JAARGANG 1966 WEDSTRIJDEN H T/M N |
HAAKSBERGEN
( (31 juli).1966 ) Amateurs: 1. Gerard Vianen , 2. Gerrit Lefering , HAAREN (30 mei).1966 Amateurs: 1. H. Jansen; 2. R.
Liebrechts; 3. P. Deenen; 4. J. v. d. Haar; 5. H. v. Vught; 6. P. Dubbeldam;
7. P. v. d. Donk; Nieuwelingen: Adspiranten: HAARSTEEG
( (5 juni).1966 ) Amateurs: 1. Adrie van hest , 2. Gerrit Lefering , 3. Gerard
Koel , Nieuwelingen: 1. Marcel Pennings , 2. Adrie Cardol , 3. J. van de
Broek , HALFWEG (7 mei).1966 Piet Rentmeester onstuitbaar
in laatste meters Profronde van Halfweg Met een sterke eindsprint heeft de Zeeuw Piet Rentmeester de profronde
van Halfweg in zijn voordeel beslist. Precies op tijd had hij in de slotfase
de sprong naar de reeds eerder uitgelopen Limburger Wim Schepers gemaakt en
deze coureur, die vooral tegen de beukende stormwind langs het
Ringvaartwater zijn vlucht zoveel cachet gaf, moest zich aldus met de
overigens zeer verdiende tweede plaats tevreden stellen. Deze wielerronde, welke vorige week zaterdag op Zwanenburgs
grondgebied werd betwist, kende vooral in het begin een spannend verloop. De
sterke Limburger Jan Hugens - de laatste tijd als het ware “herboren" -
liet met een verbluffend staaltje solowerk zien, tot welke prestaties hij
momenteel wel in staat is. Alleen liep hij tot rond een halve minuut uit en
met de regelmaat van een klok, consolideerde hij gedurende een flink aantal
ronden deze voorsprong Achter hem lieten achtereenvolgens Jan Fransen, Gerrit
de Wit en Henk Peters, vervolgens Cees van Amsterdam, Cees van Espen en weer
Peters - als tweede drietal - en wat later Cees Lute, Jan van Amsterdam
(later geplaagd door pech) en nogmaals Cees van Espen allerbest „jagerswerk"
zien, maar Hugens liet zich vooralsnog niet vlug verschalken. Neen, daar
waren de samengebundelde krachten van Bart Zoet, Werner Swaneveld, Jan
Fransen en Gerrit de Wit voor nodig en net toen zij de moedige coureur uit
Amstenrade te pakken kregen, trokken Hans den Hartog, Cor Schuuring en Henk
Cornelisse, Hennie Marinus en Joop Captein alles weer tot een langgerekt
lint. Daarop trok Michel Stolker, de man die zo prachtig aan het
„terugkomen" is, eens weg, werd even later door De Wit en Balvert
(„Baffie") en nog weer later door Rinus Paul van de leiding verdrongen,
maar weer zou het Jan Hugens zijn, die probeerde de beslissing te forceren.
Sterk haalde hij uit naar de even tevoren ontsnapte Cees van Espen en kreeg
aanvankelijk Joop Captein, Den Hartog, Schuuring en Rentmeester mee, doch steeds
weer kwam het inmiddels al sterk gedunde peloton toe. De gemoederen waren nog
niet tot rust gekomen of daar “patste" Wim Schepers, de sierlijke
Caballero-rijder, weg. Dat was de klap, die de deur in het slot deed vallen,
want al sloten Den Hartog, Kosten en Stolker nog een haastige „triple
alliantie" voor een tegenattaque, slechts de sterke Rentmeester zou nog
weten aan te sluiten. Daarmede was de koers gelopen, want zoals de algemene
verwachting, liet hij Schepers in de eindsprint geen schijn van kans. Even
later liet de snelle Rik Luyten aan alle anderen zijn spurtkunde zien en werd
netjes derde voor Schuuring, Captein en alle anderen. Beroepsrenners: 1. P.
Rentmeester, Koudekerke, 10' Nieuwelingen: 1. K. Balk, Adspiranten: 1. J. Schaap, HALLUM
(3 september).1966 Adspiranten: 1. Dick van de Sluis, 2. Jos Kieftenburg, 3. Wiebe
Pool, Amateurs: 1. Anne Koster, 2. Popke Oosterhof, 3. John Wilkens, Nieuwelingen: 1. Piet Hoekstra, 2. Bert Bathoorn, 3. Harm
Schievink, HANK (30 mei).1966 Amateurs: 1. Johnny Brouwer, 2. Gaby
Minnebo, 3. Harm Ottenbros, Nieuwelingen: 1. P. Roovers, 2. Hennie
Moorhoff, HANK (30 mei).1966 Amateurs: 1. J. Brouwer; Nieuwelingen: 1. P. Roovers; 2. H.
Moorhoff; HANSWEER
(30 mei).1966 Ook in HANSWEERT
kwam Bart Zoet het eerst aan de meet In het op
Zuid-Beveland gelegen Hansweert heeft Bart Zoet opnieuw aan het langste
touwtje van een wielerkoers getrokken. Weer was deze uitgelezen
criterium-specialist die wij in zijn amateur-periode evenwel ook zeer grote
andere dingen hebben zien doen en waartoe hij - ook al is Sassenheimse Bart
dan professional - ook nu nog in staat moet worden geacht, het eerst aan de
meet van een wedstrijd “rond de kerk". In een vlijmscherpe eindsprint
versloeg hij z'n naaste belagers Nijdam, Zilverberg, Schuuring en de Belg
Van Tongerloo. Met hen had hij de beslissing geforceerd en tot een goed einde
gebracht op dit snelle parcours van een dikke De ruim zestig
“broodrijders" waren nog maar nauwelijks aan het ronddolende ritme
gewend of Bart Zoet scheerde weg. Dat was al na twintig kilometer en alleen
wist hij een veertig seconden voorsprong te vergaren. Toen vonden Cor
Schuuring en de Belg John van Tongerloo de tijd gekomen om met Henk Nijdam en
Huub Zilverberg de ongewenste verhoudingen wat in evenwicht te brengen. Ze
kregen Zoet, die al Beroepsrenners: 1. B. Zoet, Sassenheim, HARDEWIJK
(16 juli).1966 Amateurs: 1. Fedor den Hertog, 2. Jan Dickhof, 3. Harm Holstege HARKEMA
OPEINDE (20 augustus).1966 Amateurs: Adspiranten: HASSELT (9
juli).1966 Amateurs ( Adspiranten ( HASSELT. (7 mei).1966 Nieuwelingen: 1. J. Spetgens, 2. J. Vlot, Adspiranten: 1. J. van Hattum, 2. J. van Nijen, 3. J. Hobert, HATTEM (26
maart).1966 Amateurs ( Nieuwelingen ( Adspiranten ( HEERDE
( (18 juni).1966 ) Amateurs: 1. Hans Eckelboom , 2. Evert Dickhof , 3. Gert
Steinbach , HEERDE (8
juli).1966 Amateurs( Nieuwelingen ( HEERENVEEN
(13 augustus).1966 Nieuwelingen ( Adspiranten ( HEEREVEEN (1 juli).1966 Amateurs: 1. Jan Bols, Hoogeveen; 2.
Henk Benjamins, Hollandscheveld; 3. Popke Oosterhof, Eelde; 4. Henk
Nieuwkamp, Borne; 5. Anne Koster, Leeuwarden; 6. Harm Ottenbros, Alkmaar; 7.
Henk Emmens, Annen; 8. Theo Degeling, Oudkarspel; 9. Johan Pluimers, Enter;
10. Haitze Epema, Zwaagwesteinde; HEERLEN
(15 mei).1966 Nieuwelingen: 1. Piet van Katwijk, 2. J. van de Berg, 3. R. Huibers, HEESWIJK
(24 juli).1966 Amateurs: 1. E. Dolman (R'dam) Nieuwelingen; Adspiranten: 1. P. Kesters (Honselersdijk) HEIJNINGEN (30 april).1966 Amateurs: 1. Rene Pijnen, 2. Ad van
Overveld, 3. Ronny Snijder, HEIKANT
(15 mei).1966 Nieuwelingen: HELLEDOORN (12 juli).1966 Amateurs: 1. Henk Nieuwkamp, 2. Fred
Niemeijer, 3. Hennie Kuiper, HELMOND.BAVARIA (3 april).1966 Weer TeleVizier-overmacht in Helmondse Bavaria-ronde Ook het uitgebreide, 74 man sterke internationale rennersveld, dat in
de door R. en T.C. “Buitenlust" voortreffelijk georganiseerde
Bavaria-ronde van start ging, heeft niet kunnen verhinderen, dat de mensen
van Kees Pellenaars hun stempel op dit 100 kilometer-criterium drukten. Huub Zilverberg was ook hier na 13 ronden weer de eerste vluchter, hij
kreeg aldra gezelschap van Henk Nijdam en Jos van der Vleuten en de
Australische gast Bill Lawrie voegde zich bij deze roodwitte kopploeg. Maar
spoedig waren zij ingelopen. De plaatselijlke favoriet, de populaire „den
Vleut", liet het daar niet bij, -weer sprong hij weg en toen Bart Zoet
hem te hulp kwam, was het na dertig jachtronden bekeken: zij zetten het hele
peloton na halfkoers op een ronde en de twaalfduizend toeschouwers, die bij
best koersweer een plaats langs het parcours hadden ingenomen, juichten de
sympathieke Jos hartstochtelijk toe. Maar dat was iets te vroeg, niet Van der
Vleuten maar Bart Zoet zou de winnaar van deze profronde worden. In de tweede helft werd de positie van de beide koplopers niet meer
belaagd, voorbeeldig ploegwerk zorgde ervoor, dat geen concurrent hun
voorbeeld kon volgen en toen de bel voor de laatste ronde geklonken had, liet
Zoet zijn teleurgestelde medevluchters vele meters achter zich. Het grote
peloton - waarin nauwelijks uitvallers te noteren waren geweest - werd door
de snelle Joop Captein over de meet gevoerd.BRON: WIM POOT Beroepsrenners: 1. Bart
Zoet, de 2. Jos van der Vleuten; op 53 sec. 3. Joop Captein; 4. Gerben Karstens;
5. Jo de Roo; 6. Huub Harings; 7. Piet Rentmeester; 8. Henk Peters; 9. Rik
Luyten (Belgia); 10. Wim de Jager; 11. Nico Lute; 12. Henk Nijdam; 13. Leo
Hermens; 14. Rik Wouters; 15. Ad van Kemenade; 16. Piet Steenvoorden:; 17.
Cees van Espen; 18. Cees Snepvangers; 19. Jan Schroder; 20. Jan Boog; 21.
Henny van Gent; 22. Jan Fransen; 23. Wim van Smirren; 24. Bill Lawrie
(Australia); 25. Jaak Mesters; 26. Jaak van der Klundert; 27. Werner Swaneveld;
28. Leo Coehorst; 29. Janus van Breugel; 30. Hans den Hartog; 31. Adri van
Tilburg; 32. Ries van Ginneken; 33. Maarten Breure. Amateurs: Nieuwelingen: Adspiranten: 1. J. Schaap, Eindhoven, HENDRIK-IDO-AMB
( (4 juni).1966 ) Amateurs: 1. Andre van Haaren , 2. Joop Zoetemelk , 3. Th.
