JAARGANG 1976

                              WEDSTRIJDEN O

OBBICHT (20 juli).1976

Jan Krekels eerste aan de streep

Piet van Katwijk (protest toegewezen) winnaar van het Wonder van Obbicht

Zes jaar geleden wilde Hub Canisius - wielerfanaticus, cafe­exploitant en verenigingsman - bewijzen dat ook in Limburg op een gewone dag in de week een groot wielergala (koersen van 's morgens tot 's avonds) met succes opgedist kon worden. Diverse vrienden en clubs hielpen een handje, een lange rits premie-schenkers werd aangetrokken alsmede de niet te ont­beren sponsors en de zaak kon draaien.

Een sombere stemming (b.v. door heel slecht weer) werd ook al 'ns teweeg gebracht, een (financieel) facet dat de onder­nemende Hub Canisius meteen gladstreek door een paar grote tenten te charteren (dansen, bekende orkesten en artiesten), plus voor de jeugd een stuk kermis op te dissen.

Op het einde van de zesde editie (liefhebbers 42 km, winnaar Ko Tolhoek; nieuwelingen 56 km, eerste Rudi Motke; junioren 69 km, zege Ben Oosterbosch; amateurs 92 km, primus Johan van der Meer; profs 115 km, de bloemen waren voor Piet van Katwijk) getuigde Hub Canisius: weer is in Obbicht een won­der gebeurd, we hebben een 7000 toeschouwers, de koersen waren spannend, over drie weken begin ik aan de voorberei­ding 1977.

Ditmaal kleefden aan “Het Wonder" een paar schoonheids­foutjes mankementjes die de organisator uiteraard niet kon verhelpen.

Natuurlijk kwam een groot gedeelte van de toeschouwers om vooral de profs te bekijken, evenwel konden die profs pas een uur na het gestelde tijdstip starten. Om het festijn niet al te lang, te doen duren, werd de afstand van de profs van 138 op 115 km teruggebracht. Juist, maar was het niet beter geweest om voordien ook de andere categories een paar rondjes min­der (een ronde is in Obbicht 4,6 km) te laten afwerken? Dan was die vertraging ten opzichte van het hoofdnummer niet merkbaar geweest, was niet voorgekomen.

Het tweede minder gewenste voorval speelde zich na afloop van de profrace voor: van de zes koplopers was Jan Krekels het eerst aan de lijn, na hem een toen al en vervolgens ten opzichte van de jury protesterende Piet van Katwijk.

Volgens Piet van Katwijk was de op kop gaande Krekels op 200 meter van de streep geducht van zijn rijlijn afgeweken. Van Katwijk boos, kwaad Krekels die het voorval niet tot en met ontkende maar aanhaalde dat geen opzet in het spel was dat die spurts rechtaan worden betwist uitzonderingen zijn.

De jury had met de uitspraak weinig moeite: winnaar Piet van Katwijk, Jan Krekels naar de zesde plaats (zijnde de laatste van dit groepje) verwezen. Krekels aanhang nam dit niet, dus getier en geroep, een paar jury-leden kwamen in het gedrang, de politie moest een woordje in het midden brengen, zorgde voor een escorte waarna het tumult kon wegebben.

Een zeker niet piekfijn slot van een mooie wielersportdag, ook jammer -- voor de kijkers - dat de profkoers niet bracht wat normaal kon worden tegemoet gezien. Qua strijdvaardig­heid en allure hadden de ritten van de andere categories meer niveau.

Na circa 8 km ontsnapten Piet van Katwijk, Wicher Vlot en Jos Huysmans. Toen de voorsprong 500 meter was, demarreer­den in de vijfde omloop (20 km) Gunter Haritz, Andre Gevers, Jan Krekels en Nidie den Hartog. Dit viertal achterhaalde de drie voorgangers (28 km), het peloton - een lange sliert want in Obbicht waren liefst 69 vertrekkers - keek op dat moment tegen een achterstand van 2.10 min. op. Pas na 65 km koers kwam een tegenaanval op touw, een uitval waaraan werd deelgenomen (Jan Krekels had voordien een beduidend aan­deel gehad in de jacht op de drie aanvankelijke leiders) door

Hennie Kuiper, Jan Raas, Fedor den Hertog, Bas Hordijk, Felice Gimondi, Jos Schipper, Aad van den Hoek, Gerard Via­nen, Cees. Priem, Gerrie Knetemann, Theo Smit, Wim de Waal, Jan van Katwijk en Jan Aling. Die veertien verkleinden snel de achterstand (werd 1 min.), zou vervolgens in de slotfase tot op 300 meter van de kop geraken. De in het vat zittende samensmelting bleef uit, want al fietsten de jagers hard, het verweer - om buiten de greep te blijven - van de leiders mocht er wezen. Door brute pech (lekke tube) moest Nidie den Hertog zijn makkers laten gaan, om in het “bloedloze" peloton -- met Joop Zoetemelk - terecht te komen. Zijn plaats vooraan werd door Aad van den Hoek ingenomen, de enige die met het slot nabij bij machte was om uit de achter­volgende troep weg te gaan en die deze rush aldus beloond zag.

Intussen was bet beginnen te regenen, passeerden Zoetemelk c.s. op 2.50 min., werd Fred Rompelberg (gedubbeld) uit koers genomen, hadden de toeschouwers deernis met Nidie den Her­tog en Jan Aling (ook pech) en dienden de zeven leiders op de tanden te bijten om het gezelschap (link tekeer gaande buren (zie de uitslag) te ontgaan. Aan de streep was het ver­schil slechts 17 sec. Jan Krekels bracht de spurt op gang, wel was bij het eerst „binnen", de eerste prijs kon Piet van Kat­wijk mee naar huis nemen, gelijk elders werd weergegeven. Ondanks die vertraging en dat erg verveldend incident, on­danks de “moeheid" van het grote peloton, toch een geslaagd (totaalbeeld) Wonder van Obbicht. Een slotbalans die we de onversaagde Hub Cantsius van harte gunnen.BRON: GERARD SILLEN

Beroepsrenners: 1. Piet van Kstwilk 115 km in 2.45.00, 2. Andre Gevers, 3. Jos Huysmans (B.), 4. Aad van den Hoek, 5. Wicher Vlot, 6. Jan Krekels, 7. Gunter Haritz op 7 sec., 8. Jan van Katwijk op 17 sec., 9. Cees Priem, 10. Bas Hordijk, 11. Gerrie Knetemann, 12, Wim de Waal, 13. Felice Gimandi (It.), 14. Theo Smit, 15. Gerard Vianen, 16. Jan Raas, 17. Jos Schipper, 18. Hennie Kuiper, 19. Fedor den Hertog, 20. Jan Aling op 2.20 min., 21. Tony Houbrechts (B.) op 2.50 min., 22. Ger Herrings, 23. Georges Barras (B.), 24. Karl-Heinz Whnen (Dld.), 25. Jos Spruyt, 26. Cor Berkouwer, 27. Ben Janbroers, 28. Henk Prin­sen, 29. Don Allan (Austr.), 30. Wim de Ruiter.

Amateurs: 1. J. v. d. Meer, 2. R. Groen, 3. M. Dohmen, 4. W. Pater, 5. R. Poulain (W.­Duitsland), 6. R. Sumich (Nw.-Zeeland), 7. P. de Jong, 8. P. Kuys, 9. E. Visschers, 10. L. Mebers.

Junioren: 1. B. Oosterbosch, 2. P. Driessen, 3. P. Verheijen, 4. H. v. Loon, 5. A. Bongers, 6. G. Bouman, 7. Th. Luyten, 8. J. Jongsma, 9. J. de Die, 10. W. v. Dongen.

Nieuwelingen: 1. R. Motke, 2. H. v. Lent. 3.P. Schroen, 4. J. v. Noort, 5. J. Harings, 6. E. Brand, 7. W. Bouman, 8. T. Peeters, 9. L. Oosterhof, 10. J. Koster.

 

OCHTEN (24 juli).1976

Amateurs: 1. J. de Groot, 2. W. Pater, 3. G. Verwaaijen, 4. J. Ribbers, 5. Th. Meijer, 6. P. Kuys, 7.J. Tijding, 8. J. Bruessing, 9. J. v. d. Weide, 10. W. v. Steenis.

Nieuwelingen: 1. R. Motke, 2. B. Zoontjens, 3. A. Hoogeveen, 4. A. v. Asten, 5. R. Snij­ders, 6. J. v. Noort, 7. G. v. Tiem, 8. A. Ste­vens, 9. J. Angel, 10. S. de Vos.

 

OENE (30 juli).1976

Nieuwelingen: 1. Alex Hoogeveen, 2. A. van Maarselaar, 3. J. Schipper

 

OIRSBEEK (5 september).1976

Ploegentijdrit amateurs, 42 km: 1. Sport en Steun (Belgie), 1.01.12, 2, Zwolle 1.01.43, 3. De Windmolens 1.02.35, 4. De Ster 1.05.10, 5. Noord-Limburg 1.05.47, 6. Wiirselen (Dld.) 1.06.52, 7. Bergklimmers 1.07.09.

Ploegentijdrit junioren, 33.6 km: 1. De Ster 51.35, 2. De Windmolens 51.41, 3. Bergklim­mers 51.57, 4. Heer 54.46, 5. Noord-Limburg 55.29.

Ploegentijdrit nieuwelingen, 21 km: 1. De Ster A 31.30, 2. De Ster B 3122, 3. De Windmolens 33.00, 4. Heer A 33.18, 5. De Ster C 33.30, 6. Noord-Limburg 33.49, 7. Maastricht 33.55, 8. De Ster D 34.19, 9. Heer B 34.57

 

OIRSCHOT (5 september).1976

Amateurs: 1. J. de Groot, 2. T. Huyzen, 3. W. van Steenis, 4. G. Oosterbosch, 5. K. Cooler, 6. G. Gabriels, 7. G. van Hintum, 8. B. Ade­ma, 9. M. Leyten, 10. N. van Hest.

Dames: 1. I. Trompert, 2. G. Hoekstra, 3. H. Hage, 4. A. van Weegberg, 5. N. van Vliet, 6. C. Oosterwaal, 7. N. Streef, 8. D. Wesdorp, 9. B. Meijn-Smit, 10. J. Kuijper-Dool.

Liefhebbers: 1. R. v. d. Heijden, 2. H. Heij­ster, 3. W. Schelle, 4. J. de Hartigh, 5. B. Jansen, 6. K. Duivenvoorde, 7. W. Tonder, 8. H. Buis, 9. A. van Delft, 10. B. de Hoedt.

 

OISTERWIJK (22 augustus).1976

Amateurs: 1. J. Vooijs, 2. T. Huijbers, 3. C. v. d. Meijden, 4. T. Huizen, 5. H. Geldens, 6. G. Gabriels, 7. C. Kleine, 8. J. Akkermans, 9. H. Senders, 10. G. Soetens.

Liefhebbers: 1. R. Zuijderwijk, 2. J. van Dijk, 3. R. v. d. Heijden, 4. A. v. d. Burg, 5. R. de Meester, 6. B. Slangen, 7. L. de Jager, 8. P. Stout, 9. L. Klerkx, 10. A. Roelfs.

 

OLDEBROEK (2 juni).1976

Amateurs: 1. C. Schuurman, 2. A. Versluis, 3. W. Pater, 4. D. Schuurman, 5. J, Scholten, 6. R. Sumich (Australia), 7. Th. Meijer, 8. D. Willigenburg, 9. A. Bas, 10. E. Dickhof.

 

OLDENZAAL (2 mei).1976

Amateurs: 1. Jan Huisjes, 2. Herman Sneoijink, 3. Hennie Stamsnijder,

Liefhebbers: 1. Johan Pluimers, 2. Hans Krol, 3. Mart van de Meulen,

 

OLLAND (6 juli).1976

Amateurs: 1. H. Lubberding, 2. P. v. d. Kruys, 3. A. Versluis, 4. M. Jacobs, 5. H. Lu­nenburg, 6. B. v. Est, 7. J. Bruessing, 8. G. v. Gerven, 9. J. v. Houwelingen, 10. G. Bierings.

Junioren: 1. B. Oosterbosch, 2. P. Borremans, 3. J. v. d. Meer, 4. L. Bevers, 5. C. Kuyster­mans, 6. J. Jongsma, 7. G. Bosman, 8. B. Kruizinga, 9. J. v. d. Oosten, 10. J. de Bie.

Nieuwelingen: 1. G. Takens, 2. R. Janissen, 3. W. Bouman, 4. E. J. Brand, 5. R. IJzen­doorn, 6. P. Liefaard, 7. W. Fekken, 8. R. Snijders, 9. C. Lazeromp, 10. H. v. Erp.

 

OLYMPIA’S TOUR.76 (27 mei t/m 4 juni).1976

Ook na Limburg slechts enkele seconden verschil

Vier dagen Olympia's Ronde van Nederland. Het circus draait weer. Vreugde en teleurstelling hebben elkaar voor een aantal van de 89 deelnemers afgewisseld. Maar van enige ontwikkeling van belang is nog geen sprake. Het Limburgse heuvelland bracht niet de verwachte schifting. De strijd om de oranje leiderstrui bleef een secondenspel. Van Vliet, Van Houwelingen en Mutsaars waren de dragers ervan, maar zij allen verdedigden slechts een te kleine voorsprong om serieus aan winnen in Amsterdam te mogen denken.

Het aantal favorieten was in Ulestraten, waar Rus Vikenti Basko voor een buitenlandse triomf zorgde, nog groot. Te groot eigenlijk om er een uit te halen. Nadat de Amstel-ploeg de eerste twee slagen binnenhaalde, was de beurt aan Jan van Erp. Een ontwikkeling die paste in het door ploegleider Jan Gisbers van de paarse brigade gewenste koersverloop. „Te vaak beweert men immers," analyseerde Gisbers, “dat in Limburg de beslissing valt. Dat was waar in de periode waarin Den Hertog minuten wegreed van de concurrentie. Dat gold ook nog voor een Schuiten, maar op dit moment - zo vlak voor Montreal - zijn er niet van die uitschieters. Zeker tien man maken kans op de eindzege. Zijn van gelijk niveau. Daar heb ik op gespeculeerd. En het is gelukt. Het spel gaat nu pas echt beginnen."

Niet alleen voor Van Erp uiteraard. Wanneer deze editie van „Wielersport" verschijnt, zijn er van de 700 resterende kilo­meters al weer heel wat afgelegd. Hebben wind en waaiers wellicht voor onverwachte wendingen gezorgd. Niet te voor­spellen gebeurtenissen. De Ronde verliep de eerste dagen opvallend rustig. Zo zal het niet blijven.

Westlandse debutant winnaar Olympiá ronde

LEO VAN VLIET ECHT DE STERKSTE

Een echte winnaar. De derde triomfator die Amstel-ploegleider Herman Krott in dertien jaren Olympia's Ronde naar de finish bracht, was onbetwist de beste renner in de zilveren jubileum-tour. Leo van Vliet trok in Amsterdam drie truien over elkaar aan. Het wit van de combinatie, groen van de punten en tenslotte het oranje als individueel overwinnaar. Geen twijfel mogelijk: de Westlandse debutant was eenvoudig de sterkste.

TI-Raleigh-ploegleider Peter Post, die tijdens de tijdrit in Nibbixwoud alle toppers aan het werk zag, zou het bevestigen. „Leo is het grootste talent. Hij is nog jong. Je moet afwachten hoe hij zich verder ontwikkelt, maar nu al is te zien dat Van Vliet meer kan dan alleen hard fietsen. Hij heeft net dat beetje meer. Er gaat allure van uit "

Krott, zijn benjamin zorgvuldig begeleidend, sprak die woorden al eerder uit. Olym­pia's 25e Ronde leverde het bewijs. Leonardus Quirinus Machutus van Vliet (20 jaar pas), op een na jongste zoon uit een gezin met negen kinderen, toonde zich een compleet coureur. Liet zien in de waaier te durven duiken. Spurtte, als het erop aan kwam, harder dan wie ook. Kwam in de Limburgse heuvels door pech niet toe aan een demonstratie van zijn capaciteiten als klimmer, maar was steeds met de besten mee.

En: zette de kroon op al dat werk in een fonkelende tijdrit. Van Vliet, vorig jaar bewust wat terug gehouden om in Spanjo en Tsjechoslowakije wat ervaring op te doen, besliste de Ronde op de manier waarop de ,groten" dat plegen te doen. Voor het eerst van zijn leven reed hij zich compleet leeg. Rond Nibbixwoud trapte de Honselersdijker - bijna stil op de fiets, nooit echt wringend - een wat grotere ver­snelling (53x14) dan hij ooit aandurfde. Het resultaat was verbluffend. Alleen ploeg­maat Hassink overtrof zijn “klok". De concurrentie was verslagen. Na Schuuring in '64 en Steevens in '65 had Amstel Bier weer een rondewinnaar.

Een als adspirant, nieuweling en junior al imponerend renner, van wie Krott nog veel plezier kan beleven. Niet alleen omdat Van Vliet voorlopig alleen nog maar denkt aan de nationale titelstrijd in Simpelveld en in juli de Olympische Spelen, maar ook omdat hij zelf begrijpt dat hij er nog lang niet is. Instemmend luisterde Van Vliet toe toen zijn ploegleider uitlegde dat hij moet wachten met het tekenen van een profcontract. Dat hij nog dient te rijpen. Fysiek en geestelijk. Zeker nog een jaar als amateur overal ervaring moet opdoen. Krott: “Daarna zal Leo zich in het milieu waarin hij terecht komt (en er is volgens mij dan ook maar een ploeg waarin hij thuishoort: die van Joop Zoetemelk) absoluut gemakkelijker kunnen aanpassen." Want beroepsrenner wil de winnaar van Olympia's Ronde van Nederland worden. Als 16-jarige heeft hij bewust gekozen. Zijn studie op de HAVO afgebroken. Met, wanneer het als coureur mislukt, evenwel de zekerheid dat hij in vaders transport­bedrijf - waarin hij nu in de ochtenduren als shovel (bulldozer) machinist werkt - altijd een alternatieve toekomst heeft.

De overwinningen in de drie grote klassementen voorspellen vooralsnog een sportieve carriere. Als triomfator trad Van Vliet uit een jammer genoeg niet altijd even boeiende jubileumstrijd. Voor de ploeg van Jan van Erp restte als begeerde troost­prijs de triomf per equipe. Soka's Peer Maas sprintte onderweg het best. Bik, Ba­tavus, de Russen en Soka-Gazelle grepen de winst in de aankomstplaatsen.

Onderweg daar naartoe gebeurde er over het algemeen te weinig. De oorzaak: voor­namelijk het ontbreken van wind. Op weg naar Limburg verbrokkelde het peloton niet. De tijdsverschillen bleven in een, door het koersverloop bepaalde maar toch mislukte Limburgse rit ook beperkt. Angst sloop in een in hoog tempo (maakte demarreren extra lastig) voortjagende groep. Slechts wanneer een favoriet (Jacobs) kon worden afgeschud, was er even eensgezindheid. Valpartijen of de gevolgen daar­van (Langerijs, Mutsaars) zorgden voor een verdere schifting. In het waaierwerk van de laatste dagen bleven de hooggeklasseerden voorop. Na de surprise van Van Katwijk moest de tijdrit beslissen. Daarin stond de ware winnaar op.

Proloog: KOPPELTIJDRIT IN SCHEVENINGEN

Een glunderende Herman Krott in Scheveningen. Op een lastig parkoers, waar 's morgens nog met een bulldozer het opge­waaide zand was weggeschoven, hadden zijn jongste en zijn meest ervaren pupil het gemaakt. Leo van Vliet (20) en Arie Hassink (25) joegen het snelst over de klimmetjes bij het Sein­postduin en de vuurtoren en het door de zware zeelucht zo slopende eind over de boulevard: de ruim 4,5 km in 6 min. 48 sec. Twee tellen beter dan de combinatie Henk Lubberding­-Gerrie van Gerwen (Jan van Erp) en nog eens vier vlugger dan het Michelin-duo Michel Jacobs-Wim Lugtenburg. Goed werk ook van de Batavus-formatie Koersen-Hoekstra, had lang de leiding met hun 6.56. Van Lamoen-Kuys kwam tot 6.57.

In het secondenspel geen buitenlanders bij de besten. Vlastimil Moravec (de geroutineerde Tsjechische kampioen van 1974, die in 1970 al eens de Ronde van Slowakije won, in 1972 de Vredeskoers op zijn naam bracht en vorig jaar de beste was in Bohemen) en tijdritspecialist Petr Matousek (in '74 en '75 kampioen van zijn land in diee discipline; in '72 ook titelhouder ,,in lijn" en vorig seizoen winnaar van de Ronde van Joego­slavie) kwamen tot 7.04. De andere twee uit het bronzen w.k.­kwartet van Mettet, Petr Buchacek en Vladimir Vondracek, brachten een matige 7.17 op de klokken. Russen (al vielen zowel het koppel Basko en Europees juniorenkampioen 1974 Sergei Tsjelpakov als Tsjapovalov-Gousseinov), Denen, Span­jaarden en Italianen klasseerden zich bescheiden.

De oranje trui mocht Haags sportwethouder Vink uitreiken aan in de Ronde debuterende Honselersdijker Leo van Vliet. Na al in de voorjaarsklassiekers (Zuid-Holland, Baronie, Braak­man en Mergelland) vooraan te hebben meegereden, in Franse etappewedstrijden (Saone et Loire en Ruban Granitier Breton) gegroeid naar een vorm die hij in Noord-Holland en de Kempen reeds demonstreerde. Geprezen door ploegleider Herman Krott, die hem begeleidt op weg naar de door de Westlander begeerde profcarriere. (Krott: ,Eerst zal ie toch internationaal wat moeten laten zien. Bijvoorbeeld in de Tour de l’Avenir Wanneer die doorgaat en natuurlijk Montreal. Halverwege het volgend seizoen lijkt me voor Leo een mooi moment om over te stap­pen." )

Hassink, gewend aan het proloog-succes ('72 Mill en '73 Mij­drecht) zag het allemaal rustig aan. Voor de winnaar van Overijssel en de Kempen, bezig aan zijn zevende Olympia's Tour, is na zijn ziekte een profcontract niet meer van belang. Hassink, wellicht bezig aan zijn laatste jaar topsport, stelde slechts vast dat hij de grote conditie nog niet heeft. „Die moet er pas tijdens de Olympische Spelen zijn."

Amateurs: 1. Van Vliet-Hassink (Amstel) 6.48, 2. Lubberding-Van Gerwen (Jan van Erp) 6.50, 3. Lugtenburg-Jacobs (Michelin) 6.54, 4. Koersen-­Hoekstra (Batavus) 6.56, 5. Van Lamoen-Kuys (Batavus) 6.57, 6. Prin­sen-Maas (Soka-Gazelle) 6.58, 7. Huisjes-Langerijs (Soka-Gazelle) 6.59, 8. Ter Harmsel-Pirard (Amstel) 6.59, 9. Van Houwelingen-Hilberink (Amstel) 6.59, 1.0. Van Houwelingen-Kuiken (Militairen) 6.59, 11. Van Trigt-Schipper (Michelin) 7.02, 12. Kramer-Van Katwijk (Soka-Gazelle) 7.02, 13. Moravec-Matousek (Tsj.) 7.04, 14. Van der Kruys-Koot (Jan van Erp) 7.04, 15. Scheffer-Van der Wereld (Ketting) 7.04, 16. Huve­neers-Visser (Olympia) 7.05, 17. Akker-Brokelman (Bossche Staal­beuw) 7.05, 18. Van Trijen-Van der Steen (Militairen) 7.06, 19. Mut­saars-Van Leeuwen (Jan van Erp) 7.06, 20. Galinauskas-Kalejev (Rus­land) 7.06.

Eerste etappe: RIJSWIJK-SCHIJNDEL 170 km

Al in de eerste “echte" rit verloor de Ronde een favoriet. Hans Langerijs, twaalf maanden geleden zo grandioos winnaar van de 24e editie, werd bij een val in St. Michielsgestel (na 137 km) uitgeschakeld. De dappere Westfries zette - na in de ploeg­leiderswagen even op verhaal te zijn gekomen - met een oog alsof hij net enkele ronden in de boksring met Muhammed Ali had doorgebracht, nog wel door, maar verspeelde toch ruim vijf minuten. Veel te veel om nog serieus aan herhaling van het succes van vorig jaar te denken. Een ongelukkig moment had voor hem de wedstrijd waarin hij zich helemaal terug naar de amateurtop had willen rijden (Montreal) bedorven, Want een herkansing kreeg Hans niet. De dokter constateerde o.a. een hersenschudding en voor Langerijs was de Ronde gedaan. Na vier lussen van het plaatselijke circuit in weer drukbezocht Schijndel, had inmiddels een nieuwe leider zich gemeld. Adrie van Houwelingen, ook al een Amstel-renner en evenals de coureurs die in Rijswijk in de oranje en groene trui vertrokken (Van Vliet en Hassink) deel uitmakend van de voorlopige Olympische wegselectie, bevestigde nog eens zijn winst in Noord-Holland. Hij was de snelste van een groepje dat in de bochtige wegen en straten in en rond Schijndel de beslissing forceerde.

Een ontknoping die de eerste rit in feite maakte tot een crite­rium met aanloop. Bij een snelheid van ruim 46 kilometer per uur was het op weg van de Randstad naar Brabant immers niet te doen om voor de gevaarlijke omloop (terecht had wed­strijdleider Jan Klip daartegen eerder bezwaar gemaakt) een afscheiding te realiseren. Slechts wat materiaaldefect zorgde - bij gebrek aan wind en waaiers - dan ook voor opwinding

in de karavaan. Zeker toen Van Vliet vlak voor de brug bij IJsselstein (na 57 km) van de fiets moest. Met steun van Pirard was de Westlander snel weer terug, maar daarbij ont­dekte hij ook dat het nieuw gestoken wiel tegen de remblokjes aanliep.

Italiaan Caldara, Rus Basko (in Marokko winnaar van enkele etappes), Jan van Houwelingen (de broer van de latere win­naar zou in Schijndel nog hard vallen en ver achter raken), uiterst actieve Batavus-man Egbert Koersen, Geert Schipper, Martin Visser en Cor Groenewegen (zo maar twee Olympia­nen) probeerden bij Gorinchem (na 90 km) weg te komen. Het mislukte. Evenals, nadat Amsterdammer Barend Huveneers bij zadelbreuk van fiets had gewisseld, de aanval van vier buitenlanders (Deen Soerensen, Italiaan Consonni, Rus Gous­seinov, Spanjaard Martinez) en twee op “huis" aankoersende Nederlanders: Roelof Akker van Bossche Staalbouw en Henk Lubberding van de equipe Jan van Erp.

In het peloton verzette Frits Schur veel werk. En natuurlijk de mannen van Van Erp. In eigen gemeente moest er immers een goed resultaat worden gemaakt. Toen bij de valpartij in St. Michielsgestel (behalve Langerijs waren daar ook drie Batavus-renners - Kuys, Van Lamoen en Pronk -, Huve­neers, Prinsen en Zijlstra bij betrokken) Arie Hassink demar­reerde, ging het sein voor de Tegelploeg op rood. Hassink en Bik-man Arie Versluis namen een halve minuut, maar vooral Mutsaars sleurde het peloton terug.

“Meteen ben ik toen doorgegaan," vertelde de Schijndelnaar later. “Met Brokelman en Van der Steen kwam ik voorop." Van Houwelingen: “Daarna is Bakker er naar toe gereden en vervolgens ik." Vijf man in de bochten rond de aankomstplaats vooruit. Vijf ploegen ook. De beslissing was gevallen. Restte slechts de vraag wie - dankzij de bonificaties - de leiding zou overnemen van Van Vliet. Het werd (afgetekend) ploeg­maat Van Houwelingen. Mutsaars (sponsor Jan van Erp:

„Eigenlijk had Van Gerwen er hier bij moeten zitten.") werd tweede, voor Brokelman, Bakker en Van der Steen. De “winst" viel in seconden niet mee. De minuut die bij het ingaan van de laatste vijf kilometer was veroverd, liep terug tot 23 seconden op eer. peloton, waarvan Italiaan Tamiazzo de rapste was.

Natuurlijk herhaalde Krott zijn uitspraak na de proloog. Ook Van Houwelingen mocht nog niet rekenen op steun van de ploeg. De heuvels in Limburg zouden duidelijkheid moeten brengen.

Amateurs: 1. Adrie van Houwelingen (Amstel) 170 km in 4 uur 12 min. 39 sec., (met bon. 4.12.24), 2. Mutsaars (Jan van Erp) z.t. (met bon. 4.12.29), 3. Brokelman (Bossche Staalbouw) z.t. (met bon. 4.12.34), 4. Bakker (Ketting) z.t., 5. Van der Steen ((Mil.) z.t., 6. Tamiazzo (Italie) 4.13.02, 7. Van Katwijk (Soka-Gazelle) z.t., 8. Van Gerwen (Van Erp), z.t., 9. Tsjapovalov (Rusland) z.t., 10. Van Vliet (Amstel) z.t., 11. Huisjes (Soka-Gazelle) z.t., 12. Van der Kruys (Van Erp) z.t., 13. Maas (Soka-Gazelle) z.t., 14. Huveneers (Olympia) z.t., 15. Koot (Van Erp) z.t., 16. Moravec (Tsj.) z.t., 17. Schur (Ketting) z.t., 18. Koersen (Batavus) z.t., 19. Ter Harmsel (Amstel) z.t., 20. Hassink (Amstel) z.t.

Algemeen klassement na 1e etappe: 1. Van Houwelingen 4.19.23, 2. Mut­saars 4.19.35, 3. Brokelmn 4.19.39, 4. Van der Steen 4.19.45, 5. Bakker 4.19.47, 6. Van Vliet 4.19.50, 17. Hassink z.t., 8. Van Gerwen 4.19.52, 9. Lubberding z.t., 10. Lugtenburg 4.19.56,

Dagploegenklassement na le etappe (tevens alg. ploegenklassement)

1. Jan van Erp 12.38,43 (22 pnt.), 2. Amstel z.t. (30 pnt.), 3. Ketting z.t. (43 pnt.), 4. Militairen z.t. (74 pnt.), 5. Bossche Staalbouw z.t. (90 pnt.).

Strijdlustigste renner: Egbert Koersen (Batavus).

Grootste pechvogel: Hans La.ngerijs (Soka-Gazelle).

PLOEGENTIJDRIT SCHIJNDEL

In “eigen huis" slaagde de equipe van Jan van Erp erin toch nog winst te behalen. Lukte het dan niet in de eerste rit, de paarse trein bleek wel in staat de 22,5 km per ploeg als snelste te voltooien. Dat betekende tegelijk een - toch verrassende - nederlaag voor Amstel. Het verschil was 18 seconden.

De sterke Russen maakten opnieuw een prima indruk. Het werk van de Tsjechen viel op het bochtige circuit iets tegen. Rest de Michelin-tijd. Onder aanvoering van Jacobs waren de mannen van Joop Stoop op weg naar een van de beste plaatsen. Tot in een van de scherpe draaiingen de hele ploeg tegen de straatstenen kletterde. Jacobs,, De Lange en Schipper waren er het slechtst afgekomen. Ze konden echter nog wel tijdig de meet bereiken.

Uitslag: 1. Jan van Erp-Saicis 22,5 km in 27.52 (met bon. 26.52), 2. Am­stel Bier 28.15 (met bon. 27.45), 3. Rusland 28.21 (met bon. 28.06). 4. Ketting-Shimano 29.11, 5. Batavus 29.15, 6. Tsjechoslowakbe 29.19, 7. Soka-Gazelle 29.30, 8. Bossche Staalbouw en Militair Team 29.32, 10. Italie 29.49, 11. Spanje 29.57, 12. Michelin 30.06, 13. Olympia 30.13, 14. Bik Sloperij 30.32, 15. Denemarken 31.05.

Tweede etappe: SCHIJNDEL-EIJSDEN 159 km

Als altijd bracht de rit naar het Limburgse opwinding. De dag voor de heuvels proberen vaak de niet-klimmers nog eens toe te slaan. Ditmaal stortten zich zelfs enkele kandidaten voor een hoge eindklassering in het avontuur. Nadat de Deen Bjoern Jacobsen de eerste man werd die onderweg afstapte in deze zilveren Ronde, waren daar meteen twee demarrages van de enige representant uit de streek van het bronsgroen eiken­hout, Michel Jacobs. Alleen lukte het de Michelin-kopman evenmin als in gezelschap van Van der Kuys, Tsjech Matou­sek, Prinsen, Ter Harmsel, Havik en Rus Gousseinov. De oranje trui van Van Houwelingen schoof naar voren in het peloton en - in de miezerige regen - was het met de vlucht gedaan.

