JAARGANG 1975

WEDSTRIJDEN O

OBBICHT - 22 jul.1975

In GERARD VIANEN

kreeg het Wonder van Obbicht een degelijke winnaar

Vijf jaar geleden wilde Huub Canisius - wielergek, cafeexploitant en verenigingsman - bewijzen dat ook in Limburg op een dag in de week een groot wielergala (koersen van 's morgens tot 's avonds) in de smaak zou vallen, met succes opgedist kon worden. Diverse clubs hielpen een handje, een lange rits premie-schenkers word aangetrokken alsmede sponsors on de zaak kon draaien.

Een sombere stemming (b.v. door heel slecht weer) werd ook al eens teweeg gebracht, een (financieel) facet dat Huub Canisius meteen gladstreek door een grote tent te charteren (dansen, bekende orkesten en bekende artiesten) plus voor de jeugd een stukje kermis op te dissen.

Op het einde van de vijfde editie (nieuwelingen 40 km, liefhebbers 40 km, junioren 60 km, amateurs 100 km, profs 120 km; kosten f 35.000,-) toen Gerard Vianen regelrecht op de dik verdiende eindbuit afstevende, getuigde Huub Canisius: weer is in Obbicht een wonder gebeurd, we hebben een dikke 5.000 toeschouwers, elders heeft het geregend, hier was het droog, de koersen waren spannend, Vianen wordt een beste winnaar.

Het traject in Obbicht is 4 km, een route die door de profs 30 maal genomen moest worden. Rik van Linden startte niet, was wel present, was extra van Wilrijk naar Obbicht getogen om te verklaren dat zijn arts (Rik had pijnen in de rug) het juister oordeelde om deze dag niet de koersfiets te bestijgen.

Een zeer fatsoenlijke houding van de winnaar van het Tourpuntenklassement (groene trui), want hij voelde er helemaal niets -voor om enkele rondjes mee te fietsen, af te stappen en dan toch het startgeld op te strijken. De profs dienden een aantrekkelijke maaltijd op, zij het dat een serie “groten" het grote peloton als tijdelijke verblijfplaats verkoos, om daarna deze stelling te prolongeren met o.m. een visie slaande op ploegentaktiek, want zij hadden een of meerdere makkers vooraan.

Theo Smit en Nidi den Hertog forceerden na 8 km een 200 meter opening; onder impuls van Gerard Vianen kregen na 20 km vijf man aansluiting. Een interessante situatie (na 24 km) Smit, Nidi den Hertog, Ottenbros, De Waal, Aart Bakker, Jan van Katwijk en Vianen op kop; op 17 sec. De Vlam, Van den Hoek, Piet van Katwijk, Aling, Van Dongen, Groen, Allan; op 1 min. de lange sliert. Jacob Blok kreeg pech, Henk Prinsen reed lek, Raas en Schipper verlieten het peloton. Achterblijvers en pechvogels staakten of werden uit koers genomen. Het decor na 44 km: alleen aan het bewind Nidi den Hertog, groep 2 kreeg groep 1 te pakken, op 37 sec. (25 sec. na 64 km) Knetemann, Schipper, Raas, Tabak, Priem, Ceulen, Vrancken; op 1.27 min. de groep (2 min, na 64 km, 2.20 min. na 72 km). In de 80e kilometer daagden Knetemann c.s. op de voorste rij op, een rij met inmiddels ook vluchter Nidi den Hertog.

Aling en Schipper kregen een lekke tube, gingen door. Met nog 32 km voor de boeg een uitval van Bennie Ceulen, een rush die ruim 8 km bekijks trok. Het tempo lag hoog, die vaart had direct een stempel op de prof-afdeling van het Wonder van Obbicht gedrukt, bleef tot het einde. Knap die vlucht van Gerard Vianen op 16 km voor het slot, temeer daar Frisol in die kop stevig was vertegenwoordigd en wel door Smit, Ottenbros, Priem, Allan, Nidi den Hertog en Piet van Katwijk. Vier km bleef Vianen 100 meter voor zijn belagers fietsen, toen werd de winst 350 meter, om 8 km voor de aankomst 1.04 e bedragen. Die Frisol-lieden waren stuk voor stuk snel, voelden kennelijk iets - sterke tegenwind - in de benen kriebelen.

Gerard Vianen ging enorm sterk door, was dolgelukkig toen hij als glansrijk triomfator de streep overschreed (had het peloton-Zoetemelk gedubbeld, zijn aanvankelijke gezellen keken die “keken" al geruime tijd in de rug), zijn eerste Nederlandse zege sinds 1971. De Limburgse lucht schijnt Gerard Vianen goed te doen: zijn eerste overwinning bij de profs inde hij - dat moet dan einde 1966 zijn geweest - in het Limburgse Neerbeek, zijn laatste (Obbicht niet meegerekend) in 1971 in het Limburgse Schinnen, nu (31 jaar) eerste - bijzonder fraai eerste - in het Wonder van Obbicht, waarin hij verleden jaar als tweede na primus Hennie Kuiper finishte. In de laatste omloop kwam Kuiper (net voor het cafe van Huub Canisius) in een bocht ten val, liep een vleeswond aan de arm op die veiligheidshalve even in het ziekenhuis van Sittard werd bekeken en behandeld. Op een lekke tube kwam Piet van Katwijk binnen. Theo Smit was duidelijk het rapst van de, na Vianen, op de eindstreep toestormende groep. TEKST: Gerard Sillen

Beroepsrenners: 1. Gerard Vianen 120 km in 2.31.30, 2. Theo Smit op 47 sec., 3. Harm Ottenbros, 4. Bennie Groen, 5. Jan Raas, 6. Jan van Katwllk, 7. Cees Priem, 8. Don Allan, 9. Gerrie Knetemann, 10. Cees v. Dongen, 11. Bennie Ceulen, 12. Wim de Waal, 13. Tino Tabak, 14. Wil de Vlam, 15. Nidi den Hertog, 16. Aad van den Hoek, 17. Jo Vrancken, 18. Aart Bakker, 19. Piet van Katwijk op 1.10 min., 20. Jan Aling op 1.45 min., 21. Jos Schipper, 22. Albert Hulzebosch op 2.17 min., 23. Ben Janbroers, 24. Ger Harings, 25. Udo Hempel, 26. Julien Verboven, 27. Cees van der Meyden, 28. Jose de Cauwer, 29. Nico Been, 30. Roger Loysch, In het “naamloze" peloton - dus buiten de prijzen - o.m. Joop Zoetemelk, Roy Schuilten, Roger Rosiers, Cees Bal en tot zijn val Hennie Kuiper.

Amateurs: 1. J. Damen, 2. M. Bucks, 3. J. Konings, 4. A. Tak, 5. K. Bohne, 6. E. Visschers, 7. J. van Pol, 8. J. Adams, 9. H. Geerkens.

Nieuwelingen: 1. A. Wijnands, 2. T. Luyten, 3. Y. Boelhouwers, 4. W. Bouman, 5. J. Jongsma, 6. H. Boom, 7. J. Ramaekers, 8. G. van Putten, 9. J. Janssen, 10. W. de Bruyn.

Junioren: 1. P. Verheyen, 2. P. Driessen, 3. Van Kessel, 4. A. Polak, 5. J. v. d. Linde, 6. J. van Oosten, 7. W. Jennen, 8. J. van Gerwe, 9. L. Koning, 10. T. Spooren.

Liefhebbers: 1. N. Raike, 2. L. Althuizen, 3. B. Boom, 4. N. Toussaint, 5. W. van Putten, 6. B. Slangen, 7. C. van Helvoirt, 8. A. Mansvelders, 9. L. Hogeveen, 10. B. Schetters.

OCHTEN - 19 juli.1975

Amateurs: 1. J. Sandbrink, 2. J. Nederlof, 3. A. Versluis, 4. H. Botterhuis, 5. R. Cornelisse, 6. H. Rliks, 7. H. Geldens, 8. E. Smit, 9. A. Nederlof, 10. G. Nederlof.

Nieuwelingen: 1. J. Broers, 2. P. Dubs, 3. F. Moons, 4. G. Groenewegen, 5. H. van Loon, 6. S. Steur, 7. E. Dergelo, 8. R. Nederlof, 9. A. van Asten, 10. R. van IJzendoorn.

OIRSCHOT - 7 september.1975

Amateurs: 1. G. Nederlof, 2. T. v. Hintum, 3.N. v. Hest, 4. H. Esneders, 5. A. Toepoel, 6. W. Pater, 7. P. v. Lieshout, 8. J. Adams, 9. J. v. d. Berg, 10. H. Geldens.

Dames: 1. K. v. Oosten-Hage, 2. T. v. d. Plaat, 3. B. v. d. SpiegelHage, 4. A. Riemersma, 5. T. v. Gestel, 6. N. Streef, 7. T. Fopma, 8. B, v. IJken, 9. M. Lagerlof, 10. A. v. d. Weegberg.

Liefhebbers: 1. C. van Helvoort, 2. C. v. Hintum, 3. P. Rijkers, 4. A. Mansvelders, 5. H. Cornelissen, 6. W. Brouwers, 7. J. Coone, 8. C. Kouwenhoven, 9. A. Keizerwaard, 10. B. Driessen.

OISTERWIJK - 24 augustus.1975

Amateurs: 1. J. Kruunenburg, 2. B. Lamboo, 3. H. Lunenburg, 4. A. Bangers, 5. H. de Groot, 6. N. v. Hest, 7. P. v. d. Weeren, 8. T. v. Hintum, 9. H. Mutsaers, 10. F. Janssen.

Junioren: 1. R. Stroosnijder, 2. G. Bierings, 3. A. Hoezen, 4. J. Lammertink, 5. W. de Lent, 6. J. v. Gerwe, 7. P. Post, 8. R. v. d. Broek, 9. R. den Boer, 10. H. Hoffmans.

OLDEBROEK - 5 juni.1975

Amateurs: 1. F. Schur, 2. J. Huisjes, 3. H. Snoeyink, 4. G. Brokelmans, 5. G. Mohlmann, 6. H. Lubberding, 7. W. Pater, 8. E. Smit, 9. H. Kuiper, 10. Mullers (Dld.).

OLLAND - 15 juli.1975

Amateurs: 1. A. Hassink, 2. C. Hoogendoorn, 3. G. van Gerwen, 4. F. van Katwijk, 5. A. Kraan, 6. A. Tak, 7. H. Langeritis, 8. H. Boom, 9. J. Lenferink, 10. J. Bruessing.

Junioren: 1. M. Taverne, 2. Th. de Rooy, 3. P. Winnen, 4. J. Bellemakers, 5. A. de Jong, 6. T. Verstappen, 7. D. van Egmond, 8. Th. Vriens, 9. H. Timmermans, 10. M. Vaanhold.

Nieuwelingen: 1. A. Wljnands, 2. H. Boom, 3. T. Kokke, 4. R. Smits, 5. L. Bevers, 6. H. v. d. Nieuwenhof, 7. H. Pluger, 8. R. Meeldijk, 9. G. Groenewegen, 10. P. Heuvel.

OLST - 14 september.1975

Nieuwelingen: 1. G. Takens, 2. A. Kamsteeg, 3. D. Klein, 4. R. Janissen, 5. P. Steijn, 6. A. Hoogeveen, 7. S. Steur, 8. R. v. Heyst, 9. R. de Waard, 10. P. Zandvliet.

Liefhebbers: 1. B. Jansen, 2. N. Toussaint, 3. G. Huisjes, 4. W. van Putten, 5. J. Pluimers, 6. A. v. d. Bosch, 7. W. Dieperink, 8. J. Jonker, 9. C. van 't Klooster, 10. G. Ribbers.

OLYMPI’S RONDE VAN NEDERLAND. – 22 mei.1975 T/M 30 mei.1975

Zonder ook maar een etappe-overwinning to kunnen behalen, heeft Hans Langerijs Olympia's Ronde van Nederland 1975 gewonnen. Wel zat de 22-jarige Noordhollander steeds in de voorste gelederen, maar het gebaar, met beide handen in de lucht, van de triomfator, maakte hij maar een keer. Dat was in de Van Swindenstraat in Amsterdam, waar na negen zware dagen op vrijdagnamiddag het doek definitief over de 24e uitgave viel.

Langerijs heeft in de Limburgse heuvels, toen hij op korte afstand van de beide leiders Jan Ruckert en etappe-winnaar Patrick Lefevre over de eindstreep ging, Olympia's Ronde gewonnen. Daags nadien, op weg naar Bladel, bevond hij zich opnieuw in de goede ontsnapping en veroverde nogmaals een aantal kostbare seconden op zijn grootste rivaal in deze Ronde, Andre Gevers, voor velen als groot favoriet aan deze rondrit door tien provincies begonnen.

In de resterende ritten, van Kerkdriel naar Nijverdal, van Nijverdal naar Drachten, vervolgens via de Afsluitdijk naar Nibbixwoud en tenslotte naar Amsterdam, heeft Langerijs zijn kleinood met brio verdedigd. Enkele keren heeft hij het zwaar te verduren gehad, bijvoorbeeld op weg naar Drachten, toen een kopgroep waarin Hassink en Schur als voornaamste rivalen aanwezig waren, een voorsprong van ruim vier minuten opbouwde en op de laatste dag, toen Andre Gevers al zijn duivels ontbond in de tijdrit, die in Nibbixwoud werd verreden. De afstand, 23 kilometer, was voor de Brabander echter tekort om dodelijk uit te halen. Bovendien verspeelde Gevers veel tijd in de eerste kilometers, toen hij moeilijk op gang kon komen.

OLYMPI’S RONDE VAN NEDERLAND.01^e RIT – 22 mei.1975

Eerste etappe: DEN HAAG-RIJEN 167 km.

Waarschijnlijk hebben de renners gedacht: “We hebben nog ruim een week van hard werken voor de wielen," toen ze in Den Haag, op het Lange Voorhout, van start gingen, want de eerste etappe van Olympia's' Ronde door Nederland kende slechts een ontsnapping, de beslissende. Die viel toen het ANWBbord Rijen al was gepasseerd. Op dat moment flitste de bijna voor eigen publiek rijdende Frits Pirard weg. Henk Lubberding, de man uit de ploeg van Jan van Erp-Saicis, die de opdracht had gekregen de kansen van de rappe mannen als Andre Gevers en vooral Gerrie van Gerwen en Piet van der Kruijs gaaf te houden, ging hem als een schicht achterna. Tonny Huijzen, weer zeer sterk vandaag en zo langzaam aan met Hans Langerijs de verrassing van dit wegseizoen, aarzelde ook niet lang en met hem ging de militaire wereldkampioen, de Belg Emiel Gijsemans mee. Nu werd het ook Andre Gevers te gortig. Nog juist kon hij aan het wiel van Gijsemans aanpikken en een groepje van vijf renners was op weg naar de eindstreep, toen nog ongeveer 25 kilometer, vier omlopen binnen de gemeente Rijen, verwijderd. Amstel-man Arie Hassink keek over de schouders van zijn rivalen naar de snel voor de groep rijdende uitlopers en ontdekte daarin slechts een Amstel-trui. Om de ploeg van Van Erp, met twee man aanwezig, niet meteen op fluweel te zetten, ging hij in een felle rush achter de koplopers aan. Hij kreeg ze te pakken en samen bouwden ze een voorsprong van 59 seconden op. Aanvankelijk zelfs nog meer, maar in de laatste kilometers knabbelde het peloton nog iets van de achterstand af.

In de eindsprint ging Pirard te vroeg aan. Bovendien keek hij onnodig om. Toch scheen de Bredanaar de eerste drager van de-oranje trial te gaan worden. Op nauwelijks vijftig meter voor de streep kwam de Belg Gijsemans echter vanachter zijn wiel en met een jump A la een baansprinter, eiste hij de eerste etappe voor zich op. Pirard werd, als troost prijs, enkele minuten later in de groene trui gehesen.

Zoals reeds gezegd had de eerste etappe van de 24e Olympia's Ronde door Nederland niet veel om het lijf. Het tempo lag wel bijzonder hoog, want in het eerste uur werd een afstand van niet minder dan 47 kilometer afgelegd. Ad Prinsen, van de Militaire Ploeg, diens ploeggenoot Barend Huveneers en Martin Venix werden als eerste pechvogels genoteerd. In Gouda, na ongeveer 30 kilometer koers, waren Jan Ruckert, Martin Havik en de Rus Golubnitsij in de eerste valpartij van de wedstrijd betrokken. Voor de tegenwoordig in Brabant wonende Amsterdammer zag het aanvankelijk donker uit.In eerste instantie werd zelfs voor een lichte hersenschudding gevreesd, maar gelukkig bleken deze geruchten niet juist te zijn. Ook een nieuwe knie-blessure bleef Ruckert bespaard.

Na nauwelijks een uur koers raakte de karavaan ook de eerste renner kwijt. De Tsjech Pavlicek kwam ten val en zijn fiets werd dermate beschadigd dat herstel niet meer mogelijk was. Jiri Daler, de ploegleider van de Tsjechen, had ook geen reserve-rijwiel voorhanden. In Meerkerk, na 75 km koers, brak het peloton in drie gedeelten. Voorop kwamen 19 renners, in eerste instantie twintig, maar Peer Maas, de rappe man uit Roosendaal, reed direct nadat de kopgroep was ontstaan, lek. Het zou hem die dag op een achterstand van ruim vijf minuten komen. Op de brug bij Gorinchem, ongeveer na honderd kilometer, bedroeg de voorsprong van de koplopers 50 seconden. Van der Kruijs moest in Almkerk, twee kilometer verder, voor een defect van de fiets, maar hij werd opgewacht door Henk Lubberding en in korte tijd was de schade hersteld. Met een verschil van nauwelijks 20 seconden tussen de eerste en tweede groep werd Rijen bereikt.

In de eerste plaatselijke ronde kwamen de beide groepen bij elkaar, waardoor 36 renners aan de eindstrijd begonnen.Toch waren in die eerste groep niet alle favorieten vertegenwoordigd. Achter deze groep deed een zieke Hans Koot alle mogelijke moeite de opgelopen schade te herstellen. Koot had de slag in eerste instantie gemist. Erger was hat echter met Jules Bruessing. Hij verloor bijna zeven minuten en daarmee alle kansen op een goede plaats in het eindklassement.

Uitslag: 1. E. Gijsemans (Belgier) 167 km in 3 uur 45 min. 53 sec. (bon. 3.45.38), 2. F. Pirard (Amstel) (bon. 3.45.43), 3. A. Hassink (Amstel) (bon. 3.45.48), 4. H. Lubberding (Van Erp), 5. T. Huijzen (Batavus), 6. A. Gevers (Van Erp), 7. W. v. Helvoirt (Caballero), 8. E. v. d. Helst (Belgie), 9. P. Kuijs (Batavus), 10. F. v. Katwijk (Soka), 11. Y. Bertin (Frankrijk), 12. G. Brokelman (Caballero), 13. G. v. Gerwen (Van Erp), 14. M. Dohmen (Van Erp), 15. H. v. Groezen (Van Zandvoort), 16. W. Pater (Michelin), 17. R. v. Trigt (Michelin), 18. P. Hoekstra (Batavus), 19. J. v. d. Veken (Belgie), 20. J. Lenferink,(Ketting).

Ploegenklassement: 1. Van Erp-Saicis 11 uur 18 min. 38 sec., 2. Amstel Bier 11.18.38, 3. Belgie 11.19.37, 4. Batavus 11.19.37, 5. Caballero 11.20.36. Prestatieprijs: H. Lubberding (Van Erp). Pechprijs: J. Pavlicek (TsjechoslowalWje). Verrassingssprint: P. Hoekstra (Batavus).

Opgegeven: B. Desplats (Frankrijk) en J. Pavlicek (Tsjechoslowakije).

OLYMPI’S RONDE VAN NEDERLAND.02^e RIT – 23 mei.1975

Tweede etappe: RIJEN-SCHIJNDEL.

De Belg Emiel Gijsemans heeft in de tweede etappe, die van Rijen naar Schijndel, derhalve van West- naar Oost-Brabant voerde, weinig moeite gehad om zijn oranje trui te verdedigen. Twee renners stonden, naast winnaar Peer Maas, in het teken van de belangstelling. Dat was op de eerste plaats de Zeeuw Toine van de Bunder, voor velen als favoriet aan Olympia's Ronde door Nederland begonnen, en voorts Jan Ruckert, de pechvogel van de eerste dag. Ruckert was met een toch wel wat gezwollen knie 's avonds nog naar tour-arts dokter Rozijn gegaan. Deze keek aanvankelijk wat zorgelijk, maar zag er toch geen bezwaar in dat de hoofdstedeling 's anderdaags van start zou gaan. Ruckert bleek totaal geen last van zijn letsel te hebben. Als nooit tevoren ging hij tekeer en het was bijzonder sneu dat zijn strijdlust, hij werd terecht beloond met de prestatieprijs, niet met een etappezege werd beloond. Met waarschijnlijk het kleinste verschil dat ooit in de vierentwintig keren van Olympia's Tour werd geconstateerd, werd hij op de eindstreep in Schijndel door Peer Maas verslagen. Als hij niet omgekeken had, schreven diverse kranten daags nadien, maar natuurlijk is er altijd een “als" aan te voeren.

De tweede man, maar dan in negatieve zin, die aller aandacht opeiste, was Toine van de Bunder. „Het mag in Olympia's Ronde met mij niet goed gaan," zei hij na afloop. „Ik reed als een dweil, ik kon mijn benen niet rond krijgen. Het zal moeilijk zijn om in Limburg de verloren gegane tijd te herstellen. Het is voor mij opnieuw een fiasco geworden."

Optimistisch aan de eindstreep was Hans Koot. Hij had zich wonderbaarlijk van zijn ziekte op de eerste dag hersteld en reed weer zeer goed. ,Ik kon zelfs herhaaldelijk aan de kop komen," zei hij. Angstige minuten beleefde Fons van Katwijk. De SokaFlandria-man geraakte met een tiental anderen op nauwelijks tien kilometer van Schijndel, in het kerkdorp Boskant, in een valpartij betrokken. Hij belandde pardoes in een sloot. ^,,Ik dacht dat ik zou verdrinken," zei hij na afloop. „Ik kwam zeer ongelukkig terecht en omdat er nog diverse andere renners op de weg lagen was er niemand die kwam helpen. Ik hoop dat niet meer mee te maken."

De geschiedenis van de tweede rit is snel verteld. In Bladel, bij de premiesprint, geraakten vier renners voorop: Andre Gevers, Tonny Huijzen (weer hij), de Belg Van der Helst, die later ver terug zou vallen, en militair Ad Prinsen. Het peloton, vaak onder aanvoering van oranjetrui-drager Gijsemans, kwam de orde echter snel herstellen. Op weg naar Middelbeers en Oirschot, er waren ongeveer zeventig kilometer gereden, vielen er klappen. Hier werd Van de Bunder uit de wielen gereden.

Joop Ribbers had hier moeilijkheden, evenals Lou Verweij, die moest lossen. Ook Henny Peels, de militaire kampioen van Nederland, verloor voeling met het peloton. In Best, twintig kilometer verder, trachtten zes renners weg te komen, maar Pirard herstelde de rust in het peloton, In Boskant vond dan de valpartij plaats, die daarna wel degelijk leven in de brouwerij bracht. P. Pavlicek, Prinsen, Huijzen, de Rus Kraskov, Dohmen, Lenfering, Van der Kruijs, zij allen moesten kilometers lang jagen om weer aansluiting te krijgen of werden ver achteruit geworpen. Speciaal de Rus was gehavend uit de strijd gekomen. Hij moest zich met diverse diepe vleeswonden onder behandeling van de dokter stellen, maar kon de volgende dag toch weer vertrekken.

In Schijndel moesten nog vier ronden, worden afgelegd. Jan Ruckert waagde hier zijn kans. In de van hem bekende stijl boog hij zich over zijn stuur en in vrij korte tijd nam hij een voorsprong van ruim 25 seconden. De renners van Van Erp, die een thuiswedstrijd reden, joegen echter onstuimig hard en het kon niet uitblijven of Ruckert werd ingehaald. Met de moed der wanhoop verdedigde hij echter zijn voorsprong, de laatste ronde ging in met 15 seconden voordeel voor de Amstel-coureur. Zelfs in de laatste bocht had hij nog de beste papieren in handen, maar toen liet hij zich verleiden om om te kijken, waardoor de bijzonder rappe Peer Maas hem, precies voor de streep, voorbij ging. De tranen, die Jan Ruckert na afloop rijkelijk liet vloeien, waren na deze doorstane emoties en de daarop volgende geweldige teleurstelling, begrijpelijk.

Uitslag: 1. Peer Maas (Soka) 118 km in 2 uur 37 min. 59 sec.. 2. J. Ruckert (Amstel), 3. J. v. d. Veken (Belgie), 4. W. v. Helvoirt (Caballero), 5. A. Gevers (Van Erp), 6. G. Mohlman (Amstel), 7. F. v. Katwijk (Soka), 8. M. Jacobs (Caballero), 9. M. Dohmen (Van Erp), 10. A. Scheffer (Ketting), 11. G. Brokelman (Cabbalero), 12. W. Pater (Michelin), 13. P. v. d. Kruijs (Van Erp), 14. A. Hassink (Amstel), 15. H. Lubberding (Van Erp), 16. E. Gijsemans (Belgil:), 17. Y. Bertin (Frankrijk), 18. B. Huveneers (Mil. Ploeg), 19. A. Prinsen (Mil. Ploeg), 20. G. v. Gerwen (Van Erp).

Ploegenklassement: 1. Amstel 7 uur 53 min. 57 sec. 22 put., 2. Cabbalero z.t. 23 put., 3. Van Erp-Saicis z.t. 27 put., 4. Belgil; z.t. 42 put., 5. Soka-Flandria z.t. 47 put.

Groene trui: Wil v. Helvoirt (Cabbalero).

Prestatieprijs: J. Ruckert (Amstel). Pechprijs: N. Kraskov (Rusland).

OLYMPI’S RONDE VAN NEDERLAND.03^e RIT A – 24 mei.1975

PLOEGENTIJDRIT IN SCHIJNDEL.

„Het was geweldig hetgeen er door onze renners-in deze tijdrit is gepresteerd.In feite was de afstand veel ekort. Renners als Andre Gevers en Piet van der Kruijs komen pas goed op gang wanneer er minstens vijfentwintig of dertig kilometer zijn gereden." Woorden van Jan van Erp, de directeur-sportief van de gelijknamige ploeg, na afloop van de race tegen het uurwerk. Evenals de vorige dag bij de aankomst van de tweede etappe was een groot gedeelte van de Schijndelse bevolking voor dit wielerevenement opgekomen. Alle ploegen kregen een verdiend applaus, of de tijd nu goed was of niet. Alleen de paarse equipe uit eigen midden, zoals de Schijndelaren zeggen, kreeg een ware ovatie.

Met een voorsprong van 36 seconden op de Amstel-ploeg van Herman Krott werd uiteindelijk de eindstreep bereikt. ,Geen enkele renner is ook maar een moment in moeilijkheden geweest. Het was een echte trein. Vaak onder leiding van de “locomotief Andre Gevers, die zich, evenals enkele weken tevoren in Noord-Holland, weer bijzonder goed in zijn specialiteit thuisvoelde," aldus ploegleider Jan Gisbers.

Minder uitbundig was de stemming bij Amstel, dat het, volgens Arie Hassink, verder had kunnen brengen dan de tweede plaats. ,Er werd niet goed afgelost. Ellkele renners hadden duidelijk weinig belangstelling voor deze krachtmeting met Vadertje tijd. De wetenschap, dat er later op de dag nog een lange rit naar Limburg zou volgen, speelde een grote rol."

De derde plaats in de tijdrit was voor de Russen. Zij zijn specialisten in dit werk. Ondanks zij zeker niet met de beste ploeg naar Nederland waren gekomen, liep de zaak in de Sovjet-combinatie gesmeerd. Lange tijd stond de ploeg boven aan de lijst, slechts de laatste twee ploegen brachten verandering in pet klassement. Een tijdrit die overigens zonder een incident of valpartij verliep, waardoor de ploegleiders de equipes zonder noemenswaardige schade opgelopen te hebben, konden prepareren voor de middagrit.

Uitslag: 1. Van Erp-Saicis 23 km in 28 min. 47 sec. (met bon. 27.47), 2. Amstel Bier 29.23 min., 3. Rusland 29.39 min., 4. Ketting-Shimano 29.54 min., 5. Belgie 30 min., 6. Caballero 30 min., 7. DDR 30.11 min., 8. Soka Snacks-Flandria 30.19 min., 9. Batavus 30.25 min., 10. Militaire Ploeg 30.38 min., 11. Van Zandvoort-Leycht 31 min., 12. Frankrijk 31.32 min., 13. Michelin 31.34 min., 14. Tsjechoslowakbe 32.10 min.

OLYMPI’S RONDE VAN NEDERLAND.03^e RIT B – 24 mei.1975

Derde etappe: SCHIJNDEL-ULESTRATEN, 147 km.

Toine van de Bunder, de grote verslagene van de tweede etappe, kon aan de eindstreep te Ulestraten weer lachen. Hij was immers op zijn terrein terecht gekomen. In het heuvelland voelt de Zeeuw uit het dorpje IJzendijke zich het beste thuis. Nauwelijks kwamen de Limburgse heuvels in zicht of Van de Bunder kon zich niet meer bedwingen. Van kop of demarreerde hij en wel zo hard, dat niemand van de ruim tachtig gezellen zijn wiel kon houden. Dit gebeurde in het plaatsje Nattenhoven, na 119 kilometer koers. Achtentwintig kilometer moesten er hier nog worden afgelegd, maar dat was voor Van de Bunder geen bezwaar. Het slot van deze race werd een ware triomftocht langs de vele Limburgers, die de karavaan voorbij wilden zien trekken. Geen moment verslappend breidde hij zijn voorsprong elke kilometer uit. Aan de finish had hij 59 seconden van zijn, de dag tevoren opgelopen, achterstand goedgemaakt.

Niet zozeer deze overwinning op zich telde voor de Zeeuw. Het was hier meer een overwinning op zichzelf dan op de vele concurrenten in de koers. Een morele zege, een bewijs dat zijn ploeg niet voor niets het vertrouwen in hem had geschonken.