Buis , Nieuwelingen: 1. Gerrie Veldhuizen , 2. R. den Braber , HENGELO
( (12 juni).1966 ) Amateurs: 1. Jan Boode , 2. Bert Boom , 3. Gert Bongers , Adspiranten: 1. Joop Hobert , 2. R. Zuliani , 3. Arie Hasink , Nieuwelingen: 1. K. van de Berg , 2. Albert Scheffer , 3. Albert
Hekkelman , HENGELO
(13 augustus).1966 Nieuwelingen: 1. John Cornelisse, 2. J. Notten, 3. J. de Boer, Adspiranten: 1. P. Waarlo, 2. Joop Hobert, 3. B. Roodink, HILLEGOM
( (11 juni).1966 ) Adspiranten: 1. Melle van de Meulen , 2. Roel van Berkel , 3. P.
Bemelman Nieuwelingen: 1. Klaas Balk , 2. Ben Janbroers , 3. Leo Kreuger , Amateurs: 1. Gerrie Bruin , 2. Joop Zoetemelk , 3. Jan van de
Horst , HIPPOLYTUSHOEF (22 mei).1966 Amateurs: 1. Harm Ottenbros (Alkmaar),
7' HOENSBROEK
(18 september).1966 Amateurs: 1 J. Harings (Scheulder) HOEVEN (1 mei).1966 Amateurs: 1. Leen Poortvliet, 2. Leo
Duijndam, 3. Bouwen Minnekus, Nieuwelingen: 1. Leo Kreuger, 2. Harrie
van leeuwen, 3. Sjaak Spetgens, Adspiranten: 1. Cees Priem, 2. J. de
bruin, 3. Leo Kerster, HOLLANDSCHEVELD
(1 oktober).1966 Amateurs
( HOOFDPLAAT
(22 mei).1966 Amateurs: 1. W. de Wilde (Oudelande), HOOFDPLAAT
(10 juli).1966 Nieuwelingen:1 A. Versluys (Lexmond) HOOGERHEIDE
(24 juli).1966 Amateurs: 1. Leen Poortvliet, 2. Frits Hoogerheide, 3. Rudi Liebrechts, Nieuwelingen: 1. Leon Schrauwen, 2. H. Lanooy, 3. J. Senders, HOOGEVEEN
(22 juli).1966 Nieuwelingen ( HOOGEVEEN
(21 september).1966 Amateurs: 1. Jan Bols, 2. Evert Dolman, 3. Piet de Wit, HOOGKARSPERL
(24 juli).1966 Amateurs: Nieuwelingen: 1. K. Balk (Badhoevedorp) Adspiranten: 1. R. Bakker (Haarlem) HOORN
( (12 juni).1966 ) Amateurs: 1. Gerrie Bruin , 2. Harrie van Pierre , 3. Anne
Koster , Nieuwelingen: 1. Dick Groen , 2. Jan Buis , 3. Marcel Pennings , Adspiranten: 1. Melle van de Meulen , 2. Gerrit Marquerink , 3.
P. Stavenuiter , HORST
(18 september).1966 Amateurs; Nieuwelingen: 1 J. v. d. Walke (Arnhem) Adspiranten: Dames: I K. Hage (St. Maartensdijk) HUIJBERGEN
(9 juli).1966 Amateurs: Nieuwelingen: 1 P. Roovers (Oosterhout); 2 B. Hendriks (Zundert); HULST (24 mei).1966 Amateurs: Nieuwelingen: HULST (17 juli).1966 Huub Zilverberg inde dikste
buit in Hulst De eerste
wegwedstrijd, welke onze TeleVizier-Batavusrenners na hun Tour de
France-avontuur kregen te rijden, vond plaats in het Zeeuws-Vlaamse Hulst.
Voor een dikke 5000 toeschouwers hebben de renners laten zien, dat het hen
waarachtig menens was om een zo goed mogelijk resultaat te boeken. Reeds in
de tweede van de zestig te rijden ronden gingen Piet Cooremans, Huub
Zilverberg en Huub Harings aan de haal, maar een snel bij elkaar “getrommelde"
jachtgroep van acht renners, fel aangevuurd door Henk Nijdam, Jos van der
Vleuten en Jo de Roo maakte een einde aan deze eerste harde schermutseling.
Er zouden er nog meer volgen, want nadat Cooremans door een valpartij aan de
kant was komen te staan en nadat Zilverberg en Harings opnieuw waren gevlucht
en vervolgens Rinus Paul, Gerben Karstens en Leo van Dongen in hun ziedend
spoor hadden meegezogen, kwam de grote klap, de uiteindelijke beslissing pas
na ongeveer anderhalf uur koersen. Weer was het Zilverberg die attaqueerde,
maar nu kreeg hij Leo van Dongen mee en samen waren zij voor de rest ongrijpbaar.
Zit pikten de inmiddels door een lekke band achterop geraakte Cees Haast op,
werden in de slotfase nog achterna gezeten door Cor Schuuring, Henk Nijdam en
Jos van der Vleuten, maar liet hen evenals een “patrouille" De Roo,
Maliepaard en Den Hartog alsmede de haastig aangepikte Haast geen kans om de
door hen zo op orde gestelde vlucht nog te verstoren. Beroepsrenners: 1. Huub Zilverberg (Goirle), Amateurs: IJMUIDEN
( (4 juni).1966 ) Amateurs: 1. Hennie Schouten , 2. Guus Zantingh , 3. Ed Kroon
, Adspiranten: 1. Ron Bakker , 2. Piet Neeskens , 3. Roel van
Berkel , Nieuwelingen: 1. J. Schilder , 2. Jan Buis , 3. Henk Welp , IJSSELSTEIN (19 mei).1966 Amateurs: 1. W. Emo; 2. J. Zoetemelk; Nieuwelingen: IJZENDIJKE
( (31 mei).1966 Adspiranten: 1. Cees Priem , 2. W. Verhoeven , 3. Toine van de
Bunder , Nieuwelingen: 1. Charles de Smit , ILPENDAM
(18 september).1966 TON RIJKERS won voor vierde achtereenvolgende maal de gouden „Willem
Reuter-plak" De Amsterdamse amateur Ton Rijkers, lid van de Fongers Rih groepering
en “gehuisvest" in de ENRKWV ,Amsterdam", heeft voorbije zondag in
Ilpendam weer de tijdrace om de gouden „Willem Reuter-plak" gewonnen.
Dat betekende een succes, dat voor de vierde achtereenvolgende maal werd behaald;
voorwaar een prestatie, welke het memoreren zeker waard is. Bij de nieuwelingen won coming-man Nico Vermeulen. Amateurs
44 km: Nieuwelingen
33 km: 1 N. Vermeulen in 48 min. 40
sec.; JOURE
( (4 juni).1966 ) Amateurs: 1. Anne Koster , 2. Henk Hoekstra , 3. Piet de Wit , Adspiranten: 1. Dick van de Sluis , 2. Freek Bosgraaf , 3. Joop
Hobert , KAMPEN (2 juli).1966 Amateurs ( KAMPIOENSCHAP
VAN BRABANT EN ZEELAND (26 juni).1966 Amateurs: Brabant 1. en kampioen G. van Lith; Zeeland kampioen C. Rentmeester. Nieuwelingen: Brabant 1. J. Spetgens; 2. H. v. Zandbeek; 3. S. Smulders. Adspiranten: 1. H. v. Rijswijk; 2. H. Groezen; 3. Fr. v. Lokven. KAMPIOENSCHAP
VAN DRENTE (26 juni).1966 Amateurs: 1. J. Bols; 2. H. Benjamins; 3. H. Luchies. Nieuwelingen: 1. W. Wot; Adspiranten: 1. K. Karsten; 2. J. Kaller; 3. Tj. Rollingwier. KAMPIOENSCHAP
VAN FRIESLAND (26 juni).1966 Amateurs: 1. H. Hoekstra; 2. W. Boonstra; 3. P. Schreur. Nieuwelingen: 1. S. Wiersma-Blija; 2. H. Schievink; 3. D. Steensma. Adspiranten: 1. D. v. d. Sluis; KAMPIOENSCHAP
VAN GELDERLAND ( (11 juni).1966 ) Adspiranten: 1. Theo Hofman , 2. Henk Botterhuis , 3. Hans Nijsse
, Nieuwelingen: 1. John Cornelisse , 2. Wim den Besten , 3. Chris
Rouw , Amateurs: 1. Jan Hesse , 2. Evert Dickhof , 3. Henk van de
Brink , KAMPIOENSCHAP
VAN GRONINGEN (26 juni).1966 Amateurs: Nieuwelingen: 1. H. Brand; 2. B. Bathoorn; 3 E. Brander. Adspiranten: 1. H. Kruims. KAMPIOENSCHAP
VAN LIMBURG (26 juni).1966 Amateurs: 1. en kampioen H. Hesen; 2. W. M. Gerrits; 3. J. v. Katwijk. Nieuwelingen: 1. en kampioen J. Krekels; KAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND.ADSPIRANTEN (6 augustus).1966 Het Zandvoortse wielerfestijn was in de ochtenduren om tien uur
begonnen met het kampioenschap voor adspiranten. Ruim honderd en vijftig
“benjamins" hadden zich voor het titelgevecht gemeld en wisten dat zij
met deze stormachtige wind een bijzonder zware strijd tegemoet zouden gaan.