Rust (op wat materiaalproblemen na) tot de zestigste kilo­meter. Daar, net na Weert, demonstreerde Frits Schur wat hij op bet vlakke nog kan. De tweevoudige winnaar van de Ronde ('70 en '72), die uit de Vredeskoers kwam met niet alleen twee ritzeges op zak, maar ook met een blakende con­ditie, reed zo maar vijftien kilometer lang 20 seconden voor de grote groep uit.

De gevolgen waren te voorspellen. Solerende Schur was een mikpunt voor andere “groten". Arie Hassink begreep het. Met Tinus de Lange (Michelin), Egbert Koersen (Batavus), Ad Prinsen (Soka-Gazelle) en Rus Vikenti Basko sloot de Amstel­routinier in Thorn aan. Zes man voorop derhalve, met vanaf de bruggen bij Maasbracht (80 km) een winst van een minuut. Niet meer, maar kilometers lang ook niet minder. Al joeg de Van Erp-ploeg, die de slag compleet dreigde te missen, het peloton op. Vooral Henk Lubberding en Piet van Leeuwen ver­zetten bergen werk. Roelof Akker en Ger Brokelman (beiden Bossche Staalbouw) waren de enigen die wilden helpen. Alle andere sterke formaties hadden immers een man erbij.

Langs de Maas leidde dat tot een subliem gevecht. Met voorop vooral Hassink en Schur, die de vlucht inhoud gaven. Ook Koersen en Basko zetten zich op de rechte stukken krachtig aan kop. De enige die verzaakte was De Lange. Tot de Slingerberg ging het goed. Daar verloor echter Koersen het contact. De Lange viel even verder. De vier anderen zetten nog wel door, maar de inspiratie verdween toen de grote groep, met ook Jacobs weer full speed voorop, naderde. In Rijckholt (131 km) was de orde hersteld.

De wegen rond Eijsden, waar opnieuw drie plaatselijke lussen waren uitgezet, zouden de winnaar opleveren. Een onverwachte triomfator, want wie had - nadat Lugtenburg, Bakker en Akker even weg waren - een stunt verwacht van Arie Ver­sluis. De Bik-spurter uit Ameide reed nog nooit van zijn leven een finale voor de anderen uit. Zijn solo, ingezet vlak voor de eerste passage van de finishlijn, zou echter na bijna twintig kilometer de door de sponsor zo begeerde uitslag opleveren.

Versluis (27 al, maar na een periode als een van de betere nieuwelingen vijf jaar uit competitie geweest) : “Eigenlijk wilde ik de Ronde helemaal niet rijden. Leen Bik heeft me met een avond praten zo ver gekregen, dat ik ben vertrokken. Doel was een rit winnen. Meer zit er voor mij, als echte ama­teur (Aria werkt hele dagen als hoofdboekhouder en traint uitsluitend 's avonds) niet in. Met Hassink was ik de eerste dag even te vroeg ontsnapt. Daarom ging het in Schijndel mis.

Dit keer gokte ik alles of niets. Ik liet me eerst in de afdaling van de Maasberg lossen, want ik heb veel voor de sport over, maar weiger als een dwaas over die gladde keitjes naar be­neden te glijden. Later kwam ik weer bij en daarna ben ik meteen naar voren doorgereden. Ze pakten net Leo van Vliet terug toen ik sprong. Ik ben niet meer van „de dertien" af geweest. Het was nu of nooit."

Versluis, die er meteen aan toevoegde dat hij het liefste nog dezelfde avond naar huis zou gaan („Wat moet ik hier nog verder zoeken.") had succes. Al was de slag achter hem min­stens van evenveel belang voor het ronde-verloop. Koot, Havik, Bakker, Rus Galinauskas, Brokelman en Akker zetten een jacht in die in het klassement gevolgen zou krijgen. Van Vliet (in het puntengroen), Jan Huisjes, Tsjech Matousek, Ger Mak, Rus Tsjapovolov, Nico Hilberink, Frits Schur, Rus Gousseinov, Wim Lugtenburg, Michel Jacobs, Piet Hoekstra, Toon van der Steen, Van Lamoen, Gijs Nederlof, Henk Mutsaars en ook Albert Scheffer sloten gretig aan. Tweeentwintig man kwamen afgescheiden - 32 seconden - voor de hoofdmacht (waarbij Pirard na pech nog kon aanhaken) binnen. Met Van Vliet (durfde niet voluit te rijden omdat hij met drie Ketting-renners de positie in het ploegenklassement niet in gevaar wilde brengen) na twee, drie demarrages nog twee seconden eerder. Van Houwelingen werd op het podium nog in oranje gestoken maar via een Van Erp-protest bleek dat niet hij, maar Mut­saars de leider was. De 22-jarige pechvogel (denk ook maar eens aan die laatste kilometer in Noord-Holland waarin hij verkeerd reed, zorgde voor het eerste oranjetricot in de Van Erp-sponsorjaren. Zijn voonsprong op nummer twee, Leo van Vliet, was drie seconden.

Amateurs: 1. A. Versluis (Bik) 3.34.34 (met ion. 3.34.19), 2. L. van Vliet (Amstel) 3.34.51 (met bon. 3.34.41), 3. V. Galinauskas (Rusland) 3.34.53 (met bon. 3.34.48), 4. J. Huisjes (Soka-Gazelle) 3.34.53, 5. P. Matousek (Tsi.) z.t., 6. H. Koot (Van Erp) z.t., 7. G. Mak (Bossche Staalbouw) z.t., 8. V. Chapovalov (Rusland) z.t., 9. N. Hilberink (Amstel) z.t., 10. A. Scheffer (Ketting) z.t., 11. B. van Lamoen (Batavus) z.t., 12. F. Schur (Ketting) z.t., 13. J. Bakker Wetting) z.t., 14. S. Gousseinov (Rusland) z.t., 15. H. Mutsaars (Van Erp) z.t., 16. G. Nederlof (Bik) z.t., 17. M. Havik (Ketting) z.t., 18. W. Lugtenburg (Michelin) z.t., 19. M. Jacobs (Michelin) z.t., 20. P. Hoekstra (Batavus) z.t., 21. G. Brokelman (Bossche Staalbouw) z.t., 22. R. Akker (Bossche Staalbouw) z.t., 23. A. v. d. Steen (Militairen) z.t., 24. M. Purzla (Tsj.) 3.35.25, 25. V. Moravec (Tsi.) z.t., 26. K. v. d. Wereld (Ketting) z.t., 27. S. Kaleev (Rush) z.t., 28. T. ter Harmsel (Amstel) z.t., 29. J. J. Moral (Spanje) z.t., 30. F. Pirard (Amstel) z.t.

Algemeen individueel klassement na de 2e etappe: 1. H. Mutsaars (Van Erp) 7.54.28, 2. L. van Vliet (Amstel) 7.54.31, 3. G. Brokelman (Bossche Staalbouw) 7.54.32, 4. A. Versluis (Elk) 7.54.37, 5. A. v. d, Steen (Militairen) 7.54.38, 6. J. Bakker (Ketting) 7.54.40, 7. W. Lugtenburg (Michelin) 7.54.49, 8. M. Jacobs (Michelin) 7.54.49, 9. P. Hoekstra (Batavus) 7.54.51, 10. B. van Lamoen (Batavus) 7.54.52. Ploegenklassement na de 2e etappe: 1. J. van Erp-Saicis 23.50.54, 2. Amstel Bier 23.51.37, 3. Rusland 23.51.51, 4. Ketting-Shimano 2.4.52.33, 5. Bossche Staalbouw 23.52.54, 6. Batavus 2'3.53.40, 7. Militairen 23.53.58, 8. Tsjechoslowakije 23.54.08, 9. Soka-Gazelle 23.54.27, 10. Michelin 23.54.31, 11. Elk Sloopwerken 23.54.38, 12. Spanje 23.55.26, 13. Italid 23.55.26, 14. ASC Olympia 23.55.50, 15. Denemarken 2'3.56.42.

De prestatieprijs in de 2e etappe werd toegekend aan F. Schur (Ket­

ting-Shimano).

De pechprijs werd in de 2e etappe toegekend aan T. de Lange (Miche­lin),

B. Jacobsen (Denemarken) heeft in de 2e etappe de strijd gestaakt.

Derde etappe: EIJSDEN-ULESTRATEN 143 km

De “koninginnerit” zou nauwelijks brengen wat de volgers er­van verwachtten. Geen briljante gevechten, nauwelijks een vlucht van importantie; slechts ter illustratie van de sterke buitenlandse bezetting een Russische etappezege.

Zonder Bik-renner Gerrie St. Nicolaas (zaterdag gevalllen en ter observatie in een ziekenhuis opgenomen), met Mutsaars in het oranje, Van Vliet in het groen en Versluis in het wit, be­gonnen 86 coureurs aan de tocht. Die voor Versluis (zoals voorspeld) zeer kort duurde. Al in de eerste kilometers werd hij - met ploegmaat De Wilde - gelost en na een uur verliet hij de karavaan, die bij Slenaken de bedoelingen van Van Vliet opmerkte.

De Westlander leidde de klim, waarna Rus Gousseinov even alleen doorging. Gegroepeerd (op wat pechvogels na) ging het richting Keuteberg, waar Kuys, Ter Harmsel en Van Katwijk het tempo aangaven. Van Gerwen was in eerste instantie al knap in moeilijkheden. Jacobs ging niet zo gemakkelijk om­hoog en diens ploegmakkers Groen en Lugtenburg verlorep minuten.

Wel mee voorop: de oranjetrui. Maar in de afdaling tuimelde Mutsaars over Spanjaard Landron de Guevarra (sleutelbeenbreuk) tegen de weg. Met een achterstand van ruim een minuut zette de Brabander door, Op zijn weg terug gesteund door achtergebleven Martin Havik, Rus Tsjapovalov, Italiaan Ramponi, Tsjech Buchacek en Deen San­dahl. Een lange jacht was nodig. Maar de trui werd gered. Mutsaars: „Ik dacht echt dat het gebeurd zou zijn. Maar de omstandigheden waren niet ongunstig. De jongens van mijn ploeg probeerden alles bij elkaar te houden. Ze kregen hulp van de Russen. Zeker nadat die eerst Gousseinov en later die Basko vooruit stuurden."

Toch had Henk de grootste moeite om bijvoorbeeld in de klim van de Gulpener­berg en de tweede bestijging van de Keuteberg (89 km) te kunnen volgen. Leo van Vliet joeg vooraan op succes. Na al tweemaal van de fiets te zijn ge­weest (lekke band en een losgedraaide pion) leek het de Amstel-man toch te lukken. Hij rukte zich, met Hassink, los van Schur, Lubberding, Kuys, Van Kat­wijk, Bakker en nog wat anderen die gemakkelijk omhoog kwamen. Het gat leek geslagen, maar Schur bracht de an­deren toch weer bij. Bovendien werd Van Vliet geremd door een vaste schakel in de ketting.

Basko's winst was intussen opgelopen tot anderhalve minuut. Voldoende om de lei­ding over te nemen. Zover zou het echter niet komen. Na de Adsteeg en de klim bij Geulle, waar de eerste groep steeds brak maar niet echt werd doorgezet, hield de Russische Olympische kandidaat nog 26 seconden over. Genoeg voor de 27-jarige sportleraar uit Minsk, die in de Ronde van Marokko twee etappes won en in het klassement daar op de derde plaats kwam. Overigens reed Basko ook in '72 al mee in de Nederlandse Ronde.

Hij haalde toen Amsterdam niet. Met een hersenschudding, na een val, gaf hij op. De sprint van de achtervolgers was voor Fons van Katwijk.

Amateurs: 1. V. Basko (Rusl.) 3.38.43 (met bon. 3.38.28), 2. F. van Katwijk (Soka-Gazelle) 3.39.09 (meet bon. 3.38.59), 3. A. v. d. Steen (Militairen) 3.39.09 (met bon. 3.39.04), 4. A. Jacobson (Denemanken) 3.39.09, 5. P. Kuys (Batavus) z.t., 6. A. Hassink (Amstel) z.t., 7. L. van Vliet (Amstel) z.t., 8. G. van Ger­wen (Van Erp) z.t., 9. T. ter Harmsel (Am­stel) z.t., 10. J. Bakker (Ketting) z.t., 11. A. Scheffer (Ketting) z.t., 12. F. Schur (Ketting) z.t., 13. V. Chapovalov (Rusland) z.t., 14, H. Koot (Van Erp) z.t., 15. S. Kaleev (Rusland) z..t., 16. K. v. d. Wereld (Ketting) z.t., 17. H. Mutsaars (Van Erp) z.t., 18. P. Maas (Soka­Gazelle) z.t., 19. M. Jacobs (Michelin) z.t., 20. J. Posluzny (Tsi.) z.t.

Alg. individueel klassement na de 3e etappe: 1. H. Mutsaars (Van Erp) 11.33.37, 2. L. van Vliet (Amstel) 11.33.40, 3. A. v. d. Steen (Mil.) 11.33.42, 4. J. Bakker (Ketting) 11.3'3.49, 5. M. Jacobs (Michelin) 11.33.58, 6. J. Huisjes (Soka­ Gazelle) 11.34.03, 7. A. van Houwelingen (Am­stel) 11.34.05, 8. V. Galinauskas (Rusland) 11.34.05, 9. A. Scheffer (Ketting) 11.34.08, 10. H. Koot (Van Erp) 11.34.08,

Bergklassement: 1. F. Schur (Ketting) 19 pnt., 2. V. Basko (Rusland) 14 pnt., 3. L. van Vliet (Amstel) 8 pnt., 4. F. Pirard (Amstel) 7 pnt., 5. S. Gousseinov (Rusland) 7 pnt.

Ploegenklassement na de 3e etappe: 1. Jan van Erp-Saicis 34.48.21, 2. Rusland 34.48.52, 3. Amstel Bier 34.48.04, 4. Ketting-Shimano 34.50.00, 5. Soka-Gazelle 34.51.54, 6. Tsjechoslowakyie 34.52'.35, 7. Batavus 34.53.07, 8. Italie 34.53.16, 9. Bossche Staalbouw 34.59.41, 10. Michelin Banden 35.00.41, 11. Militairen 35.01.08, 12. Spanje 35.01.36, 13. Bik Sloperb 35.30.15, 14. Denemarken 35.41.19, 16. ASC Olympia 35.51.04.

Puntenklassement na de 3e etappe: 1. L. van Vliet (Amstel) 64 pnt., 2. G. van Gerwen (Van-. Erp) 43 pnt., 3. J. Bakker (Ketting) 36 pot., 4. A. Hassink (Amstel) 35 pot., 5. J. Huisjes (Soka-Gazelle) 35 pnt., 6. A. v. d. Steen (Militairen) 34 pnt., 7. F. van Katwjjk (Soka-Gazelle) 33 pnt., 8. V. Chapovalov (Rusland) 33 pnt., 9. G. Mak (Bossche Staal­bouw) 31 pnt., 10. H. Mutsaars (Van Erp) 29 pnt.

Vierde etappe:ULESTRATEN-BLADEL 142 km

Onverwachte ontwikkelingen op de te­rugweg uit het Limburgse. Met aan de finish in Bladel - in tegenstelling tot een dag tevoren - een glunderend Am­stel-kamp en een bedrukte stemming bij de equipe van Jan van Erp. De klappen kwamen hard aan. Natuurlijk: de onder­gang van Henk Mutsaars was berekend, maar dat ook Piet van Leeuwen op grote achterstand zou worden gereden, dat Van Gerwen de ritzege aan Bik-coureur Gijs Nederlof moest laten en dat Hans Koot per ambulance (hersenschudding) uit de wedstrijd verdween, waren zaken die de Tegelploeg moeilijk kon verwerken.

Mutsaars, nog gehuld in het oranje, kon in het helse tempo, in het gedrang om vooraan te blijven op weg naar Brabant, niet mee. Bij de val in de heuvelrit bleek hij in de pols een botje gebroken te heb­ben. Met de linkerhand (dik in verband) bovenop het stuur, werd Mutsaars van­uit het vertrek gelost. In gezelschap van een handvol buitenlanders (o.a. Spaanse kampioen Alfonsel en Tsjech Vondracek) en met pech teruggeslagen Piet van Leeuwen kon de schade lang tot drie mi­nuten worden beperkt, maar na een hel­se finale verspeelde de groep er toch ruim vijf.

Voorop hadden de inspanningen van vooral Jacobs en Van Vliet geen resul­taat. Steeds brak de groep op de wind, maar de samenwerking was niet krachtig genoeg. Zeker niet toen bij een lekke band van Van Gerwen de Van Erp-for­matie (waarin was besloten aan Mut­saars geen man op te offeren) zich be­perkte tot afstoppen.

Op weg naar de plaatselijke lussen in Bladel waagden, terwijl Brokelman, Tuit en Groenewegen voorop met pech af­haakten, alleen Kuiken en Huveneers een demarrage. Zonder succes. Pas in de straten van de aankomstplaats kreeg de etappe gezicht. Basko, Hassink en St. Nicolaas joegen voor de groep uit. En nadat die actie was afgebroken, was daar ineens de aanval van Leo van Vliet. De man in het groen, die zich bij een massale aankomst vrijwel zeker wist van ook een oranje trui, maakte het zichzelf niet gemakkelijk. Hij probeerde - nu wel voorbeeldig gesteund door zijn ploeg, die in de heuvels te weinig discipline op­bracht om een beslissing te forceren - een gat te slaan. Reed tien kilometer lang zo'n honderd meter voor de anderen uit, maar strandde op de tegenacties van vooral Jacobs, Russen Gousseinov en Tsjapovalov en (reed het laatste stuk dicht) Gijs Nederlof.

Desondanks kreeg Van Vliet loon naar werken. Hij bereikte met zijn solo dat die hoofdmacht nog iets verbrokkelde. Spurtte achter het trio dat toch nog ont­kwam (Nederlof versloeg daarin Van Gerwen en Hassink en zorgde voor de tweede ritzege van het nog uit drie man bestaande Bik-ploegje) en Fons van Kat­wijk naar een vijfde plaats. En mocht zich de juiste leider in algemeen en pun­tenklassement noemen.

Verbazing intussen over de etappewin­naar. Ploegleider Harrie van der Horst: ,,Niemand weet in Nederland wat dat mannetje echt kan. Kijk, op de eerste de beste dijk die hij tegenkomt is hij - wanneer het waait - gelost, maar- in Frankrijk heb ik hem zien koersen als geen ander. Ongelooflijk hoe hij omhoog rijdt. Geweldig ook zoals Gijs in een etappewedstrijd groeit. De 24-jarige stu­dent politieke wetenschappen aan de VU in Amsterdam verdient een echte kans."

Amateurs: 1. Gijs Nederlof (Bik) 142' km in 3.21.50 (met bon. 3.21.35), 2. G. van Gerwen (Van Erp) z.t. (met bon. 3.21.40), 3. A. Has­sink (Amstel) z.t. (met bon. 3.21.45), 4. F. van Katwijk (Soka-Gazelle) 3.21.59, 5. L. van Vliet (Amstel) z.t., 6. J. Bakker (Ketting) z.t., 7. V. Tsiapovalov (Rusl.) z.t., 8. P. van der Kruys (Van Erp) z.t., 9. H. Lubberding (Am­stel) z.t., 10. V. Moravec (Tsj.) z.t., 11. A. v. Houwelingen (Amstel) z.t., 12. A. Scheffer (Ketting) z.t., 13. T. ter Harmsel (Amstel) z.t., 14. S. Gousseinov (Rusl.) z.t., 15. P. Ma­tousek (Tsi.) z.t., 16. R. Groen (Michelin) z.t" 17. M. Jacobs (Michelin) z.t., 18. A. v. d. Steen (Militairen) z.t., 19. E. Koersen (Batavus) z.t., 20. M. Purzla (Tsj.) 3.22.15.

Alg. individueel klassement na de 4e etappe: 1. Leo van Vliet (Amstel) 14.55.39, 2. A. v. d. Steen (Militairen) 14.55.41, 3. J. Bakker (Ket­ting) 14.55.48, 4. M. Jacobs (Michelin) 14.55.57, 5. A. van Houwelingen (Amstel) 14.56.04, 6. A. Scheffer (Ketting) 14.56.07, 7. P. Matousek (Tsj.), 8. G. van Gerwen (Van Erp) 14.56.14, 9. A. Hassink (Amstel) 14.56.17, 10. V. Tsja­povalov (Rusl.) 14.56.17,

Ploegenklassement 4e etappe: 1. Jan van Erp­ Saicis 10.05.48, 2. Amstel Bier z.t., 3. Ke,tting­Shimano 10.06.13, 4. Ruslanrcl z.t., 5. Tsjecho­slowakije z.t., 6. Michelin z.t., 7. Soka-Gazelle 10.06.29, 8. Batavus 10.06.39, 9. Militairen z.t., 10. Italie 10.06.45.

Alg. ploegenklassement na de 4e etappe: 1. Jan van Erp-Saicis 44.54.09, 2,Amstel Bier 44.54.52, 3. Rusl. 44'.55.05, 4. Ketting-Shimano 44.56.13, 5. Soka-Gazelle 44.58.23, 6. Tsjechoslowaklie 44.58.48, 7. Batavus 44.59.46, 8. Italie 45.00.01, 9. Michelin 45.06.54, 10. Militairen 45.07.47.

Tijdens de vierde etappe staakten de strijd: L. Nielsen (Den.), T. Villa (It.), J. Suarez (Sp.), V. Vondracek (Tsj.) en H. Koot (Van Erp).

Prestatieprijs: H. Mutsaars.

Grootste pechvogel: H. Koot.

Vijfde etappe: BLADEL-GRAVE 130 km

In een van de kortste ritten de langver­wachte schifting. Vrijwel vanuit het ver­trek (na zo'n vijftien kilometer, tussen Oirschot en Best) reed de waaier weg. Pirard liet het berekende gaatje vallen. De Bredanaar, zelf achterop geraakt in Bladel bij de val van Hans Koot, overzag het slagveld. Drie ploegmakkers (oranje truidrager Van Vliet, Hassink en Ter Harmsel), drie man van Batavus (Van Lamoen, Kuijs en Koersen), twee Tsje­chen (Matousek en imponerende Purzla), drie Van Erp-renners (Lubberding, Van Gerwen en Van de Kruys), liefst vier Ketting-coureurs (Bakker, Schur, Schef­fer en Van der Wereld), Bossche Staal­bouw's Theo Hogervorst, Soka-Gazelle's Fons van Katwijk en Michelin’s Rhett van Trigt reden onweerstaanbaar weg. Hoe Michel Jacobs en de complete Rus­sische ploeg (met Van der Steen, Van Houwelingen en Soka-Gazelle-renners Maas en Huisjes) de voornaamste ge­klopten, ook zwoegden vooraan het pelo­ton, de schade was niet te beperken. Met voornamelijk de wind in de rug groeide het verschil zelfs uit tot bijna vijf minu­ten. Jacobs (achterin op het crusiale mo­ment na twee valpartijtjes van Piet van Leeuwen, Hilberink en Francissen en la­ter Schipper en Consonni) kon de ont­goocheling maar moeilijk verwerken. Leunde minuten lang over het stuur. Ploegleider Joop Stoop zocht geen excu­ses. “Misschien was Michel in gedachten al wel te veel bij de tijdrit waarin hij - immers slechts op 18 seconden - zou kunnen toeslaan. Wie weet. Zeker is ech­ter wel dat wanneer je er niet bij zit bij een ontsnapping met zoveel kanshebbers,

je de wedstrijd ook niet verdient te win­nen."

Op het aankomstparkoers (weer drie omlopen) ging het tenslotte in de kop­groep weer om seconden. Nadat Van Lamoen, Kuijs en Hassink met even Frits Schur (wiens ploegmaat Bakker de an­deren terugbracht) vooruit hadden gere­den, hield de Amstel-formatie de zaak ditmaal onder controle. Egbert Koersen (25 jaar, oersterk op het vlakke, maar in de heuvels al op ruim tien minuten gereden) kon dan wel voor een knappe Batavus-triomf zorgen, achter hem gris­te Van Vliet toch de tien seconden bo­nificatie weg. De aanvoerder van de klassementen (bezitter in Grave van drie truien: oranje, groen en wit) spaarde zich in de laatste kilometers nadrukke­lijk. Hassink trok voorbeeldig de sprint aan. Van Katwijk kwam nog wel kort, maar werd toch verslagen.

Vol vertrouwen begon de Westlander aan de laatste drie dagen. Ook in eigen kring werd hij steeds meer geaccepteerd. Naast de fiets van Hassink, kreeg Van Vliet's reserverijwiel een plaats op de materiaalwagen.

Amateurs: 1. E. Koersen (Batavus) 2.41.02 (suet bon. 2.40.27), 2. L. van Vliet (Amstel) 2.41.04 (met bon. 2.40.54), 3. F. van Katwijk (Soka ­Gazelle) 2.41.04 (met bon. 2.40.59), 4. R. van Trigt (Michelin) z.t., 5. A. Hassink (Amstel) z.t., 6. G. van Gerwen (Van Erp-Saicis) z.t., 7. J. Bakker (Ketting-Shimano) z.t., 8. F. Schur (Ketting-Shimano) z.t., 9. B. van La­moen (Batavus) z.t., 10. T. ter Harmsel (Am­stel) z.t., 11. P. Kuys (Batavus) z.t., 12. P. v. d. Kruys (Van Erp-Saicis) z.t., 13. M. Purzla (Tsj.) z.t., 14. A. Scheffer (Ketting-Shimano) z.t., 15. P. Matousek (Tsj.) z.t., 16. H. Lub­berding (Van Erp-Saicis) z.t., 17. T. Hoge­vorst (Bossche Staalbouw) z.t., 18. K. v. d. Wereld (Ketting-Shimano) z.t., 19. F. Pirard (Amstel) 2.45.52, 20. V. Chapovalov (Rusl.) z.t.

Alg. individueel klassement na de 5e etappe: 1. L. van. Vliet (Amstel) 17.36.33, 2. J. Bakker (Ketting-Shimano) 17.36.52, .3. A. Scheffer (Ketting-Shimano) 17.37.11, 4. P. Matousek (Tsj.) 17.37.11, 5. G. van Gerwen (Van Erp­Saicis) 17.37.18, 6. A. Hassink (Amstel Bier) 17.37.21, 7. F, van Katw(jk (Soka-Gazelle) 17.37.26, 8. F. Schur (Ketting-S'himano) 17.37.31, 9. T. ter Harmsel (Amstel) 17.37.38, 10. H. Lubberding (Van Erp-Saicis) 17.37.52,

Ploegenklassement 5e etappe: 1. Batavus 8.03.10, 2. Amstel Bier 8.03.12, 3. Ketting-Shi­mano 8.03.12, 4. Van Erp-Saicis z.t., 5. Tsie­choslowakbe 8.08.04, 6. Bossche Staalbouw 8.12.52, 7. Michelin 8.12.56, 8. Soka-Gazelle z.t., 9. Rusland 8.17.44, 10. Militairen 8.17.48, 11. Italie z.t., 12. ASC Olympia 8.25.34, 13. Bik Sloopwerken z.t., 14. Spanje 8.25.38.

Totaal-ploegenklassement: 1. Van Erp-Saicis 52.57.21, 2. Amstel Bier 52, 58.04, 3. Ketting­Shimano 52.59.25, 4. Batavus 53.02.56, 5. Tsie­choslowakije 53.06.52, 6. Soka-Gazelle 53.11.19, 7. Rusland 53.12.49, 8. Italie 58.17'.49, 9. Miche­lin 53.19.50, 10. Bossche Staalbouw 53.24.16, 11. Militairen 53.25.35, 12. Spanie 53.36.22, 13. Bik Sloopwerken 54.11.21, 14. ASC Olympia 54.23.43.

Prestatieprijs: J. van Houwelingen (Mil.).

Grootste pechvogel: S. Consonni (It.).

Zesde etappe: DIDAM-DRACHTEN 204 km

De langste dag bracht niet wat de kara­vaan ervan verwachtte. De positie van Leo van Vliet werd nauwelijks serieus be­dreigd. Pas na een aanloop van 185 kilo­meter in een zeer hoog tempo, plaats­ten de ploegen van Jan van Erp, „op de fabriek aansturend" Batavus en Ket­ting wat plaagstootjes. Het antwoord van de pupillen van Herman Krott was echter nog overtuigend.

Een reeks valpartijen hield de volgers daarvoor uit de dommel. Evenmin als de momenten waarop het peloton steeds weer even brak (de Denen verloren hun laatste twee renners) hadden die echter invloed op het wedstrijdverloop. Alleen Ton ter Harmsel werd de dupe van de smak kort voor de ravitaillering (na 90 km). Met Tsjech Vlastimil Moravec, in 1972 winnaar van de Vredeskoers, twee seizoenen geleden nog kampioen van zijn land en vorig jaar eerste in Bohemen, bleef de als negende (op 1 min. 5 sec.) geklasseerde Amstel-man achter. Twee ploegmakkers wachtten, maar Pirard en Hilberink konden de schade evenmin be­perken. De Brabander uit Lage Zwaluwe kon op zijn eigen fiets niet verder (ge­broken stuur), sleutelde tevergeefs aan het zadel van Hassink's reserverijwiel en stapte ontmoedigd tenslotte nog eens over. De gevolgen: een achterstand in Drachten van ruim acht minuten.

Met slechts drie Amstel-renners voorin leek de situatie rijp voor een offensief van de concurrentie. Rus Kaleev, Bas van Lamoen, Piet van de Kruys en Jan Huisjes probeerden het na 112 km, maar hun winst was twintig seconden. Solo­acties van Kramer, Van de Wereld en Van Lamoen mislukten eveneens. Eerst na 185 km kwamen tien man echt weg. Van Gerwen en Lubberding keken, even­als de Ketting-favorieten, rustig toe hoe Van Vliet, Hassink en in Drachten vooral Van Houwelingen alles moesten geven om de vlucht van Van de Kruys, Van Leeuwen, Krijn St. Nicolaas, Havik, Rus Basko, Italiaan Tamiazzo, Huijzen, Van Lamoen, Visser en Huisjes in te dammen. Het lukte - na een voorsprong van een halve minuut - moeizaam. De beste plaatsen bleven daarbij voor de durvers. Al had Strijenaar Martin Havik, die kort voor de finish demarreerde, meer ver­diend. Amsterdammer Visser sloot als eerste bij hem aan. Probeerde vlak voor de bocht naar de streep nog te verrassen, maar werd toch door Soka-Gazelle's Jan Huisjes geklopt, Een troostprijs voor Ben van Erp, die Langerijs drie weken - met gebroken jukbeen - op bed wist en al­leen Fons van Katwijk nog voorin het klassement had.

Amateurs: 1. J. Huisjes (Soka-Gazelle) 4.50.41 (met bon. 4.50.26), 2. M. Visser (Olympia) 4.50.41 (met bon. 4.50.31), 3. F. Tamiazzo (Italie) 4.50.41 (met bon. 4.50.36), 4. B. Basko (Rusland) 4.50.41, 5. T. Huyzen (Batavus) z.t., 6. P. v. d. Kruys (Van Erp-Saicis) z.t., 7. K. St. Nicolaas (Ketting-Shimano) z.t., 8. M. Ha­vik (Ketting-Shimano) z.t., 9. P. v. Leeuwen (Van Erp-Saicis) z.t., 10. B. v. Lamoen (Bata­vus) z.t., 11. F. van Katwijk (Soka-Gazelle) 4.50.50, 12. G. van Gerwen (Van Erp-Saicis) z.t., 13. P. Maas (Soka-Gazelle) z.t., 14. M. Pronk (Batavus) z.t., 15. L. van Vliet (Amstel) z.t., 16. R. van Trigt (Michelin) z.t., 17. B. Huveneers (Olympia) z.t., 18. T. Gevers (Bos­sclhe Staalbouw) z.t., 19. E. Koersen (Batavus) z.t., 20. M. Purzla (Tsj.) z.t.

