JAARGANG
1964 WEDSTRIJDEN H T/M N |
HAAREN (7
juni).1964 Amateurs: 1. Peter Kisner, 2. Rien van
Boxtel, 3. Tinie Jans, Nieuwelingen: 1. Gerrie Thijssen, 2. Henk van
Vught, 3. Jan van Katwijk Adspiranten: 1. Leo Kreuger, 2. Ben
Janbroers, 3. Klaas Balk, HALFWEG (8 juli).1964 Amateurs: 1. Gerrie Bruin, 2. Jan van Amsterdam, 3. J. Brink,
4. Hennie Schouten, 5. R. Parel, 6. Peter Heijnig, 7. Boy Minnekus, 8. Theo
ten Dam, 9. Daan Holst, 10. Den Braber, HALFWEG/ZWANENBURG (16 mei).1964 Nieuwelingen: 1. H. Jansen, Amsterdam, Adspiranten: 1. K. Balk, Badhoevedorp, HANK (18 mei).1964 IN RONDE VAN HANK BART ZOET DE
SNELSTE Zeer geslaagd mag de Ronde van
Hank heten, temeer nu er circa 6.000 toeschouwers rond het parcours stonden
geschaard. Een zeer sterk veld trad aan de start, zoals de uitslag te zien
geeft. Amateurs, Nieuwelingen, 60 km: 1. P. de Wit, Wormer, in 1.31.16; 2. H. de Graaf,
Hilversum; Adspiranten: 1. H. van Leeuwen, Haarlem; 2. J. Buys, Zwaneburg;
3. P. van Lith, Gellicum. HANSWEERT (18 mei).1964 RONDE VAN HANSWEERT VOOR VAN DEN
BREUGEL De Zwijndrechtenaar Van den
Breugel heeft voor de tweede maal in een week tijds een overwinning behaald,
ditmaal in de Ronde van Hansweert, een koers over Amateurs: Adspiranten: HARKEMA-OPEINDE (22
augustus).1964 Amateurs: 1. J. Brink (Lutjebroek) Adspiranten: 1. B. Duit (Warfum) HASSELT (8 augustus).1964 Nieuwelingen: 1 S. Douma (Grouw) HAVELTE (10 mei).1964 Nieuwelingen: 1. Jan Glas, 2. J. Sipma, 3. Wim Stenvers, Adspiranten: 1. Albert Hulzebosch, 2. Jan Eggink, HEERDE (20 juni).1964 Amateurs: Adspiranten: 1. P. ten Klooster (Hasselt) HEERLERHEIDE (30 augustus).1964 Amateurs: 1. P. Lemmens
(Beek) Nieuwelingen: Adspiranten: HEESWIJK (26 juli).1964 Amateurs: 1. B. Zoet, Sassenheim, Nieuwelingen: Adspiranten: HELMOND (21 juni).1964 Amateurs: 1. Jos v. d. Vleuten (Mierlo) Nieuwelingen: 1. H. Jansen (Amsterdam) Adspiranten: 1. J. Bakker (Zaandam) HENDRIK-IDO-AMBACHT (12
juni).1964 Amateurs: 1. H. den Hartog, Nieuwelingen: 1. S. Pieters, 55 HENGELO (14 juni).1964 Amateurs: 1. B. Zoet, Nieuwelingen: 1. J. Glas, HILLEGOM (4 juli).1964 Amateurs: 1. J. v. Rijn, Heemskerk, Nieuwelingen: 1. J. Buis, Zwanenburg, Adspiranten: 1. J. Bakker, Zaandam, HOEVEN ( 3 mei.1964) Amateurs: 1. J. v. d. Kloot (Zundert) Nieuwelingen: 1. P. Kettenis (Den Haag) Adspiranten: 1. Ben Janbroers, 2. Ad van Overveld, HOLTEN (25 juli).1964 Amateurs: 1. H. Benjamins, Hollandscheveld, HOOFDPLAAT (10 mei).1964 In het Zeeuwsch-Vlaamse
Hoofdplaat bracht Van den Breug uit Zwijndrecht de wegwedstrijd over Amateurs: HOOFDPLAAT (28 juni).1964 Nieuwelingen: 1. R. Wagtmans (Zundert) 80km in 2 uur 15 min.;
2. P. Legierse (Den Bommel); 3. W. Broeren (Zevenbergen); op 1 min 25 sec; 4.
R. Koene (Achthuizen); op 2 min 15 sec; HOOGERHEIDE (13 september).1964 Amateurs: 1. Bouwen Minnekus, 2. Harm Ottenbros, 3. Tinie van
Lee, Nieuwelingen: 1. Rene Pijnen, HOOGEVEEN (4 juli).1964 Amateurs, Nieuwelingen, Adspiranten, HOOGKARSPEL (23 augustus).1964 Amateurs ( Nieuwelingen ( HOORN (14 juni).1964 Amateurs: 1. H. Schouten, Badhoevedorp, Nieuwelingen: 1. S. Pronk, HUIJBERGEN (11 juli).1964 Amateurs: 1. Rien van Boxtel, Nieuwelingen: 1. Henk de Kok, 2. Adrie Suykerbuyk, 3. J.
Koopman, HULSBERG (21 juni).1964 Amateurs: 1. W. Schepers (Stein) Nieuwelingen: 1. S. Vaessen (Stein) Adspiranten: 1. S. Vaessens, 2. H. Notermans, 3. J. van Oppen; HULST (12 mei).1964 Bij stralende zonneschijn en ten
aanschouwe van vele duizenden wielerfans uit eigen land en Belgie is in het
Zeeuwsch Vlaamse historische stadje Hulst een Ronde van die naam gehouden
voor amateurs. Amateurs: HULST (6 oktober).1964 De organisatoren van de Ronde
van Hulst, de laatste wegwedstrijd voor amateurs die op de K.N.W.U.-kalender prijkte, hebben het met het weer nog weer eens
prima getroffen en tegelijkertijd met de deelneming en de belangstelling: zij
waren buiten verwachting uitstekend. De overwinning, die voor de betrokken
renner extra waardevol zal zijn, omdat het een zege in 'n internationale koers
betrof, ging naar Bas van der Bom uit's-Gravendeel, een liefhebber die de
laatste tijd meer van zich deed spreken. Hij verraste het grote peloton door
niet ver van de eindstreep weg te springen en met circa twee fietslengten te
winnen. Amateurs: 1. Bas v. d. Bom, 's-Gravendeel, de IJMUIDEN (13 juni).1964 Amateurs ( Nieuwelingen ( Adspiranten ( ILPENDAM (15 augustus).1964 Adspiranten 22 km: Nieuwelingen 66 km: 1 R. Cornelisse (Amsterdam) in 1.37.30; 2 H. Riem (Amsterdam); 3 K.