Ook bracht dit element weer vele valpartijen voort en de ,slijtage" deed
zich dan ook in alle opzichten gelden. Favorieten zoals Cees Priem en Melle
van der Meulen werden door pech of vallen uitgeschakeld en anderen, die zich
te vroeg in het avontuur stortten, kwamen in de eindfase tekort om nog een
rol van betekenis te spelen. De enige, die geregeld een poging ondernam om de
op handen zijnde massale eindsprint te ontlopen-daarin zelfs tweede werd -
was de Haarlemmer Piet Neeskens. Hij probeerde het vele malen, maar even
zovele malen liep de jachtige groep weer op hem toe. Er was niet weg te
komen. De wind op het lange rechte straat was te sterk om alleen weg te
blijven en voor de wind uit draaide men het tempo zo omhoog, dat alles weer
aansloot. Een denderende spurt moest dus de beslissing brengen en daarin bewees
de 15-jarige Jaak Deckers uit het Limburgse Guttecoven (18-9-1950) dat hij de
ogen klaar in het hoofd heeft. Vorig jaar was hij te vroeg aangegaan en gaf
zich toen (ook al in gewonnen positie) wegens onmacht over aan het
„overspoelende" peloton, maar nu kwam hij zo lang mogelijk aan de
wielen mee en won. Voor de voor timmerman studerende adspirant bracht dit
fraai gewonnen kampioenschap zijn negentiende overwinning met zich mede en
we zien met belangstelling zijn verrichtingen bij de nieuwelingen (volgend
jaar) tegemoet.BRON: JAN BALDER Adspiranten:1. en kampioen: J. Deckers,
Guttecoven, KAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND.AMATEURS (6 augustus).1966 In Zandvoort loeide opnieuw de wind Amateur JAN VAN DER HORST kwam afgescheiden toe .... Nationale
wegkampioenschappen trokken record-aantal bezoekers Nieuwellng GERARD HARINGS spurtte het snelst .... Adspirant JAAK DECKERS „bekeek" het goed en won .... Opnieuw heeft de strijd der nationale wegkampioenschappen 1966,
verleden week zaterdag op het Zandvoortse autocircuit verreden, aangetoond
dat er met het laten betwisten van deze titels een optimale wielerdag kan
worden opgetekend. Reeds bij de eerste “schuif", het gevecht der adspiranten,
hebben de duizenden toeschouwers (globale schatting: 15.000; een
record-aantal) hun hart kunnen ophalen aan een boeiend schouwspel. En werd
dit allemaal nog niet mooier toen het immense veld nieuwelingen zich als een
bontgekleurde „slang" over het ruim vier kilometer lang zijnde parcours
kronkelde? Zonder enige twijfel heeft de strijd der amateurs de meeste bekoring
gegeven. De herhaalde demarrages - met of zonder succes - in de beginfase,
het “steekspel" der “azen" in het peloton en de knetterende finale
gaven een strijd te zien' die tot een der mooisten uit de, gehele Zandvoortse
„wielergeschiedenis" - sinds 1950 - kan worden aangemerkt. Met deze kampioenschappen kwamen de namen van Jaak Deckers (adspirant)
en Gerard Harings (nieuweling) duidelijk naar voren. Zij gaven het Limburgee
legioen de grote vreugde in de morgen- en eerste middaguren. Daarna, aan het
slot van deze jubelende dag, konden de Haarlemmers juichen, want „hun"
Jan van der Horst, dit jaar reeds winnaar van Olympia's Tour door Nederland,
Ster van Zwolle, Ronde van Friesland, Circuit des Mines en een handvol andere
koersen legde op meer dan briljante wijze beslag op de, in nationaal opzicht,
meest begeerde titel. Hij ontluisterde vele als favoriet aangestipte
renners, deed dat door kunde, inzicht en vooral... courage! Het oude patroon, de opgave van velen, die het werk niet aankonden, kon
ook nu weer over alle categoriedn worden uitgevouwen. De harde wind raasde
schuin over het lange rechte einde van het circuit. Dat betekende dat er een
stevig “knokken" lag te wachten. Bij de adspiranten en later bij de
nieuwelingen was dat reeds naar voren gekomen en ook nu, bij de start der
amateurs, was dat wedstrijdcachet te verwachten. Het kwam wel uit ook, want
nadat de eerste schermutselingen achter de rug waren en onder andere Willy
Geraeds alleen en later Jan Bols, Piet Barendregt, Leen de Groot en Hans
Eckelboom als viertal geevenaard door De Groot (alweer), Steevens, Beugels en
Van Piere de aandacht op zich hadden laten vestigen, was het na circa twee en
twintig ronden, dat er een vlucht met werkelijke inhoud kon worden
geregistreerd. Eddy Beugels, Leen de Groot, Adrie van Hest, Hennie Schouten
(eindelijk hersteld van een vervelende griep) en de sterke Fedor den Hertog
(wat heeft de Ermeloenaar een voortreffelijke koers gereden!) waren ontsnapt.
Het klopte goed tussen dit vijftal want voorlopig sorteerde iedere
tegenaanval van het steeds verder dunnende peloton geen enkel effect. Dat
kwam pas toen de Limburger Jan Harings, gesterkt door een voortreffelijk
optreden in een wegwedstrjjd in Roemenie en mentaal “gepept" door het
succes, dat zijn broer Gerard 's morgens bij de nieuwelingen had behaald, in
een strakke pace naar de koplopers toesnelde. Hij had het werk bekroond dat
eerst door Tiemen Groen en Rini Wagtmans op gang was gebracht. Zij slaagden
echter niet in hun „overbrugging", moesten terug naar het peloton, dat
fel werd aangevuurd door Adrre van Middelkoop, Leo Duyndam en Harrie
Steevens. IN ALLE HEVIGHEID De strijd was in alle hevigheid ontbrand, want inmiddels groeide de
kopgroep uit tot een tiental en dat meest, gezien de kwaliteit, een felle
reactie van het jagende peloton uitlokken. Zij: Adrie van Hest, Wim du Bois
(na een pijnlijk abces weer volledig op dreef), Eddy Beugels, Hennie Schouten,
Fedor den Hertog, Jan Harings, Harrie Steevens, Jan van der Horst, Jan Bols
en Leo Duyndam sloegen de handen ineen om het gevaar te ontlopen, maar in de
groep zaten altijd nog een Rini Wagtmans, Tiemen Groen, een
„teruggevallen" Leen de Groot, een Nol Kloosterman, Gaby Minneboo, een Leo van Schalen en wie al niet meer? Ook kreeg men daarin
versterking van Fedor den Hertog. De IJsselstreekrenner was uit de kopgroep
“verloren" geraakt door een lekke band, kwam na een meesterlijke
poursuite weer terug bij het peloton, knalde toen door en sloot zich weer aan
bij de “expresse", waarin alle overige favorieten zitting hadden
genomen. De wat later samengesmolten kopgroep telde daarna 43 renners. „Een
respectabel aantal en teveel om kans op enig succes te hebben", dacht de
Lieropse Leo van Schalen bepaald toen hij kort na de hergroepering alleen
vooruit stormde. Ogenblikkelijk sloten Gaby Minneboo (met de overwinning van
Roemenie nog vers in de zak) en Wim du Bois zich bij de eenzame vluchter aan.
Hun hoogste winstscore ,stopte" op veertig seconden en toen sloegen Nol
Kloosterman en Jan van der Horst „alarm". Zij inspireerden Gerard
Vianen, Jan Harings (wederom zat de kleine vechtjas uit Scheulder er bij),
Leo Duyndam, Hans Tesselaar (broer van Piet en eveneens op weg een
“goede" te worden) en Andre van Middelkoop. Zo ontstond er opnieuw een
vluchtgroep van tien en daaruit moest, met nog slechts enkele ronden te
rijden ontegenzeggelijk de nieuwe wegkampioen te voorschijn komen. Alles wat
daarachter zat, werd meegesleurd in een hernieuwde “controverse" Steevens-Beugels.
Dit tweetal “gunde" elkaar weer geen streep en ook Evert Dolman (reed
voortreffelijk, maar miste tot twee maal toe de „boot") werd in dit
weinig fraaie spel betrokken. Jammer, dat deze renners elkaar zo de das om blijven doen. Rivaliteit
is gezond, maar ergens zijn er grenzen! BRIIJANT SLOT Uit het achtervolgende peloton, dat door de vele opgaven nog slechts 25
renners telde, kwam dus niemand meer „over" naar voren. Den Hertog
probeerde het, tevergeefs! Dolman probeerde het, tevergeefs! Groen probeerde
het, maar .... toen was het reeds te laat. De “mannen vooraan" zaten al
anderhalve minuut vooruit en ofschoon de achtervolger een meer dan
meesterlijke solo produceerde, ook hij bleef hangen in het “niemandsland". Aan het front begon de strijd zich toe te spitsen. Een paar fikse
demarrages hadden onthuld, dat de sterke Leo Duyndam nog folkomen
“fris" zat. Wilde men deze gevaarlijke finisher dus ontlopen, dan diende
er “gesprongen" te worden. De Rotterdammer Andre van Middelkoop waagde
het, kreeg de „op punt staande" Jan van der Horst meteen aan het wiel en
dat werd de inleiding voor een briljant slot. Furieus trachtten de anderen
het gat te dichten en achter hen was Tiemen Groen bezig aan een even mooie
jacht; op zijn beurt gevolgd door een veel te laat tot ontploffing gekomen
Evert Dolman, die zijn stadsgenoot Henk Vogelaar meenam. Zou het duo Van der
Horst-Van Middelkoop het houden? Zouden zij ook in de ingegane laatste ronde
de ultieme voorsprong weten te consolideren? Ze voelden de driftige Duyndam
en zijn meute naderen, en daarom verdedigden zij zich met hand en tand. In
de Tarzanbocht, de laatste “kronkel" naar de finish, ging Jan van der
Horst weg. Hij liet zijn makker achter, stormde met “alles uit het
kassie" voorwaarts en werd op zeer fraaie wijze de nieuwe
amateur-wegkampioen van Nederland 1966. Drie seconden later spurtte een wat
teleurgestelde Leo Duyndam voor Gerard Vianen, Jan Harings en de anderen naar
de tweede plaats en daarmede was dit kampioenschap tot een wel zeer
schitterende ontknoping gekomen. BRON: JAN BALDER Amateurs:1. en kampioen: J. van der
Horst, Haarlem, KAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND.NIEUWELINGEN (6 augustus).1966 Zoals gewoonlijk was het bij de nieuwelingen ook nu weer een immens
wielerleger dat zich als “tussenschakel" (na de adspiranten, voor de
amateurs) in beweging zette. Als een bontgekleurde „slang" kronkelden de
470(!) renners zich over het golvende parcours en brachten voor de vele
toeschouwers een rijk schouwspel ten tonele. Demarrages waren aan de orde van de dag en de Lexmonder Adrie Versluys
(heeft “alles" om een goede renner te worden), was de eerste die het
probeerde. Later waren het Hennie van Zandbeek en ... uiteindelijke winnaar
Gerard Harings - broer van professional Huub en amateur Jan - die samen een
vlucht ensceneerden. Het gelukte allemaal niet, de jachten van de groep maakten
alles ongedaan. Ook de pogingen van Leon Schrauwen uit Ossendrecht, van Jan
Kiviet uit Borssele en van Jan Krekels uit het Limburgse Born! Inmiddels was de strijd naar de finale gekomen, waren er al velen
afgestapt en bevond zich in de kopgroep zo'n tachtig man bijeen. Wie van hen
zou het winnen en wat een karwei voor de jury om de juiste uitslag te
verkrijgen! Razendsnel kwam de meute in de laatste ronde op de Hunzerug
aangestormd, doch tijdens deze “klim" wist de Lochemer Jan van de Berg
alleen vooruit te komen. Hij draaide verwoed bij de anderen weg,
“gierde" door de bocht achter de pits, bleef zijn belagers ook nog voor
in de Tarzanbocht, maar moest op circa tweehonderd meter voor de streep
ervaren, dat zijn sprong te vroeg, veel te vroeg was ingezet. De beslissing
werd nu uitgevochten tussen Albert Hulsebosch (juichte te vroeg!), Herman
Gorter, Marcel Pennings en de snelle Gerard Harings, die in een laatste ruk
alle genoemde namen te snel af was en op een mooi, zij het nipt, behaalde
titel afstevende. BRON: JAN BALDER Nieuwelingen: 1. en kampioen: G. Harings,
Scheulder, 62. KAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND.PROFS (31 juli).1966 TeIeVizier-Batavus-troepen (een superieure coalitie) beheersten we
kampioenschap Resultaat: lste
Gerben Karstens, 2de Cees Heast, 3de Henk Nijdam Ditmaal was het merendeel van de 30.000 toeschouwers rond het
Adsteeg-circuit, bepaald niet content met de gang van zaken in de voornaamste
Nederlandse wegkoers, in de rit om het nationaal kampioenschap van de profs
1966. Dit onbehagen, later aangedikt tot een duidelijke ontstemming, werd
veroorzaakt door de als een gesloten eenheid optredende
TeleVizier-Batavus-ploeg, die zodoende de verwikkelingen ensceneerde en het
totaalbeeld helemaal uit de doeken deed. Dat Pellenaars over de sterkste troeven kon beschikken, voelde elkeen
aan, evenwel werd niet alleen met tegenzetten van andere teams en de
„rest" rekening gehouden, ook werd niet gedacht aan een absolute
coalitie van de TeleVizieren. We willen beslist Pellenaars niet het recht
ontzeggen - al is dit op louter formele reglementen (uit de tijd) wel
mogelijk - om zijn mannen het bewind in handen te drukken, we willen de
vlucht van Cees Haast en de overwinning van Gerben Karstens niet in een hoek
drukken - zeer zeker niet -wel zijn we zo vrij de KNWU-Sportcommissie in
overweging te geven de komende constellatie van het Nederlands
wegkampioenschap nauwlettend te bestuderen en - indien de huidige factoren
de hoofdrollen blijven vervullen - naar een juistere opzet uit te kijken. TeleVizier heeft verreweg de beste Nederlandse ploeg, we hebben voorts
gegronde redenen om te veronderstellen dat deze familie meteen nog wordt
uitgebreid, zodat dan op twee fronten tegelijk kan worden gestreden. In de
voorbije maanden moest Pellenaars nogal wat invitaties afslaan, omdat hij
ergens in aktie was en niet op twee plaatsen tegelijk kon zijn. Dit mankement
kan door een uitbreiding worden ondervangen. Prima, evenwel verschijnt dan
het volgend jaar een nog hechtere TeleVizier-Batavus-groepering in de kamp om
de nationale wegtitel. Met het resultaat dat het liedje van zondag 31 juli
1966 met nog meer fleur ten aanhore wordt gebracht. Is het onder zulke
omstandigheden niet beter, en eerlijker, om deze titel middels een ... persoonlijke
tijdrit te vergeven? Al tijdens de solo van Cees Haast - een energieke ren, een poging die
de waardering van velen verkreeg - werd een gedeelte van het publiek
onrustig, hetgeen tot uiting kwam in een „Janssen, Janssen" geroep.
