JAARGANG
1950 WEDSTRIJDEN R T/M Z |
RAAMSDONKSVEER.(1950.08.19) Amateurs: 1. Jos
Suykerbuyk, 2. Piet van Roon, 3. Wim Snijders, Nieuwelingen: 1. Cees
Raymakers, REUSEL.(1950.05.21) Amateurs: 1. Jules Maenen,
2. Frans van Sambeek, 3. J. Massuger, Nieuwelingen: 1. Tonnie
Bergmans, 2. Piet Smolders, 3. E. Zwiers, RONDE OM HET IJSSELMEER.(1950.06.24
T/M 06.25) Ondanks pech reed Cor Witteveen het snelst rondom
het IJsselmeer Cas Kleefstra en Kempff etappe-winnaars TOEN Cor Witteveen uit Amsterdam Zaterdagmiddag
met pech in de Beemster stond, niet direct een andere fiets te pakken kon
krijgen en zag hoe het peloton zich in pijlsnelle vaart uit de voeten maakte,
toen zal hij er wel niet meer op hebben durven rekenen nog als een der
eersten in Steenwijk aan te komen, laat staan de volgende dag als winnaar van
de Ronde IJsselmeer in het Olympisch Stadion te arriveren. Maar misschien was Cor er zich toen ook nog niet
van bewust, zo goed in vorm te zijn en over zoveelkracht te beschikken, dat
hij dat alles wel kon presteren. Na een prachtige achtervolging kwam hij toch
nog als vijfde in Steenwijk aan, in dezelfde tijd als de winnaar
Cas Kleefstra en Zondag zat hij, met een tweede plaats achter Kempff, nog
meer „van voren". En daarmede had Cor zijn eerste grote overwinning in
dit jaar behaald! DIE achtervolging van Witteveen was een van de
weinige dingen, die een beetje kleur gaven aan die eerste etappe. Over
het algemeen gebeurde er namelijk niet zoveel. Wel werd er schrikbarend
hard gereden, maar dat maakte de kans op uitlooppogingen slechts
kleiner. Het duurde dan ook tot Wognum, eer vier jongens de knuppel in het hok
durfden gooien. Het waren Sieveking, Wiehemfler, Holleeder en Douwes. Die
knapen verstonden elkaar goed en hadden bij Den Oever een voorsprong van 1
minuut en 15 seconden. Daar kreeg Holleeder echter pech en begon het
peloton zijn achterstand te verkleinen. Op de Afsluitdijk werd die strijd
definitief in het voordeel van het jagende peloton beslist: de drie moesten
capituleren en zich bij Hichtum in Friesland laten inlopen. De brug HET was ook in Friesland, dat Cor Witteveen zich
weer bij de groep kon aansluiten. Bijna vier minuten had hij ingelopen
in die achtervolging, die niet alleen buitengewoon veel kracht vereiste, maar
ook een goed moreel. En dat had Cor. Zo goed zelfs, dat hij zijn
partijtje meespeelde, toen in het Friese land de groep voor de tweede maal moest jagen,
omdat nu Eelsing, Hooijschuur, Kempff en Petri er vandoor waren gegaan. Deze vier knapen zat het niet mee. Ze gingen goed
en maakten een beste kans om eerder dan de anderen Steenwijk binnen te komen.
Echter, de brug over het Tjongertkanaal was opgehaald en versperde de weg. Er
zat niets anders op dan te wachten op het peloton, dat van dit buitenkansje
profiteerde door de vier zonder strijd weer in de kraag te grijpen. Piet Peters bond daarna de kat de bel aan en kwam
met een voorsprong van 28 seconden in Heerenveen, waar men Abe een
ogenblikje was vergeten en zag hoe in de groep de jacht werd geopend. Elf
man, Kleefstra, Koeman, Snijders, Voorting, Witteveen, Hooijschuur, Petri,
Fleur, Post, Cornelissen en Snijders konden zich tenslotte bij de Haarlemmer
voegen. In gesloten forma- tie ging het toen naar Steenwijk, waar Cas
Kleefstra toonde zo langzamer- hand zijn oude vorm weer te hebben
teruggevonden, al moest hij alles geven om Koeman achter zich te houden. Wim
Snijders werd derde, Adrie Voorting vierde en Cor Witteveen, de grote man van deze etappe, vijfde. Meer strijd! DE etappe van Steenwijk naar Amsterdam bracht
veel meer vuurwerk dan de eerste. Direct voorbij Meppel begon het reeds. Post
en Witteveen voelden er als eerst-geklasseerden weinig voor in de
groep te blijven en Matzen en Spakenburg hoopten zich een stuk omhoog te
werken. Maar Amsterdam was nog ver. Heel ver zelfs. Die uitlooppoging
mislukte dan ook geheel. Witteveen kreeg weer pech — maar kreeg nu veel
sneller een fiets, zodat hij zich kan aansluiten bij het peloton — en zonder zijn
steun konden de drie kopmannen het niet lang meer volhouden. Een door Tarzan van Breenen ontketende
tegenaanval dwong hen op de knieën. De mannen, die ervan gedroomd hadden als
eersten in Amsterdam aan te komen, brachten het niet tot Zwolle .. Anderen probeerden het. Ammeral, Remkes, Opdam,
Visser en Ris meldden zich voor het zware werk. Jongens, die er stuk
voor stuk wat van bleken te kennen, maar toch ook niet de kracht hadden
ongestraft op zo verre afstand te gaan proberen wat de anderen reeds eerder
vergeefs hadden ondernomen. Na hen kilometers achtereen te laten jakkeren en
zichzelf afmatten, zou de groep heus wel met hen afrekenen. En dat gebeurde
ook. Amersfoort zag deze vijf niet meer de leiding van de wedstrijd gaan. De slag van vijf man! INMIDDELS bleken de kilometers te gaan tellen en
konden de zwakkeren in het peloton zich niet meer handhaven. Alle
inspanning ten spijt. Even voorbij Amersfoort brak het peloton in twee
stukken. Twintig man ging voorop. Maar dat zou niet lang zo blijven. Weer was
het Witteveen, die het begin maakte. Hij sprong weg. Direct gesteund door
Piet Peters, Visser, Kempff en Van Leeuwen. Een groepje van vijf man, waarvan
ten slotte alleen Van Leeuwen nog zou terugvallen. De anderen waren en bleven weg. In het peloton
mochten Duif en Kleefstra en Van Breenen en Koeman dan alles in het werk
stellen, het gat dicht te maken, hun inspanningen waren vruchteloos. De koplopers hadden er de wind onder en gaven de
achtervolgers minder kans naarmate zij dichter bij Amsterdam kwamen. Peters
en Witteveen trokken er steeds harder aan. Zij hadden voor de einduitslag het
meest te duchten van de mannen uit het peloton, van Kleefstra, Koeman,
Voorting en de anderen, die Zaterdags bij de eerste twaalf hadden behoord. Van Leeuwen bezweek onder dit geweld. Hij moest
een ogenblikje loslaten, kwam op vijf meter te zitten en kon dat kleine
stukje niet meer goedmaken. Steeds verder zag hij de vier van zich weggaan,
steeds dichter kwam het peloton bij hem. Zijn rol was uitgespeeld. Slechts pech kon het kopgroepje nog kleiner maken
en daar die uitbleef, moest de eindsprint de beslissing brengen. Met
het Stadion in zicht nam Kempff de benen. Deze renner, vóór de opening van
dit seizoen nog onbekend, maar sindsdien snel op de voorgrond getreden, rukte
zich los en ijlde onder de tribune door, het grauwe beton op. Een tiental
meters achter hem kwamen Witteveen, Peters en Visser. Zij konden hem niet
bereiken, hoefden het niet eens meer te proberen. De overwinning in deze
etappe kon hem niet meer ontgaan. Maar veel belangrijker was, dat er tien
meter achter hem werd gespurt om de eind-overwinning. Peters en Witteveen
vochten hun duel uit. Alles, wat de rennerslichamen na In een enorme krans weggedoken, trapte hij zijn
laatste rondje, met Kempff en Peters als etappe-winnaar en tweede aankomende
achter hem! De uitslagen luiden: Etappe Amsterdam—Steenwijk ( Amateurs: 1. Kleefstra (Adam) 5 uur 7 min. 38 sec.; 2.
Koeman (Krommenie); 3. Snijders (Half-weg); 4. Voorting (Haarlem); 5.
Witteveen (Amsterdam); 6. Hooyschuur (Zaandam); 7. Petri (Adam); 8. Peters (Haarlem);
9. Fleury (Adam) en 10. Post (Adam). Etappe Steenwijk—Amsterdam: Amateurs: 1. Kempff (Adam) 4 uur 38 min. 59 sec.; 2.
Witteveen (Adam); 3. Peters (Haarlem: 4. Visser (Haarlem); 5. Adri Voorting
(Haarlem); 6. Koeman (Krommenie); 7. Petri (Adam); 8. Duijf (Zaandam); 9.
Ammeral (Wormer); 10. Willekes (Adam). Het algemeen klassement luidt: Amateurs: 1. Witteveen
9.46.57; 2. Peters; 3. Kempff: 4.Adri Voorting; 6. Koeman; 6. Petri; 7. Duyf;
8. Kleefstra; 9. Cornelisse; 10. Van Breenen. Het clubklassement luidt: 1. “Olympia" Adam; 2. „De Kampioen". Haarlem; 3. „De
Germaan". Adam; 4. „DTS", Zaandam; 5. “Le Champion", Adam. RONDE VAN NOORD-BRABANT.(1950.08.26
T/M 08.27) Derde Ronde van Brabant met
Italiaans slot in Steenbergen Cor Witteveen winnaar door goed
koersinzicht Moedige race van Thijs Roks Zondagavond het geluid van de
knetterende Derny's en de ovaties voor de knoestige Wim van Est allang
verstild waren, veerden de tienduizenden langs het parcours van Steenbergen
opnieuw op, want er was een mooie kans dat West-Brabant opnieuw reden tot
juichen zou krijgen. Thijs Roks was in de laatste etappe van de Ronde van
Brabant ergens bij Zundert, met nog bijna honderd kilometers te rijden, op
zijn eentje ontsnapt en voerde op 't Heike een verbeten, maar roekeloos
gevecht, om de zege. Hij had in de tweede etappe naar Oud-Gastel 42 kostbare
seconden verloren op Cor Witteveen. Hij wilde koste wat kost winnen. Maar wij
wisten dat hij langzaam maar zeker seconde na seconde van zijn voorsprong
verloor op Cor Witteveen die met zijn Amsterdamse vriend Wim Holleeder en de
Brabanders Pieter Verwijmeren, Braspenninx, Zwiers, plus Toontje van Oers de
achtervolging inzette. En toen de toren van Steenbergen uit het golvende land
opdoemde, kreeg het half dozijn achtervolgers tussen Welberg en Kruisland de
dappere Thijs Roks, die teleurgesteld het hoofd boog. Nu won Toontje van Oers
de laatste rit en was de stevige blonde Amsterdammer door beter koersinzicht
winnaar geworden. MAAR er was nog iets anders gebeurd
in de laatste, zeer zware kilometers. Cor Witteveen kreeg bij Welberg, pl.m.
tien kilometer voor het einde nog een lekke band, die hem noodlottig dreigde
te worden. Maar toen was daar zyn vriend Wim Holleeder als de redder in de
nood. Het was een daad, die nooit door Witteveen vergeten mag worden. Maar hy
zal ook niet vergeten dat Thijs Roks, teleurgesteld door zyn nederlaag een
protest tegen Cor Witteveen indiende, als zou hy hem in de kant van de weg
hebben gereden. Zo dreigde deze Ronde van Brabant met een Italiaans slot te
eindigen. Want pas heel laat Zondagavond werd Cor Witteveen als winnaar
aangewezen. Met enkele Belgen en Luxemburgers bestond het veld uit 124
renners, waaronder vele bekenden (uiteraard zeker 50 % Brabanders) toen
Zaterdag iets later dan 10 uur het vertreksein werd gegeven. Al direct werd
in het Land van Heusden een hoog tempo gedraaid. Pechvogels hebben we in die
eerste fase van de Solovlucht van Thijs Roks Velen lieten het steken op
Zondagmorgen, toen na een goede nachtrust in het gastvrije Oud-Gastel de
renners zich weer startklaar maakten voor de laatste etappe naar Steenbergen,
zoals later bleek, niet In de buurt van Zundert viel de
grote slag. Janus Braspenninx ging als eerste door z’n woonplaats. Toen was
er nog een ander, die zo graag zijn streekgenoten wilde tonen ijRucphen en
achter hem sprongen zes man: Wim Holleeder, Cor Witteveen, Zwiers en Piet
Braspenninx, Toon van Oers en Piet Verwymeren. Verbeten vocht Thgs Roks om
Cor Witteveen op meer dan 42 seconden te zetten. De tegenaanval was
onverbiddelijk en de moedige kerel uit Sprundel zou voor die daad moeten
boeten. Die opgave was te zwaar, vooral toen later bleek, dat de afstand veel
en veel langer was dan 26/08 le etappe (Vlijmen—St.
Oedenrode) 110 km: Amateurs: 1. Th. Roks 2.58.42; 2. Dekkers 2.58.57; 3. Witteveen
z.t.; 4. Jochums (België) z.t.; 5. Van Sambeek 2.59.23; 26/08 2e etappe (St.
Oedenrode—Oud-Gastel) 110 km: Amateurs: 1. Jochums (België) 3.10.49; 2. Witteveen z.t.; 3.
Braspenninx z.t.; 4. Holleeder 3.11.23; 5. P. Zwiers 3.11.26; 6. E. Koeman
z.t.; 7. Snyders; 8. Van Oers; 9. Maenen; 10. Th. Roks. 27/08 3e etappe
(Oud-Gastel—Steenbergen) 203 km: Amateurs: 1. Van Oers 5.5.36; 2. Zwiers; 3. Witteveen; 4. Th.
Roks; 5. P. Braspenninx, allen z.t.; 6. P. Verwymerens.B.32; 7. Holleeder
5.9.23; 8. Jochums (België) 5.10.16; 9. P. Braspenninx 5.10.21; 10. ex aequo:
Cantineau, Snijders, Maenen, P. Roks en Damen, allen in 5.10.8. 27/08 Eindklassement: Amateurs: 1. Witteveen (Amsterdam) totaaltijd 11.15.02; 2. Th.