De derde rit begin eerst na 73 kilometer goed op gang te komen, toen Huveneers, Vranken, Havik en Van Lamoen konden ontsnappen. Dat gebeurde in de omgeving van Weert. Aanvankelijk werd er in groep niet gereageerd. Alleen Harry van Groezen waagde een tegenaanval, die echter door de Batavusrenners, met twee man in de kopgroep vertegenwoordigd, in de kiem werd gesmoord. Het kwartet aan de leiding had in Echt, na 103 kilometer, een voorsprong van 1 min. 40 sec. Op dat moment was Bas van Lamoen in feite de nieuwe drager van de oranje trui.

De Belgen werden door hun leider Frans Marechal tot meer spoed aangezet en daar ook de renners van Van Erp-Saicis wel wilden rijden, omdat de toppositie in het ploegenklassement in gevaar was, slonk de voorsprong als sneeuw voor de zon. Onder leiding van vooral Miel Gijsemans en Andre Gevers, die in Obbicht aan het hoofd van het grote peloton passeerden, werden de vier koplopers ingehaald. De strijd was weer open. Toine van de Bunder greep zijn kans. Op fantastische wijze ontsnapte hij. In Stein, vier kilometer na zijn sprong, had hij al 37 seconden. Via de Geulerberg ging het naar Ulestraten, waar nog een ronde van zes kilometer moest worden afgelegd. De eerste keer dat Van de Bunder de finish passeerde had hij een voorsprong van 1 min. 25 sec. In de laatste ronde kwam er, vooral van de zijde van renners die hun klassering in de diverse klassementen wilden verbeteren, wat weerstand, waardoor de kloof uiteindelijk tot 59 seconden werd teruggebracht.

Uitslag: 1. A. v. d. Bunder (Soka-Flandria) 147 km in 3 uur 14 min. 28 sec. (met bon. 3.14.13), 2. F. v. Katwijk (Soka-Flandria) 3.15.27 (met bon. 3.15.17), 3. R. Dard (Frankr(jk) z.t. (met bon. 3.15.22), 4. J. v. d. Veken (Belgie), 5. W. v. Helvoirt (Caballero), 6. A. Scheffer (Ketting), 7. H. v. Groezen (Van Zandvoort), 8. G. v. Gerwen (Van Erp), 9. E. GUzemans (Belgie), 10. A. Tak (Militaire Ploeg). 11. J. Spijker (Militaire Ploeg), 12. T. Huijzen (Batavus), 13. M. Jacobs (Caballero), 14. M. Sykora (Tsjechoslowak(je), 15. F. Pirard (Amstel Bier), 16. Th. Huschke (DDR), 17. N. Diirpisch (DDR), 18. J. Ribbers (Michelin), 19. W. Pater (Michelin), 20. A. Gevers (Van Erp).

Ploegenklassement: 1. Sako-Flandria 9 uur 45 min. 22 sec., 2. Caballero 9.46.21, 3. Belgie z.t., 4. Van Erp-Saicis z.t., 5. Ketting-Shimano z.t.

Prestatieprijs: A. v. d. Bunder (Soka-Flandria). Pechprijs: P. Golubnotsij (Rusland). Verrassingspremie: B. v. Lamoen (Batavus).

OLYMPI’S RONDE VAN NEDERLAND.04^e RIT – 25 mei.1975

Vierde etappe: ULESTRATEN-ULESTRATEN, 148 km.

Olympia's Ronde van Nederland kreeg op de vierde dag een nieuwe leider. Twee dagen reed de Belg Miel Gijsemans in het oranje, maar in de rit van zondag, die zowel in Ulestraten van start ging als er weer aankwam, werd hem een dermate zwaar parkoers voorgeschoteld, dat hij hier geen antwoord op wist.

De drager van de oranje-trui verloor ruim zeven minuten in de Limburgse heuvels. „Hoe hebben ze deze route kunnen uitzoeken," zei hij na afloop wat teleurgesteld. „Ik wist niet dat er in Nederland zoveel geklommen kon worden."

De spannende eindfase op de vierde dag was tenslotte het duel tussen Jan Ruckert en Patrick Lefevere. Na een wware achtervolging sloot Ruckert zich bii de Belg aan. Deze lastste won de etappe, maar Jan Ruckert kwam in de oranie trui.

Een andere Belg, Patrick Lefevere uit het Westvlaamse Rumbeke, nam de rol van zijn landgenoot bijna over. Er was een weer geheel herstelde Jan Ruckert voor nodig om hem uit de oranje-trui te houden. Een fitte Ruckert kan veel, dat heeft hij al verscheidene keren bewezen. Sinds hij vorig jaar in de proloog_. van Olympia's Ronde ten val kwam, heeft zijn ster echter niet meer geschitterd. Een ernstige knie-blessure hield hem maandenlang van het toernooiveld.

De 20-jarige Amsterdammer, of beter gezegd ex-hoofdstedeling, want hij woont tegenwoordig in het Brabantse land, bleef echter niet bij de pakken neerzitten. Met de geweldige steun van zijn verloofde, Ans Klip, een dochter van de bekende wedstrljdleider, die ook de karavaan van Olympia op een niet te verbeteren manier door Nederland loost, bouwde hij langzaam maar zeker aan zijn vorm. Ruckert wilde kost wat kost een geweldige come-back maken. In het begin van het seizoen zat het hem echter niet mee. Wanneer er een valpartij was, dan moest het al gek zijn wanneer Ruckert er niet in betrokken was. Bovendien kwam ook de “macht" langzaam terug. Voor Ruckert tenminste veel te langzaam, want met zijn ongebreidelde strijdlust ging hij toch weer steeds in de slag. Vanaf de Driedaagse van Noord-Holland en de etappekoers de Ronde van Navarra in Spanje, ging het plotseling crescendo. Niet alleen de vorm kwam terug, maar ook het zelfvertrouwen groeide met de dag. In de tweede etappe kreeg de karavaan al een sluiertje opgelicht van hetgeen Ruckert kan presteren. Toen werd hij juist op de streep geklopt. Ook vandaag zou de etappe-overwinning niet voor hem zijn. Daar was -de Belg Lefevere, die overigens bijzonder weinig kopwerk verzette, te rap voor. De zuiderbuur reed echter op de eerste plaats voor het dagresultaat, Ruckert was het om de positie in het algemeen klassement te doen.

Hij slaagde volkomen in zijn opzet en de manier -waarop, dwong ongetwijfeld ieders bewondering af. Toen de slag in feite al gevallen was, zat hij eerst alleen, maar reed later met steun van de pechvogels Matje Dohmen en Fons van Katwijk, een gat van ruim den minuut dicht. Voordat dit gebeurde was er echter al veel geschiedenis geschreven. Geschiedenis in positieve, maar helaas ook in negatieve zin. Toine van de Bunder, de held van de vorige dag, na het fiasco daags voordien, moest ervaren dat het pad van een wielrenner niet altijd over rozen gaat. Kort na de start in Ulestraten kwam hij ten val en liep daarbij een bijzonder pijnlijke heupkneuzing op, waardoor hij steeds verder in de achterhoede verdween en toen de kloof eenmaal meer dan een kwartier was geworden, teleurgesteld afstapte. Ook deze Olympia's Ronde had Van de Bunder geen geluk gebracht. Bij de valpartij was ook de Oostduitser Durpisch betrokken. Hij werd aan het hoofd gewond en overgebracht naar een ziekenhuis, waar een hersenschudding werd geconstateerd.

In de rit van zondag was ook de Keuterberg opgenomen. Deze Limburgse heuvel heeft een hoog stijgingspercentage. Degenen die niet te voet gingen waren o.m. Andre Gevers, Arie Hassink, Frits Schur en Math. Dohmen, die de dans op de berg leidden en in deze volgorde op de top doorkwamen. De Keuterberg, die na nauwelijks een half uur al kwam opdagen en zelfs vooraf werd gegaan door de Cauberg in Valkenburg, zorgde meteen voor een grote afscheiding. Drieentwintig renners kwamen op kop. In Vijlen, 47 kilometer na de start, brak deze groep in twee gedeelten. De klimmers hadden vooraan postgevat. Voor de Belg Patrick Lefevre en de Bredanaar Frits Pirard ging het echter nog niet hard genoeg en op de Gulpenerberg, in de omgeving van Trintelen, passeerden zij met 36 seconden voorsprong op een groep van twaalf renners. Deze twaalf: Langerijs, Van der Veken, Kuijs, Pavlicek, Ribbers, Schiir, Gevers, Scheffer, Spijker, Hassink, Lubberding en Huijzen, kregen in het verdere verloop van de strijd nog gezelschap van Dohmen, Van Katwijk, Koot en Ruckert. De rest, met favorieten als Gerry van Gerwen, Piet van der Kruijs, Wil van Helvoirt, de drager van de groene trui, Limburgs hoop Michel Jacobs en vele anderen, zou meer dan vier minuten teruggeslagen worden.

In Mechelen, hier waren 93 kilometer afgelegd, werd het duidelijk dat de achtervolgers terrein wonnen. Zo duidelijk dat een moegestreden Frits Pirard„ om erger to voorkomen, zich liet terugvallen. Lefevere ging echter alleen door. Toen Jan Ruckert hoorde dat er nog een renner met bjjna een minuut voorsprong voor de kopgroep uitreed, wachtte hij enkele kilometers, maar ging toen op de pedalen staan. Ruckert sloot, gebruik makend van het grote mes, aan de voet van de Cauberg, na 120 kilometer bij Lefiivere aan. Deze testte echter meteen de kracht van de Nederlander, want tijdens de klim naar de top sprong hij opnieuw weg. Ruckert wilde zich echter niet forceren en in de afdaling kwam hij weer gemakkeljjk bij de Belg. Er scheen Ruckert niets meer te kunnen gebeuren. In de slotfase kwam er echter een nieuw gevaar opdagen. Dit in de persoon van Hans Langerijs. Deze zag zijn sublieme achtervolging echter niet beloond en finishte op nauwelijks zestien seconden van de winnaar, de Belg Lefevere, die Ruckert geen kans liet. Ook Hans Koot maakte zich nog van de achtervolgers los en greep mooi de vierde plaats. Met een verschil van vijf seconden werd Ruckert de nieuwe leider. Fons van Katwijk, die zeer regelmatig rijdt, kleedde zich met het groen en de witte trui bleef in handen van Andre Gevers. Het bergklassement werd gewonnen door Frits Pirard.

Uitslag: 1. P. Lefevere (Belgie) 152 km in 3 uur 59 min. 31 sec. (met bon. 3.59.16), 2. J. Ruckert (Amstel) z.t. (met bon. 3.69.21), 3. H. Langerijs (Caballero) 3.59.47 (met bon. 3.59.42), 4. H. Koot (Van Erp) 4.00.52, 5. J. v. d. Veken (Belgie) 4.01.36, 6. F. v. Katwijk (Soka) 4.02.05, 7. F. Pirard (Amstel), 8. P. Kuijs (Batavus), 9. P. Pavlicek (Tsjechoslowak(je), 10. J. Ribbers (Michelin), 11, F. Schur (Ketting), 12. A. Gevers (Van Erp), 13. A. Scheffer (Ketting), 14. J. Spijker (Amstel), 15. A. Hassink (Amstel), 16. H. Lubberding (Van Erp), 17. T. Huijzen (Batavus), 18. R. Dard (Frankrijk) 4.03.18, 19. J. Kroft (Ketting), 20. M. Dohmen (Van Erp).

Algemeen klassement na de vierde etappe: 1. J. Ruckert 13 uur 39 min. 29 sec., 2. op 5 sec. P. Lefevere, 3. op 31 sec. H. Langerijs, 4. op 1.50 min. A. Hassink, 5. op 1.55 min. H. Lubberding, 6. T. Hu{ijzen, 7. A. Govers, 8. op 2.18 min. F. Pirard, 9. op 2.20 min. J. v. d. Veken, 10. op 2.44 min. F. v. Katwijk.

Bergprijs, eindstand: 1. F. Pirard 24 put., 2. P. Levefere 18 put., 3. J. Kruunenberg 16 put., 4. J. Spijker 9 pnt., 5. P. Pavlicek 6 pnt.

Prestatieprijs vierde etappe: J. Ruckert.

Pechprijs: N. Durpisch.

Verrassingspremie: J. Ruckert.

Ploegenklassement vierde etappe: 1. Amstel Bier 12 uur 3 min. 41 sec., 2. Jan van Erp-Saicis 12.05.02, 3. Ketting-Shimano 12.07.28, 4. Belgie 12.07.57, 5. Caballero 12.08.38.

Algemeen ploegenklassement na de vierde etappe: 1. Amstel Bier 41 uur 31 min. 30 sec., 2. Van Erp-Saicis 41.31.45, 3. Belgie 41.37.52, 4. Ketting-Shimano 41.38.16, 5. Caballero 41.39.30, 6. Batavus 41.40.11, 7. Soka Snacks-Flandria 41.42.36, 8. Michelin 41.47.26, 9. Militair Team 42.05.58, 10. Rusland 42.19.27, 11. Van Zantvoort-Leycht 42.21.44, 12. Tsjechoslowakije 42.30.53, 13. Frankrijk 42.54.00, 14. DDR 43.05.19.

OLYMPI’S RONDE VAN NEDERLAND.05^e RIT – 26 mei.1975

Vijfde etappe: ULESTRATEN-BLADEL, 145 km

Het heeft niet veel gescheeld of Jan Ruckert was niet in de oranje trui vertrokken. Toen de huldiging reeds had plaatsgevonden en de klassementen van de “Koninginnerit" in de Limburgse heuvels werden opgemaakt, diende de Belgische ploegleider een protest in. Ruckert zou gestayerd hebben. Niemand van de juryleden had deze overtreding echter geconstateerd, zodat het protest, wegens gebrek aan bewijs, werd afgewezen.

Derhalve vertrok de Amsterdammer, aan het hoofd van een veld van nog altijd 79 renners, vanuit het schilderachtige en in een dal gelegen Ulestraten als leider. Meteen na de start moest hij al in actie komen, want nauwelijks was de rode vlag van wedstrijdleider Jan Klip omlaag gegaan, of acht renners - de Belgen Gijsemans en Van der Helst, de Caballero-coureur Michel Jacobs, de Tsjech Labus, de Oostduitser Neuer, Wiel de Ruyter van de ploeg Van Zandvoort-Leycht en twee Amstelmannen Gerrit Mohlman; die later ver terug zou vallen, en Arie Hassink - gingen aan de haal. Vooral de aanwezigheid van Hassink in de kopgroep, deed de volgers opveren. De voorsprong groeide snel en in Stein, nauwelijks 16 kilometer van het vertrok, werd al een kloof van 32 seconden gemeten. De kwaliteit en de samenwerking in dit groepje, dat een maximum voorsprong veroverde van 57 seconden (bij Echt, na 30 kilometer) was niet groots en toen het peloton, met voorop Jan Ruckert en de gehele Van Erp-ploeg die de slag had gemist, de jacht opende, was in Vessem, na precies 42 kilometer, de orde hersteld.

Lange tijd gebeurde er niets meer. In gesloten gelederen trok de karavaan door Weert en Budel. Op de ventweg van de E3, de autosnelweg van Eindhoven naar Weert, brak het peloton plotseling in tweeen. Voorop kwam een groep van 35 renners, waarbij de meeste favorieten, maar in Leende, na 88 kilometer koers, zat alles weer broederlijk bijeen.

De rust was nu echter verstoord en het bleef rumoerig vooraan. Gevers, Havik, Hassink, Langerijs, Ter Harmsel, Van der Kruijs, Van der Veken en Mohlman gingen vooraan rijden. Zij kregen bij Valkenswaard gezelschap van Behue en Pirard en met een machtige sprong sloot ook Ruckert aan. De Amstel-man verdedigde met hand en tand zijn oranje trui. Toch zou hij het niet halen. Juist voorbij Dommelen, 110 km, waagde Hans Langerijs, de man die ook in Limburg zijn kandidatuur al had gesteld, een poging. Hij kreeg aan zijn wiel zijn ploeggenoot Jacobs, die naderhand geweldig veel werk zou verzetten. Co Hoogendoorn, de rappe Volendammer, en als stopper Adrie van Houwelingen, die natuurlijk niet overnam. Vooral Langerijs en Jacobs reden geweldig sterk. Bij de eerste doortocht in Bladel passeerden zij met een voorsprong van 47 sec. op de tweede groep. Een ronde later (er moesten in de etappeplaats nog vier ronden worden afgelegd) bedroeg 't tijdsverschil al 58 sec. Het werd duidelijk. Hans Langerijs zou de opvolger van Ruckert worden als leider in het algemeen klassement. Dat Co Hoogendoorn, opnieuw door een omkijkfout van Van Houwelingen, de ritzege voor zich opeiste, kon de 22-jarige monteur uit Blokker niet veel schelen. Duidelijk had hij zijn visitekaartje afgegeven. Zijn goede prestatie van de dag voordien, was zeker geen uitschieter geweest. Bij de achtervolgers ontsnapte nog Gevers. Hij kwam alleen binnen, verzekerde zich van de vijfde plaats.

De uitslag: 1. C. Hoogendoorn (Soka Snacks) 145 km in 3 uur 13 min. 14 sec. (met bona 3.12.59), 2. A. v. Houwelingen (Amstel Bier), 3, M, Jacobs (Caballero), 4. H. Lange4s (Caballero) beiden zelfde tbd), 5. A. Gevers (Jan van Erp) op 57 sec., 6. P. Maas (Soka-Snacks) op 1.18 min., 9. P. Domosjilkin (Rusland), 8. R. v. Trigt (Michelin), 9. E. G(isemans (Belgie), 10. H. Lubberding (Jan van Erp) alien zelfde tijd, 11. F. Pirard (Amstel Bier) op 1.19 min., 12. B. v. Lamoen (Batavus), 13. H. v. d. Groezen (Van Zandvoort), 14. T. Huijzen (Batavus), 15. N, Kraskov (Rusland), 16. A. Scheffer (Ketting), 17. T. ter Harmsel (Amstel Bier), 18. A. Tak (Militaire Ploeg), 19. G. v. Gerwen (Jan van Erp), 20. J. C. Rogge (Belgie) allen zelfde t(ld.

Ploegenklassement: 1. Amstel Bier 9.42.30, 2. Caballero 9.42.34, 3. Jan van Erp 9.43.17, 4. Belgie 9.43.39, 5. Soka Snacks 9.43.49.

Leider algemeen klassement: H. Langerijs (Caballero).

Leider puntenklassement: F. van Katwijk (Soka Snacks).

Leider sprintklassement: A. Gevers (Jan van Erp).

Leider ploegenklassement: Amstel Bier. Prestatieprijs: M. Jacobs (Caballero). Pechprijs: M. Havik (Ketting).

OLYMPI’S RONDE VAN NEDERLAND.06^e RIT – 27 mei.1975

Zesde etappe: KERKDRIEL-NIJVERDAL, 141 km

Hans Langerijs heeft in de zesde etappe, die over vaak lichtlopende wegen van Kerkdriel in Brabant naar Nijverdal in het mooie Salland voerde, weinig moeite gehad om zijn oranje trui ook voor de volgende dag veilig te stellen. Heel even werd het voor de Noordhollander benauwd, toen hij, samen met o.a. de drager van de witte trui, Andre Gevers, in een valpartij betrokken geraakte. Met gezamenlijke inspanning en met behulp van enkele ploegmakkers, die zich direct lieten afzakken, werden beide renners uit de top van het klassement binnen enkele kilometers weer bijgebracht.

Toen dit kleine incident gebeurde, reden vijftien renners met een voorsprong van 1 minuut en 18 seconden aan de leiding. Deze vijftien - de Fransman Behue, de Russen Kruglov en Kraskov, Mohlman van de Amstel-ploeg, Huijzen van Batavus, Verweij en Verboom, als controleurs voor Langerijs, van Caballero, de Van Erp-renners Van Gerwen, Van der Kruijs en Lubberding, de militairen Tak en Peels,Hoogendoorn van SokaFlandria en tenslotte twee Van Zandvoort-renners De Ruijter en Schuurmans - waren na 75 kilometer uit de groep ontsnapt. De best geklasseerde in het algemeen klassement van deze groep was Huijzen en die wilde best steun verlenen aan de Van Erp-renners, die de mogelijkheid wilden aangrijpen om hun equipe weer bovenaan in bet ploegenklassement te brengen. De voorsprong van de leiders steeg met de kilometer en de poging scheen een kans van slagen te hebben.

Langerijs, die de andere Caballero-mannen had gemobiliseerd en bovendien steun kreeg van Amstel, dat de leiding in het ploegenklassement moest verdedigen, zweepte de groep tot grotere snelheid op en langzaam maar zeker kwam het peloton, vooral toen ook de Belgen bereld bleken veel kopwerk te doen, weer bij. Met nog drie kilometer voor de wielen kregen de achtervolgers loon naar werken en werd de kopgroep, waarin het volgens Piet van der Kruijs niet zo goed boterde, achterhaald. In een fel bevochten eindstrijd behaalden de Belgen tenslotte hun derde etappe-zege. Deze keer met Etienne van der Heist, die zich zeker twee lengten sneller toonde dan de rapste Nederlander, die deze keer de Limburger Math. Dohmen bleek te zijn.

Voordat de etappe in een beslissend stadium kwam was er al het een en ander gebeurd. Kort na de start in Kerkdriel ging Piet Hoekstra al voor de groep uit rijden, maar Hans Langerijs, die zich had voorgenomen, niet bij de eerste vijf in het peloton weg te gaan, herstelde persoonlijk de orde. Ook de Oostduitser Unterwalter kreeg geen vrijheid van handelen.

Na 36 kilometer werd de karavaan opgeschrikt door de kreet „valpartij" en kort hierna werd assistentie van de arts voor Jan Ruckert gevraagd. De man, die in de eerste dagen zo'n hoofdrol had vertolkt, werd nu per ambulance naar een ziekenhuis vervoerd, waar een lichte hersenschudding werd geconstateerd.

Juist voordat de eindsprint werd ingezet, vond eveneens een valpartij plaats. Het voornaamste slachtoffer was nu de Belg Emiel Gijsemans. Hij reed op een vluchtheuvel tegen het verkeersbord en passeerde de finish in de ambulance. Aanvankelijk vreesde men een lichte hersenschudding, maar na onderzoek bleek dit toch niet het geval te zijn, zodat de snelle Belg de volgende dag zijn wedstrijd toch mocht voortzetten.

Hans Langerijs na afloop: „Ik ben geen moment in moeilijkheden geweest. Ik wist dat ik op mijn ploegmakkers, zowel vooraan als in het peloton, kon rekenen. Bovendien moest Amstel rijden, wilde de ploeg aan de kop van het klassement blijven. Ik rijd om te winnen, doe elke dag mijn best, en morgen zien we wel weer."

De uitslag: 1. E. v. d. Helst (Belgie) 141 km in 3 uur 31 min. 18 sec. (met bon. 3.31.03), 2. M. Dohmen (Van Erp) z.t. (met bon. 3.31.08), 3. A. Prinsen (Militaire Ploeg) z.t. (met bon. 3.31.13), 4. P. Maas (Soka-Snacks), 5. T. Huschke (Oost-Duitsland), 6. P. Kuijs (Batavus), 7. H. v. d. Groezen (Batavus), 8. Y. Bertin (Frankrijk), 9. A. Gevers (Van Erp), 10. W. v. Helvoirt (Caballero), 11. P. Hoekstra (Batavus), 12. G. Mohlman (Amstel), 13. P. Domojilkin (Rusland), 14. G. v. Gerwen (Van Erp), 15. F. v. Katwijk (Soka-Snacks), 16. N. Krasnov (Rusland), 17. W. Albersen (Ketting), 18. W. Pater (Michelin), 19. B. Huveneers (Militaire Ploeg), 20. F. Pirard (Amstel) allen zelfde tijd.

Algemeen klassement na de zesde etappe: 1. H. Langerijs 20 uur 24 min. 36 sec., 2. P. Lefevere 20.25.25, 3. A. Gevers 20.26.53, 4. A. Has- . sink 20.27.10, 5. T. Huijzen 20.27.15, 6. H. Lubberding z.t., 7. F. Pirard 20.27.38, 8. F. Schtir 20.28.14, 9. A. Scheffer z.t., 10. J. v. d. Veken 20.29.09.

Dagploegenklassement: 1. Jan van Erp-Saicis 10.33.54, 2. Batavus, 3. Saka-Snacks, 4. Rusland, 5. Amstel alle zelfde tijd.

Algemeen ploegenklassement na de zesde etappe: 1. Amstel 61 uur 47 min. 44 sec., 2. Jan van Erp-Saicis 61.48.56, 3. Belgi0 61.55.25, 4. Caballero 61.55.58, 5. Ketting-Shimano 61.57.18, 6. Batavus 61.59.02, 7. SokaSnacks-Flandria 62.00.19, 8. Michelin 62.07.57, 9. Militaire Ploeg 62.26.29, 10. Rusland 62'.38.29, 11. Van Zandtvoort-Leycht 62.47.11, 12. Tsjechoslowakiie 63.02.57, 13. Frankrijk 63.16.49, 14. DDR 63.55.44.

Leider puntenklassement: A. Gevers (Van Erp). Leider sprintklassement: A. Gevers (Van Erp). Prestatieprijs: T. Huijzen (Batavus). Pechprijs: J. Ruckert (Amstel).

OLYMPI’S RONDE VAN NEDERLAND.07^e RIT A – 28 mei.1975

INDIVIDUELE TIJDRIT IN NIJVERDAL

Niet de gedoodverfde favoriet Andre Gevers maar de jonge Limburger Michel Jacobs werd woensdag-morgen in Nijverdal winnaar van de individuele tijdrit, die op de Holterberg werd verreden. Gevers legde de afstand van dertien kilometer wel het snelste af, maar de jury had geconstateerd dat hij enkele keren van de rechter helft van de weg was afgeweken, iets dat verboden was. De renners kwamen elkaar namelijk tegen en er was uitdrukkelijk gezegd dat er rechts gereden moest worden. Gevers kreeg hiervoor een tijdstraf van tien seconden en dat kostte hem juist de zege. Michel Jacobs had er namelijk acht seconden langer over gedaan en zag zich door de boete van Gevers meteen winnaar van de race tegen de tijd. Ook Hans Langerijs, de leider in het algemeen klassement, werd bestraft. Hij reed herhaaldelijk op de verkeerde helft en kreeg twintig seconden aan zijn totaaltijd toegevoegd. Hij dujkelde hierdoor van de derde naar de negende plaats.

In tegenstelling tot eerdere berichten was de Belg Gijsemans, de eerste drager van de oranje trui, niet in de tijdrit vertrokken. Zijn verwondingen, daags voordien in de valpartij kort voor het einde van de rit opgelopen, waren van dien aard, dat verder rijden niet verantwoord was. Hij liep een lelijke kneuzing aan de schouder op en werd bovendien aan zijn knie gewond.

Een andere Belg, de winnaar van de rit Kerkdriel-Nijverdal, Etienne van der Helst, stond lange tijd met de beste tijd van de dag bovenaan. Van der Helst, door zijn mislukte rit naar Schijndel op de tweede dag ver in het klassement teruggeslagen, moest al in een van de eerste series van start. Hij liet een tijd noteren van 18 min. 35 sec. Hij werd nog het dichtst benaderd door de Oostduitser Thomas Huschke, die opnieuw bewees dat de renners van achter het IJzeren Gordijn het tijdrijden goed verstaan. Huschke zou uiteindelijk beloond worden met een gedeelde vijfde plaats. Hij maakte dezelfde tijd als Frits Schur, 18 min. 54 sec.

Het in grote getale opgekomen publiek moest echter tot de laatste twintig renners wachten vooraleer er werkelijk een aanval op de heerschappij van de Belg werd gedaan. De eerste die erin slaagde de tijd van Van der Helst scherper te stellen, was Michel Jacobs. In zijn eerste “echte tijdrit" uit zijn carriere, hij reed al eens een bergrit over een kilometer in Luxemburg, liet hij de klok stilstaan op 18 min. 34 sec. Hij werd met een gul applaus beloond.

Het wachten was op het met spanning tegemoet geziene duel tussen Gevers en Langerijs. In de 3-daagse van Noord-Holland had Gevers zijn rivaal bijna een minuut achter zich gehouden. Vandaag wilde het echter bij Gevers niet zo vlotten. Hij ging zeer snel van start en zijn tijd halverwege beloofde veel. In de slotfase moest hij echter de tol voor zijn snel vertrek betalen. Toch werd voor hem de snelste tijd van de dag geregistreerd, 18 min. 26 sec. Kort hierna flitste Langerijs over de eindstreep. Tweehonderd meter verder stond Gevers te wachten en toen speaker Chris Delbressine bekend maakte dat de man uit Blokker een tijd had gemaakt van 18 min. 44 sec., begreep Gevers dat hij in feite in zijn opzet had gefaald. Hij had slechts enkele seconden op Langerijs terug kunnen nemen. Arie Hassink was in dit gevecht een goede vierde. Hij keek tevreden toen hem werd meegedeeld dat de afstand in 18 min. 48 sec. was afgelegd. Bepaald teleurstellend was de prestatie van de Zeeuw Tonny Huijzen, vorig jaar in de top, kwam hij nu niet verder dan tot 19 min. 42 sec.

Uitslag: 1. M. Jacobs (Caballero) 13 km in 18 min. 34 sec. (met bon. 18.19 min.),2. E. van der Helst (Belgig) 18.35 min. (met bon. 18.25 min.), 3. A. Gevers (Van Erp) 18.36 min. (met ban, 18.31 min.), 4. A. Hassink (Amsted) 18.48 min., 5. T. Huschke (DDR) 18.54 min., 6. F. Schur (Ketting) 18.54 min., 7. V. Domojilkine (Rusland) 18.55 min., 8. W. van Helvoirt (Caballero) 19.03 min., 9. H. Langerijs (Caballero) 19.04 min., 10. V. Patchenkov (Rusland) 10.05 min.

