|
JAARGANG 1953 WEDSTRIJDEN H
t/m P |
|
HAARLEM.OOST
(30 april).1953 Nieuwelingen: 1. Karel Hamelink, HALFWEG
(11 juli).1953 Nieuwelingen: 1. R. Ruijper; Amateurs: 1. W. Snijders; HALFWEG.HOUTRAKPOLDER (5 mei).1953 Fraaie
overwinning van Frans Mahn in de Jubileumronde van „De Bataaf" De Jubileumronde
van Halfweg, georganiseerd door de H.S.C. De Bataaf, ter gelegenheid van het
30-3arig bestaan van deze vereniging, leverde na een harde, doch fraaie
course, een overwinning op voor de Amsterdammer Frans Mahn, die in een felle
eindsprint zijn sterke tegenstanders wist te kloppen. Hij zegevierde in een
wedstrijd, die zo goed met sterke renners bezet was, zoals wij slechts bij
hoge uitzondering zien. Voor Frans Maim betekende dit een van zijn fraaiste
overwinningen. In de vlakke
Houtrakpolder zagen wij nu eens niet een course om huizenblokken, om
kerktorens enz., doch een wedstrijd op een parcours van Zo hard gingen
ook nu de nieuwelingen van stapel, dat het bont gekleurde veld renners, dat
feestelijk afstak in de groene polders, reeds na enige ronden tot op de helft
was gedund. Nieuwelingen: 1. J. Kapteyn (Lisse), Bij de amateurs
gingen Post en Stoete al heel vroeg op avontuur uit en was de Zaandammer
Broerse een der eerste pechvogels door zijn pedaal af te trappen, en met een
been valt het niet mee. Helaas waren ook
nu de valpartijen weer aanwezig en dan nog wel in de allereerste ronden.
Hierdoor kwamen een tiental renners, w.o. de Amsterdammer W. Remkes, al gauw
op achterstand en het pechvogeltje wierp ook Jan Doch het trio De
Ruiter, Hofland en Wiese kon zich echter niet langer in houden en gevolgd
door het peloton werden Post en Stoete teruggehaald. Nieuwe uitlopers in de
vorm van Rusman, Hofland en T'onny Peters wierpen zich in de aanval. Ook
kwamen er al heel wat achterblijvers door valpartijen, veroorzaakt door het
oversteken van mensen. De dupe hiervan werden nu alweer Wim Remkes, de
Utrechtenaar De Korte en Piet Voorting uit Haarlem. Nadat er zo'n 30
tal km waren afgelegd gebeurde er al heel wat. Er kwam een kopgroep van zo'n
10-tal renners en tot teleurstelling van het publiek kreeg favoriet Wim Snijders
een lek bandje. Doch de kopgroep
bleek van ernstige wil en was zeer sterk. Wij noteerden op kop: Pauw, Mahn,
Willekes, Mehagnoul, Stolker, v. Roon, Jun, Rusman, De Groot, De Bruin en Hofland. Snel sprongen P.
Schollen, A. van 't Hof achter de kop aan, doch hun sprong kwam te laat. Na Wim Jun was het
volgende slachtoffer dat uit de kopgroep stapte en Stolker volgde dit slechte
voorbeeld, het ging niet meer. Zo hielden wij 7 man op kop, gevolgd door 2
groepen van resp. 10 en 9 achtervolgers. Nog meer werd de kop gedund,
Hofland stapte plotseling of en de sterke Rusman moest van fiets verwisselen. Nog slechts 19
coureurs bleven in de course van de 100 gestarte renners. Een course die,
door de koude en harde wind ontzettend zwaar werd. Verlangend keek
een ieder toen uit naar het erode, dat kwam met een ontzettende lange sprint,
die op werkelijk zeer fraaie wijze door Frans Mahn werd gewonnen, voor de
snelle Gijs Pauw. De sprint van de tweeds groep werd gewonnen door de sprinter
Ad Schotman.BRON: HANS VAN DE KAMP Amateurs: dam) HALSTEREN
(14 mei).1953 Beroepsrenners: 1. Evers ( HARLINGEN
(5 september).1953 Harlingen was
Zaterdagmiddag 5 September de derde plaats in Friesland waar de vorige week
werd gereden. Er werd in een hoog tempo gereden, waardoor al spoedig het kaf
van het koren werd gescheiden. v. d. Weijden en Deelen waren het meest actief
en ontketenden vijftien ronden voor het einde de grote slag. Zij wisten een
voorsprong te behalen van enige minuten, doch werden in de laatste ronde
teruggehaald. Amateurs: 1. Kuitwaard (Velsen); 2. Ottenbros (Alkmaar); 3. Hofland
(Beverwijk); 4, v. d. Weijer (Helmond); 5. Rol (Alkmaar); 6. Fok (Hoorn); 7.
ex aequo Mik (Nw. Pekela), Vermast (Assendelft) en Deelen (Helmond). HEERENVEEN
(11 juli).1953 Amateurs: 1. E. Kloosterziel; HEERLEN.(19
april).1953 In Heerlen
speelden de gebroeders Leo en Henk Stevens de hoofdrollen. De toeschouwers
bewonderden de ene demarrage na de andere. Er zat vuurwerk in het zaakje.
Henk Stevens en Willemsen trachtten,dra de rest een rake klap toe te brengen.
Willemsen moest uiteindelijk zijn gezel laten gaan, zodat de oudste van het
bekende broederpaar een ronde voorsprong op de concurrentie nam. Deze ene
ronde voorsprong was schijnbaar nog niet genoeg, want meteen begon Henk aan
nummer twee. Ook dit was dra gebakken, welk spelletje Ehlen en Leo Stevens
eveneens presteerden. Het veld lag nu finaal door elkaar. Er was feitelijk
geen touw meer aan vast te knopen. Voordat de finish in zicht kwam, dartelden
de gebroeders Stevens gezamenlijk rond-het parcours, welke manoeuvre een
volle winstronde opleverde. Amateurs:1. Henk Stevens, in 2 uur 40 min. 30 sec.; 2. Leo Stevens, op 1 ronde;
3. Harry Schoenmakers, op 2 ronden; 4. Ehlen, idem; 5. Janssen, idem; 6.
Roelofsen, idem; 7. Reynen, idem; 8. Noortman, op drie ronden; 9. Opstals,
idem; 10. Van Rooy, idem. De
nieuwelingenkoers werd een prooi van Stykel (Heerlerheide) voor Van Loo
(Kerkrade) en Haneveld (Hoensbroek).BRON:GERARD SILLEN. HEERLERHEIDE
(12 juli).1953 Nieuwelingen: 1. Steenvoorde (Haarlem), Amateurs: 1. Piet van den Brekel (Echt), HEEZE (10
mei).1953 In Heeze werd de
course door de gebroeders Van der Linden uit Helmond, die beiden over een
venijnige spurt beschikken, versierd. Amateurs: 1. Piet van der Linden, 2. Cuyten, 3. Bruggenkamp, 4. Van de Velden,
5. Koeman, 6. Van Dinther, 7. Van Liefvoort, 8. Mehagnoul, 9. Sonnemans, 10.
Verbeek. Nieuwelingen: 1. Hein van der Linden, 2. Van Engeland, 3. Van Dungen, 4. Van Lippen, 5. Van Pelt, 6. Ceelen, 7. Bazelmans,
8. Vermeltvoort,9. Hameleers, 10. Jaspers. HEEZE (15
augustus).1953 Nieuwelingen: Amateurs: 1. P. Damen (Lieshout); 2. v. d. Waterlaat (Findhoven); HELMOND
(26 april).1953 In Helmond werd
er weer op het parcours aan de Bakelsedijk gereden voor grote
belangstelling, doch van de organisatoren vernamen wij, dat men naar een
ander parcours uitzag in verband met te grote bekendheid daarvan bij het
publiek. Men weet het: het is onze nationale fout, dat we hoogstens voor een
dubbeltje op de eerste rang willen zitten, maar als het kan voor niets.... De wedstrijd werd
gewonnen door Noppie Koch, die met veertien anderen het grote peloton
dubbelde, waarna dit het strijdperk moest verlaten. In de spurt werd Koch
bijna verslagen door de plaatselijke favoriet Van der Linden, wiens broer
reeds de nieuwelingenstrijd op zijn naam geschreven had. Even de uitslag
van deze Velmondse wedstrijd voor amateurs over 100 km: Amateurs: 1. Koch, 2 uur, 27 minuten 24 seconden; 2. Van der Linden; 3. Van
Roon; 4. Kuitwaard; 5. Van der Velden; 6. Hijzelendoorn; 7. Nieskens; 8. Van
Duppen; 9. Van de Liefvoort; 10. Damen; 11. N. van Est; 12. Sonnemans. Nieuwelingen, 40
km: 1. Van der Linden; 2. Teysse; 3. Wolfs; 4.
Verpoorten; 5. Van Lippen; 6. Van Laarhoven; 7. Van Pelt; 8. Stolk; 9.
Brusselers en 10. Nieskens. HELMOND
(14 juni).1953 Amateurs: 1. P. de Bruin (Roosendaal), Nieuwelingen en
amateurs: 1. v. d. Brink (Eindhoven), HELMOND
(14 juni).1953 De belangrijkste
ontmoeting was de internationale amateurscourse, welke Toon van den Bogaard
in Helmond voor het Sanatorium St. Jozefsheil in elkaar gestoken had. Een programma
met klinkende namen. Vele der beste Nederlandse jongens en een groot aantal
buitenlandse ploegen. Franse, Duitse, Deense, Oostenrijkse, Belgische,
Zwitserse en Italiaanse. Allemaal goede jongens, die jammer genoeg op een
criterium van Als
groot-overwinnaar trad Piet de Bruin uit Roosendaal uit het strijdperk. Ontegenzeggelijk
de beste man uit het veld. Een Brabantse kampioen, die dit jaar zijn woordje
meespreekt. Het kan in korte tijd veel veranderen. We herinneren ons nog een
kort gesprek met deze Roosendaalse Piet van een paar maanden geleden. Dat
was in Overpelt. Het gaat niet, zei Piet. Maar of het gaat, halverwege het
seizoen. Een mooie tijd om in volle vorm te zijn. Tweede werd Piet van Roon,
die met 20 seconden voorsprong op het peloton aan de zijde van De Bruin naar
de overwinning was gesneld. Daarachter, eveneens los van het peloton, lagen
Piet Maas uit Pindorp en Van Steenselen. Mijnsherenland weert zich nu ook in
de criteria. Dat was er vorig jaar nog niet in te zien. Amateurs: 1. Piet de Bruin, (Roosendaal), 2. Piet van Roon, 3. Piet Maas
(Pindorp), 4. van Steenselen
(Mijnsheerenland), HILVARENBEEK
(6 september).1953 Amateurs: 1. De Jongh (Made); 2. Coone (Tilburg); 3. Payinans (Tilburg); 4.
Timmermans (Den Bosch); 5. v. d. Dungen (Tilburg). Nieuwelingen: 1. v. d. Pluym (Dussen); 2. Walraven (Den Bosch); 3. v. d. Linden
(Tilburg); 4. Verkampen (Gemert); 5. Gijzemans (Hilvarenbeek). HILVERSUM
(5 augustus).1953 Zieleman
zegevierde in Hilversum Een grote groep
renners flitste in een volslagen duisternis over de finish van de Ronde van
Hilversum en even voor dat grote peloton lag de Amsterdammer Jacobus
Zieleman, die juichend als overwinnaar over de streep kwam. Dat was eigenlijk
alles wat er te vertellen viel van deze ronde, die gelijk was aan een
voetbaluitslag met blanke stand, want de afstand (ongeveer Mede door het
hoge tempo vielen alle uitlooppogingen in het water. Wel ontsnapte de
Arnhemmer Blauw nog even, samen met De Ruiter, maar de vreugde was niet van
lange duur, wat ook Van de Hurk met Van 't Oever ondervond. De enigste
serieuze poging kwam van de Amsterdammer Stoete, die enkele ronden lang voor
het jagende peloton uitdraafde. Alleen valpartijtjes en lekke banden
schakelden enkele renners uit, waaronder de sterke Ossenaar De Reuver. In een volslagen
duisternis legden de renners hun laatste rondjes af, omdat de jury het niet
nodig achtte de wedstrijd in te korten. Een valpartij schakelde toen de
strijdlustigste renner Slot uit Alkmaar en de sterke De Korte uit. Amateurs: 1. J. Zieleman (Amsterdam), Nieuwelingen: 1. S. Verhoef (Amsterdam), HOENSBROEK.K.K.K.KOERS
(16 augustuis).1953 Wout Wagtmans
schreef zijn naam . op de
K.K.K.-erelijst De Hoensbroekse
Kasteel Kermis Koers (K.K.K.) geniet al vele jaren een uitstekende reputatie.