Roks 11.15.44; 3. Van Oers 11.16.15; 4. P. Braspenninx 11.17.37; 5. Zwiers
11.18.09; 6. Henri Jochums (St. Lenaerds België) 11.19.42; RONDE VAN LIMBURG.BEROEPSRENNERS.(1950.05.14
T/M 05.15)) In de duisternis kwam Sjeike Janssen alleen
Geleen binnen! Huub Vinken eerste in Weert OVER stoffige binnenpaden en door de invallende
duisternis stormde Sjefke Janssen met een door een val bloedend gezicht
alleen op de finish van de Ronde van Limburg af. Door zijn grote wilskracht
en gedragen door de geestdrift van zijn streekgenoten voltooide hij de
waaraan hij na de Cauberg was begonnen. Onder daverende toejuichingen kwam hij alleen het
aarde donkere sportpark van Geleen binnen. Het eerste deel van de tocht door
Limburg had weinig strijd te zien gegeven. Tot Roermond ging het practisch in
gesloten peleton en zelfs enkele pechvogels als Savelsberg en Frans Vos
konden door een gesloten overweg bij Linnen de groep weer inhalen. Toch had
het hoge tempo, dikwijls boven de veertig kilometer, heel wat van de krachten
der renners gevergd. Bij het binnen komen van Roermond sprongen, na
een mislukte poging, Cor Bakker en Lambrichs weg. Na een korte strijd deelde
de rennerssliert zich in verscheidene groepen. Bakker, Van Beek, Sjef
Janssen en Schoenmakers hadden een voorsprong van Negen minuten voorsprong... HET tempo bleef hoog en tussen Broekhuijzervorst
en Tienray zagen de vier koplopers het nutteloze van hun poging in en
lieten ze zich door de tweede groep inlopen. Vijftig km. voor het einde van
de eerste etappe zaten negentien renners op kop met een voorsprong van niet
minder dan negen minuten. Huub Vinken won in Weert de sprint van deze groep,
vóór Pellenaars en Schoenmakers. Seyen en De Ruijter werden vierde en vijfde. De overigen werden ex aequo geplaatst in dezelfde
tijd als de winnaar nl. 3 uur 22 min. 5 sec. De tweede groep, die op het laatst nog heel wat
van haar achterstand had goed gemaakt, volgde op 4 min. 44 sec. Hier was Toon
Steenakkers de rapste, vóór Sprenkelink. Prachtige achtervolging NA het oponthoud te Weert, dat ruim een half uur
te lang duurde, ging de groep, waaruit inmiddels alle Belgen waren
verdwenen, op Roermond af. De strijd ontbrandde toen spoedig. Storm, Lakeman en
Lambrichs wipten weg en hadden na Beek en Gerrit Voorting nog bij, zodat twaalf
man, nl. Lambrichs, Storm, Smits, Van Beek, Voorting, Seyen, De Ruijter, Vos,
Vinken, Schoenmakers, Janssen en Pellenaars de tocht door het Limburgse
heuvelland begonnen. Slachtoffers DIE beklimming van de Wintraeckenberg eiste de
eerste slachtoffers uit de kopgroep. Frans Vos kreeg zijn tweede lekke
band en Storm moest door brokken aan zijn derailleur opgeven. Wat verder
losten Huub Vinken en Cees Pellenaars, die nog werden ingelopen door uit de
achterhoede komende Piet Evers. Langs golvende akkers en rijzige boortorens
stormden de overgeblevenen door dorpen en kleine stadjes en overal zochten
duizenden toeschouwers hun Limburgse favorieten onder de koplopers. Voor
Heerlen werd Voorting achter gelaten. Verder ging het over Simpelveld en Eys
naar Gulpen, waar Seyen nog als eerste op de berg aankwam. De beslissing valt SCHEMERIG was het al, toen de nog kleine groep
door Valkenburg reed en aan de laatste grote kluif, de Cauberg werd
begonnen. Sjefke Janssen kwam hier voor Harm Smits als eerste boven. Zijn
demarrage was zo verrassend, dat het gat dat hij maakte, niet meer was te
dichten. Steeds groter werd de voorsprong op zijn
achtervolgers. Ook een val bij een lastige bocht bij Nuth, waardoor hij het
gezicht vrij ernstig verwondde, kon toen de zegetocht van de Limburgse
favoriet niet meer stuiten. Met ruime voorsprong kwam hij in het inmiddels
geheel duister geworden Geleen aan. Schoenmakers won de sprint nog, vóór
Smits en Lambrichs. De uitslag van de eerste etappe van Geleen naar
Weert ( Beroepsrenners: 1 Vinken
(Geleen) 3 uur 22 min. 5 sec.; 2 Pellenaars (Breda); 3 Schoenmakers
(Eindhoven); 4 Seyen (Maastricht); 6 De Ruijter (Rotter- dam). Ex aequo: 6 De
Hoog (Borgerhout); 7 Van Beek (Oostzaan); 8 Vos (Den Bosch); 9 Smits
(Rotterdam); 10 Bakker (Zaandam). Tweede etappe Weert—Geleen ( Beroepsrenners: 1 Janssen
(Elslo) 4 uur 21 min. 10 sec.; 2 Schoenmakers op 1 min. 10 sec.; 3 Smits; 4
Lambrichs (Bunde); 5 De Ruyter; 6 Van Beek; 7 Seyen, op 2 min.; 8 De Hoog; 9
Savelsberg (Hoensbroek), op 11 min. 25 sec; 10 Geerts (Breda). Het algemeen klassement luidde: 1 Janssen 7 uur 43 min. 15 sec; 2 Schoenmakers 7.44 25; 3. Smits; 4
Lambrichs; 5 De Ruyter; 6 Van Seyen; 8 De Hoog, 7.51.15; 9 Geerts, 7.53.28;
10 Evers (Wormerveer); RONDE VAN LIMBURG.AMATEURS.01E
ETAPPE.(1950.06.24) Hans Dekkers won eerste etappe VENLO, 24 Juni. (Limb. pers) — Fernand Simon, de
bruingebrande Luxemburger heeft in de eerste etappe van de Limburgse
amateursronde een bijzonder spel gespeeld. Bijna voortdurend lag hij in de
kopgroep en toen de eerste sprong door de weglopers gemaakt werd, was hij er
bij. Hij bleef er bij, ook toen de steile heuvels en
taaie bergjes in het Zuid-Limburgse landschap stevige houwen sloeg in de
leidende gelederen, ook toen de tube-moordende grintwegen de slachtoffers
zaaide in de achterhoede. Hij bleef een hoofdrol spelen tot het einde. Maar
zijn jonge kracht was toch niet opgewassen tegen een vlijmscherp manneke als
dat Hansje Dekkers, tegen spurtknapen als Dielissen en Gelissen en
dus moest hij bij de eindsprint het hoofd buigen om toch nog als uitstekende
vierde met een paar meter verschil deze tour te beëindigen. Zo won dus Hansje
Dekkers en Jan Nolten — de grote kanshebber — zat op bijna 3 minuten van
spijt met zijn hoofd te schudden, omdat De uitslag van deze etappe was: Amateurs: 1. H. Dekkers,
Eindhoven (B.) 4 ur, 16 min.. 57 sec; RONDE VAN LIMBURG.AMATEURS.02E
ETAPPE.(1950.06.25) OVER HEUVELS EN DOOR DALEN GING DE LANGE WEG Dielissen won zeer verrassend de Ronde van
Limburg voor amateurs In de sprint ontging de Beekenaar de
etappe-overwinning GELEEN, 25 Juni. (Limb. pers). — In het
heuvelgebied van Zuid-Limburg viel Vandaag de slag, die de beslissing zou
brengen voor de eindfase van deze tweedaagse wielerronde. De eerste helft van
deze tweede etappe die door het Noord- en Midden-Limburgse vlakke land ging
met een stevig briesje op de neus was weinig sensationeel. Al vrij spoedig
noteerden we achterblijvers die maar meteen afgeschreven werden, zoals de
Beer, Colombon, Voorjans en Weijsen. Vanaf de start in Venlo werd er met een
middematig gangetje in de richting Neer gefietst, waar we dan de eerste
uitlooppoging noteerden. Erg serieus was dit niet want reeds voor we
Heythuyzen naderden was het geval al weer bij elkaar. In Nederweert liepen v.
Sambeek, Mangelaars weg op de voet gevolgd door Dielissen, die vandaag nog al
strijslustig scheen. Het was echter nog te vroeg en de hoofdgroep trok met
een korte ruk nog voor Weert de opening weer dicht. Terwijl het voor in de
groep een tijdje rustig bleef, brokkelde aan de staart het peleton af. Slag in heuvels had spannend verloop Tot tussen Ell en Hunsel Bakkers en Frusch een
uitlooppoging waagden. In Heel demarreerde het klaverblad Plantaz, Laenen en
Savelsberg van de groep weg, toen een valpartytje een einde maakte aan deze
poging en we zagen naderhand alleen nog Plantaz moedig de achtervolging
inzetten, evenals Ramaekers, die reeds in Roggel met een inzinking kampte.
Petit en Sparidaans haakten eveneens af. In Roermond kreeg Joris uit Geleen
de genadeslag toen een valpartij op het Zwartbroekplein hem meteen uit de
koers nam. In Linne namen we de solorijders achter de groep nog eens op. Dat
waren Plantaz, Ramaekers, Schroeder, Janssen, Laenen en Paridaans. Verspreid
over het parcours zouden zij onmogelijk nog kunnen aansluiten. Zij streden de
strijd der eenlingen. DE SLAG IN DE HEUVELS Evenals in de eerste etappe zou de blissende slag
in de heuvels geslagen wor- den. In Susteren gingen v. Sambeek, Fooy,
Magelaars en Heijden de vluchteling Bakkers inhalen. Frusch zat met een
inzinking naar adem te hijgen en Marcel Simon worstelde ergens in de buurt
van Obbicht aan een kapotte tube. Voor Obbicht moest Bakkers lossen evenals
Mangelaars, maar Paaymans en Massuger namen hun plaats over. En daar, nadat
de Raarberg zijn klappen had uitgedeeld, met nog een 20-tal kilometers in het
verschiet, stoven Dielissen en de Borre onweerstaanbaar naar voren.Het werd
hun race. In goede verstandhouding kop over kop nemend lieten zij v- Sambeek,
Paaymans en -Massuger de rugnummers zien. Uit de groep van Dekkers en Nolten
wist van Elderen nog even te ontsnappen, maar de twee grootheden zorgden er wel voor dat de opening op peil bleef
om toe te slaan als het dringend nodig was. Onweerstaanbaar schoten de twee
vluchtelingen naar de finish met een tempo als of zij nog maar pas begonnen
waren. Spannend zou de eindsprint worden. Zou Dielissen die in het algemeen
klassement winnaar was, nog voor de eindstreep, zich meten in een
ere-worsteling om de etappe-zege? Zou de Belg Borre, met zijn
kampioensherinneringen uit België zijn sprintmeesterschap tonen ? Duizenden
in het Geleense sportpark op dit einde, en toen onder oorverdovend gejuich het
tweetal de sintelbaan opstormde, stond alles en iedereen recht om dit laatste
en fijnste stukje van de Limburgse amateursronde niet te missen. Dielissen
nam de kop met de Belg in twede, gunstige positie. In de laatste bocht kwam
de Borre naar voren om op het rechte stuk in een wiel-aan-wiel race deze
magistrale sprint te betwisten. Met 't laatste restje kracht, malend met zijn
machtige benen, wist de Borre in de laatste meters met gering verschil de
uiteindelijke winnaar te verslaan. Hij won de tweede etappe, maar Dielissen
won de Ronde. Een prachtig slot van dit wielerfestijn. Precies 1 ½ minuut later stoof een groep van 11 renners
de baan op en het was hier de Mechelaar Haan die voor Nolten over de streep
ging. Achter Nolten volgden Paaymans, Geluk, Gaul, Moes, Dekkers, Creemers,
Suykerbuyk, Heylen en Vonken. Het eindklassement luidt als volgt: Amateurs: 1. W.
Dielissen, Beek en Donk. 8.36.10; RONDE VAN
MIDDEN-NEDERLAND.(1950.05.29) Wieleramateurs leveren weer slag in
Midden-Nederland Prachtige wedstrijd van Van Breenen, Witteveen en
Snijders Gerrit Voorting, door zijn overwinning in 1948,
en de Belgische kampioen Lode Wouters, door die van verleden jaar, staat
thans ook Henk van Breenen op de erelijst van de Ronde van Midden-Nederland
voor amateurs. Met Witteveen en Snijders was hij overgebleven van een kopgroep, die reeds enkele kilometers
buiten Utrecht was ontstaan, nadat Adri Voorting hiertoe de stoot had
gegeven. Met een paar machtige pedaalstoten verwees Tarzan zijn beide laatste
concurrenten op het Utrechtse cement naar de tweede en derde plaats. Drie minuten later ging de Bredanaar Jos
Suijkerbuijck door de finish, nadat hij Wim Remkes, Jan van Leeuwen en Jan
Kuijten van zich af had kunnen afschudden. Toen tenslotte al die moedige
jongens met minuten verschil in het Utrechtse stadion waren binnengekomen,
reden de drie eersten onder de daverende toejuichingen van ruim tienduizend toeschouwers een indrukwekkende ere-ronde. EEN kleine honderd en vijftig renners waren op de
Veemarkt van start gegaan. Behalve 127 Nederlanders waren er vier
Fransen, twaalf Belgen, een Luxemburger en een Amerikaan. Reeds direct werd
er een razend tempo ingezet en moesten de zwakke broeders los laten, o.a. de
Amerikaanse kampioen James Lauf. Ook de Fransen en Belgen waren niet tegen
dit vuurwerk opgewassen. In de prachtige omgeving van Zeist ging de kleine
Haarlemmer Adri Voorting er van door, tot ongenoegen van de renners uit het
peloton, die reeds dadelijk op jacht gingen naar hem. Hierdoor ontstond ten
slotte een kopgroep, waarvan deel uitmaakten de beide Snijders, Van Kampen,
Adri Voorting, Matzen, Van Breenen, Van Leeuwen, Witteveen en van de Kamp.
Acher hen stelden Simonis, Hazewinkel, Kuijten, Van 't Hout, Verstraeten,
Schoorn, Bafort, Willekes en Verduin ernstige pogingen in het werk om zich
eveneens aan de kop te nestelen, maar zij slaagden hier geen van allen in. Ook
de koplopers konden echter het hoge tempo niet blijven meedraaien. M. Snijders viel af, evenals Van de Kamp en
Verstraeten. Na zestig km. ging de Maarnseberg slachtoffers
maken in het peloton. Groenewegen, Verduin en Eelsing verdwenen en ook
op de weg naar Soest sneuvelden er nog verscheidenen. De Belgen konden in dit
gezelschap evenmin meekomen en hingen als rode lantaarns achteraan. Toen we na bijna honderd km. door Kortenhoef
gingen, zaten vóór in het peloton goede renners als Kleefstra, Suijkerbuijck,
De Booij, Willekes, La Grouw, Rijnders, Kuijten, Kiekens en Verhoeven. Maar de vijf koplopers draaiden over de wegen van
de polders tussen Vinkenveen en Woerden zo fantastisch snel, dat ze
niet meer in te halen waren. De kleine Voorting kreeg echter een inzinking.