Silleman (Amsterdam); 4 K. de Kok (Amsterdam); Amateurs 100 km: 1 B. Raats (Amsterdam) in 2.26.00; JOURE (16 mei).1964 Nieuwelingen: 1. Tiemen Groen, 2. Sander Douma, 3. Lieuwe Visser, Adspiranten: 1. Bert Bathoorn, 2. Jan Nijhof, 3. Albert
Hulzebosch, KAMPEN (30 maart).1964 Amateurs: l.H. v. d. Sluis (Kampen) Adspiranten: 1. P. ten Klooster (Hasselt) 2. H. Schoten (Epe); 3. B.
ter Steeg (Genemuiden); KAMPEN (4 juli).1964 Amateurs, Nieuwelingen, Adspiranten, KAMPIOENSCHAP MILITAIREN (28
augustus).1964 Sterke solo bracht JAN VAN VEEN militair
wielerkampioenschap T erwijl donderdagmiddag om een
uur tienduizenden badgasten verkoeling zochten op het strand van Zandvoort,
startten op het hete circuit in de duinen aldaar 65 wielrenners van Zee-,
Lucht- en Landmacht in het onder auspicien van de CIMS georganiseerde
kampioenschap van Nederland. Zoals te verwachten viel onder deze tropische
weersomstandigheden werd het een ware slijtageslag, die tenslotte door
twintig deelnemers tot een goed einde werd gebracht. De rest verdween door
pech, uit de strijd halen na een ronde achterstand of door opgeven in de loop
van de dertig te verrijden ronden van De deelnemers toonden een
verbluffende vechtlust, die uiteindelijk de meeste overmoedigen duur te
staan kwam. Van twee vluchtgroepjes van drie man en twee eenzame ontsnappers
haalden bijvoorbeeld slechts twee man als 18e en 20e de finish, terwijl een
ander (de schaatsenrijder-wielrenner Koops) kort voor het einde met een ronde
achterstand als allerlaatste door de jury uit de strijd werd genomen. Een nieuwe vluchtgroep van zes
man wist zich acht ronden lang te handhaven, maar toen waren van hen nog
slechts Van Leuken, Van der Brink en De Haan over. Toen zij door acht andere
vluchters waren achterhaald, slaagde het inmiddels sterk geslonken peloton
erin de orde te herstellen, maar pal daarop kozen opnieuw acht man het
hazenpad en alleen Van Leuken zag toen kans daartoe te behoren. De jury kende
deze dappere renner (nota bene nog slechts een nieuweling) dan ook zeer
terecht de prestatieprijs toe. Van der Brink en De Haan zagen
even later wel kans zich met drie anderen andermaal uit de groep los te
maken, maar dit vijftal verloor tenslotte toch nog vele minuten op de
voortrazende kopgroep. Toen eigenlijk iedereen begon te denken dat het wel op
een eindsprint zou uitdraaien sprong, met nog vier ronden voor de wielen, Jan
van Veen uit Werkendam alleen weg. Hoewel zijn voorsprong na een volle ronde
amper honderd meter was en vooral Henk Hiddinga uit Stiens (de kampioen 1964
van de Koninklijke Landmacht) in de groep bergen werk verzette om de
vluchteling tot de orde te roepen, slaagde Van Veen - rijdend als een
grimmige duivel - erin zijn kostbare voorsprong nog iets te vergroten. In de allerlaatste ronde werden
de krachten van de achtervolgers nogmaals gebundeld en slonk zijn voorsprong
tot minder dan honderd meter, maar hoewel hij keer op keer angstig omkeek
naar zijn belagers, verslapte de eenzame strijder geen moment en met nog ruim
vijftig meter tussenruimte zeilde hij voor de laatste maal door de
Tarzanbocht om tenslotte volkomen uitgeput, maar dolgelukkig als Militair
Wielerkampioen 1964 over de streep te snellen. Vlak achter zijn rug toonde
Hiddinga zich gemakkelijk de snelste sprinter van de volggroep en veroverde
daarmee de tweede plaats, terwijl Hairwassers met handbreedte verschil nog
net op de streep Lazerom naar de vierde plaats verwees. Na een toespraak van majoor G.
Storm (Hoofd Sectie LO en Sport van de Ido KL) hees kolonel J. C. Zuidema,
optredende namens de Inspecteur der Infanterie, de dolgelukkige Jan van Veen
in zijn kampioenstrui en reikte vervolgens ook de andere prijzen uit van dit
vlot verlopen wielerevenement. BRON: KAPITEIN M. C. P. ZWEEDIJK 1. en Militair Wielerkampioen
van Nederland 1964 sld. J. H. van Veen (41 Genie Bataljon), KAMPIOENSCHAP VAN DE LANDMACHT
(23 juli).1964 HIDDINGA (Stiens) werd kampioen van de Koninklijke Landmacht Zesenzeventig renners startten
in de legerplaats Oirschot om te gaan strijden voor het kampioenschap 1964
van de Koninklijke Landmacht. De deelnemers hadden daarbij 40 ronden van
ruim KAMPIOENSCHAP VAN GELDERLAND (30
mei).1964 Amateurs: 1. H. Heusinkveld
(Lichtenvoorse) 2 uur 6 min. 15 sec.; 2. E. Dickhof (Oosterwolde); 3. H. v.
d. Anker (Arnhem); 4. K. van Dorp (Oosterwolde); 5. J. Dickhof (Oosterwolde).