Rondom het Kasteel werd in het verleden steevast prima sport geboden, altijd
kwamen de toeschouwers aan hun trek en geregeld zorgde Hoensbroek voor een
veld, dat er wezen mocht. Verschillende cracks snelden in Hoensbroek als
winnaar over de meet, aan welke mooie erelijst nu de naam Wout Wagtmans werd
toegevoegd. Ditmaal verleende onze Tour de France-ploeg medewerking, plus
enkele goed aangeschreven Belgen, zoals b.v. Nest Sterckx. Gerrit Voorting
speelde een grote rol, een heel grote zelfs, maar toen enkele kilometers voor
het einde Van Breenen, Roks en Wagtmans het tempo keihard de hoogte injoegen,
moest Voorting zijn drie gezellen laten gaan. Wout Wagtmans klopte naderhand
Roks en Van Breenen in de spurt. Nieuwelingen. Beroepsrenners: 1. W. Wagtmans (Breda) HOEVEN (17
mei).1953 Amateurs: 1. Van Osta de HOOGERHEIDE
(26 juli).1953 Amateurs: 1. Piet Maas, 2. Adrie van Steenselen, 3. Jan Hultermans, HOOGKERK
(12 september).1953 Nu wij, zo tegen
het einde van dit wielerseizoen, vrijwel verzadigd zijn door het aanschouwen
van tientallen grotere en kleinere baan- en wegwedstrijden, waren wij
Zaterdagmiddag 12 September in Hoogkerk (Gr.) getuige van een nieuwelingenwedstrijd,
welke zich als een oase aan de lange weg van dit seizoen voor ons openbaarde.
Had Mellen van Dekken, „de beul van Hoogkerk", zich reeds in de laatste
wedstrijden laten gelden als een nieuweling die met grote sprongen naar het
voorplan kwam, hier, in Hoogkerk, voor eigen publiek, schoot hij als een
meteoor langs het wielerveld. Maar er was nog een „komeet", een
,,staartster", deze middag. Dat was Jongstra'uit Hoogeveen. Jongstra,
„de jongste sjouwer uit Drenthe", die alleen in staat bleek om in het
kielzog van Van Dekken mee te gaan door de „luchtledige ruimte" van dit
wielerveld, beiden op zoek naar een ronde voorsprong. En Van Dekken en
Jongstra hebben op een veld van selecte nieuwelingen hun ronde weten te
bevechten. Dit nu, deze grootse en daverende zegepraal van deze twee
nieuwelingen - voor Jongstra nog opvallender ondat hij dit jaar voor het
eerst als nieuweling uitkomt - opent perspectieven voor de uitbreiding van de
Noordelijke amateursport en haar toekomst, een toekomst die hoopvoller is
dan die op bet gebied der Noordelijke wielersportorganisatoren, voor welke
laatste de huidige situatie verre van rooskleurig toeschijnt. Op initiatief van
de bekende en terzake deskundige soigneur Walter Kats uit Hoogkerk, een
soigneur die alleen en zelfstandig een selecte ploeg van nieuwelingen wist
te creeren, werd deze Grote Ronde van Hoogkerk over Nadat er 60
ronden waren gereden, wisten Van Dekken en Jongstra, welke laatste een niet
onverdienstelijke hulp voor Van Dekken bleek te zijn, een verdiende ronde
voorsprong te bereiken. Twintig ronden voor het einde lagen nog 14 man in de
groep, waarbij Van Dekken en Jongstra met een volle ronde voorsprong en
vervolgens met meer of minder grotere achterstand: Schreuder (Adorp), Bonder
(Eelderwolde), Spijkerman (Meppel), Robertus (Appin'edam), Laphor (Veendam),
Bos (Eelde), Stiekema (Veendam) en Zondag (Delfzijl) met een handblessure. In
de resterende premiesprints liet Spijkerman zich meer dan eens als winnaar
noteren. Op 10 ronden voor het einde bestond de kopgroep nog uit Van Dekken
en Jangstra, Zondag, Robertus, Spijkerman, Laphar, Schreuder en Stiekema.
Ver van boven komend, wist Van Dekken veruit en met grote voorsprong de
eindrush te winnen. Jongstra was zeer verdiend tweede.BRON: P.M.KORF Nieuwelingen: HOORN (7
juni).1953 Jan Hof1and
zegevierde in Hoorn De jaarlijkse
Ronde van Hoorn had ditmaal wel een bijzonder spannend slot, want na In de eerste
ronden reeds nam Harrie de Koning een voorsprong, maar gevaar zat er nog
niet in. Wel brachten toen de zeer vele premies heel wat leven in de
brouwerij. Een er van was een edelkarper van liefst Tegelijkertijd
ontsnapte Versseveld en zeer goed rijdend kon deze knaap zelfs een voorsprong
van 25 sec. nemen. Herd werd er in het peloton gevochten om Versseveld terug
te halen, doch deze gaf geen krimp. Ook niet, toen de Haarlemmer Bes het op
zijn eentje ging proberen. De voorsprong werd zelfs opgevoerd tot 50 sec. en
zag Versseveld het peloton reeds in de rug. De winnaar van verleden jaar,
Kayer, rukte echter aan het peloton dat het een lust was en ontsnapte zelfs,
maar dank zij de rivaliteit- van zijn plaatsgenoot Fok, werd de ontsnapping
teniet gedaan. Toch knabbelde het peloton toen elke ronde wat van de
voorsprong van Versseveld af, al bleef deze nog wel Nog 12 ronden
waren er te rijden en dit was het sein voor Lute, Amateurs: 1. J. Hofland, Bij de
Nieuwelingen had Vennik er wel heel veel zin in, want rondenlang reed de
Krommenieer met voorsprong op kop. Maar na zo'n 10 maal over de Markt te zijn
gedraaid, liet hij zich toch maar weer inlopen. Totdat ook De Nijs dit eens
een poosje ging proberen, al duurde voor hem de vreugde ook niet zo lang. Op
het lastige, bochtige doch ook fraaie parcours, moesten er toch wel
uitlooppogingen slagen. Dat dacht ook favoriet Teysse toen hij zich in de
strijd ging mengen en alles weer bij elkaar kwam. In de eindsprint
was het Voor Teysse een zacht eitje en de Amsterdammer behaalde weer eens een
fraaie zege. Nieuwelingen: BRON: HANS VAN DE
KAMP. HUIJBERGEN
(8 augustus).1953 Amateurs: 1. Schauwen, Ossendrecht, Nieuwelingen: 1.
Adrie Wuyts, 2.---- HULST (17
mei).1953 Amateurs: 1. Gentile Saelens (Bel), 2. Jan Konings, 3. Piet de Bruin, IJMUIDEN
(18 juli).1953 Amateurs: 1. H. Kuitwaard; 2. J. Zieleman; 3. J. v. Sas; 4. H. Wiese; 5. J. Mehagnoul; 6. T. Luykx; 7. W. Biesterveld, 8. D. de Ruiter; 9. J.
Hofland; KAATSHEUVEL
(7 mei).1953 Beroepsrenners: 1. Cor Bakker ( Nieuwelingen: 1. Schalk Verhoef, 2. H. van de Sluys, 3. Th. Alofs, KAATSHEUVEL
(26 juli).1953 Amateurs: 1. Tinie Wolfs, 2. Cees Verstraeten, Nieuwelingen: 1. Theo Verkampen, 2. Leo van de Pluym, KAMIOENSCHAP
NOORD-NEDERLAND (30 mei).1953 FRE MIK MACHTIG
WINNAAR VAN DE NOORDELIJKE KAMPIOENSCHAPPEN. Coen Zondag triomfeert
bij de nieuwelingen. Met nog een grote
reserve aan kilometers in zijn benen, door hem vergaard in de Friese
Elfstedentocht, waaruit Fre Mik pas voor een paar dagen was teruggekeerd,
wist hij in de laatste vier kilometers van de ca. Reeds direct na
het vertrek der amateurs deden de ,architecten" onder hen hun werk en
tekenden de strijd zo uit, dat binnen De strijd van de
nieuwelingen ontbrandde reeds in de eerste ronde. Schreuder (Adore), Zondag
(Delfzijl), Kramer (Hoogkerk), Van Dekken (Hoogkerk), Schaepers (Oldenzaal),
Koning (Oldemarkt) en Timmer (Delfzijl) wisten zich van de anderen los te
maken en tot het einde het ,hoogste gezag" te vormen. BRON: P.M. KORF Amateurs: 1. Fre Mik (Nieuwe Pekela), algemeen kampioen en kampioen van
Groningen, winnaar van de twee ,Oude Glorien"-bekers, uitgereikt door
de oud-kampioen van Nederland Herman Nankman. Tijd over ca. Nieuwelingen
(selectiewedstrijd): KAMP.VAN
EINDHOVEN (23 september).1953 Amateurs: 1. De Kampioen, 2. Wilhelmina, 3. Het Zuiden, Nieuwelingen: 1. W. de Wit, 2. Joop Captein, 3. R. Kropholler, KAMPIOENSCHAP
VAN BRABANT EN ZEELAND (30 mei).1953 Een ander feit
van betekenis is, dat Piet de Bruin kampioen van Brabant en Rien Verhelst
kampioen van Zeeland is geworden. Piet de Bruin ging in de derde van 21
zware ronden op de Acht van Chaam al lopen in gezelschap van De Jongh en Van
Osta. De zware Van Osta reed zich zo leeg, dat hij moest opgeven; De Jongh
viel wegens bandenpech terug. Toen reed Piet de Bruin de laatste zestig
kilometer maar alleen. De Roosendaler won en reed de Amateurs: 1. Piet de bruin (Kampioen van Brabant), 2. op 2 min.'4 sec. Oomen,
3. De Jongh, 4. Verhelst op 3 min. 40, sec.(Kampioen van Zeeland), 5.
Roovers, 6. De Waal, 7. Timmermans, 8. Emmen, 9. De Weiier, 10. Weterings. Nieuwelingen: 1. Van der Sluijs uit Vlissingen de titel van Zeeuws kampioen, KAMPIOENSCHAP
VAN GELDERLAND/UTRECHT (30 mei).1953 KLOOSTERZIEL
KAMPIOEN VAN GELDERLAND. GIJS PAUW
KAMPIOEN VAN UTRECHT. Wederom heeft de
snelle Utrechtse renner Gijs Pauw van zich doen spreken. Thans was het in het
kampioenschap der provincie Utrecht, dat door hem in de wacht werd gesleept.
Pauw behaalde deze zo-fel begeerde titel na een harde strijd over De provinciale
kampioenschappen der provincies Utrecht en Gelderland werden verreden op een
parcours van Direct bij de
start kreeg de Apeldoorner Disberg kettingpech, wat deze renner dan ook al
gauw een achterstand opleverde, doch ondanks dit euvel wist hij toch de
course uit te rijden. Na Uit de kopgroep,
die deze twee renners volgde, was inmiddels Bill Pater verdwenen en had Henk
van de Broek tot tweemaal toe van rijwiel moeten verwisselen. Toch wist deze
snelle renner uit Breukelen zich in de kop te handhaven. De overigen zagen
echter het gevaar van de ontsnapping van Pauw en Stolker wel in en zo trok
Soellaart op zijn eentje achter de uitlopers aan, welk voorbeeld Van de Broek
gauw volgde. Hierdoor bleef de groep niet meer bijeen en scheidden Van de Broek,
Kloosterziel en Roelofs zich van hen af. De sterke Stolker
achtte het echter nog te vroeg om zijn kansen te verdedigen en liet Pauw
alleen op kop. Stolker liet zich terugzakken op de drie volgers en zette
samen met hen de achtervolging in. Hierdoor kwam Pauw alleen aan de leiding.
