|
JAARGANG 1969 WEDSTRIJDEN H T/M N |
|
HAAKSBERGEN
(13 juli).1969 Amateurs: Adspiranten: 1. J. Veldhuis, 2. H. Aalbers, HAAREN
(26 mei).1969 Amateurs: 1. H. v. Vught HAARLEM
(2 augustus).1969 Amateurs: 1. T. Blom, 2. R. Bakker, 3. N. Bakker, 4. B.
Jurriaans, Adspiranten: 1. Gert Post, 2. Ron Zieleman, 3. Cor de Looze. HAARLEM
(30 augustus).1969 Amateurs: 1. D.Schouten, 2. Ron Smit, 3. Jan Zomer. HAARSTEEG
(13 april).1969 Amateurs: 1. W. Prinsen, 2. P. v. Katwijk, Nieuwelingen: Adspiranten: 1. P. v. Bergen, 2. H. Boom, HALSTEREN
(27 juli).1969 Amateurs: Nieuwelingen: 1. J. Zuidweg, 2. W. v. Rees, 3. P. Drost, 4. H.
Sparnaay, Adspiranten: HANK (26
mei).1969 Amateurs: 1. W. Prinsen, 2. S. v. d. Burgh, Nieuwelingen: Adspiranten: HANSWEERT
(26 mei).1969 Nauwelijks
twintig uur later stonden zij weer aan de startlijn, nu in het Zeeuwse
Hansweert, waar het wielercomite in samenwerking met “Sportreclame" de
veertiende ronde op poten had gezet. Het publiek kwam aanvankelijk wat langzaam
naar het parcours, maar was tenslotte toch in groten getale aanwezig om de
koplopers op hun weg naar de overwinning aan te moedigen. Het waren de
mannen ook wel, die al vroeg de ruimte op de winderige dijken hadden gezocht.
Breure, Heijnig en Swaneveld hadden meteen na de start de lont aan het vuur
gehouden. Van der Lans, Kemper, Ottenbros en Gilmore gingen hen achterna.
Post volgde, ook Zoet en Dolman hielden het in de groep niet meer uit en deze
tien hadden na 20 van de 90 ronden een voorsprong van 20 seconden. Enkele leden van
de hoofdmacht gingen opnieuw aan. Wagtmans Wilde er ook bij zijn, word achtervolgd
door Pijnen, Nijdam, Brouwor, Holst en Van der Flaes en samen bereikten zij
de kop. Dat was (na halfkoers) de goede ontsnapping, deze coureurs lieten
zich niet meer terugpakken en handhaafden eon voorsprong, die tussen de
dertig seconden en de minuut schommelde. Eerzuchtige Peter
Post wilde alleen over de streep, vier ronden voor het einde liep hij zo hard
weg, dat slechts Bart Zoet het waagde om hem te volgen. Maar de opzet lukte:
als eenling reed de zesdaagsekeizer binnen, ook Zoet bleef buiten de greep
van zijn vluchtgenoten en Wagtmans klopte Pijnen in de spurt. Serpenti en De
Wit (te laat gedemarreerd!) kwamen nog afgescheiden binnen en tenslotte won
Leen de Groot de sprint van het peloton, waarbij Schuuring lelijk ten val
kwam. Beroepsrenners: 1. Post HAPERT (8
juni).1969 Amateurs: 1. H. Schoofs Veteranen: Nieuwelingen: 1. W. Mertens Adspiranten: HAPS (8
juni).1969 Amateurs: 1. H. Nieuwkamp Nieuwelingen: 1. E. Boode Adspiranten: 1. P. v. Zandvoort HARBRINKHOEK
(18 mei).1969 Amateurs: 1. H. Homan, 2. Neeskens, 3. Egberts, 4. Boertien,
5. Pool, 6. Bos, 7. Oudshoorn, 8. Holstege, 9. Derkink, 10. Blaauwgeers. Adspiranten: 1. Velthuizen, 2. Kamerhuis, 3. Aalbers, 4. Bongers. HARDEGARIJP
(30 augustus).1969 Amateurs: 1. P. Hoekstra, Nieuwelingen: 1. P. Kleine, 2. H. Roos, 3. T. Udding, Adspiranten: 1. B. Scheuneman, 2. J. v. Dijk, HARDERWIJK
(18 juni).1969 Amateurs: 1. Den Hertog. 2. v. Venrooij, 3. Holstege, 4. Bakker,5. Dik, v. d.
Walle, 6. v. d. Knaap, 7. Hassink, 8. Holstege, 9. v. d. Walle, 10. Scholten. HARDERWIJK
(9, 10 en 11 juli).1969 Amateurs
1e dag: 1.Wiger Vlot, 2. Henk Nieuwkamp,
3. Cor Leunis. Amateurs
2e dag: 1. Amateurs
3e dag: 1.Wiger Vlot, 2. Wim Holstege,
3. Cor Leunis Amateurs
Eindkl.:1. W. Vlot, HARDEWIJK
(30 april).1969 Nieuwelingen:
Henk Sparnaay, 2. Wim Nooren, 3.
Harrie de Boer HARDINXVELD-GIESSENDAM
(30 augustus).1969 Amateurs: 1. B. Kroonen, 2. P. Godde, 3. J. v. Driel, 4. P.
Hobo, 5. K. v. Laar, Nieuwelingen: 1. J. Brinkman, 2. H. v. Groezen, 3. P. Nederlof, Adspiranten: 1. J. Senders, 2. H. v. d. Adel, 3. H. v. d. Velden.
Veteranen: HARREMA-OPEINDE
(23 augustus).1969 Amateurs: HASSELT
(17 mei).1969 Nieuwelingen: HASSELT
(2 juli).1969 Amateurs: 1. Groen, 2. v. Dam, 3. Hulzebosch, 4. Kruims, 5.
Leferink, 6. Luppers, 7. Neeskens, 8. De Wit, 10. v. Zanten. HATTEM (3
juni).1969 Nieuwelingen: 1. De Boer, 2. Ponsteen, 3. Dijkstra, 4. Krake, 5. Schuurman, 5.
Wagenaar, 6. Dolstra, 7. Aufderhaar, HEERENVEEN
(20 juni).1969 Amateurs: 1. Hassink, 2. Aldershof, 3. Dekker, 4. Hoekstra, 5. Egberts, 6.
Hoekstra, 7. Peetoom, 8. Hulleman, 9. Bruin, 10. Schur. Adspiranten: 1. Sijm, 2. Pepping, 3. Dekker, 4. v. Dijk, 5. Oosterloo. HEERENVEEN
(6 september).1969 Adspiranten: Nieuwelingen: HEERHUGOWAARD
( 6 juli).1969 COR SCHUURING
EERSTE VERKLAARD IN HEERHUGOWAARD Dat
mannen uit een fabrieksploeg, in dit geval Caballero, elkaar niet
“bijten" als zij tezamen in een of andere koers zitten, is geen wet.
Dat zo'n vlieger niet altijd opgaat, hebben de vele honderden langs. de
lijntjes op het Industrieterrein in het Noordhollandse Heerhugowaard kunnen
zien. Het Beverwijkse Kennemerland organiseerde daar een wedstrijd voor
beroepsrenners en deze kwam eigenlijk pas na afloop tot het grote gevecht,
toen Cor Schuuring en Jan Harings (twee ploegmakkers) het met elkaar aan de
stok kregen wie er recht had op de eerste plaats. Na hoor en wederhoor werd
het protest aan eerstgenoemde toegewezen. Een beslissing waarmede Jan
Harings het op zijn beurt niet eens was en beroep wil aantekenen bij de
KNWU-Protestcommissie ... Oorspronkelijk
had ook Harrie Steevens bij het rebellerende tweetal gezeten. Een lek bandje
schakelde hem uit, dat wil zeggen: hij moest weer terug naar het peloton.
Schuuring, belust op de zege, joeg in die eindsprint keihard door de laatste
bocht. Naast hem zat evenwel Jan Harings en deze duwde - althans naar eigen
zeggen - zijn makker opzij om enige ruimte te schoppen. Schuuring beweerde
daarentegen aan zijn trui teruggetrokken te zijn ... Op deze wijze
kwam de Ronde van Heerhugowaard, door de organisatie heel toepasselijk „Tour
de Waard" gedoopt, toch nog op een enigszins sensationeel vlak te
liggen. Want voor het overige was er beslist niet veel te beleven. Kon ook
niet, er werd verschrikkelijk hard gereden. Alle vluchtpogingen werden in de
kiem gesmoord, geen enkele demarrage kon stand houden. Bovendien werkte de
overvloed van premies het ook in de hand, terwijl de extra prijs wie het
meest als eerste de streep passeerde, nog meer de vorm van een soort klassementsrit
karakteriseerde. Daarin toonde Schuuring zich met 17 maal ook al de beste,
want Jan Serpenti kwam tegen hem viermaal tekort. Beroepsrenners: HEERLEN
(21 september).1969 Amateurs: 1. W. Wanders, 2. J. v. Pol, 3. J. Moonen, Nieuwelingen: 1. W. Wilms, 2. J. Pelzer, 3. J. Ubachs, Adspiranten: 1. J. Smeets, 2. J. Lamerichs, 3. H. Oberje. HEESCH
(10 augustus).1969 Amateurs: 1. W. Bravenboer, 2. J. Oosterbeek, 3. J. Bruessing,
Nieuwelingen: 1. H. Lunenburg, 2. P. Borghs, 3. J. Blokland, 4. H.
Groezen, 5. R. Aversteeg, Adspiranten: 1. W. Hofstede, 2. H. Mutsaars, 3. P. v. Zandvoort. HEESWIJK
(20 juli).1969 Amateurs: 1. H. Nak, 2. W. Liebrechts, 3. P. Godde, 4. P.
Kettenis, Nieuwelingen: Adspiranten: HEETEN (29
juni).1969 Nieuwelingen: 1. Gezinus Hoven, 2. Henk Poppe, 3. Herman Snoeijink, Adspiranten: 1. Henk Aalbers, 2. Leo Steur, 3. Gert Bongers. HEEZE (8
juni).1969 Amateurs: 1. P. v. Kilsdonk Nieuwelingen: 1. W. de Lou Adspiranten: 1. J. Wintraecken HEIJNINGEN
(26 april).1969 Amateurs: Nieuwelingen: 1. H. Verhoeven Adspiranten: HEIKANT
(18 mei).1969 Nieuwelingen: 1. K. Bal, 2. W. de Waal, Amateurs: 1. R. Liebrechts, 2. Th. v. Boede, 3. W. v. Steenis,
4. N. Hendriks, HEINKENSZAND
(19 april).1969 Amateurs: Adspiranten: 1. E. Meijlemans HEINO
(5 juli).1969 Amateurs: 1. Tabak, 2. Zantingh, 3. Vlot, 4. Benjamins, 5.
Hobert, 6. Vlot, 7. Hassink, 8. Cornelisse, 9. v. Wijhe, 10. v. Dam. HELDER
(15 mei).1969 Amateurs: 1. Duin, 2. Koster, 3. Stralen, 4. Hulleman, 5.
Hoekstra, 6. Vermeulen, 7. Hof, 8. Oosterbeek, 9. Peetoom, 10. Bakker. Nieuwelingen: 1. Woudenberg, 2. Smit, 3. Kamper, 4. Swinkels, 5.
Hoogendoorn, 6. Groot, 7. Stadt. HELLENDOORN
(29 juli).1969 Amateurs: 1. Fred Niemeijer, 2. Martin Hesemans, 3. Arie
Hassink. HELMOND (6
april).1969 HARRY STEEVENS OPENDE PROF-SEIZOEN
IN HELMOND „Nog een zo'n
Bavaria-Wielerronde en de financiering van de Helmondse wielerbaan baart geen
enkele zorg meer!" Dit tekent de stemming van het bestuur van de R en TC
Buitenlust, dat op het kleine parcours in het centrum van de stad weer eens
zo'n perfecte ronde in elkaar had gestoken. Bij stralend voorjaarweer waren
12.000 toeschomwers gekomen om de vedetten Jan Janssen en Herman van
Springel, de vroegere winnaars Leo Duyndam, Harry Steevens en Bart Zoet, maar
natuurlijk ook de plaatselijke favoriet Jos van der Vleuten en de nieuwe
streekmannen Mat Gerrits en Jan van Katwijk met vijftig anderen aan het werk
te zien! Met de 1000
gulden van de Grote Prijs TeleVizier voor ogen werd er wel gekoerst en na
acht ronden begon het spel al goed. Van Springel, Van der Vleuten, Steevens
en Jan Serpenti sprongen weg en zij bleven weg. Eendrachtig werkten zij samen
en hun voorsprong groeide van ronde tot ronde, tot zij het peloton weer in
zicht kregen en dank zij enkele machtige sprongen aansluiting vonden. Toen
waren er nog pas 38 van de Dat kwam eerst
van Gerrits, Dolman, Haast, De Groot en de Belg De Bie, maar hun vrijheid
duurde maar enkele toeren. Nauwelijks waren zij ingerekend of een ander stel
ging er (na BUITEN SCHOT Jan Janssen ging
in de achtervolging, hij werd na drie ronden teruggepakt, maar Wim Schepers
had even later meer succes. Zijn ploegmaat Cor Schuuring voegde zich bij hem,
daar ging ook Leo Duyndam achteraan en kort voor het einde waren de drie
Caballero's bijeen, maar voor hen lieten de vijf vluchters zich niet meer
verrassen. Zij verhoogden nog even hun tempo en bleven buiten schot. Met een wijds
armgebaar vierde Harry Steevens zijn tweede Helmondse overwinning in het
spurtende peloton, dat een ronde op de vier eerste vluchters achter lag.