Rest staakte de strijd. Nieuwelingen: 1. H. Terwel (Zutfen) Adspiranten: KAMPIOENSCHAP VAN LIMBURG (30
mei).1964 Amateurs: 1 Tummers
(Geleen) 3uur 23min. 39 sec.; op 1 min. 17 sec. 2. Heesen (Geleen); 3. Evers
(Linne); 4. Doek (Heerlerheide); 5. Drummen (Bemelen). Nieuwelingen: 1. Ramakers (Spaubeek) KAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND (18
juli).1964 Amateur Evert Dolman; sloeg
keihard toe en stormde naar de zege Tiemen Groen: klasse apart in nieuwelingenkampioenschap Ad van Overveld: eerste adspirant-titelhouder Precies in het midden van de
Tarzanbocht op het Zandvoortse circuit stormde de Rotterdammer Evert Dolman
naar voren van de grote kopgroep, die pas in de laatste fase van de
titelstrijd voor amateurs tot stand was gekomen. Al leek de weg naar de
streep nog lang, te lang zelfs voor zijn vermetele aanzet, toch hadden de
rappe Henk Cornelisse en de geroutineerde Coen Visser geen antwoord meer op
deze geweldige pace. Zij zagen hoe een “bonkende" Dolman hen en de
anderen met alle in hem samengebundelde krachten voor bleef en zodoende
regelrecht in het kampioensshirt 1964 reed. Na een wedstrijd, die qua
koersverloop wel levendig was, maar die toch niet zo boeide als men gewoonlijk
had mogen verwachten. Zoals ieder jaar waren er in dit
kampioenschap met zijn „klassieke" afstand van EEN GOEDE KANS ... Een nieuwe „opening" werd
gezaagd door Schreur en Hinsenveld, maar het was de prachtig roulerende Jan
Pieterse, die erdoor glipte. Liefst dertig kilometer produceerde hij een
mooie solo en dit had een goede kans geweest voor het slaan van een
definitief “bruggehoofd". Het werd echter niet benut en vooral door
toedoen van Brugel, Schouten, Boog en Jongkind liep het peloton weer toe. Het
waren harde plaagstoten, die gretig werden overgenomen door Evers, Heijnig en
alweer Brugel. Daarachter kwam een groepje aangedenderd dat twee namen droeg
van renners, die vandaag steeds wear actief bleken te zijn. Dat waren Boog en
Van Ginneken, samen de toon aangevend voor Bregman, Bunschoten, Van de Geest
en Vos. Toch was al deze “spielerij" nog steeds maar voorspel, evenals
het werk, dat het koppel Lute-Van Middelkoop voorschotelde en dat inspiratie
veroorzaakte aan Van Amsterdam, Boonstra, Van Geel, Brugel en Harings. UITEENGESLAGEN Deze laatste bleef doorgaan en
vormde met zijn voorpost de springplank die twintig coureurs drie ronden voor
het einde dankbaar gebruikten. Door dit gevecht sloeg de omvangrijke
hoofdmacht totaal uiteen en bepaalde de strijd om de titel zich nog
hoofdzakelijk tussen dit dubbele tiental. Bijna alle favorieten zaten hierin
vertegenwoordigd; op de afgestapte Karstens (ziek) en Liebrechts na, terwijl
de doorgaande Schuuring het bootje had gemist. Ook de weer beter rijdende
Ton Rijkers, die onder controle van Dr. Rolink hard bezig is “terug" te
komen, kon niet aanwezig zijn bij deze beslissing. Een lekke band had hem
vroegtijdig geveld en zijn gedwongen opgave veroorzaakt. Hij kon zien hoe
velen hem reeds waren voorgegaan of door pech of door onkunde en gemis aan
macht. Voorin naderde de wielerslag
zijn ontknoping. De voorlaatste afdaling van de Hunzerug smeet Gaby Minneboo
naar voren, Nol Kloosterman probeerde het ook nogeens maar evenals alle
volgende demarrages bleef de kopgroep gesloten. Dus toch een massaspurt? Niet
helemaal, want het was uiteindelijk de geslepen Evert Dolman, die keihard toesloeg
op het juiste moment en zich daarmede als de nieuwe kampioen 1964
presenteerde. Voor de 18-jarige Rotterdammer is dit de bekroonde zegepraal
na zijn schitterende etappe-overwinningen (eerste- en vijfde rit) in de Ronde
van Oostenrijk; voor Henk Cornelisse de derde ontgoocheling. Reeds drie
jaren aast hij verbeten op het wegkampioenschap en steeds weer wordt hem
deze felbegeerde titel uit de handen gefietst. Eerst door Schuuring (1962),
dan door De Wit (1963) en nu door Dolman. Triest, maar een kan er slechts
kampioen zijn, nietwaar? Amateurs: 1. en kampioen E. Dolman, Rotterdam, NIEUWELINGEN Tijmen Groen! Wie heeft nog niet
van deze achttienjarige knaap gehoord? Reeds vorig jaar beschreven we zijn
kwaliteiten en in onze voorbeschouwing over de wegkampioenschappen tipten
we hem ook nu als het kanspaard. Wat heeft hij op een ondubbelzinnige wijze
onze prognoses waargemaakt! Liet de Scheuldenaar Harings
zich in de eerste drie ronden nogal eens zien, daarna was het de onstuitbare
Groen, die als een eenzame vluchteling bij alle driehonderd strijdmakkers
wegholde. Als een machine maalden zijn imposante benen regelmatig de
resterende twaalf toeren onder de wielen door en met de stijl van een zeer
groot coureur raasde Groen vijftig kilometer lang voor de jagende meute uit
zonder wie dan ook de kans te geven in zijn buurt te komen. Hoe moedig Melle
Jongkind als eerste en wat later de tandem Leo Duyndam-Cor Stam ook probeerde
op te rukken, tegen dit talent was geen hoogste eer te behalen. De “val"
was dichtgeslagen en al gingen Smeets, Den Hertog en wederom Leo Duyndam met
de een ronde later bijgekomen De Goede, Thijssen, Van Vught en Neeskens nog
niet akkoord met hun nederlaag, ook zij boezemden met hun sterke jachtgroep
geen gevaar meer in. Ver voor hen uit reed Tijmen Groen grandioos naar zijn
kampioenstitel, en toen de jachtgroep Duyndam werd teruggehaald in de laatste
ronde, toen spurtte Harry Jansen naar een tweede plaats in de massaspurt, die
door een - gelukkig goed afgelopen - valpartij werd ontsierd. Voor de Nederlandse nieuwelingen
zal het wellicht een sportieve “opluchting" zijn, dat Tijmen Groen met
ingang van jongstleden maandag is overgestapt naar de amateurs. Wilde hij dit
oorspronkelijk pas doen na de Acht van Chaam (verleden jaar door hem
meesterlijk gewonnen), na zijn succes in het nieuwelingen-wegkampioenschap
van afgelopen zaterdag, vindt hij thans de tijd gekomen om nu te promoveren.
We zijn benieuwd hoe het hem in deze categorie zal vergaan en welke palmares
hij hierin gaat proberen te veroveren. Nieuwelingen: 1. en kampioen T. Groen, Follega, ADSPIRANTEN Reeds in de eerste van de zes te
rijden ronden liet de kleine Adje van Overveld uit het Brabantse Zegge
duidelijk zien met welke aspiraties hij naar Zandvoorts' blonde duinen was
gekomen. Als adspirant-cross-kampioen van Nederland wist hij na februari
welgeteld negentien wegkoersen te winnen en als bekroning moest en zou hij
nu de kampioenstitel hebben Daarom tastte hij zijn belagers al vroeg af, maar
Schell trok het peloton weer bij. De daarop volgende schermutselingen
brachten om beurten Verweij, Huisman, Peereboom, Meijn en Van der Moot naar
voren, doch steeds streek men de plooien glad. De actieve Schell probeerde in
de voorlaatste ronde nog een keer weg to komen, maar wederom reageerde bet
indrukwekkende rennersveld, dat zich al in slagorde opstelde voor een
machtige eindspurt. Hieruit trok de 16-jarige rijwielmonteur Van Overveld
naar een felbevochten zege, die hem de eerste kampioenstrui opleverde en
misschien tevens de eerste schrede liet zetten op het glibberige pad der
wielercarriere. BRON: JAN BALDER Adspiranten: 1 en kampioen A. van Overveld, Zegge, KAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND (26
juli).1964 Briljante koers van excellente
kampioen JO DE ROO Reed Zeventig kilometers torste Jo de
Roo - letterlijk en figuurlijk - de hitte van de dag, zeventig zware
finale-kilometers over het door bijna 40.000 kijkers omzoomde Adsteegcircuit,
een bijzonder gewaardeerde ontknoping, want heel duidelijk ging de sympathie
van de menigte naar de in grote stijl en allure rijdende 27-jarige Zeeuw uit,
die alle werkzaamheden aan de (verre) tocht verbonden in zijn eentje moest
opknappen, daar gezel Kees Haast zonder ook maar een moment aanstalten te
maken een handje toe te steken, aan het wiel van de inderdaad superieure
aanvoerder bleef plakken. Deze strategic bood Kees Haast de enige kans om
eventueel aan bod te kunnen komen, mits Jo de Roo een tik zou krijgen, een
decorwisseling die evenwel radicaal uitbleef. Ronde na ronde - steeds weer
die Adsteeg en die Holleweg op, door de kronkelende soms nauwe straten -
bleef De Roo op kop en het was heel logisch dat zodoende zowat alle aanwezigen
innig hoopten, dat het kampioenschap 1964 bij hem terecht zou komen. De
beste, de sterkste, de koersbezieler triumfeerde met glans. Kees Haast mocht
tot aan de laatste klim in het kielzog van zijn excellente voorganger
blijven, toen was het volledig gedaan, want nauwelijks daagde - het slot - de
Adsteeg op, of Jo de Roo “vertrok", rende weg met een verbluffend gemak,
om reeds zestig meter voor de streep juichend de handen de hoogte in te
gooien. Een ovatie was de eerste beloning, gevolgd door de bekende ceremonie,
bloemen en verdere huldigingen, gelukwensen van Dr. Van Dijk en meerdere
officials. En doordat een groot kampioen op zo'n tintelende wijze de
landstitel verwierf, gingen de vele en vele duizenden tevreden huiswaarts, na
aanvankelijk met misnoegen bepaalde reglementaire beslissingen van de
wedstrijdcommissarissen, van luidruchtige critische opmerkingen te hebben
voorzien. Brandende hitte, dorst, . . .