Waarom? Wel, Jan Janssen en Piet Braspennincx kwamen vijf minuten te laat aan
het “vertrek", zij begonnen toch aan de karwei, om in de tweede ronde
(na circa Hoe was het mogelijk, dat Jan Janssen zoiets kon overkomen? Hij was
reglementair - de deelnemers waren hiervan herhaaldelijk op de hoogte
gebracht via officiele mededelingen - niet op tijd op het gestelde punt nabij
de jurywagen. De redenen? We weten het niet. Jan Janssen, en Piet
Braspennincx, zouden wel net voor het startsein present zijn geweest, indien
de oud-wereldkampioen - tweede in de Ronde van Frankrijk - op weg naar de
start, in de straten van Beek, niet een lekke tube had gekregen. Terug naar
zijn auto voor een ander wiel, Braspennincx - ploegmaat van Janssen - wachtte
en ... de stoet was al vijf minuten „en route" toen dit duo zich meldde.
In een radio-reportage, ook uitgezonden op het parkoers, werd kritiek op Jan
Janssen uitgeoefend, waarbij de speaker zich aansloot met het advies - aan de
Sportcommissie - om de nog kortelings bewierookte coureur uit Ossendrecht
voor het wereldkampioenschap op de Nurburgring te passeren. Dit namen
talrijke kijkers niet en zodoende weerklonk naderhand - toen de TeleVizieren
een machtig blok vormden, ook toen het vaststond dat Karstens en Haast nummer
een en twee zouden worden - het geschal „Janssen, Janssen", bedoeld als
een protest tegen de door iedereen waarneembare “eensgezindheid". Naast
„Janssen, Janssen" werd ook herhaaldelijk “kampioenschap ploegen"
vernomen. DE SLAG ZAT PIEKFIJN IN ELKAAR In de derde ronde (30 toeren van Huub Harings - 13de ronde - kwam aan het woord (Co Tolhoek gaf op), hij
nam 51 sec. op Arie den Hartog, Jos van der Vleuten, Cees Haast en Wim
Schepers, op 1.15 min. voelde de lange sliert. Cees van Espen kwam (l6de
ronde) mede aan de leiding en In de 19de ronde een knetterende demarrage van Cees Haast, die een terreinwinst
van 1.16 min. opleverde. Haast kreeg veel bijval, had 2.06 min. op Den Hartog
en Harings in de 20ste ronde (de rest op 2.15) en intussen waren Geurt Pos en
Piet Rentmeester toeschouwers geworden. De kleine Cees Haast - pittig en dapper, het merkteken van wilskracht -
liep meer en meer uit. Voorin de troep steevast TeleVizieren. Arie den Hartog
poogde het getij te doen keren, meerdere leden van Pel's gezelschap staken
hier een stokje voor. Cor Schuuring (23ste ronde) en Peter Post bleken trek in
een reisje in de ruimte te hebben, Karstens en Knops gingen mee, de verdere
deelgenoten kregen prompt aansluiting. Toen Haast in de 24ste ronde 3.14 min.
had, werd heel serieus met zijn kampioenschap rekening gehouden. Rumoerig -
bljzonder de goed rijdende Wim Schepers - werden de tegenstanders, Schepers
voerde de stoet aan (26ste ronde), aan zijn wiel Harings en Karstens. De troep naderde:
2.29 min., nog 1.08 min. in de 27ste ronde op ... Gerben Karstens, die op hol was geslagen. En
toen de latere kampioen van leer trok, zaten op kop van de sliert ... acht
TeleVizieren. Peter Post (27ste ronde) leidde de langgerekte karavaan, zijn
buren waren ... tien, ja tien, TeleVizieren. DE ONTKNOPING Gerben Karstens
kwam in de 28ste ronde bij ploegmakker Cees Haast. Op 1.11 min. de jagers, met op
kop Henk Nijdam, met ietwat afgezakt Bas Maliepaard als eenling. TeleVizier-Batavus
speelde het stuk knap: een demarrage van Henk Nijdam (kwam op 1.28 min. van
de twee kopmannen), op 2.09 min. Rik Wouters, op 2.24 Rein de Jong (in een
Ruberg-shirt), op 2.37 min. het geslagen peloton. Voor de jurywagen werd
alles voor de huldiging gereed gemaakt, aanleiding voor een grote schare om
„Janssen, Janssen" te brullen, om de koplui op een gejoel te trakteren.
De meerderheid van Pel's discipelen was onaantastbaar. Gerben Karstens werd
kampioen - gezien zijn verdere uitslagen een waardig kampioen -, verdiend
was de tweede plaats van Cees Haast, daarna finishte Henk Nijdam, op de
vierde stelling iemand in een andere trui - Wim Schepers -, vervolgens drie
TeleVizieren en daarna (zelfde tijd) de groep, met een grimmig kijkende Peter
Post die op een lek bandje over de streep ging. Zeker geen
denderende race om het Nederlands wegkampioenschap, integendeel. Een paar
welgemeende vluchten van licht formaat - met telkens TeleVizieren -, een
zeker van niveau zijnde ontsnapping van Cees Haast, waardoor de kleine
Brabander heel nabij de buit kwam, een stevig in de rug gedekte (geslaagde)
sprong van Gerben Karstens – de inleiding van de ontknoping, een direkte blik
op de grote krans bestemd voor de kampioen - en een alles beheersende
TeleVizier-Batavus-formatie, die de uitslag bepaalde. BRON: GERARD SILLEN Beroepsrenners: 1.
Gerben Karstens (Leiden) (Kruiningen); 6. Jo de Haan (Huybergen); 7. Huub Harings (Sibbe); 8.
Cees Lute (Beverwijk); 9. Jos van der Vleuten (Mierlo-Hout); 10. Piet
Steenvoorden (Heemstede); 11. Arie den Hartog (Elsloo); 12. Jan Schroder
(Koningsbosch); 13. Eugene Beckers (Schaesbergen); 14. Wim de Jager (Den
Haag); 15. Jacq van den Klundert (Hoogerheide); 16. Rik Wouters
(Baarle-Hartog); 17. Henny Marinus (Amsterdam); 18. Jan Fransen (Halfweg);
19. Huub Zilverberg (Goirle); 20 Maarten Breure (Rotterdam) allen dezelfde
tijd als Wim Schepers. KAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND.VETERANEN (8 augustus).1966 Veteraan Willem Duyker voor de derde
achtereenvolgende maal wegkampioen Afgelopen maandagavond is op het Zandvoortse auto-circuit het
wegkampioenschap van Nederland 1966 voor veteranen verreden. Een strijd, die
36 „oudjes" aan de start bracht, een knappe ontwikkeling kreeg en in een
felle eindsprint werd beslist. Opnieuw wist de Amsterdamse bouwvakker Willem
Duyker (pas 40 jaar geworden) daarin de zege te behalen en dat betekende dat
hij voor de derde maal in successie de titel in de wacht sleepte. Er lagen ditmaal vijftien ronden oftewel Was het in de eerste ronde de Rotterdammer Simon Huizinga die voor de
groep uit reed, een tweetal omgangen later gingen de Hagenaar Herman Huf en
de beide Amsterdammers Willem Duyker en Willem van Dongen aan de leiding.
Zij hadden „de slag" gemaakt en vormden de “linie", welke Post,
Zuiker, Schenkelaars en Roelofs na een mooie jacht kwamen versterken. Daarmede was de beslissing gevallen, want al moest Van Dongen door een
lekke band zijn mede-koppositie afstaan, de andere zes lieten zich niet meer
verschalken. Zij gingen elkaar onderling belagen (veteranen strijden altoos
met het hart van de oprechte en pur sang amateur). Zo trok de Ettenaar Willem
Zuiker er eens tussenuit, demarreerde keihard maar kreeg de “gebrande" Duyker
en de rest weer spoedig aan het wiel. In de laatste ronde, bij de “afzink" van de Hunzerug probeerde de
sterke Brabander het echter opnieuw, dacht met zijn jump voorgoed te
ontkomen, toch wederom haalde Duyker zijn ernstigste rivaal terug. Hij „rook"
de overwinning reeds en greep deze dan ook met een keiharde eindsprint,
welke van veraf werd ingezet. Voor de aandringende Huf flitste hij duidelijk afgescheiden over de
finish en kon daarop het gulle applaus van de enkele tientallen toeschouwers
in ontvangst nemen. Veteranen: 1. en kampioen W. Duyker,
Amsterdam, KAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND.VROUWEN (10 juli).1966 Met machtige eindsprint greep Zeeuwse
Bella Hage
nationale wegtitel ZUS KEETIE EERVOL TWEEDE. Het nationale kampioenschap voor dames op de weg 1966 is alweer achter
de rug. Voor de tweede maal in successie hebben de Nederlandse meiskes elkaar
de hoogste eer - te behalen in het vaderland - betwist en opnieuw is gebleken
met welk een grote inzet van alle krachten er ook door hen voor een dergelijk
kampioenschap wordt gestreden. Vooral de twee Zeeuwse wielrensters, Belle. en Keetie Hage, lieten
afgelopen zondag blijken dat zij niet voor niets de verre reis naar Zandvoort
hadden ondernomen. Zij wilden, evenals in vele andere koersen, ook nu de
boventoon voeren en.... zijn daarin op een grootse wijze geslaagd. Met een
machtige eindsprint verwees Bella haar zusje naar de tweede plaats en
daarmede verdween deze “dubbelslag" zonder meer naar het moest
dominerende tweetal. We willen daarmede niets tekort doen aan de andere dames. Zeker niet,
want ook zij deden beslist hun best, maar het Zeeuwse tweetal, tot en met
gecoached en bijgestaan door Vader Hage, heeft in vele buitenlandse
wedstrijden nu eenmaal meer routine, meer inzicht opgedaan en dat speelde
het op het zonnige autocircuit in de eindsprint tot en met uit. Weliswaar had de pas 16-jarige Keetie onderweg een aantal malen flink
aan de „lijn" getrokken in de hoop dat deze zou bleken en dat het daarna
definitief tot een ontsnapping zou leiden, maar al haar pogingen waren
tevergeefs. Bovendien wendde het sterke meisje haar krachten weleens wat
oneconomisch aan, temeer daar het moeilijke autocircuit, dat onder invloed
van de altijd zware zeelucht en een zuigend wegdek een andere koersstrategie
voorschrijft den menigeen wel vermoedt. JAMMERLIJKE LEKKE BAND Er lagen ditmaal - op eigen verzoek van de Nederlandse Dames Wielren
Club - een dikke 54 wedstrijdkilometers te wachten. Een afstand die dertien
ronden inhield en dus genoeg “ruimte" overliet om mogelijk enig vuurwerk
te ontsteken. Dat dachten we althans bij de start, maar het is er niet
helemaal, beter gezegd: totaal niet uitgekomen. Men bleef bij elkaar en het
enige feit, dat sensatie teweegbracht, was de jammerlijke lekke band, welke
titelhoudster Ineke van IJken in de derde ronde kreeg. Het duurde veel te
lang vooraleer zij haar weg weer kon vervolgen en al deed de Baarnse een
moedige poging om met Lieshoutse Alie Zijlmans (gelost) “terug" te
komen, het zat er niet meer in. Er zouden zelfs nog wet „losters" komen
en enige valpartijtjes onderweg deden het toch al dunne veld (19 vertreksters)
nog meer vermageren. Zo draaide „Eve" in groep naar de finish toe, al
probeerde de schalkse Keetie Hage in de laatste ronde nog een paar maal de
beslissing te forceren. Het kwam er zoals reeds eerder gezegd: niet uit. Een
eindsprint moest de nieuwe kampioene aanwijzen en dat werk bleek de struise
boerendochter Bella Hage uit Sint Maartensdijk op het eiland Tholen het beste
aan te kunnen. Haar eigen kans gaande spurtte zij keihard voor zusje Keetie
uit en logenstrafte daarmede haar onomwonden voorspelling van voor de start.