OLYMPI’S RONDE VAN NEDERLAND.07^e RIT B – 28 mei.1975

Zevende etappe: NIJVERDAI-DRACHTEN, 162 km

Heel even lette de overigens zeer attente drager van de oranje trui, Hans Langerijs, in het begin van deze etappe, die de karavaan van Nijverdal naar Drachten voerde, niet op. Meteen sloeg de nog altijd zeer slimme vos Arie Hassink, de kopman van Amstel, alarm. Hij zag zijn kans en hoewel er nog maar veertig kilometer waren afgelegd, sprong hij de ruimte in, negen andere renners in zijn wiel meeslepend. Hassink zal toen zelf niet hebben gedacht dat met zijn greep naar de macht, een van de fraaiste en meest interessante momenten van de Ronde was aangebroken. De tien aan de leiding, Van der Sterre van Van Zantvoort, Van Lamoen en Kuijs van Batavus, Lenferink en Schur van Ketting, Verboom en Jacobs van Caballero, Dohmen en Van der Kruijs van Jan van Erp en natuurlijk Hassink, reden snel van het peloton weg. Alleen Harry van der Groezen (Van Zantvoort) slaagde er nog in via een fraaie solo aansluiting te krijgen. Langs de Beilervaart, na ongeveer zestig kilometer koers, was de voorsprong al meer dan vijftig seconden. Hassink, in het algemeen klassement op minder dan tweeenhalve minuut achter Langerijs, spoorde zijn makkers tot grotere spoed aan en hij voelde zich zielsgelukkig toen de renners van Batavus, Van Zantvoort en natuurlijk Ketting bereid bleken zich tot het uiterste in te spannnn. Alleen de Caballero-renners en degenen uit de equipe van Jan van Erp hielden zich afzijdig en trachtten zoveel mogelijk het ritme te verstoren.

Tevergeefs trachtte Langerijs vaart in het peloton te krijgen en zo kon het gebeuren dat de kopgroep bij Oosterwolde, km 91, al 2 min. 30 seconden voorop lag en nauwelijks twintig kilometer verder bij Roden, in het Drentse land, werd een verschil van 3 min. 45 sec. geregistreerd. Angstig en schichtig keek Langerijs op zich heen. Wie zou hem steun willen verlenen. Hij vond die steun uiteindelijk bij de overgeblevenen van Van Erp, de renners van Ben van Erp, Soka-Snacks, bij de Belgen en bij enkele andere buitenlanders. Samen met de ploeggenoten van Langerijs begon het peloton nu aan een felle achtervolging. De voorsprong die met 4 min. 8 sec. een hoogtepunt bereikte, er moesten toen nog achtendertig kilometers gereden worden, liep nu snel terug. In Ureterp, een van de eerste plaatsen in het Friese land, hadden de elf leiders nog 2 min. 15 sec. Uiteindelijk zou de kopgroep de finish in Drachten bereiken met 2 min. 2 sec. voorsprong op de groep. Zestien seconden te weinig voor Hassink om Langerijs uit het oranje te rijden.

In de eindsprint om de etappezege maakte Michel Jacobs vlak voor de streep een grote fout door te vroeg zijn hand in de lucht te steken. Hierdoor miste hij deze dag een dubbelslag. De slimme Piet van der Kruijs ging juist voor de finishlijn onderdoor en won met nauwelijks waarneembaar verschil deze zevende etappe.

Hans Langerijs zei na afloop o.m. zijn straf in de tijdrit niet reeel te vinden. „Ik heb van die enkele keren dat ik op het linker gedeelte heb gereden, zeker geen voordeel van twintig seconden gehad." Over de rit in de middag zei hij: „Een zwaar gevecht. Vooral de Amstel-renners probeerden te verhinderen dat er in het peloton gereden werd." Herman Krott uitte de beschuldiging dat Soka-Snacks met Caballero in de slag was gegaan. Piet Maas ontkende dit ten stelligste. Hij zei: “Er zat niemand van ons bij dus moesten we rijden." Toen Langerijs de vraag werd gesteld of hij steun van de mannen van Ben van Erp had gehad, haalde hij zijn schouders op en zei: „Ik geloof niet dat dat er veel aan doet." Hij wilde noch ontkennen noch bevestigen.

Uitslag: 1. P. van der Kruijs (Jan van Erp) 162 km in 3 uur 52 min. 14 sec. (met bon. 3.51.59), 2. M. Jacobs (Caballero) z.t. (met bon. 3.52.04), 3. P. Kuijs (Batavus) z.t. (met bon. 3.52.09), 4. M. Dohmen (Van Erp), 5, R. Verboom (Caballero), 6. J. Lenferink (Ketting), 7. H. van der Groezen (Van Zantvoort), 8. A. Hassink (Amsted), 9. B. van Lamoen (Batavus). 10. F. Schur (Ketting), 11. G. van der Sterre (Van Zantvoort), 12. F. Pirard (Amstel), 13. F. van Katwijk (Soka-Snacks), 14. B. Huveneers (Militaire Ploeg), 15. G. van Gerwen (Van Erp), 16. V. Kraskov (Rusland), 17. J. v. d. Veken (BelgiL), 18. Ter Harmsel (Amsted), 19. A. Prinsen (Militaire Ploeg), 20. Y. Bertin (Frankrijk).

De Belg Patrick Lefevre, de winnaar van de bergrit in Limburg en aan het begin van deze etappe nog op de tweede plaats geklasseerd, had met een geweldige inzinking te kampen en arriveerde pas als 75e en laatste in Drachten. Zijn achterstand bedroeg ruim achtentwintig minuten en hij tuimelde van de tweede naar de veertigste plaats in het algemeen klassement.

Door de vlucht van Hassink en zijn medevluchters werd de algemene rangschikking flink door elkaar gegooid en zag er voor wat betreft de eerste tien als volgt uit: 1. H. Langeriis (Caballero) 24 uur 37 min. 56 sec., 2. op 16 sec. A. Hassink (Amstel), 3. op 1.26 min. F. Schur (Ketting), 4. op 1.44 min. A. Gevers (Van Erp), 5. op 2.41 min. M. Jacobs (Caballero), 6. op 2.42 min. H. Lubberding (Van Erp), 7. op 3.11 min. F. Pirard (Amstel), 8. op 3.27 ". T. Hulizen (Batavus), 9. op 3.36 min. P. Kuijs (Batavus), 10. op 3.44 min. A. Scheffer (Ketting).

Dagploegenklassement: 1. Jan van Erp 11.38.44, 2. Batavus, 3. Caballero, 4. Ketting, 5. Van Zantvoort alle zelfde tdid.

Leider puntenklassement: A. Gevers (Van Erp).

Leider algemeen ploegenklassement: Jan van Erp-Saicis. Prestatieprijs: A. Hassink (Amstel).

Pechprijs: R. van Trigt (Michelin),

OLYMPI’S RONDE VAN NEDERLAND.08^e RIT – 29 mei.1975

Achtste etappe: DRACHTEN-NIBBIXWOUD, 147 km

Het grote succes van Hans Langerijs en de rest van de Caballero-ploeg word aan het einde van de achtste etappe, welke de karavaan van Drachten naar Nibbixwoud in West-Friesland voerde, voor een groot deel overschaduwd door het ongeval dat de jeugdige Limburger Michel Jacobs overkwam. Enkele honderden meters voor het einde van de Afsluitdijk, het obstakel dat deze keer niet als scherprechter in Olympia's Ronde kon optreden, kwam hij ten val. De gevolgen waren voor de 19-jarig Jacobs desastreus. Met een gecompliceerde beenbreuk werd hij naar het ziekenhuis in Den Helder overgebracht. Aanvankelijk werd ook nog melding gemaakt van een slagaderlijke bloeding, maar dit bleek gelukkig niet het geval te zijn.

Langerijs verloor in Jacobs een van zijn beste knechten en de Noordhollander besefte aan de finish maar al te goed dat hij de kracht van Jacobs en diens geweldige vechtlust op de laatste dag nog nodig kon hebben.

Dat Langerijs ook op deze dag de oranje trui in ontvangst mocht nemen, zijn vierde na Bladel, was in hoofdzaak het werk van hemzelf. Bij iedere ontsnappingspoging was hij betrakken en miste hij een keer de slag, zoals midden op de Afsluitdijk, toen een vijftal renners een lichte voorsprong kon nemen, dan herstelde hij persoonlijk de opgelopen schade.

Langerijs arriveerde in Nibbixwoud, waar hij hartstochtelijk word toegejuicht door zijn streek- genoten, in de kopgroep. Hij eindigde op een fraaie vierde plaats. De ritoverwinning ging naar de Westbrabander Peer Maas, die hiermede zijn tweede etappe voor zijn rekening nam. Andre Gevers had kort voor het einde nog een poging gedaan een gedeelte van zijn achterstand in het algemeen klassement op Langerijs goed te maken. Tien kilometer voor het einde werkte hij zich uit de kopgroep en nam bijna een halve minuut voorsprong. In Sijbekarspel, op nauwelijks vijf kilometer voor het einde, word hij echter achterhaald en toen was het Peer Maas, die gemakkelijk in de sprint zegevierde.

Bijzondere ontevredenheid heerste na afloop van deze rit in het Amstelkamp. Kort na de valpartij, waarbij Jacobs zo jammerlijk word gewond, was ook Hassink ten val gekomen. De leider van de ploeg van Herman Krott kreeg vrij snel een andere fiets van Adrie van Houwelingen en werd door de complete ploeg opgewacht. Voor Langerijs was het echter het sein om de aanval op de positie van Hassink, die met een achterstand van slechts zestien seconden zijn grootste rivaal was, te opener. Hij kreeg hierbij vooral steun van de renners van Jan van Erp. Ook voor hen was Amstel de grootste tegenstander, maar dan voor de eerste plaats in het algemeen ploegenklassement. Met uitzondering van Math. Dohmen was de gehele paarse equipe in de kopgroep vertegenwoordigd. Deze groep, dertig renners in totaal, liep zeer snel van de groep van Hassink weg. Na 115 kilometer koers bedroeg de voorsprong 43 seconden en vier kilometer verder keek Hassink, die zijn ploegmaten bleef aanvuren (geen enkele andere ploeg wilde rijden), al tegen een kloof van 1 min. 09 sec. aan. Het werd duidelijk dat Hans Langerijs hier een belangrijke tegenstander voor de eindzege zou elimineren. Hassink arriveerde uiteindelijk met een achterstand van 2 min. 09 sec. en dat is met nog slechts een tijdrit en een korte rit voor de boeg waarschijnlijk teveel om nog te kunnen overbruggen.

Frits Schur, de derde geklasseerde aan het begin van deze rit, bevond zich wel in de kopgroep en schoof op naar de tweede plaats. Hassink werd ook gepasseerd door Gevers, die op Langerijs toch nog altijd 1 min. 44 sec. goed moet maken.

Tegelijk met Jacobs kwamen ook Wiel de Ruyter en Harry van der Groezen, beiden van de ploeg Van Zantvoort-Leycht, ten val. Ook zij werden ter observatie naar het ziekenhuis in Den Helder vervoerd, maar konden in de avonduren door hun ploegleider werden opgehaald.

Uitslag: 1. P. Maas (Soka-Snacks) 147 km ig 3 uur 11 min. 17 sec. (met bon. 3.11.02), 2. E. van der Helst (Belgie) zt. (met bon. 3.11.07), 3. F. Schur (Ketting) z.t. (met bon. 3.11.12), 4. H. Langerijs (Caballero) z.t., 5. A. Gevers (Van Erp) z.t., 6. op 43 sec. J. van der Veken (Belgie), 7. R. van Trigt (Michelin), 8. W. Albersen (Ketting), 9. Y. Bertin (Frankrljk), 10. R. Verboom (Caballero), 11. G. van Gerwen (Jan van Erp), 12. B. van Lamoen (Batavus), 13. B. Huveneers (Militaire Ploeg), 14. R. Groen (Michelin), 15. T. Huijzen (Batavus), 16. F. van Katwijk (Soka-Snacks), 17. N. Kraskov (Rusland), 18. J. Zavrel (Tsjechoslowakije), 19. P. van der Kruijs (Jan van Erp), 20. A. Scheffer (Ketting).

Dagploegenklassement: 1. Ketting 9 uur 35 min. 17 sec. (31 pnt.), 2. Belgie z.t. (34 pnt.), 3. Jan van Erp z.t. (35 pnt.), 4. Soka-Snacks z.t. (46 pnt.). 5. Militaire Ploeg 9.36.00.

Leider algemeen klassement: H. Langerijs (Caballero). Leider puntenklassement: A. Gevers (Jan van Erp). Leider sprintklassement: A. Gevers (Jan van Erp). Leider ploegenklassement: Jan van Erp. Prestatieprijs: G. van Gerwen (Jan van Erp). Pechprijs: M. Jacobs (Caballero).

OLYMPI’S RONDE VAN NEDERLAND.09^e RIT A – 30 mei.1975

TIJDRIT IN NIBBIXWOUD

Toen de tussentijd van Andre Gevers, na ruim elf van de drieentwintig kilometer lange tijdrit, op het aankomstcircuit in Nibbixwoud werd bekendgemaakt, haalde de aanhang van leider Hans Langerijs verlicht adem. De Brabander had waarschijnlijk met een zware inzinking te kampen, want tegenover Frits Schur, de man die tot op dat moment de beste tijd op de chrono had gebracht, kwam Gevers 39 seconden tekort. Enkele minuten later bleek dat Langerijs halfweg de race 33 seconden sneller was geweest dan zijn voornaamste rivaal. Gevers komt echter in de tweede helft van een tijdrace eerst op toeren. Dat bleek ook vrijdagmorgen in West-Friesland. Onstuimig hard joeg hij over de Noordhollandse wegen en hij werd uiteindelijk afgeklokt in een mooie tijd van 31 min. 24 sec., precies een minuut sneller dan Langerijs. Met de vijftien seconden bonificatie voor de overwinning kwam Gevers op een winst van 1 min. '15 sec. Dat betekende dat er nog slechts 29 seconden voorsprong voor Langerijs overbleven. Gevers reed de 23 km met een gemiddelde snelheid van 45,283 km en bewees opnieuw de beste tijdrijder bij de amateurs te zijn. Langerijs kwam met zijn tijd van 32 min. 24 sec. niet verder dan de twaalfde plaats. Een teken aan de wand? Langerijs: ,Wanneer ik zeg dat ik het nog dagen vol kan houden, dan sta ik glashard te liegen. Niet lichamelijk, ik voel me nog sterk genoeg, maar fysiek sta ik onder grote druk. Het feit dat ik hier vrijwel voor eigen publiek rijd, is hier ook niet vreemd aan. Bovendien, wie ben ik. Vorig jaar droomde ik nog van een overwinning in een wielerwedstrijd, nu ben ik leider van bet grootste evenement dat Nederland op dit gebied kent."

De tweede man in de race tegen het horloge was Wil van Helvoirt. „Ik ben niet tevreden over mijn prestaties in deze Ronde," zei de Tilburger. „Ik heb enkele dagen veel last van opgezette amandelen gehad, maar dat is gelukkig nu weer over." Dat hij weer helemaal hersteld was, bewees Van Helvoirt, door slechts drie seconden op Gevers prijs te geven.

Een verrassing in de tijdrit was ongetwijfeld ook de vijfde plaats van Henny Rossen. Voor zijn ploegleider Tiny van de Berk van Van Zantvoort-Leycht was het echter niet zo'n grote surprise. „Deze renner kan heel wat, maar hij durft niet in de groep te rijden. Wanneer er een prijs voorhanden zou zijn voor de renner die het meest, na gelost te zijn, is teruggekomen, dan zou hij zeker voor Rossen zijn. Hij zit steeds in de wind en heeft wel anderhalve Olympia's Ronde van Nederland gereden," aldus Van de Berk.

Rossen eindigde ver voor Arie Hassink, het paradepaardje van Amstel. Het was duidelijk dat Hassink er na de nederlaag van de voorgaande dag, op de Afsluitdijk, niet meer in geloofde. Frits Schur daarentegen stelde zich nog geweldig teweer. Nadat hij halverwege de snelste tijd had laten noteren, viel hij in de tweede helft wat terug, maar greep achter de Rus Pantchenkov toch de vierde plaats.

Uitslag: 1. A. Gevers (Van Erp) 23 km in 31 min. 24 sec. (met bon. 31.09), 2. W. van Helvoirt (Caballero) 31.27 (met bon. 31.17), 3. V. Pantchenkov (Rusland) 31.37 (met bon. 31.32), 4. F. Schtir (Ketting) 31.53, 5. H. Rossen (Van Zantvoort) 31.59, 6. E. van der Heist (Belgie) 32.00, 7. G. van Gerwen (Van Erp) 32.02, 8. J. Osmont (Frankrijk) 32.(18, 9. J. Lenferink (Ketting) 32.08, 10. A. Hassink (Amstel) 32.16.

OLYMPI’S RONDE VAN NEDERLAND.09^e RIT B – 30 mei.1975

SLOT-ETAPPE: NIBBIXWOUD-AMSTERDAM, 85 km

Nadat de ploegleider van Caballero Ge Peters en Dennis Klopper door voorzitter Fred Harting de gouden speld, de onderscheiding die wordt uitgereikt wanneer tien keer aan Olympia's Tour is meegewerkt, was overhandigd, begonnen nog 71 renners aan de laatste opgave, van Nibbixwoud, via Hoorn en de dijken van het IJsselmeer naar de hoofdstad. Het verschil tussen Langerijs en Gevers in het algemeen klassement beloofde een spannend slot en diverse aanvallen van de ploeg van Van Erp op de vesting van Langerijs werden dan ook verwacht. Van dit alles is niets gekomen. Ten eerste omdat ook Andre Gevers zich niet meer in staat voelde er geweldig tegenaan te gaan. De tijdrit van enkele uren voordien had toch wel sporen achtergelaten. Bovendien was Langerijs bijzonder attent. Elke keer wanneer hij Gevers naar de voorste stellingen zag schuiven, ging hij onmiddellijk aan zijn wiel zitten, om bij de eerste de beste actie van de Brabander direct te kunnen reageren. Ook het hoge tempo schrikte de durvers af. In gesloten gelederen werden de eerste zestig kilometer van de laatste etappe afgelegd. Bij Katwoude, hier moesten nog 25 kilometer onder de wielen doorgedraaid worden, ontsnapte Jules Bruessing. De Amstelvener, die op de eerste dag al ver werd teruggeslagen, kreeg de Belgen De Wolf en Van der Veken en Schuurmans uit de equipe Van Zantvoort met zich mee. De Caballero-ploeg vond deze ontsnapping helemaal geen gevaar; sterker nog, de leider in het klassement juichte de poging van Bruessing toe, omdat het risico, dat de belangrijke bonificatieseconden bij zijn directe rivalen terecht zouden kunnen komen, er door verdwenen was. De vier bleven voorop, werkten goed samen en kwamen in Amsterdam negentien seconden eerder aan dan de rest van het veld. Via een fel sprintje van kop af behaalde Bruessing de etappe-zege, hier mede het totaal aantal overwinningen van de ploeg SokaFlandria op vijf brengend. In de groep, omgeven door ploeggenoten, ging Langerijs, met beide handen omhoog, over de eindstreep. Hij was winnaar van de 24e editie van Olympia's Tour geworden. TEKST Jo de Bruijn

Uitslag: 1. J. Bruessing (Soka) 85 km in 1 uur 52 min, 18 sec. (met bon. 1.51.59), 2. J. van de Veken (Belgie) z.t. (met bon. 1.52.04), 3. A. de Wolf (Belgie) z.t. (met bon. 1.52.09), 4. C. Schuurmans (Van Zantvoort) z.t.. 5. op 19 sec. B. Huveneers (Militaire Ploeg), 6. F. van Katwijk (Soka), 7. R. Groen (Michelin), 8. P. Maas (Soka), 9. M. Venix (Soka), 10. A. Tak (Militaire Ploeg), 11. E. v. d. Helst (Belgie), 12. F. Pirard (Amstel), 13. T. ter Harmsel (Amstel), 14. W. Albersen (Ketting), 15. G. van Gerwen (Van Erp), 16. W. Pater (Michelin), 17. F. Schur (Ketting), 18. T. Huijzen (Batavus), 19. N. Kraskov (Rusland), 20. B. van Lamoen (Batavus).

Dagploegenklassement: 1. Belgie 5 uur 37 min. 05 sec., 2. Soka-Flandria 5.37.28, 3. Michelin 5.37.51, 4. Militalre Ploeg z.t., 5. Batavus z.t. Prestatieprijs: J. Bruessing (Soka).

Pechprijs: M. Havik (Ketting).

Eindklassementen Olympia's Ronde

Individueel: 1. H. Langerijs (Caballero) 30 uur 14 min. 14 sec., 2. A. Gevers (Van Erp) 30.14.43, 3. F. Schtir (Ketting) 30.15.04, 4. A. Hassink (Amstel) 30.16.31, 5. A. Scheffer (Ketting) 30.18.42, 6. H. Lubberding (Van Erp) 30.19.02, 7. T. Huijzen (Batavus) 30.19.25, 8. J. v. d. Veken (Belgie) 30.19.43, 9. F. Pirard (Amstel) 30.19.57, 10. P. Kuijs (Batavus) 30.21.01, 11. F. van Katwijk (Soka) 30.21.10, 12. B. van Lamoen (Batavus) 30.21.36, 13. P. van der Kruijs (Van Erp) 30.21.37, 14. W. van Helvoirt (Caballero) z.t., 15. J. Spijker (Militaire Ploeg) 30.21.58, 16. H. Koot (Van Erp) 30.22.15, 17. G. van Gerwen (Van Erp) 30.22.43, 18. M. Dohmen (Van Erp) 30.22.58, 19. T. ter Harmsel (Amstel) 30.23.14, 20. C. Hoogendoorn (Soka) 30.24.03, 21. R. Groen (Michelin) 30.26.07, 22. W. Pater (Michelin) 30.28.31, 23. P. Domojilkine (Rusland) 30.31.04, 24. A. van Houwelingen (Amstel) 30.34.19, 25. W. Albersen (Ketting) 30.35.00, 26. P. Pavlicek (Tsjechoslowakije) 30.35.57, 27. V. Kruglov (Rusland) 30.36.52, 28. R. van Trigt (Michelin) 30.38.44, 29. E. v. d. Helst (Belgie) 30.39.42, 30. R. Dard (Frankrijk) 30.40.12, 31. J. Bruessing (Soka) 30.41.02, 32. J. Kroft (Ketting) 30.42.10, 33. M. Venix (Soka) 30.43.37, 34. N. Kraskov (Rusland) 30.44.37, 35. G. Mohlman (Amstel) 30.45.16, 36. J. Lenferink (Ketting) 30.46.11, 37. P. Hoekstra (Batavus) 30.46.14, 38. J. Maas (Michelin) 30.47.30, 39. C. Schuurmans (Van Zandvoort) 30.48.24, 40. P. Maas (Soka) 30.48.27, 41. G. Brokelman (Caballero) 30.49.09, 42. Y. Bertin (Frankrijk) 30.50.04, 43. J. Zavrel (Tsjechoslowakiie) 30.50.34, 44. H. Peels (Militaire Ploeg) 30.51.46, 45. P. Lefevre (Belgie) 30.55.00, 46. B. Huveneers (Militaire Ploeg) 30.55.17, 47. A. Tak (Militaire Ploeg) 30.59.25, 48. M. Havik (Ketting) 30.00.06, 49. A. Alexandr (Rusland) 31.02.48, 50. P. Vranken (Batavus) 31.04.53, 51. J. C. Rogge (Belgie) 31.07.03, 52. R. Verboom (Caballero) 31.07.36, 53. P. Golubnitsij (Rusland) 31.08.45, 54. A. Prinsen (Militaire Ploeg) 31.09.03, 55. M. Haida (Tsjechoslowakije) 31.13.09, 56. T. Huschke (DDR) 31.15.46, 57. R. Labus (Tsjechoslowakije) 31.23.55, 58. W. Pino (Frankrijk) 31.24.57, 59. A. Schenk (DDR) 31.26.40, 60. L. Verweij (Caballero) 31.28.31, 61. J. Osmont (Frankrtjk) 31.28.58, 62. J. van Tilburg (Militaire Ploog) 31.29.06, 63. A. de Wolf (Belgie) 31.29.13, 64. H. Bartels (DDR) 31.29.20, 65. C. Behue (Frankrijk) 31.32.45, 66. B. Libregts (Batavus) 31.35.23, 67. V. Pantschenkov (Rusland) 31.38.00, 68, H. Rossen (Van Zantvoort) 31.42.50, 69. G. v. d. Sterre (Van Zantvoort) 31.46.31, 70. M. Sykora (Tsjechoslowakije) 31.56.53, 71. R. Akker (Van Zantvoort) 31.59.23.

Puntenklassement: 1. A. Gevers 123 pnt., 2. E. v. d. Helst 96 pnt., 3. F. van Katwijk 93 pnt., 4. J. v. d. Veken 91 pnt., 5. W. van Helvoirt 90 pnt.; 6. P. Maas 85 pnt., 7. F. Schtir 76 pnt., 8. F. Pirard 75 pnt., 9. H. Langerijs 73 pnt., 10. A. Hassink 72 pnt.

Sprintklassement: 1. A. Gevers 48 pnt., 2. E. v. d. Helst 41 pnt., 3. T. Huijzen 38 pnt., 4. P. Hoekstra 19 pnt., 5. J. Lenferink 17 pnt.

Combinatie-klassenrent: 1. A. Gevers 4 pnt., 2. F. Schur 16 pnt., 3. A. Hassink 25 pnt., 4. H. Langerijs 26 pnt., 5. T. Huijzen 26 pnt.

Ploegenklassement: 1. Jan van Erp-Saicis 88 uur 40 min. 48 sec., 2. Amstel Bier 88.46.39, 3. Ketting-Shimano 88.49.10, 4. Caballero 88.50.23, 5. Belgi,9 88.50.35, 6. Batavus 88.53.03, 7. Soka Snacks-Flandria 88.55.52, 8. Michelin 89.06.02, 9. Militaire Ploeg 89.23.08, 10. Rusland 89.36.34, 11. Tsjechoslowakiie 90.07.39, 12. Van Zantvoort-Leycht 90.23.01, 13. Frankrijk 90.24.51, 14. DDR 90.58.15.

Prestatiepriis: De prestatieprijs over de gehele ronde werd door de pers toegekend aan Michel Jacobs (Caballero).

Pechpriis: Ook was de jury unaniem van mening dat er voor deze extra prijs slechts een renner in aanmerking kwam: Michel Jacobs.

OMLOOP DOOR HET LAND VAN BARTJE – 9 augustus.1975

Spoorbomen obstakel van betekenis

THEO DE ROOY naar eerste klassieke zege

Nog maar nauwelijks anderhalf seizoen op een racefiets en dan al twaalf triomfen boeken, dan mag je wel spreken van een groot aankomend talent. Welnu, Theo de Rooy, lid van het Utrechtse De Volharding, presteerde dit reeds in een relatief kort tijdsbestek en gelijk bij de nieuwe categorie der junioren. Daarom ook was Theo de Rooy aan de finish in Assen van deze 16e door het Asser De Meteoor vlekkeloos georganiseerde Door het Land van Bartje zo blij als een kind. Het was namelijk zijn eerste zege in een klassieker. En hij had eigenlijk op niets gerekend. Ruim voor Tynaarlo, na zo'n 20 km koersen door de zonovergoten Drentse dreven, kwam Theo de Rooy zwaar ten val, liep naast een scheurtje in zijn hand en een kapot voorwiel tegen een grote achterstand op, ging desondanks goed door en kreeg zowaar door neergelaten spoorbomen bij Tynaarlo weer aansluiting. Een meevaller na die pech dus en dan nog winnen ook. Een van de dingen die de wielersport zo boeiend maken. Jammer was het dat in de slotfase van de koers door gesloten spoorbomen een lange vlucht van elf renners, die een voorsprong van ruim twee minuten hadden veroverd, teniet werd gedaan. In die verzengende hitte was het gemiddelde aan de lage kant, zodat men met die spoorbomen te maken kreeg. Van de zes achtervolgers die aansluiting kregen, profiteerde alleen John van Herwerden met een derde plaats.

Veel uitvallers

Voor velen van de 97 gestarten zou al gauw blijken dot het een te zware opgave was om de 117 km te voltooien. Koudijzer uit Goes was de eerste vluchter met een reele voorsprong (22 sec.) maar verder dan wat valpartijen, waarbij o.m. Bart van Est en Theo de Rooy waren betrokken, was er niets te melden, uitgezonderd dan die gesloten spoorbomen bij Tynaarlo, die na nauwelijks 24 km koers alles weer bijeen brachten.

Voor de vroege lossers viel er ondanks dit oponthoud weinig eer te behalen. Zij werden er prompt weer af gereden. Na enkele schermutselingen kwam voor Gasselte een kopgroep van elf renners tot stand onder impuls van de verrrassende Han Vaanhold (Het Oosten). Tien kilometer verder werd al een winst van 30 seconden geteld, die vlak voor Beilen, na een vlucht van ruim 40 km en een voorsprong van ruim 2.20 min., abrupt door neerdalend spoorbomen teniet werd gedaan. Zes renners, die het verbrokkelde peloton hadden verlaten, maar eigenlijk de grote verliezers waren, zoals Ad Verstijlen, Martin Taverne, John van Herwerden, Jan van der Velden, Rinie Strosnijder en Ad Hoezen, konden zo weer aansluiten bij de kopgroep.

Gelijk begon de finale met twee demarrages van Han Vaanhold. Hij kreeg eerst Jos Lammertink mee, maar de Zwaluwrenner liet zich terugvallen na tegenactie uit de groep. Op het TT-circuit, met nog zo'n zes kilometer voor de boeg, kwam de attente Theo de Rooy bij de koploper en samen moesten ze gaan uitmaken wie zich de zestiende winnaar van “Bartje" mocht noemen. De reactie uit de groep van 15 kwam veel te laat. John van Herwerden kwam het kortst, maar ook hij

verspeelde bijna een volle minuut op spurtwinnaar Theo de Rooy, die tot zijn niet geringe verbazing de sneller geachte Vaanhold klopte.

BRON:Wim Neeskens

Junioren: 1. Theo de Rooy, De Meern 117 km in 2.58.22; 2. Han Vaanhold, Haaksbergen; 3. op 58 see. John van Herwerden, Voorburg; 4. op ruim 1 minuut Jos Lammertink, Wierden; 5. Martin van Taverne, Amsterdam; 6. op 1.12 Guus Bierings, Uden; 7. Paul Driessen. Elsloo; 8. Jan van der Velde, Rbsbergen; 9. Ad Verstijlen, St. Wille;brord; 10. Jo de Bruin, Alphen a.d. Rijn; 11. Rinie Stroosniider, MoerdUk; 12. Ad Hoezen, Geffen; 13. Fr. van Dongen, Brenda; 14. A. Supers, Purmerend; 15. M. van Gool, Oosterhout; 16. M. v. d. Broek, Dussen; 17. J. Suurd, Peize; 18. op grote afstand E, Keizer, Noorden; 19, C. Bernaars, Rotterdam; 20. J. de Wolf, Rotterdam; 21. S. Meyn, Amsterdam; 22. Frans Hovinig, Smilde; 23. J. van Geswe, Esp; 24. A. Gevers, Schijndel; 25. J. Kouwijzer, Goes; 26. Evert van der Poll, Oldebroek; 27. Th. Vriens, Helmond; 28. R. Willems, Uden; 29. K. Heus, Rotterdam; 30. R. de Vries, Leek.