drinken Verzorging was uitsluitend
toegestaan boven op de Adsteeg, werd geconstateerd. Schroder
werd om dit “vergrijp" uit de koers genomen, een op de reglementen
gebaseerd besluit, een maatregel die echter geen weerklank bij het publiek
vond. Schroder's verzorger protesteerde heftig en het rumoer was nog niet
bedaard of Wim van Est werd aangemaand de arena te verlaten, eveneens om
eenzelfde overtreding. Wim gaf - voor de jurytent - een kernachtige uitleg,
met als conclusie en advies de gehele groep - uitlopers ingesloten - te doen
afstappen, want iedereen dronk “verboden" verversingen: de renner die
het flesje bier of limonade accepteerde gaf dit - aldus Van Est - aan in zijn
buurt zijnde makkers door en zo ging het verder. Het geloei nam in hevigheid
toe, toen Jan Janssen en Hub. Zilverberg de aanzegging kregen de strijd to
staken - zij reden lustig verder -, even later werd dit vonnis over Cees Lute
uitgesproken en voordat de gemoederen waren bedaard was dit lot Jos Linders
en Leo Knops beschoren. Zeven renners op het zondaarsbankje: is een en ander
van invloed geweest op de uitslag, vooral op de afwikkeling van de finale?
Wie zal het precies vermogen te zeggen? Toen Janssen en Hub. Zilverberg
aan de jas werden getrokken (25ste ronde) zaten zij in de groep, die een
achterstand van 2,30 minuut had op Jo de Roo en Kees Haast, een duo dat op 24
sec. door Rik Wouters en Cees van Amsterdam werd gevolgd. Had Jan Janssen met
succes de sprong alsnog kunnen ondernemen? Zeker is, dat onze Tour-vedette
danig werd „bewaakt", aangezien de mannen die dezelfde trui als Kees
Haast droegen - in de troep - klaarblijkelijk alleen oog voor Jan Janssen
hadden en zich uitsluitend met hem onledig hielden. Koerstaetiek?
Ploegverband in een voor individuelen uitgeschreven kampioenschap? De race
werd natuurlijk - zeven coureurs voor de rechtbank is veel - gedevalueerd en
vanuit dit oogpunt was het daarom dubbel gelukkig, dat Jo de Roo - door
klasse en kunde, door de bezielende wil om te slagen - niet alleen de strijd
redde, maar bovenal een werkelijk groot kampioenschap veroverde. Was Jo de
Roo - alles is mogelijk - in de eindfase b.v. op pech gestrand, dan hadden
we deze nu geslaagde affaire, op de tweede rang moeten rangschikken, een
produkt hoogstens geschikt voor de uitverkoop. Dra leven in de brouwerij Peter Post kon niet present zijn
(de motieven zijn genoegzaam bekend), Mart. v. d. Borgh kwam tijdens een
trainingsrit ten val, Jan Hugens was nog niet hersteld van zijn blessures,
Lex van Kreuningen sukkelde met een ziekte, Leo van Dongen
(sleutelbeenbreuk), Ab Geldermans (operatie amandelen), Joop v. d. Putten en
Bart Solaro werden eveneens gemist, toen de zaak op gang werd gebracht. Fons
Steuten en Werner Swaneveld leden dra bandbreuk, kwamen weer bij en intussen
- al in de eerste ronde - riepen Eugene Beckers, Leo Coehorst en Bas
Maliepaard zich tot aanvoerders uit: 1 minuut winst was zo voor elkaar en
daar bleef het om schommelen (1.24 min. in de vierde omloop), totdat Beckers
in zijn eentje aan de zesde ronde begon, om even nadien gezelsehap te krijgen
van Werner Swaneveld en de strijdlustige Wim de Jager. De wielermannen vonden
deze korte vluchten natuurlijk fijn, evenals zij Andre van Aert succes
toewensten. Het gat (15 sec. op Jacob Tolhoek) was klein en voorin de meute
peddelden steevast Jan Janssen, Hub. Zilverberg, Henk Nijdam, Jo de Roo,
Arie den Hartog. De episode Snepvangers We kregen Cees Snepvangers aan
het bewind, een fase die in de 9e ronde werd ingeluid en die een winst bracht
van 1.07 min. op Den Hartog, Leo Hermens, Dick Groeneweg en het vlak hierna
voorbij stuivende peloton. Snepvangers ging voort: 1.37 min. in de 10e tour
(Jan Schroder sleurde aan de groep), 1,25 min. in de 11e doorkomst - in deze
periode kregen Cees van Espen en Lambert v. d. Ven een lege tube, kwamen
snel bij, 1.50 min. op Schroder, Rentmeester, Lute en Damen in de 13e ronde,
1 min. hierna op v. d. Klundert die in de 15e ronde leider werd. Weg was
Snepvangers, een nukken vertonend achterwiel en een functie als toeschouwer. Half koers twee bandbreuken van
Kees Haast, leider werd Jacq. v. d. Klundert met op 45 sec. Wim de Jager, op
2.30 min. de door Buuts en Jo de Haan gedirigeerde troep. Van der Klundert
scheen de smaak te pakken te hebben, 3.11 min. in de 17e ronde - Wim de Jager
kwam in de stoet terecht - de „tert" werd bonkiger, de pedaalslag
moeilijker en toen Jan Janssen en Cees Lute aan de troep begonnen te sleuren
begon in feite de koers pas voorgoed. De “groten" zaten vooraan en inmiddels
waren Le Grand, Jongejan, Pos, Snepvangers, Steenvoorden, v. d. Ven, Merckx,
Coehorst en Dekkers van het lijstje geschrapt. Nog hield v. d. Klundert even
stand: 58 sec., 20 sec. en het was gedaan. Andre van Aert solliciteerde naar
een zekere rol, Jan Schroder moest afstappen - de Ruberg-sportbestuurder
Wolfgang Gronen maakte dus de verre reis tevergeefs -, Eugene Beckers staakte
en juist toen de jury het druk kreeg met de elders omschreven “drankovertredingen"
viel de slag, werd een definitief gewaad aangetrokken. De opmars van Jo de Roo Jo de Roo, Cees van Amsterdam en
Kees Haast demarreerden op de Adsteeg (26 sec.), gingen naarstig door en de
slag was in de maak, de ontknoping hing in de lucht. De Roo - soepel en
welbewust, stug kijkend - had veel haast, de voorsprong van dit trio steeg
tot een min. (23ste ronde) en toen opnieuw de Adsteeg in het gering kwam,
kreeg Van Amsterdam krampen, werd afgehaakt en kwam bij Rik Wouters terecht,
die naderbij kwam. De stand: op kop Jo de Roo en Kees Haast, op 49 sec. Van
Amsterdam en Wouters, op 1.44 min. Wim de Jager, op 2.07 min. de groep. Wim
van Est moest afstappen, Jan Janssen en Hub. Zilverberg kregen dit vervolgens
te horen: Zouden Wouters en Van Amsterdam nog bij de kopmannen komen? Het
verschil bleef gering: 30 sec. in de 26ste ronde, 50 sec. in de 27ste en de
winnaar moest toen onder dit viertal schuilen, daar De Jager op 4.15 min.
