JAARGANG 1961

                              WEDSTRIJDEN O T/M R

OCHTEN (22 juli).1961

Amateurs: 1. Henk Nieuwkamp, 2. Gerard Hairwassers, 3. Hans de Hartog

 

ODIJK (8 juli).1961

Amateurs: 1. H. den Hartog, 2. W. Emo, 3. K. van Nimwegen, 4. J. van Galen.

Nieuwelingen: 1. C. Berrens, 2. J. Verkaik, 3. v. d. Zwet, 4. v. d. Heuvel, 5. J. de Wit, 6. J. de Groot.

 

OIRSCHOT (25 juni).1961

Amateurs: 1. J. v. d. Wetering, 2. G. Hairwassers, 3. E. v. d. Sande, 4. Leo Coehorst, 5. A. v. d. Linde, 6. Th. Nikkessen, 7. M. Jans, 8. P. Muilwijk, 9. G. de Jager, 10. A. Ket.

Nieuwelingen: 1. R. van Boxtel, 2. Van Heeswijk, 3. H. van Zandvoort, 4. H. Hairwassers, 5. J. Nobelen.

Adspiranten: 1. W. Jacobs, 2. J. Kersten, 3. C. Hendriks, 4. A. Stolk, 5. W. de Wilde.

 

OLDEBERKOOP (3 augustus).1961

Amateurs en Nieuwelingen 70 km: 1. G. Karstens, 2. G. v. Dijk, 3. T. v. Dekken (N), 4. H. Hoekstra, 5. D. Hoekstra (N), 6. P. v. d. Lans, 7. A. Koopmans, 8. A. Koster (N), 9. M. Hoekstra, 10. H. Epema (N).

 

OLDEBROEK (15 juli).1961

Amateurs en Nieuwelingen: 1. G. Ruttenberg, 2. A. Koopmans, 3. H. Nieuwkamp, 4. Eikelboom, 5. P. Soetekouw, 6. Beenen, 7. Jurrie Dakter, 8. Scheuten, 9. J. Pluimers, 10. Bruins (Nieuw.).

 

OLYMPIA’s TOUR.61.01E RIT (9 juni).1961

Felle strijd en steeds wisselend klassement in Olympia’s Tour

Ze knalden er tegenaan, de deelnemers aan Olympia's Tour 1961. Vrijwel iedere etappe was een lange Jacht, er waren er steeds weer die vonden dat het nog even harder kon. Zeker, 't was een etappecourse, doch wie de renners aan het werk zag kon dat nauwelijks geloven. Zodra het startschot gevallen was, leek het alsof de bonte meute aan een eendagsritje over een kilometer of zestig begonnen was. De onafhankelijken onder de deelnemers moesten er wel even aan wennen, want in de prof-wedstrijden hadden zij zich al aangewend dat er tussen het harde werk door wel eens even tijd was voor een praatje en een korte adempauze. Je sprak volgers, die maar liever nergens stopten voor „een kleine boodschap", omdat me alles uit hun auto moesten jakkeren om er weer bij te komen. En de renners? Wie vandaag in de oranjetrui reed, stond mor­gen misschien zestiende. Ja, Olympia's Tour was een knal­wedstrijd van jewelste... .

In de eerste etappe van Amsterdam naar Roosendaal vertrok Gerard Wesseling in een mooie nieuwe oranjetrui. Daar had hij recht op, als winnaar van vorig jaar. Blijkbaar vond hij dat een prettige dracht, want hij deed alles om het ereshirt te behouden en het lukte waarachtig ook. Tot groot plezier van Hoover-ploegleider Peter Post snelde Wesseling in de stad van Jef van de Vijver als eerste over de meet, net even voor Piet Steenvoorden van Gerard Peters Caballeroploeg. Dit tweetal had met Mesters, Janssen, Sebregts, Dokter, Mertens, Verstraete, Biemans, Timmermans, die in deze volgorde door de finish kwamen, met succes het heft gehanteerd tegen de contra-aanvallen van de renners, die bij Nieuwpoort de slag gemist hadden. En passant reden de heren het haarfijn uit­gedokterde tijdschema volkomen aan flarden, zodat het kon gebeuren dat vele toeschouwers nog maar net op tijd kwamen om.de laatste renners to zien arriveren.. . .

Amsterdam-Roosendaal, 160 km:

Amateurs: 1. G. Wesseling 3.4'4.26, incl. bon.; 2, Steenvoorden 3.44.56 incl. bon.; 3. J, Mesters 3.45.11 incl. bon.; 4. J. Janssen 3:45.26; 5. L. Sebregts zt.; 6. J. Dokter z.t; 7, A. Mertens z.t.; 8. E. Verstraete z.t.; 9. A. Biemans z.t.; 10. L. Timmermans z.t.; 11. W. Diepe­rink 3.45.30; 12. J. Boog 3.47.11; 13, C. Piers z.t.; 14. J. Schroder 3.47.28; 15. E. Beckers z.t.; 16. H. Nijdam z.t.; 17. L. v. d. Ven z.t.; 18. C. Lute z.t.; 19, M. Snijder z.t.; 20. D. Groeneweg z.t.; 21. A. Bastiaanse z.t.; 22. Id. Schouten 3.47.32; 23, H. Koopmans 3.47.48; 24. H. Veldkamp z.t.; 25. C. Visser z.t.; 26. J. v. d. Kloot z.t.; 27. K. de Jongh z.t.; 28. C. Snepvangers z.t.; 29. J. Hermes z.t.; 30. W. Swaneveld z.t.

Ploegenklassement: 1. Hoover 11.16.22; 2. Remington 11.1820; 3. Drie Hoefbzers 11.18.40; 4. Locomotief 11.20.22; 5. Caballero 11.20.25; 6. Felix-Bonzes 11.21.02; 7. Het Parool 11.21.02; 8. Vita­Glucose 11.23.24; 9. Caritas Lotto 11.23.24; 10. Radium 11.23.24; 11. Cycles . Jabo 11.28.17; 12. Kennemerland-Torenbrons 11.33.09.

Prestatieprijs (een Remington Shaver): Jan Schroder,

 

OLYMPIA’s TOUR.61.02E RIT A (10 juni).1961

De tweede dag. Gedurende de tweede dag kregen de renners een zeer zware taak voor hun neus, waarbij toch onmiddellijk de vraag op­kwam of Olympia's Tour voor de vele jonge amateurs onder de deelnemers niet veel te zwaar was. Eerst de rit van Roosen­daal naar Veldhoven over niet minder dan 135 km, waarvan een deel over zware wegen. En enkele uren later een alles vergende ploegentijdrit. Veel deelnemers reden hun eerste etappewedstrijd en naar ons gevoel was het meteen te veel van het goede. Liever hadden wij gezien dat de Tour uit kor­tere ritten bestond of - in de huidige norm - uitsluitend door volgroeide en meer geroutineerde renners werd betwist.

Enfin, te Veldhoven zagen wij de meute binnenkomen. Het beeld wekte herinneringen op uit de Tour de France, waar de coureurs na een uiterst zware bergetappe in kleine groepjes - met daar tussen door wat eenlingen - aan de meet komen. Zo ook hier. Eerst het kopgroepje, waarvan Eugene Beckers de spurt op fraaie wijze won, na door Miel Verstraete op het nippertje bij de uitlopers te zijn gebracht. Dat was het eerste grote succes voor Jefke Janssen's Locomotiefploeg. De oranje­trui verhuisde van Gerard Wesseling naar Leon Sebregts van Het Parool. De Nederlander uit het Belgische Nijlen raakte zijn pas verworven kledij echter dezelfde middag nog kwijt aan Miel Verstraete, aangezien de Locomotiefploeg -de tijdrit won en daarmee aan succes nummer twee toe was.

Eerste helft, Roosendaal-Veldhoven, 135 km:

Amateurs:1. E. Beckers 3.06.56 incl. bon.; 2. A. Rutte 3.07.26 incl. bon.; 3. L, Sebregts 3.07.41 incl. bon.; 4. R. Vleugels 3.07.56; 5. J. Bastin z.t.; 6. M. Snijder z.t.; 7. J. de Waard z.t.; 8. H. Harings z.t.; 9. E. Verstraete z.t.; 10. K. de Jongh 3.0'8.12; 11. R. Heuvel­mans z.t.; 12. A. Mertens z.t.; 13. C. Schuaring 3.08.31; 14. P. Steenvoorden z.t.; 15. H. Hoekstra z.t.; 16. A. Frissen z.t.; 17.B. Solaro z.t.; 18. J. Hermes z.t.; 19. C. Hamelink z.t.; 20. L. van Dongen z.t.; 21. P. Verwey 3.08.40; 22. H. Buis 3.08.45; 23.­ J. de Vries z.t.; 24. R. Hendriks z.t.; 25. H. Nijdam 3.09.35; 26. L. Coehorst z.t.; 27. B. Boom 3.10.13; 28. J. Schroder 3.10.35; 29. A. van Aert 3.10.36', 30. C. Visser 3.10.47.

 

OLYMPIA’s TOUR.61.02E RIT B (10 juni).1961

Tweede helft, ploegentijdrit, 31 km:

1. Locomotief 38.38 incl. bon.; 2. Hoover 40.02 incl. bon.; 3. Remington 40.20; 4. Caballero 40.55; 5. Drie Hoefijzers 41.24; Het Parool 41.38; 7. Caritas Lotto 42.01; 8. Radium 42.04; 9. Vita Glucose 42.08; 10. Kennemerland-Torenbrons 42.49; 11. Felix Bonzo.43.20; 12. Cycles Jabo 43.31.

Prestatiepriljs (een Remington Shaver): Leon Sebregts.

Aan de leiding: 1. Miel Verstraete 7.33.00; 2. E. Beckers 7.34.02; 3. P. Steen voorden 7.34.22.

Hoover leidt het ploegenklassement.

 

OLYMPIA’s TOUR.61.03E RIT  (11 juni).1961

Een nieuwe dag, een nieuwe man in de oranjetrui! Na Gerard Wesseling, Leon Sebregts en Miel Verstraete was nu Piet Steenvoorden, die tot dusver zeer constant reed, de man die de Leidersplaats veroverde. Maar de zege werd voor de derde achtereenvolgende maal door de Locomotieven gepakt. Vreemd genoeg trok Cees Lute er zich niets van aan dat zijn ploeg­maat Verstraete in het oranje reed. Hij bombareerde in de buurt van Elsloo en nam een fikse voorsprong, die later door het jagende peloton verkleind werd, Toen ging Leo Knops aan de haal om evenals vorig jaar als eerste in Heerlen te arriveren. Piet Steenvoorden werd tweede en Jan Janssen legde beslag op de derde plaats. Bovendien nam Remington de leiding in het ploegenklassement, zodat het ook voor Gerr­it Schulte's mannen een beste dag werd. Een dag overigens, die door het bar slechte weer allesbehalve een pretje was.

Inmiddels waren te Heerlen reeds de volgende renners uit de strijd: eerste dag H. van Gent, H. den Enting, J. Jochems, W. Zonneveld en J. Rol. Tweede dag: H. Veldkamp, A. Cleys. Derde dag: C. Hamelink, G. Krielaart, J. Mesters, L. Althuy­en, H. Koopmans, L. Verachtert en J. v. d. Heyden.

Veldhoven-Heerlen, 165 km:

Amateurs: 1. L. Knops 4.11.32 incl. bon.; 2. P. Steenvoorden 4.12.10 incl. bon.; 3. J. Janssen 4.12.25 incl. bon.; 4. B. Solaro 4.12:40; 5. M. Snijder z.t.; 6. E. Beckers z.t.; 7. D. Groeneweg z.t.; 8. H. Hoek­tra z.t.; 9. H. Harings z.t.; 10. H. de Jong z.t.; 11. L. Timmer­mans z.t.; 12. K de Jongh z.t.; 13. L. Heuvelmans z.t.; 14. J. de Waard z t.; 15. H. Nijdam 4.12.46; 16. C. Schuuring z.t.; 17.C. Visser 4.13.25; 18. W. de Jager z.t.; 19. J. Hermes z.t.; 20. A. Rutte z.t ; 21. L. van Dongen 4.13.31; 22. L. Sebregts z.t.; 23. C. Snepvangers z.t.; 24. G. Wesseling z.t.; 25. P. Verwey z.t.; 26. L. Cbehorst z t.; 27. W. Swaneveld z.t.; 28. W. Dieperink ,z.t.; 29. A. Biemans z.t.; 30. J. Stolk z.t.

Prestatieprijs (een Remington Shaver): C. Lute.

Ploegenklassement na drie dagen:

1.Remington 34.01.19; 2. Hoover 34.01.32; 3. Locomotief 34.03.12; :4. Drie Hoefijzers 34.07:05; 5. Caritas Lotto 34.08.39; 6. Cabal­ero 34.08.59; 7. Het Parool 34.11.08; 8. Vita Glucose 34.11.45; 9. Radium 34.12.55; 10. Kennemerland-Torenbrons 34.27.19; 11. Cycles Jabo 34.38.22.

Verstraete 11.48.13.

 

OLYMPIA’s TOUR.61.04E RIT  (12 juni).1961

Bert Boom animator.

Weer een zege voor Locomotief! Nu was het Miel Verstraete, die in de lange rit van Heerlen naar Zutphen de eerste plaats greep, met zijn ploegmaat Cees Lute als tweede. Doch ook Gerard Peters lachte, want zijn Caballeroman Piet Steenvoor­den behield de oranjetrui. Een opvallende prestatie, aangezien het in deze Tour nog niet eerder gebeurde dat een renner lan­ger dan een rit leider bleef! Zeven man braken zich los van de rest en vochten te Zutphen om de beste dagprijzen: Miel Verstraete, Cees Lute, Henk Nijdam, Toon Rutte, Jan Stolk, Bert Boom en Fons Post, die in deze volgorde over de streep kwamen. Het dagploegenklassement was voor Locomotief, met Hoover en Remington op de ereplaatsen. Remington bleef in het algemeen ploegenklassement aan de leiding.

De grote animator van deze etappe was de Twentenaar Bert Boom, die kennelijk vond dat hij iets verplicht was tegenover zijn talrijke supporters die te Zutphen op hem stonden te wachten. Deze rappe man van de ploeg Kennemerland-Toren­brons ging tal van malen op avontuur uit en hij rustte niet voordat de slag gevallen was. De course werd nadelig be­invloed door drie gesloten spoorwegovergangen. Vier renners raakten tijdens deze rit uit de strijd: v. d. Klooster, Van Dijk, Frissen en De Hartog.

Heerlen-Zutphen, 204 km.:

Amateurs: 1. Miel Verstraete 5.00.45 incl. bon.; 2. Cees Lute 5.01.15 incl. bon.; 3. Henk Nijdam 5.01.30 incl. bon.; 4. Toon Rutte 5.01.45; 5. J. Stolk z.t.; 6. B. Boom zt.; 7. A. Post z.t.; 8. L. Sebregts z.t.; 9. J. Janssen z.t.; 10. H, Peters z.t.; 11. B. Solaro z.t.; 12. E. Beckers z.t.; 13.H. de Jong z.t.; 14. J. Boog z.t.; 15. L. Coe­horst z.t.

Prestatieprijs (een Remington Shaver): ;Bert Boom.

Algemeen individueel klassement:

1. Piet Steenvoorden 16.48.32; 2. Eugene Beckers op 10 sec.; 3. Miel Verstraete op 26 sec.; 4. Leon Sebregts op 1.44;,5. Mik Snijder op 2.04,

Algemeen ploegenklassement:

1. Remington 49.07.04; 2. op 13 sec. Hoover; 3. op 1.38 Locomo­tief; 4. oj? 6.01 Drie Hoefijzers; 5. op 7.35 Caritas-Lotto.

 

OLYMPIA’s TOUR.61.05E RIT  (13 juni).1961

Hoover-explosie.

Het wordt eigenlijk wat eentonig: alweer een etappezege voor de Locomotieven! Maar het grote nieuws van de vijfde dag is toch wel de doorbraak van Hoover, die niet veel minder dan een sensatie was. Mik Snijder, de wel zeer constant rjjdende Halfwegse Drent, in het oranjeshirt, zijn ploeg aan de spits van het algemeen ploegenklassement. Tja, u weet het: Hoover klopt, veegt en zuigt. . . grote schoonmaak!

Of de mannen van Peter Post al die fraaie klasseringen tot in Amsterdam in handen zullen houden, weten we op het mo­ment dat we dit schrijven nog niet. Wat we wel weten is dat dit ploegje heel wat mans is, maar in deze Olympia's Tour is het raadzaam geen enkele voorspelling te wagen. Immers, het veld zit vol kapers ...

De activiteiten worden in deze rit ingezet in de omgeving van Holten, waar de voormalige Twentenaar Jurrie Dokter (ook al een Hooverman) tot de initiatiefnemers behoorde, doch we­gens pech terugviel. Na keiharde strijd won Cees Lute.

Amateurs: 1. Cees Lute, 2. Groeneweg, 3. M. Snijder,  4. H. Nijdam. Op 1 min. 8 sec.; 5. Boom, 6. Piers, 7. Heuvelmans, 8. De Waard. Verder: 9. Van de Weyer op 3.2; 10. Rutte op 3.3; 11. Dullemans op 3.50; 12. De Jongh op 5.25; 13. Van Aert op 7.3; 14. Timmermans z.t.; 15. Schroder op 7.25. De zaak lag dus weer eens flink uit elkaar!

Uit de strijd: Jongejan, Duckers, Harings, Van Pelt, Tubee en Van Smirren.

Dagploegenklassement: 1. Kennemerland-Tbrenbrons 15.28.23; 2. Hoover 15.31.19; 3. Radium 15.35.24; 4. Locomotief 15.38.39; 5. Remington 15.39.42,

Groene trui: 1. E. Beckers 51 pnt.; 2. Mik Snijder 54 pnt.; 3. Leon Sebregts 56 pnt.

Algemeen ploegenklasement: 1. Hoover 64.38.36; 2. Remington op 8.10; 3. Locomotief op 8.45; 4. Radium op 15.43; 5. Caballero op 16.20.

Individueel klassement: 1. Snijder 21:58.11; 2. Nijdam op 2.40; 3. De Waard op 3.10; 4. Heuvelmans op 3.29;. 5. Rutte op 3.39; 6. Steenvoorden op 5.59.

 

OLYMPIA’s TOUR.61.06E RIT  (14 juni).1961

Mik Snijder bleef baas.

De laatste rit van Leeuwarden naar Amsterdam (172 km) werd de zoveelste triomf voor Locomotief. Het was Cees Lute, die met een magistrale eindspurt deze Tour besloot, voor Dick Groeneweg en Bert Boom. Doch met de hoofdmacht kwam mee de stralende Mik Snijder, zodat men niet hoefde te reke­nen om uit te zoeken wie totaal-winnaar was. Zelden hebben wij zulk een populair winnaar gezien. Mik moest de ene ovatie na de andere in ontvangst nemen, wat hij breed lachend deed. Zijn ploeg Hoover behield eveneens de leiding in het ploegen­klassement, zodat Peter Post helemaal niets te mopperen had. De groene trui werd gewonnen door Eugene Beckers (Loco­motief) 60 pnt.; 2. Mik Snijder 63 pnt.; 3. Henk Nijdam 70 pnt. Tot strijdlustigste renner van de hele Tour werd uitgeroepen Cees Lute, die daarvoor de door de ploegleiders bijeengebrach­te premie van f 120.- ontving. De prestatieprijs voor de laat­ste etappe ging naar Henk Hoekstra.

In een keurig gepresenteerde show worden de prijzen uitge­reikt. Helaas kunnen wij in dit nummer niet meer vermelden dan wij nu deden. De volgende week brengt “Wielersport" een nabeschouwing plus de totaaluitslag van Olympia's Tour 1961, die door 56 moedige kleppers volbracht werd. Weliswaar wa­ren in Leeuwarden nog 58 renners gestart, doch tijdens de laatste etappe moesten Toontje Mertens en Leon Sebregts de strijd nog staren.

Enfin, in ons volgend nummer meer over deze zeer geslaagde wedstrijd.

Uitslag van de 6e en laatste etappe Leeuwarden-Amsterdam, 172 km:

Amateurs:1. C. Lute, Locomotief, 4.11.12 (met tijdbon.); 2. D. Groeneweg, Kenn. Torenbrons, 4.11.42 (met tij,dbon.); 3. B. Boom, Kenn. To­renbrons, 4.11:57; 4. W. Swaneveld, Caritas Lotto, 4.12.12; 5. C. Visser, Caballero, z.t.; 6. C. Snepvangers, Drie Hoefijzers, z.t.; 7. H. Nijdam, Hoover, z.t.; 8. J. Schrader, Locomotief, z.t.; 9. ex aequo het peloton.

Individueel eindklassement:

1.M. Snijder (winnaar) 26 uur 10 min. 23 sec. 2. H. Nijdam 26 uur 13 min. 03 sec. 3.J. de Waard 26 uur 13 min. 46 sec. 4. R. Heuvelmans 26 uur 13 min. 52 sec. 5. A. Rutte 26 uur 14 min. 15 sec. 6. P. Steenvoorden 26 uur 16 min. 22 sec. 7. E. Beckers 26 uur 16 min. 32 sec. 8. D. Groeneweg 26 uur 16 min. 48 sec. 9. E. Verstraete 26 uur 16 min. 48 sec. 10. K. de Jongh 26 uur 16 min. 53 sec. 11. C. Lute 26 uur 19 min. 11 sec. 12. L. Timmermans, 26 uur 19 min. 33 sec. 13. L. van Dongen 26 uur 21 min. 17 sec. 14. B. Solaro 26 uur 21 min. 25 sec. 15. G. Wesseling 26 uur 21 min. 46 sec. 16. P. Verweij 26 uur 21 min. 56 sec. 17. J. Janssen 26 uur 22 min. 05 sec. 18. J. Schroder 26 uur 22 min. 18 sec. 19. C. Visser 26 uur 22 min. 45 sec. 20. L. Coehorst 26 uur 22 min. 52 sec. 21. R. Vleugels 26 uur 23 min. 03 sec. 22. H. de Jong 26 uur 23 min. 09 sec. 23 H. Hoekstra 26 uur 23 min. 17 sec. 24. A. Walravens 26 uur 24 min. 09 sec. 25.C. Snepvangers 26 uur 24 min. 13 sec. 26. W. Dieperink 26 uur 25 min. 01 sec. 27. H. Buis 26 uur 25 min. 14 sec. 28. J. Bastin 26 uur 25 min. 19 sec. 29. J. Hermes 26 uur 25 min. 37 sec. 30. W. Swaneveld 26 uur 26 min. 51 sec. 31. A. Bastiaanse 26 uur 27 min. 19 sec. 32. W. de Jager 26 uur 29 min. 18 sec. 33. H. Peters 26 uur 29 min. 43 sec. 34. C. Piers 26 uur 30 min. 36 sec. 35. L. Knops 26 uur 31 min. 30 sec. 36. A. van Nunen 26 uur 31 min. 40 sec. 37. B. Boom 26 uur 32 min. 44 sec. 38. A. van Aert 26 uur 32 min. 48 sec. 39. J. v. d. Kloot 26 uur 34 min. 54 sec. 40. J. Dokter 26 uur 35 min. 09 sec. 41. A. Biemans 26 uur 35 min. 29 sec. 42. H. Schouten 26 uur 35 min. 57 sec. 43. J. Stolk 26 uur 36 min. 02 sec. 44.R. Hendriks 26 uur 37 min. 31 sec. 45. J. de Vrie26 uur 40 min. 27 sec. 46.A. Post 26 uur 40 min. 30 sec. 47. A. v. d. Weijer 26 uur 40 min. 51 sec.48. F. Tel 26 uur 41 min. 27 sec. 49. L. v. d. Ven 26 uur 41 min. 29 sec. 50. J. Timmer 26 uur 43 min. 14 sec. 51. C. Schuuring 26 uur 45 min. 54 sec. 52. J. de Jager 26 uur 49 min. 55 sec. 53. J. Wuurma26 uur 57 min. 09 sec. 54. A. Linders 27 uur 01 min. 40 sec. 55. C. Dullemans 27 uur 05 min. 25 sec. 56. L. Hagman 27 uur 43 min. 23 sec.

 

OMLOOP DER KEMPEN (16 juli).1961

Jeugdige Limburger Jan Schroder

triomfator van geslaagde 13e Omloop der Kempen

“De Limburger Jan Schroder is weer uit het peloton ge­vlucht", ging het van mond tot mond in de lange vol­gerskaravaan, waarin de verslaggevers voor dat feit vol ver­bazing de pennen grepen om zijn naam te noteren. Ook, omdat met die slanke 20-jarige knaap uit Koningsbosch nog twee anderen daar langs de groengronden aan de Dommel bij Waalre de beslissende slag, amper twaalf kilometer voor de streep in de Veldhovense Kromstraat, hadden ingeleid. De ook ditmaal weer uitmuntend rijdende Noordeling Henk Nijdam plus de Brabander Adrie Biemans. Met Schroder vormden zij een trio, dat zich door niets en niemand meer liet tegenhouden. Vrijwel onbedreigd joegen zij naar het einde, waar de eenling van de Maastrichtse equipe Jan Schroder zowaar twee knapen van Schulte's REMINGTON-team te glad af was, met Henk Nijdam als puike tweede voor Ad Biemans.

Het was een pakkend slot van een uitstekend georganiseerde en welgeslaagde 13e Omloop der Kempen van de wielerclub Tempo, waarin de Remington-ploeg het grote brok groep, dank zij genoemde Nijdam en Biemans, plus Kees de Jongh, uit West-Graftdijk, die als zesde, achter Cees Lute (van de Kennemer-ploeg) eindigde.