Immers een week voordien had zij in Oud-Vossemeer een flinke val gedaan en
had er aldus zelf weinig hoop op. Maar niet voor niets waren er een dikke
honderd supporters uit haar woonplaats meegekomen; aan hen en aan haar
reputatie was zij wel verplicht naar de hoogste eer te grijpen .... Hetgeen
zij den ook met overtuiging deed! BRON: JAN BALDER Dames: 1. en kampioen van Nederland
op de weg 1966 Bella Hage, Sint Maartensdijk, KAMPIOENSCHAP
VAN NOORD-HOLLAND (26 juni).1966 Amateurs: 1. T. Blom; Nieuwelingen: Adspiranten: 1. P. Neeskens; 2. R. Bakker; KAMPIOENSCHAP
VAN OVERIJSSEL ( (11 juni).1966 ) Nieuwelingen: 1. Willy Wissink , 2. Hennie Kuiper , 3. J. Degge , Amateurs: 1. Fred Niemeijer , 2. Jan Boode , 3. Wim Neeskens , Adspiranten: KAMPIOENSCHAP VAN SALLAND-IJSSELSTREEK (9 april).1966 Met machtsvertoon legde Fedor den Hertog
beslag op wielertitel Salland-IJsselstreek Toen twee ronden voor het einde de Harderwijker Fedor den Hertog met
Jan van Dam (Zwolle) terugviel uit een kopgroepje van zes amateurs, dat
doorlopend de toon had aangegeven in de verleden week zaterdag te Oosterwolde
gereden titelstrijd om het kampioenschap van Salland-IJsselstreek, leken de
kansen danig te dalen voor dit tweetal. Temeer, omdat de overige vier
renners, Evert Dicldiof, Henk van de Brink, Rinus de Wilde en Hans Eckelboom,
er toen nog een beduidend schepje bovenop deden. Toeh kwam Den Hertog de
kleine inzinking („Kramp!", vertelde hij ons later) prachtig te boven en
slaagde er niet alleen in om in de laatste ronde van twaalf kilometer
bij de moegestreden Jan van Dam (van meet of de grote animator) vandaan te
fietsen maar ook binnen de kortste keren terug bij de uitlopers' te komen.
Temporijder Fedor den Hertog kon echter nog meer want in de laatste
kilometers plaatste hij op fantastische wijze een keiharde demarrage, die
niet meer door de anderen werd beantwoord.- Op glansrijke wijze
werd hij kampioen van de Salland-IJsselstreek-Combinatie en gaf daarmede
tevens een belangrijk visitekaartje af. De volledige uitslagen waren als
volgt: Amateurs: Nieuwelingen: 1. P. ten Klooster
(Hasselt), Adspiranten: 1. P. Meyer (Apeldoorn), KAMPIOENSCHAP
VAN UTRECHT (26 juni).1966 Amateurs: 1. P. Kisner; 2. W. Emo; Nieuwelingen: Adspiranten: 1. J. v. Oorschot; 2. J. v. Haren; Veteranen: 1. B. v. Leur; KAMPIOENSCHAP
VAN ZUID-HOLLAND (25 juni).1966 Amateurs: Nieuwelingen: Adspiranten: KAPELLE
(25 juni).1966 Amateurs: 1. Bob Kroonen, 2. Cees van Dorst, 3. Ad van Overveld KERSENRONDE VAN MIERLO (2 juli).1966 Elfde nationale. KERSENOOGSTRONDE werd wederom een groot sportief succes 'Teruggekeerde' Leo Duyndam een sterk en onstuitbaar winnaar Voor de elfde maal in successie is in en rondom het OostBrabantse
Mierlo de jaarlijkse nationale Kersenoogstronde verreden en ook nu groeide
deze wegwedstrijd over de lange adem weer naar een groot sportief succes. Het
werd een waar sportfestijn, dat door circa honderd en dertig renners in alle
wielerschoonheid werd opgevoerd en waaruit de na zijn ernstige val zo groots
“teruggekeerde" Westlander Leo Duyndam als een sterke, onstuitbare winnaar
te voorschijn kwam. Vooral zijn sublieme jacht op een reeds bestaande
kopgroep - zo fraai met succes bekroond - sprak de vele volgers en toeschouwers
tot en met aan. Nog weer eigenlijk dan zijn laatste beslissende coup de
pedale, waarmede hij naar een prachtige zege snelde. Met de huidige, wat uit de hand gelopen structuur van de
amateur-wielersport - het in verkapte vorm naleven van een straffe ploegentactiek
- wist hij zich in zijn race naar de finish “gerekt" door enkele
makkers. Daarmede doen wij aan Duyndam's prestatie in generlei mate iets af -
zijn grote klasse en kunde zijn genoegzaam bekend - want ook zonder deze
“hulp" zou hij vrijwel zeker naar de overwinning hebben gereikt, maar
we moeten de feiten wel in alle openhartigheid onder ogen durven zien. Ditmaal kende de voor-organisatie van de Kersenronde weer vele
moeilijkheden. Het wordt steeds moeilijker een dergelijk gebeuren bij de diverse
autoriteiten van allerlei vereiste vergunningen te laten voorzien, maar
Wielervereniging De Kersenlanders, voor een groot (het grootste?) deel
steunend op de grote activiteiten van secretaris Willem Steenbakkers heeft
het toch weer weten te “fiksen". Bijzonder veel steun werd hem daarbij
verleend door de Groepscommandant der Rijkspolitie in Mierlo, de Adjudant W.
Weijmans en zo kwamen er ditmaal vier grote omlopen (van DE STRIJD In de eerste omloop waren eerstens de oud-Amersfoorter en tegenwoordige
Zeeuw Peter Kisner met de Astense coureur Paul Konings (over wie de Belgische
sportpers zo verrukt schreef na zijn optreden in de Spaanse Ronde van
Asturie) al eens aan de haal gegaan en wat later probeerden ook Joop
Hoogland, Peter van den Donck en Rinus Hoogerland eveneens een demarrage ver
door te voeren. Zij kregen de kous op de kop, moesten terug en werden verdrongen
door een “verbond" van Duyker, Duyndam (ja, toen zat hij er al bij!),
Van Hest, Hoedelmans, Brugel, Zoontjes, Minekus, Pellenaars, Schoofs en de
gretig aangehaakte Hoogerland. Prompt reageerde het peloton en werd de zaak gereorganiseerd, een
handeling die teveel werd voor de Oirschotter Jan Brasens. Hij moest lossen
en kon niet meer bijkomen. Het prachtige zomerweer, dat eigenlijk wat
“laf" was, liet een hoog tempo toe en dat betekende dat er achteraan
steeds weer enkele lossers vielen te noteren, renners die te „onrijp"
zijn om zich met enig succes in dergelijk geweld te mengen. De tweede ronde was nog maar net begonnen of een inmiddels gevormde
vluchtersgroep (Deenen, Greijmans, Barendregt, Poortvliet, Van der Vlugt,
Kettenis en een op deze dag allerbest koersende Legierse) werd gewijzigd of
kreeg assistentie van Jacobs, Dickhof, Van Rooy, Tesselaar en Duyker. Het
waren allemaal nog maar voorpostgevechten, aftastingen van de werkelijke
“stootkracht" welke in de bontgekleurde stoet schuil ging en zich nog
niet openbaarde. Daarom waren de kaarten voor Someren-Eind (na 66 kilometer
koersen) wederom blanco en daarvan maakten Groenewegen, Leunis, Legierse en
Tuit gebruik om een ogenschijnlijk beslissende voorsprong te nemen. HOLLEN EN STILSTAAN De voorsprong van dit viertal groeide snel, bereikte als „top"
zelfs bijna twee minuten en toen de derde omloop was ingegaan geleek het er
op, dat de slag geslagen was. Elkaar regelmatig aflossend bleven zij
inderdaad lange tijd ~buiten schot, maar de achterhoede bezat nog teveel
kwaliteit om zich nu al gewonnen te geven. Leo van Schalen (voor eigen
publiek rijdend en dus fel aangemoedigd) toog met ploegmakker Arie van Hest
op pad naar de frontlinie, doch strandde toen de achtervolgende groep zich er
volledig voor inzette. De kaarten werden weer blanco, de afwisselende
strijd, tot nu toe levendig maar het karakter met zich dragend van “hollen en
stilstaan", werd weer volledig „open" en we werden benieuwd wat de
verdere ontwikkeling van dit alles zou zijn. Een nieuwe poging? Ja, tien
„kleppers" aan de haal! Leendert Poortvliet, Adrie van Hest, Cees
Willemse, Piet Kettenis, Harrie Schoofs (alweer), Rini Huybregts, Hans
Tesselaar, Cees Brugel, Jan Hesse en Cees Rentmeester stormden weg en dat
betekende alarm. De noodklokken in het peloton werden geluid, ten koste van
Tuit, Van de Nieuwenhuizen, Van Hout en Greijmans. Zij moesten loslaten en
ook Cor Groenewegen gaf er wat later de brui aan, Cees Stam liet het er bij
zitten en stapte met een onwillige derailleur mistroostig af. Ook Leunis en
van Zantvoort werden geveld en in de staart van de lange, jagende groep reden
Jan van Katwijk en Wim du Bois (waarom zoveel achterin, jonge vriend?) tegen
de trottoirrand en kwamen er ondanks een moedige poging niet meer bij, de
strijd was te fel losgebrand en bracht teveel verbrokkeling om eventueel
opgelopen achterstand nog goed te maken. Paul Konings en Ton Gruyters, Jan
Gisbers, Harrie Jansen en Wim Emo, Leo van Schalen. Piet Deenen, Cor Vriens
en Willy Jacobs, zij deden allemaal met z'n tweeen, dienen of vieren een
uiterste poging om eveneens bij dat eerste, steeds verder wegrijdende tiental
te komen. Geen succes voor deze achtervolgers, maar wel een grandioos
resultaat voor de schitterend pedalerende Leo Duyndam, die als een ware
“woestijnwind" naar voren stormde, bijna twee minuten goedmaakte en zich
netjes aansloot bij de vluchters. Een kopgroep, die eerst Van Hest met Brugel op stap had zien gaan en
later moest tolereren, dat de Hagenaar Piet Kettenis naar voren wervelde. Zou
de Breda Bier-man het houden, zou hij eindelijk voor deze firma eens een
succes behalen, waarvan men dit jaar door overmatige pech en tegenslag zo
verstoken was gebleven? Neen, want ondanks dat zijn ploegmakkers Rentmeester,
Poortvliet en Huybregts achter hem de poort hadden kunnen vergrendelen,
bleven zij getrouw aan de omstandigheid dat deze eendagswedstrijden voor
amateurs toch bovenal individueel dienen te blijven. Zelfs Poortvliet deed
met de verrassende Schoofs nog een poging bij Kettenis te geraken, doch het
was tevergeefs. ONVERWACHTE OVERKOMST Nadat Leo Duyndam zo subliem naar de eersten was gesprongen, wilden er
van achteren of wel meer dit kunststuk nadoen. Ze liepen echter allemaal