doorkwam en het “wandelend" peloton op 5.05 min. Meer en meer steeg het
saldo van de twee leiders: 2 min., 3.12 min. Altijd Jo de Roo voorop, altijd
Kees Haast aan het wiel van de briljante Zeeuw geplakt. Het publiek begon
zich te roeren, begon De Roo aan te moedigen: “gooi hem los". Jo de Roo
keek verbeten, lachte even toen de bel voor de laatste ronde ging. Hij was
zeker van zijn zaak, hij was de rapste en de sterkste atleet. Hij schudde
heel gemakkelijk Kees Haast van zich af en werd een gevierd kampioen. De
vlucht van Jo de Roo, Kees Haast en Cees van Amsterdam luidde de afrekening
in, naderhand vochten Rik Wouters en Van Amsterdam manmoedig om de schade
te beperken. De ontknoping deed de mensenzee
rechtveren en de bijna 40.000 toeschouwers - wat een meeleven - vonden het
een tintelende finale, waren dik content, omdat Jo de Roo met de macht en de
klasse van een grootmeester regelrecht op de kampioenstrui afreed. Een
verdiende beloning, een succes waarop hij volstrekt recht had. Natuurlijk aan
de finish een glunderende organisator, de heer Boss sr., die fier de massa
overschouwde, die wel enige moeite had om Miss Beek op te diepen.
Veertigduizend toeschouwers: kwam dit soms ook - gedeeltelijk - omdat de
Limburgse kranten een voorbeschouwing van een volle pagina publiceerden? BRON
GERARD SILLEN Beroepsrenners: 1. en kampioen J. de Roo, Kruiningen, lie. 1, DUYCKER KAMPIOEN VETERANEN Met een race over Veteranen: 1. en kampioen W. Duyker,
Amsterdam, lie. 3237, 25 1/2km. in 39.40 uur; KAMPIOENSCHAP VAN NOORD-BRABANT
(30 mei).1964 Amateurs: 1. Jan Pieterse (Dude
Tonge), KAMPIOENSCHAP VAN NOORD-HOLLAND
(30 mei).1964 Amateurs ( Nieuwelingen ( Adspiranten ( KAMPIOENSCHAP VAN
NOORD-NEDERLAND (30 mei).1964 Het kampioenschap van Groningen,
Friesland en Drente werd in een wedstrijd verreden. Er waren geen aparte
klassementen. De eerst aankomende was tegelijk provinciaal kampioen. Amateurs: 1. P. Schreur (Wolvega), Nieuwelingen: 1. T. Groen (Vollega), Adspiranten: 1. J. Eggink (Beilen), KAMPIOENSCHAP VAN OVERIJSSEL (30
mei).1964 Amateurs: 1. H. Nieuwkamp (Borne), Nieuwelingen: 1. W. Neeskens (Borne), Adspiranten: 1. T. Albers (Haaksbergen) KAMPIOENSCHAP VAN UTRECHT (30
mei).1964 Amateurs: 1. Wim Emo (Utrecht) Nieuwelingen: 1. Van Proosdij (Baarn), Veteranen: Adspiranten: 1. P. Duurland (Hilversum) KAMPIOENSCHAP VAN ZEELAND (30
mei).1964 Amateurs: 1. Wim de Wilde (Oudelande), KAMPIOENSCHAP VAN ZUID-HOLLAND
(30 mei).1964 Amateurs: Nieuwelingen: 1. J. de Haan (Moordrecht). Adspiranten: 1. R. van Lierop (Hillegorro KERSENRONDE (4 juli).1964 Traditionele KERSENRONDE was
weer een succes Goede sport en een beste winnaar: Harry Steevens Dat verschillende vooraanstaande Nederlandse
amateurwegrenners momenteel in de Tour de l’Avenir aan de slag zijn en
daardoor niet konden meedoen aan de negende Kersenronde van Mierlo, heeft de
pret niet kunnen drukken. De ruim 120 deelnemers (en daar was kwaliteit
genoeg tussen) hebben voor een beste wedstrijd gezorgd. Dit op een parkoers
van In deze klassieke wegkoers
van de Mierlose wielerclub De Kersenlanders kwam de overwinning terecht bij
de Limburger Harry Steevens, die in de eindspurt elf mede-koplopers
versloeg. Nauwelijks had dokter Van
Dijk het startschot gelost, of het tempo lag al meteen hoog. Na vijf
kilometer loste Lelieveld; na zestien kilometer ontstond een valpartij,
waarvan onder meer Dickhof, Smit, Barten, Van Koeveringen en Sprenkels de
dupe werden. Zij kwamen niet meer bij. De wedstrijd was ruim een
half uur oud toen, op een grintweg, Schouten moest afhaken; een tijdje
nadien sprongen Breeuwer, Fransen, Van Boxtel, Leyten, Braspennincx en Dorst
uit het peloton weg. Bij het ingaan van de tweede ronde (na Inmiddels volgde de ene
demarrage de andere op, waardoor er een nieuwe kopgroep ontstond, die bestond
uit Breeuwer, Van Boxtel, Cooremans, Van Breugel, Schuitema, Van Tilburg en
Peter Pellenaars. Zij kregen later versterking van Evers, Van der Vleuten,
Hesen, Steevens, Beugels, Hoogerland, Haazen en de winnaar van 1961, Van
Kemenade. Op Van Ginneken na (die wat te laat sprong, evenals Tummers, Boog
en Brugel), waren al deze renners uit het 37 man bestaande peloton kunnen
ontsnappen. Niet veel leven In de laatste ronde gebeurde
over het algemeen geen daverende dingen. Zij het dan dat Van Boxtel moest
„lossen", Van der Vleuten bij het opgaan van de grintweg onderuit gleed
(hij had zich weer snel bij de koplopers aangesloten) en mannen als Beugels,
Evers en de zeer energieke Hesen nog een keer ferm toesloegen. Maar
voorsprong nemen terwijl het tempo rond de Jammer dat deze sprint niet
helemaal vlekkeloos is verlopen, doordat een scooterrijder het nodig vond
zich tussen de voluitspurtende renners te begeven. De Limburger Beugels zag
daardoor zijn kans op een tweede of derde plaats teniet gaan. Want een andere
Limburger, Steevens, lag toen al in gewonnen positie, won op overtuigende
wijze de sprint en mocht zich vol trots de lauwerkrans om de schouders laten
hangen. De leiding van de wedstrijd
berustte in kundige handen van de heer Klip uit Eindhoven. Amateurs: 1. Harry Steevens, Elsloo, Ploegenklassement (officieus) : 1. Samson; 2. Kikkerop; 3. Dextro Energen; 4.