En daarvóór had Witteveen reeds van fiets moeten verwisselen wegens een lekke
band. Op de weg naar Achthoven bleek ook Van Leeuwen bezoek te hebben van de
man met de hamer en op de brug over het Amsterdam-Rijnkanaal bij IJsselstein
moest hij lossen. Nog slechts drie renners lagen aan de kop. Van
hen maakte Witteveen toen de beste indruk. Nochtans deed hij geen moeite om
zijn clubgenoot Van Breenen en Wim Snijders los te rijden. Wel moest laatstgenoemde iedere keer weer zijn
tanden bijten en alles geven, wanneer Witteveen in machtig tempo de kop nam.
Langs dorpjes en gehuchten stormden de drie naar Utrecht, waar in het Stadion
de sprint tenslotte werd uitgevochten en Tarzan van Breenen een enorme
lauwerkrans om de hals legd kreeg, omdat hij de rapste was weest. Met
Witteveen op de tweede plaats werd het een schitte- rend succes voor „De
Germaan" de club, die de ploegprijs won.
De uitslag werd: Amateurs: 1. Hein van
Breenen over RONDE VAN NEDERLAND.01E
ETAPPE.(1950.05.25) Belgen heer en meester in eerste etappe Revanche van de Nederlanders op tweede dag Nadat de organisatoren nog ettelijke
moeilijkheden hadden overwonnen, voornamelijk als gevolg van het afschrijven
door verschillende renners, kon Woensdag eindelijk het startschot van de
derde Ronde van Nederland gelost worden. Dat gebeurde symbolisch door de
burgemeester d' Ailly, waarna de karavaan zich in beweging zette en met een
kalm gangetje naar Zaandam reed, waar de eigenlijke start plaats vond. Belgen beheerste de eerste etappe. Als gevolg van de reeds vermelde afschrijvingen,
moesten verschillende ploegen nog gewijzigd worden. Zo werd b.v. de Franse
Pool Klabinsky bij de grens teruggewezen, omdat zijn papieren niet geheel in
orde waren. In het begin van deze lange eerste etappe werden
af en toe uitlooppogingen ondernomen, maar veel maakte dat niet uit. Tussen Harlingen en Leeuwarden, op de bochtige
omlegging van het parcours over Slappeterp en Menaldüm, kreeg de wedstrijd
meer gloed en kleur. Het tempo werd opgevoerd op dit traject. Tal renners
wilden hier hun slag slaan en het gevolg was het uiteenvallen van het peloton
in verschillende moten, waar de samenstelling telkens veranderde. Eerst waren
het er 2 van 10 en 2 van 20, daarna sloten de eerste 2 groepen aaneen. Zo
kwamen er tal van variaties, totdat bij het passeren van Leeuwarden de 2 grote
pelotons gevormd werden onderling met een afstand van een kleine In Buitenpost ( Gelderen en Voorting zakten af, hetzij wegens
materiële pech, hetzij dat zij het hoge tempo niet konden bijhouden. De beslissende slag viel tussen Ten Post en
Stedum op Een aantal Belgische renners had zich naar voren
gewerkt en nam een gunstige positie in, waardoor Emile Vanderveken
gelegenheid kreeg er plotseling alleen tussen uit te trekken en een vrij
grote voorsprong te nemen. Toen hij de eindstreep te Appingedam, nog
opmerkelijk fit en fris, passeerde, bedroeg zijn voorsprong op het hem
volgende groepje, bestaande uit de Belgen Maelbrancke Jansens en Decock, 44
seconden. De eerste oranjetrui van deze derde Ronde van
Nederland is dus voor een Belg, maar met wat meer paraatheid en strijdlust
zouden de Hollanders zeker het Belgische offensief in de laatste phase hebben
kunnen afwenden. De uitslag van de eerste etappe luidt als volgt: Beroepsrenners: 1 Emile
Vanderveken (B) 7 uur 12 min. 44 sec; 2 Andre Maelbrancke (B) 7 uur 13'min.
28 sec; 3 Leenen (B): 4 Janssens (B); 5 Decock (B); 6 Meersman (B); 7 Mertens
(B); 8 Callens (B); 9 Henk de Hoog (Ned.). RONDE VAN NEDERLAND.02E
ETAPPE.(1950.05.26) Nederlanders namen revanche. De Nederlanders hadden op de eerste dag een niet
al te beste ploeggeest gedemonstreerd en het hele gezelschap had zich
eigenlijk in de luren laten leggen door de Belgen. Wat onze landgenoten
hebben afgesproken, is niet bekend, maar de tweede etappe gaf een geheel ander beeld. De start vond
plaats iets voor twee en nog maar nauwelijks waren er enige kilometers
afgelegd, of het feest begon. Eerst liep de Belg Jansens weg en toen deze
weer ingehaald was, namen Evers, Steenbakkers en Lakeman de benen. Een
groepje van tien man zette de achtervolging in en toen deze inliepen, voegden
de drie vluchtelingen zich bij de achtervolgers, zodat er een kopgroep van
dertien man ontstond, twaalf Nederlanders en de Belg Hendrikx, die in een gemengde
Nederlandse ploeg rijdt. In Gieten had de kopgroep bijna 2 k.m. voorsprong,
maar hier kreeg Loos een inzinking, waardoor hij genoodzaakt werd zich op de
hoofdgroep te laten zakken In de buurt van Erm (op 81 k.m.) maakte De Ruiter
een val en ook Hendrikx en Vos verloren het contact met de leiders, doch
kregen later weer aansluiting. Bij Gramsbergen moepten Schellingerhout en
Steenbakkers lossen, zodat er nog 8 man op kop bleven. Hiervan viel Lakeman
ook nog terug. In Almelo lagen er nog vier man aan de kop en
deze hadden een voorsprong van 3 ½ minuut. De vier man waren de Nederlanders
Evers, Vos, Van Beek en de Belg Hendrikx. Onze landgenoten namen beurtelings
de kop, doch de Belg weigerde zulks en liet zich steeds trekken. Hij had trouwens de kracht ook niet meer om tot
grote daden te komen en hij was de eerste die losgereden werd, toen het
viertal in de buurt van Apeldoorn kwam, waar de finish was. Gerrit van Beek kreeg even voor de finish kramp
en de sprint tussen Evers en Vos werd ten gunste van eerstgenoemde beslist.
Toen de finish bereikt was, ontlastte zich boven Apeldoorn een hevig onweer,
zodat de publieke belangstelling uiterst gering was. De uitslag van de tweede
etappe luidt: Beroepsrenners: 1 Evers,
4 uur 5 min. 47 sec; 2 Vos, 3 Van Beek, 4 Hendrikx (Belg.). Daarna kwam een
grote groep renners voor wie de tijd van 4 uur 57 min. 30 sec. werd
genoteerd. Het algemeen klassement na de tweede etappe
luidt: 1 Evers (Ned. A) 12 uur, Ned. nat. ploeg 36.38.55; 6 Gem. ploeg 7 min. 36
sec; 2 Vos (Ned. B) zelfde tiid; 3 Van Beek (Ned. A) 12.03.11; 4
Hendrikx(Ned. gem. ploeg) 12.08.48; 5 Leenen (België B) 12.10.58 Het ploegenklassement luidt: 1 Nederland B
36.31.29; 2 België B 36.33.36: 3 België A 36.37.02: 4 Nederland A 36.38.52; 5
36.39.51; 7 Brab.-Limb. ploeg 36.46.32; 8 Zwitsers-Ned. ploeg 37.21.55. RONDE VAN NEDERLAND.03E
ETAPPE.(1950.05.27) Lakeman in de oranjetrui DE DERDE ETAPPE. De zwaarste etappe van de Ronde van Nederland is
ongetwijfeld de derde, die een lengte heeft van De Ruyter en Accou hadden intussen de
achtervolging ingezet en in de buurt van Reuver ( Even voor Heerlen kregen Vos en Callens het
leidende groepje te pakken. In de laatste kilometers kwam er nog verandering,
aangezien de grote rivaliteit tussen de Belgen en de Nederlanders daar eerst
echt uitbarstte. Te Meersen gingen aan het hoofd Lambrichs, Accou, Callens,
Vos en Janssens, drie Belgen en twee Nederlanders. Op De finish was in het Sportpark te Geleen, waar
Vos de sprint won. Hy had 7 uur 48 min. en 15 sec. over het traject gereden.
Accou werd tweede in 7.48.17, Callens derde en Lambrichs vierde. Beroepsrenners: 1. Frans
Vos, 2. Lucien Accou, (Bel), 3. Norbert Callens, (Bel), 4. Jan Lambrichs, 5.
Rene Janssens, 6. Frans Leenen, 7. Rene Mertens, 8. Briek Schotte, 9. Theo
Middelkamp, 10 Wim van Est. Na deze etappe zag het alg. klassement er als
volgt uit: 1. Vos (Ned. B) 19 uur 56 min. 1 sec: 2. Evers (Ned. A.) 19.57.34;
3. Van Beek (Ned. A) 19.57.59; 4. Leenen (België B) 19.59.25; 5. Callens
(België A); 6. Van Est (Ned. B.); 7. Lakeman (Ned. nat.); 8. Depoorter
(België B); 9. Verpoorten (België B); 10 Lambrichs (Brab.- Limb.) RONDE VAN NEDERLAND.04E
ETAPPE.(1950.05.28) De vierde etappe werd onder stromende regen
ingezet. De route ging van Geleen naar Baarle-Nassau en had een lengte van Toen er 190 k.m. gereden was, lagen Faanhof,
Voorting, Vanderveken, Depoorter, Smits, Schoenmakers en Van Kerckhove
ongeveer 2 ½ minuut voor op het
peloton. Een achtervolging van een aantal renners leverde tenslotte succes op,
zodat de sprint tenslotte moest beslissen. Lakeman was de snelste, gevolgd door Maelbrancke,
De Cock, Schoenmakers en Van Kerckhove. Door deze zege kon Lakeman de
oranjetrui aantrekken. Beroepsrenners: 1. Henk
Lakeman, 2. Andre Maelbrancke, (Bel), 3. Roger De Cock, (Bel), 4. Harry
Schoenmakers, 5. Henri Van kerckhove, 6. Jules De Poorter, 7. Emile Rogiers,
8. Emile van de Veken, 9. Harm Smits, 10. Maurice Meersman, RONDE VAN NEDERLAND.05E
ETAPPE.(1950.05.29) Lakeman nog steeds in het Oranje De wedstrijdleiding bleek in de vorige etappe
zoveel vergissingen gemaakt te hebben, dat onder druk van protesterende
renners, een herklassering nodig bleek. Toen deze gewijzigde klassificatie
bekend werd gemaakt, bleek Lakeman nog steeds de leiding te hebben, hoewel
hij op zijn hielen werd gezeten door drie Belgen. De zesde etappe leidde van
Eindhoven naar Rotterdam via Arnhem—Nijmegen en Zeist en had een lengte van Beroepsrenners: 1. Briek
Schotte, (Bel), 2. Theo Middelkamp, 3. Wim van Est, 4. Frans Vos, 5. Wim de
Ruiter, 6. Bednar, 7. Piet Evers, 8. Theo Blankenauw, 9. Piet de Vries, 10.
Rene Mertens, Na de zesde etappe ziet het klassement er als
volgt uit: 1 Lakeman (Ned. Nat. ploeg) 39 uur 37 min. 42 sec; 2 Depoorter
(België B) 39.38.10; 3 Callens (België A) 39.38.17; 4 Vanderveken (België A)
39.39.10; 5 Evers (Ned. A) 39.39.32; 6 Rogiers (België A); 7 Vos (Ned. B); 8
De Ruyter (Gem. Ned); 9 Leenen (België B); 10 Schotte (België A). Bij de
ploegen heeft België A de leiding, voor België B, Ned. 8., Nat. Ned. ploeg,
Gemengde ploeg, Ned. A., Brabant -Limburg en Zwitserland—Ned. RONDE VAN NEDERLAND.06E
ETAPPE.(1950.05.30) Ronde van Nederland spoedt ten einde Faanhof,de veel geplaagde, 't eerst in Rotterdam Tot op de laatste
dag is het onzeker gebleven wie de ronde van Nederland zal winnen. Henk
Lakeman heeft ook in deze zesde etappe van Eindhoven naar stadion Feijenoord
te Rotterdam, waar de belangstelling op deze zomerse avond toch eigenlijk wel
wat tegenviel, zijn oranje trui met succes verdedigd. Maar men kan ér
van op aan, dat de Belgische aanvallen op de laatste dag verdubbeld zullen
worden, zodat men in het Amsterdamse stadion Woensdagavond nog van een uiterst
spannende finale getuige zal kunnen zijn. De ploeggeest
leek op deze voorlaatste dag in de Nederlandse nationale ploeg te zijn
teruggekeerd. Lakeman, die Maandag zijn oranje trui in zijn eentje had moeten
verdedigen, omdat Middelkamp in de kopgroep meer als Belg dan als Nederlander
had gereden, kreeg nu meer steun van zijn ploegmaats. Lakeman was de enige
geweest die geen geschenken had gekregen bij de uitdeling, waarmee de jury in
het gewijzigde klassement zo kwistig had gestrooid. Integendeel, Lakeman was
er veel slechter bij geworden. Zijn naaste
concurrent, de Belg Depoorter, had nog maar een achterstand van 28 seconden
gehouden, in plaats van de twee minuten die er Maandag- avond voor hem op het
lijstje stonden. Zijn rivaal Franske Vos, de krachtige pedaleur, die altijd met
zoveel uitbundig plezier op zijn fiets lijkt te zitten, had geen drie minuten
achterstand meer in plaats van de oorspronkelijke dertien. Wat een wonder,
dat die anders zo goedlachse Lakeman, nu uit zijn humeur was vertrokken,
en dat hem de wankelmoedigheid was overvallen van de meester, die niet meer
weet; of hij op zijn gezellen kan vertrouwen. Strijdlustige Vos Hij zou deze
middag niet lang in het onzekere verkeren. De bonkige Vlaamse boerenzoon Brik
Schotte wilde het maar dadelijk uitvechten. Al heel gauw
buiten Eindhoven legde hij een hoge troef, op tafel: een snelle demarrage en
een tweehonderd, meter voorsprong. Vos, wie de strijdlust uit de ogen
straalde en die zich sterk voelde na zijn sprong omhoog in het klassement, was
onmiddellijk bereid mee te doen. Blankenauw wilde ook het spelletje van de vorige
dag wel weer meespelen. De Vries en Verpoorten, de Belg, waren ook van de partij. Lakeman richtte
zich hoog in de zadel op om de situatie te kunnen, overzien. Zijn gezicht
betrok toen hij Middelkamp zag wegspurten. Zou hij weer worden verraden? Maar
weldra zou de goede trouw van Middelkamp blijken. Aan de kop van het groepje
weglopers remde hij af, het petoton kon bijkomen. Meer dan honderdvijftig
kilometer léék er niets te gebeuren, maar in werkelijkheid werd er in het
steeds compacte peloton een nerveuze en onwillige strijd gestreden, die
inspannender, was dan menige scherpe
achtervolging of wilde jacht. De kopstukken
wisten dat het om seconden ging. Zij verloren elkaar niet uit het oog, maar
zij spaarden hun krachten voor de laatste kilometers van deze etappe, die
beslissend voor de gehele ronde zouden kunnen zijn. De aandacht bleef
gespannen in de lommerrijke lanen rond Arnhem en Amersfoort, waar het telkens
weer Vos was, die met de ketenen rammelde, maar ze niet kon verbreken. De Amsterdammer
Harm Smits, aan wiens rijden niets meer van zijn ern- stige val is te
merken, trok veel aan kop om het tempo, op te voeren, maar telkens weer werd
het afgeremd. Gang kwam er niet
in, Middelkamp, ondanks een onwillige Achillespees en de kleine Geerts, eveneens
een ploegmaat van Lakeman, hielden de weglopers in bedwang. Faanhof zeer snel Sprenkeling had
zijn in eenzaamheid gevoerde strijd over Men liet hem
gaan, maar op de langs de Lek kronkelende weg, liet Faanhof toch nog even
zien met hoeveel soepelheid hij, kan rijden. De Belgische
sprinter Van Kerckhoven werd uit het peloton achter hem aan gestuurd, maar
Faanhof voerde zijn tempo nog op. Het lag dikwijls boven de Beroepsrenners: 1. Henk
Faanhof, 2. Gerrit Voorting, 3. Gerrie Loos, 4. Henri Van Kerckhove, 5. Wim
van Est, 6. Rene Mertens, 7. Andre Maelbrancke, 8. Bednar, 9. Emile Vanderveeken,
10. Frans Vos. Het algemeen
klassement van de Ronde van Nederland na de 6e etappe ziet er als volgt
uit: 1. Lakeman l(Nederland nationale ploeg) 39.37.42; 2. Depoorter
(België B) 39.38.10; 3. Callens (België A) 39.38.17; 4. Vanderveken (België
A) 39.39.10; 5. Evers (Nederland A) 39,39.32; RONDE VAN NEDERLAND.07E
ETAPPE.(1950.05.31) Henk Lakeman wint Ronde van Nederland met 28
seconden voorsprong De man die in de oranjetrui aan de laatste etappe
begon, Henk Lakeman, had zich tot taak gesteld, nauwlettend op z’n
concurrenten te letten. Dat was geen gemakkelijk karwei, aangezien z’n
voorsprong op een aantal Belgen slechts luttele seconden bedroeg. Daardoor
werd het tempo aanzienlijk gedrukt en bij Scheveningen had men reeds twintig
minuten achterstand op het tijdschema. Bijna Beroepsrenners: 1. Henk
Faanhof, 2. Andre Maelbrancke, (Bel), 3. Gerrit Voorting, 4. Wim van Est, 5.