stuk, zij het dat er negen renners dit wel voor elkaar kregen. Zij, te weten
Ad Russens, Evert Dickhof, Peter Legierse, Cor Vriens (moest later door kramp
helaas afhaken, maar liet een goede indruk achter), Peter Kisner, Cees van
Dorst, Andre van Middelkoop, Johnny Brouwer (ziek van de benauwende warmte)
en Rinus Hoogerland maakten het na eendrachtig samenwerken evenwel toch waar
en sloten zich aan bij de op dat moment wat „lummelende" kopgroep. Deze
onverwachte overkomst bracht nieuwe, totaal onvoorziene intriges teweeg en
vooral nadat de uitgereden Kettenis was teruggepakt, werd het spel van „gaan,
halen, springen en weer bijtrekken" tot in de hoogste proporties
uitgevoerd. Rugnummer 45, oftewel de sterke Leo Duyndam (Neerlands
allergrootste wielerschrijver van weleer, wijlen Joris van den Bergh schreef
eens: ,Wat goed is komt snel!", en wij zeggen daarnaast: “Grote klasse
brengt zichzelf!") was in de eerste rij niet meer weg te denken en
plotseling was het zover. Een enorme demarrage bracht hem binnen enkele
tellen een honderd, tweehonderd tot drie honderd meter voorsprong en toen, ja
toen lieten de andere blauwwitte Smith's Chips-Acifit Accu-rijders verstek
gaan, wanneer het hun beurt was om over te nemen, sterker nog: zij plakten
aan ieder wegspringend wiel en zorgden er aldus voor dat hun eerste man, de
ontegenzeggelijk uiterst bekwame Leo Duyndam naar een grootse en onbedreigde
zege reed. Een zege, die ongetwijfeld bij de beste van het gehele veld
terechtkwam en aantoonde, dat de man uit Honselersdijk opnieuw naar een
grote vorm is gegroeid en de voorspelling doet lanceren, dat hij in de
komende weken weer veel van zich zal laten horen. BRON: JAN BALDER Amateurs: 1. Leo Duyndam,
Honselersdijk, KLIMMEN.RANSDAAL
(24 juli).1968 Amateurs: 1. H. Stevens (Elsloo) Nieuwelingen
serie-A: Nieuwelingen
serie-B: 1. H. Pepels (Stein) Adspiranten: 1. J. Deckers (Cuttecoven) KLOOSTERBUREN (2 juli).1966 Amateurs ( Nieuwelingen: 1. Klaas Stobbe, 2. Wil
Luppers, 3. H. Brandt, Adspiranten: 1. Gerrit Hoekstra, 2. J.
Bosscha, 3. K. Kasten, KOEWACHT (19 mei).1966 Amateurs: 1. R. Bukacki, Axel, KOEWACHT (15 augustus).1966 Nieuwelingen: 1. Ad Coppens, 2. j. den
Hartig, 3. J. Pons, KOLLUM
(27 augustus).1966 Adspiranten: 1. Dick van de Sluis, 2. H. Bruins 3. Anne
Wiegersma, Amateurs: 1. Harm Ottenbros, 2. Boy Kanselaar, 3. Anne Koster, KOOTSTERTILLE (2 juli).1966 Amateurs (8O km): 1. H.
Benjamins 1.58.15; 2. D. Middelveld; KORTENHOEF (6 augustus).1966 BART ZOET WINNAAR IN KORTENHOEF De profronde van Kortenhoef is afgelopen zaterdag gewonnen door de
Sassenheimse wegrenner Bart Zoet. Nadat een eerste vlucht van onder andere
Gerben Karstens, Peter Post en Cor Schuuring al weer vlug werd gelocaliseerd,
kwam er later toch een vijftal aan de leiding. Opnieuw waren het Peter Post
en Cor Schuuring die aan de haal waren gegaan, nu echter vergezeld van Bart
Zoet, Huub Haring en Albert Hitchen. In de eindsprint bleef Zoet zijn makkers
de baas. Beroepsrenners: 1. Bart
Zoet, Sassenheim, Amateurs: 1. Rudie Liebrechts , 2. --- , 3. --- , KRIMPEN A/D IJSSEL (27
augustus).1966 Amateurs: 1.
Johnny Brouwer, 2. Rudie Liebrechts, 3. Hennie Schouten, KROMMENIE
(31 mei).1966 JOS VAN DER
VLEUTEN aan de eer in KROMMENIE Afgelopen dinsdag
- naar veler begrippen de zogenaamde „Derde Pinksterdag" - werd in
Krommenie een zeer uitgebreide wielerdag gehouden. Niet alleen de dames,
adspiranten, nieuwelingen en amateurs konden in deze industrieplaats aan de
slag, maar ook de professionals kregen een race (over Als glorieuze
overwinnaar van dit laatste onderdeel kwam de sterke Jos van der Vleuten te
voorschijn. Met een flitsende demarrage ontdeed hij zich in de laatste
kilometers van zijn mede-koplopers (totaal 10 man), veroverde snel een
voorsprong van dertig seconden maar moest de helft van deze winst weer
prijsgeven, toen de anderen een georganiseerde jacht op hem ontketenden. De wedstrijd voor
beroepsrenners telde al een vol uur van hevige schermutselingen toen een
kopgroep van tien renners de definitieve afscheiding konden waarmaken. Er
zat beslist kwaliteit in deze groep vluchters, want Huub Zilverberg, Leo van
Dongen (na zijn ernstige val in de Ronde van Spanje weer terug op de fiets),
Rik Wouters, Huub Harings, Cees van Amsterdam, Cor Schuuring, Wim van Smirren
de Belg John van Tongerloo de Engelsman Albert Hitchen en Jos van der Vleuten
lieten er geen gras over groeien om voorgoed weg te blijven. De voorsprong
groeide tot rond een minuut en al probeerde vooral Bart Zoet en Gerben
Karstens een heftig tegenoffensief in te luiden, een streven dat de duizenden
bezoekers tot vervoering bracht, er was geen bijkomen meer naar gemaakt. Zij
en vele anderen hadden het bootje gemist, de deur was in het slot gevallen en
voor hen bleven slechts de kruimels op de broodplank liggen. Jos van der
Vleuten, volledig gerodeerd in de Vuelta, begeerde echter meer dan een
ereplaats. Hij wilde winst en begreep maar al te goed dat hij de spurters
(Hitchen, Schuuring, Wouters en anderen) dan moest ontlopen. Daarom ging hij
met nog zeven ronden te rijden (ongeveer Beroepsrenners: 1. J. van der Vleuten, Mierlo-Hout, Amateurs: 1. Piet de Wit , 2. Piet Hoekstra , 3. Jan van de
Horst , KRUININGEN (2 juli).1966 RONDE VAN KRUININGEN VOOR ALBERT HITCHEN In Kruiningen schijnt men zich op een buitenlandse winnaar te willen
abonneren: na de Belg Miel Lambrechts, die deze profronde verleden jaar in de
spurt won, was het ditmaal de Britse Willem 1I-man Albert Hitchen, in wie de
andere koplopers Jaak van de Klundert en Jan Boog hun meerdere moesten
erkennen. Gedrieen hadden zij het peloton na 20 van de 50 ronden in de steek
gelaten, samen ook bouwden zij van ronde tot ronde een aanzienlijke
voorsprong op, die op een gegeven moment zelfs tot 1 minuut en 10 seconden
bedroeg. Maar dat was nog niet voldoende om het grote peloton op dit In dat peloton meende men eerst, dat de drie ontsnapten na verloop van
tijd wel zouden „terugkomen". Dat was ook het geval geweest met Piet
Braspennincx, die een eenzame vlucht daarvoor tien ronden lang had
volgehouden, maar toen het nutteloze van zijn poging had moeten inzien. Alleen de “knokker" Cor Schuuring geloofde daar niet in en maakte
tien ronden later aanstalten om zich bij hen aan te sluiten. Dat lukte hem
ditmaal niet: tegen de eendrachtig samenwerkende koplopers was hij
machteloos, maar wel kon hij tot de finish toe uit de greep van de grote
groep blijven en zich daarmede althans van de vierde plaats verzekeren. Heel laat (naar zou blijven: te laat) erkende men in het peloton, die
drie ontsnapten gevaarlijke prijsrijders waren: Wim Schepers sprong eruit,
Dick Groeneweg en Cees Snepvangers volgden hem, zij konden net buiten de
greep van het peloton blijven. Minder gelukkig waren Wim de Jager en tenslotte ook weer Piet
Braspennincx, die vlak voor het einde weer door de sprintende groep werd opgeslorpt.
Op kop van die spurtende massa zaten de rappe mannen Captein, De Haan en
Paul, in .wier spoor de resterende groep over de meet stormde. BRON: WIM POOT Beroepsrenners: 1.
Albert Hitchen (Eng.), de Nieuwenlingen: 1.Leon
Schrauwen, 2. Piet Rovers, 3. Adrie Cardol KWADENDAMME
( (5 juni).1966 ) Nieuwelingen: Adspiranten: 1. Cees Priem , LAGE ZWALUWE (14 mei).1966 Amateurs ( LANDSMEER
(25 juni).1966 Amateurs: 1. Harm Ottenbros, 2. Piet de Wit, 3. Evert Dickhof Adspiranten: 1. Melle van de Meulen, 2. Ron Bakker, 3. Gerrit Marquerink LATTROP
(28 augustus).1966 Nieuwelingen: 1. Jans Vlot, 2. Harrie Homan, 3. Albert Hulzebosch, LEEUWARDEN
(16 april).1966 Nieuwelingen: 1. Mathe van Diepen, 2. W. Keijzer, 3. Piet Hoekstra LEIDEN (9
juli).1966 Amateurs: 1. Hennie Schouten, 2. W. van Dongen, 3. W. Aerts LEIDENDORP
(27 augustus).1966 Adspiranten: 1. Cees Maaskant, 2. Piet Neeskens, Nieuwelingen: 1. Marcel Pennings, 2. E. van de Loo, 3. Arie
Versluis, LEIDSCHENDAM
(7 juli).1966 Amateurs: 1. Gaby Minneboo, 2. Rudie Liebrechts, 3. Joop Zoetemelk, LEKKERKERK
( (18 juni).1966 ) Adspiranten: 1. W. den Braber , 2. J. de Jager , 3. Rob Aversteeg
, Amateurs: 1. Rink Cornelisse , 2. Guus Zantingh , 3. J. Koomen
, Nieuwelingen: 1. John Cornelisse , 2. Leo van Velzen , 3. Leo
Kreuger , LEMMER (23
juli).1966 Amateurs ( Nieuwelingen 40
km: 1. LIEMPDE/05
(25 september).1966 Adspiranten: 1. Henk Botterhuis, 2. --- 3. --- Amateurs: 1. Mat gerrits, 2. Bennie Groen, 3. Han Vogelaar, Nieuwelingen: 1. Jan Peetoom, 2. Albert hUlzebosch, 3. Jan van de
Berg, LIESSEL
(10 mei).1966 Amateurs: 1. Bart Solaro, 2. N. Brouwers, 3. W. Laughs, Nieuwelingen: 1. Jo Vrancken, Adspiranten: 1. W. Martens, LOENEN (20
augustus).1966 Amateurs: 1 J. Boode (Nijverdal) MAARHEEZE (15 Augustus).1966 Het was weer een groots wielerfeest in Maarheeze Voor zeker 12.000 toeschouwers liep in Maarheeze weer een wielerdag van
stapel, die klonk als een klok. Het prachtige weer droeg ertoe bij, dat
iedereen tevreden kon zijn, ook al moest men tot bij half zeven wachten om de
winnaar van het profcriterium over Dat was dan Leo van Dongen, die reeds na zes ronden met de Duitse
achtervolgingskampioen Dieter Kemper en Maarten Breure de ruimte insprong.