Breda-Bier. KLAZIENAVEEN (17
oktober).1964 Nieuwelingen: 1. Sander Douma, 2. Dirk Bronger, 3. Adrie
Kooyman, Adspiranten: 1. Jan Eggink, 2. Albert hUlzebosch, 3. Andries
Slot, KLOOSTERBUREN (18 juli).1964 Nieuwelingen: 1. Jan van Dijk, 2. Ties Francke, Adspiranten: 1. H. Bathoorn, KOEWACHT (15 augustus).1964 Nieuwelingen: 1 R. Pijnen (Woensdrecht) Adspiranten: 1 P. Lutters (Purmerend) KOLLUM (29 augustus).1964 Adspiranten: 1. B. Duit (Warffum) Amateurs en nieuwelingen: 1. H.
Benjamins (Hollandscheveld) KORTENHOEF
(20 juni).1964 JOOP CAPTEIN
won Ronde van Kortenhoef Fel jagend door de laatste bocht
naar de finish haalde Joop Captein de spits van de compacte groep en spurtte
vervolgens voor Steenvoorden en Lute naar een magnifieke zege. Hiermede
bewees de 27-jarige Amsterdammer nogmaals, dat, wits hij het wielermetier
serieus aanpakt, er toch o zo'n puik wielrenner uit hem kan groeien. Negentig kilometer lag er te
wachten voor de professionals, die verleden week zaterdag van start gingen in
de Ronde van Kortenhoef. Direct werd er al flink “geknuppeld", want De
Jong, Beckers, Swaneveld, Marinus, de Belg Covens en Lute sloegen op hol. De
fel achtervolgende groep sloeg echter raak terug evenals toen Hermens,
Schroder, Harings, Snepvangers, Van Amsterdam en Linders om beurten aan de
haal gingen. Al dit roeren en stormen werd vooral door toedoen van Cees Lute
teniet gedaan. In de laatste ronde sloeg hij zelf toe en kwam, met naast hem
Piet Steenvoorden, lichtelijk afgescheiden op de aankomstlijn toe ... niet
wetend, dat Joop Captein hem in de laatste meters zou oversteken. Profs en onafhankelijken, 90 km: 1. J. Captein (Amsterdam) in 2.06.12; 2. P.
Steenvoorden (Heemstede); Nieuwelingen ( Amateurs ( KROMMENIE (19 mei).1964 SCHOUTEN
SNELSTE AMATEUR IN KROMMENIE De Badhoevedorper Henny Schouten
heeft de Pinksterdrieronde van Krommenie in zijn voordeel beslist. Hij
ontsnapte in de slotfase uit het peloton en gaf de winst niet meer prijs. Amateurs: 1. Henny Schouten, Badhoevedorp, De sterke Fries Tijmen Groen
zegevierde bij de nieuwelingen ( KRUININGEN (4 juli).1964 CEES LUTE eerste in Kruiningen Sinds 1933 wordt de Ronde van
Kruiningen verreden en de Wielerclub ,Rentoc" organiseerde op 4 juli de
24ste uitgave van deze inmiddels traditioneel geworden rit. Ditmaal waren
zowel de adspiranten als de beroepsrenners weer aan de beurt en bij de
laatsten meldden zich 44 man, die allen begerig waren om hun naam, naast die
van bijvoorbeeld Theo Middelkamp, Piet Rentmeester, Huub Zilverberg en Wim
van Est, op de erelijst te plaatsen. De deelnemers vatten hun taak
voor het zeer talrijk opgekomen Zeeuwse publiek ernstig op; steeds weer
gingen enkele renners op zoek naar voorsprong en dat heus niet alleen om een
of meer van de kwistig aangeboden premies te bemachtigen. Wij zagen Martin
van den Borgh, Euene Beckers, Joop van der Putten, Jacques van de Klundert en
Geurt Pos voor de groep doorkomen en zelfs slaagde de man van de streek, Ko
Tolhoek (die hier zijn debuut bij de „groten" maakte) erin om zes ronden
lang met voorsprong langs de tribune te rijden. Na 25 van de 60 ronden lukte
het dan eindelijk Jean Bastin en Cees Lute, een voorsprongetje op te bouwen
dat zij konden handhaven, althans tot de Gentenaar Charles Rabaye gedubbeld
werd. Dat gebeurde twintig ronden later en het was voor Lute het sein om het
tempo nog verder op te voeren. Samen met Rabaye ging hij zo hard verder, dat
Bastin moest afhaken en zijn voorsprong snel zag slinken. Drie ronden later
zat hij weer midden in de meute waaruit Van de Klundert nog enkele malen
poogde weg te springen. Ook Jos Linders, Rein de Jong, Cees van Amsterdam,
Jan Schroder en (natuurlijk) “ouwe taaie" Wim van Est deden de nodige
duiten in het zakje, maar de resterende afstand was te kort om Cees Lute nog
te bedreigen, die dan ook met voorsprong finishte voor het peloton. Vooraf hadden ook de
adspiranten met veel verve hun kleine Ronde over BRON: WIM POOT Beroepsrenners: 1. Cees Lute (Beverwijk), de Adspiranten: 1. Ad van Overveld, 2. Theo Schouwenaar, LANDSMEER (16 augustus).1964 Nieuwelingen1e serie 25 km: Nieuwelingen 2e serie: 1 T. Bakker (Zwanenburg); 2 J. Zoetemelk
(Rijpwetering); 3 H. Jansen (Amsterdam); 4 R. Zweers (Haarlem). Nieuwelingen finale 40 km: Adspiranten 25 km: 1 J. Peetoom (Vijfhuizen); in 45.15; 2 J. Buis
(Zwanenburg); 3 H. Balk (Badhoevedorp); 4 J. van Immerzeel (Amsterdam); 5 J.