Frans Vos, 6. Theo Blankenaauw, 7. Henri Van Kerckhove, 8. Harm Smits, 9.
Bernard Franken, 10. Andre de Korver, Beroepsrenners.Eindklassement: 1 Lakeman (Ned.
Nat. ploeg)) 45.24.24; 2 Depoorter (Belg. B) 45.24.52; 3 Callens (Belg. A)
45.24.59; 4 Vanderveken (Belg. A) 45.25.52; 5 Evers (Ned. A) 45.26.14; 6
Rogiers (Belg. A) 45.26.57; 7 Vos (Ned. B) 45.27.03; 8 De Ruiter (Intern,
ploeg) 45.27.52; 9 Leenen (Belg. B) 45.30.45; 10 Middelkamp (Ned. Nat. ploeg)
45.30.51; 11 Schotte (Belg. A) 45.30.51; 12 Verpoorten (Belg. B) 45.31.09; 13
Smits (Ned. B) 45.31.39;. 14. Lambrichs (Brab.-Limb. ploeg) 45.31.46; 15 Van
Est (Ned. B) 45.32.09. Het ploegenklassement luidt: 1 Belgische A ploeg
136.17.48: 2 Belgische B ploeg 136.26.46; 3 Nederlandse B ploeg 136.30.51; 4
Nederlandse Nationale ploeg 136.40.36; 5 Internationale ploeg 137.16.15; 6
Nederl. A ploeg 137.19.15; 7 Limburgs-Brabantse ploeg 137.24.03; 8
Zwitsers-Nederlandse ploeg 139.09.09. RONDE VAN NOORD-HOLLAND.(1950.03.26) Prachtige wielersport in vijfde Ronde van
Noord-Holland Moedige uitlooppoging van Wagtmans en Suijkerbuijk
met succes bekroond Nederland kan de toekomst met vertrouwen te
gemoet zien! Tot die conclusie zal een ieder komen, die de gelegenheid heeft
gehad de vijfde Ronde van Noord-Holland te volgen. Immers onze amateurs
hebben prestaties geleverd, die aanmerkelijk beter waren dan op deze eerste
dag van het seizoen verwacht mochten worden en bovendien getoond, dat zij
heel wat kilometers kunnen verdragen alvorens ernstige tekenen van
vermoeidheid te tonen. De sterksten van de 175 amateurs waren zonder
twijfel de twee Brrbanders Wagtmans en Suijkerbuijk, die een bijzonder goede
wedstrijd hebben gereden en van Medemblik af aan de kop hebben gelegen. Beiden reden dan ook zeer terecht in Zaandam een
ereronde; Wagtmans met de krans om de hals en de nieuwe fiets aan de
hand, omdat hij in de eindspurt sneller was geweest dan Suijkerbuijk. DAAR, waar in voorafgaande jaren de zwakste
renners stuk voor stuk uit het peloton verdwenen en de sterkeren zich
opmerkelijk rustig hielden, daar ontbrandde nu de slag in zy'n volle hevigheid. Het was in het Westfriese land, waar het traject
voert over de dijken langs het IJsselmeer en de wind meestal een lastige
tegenstander is. Nu was dat niet het geval en konden ook de zwakkeren zich
handhaven, afgezien natuurlyk van die jongens, die door pech, valpartyen enz.
reeds uit de wedstrijd waren verdwenen. De sterksten weerden zich echter
byzonder. Voortdurend namen coureurs de benen, verkregen zij enkele
tientallen meters voorsprong, maar werden weer teruggehaald. Dat was ook een
groep van elf man overkomen. Zij waren nog niet bestand tegen de mokerslagen van het naar schatting zeventig man tellende
peloton, waarin Woutje Wagtmans met z’n rood-wit-blauwe trui voortdurend
achteraan bengelde. Plotseling echter waren er vier man weggelopen. Het
waren Suijkerbuyk, Van Elderen, Visser en Wagtmans. Het scheen, dat
het ook hier slechts een „schijnbeweging" was. Zou Wagtmans, die
wat wielrennen betreft toch wel weet wat er te koop is, er met nog Zo moeten de grote mannen in het peloton er over
gedacht hebben, want alhoewel het tempo opgevoerd werd (waardoor Verstraeten,
Vlietman, Klein en Westmaas moesten lossen) zag het er toch niet naar uit,
dat er een serieuze achtervolging op de vier uitlopers werd ingezet. Ze
vergisten zich echter danig. Men wist aan kop, hoe men te werk moet gaan om
een voorsprong te hemen. Om beurten namen de renners de kop, trokken dan
slechts kleine stukjes en lieten zich weer kalm terugzakken. Zodoende
veroverden zy zich een voorsprong, die by Kolhorn achthonderd meter bedroeg,
by Barsingerhorn aanmerkelyk meer en even onder Schagen reeds tot anderhalve
minuut was uitgegroeid. Toen ging men in het peloton beseffen, dat het
ernst was, maar niettemin slaagde men er daar niet in iets van de
achterstand terug te nemen. Integendeel! Met een snelheid van Timmerman (die eerst moeiykheden had met zyn
achterwiel en later ook nog in een valpartij betrokken was), en een
Hooijschuur miste. Drie minuten en tien seconden was de voorsprong in Den
Helder waar de verzorging plaats had en een geweldige belangstelling voor de
wedstryd bestond. De helft van de cours zat er op. Het tempo daalde
een stuk. Had het eerst voortdurend tussen de veertig en vyf en veertig
km. gelegen, nu liep het terug naar dertig. Vyftig kilometer .... MAAR voor korte tyd slechts! Verhoeven, Donker,
Koeman, Van Roon, Van Oers, Hofland, Alblas, Petri, Hennink en Kempff
schaarden zich aan de kop van het peloton, dat moest toezien hoe de
achterstand tot drie en een halve minuut groeide, maar er toen definitief een
punt achter zette. De achtervolging werd ingezet. Voor de tweede maal
ontbrandde de stryd in al zyn felheid. De verenigde krachten van de
achtervolgers zouden de drie man aan de kop terugroepen. Het scheen te zullen
gelukken. Van Elderen moest capituleren voor het geweld en verdween naar het
tweede plan. In het peloton voelde men, dat er kans in zat de twee anderen
ook in te lopen. Nog harder ging het dus! Vyftig kilometer reed de
karavaan, toen deze door Alkmaar daverde, waar Jan Hennink en Leo de Booy
kennelijk de favorieten van het publiek waren en de inmiddels by gekomen
Gerrit Timmerman moest lossen. Hy was de eerste, maar vele anderen volgden en in
korte tyd was de grote groep in twee delen gesplitst. Uit de eerste van
de twee sprongen op hun beurt Kempff, Verhoeven en Van Oers weg. Dat
gebeurde bij Castricum. Het was de laatste poging om Wagtmans en Suykerbuyk
tot de orde te roepen. Alle krachten, die de vermoeide renners nog op
konden brengen, werden in de stryd geworpen. Met de tanden op elkaar, de
handen hard aan het stuur rukkend, begonnen zij een laatste poging de
koplopers in te halen. En er zat een kans in. De jongens uit Breda, die zo
ver voor hadden gelegen, die herhaaldelyk hadden uitgekeken waar hun
tegenstanders toch bleven, kwamen nu in moeilijkheden te verkeren. De
Nederlandse kampioen kwam meer uit het zadel dan tevoren en Suykerbuijk
stampte op zyn trappers in plaats van soepel te draaien. De drie achtervolgers daarentegen deden het
beter. Ze liepen in. En vlug zelfs! Met iedere nijdige duw op de pedalen werd
de achterstand kleiner, en toen we bij Uitgeest in het Zaanse land
terugkeerden, bedroeg de voorsprong nog slechts één minuut. Ook die moest er nog aan geloven. „Inhalen",
dat moet het woord geweest zyn, dat voortdurend in de hoofden van Kempff, Van
Oers en Verhoeven speelde. En de wetenschap, dat de achterstand steeds
kleiner werd, scheen de laatsten vleugels te geven. Met een hele sliert
volgwagens achter hen aan stormden zij op Wormerveer aan. Het enthousiaste
publiek Juichte hen toe, zweepte hen op tot een nog razender tempo. Maar ook
Wagtmans en Suykerbuyk gaven zich niet gewonnen. Goed, het mocht dan niet zo
vlot meer gaan als een paar uur tevoren, ook bij hen mochten de kilometers dan gaan wegen, maar na een paar uur aan kop
gelegen te hebben, na Toen kwam eindelyk de Burcht. Vierhonderd meter
van de eindstreep. De drie achtervolgers lagen te ver achter om te kunnen
meedingen naar de nieuwe fiets; Zij hadden het niet kunnen redden. Maar zij
verdienen de eer, deze vyfde ronde tot een bijzonder spannende gemaakt te
hebben. Zonder hun hardnekkige achtervolging zou het vermoedelijk in een
eentonige bedoening geëindigd zijn. Toen bleek, dat inlopen er niet meer bij was,
maakten de renners zich gereed voor de eindspurt, Daarin was Wöutje Wagtmans de
sterkste, zoals hij ook gedurende de hele course de sterkste was geweest. De
einduitslag van de ronde luidt: Amateurs: 1. Wout Wagtmans,
(Breda), RONDE VAN NOORD-WEST
NEDERLAND.(1950.05.15) Jan Hennink (voor Willekes) wint
Ronde Noordwest Nederland Regen en koude dwongen talrijken
tot opgeven "Daar komen ze", ging het
van tot mond langs de duizenden die regen en wind trotseerden om de aankomst
van de amateurs van de Ronde van Noord-West Nederand te zien, daar op de
lange Jan van Scorelkade in Alkmaar. En toen klonk plotseling een juichkreet
uit duizenden kelen: „Jan Hennink Jan Hennink". En aangevuurd door zijn
enthousiaste stadgenoten stormde een kleine in zwart-witte trui over het
sfalt naar voren, zonder zich te laten intimideren door Patsy Willekes, zijn
meest gevaarlijke tegenstander. Met een paar woeste rukken gooide de sterke
Amsterdamer zich naast de blonde Alkmaarder maar vinnig beet deze van zich
af, om hem met een volle lengte achter zich te houden. In het begin van de cours was er al
een lofwaardige poging geweest van de Amsterdammers Holleeder en Faas, in
gezelschap van de meer geroutineerde Ris (Den Helder). Die drie waren na
pl.m. Gelukkig voor „Tarzan" stond
echter een karretje klaar en zo kwam hij weer in het grote peloton, waaruit
Krever na Onder leiding van Donker en De
Booij, die later ook pech kregen, kwam de aansluiting weer tot stand in de
buurt van Hoorn. Dat was juist voor het dorpje Blokdijk. Holleeder en Faas
kregen daarop een flinke inzinking, waar zij niet over heen zouden komen. De slag in de kop Toen de beslissende slag zich
ontwikkelde, vielen de Zaankanters Timmer-man en Hooijschuur uit het sterk
gedunde peloton terug, dat toen nog uit 37 renners bestond. Kolhorn! Op de
lange weg over de dijk van de Groetpolder aan de rand van de Wieringermeer
was de slag geslagen en zaten acht renners stevig op kop: Brinkman, Hennink,
Witteveen, La Grouw, Koeman, Suykerbuijck en Willekes. En achter hen deden
Ris, Van Breenen (later nogmaals pech), Donker, Snijder en Roks vergeefse
pogingen de koproep te bereiken. Met wind mee ging het naar Den
Helder en het tempo, dat steeds boven de Amateurs: 1. J. Hennink, 6 uur, 9 min. 30 sec;; 2. P. Willekes op
1 lengte; RONDE VAN OVERIJSSEL.(1950.09.02) Amateurs 01e rit: 1. Jules Maenen, 2. Cor Witteveen, 3. Toon Ooink, RONDE VAN OVERIJSSEL.(1950.09.03) Amateurs 02e rit: 1. Cor Witteveen, 2. Jules Maenen, 3. Jan Eelsing, Amateurs Eindkl.: 1. Cor Witteveen, 2. Jules Maenen, 3. Toon Ooink, ROOSENDAAL.(1950.09.07) Beroepsrenners: 1. Gerrit
Schulte, 2. Piet van As, 3. Frans Vos, 4. Gerrit Voorting, 5. Harrie
Schoenmakers, 6. Harm Smits, 7. Gerit Sprenkelink, 8. Huub Vinken, 9. Sjef
Jansen, 10. Marinus Buuron, ROOSENDAAL.(1950.06.18) Ronde van Roosendaal voor amateurs over Amateurs: 1. Manus Brinkman
(Maasland) tijd 2 uur 53 min. 46 sec.; 2. Piet Everse (Rotterdam; 3. Wies van
Dongen (Breda); 4. Van der Putten (Den Haag) en 5. Van den Berg (Sliedrecht). ROTTERDAM.KATENDRECHT.(1950.04.19) Beroepsrenners: 1. Kees Pellenaars, 2. Bernard Franken, 3. Frans van de Zande, ROTTERDAM.CROOSWIJK.(1950.06.11) “Om de
racefiets van “Het Vrije Volk MANUS
BRINKMAN was oppermachtig in de “Ronde van Crooswijk”
VLAMINGS de snelste nieuweling op een mooie wielermiddag Bijna
twintigduizend mensen waren Zondagmiddag getuige van de machtige wijze waarop
Manus Brinkman de tweede “Ronde van Crooswijk”won en daarmee beslag legde op
de eerste prijs, een race fiets, die uitgeloofd was door de directie van “Het
Vrije Volk”. Van de aanvang af toonde Brinkman zijn meerderheiden kort voor
het eind van de uitermate levendige koers, dwong hij zijn laatste
tegenstander op de kieen, zodat de Maaslander met een ronde voorsprong alleen
de leiding had. Dat dit een buitengewone prestatie was, kan blijken uit het
feit, dat slechts een twintigtal van de 86 deelnemers de wedstrijd uitreed.