OMLOOP NOORDWEST OVERIJSSEL..05 april.1975

“ WILLEBRORDERS" OP EERSTE DRIE PLAATSEN

AD VERSTIJLEN VOND JUISTE MOMENT

Kon in de Vijf Dorpenomloop voor junioren door winst van Bart van Est, een vierde en vijfde plaats voor resp. Ad Verstijlen en Peter Valentijn, gesproken worden van succes voor Willebrord Wil Vooruit, in Hasselt kwam het trio tot een unieke prestatie. Op de eerste drie plaatsen van de openingskoers voor de Junioren Clubtrofee prijkten mannen van ploegleider Van der Steen. Door dit resultaat heeft de ploeg in de openingsfase een al vrijwel onaantastbare voorsprong genomen in het klassement.

„En toch was er vooraf niets afgesproken," verduidelijkte de ploegleider. ,Wie de beste uitgangspositie bewerkstelligde werd in bescherming genomen." Nu, dat was de nog pas 17-jarige Ad Verstijlen, wegkampioen van West-Brabant, winnaar van Galder en St. Willebrord en clubkampioen van de gelijknamige vereniging. Zonder meer een uitstekend begin in het nog prille seizoen. Een vijfde triomf zag Verstijlen in de Ronde van de Noord-Westhoek wel zitten, toen hij op nauwelijks tien km voor de meet uit de 20 mans kopgroep demarreerde. In een soepele stijl liep de winst nauwelijks op tot zo'n honderdtal meters, maar in de laatste km rond Hasselt heen, met toen een fel jagende kopgroep, kwam toch nog 38 seconden op de klokken. En of het niet opkon, won Peter Valentijn - de minst opvallende van het trio - op een been de sprint van de negentien, voor Bart van Est en Jan Akkermans.

Valpartijen

Zoals gebruikelijk tegenwoordig waren de 128 renners na het geneutraliseerd gedeelte weggevlagd of een fikse valpartij teisterde het veld, waar zeker negen renners bij betrokken waren. Peter van de Heuvel uit Apeldoorn kwam er het slechtst af. Hij moest met hoofd-, arm- en beenwonden naar het Sophia Ziekenhuis vervoerd warden, waar zijn knie gehecht moest worden. Het grote peloton, hierdoor uit elkaar geslagen, vloeide weer samen om op de Hasselterdijk richting Cillemuiden toch uiteen te vallen. Een losgeslagen paard zorgde voor enige hilariteit door lang achter het derde peloton te gaan jagen, geschaduwd door de volgauto's. De Limburger Knippenburg, die pech kreeg, sloot na een fraaie achtervolging weer aan, op het moment dat drie renners uit de eerste groep ontsnapten. J. Klaver, E. van Kessel en Post sloegen een gat van 50 seconden op vier achtervolgers: Vinkers, Vixsebose, Driesen en ... Knippenburg. Tot Steenwijk (41 km) ging alles goed, maar op het stuk „vals plat" richting Steenwijkerwold veranderde de situatie radicaal. De vier achtervolgens waren al teruggeslagen in de volggroep van 23 renners, de rest op ruim een minuut. Binnen 5 km werden de drie koplopers achterhaald en kwamen 14 renners met voorsprong Steenwijkerwold binnen. De Koning, Jennen en Bernaards vielen door lekke banden terug naar de tweede groep, die uit 16 renners bestond. Na 60 km op de Blankenhammerdijk - het zoveelste smalle gedeelte in dit parkoers - opnieuw een schifting. Negen koplopers gingen de tweede koershelft in: Bart van Est, Ad Verstijlen van St. Willebrord, Dick van Egmond (De Zwaluwen-Almelo), Martin Taveerne (Amatelland), Krijn St. Nicolaas (Hoekse Renners), John van Herwerden (Sparta), Jan Akkermans (WV Breda), Guus Bierings (De Windmolens) en Rinie Stroosnijder (De Jonge Renners). Een kopgroep met kwaliteit die echter al spoedig nationaal kampioen achtervolger Dick van Egmond op een ongelukkige manier zag wegvallen. Inmiddels kreeg de tweede groep na een gezamenlijke inspanning waarbij zich ook enkele achterblijvers aansloten - maar de moedige Knippenburg er of moest - weer vat op de kopgroep, die voor Blokzijl weer hergroepeerde tot 27 renners. Daarbij de complete formatie van Willebrord Wil Vooruit„ die dan ook in de laatste 25 km de koers controleerde. Steeds bij ontsnappingen was wel een van de Westbranders betrokken. Stroosnijder kreeg Bart van Est mee toen hij alleen op pad wilde en Peter Valentijn was erbij, toen John van Herwerden met Akkermans een poging waagde. Helemaal te gek werd het voor Zwartsluis, toen Krijn St. Nicolaas met Bart van Est en Ad Verstijlen zich aansloten. Maar de achtervolgers, waarvan Schoen en Weber nog moesten afhaken, gaf zich (toen) nog niet gewonnen. Dat het tenslotte slechts uitstel van executie was, lieten de Willebrorders korte tijd later zien. TEKST:Wim Neeskens

DE UITSLAG

Junioren: 1. A. Verstijlen, St. Willebrord 115 km in 2.44.34; 2. op 38 sec. P. Valentiin, St. Willebrord; 3. z.t. B. van Est, Dinteloord; 4. z.t. J. Akkermans, Zovenbergen; 5. W. Bosch, Gorinchem; 6. K. St. Nicolaas, Dordrecht; 7. B. Oosterbosch, Eindhoven; 8. M. Taveerne, Amsterdam; 9. R. Tichelaar, Zaandam; 10. G. Bierings, Uden; 11. S. Polak, Lage Zwaluwe; 12 D. Timmer, Yde de Punt; 13. M. v. d. Bergh, Oisterwijk; 14. R. Stroosnijder, Moerdiik; 15. C. v. Gestel, Tilburg; 16. J. v. Herwerden, Voorburg; 17. G. v. Besten, Monster; 18. J. Waver, Tuitjehorn; 19. E. v. Kessel, Kerkdriel; 20. T. v. Tol, Poeldijk; 21. op 5.06 P. Post, Oegstgeest; 22. H. v. d. Camp, Tudderen; 23. R. v. d. Broek, Dussen; 24. M. v. d. Velden, Reek; 25. J. v. d. Velde, Rijsbergen; 26. H. Verbrugge, Amsterdam; 27. J. Willemsen, Nuth; 2'8. F. Schootman, Neede; 29. P. Hoenstra, Amsterdam; 30. B. Klopper, Honselersdljk.

Door deze derde achtereenvolgende zege won Willebrord ook de Vaneg-bokaal.

Junioren Clubtrofee: 1. Willebrord Wil Vooruit 105 pnt.; 2. Hoekse Renners 36 pnt.; 3. WV Breda 28 pnt.; 4. GRC Jan van Arckel 24 pnt.; 5. TWC Pbnenburg 24 pnt.; 6. R en TC Wilhelmina-De Uitkomst 19 pnt.; 7. WV Amstelland 18 pnt.; 8. DTS-Brain Broerse 17 pnt.; 9. De Windmolens 16 pnt.; 10. De Jonge Renners 15 pnt.

OMLOOP VAN DE BARONIE.23 maart.1975

Omloop van de Baronie had vrij vlak verloop

Andre Gevers besliste klassieker met laatste demarrage

Nog maar enkele weken geleden, tijdens de officiele voorstelling van de ploeg van Jan van Erp/Saicis in Schijndel zei Andre Gevers. “Het is voor mij afwachten wat het dit seizoen worden zal". Ik heb nog steeds last van mijn knie, die mij ook het vorige seizoen parten heeft gespeeld. Bovendien moet je mij niet al te vroeg in het seizoen voor in de uitslagen verwachten. Ik kom nooit zo snel in vorm".

Nu, nog geen twee maanden later denkt hij er al heel anders over. Aan de finish van de Omloop van de Baronie, die hij in een laatste machtige sprong met brio op zijn naam schreef zei hij: ,Ik voel me geweldig sterk. Ik reed vandaag zoals ik zelden heb gereden. Steeds voorin gekoerst en altijd erbij wanneer er gesprongen werd. Ik heb de voorjaarscompetitie van het district II al gewonnen, werd in Belgie een keer tweede en won vorige week de Luikse klassieker Luik-Villiers le Temple, nee, het zou slechter kunnen gaan".

Gevers was de laatste man die in deze toch wel vlak verlopen Omloop van de Baronie demarreerde. Hij ging op zeshonderd meter voor de eindstreep met een machtige jump achter Ad Tak aan, de Westbrabander uit de Caballero stal, die hier vlak bij eigen huis een fraaie triomf wilde grijpen. Honderd meter voor het einde streek de 22-jarige Schijndelnaar op zijn rivaal neer en ging hem meteen voorbij. Achter hem bewogen zijn achtervolgers, vooral Gerrie van Gerwen en Wil van Helvoirt, hemel en aarde om de overwinning te kunnen opeisen. Gevers voelde de adem van zijn rivalen in zijn nek, maar hij hield het tot op de meet. Een lengte op de voluit sprintende, door velen als snelste man beschouwde Van Gerwen, ging hij als winnaar over de eindstreep. Een triomf voor Gevers, een triomf ook voor de paars-witte equipe van Jan van Erp/Saicis die naast Gevers en Van Gerwen ook Hans Koot in de kopgroep vertegenwoordigd had en daardoor het ploegenklassement, evenals in Zuid-Holland, voor zich opeiste.

Een kopgroep die op ongeveer twintig kilometer voor het einde was ontstaan. Een val van twee favorieten, Mathieu Dohmen en Frits Pirard lag hier in feite aan ten grondslag. Het gebeurde in het wielernest Chaam. Wil van Helvoirt, die voordien een tiental kilometers solo had gereden werd achterhaald, maar had nog zoveel kracht over om aan te kunnen pikken toen negen anderen het op de vlucht zetten. Snel namen de tien leiders een voorsprong van meer dan een minuut zodat zij door de fel jagende metee van nog ongeveer dertig renners niet meer werden achterhaald.

In deze kopgroep reed ook Michel Jacobs mee. Juist in deze week 19 jaar geworden maakte de Limburger in de Omloop van de Baronie zijn debuut bij de amateurs. Meteen werd hij bij Caballero tot kopman gebombardeerd. Jacobs heeft zich uitstekend van zijn taak gekweten. Steeds was ook hij vooraan te vinden en bijzonder fris nog ging hij uiteindelijk in de kopgroep als vijfde over de eindstreep.

Jacobs: ,Wanneer Ad Tak wat eerder teruggepakt was geworden had ik mijn kans nog gewaagd. Nu zie je een ploeggenoot voor je uitrijden en dan spring je natuurlijk niet. Ik heb een fijne wedstrijd gereden, ik ben geen enkele keer in moeilijkheden geweest."

Zoals reeds in het begin gezegd, deze Omloop van de Baxonie, die voor de 16e keer werd verreden, had een vrij vlak verloop. Na een geneutraliseerd gedeelte van ongeveer 7 kilometer werd de meute in Prinsenbeek door de uitstekende wedstrijdleider Wim Jeremiasse losgelaten.

Meteen werd het tempo zo hoog opgeschroefd, de kilometerteller in de wagen kwam vaak boven de vijftig, dat elke poging een ontsnapping op touw te zetten bij voorbaat was mislukt. Toch meldden zich ook nu enkele durvers. Cor Tuit uit Valkenswaard, dit seizoen opgenomen in de oranje equipe van Bossche Staalbouw, was een van hen. Hij ging na Standaardbuiten, op een dijk met vele bochten, voor de groep uitrijden. Bij Zwingelspaan werd hij echter weer achterhaald.

Vreugde en verdriet ook in deze Omloop. Nauwelijks was het startsein in Prinsenbeek gegeven of Jan Ruckert, die dit seizoen toch weer bijzonder goed begint te rijden en weinig of geen last meer heeft van zijn onwillige knie, stond met een tube zonder lucht. Nu is Jan niet bang voor een achtervolging, dus ging hij naarstig aan het werk zijn verloren gegane terrein te herwinnen. Binnen enkele kilometers zat hij terug in de groep. Slechter verging het de Soka Snacks-man Martin Venix. Hij trok zijn rem kapot en werd door de jury wegens ondeugdelijk materiaal uit de koers genomen. Na een defect van Jan Zuidweg, de Rotterdammer uit de stal van BIK, moest Ruckert in Zwingelspaan na 35 km opnieuw van wiel verwisselen. Dit was teveel voor de Amsterdammer die tegenwoordig in Brabant woont. Bovendien had hij pech dat de groep in vier delen uiteen was gevallen. Hij kwam bij de laatste, sleurde de vierde groep in een rush op de derde, maar toen was ook zijn kruit verschoten.

Ook de Hel van Moerstraten, het gedeelte van het parcours dat na 65 km komt opdagen en dat vaak als scherprechter heeft gediend bleek deze keer geen moeilijkheden op te leveren. De slag op de kasseien werd door vrijwel iedereen overleefd. Alleen Nico Hilberink keek in deze fase sip naar een lekke voorband.

Gerrit Mak en Anton van der Steen vonden het in gesloten gelederen rijden nu niet zo prettig meer en zij gingen na Roosendaal (75 km) wat voorop rijden. Zij werden echter ook spoedig weer in de grote groep opgenomen.

In Wouw liet de plaatsellijke renner Nico Valkenburg zich even zien. Hem werd toegestaan, waarschijnlijk een van de mooiste ogenblikken van zijn rennersloopbaan te beleven, door solo te rijden voor eigen publiek. Direct na Wouw liet hij zich echter weer inlopen.

Via de prachtige bossen in de omgeving van Nispen en Rucphen ging de karavaan verder. Steeds in gesloten gelederen. Een speldeprik van Peter Godde, Wim de Wilde en Ad. Gevers, die toen zijn aspiraties al toonde, werd binnen enkele kilometers teniet gedaan en Math. Dohmen kwam na een val snel treug in de groep. Na honderd kilometer, bij Schijf, brak het peloton opnieuw in tweeen. Drieendertig renners maakten zich los. Hans Koot, Henk Lubberding, Frits Pirard en Wim Pater, die in eerste instantie de slag hadden gemist maakten de sprong van de tweede naar de eerste groep met succes. Zij hadden echter evengoed kunnen blijven zitten, want een tiental kilometer verder was de felle achtervolging van de tweede groep met succes beloond geworden.

De laatste man die zich meldde, voordat de beslissende face werd ingeluid, was Wil van Helvoirt. Aanvankelijk in gezelschap van de jonge Peter van der Pluijm, maar later alleen probeerde hij zijn slag te slaan. Pirard en Herman Snoeyink trachtten een brug te slaan, maar dit liet het peloton waarin Gerry van Gerwen als een generaal, opereerde, niet toe.

Terwijl Jan Damen en Martien Rietveld werden gelost, Jans Vlot ten val kwam en Peter Franken uit Oosterhout door een defect moest afhaken, viel in Chaam de uiteindelijke beslissing met het bovenvermelde resultaat. TEKST:Jo de Bruijn

Wedstrijdverloop:

0-25 km. Honderdachttien renners gaan na een geneutraliseerd gedeelte van 7 kilometer over de onbewaakte overweg in Prinsenbeek van start. Meteen wordt de materiaalwagen opgeroepen voor een defect van Ruckert. Ook G. Scheper uit Ruinen moet van de fiets. Ruckert krijgt snel aansluiting. Bij Zevenbergen (17 km) breekt het peloton in tweeen, maar nog voor Standaardbuiten zit alles weer bij elkaar.

25-50 km. Cor Tuit neemt bij Zwingelspaan honderd meter en Martin Venix wordt vanwege een kapotte rem uit koers genomen. Jan Zuidweg verdwijnt door een defect, Ruckert moet voor de tweede keer en Hilberink voor de eerste keer van de fiets. Op de Oude Heinigsedjk valt de groep in vier gedeelten. In Fijnaart zijn er nog twee groepen, die elkaar met een verschil van 20 seconden volgen.

50-100 km. In de Hel van Moerstraten komen de groepen successievelijk weer bij elkaar. Er ontstaat een groep van 60 man die langgerekt door de dorpen Oud Gastel en Kruisland trekt. Nico Valkenburg gaat vervolgens in Wouw, zijn woonplaats, wat voorop rijden. Een groep met Van Dijk, Niemeijer, Van Treijen, Stander, Brink en Fransen maakt jacht op de eerste. Zij komen er niet bij. In Roosendaal gaan Gerrit Mak en Anton van der Steen op de vlucht, zij kringen honderd meter en worden weer ingelopen. Bij Rucphen wagen Godde, De Wilde en Gevers een kans, maar ook dat gaat niet door. Math. Dohmen komt na een valpartij terug, Peter van der Kruijs valt door pech weg.

100-150 km. Drieendertig renners komen bij Schijf op kop door. Zij hebben een voorsprong van 35 seconden. Michel Jacobs demarreert uit de hoofdmacht, krijgt geen steun en laat zich wijselijk weer inlopen. Koot, Lubberding, Pirard en Pater maken met succes de sprong van de eerste naar de tweede groep. In Zundert (110 km) krijgt de tweede groep weer aansluiting. In Rijsbergen (118 km) demarreert Gevers, een speldeprik voor de uiteindelijke finale? Herman Snoeyink en Rolf Groen komen na defect terug bij. In Ulvenhout na 130 km luidt Wil van Helvoirt de beslissing in. Van der Pluym gaat met hem mee maar moet lossen en valt terug. Pirard en Snoeyink proberen bij de Tllburger te komen, maar dit laat de fel reagerende groep niet toe. In Gilze na 141 km heeft Van Helvoirt een voorsprong van 22 sec. Henk Smits tracht de kloof te overbruggen, maar ook hij krijgt geen vrijheid.

150 km - finish. Van Helvoirt krijgt gezelschap van negen anderen. Er ontstaat in deze groep een felle strijd. Demarrages zijn niet van de lucht. Ad Tak lijkt het to gaan halen, maar wordt in de laatste honderden meters door Gevers en de rest van de kopgroep voorbijgegaan. Gevers slaat alle aanvallen of en wint schitterend.

Uitslag:

Amateurs: 1. A. Gevers (Schijndel) 166 km in 3 uur 51 min. 44 sec. 2. G. van Gerwen (Olland) 3.W. van Helvoirt (Tilburg) 4. P. Maas (Roosendaal) 5. M. Jacobs (Bingelrade) 6. S. Schuitemaker (Andijk) 7. T. ter Harmsel (Loge Zwaluwe) 8. A. van de Bunder (IJzendijke) 9. H. Koot (Eindhoven) 10. A. Tak (Oud Gastel) 11. op 1 min. 14 sec. F van Katwijk (Oploo) 12. F. Sltiper (Kerkrade) 13. H. Botterhuis (Sambeek) 14. B. Geense (St. Philipsland) 15. P. Godde (Koewacht) 16. L. Ruiter (Amsterdam) 17. A. Prinsen (Raamsdonkveer) 18. A. Dekkers (Udenhout) 19. L. van Vliet (Honselersdijk) 20. H. Smits (Baarlo) 21. G. Mak (Schiedam) 22. J. Kruunenberg (Hoofddorp) 23. W. de Wilde (Oudelande) 24. G. Schipper (Ter Apel) 25. W. Pater (Barneveld) 26. B. Groen (Steenwijk) 27. H. Neven (Hulsberg) 28. J. Cooremans (Breda) 29. H. Buckx (Born) 30. H. Snoeyink (Denekamp) 31. J. Jonkers (Oud Gastel) 32. P. van der Pluym (Hank) 33. J. Bakker (Eenrum) 34. W. Vlot (Wanneperveen) 35. R. Groen (Giethoorn) 36. A. van der Steen (Etten) 37. B. Broere (Oudenbosch) 38. G. Minneboo (Heenvliet) 39. H. Lubberding (Voorst) 40. H. Geldens (Valkenswaard)

Ploegenklasement: 1. Jan van Erp/Saicis 10 uur 54 min 32 sec. (81 pnt.) 2. Caballero, zelfde tijd (79 pnt.) 3. Soka SnacksFlandria 10 uur 55 min 46 sec.

OMLOOP VAN DE BRAAKMAN.05 april.1975

Na drie mislukte pogingen

Toine van de Bunder schitterend solowinnaar van 'zijn'

Omloop van de Braakman

Opnieuw ere-plaats voor Jules Bruessing

Het was een bekend feit. Diegene die de Omloop van de Braakman zou willen winnen, moest op de eerste plaats afrekenen met Toine van de Bunder, de wat frele gebouwde, maar ijzersterke 23-jarige Zeeuw uit het naburige IJzendijke. Als geen ander had Van de Bunder zich op deze wedstrijd voorbereid. Dat hij in vorm was, had hij tijdens de Paasdagen nog eens duidelijk bewezen, toen hij in drie dagen evenzovele eerste plaatsen behaalde.

De hele week was Van de Bunder op het parkoers van de Omloop van de Braakman te vinden geweest. Elke bocht, elke verheffing, elk slecht weggedeelte. Hij wist precies waar het zich bevond. Op de morgen voor de wedstrijd was Van de Bunder nogmaals het parkoers rondgereden. Hier en daar was hij uit de wagen gestapt en had gemeten hoe sterk de wind wel was, of de wind op kop moest worden verwacht, of er van zijwind sprake was. Kortom, serieuzer kan een renner zich op een strijd niet voorbereiden.

„Toch was ik voor de start geweldig nerveus," zegt hij na afloop glunderend. ,Eerst toen ik tien kilometer voor de eindstreep nog ruim twintig seconden voor lag, begon ik aan de overwinning te geloven. Dan nog bekruipt je echter de angst. Een klein steentje, of een scherp stukje glas kan op dat moment alles nog bederven."

Van de Bunder kwam deze middag echter het pechduiveltje op zijn weg niet tegen. Vanaf de eerste kilometer koerste hij vooraan in de groep. Nooit is hij bij de eerste tien weggeweest. Attent sprong hij met elke ontsnapping direct mee, en goed gesteund door zijn ploeggenoten van Soka-Snacks-Flandria behaalde hij uiteindelijk een zeer fraaie triomf. Een triomf waarvoor hij 15 kilometer voor het einde voor de laatste keer uithaalde. Tegen zijn geweldige demarrage was niemand van de kopgroep bestand. In zeer korte tijd veroverde hij twee a driehonderd meter voorsprong en die stond hij in de resterende kilometers niet meer af.

Na een tweede, een vierde en een derde plaats kon Van de Bunder voor de eerste keer in de Omloop van de Braskman de bloemen in ontvangst nemen.

Veel heeft Van de Bunder ook te danken aan zijn ploegmakker Jules Bruessing. De Amstelvener, vorig jaar winnaar van deze klassieker, heeft de vlucht van Van de Bunder volledig in de rug gesteund. Gepast sprong hij mee met de uitstekend rijdende Wit van Helvoirt, die op acht kilometer voor het einde de alarmklok luidde. Natuurlijk nam Bruessing niet over en Van Helvoirt voelde het als een zware last de ex-prof aan zijn wiel mee naar de eindstreep te moeten slepen, met de wetenschap dat hij daar waarschijnlijk ook nog voor de tweede plaats zou worden geklopt. Bruessing toonde zich echter een geweldige ploegmaat en deed wat van hem werd gevraagd. “Neemt Bruessing wel over, dan rijden we er zo heen," zei een teleurgestelde Van Helvoirt na afloop.

Uitstekend rijden deed ook in deze wedstrijd de jonge Limburger Michel Jacobs. Reeds in het geneutraliserde gedeelte stond hij met een lekke band langs de weg en hoewel dat natuurlijk weinig invloed heeft, de karavaan vertrekt pas wanneer alle renners weer aangesloten hebben, prikkelt dit de zenuwen en komt het de concentratie van een renner niet ten goede. Later, na ongeveer tachtig kilometer, de derde ronde was juist begonnen, reed de Limburger lek. Snel kreeg hij een ander wiel en toen liet hij zien wat hij in zijn mars heeft. In no-time, in een voortreffelijke stijl, herstelde hij in enkele kilometers de opgelopen schade. Ook later speelde Jacobs in de finale een hoofdrol. Hij werd uiteindelijk met zijn veertiende plaats maar slecht beloond.

Honderd en twee renners begonnen om klokslag een uur aan deze “kluif" over een afstand van 158 kilometer. Vier ronden van 39,5 km over in het algemeen zeer vlakke en soms ook wel smalle wegen rond het recreatie-oord de Braakman, een inham van de Westerschelde, waar vroeger veel mosselen worden gekweekt.

Meteen meldden zich ook de eerste pechvogels. Bennie Groen bijvoorbeeld, die de reis vanuit Steenwijk tevergeefs had gemaakt en ook Fons van Katwijk, die naar een ontredderd rijwiel stond te kijken. Een aantal zwakkeren, Kole, De Belie, Goldebeld, Stadt en Van de Brande moest al lossen. Peter Tijssen, vorig jaar een veelbelovend junior, geraakte van de weg en kon de enkele tientallen meters die bij op de groep was achtergeraakt, niet dichtrijden. Terwijl Visser uit Amsterdam en zelfs Nico Rinkel, de Ketting-man die vorig jaar de Ronde van Friesland won, afhaakten, brak bet peloton na ongeveer 22 km voor de eerste keer in twee gedeelten. Frits Pirard ging aan het einde van de eerste ronde met succes op jacht naar een premie bij de eerste doorkomst.

De slijtageslag ging verder, inmiddels was het ook gaan regenen, afgewisseld met wat hagel. Uiteindelijk bleven 31 renners aan de leiding over. Zij zouden het verdere verloop van de strijd gaan bepalen. Na ongeveer 60 kilometer hadden zij 35 see. voorsprong op een groep van vijftien renners, die echter steeds verder terug zouden vallen. Ton ter Harmsel, de Zeeuw De Jong en zoals gezegd Michel Jacobs reden vooraan, maar alleen laatstgenoemde slaagde erin zijn plaats bij de eersten weer in te nemen. Terwijl Jacobs in de achtervolging was, sprongen Anton van der Steen, Gerrit Mohlman en Wim de Wilde weg. Zij namen een paar honderd meter maar werden toen, onder impuls van Frits Pirard, Jules Bruessing en natuurlijk Toine van de Bunder weer ingelopen.

De volgende aanval kwam na 110 kilometer. Van de Bunder, Brokelman, De Smit, Langerijs, Jacobs, Verbeke, Hoekstra, Verstraete, Schur, Snoeyink, St. Nicolaas en Hilberink trachtten de rest te ontlopen, maar ook dit ging niet door. Charles de Smit uit Hoofdplaat, ook een streekrenner dus, werkte zich nu licht vooruit en kwam met honderd meter voorsprong bij bet ingaan van de laatste ronde door.

Deze laatste ronde zou veruit de interessantste worden. Een boeiende finale, waaruit Van de Bunder uiteindelijk als groot laureaattevoorschijn zou komen.

Het begon met een sprong van Frits Pirard, die met Van de Bunder, Bruessing, Snoeyink en Broere bij De Smit kwam. Nog een keer kon Michel Jacobs de kracht opbrengen de rest van de fel uiteengerafelde kopgroep op de leiders te trekken. De volgende speldeprik werd uitgedeeld door Frits Schur, die even later moest afhaken, in gezelschap van Johnny Verbeke, die zijn beloftes toch schijnt in te gaan lossen. Pirard herstelde ook nu de orde. Hierna ging de moedige Zeeuw Tonny Huijzen solo rijden. Hij kreeg vijf kilometer verder, er waren er nu 125 afgelegd, gezelschap van Van de Bunder, zeer attent, Mohlman en Kuijs. Terwijl Huijzen vooraan zijn inspanningen moest bekopen en terugviel, maakten achtereenvolgens Bruessing, Van Helvoirt, Pirard en Broere met succes de sprong naar de leiders.' De poging van de jeugdige Noordhollander Hans Langerijs en Peer Maas, de winnaar van de Ronde van Zuid-Holland, kwam juist iets te laat. Michel Jacobs bewoog in de groep hemel en aarde om zijn maten tot grotere spoed aan te zetten, maar hjj bleek het totaal alleen te moeten doen. Kilometers lang was de trui van de Caballero-renner aan het hoofd van de achtervolgende groep te zien, maar uiteindelijk moest ook bij zich bij de meerderheid van de kopmannen neerleggen. Terwijl Kuijs uit de kopgroep wegviel, sloeg Van de Bunder zijn slag. Van kop af sprong bij weg en omdat Bruessing op dat moment in tweede positie reed - natuurlijk reageerde de Noordhollander niet - was bij buiten schot voordat de anderen in de gaten hadden dat bij gedemarreerd had. De laatste kilometers naar de verlossende eindstreep in Philippine waren voor Van de Bunder een triomftocht. Het applaus en de toejuichingen van het publiek langs de weg klonken hem als muziek in de oren. Van de Bunder heeft reeds vele wedstrijden op zijn naam gebracht, dit sejzoen al zes, maar de zege in deze klassieker, zo dicht bij huis, is van alle eerste plaatsen de voornaamste. Zijn leven als een kluizenaar in de laatste weken heeft rendement opgeleverd. TEKST:Jo de Bruijn

DE UITSLAG

Amateurs: 1. A. v. d. Bunder, IJzendllke 158 km in 3 uur 11 min. 06 see.; 2. op 11 sec, J. Bruessing, Amstelveen; 3. W. van Helvoirt, Tilburg; 4. op 19 sec. G. Mohlman, Apeldoorn; 5. B. Broere, Oudenbosch; 6. F. Pirard, Breda; 7. op 29 see. P. Hoekstra, Dokkum; 8. W. de Wilde, Oudelande; 9. P. Maas, Roosendaal; 10. J. Lovell, Canada; 11. G. Mak, Schiedam; 12. R. Verboom, Ellewoutsdiik; 13. A. van de Steen, EttenLeur; 14. H. Langerijs, Blokker; 15. G. Brokelman, Hardenberg; 16. M. Jacobs, Bingelrade; 17. C. Hoogendoorn, Volendam; 18. G. St. Nicolaas, 's-Gravendeel; 19. H. Snoeyink, Denekamp; 20. P. Kubs, VIUmen; 21. F. Schur, Hoogezand; 22. op 2 min. 26 sec. C. de Smit, Hoofdplaat; 23. J. Verbeke, IJzendiike; 24. N. Hilberink, Den Ham; 25. J. Vlot, Wanneperveen; 26. T. Hullzen, Kloetinge; 27. G. Bruinsma, Westerbork; 28. op 7 min. 26 see. P. Franken, Oosterhout; 29. L. Verweij, Rotterdam; 30. B. Huveneers, Amsterdam; 31. B. van Lamoen, Haarsteeg; 32. R. Kroep, Rotterdam; 33. op 7 min 35 see. H. Peels, Eindhoven; 34. op 7 min. 39 see. J. van Houwelingen, Heesselt; 35. op 7 min. 48 see. J. van Ammers, Zaandam; 36. G. Hermans, Amsterdam; 37. F. Verlinden, Zwanenburg; 38. op 8 min. 08 see. T. de Vries, Amsterdam; 39. op 10 min. 39 see. H. Franssen, Uden; 40. C. Stoutjesdijk, St.Maartensdijk; 41. op 11 min. 01 sec. F. Verstraeten, Philippine; 42. C. Courtin, Goes; 43. A. . Verstijlen, Sint Wlllebrord; 44. P. Verdonk, Zaandam; 45. C. Tuit, Valkenswaard.