Werkpaard Jos van der Vleuten
kwam juist enkele centimeters te kort, Van Springel en Serpenti iets meer.
Daarmee waren dus de eerste plaatsen weg. Met een meedogenloze spurt toonde
Bart Zoet zich in de strijd om de vijfde plaats de meerdere van Leen de
Groot; Den Hartog, Haast en Nijdam volgden. Enkele seconden later kwam er
weer een sprint: Cor Schuuring was sneller dan de eerder in de koers door
peck geplaagde Leo Duyndam en de hard werkende Wim Schepers. Het peloton
spurtte dus om de dertiende plaats, voor Janssen, Dolman en Gerrits bleef de
Belgische gast Jules van der Flaes tot op de meet onbereikbaar! Het deed
wethouder Van Heusekom en Frans van den Bogaerd daarna zichtbaar genoegen,
de bloemen en de reusachtige Toboga-wisselbeker voor de tweede keer aan Harry
Steevens te kunnen overhandigen, waarbij het enthousiaste publiek ook de
prestaties van „den Vleut" met gul applaus honoreerde. Beroepsrenners: 1. H. Steevens Amateurs: Nieuwelingen: HELVOIRT
(8 juni).1969 Amateurs: 1. H. v. Vught Nieuwelingen: 1. W. v. Helvoirt Adspiranten: Dames: HENDRIK
IDO AMBACHT (23 augustus).1969 Amateurs: 1. J. Schelling, Nieuwelingen: 1. H. Vos, 2. K. Roks, 3. H. v. Groezen, Adspiranten: HENGELO
(6 juli).1969 Amateurs: 1. T. Tabak, 2. B. Groen, 3. W. Prinsen, 4. J.
Vlastuin, Nieuwelingen: 1. H. Snoeijink, HILLEGOM
(7 juni).1969 Amateurs: 1. H. Gorter Nieuwelingen: Adspiranten: 1. P. Laan HILVERSUM
(30 april).1969 Amateurs: 1. Frans van de Ruit, 2. Juul Bruessing, 3. Mary van
Venrooy Dames: 1. Bella Hage, 2. Jannie Jonkers, 3. Ketie Hage. HIPPOLYTUSHOEF
(25 mei).1969 Amateurs: Nieuwelingen: HOEK
(19 april).1969 Nieuwelingen: Dames:
1. B. Hage HOENSBROEK
(7 juni).1969 Nieuwelingen: 1. Bennie Ceulen, 2. Willie Gerards, 3. Rob
Aversteeg. HOENSBROEK
(6 juli).1969 Amateurs: 1. Hordijk, 2. Pepels, 3. Kelleners, 4. Brouns, 6.
Lucassen, 7. Beurskens, 8. Pieters, 9. v. d. Bergh, 10. Boersma. Nieuwelingen: 1. Ceulen, 2. Gerards, 3. Aversteeg, 4. Spiegel, 5.
Dirix, 6. Sijen, 7. Klinkers, 8. Boonstra. HOEVEN
(4 mei).1969 Amateurs: 1. Frits Hoogerheide, 2. Piet Legierse, 3. Leo
Embregts. Nieuwelingen: 1. John Akkermans, 2. Aad van de Hoek. 3. Cees Bal. Adspiranten: 1. Jan van Dijk, 2. J. Muilwijk, HOLLANDSCHEVELD
(26 juli).1969 Amateurs: Nieuwelingen: 1. H. Snoeijink, 2. H. ten Klooster, 3. B. Hofman,
4. J. Boode, HOLTEN
(25 juli).1969 Amateurs: 1. H. Nieuwkamp, 2. H. Gorter, Nieuwelingen: 1. H. Poppe, HOLWERD
(5 april).1969 Amateurs: Nieuwelingen: Adspiranten: 1. Theo Sijm, 2. J. Kooyman, 3. J. Leutscher HONSELERSDIJK(
13 augustus).1969 LEO DUYNDAM WINT
VOOR EIGEN PUBLIEK De wielerdag van
Honselersdijk - in de middaguren waren er wedstrijden voor de lagere
categorieen - werd op woensdag 13 augustus afgesloten met een criterium over Twee mannen
broeders die de handen op elkaar kregen voordat de wedstrijd begon. Na
afloop van de strijd was het meeste applaus voor plaatselijk favoriet Leo
Duyndam: Samen met Willem II-Gazelle-troef Jan van Katwijk was de Caballeroman
er in geslaagd een ronde voorsprong te nemen. Van Katwijk reed tweemaal lek
en viel terug in het peloton. Duyndam had
overigens deze zege wel nodig, na een goed voorseizoen is deze jonge renner
teruggezakt naar de grauwe middenmoot. In een “vreselijke" spurt zag
Merckx kans de tweeds plaats te grijpen. Rest te
vermelden, dat het publiek laaiend enthousiast was en volop met de wedstrijd
meeleefde. Er waren vele duizenden bezoekers. Beroepsrenners: Amateurs: 1. Jos Dekker, 2. Wim van Dok, 3. Harrie Jansen. Nieuwelingen: 1. Rob Aversteeg, 2. Henk Sparnaay, 3. Jan Zuydweg. Adspiranten: 1. Ron Zieleman, 2. Ad Dekekrs, 3. Piet Laan. HONSELERSDIJK
(26 juni).1969 Amateurs: Nieuwelingen: Adspiranten: 1. J. v. d. Lugt, HOOFDPLAAT
(6 juli).1969 Nieuwelingen: 1. Parel, 2. De Bal, 3. De Waal, HOOGERHEIDE
(8 juni).1969 Amateurs: Nieuwelingen:
HOOGERHEIDE
(23 september).1969 Amateurs: Nieuwelingen: 1. B. ter Harmsel, 2. B. Hordijk, HOOGERHEIDE
930 april).1969 Amateurs: 1. Frans Staes(Belgie), 2. Leo Embregts, 3. Eduard
Janssens HOOGEVEEN
(25 september).1969 Amateurs: 1. W. Vlot, 2. H. Benjamins, 3. J. Aldershof, HOOGEZAND
– SAPPEMEER (19 juni).1969 Amateurs: 1. Schur, 2. Oosterhof, 3. Bols, 4. Hoekstra, 5. Vlot, 6. Bruinsma,
7. De Wit, 8. Hofman, 9. Brand, 10. Luchies. HOOGKARSPEL
(27 juli).1969 Amateurs: 1. W. v. Dok, 2. H. Hulleman, 3. J. Dekker, Nieuwelingen: 1. R. Haller, Adspiranten: 1. Th. Sijm, 2. W. Giling, HOOOEVEEN
(25 juli).1969 Nieuwelingen: 1. P. Kleine, HOORN (8
juni).1969 Amateurs: 1. J. Dekker Nieuwelingen: 1. P. Drost 1.16.12, 2. R. v. Trigt, 3. R. Smit, 4. R. Haller, 5. P.
Swinkels. Adspiranten: 1. T. Sijm HORST
(10 augustus).1969 Amateurs: 1. H. Beurskens, 2. H. v. Kilsdonk, Nieuwelingen: Dames: 1. B. Hage, 2. K. Hage, 3. T. Smulders, 4. H.
Hondeveld, 5. E. Helder, 6. W. Brinkhoff, 7. N. v. Dijk, Adspiranten: 1. Smeets, 2. J. v. Dijk, HUIJBERGEN
(7 september).1969 Amateurs: 1. Dick Middelveld, 2. Piet Hoekstra, 3. Evert
Diepenveen. Nieuwelingen: 1. Ton van de Spiegel, 2. Jos Schipper, 3. B. van de
Putten HULST (20
mei).1969 Amateurs: 1. J. v. Beers, 2. B. Kroonen, 3. W. Liebrechts, Nieuwelingen: 1. H. v. Groezen, 2. H. Gijsel, HULST
(7 oktober).1969 Amateurs: 1. P. Hoekstra, IJSSELSTEIN
(17 mei).1969 Amateurs: 1. J. Meter Nieuwelingen: IJZENDIJKE
(27 mei).1969 Nieuwelingen: ILPENDAM
(7 september).1969 Veteranen
en amateurs: Nieuwelingen:
1. P. Nieuwenhuis, 2. H. de Jong,
JOURE
(19 juli).1969 Amateurs: Adspiranten: 1. J. v. Dijk, 2. Th. Sijm, JOUVENAAR
(22 juni).1969 Nieuwelingen: 1. Albers, 2. Lubberding, 3. Le Comte, 4. Wennemers, 5. Jager, 6.
Krooswijk, 7. Polman, 8. Wechel. KAMERIK
(20 juni).1969 Kamerik, onder de
rook van Utrecht gelegen, zag vrijdag 20 juni door de actieve
supportersvereniging „Gerard Vianen" in samenwerking met Ruys een goed
vlot verlopende wedstrijd. Er was wat narigheid dat drie leden van de Willem
II-Gazelleequipe: Wagtmans, Pijnen en Nijdam, zonder verhaal waren
weggebleven. Aan de spanning deed dit voorval echter niets af. Het was de
regelmatig in ons land rijdende Luxemburgse Pool Marian Polansky, die met de
jonge Rotterdammer John Brouwer het spel op de wagen bracht. Piet de Wit, met
een ronde achterstand, “pikte" aan maar werd - zeer terecht - door de
jury uit de strijd gehaald omdat hij weleens hand en spandiensten zou kunnen
gaan verlenen aan zijn ploegmaat Cor Schuuring, die na 22 ronden het
overstapje naar de koplopers maakte. Voor Polansky was er deze avond geen
succes. Door pech moest hij afhaken. In de achterhoede vocht de man waar zoveel
publiek voor was gekomen, Gerard Vianen, na enkele pechgevallen, om bij te
komen. Het lukte niet, omdat zijn makkers wel wat te veel achter zijn rug
kropen. Met Brouwer en Schuuring aan kop ging de eindfase in. Lange Cor nam
geen enkel risico, hij liet Brouwer in de laatste ronde zijn rug bewonderen
en liep zo'n klein veertig meter van hem weg. Gerard Koel, tegenwoordig
Brabander, voerde het peloton over de meet. Bij deze massale sprint ging Leen
de Groot ook nog onderuit. Lopend passeerde hij als laatste de finish. Beroepsrenners: KAMP.
VAN DRENTE (28 juni).1969 Amateurs: 1. J. Aling Nieuwelingen: Adspiranten: 1. J. Wolf, 2. J. Pepping, KAMP.
VAN FRIESLAND ( 28 juni).1969 Amateurs: 1. P. Hoekstra Nieuwelingen: 1. S. Rozenga Adspiranten: 1. W. Oosterloo KAMP.
VAN GELDERLAND (28 juni).1969 Amateurs:
Nieuwelingen: Adspiranten: KAMP.
VAN GRONINGEN (28 juni).1969 Amateurs: Nieuwelingen: 1. H. de Zeeuw Adspiranten: 1. J. Zwaneveld KAMP.
VAN LIMBURG (28 juni).1969 Amateurs: 1. H. Beurskens Nieuwelingen:
1. H. Geurts Adspiranten: 1. J. Smeets KAMP.
VAN NOORD-BRABANT (29 juni).1969 Amateurs: 1. H. Schoofs Nieuwelingen: Adspiranten:1. A. Dekkers KAMP.
VAN NOORD-HOLLAND (28juni).1969 Amateurs: Nieuwelingen: 1. B. Jurriaans Adspiranten: 1. P. Laan KAMP.
VAN OVERIJSSEL (28 juni).1969 Amateurs: 1. R. Bos Nieuwelingen: 1. W. Nooren Adspiranten: 1. H. Kamerhuis KAMP.
VAN UTRECHT (29 juni).1969 Amateurs: Nieuwelingen: 1. H. de Boer Adspiranten: Veteranen: 1. J. Reijngoud, 2. Gerard van Schaik, 3. Gerrit
Ruttenberg. KAMP.