Het vrij zware parcours, dat menige deelnemer van naam tot opgeven werd genoopt.
De ruim honderd premies, die door de zakenlieden en de bewoners van Crooswijk
beschikbaar waren gesteld, lokten voortdurend felle jachten uit, zodat de
strijd in hoog tempo werd gevoerd. Menige Beroepsrenner zou het in deze Ronde
hard te verantwoorden gehad hebben. Bij de
nieuwelingen onderscheide zich de Brabander Vlamings. Ook hij zegenvierde op
overtuigende wijze en won met grote voorsprong. De Organisatoren, Crooswijks
Sport-Comite onder leiding van Jan Pijpers en zijn trouwe vriend Kees
Koorneef alsmede de Rennersclub “De Pedaalridders”kunnen op een volkomen
geslaagd wielerevenement terugzien. Het was
geen gemakkelijk parcours, dat in Crooswijk was uitgezet. In de Rubroekstraat
werd gestart, waarna de route langs de tricotagefabriek Van kerkhoven naar de
Frederikstraat liep en vandaar door de Marnixstraat, de Crooswijkseweg, de
Van Meekerenstraat, de Djeoekstraat, de Van Reynstraat en Crooswijkseweg naar
de Rubroekstraat. Een afstand van ongeveer Uit alle delen van het land waren de renners naar Rotterdam gekomen om
in de “Ronde van Croowijk”uit te komen. Nauwelijks was het startsein gegeven
of een heftige strijd ontbrandde. Van een peloton was reeds na enkele ronden
geen sprake meer. Het veld was totaal in stukken getrokken. Voortdurend
gingen andere renners aan de kop en de snelheid werd zo hoog opgevoerd, dat
er van een ontsnappingspoging niets kwam. Al heel gauw wist Vlamings
Steenbergen zich naar voren te werken. Maar ook Hamelink, Brabenboer, Wervers
en Rorijs speelden mee een rol. Langzaam maar zeker vergrootte Vlamings zijn
voorsprong en wat er achter hem ook werd geprobeerd, hij stond de leiding
niet meer af. Enkele valpartijen hadden geen ernstige gevolgen, en zo werd de
Brabander Vlamings winnaar van deze aardige wedstrijd met veel levendige
momenten. Nieuwelingen: 1. J.
Vlamings, Steenbergen; 2. J. Hamelink, Rotterdam; 3. J. Meijer, Overschie; 4.
J. Wervers., Rotterdam; Dat er
slag geleverd zou worden bij de amateurs, was te verwachten. Namen als
Kiekens, Verwijmeren, Verhoeven, Brinkman, Van Dorst, Alblas, Van oers, Van
Gils en Van de Elshout stonden daar borg voor. En iderdaad duurde het maar
kort of er werd zwaar gevochten. Het was jammer, dat Wout Verhoeven kort na
de start al een lekke band kreeg en daardoor zoveel terein verloor, dat hij
de strijd staakte. Aanvankelijk gaven Alblas, Van de Berg en Verheul de toon
aan. Later probeerden ook Munte een rol mee te spelen, maar toen Brinkman
zich naar voren werkte en gedecideerd de leiding nam, had niemand meer wat te
vertellen. Hij reed fantastisch gemakkelijk. Hij voerde het tempo zo hoog op,
dat zelfs Alblas en Van den berg terrein verloren. Zeer velen was die
snelheid te machtig en de gelederen dunden zeer snel. Na dertig ronden waren
bijna veertig renners al verdwenen, sommige door pech, de meeste evenwel
doordat ze al zover achter geraakt waren dat ze kansloos waren. Brinkman
eenmaal alleen weg voelde zich opppermachtig en vergrootte regelmatig zijn
voorsprong. Achter hem werd voortdurend gejaagd, maar alles was tevergeefs. Hij
was weg en bleef weg. Toen nog dertig ronden gereden moesten worden was de
leider 1 min. 05 sec. op de anderen voor. Nog steeds verweerden Alblas en Van
de Berg zich duchtig. Een ogenblik leek het of ook Arie Geluk nog mee
een rol zou spelen, maar nadat hij verscheidene ronden alleen achter de
andere had gejaagd, was hij zo afgemat, dat Geluk weer terugzakte en voor de
tweede maal door Brinkman werd gepasseerd. Deze had intussen ook Alblas en
Van de Berg achter zich gelaten en derhalve volledig een ronde veroverd. En
toen tenslotte de laatste ronden naderden, bleken Alblas en Van de Berg niet
meer in staat om aanvallen van de Hagenaar Kooiman, de Brabander Van de
Elshout en de Rotterdammer Muilwijk te weerstaan. Na afloop
is namens de derictie van “Het Vrije Volk”de fraaie racefiets aan de winnaar
aangeboden, waarop de wens werd geuit, dat Brinkman op zijn nieuwe fiets nog
vele successen zal boeken. Amateurs (80 ronden): 1. Manus Brinkman, Maasland, tijd 2 uur 59 min. 55 sec; 2. op een ronde
Piet Kooiman, Den Haag; 3. Harrie van de Elshout, Made; 4. P. Muilwijk,
Rotterdam; 5. Th. Alblas, Overschie; ROTTERDAM.FEIJENOORD.(1950.05.01) Tiende Ronde van Feijenoord bracht
zege aan Verwijmeren en Voorting Tienduizenden toeschouwers volgden strijd van
sterk veld De tiende „Ronde van
Feijenoord", die bij de amateurs werd gewonnen door de Brabander
Verwijmeren en bij de beroepsrenners door de Haarlemmer Voorting, is in
dubbel opzicht eeen succes geworden. Sportief, doordat zowel des ochtends als
's middags een zeer sterk veld de strijd aanbond en op de keien in
Rotterdam-Zuid slag leverde, propagandistisch doordat het fraaie weer wederom
vele tienduizenden naar de Maashaven lokte om de traditionele wedstrijden te
volgen. Het begin was niet fortuinlijk, want dadelijk na de aanvang van de
ochtendrace had er een valpartij plaats, waarbij twee renners vrij ernstige
kwetsuren opliepen. Maar verder verliep alles vlot en dank zij de medewerking
van de politie en een goede organisatie, werd deze jubileumrit voor
„Feijenoord" een van de bestgeslaagde wedstrijden. Een leger van 137 amateurs vertrok
des ochtends om in veertig ronden van 2 ½ km uit te maken, wie ditmaal de
zege zou ten deel vallen. Onder hen bevonden zich renners met goede namen.
Woutje Wagtmans, Manus Brinkman, Suykerbuik, Wout Verhoeven, twee jongere
broers van Gerrit Voorting. Piet Muilwyik, Karel Kroon, Thijs Alblas,
Kieikens, de gebroeders Van der Voort, de Amsterdammer Sieveking, Kettenis,
Verwijmeren en vele tientallen anderen startten. Roks en Kroon moesten in de
derde ronde na een valpartij, waarbij wel twintigs renners betrokken waren,
opgeven. Dat moesten ook spoedig veel anderen doen, omdat het tempo hen te
machtig was. De gelederen dunden zienderogen en voor de. helft van de Beroepsrenners Gerrit Voorting reed een zeer
tactische wedstrijd bij de beroepsrenners die 's middags vertrokken. Langs
het parcours volgden naar schatting tachtig duizend toeschouwers de strijd,
waarvoor burgemeester Oud het startschot loste. Vos, Van der Zande en Van As
zorgden dadelijk voor wat vuurwerk, maar hun rol was gauw uitgespeeld. Toen
kwam Gerrit Boeyen en na hem, Maas met een poging om weg te komen, doch geen
van beiden had kans. De kopstukken hielden zich koest en wachtten hun kans
af. Het tempo, dat aanvankelijk vrij hoog was, zakte en het werd zelfs een
saaie vertoning. Pellenaars, Gerrit van Beek, Bakker, Boeyen, De Ruiter en
vele anderen hadden door pech of door moeheid gedwongen het parcours al
verlaten. Het veld dat al van 65 tot een kleine dertig man was gedund, lag in
stukken getrokken, uiteen. Steenbakkers, Voorting en Lakeman vonden elkaar en
toen was het pleit beslecht. Van der Zande stelde alles in 't werk om het
trio in te lopen, doch hij slaagde niet. In een felle eindspurt zegevierde
Voorting met Steenbakkers op de hielen. Henk Lakeman moest zich met de derde
plaats tevreden stellen en Franske van de Zande met de vierde. André de Korver
eindigde als nummer vijf en slaagde er in, als we 't goed hebben, om voor
het. eerst in de tien jaren, dat de Ronde van Feijenoord „draait", de
wedstrijd uit te rijden. Opvallend, was het dat de amateurs des ochtend
sneller gereden hadden dan de profs 's middags. Reden de amateurs met een
gemiddelde uursnelheid van Nieuwelingen: 1. S. Huizinga, Amateurs: 1. P. Verwijmeren, Terheyde, Beroepsrenners: ROTTERDAM.KATENDRECHT.(1950.07.23) DE BRABANDER VAN OERS WON DERDE RONDE VAN
KATENDRECHT Nog geen twintig van de ruim honderd amateurs, die Zondamiddag aan de
derde “Ronde van Katendrecht”deelnamen reden de wedstrijd uit en van hen was
het de Brabander Van oers, die in de laatste ronde de Haarlemmer Van Roon
achter zich liet en daarna onbedreigd de overwinning behaalde. Hij had een
zeer tactische koers gereden en trad eerst tegen het einde op de voorgrond.
Onvermoeid had hij gevochten tegen een zeer zwaar parcours, een afmattende
stormwind en een veld tegenstanders, dat klonk als een klok. Drie renners,
die het grootste deel van de strijd een voorname rol speelden, namelijk Van
der Vaart, Van de Elshout en Vos, hadden tegen het einde niets meer in te
brengen. Van der Vaart verdween van het toneel en de beide anderen moesten
zich met een bescheidener plaats tevreden stellen. Bij de
nieuwelingen werd de Amsterdammer Altink winnaar, terwijl Meijer uit
Overschie vijftig meter achter hem als tweede eindigde. Enkele kanshebbers,
Jan Verhoeven, Leeflang en Vlaming werden reeds in de eerste ronde door een
valpartij uitgeschakeld. De
belangstelling voor de wielerwedstrijd op de Amateurs (63 ronden, 100km): Honderd
zeven en twintig nieuwelingen startten voor de Nieuwelingen (25 ronden, ROTTERDAM.SLUISJESDIJK.(1950.07.09) MANUS BRINKMAN zegevierde weer aan de
Sluisjesdijk Ruim zestig renners startten Zondagmiddag voor de
nationale wedstrijd over In de
eerste ronden verkenden de deelnmers het traject, maar toesten bovendien
elkaars krachten. Het waren Can Arkel en Van Gils, die na korte tijd wisten
te ontsnappen en een voorsprong bereikten. Zij voerden regelmatig het tempo
op en lagen weldra 58 sec voor het peloton. Die hoge snelheid maakte al
spoedig de nodige slachtoffers. Ze konden niet meekomen of kregen pech.