Hans Koot wint - voor Lou Verwey en Tonny Huijzen

De Eindhovenaar Hans Koot, uit de ploeg van Jan van Erp-Saicis, was in de late middaguren van de eerste pinksterdag door het dolle heen. Hoewel hij in de tijd dat hij nu bij de amateurs meedraait, een florissante erelijst heeft opgebouwd, met als hoogtepunten de Omloop van het Volk en een ritzege in een etappekoers in Frankrijk, nadat talrijke criteria en Belgische kermiskoersen, ontbrak tot op dit moment nog een parel aan deze lijst. Een zege in een vaderlandse klassieker. Aan het einde van de Omloop van de Kempen, die voor de 27e maal word georganiseerd en deze keer gold als generale repetitie op Olympia's Ronde door Nederland, was het echter gelukt. Twee rivalen waren tot de Mullerlaan in Veldhoven aan zijn wiel kunnen blijven. Maar toen Hans Koot uithaalde voor zijn beslissende eindsprint konden noch de Rotterdammer Lou Verweiij, noch de pittige Zeeuw Tonny Huijzen, enig verweer bieden. Hans Koot schaarde zich in de rij van klassiekeroverwinnaars, die de ploeg Van Erp nu al kent dit jaar. Een imposante lijst! Andre Gevers de Omloop van de Baronie, Mat Dohmen de Hel van het Mergelland, Piet van der Kruljjs de Ronde van Noord-Holland, Gerry van Gerwen de Omloop van de Haarlemmermeer en nu Hans Koot de Omloop van de Kempen.

Het was dan ook niet te verwonderen dat ploegleider Jan Gisbers, directeur-sportief Jan van Erp en alle andere begeleiders bijzonder tevreden waren en dit niet onder stoelen of banken staken.

Volgens Gerry van Gerwen was de overwinning van Hans Koot vooraf gepland. Gerry: “Hans was vandaag aan de beurt. Hij heeft de laatste weken al enorm veel voor de ploeg gedaan en zo kort voor de Ronde van Nederland had hij gewoon een opkikkertje nodig. Voor de start hadden we al besloten dat iedereen in dienst van Hans zou rijden. Persoonlijk was ik dan ook zeer verwonderd toen ik merkte dat hij na tachtig kilometer, toen de eerste slag viel, er niet bij was. Het boterde echter niet zo goed in die kopgroep en toen wij, ikzelf en Mat Dohmen, hoorden dat zowel Hans Koot als Piet van der Kruijs met een tweede groep op komst waren, hebben we niet meer voluit gereden. Direct nadat deze tweede groep van zestien renners aansluiting had gekregen, viel de slag. Jammer dat Piet toen met krampen had af te rekenen en dat Dohmen er wat doordat."

De Omloop van de Kempen ging om klokslag 1 uur met precies honderd renners van start. Voor de wielen lag een afstand van 180 kilometer, dit over weliswaar snellopende, maar, doordat er op diverse plaatsen een lastige zijwind stond, toch wel moeilijke wegen. Nauwelijks nadat wedstrijdleider Jan Klip de rode vlag omlaag had gedaan, klonk de kreet “renner met pech langs de kant" reeds in de karavaan. Martin Venix was het eerste slachtoffer. Snel verwisselde hij van wiel, maar moest toch bijna tien kilometer jagen om weer aansluiting te kunnen krijgen. Bijzonder Jammer dat niet alle volgers de aanwijzingen van de wedstrijdleider opvolgen en de karavaan gesloten houden wanneer een renner door pech achterop is geraakt. Venix kwam herhaaldelijk in de wind te zitten en dat kostte hem zoveel krachten dat hij later, toen de slag werkelijk begon, moest afhaken. Ook Piet Kuys uit Vlijmen overkwam dit ongemak. Hij slaagde er zelfs niet meer in een plaats in het peloton in te nemen.

Een kreet die gelukkig niet vaak werd gehoord, was “valpartij". Slechts een keer, maar toen werden er ook twee favorieten uitgeschakeld. Vijftien renners waren er bij betrokken. Twee van hen, Michel Jacobs en Eric Visschers, bleven liggen, maar het bleven gelukkig maar schaafwonden te zijn. De anderen zetten de strijd voort. Ad Nederlof, Wim Liebrechts, de Tsjech Jan Zavrel, Martin Venix, Ad de Groot en Chris Filipinno kwamen direct weer bij. De Limburger Jan Claessen moest kilometers jagen om het verloren gegane terrein te herwinnen. De rest, waaronder Piet Maas uit Roosendaal, zag de groep nooit meer terug.

Een groep waarin het steekspel was begonnen. Tweeenvijftig kilometer waren er gereden toen Hans van de Berg van de ploeg Wilhelmina-De Uitkomst voorop ging rijden. Jan Cooremans en Huijbers van De Kempen-Eikemans-Nobra en ook Tooh van der Steen van Soka Snacks sloten zich bij hem aan. Het peloton herstelde echter tien kilometer verder de orde. De eerste speldeprikken waren echter uitgedeeld, er zouden er meer volgen. Terwijl Gijs Nederlof in Bladel lek reed, sprongen Mat Dohmen en Johnny Konings weg. Zij kregen gezelschap van Gerard Tabak, Jan Jonkers en Harry van der Groezen. Met een machtige sprong sloot ook Gerry van Gerwen hierbij aan. Dit groepje had in de omgeving van Duizel, na 81 kilometer koers, een voorsprong van 32 seconden toen vijf anderen, Frits Pirard, Gerrit Mohlman, Tonny Huijzen, Hans Langereis en de Tsjech Jan Pavlicek aan een achtervolging begonnen die in Knegsel, kilometer 86, met succes werd bekroond.

Deze elf zouden het onder elkaar gaan maken, tenminste dat geleek zo, want de kloof tussen de leiders en de kopgroep bedroeg al snel ruim een minuut. Hans Koot luidde echter met Jos Nederlof en Wim Lugtenburg de noodklok. Zij groepeerden nog dertien renners om zich heen, waarbij o.m. Van der Kruijs, Van Houwelingen, Verweij, Frans Thijs en een tweede Tsjech, Labus. Vlak voor Eersel, na 113 kilometer, kwamen de eerste en tweede groep bij elkaar. Huijzen en Langereis hadden zich echter inmiddels losgemaakt en in de lus over Hapert en Weebosch vormden zij de springplank voor Koot, Van Houwelingen, Tabak, Van Gerwen, Pavlicek, Thijs, Verweij en Lugtenburg. Dit bleek de beslissende slag te zijn. In Luijksgestel werd al een voorsprong van 1 min, 55 seconden gemeten en terug in Veldhoven, met nog dertig kilometer voor de wielen, was deze voorsprong opgelopen tot 3.26 min. Van Gerwen stichtte twaalf kilometer voor de eindstreep opnieuw verwarring. Van Houwelingen, die enkele dagen voordien de zege had gemist in Midden-Nederland, ging hem kortwieken, maar hij kon niet verhinderen dat in Knegsel, met nog acht kilometer te doen, Koot opnieuw wegsprong, deze keer met Huijzen en Verweij als gezellen. Wim Lugtenburg reed in deze slotfase lek, maar kon na een moedige achtervolging weer aansiuiten. Hij was ook degene met wie Gerry van Gerwen het meest moeite had. Van Gerwen dekte namelijk de vlucht van Koot voorbeeldig. In de laatste kilometer trachtte Lou Verweij, reed zeer goed deze middag, zijn slag te slaan, maar Koot liet niemand meer gaan en vrij gemakkelijk kon hij de eindsprint naar zijn hand zetten. Gelanceerd kwam hij vanuit de derde positie over zijn rivalen heen en behaalde een zeer mooie zege.

TEKST:Jo de Bruijn

Amateurs: 1. H. Hoot (Eindhoven) 180 km in 4 uur 4 min, 4 sec., 2. L. Verweij (Rotterdam), 3. T. Huijzen (Kloetinge), 4, op 21 sec. G. van Gerwen (Olland), 5. J. Huisjes (Kloosterhaar), 6. H. Langereis (Blokker), 7. A. van Houwelingen (Heesselt), 8. F. Thijs (Oploo), 9. W. Lugtenburg (Rockanje), 10. J. Pavlicek (Tsjechoslowakbe), 11. G. Tabak (Veldhoven), 12. op 4 min. 45 sec. J. Konings (Sprundel), 13. R. Labus (Tsjechoslowak(je), 14. G. Mohlman (Apeldoorn), 15. H. v. d. Groezen (Made), 16. F. Pirard (Breda), 17. A. v. d. Steen (Eaten), 18. P. Pavlicek (Tsjechoslowakjje), 19. op 5 min. 3 sec. G. Muilwijk (Hardinxveld), 20. P. van der Kruijs (Helmond), 21. J. Nederlof (Maarssen), 22. P. van Kollenburg (Sittard), 23. M. Dohmen (Born), 24. J. Jonkers (Oud-Gastel), 25. T. de Lange (MarMnburg), 26. Th. Hoogenvorst (Pijnacker), 27. op 9 min. 30 spec. H. van Kilsdonk (Helmond), 28. H. Peels (Eindhoven), 29. op 10 min. 3 sec. G. Oosterbosch (Eindhoven), 30. T. Jansen (Bladel).

OMLOOP VAN DE KEMPEN – 18 mei.1975

OMLOOP VAN DE KRIMPENERWAARD – 16 augustus.1975

In Omloop van de Krimpenerwaard derde 'grote' zege voor Gerrie van Gerwen

Gerrie van Gerwen kan gerust zijn. Vlak voor de Brabantse belofte aantreedt in de strijd om de regenboogtruien (Van Gerwen maakt deel uit van de selectie voor Mahn's achtervolgingskwartet en is zeker van vertrek in de wegrace) heeft hij nog eens duidelijk bewezen dat de goede conditie er is. Met een derde “klassieke" seizoenzege sterkte de Jan van Erp-coureur zijn zelfvertrouwen. Na de Omloop van de Haarlemmermeer en de Kersenronde triomfeerde Van Gerwen ditmaal in de Krimpenerwaard.

Waar wielervereniging De Waardrenner en -sponsor Leen Bik de „Omloop" in ere herstelden. Er was een nieuw parkoers uitgezet, waarbij niet alleen de Krimpener- maar ook de Lopikerwaard werd doorkruist. Harry van der Horst, Bikploegleider en tevens coordinator van de in het verleden zo onfortuinlijke Omloop: „Er is gezocht naar een zo veilig mogelijke route. De renners rijden nu bijna uitsluitend over provinciale (brede) wegen."

Toch was de belangstelling voor de op kalender teruggekeerde koers nog niet overweldigend. Op het programma prijkten 83 namen, maar - o.a. omdat Amstel en Van Nelle niet verschenen - vertrokken er in Schoonhoven slechts 65 man, die twee lussen van 70 kilometer moesten afleggen.

Het aantal finishers ten spijt (niet meer dan 23 overschreden de meet) was er in eerste instantie ook nauwelijks sprake van een boeiende reprise. Slechts enkele „speldeprikken" vroegen de aandacht. Gouwenaar Arie de Groot, Schiedammer Ger Mak en Dordtenaar Gerrie St. Nicolaas waren even vooruit. De Groot probeerde het even later met jonge Ton Griep (een van de talenten in de ploeg van Leen Bik), maar opnieuw was de inspanning van zeer korte duur.

Toch noteerden de volgers al na 12 km de eerste lossers. Zwanenburger Gerard Kuit en routinier Frits Hoogerheide (de ex-prof is laat in het seizoen toch weer opgestapt) verloren het contact met de meute, waaruit Gerard Tabak en Van der Zwart even wegsprongen en waarin vooral Van Erp-kapitein Peter van der Kruijs en 19-jarige Martin Havik (in het Ketting-shirt gaat de juniorenkampioen van 1974 na een moeilijke aanloopperiode toch steeds beter rijden) het tempo aangaven.

Bij de eerste passage in zilverstad Schoonhoven pedaleerde Waardrenner Frank van de Helder een vijftig meter voor de toen nog uit vijftig renners bestaande groep uit. Zijn rol namen Ton Griep (weer), Andre Verstijlen en Krijn St. Nicolaas (twee Ketting-youngsters) over. Van der Kruijs en Mak maanden tot meer spoed en dat eiste tol. In Berkenwoude (35 km voor de finish) waaiden verregende De Groot, Mutsaars en Jo Baadjou eraf. Nog 29 renners waren in competitie toen Ger Mak attaqueerde.

De in de Bossche Staalbouw-equipe opgenomen Schiedammer (dit seizoen al achtmaal winnaar) kreeg Henk Lubberding, attente Arie Versluis (wilde voor zijn sponsor nu eens een grote uitslag maken) en Tinus de Lange mee. Maar Olympia's Ronde-winnaar Hans Langerijs, Havik en Ger St. Nicolaas hadden nauwelijks aansluiting bij het leidende kwartet of het peloton volgde.

Tweemaal probeerde Piet van Leeuwen solerend toe te slaan. De eerste keer stuitte hij op Langerijs (ging alleen door maar kreeg Lubberding mee). Bij de tweede demarrage kwam de Zoeterwoudenaar in Oudewater (22 km voor de finish) tot de grootste voorsprong van de dag (18 seconden). Tien minuten hield Van Leeuwen, die in het begin van dit seizoen zijn sleutelbeen brak maar sterk terugkwam en in de criteria tot de regelmatigste prijsrijders behoort, het vol. Daarna capituleerde hij.

De Krimpenerwaard leek in een vrij massale spurt te worden beslist. Zou dat waarschijnlijk ook zijn, wanneer vijf kilometer van Schoonhoven een valpartij niet enkele kanshebbers had uitgeschakeld voor de zege. Peter Godde, Van der Kruijs, Ger St. Nicolaas, Tabak, Botterhuis en Eric Visschers zagen moedeloos toe hoe vijftien “gelukkiger" coureurs de finale betwistten. Een eindstrijd waarin Van Gerwen nauwelijks een kilometer voor de streep toesloeg. Caballero's Gerrit Jan Brokelman bleef het dichtst bij hem in de buurt. Versluis reactie was duidelijk te laat en leverde niet meer op dan “brons".BRON:Henk Kruithof

Amateurs: 1. Gerrie van Gerwen, Olland, 140 km in 3.04.58; 2. G. J. Brokelman, Hardenberg; 3. A. Versluis, Ameide; 4. H. Lubberding, Voorst; 5. M. Havik, Strijen; 6. H. Koot, Eindhoven; 7. H. Langerijs, Blokker; 8. A. Verstijlen, St. Willebrord; 9. K. v. d. Wereld, Nieuwkoop; 10. P. van Leeuwen, Zoeterwoude; 11. K. St. Nicolaas, Dordrecht; 12. G. Mak, Schiedam; 13. B. Lamboo, Breukelen; 14. B. v. d. Stelt, Silvolde; 15. T. de Lange, Marien:berg; 16. op 2.30 min. P. Godde, Koewacht: 17. P. v. d. Kruijs, Helmond; 18. G. St. Nicolaas, Dordrecht; 19. G. Muilwijk, Gorinchem: 20. G. Tabak, Veldhoven.

OMLOOP VAN DE MAASVALLEI – 20 april.1975

Peter Valentijn, was aan de beurt in de Maasvallei

Ook de derde Omloop was voor Willebrord Wil Vooruit. Nadat Adje Verstijlen in Noordwest-Overijssel en Bart van Est in het Lage Land voor de befaamde Westbrabantse vereniging reeds de ,palmen" hadden opgeeist, was ditmaal de beurt aan de derde van het WWV-trio. In de Maasvallei voltooide Peter Valentijn de Willebrordse hattrick. Waarmee hij de honderd procent-score (drie op drie) handhaafde en de voorsprong (ook al omdat z'n twee ploegmakkers bij de eerste acht finishten) van WWV in de strijd om de Junioren Club Trofee zodanig opvoerde dat de triomf van 1974 vrijwel zeker geprolongeerd gaat worden.

Zo overheersend is het Brabantse drietal immers in de junioren-klassiekers, dat de concurrentie de angst bijna in de benen lijkt te slaan. De Omloop van de Maasvallei vormde er een hernieuwd bewijs van. In de weer puik (door De Bergklimmers en het wielercomite Neerbeek) in elkaar gestoken Limburgse strijd - begiftigd met ongedacht goed weer - duurde het tot de tachtigtse (van de 100) kilometer voor er tekening in de koers kwam.

Wat zich daarvoor afspeelde was niet van invloed op de uitslag die later (niet zonder moeite) op papier zou komen. Swifts Van der Tang stuitte al na 4 km op pech. De eerste lossers meldden zich in Oensel (na 4 km) reeds, maar zij verdienden nauwelijks aandacht. Wel keek de volgerskaravaan even belangstellend naar Winsummer Sietse Akker (lid van De Windmolens), die na defect in Klein Haasdal - vlak voor de afdaling van de Raarberg - weer aansloot bij het peloton.

Theo de Rooy (De Meern) was een droeviger lot beschoren. In onmacht kon hij bij kettingbreuk slechts op het stuur beuken. Voor hem was het gedaan. Zijn kans op een goed (en begeerd) resultaat was verkeken. Zoals, terwijl Peter Post uit Oegstgeest langs de rijksweg bij vliegveld Beek even alleen voorop fietste, ook voor Sparta-renner Vrolijk, Uithoorn-man Van Veen en gevallen Meyer (Wormer) en Schootman (Neede) de achterstand onoverbrugbaar werd.

De klim van de Snijdersberg eiste - hoe kan het anders - enkele slachtoffers (Horik, Pijnenburg, Van Veen, Haers, Wolff en verderop Tigelaar, Van Gool, Weber, Van Bommel, Groot en Verschuren), maar de breuk in de grote groep was niet blijvend. Voorop hielden de sterkeren het tempo nog niet hoog genoeg. Op de Kanaalbrug in Urmond was na 35 km de zaak derhalve weer bij elkaar.

Twintig kilometer lang “mochten" vervolgens Tilburger Van Gestel en Eindhovenaar Oosterbosch aan de leiding rijden. Clubbestuurders van Pijnenburg en Wilhelmina zagen hun pionnen een voorsprong opbouwen van maximaal 55 seconden, maar het feit dat na een valpartij De Nijs (Amsterdam), Blonk (Cuyk), Vinkeles (Den Haag) en Van Veen (Naarden) aansluiting kregen en dat ook Tilburger Van Hest - erg sterk - bij Roosteren de gevolgen van een lekke tube ongedaan kon maken, illustreerde de „rust" in de hoofdmacht.

Pas nadat Baadjou en Vissers (Limburg voor de Limburgers), Ad Verhuyzen (Helmond), Bart van Est (Dinteloord) en Westlanders Gijs den Besten en Theo van Tol wat meer kracht op de pedalen legden, was het in Dieteren (56 km) met het vluchtersduo gedaan. Maar opnieuw verslapte het tempo daarna. Gelukkig voor Guus Bierings (Uden), want met Schlenter, Van Veen, Van Dijk en Anker aan het wiel, keerde de veldritkampioen in Berg aan de Maas nu, na een ander wiel te hebben gestoken,terug vooraan.

Juist op tijd om het grote spel mee te maken. Want nadat de volgers - opgehouden door een val op de brug in Elsloo, waarbij Leen Janszen (Alphen a.d. Rijn) en Timmer (Den Bosch) met een ambulance naar het ziekenhuis moesten worden afgevoerd - op de Huusenberg de eerste grote ,klappen" signaleerden, viel op de Snijdersberg de slag.

Op de top van de lastige klim van de Schieversberg (vlak daarop: 80 km) kwamen Valentijn (St. Willebrord), Jo Baadjou (Sittard) en John van Herwerden (Voorburg) als eersten boven. Ad Vissers (Wylre), die vlak daarna met pech moest lossen, Martin Taverne (Amsterdam), John van de Velde (Rijsbergen) en Bart van Est (Dinteloord) volgden op vijftig meter, met in het spoor Sietse Akker, Reinier Stroosnijder (Moerdijk) en (weer verder terug) Van de Velde (Reek), Donkers (Veldhoven) en Van Egmond (Nijverdal).

De Adsteeg bracht Ad Verstijlen, die Stroosnijder „liet staan", bij samengekomen Valentijn, Baadjou, Van Herwerden, Taverne, Van der Velde, Van Est en Akker, waarmee de koers leek beslist. Alle Willebrorders zaten er immers bij. De 75 meter die het verbrokkelde peloton moest toegeven, zouden er dra meer zijn verwachtte men, maar Oosterbosch sprong naar de koplopers was tekenend. Vijftien achtervolgers - bij wie vooral Krijn St. Nicolaas ('s-Gravendeel), Van Egmond (Nijverdal) en Vixseboxse (Holten) op kop sleurden - kwamen twee kilometer voor finishplaats Neerbeek bij. Met voor St. Nicolaas, Rijkhof, Meijn, Jacobs en Waver niet het loon dat ze verdienden. Vlak voor de laatste bocht schakelde een tuimeling ze immers uit voor de allerbeste spurtposities.

Die namen nu Baadjou, Stroosnijder en Valentijn in. Van Herwerden was zo vriendelijk de sprint aan te gaan en bracht de rappe mannen gelanceerd naar de streep. Waarbij Valentijn zich bijna nog vergiste. Peter: „Ik wilde rechts langs Baadjou, maar hij zette me klem tussen zichzelf en de stoeprand. Eerlijk: ik dacht dat het verkeken was. Ik moest terug en opnieuw komen, maar gelukkig ging het net nog goed."

Waarna op het “verhoog" Valentijn's trouwste supporter, supermicroman Chris Delbressine, in een vreugdedans mocht uitbarsten. Zijn 18-jarige pupil uit St. Willebrord noteerde dan eindelijk weer een grote uitslag. „De eerste echte die ik win," gaf Valentijn toe. „In het verleden was ik ook eerste in Walcheren, maar dat was een semi-klassiekertje. Deze zege geeft me ook het gevoel dat ik er weer helemaal ben. Want," lichtte de nieuwelingenkampioen van 1973 (op weg en baan) toe, „ik heb tijden gesukkeld met een heel traag genezende scheur in de buikwand. Nog steeds is dat niet helemaal over, maar het gaat wel veel beter dan verreden jaar."

Vlot klimmend, veel voorin koersend, leverde Peter Valentijn er in de Maasvallei het bewijs van. En dat hij rap aan de meet was, wisten we eindelijk al lang ... TEKST:Henk Kruithof

Junioren: 1. P. Valentijn, Willebrord Wit Vooruit 100 km in 2.22.37; 2. J. Baadjou, Bergklimmers; 3. R. Stroosnijder, De Jonge Renner; 4. J. van Herwerden, Sparta; 5. B. van Est, Willebrord Wil Vooruit; 6. G. Bierings, De Windmolens; 7. H. Donkers, Wilhelmina; 8. A. Verstijlen, Willebrord Wil Vooruit; 9. B. Oosterbosch, Wilhelmina; 10. M. Taverne, Anistelland; 11. R. Oskam, De Volharding; 12. R. v. d. Brook, De Jonge Renner; 13. K. St. Nicolaas, Hoekse Renners; 14. D. van Egmond, De Zwaluwen; 15. G. Vixseboxse, De Zwaluwen; 16. E. de Niis, Le Champion; 17. C. de Wolff, Feijenoord; 18. M. v. d. Velde, Maaskant; 19. S. Akker, De Windmolens; 20. op 10 sec. H. Jacobs, Maastricht; 21. op 24 sec. J. Klaver, Alcmaria Victrix; 22. J. Rijkhof, Valleirenners op 35 sec.; 23. op 55 sec. S. McJbn, Le Champion; 24. op 1.12 J. v. d. Velden, Breda; 25. op 1.23 G. den Reston, Westland Wil Vooruit; 26. J. van Gerwe, Buitenlust; 27. R. Rabe, Germaan; 28. J. Forghi, Ahoy; 29. v. d. Linde, De Ster; 30. A. Verhuyzen, Buitenlust.

OMLOOP VAN DE MIJNSTREEK – 7 september.1975

Eerste Omloop van de Mijnstreek werd

pracht koers met tintelende finale: spurtzege Math. Dohmen op Leo van Vliet

Met nog 15 km voor de wielen hadden Mat Dohmen, Leo van Vliet en Maarten de Vos 45 sec. voorsprong op 't Van Erptrio Van Gerwen, Koot, Mutsaars, de tot 't Poolen-ensemble behorende Jan Vraneken, de in Alkmaar thuishorende individueel Butter en de Belg (Lierse BC) Van Gils. Van Erp had aanvankelijk twee man in de kop, naast Mat Dohmen peddelde Gerrie van Gerwen aldaar heel ijverig over de tot de oude Mijnstreek behorende wegen richting Heerlerheide, om het zevende bergklassement (de in de gemeente Hulsberg - direct na het verlaten van Valkenburg - gelegen Emmaberg) buit te maken en om even later een tube te horen leegsissen. Dat was erg naar voor de prima op dreef zijnde Van Gerwen, die voordien al een hele tijd mede een hoofdrol had vervuld en die door deze tegenslag bij zijn maten Hans Koot en Henk Mutsaars - na de uitlopers verblijvend - belandde. Op kop in de finale dus een vertegenwoordiger van Van Erp (Mat Dohmen), een Amstel-troef (Leo van Vllet) en een Poolen-discipel (Maarten de Vos).

Het slot was piekfijn en nogal rumoerig (in de beste betekenis van het woord wel te verstaan); de drie leiders bleven buiten schot (zij moesten wel geducht de tanden op elkander klemmen); Van Gerwen verliet de op de leiders jacht makende groep; vriend Koot kwam bij Van Gerwen; de aldus in de steek gelaten vier moesten terrein prijsgeven; en de hierna komende troepen en kleinere gezelschappen vielen totaal uiteen. Vooraan hadden Dohmen en Van Vliet het meeste werk opgeknapt, zij haakten op circa 500 meter van de streep de zeker een flinke pluim verdienende De Vos af, van verre nam Dohmen het initiatief, weerstond knap de jump van Van Vliet en werd met een lengte voorsprong op de duidelijk talenten hebbende jongeman uit Honselersdijk winnaar van de eerste Omloop van de Mijnstreek.

Het wielercomite Nieuw-Einde wilde ditmaal eens hoger mikken dan het gebruikelijke criterium-genre (nieuwelingen, junioren en liefhebbers kwamen tijdens de Omloop toch ter plaatse in actie), kwam met een creatie op de proppen die voor een stuk op Duits gebied afgewerkt diende te worden, zijnde een grote van stad tot stad-rit door de oude Nederlandse en de aangrenzende Duitse mijnstreek lopend. Van Duitse kant werd alle medewerking verleend, al bleek het niet mogelijk om enkele sterke Duitse ploegen aan de start te brengen. De Omloop van de Mijnstreek werd namelijk heel laat aan de kalender toegevoegd, zodat de

voor deelneming geeigende Duitse clubs bereids elders toezeggingen hadden gedaan. Het KNWU-jurylid en secretaris van het comite Nieuw-Einde Martin Brasse moest bergen werk verzetten om alles in het gareel te brengen, diende dit ook met spoed te doen.

Dus een eersteling, een ouverture met fouten? Neen, de eerste Omloop van de Mijnstreek werd een succes, vooral het sportief niveau was werkelijk van formaat, zodat alle belanghebbenden terecht fier de gang van zaken en de afloop konden gadeslaan, om meteen plannen voor 1976 uit te kienen. Dan uiteraard veel vroeger in het seizoen, dan ook op een zaterdag (minder concurrentie van andere sporten), dan in nog nauwere samenhang met bevoegde Duitse wielerinstanties. Martin Brasse en zijn helpers hebben beslist een portie waardering terecht gekregen en verdiend.

Dat de Omloop van de Mijnstreek - ook door de allure en de aard van het traject - een succes was, onze wedstrijdkalender rijker heeft gemaakt, hiervan getuigden op de Unolaan te Heerlerheide direct na het arriveren van het voorste gedeelte van de totaal uiteen geslagen sliert de Sportcommissieleden Bas Goud en Harry van Gestel en de provinciale consul Joep Voots. Martin Brasse had in eerste instantie een route van 184 km gepland, door wegwerkzaamheden werd deze afstand tot 157 km teruggebracht, door een toeval (rond de grens - na de afwikkeling van de Duitse belevenissen - werd een grotere lus gemaakt dan was voorzien, gelukkig had niemand hiervan enig nadeel) werd uiteindelijk 163 km afgelegd. Kan in 1976 een gunstiger datum worden opgediept (dat moet zeker mogelijk zijn), dan gaat de startlijst er logisch florissanter uitzien. Nu bleef een complete ploeg weg, hier en daar werden enkele namen doorgestreept, zodat 66 vertrekkers aan de interessante karwei begonnen.

