65 ronden waren vereden, lag Brinkman met een halve ronde voor en draaide zelfverzekerd naar de overwinning.

Amateurs: 1. Manus Brinkman, Maasland werd eerste in een tijd van 2.11.25; 2. Theo Alblas; 3. F. v. d Vaart; 4. E. Koemans; 5. T. Hofland; 6. A. geluk; 7. P.Muilwijk; 8. A.v.d.Voort; 9. T.v.d.Stel; 10. J. J. Blokzijl