Alg. individueel klassement na de 6e etappe: 1. L. van Vliet (Amstel) 22.27.23, 2, J. Bakker (Ketting-Shimano) 22.27.42, 3. A. Scheffer (Ketting-Shimano) 22.28.01, 4. P. Matousek (Tsj.) 22.28.01, 5. G. van Gerwen (Van Erp­Saicis) 22.28.08, 6. A. Hassink (Amstel) 22.28.11, 7. F. van Katwijk (Soka-Gazelle) 22.28.'16, 8. F. Schur (Ketting-Shimano)

22.28.21, 9. H. Lubberding (Van Erp-Saicis) 22.28.42, 10. P. v. d. Kruys (Van Erp-Saicis) 22.28.47,

Ploegenklassement 6e etappe: 1. J. van Erp­-Saicis 14.32.12 (27 pnt.), 2. Batavus z.t. (29), 3. Ketting-Shimano z.t. (36), 4. Soka-Gazelle 14.32.21 (25), 5. Ruslancl z.t. (61), 6. ASC Olym­pia z.t. (64), 7. Italie z.t. (79), 8. Amstel Bier 14.32.30 (72), 9. Michelin z.t. (74), 10. Bossche Staalbouw z.t. (94), 11. Militairen z.t. (93), 12'. Spanie z.t. (145), 13. Tsjechoslowakije 14.40.20, 14. Bik Sloopwerken 14.48.14.

Totaal-ploegenklassement na de 6e etappe: 1. J. van Ei-p-Saicis 67.29.33, 2. Amstel Bier 67.30.34, 3. Ketting-Shimano 67.31.37, 4. Bata­vus 67.35.08, 5. Soka-Gazelle 67.43.40, 6. Rus­land 67.45.10, 7. Tsjechoslowakbe 67.47.14, 8. Italie 67.50.10, 9. Michelin 67.52.70, 10. Bossche Staalbouw 67.56.46, 11. Militairen 67. 58.05, 12. Spanje 68.08.52, 13. ASC Olympia 68.56.04, 14. Bik Sloopwerken 68.59.35.

Prestatieprijs: B. van Lamoen (Batavus).

Grootste pechvogel: V. Moravec (Tsj.).

Zevende etappe: DRACHTEN-NIBBIXWOUD 148 km

Onrust op weg naar de Afsluitdijk. Bij enkele ploegen waren voorop de grote „bladen" gemonteerd. Er ging wat gebeu­ren. Vanuit het vertrek al. Want na een valpartij in Smallingerland (7 km), waarbij Tsjechische favoriet Matousek (4e in het klassement) ver achter raak­te, brak het peloton snel in drie stukken. Alle kopstukken waren mee voorop, met uitzondering van de Michelin-mannen. Jacobs c.s. hadden echter geluk. Bij Ak­krum (23 km) zorgden gesloten spoor­bomen voor een hergroepering.

Na een buiteling, waarbij Amsterdammer Martin Visser een sleutelbeen brak, kwa­men weer 28 renners weg. De halve mi­nuut die ze namen was niet genoeg, in Bolsward (50 km) sloten 26 anderen aan. De dijk naderde. Met wind van opzij was het dringen op het kantje. Opnieuw reden 28 man weg. Teveel. Italianen Cal­dara en Tamiazzo (afgevoerd per ambu­lance) tuimelden omver. Albert Schef­fer raakte van de weg en Adrie van Hou­welingen moest eraf. Nog 24 amateurs passeerden voorop de Lorentz-sluizen. Vier van de ploeg Jan van Erp (Van Leeuwen, Van der Kruys, Lubberding en Van Gerwen), drie van Ketting (Bakker, Schur en Van der Wereld), twee van Batavus (Van Lamoen en Kuys), drie van Soka (Van Katwjjk, Huisjes en Maas), drie van Amstel (Van Vliet, Has­sink en Ter Harmsel), drie van Michelin (Jacobs, Groen en De Lange), twee Olympianen (Groenewegen en Huve­neers), twee Russen (Gousseinov en Cha­povalov), Bik-coureur Deusing en mili­tair Van der Steen.

Jacobs joeg het tempo op, maar de sur­prise verzorgde Fons van Katwijk. Van kop of demarreerde de Brabander. En­kele kilometers reed hij alleen aan de leiding. Daarna met Kees van der We­reld in het wiel. Fons: „Ik dacht dat hij als bewaking voor Schur en Bakker mee­ging, maar toen ik hem vroeg over te nemen, deed hij dot ook."

De reactie van Amstel bleef uit. Van Vliet („Ik reed op de dijk niet goed. Mijn benen blokkeerden") kon niet. Het zwa­re werk namen vooral Hassink en Ter Harmsel voor hun rekening. Van paniek was in die fase nog geen sprake. Ook al sloten Rus Gousseinov, Van Lamoen en Huveneers bij de vluchters aan. Aan het eind van de dijk was het verschil 36 seconden. De hoofdmacht, waar naar­toe Bossche Staalbouw-renners Hoger­vorst en Gevers waren gereden, kreeg gezelschap van een grote groep eerder gelosten.

Op de smalle weggetjes in de kop van Noord-Holland ontwikkelde het gevecht zich binnen tien kilometer echter desa­treus voor de dragers van de oranje en de witte trui. Van Vliet en Hassink: „Soka, Batavus en Ketting legden de zaak stil. Er was geen doorkomen aan." Ook de brigade van Van Erp deed niets. Ploegleider Gisbers: ,Alle dagen hadden wij aangevallen. Niemand wilde helpen. Misschien geloofden we er al niet meer in. Maar in elk geval had het weinig nut om voor Amstel de kastanjes uit bet vuur te halen." De Ketting-coureurs (Schur maakte zich later erg boos) ko­zen voor het ploegenklassement. De twee minuten achterstand op Van Erp waren met Van den Wereld in de spits-(na 111 km bijna drie minuten voorsprong) weg­gewerkt. Dat nu eens zonder pech de Ronde beeindigende Bakker op een hand­vol seconden van de leiding stond, telde kennelijk niet voor de koper-equipe. De groep waarin Van Katwijk op weg leek naar een grote triomf kreeg alle vrijheid.

Pas in de buurt van Aartswoud (120 km) konden Hassink en weer herstelde Van Vliet de jacht organiseren. Een actie, die later van groot belang zou blijken. De plotseling ontketende meute kwam (met ook de Van Erp-mannen - alleen Van Gerwen spaarde zich - weer in voorste lijn, omdat de ploegenprijs in gevaar was) hard terug. Slechts 53 seconden, precies de achterstand van Van Katwijk in het klassement, hield de kopgroep over.

Toch kreeg Fons van Katwijk (24 en bezig aan zijn vijfde „tour") het oranje tricot om de schouders. Na een lekke band van de Rus en nadat gevaarlijke Huveneers een bocht had genomen waar hij simpel rechtuit had moeten sturen, spurtte de jongste van de drie Oploose broers (door velen beschouwd als de meest talentvolle) naar het tweede Soka­succes op rij. Dankzij de bonificatie kwam Van Katwijk, die voor het eerst van zijn leven (riep ploegleider Ben van Erp uit) durfde aan te vallen, voor Van Vliet in het klassement.

Fons, pas getrouwd en eigenlijk de laat­ste maanden meer bezig geweest met de bouw van zijn huis, zag zijn eerste echt grote uitslag wel zitten. „In de Franse Ruban Granitier Breton," herinnerde hij zich, “verspeelde ik op 17 km slechts drie seconden op Leo van Vliet. In Rhein­1and-Paltz was ik eens bijna de gelijke van een specialist als Van den Hoek. Ik geef alles in de tijdrit. Het moet kunnen."

Amateurs: 1. F. van Katwijk (Soka-Gazelle) 3.17.38 (met bon. 3.17.23), 2. B. van Lamoen (Batavus) 3.17.38 (met bon. 3.17.28), 3. K. v. d. Wereld (Ketting-Shimano) 3.17.38 (met bon. 3.17.33), 4. S. Gousseinov (Rusl.) 3.17.52, 5. B. Huveneers (Olympia) 3.18.07, 6. R. van Trigt (Michelin) 3.18.31, 7. P. Kuys (Batavus) z.t., 8. A. Hassink (Amstel) z.t., 9. R. Groen (Michelin) z.t., 10. L. van Vliet (Amstel) z.t., 11. J. v. d. Weide (Olympia) z.t., 12. P. Maas (Soka-Gazelle) z.t., 13. T. ten Harmsel (Am­stel) z.t., 14. K. St. Nicolaas (Ketting-Shima­no) z.., 15. G. van Gerwen (Van Erp-Saicis) z.t., 16. M. Purzla (Tsj.) z.t., 17. T. Gevers (Bossche Staalbouw) z.t., 18. P. van Leeuwen (Van Erp-Saicis) z.t., 19. T. Hogervarst (Bos­sche Staalb.) z.t., 20. E. Koersen (Batavus) z.t.

Alg. individueel klassement na de 7e etappe: 1. F. van Katwijk (Soka-Gazelle) 25.45.39, 2. L. van Vliet (Amstel) 25.45.54, 3. J. Bakker

 (Ketting-Shimano) 25.46.13, 4. K. v. d. Wereld (Keting-Shimano) 25.46.22, 5. B. van Lamoen (Batavus) 25.46.29, 6. G. van Gerwen (Van Erp-Saicis) 25.46.39, 7. A. Hassink (Amstel) 25.46.42, 8. F. Schur (Ketting-Shimano) 25.46.52, 9. H. Lubberding (Van Erp-Saicis) 25.47.13, 10. P. v. d. Kruys (Van Erp-Saicis) 25.47.18, 11. A. Scheffer (Ketting-Shimano) 25.47.33, 12. S. Gousseinov (Rusl.) 25.50.55, 13. A. v. d. Steen (Militairen) 25.50.58, 14. M. Jacobs (Michelin) 25.51.14, 15. J. Huisjes (So'ka-Gazelle) 25.51.21, 16. A. van Houwelin­gen (Amstel) 25.51.21, 17. P. Maas (Soka ­Gazelle) 25.52.14, 18. P. Kuys (Bat.) 25.52.17, 19. S. Kaleev (Rusland) 25.52.24, 20. T. de Lange (Michelin) 25.52.32.

Ploegenklassement 7e etappe: 1. Batavus 9.54.40, 2. Soka-Gazelle z.t., 3. Ketting-Shima­no z.t., 4. Rusland 9.54.54, 5. Michelin 9.55.33, 6. Amstel. Bier z.t., 7. J. van Erp-Saicis z.t., 8. Bossche Staalbouw z.t., 9. ASC Olympia 9.56.32, 10. Militairen 9.58.19, 11. Bik Sloop­werken 10.26.36, 12. Spanje z.t., 13. Tsjecho­slowakije 10.36.21.

Totaal-ploegenklassement na de 7e etappe: 1. J. van Erp-Saicis 77.25.06, 2. Amstel Bier 77.26.07, 3. Ketting-Shimano 77.26.17, 4. Bata­vus 77.29.48, 5. Soka-Gazelle 77.38.20, 6. Rus­land 77.40.04, 7. Michelin 77.47.53, 8. Bossche Staalbouw 77.52.19, 9. Militairen 77.56.24, 10. Tsjechoslowakije 78.23.35, 11. Spanje 78.35.28, 12. ASC Olympia 78.52.36, 13. Bik Sloopwerken 79.26.11.

Individuele tijdrit NIBBIXWOUD 23,2 km

De minuten van de waarheid. De een­zame confrontatie met de klok leverde Olympia's Ronde een winnaar op. Want op erkende tempobeul Arie Hassink (al won hij voor het eerst sinds Mijdrecht 1973 weer eens) na, maakte Leo van Vliet de beste tijd. Slechts-zeven secon­den verloor de Westlander op zijn ploeg­makker, die halverwege tien „tikken" winst had veroverd. Van Gerwen, evenals Van Vliet een erg sterke finish, was elf seconden langzamer dan Hassink. Ver­rassende Brokelman negentien.

Michel Jacobs stelde teleur, al bleef hij Schur en Van Lamoen voor. Voor Fons van Katwijk betekende de tocht in oranje het eind van de illusies. De Soka-man kon niet tegen de spanning op. Kreeg door zijn toppositie niet de inspiratie die nodig was om een Van Vliet in super­vorm te stuiten. Liefst 49 seconden meest hij toegeven. Veel meer dan de vijftien die hij in het voordeel was. De trui ging derhalve terug naar het Amstel-kamp.

Krott: “Voor het eerst heeft Leo zich echt leeg gereden. Niet “tollend" ditmaal, maar op de veertien. Met een 53-blad voorop. Ik heb wat tegen hem moeten praten om hem te overtuigen, maar nu heeft 'ie zelf gezien dat hij ook dat kan." Van Vliet zelf: “Voor Van Katwijk was ik in feite nooit bang. Veel meer angst had ik voor Schur en Van Gerwen. Dat zijn in dit werk de te kloppen mannen. Ongelooflijk dat ik die zo maar heb verslagen."

De triomf van Amstel was in Nibbixwoud trouwens compleet. Dankzij de bonificaties rukte ook Hassink op naar de tweede plaats. Arie (in tegenstelling tot Van Vliet juist eens iets „lichter" rijdend) beloofde zichzelf nog een aanval op de top­positie. Zonder daarbij natuurlijk de concurrentie in de kaart te spelen. “Anders is het misschien volgend jaar mijn beurt," grijnsde de Needenaar, die - ondanks zijn niet ideale voor­bereiding (in verband met avondstudie MAVO) - toch een zeer serieuze Montreal-kandidaat werd. Arie: „In Luxemburg wil ik dat bewijzen."

Amateurs: 1. A. Hassink (Amstel) 30.55 (met bon. 30.40), 2. L. van Vliet (Amstel) 31.02 (met bon. 30.52), 3. G. van Gerwen (Van Erp) 31.06 (met. bon. 31.01), 4. G. Brokelman (Bossche Staalbouw) 31.14, 5. M. Jacobs (Michelin) 31.16, 6. F. Schur (Ketting-Shimano) 31.26, 7. B. van La­moen (Batavus) 31.32, 8. H. Lubberding (Van Erp-Saicis) 31.36, 9. T. Gevers (Bossche Staalbouw) 31.49, 10. P. Kuys (Batavus) 31.51, 11. F. van Katwijk (Soka-Gazelle) 31.51, 12. S. Tsielpakov (Rusland) 31.54, 13. S. Goussoinov (Rusland) 31.56, 14. J. Bakker (Ketting-Shimano) 31.56, 15. A. Scheffer (Ketting-Shimano) 31.57, 16. P. Martinez (Spanje) 32.00, 17. V. Basko (Rusland) 32.02, 18. W. Lugtenburg (Michelin) 32.03, 19. G. Mak (Bossche Staalbouw) 32.06, 20. R. Akker (Bossche Staalbouw) 32.14, 21. G. Schipper (Michelin) 32.22, 22. A. van Houwe­lingen (Amstel) 32.26, 23. A. Dousing (Bik Sloopwerken) 32'.29, 24. K. v. d. Wereld (Ketting-Shimano) 32.31, 25. M. Gutierrez (Spanje) 32.32, 26. M. Pronk (Batavus) 32.35, 27. T. Hogervorst (Bossehe Staalbouw) 32.36, 28. J. van Houwelingen (Militairen) 32.36, 29. S. Kaleev (Rus­lanid) 32.37, 30. J. J. Moral (Spanie) 32.37.

Algemeen klassement na de tijdrit: 1. L. van Vliet (Amstel) 26.16.46, 2. A. Hassink (Amstel) 26.17.22, 3. F. van Katwbk (Soka-Gazelle) 26.17.30, 4. G. van Gerwen (Van Erp-Saicis) 26.17.40, 5. B. van Lamoen (Batavus) 26.18.01, 6. J. Bakker (Ketting-Shimano) 26.18.09, 7. F. Schur (Ketting-Shimano) 26.18.18, 8. H. Lubberding (Van Erp-Saicis) 26.18.49, 9. K. v. d. Wereld (Ketting-Shimano) 26.18.53', 10. A. Scheffer (Ketting­Shimano) 26.19.30,

Achtste etappe­ NIBBIXWOUD-AMSTERDAM 86 km

Nadat Van Vliet mentaal zo sterk was geweest om in de ochtenduren zijn trui terug te pakken, kon hem in feite op weg naar de hoofdstad weinig meer gebeuren. Een finish als in '67, toen Cees Zoontjens zich op de streep naar een overwinning rekende, was niet meer mogelijk. Zaak voor de Amstel-gelede­ren alles bij elkaar te houden en in hoog tempo naar Amster­dam te rijden.

Die taktiek slaagde. Natuurlijk: er waren aanvallers. Lugten­burg en Brokelman bijvoorbeeld. Daarna vooral Limburger Michel Jacobs. Met Akker, Groenewegen en Brokelman, daarna met Havik; vervolgens met Spanjaard Guturriez en Ad Prin­sen; later nog eens met Piet van Leeuwen. Steeds zonder echt “weg" te komen echter. Enige andere opmerkelijke feiten: de lekke banden van Schur en het afhaken van Nico Hilberink, die na een val op een van de gevaarlijke wegen (altijd veel publiek in die finale, maar op een parkoers dat te veel gevaar voor de vermoeide coureurs inoudt) in de ambulance terecht kwam.

De resterende vijf Krott-discipelen lieten zich niet meer ver­rassen. Het werd in de le Van Swindenstraat een massale aan­komst. Waarbij Fons van Katwijk met zijn tweede (Soka­Gazelle's derde) ritzege de Ronde voor zijn sponsor meer dan goed maakte. Hassink schoof aan het wiel van de winnaar over de meet. Precies de plaats die nodig was om het “zilver" vast te houden. In de groep nam Van Vliet geen risico meer. Zijn triomf was immers zeker.BRON: HENK KRUITHOF

Amateurs: 1. F. van Katwijk (Soka-Gazelle) 1.51.06 (met bon. 1.50.51), 2. A. Hassink (Amstel) 1.51.06 (met bon. 1.50.56), 3. P. Maas (Soka­ Gazelle) 1.51.06 (met bon. 1.51.01), 4. G. van Gerwen (Van Erp-Saicis) 1.51.06, 5. M. Purzla (Tsj.) z.t., 6. R. van Trigt (Michelin) z.t., 7. B. Huveneers (Olympia) z.t., 8. G. Nederlof (Bik Sloopwerken) z.t., 9. P. v. d. Kruys (Van Erp-Saicis) z.t., 10. P. Kuys (Batavus) z.t., 11. J. v. d. Weide (Olympia) z.t., 12. G. Schipper (Michelin) z.t., 13. A. Schef­fer (Ketting-Shimano) z.t., 14. C. Groenewegen (Olympia) z.t., 15. S. Kaleev (Rusland) z.t., 16. R. de Vries (Olympia) z.t., 17. T. Huyzen (Batavus) z.t., 18. R. Groen (Michelin) z.t., 19. V. Tsjapovalov (Rusl.) z.t., 20. M. Caldara (Italie) z.t., 21. L. van Vliet (Amstel) z.t., 22. F. Schtir (Ketting­Shimano) z.t., 23. A. van Houwelingen (Am­stel) z.t., 24. W. Lugtenburg (Michelin) z.t., 25. J. Bakker (Ketting-Shimano) z.t., 26. P. van Leeuwen (Van Erp-Saicis) z.t., 27. A, Deusing (Bik Sloopwerken) 1.51.16, 28. S. Tsielpakov (Rusland) z.t., 29. B. Alfonsel (Spanje) z.t., 30. R. Akker (Bossche Staal­bouw) z.t.

Ploegenklassement 8e etappe: 1. ASC Olym­pia 5.33.18, 2. Michelin Banden z.t., 3. J. van Erp-Saicis z.t., 4. Amstel Bier z.t., 5. Ketting­Shimano z.t., 6. Soka-Gazelle 5.33.28, 7. Rus­land z.t., 8. Batavus z.t., 9. Tsjechoslowak(je 5.33.38, 10. Bossche Staalbouw 5.33.48, 11. Spanje z.t., 12. Militairen z.t., 13. Bik Sloop­werken 5.35.31.

EINDKLASSEMENTEN

Ploegen: 1. J. van Erp-Saicis 82.58.24, 2. Am­stel Bier 82.59.25, 3. Ketting-Shimano 82.59.35, 4. Batavus 83.03.16, 5. Soka-Gazelle 83.11.48, 6. Rusland 83.13.32, 7. Michelin Banden 83.211.11, 8. Bossche Staalbouw 83.26.07, 9. Militairen 83.30.12, 10. Tsjechoslowakije 83.57.13', 11. Spanje 84.09.16, 12. ASC Olympia 84.25.54, 13. Bik' Sloopwerken 85.01.42.

Algemeen individueel: 1. L. van Vliet (Am­stel) 28.07.52, 2. A. Hassink (Amstel) 28.08.18, 3. F. van Katwijk (Soka-Gazelle) 28.08.21, 4. G. van Gerwen (Van Erp-Saicis) 28.08.46, 5. J. Bakker (Ketting-Shimano) 28.09.15, 6. B. van Lamoen (Batavus) 28.09.17, 7. F. Schur (Ket­ting-Shimano) 28.09.24, 8. H. Lubberding (Van Erp-Saicis) 28.10.05, 9. K. v. d. Wereld (Ket­ting-Shimano) 28.10.09, 10. A. Scheffer (Ket­ting-Shimano) 28.10.36, 11. P. v. d. Kruys (Van Erp-Saicis) 28.11.22, 12. M. Jacobs (Mi­chelin) 28.13.46, 13. S. Gousseinov (Rusland) 28.14.07, 14. A. van Houwelingen (Amstel) 28.14.53, 15. A. v. d. Steen (Militairen) 28.15.08, 16. P. Kuys (Batavus) 28.15.14, 17. J. Huisjes (Soka-Gazelle) 28.15.45, 18. S. Kaleev (Rus­land) 28.16.07, 19. P. Maas (Soka-Gazelle) 28.16.48, 20. M. Caldara (Italie) 28.17.30, 21. J. J. Moral (Spanje) 28.17.54, 22. M. Havik (Ket­ting-Shimano) 28.18.00, 23. T'. de Lange (Mi­chelin) 28.18.06, 24. V. Tsjapovalov (Rusland) 28.18.24, 25. K. Sint Nicolaas (Ketting-Shima­no) 28.18.38, 26. T. ter Harmsel (Amstel) 28.19.57, 27. E. Koersen (Batavus) 28.20.20, 28. G. Mak (Bossche Staalbouw) 28.21.26, 29. R. Akker (Bossche Staalbouw) 28.23.17, 30. T. Gevers (Bossche Staalbouw) 28.24.53, 31. R. Groen (Michelin) 28.25.01, 32. A. Kramer (Soka­Gazelle 28.28.19, 33. F. Pirard (Amstel) 28.28.21, 34. P. van Leeuwen (Van Erp-Saicis) 28..37, 35. P. Matousek (Tsj.) 28.31.01, 36. R. van Trigt (Michelin) 28.31.24, 37. M. Pronk (Batavus) 28.32.18, 38. T. Huyzen (Batavus) 28.32.37, 39. T. Zijlstra (Militairen) 28.32.38, 40. C. Darninelli (Itaie) 28.32.55, 41. M. Purzla (Tsj.) 28.34.45, 42. V. Basko (Rusland) 28.35.17, 43. G. Brokelman (Bossche Staalbouw) 28.35.53, 44. W. Lugtenburg (Michelin) 28.35.59, 45. S. Tsjelpakov (Rusland) 28.37.30, 46. Th. Hoger­vorst (Bossche Staalbouw) 28.40.09, 47. A. Deu­sing (Bik Sloopwerken) 28.41.09, 48. J. van Houwelingen (Militairen) 28.43.56, 49. G. Ne­derlof (Bik Sloopwerken) 28.44.46, 50. B, Hu­veneers (ASC Olympia) 28.45.54, 51. J. Olde Meule (Militairen) 28.46.35, 62. P. Hoekstra (Batavus) 28.46.55, 53. P. Martinez (Spanje) 28.47.33, 54. M. Gutierrez (Spanje) 28.47.40, 55. A. van Trijen (Militairen) 28.48.04, 56. P. Bu­chacek (Tsj.) 28.49.44, 57. H. Mutsaars (Van Erp-Saicis) 28.50.55, 58. J. v. d. Weide (ASC Olympia) 28.51.09,. 59. C. Groenewegen (ASC Olympia) 28.52.00, 60. A. Prinsen (Soka-Ga­zelle) 28.52.46, 61. B. Alfonsel (Spanje) 28.52.59, 62. J. Poslusny (Tsj.) 28.54.03, 63. J. Kuiken (Militairen) 29.00.44, 64. F. Francissen (ASC Olympia) 29.04.22, 65. G. Schipper (Michelin Banden) 29.06.28, 66. C. Tuit (Bossche Staal­bouw) 29.11.48, 67. A. de Groot (Bik Sloopwer­ken) 29.12.04, 68. R. de Vries (ASC Olympia) 29.22.30.

Punten: 1. L. van Vliet (Amstel) 135 pnt., 2. F. van Katwijk (Soka-Gazelle) 128 pnt., 3. G. van Gerwen (Van Erp-Saicis) 127 pnt., 4. A. Hassink (Amstel) 121 pnt., 5. B. v. Lamoen (Batavus) 78 pnt., 6. P. Kuys (Batavus) 73 pnt., 7. J. Bakker (Ketting-Shimano) 72 pnt., 8. P. v. d. Kruys (Van Erp-Saicis) 58 pnt., 9. P. Maas (Soka-Gazelle) 55 pnt., 10. J. Huis­jes (Soka-Gazelle) 55 pnt., 11. R. van Trigt (Michelin) 52 pnt., 12. V. Tsjapovalov (Rus­land) 50 pnt.

Combinatie: 1. L. van Vliet (Amstel) 11 pnt., 2. B. van Lamoen (Batavus) 13 pnt., 3. F. van katwijk (Soka-Gazelle) 15 pnt., 4. G. van Ger­wen (Van Erp-Saicis) 18 pnt., 5. A. Hassink (Amstel) 21 pnt., 6. F. Schur (Ketting-Shima­no) 25 pnt., 7. P. Maas (Soka-Gazelle) 29 pnt., 8. P. v. d. Kruys (Van Erp-Saicis) 32 pnt., 9. J. Bakker (Ketting-Shimano) 39 pnt., 10. A. v. d. Steen (Militairen) 40 pnt.

 

OMLOOP DOOR HET LAND VAN BARTJE (7 augustus).1976

JOS LAMMERTINK wint Omloop door Land van Bartje

HUILENDE PETER VERHEIJEN „IK WON"

Een huilende Peter Verheiijen, een nors kakende Leo Veeke en een evemmn vrolijke Jos Lammertink flankeerden speaker Jan van Ommen bij de huldiging van de drie prijswinnaars in de 17e Ronde door het Land van Bartje. Zojuist was de uit­slag bekend gemaakt met Lammertink als winnaar. Een he­vig geemotioneerde Peter Verheijen: „Met jullie jury heb ik niets te maken. Ik ben een en niemand anders. Jullie gappen een overwinning van me af.Een ongecontroleerde uitspraak van zo'n jongen, zeker zo kort na de wedstrijd. Iedereen weet dat als de uitslag, zeker in dit geval (alle drie hadden Lam­mertink als winnaar) vast staat en vrij wordt gegeven, er niets meer verandert.

Tijdens de prijsuitreiking in Sporthal De Timp was er met Verheijen beter te praten. “Ik heb dan toch niet hard genoeg gespurt. Jammer want ik dacht te gaan winnen. Na mijn West-Brabantse kampioenschap, Sprundel en Oud-Gastel werd het tijd dat er weer wat overwinningen kwamen en daar had ik Bartje bijgerekend. Want die Lammertink is te kloppen in de spurt." Jos Lammertink evenals in de Flevo-Tour met Ruud van der Rakt opnieuw de hoofdpersoon.

Leo Veeke trok de spurt aan met in zijn wiel Verheijen en een Lammertink die ingesloten dreigde te worden. De Zwaluwen­renner omzeilde de klip en werkte zich met een krachtige jump nog net langs een verbouwereerde Verheijen die zeker leek van de overwinning. Leo Veeke kwam op de derde plaats terecht. Voor Jos Lammertink betekende dit zijn 22e zege en na Haarlemmermeer, Flevo-Tour, Midden-Nederland en Bar­tje zijn vierde klassieker triomf.

Auto-ongeluk

Gestart zonder de formatie van Uithoorn, die onderweg een aanrijding met hun auto kreeg, gingen ruim 100 renners van start. Alfons van Geel reed al snel lek evenals Nico Mensing en waren gelijk gezien. Behalve een valpartij na ongeveer 20 km waarbij o.m. Paul Driessen betrokken was en het weg­vallen van de Drent Hans Slomp gebeurde er weinig. De strijd ontbrandde pas goed na 54 km in het buurtschaip Een bij Norg. Door de zijwind werden tientallen coureurs op het kan­tje genet. Het lange lint knapte al gauw waarbij het doek definitief viel voor Gankema die na drie keer gelost te zijn er af word gereden.

In de eerste waaier telden we 46 renners maar nauwelijks 5 km verder richting Steenbergen kwam de kopgroep tot stand die niet meer achterhaald zou worden. Verheijen, Hoemans, V. d. Meer, Wijnands, Jos en Herman Lammertink, Veeke, Plugers, Keyzer, Moleman, Breeman en Van Lent vormden samen de 12 vluchters.

Onder druk van vooral Jos Lammertink, Hans Plugers en Leo Veeke liep de voorsprong op tot 45 seconden en rich­ting Altenaar zelfs 56 seconden. Nog kwam er geen reactie uit het peloton waarbij Henk Noy in zijn rood-wit-blauwe shirt en Ron Bessems in zijn regenboogtricot achterin ble­ven koersen. In de lichte motregen werd het rijden er niet ge­makkelijker op, temeer omdat een groot weggedeelte uit klin­kers bestond. Hier en daar waren er kleine valpartijen te melden die goed afliepen. Voor Bunne werd het droog en in deze fase ging het peloton ook jagen wat ook wel eens moest gebeuren want er waren nog maar 33 km te rijden en het verschil was reeds tot 1.12 min. opgelopen. De noorderling Jan Slendebroek, pas hersteld van zijn sleutelbeenbreuk, moest lossen, terwijl Johan van de Meer lekrijdend uit de kopgroep wegviel. De tweede groep 17 man sterk losgekomen uit het peloton met Noy in hun midden pakte wat van hun achterstand terug maar in de kopgroep werkten enkele coureurs als paarden zoals Ebel Keyzer, Plugers en Jos Lammertink terwijl Her­man Lammertink tol moest betalen voor zijn inspanningen maar toch bij kon blijven. De spanning keerde terug want in de laatste tien kilometers wisten de 17 volgers steeds meer terrein te winnen, Jos Lammertink voelde het aankomen en ging in de aanval. Keer op keer demarreerde de Wierdenaar. Steeds 20 meter maar toch teruggepakt tot het-bordje 5 km. Toen kwam de schifting. Lammertink ging opnieuw met Hoe­mans, Wijnands, Van Lent, Veeke en Verheijen. De slag was gevallen. In de spurt won de 17-jarige Jos Lammertink wel erg nipt. Noy won de spurt van het peloton.

BRON:WIM NEESKENS

Junioren: 1. Jos Lammertink (Wierden) 122 km in 2.45.41, 2. Peter Verheijen (Breda), 3. Leo Veeke (Bosschenhoofd), 4. C. Hoemans (Ber­gen op Zoom), 5. A. v. Lent Mwanenburg), 6. A. Wijnands (Maas­tricht), 7. op 23 sec. H. Plugers (Eindhoven), 8. E. Keyzer (Borgercom­pagnie), 9. F. Breeman (Amsterdam), 11. A. Moleman (Zwanenburg), 12. H. Noy (Amsterdam), 13. P. Damen (Drunen), 14. J. v. d. Meer (Wouw), 15. P. Koppert (Monster), 16. D. Evers (St. Willebrord), 17. G. Robbe (Veendam), 18. J. Jongsma (Opeinde), 19. G. den Besten (Monster), 20. B. Hoekstra (Stiens), 21. J. Angel (Nieuwendam), 22. G. v. d. Klink (Roelofarendsveen), 23. P. Rijndertse (Rotterdam), 24. H. van Loon (Mill), 25. C. van Venrooy (Nuland), 26. T. Weber (Best).

Verenigingsklassement: 1. De Boer Meubelen-Zwaluwen (Almelo) 56 pnt., 2. Willebrord Wil Vooruit 40 pnt., 3. Roosendaal 39 pot., 4. De Kampioen (Haarlem) 39 pnt., 5. VY V Breda 35 pnt., 6. De Ster (Geleen) 21 pnnt., 7. Het Zuiden 19 pnt., 8. Stormvogels 18 pnt., 9. Westland Wil Vooruit 18 pnt., 10. Le Champion 17 pnt.