VAN ZEELAND (29 juni).1969 Amateurs: Nieuwelingen: 1. W. de Waal Adspiranten:
1. S. Hamelink KAMP.
VAN ZUID-HOLLAND (28 juni).1969 Amateurs: 1. J. Hordijk Nieuwelingen: 1. B. ter Harmsel Adspiranten: KAMPEN
(26 april).1969 Nieuwelingen: 1. P. Klein Adspiranten: 1. H. Kamerhuis KAMPEN
(22 juli).1969 Amateurs: KAMPIOENSCHAP
VAN NEDERLAND(20 juli).1969 Keetie Hage kampioene dames Voor de start van
de damesrace een aardig voorval. Achter de deelneemsters een kleine jongen
met een racefiets. Een politieman gebood vriendelijk: „De dames beginnen, je
moet van het parcours af." Het antwoord: „Die fiets is van mijn
moeder." Dat was juist. Mevrouw Brinkman (echtgenote van Manus Brinkman
- de cycle-crosser - en moeder van een fietsende zoon) maakte zich voor de Het
“kransje" bleef tot half koers bijeen, toen gingen de zusjes Bella en
Keetie Hage, Truus Smulders en Hennie Hondeveld aan de haal, zij namen in
twee ronden een volle minuut en daarmede was het stuk uit de doeken gedaan.
Drie ronden voor het einde moest Bella Hage lossen, in de laatste klim
onderging Truus Smulders dit lot. In de spurt won Keetie Hage gemakkelijk van
Hennie Hondeveld. Dames: 1. K. Hage, St. Maartensdijk, KAMPIOENSCHAP
VAN NEDERLAND (22 juni).1969 In Belgie wonende
22-jarige JAAK FRIJTERS, overrompelde in zijn eentje uitgebreide merkenploegen BEEK, 22 JUNI -
Met opgeheven armen passeerde de 22-jarige Jaak Frijters, gehuld in een geel
shirt vande Belgische extra-sportieve groepering Dr. Mann-Grundig, de
eindstreep van het Nederlands wegkampioenschap 1969; een pikante ontknoping
van deze 204 km-rit, waarin de elite-troeven van Caballero en vooral van
Willem II-Gazelle keihard op de vingers werden getikt. Heel rustig deden de
prognoses van de Caballero-leiders aan - zoals steeds - het Willem II-Gazellekamp
was bepaald optimistisch, een visie die middels Evert Dolman gestalte scheen
te krijgen, nog werd aangedikt toen in de beslissende fase ook Peter Post in
de kleine kopgroep opdaagde. Dat bij die vroege ontsnapping (na Afkomstig uit
Baarle Hertog, woont in Weelde Jaak Frijters,
geboren te Baarle Hertog op 22 januari 1947, was van 1 januari tot 1
september 1964 nieuweling, een verblijf in deze categorie dat hem 24
overwinndngen opleverde. Stuk voor stuk in Belgie geind, het merendeel in de
spurt. Bij de amateurs in 1965 vier eerste prijzen, in 1966 drie stuks, in
1967 weer vier, in 1968 tien bloementuilen en wel in Baarle Hertog, Weelde
(2x), Ranst, twee etappes van het Circuit des Mines, Bazel, Bornem-Ranst,
Retie en Honsem. Prof werd Frijters - inmiddels naar het Belgische Weelde,
vlak over de grens, verhuisd - enkele maanden geleden. Hij trouwde met
de lets jongere Monique, stak in Hoboken zijn eerste profrvictorie op zak,
won een rit in de Duinkerkse Vijfdaagse, won in Helchteren en werd nu
Nederlands wegkampioen, net nadat Dr. Mann-Grundig (chef d'equipe Frans
Cools) de Tour-equipe had geformeerd. Hierin was toen geen plaats voor de
kersverse beroepsrenner, die in Beek - op het allesbehalve lichte
Adsteeg-parcours - alle vedetten aan de laars lapte. Den kampioensrit
die lang zonder bepaald tromgeroffel verliep, zij het dat elkeen bewondering
moest opbrengen voor de na In regen
schermutselingen Het begon te
regenen, het weer werd slechter (klaarde nadien weer op); Poortvliet, Deelen,
Den Hartog en Holst sloegen op de tram, Zilverberg kreeg pech en staakte;
Steevens, Serpenti, Wagtmans en (weer) Holst hadden haast. Het daarna weer
gesloten, peloton kwam in de 16e ronde op 1.55 min. van de leiders door.
Beugels en Janssen lagen op de loer, uit koers verdwenen Brouwer, Kosten, Van
Midden, Vianen en Bongers, ook Breure. Holst verwisselde van fiets, kreeg
vervolgens een nieuw wiel. Vooraan een attente Karstens, bij de achtervolgers
druk via Beugels en Hiddinga. In de 17e ronde een valpartij, die de opgave
van Janssen, Gerrits en Serpenti veroorzaakte. Janssen kreeg een pedaal in
zijn zitvlak, een verwonding die zich aanvankelijk ernstig liet aanzien,
evenwel bij nadere behandeling meeviel. De wending kwam
in de 19e omloop, op de Adsteeg verlieten Post, Den Hartog, Van Katwijk,
Ottenbros en Beugels het peloton, zij kwamen tot 1.14 min. van de koplopers
en vlak achter deze mannen (de groep Post) zaten Steevens, Frijters, Krekels,
Pijnen, John en Wim Schepers, Wagtmans. Groep 2 en groep 3 kwamen tezamen,
op 1.02 van de leiders. En toen de eerste stunt van Frijters, sansluiting bij
de koplopers, 'n knappe rush, op de klim uit de doeken gedaan, juist toen
Nijdam in moeilijkheden verkeerde en Karstens aan de haal wilde gaan. Leo
Duyndam, lang vooraan - ook ernstig kandidaat gelet op zijn jump en zijn
atletische vermogens -, werd afgehaakt, op 8 sec. de groep Post, die direct
na het ingaan van de 22e ronde het gat dichtte. Aan de leiding: Peter Post,
Arie den Hartog, Piet de Wit, Bart Zoet, Jaak Frijters, Genben Karstens,
Evert Dolman, Cees Haast en Marinus Paul. Een pluim aan het adres van Paul,
van Zoet, van de verrassing De Wit. Lof - enorme indruk bij de beklimming -
voor Frijters die, gelijk in de aanhef besehreven (na een vergeefse uitval
van Dolman), onstuimig demarreerde, buiten schot geraakte en de verzamelde
mede-strijders een lesje gaf. Onbedreigd fietste Frijters op de finish af,
enthousiast toegejuicht door de fel meelevende mengte. En nadat hij fris en
monter over de streep was gebold, won Dolman de spurt van het volgende
groepje. Beroepsrenners: 1. J. Frijters, Weelde (B.) KAMPIOENSCHAP
VAN NEDERLAND (20 juli).1969 In pakkende finale duidelijke
spurttriomf BEN JANBROERS In zijn gedegen
commentaren op de Rheinland-Pfalz-Rundfahrt noemde Matthias Gasper -
hoofdredacteur van het om zijn objectiviteit geprezen “Radsport" - Fedor
den Hertog een tweede Fausto Coppi, een mogelijk iets te voorbarig uitgesproken
lof, enkele dagen later in Duitslands grootste sporttijdschrift
„Kicker-Sportmagazine” (middels een hoofdartikel van Karl-Heinz Heimann)
beklemtoond, door Eddy Merckx en onze jonge landgenoot in een heel aparte
galerij te plaatsen. De redenen en
motiveringen waren voor het oprapen: Fedor den Hertog triomfeerde met klank -
en grote voorsprong - in een Deense driedaagse, in een heus niet gemakkelijke
Engelse rittenkoers, in de Ronde van Belgie, in - won voorts negen van de
elf ritten - in de gereleveerde Rhein-Pfalz-Rundfahrt, in een tijdrit nabij
Luik. Acht slaande op deze frappante resultaten, scheen Fedor den Hertog
weinig moeite te zullen hebben om zijn Neerlands wegkampioenschap te
prolongeren, verleden jaar op hetzelfde Beeker Adsteeg-circuit via een imposante solo verworven. De
duizenden letten dan ook terdege op de slanke Amstel-rijder, zij waren bij
voorbaat bereid om Fedor luidruchtig te bejubelen en ook toen favoriet nummer
hen nog geen aanstalten maakte om een klinkend tromgeroffel te laten
weerklinken, stonden zijn papieren - bij de kijkers - bijzonder hoog
genoteerd. In de van start
tot finish heel boeiende strijd om de wegtitel 1969 kwam Fedor den Hertog
evenwel nauwelijks voor, aanvankelijk voor de wielermenigte rond de Adsteeg
een teleurstelling, een menigte die nadien applaudiseerde voor de werkelijke
tenoren. Voor Ben Janbroers, Wim Bravenboer, Adri Wouters, Henk Benjamins,
Sjef v. d. Burgh, Joop Zoetemelk, ook voor Tino Tabak, Chris Pepels, Henk van
Vught. BESPEELDE DEN
HERTOG DE KAART ZOETEMELK? Het Beeker
Adsteeg-parcours kan in allerlei formaten worden opgedist: een maand geleden
moesten de profs een ruim Toen bereids
pechvogels, achterblijvers en kort na dit voorval een uitval van Sjef v. d.
Burgh, een knaap die doorlopend op de voorste rij ging plaatsnemen. Limburg
vond het fijn dat Ger Harings - met Meijer - in de buurt bleef, moest dra tot
de conclusie komen dat de jongste van het broederstel te hoog had gegrepen en
aan de staart terecht kwam. Geen moment
pauze, herhaalde uitlooppogingen brachten leven in de brouwerij, zo de rush
van Tino Tabak, vergezeld door Buis, (nog) Harings en Meijers, met Jos van
Beers op de vinkenslag. Toen al (7e ronde) sperde Joop Zoetemelk - op 21
sec. - zijn ogen wagenwijd open. Een attente houding, ook door Jan Aling,
Popke Oosterhof en Fedor den Hertog aangenomen; een en ander resulterend in
een (korte) hergroepering. In de 12e ronde kreeg de immer attractieve VERBROKKELD Pustjens leed
bandbreuk, op 26 sec. van de nemen uitlopers huisden Tabak en Zoetemelk, op
43 sec. Den Hertog, Wanders en Cornelisse en (einde 15e omloop) vanuit de
voortjagende troep kon elk moment iemand opdagen. Hoog was en bleef het
tempo, intussen bleef de ontsnapping van Den Hertog uit. Waarom? Bespeelde
de Amstel chef d'equipe Herman Krott helemaal de kaart Joop Zoetemelk ? Wilde
Den Hertog de opmars van zijn ploegmakker niet stagneren ? Zoetemelk en Tabak
naderden de koplopers meer en meer, de vaart van Willy Moonen - eventjes -
baarde Fedor niet de minste zorgen en even later streken de twee
aehtervolgers op de kop neer. Elf leiders, die nu Piet Hoekstra en Fred Niemeyer
als naaste buren kregen. Indruk maakte - vooraan - de dadendrang en de aanpak
van Wim Bravenboer, steevast -de beklimming van de Adsteeg met brio leidend,
tot het slot uitblinker in deze enthousiast betwiste race. De groep
verbrokkelde, kreeg klappen, velen gaven op. Toch een wending? Leo Brouns,
Jan Buis, Rink Cornelisse, Karel Delnoy, Van Dorth, Hoekstra, Hoogerheide,
Van der Kruijs (kreeg lekke band), Cor Leunis, Henk Niemeijer, v. d. Valk en
Henk van Vught volgden op 1.31 min. (20e ronde), de rest lag kris en kras
door elkaar, eenlingen, kleine groepjes, een groot staartpeloton. Waar bleef Den
Hertog? Fedor bleef “zitten", zodat de geopperde visies aangaande de
rol van Joop Zoetemelk gewettigd leken en waren. Nog altijd een indruk
makende Wim Bravenboer en plots een stunt van Theo v. d. Leeuw, komend
vanuit het midden, in een ruk (24e ronde) het gezelschap Den Hertog
overstekend en na de elf leiders doorkomend. Kort nadien eenzelfde rush van
Henk van Vught. FELLE STRIJD De Vrieze, Van
Stralen en Groen werden in de 26e omloop „afgehaakt", op 1.13 min. Den
Hertog, Van Vught, Prinsen - een pluimpje - en Van der Leeuw. De winnaar van
de Kersenronde Wim Bravenboer en de opvallend marcherende Sjef v. d. Burgh
togen in de 28e ronde voorwaarts, zij hadden 21 sec. op Pepels, Wouters,
Janbroers, Benjamins, Zoetemelk en Tabak, op 2.31 min. Den Hertog, Van der
Leeuw, Van Vught, Prinsen, Groen, Van Stralen, daarna Van der Kruijs.