Bakker (Zaandam). LEEUWARDEN.ORANJE RONDE (30
april.1964) Adspiranten ( Amateurs ( LEIDEN (11 juli).1964 Amateurs: 1. Theo ten Dam, 2. J. Timmer, 3. E. Kroon, 4. J.
van Amsterdam, LEIDSCHENDAM (7 juni).1964 Uitslagen van de op het
kartodrome gehouden wedstrijden tussen tien Belgische en vier Nederlandse
dames. Afvalwedstrijd: Premiewedstrijd over 25 ronden:
1. B. Bral (B.); Wedstrijd over 15 ronden: Nieuwelingen: afvalwedstrijd: 1. D. v. d. Helm, Den Haag; 2. D. Slotemaker,
Beverwijk; 3. J. de Goede, Beverwijk. Wedstrijd over 30 ronden: 1. P.
Slotemaker, Beverwijk; 2. P. de Jong, Roelofarendsveen; Adspiranten: wedstrijd over 25
ronden: 1. J. Peetoom, Vijfhuizen; LEKKERKERK (9 mei).1964 Amateurs: 1. Rudie Liebrechts, 2. J. van Rijn, Nieuwelingen: LEMMER (4 juli).1964 Nieuwelingen, LIEMPDE (13 september).1964 Amateurs: 1. Jos van de Vleuten, 2. Wim Breeuwer, 3. Henk
Peters, LIESHOUT (20 september).1964 Amateurs: 1. Piet deenen, 2. Jan Hesse, 3. Jan Serpenti, Nieuwelingen: 1. Sander Douma, 2. John Brouwer, 3. Cor Leunis LIMMEN (28 juni).1964 Nieuwelingen ( Amateurs ( LISSE (30 april).1964 Amateurs: 1. Jan van der Horst, LOENEN (22 augustus).1964 Amateurs: MAARHEEZE (15 augustus).1964 Hoofdrol voor Piet Damen in bijzonder fleurig
wielertournooi Maarheeze Uitgebreide maaltijd :
adspiranten, nieuwelingen, amateurs en professionals Succes (25.000 toeschouwers)
in alle opzichten Aan de wieg van de “negende
internationale Seven-Up Ronde" van Maarheeze stonden weer de R. en T.C.
,Wilhelmina" - Eindhoven - onder de geestdriftige leiding van Cor
Wijdenes en het energiek plaatselijk comite, aangevoerd door een doortastende
heer H. van Ganzenwinkel. Aangemoedigd door het Succes van verleden jaar -
ondanks het toen niet bijster aanlokkelijk weer trokken de koersen ruim
10.000 kijkers - werd ditmaal het uitgebreide tournooi in een nog glanzender
lijst gezet, hetgeen moeilijk werd gemaakt door de fikse medewerking van de
direktie van de Seven-Up fabrieken. De drie heren Winters namen uiteraard ook
zitting in het ere-comite, evenals burgemeester Van Schaik, pastoor Van
Vleuten, de hoofden van de scholen, de direkteur - de heer Van Teijen - van
de plaatselijke vestiging van Philips en de heer Van Engelen,
adjunkt-direkteur van Seven-Up. Medewerking alom; alle
zakenlui uit Maarheeze en de omgeving, de duivenvereniging, de motorclub „De
Kempenrijders" uit Budel die de gehele afrastering ter beschikking
stelde, premies bij de vleet, een programmaboekje dat uitpuilde van de
advertenties en het weer. Het was zonnig en door al deze facetten - zeer
zeker door het niveau van het veld met alle nationale en veel internationale
cracks - werd Maarheeze een weergaloos Succes. Ruim 25.000 toeschouwers waren
present, hetgeen voor de initiatiefnemers natuurlijk aanleiding was om meteen
op de editie 1965 te wijzen, waarschijnlijk met nog meer “gangen".
Maarheeze, tegen de Limburgse grens aangedrukt en dus met een ruim
„achterland", wil jaarlijks een tournooi van allure op de agenda zetten,
een maaltijd in het genre van Chaam. Tevreden organisatoren, welgeluimde
„sponsors" en een enthousiaste menigte, want het sportief gedeelte was
voor de volle 100% in orde. De profrace verliep zo aantrekkelijk en
spannend, dat zelfs het geruisloos vertrek van de dure Rik van Steenbergen -
geen moment in de koers - niet werd opgemerkt. Het is moeilijk om in zo'n
criterium - vlakke wegen, lengte parkoers Een wielerdag met een rijk
menu: de Haarlemmer Van Leeuwen was de snelste adspirant, de bloementuil bij
de nieuwelingen kreeg Hairwasser, de victorie van Jaak Schouten - amateurs -
vond weerklank en tenslotte stak Piet Damen met pit de hoofdschotel op zak,
een zege met voorsprong op sterke rivalen en daarom des te verdienstelijker.
De “liefhebbers" gaven prima werk te zien, met uiteindelijk een hele ris
kanshebbers. Aad van Kemenade? Het zat in de lucht, doch Jaak Schouten -
vierde zege dit seizoen - dacht hier anders over. Hij liep in zijn eentje weg
toen de finale werd aangekondigd, hij bleef buiten schot, al haalden de felle
jagers het onderste uit de welgevulde kan. Zowat alle Nederlandse
vedetten meldden zich voor het hoofdnummer, de complete TeleVizier equipe, de
Belgen Van Steenbergen, Van Tongerloo, de Duitsers Eddy en Dieter Gieseler,
Dieter Kemper, Ehrenfried Rudolph, Gussy Kilian, Karl Pfeiffer, de vele
jongeren die pas de beroepsstatus aannamen met de kersverse (debuut) Theo
Rutten uit het nabije Leende enz. Henk Nijdam en Henny Marinus werden door
burgemeester Van Schaik - na een inleiding van de welbespraakte Cor Wijdenes
- gehuldigd in verband met het vergaren van nationale titels. Peter Post en
Rik van Steenbergen werden even extra voorgesteld, Wim van Est kreeg een bijzonder
applaus en Cor Wijdenes prees Kees Pellenaars en had bloemen voor de
echtgenote van de Pel. Daarna begon het feest,
direct met een ontsnapping van de doorlopend aktieve Zilverberg, kanspaard -
snel - Schroder, Steenvoorden en Dieter Kemper. Nauwelijks was de zaak weer
aan elkaar gelijmd of Van Espen kreeg pech, om moedig in zijn eentje voort te
bollen. Heel lang, totdat pechvogel Rik Wouters bij hem belandde en
vervolgens moest Groeneweg om dezelfde redenen achterblijven. Dit trio poogde
de schade te herstellen, tenslotte strandden Wouters en Van Espen en werd
Groeneweg door de toen gevormde kopgroep gedubbeld. Opvallend gemakkelijk
marcheerde Theo Rutten temidden van de uitlopers, taai bleek Harings, zulks
nadat Van der Lans, Tolhoek, Van Tongerloo en Van Aert hadden getracht de
bakens in handen te nemen. Enthoven sukkelde met een defect, kwam bij en
Peter Post zat doorlopend voorin de lange stoet, een troep met Van
Steenbergen als sluitstuk. Half koers werd de slag
ingeluid, door Damen, Van Dongen en Harings. De dans kreeg een hevig
karakter: Schroder daagde op de eerste rij op, alsmede Kersten, Snepvangers,
Rutten, Knops, Zilverberg, Hermens en Van der Klundert. Door een lekke band
verzeilde Schroder jammer genoeg in de meute, ook Van der Klundert werd uit
de kop verdreven door een leegsissende tube en we kregen dus tien man vooraan.