Wim Neeskens

 

OMLOOP VAN DE BARONIE (28 maart).1976

Tweede klassieke triomf

       van de Brabantse Van Erp-renner Gerrie van Gerwen

                  Ploeg Soka Snacks eerste leider in Merkenkampioenschap

Voor de tweede maal in acht dagen werd Gerrie van Gerwen, de sterke renner uit de ploeg van Jan van Erp-Saicis, als win­naar van een klassieker gehuldigd. Stond de Brabander een week eerder in Den Haag in de bloemen na afloop van de Ronde van Zuid-Holland, ook aan het einde van de Omloop van de Baronie, de eerste van de vier klassiekers welke in aan­merking komen voor het Merkenkampioenschap van Neder­land 1976, stond Van Gerwen op de hoogste trede van het ere­schavot.

Van Gerwen: “Ze hebben het me deze middag gemakkelijk gemaakt. Ik hoefde in de eindfase alleen maar in het wiel van Van de Bunder te gaan zitten en zorgen dat ik dat niet losliet." Met “ze" bedoelde Van Gerwen zijn grootste rivalen van deze wedstrijd: de drie renners van Soka-Snacks, ofwel van ploeg­leider Ben van Erp, naast de al genoemde Van de Bunder ook Hans Langerijs en Peer Maas. Met drieen in de twaalf man sterke kopgroep, die na nauwelijks vijftig kilometer al was gevormd en het verdere verloop van deze wedstrijd over ruim 160 kilometer zou gaan beheersen, hadden de Soka-Snacks­renners de beste papieren lange tijd in hadden. Temeer omdat ook Amstel Bier, dat eveneens met drie renners in de eerste groep vertegenwoordigd was, zich ten volle wilde geven. De positie van Van Gerwen werd nog verzwakt toen enkele kilo­meters voor de verlossende eindstreep in het Mastbos in Breda de tweede Van Erp-renner in de kopgroep, Peter Godde, het hoge tempo niet meer kon volgen en onder de mokerslagen die keer op keer door Van de Bunder worden uitgedeeld bezweek. Toch bleef,~ Van Gerwen overeind. Vanaf vierhonderd meter voor de eindstreep trok Van de Bunder de sprint al aan. Hij deed dit vooral om Peer Maas, die de taak had in de sprint zijn slag te slaan wanneer Van de Bunder niet weg zou kunnen komen, te lanceren. De lange renner uit Roosendaal zat echter ingesloten tussen de Ketting-mensen Schur en Snoeyink en slaagde er niet in, buitenom spurtend, een greep naar de over­winning te doen. Van Gerwen, ook niet een van de langzaam­sten wanneer het op sprinten aankomt, kwam op honderdvijftig meter voor de streep vanachter Van de Bunder vandaan en won vrij gemakkelijk zijn tweede klassieker van dit jaar en zijn vijfde wedstrijd in totaal van dit seizoen.

Met de overwinning van Gerrie van Gerwen kwam er een einde aan een vrij vlak verlopen Ronde van de Baronie, die alleen in de eerste vijftig kilometer en in de slotfase de nodige span­ning bracht. In de rest van de wedstrijd, toen na de Hel van Moerstraten de slag definitief was gevallen, beperkte de strijd zich tot een temposlag tussen leiders en achtervolgers, een gevecht dat aanvankelijk vrij gelijk op ging, maar dat uit­eindelijk door de leiders toch met een verschil van vier minuten werd gewonnen.

De Omloop van de Baronie 1976 had een vlekkeloos verloop. Geen enkele valpartij en de manier waarop wedstrijdleider Wim Jeremiasse de karavaan door het Westbrabantse land loodste mag voorbeeldig worden genoemd. Ook de rol van Chris Del­bressine verdient alle lof. De Roosendaler was aan de wed­strijdleider als commentator toegevoegd. De wijze waarop hij de slotkilometers heeft verslagen mag iedereen tot voorbeeld strekken. De mensen aan de finish waanden zich in de tijd van Han Hollander en zijn tijd van de beroemde reportages van de voetbalwedstrijden Nederland-Belgie van kort voor de Tweede Wereldoorlog.

De slotfase was overigens bijzonder spannend. Het steekspel begon op ongeveer dertien kilometer voor het einde in Chaam. Daar probeerde Van de Bunder, gevreesd om zijn ontsnappingen aan het einde van een zware wedstrijd, zijn slag thuis te halen.

Daar ook ging Arie Hassink, die naar hij zelf zei zijn topvorm nog niet heeft bereikt maar toch zeer goed meeging, in de tegenaanval. Een aanval die onmiddellijk werd overgenomen door Herman Snoeyink en toen die terug werd gepakt, ging Frits Schur aan de haal. Heel even geleek deze titanenstrijd het Waterloo voor Gerrie van Gerwen te worden. In Strijbeek, op nauwelijks acht kilometer van de finish, verloor hij met vier anderen voeling met de groep. Een kloof die zelfs tot ongeveer vijftig meter uitgroeide, maar met behulp van de uitstekend rijdende Rolf Groen, de man die vorig jaar in Westbrabant zo ongelukkig ten val kwam dat zijn milt moest worden weg­gehaald, trok hij het gat weer dicht.

Van Gerwen: “Ik heb geen ogenblik getwijfeld dat we de schade zouden kunnen herstellen. Het was meer 'spielerei' dan ernst en ik wist dat het wel een keer stil zou vallen." De slot­fase, dat wil zeggen de laatste vijf kilometer, eiste toch nog renners. Hans Langerijs, die zeer veel werk had opgeknapt, Jimmy Kruunenburg, die het als enige vertegenwoordiger van Javo wel erg moeilijk had, Peter Godde, de lange Zeeuw van Jan van Erp, Arie van Houwelingen, ook een van de sterksten in de kopgroep, en Rolf Groen, die even tevoren misschien toch wel wat te veel van zijn laatste reserves had gevraagd, moesten afhaken. De zeven op kop gingen echter onversaagd door. Steeds opnieuw trachtte Van de Bunder de opdracht van zijn ploegleider uit te voeren, maar telkens ook weer waren Van Gerwen, Snoeyink, Schur en Hassink er als de kippen bij om het gat te dichten. Maas spaarde zich duidellijk voor de laatste jump, maar hij zou deze keer het deksel op de neus gedrukt krijgen.

De rest van de geschiedenis van deze uitgave van de Omloop van de Baronie is snel verteld. De wedstrijd begon met een lekke band van Fons van Katwijk, de Soka-Snacks-renner die zijn plaats in de groep echter weer snel terug in kon nemen. Na vijftien kilometer, op de dijk tussen Zevenbergen en Standdaarbuiten viel de groep in vier stukken uiteen. Voorop kwamen Van de Bunder, Van der Steen, Tak, Schur, Van Leeu­wen, Koot, Hassink, Snoeyink, Groen en Van Gerwen. Zij kregen enkele kilometers verder gezelschap van 45 renners. Van der Steen, van de Militaire Ploeg, werd in Zwingelspaan, na ongeveer 35 km, in zijn aspiraties gedwarsboomd door een defect. Hij zou niet meer terugkeren. Na 40 km viel de beslis­sende slag. Elf renners kwamen voorop en hadden vijf kilometer verder al een voorsprong van 45 sec. De samenwerking in de kopgroep was goed en stelselmatig werd de kloof ver­groot. Niet groot genoeg echter om Arie van Houwelingen af te schrikken. Op de kasseien in Moerstraten en Wouw liet hij zich van zijn allerbeste zijde zien en alleen maakte hij het gat dicht. De komst van Van Houwelingen betekende dat ook Amstel Bier met drie renners vooraan vertegenwoordigd was. Hierdoor wilden naast de drie Soka-mannen ook de renners van Herman Krott wel rijden. Nu ging het tempo schrikbarend omhoog en het werd snel duidelijk dat de winnaar bij die eerste twaalf zou moeten worden gezocht. Van 1.05 min. in Roosen­daal werd het 1.15 min. in Nispen, dit na 82 km. In Rucphen, nauwelijks tien kilometer verder, werd al 1.30 min. gemeten en in Galder was de afstand met nog eens een minuut vergroot. Uiteindelijk zouden de eersten ruim vier minuten eerder dan hun rivalen in Breda arriveren.BRON: JO DE BRUIJN

Amateurs: 1. G. van Gerwen (Jan van Erp) 164 km in 4 uur 08 min. 11 sec.; 2. H. Snoeyink (Ketting) ; 3. P. Maas (Soka-Snacks) ; 4. A. van de Bunder (Soka-Snacks) ; 5. F. Schur (Ketting) ; 6. A. Hassink (Am­stel); 7. T. ter Harmsel (Amstel); 8. op 36 sec. H. Langerijs (Soka­Snacks) ; 9. J. Kruunenburg -(Javo) ; 10. P. Godde (Jan van Erp) ; 11. A. van Houwelingen (Amstel); 12. R. Groen (Michelin); 13. op 4.27 min. A. Versluis (Bik); 14. H. Mutsaars (Jan van Erp); 15. L. van Vliet (Amstel) ; 16. A. Tak (Soka-Snacks) ; 17. P. Kuijs (Batavus) ; 18. F. Pirard (Amstel) ; 19. P. van Leeuwen (Jan van Erp) ; 20. A. Ver­stijlen (Javo); 21. op 4.46 M. Jacobs (Michelin); 22. H. Koot (Jan van Erp) ; 23. W. Lugtenburg (Michelin) ; 24. op 5.14 A. Kramer (Soka­Snacks) ; 25. C. Moritz (Bossche Staalbouw) ; 26. J. Maas (Michelin) ; 27. W. van Helvoirt (Driessen); 28. N. Rinkel (Javo); 29. op 8.10 A. Scheffer (Ketting); 30. A. ide, Groot (Bik); 31. F. Francissen (Van Zandvoort) ; 32. C. Tuit (Bossche Staalbouw) ; 33. op 8.16 J. Daamen (Militairen); 34. op 8.58 J. Bakker (Ketting); 35. J. Feiken (Mustang­ Jeans); 36. L. Rotman (Javo); 37. P. van der Kruijs (Jan van Erp): 38. T. de Lange (Michelin); 39. J. Jonkers (Javo); 40. A. van Hest (Driessen); 41. M. de Vos (Driessen); 42. C. de Wolff (Bik); 43. A. van der Steen (Militairen); 44. M van de Berg (Bartok); 45. T. Gevers (Bossche Staalbouw) ; 46. P. Coolen (Bartok) ; 47. N. Hilberink (Am­stel) ; 48. F. Thldis (Bartok) ; 49. J. Akkermns (Batavus).

Ploegenklassement: l. Soka-Snacks 12 uur 25 min. 09 sec. (15 pnt.); 2. Amstel Bier 12.25.09 (24 pnt.); 3. Jan van Erp-Saicis 12.29.36; 4. Ket­ting-Shimano 12.32.43; 5. Michelin 12.34.41; 6. Javo-Isoschaum 12.37.46; 7. Bik Sloopwenken 12.46.09; 8. Driessen Stoffen-Optilon 12.48.07; 9. Bossche Staalbouw 12.48.43; 10. Bartok Meubelen 12.54.43; 11. Batavus 8.31.25; 12. Militairen 8.33.37; 13. Van Zandvoort-R & B Glas 4.16.21; 14. Mustang Jeans en Jackets 4.17.10; 15. Bleu de Nil (geen tijd).

 

OMLOOP VAN DE BRAAKMAN  (3 april).1976

Nieuw succes in Omloop van de Braakman

                              Toine van den Bunder kwam om te winnen. . . .

Hij is het winnen gewoon. Toine van den Bunder, veelvraat uit de amateurwieler­pelotons, kijkt niet op een triomf meer of minder. leder jaar weer vult hij zijn ere­lijst aan met zo'n slordige dertig overwinningen. Daarbij kwam de “Schicht" uit IJzendijke in 1975 tot een nieuw persoonlijk record. Liefst 38 keer schoof hij in het vorige seizoen als eerste over de aankomstlijn. En ook dit Olympische jaar is Van den Bunder (voor de strijd om de regenboogtrui in Mettet in 1975 door KNWU­ coach Middelink als niet “volgzaam" genoeg gekwalificeerd en buiten de nationale ploeg gebleven, maar nu toch weer opgenomen in de voorlopige Montreal-selectie) dapper op weg naar een schitterende score.

De Zeeuw richt zich in zijn jacht op een Olympische keuze („Daar wil ik echt graag naar toe") eerst en vooral op het “grotere werk". De Omloop van Het Volk (1e), semi-klassieker Gent - Staden (1e), Kruiseke - Wervik (1e), in Engeland de Grote Prijs van Essex (1e) en toch ook de vierde plaats in de Omloop van de Baronie (waarbij Toine zijn kansen tevergeefs opofferde ten gunste van rappe ploegmaat Peer Maas) onderstrepen Van den Bunders bedoelingen. Het “zilver" in Ichtegem (achter Belgische topper Eddy Vanhaerens) en Bissegem (winnaar daar was Peter Godde) accepteert hij als schoonheidsfoutjes. Maar toch blijven er ook voor Toine van den Bunder wedstrijden die hij eenvoudig niet wil en mag verliezen.

De Omloop van de Braakman, voerend door zijn eigen Zeeuwsvlaamse land, is er bijvoorbeeld zo een. Na een vierde, een tweede en een derde prijs lukte het Van den Bunder vorig jaar eindelijk ook die - altijd lastige - koers op zijn naam te brengen. Onderlinge, regionale rivaliteit had hem in de vooraf- gaande edities steeds weer van succes afgehouden. Van de vooral tegen elkaar gerichte acties van o.a. Wim de Waal, Jan Raas en Cees Priem profiteerden in het verleden Cees van Dongen ('72), Gaby Minneboo ('73) en Juul Bruessing ('74). Reden voor Van den Bunder om die ene overwinning dui­delijk als „te weinig" te beschouwen en ook ditmaal louter voor de hoogste plaats te strijden.

Waarbij op de smalle polderwegen, waar alle beschutting ontbreekt, de wind een van Toine's beste bondgenoten had kun­nen zijn. In het ook nu weer door het comite (meest op de voorgrond tredende mannen: voorzitter Sengers en secretaris Wiskerke) prima georganiseerde spek­takel ontbrak echter de door velen ge­vreesde bries. Desondanks moesten al na luttele kilometers de militairen Vissers, Tuit en Rob Zuydweg, en - voor eigen volk - de Zeeuwen Pijcke, Begijn en Kole afhaken. Gerrit Brokelman en Piet van Leeuwen, twee jongens die in de Gro­ningse KO-race een hoofdrol vertolkten, kwamen na een lekke band (evenals Olympiaan Hermans) nog terug voor het uit 65 deelnemers bestaande peloton on­verwacht verbrokkelde.

Oorzaak daarvan: een enorme valpartij waarvan nationaal kampioen Ad Tak,

Hans Langerijs, Tonnie Huyzen, John Akkermans en Martin Rietveld de voor naamste slachtoffers waren. Tak (ge­broken sleutelbeen en dus een paar zeer belangrijke weken uit competitie) en Huyzen (vingerkwetsuur) moesten zelfs per ambulance worden afgevoerd.

Na 30 km was derhalve de grote schif­ting een feit. In een derde groep ploe­terden met Mathieu Dohmen en Gerrit Mohlmann twaalf (en nadat Wim Evert­se zich er sterk had bijgevoegd: dertien) renners op een steeds grotere (tenslotte ruim acht minuten) achterstand. Ook voor Spaans, Roelof Akker, Jan van Houwelingen, Hellemons, Ruiter, Her­mans, Moll, Schaalje, Nieuwdorp, De Kunder, Harink en Courtin was met die buiteling in feite de koers gedaan.

Voorop joegen immers negentien man het tempo op. Van den Bunder (natuur­lijk in de spits), Peer Maas, Toon van der Steen, Michel Jacobs, Wim Pater, Gerrit Brokelman, Piet Hoekstra, Piet Franken, Peter Godde, Piet van der Kruijs, Piet van Leeuwen, Hans Koot, Gerrie van Gerwen, Ton ter Harmsel, Leo van Vliet, Jan Spijker, Ad van Trijen, Barend Huveneers en Belgische gastrenner Eddy de Vleeschhouwer kon­den echter niet voorkomen dat, aan het eind van de eerste (van de vier) ronde, zeven anderen (Adje Prinsen, Wim Jere­miasse, Wim Lugtenburg, Jo Maas, Mat­the Pronk, Adrie van Houwelingen en Jan Damen aansloten.

Lekke banden van Leo van Vliet en Peter Godde (beiden kwamen zeer krachtig terug bij) waren tot de tachtigste kilo­meter de meest opmerkelijke zaken in een groep waarin met Van den Bunder Amstel-man Ton ter Harmsel en Van Erps Hans Koot de snelheid hoog hiel­den. Daarna volgde het spel van de de­marrages. Op gang gebracht door weer Van den Bunder en Jacobs. Met ook Van Houwelingen en Van der Steen aan het front. Even later met Van der Steen, Van Houwelingen en Van der Kruijs. Jacobs streek de rimpel glad, maar met­een (105 km) schoot Spijker weg.

Het waren plaagstoten. Het echte werk kwam pas (nadat Van Trijen zich via de wagens bij materiaaldefect toch had te­ruggeknokt) in de laatste veertig kilo­meter. Hans Koot probeerde het toen twee keer. Beide malen was Van den Bunder mee. Na 130 km nam Toine zelf het initiatief. Brokelman sloot meteen aan. De Vleeschhouwer redde het niet, maar Van Vliet en Van Gerwen wel. De vier pakten honderd meter. Een kloof die Jacobs zonder succes probeerde te dich­ten. In de jacht gingen Piet van Leeuwen (met een hoofdwond in de ziekenauto) en Barend Huveneers (kwam later toch nog knap terug) onderuit. Franken en Jeremiasse moesten de anderen laten gaan, maar de achtervolging had succes. Van Houwelingen trapte het gat weg.

De beurt was daarmee aan Michelin. Jacobs liet een opening en even jonge (20) Wim Lugtenburg spoot weg. Ook Wim Pater en Jo Maas steunden de vlucht, waarbij Lugtenburg gezelschap kreeg van Soka's Ad Prinsen. Na 145 km, met nog twintig te gaan, hadden de lei­ders twintig seconden. Toch waren ze niet bestand tegen het geweld dat de Van Erp-equipe ontketende. “Kapitein" Van der Kruijs sloot als eerste aan, maar had toch te weinig vertrouwen in de zaak (hij wenkte zijn ploegmakkers niet af te stoppen) om door te zetten. Jo Maas, Koot en Van der Steen vulden de kop­groep aan tot zes man, maar ook die poging mislukte. Van Vliet sprong, kreeg Jacobs mee en samen brachten zij de hele bende terug.

Intussen kreeg „De Bunder" het lastig. Toine: „Ik probeerde het telkens. Ook op de plek waar het vorig jaar lukte. Maar Van Gerwen en Godde bleven aan het wiel. Ter Harmsel en Van Vliet waren attent. De streep kwam steeds dichterbij en ik wist dat ik om te winnen 'alleen' aan zou meteen komen."

Maar hoewel iedereen in de karavaan zag wat er stond te gebeuren, hoewel ook iedere renner in de groep begreep wat Van den Bunders planner waren, slaagde de IJzendijker. Vijf kilometer voor het eind was hij plotseling weg. Mee in de tempoversnelling van Michel Jacobs, waarop ook Van Houwelingen, Spijker, Godde, Pater en Koot reageerden. Even kreeg hij de ruimte. Als enige Soka ­Snacks-vertegenwoordiger, zonder hulp van een ploegmaat, was hij niet in te tomen. De rug nog iets meer dan nor­maal gekromd duwde Toine van den Bunder zich meter voor meter verder van de concurrentie. Negen seconden had hij op de meet over op Adrie van Houwe­lingen, die de spurt won van de achter­volgers, bij wie op de 200 meterlijn Van Vliet nog net kon aansluiten De coupe was geslaagd. Een nieuwe triomf aan de reeks toegevoegd.

Rest de onvermijdelijke vraag: Hoe lang rijdt deze Van den Bunder nog als ama­teur rond? Wanneer volgt hij zijn “gene­ratie" op het professionele pad? Want ondanks de eisen („Niet erop achteruit gaan") die hij de sportdirecteuren stelt, blijft Toine een veelgevraagd man. Die dan wel niet voor “het grote geld" over hoeft te stappen (maatschappelijke po­sitie,als mede-eigenaar van vaders bouw­bedrijf, een eigengebouwde bungalow en een fraaie auto illustreren dat), maar voor wie toch ook andere zaken gaan meespelen. Natuurlijk, allereerst komen dit jaar de Olympische Spelen, maar daarna? In het Zeeuwse land, waar de triomf uitbundig werd gevierd, wist men het allemaal al haarfijn te vertellen. Vol­gend jaar, wanneer hij 25 is en het koer­sen in Belgie problemen geeft, gaat Toine over. Belgen en Nederlanders zullen dan van ,dien boeman" zijn verlost ...

BRON: HENK KRUITHOF

Amateurs: 1. Toine van den Bunder, IJzendijke 155 km in 3.35.33; 2. A. van Houwelingen, Heesselt 3.35.42; 3. M. Jacobs, Bingelrade; 4. W. Pater, Barneveld; 5. J. Sijker, Kampen; 6. P. Godde, Koewacht; 7. H. Koot, Eind­hoven 3.35.43; 8. L. van Vliet, Honselersdijk 3.35.45; 9. P. Maas, Hujjbergen 3.35.48; 10. A. Prinsen, Raamsdonksveer; 11. P. v. d. Kruijs, Helmond; 12. P, Hoekstra, Dokkum; 13. B. Huveneers, Amsterdam; 14. W. Lugtenburg. Zuidland; 15. J. Damen, Ulvenhout; 16. E. de Vleeschhouwer, Belgie; 17. T. v. d. Steen, Etten-Leur; 18. A. van Trijen, Halsteren; 19. T. ter Harmsel, Lage Zwaluwe; 20. G. Bro­kelman, Hardenberg; 21. J. Maas, Amby, 22. G. van Gerwen, Olland; 23. M. Pronk, War­menhu zen; 24. W. Jeremiasse, Heinkenszand; 25. P. Franken, Oosterhout; 26. H. Nieuw­dorp, Goes; 27. R. Akker, Veendam; 28. J. vaii Houwelingen, Heesselt; 29. C. Spaans, 's-Gra. venpolder; 30. P. Hellemons, Halsteren; 31. L. de Kunder, Middelburg; 32. C. Moll; 33. W. Evertse, Tholen; 34. M. Dohmen, Born.

 

OMLOOP VAN DE HAARLEMMERMEER (15 mei).1976

JOS LAMMERTINK sterk triomfator bij junioren

in OMLOOP VAN DE HAARLEMMERMEER

Op fraaie wijze en na een sterke solorush heeft Jos Lammmertink zaterdag de Omloop van de Haarlemmermeer voor junioren in zijn voordeel beslist. Er was niemand die de knaap van De Zwaluwen nit Almelo in de slotfase kon houden. Nadat Slenden­broek, Van de Rakt en Plugers op zo'n vijf kilometer van de finish op het Kinheim in Zwanenburg uit een twaalf man sterke kopgroep ontsnapten, wipte Lammertink achter hen aan en ging toen meteen in een ruk door. Als een sterk en verdiend triomfator ging hij na zijn huzarenstukje over de eindstreep. Het Zuiden scoorde de meeste punten voor de nationale junioren-clubtrofee.

De jongeren moesten in deze Omloop van de Haarlemmermeer waarvan de orga­nisatie in handen was van de Halfwegse Sport Club De Bataaf, zeven „toeren" van 16,5 km verhapstukken. Reeds in de eerste omloop deden zich een paar fikse valpartijen voor en kregen de EHBO-ors handen vol werk. Het liep gelukkig alle­maal betrekkelijk goed af, want er hoef­de niemand naar het ziekenhuis. Er werd op het voonplan hard, heel hard gefietst en dat leidde in de tweede ronde tot vorming van een veertien man sterke kopgroep, die het verdere koersverloop zou bepalen. In die kopgroep zaten Van de Rakt, De Nijs, Verstijlen, Van de Broek, Slendenbroek, Timmer, Kuyster­mans, Jos en Henny Lammertink, Smul­ders, Plugers, Van der Linde, Bessems en Taverne. Deze veertien aanvoerders leg­den er flink de zweep over en namen snel afstand van de rest. Even zag het er naar uit dat een tweede groep van vijftien man nog terug zou komen, maar het gat werd allengs toch steeds groter. De strijd kreeg daardoor een monotoon karakter en temeer omdat er in de kopgroep ook vrijwel niets gebeurde. Nochtans word er keihard gefietst. In de laatste ronde ver­speelden Kuystermans en Van de Broek hun winstkansen doordat zij in een langs de Vijfhuizerweg gelegen slootje doken. Het liep allemaal goed af en het tweetal kon de strijd zelfs voortzetten, maar kreeg de kopgroep niet meer te pakken. Daarin was de strijdvlam na de laatste passage van het dorpje Vijfhuizen en met nog zo'n vijf kilometer in het verschiet, hoog opgelaaid. Slendenbroek was aan de haal gegaan en kreeg Van de Rakt en Plugers met zich mee. Jos Lammertink begreep dat er gehandeld moest worden, sprong naar de drie demarranten toe en ging toen alleen door. Hij veroverde een kleine voorsprong en wist die tot aan de finish vast te houden. Met een verschil van 11 seconden zat Plugers hem het dichtste op de hielen.

“We hebben al veel van je gelegen en ge­hoord," sprak voorzitter Henk Bruyntjes van De Bataaf tot de winnaar, „en wis­ten dat je een goed wegrenner bent. Daarnaast ben je ook een goed crosser en dat heb je met een tweede plaats in het Europees veldritkampioenschap van de junioren wel bewezen. Je bent hier in de Haarlemmermeer een sterk winnaar geworden en daarom van harte profi­ciat." Daarna mocht Rondemiss Moniek van het Haarlems Dagblad haar taak verrichten.BRON: JAN ROOSEBOOM DE VRIES

Junioren: 1. J. Lammertink (Zwaluwen-Almelo) 115.5 km .in 2.39.48; 2. H. Plugers (Het Zui­den) op 11 sec.; 3. R. v. d. Rakt (WV Breda) op 15 see.; 4. J. Slendenbroek (Meteoor) ; 5. A. Smulders (Het Zuiden) op 42 see.; 6. J. v. d. Linde (De Ster); 7. J. de Nijs (Le Cham­pion); 3. Ad Verstijlen (Willebrord Wil Voor­uit) ; 9. D. Timmer (Meteoor) ; 10. R. Bessems (Amstelland); 11. M. Taverne (Amstelland); 12. H. Lammertink (Zwaluwen-Almelo) ; 13. C. Kuystermans (Willebrord, Wil Vooruit) op 1.40; 14. M. v. d. Broek (De Jonge Renner); 15. B. Oosterbosch (Wilhelmina) op 2.39; 16. T. v. d. Tol (Westland Wil Vooruit); 17. A. Moleman (Kampioen) ; 18. R. Rabe (Le Cham­pion) ; 19. H. Nooy (Bataaf) ; 20. P. Rijnertse (Feijenoord); 21. G. Bouman (WV Hoogezand-­Sappemeer) ; 22. H. Hoffmans, Wilhelmina; 23. C. Heus (Ahoy) op 4.19; 24. R. Traasbeek (WV Roosendaal) op 4.22; 25. R. Verdel (Avanti) op 9.54. Er waren 104 renners ge­start.

Clubklassering: 1. Het Zuiden 59 pnt.; 2. De Zwaluwen, Almelo 54 pnt. ; 3. Meteoor 44 pnt. ; 4. Amstelland 31 pnt.; 5. Willebrord Wil Voor­uit 31 pnt.

 

OMLOOP VAN DE HAARLEMMERMEER (15 mei).1976

Knappe zege van LEO VAN VLIET in de Omloop van de Haarlemmermeer

Eindelijk heeft Leo van Vliet zijn eerste grote zege als amateur te pakken. De 20­ jarige knaap uit Honselersdijk, die er alles aan gelegen is om in de wielersport te slagen en daarom in zijn tweede jaar onder de amateurs de straatkoersen links laat liggen, bracht zaterdagmiddag de Omloop van de Haarlemmermeer op zijn naam. Samen met de steeds meer op de voorgrond tredende Piet van Leeuwen en het jonge talent John van Herwerden, die hij na een fel betwist sprintje wist te kloppen, was Leo van Vliet bij het ingaan van de laatste ronde uit een tot negen man geslonken kopgroep ontsnapt. De slanke Westlander had zelf met een felle demarrage het sein voor de succesvol verlopen vlucht gegeven. Routiniers als Jan Hordijk, Gerrie van Gerwen, vorig jaar het snelste in de Haarlemmermeer, en Peter Kuys - met de jongeren Reinier Stroosnijder, Gerard v. d. Sterren en Henk Boom deel uitmakend van de kopgroep - moesten het antwoord schuldig blijven op de charge van de drie felste prijsvechters. Aan de finish keken zij tegen een achterstand van bijna een halve minuut aan. Het parkoers in de Haarlemmermeer schijnt Leo van Vliet goed te liggen, want eerder heeft hij er ook al eens bij de nieuwelingen en junioren gewonnen.

„Dit is mijn eerste grote overwinning als amateur," liet een tamelijk frisse en montere Leo van Vliet meteen na afloop weten, “ik heb wel steeds van voren ge­reden, maar kon net niet winnen. Dit sei­zoen doe ik alleen het grotere werk, want als je Montreal wilt halen en later misschien nog eens prof worden, dan moet je het niet in de criteria zoeken."

SNELLE BESLISSING

Het was alweer voor de 24e keer dat deze Omloop van de Haarlemmermeer door de Halfwegse Sport Club De Bataaf op voortreffelijke wijze werd georganiseerd. Alleen was het jammer dat de belang­stelling zo aan de matige kant was. De amateurs (114 man) moesten het par­koers negen keer afleggen. Reeds in de eerste omloop viel het peloton door de straffe wind en het hoge tempo in ver­schillende groepjes uiteen. Het kwam dan ook al snel tot een beslissing en bij de eerste doorkomst in Zwanenburg - er was ook al een valpartijtje geweest - gingen Rob Borst, Cor Leunis, Gerard Looyestein, Reinier Stroosnijder, Gerry van Gerwen, Martin Visser, Cor Groene­wegen, John van Herworden, Leo van Vliet, Piet Kuys, Henk Boom, Gerrit v. d. Sterren, Wim Albersen, Jan Hordijk, Hans van Leeuwen en Piet van Leeuwen op kop. Deze zestien aanvoerders namen steeds meer afstand van het verbrokkel­de peloton. Favorieten als Juul Brues­sing, Ron Smit, Bas Langeveld, Jan v. d. Horst, Bas Lamoen, Egon van Kessel, Theo Gevers en Guus Bierings hadden de slag gemist en bleken niet bij machte om iets aan het steeds groter wordende ver­lies te verhapstukken. Van de koplopers moest Van Gerwen nog voor een lekke band uit het zadel, maar wist door snel een ander wiel te steken weer aan te haken.

Toen de voorsprong van de kopgroep op­gelopen was tot zo'n drie minuten, moes­ten Borst, Looyestein, Visser, Groene­wegen en Hans van Leeuwen de tol voor hun geleverde inspanningen betalen en afhaken. Ze werden door het al danig geslonken peloton opgeslokt en gaven er met uitzondering van Borst nadien de brui aan. Ook Albersen en wat later Leunis wisten zich niet op het voorplan te handhaven. De rappe finisher Leunis vocht dapper alleen door en wist uit de greep van de hoofdmacht te blijven. Na een mislukte solo-actie van Gerrit v. d. Sterren, die hem een grootste winst van 21 sec. opleverde, en verijdelde demarra­ges van Leo van Vliet, Henk Boom, weer Van der Sterren met Peter Kuys en Gerry van Gerwen, sloeg Van Vliet bij het ingaan van de laatste ronde met een felle demarrage hard toe. Alleen Piet van Leeuwen en John van Herwerden konden zijn aanval pareren. De zes andere kop­lopers moesten het antwoord schuldig blijven. In een draaiende en tot halve stormkracht aanwakkerende wind, lie­pen de drie demarranten snel uit en brachten het tet een halve minuut voor­sprong. Er kon hen toen niet veel meer gebeuren. In het zicht van de finish op het Kinheimparkoers demarreerde Van Herworden, maar Van Vliet en Van Leeuwen lieten zich niet verschalken. Het draaide uit op een spurt en dat ging Van Vliet het beste af. Met bijna een lengte verschil hield hij zijn twee vlucht­makkers op afstand. De sprint van de verslagen koplopers om de vierde plaats regelde Jan Hordijk in zijn voordeel.