Janbroers (winnaar Ronde van Drente, Ronde van Gelderland en vier gewonne
koersen), Benjamins (zegevierde in drie klassiekers), Zoetemelk (eerste in
het Circuit der Mines, de Ronde van Joegoslavie, winnaar drie ritten Ronde
van Oostenrijk, daar derde in de eindstand) en de fris pedalerende Adri
Wouters kwamen mede aan de leiding. Dat was de beslissing, althans het aanbrengen
van een blijvend, knap decor vooraan. Want Tino Tabak en Chris Pepels hadden
bereids een achterstand van 2.18 min., de groep Den Hertog van 3.24 minuut,
Prinsen zat op 4.34 min. Van de 121
vertrekkers waren nog 26 coureurs van de partij, wel een bewijs van het
niveau van deze race, van het traject. Niet alle opgevers hadden pech of
verdwenen vanzelf, knapen met te grote achterstanden werden door de
wedstrijdleiding uit koers genomen. De rustige
pedaalslag - licht en soepel - van Adri Wouters viel op, zodat zijn demarrage
(na het ingaan van de slotronde ) geen verwondering baarde. Wouters werd
teruggepakt. De spurt moest uitspraak doen, een finale met klank, van kop af,
door Ben Janbroers buitgemaakt. Wim Bravenboer (2e) had meer werk verzet,
Adri Wouters (3e) had meer bekijks getrokken, tegen de eindexplosie van
Janbroers (20 jaar, lid van Olympia, opgenomen in Joop Stoop's
Peugeot-equips) was niemand bestand. Ook dat is een grote verdienste. Amateurs: 1. Janbroers, Amsterdam, KAMPIOENSCHAP
VAN NEDERLAND (3 september).1969 Veteranen laten
niet af.... WIM SNIJDERS
DOLGELUKKIG MET TWEEDE TITEL Wat bezielt
mannen van om en nabij of middenin de middelbare leeftijd om zich op een
racefiets tot aan de bodem van hun kunnen uit te putten.Wat brengt hen er toe
om 's avonds na een dag van hard werken af om op de vrije zaterdag, zondag
of snipperdaagjes kilometers te trainen. Zijn zij de “bezetenen", de
onverzadigbaren van een sport die gezien hun leeftijd eigenlijk wat
onverantwoord lijkt. Op al deze vragen
past maar een afdoend antwoord: ze zijn op en top sportman. Kunnen onder geen
beding afstand doen van een “liefde" die tijdens de jeugd is opgebloeid
en hen als nieuweling of als amateur roem en furore bracht. Sport staalt
spieren, houdt lichaam en geest jong. Jazeker! In het vorige week
woensdagmiddag op het Zandvoort-circuit verreden nationale wegkampioenschap
hebben de vele toeschouwers kunnen ontdekken hoe verbeten de bijna zeventig
„ouwetjes" zich nog kunnen krommen. Eeh titelstrijd welke een bijzonder
sfeerrijke achtergrond kende en waaruit de Zwanenburgse “schicht" Wim
Snijders op de meest briljante wijze zijn titel van 1968 prolongeerde. VERBETEN Net zoals in alle
wielercategorieen de meest begenadigde voor de vetste prijzen in aanmerking
komt, zo was het ook bij de veteranen een man die een zeer grote staat van
dienst heeft. Wim Snijders was
in zijn jeugd misschien wel de meest klasrijke amateur van ons land. Winnaar
van onder andere de Benelux-wegwedstrijd, Ronde van Noordwest-Nederland, Omloop
van de Kempen en talloze andere koersen. Met zijn tijdgenoten Piet van Roon,
Wim Rusman, Piet Peters, Henk Kuitwaard, Andre Matzen, Patsy Willekes, Wout
Verhoeven, Krijn Post en vele, vele anderen leefde hij in een periode waarin
het accent volledig op individualisme lag. In zekere zin hebben zij hun
leeftijd tegen gehad. Van ploegen, sponsors enzovoorts was geen sprake.
Slechts hier en daar werd wat in louter clubverband geformeerd. Van die
roemruchte garde zijn er de laatste jaren enkelen bij de veteranen
binnengestapt. Verlangend om opnieuw de sfeer van het koersen te proeven,
soms aangemoedigd door moeder de vrouw, de zoons of de dochters. Pa begon een
„ buikje" te krijgen, pa werd “vadzig", pa moest maar weer eens de
weg op. De grootste zorgen van het huisgezin (kleine kinderen) waren
grotendeels weg. Er behoefde maar een naar de al wat oudere, gevestigde
veteranen over te stappen, de anderen volgden dra. Zo kan men nu de namen
tegenkomen van een Piet Pieters (in 1950 kampioen van Nederland ONTSPANNEND En Frams Braat,
die zich “in het geniep" weken achtereen had voorbereid? Hij kwam zo'n
meter of tien voor de meute uit, maar moest buigen voor de bliksemende
eindsprint van de 39 jarige Wim Snijders. Middenuit uit “pak" kwam de
Zwanenburger zijn erfenis weer opeisen. Als een groot kampioen, als 't ware
met revanchergedachten bezield omdat het hem in zijn amateurperiode nooit was
gelukt een nationaal tricot te bemachtigen. En zo'n trui deed hem wat,
vooral na vorig jaar. Fietsen staat bij
hem voorop. Na zijn stoppen in 1957 ging hij zich volledig aan het huisgezin
wijden, trok naar gelang de beide zoons groter werden, met hen en zijn vrouw
altijd naar alle wegkampioenschappen. Fietsend naar Limburg, naar Beek. Met
Piet Dieters en diens vrouw en kinderen. Louter en alleen ontspanning zoeken
op het rijwiel. Wim Snijders en
zijn strijdmakkers komen van de nog onbedorven „oprechte amateurs", van
de lichting die weliswaar ook heel graag een hoop geld had verdiend, maar er
door de toenmallig heersende normen gewoon niet voor in de gelegenheid was. En ook nu zal
zo'n tweede titel bij de veteranen echt geen winst opleveren. Alleen maar
persoonlijke eer. De gehele wedstrijd door had hij uiterst geconcentreerd
iedere ontsnapping gecontroleerd, gereageerd op de vele uithalen die vooral
de gebroeders Cees en Frits Rabe met Jan Timmermans en Cees Visser, Herman
Spronk, Nol Roelofs produceerden. Later, met nog twee ronden te rijden, wipte
Cees Rabe weer weg. Fel achterna gezeten door Jan Walravens, Gerrit
Diepstratten, Cees Wierinkx en Piet Dieters, die met zijn snelle aankomst ook
al een serieus kanshebber was. De laatste zou het in gezelschap van Jaap
Ruiter nog eens proberen, maar veteranen laten niet af. De massasprint bracht
de ontknoping, de ongekende prijzenschat (prachtige bekers, banden etc.) kon
na minutieus jury-werk worden uitgereikt. Een kampioenschap waarmede de
organisator Jaap Ruiter bijzonder veel eer heeft ingelegd. Aangetrokken door
het prachtige weer, waren velen naar Zandtvoort gekomen. Men heeft er van een
zuiver sportief festival der overjarigen kunnen genieten. Met volle teugen
... Veteranen: 1. W. Snijders, Zwanenburg, KAPELLE
(21 juni).1969 Amateurs: 1. Vonck, 2. De Vrieze, 3. v. Dongen, 4. v. Leeuwen, 5. Klaaijsen, 6.
Evertse, 7. Embregts, 8. Koot, 9. Frijters, 10. v. Campen. KERSENRONDE
(21 juni).1969 In Mierlose Kersenronde
"plukte" Wim Bravenboer de rijkste vruchten FINALE IN TEKEN VAN
GERAFFINEERDE INTRIGE Waar ligt precies
het psychologische hoogtepunt van een koers ? In 't begin, in 't midden of
aan 't eind? Vooraf is zoiets nimmer te bepalen, het wedstrijdverloop doet
zulks slechts uit de doeken en meestal zijn het de kleine, volkomen attente
jongens, die weten wanneer zjj moeten toeslaan. En heel dikwijls is deze
gelegenheid zo miniem dat men alleen bij intaitie kan aanvoelen of het lukt
of misschien toch nog mislukt. Wim Bravenboer,
de 22-jarige Rotterdammer, die in klassiekers nooit verder is gekomen dan
een tweede plaats - onder andere in Overijssel en De Kempen twee jaar
geleden - heeft in de prachtige Kersenronde van Mierlo in een nogal
spectaculaire finale op de juiste tijd en de juiste plaats zjjn „coupe de
pedale" weten te plaatsen. Totaal zeker van zichzelf spoot hij uit de
eerste rij van negen weg, handig gebruik makend van de felle tweestrijd welke
tussen zijn ploogmakker Peter van der Kruijs en de beide Peugeot-renners
Peter van Stralen en Wil Luppers woedde. Een strijd op allerhoogst niveau,
want nadat deze nogal eigenaardig verlopen race over het geheel genomen een
ongemeen boeiend karakter had gekregen, kwam vooral de eindstrijd volledig
in het teken van een geraffineerde intrige te staan. Buiten de reeds genoemde
renners deden namelijk ook de verrassende Jo van Pol, een Cees Tuyt, Ton van
der Valk (vooral deze) en de als laatste „overgekomen" Martin van
Hoogstraten alsmede de wat al te veel afwachtende Jan Oosterbeek allerbest
mee. In een „game" welke tot enkele kilometers voor de meet op het lijf
van de oppermachtige Van der Kruijs geschreven leek te zijn ... Inderdaad: leek
te zijn. De vroegere inwoner van Mierlo wilde voor eigen publiek natuurlijk
graag zegevieren. Hij had er ook - naar ons gevoel - alle kans toe. Zijn
manier van rijden verried macht en souplesse. Misschien zelfs teveel, want de
tegenwoordige Helmonder werd op bepaalde momenten zelfs „slordig". Ging
met speelse manieren aan het staartje van de later “verscheurde"
kopgroep van vijfentwintig hangen, wilde dikwijls de allerlaatste man zijn.
Voelde zich volkomen de „baas" over alle anderen. Een gevaarlijke
manoeuvre, omdat de wakkere jongens dan gelijk gewaarschuwd zijn. Men ging
hem dubbel en dwars in de gaten houden, tolereerde geen enkele beweging. Van
Stralen en Luppers, ook echter Van Pol, begrepen dat niemand meer of minder
dan juist Van der Kruijs de man was met wie moest worden afgerekend. Bravenboer deed
niet te opvallend, trok in de slotfase evenwel met de niet in te tomen Van
Stralen eens naar zijn makker toe toen deze met de felle Luppers aan het wiel
zowaar een gaatje had weten te slaan. Een nogal onbegrijpelijke reactie, maar
de Rotterdammer, die al zoveel kastanjes uit het vuur heeft gehaald,
,,rook" dat Van der Kruijs geen kans zou hebben. Hij ging gelijk door
... en 't was gebakken! ZONDER KOP, ZONDER
STAART De veertiende
Kersenronde van Mierlo, het prachtige stuk werk van WSV De Kersenlanders,
kende - we schreven het reeds - een nogal vreemd, onbevattelijk verloop. Een
koers „zonder kop en zonder staart", zou men geneigd zijn te zeggen. En
toch een klassieker die qua strijd bij de mooiste van het seizoen geschaard
mag worden. In het begin, na wat schuchtere pogingen, meteen al een vlucht
van vijf renners, te weten Botterhuis, Oosterboseh, Beurskens, Van Bavel en
Voogt. Reeds in Lierop, tijdens de eerste grote omloop - na nauwelijks De zeven
vluchters pakten 15, zelfs 30 seconden en toen ... even plotseling als hun
demarrage een feit werd, kwamen er liefst elf renners bij. Dat gebeurde in
fasen; eerst Wim Bravenboer (zat toen reeds op het vinketouw), Anton Konings
en Jo van Pol, de man in wie ploegleider Jefke Janssen heilig gelooft en die
ook op ons een machtige indruk maakte. Er volgden nog
zes anderen, te weten de verheugend rijdende Jantje Oosterbeek, de met zijn
krachten smijtende Jan Adriaans, Ton van der Valk (heel knap aan het
terugkomen), verder Bert Broere, Peter de Vos en Jef van Riet. En dat alles
lukte maar, zonder de minste moeite. Er waren geen keiharde gevechten, geen
diamantharde demarrages voor nodig. Nog weer even later, in Someren-Heide,
waren het Peter van der Kruijs en Ferry van der Vleuten die konden overstappen.