De zaak was bekeken, het saldo bedroeg een minuut, op dit snelle circuit
voldoende om de beste prijzen te verdelen. Nog twee ronden: Rein de Jong en
Steenvoorden speelden de laatste troef uit met de bedoeling de uitlopers te
vervoegen, Harings en Kersten trachtten de kop te verlaten niets daarvan,
wel slaagde Damen in zo'n opzet. In de voorlaatste Tour rende hij weg,
wilskrachtig en vol vuur, het werd een schot midden in de roos en onder
stimulerende toejuichingen fietste Pietje in zijn eentje naar de finish.
Pellenaars drukte zijn discipel de hand, Wijdenes prees de winnaar en burgemeester
Van Schaik overhandigde de bloemen. Een tintelend slot van een fleurige
sportdag. Pluim voor Piet Damen, een schouderklop aan het adres van zijn buurlui
- aanvankelijk gezellen – en de pechvogels die niet versaagden. BRON:
GERARD SILLEN Beroepsrenner: lste Piet Damen (Helmond), de Amateurs: lste Jaak Schouten (Wognum), de Nieuwelingen: lste S. Hairwassers (Den Dungen), de Adspiranten: lste H. van Leeuwen (Haarlem), de MAASDIJK (15 augustus).1964 Amateurs: 1. Hennie Schouten, 2. Gerrie Bruin, 3. Harrie
van Pierre, Nieuwelingen: 1. Harrie jansen, MAASSLUIS (29 augustus).1964 Amateurs: 1. Rudie Liebrechts, 2. Peter Heijnig, 3. Manus
Brinkman, 4. Arie Kraan, Nieuwelingen: 1. Kees van Straten, 2. J. Timmers, 3. S. Pieters,
4. Wim Liebrechts, Veteranen: 1. J. van Hamburg, 2. J. Beijer, 3. H. Visser, 4. J.
Uitbeijerse, 5. P. Heijser, 6. J. Geelhoed, 7. J. Kaptein, MADE (19 juli).1964 In Made was de toeloop van het
publiek bijzonder groot, maar de renners bleken niet zo enthousiast te zijn.
Toch startten hier nog 48 renners voor de 110 gladde ronden en prompt
poogden eerst weer Theo Sijthoff en iets later Rein de Jong de groep te
verschalken. Die riep de vluchters echter weer heel vlot tot de orde. Ook het
door De Haan, Den Hartog, Snepvangers en Nijdam gevormde groepje bleef niet
lang buiten de greep van bet peloton. Cees Lute en de Belg Robert Seneca
schenen meer succes te hebben, vooral de Belg slaagde erin, steeds weer met
andere partners een kopduo te vormen, tot opeens Henk Nijdam in zijn eentje
de achtervolging inzette! Toen hij de vluchters Seneca,
Den Hartog, Pos, Haast en Wouters bereikt had, bezon hij zich niet lang, maar
schoof er vlot langsheen. Op het kopgroepje werkte dit machtsvertoon
blijkbaar deprimerend, want aldra waren zij door het peloton weer opgeslokt.
Nijdam's ploegmaats zorgden ervoor dat het tempo niet al te zeer werd
opgevoerd en van ronde tot ronde groeide zijn voorsprong. Nog voor vier
vijfde van de koers afgelegd was, had hij de meute ingehaald en zich
onmiddellijk weer aan de kop genesteld. Alleen Piet Buuts en Cees van
Espen, wat later gevolgd door Piet van Est en De Haan met Wouters waagden
nogmaals de sprong, eerstgenoemde viel terug en daarmee waren de eerste vijf
plaatsen verdeeld. Piet Steenvoorden en Cees van Amsterdam reageerden net
iets te laat; zij slaagden er alleen nog in, de grote groep op afstand te
houden, waarvan Theo Sijthoff zich de snelste toonde. BRON: WIM POOT Beroepsrenners: 1. Henk Nijdam, de Nieuwelingen: 1. Henk van Vught, 2. D. Schmidt, 3. Cees
Rentmeester, MARGRATEN (2 augustus).1964 Adspiranten: Nieuwelingen: 1. J. Kusters (Spaubeek) Amateurs: 1. H. Heesen (Geleen) MEDEMBLIK (13 juni).1964 Amateurs ( MEPPEL (12 september).1964 Nieuwelingen: 1. Wim Neeskens, 2. Gerrie Mooij, 3. Eddy Koster, Adspiranten: 1. J. de Weerd, 2. B. van de Belt, 3. B.
Schoppeu, MIDDELSTUM (6 juni).1964 Amateurs: 1. H. Hinseveld, 2. Wiebe Boonstra, 3. Henk
Hoekstra, Adspiranten: 1. Be Duit, MIERLO-HOUT (10 mei).1964 Amateurs: 1. Theo Rutten, 2. Jos van der Vleuten, 3. Piet
Buuts, Nieuwelingen: 1. Cor Leunis, 2. Willie Schoenmakers, 3. Karel
de Graaf, Adspiranten: 1. Gerrie van gerven, 2. H. Meijn, MIERLO-HOUT (4 oktober).1964 Amateurs: 1. Tinie van Lee, 2. Jos van der Vleuten, 3. Wim
Breeuwer, Nieuwelingen: 1. Jan Buis, 2. Cor Leunis, 3. Gerrie Thijssen, MIERLOO (30 augustus).1964 Amateurs: Nieuwelingen: 1. H. Jansen (Amsterdam) Adspiranten: Dames: 1. Irene van IJken (Baarn) MUNSTERGELEEN (15
augustus).1964 Adspiranten: 1 Harings (Scheulder) Nieuwelingen: 1 W. Dekker (Elsloo) Amateurs: NAALDWIJK (16 mei).1964 Amateurs: 1. Hennie den Entingh, 2. Joop Wuurman, 3. J. van de
Voort, NEERBEEK (26 april 1964) Amateurs: 1. B. Franssen (Ubachsberg), Nieuwelingen: 1. J. Smeets (Grevenbicht), Adspiranten: NIBBIXWOUD
(7 juni).1964 Amateurs: 1. Jan Timmer, 2. Jac Schouten,
3. Henny Bogerd, Nieuwelingen: 1. Gerry Mooij, NIEUWENHAGEN (13
september).1964 Amateurs: lste H. Steevens (Elsloo), de Nieuwelingen: lste J. Langevoort (Hattem), de Adspiranten: lste G. Harings (Scheulder), de NUENEN (19 juli).1964 Amateurs: 1. Jan Gisbers, 2. Ed Kroon, 3. Andre Leijten, Nieuwelingen: 1. Rinie van leuken, 2. Frans Otten, 3. Henk
Willems, Adspiranten: 1. Arie Versluis, 2. Jan van Wanrooij, 3. Gerard
Plieger, |