Soepel en sterk rijdend kon deze veelbelovende renner zijn voorsprong zelfs
opvoeren tot 1.5 minuut. Met dit sterke staaltje veroverde Pauw dan ook de
sympathie van het publiek en onder luide toejuichingen handhaafde Pauw deze
voorsprong gedurende bijna Kort voor het einde ontsnapte Kloosterziel aan de aandacht van zijn
rivalen en wist hij een kleine voorsprong te nemen, waardoor hij kampioen van
Gelderland werd. Van de drie Utrechtenaren wist Gijs Pauw, ondanks zijn zware
solo-rit toch nog zoveel energie op te brengen, dat hij zijn rivalen Van de
Broek en Stolker royaal sloeg. Pauw legde hierdoor beslag op de titel van
kampioen van de provincie Utrecht. Een titel die ditmaal terecht kwam bij een
renner, die er ook inderdaad de meeste aanspraak op maakte. BRON: HANS VAN DE KAMP. Amateurs: Amateurs Kampioenschap van Gelderland: 1. en kampioen E. Kloosterziel (Wezep); Ook voor de nieuwelingen werden selectiewedstrijden voor beide
provincies verreden. Het grote peloton bleef bijna de gehele wedstrijd
bijeen, al maakten de Arnhemmers Cobussen en Wagenaar hier nog wel eens
uitzondering op door gedurende Nieuwelingen kampioen van Utrecht: 1. Van de Burg (Amersfoort), Nieuwelingen kampioen van Gelderland: 1. E. Saalmink (Velp), KAMPIOENSCHAP
VAN LIMBURG (10 mei).1953 Verdiende zege
van Henk Stevens, na sprintduel met v. d. Weyden, in het kampioenschap van
Limburg Ditmaal waren de
weergoden de Cauberg-races eens gunstig gezind, zodat de vele duizenden
toeschouwers naar hartelust van een brokje aardig uitziende wielersport
konden genieten. De aandacht van een lang niet onbelangrijk gedeelte van
deze menigte gold in het bijzonder de verrichtingen van de Limburgse
amateurs, die gingen uitmaken wie na Nolten (1950 en 1951) en Nieskens (1952)
zijn naam op de erelijst mocht schrijven. Onder de
uitgebreide familie “liefhebbers" zitten verschillen,de knapen, die
heel wat in hun ransel hebben. De vraag is nu maar of dit er ook uitkomt,
want er zijn allerlei factoren die een opmars kunnen remmen, terwijl
anderzijds bepaalde hoedanigheden door ijver, liefde tot de sport en
wilskracht beklemtoond dienen te worden. Een ding is
zeker, in de galerij der Limburgse kampioenen nam Zondagmiddag iemand
plaats, die hierin zeker geen slecht figuur slaat: Henk Stevens. De gebr. Stevens
beschikken over een flinke portie aanleg, een beduidende hoeveelheid energie
en op bepaalde momenten over een vinnige wedstrijdmentaliteit. Vooral dit
laatste onderdeel van de “bagage" vrezen de concurrenten, want dan
verdrijven de heren Leo en Henk Stevens door deze explosieve wilskracht
vermoeidheid en zijn niet bevreesd voor welke rivalen ook. Henk Stevens
speelde in het Limburgse kampioenschap op de Cauberg een grote rol. Tijdens
de gehele koers was de oudste van het (jonge) broederpaar ergens heel
vooraan te vinden. Trachtte iemand aan de haal te gaan en zag het er naar
uit, dat dit geval gevaar kon opleveren, dan wipte Henk netjes mee, om zodoende
een oogje in het zeil te houden en om eventueel zelf de finale in te luiden.
Tientallen deelnemers bleken niet opgewassen tegen de elf Cauberg-ronden van
elf kilometer en de daarin opgesloten hindernissen van velerlei sport. De
jonge Boelhouwers bleek uit het goede hout te zijn gesneden, Jan Willemsen
huisde steevast in de eerste linie, Pierre Steenbakkers hoopte kennelijk op
een goede afloop, kortom er zat nogal wat leven in de brouwerij. Vooral na
half koers, toen Jacq. Nieskens, Piet v. d. Brekel, Thei Paas, Flor v. d.
Weyden, Henk Stevens, Jan Bakkers, Kees Boelhouwers, Jacq. Fooy, Gramser, Leo
Stevens etc. serieus naar een hoofdrol dongen. Diverse leiders
kreeg het gezelschap. Leiders van allerlei pluimage, maar drie ronden voor
het einde viel de slag, toen Henk Stevens en Flor v. d. Weyden hun makkers
een vaarwel toeriepen en zich niet meer lieten zien, alvorens deze 121
kilometer-affaire achter de rug was. Dit duo nam een kleine voorsprong en verdedigde
deze winst tegen de aanstormende concurrentie met mannenmoed en met kunde.
Henk Stevens trok in de eindspurt duidelijk aan het langste eind. Zijn succes
was verdiend en iedereen gunde hem dit fraaie kampioenschap. BRON.GERARD
SILLEN Amateurs: 1. Henk Stevens, Elsloo, KAMPIOENSCHAP
VAN NEDERLAND (10 mei).1953 Weer een kampioenstrui
voor GERRRIT SCHULTE Een krantenartikel bepaalt de strijd op de Cauberg! Daar stond dan
weer - voor de vierde maal in zijn prachtige carriere - Gerrit Schulte voor
de jurytent op het circuit van de Cauberg. Zijn blonde kop, hoog torenend
boven de velen die zich verdrongen om hem de hand te schudden; dook voor de
vierde maal in het rood-wit-biauw van de Nederlandse kampioenstrui en toen
hij het tricot over zijn sterke schouders glad trok, lag er op zijn gezicht
nog altijd die trek van verbeten griminigheid waarmee hij deze bijkans Zo heeft
inderdaad een krantenartikel de strijd op de Cauberg bepaalt. De titel die
in de prognoses van de laatste weken voornamelijk bleek te zijn voorbehouden
voor de stralende conditie van de sterke Wim van Est, had een nieuwe
pretendent leren kennen, een partij van groot formaat. Neen, deze Schulte was
geen jonge, bruisende kampioenscandidaat, maar hij was zo gevaarlijk omdat
ook hij zo sterk was, omdat hij het vak zo door en door kende en omdat
prikkels als deze -de getergde leeuw van hem maken voor wie de
“ouderdom" eenvoudig niet telt. De journalist door wie hij zich tekort
voelde gedaan, had hem de schade in Een moeite door contant betaald, door
hem precies dat te geven wat hij nodig had, om tegen alle verwachtingen in
nog eens schoot te gaan met de feist begeerde van alle wielertitels. Door deze gang
van zaken is de strijd op de Cauberg interessanter geweest dan men zulks van
de laatste races om de kampioenstitel heeft kunnen zeggen. Veel minder een
afval wedstrijd. Toen er om een uur slechts 45 renners bij de startstreep
stonden opgesteld, hield men zijn hart vast voor hetgeen daarvan zou
overblijven. Maar dat is bijzonder meegevallen. Bijna de helft van de
deelnemers en dat is een ongewoon groot percentage, heeft de eindstreep
gehaald. Men zou daaruit
misschien de conclusie kunnen trekken, dat deze strijd tam is geweest. Ge
zoudt dit echter ten onrechte doen. Dit kampioenschap heeft zich volkomen
normaal ontwikkeld, rustig in het begin, maar daarna winnend aan snelheid en
spanning. Veeleer zou men het als een voorlopig compliment voor onze
Nederlandse renners moeten beschouwen, dat zij er zoveel waarde aan hebben
gehecht deze wedstrijd uit te rijden en dat zij er geen been in hebben gezien
om ook wanneer ze een hopeloze achterstand hadden, toch op hun eentje voort
te ploeteren. De gebroeders Kuipers uit Den Haag, de jonge Van der Heijden
uit Helmond, Gelissen na zijn ontsnappingspoging en tenslotte Roks, die na
een jacht van bijna Spectaculair
begin Misschien, heel
misschien zou zonder die lekke band van Roks, de strijd anders zijn
afgelopen, of zich althans op een andere manier hebben ontwikkeld. Roks kreeg
die tegenslag immers toen hij met drie anderen al in de eerste ronde van de
achttien, van het peloton was weggelopen. En dat was niet zo'n groepje
ongeroutineerde waaghalzen, maar een kwartet dat op de namen van Van Est, Van
Breenen, Schellingerhoudt en Roks tamelijk stevig gefundeerd was en dat na
een ronde al met 40 seconden voorsprong doorkwam. Niet alleen de oningewijden
maar ook de kenners langs het lijntje vonden dat de samenstelling van dit
kwartet van dien aard was, dat men deze poging nlet mocht onderschatten. Of dit juist is
of niet, de lekke band van Roks ontnam dit kwartet de steun van 25 procent
welke het niet kon missen. Wat daarna gebeurde was eenvoudig het uitschiften
van kaf en koren. Na drie ronden lag er een groep van dertig man aan het
hoofd, waaronder alle favorieten. Lang is dat niet zo gebleven. Na vier
ronden kwam de jonge Gelissen door met een voorsprong van 45 seconden, die
hij in de volgende ronde tot een minuut had opgevoerd. Toen vond het peloton
het welletjes en onder leiding van de onvermoeibare Lambrichs en de vinnige
Adri Voorting, werd er verzamelen geblazen. Maar niet voor
lang. In de negende beklimming van de Cauberg had Suykerbuyk zich aan de kop
van het peloton gezet om op zijn beurt te proberen het hazenpad te kiezen.
Lang hielden de beide Voortings, Lambrichs, Dekkers, Van Est, Schulte en
Wagtmans dit tegen, maar Suykerbuyk zette door. Bij de elfde beklimming
leidde hij met 10 seconden op Witteveen en 50 op het peloton, waarbij de
taaie Roks eindelijk weer aansluiting had gekregen. Gelissen betaalde toen de
tol van zijn inspanning al met een achterstand van ruim anderhalve minuut. De beslissing Drie ronden lang
heeft Suykerbuyk de triomf van zijn ontsnapping genoten. Hij vocht ervoor,
hard, te hard misschien, want hij reed zich er mee leeg voor de grote slag
begon. Maar het was zoveel als zijn visitekaartje voordat hij naar Italie
vertrok en het is goed te weten tot we een aantal vechtlustige jongens onder
de geroutineerde leiding van Pellenaars in de Giro weten. In de twaalfde
ronde was het echter met de Bredanaar gebeurd en toen de renners voor de
dertiende maal tegen de Cauberg kwamen opzwoegen, zag men de rode trui van
Wagtmans zich moeizaam losmaken van het peloton. Met tien seconden voorsprong
kwam hij op de top van de Cauberg door. En daarmee was
tevens de beslissing ingeluid. Van Est en Schulte, de twee grote partijen van
deze strijd op de Valkenburgse beul, sprongen naar Wagtmans wiel. Gedrieen
zetten ze de strijd voort tegen een peloton dat alle pogingen in het werk
stelde om de aanvankelijk nog smalle kloof te overbruggen. Rondenlang hebben
we Lambrichs aan de kop zien sleuren, hebben we de onvermoeibare Limburgse
veteraan alles zien geven wat hij te geven had - en dat is nog veel! - om bij
de drie te komen die het nu onder elkaar zouden gaan uitvechten. Maar geen
kans. De voorsprong die in een ronde niet meer dan 15 seconden bedroeg,
groeide langzaam maar zeker. Na de volgende, de vijftiende ronde, waren het
er pas 23, na de zestiende 30. Toen pas brak de tegenstand van het pelotonnetje
daarachter, waarin behalve Lambrichs ook de ambitieuze en uitstekend
rijdende A. Voorting, de taaie Janssen en de niet minder taaie Roks, de
tweevoudige Nederlandse kampioen Dekkers en tenslotte Suykerbuyk alles gaven
tegen de suprematie van deze drie. Twee ronden voor het einde bedroeg de
voorsprong van de drie meer tan een volle minuut. De Limburgers Nolten en
Haan waren in de vijftiende ronde uit die groep verdwenen en kwamen -door met
een achterstand van ongeveer 4 minuten; een tweede groep volgde daarachter
op zes minuten. En nu kwam het
erop aan wat Wagtmans of Van Est, of Wagtmans en Van Est, zouden kunnen doen
aan het probleem Schulte. Schulte, die daar zonder op- of omzien, zonder zijn
grimmigheid ook maar even te verliezen, zat te vechten voor wat hij zijn
eerherstel noemde. Van Est moge aan Zandvoort hebben gedacht en Wagtmans aan
de Ronde van Romandie waarin hij door dit kampioenschap zijn zege van het
vorig jaar niet kon verdedigen, maar er was niets in Schulte dat hen ook maar
hen ogenblik wilde loslaten. En toen de drie voor de laatste maal de Cauberg
kwamen afgestormd, was de strijd beslecht. Op de laatste drie- vierhonderd
meter moest de eindspurt van Schulte beslissen. En zij besliste. Tien meters
voor de finish zag men de reuzenfiguur van de Bossenaar zich oprichten; een
lange arm zwaaide omhoog en eindelijk ontspande zich ook even de verbeten
trekken van deze viervoudige, waardige kampioen van Nederland. Een waardig
kampioen, ja. Wie een Van Est in diens huidige conditie weet te verslaan mag
dat van zichzelf zeggen. Warempel, hij kan nog veel.... de “Oude"! BRON:
JAN COTTAAR Beroepsrenenrs: 1. Schulte (kampioen van Nederland 1953), KAMPIOENSCHAP
VAN NEDERLAND (5 juli).1953 CEES PAYMANS
Amateur-wegkampioen van Nederland 1953 De Nationale
Nieuwelingen-wedstrijd voor ANTOON THEYSSE Men spreekt in
Nederland wel eens graag van boven en beneden de Moerdijk. Zondag, bij bet
wegkampioenschap van de amateurs, waar bijna driehonderd renners aan
meededen, deponeerde “beneden de Moerdijk" met een harde klap een
sportieve visitekaart: de Brabander Cees Paymans, blond als onze duinen, werd
na een allerbest wielergevecht over 176 veeleisende kilometers landskampioen
1953. Drie zijner provinciegenoten (Leo Cantineau, Jan Konings, Martin Wolfs)
volgden de nieuwe titelhouder op de voet. Inderdaad, deze
wedstrijd om de rood-wit-blauwe trui, op het slingerende, zonovergoten
circuit van Zandvoort, was er een met sfeer, met spanning, een gebeuren,
waarbij onze amateurs volop gelegenheid kregen al hun geestdrift, physieke
kracht en intelligentie in de schaal te werpen. Wat velen dan ook deden.