Wie nu zou denken dat de spits daarmede op volle sterkte was, kwam bedrogen
uit. Zelfs het onvermoeibare “vlammen" van Adriaans, die het voelde
aankomen, vermocht niet verhinderen, dat er maar liefst nog zeven konden
aanpikken. Eigenlijk waren het er acht, maar Jan Slaats werd in de felle
jacht nog afgehaakt. Zijn makkers Peter Pennekamp, Piet Kessels, Cees Tuyt,
Wil Luppers, Martin van Hoogstraten (de drie laatstgenoemden gingen zelfs een
voorname rol meespelen) en broederpaar Henk en Tonny Gijsbers haalden het en
alweer ... op een bijzonder gemakkelijke manier. GEKLOPT Word er dan niet
hard gereden? Lummelde men teveel aan de kop? Beslist niet, al was het
gezelschap misschien te groot om de later bijgekomen renners de pas af te
snijden: Met z'n vijfentwintigen trok deze belangrijke flard lange tijd door.
De deur was evenwel nu voorgoed dichtgeslagen, want al deden een Louis Rutten
en een Melle van der Meulen, later een Jan Kemps en Rene
Vreeburg nog net of zij een serieuze achtervolging wilder inzetten, ze
kwamen allemaal te laat aan het “station". Ook de groep die zich onder
impuls van Harrie Beurskens rondom Jos Dekker, Marcel Pennings, Henk Stander,
Harris Schoofs, Ben Kooken en Sjef van den Burgh alsmede nog aanhakende
Harrie Jansen schaarde. Op het alsmaar
kronkelende Kersenparcours - verreden in vier omlopen - verdwenen de manner
vooraan steeds verder uit het zicht. De afstand kon zelfs in vele minuten
worden opgetekend, vooral toen vooraan de boom nog eens flink werd geschud.
Peter van der Kruijs zorgde er persoonlijk voor dat er weer zeven moesten
afhaken en hing.met zijn Smiths-Acifitploegmlakkers Bravenboer en
Oosterbeek zowaar een totaal blauw gordijn op. Dat konden en mochten Luppers
(een duidelijke aanwinst) en Van Stralen niet over hun kant laten gaan. Met
de fanatieke Van der Valk, Van Pol en Tuyt werd het vermetele trio bijgehaald
en toen ... voor de zoveelste maal kwam daar met het grootste gemak nog even
Martin van Hoogstraten het achttal vervoegen. De samenwerking tussen hen was
aanvankelijk voortreffelijk, het restant werd liefst viereneenhalve minuut
achteruit gereden, zelfs nog bijgehaald en overstoken door de derde groep,
waarm Jansen, Van den Burgh en nog wat anderen het maar lieten afweten. In de laatste lus
over Bravenboer bleek
niet meer te „halen", hij pakte vjjftig, vjjfenzeventig,
honderdenvijftig meter. De koers was gelopen, de laatste klassieker van
wielerjaar 1969 werd met klank uitgeluid ... Amateurs: 1. W. Bravenboer, Rotterdam, KLAASWAAL
(21 juni).1969 In Klaaswaal
moesten twintig ronden van Beroepsrenners: 1. H. Steevens KLEIN
ZUNDERT (13 april).1969 Amateurs: Nieuwelingen: 1. H. v. Dongen Adspiranten: 1. J. v. Dijk KLEINE
KAMPIOENSCHAPPEN (12 juli).1969 Felle strijd om
wielertitels op Zandvoort-circuit Adspirant FRED
VELDHUIZEN rapste Nieuweling HENK
POPPE nam revanche Amateur-selectiewedstrijd
kwam op naam van ADRIE WOUTERS Voorbije zaterdag
heeft Neerlands aanstormende wielerjeugd op het onvolprezen
Zandvoort-autocircuit weer verbeten gevochten om de hoogste eer welke er
voor hen op nationaal niveau is te behalen. Adspiranten en nieuwelingen reden
voor de landstitel, een inzet waarvoor men de rug eens extra kromde. Zoals te doen
gebruikelijk op dit zuigende, en ondanks alles toch vrij lastige circuit,
waren zij, die zich niet waagden aan krachtenverspillende uitlooppogingen en
rustig in het “pak" meedraaiden, ook nu de mannen die het in de
allerlaatste meters voor het zeggen hadden. Men kan zich afvragen of dergelijke
kampioenschappen dan eigenlijk wel aan het gestelde doel beantwoorden, temeer
omdat het in wezen een waar lot uit de loterij is. Daar staat tegenover, dat
het toch „namen" zijn, die naar de nationale trui konden reiken. Om te
beginnen heeft de nog vijftien jaar zijnde Fred Veldhuizen getoond dat hij in
zijn categorie, de adspiranten, wel degelijk de kijkers - en oren - goed open
had. Zijn vlammend eindschot trof de roos met volle kracht. Wellicht nog
overtuigender deed de atletische Henk Poppe het. Een flitsende sprint was
door niemand te beantwoorden. Ruim een lengte moesten zijn directe
mededingers naar het rood-witblauw, Westzaner Andre Jansen en Gezinus Hovers
(Deurze) op hem toegeven. In de
selectiewedstrijd voor amateurs, het sluitstuk van deze wel ongewone zomerse
dag - geen zon, geen wind -, werd het voordeel van een „dead heat"
tussen de verwoed sprintende Adrie Wouters en Henk Stander aan eerstgenoemde
toegekend. Om de
amateurwedstrijd maar gelijk verder te ontleden, moet gereleveerd worden dat
het een lange, zeer lange tijd een totaal vlakke, niets voorstellende galop
werd. Speciaal galop, want er werd schrikbarend hard gereden. Geen moment
verslapte het tempo en daarmede is de oorzaak van het uitblijven van vroegtijdige
beslissingen wel degelijk verklaard. Bij het ingaan van de 24e ronde (er
waren er 40 te rijden) probeerden Jef Moonen, Jan van de Kamp, Rob Duin, Wim
Froma, Adrie Wouters (toen al) met nog enkele dravers weg te komen, doch
evenals alle anderen die zich in het voorbijgaan aan de dunbezette tribune
probeerden te tonen, stelde het allemaal niets voor. Eerst negen
„touren" later, na een dikke honderd kilometer koers, gooiden Ron
Bakker, Siem Berkhout, Cas den Boer, Wil Breukel, Berry van Dorth, Dick
Groen, Koos van der Knaap en Piet Kettenis, Henk Kuiper, Wim Neeskens, Henk
Stander,Adrie Wouters en de later zo maar afstappende Hans Tesselaar de
poort naar de vrijheid met kracht open. Slechts met uiterste moeite kwamen
daar Fred van Lachterop, Hans van der Lugt, Jan Peetoom, Ferry van der
Vleuten en Jef Moonen nog bij. De groep, welke steeds meer afstappers (het
bekende verschijnsel op Zandvoort) kon laten optekenen, was geslagen. De
winnaar zou onherroepelijk uit de zeventien dravers vooraan - Tesselaar
stapte immers af te voorschijn komen. Lange tijd bleef
het gezelschap bijeen, totdat in de eindfase een nieuwe versplintering ook
binnen de rijen van deze koplopers ontstond. Stander, Moonen, Van der
Vleuten, Van Dorth en Kuiper trokken opnieuw een alsmaar breder wordende
streep licht. Vooral door de twee laatsten, die eigenlijk de gehele
wedstrijd door al een opmerkelijke indruk achterlieten. Wouters begreep dat
deze expresse wellicht niet meer te achterhalen zou zijn en daarom sprong
hij nog juist op tijd, geen seconde te laat, want al hield de rest de schade
slechts beperkt tot een vijftiental seconden, terughalen was er niet meer
bij. In de eindsprint
drongen Stander en Wouters zo verwoed aan, dat nauwelijks was waar te nemen
wie er won. Sommigen zeiden Stander, anderen hielden het op Wouters. De jury
gaf uiteindelijk de laatste dan ook als eerste aan. Amateurs: REVANCHE Van de
Nijverdalse automonteur Henk Poppe zijn reeds vele wapenfeiten bekend. Onder
de nieuwelingen wordt hij zo'n beetje als de „Eddy Merckx" beschouwd.
Een knaap die kracht aan snelheid paart en zich in de jaren dat hij fietst
een grote faam heeft verworven. Speciaal waar het zijn aantal overwinningen
betreft, want ook als adspirant kon de juist op zaterdag 17 jaar wordende
Poppe bijna wekelijks een bloementuil mee naar huis nemen. Snel, uitermate
snel is hij en bovendien ijzersterk, het type van een geboren wielrenner.
Blakend van gezondheid, flink uit de kluiten gewassen en ... eerzuchtig! Ook hij begreep
dat het op Zandvoort, waar hij vorig jaar door de jury tweede werd geplaatst
achter adspirantenkampioen Sjaak Akkermans - een beslissing die in veler ogen
nogal verwondering wekte - onnodig werk was om voortijds een beslissing te
forceren. Weg komen gaat wel, weg blijven is evenwel bijna altijd tot
mislukken gedoemd. Toch waren er enkele vermetelen, zoals bij voorbeeld Piet
Kleine, de zo glorieuze winnaar van de Flevo Tour. Na de eerste ronde
kondigde hij het hele peloton met een kleine voorsprong aan. Later deden
Gezinus Hoven, Rien van Groezen, Wim de Ruiter, Wim de Louw en Haarlemmer Jan
van Haaster ook al of zij de nog verre tocht met gemak aankonden. Wat zouden
zij zich vergissen. In Zandvoort is het soms plotseling gebeurd, wie zich in
toom kan houden, zijn driften tot demarreren kan beteugelen, heeft
onherroepelijk de meeste kans tot slagen. Daarom was de uithaal van De Waal,
Marinus Remijn, Joop Boode en de toen al aan de deur kloppende Cees Bal, de
man uit Kwadendarnme, beslist niet verontrustend. Halverwege zat alles dan
ook weer broederlijk bijeen om evenwel reeds in de daaropvolgende ronde de
eerste, werkelijk gevaar inhoudende plooi te zien ontstaan. Twee Zeeuwen, te
weten Toon van den Bunder en Peter Remijn trokken er met Gezinus Hoven en de
kort daarop terugvallende Berry Liebregts op uit. Maakten daarmede de opening
die Jan Blokland, Adrie Solleveld en opnieuw twee zonen van het land van
“Luctor et Emergo" - wederom Toon van den Bunder en Cees Bal - verder
trachtten uit te bouwen. De enkele meters winst werden al spoedig in
seconden opgemeten, van dertien werden het 26 streepjes. Toen weer echter
een duidelijke terugval. Vooral Hoven en De Louw, Akkermans, Van der Leist en
Jansen, maar ook Poppe, Mohlman en Spronkmans maanden de groep tot groter
spoed. Het bijzonder knap verreden nieuwelingenkampioenschap ging een mooie
finale beleven. De kloof tussen koplopers en peloton werd kleiner en kleiner
en zowaar in de allerlaatste ronde vloeide het volkomen samen. De
Amsterdamlner Gerrie Kneteman deed nog een vertwijfelde sprong, daalde in
overmoed de Hunzerug af, maar werd op het laatste rechte stuk naar de meet
volkomen overspoeld. Wie ging het winnen? Geen twijfel mogelijk, tegen jumper
Henk Poppe viel niet meer te sprinten. Middenuit knalde hij naar voren, drie,
vier machtige rukken. Met meer dan een
lengte, waarschijnlijk om iedere twijfel weg te nemen, gaf hij zichzelf het
allermooiste verjaarscadeau. Nieuwelingen: 1.H. Poppe, Nijverdal, GOED GELUISTERD Uit een
,pak" van omstreeks honderd en veertig adspiranten spurtte de op 29
december 1953 te Culemborg geboren Fred Veldhhuizen onbedreigd naar de
kampioenstrui. Hij wist precies waar aan te gaan, omstreeks zesig tot
zeventig meter voor de streep. Oud-sprintkampioen op de weg Jan Reingoud had
het hem precies verteld, hem uit de doeken gedaan, dat er op het verrader-
lijke Zandvoort-circuit in de loop der jaren al heel wat drama's zijn
beleefd. Van renners die te wild met hun krachten waren omgesprongen, zich zo
schromelijk vergisten in de afstand vanuit de Tarzanbocht naar de finish.