Onmiddellijk volgden Rinus Paul, Huub Harings en Cees van Espen en toen 35
van de 84 ronden waren gereden, kon dit zestal de premie voor het pakken van
een toer opstrijken. Maar zij bleven niet alleen: vlak achter heen kwamen ook
de hier bijzonder populaire Jos van der Vleuten en Bart Zoet “binnen". Inmiddels was er met Huub Zilverberg, Piet Cooremans en Jan Fransen een
derde vluchtersgroepje onderweg. Ook zij slaagden er - na ruim Maar toen Van Dongen drie ronden voor het einde nog eens demarreerde,
bleef een duidelijk antwoord van de overige koplopers uit. Met hem gingen
Rein de Jong (ploegmaat van Kemper) en Jaak van de Klundert (collega van
Cooremans) mee, maar zij konden niet verhinderen, dat de TeleVizier-man met
een voorsprong van 12 seconden de finishlijn voor de laatste maal passeerde. In het peloton bezette Kemper de tweede plaats voor Harings en Paul
terwijl een ronde later Van de Klundert en De Jong (voor de 12de en 13de
plaats) juist voor de grote groep wisten te finishen. BRON: WIM POOT Beroepsrenners: 1. Leo
van Dongen, de Amateurs: 1. Bennie Groen, 2. Cor
Groenewegen, 3. Cees Koenraadt, Nieuwelingen: 1. Tonnie Mansvelder, 2.
Harrie van Leeuwen, 3. John Cornelisse, Adspiranten: 1. Cees Priem, 2. Henk
Botterhuis, 3. Cees Koenraadt, MAASDIJK
(21 juni).1966 Amateurs: 1. Gerard Vianen, 2. John Brouwer, 3. Hennie Schouten, MADE (24 juli).1966 Jos van der Vleuten eerste in sprankelende Ronde van Made Liefst vijftienduizend wielerliefhebbers hebben genoten van de
sprankelende koers welke de Ronde van Made afgelopen zondag te zien gaf.
Vanaf het begin werd er actief gestreden en Peter Post, daags tevoren
glansrijk overwinnaar in het Belgische Geel, liet zich daarin niet
onbetuigd. Herhaaldelijk stookte hij het vuurtje op en zo kwam hij met Huub
Zilverberg en Dies Kosten op het voorplan. Deze voorpost werd echter sterk
uitgebreid toen Cees Haast, Rik Wouters, Bart Zoet, Gerben Karstens, Henk
Peters, Rinus Paul en Jos van der Vleuten een voor een waren overgekomen,
maar dat vond Jo de Roo toch al te gek. In een razende jacht sleurde hij de
groep op de vluchters, maar nauwelijks was het stel herenigd of daar sprong
Post, nu met Haast aan het wiel, opnieuw weg. Wederom bracht een harde
reactie de stand op nul en moest het spel van voor of aan worden gespeeld.
Intussen was Henk Cornelisse, de dit jaar zo ongelukkige Romeo-Smiths-rijder
reeds afgestapt en kon ook hij gaan bekijken hoe Jos van der Vleuten en de
felle Leiderdorper Jan van Amsterdam plotseling wegklapten. Dit tweetal bleef
voorgoed “buitengaats" en werd aldra gevolgd door Rik Wouters, Leo van
Dongen en de Engelsman Albert Hitchen, die op hun beurt worden achterna
gezeten door Cees van Espen en de Belg Jos Verachtert. Aan de leiding kwamen zij evenwel geen van de vijf, want „Den
Vleut" en zijn makker begeerden zelf de mooiste buit. In een sterke
sprint liet de Brabander zijn belager geen kans, hij won - zoals men dat
noemt - op een been. Beroepsrenners: 1. Jos
van der Vleuten, Mierlo-Hout, Nieuwelingen: 1.
Bosman, MEERSSEN (30 april).1966 Amateurs: 1. Leo Motke, 2. Eddy
Beugels, 3. Hans Hesen, Adspiranten: 1. Jacques Deckers, 2. Ben
Kooken, 3. Piet van de Velden, MEERSSEN
(3 september).1966 Adspiranten: 1. Jos Sijen, 2. Hein Schetters, 3. Jacques Deckers, Amateurs: 1. Henk Benjamins, 2. Gaby Minneboo, 3. John
Schepers, Nieuwelingen: 1. Ger Harings, 2. Henri Pepels, Nieuwelingen: 1. Leo Hesen, 2. J. Keijers, 3. Karel Delnoy, MIDDELHARNIS (30 april).1966 Amateurs: 1. Leo Duijndam, 2. Leen
Poortvliet, 3. Piet Legierse, Nieuwelingen: 1. Wim Breukel, 2. Gerrit
Plieger, 3. Leo Embregts, Adspiranten: 1. Jan Schaap, 2. J. de
bruin, 3. Cees Priem, MIDDELSTUM
( (4 juni).1966 ) Amateurs: 1. Popke Oosterhof , 2. Wiebe Boonstra , 3. Melle
van de Meulen MIERLO (8
mei).1966 Amateurs: 1. R. Liebrechts, (Vlaardingen: 2. W. Emo (Utrecht), 3. K. de Graaf
(Hilversum), 4. J. Bols (Hoogeveen), 5. J. Oudshoorn (Waverveen), Nieuwelingen: 1. J. Jansen, 2. J. v. d. Reep, 3. J. Groeneveld, Adspiranten: Dames: MIERLO
(2 oktober).1966 Amateurs: Nieuwelingen: 1 J. v. d. Berg (Eindhoven) Dames: 1 Bella Hage (St. Maartensdijk) Adspiranten: 1 H. van Botterhuis (Sambeak) MIERLO-HOUT (4 september).1966 VAN DER VLEUTEN won voor eigen deur Het door de Helmondse R. en T.C. ,Buitenlust" tezamen met de
Supportersvereniging “Jos van der Vleuten" te Mierlo-Hout georganiseerde
profcriterium over 80 ronden ( Gedurende de eerste twintig ronden gebeurde er weinig, enkele vroege
ontsnappingspogingen (bijvoorbeeld van Schepers, Koopmans, Boog en Post)
werden al spoedig onder impuls.van Jos van der Vleuten teniet gedaan. Toen ging „den Vleut" zelf; hij nam Maarten Breure en Jan Tummers
mee en deze drie man legden er zo de zweep over, dat hun voorsprong van ronde
tot ronde groeide. Bij halfkoers hadden zij bereikt wat zij wilden: zij
„lapten" het gehele peloton op deze 1,2 kilometer-ronde! Menigeen trachtte dit voorbeeld te volgen, wij zagen Cor Schuuring en
Jan Hugens wegspringen ook Peter Post, de Belg Lenaerts en Dies Kosten
waagden een poging, tenslotte reed Henk Nijdam krachtig in de kijker, maar
weer moest een kwartgedeelte werden gereden, voordat er een goede ontsnapping
tot stand kwam: Bart Zoet ging er na 60 ronden vandoor en veroverde snel een
flinke voorsprong. Nijdam voegde zich bij hem, Schuuring, Van Espen en
Drummen gingen in de achtervolging en schenen hun doel te bereiken, tot ....
zowel Van Espen als Zoet kort na elkaar door pech achteruit werden geslagen. Nijdam wachtte niet op Schuuring en Drummen, hij was ook de enige, die
erin slaagde, tot bij de resterende groep te komen en daarin ging hij meteen
naar voren. Velen vreesden op dat moment voor de kansen van Jos van der
Vleuten, maar in een spannende, harde spurt wist hij de sterke Nijdam
duidelijk te kloppen om daarna verdiend de luide ovaties van “zijn"
publiek in ontvangst te nemen. Als zo vaak won Joop Captein ook hier weer de spurt van het peloton,
ditmaal voor de tiende plaats. Slechts 24 coureurs brachten deze zware koers
tot een goed einde. BRON: WIM POOT Beroepsrenners: 1. Jos
van der Vleuten, de MILITAIR KAMPIOENSCHAP (25 augustus).1966 Fedor den Hertog was een klasse
apart in het militaire wegkampioenschap Fedor den Hertog heeft in het militaire wegkampioenschap, donderdag 25
augustus op het golvende circuit van Zandvoort verreden, weer eens een sterk
staaltje hardfietsen ten beste gegeven. De twintigjarige soldaat uit
Harderwijk, dit seizoen reeds dertien keer eerder triomfator van een of
andere koers, ondernam al in de achtste ronde - het bijna De organiserende landmacht-kapiteins M. C. P. Zweedijk en W. A. J. Roosenburg
en hun staf van medewerkers met adjudant Chris Delbressine weer vlot pratend
aan de „micro", konden over het verloop en de ontknoping van hun tiende
militaire wielerkampioenschap best tevreden zijn. Zij kregen bovendien in de
persoon van Fedor der Hertog een waardig kampioen. Het is alleen jammer dat
er door de geringe belangstelling altoos zo weinig sfeer is bij de titelstrijd
van de militairen. Zou het een volgende keer niet mogelijk zijn om een paar
duizend “miliciens" van land-, zee- en luchtmacht de tribunes te laten
bevolken? Het zal dan zeker niet aan sfeer en toejuichingen ontbreken. ALLEN PRESENT Aan dit tiende militaire wielerkampioenschap op de weg namen 85 renners
deel. Er was niemand van de ingeschrevenen die verstek liet gaan. Een zelden
voorkomend verschijnseL Meestal laten wel enkele renners het afweten. De
extra verlofdag is daarbij voor de fietsende militairen stellig van
doorslaggevende betekenis geweest, want velen konden nauwelijks meekomen en
moesten reeds in het begin van de strijd zonder pardon van de hoofdmacht
afhaken. Favorieten als Fedor den Hertog, Jan van Katwijk en Wim Neeskens
hadden zich toen nog maar nauwelijks in de voorhoede laten zien. Dat er
niettemin hard gefietst werd, ondervond een kanshebber als Edward Kroon. De
Hagenaar moest al in de tweede ronde voor een lekke band uit het zadel, stak
weliswaar fluks een ander wiel, maar kreeg de voortijlende hoofdmacht niet
meer te pakken. Daarin gaven Broekstra, Van Proosdij, Severs, Vorstenbosch,
Verdonk, Breukel en Hees aanvankelijk de toon aan. Hun demarrages reikten
echter niet ver genoeg om een voorsprong te kunnen forceren. Harm Smit was
inmiddels door pech achterop geraakt en juist toen de gebrilde Groninger na
een verwoede achtervolging weer aansluiting kreeg, deed zich in de staart van
het peloton een valpartij voor en verspeelde de strijdvaardige Harm opnieuw
het contact. Zijn winstkansen waren daarmee definitief verkeken. Andere
slachtoffers van de valpartij waren o.a. Van Eekeren, Seegers, Laan en Etten.