Mede daardoor volgden duizenden toeschouwers, uit alle windstreken van het
land gekomen, met intense belangstelling deze titelstrijd in onze tweede
badplaats. Jammer van die
val, zo gauw al na het begin. Hoe het precies kwam weet niemand. Wel dat de
Amsterdamse favoriet Daan de Groot er bij betrokken was, evenals de rappe,
hoog op de fiets zittende Tilburger Cees Paymans, wiens vader eenmaal tot
onze tegenstanders behoorde in “betrouwbaarheidsritten". Maar terwijl De
Groot, die een dag voor dit wegkampioenschap ook al een flinke tuimeling had
gemaakt (over een hand), dik onder de wonden zat en verder strijden
onbegonnen werk was, keek Paymans met een treurig gezicht naar zijn gebroken
stuur. Hij dankte echter de hemel, dat de Helmonder Van Duppen spontaan zijn
fiets afstond. Toen was er voor de in splendid-conditie verkerende Tilburger
geen vuiltje meer aan de lucht: hij gaf een paar extra duwen op de pedalen en
nestelde zich rap in de nog vrij grote groep, die nochtans met iedere slag
manschappen zou verliezen. De lange Jean Mehagnoul, kwaliteiten genoeg, maar
wat courage te kort, sukkelde ditmaal met een „lachend" achterwiel;
Harry van der Elshout, die wij graag eens wat meer hadden „bekeken",
kreeg een tube zonder lucht, stapte op de fiets van zijn broer, kreeg nadien
opnieuw mal heur en liet toen
zijn makkers verder strijden; Bertus Kloosterziel, die het niet slecht deed,
was ook al pechvogel, evenals Nico Reuver (lekke band), Floor van de Weyden
(machinedefect?), Chris de Rooy (derailleur), Arie de Hoog (gevallen), Piet
van Neerven, Thijs Alblas, Matthieu Sonnemans, Henk van de Broek
(rijwielmalheur) en Wim Snijders (gebroken spaken). Natuurlijk waren er meer,
die van alles en nog wat op hun pad tegenkwamen en onder hen bevond zich ook
Jan Plantaz. De stijlvolle Eindhovenaar, die dit seizoen iets van zijn roem
als wegrenner inboette, was Zondagmiddag prachtig op dreef. Hij draaide bijna
mechanisch toen hij met de niet minder vechtlustige Roosendaler Piet de
Bruin, Eddy de Waal uit Groenendijk en de Amsterdammer Ko Zieleman op speelse
wijze uit het peloton was ontsnapt. Maar nu mag een renner nog zo goed
rijden, zich tot een haast ongekende hoogte opzwiepen, er hoort nu eenmaal
dat kleine beetje geluk bij: verschoond te blijven van pech. Jan Plantaz
kreeg pech en kon de terugreis naar de Philipsstad dus zonder prijs
aanvaarden. Vanaf onze
tribuneplaats hebben we, na goed honderd kilometer, zo'n mannetje of twintig
voorbij zien razen en daar zaten de “grote jongens" tussen. Een Mies
Stolker, de uitblinker van het voorseizoen, Norbert Koch, de kersverse baankampioen
over Met nog een
twintig kilometer te rijden hadden negen man zich naar voren gewerkt:
Boellaard, Versluis, Cantineau, De Jongh, Konings, Paymans, Van der Zande,
Wolfs en Tonny Peters; op driekwart minuut volgden Piet Peters, Wout
Verhoeven, Pauw, Gramser (die een der besten was), Van 't Hof, Van Nispen en
Van Dongen; op twee minuten en wat seconden jakkerden achter de leiders aan:
Van Grinsven, Looyen, Van Roon, de kampioen 1951, Schrauwen, De Waal en
Verstraeten. Tussen de negen
kopmannen zou de strijd om de nationale trui verder worden uitgevochten, ook
al, omdat de sterk-rijdende Ko Zieleman van een makker, die uit de strijd
was, verzorging had aangenomen, een geval, waarover nog al wat te doen is
geweest, en Wies van Dongen derailleurpech kreeg. Het werd een eindstrijd,
flonkerend als edelgesteente, vol raffinement, met dat kleine, dekselse
manneke Cees van der Zande als gangmaker van de „hoofdmacht" en met
Versluis, Boellaard en Wolfs als mede-uitblinkers in de slot-kilometers. Die
joegen om beurten de ruimte in, omdat zij zich straks, in die laatste,
beslissende meters, toch kansloos voelden tegen hun meer snelle kameraden
Paymans, Cantineau en Konings, de matador van de wegwedstrijd
Amsterdam-Arnhem en terug. Drie wegsprinters, die allen hun partijtje dapper
hadden meegeblazen om de genomen voorsprong tegen groep twee en drie te handhaven. De sierlijke
Tilburgey Cees Paymans won de titel door een sprintzege over de Bredanaar Leo
Cantineau, zij het met een wiellengte, en mag dus straks in Lugano-een gooi
doen naar het wereldkampioenschap op de weg. De slanke athleet, dit voorjaar
in een auto-ongeval betrokken, waardoor hij geruime tijd niet aan wedstrijden
kon deelnemen, toonde zich de afgelopen weken in een dusdanige “vorm",
dat hij de ene triomf na de andere boekte. In Goirle, Tilburg, Dongen,
Kwaat-Mechelen (voor Belgen, Zweden en Engelsen) en Gilze. Zo eindigde dit
wegkampioenschap van Nederland met een Brabantse suprematie na een strijd,
die de duizenden toeschouwers volkomen bevredigde. Amateurs 176 km: De nieuwelingen; Er werd hard
gereden, heel hard zelfs. Maar desondanks betwistten meer dan 80, renners
elkaar de zege, die onder de nieuwelingen zoiets als een „officieuze
Nederlandse kampioenstitel" word beschouwd. De Amsterdammer
Antoon Theysse, een 19-jarige knaap, die al meer van zijn aanleg getuigde,
werd spurtwinnaar. Het was zijn twaalfde overwinning van dit seizoen, dat nog
lang niet ten einde is. BRON: EVERT VAN
MOKUM Nieuwelingen 59
km: KAMPIOENSCHAP
VAN NOORD-HOLLAND (30 mei).1953 KRIJN POST BEUKTE
DOOR NOORD-HOLLAND. Succes voor
H.S.C. De Bataaf. Op de open wegen
van de Wiijde Wormer, bij koude en bijtende wind, die gedurig door het vlakke
polderland loeide, is Krijn Post voor de tweede maal wegkampioen van
Noord-Holland geworden. In de vallende Zaterdagavond versloeg de diamantharde
vechter uit Nieuw Vennep overtuigend twee makkers, met wie hij al de andere
tegenstrevers beheerste: Piet van Diemen en Tinus Kempff. Maar ook voor De
Bataaf uit Halfweg scheen op deze gure dag de zon. Want een, twee en drie
uit het veld van een kleine houderd man waren leden van de dertigjarige club.
Een succes, dat werkelijk uniek mag worden genoemd. En ook een bewijs, dat
clubgeest alles vermag. Dit provinciaal
kampioenschap over Het grootste deel
van de inderdaad verre van gemakkelijke strijd - over slechte steenwegen soms
- werd een glorieuze tocht voor de drie Bataven: Krijn Post, Piet van Diemen
(vorige jaar nog nieuweling) en Tinus Kempff. “Gangmaker" Post zorgde er
als een goed clubman voor, dat hij zijn beide kameraden niet aan hun lot
overliet. Toen hij zeker van hun tweede en derde plaats was, smeerde hij 'm,
een goede kilometer voor de witte kalklijn. Daar vielen al de aanhangers van
de oranjezwarte clubvlag elkaar van louter vreugde om de hals. Een woord van lof
ook voor de kranige doorzetters Mannaart, Ottenbros, Van Bockel, Luyckx, die
in de laatste kilometer nog een “bandie" kreeg, Dick de Ruiter, met de
streep in zicht ten val gekomen, de sterke Cees Broers, van het krieken van
de morgen tot aan de avondschemering als fruitkweker in Wognum aan de slag,
Piet Hooiveid uit Wervershoof, de Ankevener Piet Splinter en de Haarlemmer
Bes. En een proficiat voor de jonge Amsterdammer Antoon Tebsse, spurtwinnaar
bij de nieuwelingen met de Krommenieer Jan Vennik op de tweede plaats.BRON:
EVERT VAN MOKUM Nieuwelingen: Amateurs: 1. K. Post (Nieuw Vennep), kampioen van NoordHolland 1953, KAMPIOENSCHAP
VAN OVERIJSSEL (30 mei).1953 Amateurs: 1. Fred Nijmeijer, 2. J. Nieuwenhuis, 3. Mat van de Heuvel, Nieuwelingen: 1. Bennie Schaepers, KAMPIOENSCHAP
VAN ZUID-HOLLAND (30 mei).1953 ZUIDHOLLANDSE
TITEL VOOR WOUT VERHOEVEN. Een renner in
rood-groene trui smeet zich Zaterdagavond omstreeks half acht over de finish
op een rechte weg, bijna een kilometer van “Het blesse paard" in
Stompwijk, Wout Verhoeven uit Overschie was kampioen van Zuid-Holland. De
Hagenaar Piet Kooyman, verbeten duwend op zijn pedalen, kwam een half wiel
voor de overwinning te kort, hij moest zich, ondanks zijn heftige eindrush,
tevreden stellen met een tweede plaats. De kampioen van vorig jaar, Jan Verhoeven,
werd op drie lengten derde. Wout Verhoeven
kampioen. Verdiend, want van de eerste tot de laatste kilometer zat de
Overschiese hazewind in de stampende kopgroep. Een groot kampioen voor
Zuid-Holland, want Wout Verhoeven gaf blijk, behalve hard te kunnen fietsen,
ook de beschikking te hebben over een goed stel hersens. Hersens, die hem de
bloemen brachten. Tientallen
renners gaven in deze course over ruim Arend van 't Hof
en Van Steenselen, kanshebbers voor de titel, stonden toen reeds hulpeloos
langs de kant met kapotte fietsen. Zij kwamen niet meer bij de koplopers. Acht renners gaven
blijk aanspraak te maken op de ereplaats. De Hagenaars Henk de Vos, Piet
Kooyman, M. van Rijn en J. van Rossum, Van der Knaap uit Poeldijk, Frans
Versluis uit Waddinxveen Wout en Jan Verhoeven uit Overschie. Acht renners,
die de 102 concurrenten in deze hardnekkige strijd tegen een stevige wind en
165 lange kilometers eenvoudig uit de wielen hadden gereden. Het was reeds na
honderd km duidelijk, dat de kampioen in dit achttal gezocht moest worden.