Brinkman zag het dreigende gevaar en ondernam met Everse en de Hagenaar van
de Putten een poging om de
vluchtelingen tot de orde te roepen. Eerst werd het Van de Putten en even
later ook Everse te machtig. Ze losten, zodat Brinkman het karwei om de
koplopers in te halen, alleen moest doen. Hij had succes en met Van Arkel en
van Gils vormde hij toen de kopgroep. Al spoedig bleek dat de laatsrgenoemde
renners te veel van hun krachten hadden gevergd en zij vielen terug in het
peloton. Everse herstelde zich en wist weer bij Brinkman te komen. Samen
zetten ze door. Maar in het peloton was het allesbehalve rustig. Jan Huiser,
Piet Muilwijk, Van de Putten, Van Arkel en van Gils bleven achter het duo aan
de kop jagen. Succes hadden ze evenwel niet. Everse, die nog
eens loste, probeerde weer bij de leider te komen, doch toen deze na enige
tijd de staart van het peloton te pakken kreeg, was het pleit spoedig
beslecht. Everse bleef goed volgen maar bereikte Brinkman niet meer. Amateurs: 1. H. Brinkman,
Maasland,(50 ronden) in 2 uur 43 min. 47 sec.; op ROTTERDAM.SLUISJESDIJK.(1950.09.30) Wagtmans won zware wielerwedstrijd aan de
Sluisjesdijk Veertig procent van de professionals, die hadden
ingeschreven voor de wedstrijd aan de Sluisjesdijk, die Zaterdagmiddag door
de rennersvereniging Feijenoord was georganiseerd, leiten verstek gaan. Zodat
maar 34 deelnemers om even drie uur startten. Ondanks het wegblijven van een
groot aantal renners hebben degenen, die de strijd aanbonden, voor een
interessante wedstrijd gezorgd. Van begin tot eind was er heftig gevochten en
het gevolg daarvan was, dat er herhaaldelijk felle jachten ontstonden, die
het geheel een levendig karakter gaven. Wamt Wagtmans, die een zeer tactische
wedstrijd reed, won met Harm Smits en Cor Bakker op de hielen. Het
parcours, dat Henk
Lakeman geraakte door pech in de eerste ronden ver achter, probeerde nog weer
bij te komen, maar moest tenslotte opgeven. Ook Koevermans verachterde en
trachtte in gezelschap van lakeman de achterstand weg te vagen, maar ook zijn
pogen faalde. Vier man,
namelijk Wim de Ruiter, Arie Vooren, Venten en Harry Smits, wisten na acht
ronden te ontsnappen en een behoorlijke voorsprong te veroveren. De
vluchtelingen werden evenwel nagezet en dat had tot resultaat, dat in minder
dan geen tijd het veld in stukken was getrokken. Lang duurde dat niet, want
al heel spoedig waren de vier koplopers ingehaald en vormde zich een
hoofdgroep van acht renners. Ook in de achterhoede vormde zich een groep en
van dat moment af bleven twee ploegen achter elkaar jagen. Een valpartij
noopte Storm om de strijd te staken. Piet de Vries, die over hem heen
duikelde, kwam er goed af, zette de strijd voort, maar verdween tegen het
einde toch van het toneel. Had men
aanvankelijk gedacht, dat de beslissing nu in de laatste ronde zou vallen,
weldra bleek dat zulks een misrekening was. Nadat Piet de Vries uit de
kopgroep verdween, sloegen Wagtmans, Bakker en Smits onverwachts hun slag en
maakten zich los van Vooren, De Ruiter en van beek. Regelmatig liep
eerstgenoemde trio uit en vergrootte regelmatig de voorsprong. Zo naderde het
einde en in de sprint was Wagtmans de snelste. H. Smits had iets te laat
aangezet en moest zich nu met de tweede plaats vergenoegen, terwijl Cor
Bakker derde werd. Vijftig seconden later kwam het tweede drietal over de
finish met Vooren als vierde man, Gerrit van beek vijfde en De Ruiter als
zesde. De hoofdgroep bleek twee minuten een een sec. achter Wagtmans te
liggen. Een strijd, die zwaar en moeilijk was, werd door Wagtmans welverdiend
gewonnen. Beroepsrenners de ROTTERDAM.WITTE DORP.(1950.07.29) CORNELISSE WON RONDE VAN HET WITTE DORP Honderd amateurs hebben Zaterdag middag
deelgenomen aan de tweede Ronde van het Witte Dorp, een wedstrijd over 100km
(92 ronden). Al spoedig na het begin werd de eerste uitlooppoging ondernomen
door Alblas en Driest later door v. d. Vaart en Blokzijl en na enige tijd
probeerden ook Smits en Breeedveld het eens. Wel slaagden deze renners er in
een voorsprong te nemen, soms zelf van 25 seconden daarbij vaak door anderen
renners geholpen, doch verder liet het peloton het niet komen, want ald de
voorsprong te groot werd verhoogde het peloton het tempo en zo werden de
weglopers steeds weer achterhaald. Ook de Rotterdamse renner van Gils zag zijn vele
pogingen steeds weer op niets uitlopen, evenals Alblas. Zo ging het door tot
de 62ste ronde toen er eindelijk tekening in de strijd begon te
komen. Er vortmden zich toen een kopgroep Van Maenen, Van Gils, Kooyman,
Breedveld, v. d. Vaart en Cornelisse, gevolgd door een tweede groep, van
welke zich Gruteke bij de koplopers wist aan te sluiten, doch de anderen in
het peloton terugvielen. In de 72ste ronde gingen deze zeven renners
nog steeds aan de kop, en toen voegden zich ook Brinkman, Everse, Versluis,
Van Roon, en Smits bij hen.Deze groep van 12 lag al spoedig 30 seconden voor
en alle pogingen van het peloton om hen terug te halen faalden. Alleen Alblas wist zich nog bij de leiders te
voegen, doch de achterstand van de rest werd geleidelijk aan groter. Op drie
ronden voor het einde slaagde Cornelisse erin zich van de kopgroep los te
maken, hij nam een kleine voorsprong en stond deze niet meer af. Op hem
volgden de groep van 12 renners van wie Alblas de eindspurt won, zodat hij
als tweede eindigde. Amateurs: Een wedstrijd voor nieuwelingen over Nieuwelingen: 1. J.
Verhoeven, Overschie SAPPEMEER.(1950.07.01) Amateurs maakten Ronde van
Sappemeer „dood” Mol uit Groet eindigde als eerste Veertig ronden van Eenzelfde tempo hebben ook de
nieuwelingen bereikt in hun race, welke een fraaie zege van Tebbens heeft
gebracht. Hier is heel wat levendiger gevochten, zodat dit onderdeel een heel
wat betere beloning is geweest voor het organisatiewerk van de V.V.V. te
Sappemeer en de wielervereniging „Stormvogels" te Veendam. Een poging
van Bakker (Heiligerlee), Hendriksen (Veendam), Reintke (Veendam) om weg te
lopen werd dadelijk door in hoofdzaak Tebbens (Groningen) verijdeld, waarna
zich een zeer actieve kopgroep van renners vormde. De Groninger en de
Veendammers bewaakten elkaar scherp en dat gaf Prinsen (Coevorden), De Roo
(Nieuw- Amsterdam) gelegenheid zich aan te sluiten, waardoor een kopgroep
ontstond van Tebbens, Hendriksen, Reintke, De Roo, Schippers (Wierden),
Wessels (Coevorden), Schuur (Veendam), Bezema (Hengelo), Jalving
(Klazienaveen), v. d. Burg (Amsterdam) en Prinsen (Coevorden). Die groep heeft
fel gejaagd en gestreden, waarbij Tebbens zich bij verrassing wist los te
rijden en met de hulp van zjjn clubgenoot v. d. Reyt — die een ronde
achterstand had — uit te lopen. Wel trachtte de A'dammer v. d. Burg het
peleton bij te trekken, maar Tebbens reed uitstekend en ging in fraaie stijl
als eerste door de finish. Zijn tijd over de Amateurs: 1. J. Mol, 2.
Gerrit Lentelink, 3. Drewes Kooistra, Nieuwelingen: 1. Johan
Tebbens, 2. W. Reintke, SAS VAN GENT.(1950.09.05) Beroepsrenners: 1. Henk
Faanhof, Amsterdam: 2. E. Alphaerts, (Bel); 3. Cor Bakker, Zaandam; 4. Gerrit
Voorting, Haarlem; 5. Sjef Jansen, Elsloo; 6. Alphons Schepens, Belgie; 7.
Huub Vinken, Gellen; 8. Piet van As, Roosen- daal; 9. Frans van de Zande, Halsteren;10.
W. Cleemput; 11. Geerts, Teteringen; 12. Reijckaart (Belgie); 13. de Jager,
(Belgie); 14. P. Evers, Wormerveer; SCHEVENINGEN.(1950.07.01) Van der Vaart wint m Den Haag. In het kader van de Haagse
Sportweek werd een Haven-Wielercriterium met start op de Boulevard te
Scheveningen gehouden. Voor deze wedstrijd op een parcours van ongeveer Amateurs: Nieuwelingen: 1. J.
Verhoeven; 2. E. Goedhart; 3. P.B. Blakenburg; SCHIEDAM.(1950.08.26) De zesde Ronde van Schiedam bood weinig
belangstellends De hevige regenbui, die kort na de aanvang van de
wedstrijd voor amateurs neerplensde, heeft dit deel van de zesde “Ronde van
Schiedam”volkomen tot mislukken gedoemd, want niet alleen verdween het
grootste deel van de renners zo snel mogelijk van de weg, zodat maar weinigen
de strijd voorzetten, maar bovendien was toen alle spanning verdwenen en
kreeg de wedstrijd een saai karakter. Bij de nieuwleingen won de jeugige
Nederveen voor Jan Verhoeven, die als tweede eindigde. Het gladde wegdek had
ook enkele valpartijen tot gevolg, die evenwel alle goed afliepen. Ruim
zestig amateurs vertrokken om in de 82 ronden ( De meeste deelnemers werd dat te machtig en zij
zochten een schuilpaats. Toen de bui over was, bleken nog ruim twintig
renners in de strijd te zijn. Van hen was Suykerbuyk tijdens de onweersbui
ontsnapt en ondanks het gladde wegdek had hij meer dan een halve ronde
voorsprong veroverd. Hij vocht door en kreeg kort daarop een ronde voor
sprong. Het tempo was intussen aanzienlijk gedaald en er gebeurde eigenlijk
niets bijzonder meer. Iedere weglooppoging werd onmiddellijk door
Suykerbuyk verijdeld. Meer en meer renners raakten achter. Soms door
valpartijen, die nogal eens voorkwamen, soms door pech. Het einde bracht de
zege aan Suykerbuyk. Bij de
nieuwelingen, waarvan er een kleine zeventig startten, dunden de gelederen al
gauw, doordat verscheiden delnemers het tempo niet konden volgen. Aan
ontsnappen viel niet te denken, totdat vlak voor het einde Piet van Dorst het
toch maar eens probeerde zijn slag te slaan. Dat gelukte evenwel niet en
weldra was de vluchteling achterhaald. Vijf ronden voor het einde verraste Nederveen
door een flinke voorsprong te nemen. Een groepje van zes renners volgde hem,
doch toen er in dat ploegje geen eenheid heerste en men vooral Jan Verhoeven
bewaakte, liep Nederveen zover uit, dat hij onbereikbaar werd en onbedreigd
won. Verhoeven won de sprint en werd tweede. Het gemiddelde van bijna Amateurs 100 km: Nieuwelingen ( SCHIJNDEL.(1950.04.10) Amateurs: 1. Piet van
Roon, Nieuwelingen: 1. Piet
Zwiers, SCHINVELD.(1950.06.25) De uitslagen van de Zondag gehouden wielerronde
te Schinveld waren als volgt: Junioren: Amateurs: SCHOONDIJKE.(1950.07.03) Amateurs en Nieuwelingen: 1. Thijs Roks; 2. J. H. Roovers; 3. Jan Konings; 4. Eddie de Waal; S-GRAVENZANDE.(1950.09.09) Ondanks slechte weeromstandigheden slaagde Ronde
van ’s-Gravenzande Technische organisatie in goede handen Ondanks het druilige regenweer van Zaterdagmiddag
is ook de derde ronde van ’s-Gravenzande een volledig geslaagd evenement
geworden. Naast deze wielerronde werd er tevens een druivensterrit verreden,
terwijl zeer velen ’s-Avonds de bonte avond met zijn non-stop programma in
het veilinggebouw te ’s-Gravenzande hebben bijgewoond. De recetten van deze
wielerronde, druivenrit en feestavond waren bestemd voor een driedelig doel
t.w. “Het Groene Kruis”, Koningin Wilhelmina Fonds en de ’s-Gravenzandse
Reddingsbrigade. Jammer was het voor de organisatoren, dat het weer nu niet
bepaald heeft meegewerkt, waardoor, vooral bij de wielerronde vele
belangstellende thuis waren gebleven. De technische organisatie dezer ronde
beruste bij de H.W.V “De Spartaan”, terwijl als jury optraden de heren: A.
Starrenburg, kamprechter; A.L. v. Rijnsbergen, A. Slootweg, F. le Blanche,
wedstrijdcommissarissen; W. Krens, starter; F. de Hooge, microfoon en F. B.
Meier, tijdwaarnemer. Om 1 uur
werd het startsein voor de nieuwelingen gelost, een wedstrijd over 66 ronden,
rond het veilingterein, een totaal afstand van Nieuwelingen: 1. B. de
Groot, Amsterdam; Amateurs Het was
precies half drie toen burgemeester H.B.N Mumsen het startschot loste voor de
amateurs. Zij moesten een afstand van Amateurs: 1. W. Holleeder,
Amsterdam; 2. P. Kooiman, Den Haag; 3. Fr. v. d. Vaart, Maassluis; 4. E.
Koeman, Krommenie; 5. J. van Arkel, Rotterdam; 6. H. Kamphorst, Poeldijk; Hierna
reed de winnaar W. Holleeder uit Amsterdam na de gebruikelijke ceremonie zijn
ererondje in de bloemen en kreeg van het publiek een warm applaus in
ontvangst te nemen. S-HEERENHOEK.(1950.09.04) Amateurs: 1. Anton van
Oers, Langeweg, Nieuwelingen: 1. Cas
Oosthoek, s-Heerenhoek, SIMPELVELD.(1950.08.15) P. Haan winnaar bij de amateurs Schoenmakers beste nieuweling SIMPELVELD, 15 Aug. (Eig. corr.) —
In een spannende strijd wist P. Haan zeer tactisch deze strijd te winnen. In
het begin van de strijd waagde Verstraeten een poging. Na 23 ronden gaat
Gelissen vandoor en weet een grote voorsprong te nemen. Van Elshout haalt hem
in en samen trekken ze verder. Na ongeveer 20 ronden moeten zij hun
voorsprong prijs geven, daar Haan het gehele rennersveld heeft weten bij te
trekken. We krijgen dan het trio Haan, Karsenberg en van Elshout, die zich
uit de groep hebben losgewerkt en een flinke voorsprong weten te nemen.
Stevens rukt zich uit de groep los en gaat achter de uitlopers aan. Het
gehele rennersveld ligt uit elkaar en verschillende renners kunnen het tempo
niet bijhouden. In een machtige eindspurt weet Haan tenslotte zijn
tegenstanders te kloppen en zodoende te
winnen. Bij de nieuwelingen gaven Stevens en Schoenmakers de toon aan.
In de eindspurt moest Stevens het tegen de snelle Schoenmakers afleggen.
Ehlen wist de sprint voor het peloton te winnen. De uitslagen luidden: Nieuwelingen: 1 Schoenmakers Blerick in 1 uur 50 sec; Amateurs: 1 P. Haan Mechelen in 2 u. 54 min. 34 sec; 2 Karsenberg
Heerlen; 3 van Elshout Made; 4 Stevens Elsloo op 1 min. 5 sec: 5 Duif Zaandam
op 1 min. 5 sec,; 6. Gilissen Beek idem; 7 Konings Tegelen idem; 8 Paas
Munster- geleen op 1 ronde; 9 Spandaars Venlo idem; 10 v. d. Weyden
Maastricht idem; 11. Willems Nuth op 2 ronden; 12 W. Borghans Kerkrade idem;
13 v. d. Ven Kaatsheuvel op 4 ronden. SITTARD.STADBROEK.(1950.08.13) L. Hendriks zegevierde na een uiterst snelle course P. v. Herk winnaar bij de nieuwelingen In
deze ronde van Stadbroek-Sittard zat het de organisatoren wel uiterst tegen.