Na 7 km, op de Touristenweg in Brunssum, gingen Jan Langen en Flor de Bree aan de haal. Aan een strovuurtje word gedacht, evenwel was deze uitval de inleiding tot het boeiend verloop. De tegenzet van Frits Sluper droeg niet ver genoeg; een poging van Jan Ruckert, Henk Lubberding, Peter Iedema, Peter van der Kruys en Jo Claessens om bij De Bree en Langen te geraken, liep op niets uit. De twee vluchters hadden na 15 km 17 sec., toen ook de eerste gelosten. Met de grens in zicht strandde een attaque van Jacob Langen, Johan v. d. Meer, de Belg Gysels en Van Gerwen. Na 26 km, in Ubach-Palenberg, hadden de twee kopmannen 23 sec. Daar reed Van Vliet lek, kwam snel bij. Actief Jan Ruckert. Na 37 km in de aanval (weer) Van Gerwen, Jo Maas, Frits Sluper en Maarten de Vos. Een lekke band kreeg Ruckert. De vier genoemde achtervolgers vervoegden de twee. Dus zes man voorop. Jan Langen, Flor de Bree, Gerrie van Gerwen, Jo Maas, Frits Sluper en Maarten de Vos. Voorsprong na 42 km - midden in de Duitse mijnstreek - 1.25 minuut, na 49 km zelfs 2.25 min. Was de koers gelopen? Die vrees bleek nadien totaal ongegrond, met het gevolg dat de eerste Omloop van de Mijnstreek een regelrechte voltreffer ging worden. De meute kwam in actie, in Aken (53 km) was de winst van de vluchters tot 1.40 min. ingekrompen en vervolgens ontsnappingen (uit de grote groep) bij de vleet: in de kijker Dohmen, Ruckert, Scheepers, Koning, Oberje, daarna Tak, Van Vliet, Peter Janssen, Lubberding. Na 53 km op Duits gebied, kwamen de leiders met een voorsprong van 1.33 min. weer Nederland binnen. De jachten en uitvallen hielden aan. Negen coureurs op zoek naar de kop: Van Vliet, Jan de Klein, Crijns, Janssen, Van der Kruys, Koot, Jacob Langen, Iedema en Kollenburg. Dohmen verliet de groep, nu tien jagers op 55 sec. van de uitlopers. Na 90 km (het regende) nog 44 sec. winst, de groep huisde op 1.20 min. Daar staakte wereldkampioen Andre Gevers (onwillige knie). In Schinveld (92 km) kwam het tiental bij de zes, in het grote peloton nog 37 renners.

De spanning nam toe, de zestien leiders hadden in Oirsbeek (107 km) nog maar 45 sec. op de hoofdmacht. Plots een wending, de beslissende ommekeer. In hetzelfde Oirsbeek demarreerden Van Gerwen, Dohmen en De Vos, 5 sec. achterstand had Van Vliet, 9 sec. de rest van deze groep, op 35 sec. het peloton. Zou dan toch alles bijeenkomen? Eerst trachtten Hassink, Van der Kruys en Butter de kopmannen te bereiken (tevergeefs), ook Ter Harmsel en Sluper haalden het net niet, wel - kop ook niet anders - Van Vliet. Na 114 km (voor Schinnen) vier leiders: Van Vliet, Van Gerwen, Dohmen en De Vos. Heel sterk Dohmen. Na 115 km 45 sec., na 118 km 37 sec., na 120 km 55 sec. ten faveure van de koplieden. Op 1.20 min. toen 27 man. Dohmen was het eerst op de Adsteeg boven. De vier kregen buren: Mutsaars, Root, Butter, Van Gils en Vrancken.

Na 135 km was het verschil 55 sec. en toen moest Van Gerwen die opdoffer (lek) innen, kwam zodoende bij zijn maten Koot en Mutsaars terecht. Nog 15 km: Van Vliet, Dohmen en de passieve De Vos (wellicht tactisch goed bekeken) lagen 45 sec. op de aangestipte buurlui voor: 55 sec. met nog 13 km voor de boeg, de rest op 2 min., 2.20 min. (6 knapen), 2.45 min. (groep). Van Gerwen liep weg, kreeg bijstand van Koot. Dit duo zou dicht na de drie hoofdrolvertolkers eindigen. Keihard ging het in dat slot toe. De groepen werden groepjes, elkeen poogde zo eervol mogelijk uit deze energie-slag te voorschijn te komen. De Vos werd losgereden, Mat. Dohmen klopte in een felle spurt opponent Leo van Vliet; Van Gerwen en Koot werden resp. vierde en vijfde; op 1.21 min. was de Belg Van Gils sneller dan Butter, Mutsaars en Vrancken; op 1.50 een groepje, dan weer een klein gezelschap.

In Mat. Dohmen kreeg de eerste Omloop van de Mijnstreek een allerbeste winnaar, in Leo van Vliet een knappe tweede, in Maarten de Vos een zeer verdienstelijke derde, vierde de grote pechvogel Gerrie van Gerwen. Nogmaals, de Omloop van de Mijnstreek slaagde tot en met, werd verkwikkend opgedist en afgewikkeld, was een gouden succes.

BRON:Gerard Sillen

Amateurs:1. M. Dohmen, Born 163 km in 3.51.33 uur 2. L. van Vliet, Honselersdijk 3. M. de Vos, Maastricht op 13.0 sec. 4. G. van Gerwen, Olland op 30.0 sec. 5. H. Koot, Eindhoven op 30.0 sec.6. R. van Gils, Belgie op 1.21 min. 7. S. Butter, Alkmaar op 1.21 min. 8. H. Mutsaars, Schijndel op 1.21 min. 9. J. Vrancken, Elsloo op 1.21 min. 10. J. Bakker, Eenrum op 1.58 min. 11. P. v. Leeuwen, Zoeterwoude op 1.58 min. 12. H. Crijns, Hoenabroek op 1.58 min. 13. Jan Langen, Kerkrade op 1.58 min.14. Jacob Langen, Kerkrade op 1.58 min. 15. R. Goddery, Brunssum op 1.58 min. 16. J. Konings, Sprundel op 2.36 min.17. A. Hassink, Neede

EINDSTAND BERGKLASSEMENT

1. Jan Langen, Kerkrade, 18 punten 2. M. Dohmen, Born, 15 punten3. G. van Gerwen, Olland,15 punten 4. M. de Vas, Maastricht, 11 punten 5. F. de Bree, Schinveld,11 punten 6. L. van Vliet, Honselersdijk, 10 punten7. J. Maas, Maastricht, 7 punten 8. F. Sluper, Kerkrade, 5 punten 9. H. Koot, Eindhoven,3 punten,10. Jacob Langen, Kerkrade,3 punten

OMLOOP VAN DE VELUWE – 26 april.1975

John van Herwerden winnaar na een vekkeloos koersverloop

Een vlekkeloos georganiseerde Omloop van de Veluwe voor junioren, op de vrijwel enige voorjaars-zaterdag van 26 april, heeft een winnaar opgeleverd die zeker wel bij de insiders tot de favorieten was gerekend: John van Herwerden van de RRC Sparta uit Den Haag.

Was hij dan wel niet de hoogst-genoteerde in de prognoses, waarin bovenal de namen voorkwamen van Ad Verstijlen, Bart van Est en Peter Valentijn, gedrieen de ploeg van Willebrord Wil Vooruit vormend. Maar Van Herwerden was er bij toen op het nogal verraderlijke weggedeelte Hoenderlo-Beekbergen (89-98 km) - wat vats plat - negen man er van tussen trokken: Van Herwerden dus, De Rooy, Akker uit Uden, Gerard Vixeboxse, Den Besten, Willems, Post, Oskam en Mart Taverne. Ze bouwden een voorsprong op die met 55 sec. van beslissende aard leek te zijn. Maar in 't zicht van Apeldoorn, in het gebied van het Apeldoorns Kanaal onder Eerbeek, viel deze groep uiteen: met Akker, Vixseboxse, Taverne, Van Herwerden en Sint Nicolass als sterk naar voren gekomen kaper op de kust werd de eindfase ingeluid omdat de anderen terugvielen uit het tempo dat deze vijf man dicteerden.

En met John van Herwerden op het voorplan kregen de koffiedikkijkers gelijk die hem in de voorbeschouwing hadden getipt als de man, die met de routine van het zilver van de WK voor junioren op de weg in de benen zeker tot de top zou gaan behoren. Van Herwerden liet er geen gras over groeien en liet bij de meet op de Oude Apeldoornseweg zijn tegenstanders en medestrevers van de laatste meters zelfs nog duidelijk zijn achterwiel zien.

Alles zat goed in deze door de Apeldoornse wielervereniging De Adelaar in ruim een half jaar arbeid op poten gezette junioren-klassieker. Het was uitstekend fietsweer, een grote animo bij de 120 gestarte renners en een vlot koersverloop. Iets te vlot misschien wel, wat kwam doordat het parkoers mogelijk wel iets te licht was. Een noemenswaardig aantal uitvallers was er niet. Ruim 80 renners finishten en het uitvallers-percentage was dus opmerkelijk laag. Compact met de gehele groep werden de eerste 60 km weggedraaid en pas toen toonden enkele renners - Kooyman en Rekelhof van de UWTC Uithoorn en Smits van Ulysses - vermoeidheidsverschijnselen die tot opgave noopten. Tot dan ook was het koersverloop maar door hen wel hoopgevende uitlooppoging gelardeerd. Dat was in de buurt van Tongeren gebeurd, waar Oosterbosch van de RTC Wilhelmina, die tot strijdlustigste renner werd uitgeroepen, stoutmoedig aan de haal ging in gezelschap van J. Talen (Olympia-Heerenveen), Egon van Kessel, die op het ranke ros toch aardig van wanten weet, en R. Oskam van De Volharding-Utrecht. Maar ondanks het felt, dat zij 21 seconden voorsprong opbouwden, was korte tijd later ook dit voorhoede-gevecht toch wel in de kiem gesmoord.

Goed gestalte kreeg de wedstrijd toen het eerder genoemde negental naar voren stoof. Het kon niet anders dat die ontsnapping, oplopend tot bijna een minuut tijdwinst, wel de beslissing moest brengen. Daarvoor was de afstand naar de finish - nog zo'n 25 km - eigenlijk wel juist geschikt. En zoals hiervoor al geschreven, de grote karavaan zag het merendeel van deze vluchters niet eerder terug den aan de meet in Apeldoorn.

Bondscoach Joop Middelink gaf acte de presence bij deze vierde van de twaalf wedstrijden om de Juniorentrofee, die vorig seizoen door Willebrord Wil Vooruit werd veroverd. En gezien het feit dat deze club ook op de Veluwe weer zo planmatig reed, dat de eerste plaats in het klassement voor de ploegen kon worden veroverd, maakt deze club weer aanspraak op deze levensgrote trofee. De tijd zal leren of deze voorbeschouwing is gedaan door een profeet, die het vakmanschap van de Brabantse juniorenformatie als pure ploeg toch wel het best naar voren vond komen.

TEKST:Wessel Oudewortel

Junioren: 1. John van Herwerden (Voorburg), RRC Sparta, 123 km in 2.50.43; 2. Mart Taverne (Amsterdam), WV Amstelland, op 4 sec.; 3. Krijn Sint Nicolaas (Dordrecht), RC De Hoekse Renners, op 8 sec.; 4. Gerard Vixeboxse (Holten), De Zwaluwen-Almelo, op 9 sec.; 5. S. Akker (Uden), op 14 sec.; 6. R. Stroosnijder (Moerdijk), WC De Jonge Renner, op 14 sec.; 7. B. van Est (Dinteloord), WWV St. Willebrord, op 20 sec.; 8. A. Verstijlen (St. Willebrord), WWV St. Willebrord; 9. J. Willigenburg (Leusden), R en TC Amersfoort; 10. P. Valentijn (St. Willebrord), WWV St. Willebrord; 11. B. Oosterbosch (Eindhoven), R en TC Wilhelmina; 12. J. Akkermans (Zevenbergen), WV Breda; 13. A. Roesen; 14. C. Heus (Rotterdam), RWC Ahoy; 15. J. v. d. Velde (Rljsbergen), WV Breda; 16. R. v. d. Rakt (Breda), WV Breda; 17. A. Meyer (Wormer), DTS Zaandam; 18. L. Scheepers (Geleen), WV Bleijerheide; 19. D. Timmer (Ide de Punt), De Meteoor-Assen; 20. L. Lammertink (Wierden), De Zwaluwen-Almelo.

Ploegenklassering: 1. Willebrord Wil Vooruit, St. Willebrord, 53 pnt. ; 2. De Windmolens, Geffen, 41 pnt. ; 3. Sparta, Den Haag, 40 pnt. ; 4. ex sequo Amstelland, Amsterdam, en Breda, elk 35 pnt.

OMLOOP VAN HET ZUIDEN – 30 augustus.1975

Jimmy Kruunenburg wint in

Omloop van Het Zuiden zijn tweede grote koers van het seizoen

Wielersport van 's morgens negen uur tot in de late middaguren. Dat werd zaterdag geboden door de Eindhovense wielervereniging Het Zuiden, die voor de tiende achtereenvolgende keer de Omloop van Het Zuiden liet verreden. Het kleine dorpje Vessem, ongeveer twintig kilometer van Eindhoven, was voor die dag getransformeerd in een plaats waar wielrenners voor een dag hun domicille hadden gekozen. Reeds om acht uur waren de eerste coureurs present en het was al ver na achten 's avonds, toen de laatste renner uit Vessem wegreed.

De Omloop van Het Zuiden voor junioren en amateurs is al jarenlang een begrip in dit deel van het land. Voor het eerst, en dit mede dank zij clubsponsor R. en B. Glas uit Middelbeers, was Het Zuiden in staat de nieuwelingen startgelegenheid te bieden. Over afstanden van respectievelijk 62, 110 en 141 km gingen ongeveer driehonderd renners in de loop van de dag van start.

De Omloop kreeg ook drie mooie winnaars. Bij de amateurs was dit Jimmy Kruunenburg uit Hoofddorp, die na zijn succes in de Ronde van Drente in deze wedstrijd zijn tweede grote overwinning bij de amateurs behaalde. Juniorenwinnaar werd Theo de Rooy uit De Meern. De jonge man uit de omgeving van Utrecht, lid van De Volharding, toonde nogmaals aan tot de besten in deze categorie te behoren. Tenslotte werd Arie Kamsteeg uit Aalsmeer de eerste winnaar van de dag. Hij bleek bijzonder rap te zijn en veel durf te bezitten in een massale aankomst.

AMATEURS

De hoofdschotel van deze goed gevulde wielerdag was de race over 141 kilometer voor amateurs. Een wedstrijd die in verenigingsverband met ploegen van vier renners werd verreden. Negenentwintig verenigingen waren hiervoor opgekomen. Niet alleen kwantiteit maar ook kwaliteit was in het veld aanwezig. De eerste twintig kilometer gebeurde er vrij weinig. Alleen Theo Tuit, Ad van Overveld en Jan Ruckert moesten door pech van de fiets. Eerstgenoemde gaf direct de pijp aan Maarten, maar Van Overveld en Ruckert kwamen, goed samenwerkend, weer terug. Ruckert zou later in de strijd voor de tweede keer door een defect getroffen worden. Ook toen kwam hij weer goed terug, maar toen de slag viel, was hij een van de eersten die moest afhaken. Na vijfendertig kilometer viel de eerste uitlooppoging te noteren. Adrie van Houwelingen ging op zoek naar winst. Hij nam 20 seconden, zag dat er geen hulp kwam opdagen en liet zich weer inlopen. Ook de poging van Gerard Tabak, Giel van der Sterren en Peter van der Pluym was geen lang leven beschoren. In een aaneengesloten groep werd de eerste 60 kilometer afgelegd. Nauwelijks was de karavaan aan de derde omloop begonnen of de strijd ontbrandde. Kivits, Van Hooft, Van Hest, Van de Elzakker, Oosterbosch, Koot, Leyten, Tabak, Peels, Kruunenburg, Tuit en Soetens, die direct hierna weer terugviel, namen een lichte voorsprong, maar de samenwerking ontbrak en het peloton kwam terug. Alleen Tuit wilde zich nog niet gewonnen geven. Hij kreeg nog even gezelschap van de Zaankanter Goldebeld maar een serieuze poging kon ook dit niet worden genoemd Even later, er was ongeveer 90 kilometer gereden, sprong Rotman, Van Spreeuwel, Libregts, Damen en Ter Harmsel weg. Zij kregen na enkele kilometers harde strijd gezelschap van Van der Kruijs, Tabak, Kruunenburg, Van der Steen, Ku, en Van Overveld en in laatste instantie sloten ook Akkerma Theeuws en Van der Laan bij de eersten aan. Toen deze gr ongeveer veertig seconden voorop lag, ontstond een twe groep. Deze bestond uit Beckers, Gruyters, Moll, Broesde Van Hest, Oprins, Toepoel, Oosterbosch, Koot, Adams, De Kok, Verkooyen, Rijkers, Bakker, Geenen, Van Lachterop en Krabbee. Nu volgde een felle achtervolging. Lang schommelde voorsprong van de leiders tussen de 35 en 40 seconden, maar uiteindelijk moest groep twee zich gewonnen geven. Bij eersten kwam Jan van Houwelingen in moeilijkheden en verdween naar achteren. Tabak, die voor eigen publiek wilde bevestigen dat hij niet voor niets tweede is geworden in nationale titelstrijd, probeerde de buit naar zich toe te hale maar Piet van der Kruijs, die bij het horen van het bericht Adre Gevers wereldkampioen was geworden beide handen de lucht had gestoken, als ware hij zelf winnaar geworde trok de zaak weer bij elkaar. Het was dezelfde renner die kort hierna vernietigend uithaalde en Rotman (vrij onbekend, maar reed zeer goed), Van Overveld, Tabak, Kuys, Libregts en Ter Harmsel in zijn spoor meevoerde. Jimmy Kruunenburg zag het gevaar bijtijds en met Adrie van Houwelingen, Van der Steen en Van der Laan reed hij het gat nog dicht. Dat gebeurde op nauwelijks vijftienhonderd meter van de aankomst. In de eindsprint gaf de snelle Noordhollander zijn tegenstanders vervolgens geen kans.

JUNIOREN

Bij de junioren stond de sluitingswedstrijd voor de Junioren Clubtrofee op het programma. Een kleinood dat aan de vereniging Willebrord Wil Vooruit, schitterend door Wim van Est gecoached, niet meer kon ontgaan. Ook nu was Van Est met zijn drie sterkste mannen, Valentijn, Van Est en kampioen Verstijlen, van de partij. Zij hebben het echter of moeten leggen tegen de geweldig sterk rijdende Theo de Rooy. Nog zeventien kilometer waren er te rijden, toen de Utrechtenaar uithaalde voor zijn beslissende demarrage. Hij had hiervoor het juiste moment gekozen, want op het ogenblik dat De Rooy wegsprong, sloten zestien renners bij een eerder gevormde kopgroep van veertien renners aan. Dertig man aan de leiding vond De Rooy wat veel. De finale van de wedstrijd was door de sprong van De Rooy uitermate boeiend. Lammertink, Van Herwerden, Weber, Bruc (die geen enkele keer op kop is geweest), Bessems, Stroosnijder, Van der Knoop, Pieters, Hoezen, Den Boer, De Bruin, Valentijn, Van Est en Van Rooy gingen al in de eerste ronde van 31 kilometer aan de haal en toen hun voorsprong in enkele kilometers opliep tot 44 seconden, geleek de strijd in een vroeg stadium beslist te zijn. In de derde ronde kwam echter de reactie los. Kampioen Verstijlen, Van de Kamp, Vissers, Van Gerwen, Winnen, Van de Bergh, Den Besten, Bierings, Gevers, Vaanholt, Taverne en Spooren lieten de overige renners in het peloton in de steek en in Oirschot hadden zij al de helft van hun achterstand weggewerkt.

Achter deze groep was echter ook het peloton meegegaan en het zou achter de leiders nog een keer tot een hergroepering komen. Nauwelijks was de orde hersteld of een tweede achtervolgersgroep, deze keer bestaande uit Van de Kamp, Verhuijzen, Van Gerwe, Van Dijk, Meyer, Van Gaal, Verstappen, Schoen, Hoffmans, Post, Oosterbosch, Bierings, Vaanholt, Aupers, Taverne en Klaver maakte zich los en nu was het met de leiders snel gedaan. Allen richtten zich op, met uitzondering van De Rooy, die de hergroepering te baat nam om alleen voorsprong te nemen. Achter De Rooy kwamen diverse groepjes tot stand, die elkaar echter niet bijster goed verstonden. Daardoor kon De Rooy, die in zijn eigen aparte stijl een voortreffelijke indruk maakte, wegblijven en fraai zegevieren. Een nieuwe parel aan zijn al schitterende erelijst was toegevoegd.

NIEUWELINGEN

Nog voordat alle mensen wakker waren, waren de nieuwelingen al aan hun afstand van 62 kilometer begonnen. De wedstrijd kende slechts een ontsnapping. Dat was tegen het einde van de eerste ronde, toen Van Loon uit Mill en Tonny Weber uit Best voorop gingen rijden. Enkele keren werden de volgers opgeschrikt door de kreet “Valpartij", maar gelukkig verliepen die alle alleen met wat materiele schade.

In de achterhoede leverde de Limburger Willemsen een goede prestatie, door na een lekke band binnen enkele kilometers weer terug te komen.

Tenslotte ging een groep van ongeveer vijftig renners in Vessem op de eindstreep af. Die werd het eerst bereikt door Kamsteeg uit Aalsmeer, die zijn eerste grote overwinning van bet seizoen behaalde.Bron:Jo de Bruijn

UITSLAGEN

Nieuwelingen: 1. A. Kamsteeg, Aalsmeer 62 km in 1 uur 27 min. 42 see.; 2. L. Bevers, Oss; 3. H. van der Weerden, Sittard; 4. H. Plugers, Eindhoven; 5. G. van Putten, Vianen; 6. R. van IJzendoorn, Tiel; 7. R. Nederlof, Oostzaan. 8. G. Groenewegen, Amsterdam; 9, H. van Loon, Mill; 10. R. Snijders, Zwanenburg; 11. P. Dekkers, Eindhoven; 12. H. van de Nieuwenhof, Eindhoven; 13. J. Meulblok, Utrecht; 14. J. Broers, Maartensdijk; 15. H. Lanunertink, Wierden; 16. G. Visscher, Hoofddorp; 17. M. Pluimers, Heemskerk; 18. het peloton.

Junioren: 1. Th. de Rooy, De Meern 110 km in 2 uur 27 miu. 30 sec.; 2. op 19 sec. J. Lammertink, Wierden; 3. R. Bessems, Amsterdam; 4. M. Taverne, Amsterdam; 5. J. van Herwerden, Voorburg; 6. M. Schoen, Amsterdam; 7, H. van de Kamp, Tuddern; 8. J. Klaver, Tuitienhorn; 9. P. Valentijn, Bosschenhoofd; 10. op 29 sec. G. Bierings, Uden; 11. R. van Ddik, Someren; 12. B. van Est, Dinteloord; 13. B. Oosterbosch, Eindhoven; 14. P. Post, Oegstgeest; 15. op 36 see. H. Vaanholt, Haaksbergen; 16. H. Verbruggen, Amsterdam; 17. A. Aupers, Purmerend; 18. A. Meyer, Zaandam; 19. op 1 min. 03 sec. P. Verheijen, Breda; 20. op 1 min. 05 sec. H. Hoffmans, Moergestel; 21. op 1 min. 10 sec. P. van der Knoop, Haarlem; 22. op 1 min. 13 sec. M. Stroosnijder, Moerdijk; 23. op 1 min. 25 sec. A. Hoezen, St. Michielsgestel; 24. op 1 min. 34 sec. J. van Gerwe, Buitenlust; 25. op 1 min. 39 sec. M. van Gool, Oosterhout.

Amateurs: 1. J. Kruunenburg, Hoofddorp 141 km in 3 uur 06 min. 35 sec.; 2. P. Kuys, Vlijmen; 3. P. van der Kruijs, Helmond; 4. A. van Houwelingen, Heesselt; 5. T. ter Harmsel, Lage Zwaluwe; 6. G. Tabak. Veldhoven; 7. E. Rotman, Belgie; 8. A. van Overveld, Zegge; 9. B. Librogts, Vlijmen; 10. A. van der Steen, Etten; 11. S. van der Laan, Buitenkaag; 12. op 16 sec. J. Damen, Ulvenhout; 13. P. van Spreeuwel, Hilvarenbeek; 14. W. Theeuws, Be~rgeijk; 15. J. Akkermans, Zevenbergen; 16. op 21 sec. J. van Houwelingen, Heesselt; 17. op 1 min. 39 sec. G. Oosterbosch, Eindhoven; 18. op 1 min. 42 sec. A. Gruyters, Lieshout; 19. W. Tigelaar, Zaandam; 20. E. Broesder, Dordrecht; 21. A. Toepoel, Tilburg; 22. J. Adams (Heeze); 23. T, Krabbee, Amsterdam; 24. F. van Lachterop, Amsterdam; 25. A. Oprins, Gilze; 26. M. Verkooyen, Waalwijk; 27. H. Koot, Eindhoven; 28. F. Bruininckx, Reusel; 29. N. Geenen, Oss; 30. H. Mikers, St. Michielsgestel.

OMLOOP VAN MIDDEN-BRABANT – 6 september.1975

VIJFTIEN CONCURRENTEN IN EINDSPRINT VERSLAGEN

Nieuwkomer Ronnie Bessems winnaar Omloop van Midden-Brabant

Met de Ronde van Midden-Brabant is het doek gevallen over het seizoen voor de junioren in het jaar 1975. In een vijftiental wedstrijden van stad tot stad heeft deze categorie zich kunnen testen met het oog op het grote werk dat velen in het volgende jaar te wachten staat. De top heeft zich duidelijk gemanifesteerd. Er heeft zich een groep renners op de voorgrond gewerkt, die ongetwijfeld ook in de toekomst van zich laat spreken. Er is een ploegje van ongeveer tien a vijftien junioren geweest, dat duidelijk het stempel op het verloop van het seizoen heeft gedrukt.

In het begin leek het een one-man show te zullen worden. Bart van Est, de coureur met een bekende naam, die bovendien door zijn grote voorganger Wim van Est wordt gecoached en begeleid, reed van de ene naar de andere zege. Naarmate het seizoen vorderde meldden zich andere namen. Toch bleef het een aparte kern die de grote wedstrijden bleef beheersen. Naast Van Est moeten hier worden genoemd zijn clubgenoten Ad Verstijlen en Peter Valentijn. Het werd dan ook al snel duidelijk dat de Junioren Clubtrofee, het kleinnood waarvoor de meeste juniorenklassiekers in aanmerking kwamen, opnieuw in het bezit van Willebrord Wil Vooruit zou komen. Ad Verstijlen veroverde bovendien de nationale titel. Andere namen, die regelmatig in de uitslagen van de klassiekers waren te vinden, waren o.a. Guus Bierings, de nationaal veldritkampioen die ook op de weg diverse successen oogstte, Theo de Rooy die in enkele wedstrijden imponerend optrad, Jos Lammertink die zijn belofte tot op heden waarmaakte, Reinier Stroosnijder, Martien Taverne, Bert Oosterbosch en de Helmonder Ad Verhuizen. Oosterbosch werd midden in het seizoen getroffen door een zware val, die hem enkele maanden op non-activiteit zette. Hierdoor is hij enigszins in de vergetelheid geraakt.

Van tijd tot tijd deden zich ook verrassingen voor. Zo o.a. in de Ronde van Midden-Nederland, waarin Bert van de Broek uit Soest alle gevestigde reputaties aan zijn laars lapte, en in de Ronde van Oost-Brabant, waarin plotseling de ster van een nieuwe renner, de nog maar enkele weken daarvoor tot de junioren toegetreden Jos Thijs, flonkerde. In de Omloop van Niekerk, in het hoge noorden van het land, manifesteerde zich plotseling een Eddy Gevers, een broer van wereldkampioen Andre, uit Schijndel. Eddy, 18 jaar, kan volgens de regenboogtrui-houder best in zijn voetsporen treden. Hij weet echter vaak niet wat hij wil en moet nog veel ervaring opdoen.

Zaterdag 6 september, in de Ronde van Midden-Brabant, kwam plotseling weer zo'n jonge renner op de voorgrond. Ronnie Bessems (17), nog maar enkele weken bij de junioren, boekte er zijn eerste grote succes. Ook de week daarvoor, in de Omloop van Het Zuiden, had hij zich al aan het front laten zien, maar nu was het pas goed raak. Tegen zijn eindschot was een groep van vijftien renners, waarbij vrijwel alle genoemde vedetten, met uitzondering van Bart van Est, niet opgewassen. Voor bondscoach Joop Middelink, die ons in het begin van het seizoen al toevertrouwde dat hij een zwak heeft voor deze categorie, een verheugend teken. Hij weet, dat wanneer volgend jaar de toplaag van dit seizoen, waarbij ook nog mogen worden gerekend Jo Badjou, John van Herwerden, Gerard Vixseboxse en bijvoorbeeld Klaas St. Nicolaas, Jos Brummelaar en John Akkermans, die al naar de amateurs overstapten in de loop van het wielerjaar, de opvolgers gereed staan om de opengevallen plaatsen in te nemen.

De Ronde van Midden-Brabant, die in tegenstelling tot andere jaren niet voor de Junioren Clubtrofee in aanmerking kwam (de aanleiding was een conflict in het begin van het seizoen tijdens de kalendervergadering van organisatoren van juniorenklassiekers), heeft van de eerste tot de laatste kilometer felle strijd te zien gegeven. Zo al na vijftien kilometer, toen een groepje op kop ging rijden maar niet verder weg kwam dan een vijftiental seconden. Nauwelijks was de orde hersteld of een tweede groep, dit keer bestaande uit vijf renners, meldde zich. Reinier Stroosnijder haalde de leiders, waarbij o.a. John van Herwerden, Arie Polak en Ad Hoezen, persoonlijk terug. Ook in het verdere verloop van de wedstrijd zou de renner uit Moerdijk een rol van betekenis spelen. Hij lag na vijfentachtig kilometer (alle ontsnappingspogingen opsommen zou te ver voeren) ook aan de basis van de uiteindelijke beslissing. Met De Bruin, nog een aankomend talent uit Alphen aan den Rijn, Van Geel die in de slotfase na veel werk te hebben verzet zou moeten afhaken, Jos Weber, een renner uit Best bij Eindhoven, die naargelang het seizoen vordert steeds beter gaat rijden, en de Eindhovenaar Bennie Kruizinga kwam Stroosnijder tot een voorsprong van ruim vijftig seconden. Inmiddels was de groep op de vele smalle maar door de wind o zo zware bochtige wegen van Brabant totaal uiteen gevallen. Achter de leiders vormde zich een groep van tien eenheden. Deze tien, bestaande uit Bessems, Lammertink, Verstijlen, Van de Rakt, Valentijn, Bierings, Van Herwerden, Donkers en Van der Tang, naderden snel. De rest was in een verslagen positie gemanoeuvreerd. Wie echter had gedacht dat allen zich bij het meesterschap van het leidende peloton - even na honderd kilometer waren de twee groepjes samengevloeid - hadden neergelegd had buiten de waard of beter buiten Theo de Rooy gerekend. De renner uit De Meern had de slag gemist, maar in een flitsende stijl, getuige van grote klasse, kwam hij zijn plaats voorin opeisen. Reinier Stroosnijder zorgde daarna nog voor 'n boeiende finale door enkele keren te trachten alleen weg te komen. Het was dan ook bijzonder jammer, de organisatoren verdienden beter, dat er aan de finish in Dongen niet meer publiek stond opgesteld. Ronnie Bessems kwam op ongeveer honderd meter voor de eindstreep gelanceerd vanachter het wiel van Jos Lammertink en klopte de grote favoriet met ruim verschil.Bron:Jo de Bruijn

Junioren: 1. R. Bessems, Amsterdam 120 km in 2 uur 56 min. 34 sec.; 2. J. Lammertink, Wierden; 3. A. Verstijlen, St. Will,ebrord; 4. R. van de Rakt, Breda; 5. P. Valentijn, St. Willebrord; 6. R. Stroosnuder, Moerdijk; 7. G. Bierings, Uden; 8. J. van Herwerden, Voorburg; 9. H. Donkers, Vel~dhoven; 10. Th. de Rooy, Meern; 11. B. Kruizinga, Eindhoven; 12. C. van der Tang, Noordwijkerhout; 13. J. Weber, Best; 14. J. de Bruin, Alphen a.d. Rijn; 15. op 12 sec. P. van Rooy, Bladel; 16. A. Hoezen, St. Michielsgestel; 17. C. Kokke, St. Willebrord; 18. J. Willemsen, Nuth; 19. op 1 min. 18 sec. P. Verheyen, Breda; 20. F. van Dongen, Breda; 21. W. Jennen, Grevenbicht; 22. W. van Dongen, Breda; 23. J. J. Meijers, Rothem; 24. H. van de Boom, Roosendaal; 25. A. Verhuizen, Helmond.