Maar Lute en zijn jagers in de hoofdmacht van nog veertien man, onder wie Solaro, Boom, Knops, Walraven, Van Rijs­bergen, Beckers, Van Kemenade, Zoet, Van Dongen en kam­pioen Wesseling, waren in die paar kilometers naar de witte streep toch nog meer dan een minuut achter geraakt, op het vermetele trio, waarvan de winnaar Jan Schroder door de verslaggevers ook nog als de meest strijdlustige renner werd aangewezen, al had in diens plaats de naam Nijdam zeker niet misstaan. Want de Nederlandse achtervolgingsmatador was, ondanks de vorige week in de Ronde van Brabant opgelopen blessures stellig niet de mindere in strijdlust te noemen. Om van een renner als Bart Zoet al werd deze Zuidhollander dan vijftiende, maar niet te spreken.

Solaro zorgde met Boom en Wesseling voor de derde plaats in het ploegenklassement voor Wim van Beek's formatie van de gelegenheidsploeg van DEXTRO-ENERGEN.

Eveneens geen slecht resultaat van deze jongens, al staken de Limburgers van Tei Hendriks Maastricht-ploeg met de winnaar Jan Schroder, Leo Knops en Frissen, die als eerste van de club-ploegen eindigde, de Dextro-ploeg eigenlijk toch nog de loef af, zij het met een verschil van twee punten.

Het was het einde van een weergaloos wielergevecht door het wonderschone Brabantse Kempenland over liefst 198 kilo­meter, dat in een k1eine lus door een zeer hoog begin-tempo al tal van lossers en enkele kleinedrama's te zien gaven.

Want na slechts enkele kilometers stond de Amsterdammer Johnnie de Vries al met pech en kwam, wat verder, de Haar­lemmer Toon Rutte ten val, doordat hij tegen een ietswat on­handig geparkeerde auto opreed en het gevolg hiervan was dat hij een sleutelbeen brak. Zo trokken we het eigenlijke Kem­pengebied in, waar we in de Acht Zaligheden tal van renners van het peloton zagen waaien, als appels van de boom.

De Brabanders Ivits, Van Hirtum, Van Eyk, Van Son, v. d. Made, de Zeeuwen Van Hoeve en Verburg en de Limburger Driessen gingen hier voor de bijl en in Vessem, toen nog maar pas 28 kilometer onder de wieltjes waren doorgegleden, zagen, we ook Huub Harings van de Maastricht-ploeg verdwijnen. Dit door pech. Vervolgens moesten de Brabanders De Bruin, Van. de Heijden, Rooyakkers, Piet Walravens, Van Besselaar, Verstappe en de Noord-Hollander Dullemans er aan geloven en de stroom rees als meer en meer. . .

Inmiddels was het peloton tussen Middelbeers en Diessen in brokken geslagen en waren er na nog geen veertig kilometer nog maar ruim dertig renners, die met kansen verder hun weg in de grote ronde van 98 kilometer zochten. In die grote groep zat vrijwel alles wat enige naam had gemaakt. De oostelijke renner Bert Boom, die met onder meer Timmer, Tolhoek, Knops, Steenvoorden, Henk Hoekstra, Jaspers en enkele ande­ren voeling met de hoofdmacht dreigden te verliezen, kwamen later weer bij. Juist toen tussen Lage en Hoge Mierde aan het front een slag werd gemeld waaruit de Limburger Jan Schro­der naar voren kwam. In een paar kilometer “nam" hij 25 se­conden. De voorsprong was in Knegsel, nauwelijks 18 kilo­meter verder al tot ruim een minuut uitgegroeid. Men liet hem maar begaan ...

Tussen Eersel en Bergeyk verloor de hoofdmacht Jan van der Kloot door een lekke band, maar hij kwam later weer terug, dank zij een chauffeur van een volgauto. Ook de Zeeuw Jan Tolhoek uit Yerseke werd door een lekke band geplaagd.

Op de betonweg naar Drommelen ging de wijzer van de kilo­meterteller in onze volgauto plots met sprongen vooruit. De jacht op Jan Schroder was in volle hevigheid begonnen. Met gevolg dat hij in de buurt van Aalst, na 104 kilometer, het hoofd boog. Daar zagen we ook de Brabander Linders ten val komen en wat verder een andere Brabander, Theo Brekelmans, even het contact met het peloton verliezen, waaruit twee an­dere Brabanders, De Jong en Snepvangers, aan de haal waren gegaan.

Zo ging het naar het einde van de eerste grote ronde, waar we een voorsprong van 1 min. 35 seconden noteerden. Maar ook De Jong en Snepvangers bezweken onde de druk van de jagers. Wie toen dacht dat er niet veel meer zou gebeuren, had het mis. Want nauwelijks was alles weer bijeen, of opnieuw verscheen ordonnans Harry Peters (wat een prima krachten waren hij met zijn broer Gerrit) met de mededeling, dat opnieuw een mannetje op de vlucht was gegaan. Dat bleek Bert Boom te zijn. In een prachtige jacht kwam Kees Lute tussen Casteren en Netersel bij en hierdoor gebeurden beslissende dingen. In een volgende jacht sloten Schroder, Van Dongen, Beckers, Zoet en Van Aert zich bij dat duo en kwamen daar nog elf anderen bij: Walraven, Van Kemenade, Brekelmans, Snepvangers, Van Rijsbergen, Nijdam, Solaro, Ceees de-Jongh en Knops, voorts Zoet, Biemans en Steenvoorden, die echter spoedig door een lek bandje werd uitgeschakeld. In de voor­hoede werd echter opnieuw slag geleverd. Nijdam was er in zijn eentje tussenuit getrokken en Schulte riep: „Hij is weg, ze krijgen hem niet meer". Dat had Gerrit mis gezien. Maar dat Remington's ploegleider vertrouwen in Nij­dam's kunnen had bleek wel juist. Want nadat Cees de Jongh en Ger Wesseling (deze had wat verder last van kramp) het gevecht opnieuw openden, de Dextro Energen-man Bert Boom er achter was gesprongen, viel de beslissing in de buurt van Waalre, nauwelijks twaalf kilometer voor het einde. Wel deden De Jongh, Solaro, Van Aert en ook de uitstekend rijdende Zoet pogingen om het gevluchte trio Schroder, Biemans en Nijdam te grijpen, maar zij faalden ...

Over dat enerverende slot vertelden we al in de aanloop.

BRON: JOHN CORNELISSE

Amateurs: 1. J. Schroder, Koningsbosch, 198 km in 4.41.55; 2. H. Nijdam, Eelderwolde; 3. Ad. Biemans, Ulvenhout; 4. op 1 min. 5 sec. C. Lute, C'astricum; 5. A. van Aert, Achtmaal; 6. C. de Jongh, West-Graftdijk; 7. C. Snepvangers, Zundert; 8. B. So­laro, Den Bosch; 9. B. Boom, Enter; 10 L. Knops, Bocholtz; 11. N. Walraven, Den Bosch; 12. P. van Rijsbergen, Tilburg; 13. E. Beckers, Schaesberg; 14. Ad. van Kemenade, Eindhoven; 15. B. Zoet, Sassenheim; 16. L. van Dongen, Made; 17. G. Wesse­ling, Amsterdam; 18. op 5.45 M. de Jong, Breda; 19. R. Hen­driks; De Wijk; 20. op,6.30 J. Boog, Laren; 21. A. Frissen, Bunde; 22-C. Visser, Santpoort; 23. P. Snoeys, Breda; 24. H. Jaspers, Eindhoven; 25. P. Buuts, Erp; 26. G. Deegens, Kapelle; 27. H. van Rooy, Zeelst; 28. H. Buuts, Erp; 29. A. Linders, Roosendaal; 30. J. van Pelt, Eindhoven.

Prestatieprijs: J. Schroder, Koningsbosch.

Ploegenklassement: 1. Remington-team, 11 punten; 2. 3 Hoef­ijzers-ploeg, 28 punten; 3. Dextro-Energlen, 34 punten; 4. RIH, 38 punten.

 

OMLOOP VAN DE BARONIE (1 oktober).1961

Omloop van de BARONIE voor Jan Boog

Er werd door de renners in de Omloop van de Baronie her­haaldelijk gebombardeerd, doch desondanks word het een massaspurt. Nadat vooral Cooremans en Schroder zich zeer actief hadden getoond, kwam een hoofdmacht van ongeveer vijftig man op de meet af, waar Jan Boog uit Laren, lid van de Gooise Wielerclub De Adelaar, als eerste over vloog.

De wielerclub “Sportief" had, op verzoek van de Italiaanse firma San Pellegrino, deze omloop perfect georganiseerd. In tegenstelling met de meeste andere wegwedstrijden van enige importantie, waren er bij deze koers slechts twee firma's met reclame vertegenwoordigd: San Pellegrino en de Houthandel “Brabant". Het parcours was in en rond Breda uitgestippeld, zestig vooraanstaande Nederlandse amateurs namen aan de koers deel en de afstand bedroeg 170 km.

Amateurs:: 1. Jan Boog in 4.16.25; 2. Jan Schroder, Konings­bosch; 3. Leo van Dongen, Made; 4. Bart Solaro, Den Bosch; 5. Jurrie Dokter, Halfweg; 6. Andre van Aert, Achtmaal; 7. Gerrit de Wit, Dubbeldam; 8. Walter Heeren, St. Willebrord; 9. Gerard Wesseling, Halfweg; 10. Ad van Kemenade, Eindhoven; 11. Jaak van der Kloot, Zundert. Een grote groep werd ex-aequo op -de 12e plaats gezet, allen in dezelfde tijd als Boog.

 

OOSTBURG (18 juni).1961

Amateurs: 1. Moentjes (B.), 2. K. Vijncke, 3. Emil Verstraete, 4. F. Boonman, 5, B. Wielens, 6. W. Roeijgens (B.), 7. Mik Snijder, 8. Koonmans (B.).

Nieuwelingen: 1. B. Hoogerland, 2. 'G. 'de Koning, 3. F. Jo­chems, 4. J. Fens, 5. W. van Alphen.

 

OOSTBURG (23 september).1961

Amateurs 115 km: 1. Emil Verstraete, 2. Vijncke (B.), 3. Fend. Boonman, 4. J. v. d. Kloot, 5. M. de Jong, 6. J. Ouwerkerk, 7. P. van As, 8. d'Honth (B.), 9. Greele (B.), 10. J. Tolhoek.

Nieuwelingen 70 km: 1. W. de Rooy, 2.. B. v. d. Bom, 3. D. Kos­ten, 4. Roegens (B.), 5. A. Naaktgeboren.

 

00STERHOUT(26 maart).1961

Amateurs en onafhankelijken. Afstand 80 km. Hier was de zege voor een oude bekende, namelijk Gees van Amsterdam, die zich met succes verdedigde tegen het jonge geweld van Bart Zoet.

Amateurs en Onhafhankelijke: 1. C. van Amsterdam (Breda) in 1.54.56, 2. B. Zoet (Sassenheim), 3. M. Breure (Rotterdam), 4. B. Solaro (Den Basch), 5, P. v. d. Lans (Sassenheim), 6. P. van Rijsbergen (Tilburg), 7. L. Barten (Zevenbergen), 8. A. v. d, Hout (St. Michielsgestel), 9. W. van Heyt (Haagstee), 10. W.,Rok (Enkhuizen).

Nieuwelingen 1e serie: 1. Karel Leijten, 2. H. Mater, 3. Lacet,

Nieuwelingen 2e serie: 1. Jan Rasch, 2. Harrie van Pierre, 3. K. van Amsterdam,

Nieuwelingen Finale: 1. Jan Rasch, 2. Jan van de Horst, 3. J. van Zandvoort,

 

OOSTERHOUT (15 augustus).1961

Onafhankelijken en Amateurs, 100 km: 1. A. van Aart, 2. L. van Dongen, 3. C. Haast, 4. G. Deijkers, 5. H. de Hartog, 6. M. de Jong, 7. P. Kooman, 8. W. Swaneveld, 9. G. Karstens, 10. J. van Geloof.

Nieuwelingen, 60 km: 1. C. Weijers, 2. P. de Haan, 3. M. Ger­rits, 4. G. van Veen, 5. H. Goud.

 

OOSTERWOLDE (9 september).1961

Amateurs: 1. H. Epema, 2. T. van Dekken, 3. H. Bogerd, 4. J. Engwerda, 5. M. Dijk, 6. Ch. v. d. Molen, 7. A. Schuitema, 8. H. Boonstra, 9. S. Terpstra, 10. F. Nieuwenhuis.

 

OPMEER (6 augustus).1961

Amateurs 96 km: 1. C. de Jong, 2. C. Visser, 3. W. v. Dok, 4. K. v. d. Leek, 5. D. Edelenbosch, 6. M. Pronk, 7. T. Greuter, 8. C. Nuijens, 9. G. Cuvelier, 10. J. v. Stralen.

Nieuwelingen 65 km: 1. N. Lute, 2. H. Ottenbros, 3. A. Strooper, 4. H. Bogerd, 5. G. Bas.

 

OSS (11 mei).1961

Amateurs: 1. Bart Zoet, 2. C. van Espen, 3. J. v. d. Wetering, 4. G. Wessejing, 5. H. Castricum, 6. N. Walravens, 7. L. v. d. Meulen, 8. F. Post, 9, R. Vreeburg, 10, B. Solaro.

Nieuwelingen: 1. Henk Nieuwkamp, 2. W. Gullich, 3. T. Kusters,

 

OSSENDRECHT (20 juni).1961

Profs en Onafhankelijken: 1. Joop Captein, 2. Piet Steenvoor­den, 3. Ab Sluis, 4. Lambert v. d. Ven, 5. Mathijs Roks, 6. Tony Bergmans, 7. Roger Baens (B.), 8. Cues Lute, 9. Coen Niesten, 10. Theo Sythoff, 11. R. Luyten (B.), 12. F. van Looveren (B.), 13. Geurt Pos, 14. Piet van Hees, 15. J. Verachtert (B.), 16. Jo de Haan, 17. H. van Bastelaar, 18. Jef Coone, 19. Jaak v. d. Klun­dert, 20. P. van As.

 

OSSENDRECHT (1 oktober).1961

Nieuwelingen: 1. K. Leyten, 2. W. de Rooy, 3. J. van Geel, 4. M. Schauwen, 5. A. de Jong.

 

OUD VOSSEMEER (29 Juli).1961

Onafhankelijken en amateurs: 1. J. Pieters, 2. H. Peters, 3. K. Verberkt, 4. P. v. d. Horst (O), 5. J. Linders, 6. A. Barten, 7. M. de Jong, 8. A. Ket, 9. K. Haast, 10. W. van Heist.

 

OUDE TONGE (14 juli).1961

Nieuwelingen: 1. Adrie Oosthoek, 2. Bouwen Minnekus, 3. A. van de Wal,

 

OUDE TONGE (9 september).1961

Amateurs: 1. J. Pieterse, 2. A. Drop, 3. J. van Geloof, 4. A. Bar­ten, 5. W. Heeren, 6. K. Brugel, 7. W. Dorst, 8. H. de Jong, 9. P. Dorst, 10. A. Bastiaansen.

Nieuwelingen: 1. B. v. -d. Bom, 2. A. Naaktgeboren, 3. J. v. Driel, 4. G. Minneboo, 5. C. Weijers, 6. P. Braspenninckx, 7. W. de Rooy, 8. P. Vervloet, 9. P. Vingerling, 10. P. Robbemond,

Adspiranten: 1. E. Dolman, 2. A. Oosthoek, 3. H. Matthijssen, 4. W. Prinsen, 5. P. Gelens, 6. M. Brouwers, 7. J. Smeijers, 8. W. de Wilde,

 

OUDENBOSCH (16 juli).1961

Amateurs: 1. P. Dorst, 2. C. Haast, 3. A. Peeters, 4. G. van Ree, 5. H. van C'astricum, 6. A. den Hartog, 7. H. van Bastelaar, 8. J. Stam, 9. S. Koevermans, 10. Maarten den Outer.

Nieuwelingen: 1. F. Ouwerkerk, 2. A. .v. d. Wal, 3. A. de Koning, 4. C. Kooper, 5. A. Goud.

 

OUD-GASTEL (15 april).1961

Nieuwelingen: 1. H. Nieuwkamp (Borne), 40 km in 1 uur 1 min. 9 sec.; 2. W. Heeren (St. Willebrord), 3. M. Gerrits (Oploo), 4. B. Weeda (Beverwijk), 5. P. van Dongen (Made), 6. H. Otten­bros (Alkmaar), 7. J. Hoogland (Aalsmeer), 8. W. Franken (Stampersgat), 9. A. van de Wal (Zuidland), 10. W. de Rooy (Halsteren), 11. M. van Ginneken (Schbf), 12. L. van de Burgh (Heerjansdam), 13. P. de Haan (IJsselmonde), 14. C. Kramp (Numansdorp), 15. J. van Bruyn (Rotterdam), 16. C. van Schie (Poeldijk).

Adspiranten: 1. H. Reksma (Den Haag), 21 km in 30 min. 26 sec.; 2. G. Minnebroo (Minnevliet), 3. J. Oostbroek (Zuidland), 4. W. Prinsen (Hank), 5. A. Olm (Rotterdam), 6. A. Akkermans (Nw. Vosmeer), 7. H. Matthijssen (Wouw), 8. W. Aerts (Oud­Gastel), 9. D. Valk (Schiedam), 10. H. Brouwers (St. Wille­brord), 11. J. van Peer (Bosschenhoofd), 12. W. Dolman (Rot­terdam

 

OUD-GASTEL (16 april).1961

Amateurs: 1. Cor Schuuring, (Amsterdam), 2. Den Outer, (Nieuwerkerk a. d. IJsel), 3. G. de Wit (Dub­beldam), 4. Breure (Rotterdam), 5. Post Jr. (Amstelveen), 6. v. d. Horst (Klundert), 7. Hermes (Berkel), 8. Van Wijk (Wor­merveer), 9. Konijn (Kong), 10. K. Plieger (Lexmond).

Nieuwelingen 1e serie: 1. Otten­bros Jr. (Alkmaar), 2. Gerrits (Oploo), 3. Verberkt (Duivendeel), 4. Steenbergen (Den Bosch), 5. Weeda (Zuidland).

 

PAPENDRECHT (11 mei).1961

Nieuwelingen:  1. A. Drop, Vlaardingen; 2. H. van Pierre, Uit­hoorn; 3. W. Griffioen, Halfweg; 4. C. Schijff, Rijnsburg; 5. H. Stakenburg, Amsterdam.

6. J. van Buren, 7. K. Breugel, 8. Bol, 9. A. Deinum, 10. C.Lokker,

Amateurs: 1. Jack Mesters, Den Haag; 2. Jurrie Dokter, Half­weg; 3. Piet van Dijk, Wormerveer; 4. J. Timmer, Velsen­Noord; 5. J. Droog, Bleiswijk; 6. H. de Ruiter, Alblasserdam; 7. Jan Hermes, Berkel; 8. P. Dorst;'Rotterdam; 9. L. v. d. Flier, Rotterdam; 10. Jan Stolk, Rotterdam.

 

PEIZE (2 juli).1961

Amateurs en nieuwelingen: 1. F. Scheuneman, 2. G. Scheune­man, 3. H. Klein, 4. J. Koops (Nw.), 5. T. v. Dekken (Nw.), 6. C. Smouter (Nw.), 7. A. Koster (Nw.), 8. J. de Vries, 9. H. Kuiper (Nw.), 10. H. Rutgers.

Adspiranten: 1. H. Emmes, 2. S. Koops, 3. A. Groen, 4. E. van Veenen, 5. T. Groen.

 

PIJNACKER (22 juli).1961

Amateurs: 1. Gerben karstens, 2. Jan Janssen, 3. J. Rademakers, 4. Maarten Breure, 5. Greuter, 6. Ab Verbaas, 7. Wim van Dik, 8. Jan Stam, 9. Theo ten Dam, 10. Manus Brinkman,

Nieuwelingen: 1. T. van Schie, 2. Frank Ouwerkerk, 3. Harm Ottenbros, 4. A. Drop, 5. J. Hoogland, 6. M. Kettenis, 7. G. Stiegelis, 8. K. van Schie, 9. A. van de Wal, 10. B. van Dongen,

 

POELDIJK (15 juli).1961

Amateurs: 1. Gerben Karstens, 2. Gerard Wesseling, 3. Leen v. d. Leur, 4. J. Boogaard, 5. H. Peters,,6. W. Breeuwer, 7. J. Tim­mer, 8. Ko Zomer, 9. W. Dok, 10. R. de Jong.

Nieuwelingen: 1. J. v. d. Horst, 2. C. Weijers, 3. H. Ottenbros, 4. T. van Schie, 5. B. v. d. Geest. 6. C. Lokker, 7. K. van Schie, 8. J. Vermeulen, 9. L. de Coo, 10. A. Strooper,

 

PRINSENBEEK (6 augustus).1961

Onafhankelijken en Amateurs 100 km: 1. L. v. Dongen, 2. C. Haast, 3. H. Peters, 4. A. Linders, 5. A. Suykerbuyk (O), 6. P. Coremans, 7. C. Schuuring, 8. N. Walravens, 9. M. de Jong, 10. J. Pieterse.

Nieuwelingen 60 km: 1. A. Naaktgeboren, 2. B. v. d. Bas, 3. A. Drop, 4.,W. Heeren, 5. G. Kloens.

 

PURMEREND (29 april).1961

Amateurs: 1. T. Pronk uit Warmenhuizen; 2. J. Timmer, Velsen; 3. H. Schouten, Badhoevedorp; 4. H. Peters, Heemstede; 5. A. Staven, Haarlem; 6. F. Tel, Zaandam; 7. P. v. d. Lans, Sassen­heim; 8. K. Zomer, Halfweg; 9. T. Greuter, Edam; 10. C. Els­wijk, Zaandam.

Adspiranten: 1.R. Troost, Zaan­dam; 2. J. Smits, Amsterdam; 3. M. Ruikers, Amsterdam.

 

PUTTERSHOEK (15 juli).1961

Amateurs: 1. J. Pieterse, 2. Maarten den Outer, 3. G. de Wit, 4. H. de Ruiter, 5. H. Christensen (Denemarken), 6. W. van Heijst, 7. L. Lugtigheid, 8. A. Verbaas, 9. M. v. d. Klooster, 10. F. Hoppe.

Nieuwelingen: 1. P. Vervloet, 2. K. Brugel, 3. A.Holleman, 4. F. Ouwerkerk, 5. G. Kloens, 6. M. van de Graaf, 7. A. Naaktgeboren, 8. C. Kramp, 9. P. van Marion, 10. L. van de Burgh,

 

RHOON (8 juli).1961

Amateurs: 1. Bart Zoet, 2. Maarten den Outer, 3. Manus Brinkman, 4. Theo ten Dam, 5. Leen van de Flier, 6. Jos Suykerbuijk, 7. P. Dorst, 8. H. peters, 9. Leo Althuizen, 10. Ab Verbaas,

Adspiranten: 1. Boy Kanselaar, 2. A. oosthoek, 3. Evert Dolman, 4. S. Breed, 5. Wim paul, 6. K. Trompert, 7. W. Prinssen,

 

RIDDERKERK (12 augustus).1961

Onafhankelijken en Amateurs, 80 km: 1. C. Lute, 2. P. Steen­voorden, 3. M. Brinkman, 4. H. van Gent,,5. M. Breure, 6. J. van Geest, 7. L. Flier, 8. G. v. d. Ree, 9. W. Swaneveld, 10. J. Hermes.

Adspiranten, 20 km: 1. C. Leunis, 2. C. Smit, 3. W. Paul, 4. E. Dolman, 5. A. Oosthoek, 6. P. de Jong, 7. Gaby Minneboo, 8. P. Valk, 9. J. de Baat, 10. P. Reijnenburg,

 

RIED (3 september).1961

Amateurs en nieuwelingen: 1. H. Hoekstra, 2. T. van Dekken (Nw.), 3. H. Blauw, 4. W. Hylkema (Nw.), 5. H. Epema (Nw.), 6. D. Hoekstra (Nw.), 7. J. Langeland (Nw.), 8. R. Lammerts (Nw.), 9. A. Koster (Nw.), 10. D. Monsma.

 

RIED (3 september).1961

Amateurs en Nieuwelingen: 1. Henk Hoekstra, 2. H. Hiddinga, 3. M. Dijk, 4. A. Koster, 5. M. Hoekstra.

 

RIJEN (11 juni).1961

Profs en onafhankelijken: 1. Huub Zilverberg, 2. Jan Westdorp, 3. Geurt Pos, 4. J. Zagers (B.), 5. Theo Sythoff, 6. Jo de Roo, 7. Jaak v. d. Klundert, 8. Piet van Hees, 9. M. Joosen (B.), 10. Daan de Grant, 11. 'Tony Bergmans, 12, Wout Wagtmans, 13. Jo de Haan, 14. Cl. Leemans (B.), 15. Ab Sluis, 17. Joop v. d. Putten, 18. Jet Coone, 19. Frans Stevens, 20. Jef Lahaye.

Nieuwelingen: 1. W. Heeren, 2. Fr. van Schie, 3. A. Drop, 4. W. Griffioen, 5. F. van Hoogerheide.