Meer dan acht minuten na Leo van Vliet kwamen Ron Smit, Jan v. d. Horst en Egon van Kessel als voorboden van het verslagen peloton over de eindstreep.BRON: JAN ROOSEBOOM DE VRIES

Amateurs: 1. L. van Vliet 150 km in 3.24.45, 2. Piet van Leeuwen, 3. J. van Herwerden, 4. J. Hordijk in 3.24.52, 5. G. van Gerwen, 6. R. Stroosnijder, 7. P. Kuys, 8. G. v. d. Ster­ren, 9. H. Boom, 10. C. Leunis in 3.29.25, 11. R. Smit in 3.32.38, 12. J. v. d. Horst, 13. E. van Kessel, 14. B. Langeveld in 3.32.55, 15. J. Bruessing in 3.33.16, 16. N. T'oussaint, 17. B. van Lamoen, 18. R. Borst, 19. Th. Gevers, 20. M. van Leeuwen, 21. T. Koop, 22. G. Bierings, 23. M. Jongenelen, 24. R. Kamstra, 25. H. Meijn, 26. J. van Vliet, 27. B. Maas in 3.37.18, 28. D. Opdam, 29. C. Machielse in 3.40.26. Alle andere renners gaven er de brui aan.

Clubklassering om Schiphol-trofee: 1. De Zwaluwen-A, Vlijmen 6.49.44; 2. 't Luchtschip, Kerkdriel 6.57.30; 3. Westland-A, Poeldiik 6.57.41.

Na afloop van de strijd worden Leo van Vliet, Piet van Leeuwen en John van Herwerden gehuldigd door de beer Bas (Goud van de sportcommissie. “Hulde voor deze drie renners," sprak de heer Goud, “ze hebben het in die stormachtige laatste ronde fantastisch gedaan. Het was een zware koers. Leo van Vliet is een van de meest talentvolle jongeren, Piet van Leeuwen gaat steeds beter rij­den en ook John van Herwerden heeft het goed gedaan. Alle drie proficiat met jullie prestaties."

Daarna mocht Rondemiss Moniek van het Haarlems Dagblad weer aan de slag. Microfonist Cor Wijdenes viel nadien de eer te beurt om in het clubhuis van De Bataaf de prijzen uit te mogen reiken. En dat deed hij op de van hem welbeken­de wijze met voor elke renner een bab­beltje.

 

OMLOOP VAN DE KEMPEN (23 mei).1976

ARIE HASSINK wint voor de tweede maal de Omloop der Kempen

COR TUIT in de sprint teruggewezen

Als we de erelijst van de Omloop der Kempen eens doornemen, valt het op, dat slechts twee renners er in geslaagd zijn om deze klassieker door de mooie Brabantse omgeving tweemaal op hun naam te schrijven. De snelle Kees Lute was zowel in 1960 als in 1962 de concurrentie te vlug af en de Drent Jan Aling, tegenwoordig woonachtig in de Kempen, was in 1969 en 1973 de snelste. Amstel-renner Arie Hassink is sinds afge­lopen zondag de derde renner, die tweemaal op de indrukwek­kende erelijst voorkomt van de Omloop. Nadat hij eerder in dit seizoen ook al de Ronde van Overijssel op zijn palmares had bijgeschreven, trok hij ook in Veldhoven alle registers open en behaalde daardoor zijn vierde zege in dit seizoen. De strijd­lustige Cor Tuit, die in de slotfase tweemaal demarreerde, word door Hassink naar de overigens eervolle tweede plaats verwezen.

De Omloop der Kempen kende van het begin af een boeiend wedstrijdverloop. Nadat de Geldroppenaar Jan van de Velden in de neutralisatie door een lekke band werd verrast en weer vlug was aangesloten, gingen Nico van Hest, Jan Damen en H. op de Kamp al na negen kilometer op de vlucht. Het pelo­ton reageerde niet al te fel op deze speldeprik, waardoor de voorsprong van het drietal spoedig opliep tot 45 seconden. Eerst liet H. op de Kamp zich terugvallen en toen bij Diessen (34 km) ook Damen zich liet afzakken, was het met deze moedige poging vlug gedaan. Na veertig kilometer brak het peloton echter al in twee stukken en werden de zwakkere broeders bij bosjes gelost. De eerste groep bestond uit een der­tigtal renners, maar na een felle inspanning slaagde de tweede groep er toch nog in om tussen Reusel en Bladel aan te sluiten bij de koplopers, zodat we een hoofdmacht kregen van een vijftigtal renners. Op de smalle wegen voorbij Bladel brak deze groep onder impuls van o.a. Cor Tuit en Piet van Leeuwen in twee stukken en konden we zestien leiders noteren. Deze zes­tien waren: Peer Maas, Fons van Katwijk (Soka-Gazelle), Cor Tuit (Bossche Staalbouw), Antoon v. d. Steen (Militaire Ploeg), Arie Hassink, Adrie van Houwelingen, Ton ter Harm­sel, Leo van Vliet (Amstel Bier), Alex Bongers (R en B Glas­ Van Zandvoort), H. op de Kamp (Poolen), Herman Snoeyink (Ketting), Henk Mutsaars, Gerrie van Gewen (Jan van Erp), Geert Oosterbosch en Tonny Jansen (Lakspuiterij de Uitkomst­Wilhelmina). Deze zestien vluchters namen een tweehonderd meter voorsprong op een groep achtervolgers, waarin Hans Koot, Piet v. d. Kruys, Frits Pirard, Broer Geldens, Frans Francissen en Henk Lubberdink het grote werk verzetten.

Toch liep de voorsprong op, want na 80 kilometer hadden de zestien 35 seconden voorsprong, die bij Veldhoven (87 km) al was opgelopen tot een minuut.

Bij het uitrjjden van Veldhoven werd er door Hans Koot (de winnaar van 1975) een achtervolging georganiseerd, waarbij hij de steun kreeg van Ger Mak, Theo Hoogervorst, Piet Kes­sels, Wil Maessen, Frans Francissen, Gerard Sint Nicolaas en Arie Versluis. Bij Waalre noteerden we echter nog een achter­stand van 1.15 min., terwijl de derde groep, bestaande uit Hans Langerijs, Roelof Akker, Theo Gevers, Frans Kooymans, Ad van Trijen, Henk Lubberdink, Jan Nederlof en P. Idema een achterstand van 1.50 min. had op de leiders. De achtervolging kwam langzaam op gang, want bij Eersel (112 km) was de kloof al teruggebracht tot 1.02 min. en na 120 km (Weebosch) was het gat nog maar 45 seconden. Langzaam schoof de ach­tervolgende groep, waarin Hans Koot het leeuwendeel van het werk voor zijn rekening nam, dichter naar de kopgroep toe, waaruit Alex Bongers door kramp had moeten lossen. Na 130 km was de voorsprong van de leiders al teruggebracht tot 23 seconden en toen iedereen de aansluiting verwachtte, ge­beurde juist het tegenovergestelde. De 15 leiders deden er nog een schepje bovenop en Hans Koot kreeg te weinig steun van zijn gezellen, waardoor de voorsprong van de leiders toch weer opliep naar 45 seconden. De kopgroep kon zich gaan opmaken voor de finale. De Amstel-renners, die vooral de snelle Peer Maas vreesden namen het initiatief en vooral Leo van Vliet plaatste enkele scherpe demarrages. Herman Snoeijink werd daarvan het slachtoffer en hij viel terug op de derde groep.

Bij Wintelre (160 km) plaatste Van Vliet wederom een van zijn vlijmscherpe demarrages, die werd beantwoord door de sterk rijdende Geert Oosterbosch. Diens ploegmakker Tonny Jansen, die na een zware val in 1975 dit jaar een goede come­back maakt, werd echter het slachtoffer van de aanvallen van Van Vliet en moest zijn makkers laten gaan. Opnieuw plaatste de strijdlustige Amstel-renner een demarrage, die ditmaal de groep in tweeen brak. Gerrie van Gerwen, Henk Mutsaars, Antoon v, d. Steen, Arie Hassink, Adrie van Houwelingen, Ton ter Harmsel en de regionale favoriet Cor Tuit sloten zich bij Van Vliet aan, die echter nog niet tevreden was. Vreesde hij het eindschot van Gerrie van Gerwen? Enkele kilometers voor de finish ging de renner uit Honselersdijk wederom ten aanval, maar ook deze demarrage werd beantwoord. De laatste kilo­meters nam de Valkenswaardse tempobeul Cor Tuit het initia­tief van Van Vliet over en sprong tot tweemaal toe weg. De laatste sprong werd alleen maar door Arie Hassink beant­woord, die in de sprint geen moeite had met Cor Tuit. ,Hij ging te vroeg aan, waardoor ik rustig mijn kans kon afwachten tot een honderd meter voor de meet," vertelde een gelukkige Hassink na afloop. De geklopte Cor Tuit was echter wel te­vreden, hoewel hij zelf vond, dat er een zege had ingezeten.

„Ik was bang, dat de anderen terug zouden komen en reed daarom maar hard door," zei Tuit. Arie Hassink, in 1971 al winnaar van de Omloop, prima georganiseerd door Wielerclub Tempo uit Veldhoven, was daardoor de derde renner in de ge­schiedenis, die tweemaal op de indrukwekkende erelijst voor­komt van de Omloop der Kempen.

Zijn ploegleider Herman Krott overzag tevreden het slagveld, want met vier renners bij de eerste zes kan hij met een gerust hart aan Olympia's Ronde door Nederland beginnen. BRON: WIM AMELS

Amateurs: 1. Arie Hassink, Neede 177 km in 4.05.21; 2. Cor Tuit, Valkenswaard z.t.; 3. A. v .d. Steen, Etten-Leur op 8 sec.; 4. Leo van Vliet, Honselersdijk; 5. A. van Houwelingen, Heesselt; 6. Ton ter Harmsel, Lage Zwaluwe; 7. Gerrie van Gerwen, Olland; 8. Henk Mut­saars, Schidndel; 9. Geert Oosterbosch, Eindhoven op 1.22; 10. H. Op de Kamp, Tudderen op 1.25; 11. Peer Maas, Huybergen; 12. Piet van Leeuwen, Zoeterwoude; 13. Fons van Katwijk, Oploo; 14. Tony Jan­sen, Bladel op 3.12; 15. Arie Versluis, Lexmond op 3.15; 16. Ger Mak, Schiedam op 3.18; 17. Gerard St. Nicolaas, 's-Gravenpolder op 3.23; 18. Hans Koot, Eindhoven; 19. Wil Maessen, Maasbracht; 20. Piet Kes­sels, Helmond; 21. T. Hoogervorst; 22. Frans Francissen, Handel; 23. Theo Gevers, Hoesch op 13.09; 24. Piet Idema, Heerlen; 25. Ad van Trijen, Dinteloord; 26. J. Nederlof, Maarssen op 13.43; 27. Frans Kooymans, Helmond; 28. Nice van Hest, Alphen op 17.65; 29. M. v. d. Berkel, Tilburg; 30. Ad Oprins, Gilze.

Ploegenklassement: 1. Amstel Bier 12.16.19; 2. Jan van Erp-Saicis 12.17.44; 3. Rossche Staalbouw 12.22.44.

 

OMLOOP VAN DE KRIMPENERWAARD (14 augustus).1976

Tegen deze FRITS PIRARD kon niemand op

                                            In de Omloop van de Krimpenerwaard

Zeven Van Erp-renners in kopgroep kansloos

 Montreal heeft Frits Pirard geen kwaad gedaan. Natuurlijk voelt de Bredanaar zich mede verantwoordelijk voor de afgang die Nederland daar als wielernatie meemaakte, maar terug van de Spelen probeert Frits die slechte nasmaak van het Olym­pisch gebeuren weg te werken met een reeks knappe prestaties. Hij was al de beste in Chatenax de Lac, Halen (beide koersen in Belgie) en in het Zeeuwse 's-Heerenhoek. In Turnhout klas­seerde Pirard zich als tweede achter Daniel Willems. En in de Omloop van de Krimpenerwaard was het zaterdagmiddag weer prijs. In duidelijk de sterkste klassieker uit zijn seizoen voerde Frits Pirard het aantal triomfen op tot een totaal van negen.

Maar toch ... toch is de Amstel-coureur niet erg tevreden over 1976. “Het werd wel weer eens tijd", stelde Frits in finish­plaats Schoonhoven (waar de organiserende vereniging De Waardrenner en sponsor Keukencentrum resideren) vast. „Mijn beste uitslag in de van-stad-tot-stad-wedstrijden dit jaar was een derde plek in Zuid-Holland. Verder reed ik echt niet slecht, maar ik heb ook weinig geluk gehad.

Er is veel kritiek geweest op mijn keuze in de 100 km-ploeg voor Montreal. Logisch. Misschien is meneer Middelink wel de enige geweest die in mij bleef vertrouwen. Terecht. Kijk, in de Franse etappewedstrijd door het land van Saone en Loire was ik toch ook met m'n derde plaats de beste Nederlander. In het kampioenschap in Simpelveld behoorde ik tot de sterk­sten. Krijg ik die gebroken pedaa.l niet dan blijf ik er wellicht

no- langer bij. En in Olympia's ronde had ik ook bij de eerste vijf kunnen rijden, wanneer ik in Bladel niet, tegelijk met Hans Koot, onderuit was gegaan."

Middelink toelichtend: “Wanneer je naar zijn kwaliteiten kijkt, zou je inderdaad kunnen zeggen dat Pirard aan een zwak sei­zoen bezig is. Daar speelt ook zijn niet al te sterke mentali­teit een rol bij. Maar hij krijgt in het najaar nog een kans te bewijzen dat'ie ooit nog eens een acceptabele beroepsrenner kan worden. In de Tour de l'Avenier (daarvoor zijn zeven renners voorlopig uitgenodigd, onder wie ook Lubberding, Van Vliet, Jacobs, Scheuneman en met profplannen rondlopende Ad Tak) is het dit jaar alle negen dagen klimmen voor de amateurs. Dan weten ze meteen waar ze toe in staat zijn."

Pirard, in Luxemburg tussen de profs door de mand gevallen, mag dat nieuwe Franse avontuur met enige vertrouwen tege­moet zien. De Bredanaar, die 1 november in militaire dienst moet, steekt immers in een ongekende vorm. Het aantal triomfen in 1974 (11, waaronder de Omloop van het Zuiden) en 1975 (15 met o.a. de Ster van Zwolle) gaat zeker worden overtroffen. Waarom? Vraag het de zeven renners uit de ploeg Jan van Erp, die in de finale deel uitmaakten van de kopgroep van dertien in de Krimpenerwaard maar eens.

Piet van Leeuwen bijvoorbeeld: “Hij reed zo verschrikkelijk hard, dat volgen al lastig was. De laatste vijftien kilometer zette Frits voortdurend de hele zaak op het kantje. Zat er dan toevallig een van de jonge renners van ons aan zijn wiel dan vielen er gaten. Onvermijdelijk. Tegen die zware versnel­ling (54 x 13) konden een Bertje Oosterbosch en Guus Bierings niet op."

En Jan van Erp-ploeleider Jan Gisbers: “Frits was te sterk. Natuurlijk wij waren met zeven, maar wanneer je ze stuk voor stuk bekijkt moesten we toch tegen deze Pirard verliezen. Koot is pas terug in de competitie. Van Gerwen is niet hele­maal meer de man van de voorjaarsklassiekers. Mutsaars viel twee keer. Oosterbosch (pas twee weken amateur) en Bie­rings komen volgend jaar aan de beurt. Wat ze nu deden was al erg knap. Het kwam aan op Lubberding en Van Leeuwen. Die hebben Frits lang in toom kunnen houden. Henk ging ­zelfs tot de laatste meters met hem mee. Nee, mijn renners hebben echt niet zo slecht gereden."

Al hadden de paarse rijders met kapitein Van der Kruijs tus­sen de wielen waarschijnljjk wel een strategie weten te vinden om de koers in de hand te houden. De uitgangspositie in de Krimpenerwaard was immers formidabel. Daar zorgden ze trouwens zelf voor. Al vrij kort na het vertrek begonnen Van Gerwen en Oosterbosch met de schifting. Bik's Jan Zuijdweg en Maarten de Vos (Driessen-Optilon) gingen mee. Bart van Est (derde Van Erp-man) volgde.

Terwijl ook Bierings, Piet van Leeuwen (5x Van Erp), Rotter­dammer Peter Grootegoed en Theo Hogervorst (Bossche Staalbouw) voorop aansloten tuimelden in het peloton vijf renners tegen de grond. Egon van Kessel was er het slechts aan toe. De Bik-belofte uit Velddriel brak een been. Eveneens verdwenen uit de strijd Amstels Jan Spijker (de ploeg van Krott was toch al met vier man vertrokken), en Gerrit Bro­kelman, die vorig jaar in de Krimpenerwaard, achter Van Gerwen tweede werd. Ad Toepoel en Marcel van Leeuwen raakten door materiaaldefect zo ver achterop dat ook zij even later afhaakten.

Vooraan groeide de kopgroep uit. Jan Hordijk, Roelof Akker, Peter Zeijerveld en Martin Rietveld brachten het aantal op dertien. Na 30 km sloten er nog eens dertien anderen aan: Pirard, Koot, Valentijn, Griep, Mutsaars, Libregts, Jan van Houwelingen, De Groot, Louis Ruiter, Lubberding, Jos Ne­derlof, De Wolf en Zeeuw Nieuwdorp.

Nog zes amateurs verlieten voor het eind van de eerste ronde (70 km) het peloton. Arie de Groot, Verbeke, Vos, Joop van Vliet, Gabriels en Mak maakten op tijd het sprongetje dat het gat overbrugde waarop de anderen uit de hoofdmacht bleven hangen.

De groep was duidelijk te groot. Rietveld werd als eerste eraf gereden. Hordijk en Van Gerwen (de twee kennen elkaar sinds de Haarlemmermeer erg goed) joegen het tempo verder op. Zeven van de acht Van Erp-renners (alleen Bart van Est niet) maakten daarna deel uit van de veertien coureurs die in kansrijke positie aan de tweede lus begonnen. Amstel-duo Pirard-Valentijn, Ton Griep en Jan Zuijdweg namens Bik Sloopwerken, Bleu de Nil-rijder Jan Hordijk, Theo Hoger­vorst (Bossche Staalbouw) en Heddy Nieuwdorp (Driessen) completeerden de zaak. Al was voor Spijkenisser Griep de vreugde van korte duur. Hij kreeg bij het opdraaien van de Lekdijk een lekke band en moest verder tevreden zijn met een bescheiden rol tussen drie op uitzichtloze afstand jagende dap­peren: Jos Nederlof, Johnny Verbeke en Roelof Akker.

Restte de finale. Een eindstrijd waarin de Jan van Erp-forma­tie het initiatief zou nemen. Van Gerwen ging. Hogervorst en Hordijk reageerden. Mutsaars repte zich vooruit. Weer ging Hordijk mee. Dat de Schijndelnaar daarbij tegen de we­sloeg (overigens buiten de schuld van Hordijk, want Mutsaars keek om en stuurde pardoes in Jans achterwiel) maakte de stemming er niet beter op. Hordijk zette zich, na de wed­strijdleiding op het weer oplaaiende conflict attent te hebben gemaakt, op het wiel van Van Gerwen. “Jij komt straks weg, zonder de rapste Van Erp-man", voegde Jan aan Frits Pirard toe.

En dat gebeurde ook. De imponerende pedaaltred van de Bre­danaar bracht hem als eerste bijna 120 km (in de omgeving van Willeskop) voorop rijdende Oosterbosch. Lubberding en Bierings volgden. Piet van Leemven en Valentijn ook. De sprong van Nieuwdorp en Koot was te laat. Van Gerwen en Mutsaars gingen, met Hordijk als bewaker, pas echt rijden toen zij al waren verslagen. Hogervorst en Zuijdweg konden zelfs dat groepje niet meer bijbenen.

Twee Amstels en vier Van Erp-boys verdeelden de buit. Pirard: “Zelfs toen durfden ze nog niet op kop te komen. Ik moest alles alleen doen. Ja, Valentijn heeft me lekker kunnen helpen, maar die anderen. .." De ontknoping naderde echter. Pas 19-jarige Valentijn („sinds ik steunzolen draag op advies van dokter Simons heb ik bijna geen last meer van pijn in mijn rug en ben ik veel beter gaan fietsen") zag het tevreden aan: “Wanneer je niet echt bij Frits aan het wiel rijdt, is het gebeurd. Hij gaat zo vreselijk hard dat je er bijna niet meer naar toe kan springen."

Het lukte Van Leeuwen nog eenmaal. Met Lubberding hield hij Pirard nog in toom. Even later kon alleen Lubberding nog ­mee toen Frits weer eens uithaalde. Tot de eindspurt mocht Van Erp nog op een goede afloop hopen, maar ook daarin was - van kop of - Pirard de sterkste.

Jan Gisbers troostte zich met de knappe derde plaats (in solo) van Bierings en de ploegenprijs. Tegen deze Frits Pirard kon immers niemand op.

BRON:Henk Kruithof

Amateurs: 1. Frits Pirard (Breda.) 140 km in 3.12.20, 2. H. Lubberding (Voorst), 3. G. Bierings (Uden), 4. P. Valentijn (Sprundel), 5. P. van Leewven (Zoeterwoude), 6. B. Oosterbosch (Eindhoven). 7. op 1.06 G. van Gerwen (Olland), 8. J. Hordijk (Westinaas), 9. H. Koot (Eind­hoven), 10. op 1.30 H. Nieuwdorp (Wemeldinge), 11. op 1.45 H. Mut­saars (Schbindel), 12. op 2.04 J. Zuijdweg (Rotterdam), 13. Th. Hoger­vorst (Pijnacker), 14. op 5.05 J. Verbeke (IJzendijke), 15. T. Griep (Spijkenisse), 16. R. Akker (Winsum), 17. J. Nederlof (Maarssen), 18. J. Gabriels (Oisterwijk), 19. M. de Vos (Heer), 20. P. Zeijerveld (De Kwakel), 21. op 7.15 G. Tak (Schieda.m), 22. C. de Wolf ('s-Gra­vendeei), 23. L. Ruiter (Amsterdam), 24. P. Grootegoed (Rotterdam), 25. J. van Vliet (Honselersdijk), 26. B. van Est. (Dinteloord), 27. op 10.05 J. van Houwelingen (Heesselt), 28. W. Gomes (Amsterdam), 29. A. Nederlof (Maarssen), 30.F. van Lachterop (Amsterdam), 31. T. Huyzen (Kloetinge), 32. H.Neven (Hulsberg), 33 A. Oprins (Gilze). 34. W. Kroone (Gouda

 

OMLOOP VAN DE KRIMPENERWAARD (14 augustus).1976

Winst in Krimpenerwoord voor Bella van der Spiegel-Hage, na knappe solo

Ditmaal geen overwinning van Keetie. Tijdens de dames-editie van de Omloop van de Krimpenerwaard bleef de triomf echter in de ploeg van Becks Bier. In de famille Hage zelfs, want uitstekend gesteund door haar zus reed Bella, van der Spiegel­Hage zich naar een “klassleke" zege. Een solo van zo'n twintig kilometer ging aan de huldiging van de oud-kampioene vooraf. Een eenzame tocht waarop met, dit seizoen ook weer volop koersende, Ton van der Spiegel getrouwde Bella het soms knap moeilijk had. In finishplaats Schoonhoven hield zij echter nog voldoende voorsprong over op de massaal voor de tweede plek spurtende concurrentie.

Een van-stad-tot-stad-koers voor dames in de Krimpener­waard. Op verzoek van coach Dini Brinkman pasten het or­ganisatie- comite en vereniging De Waardrenner, die in het Keukencentrum Schoonhoven zo'n uitstekende clubsponsor heeft getroffen, de extra opgave in, in het bijna dagvullende programma. Met succes, want de lus die de dames aflegden (de amateurs deden er twee) bracht de “afstekers" langs het parkoers een extra afleiding en bovendien een aardige wed­strijd. ,

Eerste aanvalster daarin was Zeeuwse Agnes Koeman. Zij nam honderd meter, maar werd door wie anders dan provin­ciegenote Keetie van Oosten-Hage tot de orde geroepen. Het tempo van het peloton, met ook dames uit Belgie en Engeland tussen de wielen, bleef vrij laag. Dat gaf een groepje van zes de kans tot ontsnappen, maar niet voor lang. De premie in Lekkerkerk ging in een gesloten formatie naar voor eigen publiek rijdende Marion Bik.

De Lekdijk, na 17 km opdagend, verleidde Keetie van Oosten­-Hage tot een demarrage. Ze zette niet voluit door. Actief voorin waren ook wereldkampioene Tineke Fopma, Nel Streef en Gre Knetemann-Donker. Achter de hoofdmacht Belgische opwinding. Marie-Jane Fontaine reed pardoes van de dijk af. Christiane Goemine wachtte haar echter op en samen sloten de twee weer aan.

Hun landgenote Marie-Jane Thijs en Els Leusink uit Twello verloren wel definitief het contact. Het tempo bleef laag (30 km in 50 minuten). Desondanks losten Ineke Muilwijk, Ria Portengen, Bertie Meijn, Eef Visser, Greet Basch en Magda van den Dool. Ook beide Voorburgsen, Riet van Herwerden en Tiny Kuijper kwamen even in moeilijkheden. Evenals Betty van Wijhe (na pech) kwamen ze echter allemaal terug aan­sluiten.

Maasdamse Ineke de Rijke en Engelse Jean Lochhaed beslo­ten daarna een uitval te waren. Ze zouden tien kilometer voor een plotseling versnellende groep aanrijden. Opnieuw kon een aantal dames het allemaal niet meer aanfietsen. Ook An­nelies Weegberg en Dimphy Wesdorp behoorden tot degenen die moesten afhaken. Sommigen vochten zich weer terug en werden vervolgens opnieuw afgeschud. Maar vooraan hield de equipe van Leon Hermans de zaak in handen. Ineke de Rijke en haar vluchtgenote waren nag niet teruggepakt of de “kaart" van Bella van der Spiegel werd gespeeld. Gre Knete­mann probeerde tevergeefs de tegenactie op gang te brengen. Keetie controleerde de bewegingen voor in de hoofdmacht, waaruit nu weer Betty van Wijhe, Sonja Methorst, Anne Rie­mersma en Tiny Kuijper dreigden weg te vallen. Bella had het moeilijk in die fase. Verloor zienderogen terrein, maar bleef volhouden. En.. . werd beloond. Het peloton berustte. De vier gelosten stelden dat opgelucht vast en mochten toch nog mee­spurten voor een ereplaats.

Jonge Nita van Vliet uit Maasland kreeg die kans niet. Vijf kilometer voor de aankomst moest ze met materiaalpech van de fiets. Ze komt derhalve niet voor in de uitslag die meebe­palend is voor aanduiding van de wk-ploeg in Italie. Bella van der Spiegel stelde duidelijk haar kandidatuur. Rap spur-

tende Truus van der Plaat, Keetie van Oosten-Hage, Anne Riemersma en Gre Knetemann-Donker ook. Daartussen nog Marijke Lagerlof. Maar zij heeft besloten uitsluitend op de piste in Lecce aan te zetten.BRON:Henk Kruithof

Dames:1. Bella van der Spiegel-Hage (St. Maartensdijk) 70 km in 1.55.25, 2. T. van der Plaat (Geldermalsen), 3. K. van Oosten-Hage (Kloetinge), 4. A. Riemersma (Amsterdam), 5. M. Lagerlof (Klaas­waal), 6. G. Knetemann-Donker (Huybergen), 7. J. Sijbrands (Wou­drichem), 8. M. J. Fontaine (Belgie), 9. Chr. Goemine (Belgie), 10. T. Fopma (Middelharnis), 11. B. v. d. Akker-van Driel (Schijndel), 12. N. Streef (Nw.-Lekkerland), 13. C. Oosterwaal (Vlijmen), 14. B. van IJken (Baarn), 15. J. Abraham (Engeland), 16. A. Kole (Goes), 17. T. A. Riley (Engeland), 18. C. Fridsma (Uithoorn), 19. M. Bik (Lekkerkerk), 20. H. Hage (St. Maartensdijk), 21. I. Trompert (Den Haag), 22. L. S. Armitage (Engeland), 23. S. Methorst (Utrecht), 24. M. Bax (Rotter­dam), 25. G. Hoekstra (Amsterdam), 26. S. Jansens (Belgie), 27. T. Kuijper-Dool (Voorburg), 28. J. Lochhead (Engeland), 29. A. Koeman (Axel), 30. H. de Jongh (Apeldoorn).

 

OMLOOP VAN DE MAASVALLEI (11 april).1976

Jammerlijk slot in 3e Omloop van de Maasvallei

NEERBEEK - Bert Oosterbosch kon maar met moetee een glimlach produceren. Terwijl ziijn moeder de kersverse win­naar van de juniorenklassieker Omloop van de Maasvallei huilend om de hals viel, stamelde 18-jarige Bert. „Hoe kan ik nou gelukkig zijn met zo'n overwinning?" De teleurstelling van de beloftevolle Eindhovense coureur na 105 zware Lim­burgse kilometers was alleszins begrijpelijk. Immers, in de laatste 300 meter van de koers reden Frits de Nijs en Ton de Jong, twee van de vier vluchters, rechtdoor terwijl een laatste linkerbocht naar de finish voerde. Op het laatste moment be­sefte Bert Oudenbosch (iets later gevolgd door Amsterdannner Rabe) het gevaar. Terwijl hij even tevoren nog op een sprintnederlaag gerekend had, kon hij nu glorious onder het finishdoek door­rijden.

„Doodjammer dat door een dergelijke organisatiefout de uitslag zo beinvloed wordt," meende wedstrijd­leider Jean Houben na af­loop. Prottesten van De Jong en De Nijs, gesteund door hun ouders, baatten (natuurlijk) niet. Hoezeer de organisatie ook op het laatste moment miskleun­de, de renners hadden zelf moeten weten waar de aankomst was. Voor Bert Oosterbosch (in juli maakt hij de overstap naar de amateurploeg van Jan van Erp) moet het toch een enorme troost geweest zijn dat niemand meer dan hij ook aanspraak op de zege had kunnen maken. Na en­kele vroege schermutse­lingen was bet juist Oos­terbosch geweest die nabij Urmond (65e kilometer) met Kolonel Cole-coureur Weber, Maastrichtenaar Ad Wijnands en Westlan­der Koppert het hazepad koos. Met enkele bonder­den meters voorsprong op de grote groep (waarin Ad Verstijlen, vorig jaar nog winnaar van deze Omloop, zijn dag niet had) snelde het kwartet de finale tegemoet. Een ge­devalueerde finale, want wegens werkzaamheden aan de Moorberg en Snijdersberg konden deze twee klimmen, in vorige jaren steeds weer scherprechters, dit keer niet “genomen" worden. De Slinger- ofwel Hussenberg in Geulle, die na 70 kilo­meter beklommen moest worden, bleek echter eveneens het koersverloop een totaal ander aanzien te kunnen geven. Terwijl in de achterste gelederen de ene na de andere renner moest afhaken, wist een acht man sterke groep zich als eerste aan de top te melden. Hun namen: Paul Driessen (Elsloo), Ad Bongers (Heeren), Ad Wijnands (Maastricht), Piet Buys (Amsterdam), Bert Oosterbosch, Koppert, Weber en (even later) Ad Verstijlen. Vlak voor de beklimming van de Adsteeg in Beek (de tweede grote hindernis in het traject) klampten zestien anderen met de moed der wanhoop nog aan: Meertens, Rabe, De Jong, De Nijs, Bessems, Snijders, Kruizinga, Van Tol, Van de Broek, Rijkhoff, Heeren, Taverne, Van de Takt, Janssen, Van de Vliet, Spanjers en De Bruin.

Bert Oosterbosch zegevierde

Vlak na de beklimming van de Adsteeg achtte Bert Ooster­bosch zijn tijd gekomen. Andermaal demarreerde hij (in Oensel met nog 20 kilometer voor de wielen). Pas bij Waterval (Ulestraten) wisten De Jong, De Nijs en Rabe op hem neer te strijken, waarna het kwartet met een voorsprong van 35 secon­den op de hoofdmacht, richting Neerbeek koerste. De laatste kilometers weigerde Oosterbosch nog enig werk te doen. Toen, een kilometer voor het einde, plaatste hij zijn laatste aanval. Snel word de rossige Brabander tot de orde geroepen. Terwijl Bert Oosterbosch zichzelf in de sprint kansloos waande, schonk Vrouwe Fortuna hem in de straten van Neerbeek (in de vorm van een organisatiefout) echter het fortuin dat nodig was voor zijn overwinning.