OMLOOP VAN NIEKERK-OLDEKERK – 23 augustus.1975

EDDY GEVERS won juniorenklassieker Omloop van Niekerk-Oldekerk

Eddy Gevers was het aan zijn stand verplicht de zevende editie van de juniorenklassieker Omloop van Niekerk-Oldekerk op zijn naam te schrijven. De 18-jarige stedebouwkundig tekenaar uit Schijndel voelde zich nogal geprikkeld door de plaagstootjes, die zijn veelzijdige en beroemde broer Andre de laatste maanden had uitgedeeld. Het kwam er zo ongeveer op neer, dat de familie-eer op het spel werd gezet, wanneer Eddy geen daadwerkelijke pogingen zou ondernemen om uit de schaduw van de succesrijke Van Erp-coureur te stappen. . . „Ik heb," onthulde Eddy, „de laatste tijd behoorlijk op mijn sodemieter gehad. Daarom dacht ik: het moet er nu maar eens van komen."

Eddy Gevers komt terecht in een elite-peloton, dat reeds door zes min of meer luisterrijke coureurs wordt gevormd. Ter illustratie: Piet Kleine, de schaatser-wielrenner uit Hollandscheveld, en Theo Smit, Nederlands rapste prof-sprinter, sieren al enkele jaren de lijst van triomfators. Voor de Brabander een leuke ruggesteun in de concurrentiestrijd met zijn broer. Eddy: “Ze zeggen, dat ik de mogelijkheden bezit om uit te groeien tot een even grote renner als Andre. Daar is nu uiteraard nog niets van te zeggen. Dit is pas mijn tweede jaar." De erelijst van Eddy Gevers is op dit moment niet al te indrukwekkend. „Niekerk" was zijn eerste „grote" overwinning. De overige seizoensuccessen blijven beperkt tot een eerste plaats in de Ronde van Nistelrode.

De zevende Omloop van Niekerk-Oldekerk, georganiseerd door de Groninger (stad) Wielervereniging NWVG/Bergen Financiering, zal niet de geschiedenis in duiken als een wielerevenement, dat de liefhebbers het water in de mond deed lopen. De bijna 110 kilometer lange koers onderscheidde zich door 'n saaiheid van het allerergste soort. De rennerskaravaan bleef nagenoeg de hele wedstrijd intact. De meest serieuze demarrage was een vluchtpoging van Hoezen (Sint Michielsgestel), die tien kilometer voor de finish tien seconden uitliep. Te weinig uiteraard om indruk te maken op het peloton, dat er - mede dankzij de weinige wind - een hoog tempo op na hield. Tot bij Boerakker (66 km) gebeurde er niets noemenswaardig. Geen ontsnappingen en geen valpartijen. In het tegen de Friese grens aangedrukte Westgroningse dorpie ging Meyer (Wormer) aan de haal. Zijn voorsprong hield slechts enkele kilometers stand.

Het is eveneens tekenend voor het strijdverloop en de ondernemingslust van de junioren, dat de eerste selectie van sterke en zwakkere renners pas tussen het Noordhorner Tolhek en Gaarkeuken (84 kilometer) plaats vond. Een groepje van zes coureurs werd daar definitief kansloos voor de bezetting van een of meer ereplaatsen. De organisatie “plaagde" zich niet ten onrechte met de gedachte, dat het op de smalle Zandumerweg in Niekerk zou uitdraaien op een massasprint. Dat „leed" bleef de NWVG bespaard, omdat Eddy Gevers en Dick van Egmond (Nijverdal) zich enkele kilometers voor de finish ontkoppelden van de lange blauwe trein. Gevers etaleerde, zoals gezegd, de grootste sprintkwaliteiten, terwijl Martien Taverne, een week eerder de trotse triomfator van de Acht van Bladel, tevreden moest zijn met een derde plaats.

Het is verbazingwekkend, dat de renners van de toekomst niet in staat waren zich creatiever te gedragen. Het parkoers leende zich uitermate goed voor flitsende demarrages. De wegen

waren vaak smal, kronkelend en afwisselend bedekt met een laag asfalt en een serie klinkerstenen. Eddy Gevers („De Ronde van de Veluwe vond ik nog saaier") stond snel klaar met een sluitend lijkende verklaring: , Er stond te weinig wind. Anders waren er gegarandeerd gaten gevallen. Want je zou inderdaad snel weg moeten kunnen komen. Er kunnen immers minder mensen in de waaier."

NWVG-Bergen Financiering laat zijn moreel natuurlijk niet aantasten door dit kwalitatief minder geslaagde evenement. Integendeel. De club vulde de tijd tussen de start en de finish niet alleen op met een jeugdronde in Niekerk, maar koestert ook serieuze plannen om de zaterdag van de Omloop van Niekerk-Oldekerk nog meer relief te geven door in 1976 naast de juniorenklassieker een semi-klassieke wegwedstrijd voor dames te organiseren. En dat zou een primeurtje betekenen in een provincie, die op wielergebied nadrukkelijker aan de weg wenst te timmeren.Bron:Johan Woldendorp

Junioren: 1. E. Gevers, Schijndel 109 km in 2',33.05; 2. D. van Egmond, Nijverdal; 3. op 6 sec. M. Taverne, Amsterdam; 4. H. Stroosnijder, Moerdbk; 5. P. Valentijn, St. Willebrord; 6. J. van Herwerden, Voorburg; 7. A. Goezen, St. Michielsgestel; 8. K. van Es, Yde de Punt; 9. S. Pieters, Zwanenburg; 10. R. Cloudemans, Oss; 11. A. Aupers, Purmerend; 12. W. Vis, Nunspeet; 13. C. de Wolf, 's-Gravendeel; 14. A. Meyer, Wormer; 15. R. Tiggelaar, Zaandam; 16. A. de Jong, Gendt; 17. J. Riikhoff, Elst; 18. B. Wekema, Peize; 19. J. Suurd, Peize. De overige renners ex aequo op de 2,Ye plaats.

Ploegenklassement: 1. De Windmolens, Geffen; 2. Amstelland, Amstelveen; 3. De Zwaluwen, Almelo; 4. De Jonge Renner, Oosterhout; 5. Willebrord Wil Vooruit, St. Willebrord.

OMLOOP VAN OOST-BRABANT – 24 mei.1975

Jos Thijs verrassende winnaar 1^e Omloop van Oost-Brabant voor junioren

De eerste Omloop van Oost-Brabant, meetellend voor de Junioren Clubtrofee, heeft na een vrij vlak verloop een boeiende ontknoping gekregen. Ongeveer halfkoers hadden namelijk zes renners het hazepad gekozen en ondanks verwoede pogingen slaagdo het peloton er niet in om dit zestal in te lopen. De talloze wielerliefhebbers, die een plaatsje hadden gezocht bij de eindstreep, gokten op een zege van de snelle Jos Lammertink of John van Herwerden. ZiJ hadden echter buiten de waard gerekend, want buitenom kwam Jos Thijs, die zich de overwinning niet meer liet afnemen.Ruim honderd renners stonden aan de start voor deze eersteling van de zeer actieve Wieler Vereniging Uden. Deze jonge vereniging, met aan 't hoofd voorzitter G. Hoogaas, had een enorme medewerking van diverse plaatselijke wielercomitie's. Op iedere kruising of zijweg had men een vlagger gepost, waardoor de wedstrijd zonder problemen kon voortgaan. Helaas moesten we het ditmaal zonder radiocommunicatie stellen i.v.m. Olympia's Ronde van Nederland, maar de diverse motor-ordonnansen (ook exberoepsrenner Mari van Venrooy had plaatsgenomen op een van de motoren) hielden ons goed op de hoogte.

Doordat er praktisch geen wind stond, was iedere uitlooppoging tot mislukken gedoemd door het hoge tempo. Bij Mill (14 km) was er een spervuur van demarrages, die echter alle in de kiem werden gesmoord. Na 26 kilometer probeerde M. v. d. Bergh te ontsnappen, maar word evenals A. de Jong teruggepakt.

Bij Volkel kregen we een eerste serieuze poging van Chris de Wolff, Theo de Rooy en Gijs den Besten. Gezamenlijk kwamen ze tot 10 seconden winst, maar ook deze plooi word door de hoofdmacht glad gestreken. Diverse schermutselingen vielen er nog te noteren, waarbij ook de latere winnaar Thijs betrokken was. Na 63 kilometer werd echter de beslissing ingeluid door Jan de Groot, John van Herwerden en Gijs den Besten. Toen enkele kilometers later iedereen een hergroepering verwachtte, sprongen Jos Lammertink, Martin Taverne en Jos Thijs naar de koplopers toe en zij wisten zienderogen hun voorsprong op te bouwen. Bij de tweede doorkomst in Uden. hadden zij al 20 sec. op de hoofdmacht, waarin Bert Oosterbosch herhaaldelijk probeerde om een achtervolging te organiseren. De voorsprong van het zestal liep echter op tot bijna een minuut. Na 88 kilometer sprongen Peter Winnen, Jo Brummelaar en P. Verheyen weg uit de groep. Dit trio liep snel in op de kopgroep en leek de aansluiting te kunnen volbrengen. Na 100 kilometer hadden zij nog maar 20 sec. achterstand op de zes en 35 sec. voorsprong op het peloton. De zes koplopers werkten echter voorbeeldig samen, waardoor de drie achtervolgers er niet in slaagden om het gat te overbruggen. Zij vielen na 110 kilometer ook nog terug in het peloton.

Terwijl Peter Valentijn, Theo van Tol, Ad Verstijlen, Chris de Wolff, Hennie Donkers, Guus Bierings en Ad Hoezen uit het peloton ontsnapten en de achtervolging inzetten op de zes, begon vooraan het spel van demarreren. Vooral John van Herwerden Wilde zich ontdoen van de snelle Jos Lammertink, maar slaagde hier niet in. De zeven achtervolgers, onder leiding van de plaatselijke favoriet Guus Bierings, wisten wel veel van hun achterstand goed te maken, maar de afstand naar de finish was te kort om het zestal nog te verschalken. In de eindsprint kregen we dan de verrassende ontknoping, die de 17-jarige Jos Thijs uit Etten-Leur de bloemen opleverde. Zestien seconden later won Theo van Tol de sprint van de achtervolgers. De groepssprint werd gewonnen door de Amsterdammer F. Breeman.

Jos Thijs rijdt pas een tweetal weken als junior, nadat hij dit seizoen als nieuweling drie overwinningen had behaald. ,Ik zou tevreden zijn geweest als ik de wedstrijd had uitgereden," vertelde hij na afloop.

Jos Lammertink maakte een teleurgestelde indruk: „Ik had helemaal niet op Thijs gerekend en werd daardoor in de laatste meters verrast."

De afwachtingswedstrijden voor nieuwelingen en dames werden gewonnen door resp. Hans Plugers en Keetie van Oosten-Hage, die beiden voor de negende maal in dit seizoen de zegebloemen ontvingen.TEKST:Wim Amels

Junioren: 1. Jos Thijs, Willebrord Wil Vooruit, 122 km in 2.45.03; 2. Jos Lammertink, De Zwaluwen; 3. Martin Taverne, Amstelland; 4. John van Herwerden, Sparta; 5. Jan de Groot, Jan van Arckel; 6. Gijs den Besten, Westland Wil Vooruit; 7. op 16 sec. Theo van Tol, Westland Wil Vooruit; 8. Peter Valentijn, Willebrord Wil Vooruit; 9. Ad Verstijlen, Willebrord Wil Vooruit; 10. Hennie Donkers, Wilhelmina; 11. Chris de Wolff, Feijenoord; 12. Gnus Bierings, De Windmolens; 13. Ad Hoezen, De Windmolens; 14. op 55 sec. F. Breeman, Amsterdam; 15. W. Jennen, De Bergklimmers; 16. J. Paes, De Ster; 17. J. Rijkhof, De Valleirenners; 18. H. v. d. Kamp, De Bergklimmens; 19. A. Aupers, Amstelland; 20. J. Vixeboxse, De Zwaluwen; 21. H. Vaanhold, 't Oosten; 22. Jos Bellemakers, De Kempen; 23. S. Smit, Alcmaria Victrix; 24. B. Kruizinga, Wilhelmina; 25. G. Smit, Scheveningen.

Ploegen: 1. Willebrord Wil Vooruit 75 pnt.; 2. De Zwaluwen 41 pnt.; 3. Westland Wil Vooruit 40 pnt.; 4. Amstelland 37 pnt.; 5. Sparta 27 pnt.

OMLOOP VAN ZEEUWS-VLAANDEREN – 22 augustus t/m 24 augustus.1975

ANDRE GEVERS kon favorietenrol aan

in de driedaagse Omloop van Zeeuws-Vlaanderen

De problemen stapelden zich in de uren voor het vertrek van de driedaagse Omloop van Zeeuws-Vlaanderen op. Vlak voor het alsof het organisatorische karwei nog niet zwaar genoeg was nijvere comite aan de afwerking van de vijf voortreffelijk „op draaiboek" gestelde ritten dacht te kunnen beginnen, kreeg het Zeeuwse zelfvertrouwen harde klappen. Drie ploegen meldden zich op het laatste moment af. Peter Godde, vorig jaar op „eigen" grond triomfator, dreigde daarvan het slachtoffer te worden. Terwijl bovendien in de jurygelederen uitspraken van de Belgische consul voor Oost-Vlaanderen Albert d'Hondt voor enige opwinding zorgden.

Ook die ultieme tegenslagen wist het organisatiecomite evenwel te verwerken. Simpel praten, de zaken duidelijk uitleggen, stelde de jury gerust. „Het was," wist Piet Roelands (penningmeester van de Omloop), “immers niet de bedoeling van de dit jaar nauw bij de organisatie betrokken Belgen om het jurykorps als geldkloppers te betitelen. D'Hondt c.s. waren nogal verbaasd over de hoogte van de door de KNWU voorgeschreven vergoedingen. Maar mede dankzij bemiddeling van sportcommissielid Arjaan de Schipper is er een oplossing gevonden, waarbij juist de Unie ons erg heeft geholpen."

Groot bleef intussen de verontwaardiging over de afmeldingen van de equipes van Caballero, Bossche Staalbouw en Bik. Roelands: „Van Caballero kan ik het nog wel begrijpen. Voor die mensen is het toch allemaal „over". Maar die andere twee. Nee, daar zou de KNWU toch eens wat aan moeten gaan doen. Wij maken een begroting, moeten ons overal keurig aan houden en dan mogen de sponsors je nog eens straffeloos op een moment dat je geen kant meer op kan, laten zitten."

Terwijl tevergeefs word getracht om Van Nelle alsnog aan het veld toe te voegen, wist intussen de oersterke winnaar van Zeeuws-Vlaanderen 1974, Koewachter Peter Godde, nog wel onderdak te komen. Nadat zijn Bik-ploegleider Harry van den Horst ook anderen dan Ger St. Nicolaas, Gijs Nederlof en Ton Griep voor de tocht interesseren kon, kon Godde worden ingepast in de ploeg van wielervereniging Zeeuws-Vlaanderen, die voor deze gelegenheid gesponsord word door de A & O Supermarkt Sluiskil van Jos de Caluwe.

Godde's naam ontbrak derhalve niet op de startlijst, die voor de eerste uit 84 renners ondertekenden. Veertien ploegen betwistten de Omloop, waarbij het comite terecht trots mocht zijn op de buitenlandse inbreng. Want naast de Middelink-selectie (niet als nationale ploeg, maar voor hun sponsors rijdend) Toine van den Bunder, Fons van Katwijk, Matthieu Dohmen, Adrre Gevers, Arie Hassink, Adrie van Houwelingen en Frits Pirard, traden liefst vier Belgische, een Duitse en een Italiaanse afvaardiging aan. Ploegleider Mario Ricci kwam naar het Zeeuwse land met de mannen die een week later in Belgie de regenboogtrui betwistten. Roger de Corte begon aan de driedaagse met zijn 100 km-kwartet voor Mettet (Bomans, De Gendt, Jaremko en Weijmans) plus reserves Heirweg en Theunis. Waarbij ook in de regionale Belgische formaties toppers als Etienne van der Heist, Frank Hoste en Etienne de Beule waren ondergebracht.

Talent genoeg derhalve nog daar in de Omloop. Adrr Gevers triomf kan dan ook een bijzondere verrichting worden genoemd. De Brabander was - met de tijdrit - natuurlijk bij voorbaat favoriet, maar al eerder (Noord-Holland) maakte de concurrentie duidelijk dat een goede “klok" niet doorslaggevend hoeft te zijn. Omdat Andre behalve op zijn specialiteit in het Zeeuwse weekeinde ook in andere facetten van het koerswerk uitblonk, is zijn zege dan ook meer dan verdiend. De winst stelde ook comitevoorzitter Gijs Veerman tevreden. „Het zou voor de Omloop toch prachtig zijn," bekende hij al voor de finale, “wanneer Gevers hier zou worden gehuldigd." Wel: Gevers en Veerman kregen hun zin.

Eerste etappe: TERNEUZEN-TERNEUZEN

Zowel voor renners als volgers had de driedaagse echter een moeilijk begin. In de karavaan tobde men met een tekort aan ontvangers (de proftour door Nederland eiste het grootste deel van de communicatiemiddelen op) en valpartijen kenmerkten de “aanloop" van de coureurs. Met Belg Camiel d'Hooge, Bert Broere, Ad van Trijen, Bertus Wieles en Henk de Jong was ook Gevers daar slachtoffer van. Achter de materiaalwagens stayerden zij allen echter snel terug naar de grote groep. Met uitzondering van Tonny Verheezen (opgenomen in de ploeg van reisbureau Rouw). Hij bleef, verzorgd door de EHBO, langs de kant liggen.

Het gezapige tempo maakte het ook voor alle pechvogels (v. d. Bunder, Bauwens en Kramer) mogelijk gemakkelijk terug te komen, al moest Batavus Jos de Kind toch lossen. Pas na 70 km brak het lint. Met in de spits Adri van Houwelingen en Ger St. Nicolaas ontstonden op weg naar de eerste doortocht in Terneuzen drie waaiers. Precies in die fase kregen de Belg Marc Romans en Arie Hassink een lekke band. Voor die twee was het meteen een onbegonnen zaak. Fanatiek joeg vooral Hassink nog naar de derde groep (met o.a. Ger Mak, Toon v. d. Steen en Gerrit Pronk), maar bij Zaamslag (na 83 km) was het verschil tussen kop en achterhoede al zo groot, dat de Amstel-kapitein berustend de handen op het stuur kon plaatsen.

Voorop gingen 25 man hard door. Vier pupillen van Jan van Erp (Van der Kruijs, Koot, Lubberding en Gevers), drie Soka's (Peer Maas, Prinsen en Fons van Katwijk), Batavus Piet Kuys, Etienne van der Heist (Oostvlaamse selectie), het Amstel-kwartet Ton ter Harmsel, Leo van Vliet, Adri van Houwelingen en Frits Pirard, good-old Gerrit de Wit (rijdend voor de ploeg Kledingbokser-Hoekse Renners), Godde en De Smit (A & O), Eddy de Vleeshauwer (Van de Veegaete Sport), Bruno Jaremko (nationale Belgische ploeg), de Italianen Ceruti en Tremolada, Ger St. Nicolaas en Ad van Trijen (reisbureau Rouw) en Belgen Etienne de Beule, Erwin van Kerschaever en Jan van Damme (WSC Vooruit St. Gillis Waes) trokken er zo fel aan dat zelfs thuisrijder Toine van den Bunder zijn fout niet meer kon herstellen. De in criteriums bijna niet te kloppen Zeeuw zette met Matthieu Dohmen (ook voorop ontbrekend) in IJzendijke (waar anders?) de jacht in. Nico Hilbrink en Bert Broere sloten aan, maar dat kwartet kon de kloof naar de eerste waaier niet overbruggen. In Philippine (na 125 km) streek de tweede groep weer op het viertal neer. Intussen hadden Ton ter Harmsel, Leo van Vliet en De Kerschaever en later Van Houwelingen en St. Nicolaas er voor gezorgd dat hun rugnummers (ten teken van aanvallende acties) weer op het bordje van de motorordonnans waren verschenen. Ook Van der Heist en Kuys trokken er even tussenuit, maar zelfs het stukje kasseienweg achter Sas van Gent (bij Assenede) was niet prijsbepalend. Ook het lange eind langs het kanaal naar Terneuzen niet. Gevers stelde er nadrukkelijk zijn kandidatuur. Van Vliet trok mee in de aanval. Gevers, opnieuw, haalde uit. Koot en Pirard gingen er achteraan en ook Lubberding en De Beule mengden zich in de strijd.

Die tenslotte werd beslist door de demarrage die Henk Lubberding plaatste vlak voor de sluizen van Terneuzen. Hij nam honderd, tweehonderd meter en kreeg toen gezelschap van Oostvlaming Van der Helst. „Ik had het spel van de Van Erpboys goed door," glunderde 22-jarige Etienne later. ,Precies op tijd kwam ik weg. En al reed die Lubberding toen ik bij kwam niet meer op kop, ik wist dat ik de sterkste zou zijn. In de laatste meters had ik geen moeite hem voor te blijven."

Met Etienne van der Helst kreeg de Omloop trouwens een sterk leider. Eerder liet hij al zien, tijdens een Olympia's Ronde in de rit van Kerkdriel naar Nijverdal, hoe rap hij is. En was Van der Helst op weg naar Schijndel (de tweede dag) niet door pech teruggeslagen dan zou hij, met zijn goede tijdrit (tweede achter Jacobs) een duidelijk kandidaat voor de eindzege zijn geweest. De winnaar van eerder dit seizoen al de GP Bodson en de Omloop van de Vlaamse Gewesten gaf in Zeeuws-Vlaanderen in elk geval opnieuw zijn visitekaartje af. De concurrentie, van wie Peer Maas de sprint om het “brons" won, wist waar ze met de net buiten de Belgische Mettet-ploeg gevallen Van der Helst aan toe was.

Uitslag: 1. Et. v. d. Helst, Oost-Vlaanderen 160 km in 3.38.36 (bon. 3.38.21), 2. H. Lubberding 3.38.37 (bon. 3.38.27), 3. P. Maas 3.38.42 (bon. 3.38.37), 4. E. de Beule 3.38.42, 5. A. van Katwijk z.t., 6. P. GSdde z.t., 7. P. v. d. Kruijs zt., 8. A. Prinsen z.t., 9. G. St. Nicolaas z.t., 10. M. Tremolada z.t., 11. H. Koot z.t., 12. P. Kuys z.t., 13. J. van Damme z.t., 14. E. van Kerschaever z.t., 15. L. van Vliet z.t., 16. E. de Vleeshauwer z.t., 17. A. van Treyien z.t., 18. F. Pirard z.t., 19. A. ter Harmsel z.t., 20. R. Ceruti z.t., 21. A. van Houwelingen z.t., 22. C. de Smit z.t., 23. B. Jaremco z.t., 24. A. Gevers z.t., 25. G. de Wit z.t., 26. N. Hilberink 3.41.49, 27. A. v. d. Bunder z.t., 28. J. Verbeke z.t., 29. M. de Poorter z.t., 30. A. Kramer z.t.

Dagploegenklassement: 1. Van Erp-Saicis 10.56.01, 2. Soka-Flandria 10.56.06, 3. WSV Vooruit (St. Gillis) 10.56.06, 4. Amstel Bier 10.56.06, 5. A&O de Caluwe 10.59.13, 6. Italie Nationaal 10.69.13, 7. Reburo Rouw 10.59.13, 8. Oost-Vlaanderen 11.02.14, 9. v. d. Veegaete Sport 11.02.20, 10. Belgif Nationaal 11.02.20, 11. Kledingbokser 11.13.09, 12. Batavus 11.13.48, 13. Storm 11.18.01, 14. West-Berlijn 11.26.19.

Tweede etappe: PLOEGENTIJDRIT HULST

Toch een verrassing in de tijdrit per ploeg. Niet het favoriete zestal van Jan van Erp, maar Herman Krott's Amstelbrigade greep de winst. Ruim 29 seconden was het verschil. Ton ter Harmsel, Leo van Vliet, Nico Hilberink, Adri van Houwelingen en Frits Pirard vormden, opgezweept door Arie Hassink, de betere eenheid. Andre Gevers, de motor van het 100 kmkwartet voor Mettet, deed met Matthieu Dohmen, Peter van der Kruys, Hans Koot, Henk Botterhuis en Henk Lubberding wat mogelijk was. Maar een zege zat er niet in.

Ook de derde positie die de Italianen innamen was een surprise. Zij lieten de hoog geschatte Belgische selectie achter zich. Ongetwijfeld een teleurstelling voor coach Roger de Corte, die met Bomans, De Gendt, Jaremko en Weijmans op eigen grond (in Mettet) revanche voorspelde.

Uitslag: 1. Amstel Bier 40 km in 52.54.3, 2. Jan van Erp-Saicis 52.23.8, 3. Italie Nationaal 54.45.1, 4. Belgie Nationaal 55.11.9, 5. Soka-Flandria 55.17.2, 6. Storm 56.11.6, 7. Oost-Vlaanderei 56.19.2, 8. West-Berhin 56.48.3, 9. Kledingbokser 57.15.4, 10. v. d. Veegaete Sport 57.22.5, 11. Reburo 57.48.7, 12. WRC St. Gillis 58.25.7, 13. A&O de Caluwe 58.33.7, 14. Batavus 1.02.32.3:

Derde etappe: ERTVELDE-ERTVELDE

Wraak nam ook Toine van den Bunder. Voor eigen volk toch min of meer afgegaan op de eerste dag, koos de Zeeuw (23) de Vlaamse etappe als terrein om iets terug te doen. Weliswaar maakte „de Bunder" geen deel uit van de eerste vluchtgroep, maar toen later de pedalen echt krachtig werden beroerd, was de Soka-Flandria-man niet meer in te tomen.

Thijs Fase, uitkomend in de equipe van Cafe-restaurant Storm, zorgde - op de dag dat ploegmaat Gaby Minneboo op de baan van Rocourt de wereldtitel greep - voor onrust in het peloton. Na 27 km, bij Waarschoot, trok hij er tussenuit. Op het smalle paadje naast de met kwistige hand neergelegde kasseien kozen vier anderen zijn wiel. Batavusman Tonny Huyzen, Belg Franky de Gendt, Duitser Lindow en Oostvlaming Camiel d'Hooge (langs het parkoers luid aangemoedigd) namen een voorsprong die op zou lopen tot 1.24 minuut. Ook Scheveninger Gerrit Pronk (als gastrenner opgenomen in Cees Kouwenhoven's Batavus-formatie) koerste op dat moment voorop mee. Als laatste was hij naar de durvers toegewipt.

Maar in St. Jan in Eremo was de droom van de vluchters voorbij. Het peloton gleed langszij. Tot Bassevelde als compacte groep, maar daarna - voornamelijk door Van den Bunder - als een steeds weer scheurend lint.

Toine van den Bunder (aangeduid voor “Wilhelm Tell"; later afgereisd naar Henegouwen, maar ook daarvan zeer rap terug en nu door Middelink gepasseerd voor de w.k.) sloeg binnen den kilometer een beslissend gat. Alleen ploegmaat Toon van der Steen was bij machte hem te volgen. Bij de eerste doortocht in Ertvelde had het Soka-duo een voorsprong van 1.40 min. Van der Steen was duidelijk aan het eind. Moest de Zeeuw laten gaan en zag zich in de finale (drie plaatselijke omlopen) ook nog eens voorbij gestoken door een driftig jagend kwartet, dat uit de greep van de hoofdmacht was geraakt. Italiaan Tinchella, Peer Maas (ook al een Soka-renner), Andre Gevers (de basis leggend voor een schitterende uitgangspositie in het totaalklassement) en Peter van der Kruys bleven desondanks op Van den Bunder 1.38 minuut achter. Van der Steen finishte op 2.20 en vlak achter de Italiaan Algeri won Peter Godde de groepssprint op 2.40. Gevolg van dit alles: de leiderstrui gleed om de schouders van Brabander Peer Maas.

Uitslag: 1. A. v. d. Bunder 140 km in 3.15.00 (bon. 3.14.45), 2. D. Tinchella 3.16.38 (bon. 3.16.28), 3. P. Maas 3.16.38 (bon. 3.16.33), 4. A. Gevers 3.16.38, 5. P. v. d. Kruus 3.16.38, 6. A. v. d. Steen 3.17.20, 7. V. Algeri 3.17.39, 8. P. Godde 3.17.40, 9. E. van Peyenbroek 3.17.40, 10. ex sequo bet peloton z.t.

Dagploegenklassement: 1. Soka-Flandria 9.48.68, 2. Van Erp-Saicis 9.50.56, 3. Italie Nationaal 9.51.57, 4. A&O de Caluwe 9.53.00, 5. WSC Vooruit, St. Gillis z.t., 6. Amstel Bier, Reburo, Oost-Vlaanderen, Belgig Nationaal, v. d. Veegaete Sport, Batavus, Storm, West-Berlun (alle z.t.), 14. Kledingbokser 9.59.29.