“Koest houden," was Reingouds parool en de stille, wat verlegen
Veldhuizen, lid van wielerelub Jan van Riebeeck, knoopte deze raadgeving
bijzonder goed in zijn oren. Hij wilt dat de concurrentie groot was, dat Aad
Dekkers - dit jaar reeds zo'n 21 overwinningen - of Rien Sentjes, Piet
Wintraecken, Gerard Post, Leo Steur, Louis van Uden, Henk Kamerhuis (23
zeges) of Rinus Adriaans en niet te vergeten de Limburger Jacques Smeets
(ook al 13 maal eerste) of Haarlemmer Cor de Looze een zeer snelle aankomst
in de bagage meevoerden. Wegkomen, een
beslissing forceren, was er beslist niet bij, daarvoor leent het lastige
parcours zich niet of het moet al zijn dat men net zoals bij de amateurs met
een versnellingsapparaat kan goochelen. Adspiranten en nieuwelingen zijn
evenwel gebonden aan hun vaste, voorgeschreven verzet en dan is het allemaal
veel en veel moeilijker. Temeer daar er altijd een zeer groot veld mag
rijden, een omstandigheid waaraan zeer moeilijk te ontkomen is, omdat men
nog steeds niet tot een voor iedereen bevredigende formule van selecteren heeft
weten te komen. Wie wel en wie
niet? De grote hoeveelheid criterium wedstrijden kan inderdaad als een
zekere richtlijn dienen, evenals de provinciale kampioenschappen. Maar om
juist in deze “kwekende" categorieen de maatstaf selecteren toe te
passen, is toch wel bijzonder moeilijk. Vooral omdat er altijd knapen bij
zijn, die voor een verrassend element kunnen zorgen. Zoals gewoonlijk:
de besten zorgden ook nu weer dat zij goed van voren zaten. Keihard en
allesgevend op weg naar de streep, waar meubelmaker Fred Veldhuizen een dikke
lengte voor hen kon uit wapperen. Adspiranten: KLOOSTERBUREN
(5 juli).1969 Amateurs: 1. Bruinsma, 2. Buurmeijer, 3. Heeringa, 4. Stet, 5.
Kooijman, 6. Wilkens, 7. Kruims, 8. Kieftenburg, 9. Franke, 10. Warries. Nieuwelingen: 1. Kleine, 2. Hoven, 3. Bakker, 4. De Leeuw, 5.
Vonk, 6. v. d. Pol, 7. Dekker, 8. Buinnink, 9. Rozie, 10. Doornbos. Adspiranten:
1. Gerrit Wennemers, 2. Jan van
Dijk, 3. Henk Kamerhuis. KLOOSTERZANDE
(27 april).1969 Amateurs: 1. W. Liebrechts KOEWACHT-VLASSERSTREEK
(15 mei).1969 Amateurs: 1. Wim Evertse, 2. Henk Stander, 3. Joop Captein Dames: 1. Bella Hage, 2. Ketie Hage, 3. Jannie Jonker KOLLUM (26
mei).1969 Amateurs: 1. J. Bols Nieuwelingen: KOOTSTERTILLE
(16 augustus).1969 Amateurs:
1. W. v. Dok, 2. J. Dekker, Adspiranten: 1. H. Kamerhuis, 2. B. Leutscher, 3. H. Jaring. KORTENHOEF
(2 augustus).1969 RINY WAGTMANS OOK STERK IN
KORTENHOEF De 14e Ronde van
Kortenhoef, waarvoor de vader van exprofessional Geurt Pos zich ook nu weer
zo intens heeft ingezet, heeft een allerbeste winnaar gekregen. Een
triomfator die de laatste weken het moest tot de verbeelding spreekt en zo
met kop en schouders boven alle andere nationale beroepsrenners uitsteekt,
dat iedere organisatie zich voldaan mag voelen een dergelijke “kasspekker"
aan het vertrek te hebben. Maxinus Wagtmans, geboren op 26 december 1946,
enkele dagen eerder nog primus inter pares in Ulvenhout, gaf ook in
Kortenhoef geen krimp en won in een bikkelharde eindsprint. Overigens
verbleekte het uitbundige wielerfeest van Kortenhoef tegen het tragische gebeuren,
nl. het overlijden van amateur Cees Schijff. De wedstrijd voor amateurs werd
weliswaar enige tijd geneutraliseerd, maar verstandiger zou het zijn geweest
het verdere verloop voor deze categorie te annuleren. Voor Bilthovenaar
Evert Diepeveen zal het beslist geen prettige heninnering zijn juist deze
wedstrijd te hebben gewonnen. Het leven gaat
echter door. De confrontatie met het onvermijdelijke en de bewustwording dat
er van alles kan gebeuren, gebiedt er niet lang bij stil te blijven staan. De
professionals maakten er in hun koers een heel spektakel van, vooral in de
eerste Op het snelle
parcours is wegkomen evenwel een verre van gemakkelijke taak en daarom gleed
de een na de ander weer terug tussen de mazen van het grillige peloton. En
intussen draaiden Wagtmans en Post, elkaar scherp beloerend, hun rondjes,
moest Pijnen met een lekke band een toertje verlies optekenen. Halverwege ging
het gebeuren. Steevens, Krekels en Duyndam openden, Breure, Nijdam en Holst
volgden. Nog was de beslissing echter niet in de juiste vorm gegoten, want
met nog slechts Beroepsrenners: 1. R. Wagtmans Amateurs: 1. E. Diepeveen, 2. P. v. Katwijk, 3. J.
Cornelissen, 4. H. Holstege, 5. J. Buis, 6. J. Bos, 7. H. Jacobs, 8. B. v.
Smirren, 9. W. Holstege, 10. J. Meijer. Nieuwelingen: KOUDEKER
A/D RIJN (28 september).1969 Amateurs: 1. Jan Zoons, 2. Ton van de Valk, 3. J. Vergeer. Nieuwelingen: 1. J. van Rossum, KOUDEKERKE
(30 april).1969 Nieuwelingen:
1. Cees Bal, 2. Wim de Waal, 3.
Toine van de Bunder Adspiranten: 1. S. Hameling, 2. Wim de Graaf, 3. T. Schouw KOUDUM
(9 september).1969 Nieuwelingen: KRIMPEN
a.d. IJSSEL (16 augustus).1969 Amateurs: 1. J. Hordijk, 2. S. Berkhout, 3. H. Jansen, Eerstejaars
amateurs: 1. R. Engel, 2. D. Beusekamp,
3. J. Schelling, Adspiranten:
1. R. Zieleman, 2. P. Laan, 3.
R. Joenoes. KRIMPEN
a.d. LEK (3 mei).1969 Nieuwelingen: 1. J. Breur Adspiranten: KRUININGEN (28
juni).1969 BART ZOET STERK
IN KRIJININGEN Bij tijd en wijle
west professional Bart Zoet heel knap voor de dag te komen. Speciaal in criteriumwedstrijden,
welke hem als 't ware op het lijf gesneden zijn. Sinds de oud-Sassenheimer
„om den brode" rijdt, heeft hij daarin een respectabele erelijst bijeen
weten te garen, al moet gezegd worden, dat Zoet dit seizoen wat minder op de
voorgrond trad dan gewoonlijk. Hij is wat later in vorm gekomen, maar in de
sterk bezochte Ronde van Kruiningen heeft hij het dan toch waar
weten te maken. Toen er namelijk
nog een veertigtal kilometers waren te gaan, wipte hij in gezelschap van Cees
Zoontjens, Jan Serpenti, Gert Bongers en Piet de Wit weg, reed als een duivel
om de voorsprong te consolideren en bekroonde deze „staat" met een
knappe zege. De strijd begon in
Kruiningen al meteen, middels een poging van Jan van Katwijk en Huub Harings.
Het tweetal peurde er een kwart minuutje winst uit, maar evenals broer Jan
Harings die het tot tweemaal toe met Van der Winden en eenmaal met Den Hartog
probeerde, trok het peloton in een strakke streek alles weer recht. Daarna.
“kabbelde" het veld wat voort, reageerde op iedere ontsnapping, doch
wist geen antwoord meer op de hevige, plotselinge uitval van Zoet, Zoontjens,
Serpenti, Bongers en De Wit. Zelfs de haastig geformeerde jacht van Theo
Verschueren, Wim Schepers, Jan v. Katwijk en wederom Jan Harings, vermocht
daarin geen verandering brengen. Laatstgenoemde nam het iniatief bijna
volledig op zich en even geleek het erop dat zij mede aan de spits zouden
weten te komen. Zoet, begerig om dicht in de buurt van zijn „home"
(zoals men weet woont hij in Waarde), een klinkende victorie te behalen, rook
evenwel het gevaar en zorgde er voor met de anderen uit de buurt te blijven. Beroepsrenners: 1. B. Zoet Nieuwelingen: 1. Harrie de Boer, 2. Peter Remijn, 3. Jan Raas. KWADENDAMME
(1 juni).1969 Nieuwelingen:
Adspiranten: 1. J. v. Dijk LAGE
ZWALUWE (15 mei).1969 Amateurs: 1. Wouters, 2. Jacobs, 3. De Vos, 4. Jansen, 5.
Kroonen, 6. Kettenis, 7. Schouwmans, 8. Konings, 10. v. d. Berg. Nieuwelingen: 1. Schipper, 2. Helvoirt, 3. Venix, 4. Groot, 5.
Harmsel, 6. Groezen, 7. Akkermans, 8. v. Dongen. LAREN
(26 april).1969 Amateurs: 1. H. Hulleman LEENDE
(28 september).1969 Amateurs: 1. H. Hulleman, Nieuwelingen: 1. E. de Jong, 2. R. v. Lieshout, 3. J. Bakker, 4.
W. Albersen, 5. N. Brouwers, 6. P. Hurkmans, 7. J. Bloedt, 8. Bellemakers. Dames: 1. K. Hage, 2. J. Jonkers, LEEUWARDEN
(16 juli).1969 Amateurs: LEIDEN
(17 mei).1969 Amateurs:
1. S. Berkhout Nieuwelingen: 1. H. Sparnaay Adspiranten: 1. T. Lankreijer, 2. J. v. d. Lugt, LEIDEN (23
juni).1969 Ze waren er in
Leiden allemaal, zelfs Tour-winnaar Jan Janssen. Janssen kon voor de wedstrijd
als blijk van waardering voor zijn belangeloze deelname - trouwens alle deelnemers
namen genoegen met het minimum prijzenschema omdat de opbrengst ten goede
kwam aan het Leidse gehandicapte kinderen reden zonder een cent
startvergoeding, waarvoor hulde - namens de organisatoren: Swift-Combinatie
en Charles Ruys, een schilderstuk van de Brit Marvin Smart (hemzelf- Janssen
voorstellende) in ontvangst nemen. Karin Kraaykamp stuurde de meute op weg
en direct na het vertrek voerde stayer Jaap Oudkerk, die zich voortreffelijk
weert in wegcoursen, een solo-nummertje op. Jan Janssen bleek niet zo maar
naar Leiden te zijn gekomen.,Oudkerk was amper terug in het
peloton toen onze grote favoriet voor de Tour op pad toog. Jan van der Horst,
altijd tuk op een avontuurtje, knalde achter Janssen aan. Wat niemand
verwacht had werd waarheid. Het duo bleef tot het einde voorop. Janssen reed
met steun van v. d. Horst onbedreigd naar de zege. De oud-Leidenaar Karstens
probeerde steeds opnieuw zijn makkers mee te krijgen, maar toen Van Katwijk
en-Schepers hem akkoord gaven, was het te laat. Beroepsrenners: 1. J. Janssen LEIMUIDEN
(15 juli).1969 Amateurs: 1. R. Bakker, 2. T. v. d. Valk, 3. J. Buis, 4. P.
Pennekamp, 5. W. Liebrechts, 6. H. Jacobs, 7. B. v. Dorth, LEKKERKERK
(15 mei).1969 Amateurs: 1. Koster, 2. Luppens, 3. Ouwerkerk, 4. Cornelisse,
5. Zoons, 6. v. Straten, 7. R. Liebrechts, 8. Naaktgeboren, 9. Liebrechts,
10. Jongkind. Nieuwelingen: 1. Booze, 2. Noordergraat, 3. Zuidweg, 4.
Liebrechts, 5. Spiegel, 6. Jurriaans, 7. Sparnaaij, 8. Leijst. Adspiranten: 1. K.Koning, 2. Ron Zieleman, 3. Harrie van Leeuwen LEMMER
(27 september).1969 Amateurs: 1. P. Hoekstra, 2. B. Janbroers, Nieuwelingen: 1. H. Poppe, 2. H. Snoeyink, Adspiranten: LEXMOND
(16 augustus).1969 Amateurs: LIEMPDE
(17 augustus).1969 Amateurs: 1. H. v. Vught, Nieuwelingen: 1. P. Kuijs, 2. J. Klomp, 3. H. Geldens, 4. H.
Hartman, 5. T. Jansen, Adspiranten: 1. J. Smeets, 2. J. Dirks, 3. J. Spijkerboer. LIEROP
(6 juli).1969 Amateurs: 1. Tuyt, 2. De Koning, 3. v. Kilsdonk, 4.