 

RIJSBERGEN (9 april).1961

Amateurs en onafhankelijken. Afstand 100 km. Tijd winnaar 2.24.37. De Ronde van “Janus Braspennincs" gaf Cor Schuu­ring gelegenheid alweer een winnaarspalm te bemachtigen.

Amateurs en Onafhankelijke: 1. C. Schuuring (Amsterdam), 2. J. de Waard (Rijsbergen), 3. J. Pieterse (Dude Tonge), 4. H. de Jong (St. Willebrord), 5. M. den Outer (Nieuwerkerk a. d. IJsel), 6. G. de Wit (Dubbeldam), 7. W. Swaneveld (Rotterdam), 8. T. Mertens (Breda), 9. M. de Jong (Breda), 10. C, Haast (Rijsbergen).

Nieuwelingen: 1. J. van Amsterdam (Leiderdorp), 2. A. v. d. Wal (Zuidland), 3. A. van Schie (Den Haag), 4. W. van Rooy (Halsteren), 5. K. Brugel (Zevenbergen),

Adspiranten: 1. P. Valk (Schiedam), 2. E. Talmar (Amsterdam), 3. D. Harden (Puttershoek).

 

RIJSWIJK (29 juni).1961

Adspiranten: 1. G. Minneboo, 2.~E. Kroon, 3. C. Dolman, 4. W. Paul, 5. S. v. d. Ham, 6. A.Oosthoek, 7. C. Kipping, 8. M. Bertou

Nieuwelingen: 1 F. Zeemans, 2. H. van Piere, 3. C. Weyers, 4. T. van Schie, 5. C. Van Schie. 6. A. van de Wal, 7. Henk Cornelisse, 8. C. van Geest

 

RIJSWIJK (29 juli).1961

Nieuwelingen: 1. Gaby Minneboo, 2. Ed kroon, 3. Evert Dolman,

Adspiranten: 1. Jan Zeeman, 2. Harrie van Pierre, 3. Cees Weijers,

 

RIJSWIJK.STEENVOORDEN (19 augustus).1961

Adspiranten: 1. Evert Dolman, 2. Tiemen Groen, 3. T. mesters, 4. Michel Bertou, 5. M. Brouwer, 6. Wim Paul,

 

RODEN (2 april).1961

Amateurs en nieuwelingen. Afstand 65 km. Tijd winnaar 1.32.15. In deze noordelijke aangelegenheid twee maal de naam Bos bovenaan.

Amateurs en Onhafhankelijke: 1. L. Bos (Assen), 2. P. Bos (Roden), 3. H. Kamps (Bunde), 4. H. Rutgers (Gieten), 5. J. Willekens (Gieten), 6. C. Smouter (Nw, Amsterdam), 7. R. de Haan (Nw. Amsterdam), 8. F. Krist (Nw. Dordrecht), 9. E. Schonewille (Nw. Dordrecht), 10. N. Bartels (Groningen). .

Nieuwelingen: 1. Henk Nieuwkamp, 2. J. Poppen, 3. Matje Gerrits,

Adspiranten: 1. Henk Emmens, 2. Eddie van Veenen, 3. F. Hilbolling

 

RODEN (30 april).1961

Nieuwelingen: 1. S. van Dijk, 2. H. Kuipers, 3. Dik Hoekstra

 

ROLDE (3 september).1961

Amateurs en nieuwelingen: 1. A. Schimmel (Nw.), 2. J. Wil­kens, 3. C. Vos (Nw.), 4. F. Crist (Nw.), 5. H. Kuiper (Nw.), 6. L. Bos, 7. R. de Haan (Nw.), 8. F. Mazenier (Nw.) 9. H. Ham­minga, 10. H. Rutgers.

Adspiranten: 1. H. Emmens, 2. J. Glas, 3. A. Kalsbeek.

 

RONDE OM DE HAARLEMMERMEER (6 mei).1961

PIET STEENVOORDEN

                            snelste in zware RONDE OM DE HAARLEMMERMEER

Wind op zij, wind op kop, wind, in de rug, ziedaar de drie grootste scherprechters in de negende Ronde om de Haar­lemmermeer. Tja, de wind is als een kameleon, veranderlijker dan een vrouw en als zodanig bijzonder lastig te bestrijden. Wie in deze koers van voren wilde blijven, moest de wind van alle kanten opvangen. Dat was punt een. Punt twee was het hoge tempo, waartoe onze huidige toprenners onder de ama­teurs en onafhankelijken in staat zijn. De man, die dat allemaal het beste kon, heeft gewonnen. Piet Steenvoorden deed het met een vlijmscherp eindschot, waartegen niemand opgewassen was. De man uit Heemstede was zaterdag werkelijk de baas.

Toen wij in de derde ronde - men reed drie maal rond de Haarlemmermeer - Heemstede passeerden, wend ons plotse­ling duidelijk wie de beste kans op de zege had. Wij kwamen dat op een ietwat ongebruikelijke wijze aan de weet. Juist daar ging, de kopgroep bijzonder hard. Als tijgers zaten de vluchters op hun karretjes en dat was nodig, want er waren er een paar - we konden helaas niet zien wie het waren - die een laatste poging deden hun makkers te verlaten. Zij passeerden een voetbalveld waar de spelers van V.E.W. zowel als hun tegenstanders de scheidsrechter de scheidsrechter lieten. Zij riepen iets en zwaaiden. En toen kwam het. Een der renners in de kopgroep richtte zich op, bleef intussen gemakkelijk dat ver­schrikkelijk hoge tempo doordraaien en zwaaide vriendelijk naar die voetballers. Die wuivende renner was Piet Steenvoor­den, die gedurende de wintermaanden in V.E.W. voetbalt. Wij zaten in de auto met collega Jan Rooseboom de Vries. We zei­-

den tot elkaar: ,Zie je wat Piet daar doet? Die gaat vandaag winnen." U weet het nu, we vergisten ons niet.

Na de course spraken we de winnaar nog even, „Ja, ik draai dit jaar lekker. Verleden week in de Ronde van Gelderland tweede achter Kees de Jongh, vandaag eerste. Dat is leuk, vooral omdat dit twee zeer uiteenlopende wedstrijden waren. Op de Veluwe een vluchtcourse, nu een race in de zware wind. Ik ben onlangs getrouwd en het schijnt dat dit m'n rijden ten goede komt. Het leven is anders geworden en kennelijk voor mijn rijden beter. Weet je waar ik heel graag zou willen rijden? In Frankrijk, straks in de “Kleine Tour de France" of T-2, zoals jij dat noemt."

Wij durven te zeggen dat Piet geen slechte keuze voor Sjefke Janssen zou zijn. We zouden willen zeggen: hier is Piet Steen­voorden, ,beleefd aanbevelend".

Moedige Swaneveld.

Nadat wereldkampioen Henk v. d. Grift de renners had weg­geschoten, konden we helaas al heel spoedig de eerste pech­vogels noteren. Eerst Koos Geuzenbroek en vlak daarna een groepje, dat in een valpartijtje kansloos werd, waaronder Harry Rouweler. Wat later Jaap Oudkerk, Leen v. d. Meulen, Johnny de Vries, Jef Jochems, Arie Jongejan, Henk den En­ting en nog veel meer goede rijders. Zij allen sneuvelden reeds in de eerste ronde. Natuurlijk waren er ook hier weer jonge­lui, die in het geheel niet konden meekomen. Vooraan gebeurde er in de eerste zestig km niet veel. Dat werd anders in de tweede ronde, toen Werner Swaneveld de knuppel in het hoen­derhok gooide, om het nu maar eens „origineel" te zeggen. Wer­ner's initiatief had tot gevolg, dat zich na enige tijd een acht­mans vluchtergroepje formeerde: Swaneveld, Tel, Koopmans, W. Jansen, v. d. Leer, v. d. Flier, Beckers en Duykers. De hoofd­macht speelde kat-en-muis, liet de acht begaan, doch hield het gat binnen de gewenste perken. Toch was dit de inleiding tot de grote slag, want toen men later op jacht ging - na 120 km course - viel alles in brokken en ontstond na enige tijd de kopgroep, die tenslotte de vette prijzen ging opeisen. Swane­veld en de zijnen hadden gehoopt, dat er een paar zeer sterken bij hen zouden komen, zodat de koek gebakken zou zijn. Jam­mer genoeg voor hen ging deze vlieger niet op.

Wie tijdens deze gevechten door pech of een korte inzinking los raakte, was te beklagen. We zagen renners als Piet van Dijk, Piet Verwey, Henk de Enting, Henk Hoekstra, Fred Lach­terop, Roel Hendriks, om slechts enkelen te noemen, met de moed der wanhoop achter de groep jagen, de wind en het hoge tempo gaven hen geen kans. Wie dat wel lukte was Jean Bastin en we hebben daar een groot respect voor.

Slag van Beinsdorp.

Voorop, in het kopgroepje, viel te Beinsdorp de laatste ziftings­slag, Henk Koopmans en militair Piet v. d. Lans moesten daar afhaken, de anderen konden zich handhaven, zij het dat het sommigen veel moeite kostte, wat hen eigenlijk kansloos maak­te in de eindsprint. We kunnen dus zeggen, dat in Beinsdorp het eerste deel van de strijd am de beste prijzen uitgevochten werd. .

In razende vaart stoven de heersers naar de meet, waar een zeer bekwame jury klaar stond om de zaak op papier te zet­ten.

Uitslag rolde er uit.

Kamprechter J. A. Stoop en zijn mannen draaiden er hun hand niet voor om. In de kortste keren rolde de uitslag, via de stem van speaker Cor Wijdenes, over het publiek. Hier geen wach­ten, hier geen gekrakeel. Het klopte allemaal en we constateer­den dit met groot genoegen. Was het overal maar zo! Hebben wij dan geen enkel woord van kritiek? Ja, helaas wel. Het betreft hier een renner, die zich op een gegeven moment on­sportief weerde. Wii noteren geen naam, omdat wij tenslotte journalist zijn en geen jurylid. De booswicht deed het „handig", zodat de jury het niet kon constateren. Maar door zijn zoge­naamde handigheid werden enkele andere, eerlijk strijdende coureurs gedupeerd. We zeggen alleen maar dit: renner uit X, doe dat nooit weer. Leer die vervloekte nare streken af, of verdwijn uit de wielersport. Je bent gewaarschuwd en denk niet dat deze waarschuwing uit holle woorden bestaat. Name­lijk, een volgende keer ziet -de jury het wel, want je naam is nu bekend bij hen die het aangaat. Er wordt op je gelet!

BRON:CHARLES RUYS.

Amateurs: 1. Piet Steenvoorden, Heemstede, 180 km in 4 uur 30 min. 7 sec.; 2. E. Beckers, Schaesberg; 3. A. van Aart, Achtmaal; 4. H. Nij­dam, Halfweg; 5. H. de Jong, St. Willebrord; 6. C. Visser, Sant­poort; 7. J. Mesters, Den Haag; 8. C. Snepvangers, Zundert; 9. K. de Jongh, West-Graftdijk; 10. A. Rutte, Haarlemmerliede; 11. J. Bastin, Voerendaal; 12. W. van Dok, Enkhuizen; 13. Jan Janssen, Nootdorp; 14. R. v. d. Klooster, Rotterdam, allen z.t. als de winnaar; 15. H. Buis, Vijfhuizen; 16. C. Dullemans, Be­verwijk, beiden 4.31.53; 17. E. Riethoff, Haarlem, 4.33.08; 18. P. v. d. Lans, Sassenheim, 4.33.54; .19. H. Koopmans, Amsterdam, 4.34.04; 20. W. Swaneveld, Dordrecht, 4.36.48; 21. F. Tel, Zaan­dam; 22. C. Duyker, Beverwijk; 23. R. Hendriks, De Wijk; 24. A. Post, Amstelveen; 25. A. Reekers, Nw. Vennep; '26. W. Jansen, Noordwijkerhout; 27. P. Vesseur, T'ilburg; 28. J. Boog, Laren N.H.; 29. A. v. d. Bos, Beverwijk.

Premies: Beschikbaar gesteld door Oosterbaan, Cafe De Wit, Cafe Schoorl, Twigt en Cafe 't Ankertje, resp. gewonnen door Nijdam, Reekers, v. d. Lans, Blommaert, Swaneveld, W. Jan­sen, Buis, v. d. Lans.

Premies voor de grootste pechvogels: Nico Walravens en Roel Hendriks.

Prestatiepriljs: Jean Bastin. Reclameploegen: 1. Radium, 2. Remington. Schiphol-Trofee. Gewonnen door Dar Kampioen, Haarlem (Piet Steenvoorden, Coen Visser, Toon Rutte).

Er waren 170 deelnemers.

 

RONDE VAN BRABANT (8 juli t/m 9 juli).1961

Nico Walravens

                  bekeek het goed in tweedaagse 

                                                      Jubileumronde van Brabant

Nico Walravens. . .

Met gulden letters mag deze naam in de annalen van de Ronde van Brabant worden geschreven. En als Camille Mat­theussens het verhaal van de tweedaagse jubileumronde aan de negen hoofdstukken zal toevoegen, dan mag hij met een gerust hart schrijven, dat de winnaar van de tiende Ronde, die weer door het schilderachtige land van Brabo trok, een renner van goede klasse in het etappen-werk was en de stand Bra­bant-Holland gelijk maakte: 5-5. Voor de vijfde maal sinds in 1958 voor de laatste maal door een Brabander de zege werd ge­grepen. Door Leo van der Pluim.

De nu 26-jarige Bosschenaar Walravens reed een “bekeken”Wg                     .  wedstrijd, kwam niet tot zo'n glanzende prestatie als de pas 18-jarige Zeeuw Jan Pieters - die de eerste etappe won - maar mag stellig met z’n twee tweede plaatsen - Leo van Dongen won de slotrit - als de renner worden bestempeld, die de zege volkomen verdiende.

Met genoegen kan ook het Comite Ronde van Brabant op deze tweedaagse terugzien, al zal men weer iets hebben bijgeleerd. Vooral van het slot van de tweede etappe op het parcours van het militair terrein in Dongen, waar nog acht ronden moesten worden gereden. Immers, daarmee speelde het comite met het vuur, dat deze jubileumronde had kunnen doen verbranden. Het liep gelukkig allernaal goed af, omdat het wedstrijd-ver­loop daar zorg voor droeg. Anders ... neen, laten we het daar maar niet over hebben.

Overigens mag men opnieuw spreken van een uitstekend ge­organiseerde en welgeslaagde Ronde van Brabant, met maar liefst 17 ploegen van zes renners, die wel enige gevaren met zich nee brengt. Omdat zoveel ploegen, zoveel ploegleiders­wagens moet betekenen. Edoch, daaraan is niet te ontkomen. Over volgauto's gesproken. Wat een indruk maakte het niet, dat Peet van Est, de grote man van het Rotterdamse auto­bedrijf, voor liefst dertien glanzende wagens voor organisatie, jury, pers en ploegleiders zorgdroeg. Het was prachtig.

Jan Pieterse'n openbaring.

Zaterdag was de dag van de 18-jarige Zeeuw Jan Pieterse uit Oude-Tonge. De openbaring van de eerste etappe, die in nood­weer vanuit Etten naar de Markt in St. Oedenrode werd ge­reden en waarbij honderd amateurs en onafhankelijken onder de grauwe hemel al meteen slag leverden. Eigenlijk gooide Werner Swaneveld de lont in het kruitvat, dat nat stond te worden, toen hij een prernie pakte en daardoor in de Wouwse Plantage een vluchtgroep van een half dozijn vermetelen werd gevormd met Snepvangers, Lute, Van Kemenade, Van Dungen en Rutte (Haarlem). Waarna zich in de buurt van Hoogerheide vervolgens het eerste drama voltrok, toen daar een valpartij werd gemeld, waarvan onder meer Toontje Mertens, een van de favorieten en mannetje van Toon Simons 3-Hoefijzersploeg, de dupe werd. Evenals Ger van Ree.

Maar door al die narigheid vergaten we haast, dat zich een nieuwe vluchtgroep aan het ontwikkelen was, die tot maar liefst dertien man uitgroeide. Dat gebeurde ver voor Steen­bergen, waar we na ruin 60 km de volgende knapen aan de kop noteerden: Jochums, Vesseur, Geb. de Wit, Bastelaars, Van Dongen, weer Snepvangers, Van der Kloot, Van Aert en toen ook al Jan Pieterse, die met De Wit naar de vluchters was gewipt. Ook noteerden we P v. d. Horst, nogmaals Rutte en Broekmans, maar nu zonder Swaneveld, Lute en Van Keme­nade. In Dinteloord was de voorsprong tot 1.19 uitgegroeid en had zich een jachtgroep van 19 man gevormd.

Linders en De Jongh meldden zich in de vluchtgroep bij Prin­cenhage en de ploegentaktiek ging een grote rol spelen. De ploegen Kikkerop van Rinie Rokx en die van de 3-Hoefijzers van Toon Simons traden sterk op de voorgrond, tot ongenoegen van Gerrit Schulte (van het Remington-team), die Nijdam en Biemans naar het front stuurde. Maar ook Solaro, Walravens, Hermes, Van Rijsbergen, v. d. Leur, Bastiaanse, Lute en Roks zagen we in de vuurlinie waarin de ,stoottroepers" Jan Pieter­se, Leen van de Leur en Geb. de Wit de eerste stoot gaven. Deze drie kwamen voorop.

Het was in Meerveldhoven dat na 190 km Jan Pieterse zijn prachtige solo naar de zege begon. Weliswaar kwam hij nog even voor de gesloten brug over het Wilhelminakanaal bij Son te staan, klapperend van de zenuwen en de koude, maar zijn voorsprong was groot genoeg om alleen in de Rooi aan te komen. Pieterse trof het dus beter dan Henk Nijdam, wiens kansen door een lelijke tuimeling waren vervlogen.

Men liet Leo van Dongen gaan ...

Latente spanningen beheersten de tweede etappe, welke over een afstand van 193 kilometers, van St. Oedenrode naar Dongen voerde. Een rit, met een geheel ander karakter dan van die op zatendag in bar-slechte weersomstandigheden. O ja, er werd ook nu weer slag geleverd. Luttele kilometers na de start op de drukke Markt in „De Rooi", toen de nog uit 61 man be­staande bonte meute in het zonnetje naar Lieshout draaide, wipten er al vijf weg. Een quintet, dat „inhoud" had. Want daar zat ook weer de man bij, die op de eerste dag zo'n grote rol in dat Brabantse wielerfeest had gespeeld: Toon Rutte uit Haarlem. In het algemeen klassement stond hij derde en be­tekende dus een gevaar voor de goede positie van Jan Pieterse. De Zeeuw zou er dus als de kippen bij meteen zijn. Hij was dat echter niet. Ook niet toen Rien v. d. Klooster, Piet Snoeys, Leo van Dongen, Kees Broekmans en nog een Brabantse knaap, die de naam Rutte draagt, Theo Rutte uit Leende, vrij spoedig een voorsprong van 500 meter wisten op te bouwen. Kees Lute en Jos. de Waard waren daarentegen wel attent, gingen op jacht en kwamen op 45 seconden van de vluchters en meer dan een minuut van het peloton, waaruit zich inmiddels anderen poogden los te maken en weer anderen door pech verdwenen. Onder meer Broekmans, na 50 km in de buurt van Someren door een lekke band uit de vluchtgroep. Ook Frans Stevens was dat euvel overkomen. Maar in het peloton zou men nog meer terrein verliezen, hoewel verschillende renners zich op jacht naar,de vluchters loswerkten, Stevens kwam weer terug in het peloton, waaruit De Waard, Walravens, Vesseur, Lute en Snepvangers zich los wisten te maken. Theo Rutten moest van de vluchtgroep afhaken en de overige acht draaiden zo naar Gemert. Een andere Brabander, Cooremans, kreeg eveneens een leek bandje, maar kon weer terug bijkomen, om later nogmaals door pech te worden ge­troffen.

Het peloton sloeg inmiddels aan flarden en in een jachtgroep van twintig man zat de teleurgestelde Zeeuw Jan Pieterse, die zich alles zat te verwijten, terwijl de helft er bijna op zat.

De voorsprong van de vluchters groeide meer en meer, soms tot 3 en halve minuut. Kort voor Dongen stond de hele volgerskaravaan echter plots recht op. Want Leo van Dongen was weggespron­gen. In een paar seconden was het pleit beslecht. Vijftig ... honderd ... tweehonderd meter werd de voorsprong. Toen trachtte de een na de ander uit de kopgroep-weg te komen. Vooral Snepvangers. Maar ook Toon Rutte en De Waard en tenslotte Walravens, die alles goed onder contrale had.

Intussen draaide Leo van Dongen rondje na rondje,langs het publiek op het militair terrein van Dongen. Men kreeg hem niet meer te pakken. Ondanks goede pogingen - nogmaals van Snepvangers - wiens ketting het echter vertikte, toen hij voor de laatste “klap" wilde schakelen.

Nico Walravens werd wederom tweede en Toon Rutte op­nieuw derde. Ja, ook de Haarlemse Toon heeft het best gedaan in deze Ronde van Brabant, die Walravens iuiteindelijk de overwinning bracht.BRON: JOHN CORNELISSE

Amateurs: 1e etappe (Etten-St. Oedenrode), 219. km: 1. J. Pieterse in 5 uur 39 min. 45 sec.; 2. op 1.18 N. Walravens; 3. A. Rutte z.t.; 4. op 1.23 G. de Wit; 5.C. Snepvangers z.t.; 6. J. de Waard z.t., 7. A. van Kemenade z.t.; 8. J. Hermes z.t.; 9. op 1.30 L. v. d. Leur; 10. op 3.46 J. v. d. Kloot; 11. op 6.32 Th. Rutte; 12. C. de Jongh z.t.; 13. P. v. d. Horst z.t.; 14. op 7.45 B. Salaro; 15. C. Lute z.t.; 16. op 8.25 M. Roks; 17. A. Linders z.t.; 18. P. van Rijsbergen z.t.; 19. op 13.00 R. Russens; 20. C. Broekmans z.t.

Amateurs: 2e etappe ('St. Oedenrode-Dongen) 193 km: 1. L. v. Dongen, in 4 uur 47 main. 35 sec.; 2. op 20' seconden N. Walravens; 3. C'. Snepvangers z.t.; 4. A. Rutten z.t.; 5. Jos. de Waard z.t.; 6. C. Lute z.t.; 7. P. Vesseur z.t.; 8. op 3.31 C. de Jongh; 9. H. Nijdam z.t.; 10. C. Ket zt.; 11. op 4.48 B. ~Solaro; 12. C'. Heyst z.t.; 13. J. Hermes z.t.; 14. Th. Rutte z.t.; 15. H. de Ruiter z.t.; 16. G. de Wit z.t.; 17. W. Swaneveld z.t.; 18. C. van Aert z.t.; 19. P. v. d. Horst z.t.; 20. M. Roks z.t.

Amateurs: Eindklassemen: 1. N. Walravens, 's-Hertogen­bosch, in 10 uur 28 min. 3'8 sec.; 2. A. Rutten, Haarlem, z.t.; 3. op 5 sec. C. Snepvangers, Zundert; 4. Jos. de Waard, Rijsoord, z.t.; 5. op 3.40 J. Pieterse, Oude Tonge; 6. op 5.03 G. de Wit, Dubbel­dam; 7. J. Hermes, Berkel, z.t.; 8. A. van Kemenade, Eindhoven, z.t.; 9. op 5.11 L. v. d. Leur, Rotterdam; 10. op 6.27 C. Lute, 's-Graveland; 11. op 8.55 C. de Jongh, West-Graftdijk; 12. op 9.12 Th. Rutte, Leehde; 13. P. v. d. Horst, Klundert, z.t.; 14. op 12.25 B. Solaro, 's-Hertogenbosch; 15. op 12.30 M. Roks, Bos­schenhoofd; 16. P. van Rijsbergen, T'ilburg, z.t.; 17. op 12.38 11. van Dongen, Made; 18. op 18.04 H. van Bastelaar, Rotterdam; 19. P. van As, Roosendaal, z.t.; 20. W. Swaneveld, Dordrecht, z.t.; 21. W. van Heijst, Haarsteeg, z.t.; 22. A. Linders, Roosen­daal, z.t.

Eindploegenklassement: 1. Kikkerop (limonade) (ploegleider R. Rokx), in 31 uur 34 min. 42 sec.; 2. 3-Hoefijzers (ploegleider A. Simons), in 31.4'0.12; 3. Verbi 'Sport (ploegleider Cl. Cille­kens), in 31.57.20; 4. Remington-team (ploegleider Gerrit Schulte), in 31:59.20.

 

RONDE VAN DRENTE (12 augustus).1961

Snelle wegkoers door het Drentse land

Cees de Jongh versloeg vijf makkers in de sprint

We hadden ons zoveel van de Ronde van Drente, het pronk­sieraad van de Hoogeveense wielerclub De Peddelaars, voorgesteld. Het was de laatste vaderlandse klassieker van dit seizoen en de voorlaatste selectie voor de uitverkoren twaalf „oranje-renners", waarvan er straks zes in het amateur-we­reldkampioenschap op de weg mogen uitkomen. Het spreekt vanzelf, dat we al die “geselecteerden" graag van dichtbij wilden bekijken, dat we graag wat meer wilden weten hoe het met hun “vorm" gesteld is. Wat zegt het ons of renner Jantje of Gerritje bij het binnenrijden van deze of gene plaats „op kop"zit, danwel beslag legt op een of andere premie? We ver­langen, zeker als pennevoerder van het officieel orgaan, meer dan louter tegen de rugnummers van de heren deelnemers aan te kijken. Dat ons de kans om de renners van dichtbij te obser­veren op het allerlaatste ogenblik ontnomen werd, erger nog, dat we als gevolg van ingrijpen van “hoger gezag" in een van de zoveelste auto's van de karavaan moesten huizen, vonden wij natuurlijk teleurstellend. Al moet ons van het harte dat de goed-willende Drentse organisatoren in deze niet de minste schuld hadden.