Theo de Rooy van Volharding Utrecht, een van de grote kans­hebbers in de Omloop van de Maasvallei, haalde de start niet. In het kleedlokaalliep hij overgeconcentreerd door een glazen deur heen. Met verschillende snijwonden werd de pechvolle De Rooy per ambulance naar bet ziekenhuis van Geleen ge­bracht, waar hij wegens het geleden bloedverlies enkele dagen word opgenomen.BRON: BEN HEINRICHS

Junioren: 1. Bert Oosterbosch (Wilhelmina) 105 km in 2.26.46; 2. J. Rabe (Le Champion); 3. A. de Jong (Swift-Leiden); 4. F. de Nijs (Le Champion) ; 5. R. Bessems (Amstelland) op 35 see.; 6. C. Snijders (Zwanenburg) op 1.05 min.; 7. Paul Driessen (Bergklimmers); 8. Ad Verstijlen (Willebrord Wil Vooruit); 9. H. Plugers (Hot Zuiden); 10. J. de Bruin (Avanti); 11. B. Smulders (Hot Zuiden); 12. M. Taverne (Amstelland); 13. A. Thijs (Willebrord Wil Vooruit); 14. P. Ver­heyen (WV Breda) ; 15. Ad Wijnands (De Ster) ; 16. L. Janssen (Swift­Leiden); 17. B. Kruisinga (Wilhelmina); 18. S. Mobn (Le Champion); 19. J. Rijkhof (Valleirenners); 20. A. Ernens (De Spartaan); 21. J. Weber (Kolonel Cole) ; 22. Hugo Meertens (TWC Maastricht) ; 23. P. van de Acker (Olympia); 24. A. W. Jennen (Bergklimmers); 25. J. Wel­ten (Wilhelmina).

Ploegenklassement: 1. Le Champion 76 pnt.; 2. Wilhelmina (Eind­hoven) 50 pnt. ; 3. Swift (Leiden) 40 pnt. ; 4. Amstelland (Amstelveen) 38 pnt. ; 5. Het Zuiden (Eindhoven) 35 pnt.

 

OMLOOP VAN DE MIJNEN (22 augustus).1976

                    Na fraaie uitval en imponerende solo FRITS PIRARD winnaar

                                              in zware Omloop .van de Mijnen

Op de voor het bergklassement tellende Klimmenderatraat te Hulsberg nam Frits Pirard met een forse ruk en veel zwier afscheid van zijjn gezellen Leo van Vliet, Johan v. d. Meer, Joop Ribbers, Henk Boom en Jan Jonkers. Uiteraard boden de in hetzelfde shirt als de vluchter Pirard rijdende Van Vliet en Van der Meer (een knap Amstel-trio) geen verweer, evenwel konden ook de anderen de opmars van de na een solo van 21 km als grote triomfator ,gevierde" Brabander niet stagneren, totaal niets in de weg leggen. Door zijn stijl maakte de elastisch pedalerende Pirard duide­lijk indruk, hij verzwakte geen ogenblik, voorts fietste hij erg hard, zodat hij liefst 3.52 min. voor Van Vliet c.s. aan de meet was. Een knapee prestatie, zeker wanneer een blik wordt geworpen op de achterstanden van de verdere buren.

Bereids verleden jaar sloeg de Omloop van de Mijnen - een piekfijne produktie van het Wielercomite Nieuw Einde onder het dapper beleid van de veel werk ver­zettende secretaris Martin Brasse - tevens KNWU-jurylid -, in samenwer­king met de Radsportverein 1899 EV Wurselen en het hoofdbestuurslid van de Bund Deutscher Radfahrer Reckermann - alom aan. Toen werd Leo van Vliet in de spurt door Mat Dohmen geklopt, finishte 13 sec. later Maarten de Vos op de derde plaats en gingen 30 sec, na de winnaar Gerrie van Gerwen (4e) en Hares Koot (5e) onder het spandoek door.

Door de wijze waarop de Omloop van de Mijnen word georganiseerd, uit de doeken gedaan en besproken, verwierf deze echte wegrit zich meteen een vaste stellage en nu de tweede editie (Nieuw-Einde is voornemens het volgend jaar ook een prof-criterium op te dissen) een complete topper word, verwierf deze race zich met recht de aanduiding van een van Neer­lands mooiste evenementen voor amateurs. Sportcommissielid Bas Goud zal deze conclusie gaarne volledig onder­schrijven.

De zon scheen aardig, het waaide ge­ducht en vooral dit laatste facet drukte een stempel op het niveau, op de aard van het verloop, op hat aantal uitvallers en die opmerkelijke achterstanden. Op­merkelijke dingen? Nog voor de officiele start in Heerlerheide - op een fraaie asfaltweg - kregen drie coureurs een lekke tube; na 6 km (in Brunssum ) „waaide" de wind (een andere oorzaak konden we niet ontwaren) zowat vijf­tien man tegen de grond, zulks nadat Baadjou en de Japanner Futimara (Ket­ting) na pech waren teruggekeerd. De meeste onfortuinlijken konden hun weg direct vervolgen, niet Dohmen, Krijnen, De Groot, Maessen, Van Katwijk en Tak. Mat Dohmen (niet ernstig) en Willy Maessen (vermoedelijk een sleutelbeen­breuk) dienden naar het Heerlense zie­kenhuis te worden gebracht en intussen waren Jeremiasse (Bossche Staalbouw) en Van Lieshout (Huturu-Kennemer­land) gedemarreerd, namen 15 sec. en werden vervoegd.

Toen een voorval dat een stempel op de totale verwikkelingen ging drukken. In Teveren, na 20 km koers, waaide de sliert van ruim 100 renners plots in vier stuk­ken, eer de volgers hun verbazing had­den verwerkt, waren die vier brokken zes schuifkens geworden. Op kop vijftien knapen - voorsprong op groep twee slechts 12 sec. -, een selectie die de Omloop van de Mjjnen gestalte ging geven. Bij die vijftien de jongens die na deze gedenkwaardige tocht de prijzen, de beste prijzen wel te verstaan, zouden in­nen. Die kopgroep: Van Vliet, Van der Meer, Pirard, Hellemons, Scheuneman, Havik, Jonkers, ledema, Meyers, Van der Kruys, Jacobs, Ribbers, Jan van Houwe­lingen, Hogervorst en Boom.

Al ontsnapten even nadien Spijker en Hilbering uit groep twee, de leiders dre­ven hun winst op en de wind had een vernielende invloed op de troepjes die ogenschijnlijk elk moment de schade zou­den kunnen herstellen. Hiervan was to­taal geen sprake. Die groepen deden hun uiterste best en toch werd verlies ge­leden. Na 38 km was het verschil tussen de leiders en de directe achtervolgers 50 sec., die achtervolgers gingen groep drie eveneens met 50 sec. vooraf (hierin 41 renners), groep drie en vier kregen toen al een pak voor de broek. Ook on­derling vielen klappen: zo moest de Belg Geurts in groep twee lossen, hadden de kopmannen na 46 km 120 min., werd in groep drie Jan Vrancken afgehaakt en moesten Toepoel, Van Pol, Heuschen, Vixseboxse en Francissen groep vier la­ten gaan.

Die vijftien renden met een winst van 1.45 min. door Geilenkirchen (de Omloop ging ruim 50 km over Duits gebied; het volgend jaar circa 80 km), hadden in Ubach-Palenberg, vlak bij de grens, een creditpost van 1.55 min. Piet Janssen, Cor Spaans en De Groot trachtten naderbij te komen, een attaque die in de volgende posities resulteerde: op 1.50 min. dit trio, op 2 min. 35 man, op 3.50 min. 32 deelnemers. Bij genoemd trio arriveerden na 65 km Schlenter, De Bree, De Vos, Oprins en Sluper. Dat was in Haanrade, waar weer Limburgs gebied wend betreden. Het gereleveerde achttal werd bijgebeend, uit allerlei onderdelen verdwenen leden, hier en daar peddelden eenlingen rond en na 70 km hadden de vijftien aanvoerders het nog maar met 24 regelrechte tegenstandens (op 2.45 min.) te stellen.

Ook vooraan een decorwijziging: in Nieuwenhagen (75 km) moest Hellemons een toontje lager zingen, keerde terug, verloor voeling, daagde opnieuw op en werd daarna teruggewezen.

In Bingelrade Michel Jacobs (in zijn woonplaats dus) op kop van de leiders en daar deden Pirard, Ribbers, Jonkers, Scheuneman en Boom er een geducht schepje op.

Het rumoer bleef voortduren: aan het bewind Pirard, Ribbers en Jonkers, bij kwamen Van Vliet, Van der Meer, Van der Kruys en Havik. Tien leiders, want ook Hogervorst, Meyers en Scheuneman hadden succes. Twaalf leiders: Van Hou­welingen en Boom gingen aan de slag deelnemen, juist toen Iedema en Jacobs op de vingers werden getikt.Jacobs kreeg krampen, verachterde; Iedema werd door Hilberink, Martens (B), De Groot en Maas vervoegd.

De volgende verrassing: alleen voorop Louis Meyers, de Maastrichtenaar werd door Ribbers en Van Vliet gehaald en even later hergroepering, dus weer twaalf moedigen op de voorste rij. Geen pauze. In Schimmert (64 km) Van Vliet, Van der Meer, Van der Kruys, Ribbers en Jonkers op kop, bij kwamen Pirard en Boom.

Afgehaakt werden Hogervorst, Meyers en Van Houwelingen. En intussen zat het grote peloton op 10 minuten en dat na nauwelijks een derde gedeelte koers.

Amstel was opperbest present: Van Vliet, Van der Meer en Pirard; Van Erp had Van der Kruys in de slag; Michelin re­kende op Ribbers; De Zwaluwen De Boer op Boom. Op 45 sec. Havik en Scheune­mann. De achterstand van Maas, Iedema, Hilberink, Van Lieshout, Van 't Hooft en Jacobs was toen al 5.20 min. Op de smalle wegen, in die bochten en kronke­lingen, in het stof van de grinderige paden stegen adlerlei achterstanden met sprongen, duelleerden vooraan de kans­hebbers op het scherp van de snede. Na 123 km moest Van der Kruys lossen. Op de Hulsberg in Simpelveld een poging van Boom, 100 meter voor de top werd hij overstoken, Pirard was het eerst bo­ven en was zeker van de eerste prijs van het bergklassement.

De zes kopmarmen Van Vliet, Van der Meer, Pirard, Ribbers, Boom (keerde te­rug) en Jonkers hadden na 151 km 4 min. op Havik en Van der Kruys.

Toen de ontknoping, beschreven in de aanhef. Frits Pirard ging aan de haal, Henk Boom word aan zijn lot overgela­ten. Pirard had op dat moment nog 21 km voor de wielen, in een vloeiende rush nam hij 46 sec., 52 sec., na 164 km 1.10 min. Joop Ribbers trachtte naderbij te geraken, werd door de concurrenten ge­haald en de Omloop van de Mijnen was gelopen. De vraag was nu met welke voorsprong Frits Pirard op de Unolaan in Heerlerheide ging aankomen, want aan een impasse dacht niemand van de vol­gers, gezien de vloeiende stljl, de indruk­wekkende vaart en de frisheid van de uit­loper.

Pirard verhoogde zijn winst, hij werd briljant winnaar van deze zware Omloop van de Mijnen. De uitslag vertelt een erg duidelijke taal, getuigt niet alleen van de superioriteit van nummer een, onthult ook middels de achterstanden heel wat aangaande de „zwaarte" van deze boeien­de koers.

Amateurs: 1. Fr. Pirard (Amstel) 4.36.40, 2. L. van Vliet (Amstel) 4.40.32, 3. J. v. d. Meer (Amstel) z.t., 4. J. Jonkers (Union) z.t.. 5. J. Ribbers (Michelin) z.t., 6. H. Boon (De Zwa­luwen) 4.44.22, 7. P. v. d. Kruys (Van Erp) 4.47.16, 8. M. Havik (Ketting) z.t., 9. B. Scheuneman (Soka-Snacks) 4.49.34, 10. L. Meyers (Mustang) 4.52.03, 11. J. van Houwe­lingen (Bossche Staalbouw) z.t., 12. Th. Ho­gervorst (Bossche Staalbouw) z.t., 13. J. de Groot (Van Zandvoort) 4.54.16, 14. E. Maer­tens (Sport en Moedig - Belgie) z.t., 15. P. Iedema (Poolen) z.t., 16. J. Maas (Michelin) z.t., 17. J. Verbruggen (Transvemij) 4.57.09, 18. N. Hildebrink (Amstel) 4.57.14, 19. A. Op­rins (Driessen) 4.59.04, 20. E. Visschers (Mi­chelin) z.t., 21. H. Vriens (Mustang) z.t., 22. P. Janssen (Bergklimmers) z.t., 23. F. de Bree (Schoenen Service) z.t., 24 M. Jacobs (Michelin) z.t., 25. H. Vaanhold (Ketting) 4.59.29, 26. H. Smis (Driessen) 4.59.54, 27. N. van Heist (Driewen) 5.00.49, 28. J. Swart (Huturu) 5.00.43, 29. H. Geerkens (Poolen) z.t., 30. W. de Ruyter (Poolen) z.t., 31. Fr. Mol (Mustang) z.t., 32. Th. Gevers (Bossche Staalbouw) 5.00.47, 33. J. Schlenter (Schoenen Service) 5.01.49, 34. J. Butter (Huturu) 5.02.04, 35. A. van Peer (Union) z.t., 36. P. Kivits (Schoenen Service) z.t., 37. Co Moritz (Bossche Staalbouw) 5.02.19.

Totaal-bergklassement: 1. Fr. Pirard 26 pnt., 2. J. Jonkers 23 pnt., 3. J. v. d. Meer 21 pnt., 4. J. Ribbers 14 pnt. 5 P. Iedema 9 pnt.

Ploegenklassement; 1. Amstel 13.57.44; 2. Mi­chelin 14.33.52; 3. Bossche Staalbouw 14.45.00; 4. Mustang 14.51.50; 5. Poolen 14.55.42; 6. Driessen 14.59.01; 7. Luchies 15.02.57.

 

OMLOOP VAN DE VELUWE (24 april).1976

Alfons van Geel: een winnaar “met verstand "

Had de Paasvakantie de analisten-scholier Alfons van Geel de overwinning in de 2e Omloop van de Veluwe voor junioren, met start en finish in Apeldoorn, “toege­stopt"? De 18-jarige tweedejaars junior (volgend jaar naar de amateurrijen) uit Zundert, die met zijn eerste seizoenzege meteen de lauweren oogstte van een “klas­sieke" overwinning, ken gewoonlijk sport en studie niet altijd even best plooien. Maar dit keer was er wegens de vakantie van school rond de Paasdagen wat extra trainingsmogelljkheid geweest en ziet: zoiets werpt dan maar meteen zijn vruch­ten af.

Alfons van Geel na die door de wind geteisterde 123 kilometers aan de eindmeet in Apeldoorn dus in de bloemen, hem overhandigd door de Gelderse KNWU-consul Van Elden, die het liefst met wel vijftig bossen aan de finish had willen staan, „omdat ze er allemaal zo hard en mooi voor hadden gefietst "

Dat waren in elk geval eerlijke woorden. Er is daar tussen het Veluwse natuur­schoon wet afgetrapt, soms keihard ge­knokt en heel wat afgezien. Maar ook bij tijd en wijle gesmeten met de nog ont­luikende krachten bij deze junioren, die nog op de volwassenheid van hun spieren zitten te wachten. Het verstand wil den wel eens krachtiger zijn dan de wil, den de mogelijkheden ook. Dan blijkt achter­af zulk “smijtwerk" met energie hele­maal niet zo verstandig te zijn geweest.

Dat leerde ook deze Omloop weer eens. En daarom is zaterdag het koersverloop tegen het einde zo drastisch - ja zelfs dramatisch - veranderd, juist voor die­genen die op rozen leken te zitten.

Misschien had Alfons van Geel de afgelo­pen week niet alleen de fysieke vorm wat aanscherpt, mogelijk is in die dagen ook zijn analytisch verstand tot groter wasdom gekomen. Zo iets van je koppie er bij houden en bij blijven ... Wie zal het zeggen? Hij ontliep in elk geval de massale afval in het begin en was er op het juiste moment bij toen niet alleen de benen het werk moesten doen.

De karavaan zelf sneed de wedstrijd in enkele saillante hoofdmoten. De eerste slachtingen zagen er uit, zoals alleen een dronken barbier ze met een scheermes in zijn overvolle kapsalon ken veroorzaken. Desastreus dus. Ook Ad Verstijlen viel er aan ten offer, omdat hij na pech in een van de vele vacuums terecht kwam en het niet meer redde bij te komen.

De hele situatie werd pas interessant toen onder Gortel (30 km) de zaak in tweeen was gehakt: 20 man voorop waarbij De Brouwer, Evers, Rijkhoff, Kamstra, De Nijs, de Swift-man A. de Jong, Hoekstra, Oosterbosch, Timmer, Weber. Kraaibeek, Bernaards, Vaanhold, Plugers, Bellemakers (die later na pech uitgerangeerd leek, maar als ... derde finishte, haast een verhaal apart), De Jong van RETO-Arnhem, Pieters, Jan­zen, Jos Lammertink en Van Tol en een vrijwel even grote groep - aanvankelijk 15 seconden daarachter - met mannen als De Bruin, Noy, Nelissen, Alfons van Geel, zijn ploegmakker Van Dongen, Jongsma, Koeken, Van Bruggen, Van de Broek, Van Gool, Moleman, De Wilde, Peter Winnen, F. Nederlof, Ottema, Rijk­hoff, Koppert, Damen en Wilkins.

GROTER GAT

Noch de eerste noch de tweede groep bleef constant op die sterkte, maar voor­aan werd het gat wel steeds groter ge­maakt: 20 seconden in de buurt van Ud­del (40 km), 30 seconden bij Kootwijk (50 km), bij de Harskamp (60 km) al bijna een minuut en bij Otterlo - nog geen 5 km verder - al 1 min. 22 sec. Tel uit je winst en dat zullen knapen als Timmer, Vaanhold, Oosterbosch, Jos Lammertink en Plugers op dat moment al wel gedacht hebben, toen zij zich als de strijdlustigsten in de kopgroep van 12 man manifesteerden.

Maar het pakte wel iets anders uit. Plu­gers, Timmer, Oosterbosch en Jos Lam­mertink lieten „tastbaar" merken de eindfase winnend te willen ingaan, zon­der er kennelijk rekening mee te houden dat de Zijpenberg als hoogste punt van de Veluwe - en dus ook van deze Om­loop - wel eens de scherprechter zou kunnen zijn. Onder Roozendaal (91 km) stijl opwaarts tegen de Zijpenberg, over­liep een grote, derde groep, waarin De Bruin, Noy, Nelissen, Van Dongen, Van Geel, Jongsma, Schrijver, Van de Broek, Van Gool, Moleman, De Wilde en Winnen, F. Nederlof, Ottema, Rijkhoff, Koppert, Damen, Wilkins, De Brouwer, Hoekstra, Kamstra, De Nijs, Evers en nog enkele anderen zaten, eerst de man­nen voor wie de bult een kwelling was en „sjeesde" toen stijlvol door naar de lei­ders - zeven in getal - die in de ruim 20 km tussen Laag-Soeren en de finish in Apeldoorn echter geheel in het vergeet­boek werden gereden. Vooral een Bra­bants potentieel - Van Geel, v. d. Broek, Bellemakers (wel een machtige terug­keer op de barricaden na het “schamp­schpt" van de pech), en Friesland in de persoon van de WV Drachten-coureur (al woont hij den in Opeinde) Jongsma maakten in de strekkende meters naar de finish de dienst uit. En het eindschot van Alfons van Geel was wel zo zuiver en juist geplaatst dat hij zich daarmee te­recht een goed winnaar van deze 2e Om­loop van de Veluwe voor junioren mocht noemen.

Zei de pittige winnaar over die eind­spurt: “Als ik iemand in die spurt vreesde, waren het wel Van Gool en v. d. Broek, maar misschien heeft die extra­training van de laatste dagen mij werke­lijk goed gedaan." Van Geel's denkwerk stond dus na de wedstrijd kennelijk ook nog niet stil. . !

LIEFHEBBERS

Wat een veld starters bij de liefhebbers in hun Omloop over 68 km: liefst 103 renners a an pet vertrek, al vroeg in de morgen. Vijftien kilometer van de finish, nadat er onderweg diverse malen op wer­kelijk verschrikkelijke manier „de beuk" was ingegaan, scheidde zich een kop­groep van 13 man af, die als “gekken" fietste om de ereprijzen. Het werd een eindsprint, waarin degene die min of meer nog wel over had, de beste kans van slagen had. En den mag zo'n win­naar M. Dijkhuizen uit Scheveninge heten, bepaaldelijk niet een van de kenden uit de liefhebbers-categorie. Maar daarom was hem de zege zeker niet minder gegund.BRON: WESSEL OUDEWORTEL

Junioren: 1. Alfons van Geel (WV Breda) 123 km in 3 uur 54 min, 32 sec., 2. M. v. d. Broek (De Jonge Renner), 3. J. Bellemakers (De Kempen), 4. M. van Gool (De Jonge Renner), 5. J. Jongsma (WV Dra.chten e.o.), 6. J. Riik­hoff (Valleirenners) op 1 min. 1 sec., 7. F. van Dongen (WV Breda), 8. H. Noy (De Bataaf), 9. H. Vaanhold (Het Oosten), 10. B. Ooster­bosch (Wilhelmina), 11. R. v. d. Rakt (WV Breda), 12. C. Schrljver (GGMC Amsterdam), 13. P. Damen (De Windmolens), 14. J. de Bruin (Avant!), 15. F. de Niis (Le Champion), 16. D. Hoekstra (Friese Leeuw), 17. F. Kam­stra (Meteoor Assen), 18, A. Bongers (RKTWC Bleyerheide), 19. H. de Wilde (De Kempen) op 1 min. 31 see., 20. D. Evers (Willebrord Wil Vooruit), 21, R. Rabe (Le Champion), 22. G. Bouman (TWV Hooge­zand), 23. A. Moleman (HSV De Kampioen), 24. P. Winnen (De Kempen) op 6 min. 23 sec., 25. A. de Jong (RETO) op 12 min. 33 sec.

Ploegenklassement: 1. WV Breda 74 pnt., 2. De Jonge Renner (Oosterhout) 62 pnt., 3. De Kempen (Valkenswaard) 39 pot., 4. WV Drachten e.o. 24 put., 5. De Valleirenners (Scherpenzeel) 21 pnt., 6. De Bataaf (Halfweg) 18 pnt., 7. Het Oosten (Enschede) 17 pnt., 8. Le Champion (Amsterdam) 16 put., 9. Wilhel­mina (Eindhoven) 16 Ant., 10. GGMC Amster­dam 14 put., 11. De Windmolens (Geffen) 13 pnt., 12. Avanti (Alphen a.d. Rijn) 12 put., 13. Friese Leeuw (I.eeuwarden) 10 pnt., 14. De Meteoor (Assen) 9 pnt., 15. RKTWC Bley­erheide 8 pnt., 16. Willebrord Wil Vooruit (St. Willebrord) 6 pnt., 17. WV Hoogezand­Sappemeer 4 put., 18. HSV De Kampioen (Haarlem) 3 put., 19. RETO (Arnhem) 1 put.

Liefhebbers: 1. M. Diikbuizen (Scheveningen) 68 km in 1 uur 36 min. 14 sec., 2. J. Pluimers (Enter), 3. J. v. d. Beek (Barneveld), 4, K. Tolhoek (Ierseke), 5. G. Marquerink (Lely­stad), 6. P. van Kley (Vuren), 7. A. Breure (Didam), 8. H. van Leeuwen (Haarlem), 9. J. Bergkotte (Apeldoorn), 10. E. de Vos (Il­pendam), 11. C. Voges (Den Haag), 12. G. Pluimers (Enter), 13. P. van Hattum (Gouda) allen z.t. als de winnaar, 14. H. Brinkhoff (Zevenaar) op 21 sec., 15. C. van Helvoort (Nieuw Cuyck), 16. H. Voorhuis (Almelo), 17. J. Hup (Kempen), 18. F, v. d. Baar (Nieuw Vennep), 19. H. v. d. Koelwijk (Den Haag), 20. C. Splinter (Ede), 21. W. Felix (Apel­doorn), 22. H. Terwel (Zutphen), 23. J. van Hattum (Oldebroek), 24. A. Jansen (Voort­huizen), 25. T. Meijer (Borculo) op 1 min. 43 sec.

 

OMLOOP VAN HET WESTERKWARTIER (22 mei).1976

KEETIE VAN OOSTEN-HAGE won de eerste Internationale Omloop van het Westerkwartier

Van een machtsovername is voorlopig geen sprake. Keetie van Oosten-Hage staat nog onwankelbaar op haar voet­stuk. De Zeeuwse demonstreerde in de eerste damesomloop van het Wester­kwartier (het westelijke gedeelte van de provincie Groningen) op ondubbelzinnige wijze, dat zij in het land van de dames­wielrenners de ongekroonde koningin is.

Na 25 kilometer glipte ze moeiteloos uit het compacte peloton en had in een handomdraai een voorsprong van acht­honderd meter veroverd. Op dat ogenblik was het voor insiders duidelijk, dat de Omloop z'n beslissende stadium had be­reikt.

De achterblijvende meute erkende de grootsheid van Keetie als een kind, dat voor het eerst aan een hoge plaatselijke autoriteit wordt voorgesteld. Er werden nauwelijks pogingen ondernomen om het steeds grote wordende gat tussen Keetie van Oosten en de groep te dichten. De enige, die een paar keer demarreerde, was Tineke Fopma. De wereldkampioene was dat aan haar stand verplicht, maar de Friezin kon niet op voldoende mede­werking rekenen om haar plannetje ten uitvoer te brengen. De wilskracht maak­te plaats voor een bijna goddelijke eer­bied, die de krachtig fietsende Zeeuwse bij haar sportieve collega's afdwong. Tineke Fopma typeerde de sfeer van machteloosheid nog het meest treffend: “Als Keetie eenmaal ontsnapt is, blijft ze weg. Ze is dan gewoon niet meer te ach­terhalen. Je probeert wel wat, maar het is vergeefse moeite. Temeer, daar die achtervolgingspogingen alleen maar sla­gen, wanneer je op voldoende medewer­king kunt rekenen."

Keetie zelf verbaasde zich er over, dat zij volop de gelegenheid kreeg om haar sur­plus aan talent en wilskracht te etaleren. „Ik had er wel degelijk op gerekend, dat ze mij terug zouden pakken. Misschien dat veel meisjes bang waren voor de af­stand. De criteria zijn meestal niet langer dan 35 a 40 kilometer. Nu moesten we 82 kilometer fietsen."

In Keetie van Oosten-Hage, die bijna zestig kilometer lang een perfecte “one woman-show" opvoerde, kreeg de eerste Omloop van het Westerkwartier voor dames dus een grandioze winnares. Geen wonder, dat de betrokkenen verguld na­kaartten over het experiment van de Noordelijke Wielervereniging Groningen ­Bergen Financieringen. Voorzitter Jaap Klip is er nu reeds van overtuigd, dat het evenement ook volgend jaar als voor­jaarsklassieker op het programma wordt gezet. Keetie van Oosten, waarderend: „Ik vind zo'n wedstrijd wel leuk. Het is een keer iets anders dan al die criteria. Organisatoren zien vaak geen brood in het op touw zetten van damesklassiekers. Ze denken, dat wij niet zo hard fietsen." Op gezette tijden werd er wel degelijk hard gekoerst in het wijde Groninger land. Aan de andere kant gebiedt de eer­lijkheid te zeggen, dat de snelheid lange tijd rond de dertig kilometer per uur schommelde. Met name in de eerste face kende de wedstrijd weinig hoogtepunten. Tot de beslissende demarrage van Keetie van Oosten-Hage was het aantal ont­snappingen gemakkelijk op de vingers van een hand te tellen. Het peloton schrok alleen wakker, toen tussen Briltil en Niekerk, na ruim tien kilometer, de beide Groninger meisjes Anna Bakker en Coby Pinkster hun gebrek aan erva­ring moesten boeten met een valpartij. De schrik was erger dan de pijn. Dit in tegenstelling tot de Engelse Olympische kandidate Lynn Armitage, die bij Open­de-West het slachtoffer werd van een massale valpartij, die zelfs de motor­ordonnans en zijn duo-passagier een bui­teling door de berm bezorgde. Armitage werd met een gebroken arm naar het ziekenhuis vervoerd. Martha Toersen en Anne Riemersma konden de tocht met pijnllijke gewrichten voortzetten.

Mevrouw Brinkman, voorzitster van de Nederlandse Dames Wielren Club (NDWC): “Dat waardeer ik erg in die meisjes. Terwijl mannen na een valpartij vrij gauw geneigd zijn in de bezemwagen te stappen, willen meisjes koste wat het kost doorfietsen."

Het dameswielrennen begint dankzij de pionierswerkzaamheden van de NDWC steeds meer terrein te veroveren in Ne­derland. De club van mevrouw Brinkman is echter sterk afhankelijk van de wieler­sportverenigingen. Zij immers moeten het initiatief voor het organiseren van wedstrijden nemen. Mevrouw Brinkman: „Organisatoren zien het vaak niet zitten. Maar iedereen, die het een keer gepro­beerd heeft, is enthousiast. Voor de NDWC is het erg moeilijk om wedstrij­den te plannen, omdat onze leden uit het hele land komen. We kunnen daardoor geen clubkampioenschappen organiseren en zijn evenmin in staat een parkoers uit te zetten, dat voor al onze leden gemak­kelijk bereikbaar is. Desondanks hebben we al veel bereikt. Er zijn nu zeventig licentiehoudsters, terwijl er nu ook weer Nederlandse kampioenschappen op de weg en de achtervolging op het program­ma staan."

BRON: JOHAN WOLDENDORP

Dames: 1. K. van Oosten-Hage, Kloetinge 82 km in 2 uur 11 min. 6 see.; 2. W. Kwantes, Zaandam 2.11.17; 3. K. Strong, Canada; 4. A. v. d. Weeghberg-Porters, Loon op Zand; 5. T. v. d. Plaat, Geldermalsen 2.12.59; 6. B. Hage, Sint Maartensdijk; 7. M. Brinkhof, Amster­dam; 8. G. Knetemann-Donker, Huybergen; 9. M. Bik, Bergambacht; 10. T. Fopma, Huins; 11. T. Riley, Engeland; 12. B. van IJken, Baarn; 13. N. Streef, Nieuw-Lekkerland; 14. J. Sijbrands, Woudrichem; 15. M. Bax, Rot­terdam; 16. C. Barton, Engeland; 17. A. Pe­kel, Ried; 18. A. Kole, Goes; 19. H. de Jongh, Apeldoorn; 20. N. van Vliet, Maasland; 21. B. van Wijhe, Oosterwolde; 22. B. v. d. Akker-van Driel (Schijndel); 23. H. Hage, Sint Maar­tensdijk; 24. A. Koeman, Axel; 25. A. Rie­mersma, Heerenveen 2.16.05.

Ploegenklassement: 1. Beek's Bier; 2. Ket­ting-Shimano; 3. Bik's Sloopwerken.

 

OMLOOP VAN HET ZUIDEN (4 september).1976

        Onbevredigend slot bij de amateurs Piet van der Kruijs gediskwalificeerd

BERRY LIBREGTS nu eerste in laatste van-stad-tot-stad­wedstrijd in dit seizoen

Het is voor alle partijen bijzonder onbevredigend wanneer de jury er na afloop van eon wedstrlijd toe over moet gaan een renner te diskwalificeren. Voor de renner in kwestie, die het er natuurlijk nooit mee eens is, maar ook voor degene die nu de eerste prijs in ontvangst mag nemen, omdat die renner toch niet die vreugde aan zijn zege beleeft dan wanneer hij hem op een regelmatige wijze heeft behaald. Voor een jury tenslotte is het ook niet leuk een dergelijke maatregel te moeten nemen. De wedstrijdconunissarissen aan het einde van de Omloop van Het Zuiden, die zaterdag voor de elfde keer werd gehouden, konden echter niet anders. Piet van der Kruijs, de ervaren amateur uit Helmond, week in de eindsprint van deze van stad tot stad-wedstrijd op een dusdanige manier van zijn lijn af dat de beslissing van het college al vaststond voordat de Helmonder over de streep was gegaan. Berry Libregts, veruit de actiefste renner uit de slotfase van doze koers, werd der­halve winnaar en mocht uit handen van voorzitter Wim van Geffen de bloemen in ontvangst nemen.