Het leek een zege te worden voor de zuivere sprinters in dat gezelsehap, Piet
Kooyman of Jan Verhoeven. Maar op BRON: FRANS
W.HOEKSTRA Amateurs: 1. Wout Verhoeven (Overschie) De selectiewedstrijd
voor nieuwelingen over KERKRADE
(16 augustus).1953 Beroepsrenners: 1. Wim van Est, 2. Piet Haan, 3. Piet van As, KLOOSTERBUREN
(3 juli).1953 Nieuwelingen: 1. H. Nijdam; KLUNDERT
(25 juli).1953 Amateurs: 1. Jan van Osta, 2. Piet Maas, 3. Jan Hofland, Nieuwelingen: 1. de Wit, 2. Vink, 3. Damen, KOEWACHT
(5 mei).1953 Wim van Est wint
in Koewacht Het
Zeeuws-Vlaamse plaatsje Koewacht - ten Zuidoosten van Hulst - is verleden
week toneel geweest van een verbeten duel tussen een gewichtige Nederlandse
en Belgische delegatie profs. Het grensdorp zag zijn eerste criterium voor
beroepsrenners een ongekend succes worden, sportief zeker. 54 renners
vertrokken er voor een levendige wedstrijd, waarin Wim van Est - vooraf
gehuldigd - ook na afloop de bloemen zou krijgen. Van Est, die ondanks zijn
internationale erelijst toch ook graag deze kermiskoers in eigen land op zijn
naam schreef. Hij was het, die van begin af met Wagtmans, Van As, Faanhof en
Bakker en de Belgen Van de Voorden en Isi de Rijck zo veel vaart zetten, dat
zelfs mannetjesputters als Ollivier, Van Remoortel, Peters en G. Voorting
werden gelost. Wagtmans zou nadien, evenals Impanis en De Feyter, door pech
worden uitgeschakeld. De grote man was, met Van Est en Van As, wel Adri
Voorting, die de laatste tijd rijdt alsof hij al jaren prof is. Het duo Van
Est-Van As demarreerde Beroepsrenners: 1. Wim van Est, 2. P. van As, 3, De Baere (Belgie), 4. Lameire
(Belgie), 5. Rijckaert, KOOG AAN
DE ZAAN (30 augustus).1953 Amateurs: 1. Teysse (Amsterdam); 2. Edelenbos (Enkhuizen); 3. Degeling
(Venhuizen); 4. Biesterveld (Amsterdam); 5. Rabe (Amsterdam); 6. Ottenbros
(Alkmaar); 7. Fok (Hoorn); 8. v. Verseveld (Aalsmeer); 9. Janbroers
(Amsterdam); 10. Holland (Beverwijk); 11. Holleeder (Amsterdam); 12. Van
Schaik (Amsterdam), Nieuwelingen: 1. Vennik (Krommenie); 2. Jansen (Halfweg); 3. Buys (Halfweg); 4.
Cornelisse (Halfweg); 5. Van Wette (Noordwijkerhout); 6. Olivier
(Amsterdam); 7. v. d. Valk (Amsterdam); 8. De Vries (Zaandam); 9. Kropholler
(Amsterdam); 10. Schipper (Hoofddorp); 11. Bogers (Nieuw Vennep); 12.
Steenman (Amsterdam). KOOG AAN
DE ZAAN.(12 april).1953 Nieuwelingen: 1. Van Steenvoorden (Heemstede), LAGE
ZWALUWE (15 augustus).1953 Amateurs: 1. Dahmen (Oud-Gestel); 2. De Jongh (Made); 3. Haverkamp (Fijnaart);
4. Roovers (Etten); 5. Van Oosterhout (Lage Zwaluwe); 6. Van der Pas
(Moerdijk); 7. Welten (Made); 8. Gommers (Breda); 9. Van Raalte (Breda); 10.
Blokzijl (Rotterdam). Nieuwelingen A: 1. Vink (Rotterdam); 2: J. Heeren (Roosendaal); 3. P. v. Steenvoorde
(Heemstede); 4. Westdorp ('s Heerenhoek); 5. Bartels (Oud-Gestel). Nieuwelingen B.: 1. Wuyts (Kruisland); 2. De Bont (Waspik); 3. Romijn (Breda); 4.
Farla (Zevenbergen); 5. Graafmans (Gilze). LEEUWARDEN (28 mei).1953 DAAN DE GROOT WINT NA OPWINDENDE STRIJD IN LEEUWARDEN. Om te typeren hoe spannend en interessant de strijd is geweest, welke
Donderdag 28 Mei te Leeuwarden plaats vond, kunnen wij volstaan met het
volgende. Toen de Burgemeester van genoemde stad zich gereed maakte om het
startschot te gaan lossen, merkte hij aan een naast hem staande official op:
nu, ik ga gauw weg, het is mij hier veel te guur en te koud. Maar toen de
wedstrijd was aangevangen, bleef de Burgervader even kijken en nog even, en
nog even en toen de wedstrijd was gestreden, stond hij er nog. En hoe? Vol
enthousiasme had hij de strijd gevolgd en de koude en gure wind, welke
heerste, had hij niet meer gevoeld, en hij applaudiseerde dat het een lust
was om het te zien. Er is in Leeuwarden dan ook danig vuurwerk geweest. “Geknokt" is
er door het kwalitatief sterke veld van het begin tot het eind. Maar er waren
dan ook de mannen in gestart, die dit werk uitermate is toevertrouwd. Het zware geschut werd hoofdzakelijk in stelling gebracht door Daan de
Groot, Piet van Heusden, Piet Peters, Klaas Wiltier, Jan Hijzelendoorn,
Kloosterziel en Hofland. Jammer was het, dat Van 't Hof tussentijds de strijd
moest staken- Ook hij heeft goed werk in achtervolging en sprints laten zien. Helaas laat de beschikbare ruimte niet toe om de gehele wedstrijd tot
in finesses te verslaan, hoe graag wij dat ook zouden willen. Wij moeten dan
ook volstaan met enige korte grepen uit de strijd. Halverwege de course,
nadat Van 't Hof op fraaie wijze vier premiesprints had gewonnen en de vijfde
door Jan Hijzelendoorn, fraai gelanceerd door Van 't Hof, voor zijn rekening
werd genomen, moest Van 't Hof wegens rijwieldefect opgeven. Na Opgemerkt dient te worden, dat de organisatie bij „De Friese
Leeuw" in perfecte handen was. Na een zeer opwindende eindsprint werd de uitslag als volgt: BRON:P. M. KORF. Amateurs, afstand 80 km: 1. Daan de Groot (Amsterdam), tijd 1 uur 50 min.; 2. Jan Hijzelendoom
(Amsterdam), op 1 ronde; 3. Jan Hennink (Alkmaar); 4. Piet van Heusden
(Amsterdam); 5. Klaas Wiltjer (Middelstum) (extra prijs voor de best geplaatste
Noorderling); 6. W. Rusman (Haarlem); 7. J. Hofland (Beverwijk); 8. Piet
Peters (Haarlem); 9. P. Degelink (Venhuizen); V. de Reuver (Os); A. v. d.
Velde (Wierden); P. v. d. Mast (Assendelft); W. Kloosterziel (Wezep). LEIDEN (3
oktober).1953 Arend van 't Hof
winnaar van de Leidse 3 October Ronde Bij het ingaan
van de laatste ronde, demarreerde Wil Vreeswijk uit de zeven-manskopgroep
weg om de zege te gaan grijpen in de door „Swift" georganiseerde
Leidse 3 Octoberronde. Een attente Van 't Hof en Janissen verijdelden dit
echter door gelijk het wiel van de vluchteling te pakken. In de eindsprint,
die nu de beslissing moest brengen, toonde Arend van 't Hof zich de snelste
door Bertus Lute, Jan Ottenbros, R. Janissen, Fre Mik, Wil Vreeswijk en F.
Nijmeyer van kop af te kloppen. Reeds om even
over half negen in de morgen werd het startschot gelost voor deze wedstrijd
en het was dan ook niets verwonderlijk, dat een twaalftal renners verstek had
later gaan.. Onder de zestig deelnemers, die doch in de mist vertrokken,
bevonden zich enkele provincials kampioenen om de strijd aantrekkelijk te
maken. Van hun trad de Groninger Fre Mik wel het moest op de voorgrond,
terwijl de Overijselse kampioen, F. Nijmeyer„ ook dapper meedraaide met het
„kruim" van de Westelijke amateurswereld. De eerste fase
van de wedstrijd beperkte zich tot enkele kleine uitloop- pogingen, die
echter in de “kiem" gesmoord werden. Pechvogels waren er genoeg in die
beginperiode; Voorend uit Bodegraven keek in de eerste ronde al 'n beetje sip
naar een gebroken pedaal, de Hagenaar Van Putten ging door zijn achterwiel,
terwijl de sterke Adrie van Steenselen uit Mijnsheerenland en de Poeldijker
Persoon met lekke banden de strijd moesten staken. G. Rijkelijkhuizen uit
Rijnsaterwoude, kwam ten val en ook de Hagenaar Van Selm en De Vroomen uit
Warmond verdwenen uit de koers. En er volgden er nog veel meer. Eerst nadat er BRON: JAN
ROOSEBOOM DE VRIES. Amateurs: 1. Arend van 't Hof (Sassenheim), ca. LEIDSCHENDAM
(13 augustus).1953 Bruggenkamp en
Van de Broek de sterren van Leidsehendam Twee sterke
renners kromden na Ongeveer Amateurs: 1. J. Bruggenkamp (IJmuiden) LEPELSTRAAT
(13 september).1953 Amateurs: 1. Piet Maas, 2. Cor Schrauwer, 3. Jac Looyen, LOCHEM (2
augustus).1953 Nieuwelingen: 1. H. Pieper (Lochum), MAARTENSDIJK
(5 september).1953 Verrassende zege
van Splinter in Ronde van Tuindorp Pas zes ronden
voor het einde kwam er in de jaarlijkse Ronde van Tuindorp Maartensdijk een
definitieve ontsnapping tot stand. Een poging van de jonge Arnhemmer Blaauw
leverde toch nog succes op en toen Splinter en even later ook nog Rabe zich
bij hem voegden, was de strijd beslist, want de talrijke Utrechters, die
elkander het leven zo onaangenaam mogelijk hadden gemaakt, namen hiermede
genoegen. In de hierna volgende zeer felle sprint om de bloemen bleef Piet
Splinter zijn Amsterdamse rivaal Rabe nog juist de baas, al hing die zege aan
een zijden draadje, doordat Splinter op de streep ten val kwam. Blaauw, geen
sprinter van nature, kreeg met zijn derde plaats loon voor zijn harde werken. Reeds direct na
het begin bleek, dat ook ditmaal,de rivaliteit bij de Utrechtse renners weer
bijzonder groot was. Wel ontsnapten al gauw Alex Alen met Sjors de Korte en
werd de poging gevolgd door Ben van Leur met Mies Stolker, maar de Utrechters
kregen geen kans. Eerst na 20 ronden kwam er enige tekening in de strijd toen
Van de Broek, de ontembare; samen met Sjaak van Dijk, onze Hilversummer, die
pas voor de tweede maal dit seizoen aan een course deel nam, het hazenpad
kozen. Enige ronden lang lagen zij beiden op kop, maar Van Dijk liet zich
terugvallen. Voor Henk van de Broek was dit het sein om er nog een schepje
boven op te gooien en de „Beer uit Breukelen" tastte dan ook diep in zijn
rennersarsenaal. Van de Broek nam al dadelijk een aardige voorsprong, die hij
vele kilometers wist te behouden. Het gevaar ziende, kon De Korte toch nog
even aan de rivaliteit van zijn kornuiten ontsnappen en stijlvol zette de
Utrechter een achtervolging in. De voorsprong van Van de Broek zonk
zienderogen, maar De Korte werd weer door het peloton tot de orde geroepen.