De 165 kilometer lange wegkoers door plaatsen als Ruinen, Dwingeloo, Schoonoord, Emmen en Coevorden, kende over het algemeen een nogal vlak verloop. Ook dat kon men moeilijk op de schouders gooien van de vijf onvervalste Peddelaars-man­nen, die zoveel vrije uren aan hun wielerronde hadden be­steed, week in, week uit in de weer zijn geweest; dat alles toch maar tot in de perfectie zou verlopen. De vijf Drentse wieler­vrienden: voorzitter Hendriks (de vader van Roel), secretaris Achterhes en drie andere harde werkers, te weten -de heren Baas, Post en Stubbe, die daarbij enorme medewerking onder­vonden van het gemeentebestuur met de zeer vooruitstrevende burgemeester, drs. Bakker, aan het hoofd. Nee, hun schuld was het werkelijk niet, dat de koers niet bepaald flonkerde, niet werd gekenmerkt door sprankelende jachten. Dat heeft wel in hoofdzaak gelegen aan het fraaie weer en het ideale wegdek. Er werd, kort na de start in het eivolle Hoogeveen, al een tempo gedraaid, dat niet mooi meer was. Een ogenblik verpozen was er niet bij. Men vertelde ons na afloop, dat vooral Nijdam, Snijder, Van Dijk, Wesseling en Zoet, De Waard, Die­perink, Dokter, Biemans, Mesters, Rutte, De Jongh, Janssen en de jonge Karstens in de beginfase voortdurend in de eerste gelederen waren te vinden en het tempo zo hoog mogelijk hielden.

Het is de hoge snelheid geweest, die een vroege beslissing bracht. Na amper een half uur rijden al. Op een gegeven ogen­blik, ergens tussen Zuidwolde en Bloemberg, een kilometer of zeven, acht van De Wijk, hadden zich elf renners weten los te werken uit het aanvankelijk 104 man sterke veld. Onder die elf­bevonden zich kampioen Wesseling, de razendsnelle Paul, De Jongh, Nijdam en Janssen, stuk voor stuk “geselecteerden" voor het wereldkampioenschap, dat binnenkort in Bern wordt verreden. Nou, dat beloofde iets. Edoch, sneller dan hun lief was, hadden die elf demarranten er elf makkers bijgekregen, werd het tempo nog meer opgevoerd en was het voor de ande­ren meteen gebeurd. Voor de anderen onder wie de Drent Slot uit Nieuw-Amsterdam. Hij werd door onze Amsterdamse me­dewerker Jan Cornelisse kilometers lang achter een brom­mertje gezien. Nu is het waar dat de beste kolver wel eens mis slaat, maar toch, vriend Slot, zo kom je er niet!

Een „geloste" werd leider ...

Er waren, in Haalweide, na een kleine drie kwartier van heel hard fietsen, dus twee en twintig man op kop. Waren, zeiden we. Want Jan Janssen, toch wen een kanshebber, was ten val gekomen en later, in de onmiddellijke omgeving van het prach­tige Dwingeloo, waar men de schoonheid van de bossen als 't ware proeft, bleven er nog vijf anderen achter. Dat waren de rossige Piet van Dijk en de steeds zo enthousiaste Piet van der Lans (beiden door een lekke band), alsmede de Fransman Chonquel, de Edammer Greuter en de Groninger Jansema, voor wie het te snel ging.

Be Jansema, de jonge noorderling, op wie Piet Korf geruime tijd gelegen de aandacht vestigde, is zeker niet van talenten ontbloot. Dat hij echter in deze Ronde van Drente, die een veld amateur-wegrenners telde van eerste kwaliteit - alleen Mik Snijder mocht, omdat hij Drent van origine is, als onafhanke­lijke meerijden - op een gegeven moment alleen aan de leiding zou gaan, had hij, geloven wij, voor de start nooit gedroomd.

Alleen aan de leiding met een voorsprong van wel een halve kilometer. Dat is zo in zijn werk gegaan. De Jongh, Biemans, Boom, Paul, Boog, Mesters en Rutte, Karstens, Nijdam, Diepe­rink, Dokter, Snijder, De Waard, Wesseling, v. Espen en v. Dok (op -deze Enkhuizer mag wel eens wat meer worden gelet) vormden in Nieuw-Zwinderen, na 134 km, de hoofdmacht. Alle goed marcherende zestien renners waren in gesloten ge­lederen door het prachtige Drentse land getrokken, door steden (alom veel toeschouwers op de been) en lieflijke dorpjes, waar­van er vele lagen te dromen onder de dartelende stralen van de augustuszon. De zon, waar zo verlangend naar was uitgezien.

Wel, het was langs het Zwindersekanaal, dat de renners een brug over moesten. De wagen van de voor hen uit rijdende wedstrijdleider-- geen man zo wijs of hij kan dwalen - ging echter rechtdoor, de mannen van het snelle wiel volgden prompt en trokken ook een groot deel van de volgerskaravaan met zich mee. De rest laat zich begrijpen. Gelukkig kwam alles, vlugger dan men dacht, weer op zijn pootjes terecht, ook al had de aanvankelijk uit het wiel gereden Jansema door het vol­gen van de juiste weg er een aardige voorsprong door gekregen. Toen de noorderling echter de zestien kopmannen achter zich zag aankomen, ging hij opzitten en vond het verder welletjes.

De laatste twaalf, dertien kilometer, even door Nieuw Balinge, hebben voor de volgers veel vergoed. Het werd een treffen op hoog niveau, met de Westbrabander Ad Biemans als gang­maker. Wat reed de slanke Ulvenhouter gemakkelijk. Wat zit hij als gegoten op de fiets. Hij, pompt niet. Bij hem is alles natuur. Maar in die slotfase lieten Cees de Jongh, Gerard Wes­seling, Jaak Mesters, Bert Boom en niet te vergeten Jaap de Waard, eveneens mooi werk zien. Met de aanvankelijk ont­snapte Biemans hadden zij zich uit de leidersgroep van zestien losgewerkt en joegen nu, temidden van duizenden; geestdrif­tige Hoogeveners, op de finish af. Het was Cees de Jongh, de strijdbare West-Graftdijker, die het in de spurt haalde. Er was niemand die hem de triomf niet van ganser harte gunde.BRON: EVERT VAN MOKUM.

Amateurs: 1. Cees de Jongh, West-Graftdijk, 165 km in 3 uur 5~6 min. 3'0 sec.; - 2. J. Mesters, Den Haag; 3. B. Boom, Enter; 4. G. Wesseling, Halfweg; 5. J. de Waard,Rijsoord; 6. A. Biemans, Ulvenhout; op 1 min. 2,0 sec. 7. R. Paul, Den Haag; 8. M. Snijder, Halfweg; 9. A. Rutte, Haarlem; 10. G. Karstens, Lei-den; 11. J. Dokter, Halfweg; 12, J. Boog, Laren; 13. C. van Espen, Arnhem; 14. W. Dieperink, Barchem; 15. H. Nijdam, Eelderwolde; 16. W. van Dok, E'nkhuizen; op 9 min. 28 sec. 17. J. Schroder, Koningsbosch; 18. P. van Dijk, Wormerveer; 19. H. Hoekstra, Ureterp; 20. N. iWallravens, Den Bosch.

Ploegenklassement: 1. Remington (De Jongh, Biemans, Rutte); 2. Dextro-Energen (Wesseling, Snijder, Dokter); 3. VIVO (Hoo­geveen).

 

RONDE VAN FRIESLAND (22 april).1961

Kees Snepangers vooraan in

                             „de ronde der valpartijen"

                                              Friese tocht trok veel belangstelling

Frisia non cantat, luidt een oud en hatelijk gezegde: de Friezen kunnen niet zingen. We weten langzamerhand wel beter, want heel wat goede zangers en musici zijn uit het land der elf steden afkomstig. Maar even hardnekkig is de bewering, dat de Frie­zen niet van fietsen, van wielrennen houden. Wie daarin nog geloofde, heeft afgelopen zaterdag kunnen ervaren hoezeer hij zich vergiste. Het was feest in het noorden, een compleet wie­lerfeest. Want al was de hemel dik en al ontbraken de dartelen­de zonnestralen, de belangstelling in 't Heitelan voor de Ronde van Friesland - de vierde deze keer - was zeker niet minder groot dan in welke provincie ook. Meer dan eens trokken de renners tussen rijen jubelende mensen en heel wat van die toeschouwers zijn voor goed voor onze sport gewonnen.

Die wegwedstrijd van groot formaat voor amateurs kost, ieder jaar opnieuw, vooral Ate Terpstra heel wat hoofdbrekens. Wat een werk heeft,deze blonde, enthousiaste, volijverige secreta­ris van de wielervereniging De Friese Leeuw ook ditmaal niet moeten verzetten om alles tot in de puntjes te doen slagen? En geslaagd is de ronde, ook al gooiden enige knapen van val­partijen bepaald roet in het eten en kwamen verschillende ren­ners weer eens voor hoge onkosten te staan. Dat is altijd jam­mer. Maar wat wil men? Het aantal deelnemers met de helft verminderen, zoals wij hier en daar hoorden opmerken? Is het echter niet zo, dat de organisatoren nu al vele, zeer vele ren­ners hebben moeten weigeren om aan hun rondrit mee te doen? Zijn er niet talrijke wielersportbeoefenaren, die steeds tever­geefs voor een wedstrijd inschrijven, steeds nul op hun request krijgen, terwijl ook zij hun licentiegeld hebben betaald? En, komen er op deze beperkende manier wel nieuwe elementen naar voren, worden dan niet vele jongeren in hun opkomst geremd? Wie kende voor kort de slank-gebouwde Kees Snep­vangers, buiten zijn vrienden natuurlijk?

Van die Kees Snepvangers hebben wij afgelopen zaterdag anders echt genoten. De negentien-jarige Westbrabander uit Zundert, het dorp waar onze aloude tegenstander Janus Bras­pennincx (de ,oude" Bras welteverstaan) vandaan komt, was in deze vierde Ronde van Friesland uit een best veld van 168 deelnemers met negen makkers overeind gebleven. Met twee andere Brabanders, de Bredanaar Kees van Amsterdam en de Bosschenaar Nico Walravens, de Rotterdammer Jan Stolk (wat reed die sterk en wat kwam hij vaak aan kop), de kleine, maar dappere Jos de Waard uit Rijsoord, de lange Amsterdammer Willem van Smirren, de altijd dartelende Jan Hermes uit Ber­kel, de jolige Drent Roel Hendriks en onze zo sympathieke .”Tunesische wielervriend" Wim Dieperink uit het mooie, Gel­derse Barchem. Maar of de wedstrijd nu ging op open wegen of dat ze omzoomd waren door laag geboomte, of ze breed dan wel smal, mooi of minder mooi waren, Kees Snepvangers deed mede zijn werk in de kopgroep en toonde zich om den drommel niet lui. Dat is nodig wil men het een eindje in de wielersport schoppen. Omdat coureur zijn nog wat anders is dan goed rijden.

Pech bij de vleet.

Maar laten we even bij het begin beginnen. Het langgerekte peloton, een kleurengamma gelijk, was nauwelijks in Leeuwar­den “gelost" (precies als een troep verschrikte duiven) of na nog geen kilometer rijden - van de 179 af te leggen kilometers - denderden al vijf of zes renners tegen de grond. Wie waren het? Wie zijn er allemaal gevallen en wie zijn van de fiets ge­moeten voor een band zonder lucht of een of andere machine­breuk? Behoorden daartoe niet de Fries Wiersma, Van Lente uit Genemuiden, de Veendammer Laphor en ook Rouweler uit Goor, de verre van slecht marcherende Rouweler, over wie Ben Zomerdijk, onze Zwolse medewerker, toch meer dan eens heel gunstig heeft geschreven? Wie waren de pechvogels, die be­trokken waren in -de zware valpartij tussen Sneek en Sint Ni­colaasga, op een weg welke toch heus niet smal kan worden genoemd.

We hebben Wesseling met een treurig gezicht naar zijn (ka­potte?) fiets zien kijken en Van de Knaap, Zwetsloot, Rijkers (die goed vooruit gaat anders), Tel en, hebben we het goed, Liebrechts aan de kant van de weg zien staan. We hoorden later dat ook stayer Buis en Schuuring en Piet van Dijk (ge­broken sleutelbeen) niet verder konden rijden, hetgeen, zoveel kilometers later, met Wommels en Bolsward, Nijland en Sneek en Sint Nicolaas achter de wielen, ook met andere renners het geval moet zijn geweest. Met Te Riele, Wiebe Hoekstra, Boom, Van Dongen, Den Hartog, Steinbach, Pok, Hendriks, Andeweg en Koster. Kreeg Jurrie Dokter geen dikke achterstand door een lege band, door welk euvel ook Bert Solaro, Lute en Schou­ten (uit Wognum), de jonge Henk Koopmans en Van Lachterop werden geplaagd, evenals vele anderen onder de 168 deel­nemers? Natuurlijk hebben we die teleurstellingen niet alle­maal van dichtbij gezien. We zijn nu eenmaal - in een volg­wagen - aan bepaalde door organisatoren gestelde regels ge­bonden. Dat kan niet anders: het zou anders een janboel wor­den en er bevinden zich in de stoet toch al te veel motorrijders, die niets met de wedstrijd hebben te maken.

Bij het binnenrijden van Buitenpost - een goede veertig kilo­meter voor het eindpunt Leeuwarden - was een kopgroep tot stand gekomen, welke tien man sterk was. Hier zijn die tien: Stolk, Dieperink, Van Smirren, Van Amsterdam, Snepvangers, Hermes, Hendriks, Walravens, De Waard (die na opgelopen pech zijn achterstand op kranige wijze had weggewerkt) en Verwey. Maar Piet Verwey mocht, door een lekke band, de eindstrijd tussen Dokkum en Leeuwarden niet meemaken. De lenig-draaiende coureur uit Gouda had de grote slag in de buurt van Surhuisterveen (129 km) netjes overleefd en had zich nadien mede in het treffen geworpen. Het bleek, achteraf, ver­geefs te zijn geweest. Voor Goudse Piet en voor vele van zijn makkers geldt de (zij het schrale) troost, dat op de meest barre winter altijd,weer de jonge, blijde lente komt.

Hoog niveau.

Het eindgevecht van de rondrit door het weelderige Friese land was er een op hoog niveau. Was er een die werkelijk, meer dan twintig kilometer aan een stuk, boeide. Dank zij vooral Wim Dieperink. Die voelde mogelijk zijn tekort aan „snelle laatste meters" en zette zich daarom voor de volle honderd procent in. Kort voor Murmerwoude sloeg hij toe, „pakte" veertig, vijftig meter en werd achterhaald. Door de man die meer dan wie ook van de triomf droomde: Kees van Amsterdam, de grote man van de „West-Brabant-Koers".

Waarom joeg Van Amsterdam echter steeds weer opnieuw achter Dieperink aan, ook als de harde vechter uit Barchem met een voorsprong van nog geen vijftien fietslengten voorop ging? Waarom wachtte hij zijn kans niet af tot de genomen winst van de wel moedige, maar zeker minder rappe Diepe­rink zoveel groter was geworden? Want had Bredase Kees de strijdbare demarrant uit het oosten des lands eenmaal te grazen, dan stopte hij onmiddellijk af en liet zijn mede­koplopers rustig bijkomen. Dat heeft de wat al te zelfbewuste Van Amsterdam -- die overigens over het voorseizoen zeker niet mag klagen - onnodige kracht gekost. Die kracht kwam hij net te kort om de demarrage van Snepvangers, met Leeu­warden in zicht, te beantwoorden. Van de jonge Kees Snep­vangers, wiens naam op de erelijst van de Ronde van Friesland zeer zeker niet misstaat.

BRON:EVERT VAN MOKUM.

Amateurs: 1. C. Snepvangers, Zundert, 179 km in 4 uur 18 min. 32 sec.; op 7 sec. 2. C. van Amsterdam, Breda; op 12 sec. 3. N. Walravens, Den Bosch; 4. W. van Smir­ren, Amsterdam; 5. W. Dieperink, Barchem; op 22 sec. 6. J. Her­mes, Berkel; 7. J. de Waard, Rijsoord; 8. J. Stolk, Rotterdam; 9. R. Hendriks, De Wijk; op 2 min. 12 sec. 10. J. van Pelt, Eind­hoven; 11. M. Paul, Den Haag; 12. G. Krielaart, Den Haag; 13. H. Hoekstra, Ureterp; 14. J. Boog, Laren; 15. J. Schoen, Zaandam; 16. P. Schreur, Wolvega; 17. D. Edelenbosch, Enkhuizen; 18. C. Visser, Santpoort; 19. G. Zwienenberg, Enter; 20. F. van Lach­terop, Amsterdam.

UITSLAG PLOEGENKLASSEMENT.

1. Rotterdamse Leeuw, Rotterdam (Hermes, Stolker, Van Schie); 2. Le Champion, Amsterdam; 3. De Spartaan, Den Haag; 4. D.T.S., Zaandam.

 

RONDE VAN GELDERLAND (29 april).1961

RONDE VAN GELDERLAND was schitterend georganiseerd

KEES DE JONGH klopte tegenstanders en eigen moeilijkheden

Preficiat, Gelderse sportvrienden! Dit is wellicht een ietwat vreemde aanhef voor een nabeschouwing van een course, doch wie zaterdag 29 april de Ronde van Gelderland gevolgd heeft, zal het begrijpen. We moeten eenvoudig beginnen met een opgewekt deuntje op de loftrompet, want de organisatie van Jan van de Blankevoort en zijn helpers was buitengewoon goed. Niets was aan het toeval overgelaten, waardoor zowel renner als volger - ieder op en eigen wijze - ongestoord zijn gang kon gaan. We zullen de dag prijzen, waarop al onze evenementen zo keurig georganiseerd zullen zijn.

Onze volgende felicitatie, met uitgestrekte hand, is voor de winnaar Kees de Jongh uit West-Graftdijk. Deze vriendelijke sportkerel is niet zo maar winnaar van de race, hij is bovendien een triomfator op mentaal terrein. Hij heeft getoond een sterk moreel te bezitten. U moet namelijk weten, dat Kees nog steeds gebukt gaat onder de nasleep ener valpartij. Nog tal van malen moet hij naar het ziekenhuis, om bestraald te worden. Onwil­lige spieren! We spraken hem even voor de start en later tij­dens de course, toen de kopgroep voor de gesloten overweg van Brummen moest wachten. Voor de start zei Kees: “Ja, ik mag rijden van de dokter, maar 't moet draaien blijven. Duwen mag er niet bij zijn." En voor die overweg: „Nee, ik marcheer toch niet helemaal lekker."

En kijk, deze jongen klopte een kleine dertig beste rijders in de eindspurt, om daarna met eenvoudige woorden te antwoor­den op alle gevonden vragen. Miss Remington huldigde in Kees de Jongh een sportman van de bovenste plank. Verdorie, wat moet die kerel kunnen als hij wel fit is ...

Door berg en dal.

Precies op tijd vertrok de meute van het prachtige Berg en Bos. Na een kilometer -'t was bij Paleis Het Loo - werd de eerste renner reeds uitgeschakeld door een valpartijtje, namelijk Van de Burght uit Soestdijk. Wat verder de gebruikelijke los­sers, jongens die eigenlijk in zo'n course niet moesten starten, omdat zij geen tien kilometer meekunnen. Anders was het met Knops en Wim van Smirren, die er door een lekke band uitge­smeten werden. Echt medelijden hadden we met Smies uit Apeldoorn, die juist in deze “thuiswedstrijd" zo graag iets wilde laten zien. Doch na acht km stond hij naast z'n kapotte fiets. Diep bedroefd keek hij even rond, zag een hekje, liep er naar toe, legde zijn hoofd op het hekje en liet de waterlanders de vrije loop. Mensen, wat kan onze sport meedogenloos hard zijn...

Maar verder ging de race. Reeds voor Heerde (32 km) was het lint bijzonder lang en gerafeld. Doch na Heerde kwamen de Heuvels en daar kwam de kapper met z'n grote schaar (ook wel man met de hamer genoemd) -de boel pas goed uitdunnen. In no time was het gebeurd. Alleen groep twee kwam, aan het wiel van de bijzondergoed rijdende Van Heel uit Rossum, terug bij de kopgroep. De rest was “gezien". De oorzaak van dit alles was de grote activiteit van voren, waar steeds verse uitlopers waren. Maar niemand kwam ver, daarvoor zat er te veel kwa­liteit in de hoofdmacht. Voor Nunspeet (61 km) waren het Buis, Van Haren, Van Espen en Schreurs die sprongen, dra ge­volgd door Swaneveld, De Jongh en Dieperink. Doch voor Ud­del was het uit met hun pret. Doch het bleef onrustig. Door dat alles werd de kopgroep steeds dunner en toen bij Bameveld Van der Meulen, Walravens en Visser hun kans waagden, moest er een heel groepje tegelijk af: o.a. Zwienenberg, Rou­weler, Schipper, Schreurs, Pothoven, iets verder zagen we een totaal ontredderde Gerard Wesseling. Geen trap deed hij meer. Met gebogen hoofd liet hij zijn karretje uitlopen. Even later was hij echter weer geheel de oude, tenminste, hij reed weer als een trein. Te laat echter, de achterstand was inmiddels te groot geworden. In, pak weg, veertig seconden volkomen kans­loos geworden!

Henk Buis op jacht.

Bij Deelen (150 km) was er plotseling een valpartij, waardoor alle betrokkenen kansloos werden, behalve Buis en de Brabander Deley. De man uit Vijfhuizen heeft ons daar een onverge­telijk brok Wielersport voorgeschoteld. Hoewel er vooraan weer eens een paar mannetjes gehaald moesten werden, reed Henk „er zo naar toe". Deley hield, op z'n tanden bijtend, net het wiel van de stayer en zo lukte deze operatie. Zie zo, we weten nu dat Henk Buis weer meetelt.

Brede toplaag.

In Brummen (179 km) was de overweg gesloten. De hele kop­groep moest wachten, wat voor ons een prachtige gelegenheid was even vlug tussen de renners rond te neuzen. Daar stonden ze, ruim dertig man, die voortdurend gestreden hadden en een zeer hoog tempo hadden gedraaid. Opvallend was hun uit­stekende conditie. De meesten stonden waarachtig gezellig te babbelen. Jan Janssen vroeg: ;,Met z'n hoevelen zijn we nog?" We zeiden: ,Ongeveer dertig man." Toen Jan weer: „Mooi, dan is er een lekker kansje op een prijs." Fons Post zei wat verwonderd: “Zeg, wat rij ik jofel, he?"

Toen was de trein voorbij en prompt werd er weer gesjast. Wij in de auto zeiden tot elkaar: ,We hebben een groot aantal jongens, die dit werk opperbest kunnen. Dat is verheugend." In Hall (187 km) weer een pechvogel: Leen van der Meulen. Te Beekbergen (198 km) verloren we nog twee renners: Soetekouw en Van Leeuwen, beiden met kramp.

Arme Bart Solaro.

Na nog enkele mislkte sprongen kwam de laatste, ogenschijn­lijk beslissende. Het waren Henk Nijdam, Nico Walravens en Bart Solaro, die hun laatste kans waagden. Plotseling hadden zij ruim honderd meter. Doch even plotseling moest Solaro zijn twee makkers vaarwel zeggen. De arme drommel had zijn trapas finaal door midden getrapt. De andere twee werden weer gepakt. Het blijft een vraag of dat - met de geweldig in vorm zijnde Solaro - ook gebeurd zou zijn. Nu ging het in gesloten groep de laatste kilometer in. Piet Krol moest in Apeldoorn nog lossen. De rest stoof door de laatste bochten en spurtte schouder aan schouder naar de streep.

Het heeft -de jury nogal wat moeite gekost om de eerste twintig man op papier te krijgen. Doch het is tenslotte gelukt. Zeer sportief was daarbij Jantje Hermes, die naar de jury stapte en zei: “Heren, Arie Jongejan was niet na, doch voor mij. Eerlijk is eerlijk."

Nog heel even de organisatoe. Naar onze smaak was het groot­ste winstpunt, dat men het aantal volgwagens zeer beperkt had gehouden. Voorts hebben we een dikke pluim voor de politie, die op gemoedelijke, doch zeer nadrukkelijke wijze verhinder­de dat het een janboel kon werden. Op een enkele hardleerse draadnagel na was er ook niemand, die vervelend deed. 't Was een fijne sportdag. BRON:CHARLES RUYS.

Amateurs:1. Kees de Jongh, West-Graftdijk, 209 km in 4 uur 47 min. (of het ook hard ging!); 2. Piet Steenvoorden, Heemstede; 3. Jan Boog, Laren; 4. Visser, Santpoort; 5. Jongejan, Rotterdam; 6. Hermes, Berkel; 7. Van Espen, Arnhem; 8. Den Hartog, Utrecht; 9. Walravens, Den Bosch; 10. Verwey, Gouda; 11. Post Jr., Amstelveen; 12. Den Outer, Nieuwerkerk a.d. IJsel; 13. Janssen, Nootdorp; 14. Jo­chems, Rijsbergen; 15. Stam, Rotterdam; 16. Van Lachterop, Amsterdam; 17. Frakking, Naarden; 18. Van Dok, Enkhuizen;

19. Boom, Enter; 20. Dokter, Halfweg. Allen z.t. als de winnaar. Er waren 221 deelnemers.

Premies. Nunspeet: Van Espen. Garderen: Dieperink en Van Haren. Hoenderloo: Bastin. Brummen: Boom en Dieperink.