Vierde etappe: INDIVIDUELE TIJDRIT PHILIPPINE

De verandering kwam snel. In de tijdrit te Philippine gebeurde wat werd verwacht. Tempobeul Gevers sloeg toe. Winnend maakte de Jan van Erp-man (juist 23 geworden) over 11,5 km een tijd van 14.49.4. Te goed om te worden overtroffen. Al bevestigde Van der Helst zijn “klok" in Olympia's Ronde met 15.04.2. Landgenoot Bruno Jaremko maakte zijn keus in de 100 km-equipe waar: 15.05.8. Ook Van den Bunder, De Gendt, Godde, Pirard, Tinchella, Broere, Hassink (gehandicapt omdat hij een deel van de strijd in de regen fietste) en jeugdigen Leo van Vliet en Ger Mak leverden puik werk af. De tegenvallers: Peter van der Kruys en Peer Maas. Zij verspeelden resp. 62 en 74 seconden. Favoriet voor de eindzege was meteen Andre Gevers.

Uitslag: 1. A. Gevers 11,5 km in 14.49.4 (bon. 14.84.4), 2. E. v. d. Helst 15.04.2 (bon. 14.54.2), 3. B. Jaremco 15.05.8 (bon. 15.00.8), 4. A. v. d. Bunder 15.08.1, 5. F. de Gendt 15.10.1, 6. P. Godde 15.10.8, 7. F. Pirard 15.14.5, 8. D. Tinchella 15.21.7, 9. B. Broere 15.22,5, 10. A. Hassink 15.24.7, 11. L. van Vliet 15.28.2, 12. G. Mak 15.30.1, 13. P. Masciarelli 15.30.8, 14. A. van Katwijk 15.31.9, 15. V. Algeri 15.32.7, 16. E. de Beule 15.33.0, 17. A. van Houwelingen 15.35.9, 18. N. Hilberink 15.37,2, 19. F. Hoste 15.39.0, 20. H. Koot 15.39.0, 21. H. Lubberding 15.40.9, 22. L. Theunis 15.41.0, 23. A. Bauwens 15.41.5, 24. C. Behrendt 15.42.3, 26. J. Weymans 15.43.7, 26. P. Kuys 15.45.1, 27. A. Prinsen 15.49.2, 28. E. van Kershaever 15.49.8, 29. C. Dhooghe 15.50.4, 30. P. v. d. Kruijs 15.51.7.

Dagploegenklassement: 1. Belgie Nationaal 45.56, 2. Amstel Bier 46.06, 3. Van Erp-Saicis 46.08, 4. Italie Nationaal 46.23, 5. Oost-Vlaanderen 46.24, 6. Soka Snacks-Flandria 46.28, 7. WSC St. Gillis Vooruit 46.52, 8. Storm 47.22, 9. Batavus 47.46, 10. West-Berlun 48.06, 11. A&O de Caluwe 48.06, 12. v. d. Veegaete Sport 48.12, 13. Reburo 48.14, 14. Kledingbokser 50.44.

Vijfde etappe: OOSTBURG-OOSTBURG

De leidersrol kon Gevers aan. Hij maakte niet dezelfde fout als in de driedaagse van Noord-Holland. Nauwelijks had de Schijndelnaar zich daar met het begeerde tricot getooid of hij miste de goede waaier. Nu niet. “Ik voelde me na zaterdag veilig," gaf hij later toe. „In de tijdrit kon ik de voorsprong opvoeren tot een minuut op naaste belager Van der Helst en nog eens 20 seconden meer op de anderen. Het zou nu toch wel heel gek moeten gaan wilde ik het niet halen."

Gevers redde het. Met gemak. Superieur bijna. En daar had het afhaken van Van der Helst niets mee te maken. De Belg kwam nog voor Sluis (bij Cadzand) hard ten val. Terwijl landgenoot Eddy de Vleeshauwer in de bezemwagen stapte, wist de winnaar van de openingsrit sterk te herstellen. Met Godde en Peer Maas (de Soka-man bleek later met een gebroken sleutelbeen meer dan honderd kilometer te hebben doorgefietst) achterhaalde hij het peloton. Maar later zou Van der Helst toch moeten capituleren. De pijn wend te hevig. Hij moest lossen.

Zoals velen van de 65 “overlevenden" eraf gingen. Bij Breskens (na 65 lim) viel de grootste klap. Gerrit Pronk, Ad van Trijen, Italiaan Tinchella, Harinck en Jeremiasse verloren daar (tegelijk) met Van der Helst het contact. Voorop joegen intussen 23 man het tempo op. Een tweede groep kwam nog bij, maar Toine van den Bunder (veel op kop) wachtte dat moment niet af. De Zeeuw koos opnieuw de ruimte. Pirard, Botterhuis en . .. leider Gevers sloten aan: de Omloop leek een bijzondere finale tegemoet te gaan.

Met de aanvoerder van het klassement in de kopgroep. De leider in de aanval. Een bijzonder ogenblik. Gevers: “Eerst voelde ik wel wat voor die vlucht. Ik deed m'n werk op kop. Maar de zaken goed op een rij zettend (ploegleider Ben van Erp seinde hem ook in) was het toch wel gevaarlijk wat ik uithaalde. Natuurlijk: we waren met twee (ook Botterhuis) van de ploeg. Stel echter dat ik een lekke band had gekregen. Of dat Van den Bunder in de finale was gaan „lopen". Nee: het werd te gevaarllijk. En bovendien mocht ik er toch ook niet aan meewerken dat mijn ploegmakker Peter van der Kruijs (derde in het klassement) een paar plaatsen verloor. Daarom sloeg ik een paar maal kop over."

Ook Van den Bunder en Botterhuis kwamen niet meer zo krachtig aan de leiding. Voor Pirard was het alleen een onbegonnen zaak. Derhalve volgde na 90 km een hergroepe- ring. Tenminste: er kwamen zo'n dertig renners bij elkaar. Want in het geweld waren “namen" naar huis gereden. Van Houwelingen en Hassink (twee geselecteerden) keerden om. Mat Dohmen haakte in gezelschap van o.a. Broere en Kramer af. En ook Van Damme, Schelfhout en Ad Prinsen ,zwommen" een paar kilometer. De jonge Soka-renner herstelde zich daarna knap en wist er later zelfs nog een ereplaats (4e) uit te slepen.

Van een knallende eindfase was intussen geen sprake. Lubberding en Belg Van Puyenbroek probeerden nog wel wat. Ook zij strandden evenwel op Van den Bunder's dadendrang, die Toine niet het gewenste resultaat opleverde. In de lus rond Oostburg ontkwamen ook aan zijn greep twee fortuinlijken. Belg Franky de Gendt (uit de equipe van De Corte) en Brabander Piet Kuys uit de Batavusploeg. Zij zouden duelleren om de laatste etappewinst. Waarbij De Gendt (23), die veel werk verzette, van kop af resoluut naar zijn achtste seizoenwinst raasde.

In de groep waarvan Fons van Katwijk de vlugste was, begroette Gevers tevreden zijn succes. “Zo vlak voor de wereldkampioenschappen een lekkere opsteker," glunderde hij. Verbaasd vernam Middelink's „motor" vervolgens de verrichtingen van zijn „helpers" in Mettet. „Hoe bestaat het," verzuchtte Gevers eerlijk. „Nee, we mochten ons niet forceren, maar het was toch ook niet de bedoeling er hier een trainingsrit van te maken. Gewoon knokken voor een zo goed mogelijk resultaat. Dat was de opzet. Die winst is daarbij mooi meegenomen."

Uitslag: 1. F. de Gendt 140 km in 3.20.03 (bon. 3.19.48), 2. P. Kuys 3.20.03 ((bon. 3.19.53), 3. A. van Katwijk 3.20.10 (bon. 3.20.05), 4. A. Prinsen 3.20.10; in dezelfde tUil: 5. P. Godde, 6. E. de Beule, 7. E. van Kerschaever, 8. H. Botterhuis, 9. G. Mak, 10. R. de Meyer, 11. F. Hoste, 12. N. Hilberink, 13. P. van Leeuwen, 14. H. Koot, 15. M. Tremolada, 16. J. Verbeke, 17. B. Jaremko, 18. F. Pirard, 19. R. v. d. Velde, 20. T. Huyzen, 21. R. Ceruti, 22. P. v. d. Kruijs, 23. T. Faze, 24. A. v. d. Bunder, 25. J. van Damme, 26. H. Lubberding, 27. A. Gevers, 28. P. Maas, 29. E. van Puyenbroek, 30. L. van Vliet.

Dagploegenklassement: 1. Belgie Nationaal 10.00.23, 2. WSC Vooruit St. Gillis 10.00.30, 3. Soka Snacks-Flandria 10.00.30, 4. Amstel Bier 10.00.30, 5. Van Erp-Saicis 10.00.30, 6. Italie Nationaal 10.00.30, 7. Batavus 10.15.51, 8. Oost-Vlaanderen 10.15.58, 9. A&O de Caluwd 10.17.46, 10. v. d. Veegaete Sport 10.17.46, 11. Kledingbokser 10.18.29, 12. Rebruro 10.33.14.

Eindklassement:1. A. Gevers Van Erp-Saicis 10.30.04 2. P. v. d. Kruijs Van Erp Saicis 10.31.21 3. P. Maas Soka-Flandria 10.31.23 4. B. Jaremko Belgie Nationaal 10.31.32 5. P. GoddeA & O de Caluwe 10.31.42 6. F. Pirard

Algemeen ploegeneindklassement: 1. Van Erp-Saicis 32.26.58, 2. Soka Snacks-Flandria 32.27.19, 3. Amstel Bier 32.28.36, 4. Italie Nationaal 32.31.48, 5. WSC Vooruit (St. Gillis) 32.34.53, 6. Belgie Nationaal 32.36.50, 7. Oost-Vlaan.deren 32.54.05, 8. A&O de Caluwe 32.56.38, 9. v. d. Veegaete 32.58.40, 10. Reburo 33.11.29, 11. Batavus 33.12.57, 12. Kledingbakser 33.19.06.

Eindpuntenklassement: 1. P. Maas (Soka Snacks-Flandria) 16 pnt., 2. A. van Katwijk (idem) 14 pnt., 3. P. Godde (A&O de Caluwe) 14 pnt., 4. E. v. d. Helst (Oost-Vlaanderen) 11 pnt.

OOSTBURG – 15 juni.1985

Nieuwelingen: 1. T. van Dijk, 2. R. van Hooijdonk, 3. J. van Noort,

Liefhebbers: 1. A. van de Ploeg, 2. M. van Brussel, 3. W. Wielhouwer,

OOSTBURG - 24 augustus.1975

Nieuwelingen: 1. W. Snijders, 2. J. v. Noort, 3. A. v. d. Poel, 4. W. Glerum, 5. A. Manrien, 6. C. Lazeroms, 7. T. Buyk, 8. D. Evers, 9. S. Kouijzen, 10. J. Vermeulen.

Liefhebbers: 1. B. van Harmsel, 2. J. Tolhoek, 3. W. Wielhouwer, 4. J. de Vriese, 5. N. Toussaint, 6. P. v. d. Ploeg, 7. J. Zusters, 8. J. de Waele, 9. J. Lepoeter, 10. H. Steenbakker.

OOSTELBEERS - 29 juni.1975

Junioren: 1. M. Taverne, 2. R. Bessems, 3. A. Verhuyzen, 4. P. Borremans, 5. T. Verstappen, 6. J. v. Geuren, 7. J. v. Herwerden, 8. T. Spooren, 9. E. Gevers, 10. H. Donkers.

Liefhebbers: 1. A. Melis, 2. P. Rijkers, 3. J. Stolk, 4. C. van Helvoort, 5. H. Evers, 6. T. Mansvelders, 7. N. v. d. Ploeg, 8. T. v. Herwerden, 9. W. Wielhouwer, 10. J. Kievits.

OOSTELBEERS - 29 juni.1975

Amateurs: 1. H. Geldens, 2. P. de Jong, 3. H. Mutsaars, 4. T. Hirtum, 5. G. Tabak, 6. J. Adams, 7. A. Bongers, 8. J. Ruckert, 9. G. Oosterbosch, 10. H. Botterhuis.

OOSTERHOUT – 04 mei.1975

In Oosterhout waren er, ondanks het bijzonder kille weer, nog veel toeschouwers naar het parcours gekomen. De laatkomers kunnen hier spijt van hebben want nauwelijks had het startschot geklonken of Gerrie Knetemann en de neoprof Wicher Vlot lieten het peloton al de rug zien. Voordat de groep kon reageren hadden zij al een voorsprong van veertig seconden genomen. Ook in het achterveld was het er imniddels spannend aan toe gegaan. Joop Zoetemelk, het kasstuk van de organisatie, had met pech te kampen, maar de in Frankrijk wonende Nederlander verwisselde snel van fiets en in recordtijd sloot hij weer bij de staart van de groep aan.

Ongeveer 35 kilometer waren er gereden toen Aad van de Hoek, gaat steeds beter rijden, Cees Priem, Jos Schipper en Jan van Katwijk het welletjes vonden en via een felle achtervolging sloten zij bij de kop aan. Vlot viel uit de kopgroep door een lekke band weg. Sercu, gebrand op de zege, dat had hij bij het vertrek zelf verteld, begon aan een felle achtervolging en kreeg hierbij de steun van Smit, Hulzebosch, Ottenbros, Henk Prinsen en Buckaki.

Een tweede groepje ontsnapte uit het peloton: Zoetemelk, Vianen, Bracke, Bennie Groen en Reybroeck, een jongere broer van de eens zo bekende Guido. Deze groep kwam na 80 kilometer koers bij de achtervolgers en het scheen dat de kopgroep nu snel achterhaald zou worden. Dit succes was echter niet voor allen weggelegd, want toen Hulzebosch, Sercu, De Bisschop en de na pech in dit groepje teruggevallen Vlot demarreerden, hadden de overigen geen antwoord meer klaar. Ook Zoetemelk niet. Hij had waarschijnlijk teveel van zijn krachten gevergd. Deze groep van vier kwam bij de kopgroep, waaruit Van de Hoek jammerlijk door een defect wegviel. Negen man in de sprint? Degenen die daar op hadden gerekend hadden het mis, want nauwelijks vijf ronden voor het einde ging Priem plotseling recht op de pedalen staan. Alleen Hulzebosch en Sercu konden aanpikken en toen was het een uitgemaakte zaak. Sercu was duidelijk de snelste.

Beroepsrenners: 1. Patrick Sercu, Belgie 102 km in 2 uur 25 min. 17 sec.; 2, A. Hulzebosch, Nijeveen; 3. C. Priem, Goes; 4. op 10 sec. G. Knetemann, Huijbergen; 5. R. de Bisschop, Belgie; 6. G. Haritz, Duitsland; 7. J. Schipper, Baarn; 8. W. Vlot, Wanneperveen; 9. H. Prinsen, Hank; 10. B. Pronk, Scheveningen; 11. F. Bracke, Belgie; 12. R. Buckaki, Sint Gillis Waes; 13. B. Groen, Steenwjjk; 14. Th. Smit, Halfweg; 15. G. Barras, Belgie; 16. G..Vianen, Kockengen; 17. G. Karstens, Prinsenbeek; 18. K. Sels, Belgie; 19. J. van Katwiik, Bladel; 20. A, v. d. Hoek, Dirksland; 21. G. Fens, Amsterdam; 22. J. Zoetemelk, Frankrijk; 23. H. Ottenbros, Hoogerheide; 24. W. Reybroeck, Belgie; 25. G. Kamper, St. Pancras; 26. B. Janbroers, Zaandam; 27. C. Stam, Koog aan de Zaan; 28. K. Balk, Nieuw Vennep; 29. C. v. d. Meijden, Puttershoek; 30. J. Vrancken, Roosteren.

Amateurs: 1. J. Bruessing, 2. F. Pirard, 3. P. Franken

Nieuwelingen: 1. J. Broers, 2. L. Bevers, 3. L. Zieleman,

OOSTERHOUT (Gld.) - 11 mei.1975

Amateurs: 1. W. v. Steenis, 2. A. v. Houwelingen, 3. A. Bongers, 4. J. Nederlof, 5. A. Nederlof, 6. L. Hulzebosch, 7. W. de Ruyter, 8. P. Muilwijk, 9. J. Marcus, 10. H. Rossen.

Liefhebbers en veteranen: 1. N. Toussaint, 2. J. Pluimers, 3. G. Huisjes, 4. A. Breure, 5. G. Matgering, 6. A. Jansen, 7. W. v. Putten, 8. H. Lindeman, 9. A. Veenendaal, 10. J. Porsius.

OOSTERWOLDE – 16 augustus.1975

Amateurs: 1. Jan Spijker, 2. Egbert Koersen, 3. Johan Hup,

OOST-SOUBURG - 11 juli.1975

Amateurs: 1. H. de Jong, 2. C. Spaans, 3. J. Damen, 4. J. Gommers, 5. A. Prinsen, 6. G. van 't Geloof, 7. B. Broere, 8. R. Verboom, 9. W. Westdorp, 10. A. Kraan.

OOSTZAAN - 7 september

Amateurs: 1. J. Bruessing, 2. C. Moritz, 3. H. Langerijs, 4. S. Schuitemaker, 5. J. Kruunen-berg, 6. H. Ketting, 7. J. Kieftenburg, 8. M. van Leeuwen, 9. J. F. Bescheux (Fr), 10. S. Beucherie (Fr).

Junioren: 1. E. de Nijs, 2. R. Tigelaar, 3. S. Klaver, 4. C. van Bijnen, 5. C. Vertelman, 6. J. Blaauw, 7. M. Schoen, 8. T. de Vos, 9. J. Koster, 10. G. Smit.

Liefhebbers: 1. T. Degelink, 2. W. Luppers, 3. H. Roos, 4. R. Duin, 5. K. Bokma, 6. T. v. Herwerden, 7. W. van Dok, 8. E. de Vos, 9. J. Struik, 10. A. Breedijk.

Nieuwelingen: 1. H. Smit, 2. B. Nugteren, 3. R. Hoogkamer, 4. R. Janissen, 5. J. de Bie, 6. H. Vonk, 7. H. v. Lent, S. H. Schonewille, 9. J. Schippers, 10. J. Stroek.

OPLOO - 27 april.1975

Amateurs: 1. F. v. Katwijk, 2. B. Scheuneman, 3. J. Spijker, 4. H. Botterhuis, 5. P. v. d. Kruys, 6. A. Scheffer, 7. G. Nederlof, 8. W. de Ruyter, 9. F. Francissen, 10. H. Smits.

Nieuwelingen: 1. H. Boom, 2. H. de Brouwer, 3. A. Hoogeveen, 4. E. v. Dorgelo, 5. F. Moons, 6. R. Lemmens, 7. H. v. Loon, 8. A. v. Eeden, 9. R. v. Hebst, 10. M. v. Neerven.

Liefhebbers-veteranen: 1. N. Toussaint, 2. B. Driessen, 3. C. v. Helvoirt, 4. A. Mansvelden, 5. A. v. Beek, 6. J. Coone, 7. J. Stolk, 8. L. Althuizen, 9. H. Rlikers, 10. J. v. Delft.

OSS - 29 juni.1975

Amateurs: 1. A. Versluis, 2. R. Smit, 3. B. Solaro, 4. J. Hordijk, 5. B. v. Lamoen, 6. M. v. d. Velde, 7. H. Schuurmans, 8. H. Rossen, 9. E. v. Nistelrooy, 10. F. Jansen.

Junioren: 1. G. Vixseboxse, 2. P. Winnen, 3. R. van Dijk, 4. P. Willigenburg, 6. J. Weber, 6. F. Breeman, 7. J. Geurden, 8. F. de Vaan, 9. G. de Nijs, 10. P. Hoonstra.

Nieuwelingen: 1. R. Smits, 2. N. Plugers, 3. C. van Venrooy, 4. J. Broers, 5. J. van Brunschot, 6. H. van Loon, 7. J. van Dijk, 8. R. Versluis, 9. R. IJzendoorn, 10. W. Branderhout.

OSSENDRECHT - 24 juni.1975

Amateurs: 1. J. Konings, 2. W. v. Steenis, 3. A. v. Overveld, 4, J. Damen, 5. T. ter Harmsel, 6. T. Griep, 7. C. Moritz, 8. G. Verzwaayen, 9. S. v. Hooft, 10. W. de Wilde.

Junioren: 1. F. v. Dongen, 2. V. Langstraat, 3. C. Kuystermans, 4. R. Stroosnijder, 5. C. Bierings, 6. S. Polak, 7. C. Kokke, 8. S. Geserick, 9. B. v. Est, 10. A. v. Vliet.

OSSENDRECHT - 7 september.1975

Hennie Kuiper won- voor eigen publiek - in Ossendrecht

Hennie Kuiper had het ons voor de start van de Sint Rosa Ronde in Sittard al toevertrouwd. Hij zei: “Vandaag doe ik natuurlijk ook mijn best om te winnen, maar ik zou het geweldig vinden wanneer ik de Ronde van Ossendrecht op mijn naam zou schrijven." De Twentenaar, altijd vrolijk en opgewekt en voor iedereen een goed woord over, is in de Brabantse gemeenschap al helemaal geaccepteerd. Zijn komst heeft Ossendrecht weer in het teken van de belangstelling geplaatst. Zeker na zijn recente successen. Eerst een eclatante triomf, vlak bij huis, in het nationaal kampioenschap in Hoogerheide en enkele maanden later, als klap op de vuurpijl, het wereldkampioenschap in Yvoir.

De Ronde van Ossendrecht had derhalve voor Hennie Kuiper een bijzondere betekenis. Hij was het aan zijn vele supporters wel haast verplicht een overwinning te behalen. De regenboogtrui moest worden getoond. Kuiper is iets van de dorpsgemeenschap geworden.

Kuiper is er inderdaad in geslaagd de Ronde van Ossendrecht, het pronkstuk van wielerorganisator Camiel Matheeuwsen, te winnen. Het geleek zelfs dat de renners, de collega's van Kuiper, de wereldkampioen zijn succes van harte gunden. Evenals in Yvoir sprong hij met nog een twintigtal kilometers voor de wielen weg. De duizenden langs het parkoers veerden op. Voor hem reden op dat moment nog Kamper, Raas en Piet van Katwijk. Drie anderen - Jan van Katwijk, Schipper en Vianen - hadden zich al in het peloton laten terugzakken. De drie waren voor Kuiper een uitstekende springplank. In een rush overbrugde hij de kloof van ongeveer honderd meter die hem van de leiders scheidde. Meteen ging hij door. Natuurlijk reageerden Van Katwijk en Kamper niet, zij zijn tenslotte ploegmaats van Hennie Kuiper. Alle drie dragen het shirt van Frisol. Ook Jan Raas scheen zich om de vlucht van de wereldkampioen niet te bekommeren. Gunde ook hij Kuiper zijn triomf ? Toen de kampioen goed buiten schot was, ontsnapten nog zes renners uit het peloton. Ook zij hebben zich echter niet overmatig ingespannen om zich nog bij Kuiper te voegen. Voor deze laatste werd de greep naar de zege begeleid door een koor van roepende en klappende supporters. Zij hadden precies gekregen waarvoor zij gekomen waren. Hun idool, hun eigen Hennie Kuiper, had de overwinning in de eigen dorpsronde behaald. Achter Kuiper klopte de snelle Richard Bukacki zijn vijf gezellen in de sprint voor de tweede plaats. Zij waren op 20 seconden blijven hangen. Het peloton werd naar de hand gezet door de Columbiaan Julio Jiminez, die hiermee zijn goede uitslagen van de laatste waken bevestigde.Bron:Jo de Bruijn

Beroesprenners: 1. H. Kuiper, Ossendrecht 112 km in 2 uur 28 min. 54 sec.; 2. op 20 sec. R. Bukacki, St. Gillis Waes; 3. P. van Katwijk, Mill; 4. G. Wuytack, Belgie; 5. J. Races, Heinkenszand; 6. R. Jochmans, Belgie; 7. F. van Looy, Belgie; 8. op 35 sec. J. Jiminez, Columbia; 9. D. Allan, Australia; 10. R. van Linden, Belgie; 11. T. Gakens,Belgie; 12. B. Hordijk, Rotterdam; 13. L. Delcroix, Belgie; 14. J. van Katwijk, Bladel; 15. Th. Smit, Halfweg; 16. E. Peels, Belgie; 17. L. van Staeyen, Belgie; 18. A. van Linden, Belgie; 19. J. Aling, Bladel; 20. W. Jacobs, Belgie; 21. J. Breur, Schiedam; 22. T. Tabak, Egmond aan Zee; 23. J. Brinkman, Rotterdam; 24. J. Schipper, Baarn; 25. F. de Bal, Belgie; 26. W. de Vlam, Sambeek; 27. R. Pijnen, Hoogerheide; 28. J. Decauwer, Belgie; 29. H. Prinsen, Hank; 30. W. Vlot, Wanneperveen.

Amateurs achter Javanti's: 1. D. Allen (Austr.), 2. A. Deusing, 3. F. v. Hoogerheide, 4. R. Zuydweg, 5. A. Goeyers, 6. F. Grootzwagers, 7. L. Irwin, 8. P. Hellemons, 9. K. Viktorie, 10. J. Boerties.

Liefhebbers en veteranen: 1. S. Koevermans, 2. B. Koppers, 3. K. Tolhoek, 4. W. Wielhouwer, 5. M. van Brussel, 6. H. v. d. Kloot, 7. T. de Waele, 8. B. Slangen, 9. M. Maltepaard, 10. M. v. d. Meulen.

OUDE TONGE – 14 juni.1975

Amateurs: 1. Peter Godde, 2. Joop Kettenis, 3. Gerrit de Wit,

Junioren: 1. Jan Langstraat, 2. Mathieu Buskop, 3. Cees Kuijstermans,

Liefhebbers: 1. W. Jansen, 2. Cock van de Hulst, 3. J. Rijnink,

OUDEMIRDUM - 16 juli.1975

Amateurs: 1. P. Hoekstra, 2. E. Koersen, 3. R. van Trigt, 4. B. Scheuneman, 5. D. van Wijhe, 6. G. Sehipper, 7. D. Lolkema, 8. D. Groen, 9. B. Duit, 10. M. Pronk.

OUDENBOSCH - 21 September.1975

Amateurs: 1. T. tar Harmsel, 2. J. Bakker, 3. A. v. d. Steen, 4. P. Franken, 5. J. Konings, 6. W. Lugtenburg, 7. A. van Overveld, 8. J. van Tilburg, 9. P. Maas, 10. G. St. Nicolaas.

Dames: 1. K. van Oosten-Hage, 2. T. v. d. Plaat, 3. A. Riemersma, 4. G. Knetemann-Donkers, 5. B. van IJken, 6. M. Lagerlof, 7. H. de Jongh, 8. N. van Vliet, 9. T. Fopma, 10. T. van Gessel.

OUDERKERK AAN DE AMSTEL – 8 juni.1975

Amateurs: 1. Juul Bruessing, 2. Co Hoogendoorn, 3. Rink Cornelisse,

Junioren: 1. Mart Taverne, 2. Roel FRidsma, 3. T. de Vos,

Nieuwelingen: 1. Jerry Blauw, 2. Jo de Bruin, 3. Ron Bessems,

Dames: 1. Truus van de Plaat, 2. Bella Hage, 3. Anne Riemersma,

OUD-GASTEL - 4 juli.

Amateurs: 1. M. Dohmen, 2. P. Franken, 3. J. Akkermans, 4. T. Fase, 5. A. Tak, 6. A. van Overveld, 7. P. Maas, 8. P. Godde, 9. Br. Geense, 10. J. de Groot.

Nieuwelingen: 1. H. Frijters, 2. N. Snijders, 3. D. Evers, 4. A. Wijnands, 5. P. Heeren, 6. A. Ramaekers, 7. J. van Beers, 8. A. Mannien, 9. Th. van Dijk, 10. H. v. d. Weerden.

OUD-GASTEL - 6 april.1975

Amateurs: 1. J. Jonkers, 2. W. Lugtenburg, 3. A. Tak, 4. M. Venix, 5. P. Maas, 6. M. Jacobs, 7. C. Looyenstein, 8. S. Aarts, 9. C. v. Deuvers, 10. A. v. Peer.

Nieuwelingen: 1. J. v. Meer, 2. P. Heeren, 3. T. de Vos, 4. H. Frijters, 5. G. v. Putten, 6. J. Broers, 7. W. de Brujn, 8. C. Kuijstermans, 9. R. Oosterhof, 10. A. v. d. Poel.

OUD-VOSSEMEER - 26 juli.1975

Amateurs: 1. M. Dohmen, 2. W. Lugtenburg, 3. A. Tak, 4. J. Konings, 5. L. van Vliet, 6. N. Hilberink, 7. B. van Lamoen, 8. A. van Houwelingen, 9. B. Geense, 10. T. Fase.

Nieuwelingen: 1. J. van Beers, 2. P. Heeren, 3. D. Evers, 4. N. Snijders, 5. R. Motke, 6. W. de Brutin, 7. L. Kouijzer, 8. H. van Steenpaal, 9. F. Laurijssen, 10. J. Gubbels.

Junioren: 1. E. van Kessel, 2. J. Lammertink, 3. B. van Est, 4. J. v. d. Velde, 5. R. StroosnUder, 6. A. Verstijlen, 7. M. van Vlimmeren, 8. P. Verheijen, 9. L. Janszen, 10. T. Petie.

OVERLOON - 22 juni.1975

Amateurs: 1. B. Broere, 2. A. Scheffer, 3. F. Francissen, 4. T. v. Hintum, 5. W. Albersen, 6. G. Oosterbosch, 7. H. Botterhuis, 8. P. Noy, 9. R. Mulders, 10. J. v. Berkel.

Junioren: 1. G. Vixseboxse, 2. H. Noy, 3. W. v. Empelen, 4. F. Gommes, 5. T. Vriens, 6. M. Buskop, 7. D. Willigenburg, 8. S. Mebn, 9. T. Verstappen, 10. W. Bosch.

Veteranen: 1. J. Barens, 2. W. v. Putten, 3. T. v. Herwerden, 4. M. v. d. Aerde, 5. P. Berrens, 6. T. v. d. Tol. 7. C. Kouwenhoven, 8. J. Coone, 9. H. Spronk, 10. L. Coppens.