Botterhuis, 5. Gijsbers, 6. Mansvelders, 7. v. Kleef, 8. Evers, 9. Vriens,
10. v. d. Pol. Nieuwelingen: 1. Louw, 2. Brouwers, 3. Lieshout, 4. Brouwers; 5.
v. d. Putten, 6. Roosem, 7. Jansen, 8. Hurkmans. LIEROP (6
juli).1969 Amateurs: 1. Cor Tuit, 2. Mathijs de Koning, 3. Henk van Kilsdonk. Nieuwelingen: 1. Wim de Louw, 2. Wil Brouwers, 3. Rinie van Lieshout Adspiranten: 1. Cor de Looze, 2. Rik Sentjens, 3. Paul Wintraecken.. 3. stege.Henk Botterhuis. LIESHOUT
(30 april).1969 Amateurs: 1. Henk van Kilsdonk, 2. Piet van Katwijk, 3. Bart
Solaro. Nieuwelingen: 1. Rien de Veer, 2. Henk Roos, 3. Frans van Lokven. Adspiranten: 1. Rob Adriaans, 2. Frans Bruininckx, 3. Tonny
Sanders. LIMMEN
(24 augustus).1969 Amateurs: 1. N. Bakker, 2. J. Dekker, 3. J. Kieftenburg, 4. W.
v. Dok, Nieuwelingen: 1. H. Roos, Adspiranten: 1. Piet Laan, 2. N. Glasbergen, 3. Ron Zieleman. LINDENHEUVEL
(5 juli).1969 Adspiranten: 1. De Vos, 2. Meer, 3. Heij, 4. Janssen, 5. Weertz. LOOSDUINEN-OCHENBUBGH
(26 oktober).1969 Amateurs: 1. W. Liebrechts, 2. H. Nak, Nieuwelingen: 1. H. Vos, Adspiranten: Veteranen: LUYKSGESTEL
(23 juni).1969 Amateurs: 1. v. d. Burgh, 2. Vleuten, 2. Tuijp, 4. Bakker, 5. Hoogstraten, 6.
Groeneveld, 7. Braven-boer, 8. Meijer, 9. Cornelissen, 10. Leliaert. Nieuwelingen: 1. Schipper, 2. Brouwers, 3. Hansen, 4. v. Groezen, 5. Hurkmans, 6.
Solleveld, 7. Brouwers, 8. Dohmen. MAARHEEZE
(3 augustus).1969 EEF DOLMAN ONTNAM LEO DUYNDAM ILLUSIE IN
MAARHEEZE Ons professionale
wielerleger trekt van koers naar koers. Er is voor de broodrjjders meer te
doen dan ooit voordien, door de week en in de weekends. Ze kunnen er uiterst
gelukkig mee zijn en het is te hopen dat deze “hoogeonjunctuur" nog
lange tijd zal aanhouden, want het moet gezegd: de beroepsrenners geven zich
volledig. Uiteraard brengt het organiseren van dergelijke vrij kostbare
wedstrijden veel hoofdbrekens met zich mede, maar toch moet de Eindhovense T
& WC Wilhelmina bijzonder verguld zijn met een belangstelling van meer
dan tienduizend toeschouwers die in Maarheeze kwamen kijken. Dat loont
temninste de moeite, dat geeft inspiratie om op deze voet door te gaan. Het prachtige
zomerweer - -voor het koersen eigenlijk wat al te warm - weerhield de
deelnemers er toch niet van om de opdracht meteen met brio aan te pakken.
Reeds in de eerste ronde gingen Ottenbros, Krekels, ,Duyndam,
Dolman, Hoogerheide (de neofiet doet het allerbest), Brouwer, v, Katwijk, De
Wit en Paul op pad en ofschoon de laatste vier (v. Katwijk kwam te vallen)
moesten afhaken, bleven de overigen zo lustig doorpedaleren, dat het veld
verslagen was. Wellswaar probeerde Rene Pijnen de zaken nog op orde te
stellen, maar dat had hoegenaamd geen betekenis. In een lange vlucht van Beroepsrenners: 1. E. Dolman Amateurs: 1. B. Groen, 2. H. v. Bavel, Nieuwelingen: Adspiranten:
1. J. v. Dijk, MAARSSEN
(13 september).1969 Amateurs: 1. J. Meijer, 2. E. Diepeveen, Nieuwelingen: Adspiranten: 1. J. Pindus, 2. H. Mutsaars, 3. J. Huigen. MAASDIJK
(3 juli).1969 Amateurs: Nieuwelingen: MAASSLUIS
(1 augustus).1969 Nieuwelingen:
Amateurs: 1. W. Bravenboer, 2. T. Tabak. 3. S. Koevermans, 4.
S. v. d. Burgh, 5. R. Liebrechts, 6. J. v. Veen, 7. Th. Meijer, MAASTRICHT
(30 juni).1969 Jan Harings snelste
spurter in Maastricht In afwachting van
de aankomst van de tweede etappe in de Tour de France, werd op het Maastreechter
Volksplein een criterium voor beroepsrenners verreden. Een koers welke een
nogal interessant karakter kon laten optekenen en waaruit Jan Harings
tenslotte met een machtige eindsprint naar de bloemen reikte. De man die het
eerste vuur aan de lont stak was, Leo Duyndam. Meer, bepaald om puntjes te
verzamelen voor de Grote Prijs Vroom en Dreesmann, die als de grote inzet
voor deze drukbezochte wedstrijd te boek stond. Van start af werd daarom verschrikkelijk
hard gejaagd, gedemarreerd en weer gebaseerd, een schouwspel dat met
genoegen door de immense mensenzee werd gadegeslagen. Duyndam kreeg al
spoedig gezelschap van de strijdlustige Jan Harings, en de Duitser Ernst
Streng, maar toch kon dit drietal niet voldoende gewicht op de schaal leggen
om definitief weg te blijven. De hergroepering was nauwelijks tot stand
gekomen of Cor Schuuring ging. Vele ronden bleef hij eenzaam vooruit, verzamelde
een karrevracht premies, maar moest tenslotte ook bezwijken voor de groep. GESCHAKEERD Nieuwe demarrages
voldoen, Harrie Steevens plukte er de meeste vruchten van en hij sloeg in
wezen het bruggehoofd waarop in de slotfase de uiteindelijke beslissing kon
worden gebaseerd. In dit streven kreeg hij nog steun van de door pech
gedubbelde John Schepers, maar toen deze zich op last van de jury moest laten
terugzakken - uiteraard was het een individuele wedstrijd - kreeg ook Stevens
in de gaten dat hij het niet zou bolwerken. Helemaal niet tegen de inmiddels
gevormde jachtgroep van dertien renners, Welke nogal rijk geschakeerd een
eendrachtige samenwerking tentoonspreidde. Van Caballero zaten er Arie den
Hartog, Gerard Koel, Cor Schuuring en Jan Harings bij, Daan Holst
(Flandria-De Clerck), Jan Boonen en Harrie Michiels (beiden van
Mann-Grundig), Ge van der Winden, Jo van Seggelen en Jan Serpenti
vertegenwoordigden WillemII Gazelle en last but not least zorgden ook Wim
Deelen, John Brouwer en Duitser Herbert Wilde dat Batavus-Alcina een vinger
in de pap kreeg. Deze demarrage
zette zoden aan de dijk, de groep was geslagen en kreeg zelfs een ronde aan
de broek. Daardoor kwam ook John Schepers meteen weer op de post welke hij
door overmacht had moeten verlaten. Vooraan kwam het spel nu volledig op de
wagen, Deelen spurt weg, Serpenti (moest enkele ronden voor het einde wegens
pech afstappen) ging er achteraan. Maar toen openden de Caballero's zo'n hel
slotoffensief, dat de winnaar uiteindelijk bij hen gezocht moest worden.
Middels een vlammend eindschot was dat Jan Harings. Beroepsrenners: 1. Jan Harings, Sibbe, MADE
(27 juli).1969 HARM OTTENBROS
SLOEG RAAK IN LAATSTE KILOMETERS VAN RONDE VAN MADE Won Harm
Ottenbros des zaterdags in het Overijsselse Enter, een dag later schreef hij
ook de befaamde profronde van Made op zijn naam. De voor Zolder aangewezen
Tourrenner bewees daarmee in een zeer goede vorm te steken, vooral omdat Harm
zich nu eens niet van zijn keiharde sprintje bediende, maar met een geslaagde
vlucht in de laatste kilometers het gehele peloton op afstand zette. De Ronde van
Made, zonder meer een der belangrijkste koersen van ons land, genoot ook nu
weer een grote belangstelling. Niet alleen bij het publiek, ook bij de
renners die elkaar fel bekampten om de vele premies welke werden
uittgeloofd. Speciaal Peter Post toonde zich hierin uiterst bedreven. Aan hem is het
eigenlijk te danken dat er een vluchtgroepje met o.a. Den Hartog, Holst,
Koel, Vianen, Paul en uiteraard Post zelf ontstond. Na Later deden
Heijnig en Van Midden nog een vergeefse poging, maar evenals de prikken die
Ottenbros, Polanski, Pijnen en Van Katwijk uitdeelden, sorteerde het allemaal
geen enkel effect. Een massaspurt dus ? Geen sprake van, want toen Ottenbros
uit het nauwsluitende pelotonsvest knapte, kon niemand hem meer volgen. Beroepsrenners: 1. H. Ottenbros Amateurs: 1. K. Willemse, MAKKUM
(5 juli).1969 Nieuwelingen: 1. Stadt, 2. De Groot, 3. Haisma, 4. Dijkstra, 5.
Vellema, 6. De Wit, 7. Leegwater, 8. Hollander. MARKELO
(23 maart).1969 Amateurs: Nieuwelingen: 1. J. Krake Adspiranten: MARKNESSE
(14 juni).1969 Amateurs: 1. R. Bos, 2. R. Bakker, 3. H. Holstege, 4. D. v.
Wijhe, 5. J. Palland, 6. N. Alles, MARTENSHOEK
(4 oktober).1969 Nieuwelingen: 1. B. Bulthuis, 2. H. Roos, 3. T. Udding, 4. J.
Bakker. 5. H. Snoeijink, MEERSSEN
(30 maart).1969 Amateurs: 1. De Geus, 2. Deckers, 3. Siega, 4. Geilenkirchen,
5. Moonen, 6. v. d. Burgh, 7. Greijmans, 8. Scheffers, 9. Wanders, 10.
Meijers. Nieuwelingen: 1. R. Engel, 2. Nieuwenhuizen, 3. Sijen, 4. Koning,
5. Boersma, 6. Ceulen. Adspiranten: 1.J. Smeets, MEERSSEN
(18 april).1969 Amateurs: MEPPEL
(24 juli).1969 Amateurs: METSLAWIER
(9 mei).1969 Nieuwelingen: 1. Ben Jurriaans, 2. Anne Wiegersma, 3. Wim Nooren. MIDDELBURG
(22 maart).1969 Amateurs: MIDDELBURG
(6 juni).1969 Nieuwelingen: 1. Gezinus Hoven, 2. Ben Jurriaans, 3. R. Remijn. MIDDELBURG
(16 augustus).1969 Adspiranten: 1. J. Smeets, Nieuwelingen: 1. W. de Waal, MIDDELBURG
(27 september).1969 Amateurs: 1. S. v. d. Burgh, 2. W. Liebrechts, 3. J. v. Beers,
4. T. Barten, 5. W. Steenis, 6. P. Legierse, 7. B. Jurriaans, MIDDELHARNIS
(30 april).1969 Amateurs: 1. Priem, 2. Liebrechts, 3. Aardoom, 4. Koster, Nieuwelingen: MIDDEN
BEEMSTER (29 juli).1969 Adspiranten: 1. P. Laan, 2. T. Sijm, Nieuwelingen: MIDWOLDA
(21 juni).1969 Amateurs: 1. Leenaars, 2. Froma, 3. Koster, 4. Schur, 5. Kruims, 6. Franke, 7.
Meek, 8. Bruinsma, 9. Derkink, 10. Kooijman. Adspiranten: 1. Kamerhuis, 2. Pepping, 3. Lankman, 4. Jager. MIERLO
(4 mei).1969 Adspiranten: 1. P. v. Bergen Dames: 1. 1. Paul Nieuwelingen: 1. E. de Jong Amateurs: 1. T. Blom MIERLO
(24 sugustus).1969 Amateurs: 1. H. v. Kilsdonk, 2. J. Adriaans, Nieuwelingen: 1. W. de Ruyter, 2. W. Brouwers, 3. T. v. Hintum, 4.