Dat hoort er ook bij

Er waren, na afloop van de Ronde van Gelderland, enkele renners die zeiden: ,We werden verrast door het plotseling opdoemen van het finishdoek. Dat was wat kort na de laatste boeht."

Hier willen wij graag even iets over zeggen. Het is im­mers zo, dat alle renners zeer vroegtijdig in de plaats, waar de strijd zich af zal spelen, arriveren. Het is aan hen, voor de wedstrijd uit te zoeken, hoe de aankomst zal zijn. Zij kunnen dat vragen, doch nog veel beter is het, even te gaan kijken. Dat is naar onze mening even be­langrijk als bijvoorbeeld trainen.

Wij raden alle renners aan, voortaan aan dit belangrijke detail de volle aandacht te schenken.Ch. R.

Alles op z’n tijd.

Over het parcours van de Ronde van Gelderland lopen de meningen nogal uiteen. Sommigen vinden het te licht, vooral daar de renners vele kilometers lang op door hoge bossen beschutte wegen rijden. Dat kunnen wij niet ontkennen. Desondanks hebben wij niets tegen het tra­ject, omdat wij menen dat niet alle klassiekers precies even zwaar moeten zijn. Ook in het buitenland kent men verschillende klassiekers. Er zijn er bij, die geschapen lijken voor de zwoegers, de duwers, terwijl weer andere wedstrijden een kolfje naar de hand van elke flyer, de soepele rouleur zijn. Het laatste is het geval met de cour­se over de mooie Veluwe. Daar is niets op tegen, volgens ons. Aanstaande zaterdag zal men in de Ronde om de Haarlemmermeer naar alle waarschijnlijkheid weer vol­op in de zware polderwind zitten. Daar hebben we even­eens niets op tegen. Alles op z'n tijd.  Ch. R.

 

RONDE VAN LIMBURG (25 juni).1961

JAN JANSSEN winnaar, LEO KNOPS (2e), HENK NIJDAM (3e)

  „hoofd-tenoren" in boeiende en zeer zware RONDE VAN-LIMBURG

Vier „tenoren" holden - het tempo telkens opvoerend - met voorsprong over de door een brandende zon geteisterde Zuid­Limburgse “cols". Zij hadden afscheid genomen van de andere dapperen, die rond Valkenburg - vooral op de Cauberg - met hen de slag hadden ingeluid en die met ere het boeiende geschiedboek van de, altijd opmerkelijke Ronde van Limburg binnenstapten. Bijzonder zwaar was -ditmaal het 191 km kar­wei, lastig door de hitte die het asfalt van de wegen losweekte, moeilijk tengevolge van de snel op elkaar volgende schermut­selingen, -die uiteindelijk in een fikse “knokpartij" resulteer­de, waaruit Jan Janssen, Leo Knops, Henk Nijdam en Bert Boom als hoofd-gladiatoren te voortschijn -kwamen. En dit viertal rende heuvel op, heuvel af, kwam steeds dichter bij het einde (Stein) en maakte ook het gat groter en groter. Wat was die Bert Boom een knaap met “inhoud" en hoe kranig sloeg hij terug, toen nabij Gronsveld (148 km) iets in zijn benen kriebelde waardoor hij werd afgehaakt. Een solo van ruim 5 km had hij rrodig, om zijn oude stelling weer in te nemen, een positie die hij toch zou verliezen, want op de Raarberg bij Meerssen (163 km) kreeg Boom krampen exdit betekende een duidelijk vonnis. Hij vervolgde energiek zijn tocht en al waren Janssen, Knops en Nijdam buiten schot en al werd hij door Hub. Harings en de knap voor de dag komende jonge Zeeuw Boonman gepasseerd, aan de finish in Stein kreeg hij het ver­diende applaus en alle volgers hadden niets dan lof voor hem.

De drie-koplopers bleven bijeen, hetgeen een pluimpje voor Leo Knops inhield, daar de beide discipelen van Gerrit Schulte - wederom de grote triumfator - in Beek, in Geleen en in Elsloo, keer op keer een demarrage produceerden, wapens waarvoor Knops steevast een raak antwoord klaar had. De spurt moest uitspraak doen: Leo Knops leide resoluut de dans, werd op 80 meter voor de streep door Jan Janssens „overstoken", die met een fraaie Ronde van Limburg-victorie op zak naar de Ronde van de Toekomst kon afreizen. In de glorie van Jan Janssen (een coureur van formaat) deelden Knops en Henk Nijdam, de grondlegger van de beslissende vlucht.

Magnifieke wielerkamp, tip-top was de organimtie.

De wielerclub „Bergklimmers" kon met het grootste genoegen op de organisatie, het verloop en het gehalte van deze klas­sieker, ontegenzeggelijk Neerlands markantste race voor onze amateur-elite, terugzien. Alles klopte als een bus, nergens kon een mankement worden ontdekt, de koers was van een uitzon­derlijk niveau, de jury deed het werk vlot en effectief en vele deelnemers zorgden voor vermeldenswaardige wapenfeiten. Hoe zwaar de rit was? In Stein werden door Gerrit 'Schulte 108 renners gestart, bijna vijf uur later bleken slechts 31 jon­gens de opgave te hebben volbracht.

Pechvogels natuurlijk bij de vleet. Heyne stond al in Buchten (na 6 km) met cen lek bandje, een lot dat Willy Boss in Ur­mond moest ondergaan. Meteen werden zwakke broers “ge­lost", v. d. Meer en v. d. Wal hoorden eveneens bandjes leeg­sissen, ook Smeets maakte zulk een vervelend voorval mee en intussen had de troep zo'n tempo onderhouden, dat in Roos­teren bereids elf minuten voorsprong op het tijdschema werd genoteerd. In dit oord konden Jan Willemsen en Tom Tubee (15 sec.) zich leiders noemen, in Maasbracht had Tonny Stef­fanie 100 meter en in Koningsbosch waren Jan Schroder, Van Haaren en Willy Lemmens aanvoerders, en ging Maan Laugs op kop van de lange sliert.

Eugene Beckers, later het slachtoffer van cen defecte derail­leur, Nico Paas en Theo Rutten (Leende) brachten in Sittard de wagen op gang. De 40 sec. winst waren voor de achtervol­gers aanleiding om er een schepje op te doen, doch de drie uitlopers bleken dit ook in hun macht te hebben en in Mun­stergeleen - waar Marcel Nelis bandbreuk leed - hadden zij 50 seconden te pakken. Theike Moors had in Schinnen (bandje lek) pech, Frans Bruekers maakte dit in Oirsbeek mee en tijdens het verder verloop werd dit lijstje bepaald uit­voerig.

De slag werd ingeluid.

Bert Boom ging in Hoensbroek alleen op de cerste rij zitten (30 sec.), om in Aalbeek door Harings, Nijdam en Knops te worden “vervoegd". En meteen stond de boel finaal op stelten. Henk Nijdam trok zijn registers wagenwijd open met het ge­volg, dat dit kleine gezelschap op de Cauberg een afscheiding teweeg kon brengen, gevolgd door Hennes, Beckers, Evers, Frissen, Duckers, Tubee en Steffanie. Hierna - de heuvels kwamen in zicht - werd alles onderste boven, gekeerd, het peloton brak in vele stukken en die brokken werden nieuwe „onderdelen" en hieruit kwamen heel wat eenlingen in de race te liggen. In de achterhoede belandden o.m. Walraven, Wil­lemsen, Zwetsloot, Den Outer, Drummen, Driessen enz. Ver­schillen van tientallen minuten werden genoteerd, gaten -die op de vele stijgingen nog de hoogte ingingen. Overal stonden onfortuinlijken langs de wegen, ook vele “gelosten" - vol­strekt kansloos - zochten de bezemwagen op en vooraan daagden intussen Hub. Harings en Boonman op; welke duo zowaar in Wijlre (110 km) op hol sloegen. De 20 sec. werden door Dassen en Nijdam teniet gedaan, waarbij vooral laatst­genoemde resoluut optrad en blijkgaf de eindzege fel te be­geren. De hitte liet sporen na: Paas kreeg met een stoute derailleur en een falende rem te kampen, Beckers kon niet meer schakelen en toen de kruitdamp ietwat was opgeklaard, was Henk Nijdam (Mamelis, 123 km) alleenheerser, op 40 sec. gevolgd door Boom, Dassen en Harings, op 1.10 min 15 jagers en daarna het nogmaals uiteenvallende peloton. Achterblij­vers? Te veel om allemaal op te sommen, in elk geval werd hier over Knoben, Biemans, Van Rooy, Hendriks, Hoekstra, Evers, Claes (B.), Lemmens, Van Heel (B.), Tubee, Frissen, Borstjens (B.) enz. het vonnis uitgesproken, voor de meesten totaal, voor enkele dapperen tijdelijk, hetgeen uit -de uitslag kan worden afgelezen.

De beslissing.

Twintig seconden had Henk Nijdam in Noorbeek (135 km) op Jan Janssen, Leo Knops en Bert Boom, op 1 min. Harings en Boonman, op 1.25 min. Dassen en Rutte. In Gronsveld vier leiders, hier moest Boom - gelijk in de aanhef gereleveerd - voor de eerste maal lossen en hier stond ook vast, dat de zaak was bekeken en dat Schulte's troeven een gooi naar de buit zouden doen. Harings en Boonman gaven geen krimp, zonder winst ten opzichte van de kopmannen evenwel en de rol die in de finale door Boom werd gespeeld is genoegzaam bekend. Tenslotte trokken Jan Janssen, Leo Knops en Henk Nijdam als hoofdrolvertolkers door Meerssen, een positie die niet meer werd veranderd. Een excellent trio, waarvan Jan Janssen een fraaie spurtzege in de wacht sleepte en aldus in het bezit van de eerste prijs, een Eroba race-rijwiel, kwam, dat hij uit han­den van de heer Geurts mocht -ontvangen.

In Stein, aan de finish, niets dan glunderende gezichten, met lofprijzingen van dr. Van Dijk - vergezeld van zijn sportieve echtgenote - voor de winnaar, voor de uitblinkers, voor de organisatoren. Gerrit Schulte was natuurlijk in zijn nopjes: van zijn gloeg Jan Janssen eerste en Henk Nijdam derde. En Limburg was ook content: de Ronde was wederom tip-top ge­slaagd en Leo Knops had hierin met zijn tweede prijs een groot aandeel.

BRON:GERARD SILLEN

Amateurs:1. Jan Janssen (Nootdorp), 191 km in 4.59.56, 2. Leo Knops (Bocholtz) z.t., 3. Henk Nijdam (Eelderwolde) z.t., 4. Hub. Ha­rings (Sibbe) op 4.32 min., 5. F'erdinand Boonman ('s-Heeren­hoek) op 4.40 min., 6. Bert Boom (Enter) op 4.54 min., 7. Roger Wynands (Beringen, IB.) op 6.30 min., 8. Jan Schroder (Ko­ningsbosch) op 6.34 min., 9. A. Rutte (Haarlem) z.t., 10. Jos Brunenberg (Weert) z.t,, 11. Roger van Heel (Heusden, B.), z.t., 12. Aad van Kemenade (Eindhoven) z.t., 13. Jan Dassen (Stein) op 6.45 min., 14. Hub. Duckers (Urmond) op '7.09 min., 15. Tom Tubee (Wessem) op 7.18 min., 116. J. Driessen (Stein) op 7.25 min., 17. Frank Ewers (Linne) op 7.3'4 min., 18. Henk Hoekstra (Ureterp) z.t., 19. J. Hermes (Berkel) op 7.36 min., 20. Jos Corst­jens (Lanaken, B.) op 7.48 min., 21. Harry Knoben (Beak) op 8.10 min., 22. H. Plum (Kerkrade) z.t., 23. Willy Lemmens (Beak) op 9.12 min., 24. Roger Claes (Heusden, B.) op 9.18 min., 25. Fons Frissen (Bunde) op 12,06 min., 26. J. Gisbers (Eind­hoven) op 13.15; min., 27. H. van Rooy (Zeelst) z.t., 28. Antoon Steffanie (Herten) op '13.16 min., 29. H. Kisters (Heerlen) op 15.18 min., 30. H. Jaspers (Eindhoven) op 20.48 min., 31. G. v. Mulken (Elsloo) op 21.12 min.

 

RONDE VAN MIDDEN-NEDERLAND (18 juni).1961

RONDE VAN MIDDEN-NEDERLAND voor Henk Nijdam.

REMINGTON verreweg de sterkste ploeg

Cothen is een vriendelijk dorp, zo'n kilometer of twintig van Utrecht. Doch in de Ronde van Midden-Nederland ver­anderde dit plaatsje in een heksenketel en de man die hier ver­antwoordplijk voor was, heette Gerrit Schulte. Want het was daar dat hij plotseling twee keiharde stoten op de claxon van zijn auto gaf, met als onmiddellijk gevolg dat zijn Remington­rijders in duivels veranderden. Schulte's sein was nog in de lucht, toen Henk Nijdam nijdig demarreerde. Maar Roel Hen­driks uit De Wijk pareerde de sprong van zijn oud-provincie­genoot op krachtige wijze. Doch dat was toch het begin van het einde, want Remington had in het kopgroepje van zeven niet minder dan vier rappe mannen: Henk Nijdam, Jan Jans­sen, Toon Rutte en Bart Zoet. Zij bombardeerden om de beurt en daar moesten op de duur de overige drie, Roel Hendriks, Cees Lute en Johnny de Vries, voor zwichten. En zo kon Nijdam tenslotte zijn solo ten beste geven en de overwinning grijpen, terwijl het ploegenklassement vanzelfsprekend ook al voor Remington was. Het zaakje was vakkundig geschoren. . .

Toen de 131 deelnemers Utrecht verlieten, daalde er een druile­rige regen op hen neer. Het weer bleef zo tot bijna half-course, waarna het een tikje prettiger werd. Althans, toen schaarde Pluvius zich onder de vele uitvallers, waarvan sommigen door pech en enkele valpartijen verdwenen, zoals Leo van Dongen (een van de troeven van Toon Simons 3 Hoefijzers-ploeg), Lonkhuizen en Jaap Frakking. Lonkhuizen moest eigenlijk Linkhuizen heten, want,de snodaard glipte binnendoor, maakte een speld van zijn rugnummer los zodat niemand het nummer kon zien en voegde zich vele kilometers verder weer bij het peloton. Maar hij was niet link genoeg, want wie het weten moesten, kwamen er toch wel achter. Ook waren er weer velen die echt niet meekonden en reeds voor Wijk bij Duurstede kansloos in de verre achterhoede Utecht kwamen.

Vooraan werd verschrikkelijk gereden en op de dijk tussen Wijk bij Duurstede en Amerongen werd het bonte lint steeds langer en ook werden de goten allengs groter in afstand en aantal. Prompt daarop verrees daar de Amerongse berg, een verraderlijke bult, die er aan meewerkte dat de eerste grote uitval tot stand kwam.

Acht man voorop.

Het waren Henk Hoekstra, Jan Janssen, Jan Rademakers, Wim Breeuwer, Toon Deley, Theo Nikkesen, Henk Bastelaar en de Nijmegenaar Van Haren die de ruimte introkken. Zij deden dat zo hard, dat de voorsprong op de hoofdmacht in weinig tijd aangroeide tot een minuut. Bij Zeist (ongeveer 70 km) was het al bijna twee en een halve minuut en daar kwam nog een minuut bij. Het moet gezegd, dat het peloton zich door de belanghebbenden in slaap liet wiegen, voorlopig tenminste. Voort joegen de acht, door bos en polder, over heuvels en smalle wegen en het leek alsof de zaak reeds bekeken was. Echter, op de smalle polderweggetjes voor Woerden, kwam er plotseling een grote verandering. De uitlopers verminderden hun tempo tot “slechts" rond veertig km per uur en uit het grote peloton kwam een flinke groep in sneltreinvaart naar voren. In korte tijd was het contact gemaakt, doch slechts voor enkele minuten, want meteen werd er opnieuw gedemarreerd. Nu waren het zeven man, die de vlucht namen, namelijk Jan Janssen (dus toch weer), Bart Zoet, Toon Rutte, Henk Nijdam, Roel Hendriks, Cees Lute en Johnny de Vries. Zoals bekend behoren de vier eerstgenoemden tot de Remingtonploeg! Twee renners sprongen iets te laat het gat in, Jan Rademakers en Toon Mertens, en zij moesten al spoedig inzien dat zij het niet meer konden halen. Zij vielen terug in de tweede groep, die verder bestond uit Deley, Hoekstra, Breeuwer, Van Kemenade, Den Outer, Bastelaar, Lugtigheid, Swaneveld, Boog, Van Dok en Van Haren. Zij allen hadden de slag toch nog gemist.

Niet te stuiten.

De zeven uitlopers waren niet meer te stuiten. Zij joegen in een enorm tempo door De Meern, IJsselstein, Jutphaas en Vrees­wijk naar de Beatrixsluizen, waarna zij aan de overkant van het water eens rustig konden kijken hoever de achtervolgers achter waren. Het werd duidelijk dat de tweede groep de jacht eigenlijk al had opgegeven. Men had het hopeloze ervan in­gezien en zo kon het gebeuren dat de zeven reeds daar op flu­weel zaten. Eendrachtig samenwerkend bereikten zij Cothen, waar ploegleider Schulte op bovenomschreven wijze het sein tot de laatste fase gaf. Dat hat tenslotte Henk Nijdam was, die de zege veroverde, was toch wel bevredigend. Hij was de ren­ner die op de volgers de sterkste indruk maakte, zodat we kunnen zeggen dat de juiste man gewonnen heeft. Ook al is het wellicht ietwat wrang voor de jongens, die alleen moesten knokken tegen het hechte teamwork van de Remingtons. Maar ja, het was nu eenmaal een course voor ploegen.

De Volharding en het- Nieuw Utrechts Dagblad kunnen met grote tevredenheid op deze prachtige wegwedstrijd terugzien.

BRON:CHARLES RUYS.

Amateurs: 1. Henk Nijdam, 180 km in 4 uur 36 min.; 2. Cees Lute op 1.40; 3. Jan Janssen; 4. Toon Rutte; 5. Roel Hendriks; 6. Bart Zoet; 7. Johnny de Vries, allen z.t. als Lute; 8. Jan Boog op 7.23; 9. Werner Swaneveld; 10. Toon Mertens; 11. Radema­kers; 12. Bastelaar; 13. Hoekstra; 14. Van Kemenade; 15. Breeu­war; 16. Van Dok; 17. Lugtigheid, allen z.t. Boog; 18. Deley op 13.32; 19. Linders; 20. De Hartog; 21. Veenendaal; 22. Breure; 23. Van Haaren (die lek gereden had); 24. Timmermans; 25. Not Hendriks; 26. Van Rooy; 27. Poppen; 28. Jonker; 29. Buits.

 

RONDE VAN MIDDEN-ZEELAND (22 juli).1961

Ronde van Midden Zeeland was er een op hoog niveau

Bart Solaro versloeg twaalf makkers In felle eindspurt

Een ogenblik hebben we het betreurd de reis naar het Zuid­Bevelandse stadje Goes te hebben gemaakt; naar de wie­lerronde van Midden-Zeeland te zijn gegaan. Betreurd, omdat er geen gelegenheid was deze wegwedstrijd-over-de-lange­dracht op de voet te volgen. Maar wat is dat achteraf allemaal erg meegevallen, ook al was de ontwikkeling van de course niet tot in details gade te slaan en bestond er evenmin kans de renners nauwgezet te observeren in hun wel en wee. Dit moet ons echter van het hart: de organisatie - wat kwam er niet voor kijken - was vier en twintig karaats. Was ronduit gezegd een uitdrukkelijke demonstratie van het vermogen, dat men daar diep in Zeeland heeft om een wielermanifestatie een zo hoog mogelijk niveau mee te geven.

En dan, wat een man, die Ad Verhulst, de vol-ijverige, zeer bekwame organisator van deze prachtige, veeleisende Zeeuwse klassieker voor amateurs en onafhankelijken, die afgelopen zaterdag weliswaar de zon ontbeerde, maar de schoonheid van Zuid-Beveland en Walcheren uitstekend tot haar recht deed komen.

Wat was het echter jammer van die. enorme valpartij, die ergens tussen Wemeldinge en Yerseke, na een goede twintig van de tweehonderd vijftien of te leggen kilometers, ontstond. Een valpartij, waarbij vrijwel de hele weg bezaaid was met renners en fietsen. Wel veertig man maakten met de Zeeuwse grand kennis en onder hen behoorden onder meer de Engelsen Bertram, Jones en Shaw, de Australiers Goodie en Betke, de Belgen Dhont, De Keyel, Cotman en Dumez en vele Nederlan­ders. Hier hebt u er een paar: Piet van Dijk, De Waard, Snep­vangers, Toon Mertens, De Waal, Frissen (wiel aan diggelen, evenals dat van Bastin), Joop de Jager, Mesters, Verwey, Kool­mees, Henk Hoekstra, Raf Gijsel (een van de Zeeuwse favo­rieten), Bert Boom die, naar men ons vertelde, in een sloot terecht was gekomen, etcetera, etcetera. In elk geval, het 109 man sterke veld, rond half twee in de middag in Goes vertrok­ken, had zwaar verlies geleden; was er heel wat manschappen mee kwijt geraakt. Wat een illusies (met de wereldkampioen­schappen voor de deur) zijn er in deze overigens kleurrijke wedstrijd niet verloren gegaan; op wat voor hoge kosten komen vele jongens weer te staan. Hebben de vele afbrekers van onze sport over zoiets wel eens nagedacht?

Buiten de verschillende pechvogels, die de rangen dus dunden, is de hoofdmacht ook heel wat dunner geworden doordat de zware Zeeuwse lucht - en de vrij harde wind, die soms over de polderwegen gierde - van tal van deelnemers wat al te veel, eisten. Dit gold zeker niet voor de strijdbare Henk Nijdam, de van huis uit altijd opgewekte Noorderling. Hij was, na in Kruiningen een premie te hebben “gepakt", met in zijn spoor de Brit Butler, de Westbrabander Broekmans en de Canadees Stefan Mapp, een van de grote gangmakers van de tot ongeveer veertig man gereduceerde kopgroep.

Die kopgroep had tussen Hansweert (eldorado voor sportvis­sers) en Hoedekenskerke, met zo'n vijftig kilometer achter de wielen, weer wat aan omvang gewonnen. Want Hendriks was bijgekomen en Claery en Koolmees (na een magnifieke achter-­volging) en ook “Jerommeke" de Waard, de sterke coureur uit Rijsoord, was in aantooht. Betrokken in de massa-valpartij rond Wemeldinge, had de winnaar van de Ronde van F'rans-­Vlaanderen nadien in zijn eentje een opgelopen achterstand van dik twee minuten weggewerkt. De Waard moet wel tot. de bodem van zijn arsenaal zijn gegaan. Maar hij zag zijn in­spanning beloond.

Lastige Ronde. Schermutselingen waren er inmiddels genoeg geweest in deze lastige Ronde van Midden-Zeeland, die duizenden en duizen­den toeschouwers trok, meer dan eens geestdriftig zwaaidend met hoeden en zakdoeken. Maar het was toch pas in de straten van Middelburg (na precies honderd kilometer), dat de course zich langzaam maar zeker begon te ontwikkelen. Was het Gijs de Wit uit Dubbeldam of de Sint Willebrorder Henk de Jong, die de fakkel had aangestoken voor een gedurfde uitlooppo­ging? In elk geval, ze verstonden elkaar best, dit tweetal, dat rond het oude stadje Veere (hier viert de zeilsport thans hoogtij) een voorsprong noteerde van zeker een minuut. En mogelijk hadden zij hun terreinwinst nog wat opgevoerd, als een premie “onderweg" de goede harmonie niet had verstoord. Westbrabantse Henk (de Jong) werd in Vrouwenpolder (114 km) en Dubbeldamse Gijs (de Wit) in Domburg (125 km) een halt toe­geroepen. Toegeroepen door het peloton, waarin de Belg Walter Muyllaert op zijn best was. De hele wedstrijd door zou hij trouwens een eerste viool spelen.

Het bleef anders warm toegaan op de soms vrij smalle, kron­kelende wegen en iedere keer opnieuw veranderde het beeld van de strijd. Nijdam en Walravens en Dieperink stortten zich (na Westkapelle) een keer met vol geweld de ruimte in; Muyl­laert, Wesseling, Biemans en de vechtlustige De Jong deden het zelfde (tussen Zoutelande en Biggekerke), maar toen lands­kampioen Wesseling, die zeer sterk reed, in Koudekerke (145 km) in een bocht een lelijke schuiver maakte (hoe het kwam weet niemand) en De Jong plots terugviel in de groep, konden Biemans en Muyllaert het uiteindelijk ook niet houden. Al bedroeg de voorsprong kort na het juichende Vlissingen nog ongeveer een minuut.