Niet minder dan Amateurs: 1. P. Splinter (Ankeveen), MAASTRICHT
(26 juli).1953 Nieuwelingen: 1. H. Kisters (Heerlerheide), Amateurs: MAASTRICHT
(2 augustus).1953 Beroepsrenners: 1. Hans Dekkers (Eindhoven), MAASTRICHT.AMBY
(28 juni).1953 Pluvius speelde
de Ronde van Maastricht - door de T. en W. „Maastricht" georganiseerd
ten bate van de Blindenzorg ,,Licht en Liefde" - bijzonder lelijk
parten. Het goot vrijwel doorlopend pijpenstelen, zodat slechts een paar
honderd toeschouwers het wel en wee van een serie energieke amateurs
gadesloegen. Het weertje was zo lieflijk, dat het circuit zelfs verkort
diende te worden, daar de hierin opgenomen grintweg al voor de aanvang in
zulk een moddertoestand was herschapen, dat deze volstrekt onbruikbaar was.
Dat de financiele balans nadien ook al mankementen vertoonde, is na deze simpele
zinnetjes wel duidelijk. De koers zelf had
een “beweeglijk" karakter; talrijke uitlooppogingen, even zovele
achtervolgingen, waarna het zaakje weer broederlijk vereend verder toerde. De
Oostenrijkse kampioen Wimmer speelde zijn rol best; demarreerde, wipte met
andere durvers mee, hield een oogje in het zeil toen,Willemsen, Boelhouwers,
Steenbakkers, Smeets en Keulers kennelijk van plan waren het decor een
gewijzigd aanzien te geven. Negen man gingen
half koers op kop; hiervan bleven Gelissen, Smeets, Vranken over, doch ook
deze knapen legden het loodje, Zo duurde het gevecht tot het einde. Amateurs: 1. Wim Gramser, Siebengewald, Nieuwelingen: 1. J. Heyligers, Valkenburg, MAASTRICHT.BOSSERVELD
(20 september).1953 Het Maastrichtse
Bosserveld-criterium kreeg een einde, dat veel weg had van een onoplosbare
puzzle. Het feest werd netjes ingezet, want de achtervolging Flor v. d.
Weyden-Piet van den Brekel gaf goede sport te zien. De buit was voor de Maastrichtenaar,
met een winst van bijna negen seconden op zijn tegenstander. Strijd werd in
elk geval in het hierna volgend gedeelte van deze dik bezette sportmiddag
geleverd. Nadat twee series nieuwelingen - zo groot was het aantal
inschrijvingen - de opgave hadden volbracht, zorgden de amateurs voor een
zeer aantrekkelijk menu. Uitlooppogingen, tegenzetten enz. volgen elkaar in
snel tempo op, zodat bet publiek waar voor zijn geld kreeg. Groepen werden
groepjes, de een geraakte achterop, andere renners wonnen terrein. En juist
deze aantrekkelijke episode was het begin en de oorzaak van allerlei
moeilijkheden. Op een gegeven
moment lagen Henk Smeets, Leo Stevens, Arend van 't Hof en Wim Gramser op
kop. Uit dit gezelschap liep Van 't Hof weg. Wie had gewonnen? Toen Van 't Hof
de finish passeerde, werd hem door de jury duidelijk gemaakt, dat hij de rit
had beeindigd. Hij stapte af. Dit deden Gelissen en Roelofsen eveneens.
Anderen reden nog een rondje. En toen? Een heksenketel, protesten hier en
protesten daar. Hoe moest dat zaakje werden opgelost? Was er een winnaar? En
hoe moest deze worden bepaald? Tenslotte werd het nijpend probleem op de
volgende wijze opgelost: BRON: GERARD
SILLEN Amateurs: Ex-aequo op de eerste plaats: 1. J. Gelissen (Beek), J. Roelofsen
(Spaubeek), J. Opstals (Belfeld) en G. Bakx (Amsterdam); Nieuwelingen
eerste serie: 1. J. Halmans (Hoensbroek), Nieuwelingen
tweede serie: 1. W. Roelofsen (Spaubeek), MAASTRICHT.VILLAPARK
( 8 augustus).1953 GRAMSER EERSTE IN
MAASTRICHT. De sterke Wim
Gramser - een jonge knaap met “inhoud" - kreeg ook in Maastricht
Zaterdagmiddag de bloemen, waar hij in de spurt het Villapark-criterium in de
wacht sleepte. Deze affaire had
een boeiend verloop. Om beurten sloegen de heren op de vlucht, steevast
liepen deze probeersels op niets uit, telkens weer daagden nieuwe dapperen op
en ook deze moedigen moesten tenslotte met een plaatsje in het peloton genoegen
nemen. Spectaculair verliep dit criterium zeer zeker, zodat de toeschouwers
in tevreden stemming huiswaarts keerden, ondanks het feit, dat uiteindelijk
de 17 “overlevenden" in bloc op de witte streep afholden. Roelofsen,
Roks, Willemsen, Smeets (Echt), Ehlen e.a. vestigden de aandacht op zich. Op
een gegeven moment was Jacq. Nieskens sterk favoriet voor de eindzege, maar
ook hiervan kwam niets terecht. Alles kwam bij
elkaar, 17 man betwistten de spurt, die door Wim Gramser werd gewonnen. Amateurs:1. W. Gramser (Siebengewald), MADE (21
juni).1953 Amateurs: 1. Piet de Jong, 2. Tinie Wolfs, 3. Piet de bruin, 4. Verstraten, 5.
van Dongen, 6. van Geel, MECHELEN-WITTEM
(27 september).1953 Beroepsrenners: 1. Piet Haan, 2. Hans Dekkers, 3. Henk Stevens, 4. H. Schoenmakers,
5. Piet van As, 6. Norbert Koch, 7. Jan Lambrichs, 8. J. Janssen, 9. Thijs
Roks, Nieuwelingen: 1. B. Doek, 2. H. Biddinger, 3. H. Ratejeh, MEERSSEN
(26 april).1953 De kleine pittige
Kees Boelhouwers voegde een nieuw succes aan zijn al aardig uitziende
erelijst toe; de Bundenaar zegevierde keurig in de Ronde van Meerssen. Dat Boelhouwers
heel wat in zijn ransel heeft, liet hij in de eindfase zien, waarin hij
eerst een voorsprong van Guus Paas teniet moest doen, om vervolgens zijn
tijdelijk gezel, C. Smeets (Echt); in de luren te leggen. De latere winnaar
opende dra in de aanvang het offensief, voor welke bezigheden Thei Paas en
Lute eveneens heel wat gevoelden. De plaatselijke favoriet, Henk Smeets,
werd, noodgedwongen, toeschouwer, daar hij, tengevolge van een plots de weg
overstekend kind, een geduchte val maakte. Tenslotte nam Guus Paas een halve
minuut voorsprong, welke winst door Boelhouwers-Smeets teniet werd gedaan.
Hierna rekende Boelhouwers met zijn maat af en won met 30 sec. voorsprong. De
Amsterdammer Mahn had in de spurt met de rest weinig moeite. Amateurs:1. Kees Boelhouwers (Bunde), Nieuwelingen: 1. Hamers (Munstergeleen) BRON:GERARD
SILLEN. MEPPEL (25
juli).1953 Amateurs: 1. Arend van ’t Hof, 2. Jan Rol, 3. Jan MEPPEL (5
september).1953 Meppel had,
ondanks prachtig weer, weinig publieke belangstelling door concurrentie van
enige andere plaatselijke gebeurtenissen. In deze op Zaterdag 5 September
verreden nieuwelingenwedstrijd was Schreuder (Adore) de „grote man".
Hij heeft lang gestreden om alleen weg te komen en toonde daarbij zeer grote
moed en uithoudingsvermogen. Alleen Post (Amsterdam) wist hem in te halen.
Dit geschiedde in de laatste ronde en tot overmaat van ramp viel Schreuder
toen bovendien. Post zegevierde. Amateurs: 1. P. Post (Amsterdam); MIDDELBURG (25
juli).1953 Amateurs: 1. Fons Borremans, 2. Adrie van Steenselen, 3. Jac Driessen, MIERLO (28
juni).1953 Amateurs: 1. Piet van de Linden, Nieuwelingen: 1. Cor van Engeland, 2. Jan Wolfs, 3. Hein van de Linden, MIERLO (20
september).1953 Piet Damen wint
de spannende ronde van Mierlo Acht ronden voor
het einde demarreerde in de Ronde van Mierlo de strijdlustige Matthieu
Sonnemans weg van zijn rivalen, doch het enthousiasme van het publiek was
overweldigend, toen Pietje Damen met nog zes ronden te rijden er in slaagde
Sonnemans te achterhalen. Sonnemans had echter ontzettend veel pech, toen
een val hem, weer terug wierp in het peloton, maar Pietje Damen, het kleine
manneke met de grote capaciteiten, zette onder een oorverdovend applaus zijn
zegetocht voort en liep zo ver uit op het peloton, dat een onbedreigde
prachtige zege zijn beloning werd, in deze echte Brabantse Ronde, die op
keurige wijze werd georganiseerd door de rennersvereniging „De
Kersenlanders". Hoe geheel
verschillend zijn toch die Brabantse wedstrijden van die welke boven de
rivieren warden gehouden. Schier onuitputtelijk is bij de Brabanders het
enthousiasme, ook al legden de Hollandse deelnemers hen het vuur na aan de
schenen. Als gold het een course over Zeker zo'n
achttal ronden nam toen George de Korte al een beduidende voorsprong. Van de
Broek en Pauw duldden dit echter niet en nadat De Korte zijn plaats in het
peloton weer opzocht, reden Van de Broek en Pauw, de twee dikke vrienden,
rondenlang aan de leiding. Pas na De favorieten
beloerden elkaar angstvallig en twee der sterksten, n.l. Cuyten en De Korte
verdwenen door een val en een lekke band van het toneel. TwaaIf ronden voor
het einde kregen wij op kop Krijn Post met Damen, Ehlen, Van Steenselen en
Wolfs. Twee ronden later was alles weer compleet, totdat acht ronden voor het
einde Sonnemans demarreerde, even later gevolgd door Damen met het boven
omschreven gevolg. Heftige pogingen van Gijs Pauw om ook te ontsnappen,
leverden geen resultaat meer op, hetgeen ook Van Steenselen in de laatste
ronde ondervond. Piet Damen zegevierde dus onbedreigd en Van de Linden won op
magistrale wijze de sprint van het peloton voor Gramser uit Siebengewald. BRON: HANS VAN DE
KAMP Nieuwelingen: 1. H. van de Linden (Helmond), Amateurs: 1. P. Damen (Lieshout), MONSTER (8
augustus).1953 VELDHOVEN STOND
IN MONSTER RONDE VOORSPRONG NIET MEER AF. De wielersport
wint in het Westland steeds meer veld. Een dikke vijfduizend toeschouwers
stonden zeer geinteresseerd langs het circuit in Monster, waar de amateurs Amateurs: Nieuwelingen: 1.
Kaptein, 2. P. v. Steenvoorde (Heemstede); Nieuwelingen, BRON:FRANS W.
HOEKSTRA. NAALDWIJK
(16 mei).1953 DE BLOEMEN IN DE
RONDE VAN NAALDWIJK VOOR AB DONKER. De Amsterdamse
amateur Ab Donker heeft Zaterdag in het zon-overgoten Westland weer een
eerste plaats aan zijn indrukwekkende lijst van overwinningen toegevoegd.
Gemakkelijk hebben zijn 66 concurrenten in deze Ronde van Naaldwijk over
honderd kilometer het hem echter niet gemaakt. Verscheidene renners
probeerden, weg te lopen, maar voorlopig lukte dit niet. De beslissende slag
viel eerst toen zeven man op de vlucht sloegen: de Rotterdammers F. en P.