Van der Kruijs was vanzelfsprekend zeer teleurgesteld en was het hoegenaamd met de genomen beslissing niet eens. Van der Kruijs: Vorige week in Gennep kreeg ik op enkele honderden meters voor de streep enkele flinke zwiepers van Gijs Nederlof. Toen heb ik mijn hand als teken van protest opgestoken. Wan­neer ik niet in mijn remmen had geknepen, dan was ik hard met moeder Aarde in aanraking gekomen. Niets aan de hand, werd toen geoordeeld. Wat ik vandaag heb gedaan is geheel reglementair. Ik heb het gat afgesloten aan de linkerzijde van mij. Libregts zat op het moment dat ik naar links ging nog niet aan mijn achterwiel. Wanneer hij er dan toch door wil, dan moet hij dat zelf weten. Ik hoof toch niet voor hem opzij te gaan? .

Libregts niet aan zelf was de schrik nauwelijks teboven. “Wanneer ik de rem had getrokken, dan zou ik ongetwijfeld tegen de hekken langs het parkoers zijn gereden," zei hij. Hij vond de beslissing van de jury zeer terecht.

Hoe het ook zij, de Omloop van Het Zuiden, die toch al niet veel strijd te zien had gegeven, kreeg een slot waar nog lang over nagekaart zal werden, maar dat niemand enige voldoening heeft geschonken. Wat voor de volgers en de mensen langs het parkoers veel erger was, was het feit dat de renners zich ruim honderd kilometer achter elkaars rug hebben verscholen en vrijwel geen strijd hebben laten zien. Het tempo word der­mate hoog gehouden, dat niemand kans van slagen had weg te komen. Bovendien was een solo-vlucht verre van aanlokke­lijk omdat regen en hagelbuien de renners van begin tot einde teisterden. Viel er vooraan nits te beleven, de volgers in de karavaan werden van tot tijd getracteerd op een sublieme achtervolging van een aantal renners die na een lekke band terugkwamen. Nadat Martien Verkooijen en Leo van de Weij­deven in de eerste kilometers al werden gelost, reed Ad Prinsen lek. Voor zijn doen had hij bijzonder veel moeite om de schade te herstellen. Zijn extra inspanningen wreekten zich, want aan het einde van de eerste rondo verdween hij uit het weld. Gerry van Gerwen, die deze middag door twee lekke banden getrof­fen zou werden, kwam in een vloeiende stijl terug. Alleen zijn benen bewogen, een stijl waaraan de „flyer" is te herkennen.

In de eerste omloop van 31 km viel geen enkele ontsnappings­poging te noteren. In de tweede ronde trachtte Heddy Nieuw­dorp de knuppel in het hoenderhok te gooien, maar zijn poging ging niet door, temeer omdat John Akkermans de snelle West­brabander, die zich bij hem had gevoegd op dat moment lek reed. Akkermans zou dit euvel nog tweemaal overkomen en geraakte bovendien nog in een valpartij betrokken zodat, wan­neer die beschikbaar was geweest, de pechprijs hem ongetwij­feld toe zou zijn gekomen. Adrie van Houwelingen moest ook van de fiets af voor een lekke band, maar ook hij maakte de opgelopen achterstand in no-time good. Terwijl Hans Timmer­mans uit 's-Hertogenbosch licht voorop ging rijden reed ook Tonny Jansen uit Bladed lek, maar hij kwam niet meer bij. Ook Nico van Hest waagde zich aan een solo, hij nam elf se­conden maar word door het peloton, onder leiding van de pas van de junioren overgekomen Bestenaar Jos Weber, terugge­pakt. In de derde ronde, het bleef regenen ging Eddy Gevers, broer van beroepsrenner Andre voorop rijden en reed Toon van der Steen lek. Door een valpartij werden Ad Oprins, Piet de Jong, Jan van der Linden, John Akkermans, Nico Tous­saint, Piet Kessels, Adrre Schootman en Toon Koop terugge­slagen. Aan het slot van de derde ronde, dit na ongeveer 90 kilometer, waagde nationaal kampioen Arie Hassink zich voor­op. Van der Steen, Van der Kruijs, Tuit, Donkers en de jonge Bert Oosterbosch sloten zich bij hem aan, maar ook zij kregen geen vrijheid van handelen.

Zou het in de laatste rondo dan toch gaan gebeuren of zou de laatste lus van 17 kilometer de beslissing moeten brengen. Van Bruggen, Donkers, Geert Oosterbosch, Spaans en opnieuw Eddy Gevers waagden op de weg bij het legerkamp Oirschot een kams, maar terwijl Bert Oosterboch lek reed en met be­hulp van een materiaalwagen snel zijn plaats in de groep weer kon innemen, werden ook deze durvers achterhaald. De laatste lus ging in met eon voltallige groep van ongeveer 60 renners. Berry Libregts demarreerde vlak na Vessem, waar start en finish waren gesitueerd, en nam in korte tijd 17 se­conden winst.

Hierna was het Verschuijten die in de achtervolging ging. Hij kreeg steun van Van der Kruijs en Schuurman en deze drie slo­ten bij Libregts aan. Inmiddels was ook de jeugdige Donkers slachtoffer van een lekke band geworden. In tegenstelling tot bijvoorbeeld Oosterbosch kreeg bij geen steun van, nota bene, dezelfde materiaalwagen. Werd hier met twee maten geme­ten of wilden de chauffeur en, zijn mecanicien graag de finale van dichtbij bijwonen? Hoe ook zij Hennie Donkers werd hier het slachtoffer van, een verre van sportief gedrag.

Twee kilometer voor bet einde, de kopgroep reed nauwelijks honderdvijftig meter voor de meuto uit, sprongen Dick van Egmond en Arie Hassink naar voren.Helaas voor de man in het rood-wit en blauw kwam bij in een bocht ten val.

Deerlijk gehavend moest bij zich onder behandeling van het Rode Kruis stellen. Van Egmond daarentegon reed in een goede stijl naar de leiders; maar zou in de strijd om de vette prijzen geen rol van betekenis spelen.

Van der Kruijs zette de sprint vanuit de laatste bocht in. Li­bregts viel hem furieus aan, maar op dat moment sloot de Brabander het gat af. Wat te bruusk naar het oordeel van de jury want hij werd naar de tweede plaats terug verwezen.

Amateurs: 1. B. Libregts (Vlijmen) 140 km in 3 uur 18 min. 12 sec., 2. P. van der Kruijs (Helmond), 3. H. Schuurman (Geffen), 4. T. Ver­schuijten (Son), 5. D. van Egmand (Nijverdal), 6. op 10 sec. P. Kuys (Vlijmen), 7. G. van Gerwen (Olland), 8. F. van Gils (Geldrop), 9. R. Borst (Zwanenburg), 10. A. Hoezen (Sint Michielsgestel), 11. T. Gruij­ters (Lieshout), 12. G. Oosterbosch (Eindhoven), 13. H. Verhoeven (Helmond), 14. T. van Hintum (Eindhoven), 15. J. Weber (Best), 16. A. van Loon (Hoogerhoide), 17. A. de Jong (Oosterhout), 18. J. van de Verde (Rijsbergen), 19. F. de Kinkelder (G;oenlo), 20. J. van Vliet (Honselersdijk), 21. F. van Lachterop (Amsterdam), 22. W. van Mierlo (Weert), 23. J. van de Rijdt (Schijndel).

Bij junioren en nieuwelingen

PETER en RENE KOPPERT op bet voorste plan !

Rene en Peter Koppert, twee renners uit het Westland, werden vaak voor broers aangezien. De een woont echter in Poeldijk, de ander, niet zo heel ver af, in Monster. Het zijn geen broers maar neven van elkaar. In de Omloop van Het Zuiden smaak­ten beiden het zoet van de overwinning. Rene Koppert ver­sloeg bij de nieuwelingen een aantal rivalen waarmee bij zich in de slotfase, na 62 zware kilometers, had losgemaakt en Peter Koppert sprintte aan het hoofd van een groep van vier­enzestig renners bij de junioren naar de eerste prijs.

Vooral de finale van de strijd om de Junioren Clubtrofee was een geweldige teleurstelling. De 118 gestarte renners reden weliswaar een snel tempo, maar serieuze pogingen om aan de haal te gaan waren er niet bij. Dat kwam voornamelijk door de aanwezigheid van Jos Lammertink. De Twentse coureur beheerste ook nu weer het gehele veld en scheen op weg naar zijn vierde achtereenvolgende klassieke zege. Na het Land van Bartje, de Acht van Bladel en de Omloop van Niekerk zou ook de Omloop van Het Zuiden wel op zijn erelijst worden bij­geschreven. Niemand had derhalve lust om de Twentenaar via een uitlooppoging. waarbij bij zeer zeker zou aanhaken, op een zetel naar de finish te brengen. Ook Lammertink zelf nam geen initiatief en daardoor bleef de gehele meute bij elkaar. Waren er al enkele renners die vooruit ginger rijden, zoals in de eerste van de drie af te leggen ronden Jansen uit Kerkrade en Boom uit Markelo, dan word het tempo opgeschroefd en de leiders snel teruggepakt.

Bovendien was het ook niet aan te raden een vroeg avontuur aan te gaan, want de regenvlagen striemden onophoudelijk de ruggen van de renners. In de tweede ronde scheen er dan toch een afscheiding te komen. Als gevolg van een valpartij, waar­bij gelukkig geen enkele renner letsel opliep, geraakto een groep van veertig eenheden voorop. Op weg naar Oostelbeers, na ongeveer 45 km koers, kwamen de eerste en tweede groep echter weer bij elkaar. Haast, Zoontjens en Hoffmans, drie Brabanders van drie verschillende verenigingen, sloegen de handen ineen en namen een lichte voorsprong. Nog voor het ingaan van de laatste grote ronde werden zij echter bijgehaald. In de laatste ronde viel een ontsnapping te noteren van Broere, Schrijver en Vonk, maar ook dat ging niet door. De pechvogels Van Meer, Van de Brook en Zoontjens slaagden er in na een felle achtervolging weer bij te komen. In Oostelbeers een tweede poging in deze ronde. Mensing en Valentijn konden ont­snappen, maar ook deze poging was geen lang leven beschoren. Zoontjens reed voor de tweede keer lek en nauwelijks had bij het peloton weer ingehaald of de Tilburger moest voor de der­de maal van de fiets, evenals Motke uit Roermond.

Met nog vijf kilometer voor de wielen probeerde Moleman uit Zwanenburg een beslissing te forceren. Hij nam vijftien secon­den en scheen kans van slagen te hebben. Paul Driessen, Jos Lammertink en Tonny Weber uit Best waren echter degenen die het peloton op sleeptouw namen en wel zodanig dat ook deze laatste vluchter nog voor het bereiken van de start- en finishplaats Vessem tot de orde werd geroepen.

Massaal stortte het meer dan zestig renners tellende peloton zich op de eindstreep. De finishstraat was voor zo'n grote groep bijzonder smal te noemen en met angst werd deze finale tegemoet gezien. Alles verliep echter bijzonder goed. Er deed zich geen enkele valpartij voor, Peter Koppert duelleerde zij aan zij met Ad de Jong uit Gendt in de Betuwe en wereld­kampioen Ron Bessems. Een laatste jump bleek juist voldoen­de. Koppert won met een half wiel. Favoriet Jos Lammertink ging in het kielzog van de eerste drie als vierde over de eind­streep.

Junioren: 1. P. Koppert (Monster) 110 km in 2 uur 28 min. 04 sec., 2. A. de Jong (Gendt), 3. R. Bessems (Amsterdam), 4. J. Lammertink (Wierden), 5. D. Timmer (Yde de Punt), 6. E. Blank (Cubk), 7. J. Va­lentiin (Etten en Leur), 8. L. Bevers (Oss), 9. P. Driessen (Elsloo), 10. F. Breeman (Amsterdam), 11. A. Jansen (Vries), 12. P. Verhoben (Breda), 13. L. Veeke (Bosschenhoofd), 14. J. Jansen (Kerkrade), 15. P. Hoornstra (Amsterdam), 16. H. van Loon (Mill), 17. A. Smulders (Gerwen), 18. J. van Hooydonk (Zundert), 19. S. Meiin (Bergen), 20. R. Hoogkamer (Leiden).

NIEUWELINGEN

De ruim honderd nieuwelingen die al om negen uur aan hun opgave over 62 km begonnen, hebben de levendigste wedstrijd van de dag gestreden. Steeds anderen waagden zich op de voor­grond. Van Hout, Alberts, Steijn en Maartens waren de eersten die al na nauwelijks vijf kilometer de ruimte inreden. Het was meteen de inleiding van een groot aantal ontsnappingen, die echter niet ver dragend waren. Bij het Beatrixkanaal in Eind­hoven deed zich een valpartij voor. Allen konden hun weg ver­volgen, met uitzondering van Peter Wolfs uit Valkenswaard, die naar het ziekenhuis in Eindhoven werd overgebracht. Hier bleken de verwondingen gelukkig mee te vallen, want tijdens de wedstrijd van de junioren stond deze renner van De Kempen alweer als toeschouwer langs het parkoers.

Maartens uit Den Bosch was de meest actieve renner van de wedstrijd. Hij was bij vrijwel elke poging betrokken. In het begin van de tweede ronde was bij weer present toen Speelman uit Smilde en Ten Barge uit Eibergen wegsprongen. Zij kregen evenals Fekken en Van de Poel, die achterna werden gezeten door Dekkers, geen vrijheid. Nadat Gomes en Lemmens, Snij­ders, Strijbosch, Ammerlaan en Maartens opnieuw hun gezicht hadden laten zien, kwamen in de slotfase Meerburg, Akker­mans, Van Keuk en Koppert op kop. Zij liepen uit tot 23 secon­den en hoewel het peloton geweldig tekeer ging en zienderogen terugkwam, hielden zij hun kleine voorsprong tot de eindstreep, waar Koppert zijn drie medevluchters te snel of was.

Nieuwelingen: 1. R. Koppert (Poeldijk) 63 km in 1 uur 24 min. 11 sec.. 2. P. Meerburg (Stein), 3. W. van Keuk (Amsterdam), 4. H. Akkermans (Zevenbergen), 5. A. Hoogeveen (Hengelo), 6. R. van IJzendoorn (Tiel), 7. C. van Haarlem (Tilburg), 8. P. Dekkers (Eindhoven), 9. S. Striibosch (Best), 10. J. Brandt (Dordrecht), 11. T. Having (Smilde), 12. E. van Hout (Eindhoven), 13. W. Mootwjjk (Hendrik-Ido-Ambacht), 14. C. Lazerams (Zegge), 15. R. Lemmens (Verhoeven), 16. H. Maarte ('s-Hertogenbosch), 17. W. Fekken (Eindhoven), 18. P. Pieters (Eind­hoven), 19. W. van Rijswijk (Rijswbk), 20. W. van Oers (Breda).

 

OMLOOP VAN NIEKERK (21 augustus).1976

JOS LAMMERTINK  ook sterkste in Omloop van Niekerk

Jos Lammertink. Hij is de machtige monarch van het rijk der junioren. In de Omloop van Niekerk bewees hij opnieuw over­duidelijk, dat zijn troon nog lang niet wankelt. Meende Hans Plugers bij het uitkomen van de laatste bocht nog met succes naar de status van onoverwinnelijke te kunnen solliciteren, de 18-jarige Wierdenaar maakte hem duidelijk, dat hij zich nog moet schikken in de rol van een verdienstelijke kroonprins. Lammertink won de eindsprint vrij gemakkelijk en boekte daarmee, na de winst in de Omloop door het Land van Bartje en de Acht van Bladel, zijn derde zege op rij. In totaal mag de volgend jaar naar Amstel overstappende coureur a1 zes junio­renklassiekers de zijne noemen: Zijn indrukwekkende lijst van palmares telt dit seizoen reeds 25 triomfen.

De omloop door het zuidwestelijke gedeelte van de provincie Groningen werd voor een groot gedeelte bepaald door de straffe wind. Voor de bezemwagen bestond er beslist geen gebrek aan orders. De eerste serieuze demarrage vond plaats bij Oldekerk, waar Hoekstra (Stiens), De Laat (Vught) en Luiten (Stein) een voorsprong van honderd meter veroverden, maar even later weer door 't peloton werden “opgepeuzeld". Een valpartij bij Sebaldeburen (20 km) wierp Pluimers (Heemskerk), Gan­kema (Muntendam) en Van Lent (Zwanenburg) terug. Op de laatste na kwamen zij niet meer in het stuk voor. Van Lent, die van voren koerste in “Bartje" en de Acht van Bladel, zocht op bewonderenswaardige wijze aansluiting bij het korps van de kansrijken, maar bleek in de slotfase te veel van zijn krach­ten te hebben gevergd.

De beslissende slag viel halverwege de koers. Op 55 kilometer van de finish gingen negen coureurs op jacht naar de over­winningsbloemen en de “Brabantse" zoenen van de Rondemiss: Slendebroek (Vries), Breeman (Amsterdam), De Nijs (Am­sterdam), Webes (Best), Timmer (Yde de Punt, - hij verdedigt volgend seizoen de gele kleuren van Michelin), Broers (Maar­tensdijk), Plugers (Eindhoven), Lammertink (Wierden) en Boom (Markelo). Hun voorsprong groeide uit tot een minuut, maar door de activiteiten in de tweede groep - met name Bouwman uit het Groningee Woltersum en de Bredanaar Ver­heyen onderscheidden zich - werd er iets van dat verschil afgeknabbeld. De kopgroep was echter sterk genoeg om de kloof onoverbrugbaar te houden. Slechts Boom kon het tempo niet bijbenen. Gepijnigd door maagkrampen moest de Twent zijn ambities terugschroeven naar een klassering, die alleen statistici kon boeien. Zoals gezegd leek Plugers bij aankomst in Niekerk de beste papieren te hebben, maar hij kreeg Jos Lammertink aan zijn wiel. Voor de vedette van De Zwaluwen was winnen een koud kunstje.

Junioren: 1. J. Lammertink (Wierden) 110 km in 2 uur 33 minuten en 40 seconden, 2. H. Plugers (Eindhoven), 3. E. de Nijs (Amsterdam), 4. J. Broers (Maartensdijk), 5. D. Timmer (Yde de Punt), 6. F. Bree­man (Amsterdam), 7. T. Webes (Best), 8. J. Slendebroek (Vries), 9. P. Koppert (Monster), 10. A. van Geel (Zundert), 11. A. Moleman (Zwa­nenburg), 12. G. Bouwnnan (Woltersum), 13. G. den Besten (Monster), 14. W. de Bruin (Out-Gestel), 15. J. Jongsma (Opende).    TEKST:Johan Woldendorp

 

OMLOOP VAN OOST-BRABANT (8 mei).1976

Sterke Ruud v. d. Rakt temde ontketende Bert Oosterbosch

De finale van de Tweede Omloop van Oost-Brabant, prima georganiseerd door de actieve Wielervereniging Uden, was ongetwijfeld de boeiendste uit de serie junioren-klassiekers, die dit seizoen al zijn verreden. Bert Oosterbosch, de sterke win­naar van de Ronde van Midden-Brabant en de Omdoop der Maasvallei, plaatste zeker een tiental demarrages, die echter bijna alle werden beantwoord door Ruud v. d. Rakt. De keren, dat v. d. Rakt verstek liet gaan, werden de demarrages van Oosterbosch in de kiem gesmoord door Rinie van Dijk. Toch kregen de talrijke toeschouwers een sprint voorgeschoteld, waarin Ruud v, d. Rakt zijn vijf medevluchters met opvallend gemak klopte.

Ondanks de broeiende hitte legden de renners een enorme strijdlust aan de dag, want al na tien kilometer noteerden we een ontsnapping van Tonnie Spooren en Gijs den Boston, die echter niet verder reikte dan een honderd meter voorsprong. Bij Mill, na 21 km, kozen Lambrichts, C. Schrijver en Theo van Tol het hazepad en zij namen een tweehonderd meter voorsprong. Enkele kilometers verder sloten ook Herman Lam­mertink en Tonnie Weber zich aan bij dit drietal en de voor­sprong liep dra op tot 20 seconden. Na het voltooien van de eerste omloop (43 km) had het peloton er al weer enkele seconden van afgeknabbeld en bij Boekel volgde een algehele hergroepering. Meteen sprongen Wil de Laat, Simon Meyn, Frans van Dongen, Chris Koeken en weer Lambrichts de ruim­te in en bij Venhorst (54 km) hadden zij al een gat geslagen van 15 seconden. Een lekke band van Simon Meyn stoorde het ritme in de kopgroep en bij Odiliapeel (61 km) had het peloton ook deze plooi weer gladgestreken. Bij Volkel (halfkoers) waagden H. de Brouwer, Rinie van Rijk en Hans Plugers een poging en zij werden daarbij spoedig bijgestaan door Paul Driessen, A. Wijnands, H. v. d. Weerden, Bert Oosterbosch en Ruud v. d. Rakt. Dit achttal reed een moordend tempo en bij het voltooien van de tweede omloop (77 km) was hun voor­sprong al opgelopen tot 30 seconden. Het stukje kasseiweg, dat de renners kregen voorgeschoteld bij het uitrijden van Uden, brak het ritme in de grote groep en de acht liepen uit tot ruim een minuut. In het peloton organiseerde de Neder­landse kampioen Ad Verstijlen een achtervolging en kreeg daarbij de steun van Harrie Hofmans, Gijs den Besten, Chris Koeken en Tonnie Weber. Toen ook Martin Taverne, Ron Bes­sems, J. van Meer, A. van Dongen, F. van Dongen, J. de Nijs en J. de Bruin zich aansloten bij de achtervolgers, slonk de voorsprong van het achttal zienderogen. De vele demarrages van Oosterbosch braken ook 't ritme in de kopgroep, waardoor de achtervolgers het achttal in het zicht kregen. Toen Hans Plugers en H. de Brouwer bezweken onder de mokerslagen van Oosterbosch, gingen de overige zes in een hoger tempo door, waardoor de achtervolgers er niet meer in slaagden om de aansluiting te volbrengen. In de spurt, die al van ver werd ingezet, was Ruud v. d. Rakt overtuigend de snelste voor de Limburger Paul Driessen. Ruud v. d. Rakt, die op 7 juni over­stapt naar de amateurs, behoorde in de verreden klassiekers reeds verschillende malen bij de prijswinnaars, maar bij be­haalde in 1976 nog geen bloemenruiker. In 1975 stond bij vier maal op de hoogste trede van bet ereschavotje.

Wielerveremging Breda word uiteraard winnaar van de C. Hoo­gaas-bokaal, die ter nagedachtenis van de overleden voorzitter van WV Uden was beschikbaar gesteld.

Tenslotte dient ook de prima organisatie van WV Uden te werden vermeld. Op iedere kruising, zijweg of pad had men een vlagger gepost, waarvoor men de medewerking had van de diverse wielercomite's uit de omliggende plaatsen. Ook de motor-ordonnansen verrichtten veel goed werk, wat niet in het minst te danken was aan de instructies van wedstrijdleider Wil Sluyter.

BRON: WIM AMELS

Junioren: 1. Ruud v. d. Rakt (WV Breda) 120 km in 2.43.45, 2. Paul Driessen (De Bergklimmers), 3. Rinie van Dijk (Buitenlust), 4. H. v. d. Weerden (WC De Ster), 5. Bert Oosterbosch (Wilhelmina), 6. A. Wijnands (WC De Ster), 7. Ron Bessems (WV Amstelland), 8. J. de Nijs (Le Champion), 9. Ad Verstijlen (Willebrord Wil Vooruit), 10. M. v. d. Broek (De Jonge Renner), 11. Martin Taverne (VV Amstel­land), 12. Hans Plugers (Het Zuiden), 13. Johan van Meer (WV Roo­sendaal), 14. Tonnie Weber (Kolonel Cole), 15. J. de Bruin (Avanti), 16. F. van Dongen (WV Breda), 17. H. van Dongen (WV Breda), 18. C. Koeken (Fortuna), 19. J. Slenderbroek (Meteoor), 20. H. de Brou­wer (De Adelaar), 21. Gijs den Besten (Westland Wil Vooruit), 22. H. Hofmans (Wilhelmina), 23. P. Buys (Ulysses), 24, R. Seuntiens (Het Snelle Wiel), 25. Martin Van Gool (De Jonge Renner).

Ploegenklassement: 1. WV Breda 59 pnt., 2. WC De Ster 48 pnt., 3. WC De Bergklimmers 35 pnt., 4. WV Amstelland 34 put., 5. Buiten­lust 30 pnt.

 

OMLOOP VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN (15 mei t/m 16 mei).1978

Omloop van Zeeuwsch-Vlaanderen voor Mathieu Dohmen.

Michel Jacobs imponeert opnieuw in tijdrit

Matthieu Dohmen doet het dit seizoen rustig aan. “Geleidelijk opbouwen," noemt de 23-jarige Limburger dat. ,Niet al te veel koersen doen. Doelbewust werken naar de grote evenementen." Daarom bleef Dohmen weg uit de meeste voorjaarsklas­siekers. Alleen in het Mergelland (natuurlijk in eigen streek) liet hij zich even zien (vierde plaats). Verder sprokkelde de man uit Born wat kleinere overwinningen bij elkaar en vermeed hij het waaierwerk.

Daarom ook kwam hij - Olympisch kandidaat toch, vorig jaar deelnemer aan de w.k. in Mottet, al een paar seizoenen top-amateur en in 1975 nog winnaar van o.a. die Mergellandronde en de Omloop van de Mijnstreek - niet voor in de ploeg die Jan Gisbers en Jan van Erp samenstelden voor Olympia's Ronde. Maar toch hoeft niemand er verbaasd over op te kijken wanneer Dohmen straks wel in Den Haag vertrekt. Zeker niet na zijn succes in Zeeuwsch-Vlaanderen. Succes dat hij op de eerste dag van de dit seizoen weer „ingekrompen" maar organisatorisch groot gebleven Zeeuwse strijd in feite al oogstte.

Want al deed streekgenoot Michel Jacobs in de tijdrit (opnieuw) fameus werk, de afstand die na die schitterende „klok" nog restte tussen hem en Dohmen kon hij in de finale niet meer wegwerken. Troostte ploegleider Joop Stoop terecht: “Jouw beurt komt nog wel."

1e etappe: TERNEUZEN-TERNEUZEN, 160 km

Wat een teleurstelling voor Brabander Ton ter Harmsel. De Amstel-coureur kon het dan nog wel opbrengen aan de finish fortuinlijke Matthieu Dohmen te felici­teren, maar tegelijk wees hij op zijn ach­terwiel. Een losgedraaide pignon was er immers oorzaak van, dat de Limburger in plaats van Ter Harmsel de bloemen in ontvangst mocht nemen. ,Jullie (Doh­men en Koersen) waren er anders nooit bijgekomen," verzekerde Ton. „Ik had zo'n mooie voorsprong. Het ging alle­maal zo goed, maar ik kon niets anders dan 'de dertien' rijden. En dat was te zwaar. Doodzonde, want echt waar, ik had hier kunnen winnen."

Ter Harmsel (21 pas en een van de re­gelmatigsten uit het peloton) schudde opnieuw ontgoocheld het hoofd. Na zijn 6e plaats in de Ster van Zwolle, een 5e in Zuid-Holland, 7e in de Baronie en 19e (in de eerste groep) in de Braakman, had hij eens echt een “grote" uitslag wil­len maken. Al te vaak greep hij immers net naast de winst. Vorig jaar duurde het tot halverwege het seizoen (meer dan tien tweede prijzen) voor hij de eerste van zijn vijf overwinningen boekte. Nu, in 1976, triomfeerde de renner uit Lage Zwaluwe al twee keer in Belgie (Hin­gene en Wondelgem), maar wat had hij graag zijn schitterende werk in de 160 kilometers rond Terneuzen op passende wijze afgemaakt.

Arbeid die, in een wedstrijd zonder regio-naal favoriet Toine v. d. Bunder (knie­blessure) en zonder bijvoorbeeld de ster­ke internationale bezetting van 1975 (twee regionale Belgische formaties nu tegenover vorig seizoen de Belgische en Italiaanse w.k.-selecties), beslissend was in een fase die Kas Fiktorie en Henk Lubberding al niet meer meemaakten. Beiden reden lek op momenten dat de groep verbrokkelde. Michelins Timis de Lange verloor btj een valpartij in Hulst (ook Toine Verheezen raakte daardoor achterop) het contact.

Solistisch werk van Jacques Vooys en Johnny Konings ging vooraf aan de splitsing die voorbij Graauw (55 km) ontstond. Dertig man namen plaats in de eerste waaier: vijf Van Erp-coureurs (Van der Kruijs, Dohmen, Koot, Mut­saars, Godde ), drie vertegenwoordigers van Michelin (Grotn, Jacobs, Lugten­burg), drie van Batavus (Koersen, Huy­zen, Franken), twee van Bossche Staal­bouw (Tuit, Jeremiasse), zes van Soka (Vooys, Prinsen, Langerijs, Van Katwijk, Huisjes, Kramer), drie van Union-Free­time (Jonkers, Verstijlen, Minneboo), militair Kuiken, Transvemij's Verbrugge, twee man van Kledingbokser (Verstraete en Verbeke, Oostvlaming Bouwens en drie Amstel-rennnes (Pirard, Ter Harm­sel en Hilberink).

Al snel tuimelde Hilberink tegen het wegdek en even daarna was het ook voor Franken, Jeremiasse, Vooys, Jon­kers en Minneboo (die bovendien een lek­ke band kreeg) gedaan. Op een kassei­weg bij Terneuzen openden Pirard en Ter Harmsel het offensief. Nog niet direct alles gevend, maar toch zo krachtig, dat er “ gaten" vielen. Vooral Eindhovenaar Hans Koot kwam in moeilijkheden. Twee lekke banden en klachten over pijn in de miltstreek (bij gebrek aan een ronde­arts wilden de ploegleiders hem wat on­schuldige medicijnen geven, maar terecht verbood de jury dat, omdat Koot door het lot voor de dopingcontrole was aan­gewezen) dwongen hem kilometers lang (met succes) voor aansluiting te knok­ken.

Terwijl Ter Harmsel twee keer van de fiets moest (pech), reden Dohmen en Lugtenburg als eersten door Terneuzen. Terug in de spits was Ter Harmsel er evenwel weer bij, toen op de stenen bij IJzendijke acht man ontsnapten. Met Pirard, Fons van Katwijk, Jacobs, Mut­saars, Tuit en later bijgekomen Lugten­burg en Van der Kruijs nam Ton een halve minuut voorsprong. Terwijl Huis­jes en Verstijlen (opnieuw pech) achter­bleven, joegen de drie Soka's (Kramer, Langerijs en Prinsen) het tempo bij de achtervolgers op. Tot de Vrijstraat (tus­sen Sas van Gent en het Vlaamse Asse-nene) leek dat te resulteren in een her­groepering. Maar op dit stuk onvervalste kasseien (waar Huyzen, Kuiken en Groen met “stukken" bleven staan) wer­den juist de pupillen van Ben van Erp het slachtoffer van hun zwoegen.

Met Godde (knieblessure nog niet hele­maal te boven) en Verstraete konden ze niet meer mee, toen vooral Johhny Ver­beke (weer terug op het peil van enkele jaren geleden en in Belgie al een paar maal gehuldigd als winnaar) nog eens wat krachtiger op de pedalen ging staan. Dohmen, Koot, Koersen, Bouwens en ver­rassing Jacques Verbrugge wel. Zij slo­ten aan bij de leiders, van wie intussen langs het kanaal Ter Harmsel op weg leek naar zijn eerste grote succes.

Leek, want een kapotte pignon maakte Ton, ondanks bijna een minuut voor­sprong, toch nog tot een willig slacht­offer van alsnog op opname in de Van Erp-ploeg voor Olympia's Ronde loeren­de Dohmen. Met Batavus Egbert Koer­sen (de Limburger: “Wat reed die vent hard") kwam Matthieu toch nog terug. En in de sprint maakte hij (vijfde sei­zoenzege) het karwei af. Achter het trio was Van Katwijk op 32 seconden de snel­ste van de jagers.

Triest incident: het ongeluk dat 20-jarige Zeeuw Rini Nieuwenhuize uit Hengstdijk overkwam. Geschept door een beschon­ken automobilist belandde hij in het Juliana Ziekenhuis. Een gecompliceerde beenbreuk, hersenschudding en nier­kwetsuur, luidde de diagnose.