Miel Verstraete en Dick Groeneweg, met vele „Tour van de Toekomst-kilometers" in perfecta conditie, waren de eersten, die de mouwen opstroopten voor een serieuze jacht. In Oost-Souburg bedroeg hun achterstand op de twee kopmannen nog veertig seconden; in Nieuw en Sint Joostland (176 km) hadden zij Biemans en Muyllaert in het zicht, in Lewedorp (180 km), langs vruchtbare kleiakkers, streken zij op de demarranten neer. Vier man dus aan de leiding? Jawel, maar het werden er dertien. Want na een fonkelende jacht, waarin iedereen die in 't schuitje zat moest meevaren of hij wilde of niet, sloten negen man zich bij de leiders aan: de gedegen Mik Snijder, Jan Schroder, Henk Nijdam, Eugene Beckers, Leo van Dongen, Jaap de Waard, Gerard Wesseling, die zich ondanks tal van schaafwonden prachtig had kunnen handhaven, Andre van Aart en Bart Solaro. Het was de rappe Bosschenaar Bart Solaro, dit jaar al vooraan in de etappe Bregenz-Innsbruck van de Oostenrijk-rondrit en ook winnaar van de Rundfahrt um Gutersloch in Duitsland, die het haalde. Tussen dikke rijen kijklustigen won hij in de eindspurt de perfect georgani­seerde marathonrace, welke voor de derde achtereenvolgende maal zijn gewicht in goud waard bleek.

Tot slot: wij weten niet of er veel dichters zijn geweest, die zich om de glorie van het Zeeuwse land hebben gewaagd. Maar onze onvervalste Zeeuwse chauffeur reed ons - alle binnenweggetjes benuttend - door een decor dat zoveel na­tuurschoon bood, dat het niet onverklaarbaar zou hebben ge­leken, indien menig strijdlustig renner door al dat landschap­pelijk schoon de wedstriijd wel eens zou hebben vergeten.BRON: EVERT VAN MOKUM.

Amateurs: 1. Bart Solaro, Den Bosch, 215 km in 5 uur 15 min. 50 sec.; 2. Dick Groeneweg, Numansdorp, op driekwart fietslengte; 3. Walter Muyllaert, Belgie; 4. Emiel Verstraete, Eede, Zld.; 5. Ad Biemans, Uivenhout; 6. Andre van Aart, Achtmaal; 7. Jan Schroder, Koningsbosch; 8. G. Wesseling, Halfweg; 9. Henk Nijdam, Halfweg; 10. Eugene Backers, Schaesberg; 11. Mik Snijder, Halfweg; 12. Leo van Dongen, Made; 13. Jaap de Waard, Rijsoord; op 1 min. 45 sec. 14. Ferdinand Boonman, 's-Heerenhoek; 15. Gijs de Wit, Dubbeldam; 16. Daniel Tressi­der, Australia; 17. Jan van 't Klboster, Zundert; 18. Roel Hen­driks, De Wijk; op 2 min. 1 sec. 19. Leo Knops, Bocholtz; 20. Cees de Jongh, West-Graftdijk; 21. Bart Zoet,.Sassenheim; 22. Wim de Jager, Den Haag; 23. Wim Dieperink, Barchem; 24. Hub Harings, Sibbe; 25. Andre de Keyel, Belgie; 26. Henk de Jong, St. Willebrord; 27. Cor Haast, Rijsbergen; 28. Leo Alt­huizen, Den Haag; op 2 min. 45 sec. 29. Bert Boom, Enter; 30. Keith Butler, Engeland; 31. Jan Tolhoek, Yerseke; 32. Nico Walravens, Den Bosch; 33. Cees Broekmans, Zevenbergse­hoek; 34. Cees Snepvangers, Zundert; 35. Jan Boog, Laren; 36. Piet van de Vijver, Axel; 37. A. Mertens, Breda; 38. Henk de Waal, Axel; 39. Nico Paas, Munstergeleen; 40. Bill Maggs, Australia.

Ploegenklassement: 1. Dextro Energen (ploegleider Wim van Beek), totaaltijd 15 uur 47 min. 30 sec.; op 1 min. 45 sec. 2. De Hoekse Renners, 15.49.15; idem 3. De 3-Hoefijzers, 15.49.15; 4. Remington; 5. „Maastricht".

De prestatieprijs werd toegekend aan Jaap de Waard (Rijsoord).

 

RONDE VAN NEDERLAND.61.01e A RIT (16 mei).1961

JAAK VAN DE KLUNDERT

                                     eerste leider in de Ronde van Nederland

Als deze regels voor u liggen, kan er weer veel veranderd zijn. Doch op het moment, waarop zij ter perse gaan, is Jaak van de Klundert de drager van de oranjetrui in de Ronde van NederIand. De jonge Brabander heeft dit begeerde kleding­stuk overgenomen van Peter Post, die als winnaar van verleden jaar de eerste rit in het oranje reed. Aan het slot van die eerste rit kwamen de drie dappere uitlopers, v. d. Klundert, Zilver­berg en v. d. Ven, ver voor hun achtervolgers aan de finish, waar v. d. Klundert er als de kippen bij was om op de eerste plaats beslag te leggen.

Die halve etappe van Utrecht naar Amsterdam was een mooie rit. Niet alleen omdat we door de fraaie Stichtse en Gooise dreven trokken, maar vooral ook omdat de renners direct duidelijk maakten dat zij niet gekomen waren om vakantie te houden. Na een rommelige start, waarin de meesten aanvan­kelijk dachten, dat dit nog niet het echte begin was, ging het tempo al spoedig omhoog en dat is zo gebleven tot de finish. En 's avonds, in het criterium rond de Amstel-brouwerij, werd er al weer volop gesjast en op de premies, die talrijk waren, ge­jaagd. Tijdens deze rit was Jo de Haan de meest strijdlustige man, hoewel er toch ook vele anderen waren die er graag tegenaan dingen, zoals b.v. Daan de Groot. Het zeer talrijke publiek zag Van de Klundert zijn pas verworven trui op sterke wijze verdedigen, hetgeen er op wees dat hij een waardig leider was. Tenslotte won Piet Rentmeester dit criterium in de eindsprint, waarmee hij zijn derde zege in zes dagen in de wacht sleepte!

Met de Franse slag.

Wat wij tijdens de eerste dag op organisatorisch gebied te zien kregen, was over het algemeen van heel wat minder gehalte dan het sportieve gedeelte. Wij houden er niet van direct met scherpe kritiek te komen, doch hier was werkelijk veel te veel aan het toeval overgelaten. Het meest opvallend was de be­sluiteloosheid, tijdens het “oplossen" van allerlei moeilijk­heden. Tot deze moeilijkheden behoorde ook het vinden van invallers voor renners die niet gekomen waren. Zo zagen we Lex van Kreuningen beurtelings enthousiast met z'n spullen slepen en moedeloos kijken. 't Was ja, nee, ja, nee, met als resultaat dat hij tenslotte in Utrecht moest blijven.

Er waren nog veel meer dingen, die niet klopten. Dat was des te meer te betreuren, daar er een groot aantal belangrijke men­sen uit de zakenwereld was, die zich aan dit rommelige geheel nogal ergerden. Aan de andere kant moeten we de heer Van Oest nageven, dat hij steeds zijn kalmte wist te bewaren - onder deze,omstandigheden een wereldrecord! - en dat ten­slotte de karavaan toch nog op tijd weg kwam. Laten we hopen dat de organisatie tijdens het verdere verloop van de Ronde steeds beter zal kloppen.

Wat de publieke belangstelling gedurende de eerste dag be­treft, kunnen we zeggen dat we steeds voor verrassingen kwa­men te staan. Tijdens de voorstelling in de kolossale Marijke­hal was er heel weinig publiek, doch langs de wegen was de belangstelling op vele plaatsen zeer .groot. Aan de finish was het weer heel rustig, terwijl er 's avonds rond het parcours zeer veel kijkers waren. Tja, wij mensen zijn moeilijk te doorgron­den...

BRON:CHARLES RUYS.

le etappe: UTRECHT-AMSTERDAM.

Beroepsrenners:1. Van de Klundert (104 km in 2 uur 37 min. 15 sec. (bonificatie inbegrepen); 2. Zilverberg 2.37.45 (met bonificatie); 3. Van der Ven op 1 sec.; 4. Nijs (Belgie) op 2 min. 51 sec.; 5. Troche (Dld.); 6. De Haan op 3.12; 7. De Roo; 8. Van der Putten op 3.14; 9. Van der Borgh; 10. Van der Steen; 11. Marinus; 12. Tomasin (It.); 13. Maliepaard; 14. Almaviva (It.); 15. De Groot; 16. Groeneweg; 17. Wim van Est; 18. ex aequo Post, Geldermans, Enthoven, Coletto (It.); Mori (It.), Gattoni (It.), Baens (Belgie), Schmitz (Belgie), Plas (Belgie), Leemans (Belgie), Van Hole (Belgi6), Van Immerseel (Belgie), Captein, Damen, Kersten, Rentmees­ter, Hugens, Declercq (Belgie), Berghardt (Dld.), Kuckelkorn (Dld.); 50. Farr (Dld.); 51. Van der Taele (Belgie); 54. Schuler (Dld.); 55. Thijssen (Dld.); 57. Franssen (Dld.); 59. Busso (It.); 61. Borremans (Belgie) op 13.44.

Opgegeven: Baunsb (Den.).

PLOEGENKLASSEMENT.

1. Ploeg Middelink (Radium) met Van de Klundert, De Roo en De Groot, 8 uur 0 min. 11 sec.; 2. Ploeg Janssen (Locomotief) met Zilverberg, Van der Borgh en Maliepaard, 8.00.43; 3. Ploeg Buchly (Televizier) met Van der Ven, Van der Putten en Steen­voorden, 8.01.14; 4. Ploeg Lakeman (Acifit) met Nijs, De Haan en Groeneweg, 8.04.02; 5. Duitsland met Troche, Declercq en B-orghardt, 8.04.04; 6. Ploeg Heil (Lanco) met Marinus, Van Breenen en Post, 8.04.27; 7. Italie (Caballero) met Tomasin, Al­maviva en Coletto, 8.04.27; 8. Belgie (Caritas Latter Libertas) met Schmitz, Plas en Leemans, 8.04.27.

 

RONDE VAN NEDERLAND.61.01e B RIT (16 mei).1961

AVONDCRITERIUM AMSTERDAM.

Beroepsrenners: 1. Rentmeester, 6'0 km in 1 uur 19 min. 6 sec. (met bon. 1.18.06); 2. De Roo, z.t. (met bon. 1.18.36); 3. Van Hees; 4. Damen; 5. Gel­dermans; 6. Van Est; 7. Kerstens; 8. De Haan; 9. Groeneweg; 10. Van de Klundert; 11. Sluis;,12. Sijthoff; 13. Captein; 14. Van der Putten; 15. Post;16. Westdorp; 17. Zilverberg 18. Van Eg­mond; 19. Maliepaard; 20. Tomasin; 21. Van Immerseel; 22. ex aequo Almaviva, Mori, Schmitz, Van Hole, Van der Borgh, Van der Ven, Borghardt, Schuler, Troche, Theisen; 45. Coletto; 47. Kuckelkorn; 48. Van der Taele; 49. Farr; 50. Gattoni op 1 min. 19 sec.; 51. iBaens; 52. Niis; 53. Leemans; 58. Plas op 2.38; 59. Basso op 11.51.

Declercq en Borremans verschenen niet aan de start.

ALGEMEEN KLASSEMENT.

1. Van, de Klundert, 3 uur 56 min. 21 sec.; 2. Zilverberg op 30 sec.; 3. Van der Ven op 1 min. 1 sec.; 4. Rentmeester op 3.14; 5. De Roo op 3.42; 6. Troche op 3.51; 7. De Haan op 4.12; 8. Van Hees op 4.14; 9. Damen; 10. Geldermans; 11. Kersten; 12. Groe­neweg; 13. Sluis; 14. Captein; 15. Van der Patten; 16. Post; 17. Westdorp; 18. Van Est; 19. Van E;gmond; 20. Maliepaard, 21. Tomasin; 22. Van Immerseel; 23. Theisen; 24. Schuler; 25. Borghardt.

 

RONDE VAN NEDERLAND.61.02e  RIT (17 mei).1961

Een bewogen Ronde van Nederland 1961

Protesten en onwillige renners doen geen goed aan onze wegrensport

2e etappe AMSTERDAM - DOKKUM

Belg R0GER BAENS word winnaar van een prachtige rit

Wie zei daar, dat beroepsrenners liever lui dan moe zijn? In de lange rit van Amsterdam naar Dokkum hebben we weer eens gezien, dat het tegendeel waar is. Een bont klaverblad van vier, in de vorm van de kleppers Piet Rentmeester, Coen Niesten, Piet Damen en Theo Sijthoff, trok er na enkele kilo­meters reeds tussen uit, het avontunr tegemoet Een verschrik­kelijk avontuur, aangezien “Neerlaads grootste ploert der wielrenners", de Afsluitdijk, zoveel kilometers verder lag te wachten. Tja, we hebben hier geen Alpen of andere wereld­bulten van dat formaat, doch onze beukende zeewind is ook niet voor de pose. Het is zelfs zo, dat vele renners liever met een paar hoge cols afrekenen dan met die wind.

De tweede etappe van deze Ronde van Nederland begon op wel zeer bijzonderewijze, namelijk vanaf het grote dak van het gebouw van Renault, tussen de rijen ingevette auto's. Reeds daar was veel publiek op de been en dat zou zo blijven tot Dokkum, waar lange rijen grote vlaggen het oude stadje een feestelijke sfeer gaven. Het was de Belg Roger Baens, die met een brede grijns als eerste over de meet bolde, zoals onze zuiderburen dat zo graag noemen. Tot grote blijdschap van de aanwezige Belgen, tot diep verdriet van de mannen, die deze course hadden “gemaakt": Rentmeester, Niesten, Sijt­hoff en Damen. Zij hadden de tol betaald voor hun kracht­patserij. Damen had de drie anderen reeds in Den Helder laten gaan, Sijthoff bleef aan de wielen bijten tot in bet Friese land, de twee overigen moesten daar-echter ook toegeven, dat het niet meer ging. De renners maakten er onder elkaar een totale slachting van, met als gevolg dat gedurende het laatste uur de hele zaak uit elkaar viel. Wie netjes „van voren" bleef, was Jaak v. d. Klundert, zodat hij zijn oranje-trui behield.

Deze dag was in alle opzichten zeer geslaagd en het is te hopen dat het in de resterende dagen zo blijft. Dan is deze Ronde van Nederland toch een groot succes, iets waar wij en velen met ons wel eens aan getwijfeld hebben.

Toch was de aankomst in deze mooie Friese plaats niet voor allen even prettig. Er was een aantal deelnemers die, even­als in een grijs verleden de weledele beer Bonifacius, te Dok­kum hun einde vonden. Voor hen is de Ronde afgelopen.

Tenslotte nog even dit: wat zijn er tegenwoordig toch veel renners, die goed rijden. De tijd, dat een handjevol lieden de course kon beheersen, ook in de Ronde van Nederland, is toch wel voorbij. Gelukkig.

Beroepsrenners: 1. Roger Baens, 2. Jan Westdorp, 3. Jo de Roo, 4.

 

RONDE VAN NEDERLAND.61.03e RIT (18 mei).1961

3e etappe DOKKUM - EMMEN

Een betreurenswaardig incident aan de finish in Emmen

Jaak van der Klundert miste in de etappe van Dokkum naar Emmen op grandioze wijze de bus. Al vroeg in de course brak het veld in twee grote stukken, waarbij de drager van de oranje-trui in de tweeds groep bleef. Hoewel groep een aan­vankelijk niet al te gevaarlijk leek, omdat er van zowat alle ploegen renners in zaten, bleek toch al vlug dat het ernst was. Lambert v. d. Ven was de enige van de drie mannen van het eerste uur, die de bus niet gemist had, met het logische gevolg dat hij 's avonds in Emmen de nieuwe leider werd. Volkomen verdiend, want Lambert reed niet alleen goed, doch bovendien was hij wakker genoeg om geen risico te nemen.

Jammer genoeg liep er bij de aankomst van de kopgroep iets mis. Een politieman te Emmen zwaaide om de een of andere duistere reden met de verkeerde arm, met als gevolg dat Jaap Kersten en Lambert v. d. Ven even verkeerd reden, vlak voor de meet. Zij konden het niet helpen, dat zij driehonderd meter te weinig reden. De rest werd wel goed gestuurd en het was de Zeeuwse knokker Piet Rentmeester die van hen het eerste aankwam, voor Jan Westdorp. Na lange tijd lukte het de jury de uitslag in elkaar te zetten. Het is te betreuren, dat deze etappe, na de harde strijd van voren, op zulk een onprettige wijze eindigde.

Helemaal achteraan hebben wij het drama Gijs Pauw met lede ogen aanschouwd. Vier maal reed deze man plat, doch met een brede grijns op z'n gezicht bleef hij doorzetten, om met rede­lijke achterstand in Emmen te arriveren. Wat worden er toch vaak grote daden verricht door hen, die door pech in de rommelhoek terecht komen. Hun prestaties zijn eigenlijk veel groter dan die van bijvoorbeeld de winnaar. Want denk er om, dat het niet gemakkelijker wordt, als men daar helemaal alleen achteraan komt en men wordt door het vaak ondes­kundig publiek hard uitgelachen. Gijs Pauw lachte vandaag vriendelijk terug en bleef strijden. Daar gaat ons petje voor af! Intussen is de strijd om de eindzege nog volkomen open. Tal van renners met reputatie en verrassend veel anderen, die in deze Ronde van Nederland steeds goed rijden, beter dan men van hen verwacht had, hebben nog een goede kans op de zege. Zo valt op, dat Daan de Groot deze keer weer vol strijdlust en kracht zit, waardoor hij op dit moment op de vijfde plaats in het algemeen klassement staat. En wat denkt u van West­dorp, die de tweede plaats inneemt voor Piet Rentmeester en Jaap Kersten? Daar steken de lage klasseringen van mannen als Ab Geldermans toch wel schril bij af. Maar we zijn er nog niet. Er moet nog zeven dagen gekoerst worden ...

Beroepsrenners: 1. Piet Rentmeester, 2. Jan Westdorp, 3. Daan de Groot,

 

RONDE VAN NEDERLAND.61.04e RIT (19 mei).1961

4e etappe EMMEN - DOETINCHEM

DICK GROENEWEG zegevierde en DICK ENTHOVEN veroverde de leiderstrui

Vandaag diende de waarschijnljike winnaar van deze Ronde van Nederland zich aan: Dick Enthoven. Al vlug na het ver­trek uit Emmen trok er een groepje moedige mannen het avontuur tegemoet en aangezien in dit gezelsehap vrijwel alle ploegen vertegenwoordigd waren, maakte het achterblijvende peloton nu niet bepaald felle jacht op de ontsnapten.

Vreemd was echter wel, dat de drager van de oranje-trui,

Lambert van de Ven, die niet tot de uitlopers behoorde, voor een deel door zijn eigen ploegmaats onttroond werd. Van de Ven behoort tot de Tele-Vizierploeg, evenals drie der uit­lopers, namelijk Mik Snijder, Piet Steenvoorden en Ab van Egmond. Van hen deed Steenvoorden niet veel kopwerk, de andere twee des te meer. Daar werd na de rit nog wel even over nagekaart en Mik Snijder zei kort en bondig: ,Zeker, Lambert had de trui, maar de Ronde duurt nog zes dagen. Hou zo’n ding dan maar eens tot de laatste avond. Neen, we moesten koersen en dat hebben we gedaan. 't Is jammer voor Van de Ven, maar er zat niets anders op."

De andere leden van de ontsnappingsploeg waren Dick Groene­weg en Miel Verstraete van Acitif, Joop Captein en Huub Zil­verberg van Locomotief-Vredestein, Dick Enthoven en Ab Sluis van Radium en Geurt Pos van Lanco. Dit tiental reed werkelijk zeer sterk en het was jammer dat Ab Sluis er, ten­gevolge van een lek bandje in de buurt van Epe, af moest. Hij zag geen kans meer bij de andere negen te komen, doch hij zette moedig door en zo was tenslotte de tiende plaats voor hem.

Ook Dick Enthoven moest een maal van de fiets af voor een reparatie, doch hem lukte het wel bij de anderen terug te komen. De weglopers waren met hen geslaagde ontsnapping nog verre van tevreden, want zij voerden onder elkaar een geweldige strijd, die de volgers keer op keer deden denken dat het groepje uit elkaar zou vallen. Vooral Enthoven, Zil­verberg en Snijder bombardeerden herhaaldelijk, doch de be­slissing viel pas aan de meet. Daar verwees Dick Groeneweg tot ieders verrassing Joop Captein naar de tweede plaats. Een fraaie overwinning voor Groeneweg, die ondanks zijn jeugd en geringe ervaring tussen de profs een uitstekend figuur slaat in de Ronde.

De oranje-trui verhuisde van de brede schouders van Lambert van de Ven naar de veel kleinere body van Dick Enthoven, die niet minder dan acht en een halve minuut voor staat op nummer twee: Huub Zilverberg. Gezien het zeer sterke rijden van Enthoven, plus de kracht van de Radiumploeg, mogen we wel aannemen dat de man uit de Amsterdamse IJpolder deze Ronde gaat winnen.

Beroepsrenners: 1. Dick Groenewegen, 2. Joop Captein, 3. Piet Steenvoorden,

 

RONDE VAN NEDERLAND.61.05e RIT A (20 mei).1961

5e etappe DOETINCHEM - HELMOND

Allerzwartste dag uit de Nederlandse wielergeschiedenis

Heden beleefde de wielersport een der allerzwartste dagen uit de geschiedenis! Door het domme gedrag van enkele ren­ners liep alles zo verkeerd als het maar gaan kon, met het onmiddellijke gevolg; dat ten eerste de Ronde en ten tweede de sport een lelijke steek in de rug kregen. Het vertrek uit Doetinchem was geneutraliseerd en dat wisten de renners. Door een onduidelijke beweging met de rode vlag, dacht een deel der deelnemers dat de werkelijke course op een gegeven punt begon, hetgeen echter niet waar was. Het eerste deel van het veld zette onmiddellijk een helse jacht in, terwijl de overige deelnemers op hun akkertje verder reden. Polities jury en pers reden op motoren en in autos naar de vluchters en sommeer­den hen te stoppen en te wachten op de anderen, waarna het echte vertreksein zou worden gegeven. Pas toen werd het een ware janboel, aangezien acht renners vertikten te stoppen. Er werd door deze lieden gescholden en zelfs met slaan gedreigd. Briesend vervolgden zij hun weg om de trieste vertoning voort te zetten. Natuurlijk reden zij, voor niets anders dan verban­ning uit de Ronde, een boete plus een- schorsing. Zij bewezen hun sport en zichzelf wel een zeer slechte dienst.

De overige renners kregen van de jury, die in spoed aan de kant van de weg bijeen was geweest, te horen dat zij opnieuw gingen starten, echter alleen voor de dagprijzen. De rit naar Helmond zou niet gelden voor het algemeen klassement. Toon van der Steen won de rit, die door slechts een deel der renners als een echte course werd gereden. De anderen fietsten op hun gemakje naar Brabant.

Beroepsrenners: 1. Toon van de Steen, 2. Jo de Roo, 3. Jaap Kertsten,

 

RONDE VAN NEDERLAND.61.05e RIT B (20 mei).1961

Gelukkig werd er in het avonderiterium te Helmond wel dege­lijk gekoerst ondanks de stromende regen. Achtduizend toe­schouwers handen er een nat pak voor over. Het parcours was prachtig en de organisatie door de Helmonders tot in de punt­jes verzorgd. Daan de Groot werd tweede, Peter Post derde en Ab Geldermans vierde.

Intussen zijn er nog slechts vijfendertig renners in de strijd ...

Beroepsrenners: 1. Jo de Haan, 2. Daan de Groot, 3. Peter Post,

 

RONDE VAN NEDERLAND.61.06e RIT  (21 mei).1961

6e stappe HAMONT - GENK

PETER POST (langzamerhand in vorm) greep de zege

Een ijskoude regen plensde onophoudelijk op de renners neer, nadat zij met autobussen van Helmond naar de grens waren gebracht. Doch Rene Lotz en Theo Sijthoff trokken zich ner­gens iets van aan. Zij gingen al ras samen de ruimte in, ver­wonderd nagestaard door het peloton dat zich voorlopig kalm hield De Limburger en de Rotterdammer toonden echter dat het geen grapje was, want zij vervoogden hun voorsprong zienderogen

Dat zij niet minder dan 247 lange kilometers door deze ver­schrikkelijke regen moesten ploeteren deerde hen voorlopig niet. Doch na ruim de helft van de afstand trokken beiden plotseling in de remmen. Zij hadden naast de weg een cafe ontdekt en vroegen daar om iets verwarmends, liefst een forse scheut cognac, als 't kon. Dat kon eerst niet doch wat later wel. Beiden namen een flinke teug, zo uit de cognacfles. In­middels hadden wij hun handen wat warm gewreven en zo konden Rene en Theo weer aan de slag. Doch even verder moest Sijthoff toch begeven. Lotz zette de tanden nog eens flink op elkaar en zette de strijd moederziel alleen voort. Koppig tartte hij de regen en het peloton. Lang, heel lang bleef hij alleen aan de kop, ook nadat hij even een wiel had moeten verwisselen. Doch ongeveer twintig kilometer voor het einde maakten vier man met succes de sprong van het veld naar Lotz, namelijk Peter Post, Joop Captein, Wim van Est en Jan Westdorp, die “de man van de dag" in deze volgorde in de eindsprint achter zich lieten. Theo Sijthoff heeft van zijn huzarenstukje de grootste spijt, want hij heeft, nadat het pelo­ton hem had ingelopen, zelfs opgegeven. Na de rit vertelde hij ons, dat hij toch zo verschrikkelijk graag in de Ronde zou zijn gebleven. Tja, het is zo wreed, een groot deel van de dag als een der leiders van de rit bejubeld, daarna in de „pottenbak", zoals de renners zeggen ...