Zij konden eveneens een streep onder het avontuur zetten en op hun gemak van
de verlofdag gaan genieten. SPELENDERWIJS Zonder slag of stoot verliet Den Hertog in de achtste ronde het peloton
en hij liep in soepele stijl steeds verder uit op het peloton. Toen zijn
winst al bijna een halve minuut bedroeg, kwam er weliswaar een jachtgroep van
vijftien man met Neeskens, Douma, Kanselaar, Buis, Baars, Van Kampen en
Dingen als gangmakers tot stand, maar die bleek niet bij machte om de sterk
rijdende Den Hertog in zijn zegerush te stuiten. Ook Machielse, Santing,
Pieters en Derks mengden zich vergeefs in de achtervolging. Fedor den Hertog
ging onverdroten voort en trok zich van de schermutselingen achter zijn rug
helemaal niets aan. Vooral Kanselaar, Hees en Neeskens waren zeer actief in
de afweerslag. Mede door hun activiteiten viel de hoofdmacht in twee groepen
uiteen. Met nog elf
ronden te rijden keek Den Hertog het tweede peloton van twintig man in de rug
en had dat een ronde later te pakken. Fedor ging meteen door en toen kan
alleen Hobo enkele rondes zijn wiel houden. De sterk aanvallend rijdende
Harderwijker kreeg ook de eerste groep in het vizier, maar die kon door de
activiteiten van Machielse, Baeremans, Van Katwijk, Baars, Kanselaar,
Pieters, Verbeek en Neeskens uit zijn greep blijven. Vooral Baars, Verbeek
en Neeskens waren in de slotfase zeer actief. Toen deze drie jagers dan ook
door Van Katwijk werden ingelopen, ging de knap rijdende Neeskens er opnieuw
vandoor om de tweede plaats veilig te kunnen stellen. En daarin is hij
volledig geslaagd. Den Hertog bleef echter onbereikbaar. Amateurs: MILL (14
augustus).1966 Amateurs: 1. Mat Gerrits, 2. Jan van Katwijk, 3. Jan Spetgens, Nieuwelingen: 1. Marcel Pennings, 2. Koos van de Knaap, 3. John Cornelisse, Adspiranten: 1. Henk Botterhuis, 2. Jos Swinnen, MUNSTERGELEEN (8 mei).1966 Jan Hugens triomfeerde in
MUNSTERGELEEN Nauwelijks waren in Munstergeleen de profs “vertrokken" of Jan
Hugens, Wim Schepers, Huub Harings en Piet Rentmeester sloegen op de vlucht.
Het was menens en wel zodanig, dat de koers door deze heel vroege
ontsnapping dreigde te “verwateren", want de vier bleven voorop en
verhoogden meer en meer hun winst. Huub Harings - een kolfje naar zijn hand - aasde op de bergpremie, hij
was telkens het eerste op de Oude Wintrakerberg en inde naderhand terecht
deze beloning. Even geleek het erop alsof Cor Schuuring bij de kopmannen onderdak zou
vinden, toen hij zich uit het peloton losmaakte en na een fikse vaart tot op
40 sec. van Hugens cs. kwam. Daar bleef het bij. De vier leiders knapten het
werk energiek op, maar toen de stoet rumoerig werd, kwam plots de spanning
terug. Jan Pieterse en Bart Zoet renden de ruimte in, daarna Cor van Espen en
Cor Schuuring en nu kregen de vele kijkers waar voor hun geld. Zouden de vier
standhouden? Waren Van Espen en Schuuring bij machte om de twee voorgangers
op de vingers te tikken? Konden Zoet en Pieterse het gat dichten? Het ging
tenslotte om seconden. De vier animators bleven in het zadel en middels een
heel lange spurt kwam de eindbuit bij Jan Hugens terecht. Beroepsrenners: 1. Jan
Hugens (Amstenrade), de Amateurs: 1. J. Willemsen (Nuth), de MUSSELKANAAL
(15 oktober).1966 Adspiranten: 1. Melle van de Meulen, 2. Dick van de Sluis, 3.
Gerrit Marquerink, Amateurs: 1. Johan Pluimers, 2. Evert Dickhof, 3. Mient Douma, Nieuwelingen: 1. Jan Aling, 2. Gerrie Heeringa, 3. Beret Bathoorn, NAALDWIJK (25 mei).1966 Amateurs: 1. E. Dolman; NEERBEEK
(3 april).1966 Amateurs: 1. H. Lochs, Meers, Nieuwelingen: 1. P. Knubben, Heerlen, Adspiranten: 1. J. Deckers, Guttekoven, NIBBIXWOUD (22 mei).1966 Amateurs: 1. P. Tesselaar; 2. H. Hoogzaad;
3. W. van Dok; Nieuwelingen: 1. J. Buis; 2. H. Welp; 3.
J. Brink; 4. W. Jansen; 5. R. Slikker. NIEUW-AMSTERDAM
( (19 juni).1966 ) Nieuwelingen: 1. Bert Bathoorn , 2. Sietse Wiersma , 3. Jan Eggink
, Adspiranten: 1. Henk kruims , 2. B. Schoppen , 3. K. Karsten , Amateurs: 1. Jan Bols , 2. Jan van Dam , 3. Dick Middelveld , NIEUW-BORGVLIET
(16 oktober).1966 Amateurs: 1. Cees van Dorst, 2. H. Hoogerland, 3. Wim Deelen, Dames: 1. Ketie Hage, NIEUWENHAGEN
(3 september).1966 Adspiranten: 1. Jacques Deckers, 2. Ben Kooken, 3. Hein
Schetters, NIEUWENHAGEN
(4 september).1966 Amateurs: 1. Chris Pepels, 2. Jan Serpenti, 3. Gaby Minneboo, Nieuwelingen: 1. Ger Harings, 2. Karel Keijbeck, 3. Leo Brouns, NIEUW-NAMEN
(13 september).1966 Amateurs: 1. Ad van Overveld, 2. Jan Zoons, 3. Rines
Hoogerland NIEUWVLIET (28 mei).1966 Veteranen: 1. W. Duijker; 2. W. Zuiker;
3. S. Huizinga; 4. H. Huf; Nieuwelingen: Adspiranten: 1. Cees Priem,. 2. Peter
Remijn, 3. Toine van de Bunder, NIEUW-WEERDINGEN
(13 augustus).1966 Amateurs ( NIJMEGEN (19 juni).1966 RINUS PAUL winnaar in NIJMEGEN Voor een moeilijke taak stand de jury van de Ronde van Nijmegen toen
een veertigtal beroepsrenners na 117 kilometer in gesloten gelederen op de
meet afstormde en een massaspurt dus de uiteindelijke beslissing moest
brengen. Dat was dan het spannende einde van de profronde, die bij goed weer
voor helaas slechts weinig toeschouwers op een welhaast ideaal parcours bij
het Goffert-stadion werd verreden. Tijdens deze wedstrijd had eerst Jan van Amsterdam een serieus lijkende
uitlooppoging over Pas twee ronden voor het einde gingen Stolker en Zoet er nog eens
vandoor, Cor Schuuring voegde zich bij hen en voegde zich bij hen en alweer
liep deze poging om een beslissing te forceren op niets uit. Door het
compacte veld werden zij in de laatste bocht voor de meet weer opgenomen en
in de onmiddelijk volgende masssaspurt toonde Rinus Paul, dat zijn goede
plaatsen van de laatste weken beslist geen uitschieters waren. Hij finishte
afgetekend voor het nagenoeg gesloten peloton, waarvoor tenslotte de volgende
uitslag kon worden opgesteld: BRON: WIM POOT Beroepsrenners: 1. Rinus
Paul, de NIJMEGEN
( (19 juni).1966 ) Beroepsrenners: 1. Rinus Paul , 2. Rik Luyten (B) , 3. Henk peters , NIJVERDAL (19 mei).1966 Amateurs: 1. H. Ottenbros; 2. B.
Groen; Nieuwelingen: 1. B. Janbroers; 2. B. Duit;
Adspiranten: 1. H. Coenraads, 2. Joop
Hobert, 3. Bert Zillig, NIJVERDAL (14 juli).1966 Amateurs: 1. Pier Dijkstra, 2. Jo
Wilkens, 3. Jan Glas, NOOTDORP
(28 mei).1966 Bart Zoet
onstuitbaar in NOOTDORP De Sassenheimse
TeleVizier-Batavusrenner. Bart Zoet heeft wederom een klinkende criteriumzege
aan zijn reeds omvangrijke overwinningslijst van dit seizoen toegevoegd. Alleen beheerste
hij de prof-Ronde van Nootdorp, toen hij in de slotfase nogmaals aanging en
zijn mede-vluchtmakkers ter plaatse liet.... Het was voor de
Nootdorpers een ongekende attractie dat hun oud-plaatsgenoot Jan Janssen
eveneens aan het vertrek zou verschijnen. Twee dagen voordien immers had
gebrilde „Janneman" een meer dan klinkende victorie behaald in
Bordeaux-Parijs, was nadien fluks in zijn wagen gestapt om elders in
Frankrijk een criterium te betwisten - ook daar de volle winst - en kwam toen
naar zijn oude, vertrouwde Nootdorp. Daar bleken de
opgelopen vermoeienissen hun nadelige uitwerking te hebben want om in wielertermen
te spreken: “Jan stond als een emmer." Veel te weinig rust gehad en Jan
nog lang niet gerecupereerd. Daarom kon hij
niet mee met de wagen die Bart Zoet en Jan van Amsterdam reeds na twintig
kilometer koers op gang gooiden. Attent gingen Dies Kosten (de Zeeuw zal er
niet bij zitten als er wat te verdienen is ! ), Maarten Breure, Henk Peters
(later gelost) en de Engelsman Albert Hitchen mee en dra joeg dit zestal met
een winst van ruim een minuut over het door duizenden omzoomde parcours.
Achterin bleef men echter niet stil zitten en door al dat geschutter kwam
Janssen wat moeilijk te zitten. Aan de kop had Bart Zoet echter door dat de
zweep - wilde men voorgoed buiten schot blijven - er terdege overheen moest.
Steeds feller vuurde hij zijn mede-strijdmakkers aan en kreeg aanvankelijk
veel steun van Kosten, Hitchen en Van Amsterdam. Toch begon het benauwend te
worden want de druk die door Mies Stolker, Cor Schuuring, Jan Boog, Cees van
Espen, Piet Braspennincx en de Belg Rik Luyten in het peloton werd uitgeoefend,
liet zich eerstens volledig blijken. Weer ging Bart Zoet daarom aan en alleen
joeg hij de resterende kilometers af en inde aldus een zege, die zijn
onstuitbaarheid ten volle naar voren bracht. Even later won Albert Hitchen de
strijd om de tweede plaats en Rik Luyten kondigde met een formidabele
eindsprint het peloton aan. Beroepsrenners: 1. Bart Zoet, Sassenheim, NOOTDORP
(21 juli).1966 Amateurs: 1. Rudie Liebrechts, 2. Siep van Dongen; 3. Rob van de Wal |