Versluis, Van Steenselen, Ab Donker, de Hagetiaar Van der Putten en de
Poeldijkers A. van der Knaap en G. Veldhoven. Dit clubje wist
zowaar het grote peloton in de vijftigste kilometer te dubbelen. Vooral
Veldhoven bleek er deze dag zin in te hebben. Driemaal achter elkaar begaf
zijn band het, maar evenzovele malen slaagde de Westlander er in, weer bij te
komen. Een poging van F. Versluis en Ant. v. d. Knaap scheen met succes
bekroond te worden. Dit tweetal liet de achtervolgers hun rug zien en zette
stug door. Van der Knaap kwam echter in moeilijkheden en moest zich laten
terugvallen; later kon ook F. Versluis het alleen niet bolwerken. Ook hij
werd door de kopgroep opgeslokt. Met nog vijftien
kilometer voor de boeg sprongen v. d. Putten, Van Steenselen en Donker weg.
De laatste bleek in de spurt de snelste te zijn. Amateurs: 1. Ab
Donker, Amsterdam), zijn tijd bedroeg 2 uur 41 min. 13 sec.: Nieuwelingen: BRON: FRANS W.
HOEKSTRA. NIEUWSTADT
(23 augustus).1953 LEO STEVENS
EERSTE IN NIEUWSTADT Slechts negen
amateurs konden de Ronde van Nieuwstadt over Amateurs: 1. Leo Stevens (Elsloo) NIJMEGEN
(19 juli).1953 Amateurs: 1. Nico de Reuver, 2. Theo Timmermans, 3. Jan Ottenbros, Nieuwelingen: 1. Jo van de Ham, NOORDWIJKERHOUT
– ST. BAVO RONDE (31 mei).1953 DE VOS WINT DE
ST. BAVO-RONDE. Enkele ronden
voor het einde hamerde de Hagenaar De Vos nog eens extra op de pedalen en
lief, zijn drie makkers, De Korte, Bravenboer en F. Versluis, waarmede hij
zo'n kleine veertig kilometer aan de kop had gereden, in de steek om de zege
te grijpen in „Swift's" vijfde Ronde van St. Bavo. De Haarlemmer Wim
Rusman nam al spoedig het initiatief tot de aanval, doch De Korte, Wallet en
Kooyman haalden de vluchteling weer terug. De laatste twee verdwenen later,
door pech achtervolgd, van het strijdtoneel. De eerste
serieuse uitlooppoging kwam na ongeveer 53 kilometer, toen Bravenboer; De
Vos, F. Versluis en May een kleine voorsprong hadden genomen; de Hagenaar May
moest echter lossen, maar in zijn plaats kwam de Utrechtenaar De Korte de
kopgroep versterken. Uit het peloton waren Houweling en Rusman nog ontsnapt,
maar zij streden vergeefs om aansluiting, de meute nam hen weer op. Met nog Amateurs: 1. H. de Vos (Den Haag) NOORDWIJKERHOUT.SINT
BAVO (16 augustus).1953 Amateurs:1. Arend van 't Hof (Sassenheim) NUTH (15
augustus).1953 Cor de Rooy
winnaar in Nuth De
„favorieten" konden in Nuth de slag niet thuis halen. Op het golvend
circuit poetste Cor de Rooy tezamen met de Venlonaar Leo Janssen op het
gepaste ogenblik de plaat en de „favorieten" tastten er netjes naast.
De twee kopmannen deden geen half werk, maar dubbelden zowaar de groep,
waaruit Kersten, Van den Brekel, Fooy en Steenbakkers waren weggewipt.
Eventjes had het er iets van weg, dat de vluchtelingen bijgehaald zouden
werden, doch toen zij de groep bemachtigden, was de kans voor Fooy, Van den
Brekel c.s. verdwenen. Amateurs:1. C. van Rooy (Hoensbroek) Nieuwelingen. OCHTEN (22
augustus).1953 Amateurs: 1. Bertus Lute, 2. Jan Franken, 3. Harrie Timmermans, OIRSCHOT
(25 mei).1953 Amateurs: 1. Mat Sonnemans, 2. Martien Deelen, 3. Cees Paymans, Nieuwelingen: 1. Ad van de Linden, 2. P. van Zundert, 3. Hein van de Linden, OISTERWIJK
(10 mei).1953 In Oisterwijk
werd er ook een course verreden. Het parcours schijnt Cantineau in het
bijzonder te liggen. Hij won evenals vorig jaar, na op tijd bij de koplopers
te zijn gekomen. Arie de Jong werd met vijf lengten geklopt. Amateurs:
1. Cantineau, 2. Arie de Jong, 3.Meijer, 4. Haverkamp, 5. Meesters, 6. Van
Baartwijk, 7. Van de Wiel, 8. Van Staten, 9. Weijts, 10.Van den Brink. Nieuwelingen: 1. Jantje Wolfs uit Eindhoven, 2. Parijs, 3. Van Dungen, 4. Van
Hout, 5. Verpoorten. Veteranen: 1.B. yan Dijk, 2. J.Nagel, 3. P. Vrins, OISTERWIJK
(26 juli).1953 Amateurs: 1. Rien van Grinsven, 2. Wil van de Stappen, 3. Piet de Beer, OMLOOP VAN
DE KEMPEN (2 augustus).1953 Piet van den
Brekel winnaar van de Omloop van De Kempen Mooie wedstrijd
op een prachtig traject Ik zou over deze
vijfde Omloop van de Kempen een ellenlang verhaal vol van vriendelijke en ook
critische woorden kunnen schrijven en dan nog zou er gelegenheid voldoende
overblijven om er ook nog een paar uur over te praten. Maar voorop moet
slaan, dat deze vijfde Omloop van de Kempen een mooie course op een prachtig
traject heeft gebracht; dat het de mooiste Brabantse wedstrijd van het jaar
was en dat we een topnummer zouden missen als er geen Omloop van de Kempen
meer bestond. Piet van den
Brekel uit Echt werd dit jaar winnaar voor een der sterkste en moedigste
Brabantse renners. Dat was Wolfs uit Vlijmen. In een adem met hem moeten wij
de jouge, zich abnormaal snel ontwikkelende, De Jongh uit Made noemen, die
zijn kans niet verdedigen kon, zoals dat gewenst was. In de kopgroep van acht
bevonden zich nog vijf man, die de overwinning in de spurt uitvochten. Vijf
knappe renners: Van 't, Hof, Coone, Cantineau, Snijders en Cuijtem
Tweehouderd kilometer, op goede en slechte wegen, in zonnig- en regenweer,
hadden zij om de overwinning gevochten. De Kempen-wegen zijn er uit allerlei
substanties samengesteld. Acht dapperen, die de strijd geen ogenblik hebben
geschuwd, vochten zich over brede en smalle weggetjes, geflankeerd door
zandpaadjes, over grint, beton, asfalt, keien, klinkers naar de finish. Aan
een gemiddelde van meer dan veertig kilometer per uur. Zij kwamen met ruim
een half uur voorsprong op het tijdschema over de eindstreep gestormd. Dat
waren acht sterken dus, die allen voor een eventuele uitzending naar
Zwitserland in aanmerking zouden kunnen komen. Piet van den
Brekel: hij is het vorig jaar op de wereldkampioenschappen geen
toevalstreffer geweest. Thans, nu Zwitserland voor de deur staat, blijkt hij
opnieuw in volle vorm te zijn en ook te kunnen winnen. Tiny Wolfs, een
gezonde, sterk-gebouwde knaap met een heldere geest en strijdlustig. De Jongh, een
machtige treinloper, een locomotief. Arie van 't Hof, taai en steeds present
als de slag valt. Coone, sterke
jongen met een goede spurt, die even uit vorm is geweest, omdat hij bij de
vroegvliegers behoorde. Cantineau, snel, maar die dit jaar in geen enkele
belangrijke wedstrijd de slag miste. Snijders,
eindelijk na een lange periode van tegenslag weer op de voorgrond. Cuijten, die
terug in vorm komt na de weerslag van het vroege seizoen en die nu met een
lekke band moest finishen. Wie er ook in dit
lijstje opgenomen moeten worden? Die harde Van den Broek, Daan de Groot,
Post, Plantaz, Paymans, Peters, Van Grinsven, Van Neerven, Damen. Ze worden
allemaal weggeknokt uit het eerste gelid, in het vuur van de strijd. Door
stomme pech. Vooral op die lussen van Bergeijk vielen de slachtoffers bij
bosjes. Het waren voor velen ontgoochelende ogenblikken na urenlange
bikkelharde strijd door regen en wind, met groeiende voldoening in de borst,
omdat men zich in de voorste linies tussen de kruim der Nederlandse amateurrenners
had kunnen handhaven, de schrik van een stotende velg te moeten beleven. De pechvogels: ze
zijn niet meer op de ereplaatsen te vinden, misschien gaven zij zelfs op. Aan
het moordende tempo, waarin gereden werd, was er niet meer aan succes na vlot
herstel te denken. Vijf uur meer dan veertig gemiddeld, met wind mee en
tegen. In een ronde ontkomt men daaraan niet. Een moordende wedstrijd,
waarin van het begin tot het einde strijd geleverd werd. Een eventuele
aanwijzing naar de wereldkampioenschappen, de mogelijkheid daarvan gaan
sommigen zo diep in hun arsenaal van krachten doen tasten, dat er ongekende
prestaties verricht worden. In de Omloop van
de Kempen werd na tien kilometer de strijdbijl al opgegraven. Nauwelijks was
het peloton op het middaguur als een groet aan de bewoners van de Poort der
Kempen door Eindhoven gekronkeld, of er ontstond een kort maar fel
voorpostengevecht. Cuijten, Cootie, Van der Waterlaat, Damen, gesteund door
de Haarlemse gebroeders Peters en door een onverschrokken Boellaard, die
daardoor in elke course te “zien" is, openden de schermutselingen.
Cuijten, de winnaar van het vorig jaar, had er bedoelingen mee. Hij was ervan
op de hoogte, dat je op de wegen onder Oerle en Wintelre niet in het peloton
moet zitten om vluchtelingen op tijd terug te grijpen. Op het smalle
fietspaadje langs de oude keiweg, samengesteld uit Belgische
“kasseien", was op het peloton winst te behalen. Vorig jaar had hij daar
ook zijn slag kunnen slaan. De eerste poging
mislukte. Het zwaard had toch de schede verlaten; dan maar een nieuwe aanval.
Acht man vochten zich los van de kop van het peloton: de regionalen Cuijten,
Van Neerven en Coone en sterken zoals Piet van den Brekel, Van den Broek,
Snijders, De Jongh en Post. Het logge peloton
met nog De jachtgroep had
nog een volggroep in het leven geroepen, waarin zich Boellaard en Van Dinther
om der dood weerden. Drie groepen dus, die al in de eerste ronde slag
maakten. De volggroep, te zwak bezet, reed zichzelf ter ziele op het moment,
dat men serieus aanstalten maakte om bij de jachtgroep aan te „pikken".
Zij kwam vijftig meter te kort. Alleen Boellaard bereikte na een prachtig
gecoupeerde bocht de tweede groep. Het was zijn laatste huzarenstuk. Daarna
moest hij uit de course verdwijnen. - Paymans met zijn
gezellen was de schrik in de benen geslagen, toen zij de adem van de lichte
cavallerie in de nek hadden gevoeld. Reden zij zo langzaam?Dan zag het er
uit! Hoe groot was de achterstand wel op de kopgroep? Twee minuten! Zij bogen
zich opnieuw over het stuur. Zij gleden voorbij weiden, stoppelvelden, door
kleine rustige dorpen; zij gierden langs pittig geurende mastenbossen, langs
de gladde stammen van lange larixen tot op de nieuwe weg van Bergeijk naar de
Barriere de vluchters weer in het gezicht kwamen! Na honderd
kilometer ontstond eindelijk de definitieve kopgroep: groep een en twee
smolten in elkaar. Van de 27 man,
die aan dit vuurgevecht hadden deelgenomen, waren er hier nog veertien over.