Vreesde men aanvankelijk dat men op 't laatste nippertje nog een nieuw
parcours moest uitzetten, omdat men niet klaar was met herstelwerkzaamheden
aan het wegdek, nauwelijks was dit gevaar verdwenen of nieuwe sombere wolken
kwamen in zicht. En ditmaal echte regenwolken, die zo nu en dan de allure
aannamen van een kleine wolkbreuk. Dit laatste deed natuurlijk veel afbreuk
aan de wedstryd. Precies
om 1 uur verzamelden zich ongeveer 70 nieuwelingen aan de start om de strijd
over Nieuwelingen: 1. P. van Herk, Nadat
men even gepauzeerd had voor de al te hevige regen kwamen de amateurs ten
getale van 50 aan de start. De regen had het parcours geen goed gedaan en op
verschillende plaatsen was het wegdek vrij glad, zodat val en slippartijtjes
niet uitbleven. Deze liepen echter allen nog vrij goed af. Nadat de helft van
de Amateurs: 1. Lambert Hendriks, 100- km in 2 uur 25 min. 20 sec,
2. Henk Stevens, 3. W Borghans. 4. J. Bakkers op 23 sec, 5. H. Karsenbarg op
52 sec, 6. H. Gelissen 7. H Franssen SLUISKIL.(1950.08.12) Nieuwelingen: 1. Rien
Verhelst, Axel; 2. W. Mathijssen, Wouw; 3. van Bragt, Wagenberg; SNEEK.(1950.08.05) Eerste ronde van Sneek L. DE BOOY WINNAAR. De
eerste ronde van Sneek, georganiseerd door de Wielervereniging „Sneek",
werd Zaterdagmiddag in het „Sperkhem" gehouden. Er moesten 100 ronden ( De
organisatoren lieten de amateurs en nieuwelingen tegelijk starten,
tengevolgen waarvan er veel verwarring ontstond. Bovendien werd helemaal
vergeten de tijden van de renners op te nemen en er werden zodoende minder
prettige ervaringen opgedaan. Een goede leer voor een volgende keer. Want er
worden ongetwijfeld meer wielerwedstrijden in onze stad georganiseerd. Het
publiek begint zich tenminste voor de wielersport te interesseren. De
belangstelling voor dit wielersportevenement te Sneek was zeer groot. Het
was al even na de vastgestelde tijd (2 uur) toen de burgemeester van Sneek,
de heer L. Rasterhoff, het startschot loste en de 53 renners hun ruggen
kromden en met inspanning van alle kracht de pedalen naar beneden duwden. De
grote race was begonnen en er werd vinnig gestreden. Verschillende Sneker
zakenlieden hadden voor deze ronde fraaie prijzen uitgeloofd. De uitslagen
zijn: Amateurs: Nieuwelingen: 1. J. Tebbens, Groningen 2. H. Zevenberg, Groningen 3.
H. Lukken, Oostzaan SINT JANSTEEN.(1950.06.28) Amateurs: 1. Thijs Roks,
2. van Wimmeren, 3. Manus Brinkman, SINT JANSTEEN.HEIKANT.(1950.10.24) Nieuwelingen: 1. Harrie
Schoenmakers, 2. Piet van Herk, 3. J. Goossens, SINT OEDENRODE.(1950.04.30) Amateurs: 1. Thijs Roks,
2. Wout Wagtmans, 3. Piet van Roon, Nieuwelingen: 1. Leo
van de Brand, SINT WILLEBRORD.(1950.07.09) Amateurs: 1. Cees Paymans,
2. Co Mangelaars, 3. Jos Suykerbuyk, Nieuwelingen: 1. Cees
Raymakers, 2. Cees Aanraad, STEENBERGEN.(1950.08.27) Beroepsrenners: 1. Wim
van Est, 2. Theo Middelkamp, 3. Nest Sterckx, (Bel) 4. Dolf Verschuere, 5.
Jos De Beukelaere, 6. Wout Wagtmans, 7. Frans van de Zande, 8. W. Michaux, 9.
Alfons Guns, 10. Joseph Somers, Nieuwelingen: 1. Bram
Heeren, 2. J. Vlamings, STEENBERGEN.WELBERG.(1950.04.10) Amateurs: 1. John
Braspennincx, 2. Jef Roovers, 3. Jan Konings, Nieuwelingen: 1. J.
Vlamings, 2. Eddie de Waal, 3. J. van Hassel, STEIN.(1950.06.12) Kermiskoers van Stein een succes
Nolten, uit Geleen, winnaar bij de amateurs Maandag werd te Stein de grote
kenniskoers voor amateurs en nieuwelingen verreden. Deze eerste Limburgse
kenniskoers is uitstekend geslaagd. In beide categorieën werd hard om de
overwinning gevochten. Bij de nieuwelingen was de uitslag als volgt: Nieuwelingen: Amateurs: 1
J. Nolten, Geleen (2 uur 48 min. en 50 sec. over de SUSTEREN.(1950.07.30) Haan winnaar bij de amateurs SUSTEREN. 30 Juli.De Ronde van
Susteren mocht zich in een grote belangstelling verheugen. De toeschouwers
kregen waar voor hun geld. Het peleton werd voortdurend in stukken getrokken.
Vooral van de Laar uit Bakel onderscheidde zich bij de uitlooppogingen. De
prijs voor de beste prestatie viel hem dan ook ten deel. Tegen het einde
vormde zich een kopgroep van een negental renners, waaronder zich ook Deckers
uit Eindhoven bevond, de grootste kanshebber na het verdwijnen van Jan
Nolten. Het was echter de snelle Haan uit Mechelen, die Deckers in een zeer
lange sprint goed volgde en in de laatste meters Deckers voorbij ging. De
uitslagen luiden: Nieuwelingen: 1 J. A. Ehlen, Broeksittard; TEGELEN.(1950.08.28) Amateurs: 1. Adrie
Voorting, 2. Noppie Koch, 3. Joop Terstroote, Nieuwelingen: 1. Henk
van den Velden, 2. Nol Ehlen, 3. P. Hofland, TERNEUZEN.(1950.05.13) Beroepsrenners: 1. H.
Lakeman, Amsterdam, THORN.(1950.07.09) Amateurs: 1. Piet Duyf, 2.
Daan Hooyschuur, 3. J.M. Paas, Nieuwelingen: TILBURG.(1950.06.24) Beroepsrenners Dernys: 1. Wim van Est, 2. Masson, (Bel), 3. Jos Somers, (Bel). Marcel Diot, TILBURG.HASSELT.(1950.07.09) Amateurs: 1. Frans van
Sambeek, Nieuwelingen: 1. P. van
Bragt, 2. Ad van de Linde, TILBURG.LOVEN.(1950.08.27) Nieuwelingen: UBACH OVER WORMS.(1950.05.21) P. HAAN (AMATEUR) WON TE ÜBACH OVER
WORMS. Zondag werd te Übach over Worms een
interessante wielerwedstrijd voor amateurs en nieuwelingen gehouden. De
uitslagen hiervan waren als volgt: Amateurs ( Nieuwelingen: UITHOORN.(1950.07.01) Nieuwelingen: 1. Piet
Smits, 2. Jac Zieleman, 3. Jan Hofland, UITHUIZEN.(1950.09.16) De Ronde van Uithuizen Rieks Tabak
had zijn eigen tactiek en won Ondanks Veendammer overmacht In de prachtige omgeving rond onze
onvolprezen Menkemaborgh — waar de herfsttinten ons nog eens nadrukkelijk
vertelden, dat de zomer van 1950 zijn einde nadert — heeft Rieks Tabak, een
23-jarige nieuweling uit Nieuw-Amsterdam, Zaterdagmidaag de eerste Ronde van
Uithuizen gewonnen. Hij zat in de finale in de kopgroep tezamen met vier
Veendammers. Met Willy Reintke, de rappe sprinter, die dromend zijn serie had
gewonnen, met Albert Hendriksen, de onvermoeibare treinloper en met Piet
Bakker en Fré Mik, twee „geduchten" uit de Veendammer rennerschool. Zo
had iedereen zijn eigen gedachten: Tegen dit Veendammer geweld was de eenzame
Drentse nieuweling natuurlijk kansloos. Had hij in zijn serie de zege ook al
niet aan de snelle Willy Reintke moeten laten? Maar Rieks Tabak reed zijn
eigen course en zijn tactiek fiad hij met een hamer in zijn hoofd gestampt
Deze tactiek: zorg er voor, dat je steeds voor de Veendammers zit Geef ze
geen gelegenheid je in te sluiten. En zo is het gedaan. Veertien van 3e
twintig ronden sring Tabak als kopman van de vijl vluchtelingen aver de
eindstreep. Willy Reintke mocht dan eens sen premie winnen, in de volgende
ronde zat Tabak prompt weer aan de kop. In de 16e ronde — vier ronden voor
het einde dus — hadden de Veendammers uitgemaakt, dat aan Hendriksen de beurt
was een premie te winnen. Reintke hield zich lus kalm, maar... Hendriksen
kwam ïr niet aan te pas. Tabak zat weer prachtig aan de kop. Reintke zag het
mislukken van het Veendammer plannetje en met een uiterste krachtsinspanning
sprong hij naar voren om te redden wat er nog te redden viel. Hij kwam slechts
enkele centimeters te kort. Tabak won de premie, ging meteen door en vluchtte
vele meters van de ontstelde Veendammers weg. Reintke — vermoeid door het
forceren van de premiesprint —kon op dat moment niet meer de kracht opbrengen
om zijn clubgenoten tot een achtervolging op Tabak aan te zetten. - En toen
Reintke in de volgende ronde niet goed door een van de smalle bochten ging,
een tuimeling maakte en zeker niet in de beste stemming uit de baan stapte, was
de race voor Rieks Tabak gewonnen. Hij won dan ook met vele tientallen meters
voorsprong op Piet Bakker en Albert Hendriksen. Een glorieuse zege van een
eenzame Drentse nieuweling, wiens goed uitgekiende tactiek tot gevolg had,
dat vier blauwe truien van de „stormvogels" kansloos werden verslagen.
De uitslag van deze interessante finale was: 1. H. Tabak (Nw-Amsterdam) 30
min. 55 sec.; 2. P. Bakker (Heiligerlee); Twee Groningers dus, die zich in
deze finale nog juist in de prijzen wisten te rijden. Eppie Warta, in zijn
serie bij de kopgroep, om als vierde te eindigen, verloor reeds in het begin
door een onwillige toe-clip het contact met de vijf weglopers. De GVA V-er
zat steeds in de tweede groep en hiervan smaakte hij het genoegen de
eindsprint te winnen. Hilbrand Molenberg heeft opmerkelijk gereden. In zijn
serie klom hij op tot de derde plaats achter Reintke en Tabak, en in de
finale zou hij waarschijnlijk de sprong naar de kopgroep hebben gemaakt, ware
het niet, dat er juist voor de groep voor hem en voor de groep achter hem een
premie werd uitgeloofd. Daardoor werd de kopgroep voor hem onbereikbaar en werd
hij door de groep van Ep Warta en de dappere Wimpie Hoenders uit Coevorden
ingelopen. Arie van der Rijet, de derde Groninger, stelde hevig teleur. Op
dit smalle en kleine parcours met zijn moeilijke bochten voelde Arie zich
helemaal niet op zijn gemak. Hij stond in de bochten bijkans stil, draaide
ook bijzonder stroef en gaf na twaalf ronden, toen hij op het punt stond voor
de tweede keer gelapt te worden, moedeloos op. De uitslagen van de series
luiden: 1e serie: L W. Reintke Veendam) 31 min. 20 sec; 2. H. Tabak
(Nw.-Amsterdam) ; 3. H. Molenberg (Groningen); 4. E. J. Prinsen (Coevorden); 2e serie: De rit der deelnemers op gewone
tourfietsen had tot uitslag: 1. R. Sietsema, 2. Joh. Dethmers, 3. Alje
Riepma, 4. D. Boonstra (allen Uithuizen). UTRECHT.(1950.09.16) Plantaz eerste in Utrecht De Eindhovenaar Plantaz heeft Zaterdagmiddag de
Ronde van Utrecht voor amateurs gewonnen. Amateurs: 1. Jan Plantaz, Eindhoven,100 km in 2.21.41.; 2.
Adrie Voorting, Haarlem; Nieuwelingen: UTRECHT.ZUILEN.(1950.06.24) Amateurs: Nieuwelingen: 1. E. Meier, Laren, VALKENSWAARD(1950.04.02) De uitslag van de vierde Ronde van
Valkenswaard voor amateurs over een afstand van Amateurs: 1.
Buenen (Eindhoven) 2 uur 41 min. 5 sec; 2. Suykerbuyck (Breda) op 2 lengten;
3. Verstraeten (Breda) op 3 lengten; 4. Van der Elshout (Made); 6. Van der
Wiel (Eindhoven) op 1 ronde, 6. Van Dongen (Breda); 7. Verbeek (Eindhoven);
8. Van der Laar (Helmond); 9. De Gruyters (Eindhoven); 10. Van Nijnaten
(Breda). Nieuwelingen: 1. Jules Maenen; 2. Henk van de Velden; VALKENSWAARD.(1950.08.15) Amateurs: 1. Adrie
Voorting, 2. Jules Maenen, 3. Leo Cantineau, Nieuwelingen: 1. Henk
van den Velden, 2. J. van Dinther, 3. Paul Scholten, VEENDAM.(1950.06.24) Amateurs: Nieuwelingen: 1. Jurien
Huisman, VEENDAM.(1950.04.08) Huisman en Hennink tonen zich de sterksten Onder
abnormaal slechte weersomstandigheden werd op Tweede Paasdag in het plan-Zuid
de tweede ronde van Veendam verreden. De striemende regen en de stormachtige
wind deden veel afbreuk aan de belangstelling en aan de wedstrijden. Begonnen
werd met een wedstrijd over dertig km voor nieuwelingen waaraan ruim vijftig
renners deelnamen. Het waren enkele plaatselijke Stormvogelleden die
aanvankelijk de toon aangaven. Later ondernam de Amsterdammer Ingen een
serieuze uitlooppoging. Rondenlang lag hij alleen op kop, maar hij moest zich
later toch weer laten inlopen. De Veendammer Hendriks moest van fiets
verwisselen, maar liep de kopgroep weer in, in tegenstelling met Reintke die
uit de bocht vloog. Dit kostte hem een ronde. In de beslissende eindsprint
wist de Muntendammer Huisman op de streep de Groninger Tebbens te klopoen.
Derde werd Vink uit Heneelo en vierde P. Bakker uit Heiligerlee. Nieuwelingen: 1. Huisman, Muntendam; 2. Tebbens, Groningen; 3. Vink,
Hengelo; 4. P. Bakker, Hoogerheide; Voor
de Amateurs over 60 km: VEGHEL.(1950.05.21) Amateurs: 1. Hans Dekkers,
2. Wout Wagtmans, 3. Anton van Oers, Nieuwelingen: 1. Leo
van de Brand, 2. Theo Verkampen, 3. Jos Marien, VELDHOVEN.(1950.04.16) Amateurs: 1. Leo
Cantineau, 2. Hans Dekkers, 3. Harrie van de Elshout, Nieuwelingen: 1. P. van
de Heuvel, 2. Cees Raymakers, 3. Juul Maenen, VELP.(1950.07.22) Amateurs: 1. Antoon
Verstraeten, Nieuwelingen: 1. Leo
van de Brand, 2. J. Roessink, 3. Jos Marien, VENLO.(1950.06.24) Nieuwelingen: 1. Jan
Konings, 2. Mouton, VLAARDINGEN.(1950.08.19) Amateurs: 1. Adrie
Voorting, 2. Theo Alblas, 3. Ed Koeman, Nieuwelingen: 1. Jaap
Bruggenkamp, 2. J. Verhoeven 3. P. Versluis, VLIJMEN.(1950.05.07) Wagtmans wint de Ronde van Vlijmen Wout Wagtmans uit Breda won Zondag de Ronde van
Vlijmen voor amateurs. In de eindstrqd klopte hij Van Elderen uit Eindhoven
met een halve wiellengte. Beiden waren een ronde uitgelopen op de rest. Amateurs: 1. Wout
Wagtmans, Breda; 2. Antoon van Elderen, Eindhoven; 3. Wim van de Voort,
’s-Gravenzande; 4. Sonnemans, geldrop; 5. van berkom, Eindhoven; Nieuwelingen: 1. Cees
Raymakers, Veldhoven; VLISSINGEN.(1950.09.16) Amateurs: 1. Piet van
Roon, Haarlem; 2. Ab Donker, Amsterdam; 3. Wim Snijders, Halfweg; 4. Inghels,
Sas van gent; 5. K. Oosthoek, ’s-Heerenhoek; 6. J. Konings, Breda; Nieuwelingen (Club): 1. Jansen; 2.