Ook de Italianen Almaviva, Tomasin en Mori gaven op, waar­door Caballero geheel uit de strijd is. Locomotief verloor Martin v. d. Borgh en Acifit zag Basje Maliepaard vertrekken. Beide Nederlanders voelden zich al dagen niet wel. Als gevolg van dit alles bestaat het weld nog maar uit negenentwintig renners.

't `Wordt wel heel dunnetjes.

Beroepsrenners: 1. Peter Post, 2. Joop Captein, 3. Wim van Est,

 

RONDE VAN NEDERLAND.61.07e RIT  (22 mei).1961

7e etappe SPEKHOLZERHEIDE

PETER POST wint het Criterium

Ondanks alle narigheden, die de Ronde van Nederland in de voorgaande dagen zo genadeloos teisterden, was de belang­stelling voor dit deel van de wedstrijd verrassend groot. Peter Post, die nu zover is dat de in militaire dienst opgedane stijfheid uit de spieren is, deed hetzelfde als gisteren in Belgie: Hij klopte Jan-en-alleman weer.

Vandaag verloor de karavaan een zijner meest sympathieke mannen, namelijk Dick Groeneweg, die door een val ward uitgeschakeld. Het spijt ons allen, dat Dick de strijd moest staken. In de eerste plaats voor Groeneweg zelf, in de tweede paats voor zijn ploeg en in de derde plaats, omdat hat toch al o gedunde veld nu tot achtentwintig ward teruggebracht. Geukkig rijden de renners dat de stukken er afvliegen, zodat let publiek absoluut waar voor zijn geld krijgt.

Nogmaals de „muiters".

Er wordt nog steeds druk gepraat over de “muiters", de ren­ners die van de rit naar Helmond een onmogelijke rommel naakten en 's avonds naar huis werden gezonden. Vreemd genoeg zijn er nog mensen, die het allemaal nog een beetje goed willen praten, wat voor ons een raadsel is. Immers, dat je betrokken renners helemaal fout waren, kan toch niemand ontkennen. Men kan zich hoogstens afvragen, waarom zij zich niet konden of wilden beheersen. Daar zijn tal van redenen voor te vinden en de belangrijkste lijkt ons, dat vele renners tegenwoordig schijnen te denken, dat zij zo'n beetje kunnen doen wat zij willen. Zij menen kennelijk, dat zij onmisbaar zijn en koppelen daaraan vast dat “alles mag". Gelukkig zijn er tal van andere coureurs, die zich wel degelijk behoorlijk gedragen. En zoals het altijd gaat, krijgen de goeden door het wangedrag van de slechten ook nare reacties op te vangen.

Het is te wensen, dat de K.N.W.U. met zeer strakke hand op­treedt. Niet alleen tegen de boosdoeners uit de Ronde, doch tegen allen die - waar dan ook - onze sport kwaad berok­kenen. Het mes moet er in, nu het nog zin heeft. In het belang van de sport zowel als in het - zakelijk - belang van de renners zelf. Geen wangedrag meer, geen al dan niet verkapte sabotage.

Tenslotte nog even dit. Wij kennen vrijwel alle “muiters" uit de Ronde persoonlijk en hebben van de meesten hunner nooit iets anders dan prettige dingen meegemaakt. Coed, ze zeggen wel eens iets minder fraais, vooral tijdens of vlak na een course, doch wie daar op let is een kniesoor. Een opgewonden sportman laat zich nu eenmaal af en toe gaan, dat gebeurt heus niet alleen in de wielersport. Maar overigens menen wij, dat de meesten der acht boosdoeners zeker geen nare jongens zijn. Hoe kwamen ze er dan toe zich zo versehrikkelijk aan te stellen? Waarom brachten zij onze sport op zo'n grove manier in diskrediet? WIJ gaan nu iets zeggen, waar wij geen enkel bewijs van kunnen overleggen. 't. Is dus niets meer dan een vermoeden. We hopen dat we het helemaal mis hebben, dat zou ons zelfs verheugen. -Doch we vrezen, dat dit niet het geval is. Kijk, wij vermoeden dat de betrokken renners - al dan niet met hun eigen medeweten - ergens teveel van binnen gekregen hadden. Als ons vermoeden juist is, dan is daarmee vrij, gemakkelijk te verklaren waarom die jongens zo gek deden. Dit is natuurlijk geen verzachtende omstandigheid, alleen maar een verklaring. Nogmaals, wij beschuldigen niet, wij gissen slechts.

Met tegenzin.schrijven wij dit. Doch als deze regels door de renners als een goede waarschuwing wordt opgevat, dan doen we het tenminste niet voor niets.

Beroepsrenners: 1. Peter Post, 2. Jan Westdorp, 3. Piet van Hees,RONDE

VAN NEDERLAND.61.08e RIT  (23 mei).1961

Dat de course, ondanks dat alles, steeds vol leven bleef - behalve in de rit van Spekholzerheide naar Zundert, wat geen schande is daar in iedere etappecourse wel een “dooie" rit is - is te danken aan de strijdlust in het overigens wel zeer uitgedunde veld.

Beroepsrenners: 1. Joop Captein, 2. Jaap Kersten, 3. Peter Post,

 

RONDE VAN NEDERLAND.61.09e RIT  (24 mei).1961

Tijdens het criterium te Steenbergen werd er steeds gebombardeerd, met als resultaat dat een klein groepje om de overwinning streed en een verheugende zege van Jaap Kersten. De sterke man uit Siebengewald rijdt dit jaar niet alleen beter dan anders, maar vooral met meer overtuiging, met meer lef. Geen sterveling die hem dit succes te Steenber­gen - na een aantal ereplaatsen - niet gunde.

Beroepsrenners: 1. Jaap kersten, 2. Jaak van den Klundert, 3. E. Verstraete,

 

RONDE VAN NEDERLAND.61.10e RIT  (25 mei).1961

En dan de laatste etappe. Mensen, wat hebben de Radiumren­ners tijdens de laatste rit de hele boel op z'n kop gezet! Aan de bevoorrading greep iedere renner naar z'n etenszakje, behalve Dick Enthoven en zijn maats. Als duivels sprongen zij op de pedalen en in minder dan geen tijd waren zij weg, het ver­bouwereerde peloton achterlatend. De hele ploeg van Midde­link (om nu maar eens met een deel der dagbladen te praten) was weg, behalve Ab Sluis, -die net pech had. De enige “buiten­staander" die de sprong meemaakte was Locomotiefrenner Joop Captain. De bedoeling was om van de laatste etappe een compleet Radiumsucces te maken, doch het werd tenslotte een gewoon succes. Mede door een lekke-band van Peter Post en de woede van de verraste_tegenstanders, werd de grote aan­val na harde strijd afgeslagen, doch de etappe werd tenslotte toch gewonnen door Ab Geldermans. Door deze verrassende daad was inmiddels de sportieve waarde van de laatste rit, waarvan men over het algemeen niet veel verwacht had, bij­zonder groot geworden.

Beroepsrenners: 1. Ab Geldermans, 2. Nijs, 3. Troche,

 

RONDE VAN NEDERLAND.61.EINDKL.  (25 mei).1961

Zo was de RONDE VAN NEDERL.AND 1961 (door Charles Ruys)

Tien dagen lang duurde de Ronde van Nederland 1961, doch vele maanden zullen de sportvrienden in alle delen des lands nog heftige discussies voeren; Over de organisatie, over jonge renners, de oudere renners, de wilde renners en de on­gelukkige renners. Gedurende die tien dagen was er volop gelegenheid tot langdurige gesprekken, doch over een ding kan men het in ieder geval helemaal eens zijn: Dick Enthoven was een zeer goede winnaar. Voor we verder gaan met deze nabe­schouwing over de Ronde, wensen wij dit met grote nadruk te zeggen. Het is Jammer, dat door allerlei minder prettige om­standigheden de figuur van de winnaar af en toe in de schaduw raakte. Dick Enthoven verdient alle hulde, die een goede win­naar nu eenmaal toekomt. Met hem won een goede en sympa­thieke coureur, een renner die weinig vijanden en heel veel vrienden heeft. Bovendien heeft Enthoven nog eens onder­streept, wat iedere kenner van de wielersport al wist, namelijk dat hij naast zijn andere capaciteiten het juiste karakter heeft, om in een etappecourse van dag tot dag te strijden.

De vijf, Dick! .,

Uiteraard mogen we niet vergeten, dat de hele Radiumploeg uitstekend in elkaar zat, Ploegleider Middelink wist waar hij mee in de course zat en handelde uitgekookt. Hij wist natuur­lijk dat de meute op de wielen van mannen als Ab Geldermans, Peter Post en Jo de Roo zou rijden en dus moest hij het een beetje anders dan anders spelen. Tijdens de beslissende dag, in de etappe Emmen Doetinchem, liet hij zijn beroemdste ve­detten stopwerk in het peloton doen terwijl Enthoven en Sluis mee waren met de vluchtersgroep. Post c.s. reden zichzelf en vele andere gevaarlijke renners op een grote achterstand, maar hun maat Dick Enthoven kwam op fluweel te zitten. Op de oranjetrui kwam voor goed het ,Radiumstrookje' en daar ging het tenslotte om.

De Tele-Vizierploeg, onder leiding van Klaas Buchly, maakte zich Tijdens dezelfde operatie op resolute wijze meester van de eerste plaats in het ploegenklassement, zodat de twee belang­rijkste prijzen in de Ronde weg waren.

Haken en ogen.

U ziet het, tot zover is ons relaas over de Ronde zeker niet in mineur. Doch we hoeven u allang niet meer te vertellen, dat niet alles even mooi was. Dagbladen, radio en televiste hebben u reeds laten weten, dat de Ronde ook dit jaar niet vlekkeloos verliep. Er waren organisatiefouten, er waren renners die zich op onaangename wijze lieten gaan (over hen schreven wij in ons vorige nummer reeds) en helaas ontstonden er ook enkele nare ogenblikken als gevolg van domme pech. Nogmaals, over dit alles heeft u al veel kunnen lezen. Toch willen we er graag nog even het onze over zeggen. Aan een veelomvattende or­ganisatie als een etappewedstrijd zitten veel haken en ogen, die zich niet zo maar laten opruimen. Daar is een organisatie voor nodig, die steunt op een aantal kundige mannen, waaronder minstens een die het klappen van alle wielerzwepen kent en bovendien ontzag inboezemt. Een man, die voor de duivel niet bang is en op de juiste tijd en plaats met de vuist op tafel kan slaan, daarbij met pittige en voor ons part niet al te fijntjes gekozen woorden de baas speelt. Zo'n beul van een vent, zo'n baardige duivel (figuurlijk gesproken) bezit de stichting Euro­sport nu eenmaal niet. De Heer v. Oest en zijn helpers bedoelen het ongetwijfeld goed, doch ergens komt men doorbijtende, voor niets op zij gaande regeerders te kort. Daar Iigt, naar onze mening, de kern van de zaak. Zoals het nu ging, wordt er veel drukte over sommige kleinighedeu gemaakt, waardoor andere kleinigheden zowel als belangrijke dingen half of in het geheel niet in orde komen. Het heeft geen zin nu nog langer over aller­lei details door te zeuren. We menen dat we de kern geraakt hebben en daar laten we het bij.

De renners.

Hier is - in vogelvlucht en in volgorde van aankomst - onze kijk op de renners, zoals zij, deze Ronde van Nederland reden. Over winnaar Enthoven hadden we het reeds. Nummer twee, Huub Zilverberg (Locomotief-Vredestein), reed zeer goed, had dagen waarop hij verbijsterrend sterk was, anders dagen waar­op het lastiger ging. Doch dan wist hij op z'n tanden te bijten en te voorkomen dat hij terrein verloor. Derde priiswinnaar Joop C'aptein (Locomotief-Vredestein): weer in uitstekende conditie, heeft grote winst gemaakt op het terrein van knok­ken. Vierde werd Lambert v. d. Ven (Tele-Vizier), sterk en moedig. Vijfde Peter Post (Radium), reed honderd procent als ploegman. Won twee ritten, reed steeds beter. Zesde Daan de Groot (Radium), is bezig aan een goede come-back. Zevende Mik Snijder (Tele-Vizier), toonbeeld van moed, was vooral op de beslissende dag een openbaring. Achtste Wim van Est (Tele­Vizier), als altijd sterk en wakker. Negende Jaap Kersten (Lo­comotief-Vredestein), won zijn eerste rit als prof in een etappe­course. Is actiever dan voorheen. Tiende Geurt Pos (Lanco), de beste man van zijn ploeg, maakte gebrek aan “rapheid" goed met kracht en lef. Elfde Jan Westdorp (Acifit), verbaasde vriend en vijand met zijn constants vorm. Twaalfde Piet Steenvoorden (Tele-Vizier), reed goed en uitgekookt. Een meevaller in de tijdrit. Dertiende Jaak v. d. Klundert (Radium), de eerste oranjetruidrager, viel later in de course terug tot de midden­moot, belofte voor de toekomst. Veertiende Ab Geldermans (Radium), leefde in deze Ronde op voor zijn doen bescheiden voet. Diende zijn ploeg, reed zeer sterk in de tijdrit, won laatste etappe fraai. Vijftiende Ab Sluis (Radium), had banden­pech op slecht moment, tijdens de ontsnapping die de beslissing bracht. Reed goede Ronde. Zestiende Jo de Roo (Radium), die deze keer weinig liet zien. Zeventiende Jo de Haan (Acifit), idem, behalve in criterium te Helmond, waar De Haan de baas speelde en prachtig won. Achttiende Ab van Egmond (T'ele­Vizier), reed moeilijke Ronde, had veel pech. Negentiende Toon v. d. Steen (Acifit), reed zeer goed, won de sensatierit naar Helmond. Twintigste Joop v. d. Putten (Tele-Vizier), moest veel “afzien", zette uitstekend door. Eenentwintigste Willy Troche (Duitsland), reed met een ploegmaat moedig en goed door, daarbij mentaal prachtig geholpen door soigneur De Haan Jr. Tweeentwintigste,Piet van Hees (Tele-Vizier), strijd­vaardig en hulpvaardig, Drieentwintigste Theo Nijs,(Acifit), deze Belg was de enige zuiderbuur, die, ondanks ziekte, de Ronde uitreed. Ging steeds beter draaien. Vierentwintigste Ludwig Borghardt (Duitland), zelfde commentaar als Troche. Vijfentwintigste Rene Lotz (Radium), reed goed, “maakte" de rit in Belgie, werd echter steeds door pech en valpartijtjes achtervolgd. Zevenentwintigste Rien Roks (Lanco), was niet in vorm, reed op zijn karakter naar Utrecht.

Onder hen, die door force majeur moesten opgeven, was Dick Groeneweg, de amateurkampioen van Nederland. Hij stond op de derde plaats in het algemeen klassement, toen een val hem uitschakelde. Hij reed zeer goed.

Beroepsrenners: 1.Dick Enthoven (Radium), 2. Huub Zilverberg (Locomotief-Vredestein) , 3. Joop C'aptein (Locomotief-Vredestein). 4. Lambert v. d. Ven (Tele-Vizier), 5. Peter Post (Radium), 6. Daan de Groot (Radium), 7. Mik Snijder (Tele-Vizier), 8. Wim van Est (Tele­Vizier), 9. Jaap Kersten (Lo­comotief-Vredestein), 10. Geurt Pos (Lanco), 11. Jan Westdorp (Acifit), 12. Piet Steenvoorden (Tele-Vizier), 13. Jaak v. d. Klundert (Radium), 14. Ab Geldermans (Radium), 15. Ab Sluis (Radium), 16. Jo de Roo (Radium), 17. Jo de Haan (Acifit), 18. Ab van Egmond (T'ele­Vizier), 19. Toon v. d. Steen (Acifit), 20. Joop v. d. Putten (Tele-Vizier), 21. Willy Troche (Duitsland), 22. Piet van Hees (Tele-Vizier), 23. Theo Nijs,(Acifit), 24. Ludwig Borghardt (Duitland), 25. Rene Lotz (Radium), 27. Rien Roks (Lanco),.

EINDKLASSEMENT PLOEGEN.

1. Tele-Vizier

2. Radium

3. Locomotief-Vredestein      113 uur 49 min. 9 sec.

4. Acifit

Geen der andere ploegen kwam met drie of meer renners te Utrecht aan.

 

RONDE VAN NOORD-HOLLAND (9 april).1961

Brokkelingen uit de Ronde van Noord-Holland

                         Jan Janssen won vlakke, doch veel eisende course

Zo enthousiast als we waren bij onze thuiskomst uit Tunesie, zo ontgoocheld zijn we teruggekeerd uit de Ronde van Noord-Holland. Teleurgesteld omdat in de start- en finish­plaats Zaandam sommige dienaren van de Heilige Hermandad bij het uitoefenen van hun taak helemaal uit hun gewone doen waren, zich vooral na de wedstrjjd moeilijk wisten te beheer­sen en juryleden, verslaggevers, soigneurs, ploegleiders en wat dies meer zij op vaak groffe wijze van het parcours (ver voorbij de eindstreep) joegen.

Daarnaast was deze zestiende wielerronde van de Zaanlandse wielerclub D.T.S. er een met weinig fleur. Weliswaar, mede door het groot aantal kilometers en de harde wind een onver­valste wegcourse, maar die het hart van de vele volgers toch niet helemaal kan verwarmen.

Of wjj reeht hebben in deze het bestuur van de organiserende vereniging te bekritiseren? Dat is gewoonlijk gauw gedaan. Kakelen kan iedereen, maar niet eieren leggen. En is het niet zo, dat de schranderste raadslieden op de markt wandelen?

WV, die met het organiseren van een groot wielerevenement op de hoogte zijn, weten, dat vele, vele D.T.S.-ers hard, heel hard hebben gewerkt aan hun Ronde, waarmee ieder voorjaar het wegrenseizoen voor amateurs in Nederland wordt geopend. Weken zijn zij met de voorbereiding bezig geweest, misschien wel maanden. Zij, de echte bouwers van onze sport.

Toch, wil de Ronde van Noord-Holland, deze pracht van een klassieker, niet in haar bestaansrecht werden bedreigd, dan zal er een andere wind dienen te waaien.

Inderdaad, er moet iets gebeuren. Zoals het afgelopen zondag toeging is er voor vele volgers geen lol meer aan.

Wij - en niet wij alleen- hebben, gezeten in een der volg­auto's, geen kwart van de wedstrijd gezien, geen demarrage zien plaatsen, geen renner van dichtbij kunnen beoordelen. We waren voor een belangrijk deel aangewezen op de man met het nummerbord, maar op dat bord wemelde het van fouten.

Mogen we voor de zeventiende Ronde van Noord-Holland een verzoek doen aan onze Zaanse wielervrienden? Wel, laat zo­veel mogelijk journalisten gezamenlijk in een, later we zeggen behoorlijke autobus, de wedstrijd volgen en tracht ook een oplossing te vinden in verband met het groot aantal ploeglei­ders en soigneurs, die het 225 kilometer lange treffeen - van­zelfsprekend - graag meebeleven.

Heus, we gunnen ieder diertje gaarne zijn pleziertje. Maar afgelopen zondag was het, met die vele volgwagens in de stoet, met de vele sportbedervers-op-de-motor, die niets met de course te maken hadden, soms een compleet gekkenhuis.

Wie op de dag van vandaag - dat geldt ook voor onze ama­teur-routiers - in de moderne wegwedstrijden geen moyenne van 40 kan rijden, kan beter thuis blijven.

Zondag, in de Wijde Wormer, met nauwelijks twintig kilome­ter achter de wielen, beukten meer dan de helft van de ruim 200 in Zaandam gestarte renners, al met f link wat terrein­verlies tegen de bolderende wind op. De harde, keiharde Noordhollandse wind, die in D.T.S' befaamde wielerronde altijd zo'n belangrijke rol speelt.

We hebben ze in de achterhoede zien “werken", veelal met droefgeestige gezichten, zonder enige spontaneiteit, zonder enige passie. We hebben er moedig zien voortrazen, met al het vuur van hun jeugdig hart. Langs sloten en plassen en velden vol boterbloemen. In barre eenzaamheid vaak. Met boven zich een blauwe lentehemel.

Wat kan de Fries De Lange uit Leeuwarden, die al na twee kilometer rijden had moeten afhaken van de wedstrijd ver­tellen, alsmede de Eindhovenaar De Bruin, die wat later „loste", evenals Smits uit Den Helder, de Beverwijker Van Tongeren, Woudstra uit Beneden Knijpe, de Alkmaarder Oud, de Heerenvener Wierda, de Duitser Ralf Kernsren en de met ver uitstaande knieen rijdende Belg Roger Wijnants? Zij waren de enigen niet, we vertelden het u al hierboven. En we nemen het deze jongens niet eens kwalijk, zo vroeg in het seizoen. Ze zijn niet allemaal in de gelegenheid “in een trai­ningskamp te worden ondergebracht.". Velen onder hen - wij kennen er genoeg - haken er niet eens naar. Ze hebben een beroep en rijden louter voor hun genoegen. Zoals Krijn Post, de eens zo „ijzeren coureur", die een jaar of vijf, zes terug als amateur-wegrenner de mooiste triomfen oogstte, een tijd­lang - door zijn werk - niet aan wedstrijden deelnam en nu, in de Ronde van Noord-Holland, zijn terugkeer vierde. Nog wel niet met een overwinning of ereplaats, maar dat komt wel. Krijn heeft de 225 kilometer lange wielertocht in ieder geval in behoorljjke conditie volbracht.

Pechvogels hebben we genoeg langs de kant van de weg zien staan. Harry Rouweler uit Goor bijvoorbeeld en de sterk­rijdende Koopmans, gastrenner bij de Eindhovense wieler­vereniging „Wilhelmina", die in de oud-renner Cor Wijdenes (zondag in Zaandam weer de kwaliteit-mierofonist) zo'n uit­stekende voorzitter heeft.

Tegenslag ondervond ook de Rotterdammer Jan Stolk (al vrij gauw), diens stadgenoot Arie Jongejan door een lege tube, en, na Enkhuizen, door een val de Alkmaar Pronk, de Keu­lenaar Dieter Schutz, Piet Verwey uit Gouda en de Amster­dammer Rijkers. De lenig-draaiende Henk Hoekstra, met veel „Tunesie-kilometers" in de benen, moest daarentegen de strijdbaan verlaten door een kapotte trapas. Al deze renners hadden ditmaal geen oog voor de tatrijke zonnemeisjes, die, langs het traject staande, gul waren met het werpen van een lentegroet.

Al hebben wij niet al te veel gezien van wat zich „van voren" afspeelde, we zijn onderweg genoeg renners tegengekomen die, hetzij in de buurt van Hoorn, Enkhuizen, Medemblik (met z'n prachtige kasteel Radboud), Callantsoog, Den Helder, Schagen, Stompetoren of Schermerhorn de wedstrijd de wed­strijd moesten laten. Velen onder de ruim tweehonderd “ver­trekkers" bliezen de aftocht, retireerden en wuifden hun mak­kers een vaarwel toe. Makkers onder wie er waren, die wij zo graag eens van dichtbij aan de slag hadden gezien. Dat de Nootdorper Jan Janssen een buitengewoon sympathieke jon­gen is, maar ook een van onze allersterkste amateur-routiers, is genoegzaam bekend. Zijn triomf, in de eindspurt over de West- Graftdijker Kees de Jongh en de niet minder goed mar­cherende Brabander Bert Solaro, kan men zeker geen verras­sing noemen.

We vinden het jammer, dat we met deze weinige gegevens moeten volstaan. Hoe graag hadden we niet Leo van der Don­gen, na rond negentig kilometer in Onderdijk ten val gekomen, wat langer „bekeken". Wat heeft deze sierlijke poulain van de doorgaans goed gemutste “Drie Hoefijzers-ploegbaas" Toon Simons toch een juweel van een stijl; wat 'n vlucht zit in zijn rijden. Westbrabantse Leo, die in zijn eentje een (link “gat" heeft moeten dichten, behoorde tot de grote uitblinkers. Met hem - naast de eerste drie prijswinnaars - de gemakkelijk rijdende Cees van Amsterdam, de jonge Snepvangers (die geen angst heeft om z'n portie „kop" te doen), diens Brabantse pro­vinciegenoten Van Aart (prima gereden, kerel!) en Biemans, de kleine, levendige Zuidhollander Jan Hermes, de steeds attente Tilburger Leo Coehorst, pechvogel Henk Nijdam (lekke band in de slotfase) en Willem van Smirren, de struise Amster­dammer, die eveneens prima werk verrichtte in een weliswaar vlakke, maar door de harde wind veeleisende en lange wieler­tocht onder de blauwe hemel van een van onze mooiste pro­vincies.

BRON:EVERT VAN MOKUM.

Amateurs:1. Jan Janssen, 203 km in 4 uur 54 min. 53 sec.; op 3 lengten 2. Kees de Jong, 3. Bart Solaro, op 5 sec, 4, C. Snepvangers, 5. Cees van Amsterdam,, 6. A. van Aart, 7. W. van Smirren, 8. Raymond Vleugels (Belgie), 9. Leo Coehorst, 10. J. Hermes, 11. A. Rutte, 12. J. Frakking, 13. Ad Biemans, op 4 min. 2 sec. 14. M. Paul, op 4 min. 55 sec. 15. Leo van der Dongen, op 5 min. 15 sec. 16. Henk Nijdam, 17. L. Althuizen, 18. G. Wesseling, op 6 min. 7 sec. 19. F. Tel, op 9 min. 6 sec. 20. N. Walravens,

Ploegenklassement: 1. Remington,.16 pnt.; 2. Drie Hoefij.zers, 25 pnt.; 2. Sisi, 61 pnt.