Daarvan zouden er nog zes door allerlei obstakels uit de course gekegeld
worden. De pechduivel was
onbarmhartig te keer gegaan. Vooral Bergeijk, de woonplaats van de
districtsconsul, werd een „kerkhof" voor verloren illusies. In de kopgroep
werd Van den Broek door een lekke band zijn kans ontnomen. Damen stond op de
velg. Terwijl zich de volggroep voldaan over het resultaat, de weglopers in
de greep te kunnen vatten, de regen van het lijf schudde, stond Van Grinsven
over zijn achterwiel gebogen. Even verder sneuvelde de tube van zijn
clubgenoot Plantaz. Koper viel terug. Pierre van Neerven kreeg
derailleurdefect. Toen, voor de
tweede keer in Veldhoven, voelde de nationale kampioen Paymans de kille greep
van het wegspook. De kopgroep
bestond nu nog uit elf man. Nog was het niet genoeg. Op het Bergeijkse
kerkhof sneuvelden de tubes van De Groot, Peters en van Krijn Post. Op een
wegstuk van vijftig meter stonden ze met drieen over hun wielen gebogen. Acht man zouden
op de finish afgaan! Intussen wierp zich nog een nieuwe volggroep van drie
als jagers op: Van Steenselen, Gramser en v. d. Weijden. Zij bereken de kop
tot op een minuut. Daarna vielen zij weer terug. In Luijksgestel gooide de „loc
van Made" alle remmen los. Bij een premiespurt op gang getrokken,
flitste hij ineens van de groep weg. Honderd meter, tweehonderd! De groep
reageerde niet. Op de laatste rechte betonweg van de grens naar Valkenswaard,
was De Jongh met De volgauto's
mochten niet passeren toen dat nodig was. Eerst hoopten de wagens zich op
achter de zeven jagers en daarna achter de vluchteling. Toen dat het geval
was, trok de file de achtervolgers op De Jongh, die daarmee op onregelmatige
wijze zijn voorsprong verloor. Het was jammer,
dat zich dit incident voordeed. Maar koerstechnisch waren er te veel
gebreken om zonder mankementen door deze In de eindsprint
op het brede Marktveld te Valkenswaard klopte Van den Brekel zijn rivaal
Wolfs op overtuigende wijze met een halve fietslengte. Amateurs: 1. v. d. Brekel, Echt, OOSTBURG
(20 juni).1953 Beroepsrenners: 1.Piet van As, Wagtmans, 3. Van Oers, 4. Smits, 5. Dekkers, 6.
Bakker, OOSTERBEEK
(8 augustus).1953 Van de Broek wint
in Oosterbeek Er gingen 47
renners van start, hetgeen op bet smalle parcours met vijf gevaarlijke
bochten ruim voldoende was. Het traject van Amateurs: 1. Van de Broek (Breukelen), OOSTERHOUT.GLD
(10 mei).1953 Amateurs: 1. Piet de Jongh, Made, de Nieuwelingen: 1. Rutten, 2. Damen, 3. Van der Linden, 4. Franken, 5. Van der
Putter. OOSTERHOUT.WARANDA
(20 september).1953 Amateurs: 1. Jac van Looyen, 2. Ab van den Putten, 3. P. van Son Nieuwelingen: 1. Ad van de Linden, 2. J. Heeren, OOSTVOORNE.KAMPLAAN
(8 augustus).1953 Wout Bos
zegevierde in Oostvoorne De vijfde Ronde
van Oostvoorne was een Ronde voor elk wat wils, waarmede wij maar willen
zeggen dat de wedstrijd werd verreden op een alleraardigst parcours van Het tempo, dat de
renners er al dadelijk na de start er in zetten, was ontzettend hoog. Na Amateurs: 1. W. Bos (Greup), Nieuwelingen: 1. J. Heiden (lJsselmonde), OSS (17
mei).1953 Amateurs: 1. Noppie Koch, 2. Post, 3. Rabe, 4. Van de Velden uit Berghem, 5.
Wolfs, 6. Ligtvoet, 7. Schollen, 8. Mehagnoul, 9. Wallet, 10. Nico Regter Nieuwelingen:
1. Rutten, 2. Franken, 3. Van Hout, 4.Wychen, OSS (19
september).1953 Amateurs: 1. Henk van de Broek, 2. Jaap Kersten, 3. Willie Gramser, OUD-BEIJERLAND
(12 september).1953 Fraaie zege van
Jan Konings in Oud-Beyerland Het einde van ons
wielerseizoen is al weer in zicht, maar hiervan was in de Ronde van
Oud-Beyerland, die voor de derde maal in successie werd verreden, nog geen
spoor te ontdekken. De 60 amateurs leverden n.l. van het begin tot het einde
zo'n uiterst felle strijd om de erepalm, dat er van enige wedstrijdmoeheid
bij hen nog geen sprake was. Uiteindelijk
zegevierde van hen de rappe Jan Konings uit Breda, die 3 ronden voor het
einde de kans schoon zag om enkele meters voorsprong te nemen op een kopgroep
van 15 renners. Al zijn energie wierp deze knaap in de strijd en de luttele
meters, die hij veroverde, werden behouden tot het einde, ondanks wanhopige
pogingen van de kopgroep om Konings tot de orde te roepen. Een verdiende
zege voor een renner, die van het begin tot het einde opviel door zijn grote
strijdlust. De wielersport in
Zuid-Holland wordt toch wel erg populair, want het zijn nu niet alleen meer
de grote steden, die rondes organiseren, doch ook de kleinere dorpjes doen er
nu al dapper aan mee om de wielersport tot nog grotere bloei te brengen. Dat
hierbij ook de moeilijk te bereiken eilanden niet werden vergeten, pleit voor
de organisatoren, want een reisje naar deze afgelegen plaatsjes is
allesbehalve aangenaam in het antieke boemeltje dat ons al fluitend en
gillend via Rotterdam in Oud-Beyerland bracht. De renners reden
heel wat sneller dan dat boemeltje en in deze ronde had de slanke Hoornaar
Fok al spoedig de primeur om al zo vroeg te ontsnappen. Aan het spreekwoord
„Vogeltjes die vroeg zingen zijn voor de poes", zal Fok wel niet gedacht
hebben, want vele ronden lang draafde hij voor het peloton uit. Toen na Inmiddels was het
peloton al aardig gedund door het vrij hoge tempo en lagen de streekbewoners
Farnehout uit Spijkenisse en De Zeeuw uit 's-Gravendeel op enige achterstand.
Van rust was er echter geen sprake, want plotseling ontsnapten de sterke
Haarlemmer Rusman. Soepel rijdend nam Rusman toen een belangrijke voorsprong,
terwijl de Haarlemmer spelenderwijs talrijke premies in de wacht sleepte.
Inmiddels waren ook W. Verhoeven, J. van Vliet en L. Weeda ontsnapt en dit
drietal haalde nu ook Rusman in. Spoedig had nu het viertal al 40 sec.
genomen op het peloton, dat in het geheel niet reageerde. Ondanks dat Wout
Verhoeven midden over een poes reed, bleef ons kwartet toch lange tijd aan de
kop. Maar na Een nieuwe
leidersploeg, bestaande uit Ponten, Van 't Hof, De Korte, De Bruyn, Konings
en Den Ouden was sterk genoeg van inhoud, maar toch konden ook zij het weer
niet redden, dank zij het vele werk dat Van Steenselen, de sterke renner uit
Miinsheerenland, in het peloton verzette. Ondertussen draafde Rusman nog
steeds op zijn eentje voor het peloton uit, waarmee hij de held van de
course werd. Pas na een solorit van ongeveer De strijd bleef
afwisselend en boeiend. Ontelbaar groot waren de diverse kopploegen, doch
toen 20 ronden voor het einde er wederom een kopgroep kwam met Van
Steenselen, Van 't Hof en P. de Bruyn als de sterksten, scheen de slag
gevallen. Maar toch slaagde het peloton er weer in de ploeg te bereiken, waarna
Piet de Bruyn nogmaals ontsnapte met Van Steenselen. Hoe dapper zij zich
echter ook weerden, genade vonden zij niet in de ogen van de volgers. Wij
noteerden toen 14 renners op kop. Waarbij de ontembare Rusman, de sterke Van
Steenselen en Den Ouden, Fok en Van 't Hof. Favorieten genoeg, waartoe ook
Hofland, Konings en Verstraeten wel gerekend konden warden. Hardnekkig volgde
de ene ontsnapping de andere nog op. Een fraai staaltje leverde toen Wies van
Dongen door tegen het einde uit het peloton zich in een zeldzame rush
eveneens bij de leiders te voegen. Het einde naderde
nu snel, waarna met nog 3 ronden te rijden Jan Konings zich verbeten los
rukte en een kleine voorsprong nam. Spannend was dit slot zeker, daar zorgde
het jagende peloton wel voor, maar vluchter Konings wist toch nog zoveel
energie op te brengen, dat hij zijn voorsprong van enkele meters tot het
einde kon behouden. Voor Rusman was het een fraaie beloning voor zijn
prachtige wedstrijd om de sprint van het peloton te winnen.BRON: HANS VAN
DE KAMP Amateurs: 1. J. Ronings (Breda), Nieuwelingen: OUDENBOSCH
(29 augustus).1953 Amateurs: l. Heeren (St. Willebrord); 2. Van Beers (Etten); 3. De Bruyn
(Rowendaal); 4. Looyen (Steenbergen); 5. Van Glerum (St. Willebrord); 6.
Rovers (Etten); 7. Schrauwen (Ossendrecht); 8. Konings (Breda); 9. Jacobs
(Breda); 10. Breugelmans (Zegge). OUD-GASTEL.(11
april).1953 Nieuwelingen: 1. v. d. Pluym (Dussen), OUD-GASTEL.(12
april).1953 Amateurs: 1. Hultermans (Wouw), Nieuwelingen: 1. Lambrechts (Hoeven), POELDIJK
(12 september).1953 Bruggenkamp klopt
Hamelink in Poeldijk Een lachende
Bruggenkamp stand Zaterdagmiddag in het Westlandse plaatsje Poeldijk voor de
jurytafel. De klopjes op zijn schouders en de vele handen, die hij moest
drukken, waren evenzeer verdiend als de bloemen, die hij van de organiserende
vereniging “Westland Wil Vooruit" in ontvangst mocht nemen. Bruggenkamp
behaalde op deze winderige dag een volkomen verdiende zege. Verdiend, omdat
hij reeds op de helft van de course over honderd kilometer uitblonk door
zichzelf en twee metgezellen na een lange jacht in de kopgroep te brengen. De
IJmuidenaar zorgde er wel voor, dat het eenmaal gewonnen terrein niet meer
verloren ging en met vijf anderen vocht hij de beslissing in een felle
eindsprint uit. Een half wiel voor de snelle Hagenaar Hamelink smeet
Bruggenkamp zich door de finish. Derde werd met klein verschil Appie v. d. Putten (Den Haag). Dit was het slot
van de Ronde van Poeldijk. Acht en negentig rondjes van iets meer dan een km
over prachtige wegen. Het leek vrij eenvoudig, maar dat was het niet. Een
stevige wind en een hoog aanvangstempo deden velen reeds na 50 tot Toen kregen Van
Veldhoven en Hamelink de terugslag van hun inspanningen. Vooral Van Veldhoven
zat hevig te stampen en verloor snel terrein. Beiden verloren hun ronde
winst. Hamelink kon zich tot het einde in de nieuwe kopgroep handhaven, Van
Veldhoven slaagde er niet in dit tempo te volgen en zakte steeds meer af. Het
pleit voor hem, dat hij zich de laatste vijftien kilometer kranig herstelde
en toch nog als achtste finishte. In het peloton
beloerden Henk de Vos (Den Haag) en Frans Versluis (Waddinxveen) elkaar van
de eerste tot de laatste kilometer. Versluis immers moest er voor zorgen, dat
De Vos niet meer dan twee plaatsen voor hem eindigde om zich eigenaar te
kunnen noemen van een nieuwe racefiets, beschikbaar gesteld door het
“Haagsch Dagblad" en “Het Rotterdams Parool" voor de beste
prestatie in een achttiental ronden in Zuid-Holland. De Vos zag geen kans weg
te komen en plaatste zich elfde met Versluis aan zijn wiel.BRON: FRANS
W.HOEKSTRA Amateurs: 1. J. Bruggenkamp (IJmuiden), EINDSTAND HET
PAROOI-H.D.-CRITERIUM. Amateurs: PRINSENBEEK
(12 juli).1953 Amateurs: 1. Plantaz; 2. Schollen; 3. Looyen; 4. v. Vliet; 5. Ver. hoeven; 6.
v, Dongen; 7, v. d. Wijngaard;, 8. v. Steenselen; 9. Heeren; 10. v, d. Borst. Nieuwelingen: 1. Vink; 2. De Wit; 3. Westdorp; 4. Hamerlinck; 5. Scholten. |