W. de Louw, Adspiranten: 1. H. Lubberding, MIERLO
HOUT (19 oktober).1969 JOS VAN DER VLEUTEN STELDE
ZIJN SUPPORTERS NIET TELEUR Met een ronde
voorsprong op alle concurrenten heeft Jos van der Vleuten, de dit jaar door
allerlel omstandigheden nogal negatief in het nieuws geweest zijnde
professional uit Mierlo-Hout, de Ronde van zijn woonplaats gewonnen. Een
koers, die eerst na veel vieren en vijven georganiseerd mocht worden,
waarvoor lange gesprekken tussen diverse instanties zijjn gevoerd, maar
uiteindelijk door R & TC Buitenlust in nauwe samenwerking met
Supportersclub „Jos van der Vleuten" en wielerpromotor Charles Ruys toch
zijn beslag kreeg. Nadat Van der
Vleuten zijn eerste poging met Daan Holst en de Engelsman Norman Hill de mist
zag ingaan, kwam in de 19e van de 73 te rijden ronden de grote klap. In
gezelschap van Gerard Vianen ging “d'n Vleut" opnieuw en toen Holst zich
met een formidabele inspanning bij het tweetal voegde, was de beslissing in
een voorlopig definitief stadium gebracht. Van 40 kwam men zelfs tot 55
seconden winst en ofschoon in het peloton diverse pogingen werden ondernomen
om het trio tot de orde te roepen, ontkwam de massa toch niet aan de schande
om te worden ingelopen. Voor Vianen, die
in vergelijking met voorgaande jaren een nogal slecht seizoen heeft gekend,
liep het evenwel anders dan hij zich had gedacht. Een plotseling overstekend
kind bracht hem ten val. Hij moest er de strijd door staken en Daan Holst,
die ook al pech kreeg te verwerken, kon deze achterstand met geen mogelijkheid
meer teniet doen. Zodoende kwam Van der Vleuten als 't ware op fluweel te
zitten en ging een onbedreigde zege tegemoet. Beroepsrenners: 1. Jos v. d. Vleuten, Mierlo-Hout, MIJDRECHT
(15 mei).1969 Amateurs A: Nieuwelingen: 1. H. de Boer, 2. J. Lentz, 3. J. Cozijnsen, 4. K. Konings, 5. R. Vink,
6. W. Pater, 7. B. Krimp, Amateurs B: 1. T. v. d. Valk, 2. J. Jansen, MILITAIR
KAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND (12 september).1969 Korporaal Henk
Brand sterk militair wegkampioen PARCOURS STELDE (TE)
ZWARE EISEN AAN DEELNEMERS Achter de
Bernhardkazerne te Amersfoort, om precies te zijn op de zo geheten
“Vlasakkers", is vorige week vrijdag het militair wegkampioenschap 1969
verreden. Met een lengte van Na wat strovuur,
ontstoken door Joosen, Koot, Wiersma en Dekker, kwam in de tweede omloop
onder impels van grote favoriet Albert Hulzeboseh de grote afscheiding reeds.
Met Cor van Seggelen trok hij weg, welke laatste evenwel bij de volgende
doortocht plaats had moeten ruimen voor Albert Scheffer, Rob Hees en Henk
Brand, met direct aansluitend Jan van der Beek. Klaas Koot, de
Valkenswaarder, gelegerd in de Edese Jan Willem Friso-kazerne, trok er met
Theo van der Loo achteraan, terwijl Dekker, Van Gerwen en Bakker eveneens hen
neus aan het venster staken. ONGRIJPBAAR Omstreeks de 35e
kilometer kwam de definitieve beslissing toen dit tiental ook nog versterking
kreeg van Bennie Cardol en Martin Verweij. Deze twaalf dapperen smeten de
rest op steeds grotere afstanden. Het bij velen duidelijk te constateren
tekort aan conditie (en daardoor uiteraard ook „forma") wreekte zich op
deze zware omloop onherroepelijk. Het lastige bultje, waar bij militaire
oefeningen tanks en allerlei andere voertuigen op hen schier onbegrensde
mogelijkhedem worden getest, de met talloze „hairpins" voorziene
afdalingen en de vele stukken “vals plat" sloopten de krachten. Jammer
was het dat er zoveel lekke banden vielen, ppk voorin kreeg men met dit euvel
te maken. De regelrechte favorieten Albert Hulzebosch, Jan Bakker en Bennie
Cardol moeten daardoor voortijdig afstanden. Misschien zou het
aanbevelenswaardig zijn bij een volgend kampioenschap, dat door de in onze
wielerkringen overbekende kapitein W. A. J. Roosenburg voortreffelijk werd
georganiseerd en onder de lofwaardige auspicien van de Commissie
Internationale Militaire Sportwedstrijden (CIMS) werd verreden, een of andere
ploegleiderswagen met reserve-materiaal te hanteren. Want met ons hadden
velen heel graag de verdere ontwikkelingen tussen genoemde favorieten afgewacht.
Daarmede willen we beslist niets afdoen aan de kwaliteiten van Henk Brand.
De Groninger had heel duidelijk de „samenwerking" tussen een Klaas Koot,
Gerard van Gerwen en Theo van der Loo opgemerkt. Vele keren moest hij ze weer tot de orde
roepen. In de laatste twee ronden nam hij zelf het initiatief. Als een
getergde leeuw haalde hij uit. Albert Scheffer ging met hem mee, maar kon
geen enkele maal overnemen. Hij nam de rol
van ,aanhaker" op zich en kon in de verraderlijke klim naar de finish
zijn wiel niet meer houden. Zonder meer een
knap kampioen deze Henk Brand. Hij stak boven al zijn tegenstanders uit en
bewees de afstand goed aan te kunnen. Brand krijgt echter voldoende
gelegenheid om te trainen. Dit in tegenstelling tot andere wielrennende
militairen en daarom dachten we dat het goed was wanneer de Rest nog te
vermelden dat diverse hooggeplaatste militalre autoriteiten, zoals de
territoriaal bevelhebber West, generaal Lagerwerff (tevens voorzitter CIMS),
majoor M. C. P. Zweedijk en kolonel Van de Wall Bake en vele anderen, onder
wie ook KNWU-voorzitter dokter P. van Dijk acte de presence gaven. De uitslag: 1. H. Brand (43e Brigade Geneeskundige Compagnie, Joh. Postkazerne.
Havelte) MILL
(20 september).1969 Amateurs: 1. J. Aldershof, Nieuwelingen:
1e serie: Nieuwelingen:
2e serie: 1. H. Lammers, MOERDIJK
(28 september).1969 Amateurs: 1. H. Benjamins, 2. N. Bakker, Nieuwelingen: 1. J. Zuydweg, Adspiranten: 1. J. v. Dijk, MURMERWOUDE
(5 juli).1969 Amateurs: 1. v. Dok, 2. Dekker, 3. Zeeman, 4. Schur, 5. De
Boer, 6. Koster, 7. Tesselaar, 8. Bols, 9. Hoekstra, 10. Pronk. NAALDWIJK
(10 juli).1969 Amateurs: 1. H. Nak, 2. P. v. d. Donk, 3. R. Cornelisse, 4. W.
Bravenboer, 5. T. Barten, 6. H. v. Leeuwen, Adspiranten: 1. J. v. Dijk, 2. W. Hofstede, NAARDEN
(20 september).1969 Amateurs: 1. H. v. Leeuwen, 2. J. Meijer, 3. J. de Jager, NEEDE
(17 augustus).1969 Amateurs: 1. H. Nieuwkamp, Nieuwelingen: 1. H. Poppe, 2. P. Kleine, 3. H. Snoeyink, NIBBIXWOUD
(4 mei).1969 Amateurs: 1. J. Aldershof Nieuwelingen: NIEUW-AMSTERDAM
(15 juni).1969 Amateurs: 1. Trijko Buurmeijer, 2. Rinze Bos, 3. Dick
Middelveld. Nieuwelingen: 1. Jan Bakker, 2. Piet Kleine, 3. Tjalling Udding. Adspiranten:
1. Henk Kamerhuis, 2. J. Wolf,
3. J. Leutscher. NIEUW-BORGVLIET
(1 juni).1969 Amateurs: 1. J. v. d. Burgh Nieuwelingen: 1. Adrie Deusing, 2. Ernest Meijlemans, 3. J.
Hellemons NIEUW-LEKKERLAND
(7 juni).1969 Amateurs: Nieuwelingen: Adspiranten: 1. H. Solleveld NIEUW-NAMEN
(16 september).1969 Amateurs: NIEUWVLIET
(24 mei).1969 Amateurs: 1. J. de Vrieze NIEUW-VOSSEMEER
(5 juli).1969 Amateurs: 1. Douma, 2. Gijsberts, 3. v. Opdorp, 4.
Naaktgeboren, 5. De Hartigh, 6. Barten, 7. Embregts, 8. Aardoom, 9. v.
Overveld, 10. v. d. Meijden. Nieuwelingen: 1. v. Groezen, 2. Remijn, 3. v. Dongen, 4. Bal, 5.
v. Bostelen, 6. De Rooij, 7. v. Leent, 8. Lijsterburg. NIEUW-WEERDINGE
(16 augustus).1969 Amateurs: 1. E. Boekholt, 2. H. Kuiper, NIJVERDAL
(15 mei).1969 Amateurs: 1. Nieuwkamp, 2. Meijer, 3. Bols, 4. Franke, 5.
Habert, 6. Homan, 7. Kruins, 8. Neeskens, 9. O. Bos, 10. Leferink. Nieuwelingen: 1. Poppe, 2. Hoven, 3. Kelderman, 4. Snoeijink, 5.
Aalbersen, 6. Sprakel, 7. Voren, 8. Krake. Adspiranten: 1. J. Veldhuis, 2. Henk Kamerhuis, 3. Chris Bongers. NIJVERDAL
(12 september).1969 Amateurs:
1. Egbert Boekholt, 2, Fred
Niemeijer, 3. Henk Nieuwkamp. Nieuwelingen: 1. Henk Poppe, 2. Theo Kelderman, 3. Tjalling
Udding. NISTELRODE
(2 augustus).1969 Amateurs: 1. J. Spetgens, Nieuwelingen: Adspiranten: 1. P. Soetekouw, NOORDWIJK-BINNEN
(4 september) Nieuwelingen: 1. H. v. Groezen, 2. R. v. Trigt, NOORDWIJKERHOUT
(23 augustus).1969 Nieuwelingen:
1. Rhett van Trigt, 2. Van de
Berg, 3. Piet Drost. Adspiranten: 1. N. Glasbergen, NOORDWIJKERHOUT
(10 September).1969 Amateurs: 1. T. Blom, 2. B. Janbroers, 3. E. Diepeveen, 4. J.
Aldersihof, 5. R. Bakker, 6. P. Legierse, 7. J. Buis, 8. J. Meijer, NOOTDORP
(7 augustus).1969 Amateurs: 1. W. Bravenboer, 2. H. v. Leeuwen, 3. B. Breur, 4.
J. Berkhout, 5. B. Jurriaans, 6. S. v. d. Burgh, 7. B. v. d. Sman, 8. J.
Koevermans, 9. B. Kroonen, 10. R. Cornelissen. NORG
(30 juli).1969 Nieuwelingen: 1. H. Snoeijink, NULAND
(21 September).1969 Amateurs: 1. W. Bravenboer, 2. P. v. Katwijk, 3. R.
Cornelisse, 4. J. Dekker, Nieuwelingen: Adspiranten: NUMANSDORP
(10 juni).1969 HARRY STEEVENS
WINNAAR IN NUMANSDORP Nederland heeft
op 10 juni met een noviteit voor beroepsrenners kennis kunnen maken: het
avondcriterium. In Numansdorp organiseerde Charles Ruys (in de rug gesteund
door oudwegkampioen Dick Groeneweg) zijn zesde wedstrijd dit seizoen. Het werd een
avondcriterium over Het trio van
Willem II-Gazelle: Breure, Pijnen en Van der Lans kwam op weg naar de eindstreep
narigheid tegen. Breure en Pijnen reden lek en Van der Lans smakte -na
driekwart van de wedstrijd tegen - de aarde. Breure was na
enkele kilometers gereden te hebben de grondlegger van de vlucht. Hij ging
na een gewonnen premie door en kreeg het genoemde vijftal aan zijn zijde. Het
peloton gaf zich pas na Beroepsrenners: 1. H. Steevens NUMANSDORP
(11 juni).1969 Adspiranten: 1. H. v. d. Adel, 2. T. Weaseling, 3. P. den
Hartigh. NUNSPEET
(17 juli).1969 Amateurs: 1. J. Vlastuin, 2. J. Vlot, 3. H. Holstege, 4. H.
Gorter, 5. W. Holstege, 6. S. Douma, 7. J. v. Dam, 8. B. Groen, NUTH
(26 juli).1969 Amateurs: 1. W. Wanders, Nieuwelingen: Adspiranten: 1. J. Smeets, 2. P. Laan, NUTH
(14 september).1969 Amateurs: 1. W. Wanders, |