Amateurs: le etappe: 1. M. Dohmen 3.52.26 (met bon.), 2. T. ter Harmsel 3.52.31 (met bon.), 3. E. Koersen 3.52.36 (met bon.), 4. A. van Katwijk 3.53.13, 5. P. v. d. Kruys z.t., 6. F. Pirard z.t., 7. J. Verbeke z.t., 8. H. Mutsaars z.t., 9. M. Jacobs z.t, 10. C. Tuit 3.53.24, 11. H, Koot z.t., 12. J. Verbrugge z.t., 13. W. Lugtenburg 3.53.52, 14. A. Bouwens 3.54.30, 15. P. Godde 3.55.12, 16. R. Groen z.t., 17. F. Verstraete z.t., 18. H. Langerijs z.t., 19. A. Kramer z.t., 20. A. Prinsen z.t., 21. T. Huyzen 3.57.37, 22. Andre Verstijlen z.t., 23. J. Huis­jes 3.59.16, 24. J. Kuiken z.t., 25. L. Rotman 3.59.47, 26. P. Hoekstra z.t., 27. J. Olde Meu­le z,t., 28. R. v. Tright z.t., 29. H. Nieuwdorp z.t., 30. P. Francois z.t.

Ploegenklassement na le etappe: 1. Jan van Erp-Saicis 11.39.07; 2. Michelin 11.42.17; 3. Soka-Gazelle 11.43.37; 4. Amstel Bier 11.46.29; 5. Batavus 11.50.05; 6. Bossche Staalbouw 11.52.58; 7. Kledingbokser 11.54.17; 8. Union­Freetime 11.57.11; 9. Belgie-Oost Vlaanderen 11.59.37; 10. Militaire Ploeg 12.04.55; 11, Bie­ren De Coninck 12.06.45; 12. Transvemy-Pas Frits 12.31.57; 13. Beck's Bier 12.38.20.

2e etappe: TIJDRIT PHILIPPINE, 11,5 km

Opnieuw een schitterende prestatie van Michel Jacobs. Pirard verspeelde (inclu­sief bonificatie) 24 seconden, verrassing Jan Jonkers 31 en Dohmen (evenals Ver­stijlen) 38. Koersen en Ter Harmsel kwa­men op 59 seconden. Ook opvallend wa­ren de tijden van Jan van Houwelingen, Akker (later meer in het nieuws), Lug­tenburg, Jeremiasse, Vooys en Prinsen. Gevolgen: Dohmen hield negen seconden over op Jacobs. Een boeiende finale was waarschijnlijk. Met ook Ter Harmsel op 26 sec., Koersen op 29 sec., Pirard op 32 sec. en Van Katwijk op 51 sec. als kanshebbers.

Amateurs 2e etappe INDIVIDUELE TIJDRIT PHILIPPINE: 1. M. Jacobs 14.43, 2. F. Pirard 15.07, 3. J. Jonkers 15.14, 4. M. Dohmen 15.21, 5. Andre Verstijlen 15.21, 6. A. v. Katwijk 15.25, 7. J. v. Houwelingen 15.25, 8. H. Mutsaars 15.27, 9. A. Bouwens 15.31, 10. R. Akker 15.31, 11. W. Lugtenburg 15.35, 12. W. Jeremiasse 15.36, 13. J. Vooys 15,37, 14. H. de Jong 15.37, 15. A. Prinsen 15.38, 16. J. van Damme 15.39, 17. E. Koersen 15.40, 18. P. Godde 15.41, 19. T. ter Harmsel 15.42, 20. P. Hoekstra 15.42, 21. G. Tuit, 15.4.3, 22. H. Langerijs 15.44, 23. H. Nieuwdorp 15.44, 24. P. v. d. Kruys 15.47, 25. P. Groen 15.49, 26. P. Post 15.49, 27. G. Schipper 15.50, 28. H. Koot 15.54, 29. N. Hil­berink 15.55, 30. F. Verstraete 15.57.

3e etappe: OOSTBURG-OOSTBURG, 137 km

De ,groten" beloerden elkaar. De klein­tjes profiteerden. Franken (Batavus), Jonkers (Union-Freetime), Nieuwdorp (Beck's Bier) en Prinsen (Soka-Gazelle) namen zo maar een dikke twee minuten.

Even leek Adje Prinsen (ritwinnaar in Marokko) zelfs voor een levensgrote surprise te gaan zorgen.

Maar de Van Erp-ploeg beschermde Doh­mens belangen. Koersen (wat een kracht heeft die man uit de polder), Jacobs en Pirard priemden er af en toe met een demarrage tussen door. Het tempo bleef hoog genoeg.

De voorsprong slonk. Zeker nadat bij een lekke band van Jonkers de anderen wachtten. Andre Verstijlen (ook in de tijdrit al sterk), die op de eerste dag op zo'n slecht moment lek reed, overbrugde als eerste na 120 km de kloof. Lugten­burg (opnieuw), Akker en Van Damme, de Belg, volgden. Verstijlen probeerde het vooraan alleen. Zonder succes. Roelof Akker (22 jaar, geboren in Winsum en deel uitmakend van de Bossche Staal­bouw-ploeg) slaagde wel.

Maar het spel werd achter die mannen gespeeld. Met een uitval van o.a. Mut­saars en Van Katwijk. Met Jacobs steeds weer in het offensief en met tenslotte een jump van slimme Frits Pirard. Jacobs: „Hij had het kunnen redden. Misschien. Dohmen bleef even zwemmen. Maar ja, ook mijn plaats kwam in gevaar en daar­om reed ik toen het gat dicht."

Restte slechts een berusten in Dohmens totaalwinst. Akker, Van Damme en Prin­sen pakten de bonificaties, die mogelijk nog van beslissende betekenis (massa­spurt) hadden kunnen zijn. Dohmen, aan het wiel van Van Katwijk over de meet, glunderde. Jacobs moest nog even wach­ten op zijn klassieker .

BRON: HENK KRUITHOF

Amateurs 3e etappe: 1. R. Akker 3.29.56 (met bon.), 2. J. van Damme 3.30.11 (met bon.), 3. A. Prinsen 3.30.17 (met bon.), 4. Andre Ver­stijlen 3.30.21, 5. W. Lugtenburg 3.30.28, 6. A. van Katwijk 3.30.41, 7. M. Dohmen z.t., 8. M. Koot z.t., 9. N. Hilberink z.t., 10. L. Rotman z.t., 11. J. Kuiken z.t., 12. R. van Trigt z.t.. 13. F. Pirard z.t., 14. A. Bouwens z.t., 15. E. Koersen z.t., 16. J. v :d. Berk z.t., 17. P. Godde z.t., 18. W. de Gendt z.t., 19. P. Hoekstra z.t., 20. M. Jacobs z.t., 21. P. Evertsen z.t., 22. T. Huyzen z.t., 23. J. Verbrugge z.t., 24. H. Lan­gerijs z.t., 25. A. Kramer z.t., 26. P. Post z.t., 27. C. Spaans z.t., 28. T. ter Harmsel z.t., 29. A. Mutsaars z.t., 30. P. v. d. Kruys z.t.

Ploegenklassement v. d. 3e etappe: 1. Bossche Staalbouw 10.31.18; 2. Soka-Gazelle 10.31.39; 3. Union Freetime 10.31.43; 4. Michelin 10.31.50; 5. Van Erp-Saicis 10.32.03; 6. Amstel Bier z.t.; 7. Batavus z.t.; 8. Militaire Ploeg z.t.; 9. Bel­gie 10.32.43; 10. Bieren De Coninck-Fruytier 10.33.00; 11. Transvemy-Pas Frits 10.33.30; 12. Kledingbokser z.t.; 13. Beck's Bier 10.36.14.

EINDKLASSEMENTEN

Individueel: 1. M. Dohmen 7.38.28, 2. M. Ja­cobs 7.38.37, 3. T. ter Harmsel 7.38.54, 4. E. Koersen 7.38.57, 5. F. Pirard 7.39.01, 6. A. van Katwijk 7.39.19, 7. H. Mutsaars 7.39.21, 8. P. v. d. Kruys 7.39.41, 9. C. Tuit 7.39.48, 10. J. Verbeke 7.39.52, 11. W. Lugtenburg 7.39.55, 12. J. Verbrugge 7.40.32, 13. A. Bouwens (Bel­gie;) 7.40.42, 14. A. Prinsen 7.41.03, 15. P. Godde 7.41.34, 16. H. Langerijs 7.41.37, 17. F. Verstraete 7.41.50, 18. A. Kramer 7.42.03, 19. Andre Versdjlen 7.43.19, 20. R. Akker 7.44.59, 21. H. Koot 7.45.00, 22. J. Jonkers 7.45.42, 23. W. Jeremiassie 7.46.04, 24. J. Huisjes 7.46.06. 25. J. Kuiken 7.46.07, 26. P. Hoekstra 7.46.10, 27. J. van Darmne 7.46.15, 28. L. Rotman 7.46.26, 29. P. Francois (Belgie) 7.46.27, 30. R. van Trigt 7.46.39, 31. J. Olde Meule 7.46.53, 32. J. van Houwelingen 7.48.56, 33. P. Post 7.47.20, 34. H. Nieuwdorp 7.47.29, 35. W. de Gendt 7.48.15, 36. T. Huyzen 7.50.07, 37. G. Schipper 7.52.23, 38. N. Hilberink 7.52.28, 39. W. Evertsen 7.52.50, 40. J. v. d. Meer 7.52.53, 41. G. Minneboo 7.53.01, 42. H. de Jong 7.53.37, 43. P. Franken 7.54.01, 44. E. Waasdorp 7.54.20, 45. E. Cappaert 7.54.30, 46. T. v. d. Branden 7.54.31, 47. T. Griep 7.54.32, 48. A. Bouwens (Belgie) 7.54.45, 49. C. Spaans 8.01.13, 50. T. Hogervorst 8.20.06, 51. J. v. d. Berk 8.20.20, 52. A. van Treyen 8.21.09, 53. R. Petie 8.21.39, 54. H. Harinck 8.23.01.

Ploegen: 1. Van Erp-Saicis 22.57.38; 2. Miche­lin 23.00.29; 3. Soka-Gazelle 23.01.57; 4. Am'stel Bier 23.05.26; 5. Bossche Staalbouw 23.10.48; 6. Batavus 23.12.32; 7. Union-Freetime 23.15.32; 8. Kledingbokser 23.16.13; 9. Belgid (Oost­Vlaanderen) 23.20.40; 10. Militaire Ploeg 23.25.32; 11. Bieren De Coninck-Fruytier 23.28.28; 12. Transvemij-Pax Frites 23.54.31; 13. Beck's Bier 24.02.14.

 

OOSTBURG (16 mei).1976

Nieuwelingen: 1. C. Lazeroms, 2. H. Lukken, 3. A. v. d. Poel, 4. H. Akkermans, 5. R. v. d. Sijpt, 6. W. Wieme, 7. J. Menning, 8. P. Scher­beijn, 9. J. Maaijen.

 

OOSTELBEERS (27 juni).1976

Amateurs: 1. A. Oprins, 2. A. Hoezen, 3. T. Huijbers, 4. G. Oosterbosch, 5. N. Hilberink, 6. F. Francissen, 7. N. v. Hest, 8. T. Gruijters, 9. H. Peels, 10. R. V. d. Braak.

Liefhebbers: A. Melis, 2. G. de Vreede, 3. A. Roefs, 4. A. Broeren, 5. R. de Meeister, 6. R. v. d. Hedjden, 7. H. v. Nunen, 8. K. Tolhoek, 9. J. Rikken, 10. W. Schelle.

Liefhebbers: 1. A. v. .d. Ploeg, 2. A. v. Delft, 3. B. Driessen, 4. A. Kappert, 6. J. Kievits, 6. A. Brinkhoff, 7. H. Ket, 8. A. Arends, 9. J. v. Lith, 10. H. Heese.

 

OOSTERHOUT.Gld. (23 mei).1976

Amateurs: 1. B. van Lamoen, 2. J. Ribbers, 3. M. de Veer, 4. H. Schuurmans, 5. B. v. d. Stelt, 6. T. Uddinig, 7, W, van Steenis, 8. G. Schipper, 9. E. Geserick, 10. J. Lesker.

Liefhebbers: 1. J. Pluimers, 2. W. Felix, 3. J. de Vreede, 4. A. Veenendaal, 5. J. Berns, 6. J. Zwerink, 7. W. Schelle, 8. P. van Hattum, 9. C. van Helvoort, 10. R. v. d. Heijden.

 

OOSTERHOUT.MOLEN (19 september).1976

Sterke FONS VAN KATWIJK wint saaie Ronde van Oosterhout

De organisatoren van de 21e Ronde van de Molen te Ooster­hout mochten zich verheugen in een grote belangstelling van het publiek. Daarmee werd andermaal aangetoond dat de be­roepswielersport nog steeds aanslaat bij de massa. Juist daar­om was het voor de organisatie en SBB - coordinator Jan van Stee - teleurstellend, dat de ruim 75 profs niet voor het verwachte spektakel zorgden. Ruim twee en een half uur heeft het talrijke publiek naar een wedstrijd gekeken, die slechts een serieuze ontsnapping kende. Op deze wijze plegen de beroepsrenners zelfmoord en jagen zij het publiek weg. Dat het ook anders kan, bewezen de profs reeds verschillende malen, maar zodra de echte vedetten niet op bet appel ver­schijnen, nemen de mindere goden een snipperdag. Voor de organisatoren beslist een vingerwijzing.

Deze verdrietige conclusie doet echter beslist geen afbreuk op de zege die de neo-prof Fons van Katwijk in Oosterhout be­haalde. Hij lag aan de basis van de beslissende ontsnapping, die al na 25 kilometer tot stand kwam. Wicher Vlot reageerde gepast, toen de jongste van de drie fietsende broers aan de haal ging en enkele ronden later sloot ook de sterke Belg Willy In 't Ven aan. Doordat de reactie in het peloton uitbleef, dreef het drietal de voorsprong weldra op tot ruim een minuut. Ondanks de inspanningen van ex-wereldkampioen Hennie Kui­per, bleef deze kloof ruim een minuut. Toen geloofde de kop­man van TI-Raleigh-ploeg het ook wel en de drie koplopers liepen meteen verder uit. Ook de achtervolging van Gerard Vianen en Arie Bakker zette geen zoden aan de dijk. Met nog 40 kilometer voor de wielen was het drietal, dat ondertussen de achterbhjvers Gerrie Knetemann (lek) en Nidi den Hertog had opgeslokt, al uitgelopen tot 2 minuten en was er voor hen geen vuiltje meer aan de lucht.

Tweeentwintig kilometer voor bet einde ging Gerard Kamper op zoek naar de vluchters en kreeg daarbij de steun van Bert Pronk en Jos Schipper. Meer dan een duel om de vierde plaats zat er voor dit drietal niet in. Ook Richard Bukacki, Jan Breur, Albert Hulzebosch en Wil van Helvoirt wisten nog uit de greep van de groep te komen. Ondertussen verdeelden de drie koplopers de vetste premies en maakte bet publiek zich op voor de eindsprint.

Fons van Katwijk liet het echter niet zover komen en koos in de allerlaatste ronde het hazepad. Luid toegejuichd door de toeschouwers ging hij zegevierend over de meet, terwijl Wi­cher Vlot zich enkele seconden later sneller toonde dan Willy In 't Ven.

Van Katwijk, die zijn debuut als professional maakte in de Proftour door Nederland, was enkele dagen eerder ook in het Belgische Buggenhout als eerste over de meet gesneld. Als amateur had hij dit seizoen slechts vier overwinningen behaald. In deze wedstrijd maakte Cees Bal zijn heroptreden, na een afwezigheid van enkele weken op het wielertoneel. Volgens Jan van Stee is Cees weer helemaal gemotiveerd en hij ver­wacht, dat hij het volgende seizoen weer volop in de running zal zijn. Of hij in 1977 nog bij Eddy Merckx zal rijden is nog niet zeker, hoewel de werelduurrekordhouder hem nog wel aan zijn zijde wil handhaven.BRON: WIM AMELS

Beroepsrenners: 1. Fons van Katwipk 110 km in 2.45.10, 2. Wicher Vlot op 7 sec., 3. Willy In 't Ven (B.), 4. Bert Pronk op 1.15 min., 5. Jos Schipper, 6. Gerard Kamper, 7. Richard Bukacki, 8. Jan Breur, 9. Al­bert Hulzebosch, 10. Wil van Helvoirt, 11. Jan Krekels op 1.55 min., 12. Harm Ottenbras, 13. Cees Priem, 14. Arie Versluis, 15. Ger Harings, 16. Jan Aling, 17. J. Verboven (B.), 18, Jan Brinkman, 19. Tony Gakens (B.), 20. Eddy Peelman (B.), 21. Udo Hempel (W.Dld.), 22. Don Allan (Austr.), 23. Ben Janbroers, 24. Jimmy Kruunenberg, 25. Wil de Ruiter.

Amateurs: 1. Th. de Rooy, 2. C. van Bragt, 3. P. Kivits, 4. R. Haast, 5. J. Damen, 6. J. Kuiken, 7. R. v. d. Rakt, 8. P. Nederlof, 9. A. Nederlof, 10. G. St. Nicolaas.

Nieuwelingen: 1. S. de Vos, 2. M. Leijs, 3. R. Heeren, 4. A. v. d. Poel, 5. R. Meeldijk, 6. N. Jacobs, 7. T. Maas, 8. C. Lazeroms, 9. M. Mulder, 10. J. Hanegraaf.

 

OOSTERWOLDE (19 september).1976

Amateurs: 1. G. Schipper, 2. J. Koops, 3. G. Scheper, 4. L. Hollemans, 5. J. v. d. Weide, 6. G. Roelofsen, 7. E. Koersen, 8. J. Lookamp, 9. E. Dickhof, 10. J, Suurd.

 

OOST-SOUBURG (24 juli).1976

Amateurs: 1. M. Jacobs, 2. P. Godde, 3. S. Aarts, 4. R. Stroosnijder, 5. T. Huyzen, 6. W. Jeremiasse, 7. P. Maas, 8. G. v. 't Geloof, 9. J. Verbeke, 10. J. de Goede.

Liefhebbers: 1. L. de Jager, 2. R. Steenbak­ker, 3. W. de Feber, 4. S. v. Dongen, 5. A. v. d. Ploeg, 6. B. Jansen, 7. M. v. Brussel, 8. G. Plieger, 9. J. v. Dijk, 10. K. Tolhoek.

 

OOSTVOORNE.KAMPLAAN (24 juli).1976

Amateurs: 1. W. Liebrechts, 2. T. ter Harm­sell 3. W. Lugtenburg, 4. M. Havik, 5. C. v. d. Meijden, 6. C. de Kleine, 7. M. v. Leeuwen, 8. P. Franken, 9. J. Zuydweg, 10. K. de Wolff.

Nieuwelingen: 1. H. v. Lent, 2. H. Havik, 3. A. Goossen, 4. H. de Vries, 5. R. Koppert, 6. J. Kuyvenhoven, 7. R. Meeldijk, 8. G. v. d. Hoeven, 9. R. v. Spronsen, 10. F. Dolman.

 

OOSTZAAN (15 augustus).1976

Amateurs: 1. J. Kieftenburg, 2. S. Fleetwood (Engeland), 3. Th. Noy, 4. W. Tigelaar, 5. L. Westrus, 6. J. Schuitemaker, 7. J. Bruessing, 8. E. Geserick, 9. R. Smit, 10. J. v. d. Heist.

Liefhebbers: 1. B. Jansen, 2. E. de Vos, 3. R. v. d. Knaap, 4. J. van 't Hoen, 5. G. Ratter­man, 6. W. van Dak, 7. R. Bakker, 8. H. Hen­drikg, 9. J. Brink, 10. R. van Ravensbergen.

Junioren: 1. P. Bubs, 2. R. Tigelaar, 3. R. de Waard, 4. H. Noy, 5. R. Rabe, 6. F. Dreber, 7. B. Hoekstra, 8. T. v. d. Tempel, 9. H. Buis, 10. R. Zieleman.

 

OSS (20 juni).1976

Amateurs: 1. H. Botterhuis, 2. F. Janssen, 3. Th. Gevers, 4. N. Hilberink, 5. G. Bierings, 6. B. v. Lamoen, 7. Fr. Schtir, 8. K. Koot, 9. Sj. v. Hooft, 10. H. Vriens.

Junioren: 1. H. Plugers, 2. J. Lammertink, 3. T. Lebten, 4. P. Driessen, 5. L. Veeke, 6. P. Broere, 7. P. Steijn, 8. T. Vriens, 9. H. Frijters, 10. J. Rijkhoff.

Nieuwelingen: 1. P. Dekkers, 2. P. Meerburg, 3. R. Steenman, 4. H. v. d. Nieuwenhof, 5. E. Stegin, 6. A. v. Lieshout, 7. H. v. Erp, 8. H. Maartens, 9. P. v. d. Linden, 10. T. Hui­bers.

 

OSSENDRECHT (22 juni).1976

Amateurs: 1. B. v. Lamoen, 2. P. Hellemons, 3. T. Fase, 4. P. Kuip, 5. T. v. d. Boom, 6. P. Valentlin, 7. J. Hordjjk, 8. J. Jonkers, 9. A. v. Overveld, 10. J. v. Tilborg.

Junioren: 1. Chr. Hollemans, 2. E. de Nijs, 3. C. Dietvorst, 4. A. de Jongh, 5. R. Tigelaar, 6. A. v. Geel, 7. P. Heeren, 8. R. v. Hooydonk, 9. W. v. Dongen, 10. P. Hofland.

 

OSSENDRECHT (15 augustus).1976

              RENE PIJNEN KLOPT DONALD ALLAN IN  Ossendrecht

Rene Pijnen heeft dicht bij huis de jaarlijkse uitgave van de Ronde van Ossendrecht gewonnen. In de eindsprint bleef hij de baas over Donald Allan, de Australier die in 1974 deze wieler­ronde op zijn naam had geschreven.

De Ronde van Ossendrecht zal bij vele bezoekers een gevoel van teleurstelling hebben achtergelaten. Het is niet te ontken­nen dat de toeschouwers komen om strijd te zien. De profs schijnen dit van tijd tot tijd niet te begrijpen. Speciaal wanneer de sterren op het appel ontbreken en een bepaalde ploeg door een numerieke meerderheid het beeld kan beheersen, wordt er weinig strijd geleverd. Dat betekent niet dat er niet hard wordt gereden. Verre van dat zelfs, maar een peloton renners ronde na rondo op volle snelheid voorbij zien flitsen biedt geen voldoening.

In Ossendrecht beperkte het wedstrijdverloop zich tot een ont­snapping. Die ontstond na ongeveer vijftig kilometer, halfweg de race derhalve, toen acht coureurs trachtten een afscheiding te bewerkstelligen. Twee Nederlanders - Rene Pijnen en Jan van Katwijk en zes buitenlanders - de Belgen Frans Min­tjens, Alex van Linden en Ludo Delcroix, de Duitser Udo Hempel, de Canadees Bob Cary en de Australier Donald Allan - gingen aan de haal en namen enkele honderden meters voorsprong. Voor Pijnen en Allan ging het in dit sta­dium van de race nog niet hard genoeg. Zij maakten zich voor de tweede maal los van hun gezellen. Goed samenwerkend namen zij een minuut voorsprong, dit terwijl de rest van de kopgroep door het peloton tot de orde werd geroepen. In de slotfase trachtte Allan zijn rivaal los te rijden. Pijnen was echter attent en sprong terug naar het wiel. In een sprint met twee scheen de Australier toch de beste papieren in handen te hebben, maar wat al eerder is gebleken, kwam ook nu tot uiting: Donald Allan heeft niet meer die snelle eindsprint als voor hij naar het land van de kangeroes terugkeerde. Pijnen perste zijn laatste krachten uit zijn sterke body en tot grote vreugde van zijn talrijk opgekomen supporters bleef hij een wiel voor.

De grote afwezige in Ossendrecht was dorpsgenoot Hennie Kuiper. Organisator Camiel Matheussen had met Kuiper geen financieel akkoord kunnen bereiken. Het budget voor de Ronde was niet toereikend om aan de eisen van de wereldkampioen tegemoet te kunnen komen. Kuiper reed nu in een criterium in Frankrijk.

Beroepsrenners: 1. R. Pijnen (Hoogerheide), 2. D. Allan (Australia), 3. op 30 sec. J. Krekels (Sittard), 4. B. Janbroers (Zaandam), 5. P. van Rat­wijk (Mill), 6. J. Aling (Bladel), 7. J. van Katwijk (Bladel), 8. L. van Staeyen (Beligie), 9. A. Hulzebosch (Nijeveen), 10. A. Debal (Belgie), 11. K. H. Bohnen (West-Duitsland), 12. W. van Helvoirt (Tilburg), 13. J. Breur (Schiedam), 14. B. Ceulen (Maastricht), 15. B. Groen (Steenwijk), 16. A. Bakker (Soest), 17. U. Hempel (West-Duitsland), 18. J. Kruunenberg (Hoofddorp), 19. H. van Gastel (Belgie), 20. T. Tabak (Egmond aan Zee), 21. G. Harings (Sibbe), 22. J. Brinkman (Rotterdam), 23. L. Delcroix (Belgie), 24. N. Been (Groningen), 25. H. Ottenbros (Ossendrecht).

Liefhebbers-veteranen: 1. K. Tolhoek, 2. M. van Brussel, 3. K. Clerckx (Belgie), 4. J. Lepoeter, 5. W. Schelle, 6. W. Wielhouwer, 7. J. van Dijk, 8. H, Brinkman, 9. L. Hageman.

Dames: 1. K. van Oosten-Hage, 2. C. Frids­ma, 3. M. Lagerlof, 4. A. Kole, 5. T. Fopma, 6. M. Bik, 7. B. v. d. Akker, 8. B. v. d. Spie­gel-Hage, 9. A. Riemersma, 10. T. v. d. Plaat.

 

OUD GASTEL (25 juni).1976

Amateurs: 1. B. van Lamoen, 2. Th. Joore, 3. P. Franken, 4. J. Jonkers, 5. A. Tak, 6. P. Kuys, 7. C. van Bragt, 8. Th. Fase, 9. A. v. d. Steen, 10. J. van Tilborg.

Junioren: 1. P. Verheijen, 2. J. Patterson (Eng.), 3. M. van Vlimmeren, 4. W. van Don­gen, 5. H. Frijters, 6. C. den Hartog, 7. T. Petie, 8. P. van Hooydonk, 9. W. de Bruyn, 10. C. Kuystermans.

 

OUD-BEIJERLAND (26 juni).1976

Amateurs: 1. L. den Hartigh, 2. G. de Wit, 3. J. de Groot, 4. C. v. d. Meyden, 5. A. de Groot, 6. F. v. d. Ende, 7. H. Kamstra, 8. C. de Wolff, 9. P. Versteeg, 10. C. de Kleine.

Liefhebbers: 1. K. Tolhoek, 2. J. den Hartigh, 3. S. v. Dongen, 4. C. Butter, 5. P. Nobel, 6. M. v. Brussel, 7. H. Hoek, 8. A. Keizerswaard, 9. H. Uittenbogaart, 10. A. Janssen.

 

OUDE TONGE (11 juni).1976

Amateurs: 1. G. de Wit, 2. T. tar Harmsel, 3. W. Liebrechts, 4. B. Geense, 5. T. Hellemons, 8. J. Hordijk, 7. A. van Peer, 8. R. Stroosnij­der, 9. W. Lugtenburg, 10. T. Koop.

Liefhebbers: 1. C. van Helvoort, 2. S. van Dongen, 3. J. den Hartigh, 4. M. van Brussel, 5. W. Tonder (veteraan), 6. K. Tolhoek, 7. A. Janssen, 8. H. Uitenboogert, 9. H. Egberts, 10. A. Schoen.

 

OUDEMIRDUM (7 juli).1976

Amateurs: 1. R. v. Trigt, 2, J. Vlot, 3. B. Duit, 4. C. Giling, 5. E. Koersen, 6. P, Noy, 7. Ti. Udding, 8. A. Raster, 9. M. Pronk, 10. B. Bathoorn.

 

OUDENBOSCH (29 augustus).1976

Amateurs: 1. J. de Goede, 2. A. v. d. Steen, 3. M. Rehorst, 4. G. van 't Geloof, 5. J. Ak­kermans, 6. Th. Fase, 7. Th. de Rooy, 8. H. Klep, 9. W. Jemeriasse, 10. S. Berkhout.

Nienwelingen: 1. J. van Noort, 2. E. Brand, 3. C. Lazeroms, 4. C. Heeren, 5. W. Klootwijk, 6. A. van Asten, 7. M. Leijs, 8. T. Dolmans, 9. F. Wittekoek, 10. J. van Beers.

 

OUDERKERK AAN DE AMSTEL (27 juni).1976

Amateurs: 1. J. Kruunenberg, 2. J. v. d. Weide, 3. R. Smit, 4. G. Kuit, 5. W. Luppers, 6. C. Opdam, 7. R. Borst, 8. W. Gomes, 9. U. Kuipers, 10. P. Ruiter.

Junioren: 1. R. Bessems, 2. J. de Nijs, 3. P. Buys, 4. F. Breeman, 5. T. de Vos, 6. F. Ti­gelaar, 7. C. Schrajvers, 8. A. Kamsteeg, 9. R. Smits, 10. J. Blaauw.

Nieuwelingen: 1. R. Snijders, 2. R. Koppert, 3. G. Groenewegen, 4. R. Janissen, 5. G. Am­merlaan, 6. G. Visscher, 7. A. v. Asten, 8. H. de Vries, 9. F. v. Gelder, 10. B. Visscher.

 

OUD-GASTEL - 25 april.1976

Amateurs: 1. A. v. Overveld, 2. W. de Wilde, 3. B. v. Est, 4. J. v. Tilborg, 5. Th. Fase, 6. T. Blom, 7. M. v. Leeuwen, 8. K. Fiktorie, 9. S. Aarts, 10. A. Deusing.

Junioren: 1. Ad Verstijlen, 2. B. Oosterbosch, 3. W. v. Dongen, 4. A. Polak, 5. C. Kuijster­mans, 6. P. Borremans, 7. J. v. Meer, 8. C. Broere, 9. Chr. Hollemans, 10. R. v. d. Broek. Nieuwelingen: 1. H. v. Lent, 2. A. v. d. Pool, 3. B. Zoontjes, 4. C. Liefaard, 5. P. Appel­doorn, 6. R. Motke, 7. N. Snijders, 8. J. Schip­per, 9. J. v. Noort, 10. H. v. Rossum.

 

OUD-VOSSEMEER (31 juli).1976

Amateurs: 1. C. Spaans, 2. G. van Gerwen, 3. T. Fase, 4. J. Damen, 6. B. van Est, 6. J. de Goede, 7. J. Jonkers, 8. G. van 't Geloof, 9. N. Hilberink, 10. P. Franken.

Junioren: 1. J. Lammentink, 2. T. Appeldoorn, 3. A. Thijs, 4. P. Verheijen, 6. P. Heeren, 6. P. Borremans, 7. S. Kuijstermans, 8. M. Haast, 9. W. van Dongen, 10. C. Dietvorst.

Nieuwelingen: 1. H. Akkermans, 2. A. v. d. Poel, 3. R. Lemmens, 4. G. Lazerams, 5. J. Hanegraaf, 6. J. Strijbosch, 7. J. van Asten, 8, L. de Bruyn, 9. B. v. d. Boom, 10. G. Boer.

 

OVERLOON (22 augustus).1976

Amateurs: 1. J. Bruessing, 2. G. Oosterbosch, 3. H. Botterhuis, 4. G. Minneboo, 5. A. Schef­fer, 6. A. van Hintum, 7. J. van Berkel, 8. P. Kessels, 9. A. Jansen, 10. T. Noy.

Junioren: 1. J. de Nijs, 2. A. Kamsteeg, 3. F. Moons, 4. J. de Bruin, 5. H. Noy, 6. B. Holzken, 7. J. de Bie, 8. A. Arendsen, 9. A. van Lent, 10. M. van Dijk.

Veteranen: 1. N. Slingerland, 2. R. Hendriks, 3. W. van Putten, 4. L. Vanderaerden (Bel­gie), 5. A. Kalee, 6. N. Regter, 7. W. Diepe­rink, 8. J. Kivits, 9. L. Hagman, 10. P. Ber­rens.