 

RONDE VAN NOORD-WEST-FRIESLAND (2 september).1961

Harm Ottenbros

zegevierde in Ronde van N. W. Friesland

De 3e Wielerronde van Noord-West Friesland voor nieuwe­lingen, dit jaar wederom met een internationaal tintje door deelname van een 15-tal renners uit Hannover, is in een overwinning geeindigd voor de jeugdige Harm Ottenbros uit Alkmaar. De grondslag voor deze overwinning werd gelegd tussen Birdaard en Oudkerk, toen hij in gezelsehap van zijn streek- en clubgenoot Ad Strooper uit Heerhugowaard, het nog 100 man tellende peloton verliet en bij Giekerk een 500 m voorsprong had. Deze voorsprong bedroeg bij het binnen komen van de stad Leeuwarden reeds een minuut. In de stra­ten van de stad sloeg hij zijn slag door zijn medevluchter ach­ter zich te laten en met een voorsprong van bijna 29 sec. de overwinning met de bloemen voor zich opeiste. Als 2e finisthe dus Ad. Strooper, terwijl na nog 30 seeonden een peloton, van liefst 60 renners tegelijk op de finishlijn afstormde, waarvan. B. v. d. Heuvel uit Maarsen de zege greep voor Dik Hoekstra. Ook deze ronde trok wederom een grote belangstelling, zowel van de zijde der renners (165 man gestart) als van het publiek, dat langs hele gehele route blijk gaf van medeleven en belang­stelling.

Na de rit door de stad in een langzaam tempo, werd te rond 3 uur op het Europaplein het startschot gelost, waarna de renners direct al in een zeer hoog tempo vertrokken, waarbij de eerste uitvallers door materiaalpech al vielen te noteren. De eerste uitlooppoging geschiedde door de Amsterdammer Henk Koehof, die in de buurt van Berlikum een kleine voorsprong had opgebouwd. Kort voor Ried werd hij echter weer bijge­beend door een fel jagend peloton. In Ried werd de premie­spurt gewonnen door Anne Koster, die na een prima gereden race, kort voor de finish op de Lekkumweg uit de kopgroep viel door een val. In een kleurig lang gerekt lint ging het via Peins-Schalsum naar Franeker, waar T. Bol, L. Zonneveld en B. Schenk een voorsprong wisten te nemen. In de buurt van Harlingen slaagden nog 2 renners om aan de aandacht van het peloton te ontsnappen en zich bij het drietal te voegen. In Harlingen een felle premiesprint op de Zuiderhaven, tussen een dikke haag van toeschouwers, gewonnen door de jeugdige Van Dekken uit Hoogkerk. De beslissende slag scheen gevallen. Doch in de buurt van St. Jacobi Parochi werd er door het pelo­ton onder aanvoering o.a. van Epema uit Zwaagwesteinde (lekke band kort voor de finish) hard aangetrokken, met als resultaat dat het vijftal zich gewonnen moest geven. In ge­sloten formatie ging het richting Stiens, waarna T. Boll en Riensema een poging waagden om uit te lopen. Elkaar goed aflossend ging het in hoog tempo naar het noorden, via de smalle wegen bij Hallumerhoek, naar Ferwerd, waar echter ook deze poging tot mislukking-gedoemd werd. Van de 165 gestarte renners waren op dit moment zeker nog ruim 100 man in de course, zodat alles nog mogelijk was. Een valpartij in de buurt van Genum zorgde voor een afseheiding, doordat zeker een veertig renners achterstand opliep. Een Noordhollandse renner dook hier een naast de weg liggende sloot in, maar ver­volgde weer rap zijn weg.

Hoe het verder verging vertelden we U reeds in de aanhef.

BRON: A.TERPSTRA

Nieuwelingen:1. H. Ottenbros, Alkmaar (112 km in 2 uur 36 min. 22 sec.) 2. op 29 sec. A. Strooper, Heer Hugowaard, 3. op 1 minuut B. v. d. Heuvel, Maarsen; 4. D. Hoekstra, Leeuwarden; 5. N. Lute, Castricum; 6. E. Posno, Amsterdam; 7. W. de Graaf, Amster­

dam; 8. C. Fontijn, Wormer; 9. T. van Oosten, Rotterdam; 10. C. Smouter, Nieuw Amsterdam; 11. H. Stakenburg, Amster­dam; 12. J. Rasch, Uitgeest; 13. G. Zonneveld, Uitgeest; 14. E. Vormer, Amsterdam; 15. G. Pluimers, Enter; 16. W. Boiman, Harlingen;17. T. v. Dekken, Hoogkerk; '18. H. Koehof, Amster­dam; 19. J. Siensema, Sloten; 20. F. Stoots, Amsterdam; 21. G. Dijk, Veenwouden.

 

RONDE VAN OVERIJSSEL (27 mei).1961

PIET VAN DER HORST glorieerde in Ronde van Overijsel

In de tiende Ronde van Overijsel, die helaas bij lange na niet zo goed georganiseerd was als voorgaande jaren, zijn tal van favorieten door domme pech achtervolgd. Sommige wilskrach­tige knapen slaagden erin met hulp van clubmakkers weer aansluiting te krijgen, maar anderen moesten moegestreden de strijd staken. Winnaar werd tenslotte, op enigszins verrassen­de wijze, de 21-jarige rijwielhersteller Piet van der Horst uit het Brabantse Zundert, die in de eindsprint met gering ver­schil Jac. Mesters (Den Haag) de baas bleef. De oostelijke favoriet Johan Pluimers, die 12 kilometers voor het einde in zijn woonplaats Enter de beslissende uitlooppoging foreeerde, ging als eervolle derde over de meet. Knap werk van deze Overijselaar, die vorig jaar in de Acht van Chaam van zich deed spreken door bij de nieuwelingen te winnen.

We schreven het reeds, tal van favorieten werden in deze lustrum-klassieker door domme pech achtervolgd. Het begon al na 17 km toen bij Bornerbroek o.a. Cees Snepvangers bij een valpartij werd uitgeschakeld. Renners als Rouweler en Weustink konden met lichte schaafwonden, -de strijd voort­zetten evenals de dappere Paul Soetekouw, die de fiets kreeg van zijn clubmakker Sjef Sillissen (bravo Sjef!). De sympa­thieke Daan Schipper (Enschede) was er minder best afgeko­men bij deze valpartij, want hij liep een sleutelbeenbreuk op.

Organisatie matig.

Toen gevraagd werd naar de Rode Kruis-waren bleek, dat deze door was gereden en zich achter het peloton bevond... Schipper moest nu met de bezemwagen vervoerd werden. Een grove fout. Overigens, er was meer, dat organisatorisch niet klopte! Was voorgaande jaren de Ronde van Overijsel behoor­lijk te volgen door de pers, dit jaar werd onze taak zeer bemoeilijkt. Tal van jury-wagens en andere wagens en motoren van organisaties versperden de weg wanneer wij probeerden met de wedstrijd op -de hoogte te blijven. Via omwegen is het ons toch gelukt een juist beeld te krijgen. Zo waren we er getuige van, dat Wim Dieperink, de animator van deze Ronde van Overijsel, bij Ootmarsum een geslaagde uitlooppoging foreeerde. Met Dieperink sprongen Hermes, Stolk, Verwey, Lohuis en de militaire kampioen Leen van der Leur weg uit het peloton. In hoog tempo draaiden de vijf vluchters door het fraaie Overijselse land. Met name dank zij veel kopwerk van de sterke Hermes en de bijzonder soepel rijdende Dieperink werd de voorsprong zienderogen groter op het peloton, dat intussen in drie groepen uiteen was gevallen. Nabij Den Ham, na 120 km, was de voorsprong ruim 1 minuut op het peloton, dat op dat moment zevenentwintig renners telde.

Felle jacht.

Toen de zes koplopers de Nijverdalseweg beklomsnen, aange­voerd door Hermes, Dieperink en de sterke Piet Verwey, moest Lohuis „lossen". De resterende vier renners zetten hun vlucht voort terwijl hevige regenbuien op hun ruggen neerstriemden. De groep van 27 renners zette intussen een felle jacht in op de koplopers. Het waren vooral renners als Roel Hendriks, Jan van Haaren, Jurrie Dokter, Jac. Mesters, Joh. Pluimers, Bart Solaro, Andre van Aert en Piet van der Horst die een belangrijk aandeel hadden in de achtervolging, die tenslotte voorbij Deventer, toen er nog 55 km waren te rijden, succesvol werd besloten.

Pech voor Dieperink.

Dat de vluchters werden ingelopen was in belangrijke mate te wijten aan het feit, dat Wim Dieperink door materiaalpech terugviel. Weliswaar kreeg Dieperink, die vele seeonden ver­loor, de fiets van Ben Lohuis, maar met deze onwennige fiets slaagde de animator er niet in zijn achterstand van meer dan 1 minuut goed te maken, temeer daar hij even voor een ge­sloten overweg moest wachten. Tot overmaat van ramp werd Dieperink bij zijn jacht op de kopgroep nog verkeerd gestuurd, zodat de kans op een eervolle plaats, die Wim ongetwijfeld had verdiend, verkeken was. Spoedig nadat Hermes, v. d. Leur, Verwey en Stolk door de fel jagende groep waren ingelopen

zagen we een moegestreden Stolk het strijdperk verlaten. Hij kon blijkbaar de teleurstelling niet verwerken om, na 90 km met ruime voorsprong aan kop te hebben gelegen, ingelopen te worden.

Positiekiezen.

Toen zich een compacte kopgroep had gevormd bepaalden de renners zich tot positiekiezen want men was er blijkbaar van overtuigd, dat het op een massale eindspurt zou aankomen.

De nieuwbakken amateur Johan Pluimers (18) was evenwel een andere gedachte toegedaan toen hij aan de kop van het peloton zijn woonplaats Enter kwam binnen stuiven. De en­thousiaste aanmoedigingen van zijn dorpsgenoten stimuleer­den de sterke Twentenaar blijkbaar, want Pluimers demar­reerde plotseling fel. De attente Jac. Mesters en -de water­vlugge Piet van der Horst waren de enigen die reageerden en met de Enternaar meesprongen. Zo zagen we in de resterende 12 kilometers een boeiende eindstrijd. Jammer was het hierbij, dat de toekomstige onderwijzer Roel Hendriks (De Wijk) 3 km voor het einde door een lekke tube werd uitgeschakeld voor een ere-plaats evenals Piet van der Touw. Jurry Dokter reed nog lek, doch kreeg een fiets van zijn vriend Heusinkveld.

BRON: BEN ZOMERDIJK

Amateurs:1. P. v. d. Horst, Zundert, 220 km in 5 uur 32 minuten en 51 seconden; 2. Jac. Mesters, Den Haag, 3. Joh. Pluimers, Enter, 4. op 150 meter: M. J. den Outer, Nieuwerkerk, 5. J. Dokter, Halfweg, 6. P. v. Dijk, Wormerveer, 7. Th. Rutten, Leende (N.Br.) 8. J. Hermes, Berkel (Z.H.), 9. J. Boog, Laren, 10. J. v. Haaren, Nijmegen, 11. B. Solaro, Den Bosch, 12. Nic. Wal­ravens, Den Bosch, 13. R. Vreeburg, Veghel, 14. J. Frakking, LNaarden, 15. H. de Jong, St. Willebrord, 16. P. Soetekouw, Nij­megen, 17. P. Verwey, Gouda, 18. N. Wijnands, Amersfoort, 19. A. v. Aert, Achtmaal, 20. A. v. Kemenade, Eindhoven, 21. G. Krabbenbos, Haarlem, 22. J. Gisbers, Eindhoven, 23. R. v. d. Leur, Rotterdam, 24. P. v. d. Touw, Rijswijk en 25. R. Hen­driks, De Wijk.

De prijs voor de strijdlustigste rermer kwam terecht bij Wim Dieperink en de pech-prijs ging naar Dawn Schipper,

De organisatie, waaraan dit jaar Jammer genoeg fouties kleef­den, was in handen van enkele wielerdeskundigen, bijgestaan door -de V.V.V. van Rijssen en het Dagblad van het Oosten.

 

RONDE VAN ZUID-HOLLAND (14 mei).1961

Andre van Aert glorieus winnaar van Achtste Ronde van Zuid-Holland

Met z'n makkers Mertens en Van der Kloot zorgde hij voor een zege van 3 Hoefijzers-ploeg

Er schiet 'n nieuwe Brabantse naam als een komeet naar het wieler-firmament: A n d r e v a n A e r t. En wat zjjn sup­porters in Achtmaal en verre omgeving van het Brabantse dorp meermalen, onder het genot van een goede pint, in de vele ca­feetjes van het zuid-west-Brabantse land van die thans 20­jarige donkere Achtmaalse timmerman hadden gezegd, is op de Zuidhollandse wegen zondagmiddag jongstleden wel heel dui­delijk tot uiting gekomen, toen die sterke jongen in de door de Haagse Rennersclub Hollandia zo uitmuntend georganiseerde achtste Ronde van Zuid-Holland, na om en nabij twee honderd kilometers, als glorieus winnaar in het gemeentelijk sportpark van Nootdorp arriveerde.

Maar ook stond Toon Simons van dolle vreugde aan de eind­streep te dansen, toen Toon Mertens en Jan van der Kloot met de grote winnaar uit deze sprankelende Zuidhollandse wieler­ronde genoeg punten lieten schieten om het ploegenklassement met groot verschil voor de Drie Hoefijzers te winnen.

Door dat alles kwamen de anderen eigenlijk een tikje in de schaduw te staan, maar welker prestaties er in deze zware wie­lerrace niet minder om waren.

Stellig niet. Immers, daar was ook weer Cees van Amsterdam, die zich voor de zoveelste maal een sterk finisher toonde, wat hem de tweede plaats opleverde. Zoals de volgende ere-plaats van Kees de Wit uit Dubbeldam. Een trio, dat met Toon Mer­tens, Bert Solaro, Jaap de Waard, Ger Wesseling, Jan van der Kloot en Henk Buis tot de beste prestaties in die onvergetelijke race konden komen. Want, vooral van enkelen hunner, ontdek­ten we in de heftige schermutselingen steeds weer hun namen. Vooral die van Mertens, Solaro, De Waard en Wesseling. De laatste in het bijzonder. Al zal Ger het zich nooit vergeven, dat hij ook ditmaal een vergissing maakte, toen er nog zo'n onge­veer zeventig kilometer moest worden gereden. Ook in de wielersport zijn tenslotte vergissingen menselijk. Vergissingen, die soms duur komen te staan, maar stellig hersteld kunnen werden. Want het seizoen duurt nog heel lang ...

Heel anders deed de donkere Adre van Aert het, toen hij in de laatste kilometers, in de straten van Delft, op de pedalen hamerde en daar geen enkele risico nam, Immers, hoewel hij z'n mannetje in een eindspurt ook wel staat, hij wist toch ook, dat Cees van Amsterdam in een sprintgevecht toch wel de meerdere over hem zou kunnen zijn. Om van andere risico's in de naar Nootdorp slingerende wegen maar niet te spreken. Ja, hij heeft daarmede de spijker precies op de kop geslagen. Nu eens kijken wat zijn wieler-bouwwerk in de naaste toekomst zal gaan worden.

Om ongeveer half twee gaf Nootdorp's burgemeester, de heer H. C. A. M. Scholvinck, het startsein aan 166 amateurs, ver­deeld over 16 ploegen van zes en 70 individuelen, die zich meteen in wilde vaart het Zuidhollandse landschap in wierpen, op weg naar Leidsendam, waar we de Rotterdammer Nulle als eerste zagen lossen en voor Stompwijk nog tientallen anderen. Ook door pech. Hiervan was Ger Huntink de eerste, terwijl Alders en Regeer na een tiental kilometers in -de Sleutel-stad ten val kwamen, gelukkig zonder ernstige gevolgen. Maar waardoor zij toch al werden uitgeschakeld, Ook Droog, Cha­rite, Krielaart, zagen we voor Bodegraven, na veertig minuten rijden, met lekke banden staan. Wat verder, bij de Goejan­verwelle-sluis, ook Bert Zoet en Bravenboer, waarvan eerst­genoemde spoedig weer op de fiets zat en na een uitmuntende poursuite in het peloton terug kwam. Dat was Van Gent, na pech in de Krimpener Waard, niet gegeven, waar hier de eer­ste harde slagen werden geleverd en zich een kopgroep van zes man vormde, nadat vroeger in de strijd Rudie Liebrechts en Veldkamp 'n gat konden slaan, maar bij Zwammerdam al tot de orde waren geroepen. Zo verging het ook Jaap de Waard, Jan Hermes, Stoorvogel, nogmaals Liebrechts, Schroder en Evers, al hield dat half dozijn het wel langer vol.

Maar na Krimpen aan de IJssel, waar we Piet Verwey met een lek band achter lieten, Stolk en Tummers weer in het al sterk gedunde peloton terug kwamen, werd langs de Gouwe weder­om een vluchtersgroep gemeld: Wesseling, Henk Buis, Mer­tens, Walravens, Verbaas en weer.De Waard. Zo ging het in de richting Rotterdam, waar de spoorbomen waren gesloten en ook het peloton. Al was het juist dan onder de dalende bomen door gegaan. Daar in de buurt zagen we de Zuidhollander De Jong ten val komen, toen hij in de berm van de weg geraakte, maar even spoedig weer netjes terug kwam. Ook stond in Hillegersberg Walravens met een lekke band, al was voor hem dan weer spoedig hulp van zijn ploegleider gekomen. In de buurt van Berkel, na een 130 kilometer, vielen de beslissende slagen, nadat Ger Wesseling zich met enkele anderen had on­derscheiden en een poosje in z'n eentje voor het peloton had gereden, daarmede zijn kruit verschietend ...

Groepen in het front smolten weer samen. Maar toen in Maas­dijk, onder 's Gravenzande (dus op de rand van Westland) op­nieuw in de voorhoede werd gebombardeerd, was dat beslis­send. Er formeerde zich een negen-mans kopgroep met de in de aanhef genoemden. In Wateringen had deze vluchtersgroep 42 seconden en veel verandering was er nog niet in Delft, waar Henk Hoekstra met Ten Dam even moesten lossen en toen weer konden aanhaken. Daar probeerden Bastin, Schroder, Mesters, Hermes, Snepvangers en Walraven nog bij de vluchters te ko­men. Doch vergeefs. Daar was Andre van Aert zijn zege-tocht begonnen...

BRON: JAN CORNELISSE

Amateurs: 1. A. van Aert, Achtmaal, 200 km in 4 uur 51 min. 17 sec.; 2. op 25 sec. C. van Amsterdam, Breda; 3. C. de Wit, Dubbeldam; 4. A. Mertens, Breda; 5. B. Solaro, Den Bosch; 6. J. de Waard, Riisoord; 7. G. Wesseling, Halfweg; 8. J. v. d. Kloot, Zundert; 9. H. Buis, Vijfhuizen; 10. op 1.19 N. Walraven, Den Bosch; 11. op 1.26 J. Hermes, Berkel; 12. op 2.2'7 J. Schroder, Koningsbos; 13. J. Mesters, Den Haag; 14. A Krielaart, Den Haag; 15. C. Snepvangers, Breda; 16. J. Frakking, Naarden; 17. J. Janssen, Nootdorp; 18. L. Timmermans, Roosendaal; 19. H. de Jong, St. Willebrord; 20. M. v. d. Klooster, Rotterdam; 21. C. v. d. Horst, Klundert; 22. Fr. Tel, Zaandam; 23. E. Beckers, Schaesberg; 24. J. Pieterse, Oude Tonge; 25. F. Evers, Linne; 26. C. Broekmans, Klundert; 27. L. Knops, Bocholz; 28. J. Tim­mer, Velsen; 29. J. Andeweg, Barendrecht; 30. A. Bastiaanse, Kruisland.

Ploegenprijzen: 1. Drie Hoefijzers, Breda, 13 pnt.; 2. Ploeg Th. S. v. d. Laan's Vleeswarenfabriek, Leidschendam, 28 pnt.; 3. Ploeg Wout Verhoeven, Rotterdam, 29 prit.

 

ROOSENDAAL (1 mei).1961

Nieuwelingen: 1. Marinus Schrauwen, 2. Cees Brugel, 3. J. Vervaart,

 

ROOSENDAAL.KERMIS (07 september).1961

Amateurs: 1. J. Linders, 2. J. Pieterse, 3. Andre van Aert, 4. Gerben Karstens, 5. Bart Zoet, 6. Leo van Dongen, 7. Piet van As, 8. Jack Mesters, 9. A. Barten, 10. Maarten den Outer.

Adspiranten: 1. M. Brouwer, 2. -R. Troost, 3. W. Prinse, 4. H. Matthijssen, 5. E. Kroon.

 

ROSMALEN (2 juli).1961

Amateurs: 1. Bart Solaro, 2. Kees Ver'berkt, 3. W. Breeuwer, 4. A. Verbaas, 5. A. den Hartog, 6. Nico Walravens; 7. Lo ten Dam, 8. Leen v. d. Leur, 9. J. v. d. Wetering, 10. A. Barten.

Nieuwelingen: 1. Rob Balvert, 2. J. Riensema, 3. A. v. d. Wal, 4. P. Moens, 5. J. de Groot.

Adspiranten: 1. J. Kersten, 2. A. Oosthoek, 3. N. Venrooy, 4. P. de Jong, 5. B. Kanselaar.

 

ROTTERDAM.CHARLOIS (25 juni).1961

Amateurs en Onafhankelijken: 1. J. Stubbe, 2. L. v. d. Vlier, 3. K. van Pelt, 4. W. Dorst, 5. L. v. d. Leer, 6. N. Dounia, 7. A. Andeweg, 8. E. Farenhout, 9. H. van Bastelaar, 10. H. de Ruyter.

Adspiranten: 1. G. Smit, 2. G. Minneboo, 3. E. Dolman, 4. B. Kanselaar, 5. M. v. d. Ende.

 

ROTTERDAM.CROOSWIJK (18 juni).1961

Amateurs: 1. A. Reekers, 2. J. Hermes, 3. J. van Dijk, 4. Rinus Paul, 5. H. van Gent, 6. J. Koevermans, 7. C. van Leeuwen, 8. Th. Moen, 9. L. v. d. Flier, 10. J. Droog.

Nieuwelingen: 1. F. Ouwerkerk, 2. H. Gulik, 3. C. van Schie, 4. T. van Schie, 5. J. de Jong. 6.L. de Coo, 7. H. Boeijmeer, 8. H. de Koning, 9. H. Vingerling, 10. B. van Geest,

 

ROTTERDAM.FEIJENOORD (1 mei).1961

Amateurs en onafhankelijken: 1. Jack Mesters uit Den Haag, 2. L. v. d. Leer, Rot­terdam; 3. A. Rekers, Nw. Vennep; 4. H. Castricum, Beverwijk; 5. J. Groot, Beverwijk; 6.,H. Stubben, Rotterdam; '7. A. Lute, Castricum; 8. P. Geluk, Rotterdam; 9. H. Brinkman, Rotterdam; 10. D. Verdoorn, Rotterdam.

Nieuwelingen: 1. H. van Zantvoort uit Den Bosch, 2. A. Drop, Vlaardingen; 3. B. van Geest, Den Haag; 4. M. Kettenis, Den Haag; 5. J. de Kok, Amsterdam, 6. J. van Veen, 7. G. Berrens, 8. G. Uegert, 9. A. van de Wal, 10. H. van Gulik,

 

ROTTERDAM.WITTEDORP (19 augustus).1961

Amateurs: 1. Gerben Karstens, 2. Piet v. d. Lans, 3. Rinus Paul, 4. H. Peters, 5. J. de Jager, 6. S. Koevermans, 7. P. Heinig, 8. Manus Brinkman, 9. Theo ten Dam, 10. L. v. d. Flier.

Adspiranten: 1. E,. Dolman, 2. A. Oosthoek, 3. R. v. d. Wal. 4. R. v. Staveren, 5.G. Leunis, 6. C. Smit, 7. Wim Paul, 8. H. Breed, 9, W. prinsen, 10. E. Kroon,

 

ROTTERDAM-DUSSELDORF

Alleen bij de nieuwelingen een Duitse zege. Voor net overige waren de Rotterdammers de baas. Deze internationale ont­moeting was zeer geslaagd en verdient navolging.

Amateurs: 1. H. van Schie, 2. J. Droog (beiden Rotterdam), 3. Kaiser, 4. Lachmann (beiden Dusseldorf).

Nieuwelingen: 1. C. Sueres (Dusseldorf), 2. Ouwerkerk, 3. Voge­laar, 4. W. Brabander (allen Rotterdam).

Veteranen:  1. P. Heyster, 2. W. v. Duivenbode, 3. D. Visser, 4. J. Geelhoed (allen Rotterdam),

Adspiranten:  1. E. Dolman, 2. F. Pijnenburg, 3. J. Bravenboer, 4, P. Smit (allen Rotterdam).

 

ROZENBURG (11 juli).1961

Nieuwelingen: 1. H. Cornelissen, 2. A. Drop, 3. J. -v. d. Horst, 4. H. Goud, 5. M. Kettenis.