Verhelst; 3. Borghsteijn; 4. Willemstein; 5. Melio; 6. Opbergen; 7. Ham; 8.
Stroo; VOERENDAAL.(1950.07.16) FELLE STRIJD BIJ DE AMATEURS De strijd, die de echte wielrenners te Voerendaal
leverden en die vele honderden uit hun gezellige Zondagmiddagstoel had
gehaald (finacieel werd de Grote Prijs al niet minder een succes) was het
entreebiljet tenvolle waard. Bij de amateurs heeft W. Borghans na 25 minuten
de eerste uitlooppoging gewaagd. Hij had aanvankelijk succes. Hij kreeg
een doch die werd tenslotte weer teniet gedaan door
het jachtende peleton. Voorlopig bleef het by deze eerste krachtmeting. Er
zat overigens leven genoeg in de wedstrijd en dat was ongetwijfeld op de
eerste plaats een gevolg van de ware regen van premies, welke over de hoofden
van de renners werd uitgestort. Maar er kwam toch tekening in de
strijd. Dat gebeurde, toen Duif, Frusch, Rooymans en van
Elshout er met zijn vieren van door gingen. Zij voerden hun voorsprong
langzaam maar zeker op, doch de concurrentie haalde hen vrij kort voor het
beslissende einde weer in. De kleine hoofdgroep heefttenslotte in een felle sprint
om de overwinning gevochten. De uitslag was: Amateurs: 1. Ab Donker.
Amsterdam, Bij de nieuwelingen was het eindresultaat: Nieuwelingen: 1. Nol Ehlen,
VOLENDAM.(1950.04.10) Ronde van Volendam voor Wim Snijders Meijer eerste bij de nieuwelingen De Ronde van Volendam van de Tweede Paasdag in
1950 zullen de nieuwelingen en amateurs niet gemakkelijk meer vergeten, want
het is een dramatische cours geworden door het noodweer, waarin zy is
verreden. Vooral tijdens de wedstrijd van de amateurs was
het weer zo slecht, dat de jury medelijden kreeg met de renners en hen vele
ronden minder liet rijden dan de bedoeling was van de organiserende
Amsterdamse club „Ulyssus". Die tweede Ronde in het karakteristieke
vissersdorpje begon met een nieuwelingenwedstrijd over Van het drama, dat de amateurs in de gierende
wind en slagregen opvoerden, zou heel wat te vertellen zijn, want de jongens
hebben ontzettend geleden. Over het verloop van de wedstrijd is echter weinig
te zeggen, want eigenlijk waren er twee hoofdrolspelers in dat Volendamse
stuk en wel Wim Snijders en Tony Hofland. Ze eindigden op de eerste en tweede
plaats met ruim een km. voorsprong op Ed Koeman, die daags tevoren de Ronde
van Wormerveer op zo’n kranige wijze had gewonnen. Overigens moet het ons van
het hart, dat „Ulyssus" wel had mogen zorgen voor een dakje boven de
hoofden van de jury-leden. Zo was het haast geen doen voor de heren! De
uitslag van de sterk bekorte wedstrijd was: Amateurs: 1. W. Snijders
(Zwanenburg), tijd 1.41.7: 2. T. Hofland (Bever- wijk); 3. E. Koeman
(Krommenie); (Zaandam); VOLENDAM.(1950.06.18) Van Breenen wint derde Ronde van
Volendam Een bijzonder spannende en mooie
wedstrijd hebben de zeer vele toeschouwers van de derde Ronde van Volendam,
georganiseerd door Ulysses, gisteren te zien gekregen. Al vrij spoedig liepen
de Haarlemmer Van Leeuwen en de Halfwegger Wim Snijders uit, doch na enige
ronden slaagden vier Amsterdammers: Kunst, Rflnders, Reuman en v. d. Horst er
in bij de vluchtelingen te komen. Deze zes renners bleven geruime tijd de
kopgroep vormen en vergrootten hun voorsprong tot ruim een minuut. De een na
de ander moest toen echter lossen, door een valpartij en andere pech. Alleen
Kunst behield nog enige ronden zijn voorsprong, doch ook hij moest ten slotte
door pech de strijd staken. Toen schoot plotseling Hein van Breenen naar
voren, achtervolgd door Matzen. Met nog slechts vijftien kilometer te rijden,
moest Matzen een achterstand op Van Breenen van Nieuwelingen ( Amateurs ( VRIES.(1950.05.18) Amateurs: 1. Wim van de
Voort, Nieuwelingen: 1. Klaas
Kwantes, 2. P. van Bragt, 3. W. Reintke, WADDINXVEEN.(1950.06.24) Amateurs: 1. Piet Kooyman,
2. Theo Alblas, 3. Ab van de Putten, Nieuwelingen: 1. Henk
Kuitwaard, 2. P. Versluis, WATERINGEN.(1950.09.23) Tiende overwinning van Manus
Brinkman Daan de Groot weer beste nieuweling Het was voor de jury van de eerste
Ronde van Wateringen, die Zaterdagmiddag werd gehouden, geen moeilijke taak
om te constateren, dat Daan de Groot en Manus Brinkman de winnaars waren bij
resp. de nieuwelingen en de amateurs. Daan de Groot won door ongeveer elf km
voor het einde te ontsnappen, toen hij zag, dat zijn metgezellen uit de
kopgroep elkaar niet verstonden en Manus Brinkman had het gepresteerd om
eerst met Arie Geluk en daarna met Teun van der Stel een ronde te nemen. En
toen had hij genoeg macht om er in de laatste ronden nog eens vandoor te
gaan, zodat hij zijn tiende overwinning wel met veel vertoon van macht
behaalde. Dat men in het Westland de smaak te pakken heeft gekregen van de
wielersport mag blijken uit het feit, dat Wateringen, Naaldwijk, Monster,
Poeldijk en 's-Gravenzande reeds nu plannen hebben om het volgende jaar alle
hun tweede wielerronde te houden, terwijl men bovendien het voornemen heeft
een grote Ronde van het Westland te houden, waarin de renners alle dorpjes
tussen Rotterdam en Den Haag zouden moeten aandoen. De uitslagen van de
wedstrijden luidden: Nieuwelingen ( Amateurs ( WILLEMSTAD.(1950.06.13) Amateurs: 1. Manus
Brinkman, 2. Rovers, 3. Wies van Dongen, WOLTERSUM.(1950.06.25) Amateurs: 1. Jan
Trompetter, Nieuwelingen: 1. W.
Reintke, 2. Johan Tebbens, 3. Marinus Zahradnik, WORMERVEER.(1950.04.09) Koeman eerste in Wormerveer Zondagmiddag werd de Ronde van Wormerveer gereden
over een afstand van honderd km. Bij de amateurs ging Koeman uit
Krommenie als eerste over de streep, in de tijd van 2 uur 31.14 min gevolgd
door Kiekens uit Haarlem en Gerrit Timmerman uit Zaandam. Keeman uit Amsterdam was de snelste nieuweling.
De Zaandammer Havik werd tweede Amateurs: 1. Ed Koeman, Nieuwelingen: 1. Cor
Keeman, WOUW.(1950.09.17) LAKEMAN ZEGEVIERDE IN DE MOEILIJKE RONDE VAN
WOUW. Sprenkelink en Van As weerden zich kranig NA Joossen, Buuron, Pellenaars en Braspenninx is
Henk Lakeman de vijfde Nederlander, die een Ronde van Wouw heeft
gewonnen. Een Ronde van Wouw, die moeilijker is dan de meeste andere
Nederlandse wegwedstrijden en waarvan het organiserende comité zich op het
standpunt had gesteld, dat hij, die iets verdienen wil, er ook voor moet
werken. Daarom waren Schulte, Middelkamp en Woutje Wagtmans weggebleven. De
wedstrijd heeft daardoor echter geenszins aan betekenis ingeboet en evenmin
heeft het wedstrijdver- loop er onder geleden. Want dat was uitstekend. De
strijd werd ten slotte uitgevochten in een eindspurt tussen Henk Lakeman en
de twee Zaankan- ters Cor Bakker en Gerard van Beek, die echter niet tegen
de Amsterdam- mer waren opgewassen en
in hem de grote winnaar van deze Ronde moesten erkennen. WE zeiden het reeds in de inleiding: het was een
zware Ronde, waarvoor men het traject had uitgestippeld over een gedeelte
macadam en een ander gedeelte „kinderhoofdjes". Maar er was nog een
factor op dit 9 ½ kilometer lange parcours en dat was de wind, die somtijds
tot een felle storm aanwakkerde en vele renners vroegtijdig de kleedkamer
deed opzoeken. Vele Nederlandse wegrenners zijn niet van zulk een daverend
kaliber, dat zij dergelijke moeilijkheden zo maar trotseren. Na maar Arie Vooren moest spoedig weer loslaten. De
Beverwijker, dit jaar meer ziek dan gezond, was leeggereden en stapte
moedeloos af. Dat deden er meerderen, zowel uit de kopgroep als
uit het tweede ploegje. Spoorbomen gesloten TOTDAT er uiteindelijk drie man aan de leiding
overbleven: Henk Lakeman, Cor Bakker en Gerard van Beek. Achter hen worstelden de moedige Piet van As en
Gerrit Sprenkelink. Zij deden een poging met z’n tweeën de kopmannen in te
lopen. Achter hen ploeterden Frans van der Zande, Piet Evers, Toon
Steenbakkers en nog een stuk of wat moedige, taaie volhouders. Van As en Sprenkelink schenen te zullen slagen.
Hun achterstand op het leidinggevende trio werd kleiner en wanneer zij hun
tempo zouden kunnen handhaven, dan zouden zij hen wel moeten inlopen. De
aansluiting scheen vooral onvermijdelijk, toen Lakeman, Bakker en Van Beek
plotseling zagen, hoe de spoorbomen voor een of ander boemeltje naar beneden
gingen. Weg de kans op de drie eerste plaatsen. Misschien bleef er niet
anders over dan een derde, vierde of vijfde. Misschien zouden die twee
achtervolgers nog energie genoeg hebben voor een verrassing in de eindspurt. De overwegwachter leefde echter kennelijk ook met
de wedstrijd mee en toen hij de drie zag, rukte hij met volle kracht aan zijn
apparaten en stegen de bomen weer, vóórdat het boemeltje voorbij was. En weg
waren Lakeman, Bakker en Van Beek weer, op weg naar de finish, die zij nu nog
met hun drieën konden benaderen. Drie paar wild draaiende benen joegen de pedalen
stotend en duwend in het rond. Weg, steeds verder weg van de twee
achtervolgers, die de hoop op aansluiting nog niet hadden opgegeven, maar er
toch eigenlijk niet meer op durfden rekenen. Dat hadden ze overigens juist
gezien, want de Amsterdams-Zaanse combinatie liet zich niet meer pakken en
zorgde tot slot van de feestelijkheden voor een spurtje,
waarin de sterke Amsterdammer liet zien, dat hij daarin de grote man kan zijn.
Met vier lengten rekende hij af met Van Beek, die op zijn beurt Cor Bakker
weer een paar meter achter zich liet. Bijna een minuut na deze drie kwamen
Van As en Sprenkelink, meer dan een minuut na hen Frans van der Zande en Piet
Evers. Zij werden gevolgd door Steenbakkers, Buuron, Smits en Van den Dungen. Een zware course was het geweest. Een der
moeilijkste, die wij hier in Nederland kennen. Maar we hebben ons laten
vertellen, dat het uitzicht op de prijsuitreiking veel heeft verzacht.... Beroepsrenners: 1. Henk
Lakeman, 2. Gerard van Beek, 3. Cor Bakker, 4. Piet van As, 5. Gerrit
Sprenkelink, 6. Frans van de Zande, 7. Piet Evers, 8. Anton Steenbakkers, 9.
Marinus Buuron, 10. Harm Smits, ZAANDAM.(1950.05.30) Amateurs: 1. Cor
Witteveen, 2. Elsing, 3. Gerrit Timmerman, ZANDVOORT ( 1950.07.02 ) Nieuwelingen: 1. J. van
Dijk, 2. Piet Zwiers, 3. Daan de Groot, ZEIST.(1950.07.06) Amateurs: 1. Piet Peters,
2. Noppie Koch, 3. Leo de Booij, ZUNDERT.(1950.09.17) Amateurs: 1. Anton van
Oers, 2. Manus Brinkman, 3. Cees Verstraeten, Nieuwelingen: 1. Bram
Heeren, 2. W. Hereijgers, 3. J. Jacobs, ZUTPHEN.(1950.00.00) Amateurs: 1. Joop Schipper,
2. x--- 3. x--- ZWANENBURG.(1950.09.02) Regen verstoorde wielerpret Zaterdagmiddag
trof het niet want de regen was oorzaak dat de wedstrijd op het aanvangsuur
voorlopig een uur moest worden uitgesteld daar de jury 't gevaar in de
spiegelgladde bochten te groot achtte. De wedstrijd voor Nieuwelingen
waarmede werd aangevangen werd voor de organiserende vereniging een groot
suces. C. Bakker en J. Cornelissen beiden Bataaf-leden wisten uit de groep
weg te komen hetgeen hun naast een aantal premies tevens de eerste en tweede
plaats opleverde. Doordat Tienstra zich nog juist zevende wist te klasseren
wonnen de Bataven tevens de clubprijs. Bij de amateurs herhaalde zich dit
succes niet. Reeds vrij spoedig verdween de favoriet uit Halfweg, Wim
Snijders, van het toneel door pech. Het was de Haarlemmer Van Leeuwen die na
22 ronden met succes op weg ging naar een ronde voorsprong. Na een
rondenlange solorit gelukte hem dit doch hij was hierna aan het eind van zijn
latijn. De formidabele sprong van Donker, enkele ronden voor het einde kon
hij niet weerstaan en toen deze Amsterdammer zich als tweede man met een
ronde voorsprong aandiende, stond het vast, dat Van Leeuwen in de eindspurt
tegen hem geen kans zou hebben. De ASC Olympia uit Amsterdam won voor de
tweede achtereenvolgende maal de Burgemeester Simonsbeker, die thans
definitief in haar bezit komt. De uitslagen waren als volgt: Amateurs: Nieuwelingen: |